Strofe uit de voormalige tophit “Het Boemeltje van Purmerend”:
“Razend, blazend, vliegt het monster langs de lijn. Dreunend, steunend, maar daar staat een koe! Stop zegt de trein”.
Nou was diezelfde koe misschien niet de oorzaak van de vertraging van de sociale woningbouw in de Mokumse satelliet. Maar feit is wel dat de zogenaamde marktstad een waanzinnig gebrek heeft aan sociale woningen. Zo waanzinnig zelfs dat je 21 jaar op de wachtlijst moet staan om in aanmerking te komen voor zo'n bescheiden stapel stenen. En daarmee was Purmerend op dat gebied kampioen van Nederland. Althans, volgens RTL vorige week. De gemeente zette de Don Bijl in dat nieuws (1) en verklaarde dat RTL de cijfers verkeerd had geïnterpreteerd. Sure.
Toen kwam gisteren. Het college van Bijl en W. wilde tijdens een raadsvergadering een plannetje erdoor hameren om een flink aantal middenoostelijke vluchtelingen op verschillende locaties in de stad een dak boven hun hoofd te bieden. Een van die mogelijke locaties was een vleugel van het humanistische verzorgingstehuis Jaap van Praag, vlakbij een zieltogend winkelcentrum. Dat tehuis is leeg komen te staan omdat ook in Purmerend na de privatiseringsgolf de overtuiging is gegroeid, dat oudjes in hun eigen woninkje eerder de pijp uitgaan dan in een verzorgingstehuis. Vooral als je hun AOW op nul procent groei of minder houdt en de thuiszorg jaarlijks afknijpt. En hoe eerder ze doodgaan hoe minder zorgen de aandeelhouders van de verzekeringsmaatschappijen zich hoeven te maken over het rendement van hun investering. Een kwestie van kosten en baten dus.
Maar het blijft natuurlijk wel zonde dat zo'n vleugel leeg staat. Of bij de gemeente ooit de gedachte tot leven is gekomen, dat die ruimte misschien ook geschikt is om voornoemde wachtlijst te lijf te gaan weten we niet. Hoe dit ook zij, plotseling zagen Bijl en W. een mogelijkheid om een leuk gebaar te maken: Syrische ex-pats bij Purmerendse opoe's en opa's op schoot. Hoe humanistisch wil je hem hebben? Of die oudjes dat leuk vinden? Ach, een kwestie van een beetje kneden. Die oudjes hebben toch ook een oorlog meegemaakt? Dus die weten wat het is. En bovendien is het ook gunstig voor het winkelcentrum.
Voorlopig is het plannetje nog even de ijskast ingegaan. De raadsvergadering liep namelijk lichtelijk uit de hand. Er moesten smurfen aan te pas komen om het grote aantal rumoerige aanwezigen te lozen. In Washington en Brussel wordt bedisseld, dat die Assad moet oplazeren en vijf jaar later moeten ze in de stad van het Boemeltje straks een heel sokkenteam inzetten om ouwe humanisten en mohammedaanse vluchtelingen vredig samen te laten biljarten en macrameeën. Jezus!
(1) Zo heet de burgervader. Woordspelinkje moet kunnen.
