Handel en politiek

Navigator Holdings is een kleine scheepvaartmaatschappij. Om belastingtechnische redenen geregistreerd op de Marshall Eilanden, één van de vele belastingparadijzen op deze aardkloot. De rederij beschikt over een 4tal schepen, die het druk hebben met het laden van vloeibaar Russisch gas in Ust Luga en het lossen ervan in Antwerpen. De handelspartner in Rusland heet Sibur.

Eén van de aandeelhouders (35%) van Navigator is ene Wilbur Ross. Wilbur heeft naast zijn aandeelhoudersschap nog een baantje, hij is namelijk Minister van Handel van de USA. Wtf zou je zeggen, is er geen handelsboycot of zo. Nou, volgens Wilbur niet.

Het past helemaal in het Amerikaanse streven om West Europa onafhankelijk te maken van Russisch gas en afhankelijk te maken van VS gas (fracking). Uiteraard is de Europese Commissie er als de kippen bij om hiervan een politiek en financieel thema te maken: dus geld voor LPG terminals vrijmaken. Ruim baan voor gefrackt gas uit de VS, weliswaar ietsje duurder, maar wel met de geur van “vrijheid”.

Nu hebben Rusland en Duitsland een overeenkomst inzake de Nord Stream 2; het aanleggen van een nieuwe gasleiding tussen beide landen. Je kunt je voorstellen dat dat zowel in de VS als in het Brusselse geen handen op elkaar brengt. Dat staat haaks op de Atlantische solidariteit niet waar. De vraag is dus hoe dat te blokkeren. En zie daar, daar komt een geïnteresseerde politieke partij in Duitsland op de bühne. Een partij die Umweltschutz belangrijk vindt. Jawel, de Groenen. Nou zijn die inmiddels verworden tot een fanatiek ondersteuner van de Navo, van ingrijpen in andere landen, van solidariteit met de regering van de Oekraine en ga zo maar door. Maar nu lijkt het alsof zij fracking gas uit de VS de voorkeur geven boven gas uit Rusland.

Leuk dat op dit moment de onderhandelingen om een nieuwe Duitse regering te vormen zijn mislukt. Krijgt Nord Stream 2 (nog) even respijt.