Kanker, tyfus, tering
vrijdag 8 juni-2012
Het eigen risico in de zorg gaat opnieuw omhoog. In 2011 steeg het van 170 naar 220, nu is bepaald dat het van 220 naar 350 (!) euro zal gaan. De premie was al duur: dit jaar gemiddeld zon honderd euro per maand. En wanneer je zoveel geld twaalf keer per jaar op tafel legt, wil je daar zo nu en dan wel iets voor terugzien. De eigen bijdrage voorkomt dat en garandeert het eenrichtingsverkeer waar verzekeraars van houden. Geld stroomt van verzekerde naar verzekeraar als water naar de zee; de andere kant op gaat het altijd moeizaam en met onverholen tegenzin. Elke maand een rib uit je lijf, maar als je dan eindelijk echt eens wat mankeert of iets wilt hebben uit de apotheek, krijg je er nog een factuur bovenop. Dan heeft die premie toch verdomd veel weg van geldverspilling.
Maar, kun je zeggen. De kosten van de zorg zijn nu eenmaal hoog en moeten collectief worden opgebracht, wie gezond is helpt de zieken, de sterken slepen zwakken erdoorheen. Daar zit wat in en het klinkt goed, een warme solidariteitsgedachte. Alleen: zoiets hadden we al. Tot 2006 betaalden de rijken wat meer dan de armen, de financieel gezonden hielpen het systeem op de been waardoor ook de sukkelaars geholpen konden worden. Toen kwam het nieuwe zorgstelsel, het onzalige bedenksel van natuurlijk-VVD-minister Hoogervorst. Het onderscheid tussen particulier en ziekenfonds verdween; de rijken betaalden voortaan minder en de armen meer. De vrije markt zou het allemaal in goede banen leiden, de zorg verbeteren en de kosten drukken.
Wat er in praktijk gebeurde was dat de ene na de andere vergoeding werd geschrapt en dat de hoogte van de premies ijverig de pan uit rees. Niet ondanks, maar juist met dank aan de vrije markt. Opeens waren er al die zorgaanbieders, die allemaal moesten concurreren met elkaar en daarom stuk voor stuk kapitalen spendeerden aan pr, marketing en het bouwen van vitaal imago. Die kapitalen hadden naar de zorg en patiënten kunnen gaan, in plaats daarvan werden ze verspild aan sponsoring van voetbalclubs of verdween dat geld in zakken die al vol genoeg waren en niets met goede zorg te maken hadden (VGZ steunt veel activiteiten op maatschappelijk, medisch en ontspannend gebied. Bijvoorbeeld Guus Meeuwis en de Vierdaagsefeesten).
350 euro eigen bijdrage boven op een premie die al bijna niet meer op te brengen is. En waarom zou je het nog willen? De tandarts en de fysiotherapeut betaal je toch al zelf; voor geestelijke bijstand kijk je net zo goed naar Dr. Phil, wat je in de apotheek ophaalde is ook te krijgen op de zwarte markt of internet. Alleen voor de doodzieken is een zorgverzekering nog leuk, voor de rest wordt het een steeds vervelender verplichting. Ik stop daarom met sporten en ga weer roken als een ketter, elke dag zal ik ontbijten en dineren in de snackbar. Over zelfmoord pieker ik niet meer en ik zal voorzichtig rijden: lang wil ik leven, ziek wil ik worden, slepend en slopend tot het einde zal ik gaan. De kanker, de tyfus, de tering!
(zie de columns van Mark Verver)