dinsdag 13 december-2011
Wat hadden ze weer een babbels. Bep Clinton en Toos Albright. Over de parlementsloterij in Rusland. Dat er schandelijke dingen waren gebeurd en dat de groei naar een democratische samenleving in het stukje land tussen Sint Petersburg en Vladivostok een ernstige deuk had opgelopen.
Gelukkig dat Putin indertijd had nagelaten om alle NGO's het land uit te sodemieteren. Konden Bep en Toos als boegbeelden van de westerse vrijheid toch nog een hele bups jonge politieke analfabeten de straat opduwen om even te laten zien, dat er rond het Rooie Plein met een beetje goeie wil en een bult poen zomaar een lente kon worden georganiseerd. En een nieuwe, liefst elke dag bezopen Pinokkio op het schild kan worden geheven.
Kan Toos in het openbaar weer lekker worden afgelebberd door een verse marionet. Net als indertijd door de tot premier van Kosovo verheven gangster Hashim Thaci. En wie weet zeer binnenkort door Moncef Marzouki, die dankzij de ferme steun van de ouwe baas van de weduwe Bruinsma en meer van dat democratische onkruid tot president van Tunesië werd benoemd.
Of ze in Libië straks ook een zoen met spuug krijgt van de nog te kiezen president is nog niet zeker. De tijdelijke baas wil graag de sharia invoeren en als dat lukt krijgt Toos niet eens een hand. Maar zoals gezegd, dat is nog niet zeker. Er zijn meerdere kandidaten, onder wie Khalifa Hafter aka Hufter. De in de USSA geknede grote smurf van het Libische leger, die afgelopen weekend bijna naar de eeuwige oase was verhuisd toen zijn konvooi werd aangevallen door een militie uit Tripoli. Dus Toos kan haar Mabelline nog even in haar tasje houden. Maar nog even democratisch doordrukken en ze kan weer zoenen. Heerlijk.
