Ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag van de aanslag pakt De Gelderlander uit met een verhaal van Henk Gerrits. Hij was in 2007 de rechercheur die ‘het beste de verdachte van een politiek beladen moordzaak kan verhoren’.
Het relaas van Gerrits wordt interessant waar hij de verdachte Marcel Teunissen vraagt naar het wapen waarmee deze de moord zou hebben gepleegd:
,,Hoe zag het wapen er uit?, vroeg ik. Marcel beschreef een afgezaagde loop. Inderdaad, dat had hij uit de media kunnen hebben. Waarmee schoot je dan?, was de vervolgvraag. Toen vertelde hij twee verschillende jachtpatronen te hebben gebruikt: als eerste een schot grove hagel om Seveke tot stilstand te dwingen en één om zijn karwei af te maken. Dat wás ultieme daderinformatie. Alleen de teamleiding was op de hoogte welk soort munitie er was gebruikt. Wij, de hoorders, wisten het niet! Alleen de dader kon het weten.’’
Eerder in deze serie kwam het boekje A Study of Assassination voorbij, waarin de CIA aangeeft hoe een liquidatie het best in zijn werk kan gaan. Het gebruik van de door de verdachte genoemde munitie en hoe deze af te schieten staat daarin vermeld.
Opsporing, arrestatie en veroordeling van Teunissen waren de dood in de pot voor het onderzoek. ‘16 maart 2007. De moordenaar van Louis wordt in Barcelona in de kuif gegrepen. (…) Ook makkelijk: hij hield een dagboek bij’, zoals het destijds in KM werd geformuleerd.
Waar bleef meer informatie over de twee mannen met een oude Opel Kadett die twee weken voor de moord de Grote Broek bezochten en daarna aan een blijkbaar door het Bamboeteam gehoorde getuige vroegen of deze Sévèke goed kende?
En wat was de rol van de twee mannen in een Opel Vectra die rond het tijdstip van de aanslag de aandacht trok omdat hij met draaiende motor op een invalidenparkeerplaats in de Van Welderenstraat werd gezet en weer wegreed nadat de bijrijder even was uitgestapt en in de richting van de plaats delict was gelopen?
(JoopFinland)
