vrijdag 23 september-2011
Nog een paar uurtjes en het regent brokstukken en -stukjes van een ouwe NASA-satelliet. Want niet alles verbrandt bij de terugkeer in onze dampkring. Waar die rommel precies terechtkomt kunnen de experts nog niet met zekerheid zeggen. Maar tussen het eerste en het laatste stukkie ligt pakembeet 800 kilometer. Nou hebben we gelukkig een hoop water tussen de continenten, dus naar alle waarschijnlijkheid komt het buitje boven zee tot ontwikkeling. Maar mocht dat niet zo zijn en er klettert iets neer in uw tuintje van 3 bij 3, blijf er dan wel van af en bel meteen 112 voor een paar mannen met witte pakken. Die satelliet trok namelijk stroom van een meegestuurd hoopje plutonium en de kans dat zo'n metalen NASA-aandenken je een gezellig kankertje bezorgt is dus ernstig aanwezig. Plutonium verbrandt namelijk niet als het terugvalt in de schoot van moeder aarde. Het is maar dat u het weet.
