maandag 16 april-2012
In aflevering 1 gaven wij al een aardig doorkijkje in het leven van Abdul Hakim Belhaj, een van de spierballen binnen de huidige Libische republiek à la Weimar. Dat wil zeggen zijn leven vanaf 2003, toen hij door een goor spelletje van de perfide Britten eerst werd verrast met een feestje in een Thaise cel en vervolgens voor een afterparty werd uitgeleverd aan Khadaffi en zijn bunkerboys.
Nadat de NATO onder aanvoering van dezelfde perfide Britten en het geile Franse haantje de Libische burgers had platbeschermd en Khadaffi met een mes in zijn reet the last post uitblies, grepen Al Schijthuis-dude Belhaj en zijn trawanten de macht. En sloegen comfortabel aan het bladeren in de files van Khadaffi's secretsmurfendienst. Die files hadden ondermeer betrekking op de arrestatie en uitlevering van vriend Belhaj op instigatie van Tony Blair en zijn 41 rovers.
Zoals eerder vermeld zag Abdul zijn kans schoon om bij de huidige Britse regering aan te kloppen voor een schadevergoeding van 1 meloen Pond. Nog redelijk bescheiden, maar per slot hadden de Britten hem uiteindelijk op het schild gehesen, dus moet je niet al te lullig doen.
Inmiddels heeft Scotland Yard een begin gemaakt met het officiële onderzoek in de zaak en één prominent uit het Blair tijdperk is al de sjaak.
Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Jack Straw. Eerst nog met een grote wafel het hele verhaal afdoen als "conspiracy theorie", maar gisteren toch maar mooi moeten erkennen, dat hij voor de uitlevering aan Khadaffi had getekend. Daarna werd Belhaj met een CIA-kist via Diego Garcia naar Tripoli overgezeuld. Een paar weken daarna tekenden Khadaffi en Tony Blair de zogenaamde "deal in the desert", waarbij Shell ondermeer een gascontractje van 120 meloen Pond binnensleepte.
Vorige week upperlipte Tony Baloney al dat ie zich niks kon herinneren van de affaire Belhaj. Nee, nee. Zeker kortgeleden een ontmoeting gehad met de heer Korsakov. Zo gaat dat in de internationale polletiek. Stay tuned.
