maandag 9 mei-2011
Zaten de Libiërs er een beetje knappies bij voordat de firma Sarko & Cameron en hun stille Amerikaanse vennoot besloten om ze te beschermen? Echt wel. Ze konden gratis en voor niks voor een medisch APK-tje naar de chirurgijn of als het ernstiger bleek te zijn naar reparatieoorden die niet onder deden voor die van ons. Verder konden hun koters kostenloos alle kennis opdoen die ze dachten nodig te hebben. Desnoods in het buitenland. Als een stel trouwde kregen ze van de nationale centrale bank een lening van 50.000 dollar. Renteloos en in de praktijk zonder einddatum. En dankzij staatssubsidies kon iedereen zijn kameel op stal houden en in een auto rondhobbelen. Benzine kostte een geitenkeutel en een knikker. Net als brood. Water was er in overvloed omdat de Grote Tentbewoner had gezorgd voor aanvoer uit een enorme onderaards zoetwatermeer in het zuiden van het land. Was een duur projectje, maar aankloppen bij buitenlandse geldschieters? No way, Mohammee.
En daar zat hem tegelijkertijd de pijn. Khadaffi had schijt aan de internationale bankboys. Zijn nationale bank was baas in eigen kluis. Erger nog, hij ontwikkelde plannen voor een eigen Afrikaanse munteenheid en vond daarvoor her en der tussen de antilopen veel steun. Niks betalen met de dollar of de euro. Fuck 'em. Hij had kunnen weten dat ie daarmee de helhonden losliet, want Saddammeke wilde indertijd ook zoiets en die eindigde aan een stuk touw.
Toen dus een stevige pleuritis werd georganiseerd in Tunesië en Egypte kon je erop wachten dat ook in Khadaffi's tuintje eilie zou ontstaan. Er werd een Mad Max-legioen op pad gestuurd om het lammetje eventjes te wassen. Maar dat viel tegen. Kunst, waarom zou de massa in beweging komen als aan de basisvoorwaarden van levensonderhoud ruimschoots wordt voldaan? En wie zit er te wachten op een democratie met een brede bancaire rouwrand? We weten ondertussen aan den lijve waar dat op uit kan lopen.
Opvallend in deze context was het feit, dat nog voordat de Mad Maxen probeerden in de richting van Tripoli op te rukken ze eerst een eigen bank oprichtten en daarna al spoedig op eigen houtje olie begonnen te leveren aan hun beschermers. Nadat was gebleken dat niet alle Lybiërs op hun bevrijders zaten te wachten ging de firma Sarko & Cameron en andere toegeschoten beleggers over tot moordaanslagen op de Grote Tentbewoner en zijn familie. Va banque. Maar dan letterlijk. En wij doen mee. Hoezee, hoezee.
