Het is net een film. Ergens in de eerste maanden van 2006 werden een avontuurlijke Russische ondernemer en een paar Georgische makkers gepiepeld en raakten daarbij kostbare negotie kwijt: een partijtje hoogverrijkt uranium. Het kwam terecht in een veilig onderkomen in Georgië, onder Amerikaans toezicht. De jongens en meisjes in het Kremlin werden keurig op de hoogte gesteld en na wat moeizaam kauwen vroegen die het jaar daarop het spulletje terug. Het mocht desnoods wat kosten. Twee jaar later, op 17 augustus 2009 kreeg de Amerikaanse ambassadeur in Tbilisi, diens collega in Moskou en voornoemde jongens en meisjes een mail in de gleuf. Die bevatte na fikse onderhandelingen vooraf een voorstel van Hellary's ministerie van Buitenlandse Zaken tot de overdracht van een proefmonster van 10 gram. Niet zomaar ergens in een theehuis, maar in het diepste geheim op een landingsbaan. Het stralende sampeltje zou op 21 september worden overgedragen door toenmalig FBI-hopman Robert Mueller. Aldus geschiedde. Of Hellary daarna de boel heeft verpatst is nog niet uit de slee gegooid. Grappig detail: het gaat om dezelfde Mueller die momenteel met de opdracht rondzeult om de veronderstelde persoonlijke contacten van The Donald met de Ruskies naar boven te takelen. Het is wat hè, als je de politieman van de wereld bent. Stay tuned.
