Skip to main content

Onschuldig

maandag 27 april-2009
Die Rafiq Alhami heeft het niet getroffen. Allereerst was ie een in Tunesie geboren Duitser. Kan je niks aan doen, maar om nou te zeggen dat je snor zit, nou nee. Hij werkte her en der in Europa in de horecabranche, voordat ie in 1999 naar Pakistan vertrok voor het volgen van een fanatieke geloofscursus. Kunnen we inkomen, want je moet wel erg sterk in je Van Harens staan om in de horeca elke dag je matje te blijven uitrollen. Hoe hij vervolgens in Iran terecht kwam mag Mohammed weten, maar daar werd ie wel in de tweede helft van 2001 van zijn bed gelicht. Toen waren de verhoudingen tussen de VS en Iran nog niet versteerd door nucleaire twisten, dus werd Rafiq met een vroege baardvlucht overgebracht naar een kakelvers kamp in Afghanistan. Daar werd ie vanaf december 2001 verhoord. Een tikje onorthodox, dat wel. Zo stond ie in zijn blote niks tegenover een stel fanatiek blaffende honden, die stevig in de war waren geraakt tijdens een stage bij Unox. Zat ie urenlang opgevouwen in een te nauwe kist. Werd ie afwisselend blootgesteld aan bloedhitte en vrieskou. Werd ie geschopt en geslagen. En als uitsmijter kregen zijn aambeien een beurt met pepperspray. Let wel, ruim voordat de firma Bush & Cheney in april 2002 een memo in elkaar had geflansd waarbij bovengenoemde Nazi-methodes werden gefiatteerd. Schijt aan Geneve. We willen de waarheid horen. Alles. Dus Rafiq zong. Als een lijster in doodsnood. Welk deuntje zijn folteraars maar wilden horen. Als dank werd ie begin 2003 overgebracht naar Guantanamo, waar ie verder werd gekoeieneerd. Daar zit ie nog, maar hij heeft nu wel een rechtzaak aangespannen tegen de junta van George Wacko. Niet echt gezellig voor Obomba, die graag zijn voorgangers en de CIA buiten schot had willen houden. Of liever, buiten rechtsvervolging. Dat zal in de nabije toekomst steeds moeilijker worden. Niet alleen door dat verrekte Geneefse vodje papier, maar ook omdat de VS zelf na WO II het toepassen van dit soort verhoormethodes op Amerikaanse krijgsgevangenen hardhandig heeft afgestraft. Een heul stel Japanse Barbies gingen voor jaren en jaren een kruipruimte in. En een paar eindigden aan de galg. En dan kan je wel een grote waffel hebben en zeggen dat je van Scheveningen een Obama Beach, pardon Ohama Beach maakt als ook maar een Amerikaan voor het Internationaal Befhof wordt getrokken, maar als je zo graag de boel wil changen kom je daar niet zo makkelijk meer mee weg. Gelijke monniken, gelijke kappen. Of niet soms? Toch? Hm?

Klik hier om uw reactie toe te voegen