Actueel 1 - 22 mei 2002

Even dimmen

22 mei 2002
In Nederland zit "politiek links" sinds de moord op Fortuyn en de emotioneel dreigende sfeer van daarna een beetje in haar schulp. Logisch, we moeten even een beetje dimmen en dan uiteraard er (weer) voluit tegenaan, tegen de enorme ruk naar rechts die zich in de afgelopen maanden heeft geopenbaard. Ondertussen draait de wereldbol verder en waren er hele grote demonstraties elders in Europa. Deze dagen in Berlijn tegen de Amerikaanse oorlogsvoering (zie het eerdere berichtje van vandaag) en afgelopen zondag was er een forse anti-neoliberale demonstratie in Madrid vanwege een Europese-Unie-top met voornamelijk Latijns-Amerikaanse en Caribische leiders. Er demonstreerden 100.000 boze burgers. Geheel in lijn met vergelijkbare grootschalige protesten tegen Le Pen in Frankrijk en Berlusconi in Italië. In de dagen daarvoor waren talloze kleiner demonstraties en acties, waaronder een "Reclaim the Street" met meerdere duizenden mensen. Foto’s en meer informatie is te vinden op Indymedia Madrid. De volgende (en afsluitende) EU-top in Spanje is op 21 en 22 juni in Sevilla. Maar hier in Nederland is van dit alles niets te merken, integendeel. Hier komen neo-nazies de straat op om zich solidair te verklaren met de anti-immigratiestandpunten van de Lijst Pim Fortuyn! Nog maar even dimmen dus...

Simpel

22 mei 2002
Straks gaat ie misschien aan Bondskanselier Schröder vragen hoe hij ook een Berliner kan worden en aan Poetipoe of een ushimata een Japanse dipsaus is. Bush op toernee. Kejje lachen. Ondertussen groeit de Orinoco aan berichten dat zijn Witte Huis-bende van alle kanten is gewaarschuwd voor de septemberaanslagen en ook over de manier waarop die zouden worden uitgevoerd. Zo is nu bekend geworden dat ook de Jordaanse geheime dienst in de zomer van het vorig jaar aan de Bushbel heeft getrokken met een serieuze waarschuwing voor ophanden zijnde vliegtuigkapingen en een aanval op New York. Dat had de dienst gedestilleerd uit een onderschept bericht van Osama's lichte brigadeijst daarop betrekking had en waarin sprake was van Operatie Big Wedding. Reactie Zero. Ongeveer tezelfdertijd vertelde een naar de VS uitgeweken Marokkaanse geheim agent die geïnfiltreerd was geweest in Al Queda bij een gezellig kopje thee met een levensgevaarlijk koekje erbij hetzelfde verhaal: er kwam een grootscheepse aanval op New York. Hij voegde daar nog aan toe dat binnen Osama's organisatie nog steeds grote teleurstelling heerste over de mislukte aanslag op het WTC in 1993. Voor ons zou 1 plus 1 twee zijn, maar wie zwaait naar Stevie Wonder, Putin Poetipoe noemt, aan zijn Braziliaanse collega vraagt of... nou ja laat maar zitten. Het lijkt er gewoon steeds meer op dat de "damned stekelbushes" de aanvallen gewoon hebben laten gebeuren om later te kunnen cashen. Zowel politiek als financieel. En wij maar sullig achter die luitjes blijven aanlopen en JSF-jes van ze kopen. Op zeker. Want Harry Potter's geplande vernieuwing van de Nederlandse politiek is vergelijkbaar met de hersenspinsels van Wilhelmina tijdens en kort na de oorlog en verspreidt de geur van mottenballen. Het lijkt allemaal simpel en dat is het ook.

J.P.H. Donner en LPF

21 mei 2002
Informateur Piet Hein Donner is één van de rechters die in april het bezwaarschrift tegen de Lijst Pim Fortuyn afwees (zie ook ons berichtje in deze rubriek van 19 mei j.l.). Om precies te zijn is hij een van de drie rechters - staatsraden - die een wrakings-verzoek afwees tijdens de behandeling van het feitelijke bezwaarschrift. Er zijn slechts 4 kieswet bezwaarschriften binnengekomen bij de Raad van State - één tegen de naam ´Verenigde Senioren Partij´, één van Fred Teeven tegen Tineke Netelenbos, en twee tegen de Lijst Pim Fortuyn. Mijn bezwaarschrift was het enige met inhoudelijke bezwaren, zie hier de volledige tekst. Van meet af aan hebben de betrokkenen, ook de Raad van State, alles in het werk gesteld om het bezwaarschrift af te wijzen. Het werd duidelijk hoeveel steun Pim Fortuyn genoot binnen de politieke en bestuurlijke elite. Burgemeester Deetman van Den Haag besloot de verdediging van de Lijst Fortuyn te voeren, op kosten van de Gemeente Den Haag dus: hij stuurde daarvoor twee ambtenaren. Ook Christa de Beus, adjunct-secretaris van de Kiesraad, gooide haar ambtelijke status overboord, en verscheen als advocate van de Lijst Fortuyn. De LPF zelf stuurde een eigen advocaat, Leeman, maar hij hoefde niets te doen. Drie rechters - van der Does, Loeb, en van der Meer - behandelden het bezwaarschrift, hun houding was natuurlijk vijandig. (Ik had al gezien hoe de voorzitter, van der Does, zat te lachen en te gapen, tijdens de behandeling van het eerste bezwaarschrift tegen Fortuyn). Omdat de rechters Deetman´s ambtenaren, en de Lijst Fortuyn zelf, toegelaten hadden tot een zaak waar ze niet eens partij waren, heb ik verzocht om hun wraking. Daarop is in extreem korte tijd een wrakingskamer in elkaar gezet. Wrakings-verzoeken worden relatief snel afgehandeld, maar nooit zo snel als toen gebeurde. In minder dan 90 minuten is een wrakingskamer gevormd, een zitting gehouden, een vonnis besloten, en voorgelezen op een tweede zitting - waarschijnlijk de snelste afhandeling ooit. Donner was voorzitter van deze schijnvertoning, en ook hier werd openlijk gelachen, ditmaal door de griffier. Nadat het wrakings-verzoek was afgewezen, begon de oorspronkelijke zitting opnieuw. Staatsraad van der Does heeft mij toen verboden verder te spreken, en liet de Haagse ambtenaren, Christa de Beus, en advocaat Leeman van de LPF aan het woord. Het bezwaarschrift is natuurlijk afgewezen - op ontoereikende gronden, maar beroep is niet mogelijk. Uit het verhaal blijkt hoezeer de Lijst Pim Fortuyn verweven is met de politieke en bestuurlijke elite. Ik vraag mij af, of het wel een ´populistische´ partij is. Mensen als prof. mr J. Piet-Hein Donner halen alles uit de kast om een racistische partij aan de macht te helpen: hij heeft daarvoor zonder meer zijn functie misbruikt. Dat geldt ook voor zijn 5 collega-rechters (staatsraden), voor Burgemeester Deetman, en voor Christa de Beus. Waarom doen ze dat? Omdat ze rechts zijn. Het gaat om mensen uit de hoogste sociale klasse, die streven naar een christelijke en nationale samenleving van hardwerkend Nederlandse gezinnen, met een regentenbestuur en een geliefde monarchie - het geïdealiseerde Nederland van de jaren vijftig. Vermoedelijk hadden ze een zekere minachting voor Fortuyn zelf, en nog meer voor zijn kiezers in Spangen. Maar Fortuyn brak duidelijk met de consensus dat immigratie onvermijdelijk is, en dat sprak ze aan. Donner zelf heeft een christelijk-nationale achtergrond (ARP). (Paul Treanor)

Neus

21 mei 2002
Bij de New York Times lijkt de wekker eindelijk te zijn afgegaan. Vandaag verschijnt het blad met een artikel waarin wordt gerept over een rapport van Kenneth Williams. Een vlijtig FBI-baasje uit Phoenix, Arizona. Hij had het op 10 juli vorig jaar naar zijn superieuren in Washington gestuurd met het verzoek om eens wat ruimere aandacht te schenken aan een groep jonge Arabieren die op verschillende locaties in de VS de kunst van het vliegen werd bijgebracht. Hoe hij op dit spoor is gekomen mag Jerry Springer weten. Mogelijk heeft hij aangehaakt bij een onderzoek van zijn DEA-collega’s naar de gedragingen van een flinke kudde Israëlische kunststudenten die zich in de buurt van bovengenoemde Arabische vliegeniers in spe hadden gevestigd. Onderandere in Phoenix (zie ook: “Infiltratie bij de DEA” van 5 maart jl.). Hoe dit ook zij, het rapport werd met een lodderig oog bekeken door een paar oetlullen uit het middenkader van de afdeling die zich bezighield met de club van Osama en andere Arabische vrijetijdsverenigingen. Althans, zo luiden nu de berichten. Pas een paar dagen na 11 september zou het de desks van Robert Mueller (opperhoofd van de FBI) en John Ashcroft (opperstalmeester van het Openbaar Ministerie) hebben bereikt. Maar de president, die al aan het oefenen was voor zijn hoofdrol in de Aalsmeers aandoende musical “The return of Pinocchio”, zou het nooit hebben gezien. Zo wordt naarstig gepreludeerd op de dingen die komen gaan, nu Bush is beschuldigd van voorkennis van het 11 september-drama. Mueller en Ashcroft zijn desnoods inwisselbaar, maar wie zou Bush kunnen vervangen als Pinocchio? Ome Joop v.d. Ende heeft voorzichtig al laten doorschemeren dat Bill van Dijk een optie zou kunnen zijn. Omdat die al eens eerder met een grote neus op Broadway heeft gestaan. Maar vooralsnog ziet het er niet naar uit dat Bush de orkestbak wordt ingeduwd. De producers zitten wel te dubben over de mogelijkheid om de musical wat op te poetsen met een nieuwe aanslag of zo. Spannend!

Humor

21 mei 2002
Het koekjesmonster heeft weer eens toegeslagen. Tijdens het recente bezoek van de Braziliaanse president Fernando Henrique Cardoso aan het Witte Huis stelde Bush hem de serieus bedoelde vraag: Hebben jullie ook zwarten? Cardoso zag de wereld even aan voor een doedelzak, maar verklaarde later tegenover de pers dat zijn Amerikaanse collega zich wat Latijns-Amerika betrof nog in een oriënterende fase bevond. Nou kunnen we dit verhaal weer meewarig glimlachend afdoen en het toevoegen aan de ellenlange lijst van blunders (met onderandere het zwaaien naar Stevie Wonder zonder te weten dat die blind is en de naam Taliban in eerste instantie associërend met een Beierse blaaskapel), maar hij is wel de leider van het machtigste land ter wereld die binnen een minimum van tijd er zowel nationaal als internationaal een rotzootje van heeft gemaakt. Met alle gevolgen vandien. Desondanks is zijn populariteit in de VS nog steeds buitenproportioneel op grond van zijn via de mainstream-media gemodelleerde heldenrol na de aanslagen op het WTC. In wezen dezelfde taktiek die in Nederland werd gehanteerd om ons in te prenten dat prins Bernhard tijdens de Tweede Wereldoorlog de grote leider van ons verzet was geweest. Dus zoveel valt er eigenlijk niet te lachen. Eigenlijk is het om te huilen. Als dat geen humor is. Vrijheid voor Juanra 20 mei 2002 Op dinsdag 11 juni zal Juanra eindelijk de kans krijgen om voor de rechterzijn verhaal te doen. Juanra zit sinds half januari opgesloten in de gevangenis in Vught en Spanje vraagt om zijn uitlevering. Juanra is een activist en muzikant uit Barcelona. In Spanje wordt hij ervan beschuldigd ondersteuning te hebben verleend aan een commando van de ETA. Met de bewijzen die deze aantijging zouden moeten staven is echter flink wat mis. Juanra's aanklacht werd door Spanje nu al vier keer aangepast, waardoor het nog steeds onduidelijk is waar hij nu precies van verdacht wordt. Een verklaring van ETA verdachte Garcia Jodra, waarin Juanra aangewezen wordt als ondersteuner, werd bij het eerste contact met een rechter en advocaat ingetrokken omdat deze onder marteling zou zijn afgelegd. Het lijkt erop dat de politie Jodra heeft gedwongen Juanra's naam te gebruiken in de verklaring. Dat dit in Spanje geen ongebruikelijke handeling is, verklaart een onlangs verschenen rapport van de Verenigde Naties waarin veel gevallen van Spaanse marteling naar voren komen. Ook laat onderzoek zien dat sociale bewegingen in Spanje stelselmatig beschuldigd worden van ETA collaboratie, om zo haar support te minimaliseren. (beide rapporten kun je lezen op onze website freejuanra-website) We zijn bang dat onder de huidige Europese uitleveringswetten, de roep om meer veiligheid, en het gevecht tegen terrorisme, Juanra's zaak niet objectief bekeken zal worden en Nederland haar ondersteuning gaat verlenen aan marteling en politieke repressie. Het proces is openbaar toegankelijk en we nodigen jullie uit dit te bezoeken. De zaterdag voor het proces organiseren we een demonstratieve tocht door Amsterdam onder het motto: Hoeveel burgerrechten moetten we inleveren om een gevoel van veiligheid te creeren? Vrijheid voor Juanra! We verzoeken jullie mee te lopen en deze oproep verder te verspreiden. 8 juni Demonstratie in Amsterdam, 14:00 Dam en op 11 juni Proces 13:30 Parnassusweg Amsterdam. Meer informatie is te krijgen via dit emailadres

Meester Piet Hein Donner

19 mei 2002
De benoeming door de koningin van Mr. P.H. Donner tot informateur kan gerust pikant en omstreden genoemd worden. Donner is lid van de Raad van State. In die functie adviseert hij al jarenlang de regering. Maar daarnaast is hij ook bestuursrechter. De Raad van State is zeer omstreden geworden, omdat door deze vermenging van advisering aan de rijksoverheid en rechtspraak over overheidsbesluiten er in ons land van onafhankelijke rechtspraak geen sprake meer is. Niet alleen ondergetekende vindt dit, maar vooraanstaande hoogleraren in het staats- en bestuursrecht hebben dezelfde mening. Zelfs in bladen als “Binnenlands Bestuur” en de “Staatscourant” hebben zeer kritische artikelen gestaan over de Raad van State. Bij het Europese Hof van Justitie lopen enkele klachtprocedures tegen deze belangenverstrengeling. Ik wens burgers, die in de toekomst bij de Raad van State in een beroepszaak met Mr. P.H. Donner te maken krijgen, dan ook veel sterkte toe. Vooral als besluiten van het nog te formeren kabinet Balkenende-1 in het geding zijn. (Toine van Bergen)

Toevallig hè?

19 mei 2002
Hoe lang is het paniekteam van de stekelbushes op het internet al beschuldigd van op zijn minst voorkennis van de aanslagen op het WTC en het Pentagon? Misschien al vanaf day one. 12 september dus. Malle suggesties en ijzersterke argumentering volgden elkaar op in een bonte rij op. Een paar dingen bleven recht overeind. Zoals: a. De luchtmacht reageerde niet op het wegvallen van de verbinding van de verkeerstorens met de VIER gekaapte vliegtuigen. b. Bush zelf zette zijn seance als leesvader voort na het horen van het bericht over de eerste clash in het WTC. c. Israëlische werknemers bleven weg van hun kantoren in het WTC na een waarschuwing vanuit homebase. d. Het plan om Al Queda te elimineren lag al in details klaar vóór 11 september. e. Het Witte Huis verbood een diepgaand onderzoek naar de aanslagen. f. Er zijn geen koppen gerold. Noch bij de FBI, noch bij de CIA, noch binnen het militaire apparaat. Ufologen en andere hemelbestormers zouden gemakkelijk tot de conclusie kunnen komen dat Bush en zijn gevolg de terroristische acties hebben laten gebeuren om daarna met recht en reden vernietigend ten strijde te kunnen trekken en te laten zien hoe dapper ze wel waren. En dapper waren ze. Er moesten dollars komen voor het uitroeien van Al Queda (Osama zogenaamd niet kunnen vinden om toch ergens een boeman te hebben), de War on Terror in het algemeen en de War on Drugs als toetje. Die kwamen er. Met containers tegelijk. Bush was een combinatie van Super en Spider Man, die weliswaar down ging door een koekje, maar zich verder heldhaftig profileerde naast een brandweerman op de rokende puinhopen van Ground Zero. Zijn vader en de bende van Carlyle incasseerden intussen dankbaar de zegeningen van de door junior geinitieerde nieuwe wapenwedloop. Maar is dat een bewijs voor de kwade wil van de stekelbushes? Misschien niet direct.Toch kwamen de afgelopen week ook op wat hoger niveau de twijfels. Hadden de stekelbushes inderdaad vantevoren informatie gekregen over de ophanden zijnde aanslagen? De president schudde verontwaardigd zijn vuistje tegen die verrekte onnationalistische Democraten. Tuurlijk er was wel wat info geweest maar veel te vaag om te kunnen optreden. Plotseling zat er een bluts op zijn smetteloos blazoen. En wat denk je wat er gisteren gebeurde? Ja hoor, de Amerikaanse speurneusbureaus blijken ineens een hele reeks berichten te hebben onderschept van anonieme Al Quedazen onderling. En laten ze nou van plan zijn om ons weer een streek te leveren van dezelfde omvang als die van 11 september vorig jaar!! Waar precies en wanneer? Tsja, jammer, de informatie was te vaag om in te kunnen grijpen. Zei Bush. Toevallig hè? Kijk ook hier maar eens naar.

Anti-Fascistische Aktie tegen de Nederlandse Volks Unie

18 mei 2002
Utrecht, 16 mei 2002: AFA onderneemt geen actie tegen NVU-demonstratie Harderwijk De Anti-Fascistische Actie Nederland heeft kennis genomen van de plannen van de Nederlandse Volks Unie (NVU) om op 18 mei in Harderwijk te demonstreren. Na ampele afweging heeft AFA besloten hier geen actie tegen te ondernemen. AFA is ondubbelzinnig van mening dat groepen als de NVU geen recht hebben hun nazistische, gewelddadige en strafbare gedachtegoed op enige wijze uit te dragen. Daarom staat het buiten kijf dat deze demonstratie niet plaats zou mogen vinden. Dat het desondanks gebeurt is een ernstige tekortkoming van de Nederlandse overheid. Een tekortkoming die AFA normaal gesproken aan de kaak zou stellen door het organiseren van een tegenactie. Dat dat nu niet gebeurt heeft een aantal redenen. De belangrijkste reden is door AFA al na de NVU-demonstratie van 26 januari in Rotterdam naar buiten gebracht. De toegestane anti-fascistische demonstratie diende met name als schaamlap voor het falende overheidsbeleid ten aanzien van de daar geuite neonazistische propaganda. NVU-sympathisanten konden tijdens deze demonstratie ongestoord de Hitlergroet brengen, verboden symbolen als het hakenkruis meedragen, massaal om "roem en eer voor de Waffen-SS" roepen en na afloop twee allochtone voorbijgangers molesteren. Daarentegen werden anti-fascistische demonstranten massaal bijeen gedreven door een overmacht aan politie, waarbij borden met leuzen in beslag werden genomen en de hele demonstratie werd ingesloten door ME. AFA bedankt voor deze rol en zal deze in Harderwijk niet meespelen. Verder is de oproep van de NVU de omgekeerde wereld. De partij wil een demonstratie houden "voor het verbieden van extreem linkse criminele actiegroepen n.a.v. de moord op Pim Fortuyn". Om dit te horen uit de mond van de NVU is het toppunt van hypocrisie. De NVU is de afgelopen jaren één van de meest gewelddadige organisaties geweest in het politieke spectrum. Wnneer de overwegingen van het Amsterdamse Gerechtshof voor het verbod op de extreem-rechtse CP'86 vergelijken met de praktijk van de NVU, is deze partij al geruime tijd rijp voor verbod en ontbinding. Deze twee afwegingen leiden ertoe dat wij nu pleiten voor een duidelijke stap. Laat de overheid van Harderwijk tot Den Haag zich hard maken voor een partijverbod van de NVU. De geschiedenis van deze partij laat geen twijfel over wat betreft de bedoelingen en het karakter van deze partij: Neonazistisch, anti-democratisch, gewelddadig en een duidelijk gevaar voor de stabiliteit van onze samenleving. Anti-Fascistische Actie Nederland, Postbus 2884, 3500 GW Utrecht 030.2314596

Van dood en brood

14 mei 2002
In deze kolommen hebben we al een paar keer eerder aandacht besteed aan de rol van de olieboer annex wapenhandelaar Isaac Pérez Racao bij de coup van 11 april jl. in Venezuela. Na zijn vlucht via Aruba naar Florida waar hij een aantal luxueuze optrekjes bezit, trof een militair onderzoeksteam bij hem thuis een ferme hoeveelheid wapens en militaire gadgets van Israëlische makelij aan, die in een ondergrondse ruimte beproefd konden worden. Op zich misschien geen mirakel, want Pérez Racao vertegenwoordigde officieel de Israëlische wapenindustrie in Venezuela. Maar het kan niet toevallig zijn dat hij op 8 april al tegenover Amerikaanse vrienden wist te vertellen dat de staatsgreep tegen Chavez ophanden was, waarbij zijn wapentuig en zijn privégarde wel degelijk een rol hebben gespeeld. Hoe dan ook, het vormt het zoveelste bewijs dat Jerusalem op het terrein van wapenverkoop weinig scrupules kent. Met name in Latijns-Amerika. Zo zorgde de kolonel b.d. van de Israëlische para’s Yair Klein met medeweten van de Mossad al in de jaren tachtig voor de bewapening en opleiding van de privélegertjes van toen steeds machtiger wordende Colombiaanse druglords als Escobar en Gacha (zie “Raadsels rond Moengo" (deel 1) in Kleintje Muurkrant nummer 329). Een nader voorbeeld. In Panama is kortgeleden een onderzoek geopend naar een zending Kalashnikovs die vanuit Nicaragua via Panama in handen is gekomen van de Colombiaanse AUC. Een ultra-rechtse para-militaire groepering, die notabene op Washington’s lijst van terroristische organisaties voorkomt. En dan moet je toch wel wat uitgevreten hebben. De aankoop van de Kalashnikovs, afkomstig van de Nicaraguaanse politie, geschiedde door de in Guatemala gevestigde Israëlische firma GIRSA. Die stootte ze door naar de in Panama gevestigde Israëlische firma DIGAL, die zogenaamd in het veld was voor de Panamese politie. Het eindpunt bleek echter de AUC te zijn, die de wapens ondermeer gebruikte voor het uitmoorden van Colombiaanse dorpelingen die verdacht werden hulp te verlenen aan de “linkse” FARC. Geen mens ligt nog wakker van dit soort dodelijke manipulaties, die per saldo geld in het laatje brengen. En geld heeft Israël zeker nodig om bij de dure burenruzie aan de winnende hand te blijven. De een zijn dood...

Mensenrechtenschendingen, oorlogen en machtsconcentratie

13 mei 2002
Mensenrechtenschendingen, oorlogen en machtsconcentratie. Wapens spelen daarbij een belangrijke rol. Mannen met stropdassen komen op 17 mei in het Sheraton Hotel op Schiphol bijeen om over het op één na grootste defensiebedrijf van Europa te praten: de European Aeronautic, Defence and Space Corporation (EADS). EADS heeft zijn officiële hoofdvestiging in belastingparadijs Nederland. Het bedrijf produceert kernraketten, werkt mee aan Star Wars en heeft zijn klantenkring op alle continenten. EADS is HET bedrijf dat een Europese defensie van wapens moet voorzien. Niet voor niets wordt het gesteund door de Europese Commissie. Op vrijdag 17 mei aanstaande AKTIE: om 9.15 uur verzamelen aan de achterzijde van het Centraal Station in Amsterdam. De bus vertrekt om 9.30 uur stipt. Activisten uit België, Duitsland, Engeland, Frankrijk en Nederland hebben aandelen EADS gekocht en zullen binnen kritische vragen stellen. Voor de ingang van het Sheraton wordt er luidruchtig gedemonstreerd tegen de oorlogsindustrie. Wil je meer weten, kom naar de infoavond op donderdag 16 mei, aanvang 20.00 uur, Overtoom 301, Amsterdam. Voor meer informatie zie website Stop Wapenhandel en website Vredesactie

Verklaring van Vereniging Milieu-Offensief

13 mei 2002
"Kortsluiting in het hoofd is enige verklaring" Afgelopen maandagavond zat heel Nederland verbijsterd voor de televisie, ook wij. Op afschuwelijke wijze is een einde gekomen aan het leven van de mens Pim Fortuyn. Het is onbeschrijfelijk wat er door ons heenging toen bleek dat de mogelijke dader van de afgrijselijke moord een collega van ons was. Er mag absoluut geen enkele twijfel over bestaan dat wij persoonlijk en de Vereniging Milieu-offensief (VMO) als organisatie geen enkele rationele verklaring kunnen bedenken voor een dergelijke daad. De enige verklaring die mogelijk kán zijn, is kortsluiting in het hoofd. Al was het maar omdat een daad als deze niet alleen het leven van het slachtoffer en de hoop van miljoenen mensen verwoest, maar ook grote gevolgen heeft voor het gezin van de verdachte en de zaak waar hij zich voor inspande. Wij kennen de verdachte als collega en vriend; een harde, vakkundige werker die sinds enkele maanden vader was geworden. Onze hoofden zitten vol vragen die waarschijnlijk nooit beantwoord kunnen worden. Wij beseffen dat iedereen op zoek is naar informatie die de talloze vragen kan beantwoorden. Ook het werk van VMO en de rol van onze collega daarin zijn begrijpelijk onderwerp van vragen. Hoe moeilijk het ook is, wij realiseren ons dat het onze taak is om vragen zo goed mogelijk te beantwoorden. Vanzelfsprekend hebben wij direct bij de politie te kennen gegeven dat we desgewenst alle medewerking aan het onderzoek willen verlenen. De afgelopen dagen is het werk van VMO breed uitgemeten. De Vereniging heeft als doelstelling het handhaven van de wet zodat uitbreidingen van intensieve veebedrijven, die in strijd zijn met milieuwetgeving, worden voorkomen. Jaarlijks controleert VMO honderden uitbreidingsvergunningen voor bijvoorbeeld legbatterijen en grote varkensbedrijven; hetgeen voornamelijk bureauwerk is. Veel vergunningen worden in strijd met de wet afgegeven. Hiertegen maakt VMO bezwaar. In de meer dan duizend rechtszaken die de vereniging heeft gevoerd, wordt zij in 80 procent door de rechter in het gelijk gesteld. Wij zijn ervan overtuigd dat de afschuwelijke gebeurtenis van maandag op geen enkele wijze in verband gebracht kan worden met de geweldloze, juridische strijd voor rechtshandhaving waar onze vereniging voor staat. Een dergelijke daad kan geen enkele rationele verklaring hebben. In het hoofd van iemand kan iets volledig misgaan waardoor een nooit te begrijpen daad als een moord plaatsvindt. Het achterliggende motief kan nimmer automatisch geprojecteerd worden op de (werk)omgeving of ideologische achtergrond van de dader. Zo was recentelijk de ontevredenheid over een breedbeeldtelevisie een rechtvaardiging voor iemand om mensen te gijzelen en zichzelf te doden. Bij dit voorbeeld beseft iedereen dat er geen verband is tussen de onvrede die de dader voelt, de kwaliteit van breedbeeldtelevisie, en de daad. Het verband is louter de kortsluiting in het hoofd en de daad. Dergelijke afschuwelijke gebeurtenissen hebben ook plaatsgevonden op een school in Duitsland en een gemeentehuis in Frankrijk. Het lot heeft bepaald dat de verdachte van de moord op Fortuyn bij onze vereniging werkzaam was. Terecht wordt de moord op Fortuyn als extra schokkend ervaren omdat kogels een einde maakten aan het gedachtegoed waar velen hun hoop op vestigden. Kogels hebben niet alleen een mens, maar ook een democratische keuzemogelijkheid vermoord. Toch moeten we ervoor waken dat de emoties die de daad oproept, niet leiden tot nóg grotere stigmatisering en inperking van de vrijheid van spreken, denken en handelen van stromingen in onze samenleving met een breed draagvlak en louter goede bedoelingen. Zelfs kwaliteitskranten laten zich meeslepen in de massahysterie door gerespecteerde dieren- en milieuorganisaties door LTO in één adem te laten noemen met illegale acties in de sfeer van brandstichting. Zonder grond, zonder aanwijzing, zonder wederhoor. Onze veelvuldige gang naar de rechter wordt weergeven als 'gebrek aan emotie' en 'fanatisme', terwijl niemand zich de vraag lijkt te stellen of gemeenten de wet niet met voeten treden wanneer wij in 80 procent van de gevallen in het gelijk gesteld worden door de rechter. Wij blijven benadrukken dat de doelstelling en werkwijze van de vereniging geen enkele relatie hebben met de afgrijselijke gebeurtenis. Dit lot had ook willekeurige andere organisatie kunnen treffen. De sensatie waar sommige media naar zoeken, al dan niet uitmondend in feitelijke onjuistheden, vinden wij zeer afkeurenswaardig en pijnlijk voor iedereen die in de omgeving van de verdachte leefde en met grote betrokkenheid, volkomen vreedzaam werkte aan de idealen van een betere wereld. Het ontsporen van een individu kan niet worden herleid op het gedachtegoed van zijn werkgever of omgeving. De situatie van dit moment vraagt om een rationele benadering, zeker bij de kwaliteitspers. Grote woorden over het feit dat 'ons land zijn onschuld verloren zou hebben' of dat er sprake zou zijn van 'eenzijdige demonisering die een voedingsbodem zou hebben geschapen voor de moord' getuigen van een volstrekt voorbijgaan aan het feit dat één individu buiten zinnen kan raken zonder daarmee een stroming of maatschappelijke ontwikkeling te vertegenwoordigen. Wij betuigen ons oprecht medeleven aan de nabestaanden van het slachtoffer en alle anderen die door deze afschuwelijke gebeurtenis geraakt zijn. We hopen dat één individuele ontsporing geen aanleiding zal vormen tot het onbestuurbaar raken van ons land, omdat irrationale gedachten worden aangewakkerd in plaats van getemperd. Wij proberen het hoofd in deze verwarrende tijden koel te houden, we hopen dat ook anderen daartoe in staat zijn.
De medewerkers van Vereniging Milieu-offensief: Sjoerd, Jasper en John.

Game of the Foxes

12 mei 2002
In Mexico is een lichte pleuritis uitgebroken. Uit onderzoekingen van een speciale juridische commissie is gebleken dat twee jaar geleden de verkiezingscampagne van de huidige president Vicente Fox voor een groot deel illegaal is gefinancierd door Amerikaanse en Mexicaanse zakenlui die zich hadden verenigd in de "Alianza por Cambio" (alliantie voor verandering) en "Amigos de Fox" (vrienden van Fox). Grote motor achter deze campagne om een eind te maken aan het 71-jarige bewind van de corrupte PRI was de industrieel Lino Korrodi, de voormalige chef van Fox bij de vestiging van Coca Cola in het Mexicaanse Monterrey. De broodnodige campagnegelden vonden voornamelijk via de door drugsaffaires geteisterde Amerikaanse Citibank en de Laredo National Bank van de familie Hank (zie onder andere “Mexicocaïne met een Hollands sausje” in De Morgenster de Morgenster) hun weg naar de rekeningen van ondersteunende organisaties bij een scala van Mexicaanse banken aan de Amerikaans/Mexicaanse grens. Die gebruikten een klein deel daarvan om “papieren” ondernemingen op te richten, die vaak werden geparkeerd onder de vleugels van de met de Bush-clan verbonden lemen energiereus Enron. Via die ondernemingen werden vervolgens forse bedragen naar de campagne-organisatie overgeheveld en naar kranten, magazines en televisieprogramma’s om de publieke opinie te beïnvloeden ten gunste van Fox. Uiteraard was de politieke prijs die Fox moest betalen voor zijn overwinning hoog. Zo ging de goede relatie die Mexico met Cuba had inmiddels door de gootsteen. En de twee Israëlische agenten die werden gearresteerd net voordat zij het gebouw van het Mexicaanse Congres een ander aanzien wilden geven met een paar bommen, werden stilletjes het land uit gezet (zie “What’s up doc?” in deze rubriek dd. 30/1/2001). Dat ook de zakelijke belangen van de VS sinds het aantreden van Fox aanzienlijk zijn uitgebreid zal niemand verbazen. Het land wordt leeggehaald à la Argentinië en zo hoort het ook volgens Washington. De oppositie heeft naar aanleiding van deze revelaties nieuwe verkiezingen geëist. Maar dat zal de gewone Mexicaan een worst wezen. Of je nou door de hond of door de kanarie wordt gebeten.

Links krijgt onterecht de schuld

11 mei 2002
Er zijn nogal wat linkse organisaties die vandaag de dag te maken hebben met bedreigingen van extreem-rechtsen die misbruik maken van de enorme volkswoede die ontstaan is naar aanleiding van de gruwelijke moord op Pim Fortuyn. Ook bij het Kleintje komen dreigende verwensingen en scheldpartijen binnen. Langzamerhand verschijnen er gelukkig ook vanuit linkse kringen standpunten en toekomstperspectieven over de nu ontstane instabiele politieke realiteit. Neem kennis van een aantal van deze standpunten op de internet-pagina's van Omslag, Eurodusnie, Autonoom Centrum en Indymedia bijvoorbeeld.

Effe wachten, effe wachten nog

10 mei 2002
Op 13 maart 1962 overhandigde de Amerikaanse chef staf generaal Lyman L. Lemnitzer de nauwkeurig uitgewerkte plannen voor "Operation Northwoods" aan de toenmalige minister van Defensie Robert MacNamara. De operatie voorzag in het vermoorden van Cubaanse vluchtelingen door hun scheepjes tot zinken te brengen of gewoon in hun toevluchtsoorden in Florida, het opblazen van een Amerikaans oorlogsschip in de buurt van Cuba, het kapen van vliegtuigen, terroristische aanslagen in Amerikaanse steden etc. etc. Het spoor naar de daders van deze afzichtelijke aanslagen op de Amerikaanse democratie zou al snel naar Havanna leiden en de media zouden er dan wel voor zorgen dat het publiek vierkant achter de regering ging staan bij haar besluit om die linkse baardaap op Cuba eens mores te leren. Once and for all (zie ook onze berichtgeving over deze zaak dd. 3/11/01 en 31/01/02). Zowel Mac Namara als president Kennedy zagen de gevaarlijke implicaties die een dergelijke operatie zou kunnen hebben en wezen de plannen af. Een paar maanden later werd Lemnitzer op een zijspoor gemanouvreerd. In het najaar van 1962 liep de wereld op de rand van een nucleaire oorlog door de kwestie rond de opbouw van een Russisch rakettenarsenaal op Cuba. Kennedy wist de Russen te bewegen om het wapentuig uit de etalage te halen. De prijs was duur in sommige Amerikaanse ogen: Castro bleef aan het bewind. Een jaar daarna werd Kennedy vermoord. Maar het zaad voor de latere tactiek van de spanning had een vruchtbare bodem gevonden. Met name in Italië waar in de jaren zeventig de zogenaamde Rode Brigades via moorden en aanslagen heel politiek links demoniseerden. Fanatiek geassisteerd door een groot deel van de Italiaanse pers waar de invloed van de loge P2 met Berlusconi in de gelederen zich zwaar deed gelden. Aanleiding daartoe was de brug die de christendemocratische leider Aldo Moro had geslagen naar de socialisten. Toen hij in 1978 aanstalten maakte om nog verder te gaan en ook de communisten eventueel een plek te gunnen in een toekomstige regering waren zijn dagen geteld. Na een gijzeling van 54 dagen werd hij vermoord door de Rode Brigades. Italië was voor de poorten van de rode hel weggesleurd. Later bleek pas dat zich binnen de Rode Brigades ook lieden met een andere kleur en een andere agenda hadden genesteld. Een voorbeeld dat navolging vond in andere Europese landen. Op 6 mei jl. even na zessen werd Pim Fortuyn vermoord. Een democratisch leider van een partij ter rechter zijde van het politieke spectrum. De dader werd direct gevat. Het bleek om een vooral bij veehouders bekende milieuactivist te gaan. Maar dan wel een met een wapen, waarmee hij blijkbaar zeer vertrouwd was. De Telegraaf kopte de volgende dag zoals viel te verwachten dat het om een linkse extremist ging. Melkert en Rosenmöller zouden voor de omstandigheden hebben gezorgd waaronder deze politieke moord kon plaatsvinden. Door Fortuyn’s democratische opvattingen in twijfel te trekken. En dat terwijl de dader tot nu toe zijn mond stijf heeft dichtgehouden over zijn motieven en een diepgaand onderzoek nog moet beginnen. Ook en vooral binnen de milieubeweging, die overigens vele politieke kleurnuances herbergt. Een ding is zeker: Parlementair Links heeft de verkiezingen nu al verloren. Het lijkt op een inmiddels klassiek geworden scenario. Maar laten wij in ieder geval de uitslag van het onderzoek afwachten.

Democratie met de handrem erop

8 mei 2002
Er is binnen de Amerikaanse Drugs Enforcement Administration (DEA) een intensieve speurtocht gaande. Aanleiding is het ongeautoriseerd naar buiten brengen van een rapport van zestig pagina’s waarin de activiteiten waren gebundeld van een Israëlische kunstverkopers-groep, die vanaf 2000 in de VS actief was. De flink uit de kluiten gewassen groep was samengesteld uit jonge Israëliërs die tegenover blijkbaar zorgvuldig uitgekozen DEA-agenten het verhaal ophingen dat zij studenten waren van de Bezalel Academy of Arts and Design in Jerusalem of de Universiteit van Jerusalem en in Amerika kunstwerken probeerden te slijten. Bij navraag bleken de namen van de studenten niet in de administratie van de Bezalel voor te komen en de Universiteit van Jerusalem onder die titel niet te bestaan. Verder klopten de door hen opgegeven zakelijke adressen in de VS van geen kant. Hoe dit ook zij, de leden van de groep hielden er wel zeer aggressieve verkoopmethodes op na. Zij drongen zelfs illegaal door tot officiële gebouwen van de DEA, waarvan sommige zelfs niet als zodanig geregistreerd stonden. Het merendeel van hen werd uiteindelijk opgepakt en naar Israël teruggezonden. Omdat hun visa niet deugden! (zie ook onze eerdere berichten hierover op 5/3 en 8/3 jl.). Binnen de Amerikaanse intelligence-gemeenschap zou nu de theorie worden aangehangen dat het om een coveroperatie van de Mossad ging. De kunststudenten zouden daarbij als afleiding hebben gediend voor een massieve Mossad-operatie die erop gericht was tijdelijk in de VS gevestigde Arabieren in de peiling te houden, onder wie de voor de 11 september-acties verantwoordelijk gehouden groep van Mohammed Atta. Het in de aanhef genoemde DEA-rapport kwam in handen van Franse journalisten, die via Intelligence on line en Le Monde de zaak groot de wereld inhielpen. Aan de hand van de vermelde gegevens concludeerden zij dat de Mossad in de periode voorafgaand aan de aanslagen van 11 september 2001 een enorme spionage-operatie had gerund in de VS. In hoeverre de resultaten ervan ook bij de CIA en de FBI terecht zijn gekomen bestaat geen zekerheid. De mainstream-media in de VS (op Fox na) zwegen erover, dumpten de story als flauwekul of kwamen tot de verbluffende ontboezeming dat Israël niet spioneerde in de VS !!! Maar binnen de intelligencewereld heerst nog steeds een koortsachtige activiteit. Om de volle waarheid achter de aanslagen binnenboord te houden. Wat dat betreft horen ze thuis in het rijtje van Pearl Harbour, de gebroeders Kennedy, Luther King, Watergate, Oklahoma etc. etc. Recente gebeurtenissen in Nederland als bijvoorbeeld die rond de IRT (inclusief de bizarre dood van Maarten van Traa), en de rampen in de Bijlmer, op vliegveld Eindhoven en in Enschede tonen aan dat dit soort procedures ook in Nederland schering en inslag zijn. En wellicht is op 6 mei jl. een nieuw hoofdstuk bijgeschreven in dit duistere plaatjesboek. Want democratie oké, maar stevig op de handrem.

Moord op Fortuyn

6 mei 2002
(verklaring van de Internationale Socialisten) - Met grote ontsteltenis hebben wij kennis genomen van de moord op Pim Fortuyn. De gewelddadige dood van Fortuyn heeft een dramatische wending gegeven aan de aanloop naar de verkiezingen. Wij twijfelen er niet over onze principiële afkeer uit te spreken over deze daad. Niets staat verder van de opvattingen van socialisten over hoe politieke veranderingen tot stand komen dan het middel van individuele terreur. Wij zijn altijd duidelijk geweest over wat we vonden van Pim Fortuyns politiek. Vanaf het begin hebben wij campagne gevoerd tegen zijn racisme. We hebben dit gedaan in de overtuiging dat massale en zo breed mogelijke mobilisatie de enige manier zijn om de opkomst van racisme te stoppen. Precies daarom mobiliseerden we voor de demonstratie op 11 mei onder de leus 'Stop de Hollandse Haider'. Pim Fortuyn heeft de laatste maanden van zijn leven gebruikt om een boodschap van haat te propageren. Ongetwijfeld zullen sommige partijen politiek gebruik willen maken van de moord om het vuur van de haat nog verder op te stoken. Wij zullen ons alleen maar meer inzetten om verzet tegen de ideeën waar Fortuyn voor stond te helpen organiseren.
(verklaring Nederland Bekent Kleur) - Nederland Bekent Kleur is geschokt door het overlijden van Pim Fortuyn en heeft besloten de op 11 mei geplande demonstratie 'Geef racisme geen stem!' niet door te laten gaan. Nederland Bekent Kleur spreekt zich uit tegen iedere vorm van onverdraagzaamheid, zowel van linker als van rechterzijde. Individuele acties tegen personen zijn ten stelligste af te keuren en lossen niets op. Hoe groot de meningsverschillen ook zijn, ze kunnen slechts overwonnen worden door argumenten. De demonstratie van 11 mei had moeten plaatsvinden in Rotterdam. Onder de gegeven omstandigheden demonstreren zou verkeerd kunnen worden opgevat bij een deel van de bevolking. Nederland Bekent Kleur heeft dan ook besloten de demonstratie komende zaterdag af te lassen. Nederland Bekent Kleur vreest dat deze moord kan leiden tot hevige tegenreacties en vreest voor een verdere polarisatie tussen autochtonen en allochtonen in de Nederlandse samenleving. Nederland Bekent Kleur blijft van mening dat het motto van de verkiezingen 'Geef racisme geen stem!' moet zijn en hoopt dat mensen zich bij hun keuze niet zullen laten leiden door deze daad van onverdraagzaamheid.

Vrouwen eisen de straat terug

6 mei 2002
Honderden vrouwen zullen zaterdag 18 mei(Heksennacht)in Utrecht demonstreren onder de leus Vrouwen eisen de straat terug. Geschminkt en verkleed zullen zij in een bonte stoet om 23.00 uur, even voor middernacht, met trommels en fakkels krijsend door de binnenstad trekken. Ook in andere grote steden (Amsterdam, Rotterdam, Groningen, Nijmegen en Den Bosch) zal rond deze datum een Heksennacht plaatsvinden. De jaarlijkse Heksennacht is een protest tegen het feit dat vrouwen in het donker op straat bang moeten zijn om aangerand (of erger) te worden. De samenleving lijkt het normaal te vinden dat vrouwen daarom binnen moeten blijven. Ook willen we aandacht vragen voor seksueel geweld binnenshuis en in het bijzonder jegens vrouwen in asielzoekerscentra, die de straat zelfs niet op kunnen. Daarnaast is de Heksennacht ook bedoeld om in brede zin meer ruimte voor vrouwen en meiden te creëren en hen in hun eigen kracht te stimuleren. De heksennacht vindt zijn oorsprong in de Duitse Walpurgisnacht. Dit traditionele heksenfeest ontwikkelde zich in de jaren zeventig steeds meer tot een strijdbaar vrouwenfeest om uiteindelijk uit te groeien tot een radicale actievorm tegen seksueel geweld. In Nederland is in 1978 op een landelijke vergadering van Vrouwen Tegen Verkrachting de Heksennacht op 19 mei uitgeroepen. Vrouwen laten in deze strijdbare manifestatie zien evenveel recht te hebben om te gaan waar ze willen. Ook in Nederland staat het recht op de straat centraal, overdag en 's nachts. Het doel is een eind te maken aan de vanzelfsprekendheid waarmee mannen de straat bezitten en vrouwen thuisblijven omdat het onveilig is. Dat is ook de reden dat de heksennacht alleen voor vrouwen is. Voorafgaand aan de demonstratie zullen de deelnemende vrouwen in Utrecht om 19 u gezamenlijk eten (reserveren bij het ACU: 030.2314590). Daarna volgen diverse activiteiten, verkleden en schminken. De grote demo start om 23 uur en de avond wordt afgesloten met een spetterende vrouwendisco. De heksennacht is alleen toegankelijk voor vrouwen, meiden, sletten, bitches en riotgrrrls. In DenBosch vindt de Heksennacht (vreemd genoeg) plaats op zaterdag 11 mei aanstaande. Vanaf 20.00 uur verzamelen bij Achter de Tolbrug 28 (De Dolle Tol), rond 23.00 uur fakkeloptocht informatieavonden over de situatie op "De Bezette Gebieden" 3 mei 2002 Tussen 14 en 28 april heeft een groepje mensen van het Autonoom Centrum (Amsterdam) een bezoek gebracht aan Israël en de bezette gebieden. Zij bezochten onder andere Jenin en Nablus en de nabij gelegen vluchtelingenkampen, Ramallah, Oost Jeruzalem en Bethlehem. Doel van het bezoek was, naast de steun aan de Palestijnen door lijfelijke aanwezigheid, onder andere het vastleggen van de vernietigingen die zijn aangericht door het Israëlische leger en het vastleggen van getuigenverklaringen. Veel verslagen en informatie is al te vinden op de website van autonoom centrum. Op het programma van de informatieavonden staan verhalen van de activisten, foto’s via de beamer en misschien (als het materiaal veilig in Nederland aankomt) video, informatie over boycotacties, Nederlandse wapenleveranties aan Israël, het kort geding tegen de Nederlandse staat dat binnenkort dient, etcetera. De avonden zullen plaatsvinden op dinsdag 7 Mei, 20 uur in Politiek Kafé de Klinker, Van Broeckhuysenstraat 46, Nijmegen woensdag 8 mei, 20 uur in ACU, Voorstraat 71 Utrecht vrijdag 10 mei, 20 uur in Vrankrijk, Spuistraat 216 Amsterdam dinsdag 14 mei, 20 uur in de Blauwe Aanslag, Buitenom 213 Den Haag en om 20 uur in Eurodusnie, Koppenhinksteeg 2, Leiden en op zaterdag 18 mei tijdens de Pinksterlanddagen in Appelscha Meer informatie kun je krijgen bij het Autonoom Centrum

Snor (5)

2 mei 2002
Wij meldden in deze rubriek al eerder dat de Amerikaanse Navy Intelligence zich ten tijde van de coup van 11 april jl. onledig hield met het afluisteren van diplomatiek berichtenverkeer voor de kust van Venezuela. Maar uit de dagelijke informatiestroom uit Chavez’own country valt voorzichtig te concluderen dat de bewuste Amerikaanse spionagevereniging mogelijk een wat actievere rol heeft gespeeld bij deze zoveelste poging van Washington om een democratisch gekozen leider uit zijn stoel te schieten dan tot nu toe naar buiten is gekomen. Zo is gisteren namelijk boven water getrokken dat een sterke eenheid van haar “counterpart”, de Venezolaanse Navy Intelligence, bij de staatsgreep betrokken was. De leiding van de dienst wordt nu onderworpen aan een diepgaand onderzoek. Maar dat zal moeilijk worden, want bij het mislukken van de greep naar de macht heeft de Navy Intelligence veel nuttig inlichtingenmateriaal vernietigd. In dit verband is ook een onderzoek op gang gekomen naar de aanwezigheid van een Amerikaans marineschip en twee Amerikaanse vliegtuigen net buiten de Venezolaanse territoriale wateren op 13 april. De mogelijkheid dat het om een anti-drugsactie ging van de op Aruba gevestigde Forward Operations Location moet niet worden uitgesloten. Maar gezien het feit dat ook verschillende DEA-agenten de coupplegers een handje hebben geholpen in Caracas toont aan dat de grens tussen het naar Amerikaanse inzichten inperken van de internationale drugshandel en het ombuigen van de politiek in een land als Venezuela niet is te trekken. En dat geeft Aruba een extra status aparte. En Den Haag? Tsja.

reactie op artikel over Fortuyn in het net verschenen Kleintje

2 mei 2002
Aangezien Kleintje Muurkrant nummer 367 net uit is en we niet meer uitkomen voor de komende verkiezingen plaatsen we een binnengekomen reactie op het voorpaginaverhaal "De puinhopen van Pim Fortuyn" hier, in deze rubriek:

Ik vind dit artikel wel erg kort door de bocht. Het is in ieder geval een stuk korter door de bocht dan het boek van Pim Fortuyn. Ik heb het boek van Fortuyn gelezen en daar staan andere dingen in dan in dit artikel wordt gezegd. Maar ja, als je de rode bril van Franca Snijders opzet dan ziet de hele wereld er natuurlijk ineens heel anders uit dan hij in werkelijkheid is. Het is bijvoorbeeld helemaal niet waar dat Fortuyn alleen allochtonen wil dwingen te verhuizen als ze dat niet vrijwillig doen, sterker nog Fortuyns beleid is er juist op gericht de autochtone middenstand te bewegen in de stad te gaan wonen. Omdat het anders wel erg veel wordt om op alle aperte onjuistheden te reageren zal ik me in mijn reactie verder beperken tot de conclusie van het artikel. Even ter herinnering deze "conclusie": Na lezing van zijn boek kun je vaststellen dat er veel mensen zijn die het in Fortuyns ogen verbruid hebben: verplegenden/verzorgenden, artsen en verzekeraars, leerkrachten, rechters, juristen, politieagenten en -commissarissen en natuurlijk, een rode draad in zijn boek, ambtenaren op elk denkbaar niveau. En uiteraard alle uitkeringsgerechtigden (sorry, Pim), dus ook alle zieken en gehandicapten. Daarnaast islamieten en andere allochtonen. En niet te vergeten managers, in ieder geval voor zover werkzaam in de collectieve sector... In deze conclusie wordt gesteld dat Fortuyn iedereen er onterecht van beschuldigd het verbruid te hebben. Maar dat is natuurlijk niet wat er in zijn boek staat. Fortuyn erkent dat er veel mensen zijn die hard werken of echt ziek zijn, allochtonen niet uitgezonderd. Maar hij signaleert ook dat er her en der nogal eens de kantjes worden afgelopen en dat de organisatie waarin mensen werken vaak niet erg efficiënt is, niet erg mee werkt of zelfs sterk demotiveert. En daar draaien juist die hard werkende en echt zieke mensen voor op. Hij stelt met name de politici en het kader in de (semi)-overheidsorganisaties (en dus slechts zeer beperkt het lagere personeel) verantwoordelijk voor dat falen. En daar heeft hij ook gelijk in want het is primair hun verantwoordelijkheid. Wat Fortuyn wil doen is zorgen dat de goeden minder onder de kwaden lijden door een systeem te creeëren waarin de kwaden meer de consequenties van hun handelen voelen. De kunst daarbij is om de maatregelen die daarvoor nodig zijn zo te kiezen dat de goeden er zo min mogelijk onder lijden. Dat is helaas niet altijd mogelijk. Fortuyn vindt dit echter legitiem en daar valt zeker wat voor te zeggen. Dit omdat een voortzetting van de huidige situatie en het huidige beleid de multiculturele samenleving en de sociale verzorgingsstaat zodanig onder druk zetten dat ze dreigt uiteen te spatten (hetgeen juist de minderheden en de zwakkeren het hardste zou raken). De eerste scheuren van dat bouwwerk zijn al jaren zichtbaar en de steun die Fortuyn van de bevolking krijgt zijn slechts een voorbode van wat ons - zelfs als Fortuyn er zijn tanden in mag zetten - nog te wachten staat... Betekent dit dat ik deze ontwikkelingen leuk vind? Nee, natuurlijk vind ik die niet leuk. En de heer Fortuyn waarschijnlijk ook niet. Met vriendelijke groet, Jürgen van Ooijen "geef racisme geen stem!"