Skip to main content

The return of mr. Polly Peck (004)

06 april 2017

donderdag 1 november-2012
Heb je net tien jaar kruipruimte voor je ballen gehad, proberen ze je ook nog voor 60 meloen Pond kaal te plukken. Nee, het zit Asil Nadir, de voormalige Turks-Cypriotische eigenaar van Polly Peck, niet mee. Bovendien zou hij niet weten waar hij die poen vandaan moet halen. O zeker, hij had van het bescheiden Britse textielbedrijfje een knoert van een onderneming gemaakt met hotels, resorts, electronica-firma’s en een deel van het fruitige Del Monte in de portefullie. En daar was ie stinkend rijk van geworden. Niet alleen door kundig ondernemen, maar ook door flinke irreguliere grepen uit de kas. Een deel van die achterovergedrukte poen verhuisde naar rekeningen bij de Kibris Bank en de verpakkingsbedrijven Unipac en Sunzest, alle drie gevestigd op het Turkse deel van Cyprus. Beginjaren negentig begon Polly zwaar water te maken en Asil zag zich in 1993 genoodzaakt om de benen te nemen naar Noord-Cyprus. In een private jet van een vriend.
En zo kwam hij in 2010 ook terug. In een private jet van een vriend. Ene Hamit Cankut Bagana. De eigenaar van het in 1992 aan het firmament verschenen Önur Air. Hamit blijkt gappie Asil hoog te hebben zitten. Hij betaalde het verblijf van de ouwe Pecker-magnaat in Londen in afwachting van diens proces. Want die was niet leeg, maar loaded was anders. Asil hoefde niet op een penny te kijken. Hij mocht van Hamit leven naar de standaard die hij gewend was.
Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. De teller was tegen de tijd dat Asilleke werd veroordeeld gestopt bij rond de 4 meloen Pond. Maar Hamit vertelde gisteren aan de kadi dat hij dat met liefde had gedaan. En als ie van die 4 meloen niets terugzag, jammer dan. Vriendschap is onbetaalbaar.
Wij hebben ooit al eens het publieke domein in gekeild, dat Sunzest over het algemeen alleen maar fruit van Del Monte in zijn blikjes propte, maar bij gelegenheid ook wel eens ondeugende producten (1) uit Afghanistan en Turkije. En wat boert Tui-baas Steven van der Heijden in april 2005 in de Telegrof? Dat Önur Air zich zakelijk in de lucht hield door het vervoeren van onbetamelijke vracht. Hamit beloofde meteen een proces wegens smaad. Of dat voornemen ook inderdaad van de slurf is gekomen konden wij niet direct terugvinden. Mogelijk dat het rechts werd ingehaald door het landingsverbod dat Verkeer en Waterstaat nog geen maand later aan Önur Air oplegde wegens krakkemikkig materieel cq. interne organisatie.
Hoe dit ook zij, zowel aan Asil als zijn vriend Hamit zat blijkbaar een luchtje. Alleen drong dat niet door in de Londense rechtzaal. Je kan niet alles hebben. Stay tuned.

(1) Om de blikjes zaten wikkels die waren geleverd door een Nederlands papierbedrijf. Het moet ergens vandaan komen. Zie voor meer het artikel "Mexicocaine met een Hollands sausje" op de site van de "Morgenster".

Klik hier om uw reactie toe te voegen
06 april 2017
The return of mr. Polly Peck