Het Proces (014)

Proces Holleeder - Dag 11  (De ondervraging van Astrid Holleeder) -3-

Na de lunchpauze gaat het gevecht verder over het onderwerp waar het verhoor van Sonja abrupt stopte, de afwikkeling van de erfenis van Cor van Hout met als gevolg daarvan ‘het Goudsniponderzoek’. De leugens daarin van Sonja en de dubieuze rol van Astrid zelf.

Astrid actief betrokken bij de erfenis
Het Goudsniponderzoek werd opgestart nadat er vanuit het criminele circuit een bericht bij de politie was binnengekomen van een bijeenkomst over de afwikkeling van de erfenis.
Bij deze bijeenkomst waren de volgende personen aanwezig: Sonja en Astrid Holleeder, Bertus Hassing, Rob Grifhorst en boekhouder Roelof Tangenberg.
Advocaat Janssen vraagt of dat klopt. Astrid: “Het kan wel zijn dat wij met elkaar gesproken hebben. Maar er was geen bespreking.”

Astrid komt nu in het nauw omdat Roel Tangenberg onder ede verklaard heeft dat er wel een dergelijke bijeenkomst was geweest en dat die ging over de afwikkeling van de Achterdam. Sterker nog, volgens Tangenberg was die bespreking een initiatief van Astrid, maar die ontkent dat. Zij is verbaasd, zegt ze, en vindt het een bizar verhaal.

Na deze bespreking volgen er bankoverschrijvingen naar het buitenland. Er wordt ook een Zwitserse bankrekening geopend bij ‘Credit Suisse’. Bij het openen van deze bankrekening was Astrid aanwezig, maar die was volgens haar voor de overdracht van het huis in Spanje en zij was er alleen maar bij om de belangen van de kinderen te behartigen.

In 2003 wordt er een bedrag van 680.000 euro op deze rekening gestort.
Advocaat Janssen: “De FIOD zegt dat dit een opvallend bedrag is. Het gaat in guldens om een bedrag van exact 1,5 miljoen en dat komt overeen met het bedrag voor de Achterdam.”
Astrid: “Dat was de verdenking van de FIOD. Is het tot een vervolging gekomen? Is dat bewezen dan, meneer Janssen?”
Janssen: “U weet dat het niet tot strafvervolging heeft geleid.”
Astrid: “Nou, dan zijn we er toch?”

Ook anderen waren bezig met de verkoop van de panden. Onder andere Ad van Hout, maar vreemd genoeg ook Bassie Vermeulen. Dat blijkt uit een tap van 1 maart 2003, een week na het openen van de Zwitserse rekening, waarin Cor’s broer Ad met Bassie Vermeulen belt en zegt dat de hele zooi in Alkmaar is verkocht. Ad van Hout was er zo mee bezig, omdat Bertus Hassing ook bij hem was geweest om de Achterdam te kopen. Toen was Ad er nog van overtuigd dat hij in het testament van Cor stond. Astrid wordt hier boos over: ’Dit zijn opmerkingen van mensen die gefrustreerd zijn omdat zij niets kregen.”

Duidelijk is dat de Achterdam de achilleshiel is van de zusters Holleeder. Eerst schoot Sonja in de stress toen hier vragen over werden gesteld en nu raakt ook Astrid aan de kook en verliest duidelijk de controle over zichzelf. Maar het wordt nog erger en dat heeft te maken met een discussie en een verklaring van Marcel, de zoon van Rob Grifhorst, over het huis in Spanje. Is dat huis nu wel of niet verkocht? Hierbij maakt Astrid een cruciale fout door te verklaren dat het huis in termijnen is verkocht. In termijnen? Hoe staat het dan met het bedrag van 680.000 euro? Het bedrag dat de FIOD zo verdacht vond? Verdediging, let op uw zaak!

Astrid begint te dreigen
We gaan verder en komt naar voren, waarom er gezegd wordt: “Astrid hoeft voor niemand bang te wezen. Iedereen is bang voor haar”. Astrid wordt weer boos en schreeuwt naar advocaat Janssen: “Kom nou maar op met uw getuigen, dan kom ik met bandjes. Ik moet me hier verdedigen want ik heb een super manipulatieve broer.” Ze is zo woest dat zelfs rechter Frank Wieland er niet tussen kan komen en schreeuwt ook tegen hem: “U wordt hier niet aangevallen, ik wel en ik weet precies hoe hazen lopen in de onderwereld.” Weer tegen advocaat Janssen:

“Kom niet met dat soort getuigen (Marcel Grifhorst), want dan kom ik met bandjes. Bandjes uit mijn privécollectie.”
Ook zegt ze: Ik zal zorgen dat de OvJ een opname te horen krijgt van Marcel Grifhorst. Iedereen die tegen mij liegt kan een bandje verwachten.

Moet de rechtbank nu niet ingrijpen? Dit is een regelrechte bedreiging van getuigen en potentiële getuigen. Iedereen die tegen haar getuigt kan een bandje verwachten? En dan zegt deze dame dat haar broer manipulatief is? Advocaat Janssen laat zich niet bedreigen: “Geef die bandjes maar. Kom maar op.”

Astrid zegt ook dat er een aantal getuigen valse verklaringen heeft afgelegd, zoals Netty van Schijndel, haar broer Willem zou haar daartoe aan hebben gezet. Netty heeft verklaard dat Cor en haar man Rob Grifhorst gebrouilleerd waren door het drink- en snuif gedrag van Cor van Hout. Volgens Netty ging haar man wel heel normaal om met Willem Holleeder.

Janssen confronteert Astrid hiermee: “Iedereen zegt dat Rob en Cor met elkaar gebrouilleerd zijn geraakt, maar u verklaart anders?

Astrid: “Ik weet alleen wat ik gezien heb. En ik weet ook dat Netty in haar broek schijt voor Willem. Ook Robbie was doodsbang voor hem.”

Moet Netty nu ook oppassen? Krijgt zij nu ook een bandje?

Pleegt Astrid hier meineed?

Het gesprek komt nu op het verhaal dat de ex van Astrid, oud-politieman en toenmalig advocaat Ron Meerman, gelijk na de dood van Cor van Hout en de arrestatie van bodygard Bassie Vermeulen naar het politiebureau zou zijn gegaan om aan hem te vragen waar het geld was.

Astrid: “Dat is ‘blaming en shaming’. Volgens haar klopt er niets van dat verhaal.

Dan houdt advocaat Janssen haar een telefoontap voor van 26 januari 2003. Gerrie ‘Bassie’ Vermeulen is dan net weer op vrije voeten. Hij zegt in die tap dat ‘die advocaat’ bij hem kwam in de cel en daar naar het geld van Cor vroeg. Dat geld was voor de familie. De ‘Neus’ was ermee bezig en ‘Box’ (bijnaam van Sonja) ook!

Hé, dat is ook toevallig, dat heb ik afgelopen week nog uitgebreid beschreven, hoe Rob Meerman bij Bassie in de cel verscheen. Heeft niemand dan de leugens van Astrid door? Let wel, dit is niet van horen zeggen. Astrid was degene die Rob Meerman heeft gestuurd. Dat betekent dat Astrid hier aantoonbaar meineed pleegt! Als strafrechtadvocate weet Astrid dat meineed strafbaar is.

Artikel 207 wetboek van strafrecht:

• Hij die in de gevallen waarin een wettelijk voorschrift een verklaring onder ede vordert of daaraan rechtsgevolgen verbindt, mondeling of schriftelijk, persoonlijk of door een bijzonder daartoe gemachtigde, opzettelijk een valse verklaring onder ede aflegt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.

• Indien de valse verklaring is afgelegd in een strafzaak ten nadele van de beklaagde of verdachte, wordt de schuldige gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste negen jaren of geldboete van de vijfde categorie.

• Met de eed staat gelijk de belofte of bevestiging die krachtens de wet voor de eed in de plaats treedt.

Het spook van de Achterdam
De Achterdam blijft maar doorspoken, en dan hebben we het nog steeds niet gehad over de betrokkenheid van Johan ‘de Hakkelaar’ Verhoek, die later in deze soap nog wel aan bod zal komen.

Advocaat Janssen lijkt ervan overtuigd te zijn dat de Achterdam niet aan Rob Grifhorst maar aan Bertus Hassing is verkocht. Hij laat daarom een fragment horen waarin Willem Holleeder zegt: “Bertus gaat hierover niet liegen”. Ook komt opnieuw het huis in Spanje ter sprake. Volgens Janssen was de verkoop van het huis niet in 2003 maar in 2005.

Astrid: “Ga jij als rechtbank oordelen? Ben jij de rechter? Dat zijn jouw conclusies. Dat is niet de waarheid. De zaak is geseponeerd” Astrid is weer boos en schreeuwt het uit.

Astrid was ook betrokken bij de verklaring van Rob Grifhorst uit 2009. Op de vraag over die betrokkenheid zegt ze dat ze inderdaad alle dossierstukken had opgevraagd. Volgens Tangenberg waren er veel mensen bij betrokken geweest om die verklaring van Grifhorst samen te stellen. Astrid zegt dat ze alle correspondentie heeft en aan de rechtbank wil overleggen.

Maar er speelt meer rond Tangenberg, hij lijkt niet helemaal in de pas van Astrid te lopen. Volgens haar komt dat omdat Tangenberg zelf verdachte is geweest. Hij zou dat gezegd hebben omdat hem dat het beste uitkwam. Tangenberg zegt daarover dat hij de verhoren met Astrid heeft doorgenomen.

Ook dat vond Astrid niet vreemd: “Wij waren verdachten in die zaak. Daar hadden wij alle recht toe. Wij waren met zijn allen een zaak aan het voorbereiden.”

En dan moeten wij geloven dat ze met Sonja geen verhoren heeft doorgesproken?

Het wordt nu allemaal wat penibel voor Astrid en eindelijk speelt ze de kaart uit die we maandag al verwacht hadden. Haar zere schouder trekt het niet meer. Verder op de 23^ste, voordat het OM begint met de ondervraging.

Twee dagen verhoor en nog steeds is het niet klaar.
Zoals ik reeds maandag aangaf was het voorspelbaar dat Astrid steeds boos zou worden. Ze raakt tot haar grote frustratie, de regie over het proces kwijt. De rechtbank loopt niet aan haar leiband en daarom probeert ze zelfs rechtbankvoorzitter Frank Wieland te overstemmen, die ook al niet wil geloven dat de enige waarheid de versie is die Astrid Holleeder op tafel legt.

Denkt u echt nog dat deze ‘ongetemde feeks’ angstig op komt draven als haar broer zegt dat ze moet komen? Iedereen wil graag weten hoe de familie dacht over ‘het monster’ Holleeder. Maar hoe denken andere betrokkenen over Astrid Holleeder? De meesten die het boek ‘JUDAS’ hebben gelezen denken dat het hier om een ‘doodsbange’ bedreigde vrouw gaat die haar hele leven is geterroriseerd door haar broer. Niemand lijkt benieuwd hoe de mensen in haar omgeving over Astrid denken? Iedereen die ik daarnaar vroeg, mensen die haar kennen, reageert anders. Maar niemand die haar omschrijft als een aardige vrouw. Het lijkt erop dat iedereen bang is voor haar!

Laat ik nu steeds gedacht hebben dat ze bang waren voor Willem! Het vreemde is dat niemand uit haar vroegere omgeving, (school)vrienden van zowel Willem, Astrid en Sonja, de sfeer uit het boek herkennen. Hoe vreemd is dat?