Octopussy (359)

dinsdag 15 januari-2008
Vanochtend meldden de dagvodden dat een luxe villa in het Belgische Achel al drie nachten lang dezelfde behandeling krijgt als willekeurige krotjes in Afbaardistan. Een soort frontlinie mag je zeggen. Dat zou komen omdat Edgar van Lent, de voormalige hoofdbewoner van het pand, kwalijke verklaringen tegen Willem Holleeder heeft afgelegd.
Kan zijn, maar op 9 november 2006 heeft ie ook omstandig uitgelegd hoe Willem Endstra met poen rondstrooide om de toen nog in good shape rondtoerende hartpatient vroegtijdig
tussen zes planken te wurmen. Daartoe zou hij volgens Edgar ene Willem Pijpker in de arm hebben genomen, een ex-engel uit de IJmuidense hel. En die benaderde eind 2003, begin 2004 de gebroeders Edgar en Pieter van Lent om aan dit rigoureuze plan gestalte te geven.
Tegen de niet geringe tegemoetkoming van 1 meloen euro. Als een soort aanbetaling konden ze dan de Austin Martin Vanguish van Endstra onder hun arm meenemen.
De gebroeders gingen accoord. Ze zegden toe dat ze Holleeder zouden elimineren met een bom. Heel feestelijk allemaal. Maar het was wel doorgestoken kaart. Want Edgar en Pieter waren van meet af aan nooit van plan geweest om tot de exercitie over te gaan. Ze waren alleen maar uit op die meloen en het autootje. Althans volgens Edgar, in zijn verklaring aan de van de keurig met een digitale gadget gewapende bromsnorren.
Nou bleek tijdens de boeiende conversatie dat de ex-engel het plan had opgevat om een hotel in Portugal te kopen. Vlak naast het Thaise restaurantje van zijn vechtgenote. Daar had ie 140 roodjes voor nodig. Maar jammer nou, dat had ie even niet. Konden de broertjes hem niet even uit de brand helpen? Ja, dat konden de broertjes wel. Ze lieten die 140 duizend pegels vanuit Zwitserland overboeken naar de bankrekening van Pijpker's vrouwtje in Portugal. Fuck, wil die kutbank weten waar die poen vandaan kwam. Ja, daaaaaaag. De poen ging onverrichterzake terug naar Zwitserland. Geen nood, want Pijpker had net zo'n twee tonnetjes van Endstra gekregen, dus dat hotel zat gebakken.
Maar Endstra's wekker stond op vijf voor twaalf. De politie deed geen reet, Pijpker had lang werk, dus opende de bankier van de onderwereld een derde front. Hij bracht Walther Wubbe aka Patatje en Marco Eijk (rip) in stelling. Bij gebrekaan liquide middelen werd daartoe een constructie bedacht. Endstra had een schuld bij een Panamees bedrijfje. Wubbe en Eijk namen dat vehikel over en daarmee stond Endstra dus in het krijt bij de twee nieuwe doodgravers. Het bedrijfje werd ondergebracht in Zwitserland via een Nederlandse advocaat en Willem zou dan via de bank in een later stadium zijn schuld aflossen. Kat in het patatbakkie zou je zeggen. Maar het liep heel anders en fors uit de klauwen. Stay tuned.