Fake

Door Jan Portein

Arme ziel. Toen zij nog om onverklaarbare redenen minister van Binnenlandse Zaken was wilde dat blondje van Ollongren een onafhankelijke, met overheidsgeld gestiekte (!) commissie instellen die desinformatie op het internet in de kieren moest houden. Mocht er zich een gevalletje voordoen dan moest die commissie dat analyseren en naar buiten pletteren. Wat de betrokken platformen als Goegel, Facebook, Twitter etcetera daar dan mee deden moesten ze zelf weten. Ollie haalde die commissie niet uit haar decolleté. Brussel was in de slipstream van Washington (what else) al een tijdje bezig met initiatieven om het probleem met wettelijke middelen te bestrijden. Vooral om te voorkomen dat de Ruskies gebruik maakten van voornoemde mogelijkheden om zich stiekem te bemoeien met “onze” verkiezingen. Zoals bijvoorbeeld bij de verspreiding van uit Hunter Biden's laptop afkomstige data over diens snuiven van heftige lijntjes, het rondneuken met dames van plezier en het binnenharken van Oekraiense en Chinese bonusflappen ter versteviging van het familiekapitaal.
Ironisch genoeg blijkt dat zo langzamerhand helemaal geen door Russische lowlives geïnitieerd nepnieuws te zijn, maar what te fuck.
Komen we bij een recenter geval. Roept een of andere mafkees in Israël tegenover een stel gretige journalisten, dat die ellendelingen van Hamas babies hadden onthoofd en wat gebeurt er de volgende dag? Zegt de bevende hoofdbewoner van het Witte Huis dat ie foto's van het gebeuren had gezien. Sloeg in als een clusterbom en de hele westerse wereld onder leiding van René van der Gijp sprak zijn afschuw uit. Een dag later bleek dat Trembling Joe zich had vergist. Hij had kiekjes uit zijn jeugd bekeken [verzinnen we zelf, red.]. Over nepnieuws gesproken. Het was trouwens niet voor het eerst dat de babygambiet werd ingezet om het moslimgeweld extra in het zonnetje te zetten. Een citaat uit Wikipedia over de Golfoorlog van 1990 – 1991. Komt ie:
“Een belangrijk argument in het winnen van de Amerikaanse publieke en politieke opinie voor militair ingrijpen was een getuigenis die een vrouw deed voor een groep Amerikaanse Congresleden. Zij vertelde verpleegster te zijn geweest in het stadsziekenhuis van Koeweit en beschreef huilend hoe Iraakse soldaten baby's uit couveuses trokken en hen lieten sterven op de koude vloer. De getuigenis werd door tientallen miljoenen Amerikanen bekeken en president George Bush refereerde in de weken daarop ten minste tien maal aan dit verhaal. Uiteindelijk zeiden ten minste zes Congresleden dat dit verhaal voor hen genoeg was om voor Amerikaans ingrijpen te stemmen en de stemverhouding in de Senaat bleek uiteindelijk 52 – 47 voor ingrijpen. Een jaar daarna bleek het verhaal volledig onwaar te zijn. De vrouw in kwestie was een lid van de koninklijke familie van Koeweit en de dochter van de Koeweitse ambassadeur in de Verenigde Staten. Tijdens en na de inval woonde ze niet in Koeweit.”
We bedoelen maar. Nepnieuws is van alle tijden. Ook en vooral als het om kelen van babies gaat. Stay tuned.