Octopussy (459)
vrijdag 7 september-2012
Wie de naam van de in het dossier van rechter Francine de Tandt voorbijkomende Pierre Salik goegelt krijgt geheid hoge bloeddruk (1). Cercle des Nations, Bende van Nijvel, Mossad, witwasoperaties, illegale wapenhandel, zwendel en gros etcetera. Dat nou juist deze griezel een van de beheerders werd van ome Jaap Kroonenbergs hebben en houwen toen die voormalige Amsterdamse textielboer een aanschrijven van boven kreeg, flabberde ons een beetje. Hoe kende ome Jaap vriend Salik? Nou, heel eenvoudig, ze deden zaken met elkaar. En niet altijd even reukloze zaakjes. Zo stuurde de net als Jaap in de textielbranche groot geworden vriend Pierre ooit eens een lading kinderkleding, batik dessins en andere marktlappies naar Ghana in ruil voor niet geheel duidelijke diensten, ingevroren sinaasappelsap en andere tropische verrassingen. Die transactie verliep merkwaardigerwijs via de naar haar oprichter en diens echtgenote vernoemde Schumacher Kramerstichting. Een in 1984 door een krabbel van notaris Hazenberg in Amsterdam op gang gebracht goeie doelen vehikel, dat zich concentreerde op educatieve en medische projecten in de Derde Wereld. De met notaris Spier gelieerde mevrouw Hazenberg zag er blijkbaar geen been in om ook zitting te nemen in het bestuur van de stichting, waar later ome Jaap zijn entrée zou maken als beheerder van de vele meloenen, die de in 1978 naar Zwitserland verhuisde Schumachertjes daarin hadden gepompt.
In 1987 zeilde de al aardig op leeftijd zijnde Schumacher het Amsterdamse Lucas Ziekenhuis in waar hij aan de zorgen werd toevertrouwd van professor Co Greep, wiens vrouwtje - hoe toevallig allemaal - eveneens een functie vervulde bij de Schumacher Kramerstichting. Er was uiteraard geen oorzakelijk verband te leggen, maar Co verloor blijkbaar wel de greep op de gezondheid van Schumacher en de voormalige stenenstapelaar zocht onverwachts het hiernamaals op. Naar verluidt liet hij een testament achter dat in wezen de financiële basis van de stichting vormde. Raar? Tsja. Nog raarder: ome Jaap verstrekte eind jaren tachtig leningen aan een stel stenenstapelaars uit de pot van de stichting. Nou kan je dat met een beetje soepelheid als een goed doel beschouwen. Maar het was noch educatief noch medisch en met de Derde Wereld had het al helemaal niks te schaften. Geen wonder dus dat NOVIB in 1992/1993 vaststelde, dat het totale bedrag dat de stichting in de loop der jaren aan de Derde Wereld had uitgegeven de ton niet overschreed. Zonder twijfel is dat nu anders, maar het zou wel leuk zijn om aan de weet te komen of die leningen allemaal zijn terugbetaald. En of ome Jaap met deze transacties via een U-bocht zijn eigen spaarvarken en dat van vrienden als Salik heeft vetgemest. Stay tuned.
(1) Zie aflevering 458 dd. 4/9/12.