maandag 22 augustus-2011
Voor wie een beetje de weg kan vinden tussen theeblaadjes en koffiedik is het duidelijk: het gaat fout. De verkoop van Maya kalenders bereikt de laatste maanden wuthering heights onder invloed van de immense porties omen die de doemdoos dagelijks over ons uitstort. Fuckyoushima is nog niet het stralend middelpunt van onze aardkloot geweest of Solveig's lied wordt ruw onderbroken door Glockgelui van een Tempelier. We hebben nog maar nauwelijks de poliep van Marco Borsato een plekje gegeven of we worden geconfronteerd met het tienjarig jubileum van de Twin Towers. Voorafgegaan door het definitieve afscheid van de spelleider die kennelijk was opgestaan uit de dood tijdens de mohammedaanse paasdagen. Over naar de apocalyptische beelden vanuit Hasselt, waar de orde van de dag inmiddels is hersteld met een warm applausje voor de organisatoren van het verwoeste festival. Verder, verder. Zo sta je met de buren bij de barbecue in de tuin en zuip je je een coma in met een kolkende stroom vol Amstel of je ziet toevallig een spotje over Somalië voorbijtrekken. We zappen door. Ruim 1 meloen jongeren van het houtje met een totaal verwrongen perceptie van wat het woord kruisgang betekent sinds traumatische gebeurtenissen uit hun eerste communietijd en de jaren die daar op volgden, vieren samen met hun hoofd van de boekhouding een wat duur uitgevallen feestje in Spanje. Niet wetend dat in de tapparuimte van het Vaticaan gewerkt wordt aan de voorbereiding van een aantal studiedagen over het bestaan van intelligente levensvormen elders in de goddelijke komedie die ruimte heet. Mogelijk naar aanleiding van een hausse aan berichten over vliegende serviezen en de ophanden zijnde komst van aliens met de bus van half tien.
Vanwaar die studiedagen? Nou, stel je voor dat een dezer dagen inderdaad wat uit de lucht komt vallen dat ongeveer overeenkomt met wat ons ooit voorspeld is, dan is het wel makkelijk om een scenario te hebben waarin Jezus op een beetje moderne manier terugkeert op aarde voor de final countdown. Dus niet met al dat geklapper en geruis van ouwerwetse vleugels of op de gejatte OV-fiets van E.T., maar met een zachtzoemend schoteltje in gezelschap van op het oog geslachtloze wezentjes met een mongeloïde uitstraling. Liefst op het Sint Pieterplein, maar op het Malieveld mag ook. En dan maar met zijn allen hopen dat we bij de goeien horen. Kan iemand ons even een paracetamolletje aanreiken? Dank u.
