Een Specht maakt nog geen zomer (007)
De advocaat van Schut en Grosheide die in de zwendeloperatie van Specht en Endstra rond June Investment van vitale betekenis was geweest zocht zoals gezegd de weg van juridische weerstand om te voorkomen dat hij eventueel zijn toga aan de wilgen kon hangen. Hij werd door het OM beschuldigd van deelneming aan een criminele organisatie tussen augustus 1997 en maart 1998, valsheid in geschrifte, oplichting, verduistering en opzet- of schuldheling. Voor een doorsnee-burger met een platte portemonnee voldoende voor een kansloze k.o. maar voor onze advocaat het sein om alle registers open te trekken. Tot aan de Hoge Raad toe. Hij speelde de “Ich habe es nicht gewusst”-kaart en achtte de huis- en bureauzoekingen door het OM waarbij allerlei bescheiden waren geconfisqueerd onrechtmatig. Vanwege zijn geheimhoudingsplicht en verschoningsrecht. De Hoge Raad veegde de vloer aan met de argumentatie van Specht’s brother in crime. Maar op één punt kreeg hij gelijk. Bij de huiszoeking was de Deken van advocaten van het arrondissement Haarlem niet uitgenodigd. En dat had wel gemoeten. Ergo de inbeslagname van de bescheiden uit zowel zijn woon- als zijn slaapkamer was inderdaad onrechtmatig. En dat deel van de zaak werd terugverwezen naar het Gerechtshof in Amsterdam. Het betekende wel dat alle bewijzen die tegen Specht’s juridische buddy waren ingebracht vanaf dat moment voor het OM onbruikbaar waren geworden. Want de andere 47 bescheiden over deze casus lagen in afwachting van de uitspraak van de Hoge Raad nog keurig in het laatje van mr. Pannevis (?) van Schut en Grosheide en bléven daar na het bovenstaande besluit. Aangezien iedereen tegenover Kleintje Muurkrant net zo gesloten is als de Hema rond middernacht (tenslotte gaat het om de belangen van een advocaat) weten we nog steeds niet wat er met de ruim acht miljoen van June Investment is gebeurd. Heeft Specht zes miljoen daarvan in zijn zak gestoken? Of heeft hij die aan Endstra overhandigd in ruil voor een stilgehouden meerderheidsaandeel van Ipam Trust? En waar zijn die twee miljoen gebleven die door Endstra op de rekening van Schut en Grosheide zijn gestort? Heeft het OM de zaak in het onderste laatje gedeponeerd? En misschien wel de belangrijkste vraag: wat is in dit soort zaken het verschil tussen een advocaat en een J. met de P. uit Boerenlullenveen? U bent de eerste die het hoort.