Start making sense
woensdag 14 mei-2008
"Dit is het RTL-nieuws van woensdag 7 mei," spreekt Roelof Hemmen. Hij begint over Birma. De cycloon en het regime. Met het tweede onderwerp zijn we thuis. Roelof trapt opnieuw af. "De kentekens van alle auto's die over de A28 en de A50 bij Zwolle rijden, worden geregistreerd," vertelt hij. "Het gaat om een proef van de politie IJsselland. Die gaat die gegevens gebruiken om georganiseerde criminaliteit op te sporen. Maar volgens het College Bescherming Persoonsgegevens gaat die registratie veel te ver."
De politie is de eerste die wat heeft uit te leggen. Dat doen ze bij monde van een man in een wit overhemd met epauletten op de schouders. Hij heeft een snor en draagt een bril. Het soort man dat als kind al een bril had en ook toen al politieman wilde zijn. Hij heet Wim Dierkx en hij zegt: "Het is het registreren en vastleggen van criminelen die zich door ons gebied begeven, en die zich bezighouden met snelkraken, diefstallen uit auto's, diefstallen uit woningen. En door kentekens te verzamelen en die te vergelijken met de informatie die wij over deze groepen hebben, proberen we daar een betere opsporing op te zetten."
Dan is het de beurt aan de man/vrouw in de straat. De eerste: een man in zijn auto. Hij kijkt in de camera alsof de interviewer hem zojuist een lucratief voorstel heeft gedaan in plaats van de vraag heeft voorgelegd of hij er misschien mee zit, met die proef van de politie IJsselland. Blauw-wit gestreept overhemd; rode das die strak om de nek is geknoopt. Brilletje met goudkleurig montuur op, het haar achterovergekamd met iets erin. "Ik heb toch niks te vrezen," zegt hij. "Dus dat maakt mij niet uit." Hij lacht alsof het een mop was. Op de stoel naast hem staat een attachekoffertje.
Een mevrouw met een zonnebril op mag ook wat zeggen. Ze zit in een cabrio en lijkt al een beetje in de greep van de lente, ook al is ze die qua leeftijd best een eind voorbijgereden. De zon schijnt recht op haar blote schouders. Ze zet haar zonnebril niet af als ze spreekt. "Als ze zo criminelen wat sneller kunnen oppakken, prima."
De interviewer gaat de diepte in. "Dan mag de overheid rustig weten waar u allemaal heeft gereden?"
"Ja," zegt ze. "Van mij wel."
Kan niet uitblijven: reactie uit de politiek. Iemand binnen het CDA heeft de inschatting gemaakt dat Cisca Joldersma kan optreden als expert. Ze wordt gefilmd in een groenrijke buurt; achter haar is een slootje te zien. Kleding en kapsel van mevrouw Joldersma plezieren de kijker met heimwee naar een tijd dat âPeggy Sueâ op nummer 1 stond. Ze probeert het gezicht van een deskundige te imiteren, maar lijkt op hetzelfde moment te willen vragen of ze het zo goed doet. Het lampje van de camera brandt al. Ze zal iets verstandigs moeten zeggen. Het wordt: "Op die manier kan je beter die misdrijven opsporen. En dan kunnen we straks wel eens zien hoe dat precies past in de wetgeving. Maar wij zien niet zoveel bezwaren of tegenstrijdigheden met de wetgeving die we nu hebben."
Vanuit de studio meldt Marielle Tweebeeke dat verslaggever Jeroen Wetzels langs de A28 staat. "Jeroen," vraagt ze, "gebeurt het alleen daar, dat registreren? Van die kentekens?" Nee, het gebeurt niet alleen daar. Jeroen legt uit dat er ook elders experimentjes aan de gang zijn. Rotterdam en Groningen. "En uiteindelijk is het dan de bedoeling van de politie om te komen tot een soort landelijk dekkend netwerk, waarbij je dus op alle grote snelwegen criminelen zou kunnen volgen." Dat vindt het College Bescherming Persoonsgegevens geen goed idee. Jacob Kohnstamm, de woordvoerder: "Het is geen verdacht feit om rond Zwolle te rijden." Eindelijk een mooie zin.
De verslaggever concludeert en vat samen. "De overheid is bezig met het bouwen van een systeem waarvan op dit moment volstrekt onduidelijk is of het wel een legaal systeem is. (...) Ultieme consequentie zou dus kunnen zijn dat er een verbod komt op dat systeem. En dat zou betekenen dat er een hoop belastinggeld voor niks is uitgegeven."
"We gaan het afwachten!" zegt Marielle Tweebeeke. "Dank je wel, Jeroen Wetzels in Zwolle."
(Mark Verver)