Skip to main content

Van Estoril naar Zandvoort (100)

01 juni 2015

woensdag 17 oktober-2012
Op 10 september van dit jaar liep de laatste lucht uit Edwin P. Wilson. Daar zullen weinig mensen rouwig om zijn geweest. Wilson was namelijk tussen 1956 en 1971 een CIA-smurf en niet zo’n kleintje. Eerst snuffelde hij rond binnen Europese vakbewegingen om de echte rooie rakkers in kaart te brengen en vervolgens verzorgde hij voor zijn oh zo eerzame land klandestiene wapenleveranties aan Angola, Laos, Indonesië en Kongo. En niet in ruil voor kokosnoten.
In 1971 stapte onze Texaanse vriend over naar de Task Force 157. Een clubje ongedierte dat onder Navy Intelligence viel. In wezen veranderde er voor Edwin niet veel. Hij bleef wapentuig verpatsen. Voor een deel ten eigen bate via zijn World Marine Incorporated. Ook voor dit soort ellendige zaken heb je een bank nodig en een daarvan was de Australische Nugan Hand Bank. Een CIA-vehikel dat de poen die werd gegenereerd uit de stiekeme handel in wapens, verwarrende middelen en vlees voor de sexindustrie een paar flinke wasbeurten bezorgde.
In die tijd raakte Wilson bevriend met Ted Shackley aka “the blonde ghost”, die zo’n aangenaam aandeel had gehad in het martelen en kelen van duizenden onschuldige spleetogen in Vietnam onder de paraplu van de operatie Phoenix (1). Diezelfde Shackley adviseerde Wilson om eens iets leuks te doen voor kolonel Khadaffi. Het mocht niet, maar het werkte wel. En omdat de Nugan Hand Bank inmiddels ten grave was gedragen, concentreerde hij zich voor zijn illegale zaken met de uitvinder van het groen boekje meer en meer op een bankje in Brussel: de Geoffrey’s Bank van Arno en Geoffrey Nejman aka Neumann aka Newman. Kwootje: “Wilson was een habitué van Geofrrey’s Bank. Zijn Texaanse kostuums hebben op het personeel een onuitwisbare indruk nagelaten. Hij behandelde zijn zaken rechtstreeks met Arno Newman, de eigenaar van de bank, en zijn zoon Geoffrey” (2).
Zoals wij al eerder boerden waren Arno en Geoffrey protégé’s van de Belgische zakenman Pierre Salik, die wij ooit introduceerden als een van de schatbewaarders van de Amsterdamse ondeugende handelaar “ome” Jaap Kroonenberg (3). Nou weten we niet zeker of Edwin Wilson en Pierre Salik elkaar via de Nejmans hebben leren kennen, maar onwaarschijnlijk is het niet want ook Salik was niet vies van hier en daar een handeltje in iets ongeregelds. En stond in direct contact met alle hoge, q.q. rechtspolletieke Belgische mieters die in ieder geval in de jaren zestig, zeventig en tachtig de dienst uitmaakten in dat wereldje (4).
Wat Wilson in godesnaam in deze serie doet? Nog maar eens een kwootje:
“Ironisch, Wilson leidde de eerste operatie van de CIA, die gebruikmaakte van seks om op grote schaal Amerikaanse politici te chanteren. De politieke “targets” werden in de gelegenheid gesteld om hun sexuele fantasieën in het echie uit te leven. Met verborgen camera’s werden die naïeve politici gefilmd en later gedwongen om de projecten en inzichten van de Agency te ondersteunen. Wilson’s expertise dateerde uit de jaren vijftig toen hij een netwerk van homosexuelen en pedofielen overnam van Roy Cohn. CIA-asset en bef van de commissie MacCarthy” (5).
Dat wil niet zeggen dat Cohn zich uit deze vuiligheid terugtrok. Net als Wilson dook hij later op in Brussel. In de entourage van de Nejmannetjes en hun hoge beschermheren van de Cercle des Nations, van wie later een hele stoot namen zouden figureren in de vette stories rond sexuitspattingen waar je soms geen woorden voor kan vinden. Inclusief met koters (6). Chantage? Zonder twijfel.
Eerder verwezen wij al naar de Dutroux-files. Maar hoe ver zijn we in Nederland verwijderd van de perikelen rond de “Zandvoort-files”, de “Links gestrickt”- sage, de Rolodex-affaire en de highlights rond Opstelten’s boy Joris Demmink? Waar een eenvoudige connectie tussen twee textielhandelaren al niet kan leiden. Stay tuned.

(1) Shackley was later employé van de bekende Nederlandse moneymaker John Deuss over wie wij al heel wat ellende in de etalage hebben gezet.
(2) Afkomstig uit het boek “Illegale Wapenhandel” van Olivier Ralet, uitgeverij EPO, ISBN 90-6445-632 1
(3) Zie Octopussy 282 dd. 4 november 2006.
(4) Deze heren waren verenigd in de beruchte Cercle des Nations.
(5) Goegel het artikel “George Bush, the CIA, Mind Control en Child Abuse” van Glen Yeadon.
(6) Bestijg geheel gratis onze zoekmachine en gebruik de term Cercle om nog wat extra info over deze walgelijke herenclub tot u te nemen.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
01 juni 2015
Van Estoril naar Zandvoort