Fred en de deals (010)

Ons wordt altijd voorgehouden dat toen nog niet alles goed dichtgemetseld was. Bij de banken. Beginjaren negentig. Bijvoorbeeld bij Van Lanschot. Vandaar misschien dat het grootste deel van de 4,7 meloen piek van avontuurlijk ondernemer Cees Helman, die meer dan twintig jaar later drie bewindslieden van de VVD fataal werd, geparkeerd stond bij Van Lanschot in Luxemburg. 3,5 meloen. Zoals onze trouwe lezers al een tijdje weten waren een paar telgen van die banksterfamilie rond die periode ook betrokken bij de irreguliere praktijken van de Zwitserse Bank Cantrade van ome Gerrit van Riemsdijk & Son. Zijn sindsdien in het algemeen gesproken voldoende maatregelen genomen om bancaire wasstraten op te laten drogen? Op papier wel. Maar we weten dankzij stories over de HSBC, Wachovia, de Panama Capers enzovoort enzovoort dat dat papier geduldig is. Als de vuiligheid al naar buiten komt volgt er een boete die alles weg heeft van een lachertje, de betrokken banksters worden in de meeste gevallen voorzichtig op de knoken getikt en elders verrijst een nieuwe wasstraat. Moet ook wel. Met name de financiële crisis in 2008/2009 heeft ons geleerd dat avontuurlijke poen gewoon nodig is om de hele boel overeind te houden. Of de Van Lanschotjes zich tegenswoordig wel geheel volgens de regels gedragen? Weten we niet. Kan best. Maar als we Evi op de glazen tiet voorbij zien komen bekruipt ons toch een wantrouwig gevoel. Gek hè? Stay tuned.