Etniciteit
Van Syrië wordt nu aan het eind van de rit trots vermeld in MSM dat het land 'een lappendeken van geloven en culturen' is. Dat is zeker het geval, al is er door de Westerse mogendheden via het IS-avontuur en andere jihadi's die er op af werden gestuurd tegen Assad een flinke deuk in geslagen. Want laten we wel wezen: de 'Syrische Burgeroorlog' (in feite een proxi-oorlog van genoemde Westerse mogendheden tegen Assad en Russische invloed, denk aan hun marinebasis) had nooit plaatsgevonden zonder in niet willekeurige volgorde: VS, GB, Turkije, Frankrijk, Israël, de golfstaten, Nederland, Spanje en verdere vazallen: zij zijn de verantwoordelijken voor het bloedbad en de VS van Clinton en Obama natuurlijk voor 95%.
Helaas minder bekend is dat Turkije eveneens een lappendeken van geloven en culturen is. Met enige moeite kunnen mensen memoreren dat er Koerden in het land moeten wonen, maar zij verkeren in de misvatting dat de rest uit 'echte Turken' zou bestaan. Nu was het ontstaan (of liever als een phoenix herrijzen uit de puinhopen van het immense Ottomaans/Byzantijnse Rijk) van de Turkse Republiek van Atatürk, naast een oorlog tegen buitenlandse machten die zich op de buit wierpen, een vergelijkbare Burgeroorlog ongeveer honderd jaar geleden, vergelijkbaar met Syrië: want het land bestaat voor meer dan 50 procent uit andere volkeren dan Turken, die hun rechten opeisten, of eenvoudigweg vervolgd werden omdat de vestiging van de nieuwe staat dat zou vereisen. Tot die meer dan 50 procent horen naast 20 procent Koerden: Armeniërs; Arabieren (met name Hatay); Assyriërs; Laz: Pontiers; Grieken; Tsjerkessen; Turkmenen; Abchaziërs; Albanezen; Tartaren en nog te veel om op te noemen.
In Turkije weet iedereen dat, maar durft er niet over te spreken; hier niemand, zelfs onder de 'experts' in de media. De 50 procent die 'echt Turks', oftewel afstammend van het ruitervolk dat in de 14e eeuw Byzantium veroverde, zou moeten zijn is dat ook niet. Na de overwinning van Atatürk's 'Gelukkig is hij die als Turk is geboren', te lezen in een boog boven iedere ingang van een stad (inderdaad, Saddam had het van Atatatürk), was het niet verstandig je als iets anders dan als 'echte Turk' voor te doen. In het (onderwijs)systeem werd systematisch ingeprent dat men 'echte Turk' was. De Koerden werden 'Bergturken'. De huilende grijze wolf boven de gele maan in een rode vlag, nu weer het symbool in de strijd tegen de arme lappendeken Afrin, moest van hen zijn.
Dat kon natuurlijk nooit goed gaan. Dat bewijst 40 jaar burgeroorlog in Turkije zelf. De strijd van de PKK tegen Ankara is helemaal geen strijd van louter Koerden, net als dat met de strijd in Syrië van YPD/SDF het geval is: in de rangen van de PKK vechten Armeniërs, Arabieren, Assyriërs, Laz en iedere denkbare minderheid van Turkije. En niet in de laatste plaats ... Turken. Een van de belangrijkste commandanten van de PKK is een Turk. En laten we niet vergeten dat de moeder van Abdullah Öcalan, de onbetwiste leider van de Koerden die al bijna 20 jaar wordt gevangengehouden door de Turkse staat, als een trofee van een overwonnen volk uit de oudheid, een Turkse was.
In MSM, zoals recentelijk in een artikel in De Groene van Professor Rutger van der Hoven, wordt er altijd van uitgegaan dat 'de Koerden' vechten voor een eigen staat. Niets is minder waar: ze vechten voor een ware democratie voor iedereen. De PKK wil helemaal geen eigen Koerdische staat. De YPD evenmin. Zij zien de eigen natiestaat als wat Trump 'obsolete' zou noemen. Ze noemen zich 'supra-nationaal'. Het gaat om alle mensen. Zo maken zij en hun Syrische zusterpartij van apartheidsstaat Israël een lachertje. (WK)
