Joost Prinsen aka Erik Engerd aka Jan Toereloer, aka Lei de Tinnegieter aka meneer Pijpetoon draait er af en toe een rondje poëzie door in de wereld van Matthijs opzij opzij opzij van Nieuwkerk. Mooie Nederlandse gedichten met wat verklarend gebabbel eromheen. Anders snapt geen hond buiten de studio waar het over gaat. Wij houden ook wel van poëzie, maar meer van het eenvoudige soort. En dan liefst op rijm. Dit gedicht sloeg vanmorgen bij ons binnen:
In the Afghan fields the poppies grow
Between the crosses row on row.
We konden wel janken. Joost, we geven het woord aan jou. Snik.
