Het proces (012)

Proces Holleeder – Dag 10  (De ondervraging van Astrid Holleeder) -1-

Eindelijk na meer dan twee weken, de langverwachte ondervraging van zus Astrid, die een ware heksenjacht op haar broer Wim ontketent en erop uit lijkt te zijn om haar broer een levenslange gevangenisstraf te bezorgen. De rechtbank wil haar vragen stellen over de belastende verklaringen die zij tegen haar broer afgelegd heeft met als ondersteuning, het toepasselijke boek ’Judas’.
De zitting begint met het beklag van de advocaten van Holleeder over de beperkte informatie die het OM hen heeft toegestuurd over afspraken die met Sonja Holleeder zijn gemaakt. De rechtbank wil pas aan het eind van de middag de informatie over die deal bespreken.
Voor het verhoor van Astrid begint, komt de rechter nogmaals met de waarschuwing dat niemand geluidsopnames mag maken, indien wel, zullen de gevolgen verschrikkelijk zijn. Net als bij het verhoor van Sonja, zit Astrid in de voor het publiek afgeschermde getuigencabine. Haar advocaat Willem Jebbink zit naast haar en is ook niet zichtbaar voor pers en publiek.

Het verhoor begint
Astrid legt de belofte af. Haar wordt ook verteld, dat ze verschoningsrecht heeft en dat ze zichzelf en haar familie niet hoeft te belasten? Net als bij haar zus Sonja krijg ik daar toch wel een nare smaak van in de mond. Vooral Astrid Holleeder is degene die haar broer Wim van zes liquidaties beschuldigd. Geldt het verschoningsrecht dan nog wel? Ze mag gewoon verklaren wat haar uitkomt? Hoe zit het dan met de rechten van haar broer? We praten hier over mogelijk levenslang.
Astrid zegt dat ze blij is aan de beurt te zijn en met de rechtbank in gesprek kan, ze is er klaar voor. Volgens haar heeft ze altijd ‘absoluut’ de waarheid gesproken, ook over het losgeld en de erfenis van Cor van Hout. Met Sonja heeft ze vooral besproken wat die emotioneel meemaakte na de verhoren. En dan begint de komedie al, met een snik in de stem zegt ze: dat ze is geconfronteerd. Sommige dingen zijn zo heftig. Niet alleen bij haar, maar ook bij de kinderen.
Ze heeft ook met misdaadjournalist Peter R. de Vries gesproken. Maar dat niet alleen. Peter zou ook nog samenvattingen hebben van gesprekken die hij heeft gevoerd met Wim en Cor’s halfbroer Martin ‘Remmetje’ Erkamps. Met Peter R. de Vries? Is dat dezelfde Peter die weigerde om een verklaring af te leggen bij de rechter-commissaris, zodat hij gedurende het proces die verklaring steeds kan aanpassen? Dezelfde Peter die ook getuige is in het proces tegen Willem Holleeder?
En deze twee getuigen zijn gezamenlijk aan het overleggen hoe ze met ‘geselecteerde’ knip en plaktapes Willem Holleeder een levenslange straf aan kunnen smeren? Dat kan niet waar zijn?
Astrid huilt, snikt en snottert, zij en haar zus Sonja maken zich zo’n zorgen om de kinderen. Maar dat is betrekkelijk. Astrid lijkt zich weinig zorgen te maken over haar dochter Miljuschka Witzenhausen die bijna dagelijks op ‘tv’ te zien is, net zomin als Miljuschka zich zorgen maakt.
Wat die angst voor de kinderen betreft: Sonja moest tossen over wie van haar kinderen er eerst aan moest, dat lijkt heftig, maar het was niet Willem die dat tegen Sonja vertelde. Dat was Astrid, die vertelde dat ze dat van Willem moest zeggen. Helaas, ook dit heeft Astrid niet opgenomen.

De filmrechten
Astrid heeft het ook over de filmrechten. Zij zegt: “Ik heb een deeltje van de rechten van de film maar mij interesseert die opbrengst niet. Sonja wilde dat, voor als haar iets zou gebeuren, zodat ik voor de kinderen kon zorgen. Astrid zou 6% krijgen van de opbrengst. Alleen geld was niet de drijfveer voor Astrid. Zij verdiende genoeg. Zij heeft geen behoefte aan dure auto’s zegt ze. Maar hoe duur is dan die Mercedes waar Astrid in reed? In ieder geval meer dan honderdduizend euro.
Ook is het onzin dat Willem beweerde dat Astrid niet wilde dat de Achterdam werd ontdekt. Er mocht alleen niet worden ontdekt dat er Heineken-losgeld inzat. Dat was het grote familiegeheim.
Astrid zegt: “Over het spook van de Achterdam. Sonja heeft verkocht. Maar wat uit het Heineken-losgeld komt, kun je niet zomaar kwijt. Het heeft waarde nul. Het was geld van meneer Heineken.
Waarde nul? Maar wie heeft de verkoop geregeld? Aan wie is het verkocht en voor hoeveel?
Het geld was in de optiek van Sonja en Astrid van meneer Heineken. Een gemakkelijke vraag.
Hoeveel is er na de verkoop van de Achterdam aan de familie Heineken teruggegeven?

Astrid ontkent dat ze rijker is geworden van het afwikkelen van de criminele erfenis van Cor van Hout. Ze zegt ook: “Mijn smet is dat ik verdachte ben geweest in het Goudsnip onderzoek. Dat is ook zo en dat vind ik niet fijn. Maar het zijn niet mijn misdrijven maar de zijne die ik heb geprobeerd te verhullen. Dat is nog maar de vraag, want hoe ziet Astrid de smet van 15 jaar een seksuele relatie met een van de grootste criminelen van de afgelopen decennia? Of is dat anders?

Nieuwe opnames
Er blijken plotseling nieuwe opnames te zijn die in gedeelten door Astrid zijn ingeleverd. Dit terwijl Astrid steeds verklaard heeft dat ze alles had ingeleverd. Waar heeft Astrid die opnames gevonden?
Dat wil Sander Janssen, de advocaat van Holleeder ook graag weten. Hij wil weten wanneer het OM wist dat er meer opnames waren. Volgens Janssen heeft ze tijdens deze zitting al 8 tot 10 keer gezegd dat er nieuwe opnames zijn. Hoe lang heeft het OM deze opnames al en zijn ze al uitgewerkt? Er zijn ook vragen over contacten met de TCI in 2012.
De Officier Lars Stempher zegt dat Astrid meerdere opgenomen gesprekken heeft overhandigd aan het OM. Hiervan moeten er nog negen uitgewerkt worden. Op 23 maart wil het OM een ‘selectie’ laten horen van de nieuwe gesprekken. Het OM wil de verdachte dan confronteren met de nieuwe informatie zonder deze gesprekken vooraf aan de verdediging te presenteren.
Hierna wordt Astrid ondervraagd over de 15 plots opgedoken gesprekken. Of ze uit wil leggen waar die opnames opeens vandaan komen? “Liever niet, nee.” Zegt ze. “Behalve dat ik ze gevonden heb. Het is een hele periode geweest waarbij ik kennelijk nog gesprekken had liggen bij iemand die is verhuisd. Ik ga er niet op in wat er verhuisd is of waar vandaan.”
Dat zal ik dan maar doen. Toevallig had Astrid net overleg gevoerd met Peter R. de Vries over opgenomen gesprekken en hoe toevallig, Peter de Vries is net verhuisd na zijn scheiding. Toeval?
Maar wat is eigenlijk het grootste probleem met de opgenomen gesprekken? Zij zijn eigenlijk alleen belastend als Astrid uitleg geeft hoe wij hiernaar moeten luisteren. Astrid zegt dan: Hij zegt dit. Maar bedoelt dat. Het is onverstaanbaar, want hij fluistert maar hij zegt dat die of die eraan gaat. Maar dat is nog niet alles, hij maakt er schietgebaren bij. Jullie zien die niet maar als ik dat zeg, moet je het maar geloven en als je het niet geloofd word ik boos of ga ik huilen.
Dat hebben we vandaag doorlopend gezien en gehoord. Astrid wordt weer emotioneel. Astrid huilt weer. Astrid breekt. Astrid snikt. Astrid snottert. Astrid moet een glaasje water. En dan vooral als het haar uitkomt. Als ze een moeilijke vraag kan verwachten. Een zielig hoopje mens als getuige.

Maar is dat ook zo? Vergeet niet dat deze vrouw strafrechtadvocate is. Iemand die professioneel gewend is om een rechtbank te bespelen en bewijsmateriaal zo te presenteren dat het voor haar zaak het beste uitkomt. Iemand die ook nu weer toont dat ze in staat is om de zaak te manipuleren met haar mediavriendjes die geen kwaad van haar willen zien of horen. Gister nog gekeken naar Jeroen Pauw en voel dan plaatsvervangende schaamte over de eenzijdige presentatie van het rechtbankverslag door Saskia Belleman. Eerder al die morgen hetzelfde bij RTL-nieuws, Marian Husken, geen enkele kritische vraag richting Astrid, waarom niet? Het moet toch onderhand voor eenieder duidelijk zijn, dat er in de Holleedergate meer aan de hand is? Maar het is pas de ‘Proloog’.