Maar soms zijn er ook leuke dingen te melden uit het land van de permafrost en Poolnacht. Als bijvangst van de regeringscrisis is het jongste en vrouwelijkste kabinet uit in ieder geval de Finse maar misschien ook wel wereldgeschiedenis aangetreden. Sanna Marin van 34 is de nieuwe premier. De namen van haar ministers zal ik U besparen, maar van hen zijn slechts drie stuks van de mannelijke kunne en hun gemiddelde leeftijd is ver beneden de vijftig.

Nou is Fins feminisme niet helemaal wat wij in West-Europa daaronder verstaan. Een Finse zal zich al feminist noemen zodra ze kan pronken met een acht-urige werkdag en een eigen bankrekening. Dat de baan in verreweg de meeste gevallen in de zachte sector ligt, zegt al iets. Dat ze haar eventuele kinderen al enkele maanden na hun geboorte naar een kinderopvang moet brengen, zegt veel meer.

De mannelijke rest van de Finse samenleving doet niet aan zorg, ook niet van de eigen kids. Verkrachting binnen het huwelijk is pas een jaar of tien strafbaar in het land, voor verkrachting in het algemeen krijg je in rurale gebieden net zoveel gevangenisstraf als voor diefstal van een auto. Feitelijk het enige verplichte quotum voor opname van vrouwen waar Finse mannen zich sterk voor maken is dat in het leger…

Valt dus zeer waarschijnlijk wel tegen, die feminisering van de Finse politiek vanaf heden. Maar wat er echt goed uitziet en wat echt een verandering teweeg brengt is de vervanging van die ouwe meuk. Het overboord kieperen door de jongeren van de babyboomers, waarvan sommige al sinds de jaren zeventig niet meer weg te branden waren uit het centrum van de macht.

Opeens is het fris, vrolijk en guitig dat de camera inkijkt, geen witte mannen meer in grijze pakken. Voor de Finse millennials, die met de meest vergrijzende bevolking van de EU te kampen hebben, gloort er licht aan het einde van de tunnel. Vooral met het oog op de bestrijding van de gevolgen van de ecocrisis wekt de generation jump verwachtingen!

(JoopFinland)

Het feit dat de Maleisische premier Manahatir gisteren, een dag na de presentatie van de '4 verdachten' in een nieuwe fase van het JIT onderzoek naar de toedracht van MH17 waar Maleisië als een der belangrijkste slachtoffers van de ramp geacht wordt aan te hebben meegewerkt, geweigerd heeft de uitkomsten te onderschrijven en de 'sluitende bewijsvoering' die Rutte 's belangrijkste opdracht van zijn premierschap noemt als 'geruchten' afdoet, is de grootste bom onder deze onderneming die Rusland in de beklaagdenbank plaatst.
De nabestaanden, door de Nederlandse regering altijd als belangrijkste drijfveer opgegeven voor de 'onvermoeibare wil de waarheid boven tafel te krijgen', waarvan een aantal al langer twijfels uit over de uitkomst van de versie die vanaf dag 1 als 'de waarheid' werd gepresenteerd, zullen door deze herhaalde obstructie van het door de overige deelnemende landen (waaronder verdachte Oekraïne) wel gevolgde aanwijzen van de beoogde verdachten opnieuw in grote verlegenheid worden gebracht. Dit is natuurlijk afschuwelijk, maar geheel op het conto te schrijven van Den Haag dat weigerde iedere andere mogelijkheid te onderzoeken, al waren er sinds diezelfde dag 1 aanwijzingen dat er sprake was van vooringenomenheid door het JIT-team. De mogelijkheid dat Oekraïne verantwoordelijk was voor het drama mocht niet worden genoemd en wie dat wel deed (we denken aan de onvermoeibare Max van der Werf) werd van 'heulen met de vijand' (Rusland) beschuldigd.
Het JIT-onderzoek, dat gebaseerd is op de dubieuze bevindingen van 'onderzoekscollectief' Bellingcat, een vehikel van voormalige leden van de Engelse geheime dienst, kan zo onmogelijk langer als 'de enige waarheid' worden aanvaard. Al eerder uitte en herhaalde strafpleiter Gerard Jan Knoops zijn twijfels over de door de Nederlandse regering gevolgde handelwijze.
Een onafhankelijk internationaal onderzoek zal nu meer dan ooit nodig zijn om klaarheid te brengen in de puinhoop die Den Haag er willens en wetens van heeft gemaakt. (WK)

Moord en doodslag. Daar dreigde de momenteel op dunne soep en een harde korst brood levende Uwe Lenhoff mee toen een oud-collega samen met de luitjes van de Bulgaarse site FinTelegram zijn mega investeringscam naar buiten begonnen te rollen. En ook zijn Nederlandse companen, Rudolph Booker en Dirk-Jan Bakker, zullen met woelige gedachten hebben rondgelopen. Terwijl het allemaal zo mooi leek in den beginne. Maar God was niet met hen. Hoe het allemaal begon en hoe het mis liep krijgt u uitgeserveerd in “The Payvision story” die in september al verscheen op de site van “Herstel de Republiek”. Smakelijk. Stay tuned (JP).

Zijn plaatje van vandaag kan qua wansmaak alleen maar wedijveren met twee schrijfsels die ook over ‘MH17’ gaan. Daarover straks meer, ik zal eerst beschrijven wat de Belgische cartoonist Kamagurka vandaag in NRC afgedrukt kreeg. (1)

Onder de kop ‘De 4 van de MH17’ schrijft Kamagurka: ‘Wereldwijd gezocht, behalve in Rusland...’ En dan volgt het vileine plaatje waarin vier mannen rond een tafel het glas heffen, en een van hen zegt: ‘...wat kan het leven mooi zijn.’

Het summum van geborneerdheid zit em in twee details. We leven in 2019, maar de vier Russische mannen hebben een stoppelbaard en de gelaatstrekken van minister Grapperhaus op een slechte dag. En de halflege fles op tafel het opschrift Vodka.

Kun je het clichématiger voorstellen? Beledigender? Hufteriger?

Ik weet niet of er nabestaanden van de slachtoffers uit de MH17 zijn die in de openbaarheid hebben verklaard: ‘Not in my name’. Ik roep ze hierbij op om het in de krant te zetten. En om op 9 maart volgend jaar naar dat showproces op Schiphol te komen, om hun afschuw uit te spreken over hoe hun dierbaren worden misbruikt in een actie om ‘de Rus’ te bashen.

Het begon meteen na de crash van het toestel. Op zondagmorgen twintig juli 2015 kreeg ik het verzoek om een tekst te redigeren tot ‘manifest.’ Het ding zou de titel ‘Moord!’ moeten dragen, en zou -U raadt het al met zo’n opschrift- aan De Telegraaf worden aangeboden.

Ik doe niets met De Telegraaf en nog minder met een tekst waarin in Oost-Ukraine ‘tuig van de richel’ zou leven. In plaats daarvan schreef ik toen een lang artikel tegen welke oorlog dan ook, dat als ‘Manifest’ online staat.

Ik vermeld daarin ook dat ik -in reactie op een krantencommentaar dat hijgde dat ‘ieder van ons wel iemand uit de MH17 kent’- niemand uit de MH17 ken. Ik heb pas recent ontdekt dat ik wel iemand uit het oostelijk deel van Ukraine ken.

Dat werd ik gewaar uit het artikel ‘Het MH17-complot’ in de Groene Amsterdammer van een tijdje terug. Het verhaal staat -wat wilt U? De kwestie verkoopt nu immers lekker...- weer prominent online op de site van het blad. (3)

Slecht verhaal, opgedist in het kader van een ‘onderzoek’ getiteld ‘De invloed van Russische trollen’, waar ik me maar met moeite doorheen worstelde, totdat het opeens ging over een woordvoerder van de opstandelingen in het gebied. Die woordvoerder was ‘van Finse afkomst’.

Die ken ik wel. Dat is Evgenia.

Evgenia, uit Pori. Ze heeft een heleboel achternamen die ik hier niet ga vermelden. Ze zal ook een meisjesnaam hebben, ooit meegenomen uit Rusland. Ik weet niet wanneer dat ‘ooit’ is geweest. Ook niet waar Evgenia precies vandaan komt.

Ik ontmoette haar in het begin van deze eeuw op een school in Pori. We waren collega’s, zij gaf engels, ik naar ik meen duits. In de pauzes dronk zij thee en ik koffie, en wekte ik haar interesse voor een plek in het Finse parlement. Er kwamen verkiezingen aan en ik was kampanjeleider voor de groene partij in ons district.

Hoogtepunt van de kampanje was een demonstratietje tegen de inval van de VS in Irak, begin 2003. We flyerden voor een supermarkt in het centrum van Pori. De bedoeling was dat alle vijftien kandidaten uit ons district mee zouden doen aan de actie. Maar feitelijk waren Evgenia en ik slechts samen in de weer.

Ik zie haar nog wel in en uit haar grote Landrover stappen. Zij draaide de flyers thuis uit en zeulde ze bij duizenden tegelijk naar de ingang van de super. Een struise verschijning die Fins sprak op de manier zoals alleen mensen uit het oosten dat kunnen: met elke h en iedere j vervangen door een zachte g.

We veranderden allebei van werkgever en werden tegelijkertijd bij die andere werkgever de laan uitgestuurd, ik omdat ik met de gelden van de studenten zou hebben gesjoemald, Evgenia omdat ze ‘Rus’ was, dat is een officieel goedgekeurd scheldwoord in Finland.

Ze stapte later van de groenen over naar de sociaal-democraten maar het hielp haar niet. Voortdurend lag ze in de partij onder vuur vanwege haar standpunten over Vladimir Putin. En de frictie tussen Evgenia en haar partij werd al die keren breed uitgemeten in de plaatselijke media.

Twee keer heb ik me op mijn knieen geslagen van het lachen om Evgenia. De eerste keer hadden we het over de schooldirecteur die ons de wacht had aangezegd en noemde zij hem een ‘gjood’. De tweede keer las mijn vrouw in de krant dat ze woordvoerder van de opstandelingen in Lugansk was geworden.

Ik kan me geen betere voorstellen. Eentje die het liefst schaak speelt met haar kinderen. En een blik heeft waarmee ze kan doden.

Rus-zijn in Finland, je wenst het je ergste vijand niet toe. Ik denk niet dat er een ander land in deze wereld is dat slechter met zijn buren omgaat. De spotprent van Kamagurka zou zomaar in het Finse gemaakt kunnen zijn.

Maar dat is Finland. Waar ze dus ook wel het nodige te stellen hebben gehad met de oosterbuur. Waar de houding jegens de oosterbuur -hoe verwerpelijk ook- nog wel gebaseerd kan zijn op een slechte ervaring.

Maar die ervaring missen wij hiero toch geheel? Hoeveel Russen kennen wij -om dat krantecommentaar uit 2014 es om te draaien? Ben je ooit in Rusland geweest, Kamagurka? Ga je diep schamen, joh, met je makkelijke humor.

De Maleisische regering hekelde vanochtend het zogenaamde onderzoek naar de MH17. Zag onze spottekenaar meteen vier dronken Maleiers rond een tafel…?

(JoopFinland)

(1)  Want we gaan het striptekeningetje hier niet afdrukken ondat Konfrontatie heel verkeerde ervaringen heeft met een ook al Belgische (men zij gewaarschuwd!) robot die in opdracht van mediamagnaten het internet afstroopt op beeldmateriaal waarvoor ooit geen kopierechten zijn afgedragen.

De verhouding tussen de Gele Vesten en de vakbonden is er een volgens het klassieke model: de georganiseerde gesalarieerden die CAO's en pensioenvoorwaarden overeenkomen met de 'sociale partners' versus de handwerkers en andere kleine zelfstandigen van vrije beroepen,  aangevuld met gepensioneerden, werklozen, jongeren voor wie geen toekomst is en overige paupers.
Deze tegenstelling bestond al ten tijde van het Ancien Régime, de tijd voor de Revolutie, toen sommige Gildes ronduit anti-revolutionair waren: ze hadden teveel te verliezen aan privileges. Het is het tegen elkaar uitspelen van de lagere middenklasse en 'hogere arbeidersklasse' tegen de laag onder hen, een spel dat door de macht al eeuwen met wisselend succes wordt gespeeld. De situatie in Frankrijk is nu zover dat het tegen elkaar uitspelen steeds moeilijker wordt voor de macht. De twee segmenten vonden elkaar op 5 december. Een nachtmerrie voor de Macronie. Ook al waren de toplui van de vakbonden niet voor (de CFDT, de reformistische verrader, doet helemaal niet mee) deze acties, de leden dwongen ze ertoe en strijden hand in hand verder met de Gilets Jaunes. De spoorwerkers en het vervoer in Parijs spelen een voortrekkersrol.
Alleen de Black Bloc's kunnen de regering nog helpen om dit verbond te criminaliseren en de bevolking van deelname aan de opstand af te houden. En natuurlijk het misdadige politiegeweld tegen geweldloze demonstranten. Maar ook dat schrikt de mensen niet genoeg af.
Acte 56 was ongekend vitaal, alsof er nieuw bloed was en dat is dus ook zo (zie video). Van Bercy naar de Porte de Versailles. De spandoeken, liederen, spreekkoren, ze klinken nog harder, vrolijker en vastbeslotener. 'Revolution!', gescandeerd door jong en oud. Stel u het in Nederland voor. Bij een gevangenis wordt de vrijlating van de opgesloten GJ geëist. Mensen ontrollen leuzen uit de huizen waar de stoet langstrekt. Applaus. De politie eromheen, al een jaar tegen het volk opgezet, oogt zichtbaar vermoeid. Hoeveel van hen beginnen te beseffen dat ze aan de verkeerde kant staan? Hoelang doen ze nog zonder morren wat Macron, Castaner en Philippe hen opdragen? Hoeveel van hen moeten er uit wanhoop nog met hun eigen dienstwapen een einde aan hun leven maken? De flic's zijn ook in actie, ze beginnen volgende week met stiptheidsacties. Macron zal hen snel moeten geven wat ze verlangen. Anders rest er niemand om hem te beschermen dan het leger (gevrijwaard van 'pensioenhervorming'). Op de Avenue du Maine loopt het dan geheel uit de hand. De organisatoren besluiten nog voor de Porte de Versailles waar een enorme politiemacht hen opwacht de demonstratie te ontbinden. Het kruit moet droog gehouden worden. Er wachten volgende acties.
En dan de provincie: Vrachtwagenchauffeurs blokkeren wegen. Gele Vesten zetten met gevaar voor eigen leven de autoroute Lyon-St.Etienne af (zie video). Toulouse is strijdbaar als altijd. Vakbondsvlaggen in een enorme optocht. Dat houdt de politie die in de zijstraten wacht om er op in te hakken enigszins op afstand (zie video). 1968 leeft voort in de herinnering, toen de arbeiders het tegen de ordetroepen opnamen en de macht het overzicht verloor. Dat dreigt opnieuw. De Gaulle werd gedwongen een referendum uit te schrijven, verloor en trad af. Dát eist het verzet ook van Macron. En een nieuw parlement. Of zie Rouen: hetzelfde verbond tussen vakbonden en Gele Vesten. De Assemblee van vakbonden vrijdag heeft de GJ bedankt dat ze hen hebben 'doen ontwaken'. De 'giletjaunification' van de vakbonden. Of Lyon (zie video). Wat een stoet. En Marseille, Nantes, overal in het land.
Dinsdag volgen nieuwe demonstraties door de vakbonden. De Gele Vesten zullen er bij zijn. De druk wordt opgevoerd. Op woensdag zal de regering vertellen wat ze van plan is.
En laten we Algerije niet vergeten, waar het volk voor de 41e vrijdag de straat op is gegaan voor de '2e bevrijding' zoals ze het noemen: van het corrupte regime. 12 december zijn er presidentsverkiezingen om alles te houden zoals het is: een militaire dictatuur ten bate van de elite die zich verrijkt aan uitverkoop van de bodemschatten. In Algerije en Frankrijk wordt voor dezelfde doelen gestreden. (WK)

Over een vooruitziende blik gesproken. Ruim een jaar geleden deed een Argentijnse blogger een bewogen oproep aan het adres van president Mauricio Macri. Of hij erop toe wilde zien dat buitenlandse ondernemingen die in de loop der jaren het Argentijnse energienetwerk in handen hadden gekregen goed in de kieren te houden. Opdat ze niet de hele boel leegvraten tegen zo laag mogelijke kosten. Nou zijn die meneer Macri en zijn famielje niet veel beter dan hun voorgangers, dus de boodschap van voornoemde blogger zal zonder twijfel op rotsige bodem terecht zijn gekomen. Ondanks het feit, dat die wel een zeer gedetailleerd organogram in elkaar had gehangen, waar alle beleggers zichtbaar werden gemaakt (1). In een annex blijkt ie een paar zware jongens nog verder te hebben uitgegraven. En waar kwam ie ondermeer terecht? Bij Kleintje Muurkrant. Bij Mill Hill en de Italiaanse connectie. Je maintiendrai, je maintiendrai. Holland vreet een hapje mee. U heeft gelijk, daarvan hadden we u al kond gedaan. Maar wat vinden we verderop? Nog een beruchte Nederlandse uitvreter: Intertrust. Eerste violist bij dit onwelriekende orkest is zoals u weet Greg Elias, een goeie vriend van koning Alex en zijn financieel zo onderlegde Argentijnse vrouwtje (2). Suggestief? Ja. En? Om alles met u te delen krijgt u dit nog als uitsmijter. Kan u voorlopig nog even voort. Stay tuned (JP).

(1) Zie het artikeltje “Don't cry” (012) van drie dagen geleden.
(2) Zie “De prins en de villa” van 4 november 2010.

Oranje boven. Alweer. Eerder in deze serie maakten wij gemengd gehakt van Ekim Alptekin. Het in Nederland verblijvende Turkse baasje van Inovo BV. Een vehikel in Vleuten, waarmee Ekim samen met het vroegere hoofd van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst Michael Flynn flink erop los lobbiede om in Washington toestemming te krijgen voor een lucratieve deal. Het ging om gasleveranties aan Turkije uit een land dat om het zachtjes te zeggen niet erg populair was in de USSA. De deal kwam niet van de grond. Ook al omdat Flynn met veel geraas in het Russiagate mieterde. Later simsalabimde Ekim dat het niet genoemde export-land Israël zou zijn geweest. Maar als er een land populair is in en rond het Witte Gekkenhuis en up the Hill dan is het Israël wel. Zelf een lobbygrootmacht par excellence. Dus staken wij onze rechter middelvinger richting zwerk en poneerden in alle bescheidenheid dat het om een deal tussen Turkije en Iran moest gaan. Kregen we vandaag dit artikel onder ogen. Gaat over een stiekeme gasdeal tussen Turkije en Iran met als betaalmiddel goud. Een affaire waaraan wij elders ook aandacht hebben besteed (1). Maar wat denk je? Ook hierbij is weer een Nederlandse firma betrokken. INCO Business Group uit de Brabantse metropool Teteringen. Met als Sitting Bull ene Dennis Vermeulen, die terzijde wordt gestaan door sjamaan Berend “Botje” Buningh en verder zes (!) squaws. Of een klein land ook groot kan zijn. Stay tuned (JP).

(1) Zie de serie “Van Brussel naar Sjanghai”.

Maar liefst 4,7 miljoen ondertekenaars van de petitie voor een referendum tegen de door de regering Macron voorgestelde verkoop van de drie vliegvelden van Parijs (Orly, Le Bourget en Charles de Gaulle) zijn nodig om het referendum ook daadwerkelijk te laten houden. De regering Macron gaat er van uit dat dat niet gaat lukken voor het eind van het jaar. Het gaat om een site van het ministerie van Binnenlandse Zaken waarover al direct geklaagd werd dat hij moeilijk te bereiken was. Op de eerste dag van de opening van de petitie hadden 100.000 de petitie ondertekend.
Het is een bekend verschijnsel in onze door liberalen geregeerde landen: de kroonjuwelen, de meest winstgevende onderdelen van de economie (de drie vliegvelden vullen de schatkist jaarlijks met miljarden euro's) worden verkocht aan de rijken om hun portemonnees nog verder te spekken. Zo is het eerder gegaan met de autosnelwegen die met belastinggeld werden aangelegd. In het Frankrijk van Macron wordt gesproken over 'het verkopen aan zijn vrienden'. De beoogde koper, de pdg van ADP, een investeringsgroep, is een langdurige relatie van Macron, de voormalig Rothschild-bankier die door hem de afgelopen maanden veelvuldig werd bezocht.
Toch is het feit alleen van het referendum een overwinning, toe te schrijven aan de beweging van de Gele Vestjes. Zij die nu al zoveel weken demonstreren hebben dit afgedwongen. De door rechts gedomineerde senaat heeft moeten bewilligen in het referendum, omdat anders de woede van het volk een nieuwe impuls zou krijgen. Terwijl de macht zich net verheugt over de schijnbare afname van het volksprotest. Het onmogelijke aantal van 4,7 miljoen stelt hen gerust.
Acte 31 afgelopen zaterdag was geweldig. Het dansen voor de politiecolonnes. Het toezingen van de gehelmde monsters 'We zijn hier', 'Ahoe!'. De demonstranten in zomerkledij. Alle rassen en volkeren. De prachtig versierde vestjes. 'We geven niet op!' Hun optimisme en vastberadenheid zijn hartverwarmend. 'Aha anti-kapitaliste!' 'Revolution!' In Nederland zou het lachwekkend klinken, maar in het land van de Revolutie allerminst. 'Van wie is de straat? De straat is van ons!' Honden met gele vestjes. En natuurlijk de vrouwen, van kortgerokt tot en met hoofddoekjes. De fantastische posters die ze meedragen: Macron met een verbeten grimas en de tekst 'laten ze me maar komen halen'. Want dat gaan ze doen als dat zo doorgaat, al wordt er links en rechts beweerd dat het protest uitdooft. 'Het zal wel overwaaien', zoals de Nederlander pleegt te zeggen.
Opnieuw lag een zwaartepunt in Toulouse, tot hoofdstad van de protesten uitgeroepen. Het politiegeweld daar is het ergst van het land.
De kruisbestuiving met voormalig kolonie Algerije waar voor de 17e opeenvolgende vrijdag wordt gedemonstreerd voor een burgerregering is opvallend, zoals ook in Haïti aanhoudend de macht wordt uitgedaagd. Het is het revolutionaire virus uit het voormalige moederland.
In 1792 namen de Fransen nota bene een voorbeeld aan ons, die twee eeuwen eerder de van god gegeven monarch hadden verjaagd en vervangen door de Republiek. Als eerbetoon namen ze onze vlag en draaiden hem een kwartslag. De bezetting van ons land heeft blijkbaar te kort geduurd om ook door het virus te zijn aangestoken. We kregen de Oranjes en de oranjelol om iedere opstandigheid de kop in te drukken. De geschiedenis werd herschreven. De gebroeders De Wit, Hugo de Groot, Oldenbarneveld en de Patriotten, ze moesten wijken voor 'de vader des vaderland', de stadhouder-prinsen en hun vermeende spruiten die ons land sindsdien in hun greep houden om het volk te geven wat het toekomt.
Nee dan het Franse volk. Wat een historisch besef. En wat een voorbeeldfunctie. De wereld, behalve dit pestpokkelandje dan, kijkt toe en houdt de adem in.
Dit zal niet stoppen, zelfs al volgt er een zomerdip.
Frankrijk is het favoriete vakantieland van de Nederlander. Laten we hopen dat ze er iets van de Gele Vestjes mee vandaan terug nemen als 'souvenirs'. (WK)

Algemene staking op 5 december: Frankrijk geeft het voorbeeld, zoals vaker in de geschiedenis. Zie ze zich verzamelen voor de demonstraties overal in het land. De mensen zingen de hymne van de Gilets Jaunes: 'On est la!'. En wat hebben ze in grote getale gehoor gegeven aan de oproep. Geen politie te zien voorlopig (zie video) Het is in Parijs 2 graden om 15.00 uur. Er worden vuurtjes gestookt. De mensen houden elkaar warm. Springen om niet af te koelen. Zo ziet een vrij volk er uit. 'Revolution!' klinkt het.
1 jaar Gele Vesten kon Macron bagatelliseren: 'het zijn niet dezelfde betogers als een jaar geleden'. Op 5 december is dat voorbij: iedereen is terug. De Gilets Jaunes zingen uitbundiger dan ooit: hun inspanningen het hele jaar door hebben de fakkel van het protest brandende gehouden. Omdat zij niet opgaven is de opstand vandaag zo wijdverbreid en groot. Het land zal dat niet vergeten. De grootste opstand sinds 1968.
In Lyon slaan de 'Black Bloc's' toe: 1000, zoals vooraf aangekondigd. 'We weten wie ze zijn, maar hebben orders niets tegen hen te ondernemen', lekten politiemensen naar Sud Radio. Een aanvoerder van de GJ, Maxime Nicolle, op de vraag of ze zelf niet iets tegen hen kunnen doen: 'We weten niet of het vermomde politieagenten zijn'. Hij doelt op de 'BAC's, de als demonstranten uitgedoste agenten van de 'speciale politie' die al sinds het begin door de regering worden ingezet.
Onze media melden slechts 'dat de treinen niet rijden' in Frankrijk. Zoals ze al een jaar opstand verzwijgen. 'Om ons niet op gedachten te brengen'.
15.30 uur:  de aanhanger van een vrachtwagen wordt omgekieperd door in zwart gekleden in een zijstraat van Rue de Rivoli. Politiesirenes. Er wordt met hekken gesleept. GJ's proberen het te verhinderen. De aanhanger gaat in de fik. Hevige vlammenzee. Het wachten is op de ordetroepen. Eerst komt de brandweer, zelf in actie, die aanslaat op een waterpunt. Dan arriveert de politie in gevechtsuitrusting. Ze beschermen zg. de brandweer.  Arrestaties. De macht heeft wat het wil. Beelden voor het journaal van 8 uur.
Toch zijn dit achterhoedegevechten. De reusachtige stoet verderop laat zich niet stoppen en zingt 'La revolte'. 'Wat doen we morgen? Het dunnetjes over!' Zo is de stemming.
De aanhanger fikt door. Was dit georganiseerde provocatie?
In Montmartre loopt het voorspelbaar verder uit de hand. De politie aarzelt. Dan toch charge. De wind staat verkeerd voor traangas. Ze ogen onzeker en vermoeid. Trekken zich terug. Dat voedt de relschoppers. Rubberkogels, granaten. We kennen het van de zaterdagen.
De avond valt op Place de la Republique?. De vuurtjes laaien op. Op de achtergrond klinken explosies. In de beste tradities. Van 1789 en de Commune. In Parijs is geschiedenis altijd vandaag.
De hoofdstoet trekt gewoon verder. De mensen zingen: 'Le putain Macron'. De hoer Macron. Van het kapitaal, zo weten allen. Wat in Nederland onbespreekbaar lijkt, is in Frankrijk doodnormale taal. Hier is alles, klimaat, vervuiling en armoede onze eigen schuld. Daar niet.
Verwarrend: gehelmde brandweer demonstreert, je denkt politie. Onafzienbare mensenmassa's. 'In staking tot het pensioen' leest een gespoten leus. Politie klaar voor charge. 'Bande des nazi's!'
Rond half zeven bereikt de stoet Place de la Nation. Daar is het inmiddels een slagveld.
Volgens het Ministerie van Binnenlandse Zaken waren er in het hele land 806.000 demonstranten. De organisatie houdt het op 1,5 miljoen. De strijd gaat de komende dagen verder. Morgen, zaterdag Acte 56 van de Gele Vesten. (WK)

Ten onrechte zou bij de lezer het idee kunnen postvatten dat deze serie bedoeld is om Donald Trump te verheerlijken. Zoals zijn voorganger Obama werd verheerlijkt omdat hij 'zwart' zou zijn en zijn beoogde opvolger Hitlary Clinton omdat ze vrouw is. Als ze de volgende keer een hond aanwijzen om in het Witte Huis te resideren, ik houd het voor mogelijk op termijn, zullen veel dierenvrienden enthousiast zijn, maar ik zal de nieuwe 'leider van de vrije wereld' niet verheerlijken. Zoals ik eerder schreef is de president van de Verenigde Staten de meest overschatte functie ter wereld. Ter illustratie zouden Kennedy en de vele overige voorgangers van de Donald kunnen dienen. Amerikaanse presidenten zijn naar voren geschoven pionnen van belangengroepen en onderhevig aan de ware machthebber: Deep State. Richard Nixon, die echt dacht dat hij de machtigste mens op aarde was en tegen de belangen van Deep State dacht in te kunnen gaan, werd voor zijn onnozelheid weliswaar niet afgeschoten (president Garfield werd vergiftigd, de overige, naast JFK, Lincoln, McKinley e. a., werden doodgeschoten. Ook Reagan ontving een kogel ter waarschuwing), maar moest het veld ruimen toen zijn betrokkenheid bij de Watergate-inbraak ten nadele van de Democraten door de FBI (Deep State) naar Woodward en Bernstein van de Washington Post werden gelekt. Allemaal organen die ook heden ten dage een rol spelen in het spel.
Opmerkelijk is hoe Trump in een recent interview (1) het `Military Industrial Complex' ter sprake bracht als 'belanghebbende bij oorlog'. Zijn voorganger Eisenhouwer muntte de term en waarschuwde voor haar macht vlak voor hij van het toneel verdween. Als hij dat eerder had gedaan was hij ook omgelegd. Trump weet waarover hij spreekt, al bestaat bij vele 'welingelichten' nog steeds het idee dat we met een idioot te maken hebben. Zelfs als hij idioot zou zijn speelt dat geen rol. Een president wordt geacht te gehoorzamen aan de krachten die hem tot het hoogste ambt hebben geroepen. In het geval van Trump is sprake van een anomalie: Trump was in stelling gebracht als 'patsy' (iemand die geen bedreiging vormt voor de kandidaat van Deep State), iemand moet het doen, voor de vorm tegen Clinton. Zoals Kennedy dat was in 1960 tegen Nixon. Door een mirakel (de belofte van goede betrekkingen met Moskou en een einde aan de oorlogen die de VS overal in de wereld voeren) won Trump toch. Sindsdien zitten Deep State en MSM met de gebakken peren. Dat is de huidige situatie. Trump wil worden herverkozen in 2020 en weet dat door twee zaken kan worden gedwarsboomd: zijn afzetting die door zowel Democraten als Republikeinen in Washington wordt voorbereid EN als hij een oorlog begint. Dan zou hij als zijn voorgangers deden zijn belangrijkste verkiezingsbelofte breken. Daarom begon hij geen oorlog in Syrië. Niet met Noord-Korea, al uitte hij gespierde taal, en ook niet in Venezuela. Hij liet Bolton en Pompeo ver gaan, maar floot ze terug, terwijl 'alle opties op tafel bleven'.
Ook nu tegen Iran doet hij mee aan de oorlogsretoriek van Pompeo. Opvallend is de stilte rond Bolton, wiens val volgens insiders aanstaande is. Trump zou hem het mislukken van de 2e top met Kim verwijten. Ook het debacle van Pompeo en Bolton in Venezuela kan tegen hen worden gebruikt.
Wat Iran betreft staat de Amerikaanse regering alleen in de wereld. Behalve natuurlijk speciale vazal Londen, waar Deep State 's wil wet is en de medespelers Israël en de Golfstaten, dat spreekt vanzelf. De stupiditeit deze fake-operatie te laten plaatsvinden tijdens het bezoek van de Japanse premier Abe aan Iran, kan ook worden uitgelegd als sabotage van de oorlogsplannen. De minister van Buitenlandse Zaken van Bush Jr Colin Powell hield tenminste nog een mooie presentatie met 'documenten' om de nep-beschuldigingen jegens Irak te staven. De knulligheid van het team Bolton-Pompeo illustreert dat ze niet te handhaven zijn. (WK)

(1) video

‘Voelt U zich eenzaam of ongelukkig?’ In dat geval ziet de hemel er voor U uit als Spanje. Of iets preciezer: de provincie Galicië in Noord-Spanje. ‘Wij hopen U snel de hand te mogen schudden en te mogen verwelkomen in een mooi nieuw leven in het prachtige Galicië’. Klinkt als de nieuwste gag van een uitvaartclub, toch? Zo van: waarom altijd zo geheimzinnig doen over die hemel? Dat is immers een ‘omgeving met heerlijke warmwaterbronnen, leuke markten en prachtige steden zoals Santiago de Compostella, La Coruna, Vigo en Pontevedra.’ ‘Uw (sic!) wilt toch ook een beter leven? Neem contact op voor een geheel vrijblijvend gesprek aan huis: 06 444 555 45 (altijd bereikbaar).’

Aldus een paginagrote advertentie in de Bossche roeptoeter van deze week. Voor die advo is dus duidelijk betaald en niet zo zuinig. Maar door wie? Wie de Uw is in het ding is wel duidelijk (‘Ziet U het soms even niet meer zitten, is de toekomst vaak uitzichtloos en negatief? Dit zijn de kenmerken van zoveel alleenstaande 60plussers.’). Maar wie is verantwoordelijk voor de krankjoremme tekst en de storting? Wie komt er straks aan je deur zodra je het telefoonnummer hebt ingetikt? Geen woord, werkelijk geen woord over wie er achter deze pagina schuilgaat.

Doen wij dus niet, dat bellen, en dat raden we ook U af. Maar kan iemand daar bij de Omroep even checken wie dit instuurde en waarom dit niet vermeld werd?

Leestijd twee minuten, zo stelt ons het NRC gerust wanneer we hullie hun column van Maarten Boudry openslaan (papieren NRC van 15 juni jongstleden). Maar ik heb wel wat meer tijd nodig om Boudry tot mij te nemen.

Zo verwijl ik even bij de afbeelding van de columnist, gekiekt tot aan de heup, in een vlot jasje, met een ondeugende oogopslag. Een foto die niet helemaal spoort met wat we over Boudry te weten komen aan het eind van zijn stuk. Hij is filosoof, aan de uni van Gent, en hij vervangt iemand.
Klimaatactivisten geven niet om het klimaat, valt Boudry met de deur in huis. Volgens hem gaat de klimaatactivist in het echie het kapitalisme te lijf. Het klimaat dient vooral als breekijzer om datgene te bereiken waar hun harten echt van opspringen: radicale en allesomvattende systeemverandering. Het klimaat is een stok om de hond te slaan en de hond luistert naar de naam ‘kapitalisme’. Of preciezer: het huidige industriële, kapitalistische, neoliberale, op groei gerichte, westerse samenlevingsmodel.

Wie heeft er ooit iets anders beweerd? Een beetje activist weet immers dat je een probleem moet aanpakken waar het ontstaat. En de problemen waarvoor we nu gesteld worden zijn veroorzaakt door de ecologische voetafdruk van een klein deel van de mensheid.

Wat mij opvalt in de dijkhofiaanse tirade van Boudry (hij heeft het onder meer over Naomi Klein als iemand ‘die een aantal jaren geleden op de klimaatkar sprong’ en stelt: Hier schuilt ook de verklaring waarom veel klimaatactivisten zich blijven verzetten tegen technologieën die werkelijk ons klimaatprobleem kunnen oplossen, zoals kernenergie en koolstofcaptatie) is dat hij klimaatactivisten een geheime agenda verwijt. Nog eens: geen verstandig mens gaat er van uit dat de Westerse levensstijl niet de oorzaak is van het probleem.

Maar waarom hier jochie Boudry aangehaald? Omdat in diezelfde NRC een andere column stond, geschreven door een iets oudere waarnemer. Jeroen Geurts is neurowetenschapper in Amsterdam en schrijft een column omdat hij weer tijd heeft om ‘s avonds voor zijn lol weer in de collegebanken te schuiven.

Geurts’ column trok mijn aandacht niet vanwege de titel Stressende jeugd heeft het te druk voor genot maar vanwege de zin: Jongeren maken zich zorgen dat ze de boot van het leven missen Geurts beschrijft wat hij ziet, ‘s avonds:

In de koffiepauze leer ik dat de meeste studenten twee masterprogramma’s volgen. Buiten ons programma nog een ander dus, zoals neurowetenschappen of rechten of geneeskunde. „Waarom dan?” vraag ik. „Goed voor mijn cv”, zeggen ze. Niemand zegt: puur voor de lol. Dat boeit me. Was ik twintig jaar geleden toen ik voor het eerst studeerde ook zo? Ik was natuurlijk ook wel bezig met mijn toekomst. Maar het leven was simpeler toen. Het was duidelijker wat me te doen stond. Er waren minder keuzes. Minder studies. Minder studenten.

Ik zie naast die koffieautomaat Maarten Boudry staan. U ook? Maarten in zijn vlotte jasje en met zijn ondeugende bril. Maarten denkt en voelt en hijgt meer en meer en meer en nog es meer. En van al het hijgen en haasten wordt Maarten zijn koffie koud en dat zal Maarten depressief maken. Fear of missing out (FOMO), zoals Maartens diagnose luidt, maakt al zoveel slachtoffers onder de jeugd dat Geurts waarschuwt:

We weten nog lang niet wat voor problematiek en van welke omvang hier op ons afkomt

Nog een column, om het af te leren. Van de hand van zo’n FOMO-lijder: Sid Lukkassen. Dr Sid zoals hij zich ook wel noemt, mag zich zolangzamerhand een van de meest geciteerde alt righters in Nederland en Vlaanderen noemen. In zijn bijdrages op The Post Online neemt hij ons ook af en toe mee in zijn persoonlijke leven. Dat is voorwaar geen pretje. Recent zat Sid met een vriend van hem in de bus:

‘Er zaten twee vrouwen bij ons in de bus. Ze waren Zuid-Amerikaans, waarschijnlijk ergens in de veertig. “Spreek ze aan!” zei hij koortsachtig. “Ik zie hoe ze naar je kijken!” Ik wierp een blik richting de vrouwen maar kon er niets bijzonders aan ontdekken. Opnieuw wees hij naar het tweetal. “Ik weet zeker dat ze ons zien zitten. Want wij zijn jong – wij vormen voor hen het onbereikbare. En met ons kunnen ze een avontuur beleven, ver weg van alles.” Ik glimlachte zwakjes. “Dat is niet hoe het zou gaan” zei ik. “Hoe het werkelijk zou gaan is als volgt. Wij maken een praatje met ze, glimlachen wat en wisselen blikken uit. Daar blijft het dan ook bij. Hoewel ze even met de gedachte zullen spelen, zal het ze uiteindelijk toch te ver gaan.” “Dat is wat versiercoaches noemen een self-limiting belief!” beet hij me toe. “Oh ja? Nou vooruit, je kent me” zei ik. “Niets is me te dol, ik ben overal voor in. Als jij graag een praatje met hen wil maken dan zal ik het contact leggen.”“Ik ben op vakantie voor mezelf” antwoordde hij op bitse toon. “Ik ben nu ontspannen en dat heb ik verdiend. Op dit moment heb ik geen noden – ik ben helemaal Zen en heb er geen behoefte aan mijn gemoedsrust afhankelijk te maken van hoe een ander op mij reageert.”

Zen zijn op zijn avondlands. Maakt U er speelgoed van dan doe ik het ook, maar waar het mij om gaat is de houding van het tweetal naar die vrouwen toe. En nu doel ik niet alleen op het feit dat die wellicht de twee fomo’s helemaal niet opgemerkt hebben omdat ze gewoon op weg waren naar een leuke film of een uitbehandelde neef van ze. Nee, het gaat hier vooral om de zeg maar meerwaarde die de geile jochies veronderstellen in het leven van de twee vrouwen te planten, en dan wel letterlijk. Een reine omkering van de zegswijze waarmee ikzelf nog ben opgevoed: op een ouwe fiets moet je het leren.

Wat waren wij bescheiden, vroeger…

(JoopFinland)

Dooie bankers? Te kust en te keur. Nu blijkt ene Thomas Bower weer de Styx te zijn overgestoken. Een maandje geleden werd hij bungelend aangetroffen in zijn Californische stulp. En miep, miep, met de snelheid van Looney Tunes' Roadrunner werd er zelfmoord geroepen. Maar gezelfmoord behoort altijd nog tot de mogelijkheden. Temeer omdat dear old Thomas jarenlang de speciale bankconnectie was van de ook al bungelend gevonden koterhopser Jeffrey Epstein. Eerst bij de Citibank en later bij de in zwaar weer verkerende Deutsche Bank. Laten we aannemen qualitate qua legde Thomas ook heel wat bezoekjes af aan zowel Jeffrey's Orgie eiland als diens weelderige pand in New York. Of ook hij daar een gratis doorsmeerbeurt kreeg is nog niet uitgeknobbeld, maar dat hij van die praktijken weet had is niet ondenkbaar. In ieder geval stond hij wel op de bucketlist van de FBI-smurfen die met de Epsteinkees bezig zijn. Het enige wat die nog binnen konden trekken was een kluit administratieve gegevens. Geen beeldmateriaal of opgenomen causerieën. Althans voor zover wij weten. En dat is verrekte weinig. Stay tuned (JP).

Nadat een rechter in Uppsala het verzoek om uitlevering door het Zweedse Openbaar Ministerie had vernietigd (de beschuldiging van 'verkrachting' van 2 vrouwen was in 2010 ingetrokken), heeft het Amerikaanse Openbaar Ministerie op haar beurt nu een 2e aanklacht tegen Assange geformuleerd van 'het opzetten van een privé-spionnagedienst'. Om een succes bij de Britse justitie, het laatste obstakel voor zijn uitlevering, te verzekeren. Volgens de prognoses zal de rechtszaak over de rechtszaak in de herfst plaatsvinden, zodat Assange op zijn laatst in november naar de VS kan worden overgebracht. Waar hem 170 jaar gevangenisstraf wacht.
De aanklacht tegen Assange is slim opgesteld: hij wordt beschuldigd Chelsea Manning het wachtwoord te hebben verschaft om in te breken in de computers van de NSA en de documenten die de misdaden in Irak en Afghanistan van het Amerikaanse leger aan het licht brachten aan hem door te spelen.
Gezien het verleden van de Britse justitie ten aanzien van Assange wordt door weinigen getwijfeld aan een voor Washington gunstige uitslag van de procedure. Het VK heeft dan ook een reputatie op te houden als meest trouwe vazal van de VS. Naar verluid is het mantra van de Amerikaanse veiligheidsdiensten  'Assange te pakken krijgen, wat het ook kost'.
De rechtszaak tegen Assange in de VS zal veel 'geclassificeerde informatie' (geheim) betreffen, waarvan de openbaarmaking grote problemen zou kunnen opleveren voor de geheime diensten. Met name de CIA, nu object van het onderzoek door Minister van Justitie Barr in opdracht van Trump naar haar gedragingen in 'Russiagate', zou zich ernstig zorgen maken. Daar liggen kansen voor de verdediging van Assange.
Om de zaak van Assange tot het Amerikaanse Hooggerechtshof dat zal moeten beslissen of Assange zich kan beroepen op het 'First Amendement' (vrijheid van meningsuiting) te brengen, zullen vele tientallen miljoenen dollars nodig zijn. Naast de internationale actie voor Solidariteit met de Wikileaks-voorman (teken hier), zal dus ook sprake moeten zijn van een enorme inzamelingsactie om zijn verdediging te financieren. (WK)

Bij ons gaat de vlag uit. We hebben namelijk in september 2013 enige eilie gehad met Dirk-Jan Bakker. Een gerenommeerde Amsterdamse stenenstapelaar. Wij hadden namelijk geschreven dat ie ooit zakelijk close was geweest met vermaard wasstraatrunner Willem Endstra (rip). Dat kwam ons op een gespierde reprimande van Dirk-Jan te staan. Hij overwoog zelfs naar de kadi te stappen, maar omdat wij bleken te refereren aan een ouder artikel uit Vrij Nederlamd koos Dirk-Jan kennelijk eieren voor zijn kapitaal (1). Overigens was het wel een tikkie merkwaardig dat Dirk-Jan nooit heeft gereageerd op deze publicatie van 21 januari 2009 met de uitgetiepte tekst van een boeiend telefoongesprek tussen twee gesjochte jongelingen. Soit. Ouwe Deventer. Maar wat lazen we gisteren over diezelfde Dirk-Jan op een intrigerende Bulgaarse site? Dit. En om in deze materie wat thuis te raken is het misschien aan te raden eerst deze serie van “Herstel de Republiek” even door te grazen. Leuk? Waarom dacht u dat we de vlag uithangen? Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 506 van de serie Octopussy.

Dat was effe wat. Gisteren. Met die stroomuitval in Argentinië en Uruguay. Niet ergens op een achteraffie. Nee, overal. En vanochtend was het nog steeds afzien geblazen. Geen lekker bakkie leut, geen frisse douchebeurt, geen ovenverse croissantjes, geen teevee, geen leven te krijgen in je compu, geen beursberichten, geen ijsblokkies in je vriesvak. Niks. De oorzaak van die enorme uitval is nog niet gevonden. Was het opzet? Was het een ongelukkie? Waren het de Russen? De Chinezen? De ayatollah's? En wie krijgt de bijbehorende financiële zeperd op zijn bord? Nou, moet u hier eens kijken welke kapitaalridders zich binnengedrongen hebben in de Argentijnse en Uruguayaanse energievoorziening. Is dat interessant of is dat interessant? Dat is heul interessant. Vooral omdat er naast kinderen van de sinistere Amerikaanse beleggingswolf Cargill ook een Nederlands clubje valt te noteren dat al eerder bij ons op het hakblok lag: Mill Hill (1). Jawel. Meer daarover binnenkort in dit theater. Stay tuned (JP).

(1) Zie eerdere afleveringen van deze serie.

Het is bijna doodsangst die hier momenteel van de gezichten van de vertegenwoordigers van het establishment afstraalt. Regeringscrisis in Finland, en waar de parlementaire plucheklevers en het mainstream journaille echt bang voor zijn dat zijn nieuwe verkiezingen waarvan alt right de gedoodverfde winnaar zou zijn.

Een kabinet valt in het Finse over hetzelfde als waarover het in onze dreven valt: leugens en bedrog, plus het terugbetalen van een klap die in een min of meer ver verleden door deze of gene partij of politicus aan betaler is toegediend. De consument van het perverse spelletje wordt door het toegewijde mediavolkje verre gehouden van de ware motieven van de spelers.

De in West-Europa als revival van de sociaaldemocratie toegejuichte vorming van het kabinet onder leiding van de voormalige vakbondsbons Antti Rinne lijdt al na een maand of vier averij. Rinne zou zoals het een goeie sociaalfascist betaamt tijdens een staking van de posterijen handjeklap met de werkgever hebben gespeeld, en om dat te verbloemen een van zijn ministers hebben geofferd.

Met man en macht wordt nu gepoogd te voorkomen dat nieuwe verkiezingen moeten worden gehouden. Want die zouden gewonnen worden door het drie jaar geleden via een coup in de Ware Finnen-partij aan de macht gekomen Sisu van Laura Huhtasaari en Jussi Halla-aho. En dan zou je zomaar van een revival van de partij die leuke dingen voor gewone mensen doet, switchen naar een revival van bruin.

Wel of niet verkiezingen en tot welke prijs dan ook die voorkomen worden: Huhtasaari en Halla-aho spinnen goudgaren bij de vertwijfeling in het establishment. Laura Huhtasaari zit in het EP en laat zich daar graag op de kiek zetten met neonazi’s uit welk land dan ook. Jussi Halla-aho -in Nederland en Vlaanderen zou men hem zonder dralen Professor Zonnebloem noemen, met zijn bedeesde voorkomen en analytische eigenschappen- wordt eind van deze maand met afstand Fins Politicus van het Jaar.

De man bedient zich van een simpel maar doeltreffend mechanisme. Aan elke ronde tafel wacht hij zonder ook maar een spier in zijn gezicht te vertrekken tot de andere genodigden elkaar alle vliegen hebben afgevangen, krijgt daarna alle spreektijd en neemt dan een diametraal tegengesteld standpunt in. Of het nu om het klimaat gaat of om migratie, Halla-aho’s rabiate oplossing komt in die setting als manna…

En dat zullen we weten. Is het niet vandaag of morgen dan is het wel over drie jaar. Hij komt eraan, de eerste door alt right gedomineerde regering in Europa. En hij komt uit het Noorden, uit de uitgekotste sociaaldemocratie. Net als honderd jaar geleden…

(JoopFinland)

Even een paar jaartjes in zijn achteruit. In mei 2014 hadden we een Venetiaanse aanvaring met gokbaas annex multipayartiest annex kartbaanveger Einar Fridtjof LaLau (1). Uiteindelijk bleven bij ons twee losse draadjes hangen: Einar beweerde dat ie scamkoning Robbie van de Rhee, die wij niet veel later later in een doos gestampte muisjes zouden transformeren, pas in 2014 had leren kennen en dat ie een streep had gehaald door zijn business in de UK en de USA. Nou kwamen wij later via een bewogen correspondentie met een Zwitserse bron erachter dat Robbie, die momenteel samen met ene “Jantje Sex” in het Portugese Benagil aan een nieuwe datingsite zou morrelen, in 2000 tijdelijk een werkplekje had gevonden in Einar's bureel in het opgelapte Olympisch Stadion. Nou ja, wtf. Maar hoe zat het nou met die business over zee? Noem het toeval, noem het Jezus, maar kortgeleden blunderden wij tegen een stel ouwe Britse gegevens aan. Daaruit bleek, dat vriend Einar zijn Multipay Card Ltd na een aards bestaan van bijna drie jaar inderdaad op 10 december 2013 ten grave had gedragen. Nou was er wel wat mee. Die Ltd was namelijk geregistreerd bij Companies Made Simple op het adres 145 - 157 St Johnstreet in Londen. Waarom daar? Nou, om eens een lichtend voorbeeld te noemen: je hoefde daar bij je inschrijving niet te vermelden of je een ondeugend verleden had. Daarnaast waren je zakelijke gegevens niet openbaar, verzorgde Made Simple je post als je dat aangenaam vond en mocht je geïnteresseerd zijn in een liaison met het burootje van de heren Mossack en Fonseca in Panama dan kon dat ook discreet geregeld worden. Dus als een of andere eikel van Kleintje Muurkrant zou proberen daar iets aan de weet te komen, kon ie het schudden. Dat een dergelijke constructie ook figuren aantrok die je 'savonds liever niet wil tegenkomen in de Molensteeg daar kan je een pint op innemen. Of iets netter uitgelijnde figuren die zich toelegden op het verlenen van boilerroomservice. Kan ook. Dat alles viel overigens te putten uit een BBC-documentaire en de neerslag van een paar serieuze seances onder leiding van een meneer met een pruik en een rooie jurk. Nou zullen we de laatsten zijn die onze Einar beschuldigen van minder welvoeglijke zaken, maar de twijfel blijft. Vooral ook omdat ie in april 2015 op dezelfde manier een vierling liet registreren op 20 - 22 Wenlock Road, eveneens in Londen. En ze heetten Gogotrade, Braingames, Braingames Entertainment en Adcollect. Helaas was het kwartet geen lang leven beschoren. In oktober 2016 gingen ze ashes to ashes. Was bij deze moves sprake van het oplaten van een paar proefbalonnen aan een draadje naar de zon? Of was er sprake van een lucratieve wave uit Einar's creative brain? Geen idee. Wie weet krijgen we weer een mail uit Andalusië. Zullen we erom gokken? Stay tuned (JP).

(1) Zie de eerdere knallende afleveringen van deze serie.

Frankrijk maakt zich op voor een nationale stakingsdag op 5 december. Terwijl bij ons de gezellige welvaartsheisa over een door de commercie geannexeerd kinderfeest zijn zoveelste jaar ingaat, gaat het in de Zeshoek om hard tegen hard. Klassenstrijd in plaats van 'rassenstrijd'. De 55e Acte van de Gilets Jaunes was in Parijs vanwege een demonstratieverbod door politieprefect Lallement (na Wo2 veranderde achternaam die 'de Duitser' betekent) verplaatst naar Melun, 50 km ten zuidoosten van de hoofdstad. Deze clownsfiguur (bekijk hem eens op youtube) maakte eerder naam als 'slager van Bordeaux' en werd daarom door de Macronie naar Parijs gehaald om hetzelfde kunstje te herhalen. De rest van het land was vol stoeten, bezettingen van rotondes en voorbereiding op de grote dag. De Gele Vesten zijn de verbinding tussen het volk en de verschillende beroepsgroepen in actie.
De aftrap naar de 5e werd op maandag 2 december gedaan door de Brandweer, wier geweldloze, vrolijke protesten op 15 oktober door de politie in grof geweld werden gesmoord op Place de la Nation. Nu bezetten ze tot vrijdag Place de la Republique en zetten er hun tenten op. Er is veel toeloop uit de hoofdstad. 'We zullen vele kilo's aankomen', lachte hun woordvoerder. Deze keer zal de politie (óók in actie tegen de regering!) hen niet aanvallen. De prefect heeft toestemming verleend.
De estafette gaat verder. Macron en zijn club moeten zich ernstig zorgen maken. De Franse president probeerde als bliksemafleider aan de vooravond van de jubileumshow in Londen de Nato hersendood te verklaren. Gratuite taal. Hij doet uiteraard gewoon mee. Zijn binnenlandse problemen zijn zo groot dat hij zijn buitenlandse rol moet opblazen. (WK)

De keer dat vorige maand twee olietankers in de Perzische Golf werden aangevallen werd duidelijk dat de Mujaheddin (een Iraanse verzetsgroep die eerder aan de kant van Saddam in de Iraaks-Iraanse oorlog vocht) van de Rajavi's waren ingehuurd door de oorlogskrachten in de VS om een voorwendsel te scheppen voor oorlog tegen Iran, zo vurig gewenst door Saudi-Arabië en Israel. Deze keer werden opnieuw twee olietankers aangevallen. Op het moment dat de Japanse premier Abe, als eerste Japanse premier ooit, een bezoek brengt aan Teheran. Schijnbaar toevallig maar niet zonder god's leiding. Iran heeft hulp geboden aan 44 zeelieden. Abe brengt een boodschap over van Trump dat hij onderhandelingen voorstaat met de Islamitische republiek.
Deze actie is duidelijk een poging om de vredesoptie te torpederen. John 'bomb Iran' Bolton, de veiligheidsadviseur die al decennia ijvert voor de val van de Ajatollah's en ook verantwoordelijk zou zijn voor het mislukken van de tweede ontmoeting tussen Trump en Kim, wiens positie volgens welingelichte kringen nu wankelt, zou de hand hebben in deze provocatie.
Trump is nog steeds geen oorlog begonnen, in tegenstelling tot zijn voorgangers. Hij wil worden herverkozen in 2020. Afzetting staat op het programma van de Democraten en de Republikeinen die van hem af willen. Een oorlog kan Trump zich niet permitteren. Dan is hij net als de rest. Trump is in oorlog met Deep State. In Washington en in de Perzische Golf. De uitkomst is onzeker. Maar het is anders dan onder Bush, Clinton of Obama. Daarom willen ze de Donald afzetten. Omdat hij zich tegen oorlog verzet. Ook de Amerikaanse bemoeienis in de oorlog tegen Jemen zou hij willen stoppen.
MSM vallen hem sinds zijn ambtsaanvaarding genadeloos aan. Dat zou de oplettende lezer wantrouwig moeten maken. (WK)

Politieke tik-tak spelletjes. Zo gaf de uit China teruggekeerde Desi Bouterse zijn veroordeling tot 20 jaar wegens zijn aandeel in de decembermoorden uit 1982 een laconiek plekje. Kan je zeggen wat een lullo, maar er zit wel wat in. Het kan namelijk geen toeval zijn, dat de bijl rapido uit het vet werd gehaald precies op het moment waarop Bouta vriendelijk een rondje liep te zwaaien in Bejing. Samen met Xi. En je kan er een lepeltje curare op innemen dat er partijen zijn die de connectie van Suriname met het communistische China als een gevaar zien voor de stabiliteit in Zuid-Amerika. We hoeven maar even te refereren aan recente gebeurtenissen in Venezuela en Bolivia en u krijgt een spontane Appie Heijn Erlebnis. Het is trouwens niet voor het eerst, dat Desi in woelig water roeit. In de jaren voor de dramatische gebeurtenissen in Fort Zeelandia schurkte hij in het Caraïbisch gebied ook al tegen linkse jongens als Fidel Castro en Maurice Bishop aan en dat leidde in Washington en Den Haag tot het maken van plannetjes om hem in de Marowijne te laten zakken. Bouta raakte tijdig op de hoogte van die plannetjes. De fatale afloop kent u. Mocht u over de aanloop tot voornoemd bloedblad graag eens iets gevarieerders willen consumeren dan de grauwe eensluidende prak die de msm over deze materie door het luik schuift, neem dan (weer) eens een duik in onze series “Coup of Gladiosoup” en “Fred en de deals” en douche daarna lekker af met aflevering 73 van de serie “Cold Turkey”. Stay tuned (JP).

Het net rond Julian Assange wordt aangetrokken: de demissionaire minister van Binnenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk Sajid Javid heeft vandaag het uitleveringsverzoek van Washington ondertekend. Een Britse rechter moet nu beslissen over of de uitlevering wordt toegestaan. 'De oudste democratie ter wereld' zal op de proef worden gesteld over de vraag of dit recht is. We houden ons hart vast, omdat we weten dat recht in de verhoudingen tussen Londen en Washington niet bestaat. De malicieuze twee-eenheid van voormalige kolonie en kolonisator is goed voor genoeg onrecht. Denk aan de oorlog tegen Irak en zoveel meer. Als er een 'as van het kwaad' bestaat is het deze onheilige alliantie.
Pikant is dat deze comedie zich afspeelt in de wisseling van de macht binnen de Conservatieve Partij met Boris Johnson als meest waarschijnlijke opvolger van Teresa May. Even pikant zijn de uitlatingen van minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo, gedaan tijdens een onderhoud met joodse leiders in de VS over het verhinderen van Jeremy Corbyn (die als antisemiet wordt neergezet) als premier. Over inmenging in verkiezingen gesproken. De democratische façade wordt hiermee duidelijk. Democratie bestaat niet. Het enige dat mogelijk is is verzet.
Teken de internationale petitie voor Assange en moedig je omgeving aan hetzelfde te doen. (WK)

Ouwe meuk gisteravond. Bernhard revisited. Alweer 15 jaar onder de tegels in Delft. Voor de zoveelste keer beelden uit zijn feestelijke oorlogstijd, van Evita, van tante Greet Hofmans, van de Lockheed-affaire, van skitochtjes, van boottochtjes, van vliegtochtjes, van optochtjes, van Jut Broertjes, Jul Tromp en Rik Felderhofhond, etcetera, etcetera. Heel voorzichtig nog wel in de voice over een verwijzing naar Bernhard's lidmaatschap van de NSDAP, maar niks over zijn lidmaatschap van de SS. Laat staan over zijn spionagewerkzaamheden voor de Abwehr, zijn sollicitatiebrief van 24 april 1942 aan de Führer, zijn connectie met sinistere ondernemingen als Permindex en Comtrax, zijn bezoekjes aan de beruchte Mount Kenya Safari Club, zijn Bilderberg, zijn Panda, zijn 1001, zijn “mannetjes” van het schaduwcommando, zijn betrokkenheid bij drugshandel etcetera, etcetera. Hier en daar misschien licht apocrief, maar wel allemaal terug te vinden in onze kolommen. Ja, we weten het, “Andere Tijden” is geen vehikel voor spit- en graafwerk. En trouwens, wie heeft er nog belangstelling voor de wederwaardigheden van Willy's opa in de vorige eeuw? Het is net als bij Bouterse of die oudjes die na WO II in Indonesië hebben huisgehouden: morgen is interessanter dan eergisteren. Stay tuned (JP).

Hoe nu verder met het gevecht tegen de uitsterving, na de actie van Extinction Rebellion van gisteren? Was het optreden in de Tweede Kamer zinvol? Vatbaar voor herhaling?

We zien ze niet zoveel in onze nationale praatzaal, mensen die het te gortig wordt en er zich roeren. Je had die gek een tijdje geleden, die zich van de publieke tribune naar beneden wierp. Hij overleefde het en niemand herinnert zich waarom ie het deed, dus verdient het geen navolging. Je had Bingel vroeg in de jaren tachtig, sprong ook maar dan op de regeringstafel en slaagde erin wat te roepen tegen -ook toen al- de uitkleding van het onderwijs. Resultaat? Bingel zelf ging daarna bij de Bhagwan en onderwijs werd synoniem met management.

Rond dezelfde tijd deed ik mee aan een actie die veel weg had van die van vandaag. We waren met ons drietjes en we noemden ons dus Minderheidsbond. Het lukte ons om met tassen vol stencils naar de publieke tribune te klimmen. En we slaagden er ook in om zolang te blijven zitten totdat we op een onbewaakt moment die tassen konden omkeren boven de paar overgebleven volksvertegenwoordigers. Daarna renden we het reeds donkere Den Haag in. Over de papierregen werd de volgende dag alleen bericht in het in de Zaanstreek verschijnende dagblad De Typhoon.

Waar het in het veel te lange verhaal op onze stencils over ging? Er waren veertig jaar geleden veel dingen tegelijk aan de hand. De invoering van de vrije markt, die inhield dat de solidariteit tussen mensen en groepen van mensen werd afgebroken. De kernbewapening, zichtbaar geworden in de plaatsing van steeds meer atoomwapens aan weerszijden van het IJzeren Gordijn. De terugkeer van het fascisme, met krachtige bruine bewegingen in Belgie en Frankrijk, en de opkomst van de clubs van Janmaat in Nederland.

Veel dingen, en het verband tussen die dingen was niet iedereen meer duidelijk te maken. Aan het eind van dat decennium was de diffusiteit compleet, met het verdwijnen van de Grote Verhalen, over klassebewustzijn, internationale solidariteit, ontwapening. Die naam van ons, Minderheidsbond, was niet eens zo gek gekozen. De vigerende premier, Lubbers, had vlak daarvoor standpunten tegen het ieder-voor-zich en het afbreken van sociale voorzieningen ‘minderheidsstandpunten’ genoemd.

Is het nog zo diffuus, dacht ik na het zien van de weggesleepte ER-ers. Of hebben we met onze strijd tegen de uitsterving niets meer te kiezen? En dus ook niets meer te verliezen? Hoe nu verder? Een actie als van gisteren leverde genoeg aandacht op, dat is waar en dat is winst. Maar moeten we nog eens bij de klimaattwijfelaars op de koffie? Moeten we onze pijlen niet gaan richten op de platte ontkenners en wegkijkers? Of nog beter wellicht: is het niet tijd geworden om de arrogante profiteurs van het nietsdoen te treffen? Is het nu niet tijd om bedrijven als Shell, Tata Steel, Akzo met alle middelen te lijf te gaan?

We kregen eind jaren tachtig de SHV en Shell uit het door blanken gediktatuurde Zuid-Afrika door hun handeltje in de as te leggen. Multiverdieners luisteren alleen naar afnemende winsten. Dat is wat we toen leerden. Een wijze les…

(JoopFinland)

Black Friday, de zwartste dag aller dagen, de verdwazing aller verdwazingen.

Vergeet CO2, vergeet verspilling, de aanschaf van nuttelozen extra dingen.

Verdoof jezelf met die waanzinnige hoeveelheid te goedkope dingen of oude voorraden.

Ga in een trance op je zwevende tapijt van 1001 nerdie-games en virtuele xtc.

Blijf stoer volhouden dat je volkomen bij zinnen bent en in het bezit van je gezonde verstand.

Dat je noch een notaris verklaring van mondigheid nodig hebt, noch onder curatele staat.

Je bent slechts een kalme redelijke consument, die overal ter wereld zijn slag slaat.

Het vliegtuig, de boot en de bestelwagen brengen met dodelijke milieu precisie je cadeau’s waar ze moeten zijn, en op deze avond van aller avonden, geef je tuurlijk cadeautjes weg, ja toch?

En als je morgen uit de virtuele kater ontwaakt van teveel keuzes en te weinig te besteden.

Ach volgend jaar heb je weer de mogelijkheid je 24 uur te buiten te gaan aan alles.

Nou ja, bijna alles, alles wat je legaal eerbaar openlijk mag kopen en verkopen.

Het was licht het was donker, de domste vrijdag van het jaar is bijna voorbij...

Eerst dachten we nog dat het om een rond het millennium zoek geraakte aflevering van Bassie en Adriaan ging. We krijgen ook niet alles meer mee. Pas later drong het tot onze kwabben door dat het wel degelijk ging om een story uit de Kuifje-categorie van rond de eeuwwisseling, maar dat de veronderstelde hoofdrollen van de gebroeders Van Toor werden ingenomen door Bassie van Hout en Paul Herrie. Respectievelijk een Zandvoortse coryfee uit de congegratie van misdaadjournalisten en een op drift geraakte ouwe speurneus van de BVD/AIVD. De huidige hype begon met dit artikel in de Volksfiets van een paar dagen geleden. Daaruit bleek dat onze Bassie ooit in het laatste decennium van de vorige eeuw in een praatkwartet terecht was gekomen dat onder leiding stond van Bella Bettiennovellist Frank Bovenkerk. Het hield zich bezig met ontwikkelen van methodes om binnen te dringen in het universum van kale knuppels, lawaaipapegaaien en extreem rechts. Een van Bassie's gesprekspartners was ene Paul Abels, die zich presenteerde als een vertegenwoordiger van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Een kind kan de was doen zou je zeggen. Zo niet onze Bassie. Die kreeg pas veel later door dat die meneer Abels een BVD-er was. Een gevalletje beroepsdeformatie? Of was het iets anders? Hoe dit ook zij, op een kwaad moment wordt Bassie overgehaald om van tijd tot tijd in conclaaf te gaan met een knaap uit het koor van de in die tijd als hoofddirigent optredende Sybrand van Hulst. Om te babbelen over levensbedreigende gebeurtenissen binnen het Amsterdamse wereldje van avontuurlijke ondernemers. Sinds zijn jeugd Bassie's speeltuin. Er wordt een zogenaamde runner aangesteld en na verloop van tijd op verzoek van de journalistieke informant een convenant gebaard om zijn veiligheid te garanderen. Dat epistel verdwijnt na ondertekening in een kluis. Wie doet je wat? Maar smurfen zijn net mensen en er wordt dus onderling heel wat afgeouwehoerd. Een van de blauwe jongens die op de hoogte raakte van Bassie's geheime activiteiten was Paul Herrie. Nog zo erg niet, maar na een intern conflict kreeg ie de zak en in die zak zou hij geheime stukken mee naar buiten hebben genomen. En gek, maar dat mag niet. In die geheime stukken zou ook ene Bas vermeld staan en iemand met een beetje gogme zou daaruit diens achternaam kunnen distilleren. Dat werd pas echt heikel toen Herrie voor de kadi werd getrokken. Hij werd ervan beschuldigd de betrokken informatie verkwanseld te hebben aan lieden die dagelijks luidruchtig schommelden en wipten in Bassie's speeltuin. Die affaire kwam in de kolommen van De Telegrof terecht. Het hele smurfenpark in rep en roer. De twee collega's die verantwoordelijk waren voor het artikel werden door Justitie gegrild en gegijzeld om hun bron te achterhalen. Edoch, zij hieven hun middelvinger. En terecht. De rest weet u inmiddels wel zo'n beetje. Wat Bassie betreft. Interessant blijft de vraag om welke geheime informatie het nou eigenlijk ging en waar die terecht is gekomen. Nou, in ieder geval ging een deel van de info over ambtelijk koterhopsen aan de Amstel en wilt u daarover meer weten dan kunt u terecht in aflevering 375, 376 en 382 van deze serie. Over de mogelijke cliëntèle van Herrie zijn de meningen verdeeld. Mink Kok is de favoriet van het VN-koppel Husken/Lensink. Maar wij zouden ons ook heel goed kunnen voorstellen dat een pluk van Herrie's materiaal in de schoot van Anddy Chen is gevallen (1). Een agent van een Chinese speursmurfendienst die toentertijd in Nederland merkwaardigerwijs ongestoord actief was en met wie ondergetekende zowel in Nederland als in China uiterst genoeglijke uurtjes heeft doorgebracht. Dankzij het cordon sanitaire dat al een tijdje om ons heen is opgetrokken zal die info in de msm verder geen aandacht krijgen. Laat staan in de onthullingen die Bassie in het vooruitzicht heeft gesteld. Maar who cares? Stay tuned (JP).

(1) Even op onze zoekmachine springen. Gezond en leerzaam.

Volgens de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor Vluchtelingen (UNHCR) waren er wereldwijd 70,8 miljoen vluchtelingen in 2018. Het antwoord van de Europese Unie richt zich op het versterken van de grenzen, en blijft verre van het nakomen van haar internationaalrechtelijke verplichting om vluchtelingen bescherming te bieden.
Het nieuwe rapport 'Guarding the Fortress - The role of Frontex in the militarisation and securitisation of migratory flows in the European Union', een co-publicatie van het Delàs Centre for Peace Studies, het Transnational Institute (TNI) en Stop Wapenhandel, onderzoekt de rol van het Europese Grens- en Kustbewakingsagentschap Frontex in de bewaking van het zo gecreëerde Fort Europa.
Het onderzoek analyseert het mandaat, de voorschriften en de functies van Frontex en constateert dat het beveiligingspraktijken uitvoert die mensen criminaliseren die gedwongen op de vlucht zijn geslagen. Frontex houdt vluchtelingen tegen, onderschept ze, besteedt grensbeheer uit aan derde landen en dwingt mensen die op de vlucht zijn voor geweld terug te keren.
Het rapport benadrukt de aanzienlijke stijging van het budget van Frontex in de afgelopen jaren. Oplopend van €6,2 miljoen in 2005 tot € 288 miljoen in 2018 bedroeg het totale budget voor de periode 2005-2018 ruim €1,6 miljard. In 2019 zette deze stijging zich voort, met een jaarbegroting van € 333 miljoen.
Het patroon van een steeds groter wordend budget voor grenscontrole toont de politieke inzet van de EU om de grenzen van Europa te versterken en Frontex te versterken als een grenscontrolesysteem, terwijl zoek- en reddingsacties en humanitaire operaties worden verwaarloosd. “De inzet van de EU om de rol van Frontex in terugkeeroperaties te versterken is zorgwekkend, vooral sinds 2016, toen haar mandaat werd uitgebreid om dergelijke operaties te coördineren. Een steeds belangrijker deel van het budget wordt hieraan toegewezen”, zegt Ainhoa Ruiz Benedicto, onderzoeker bij het Delàs Centre for Peace Studies en auteur van het rapport.
Dit wordt aangetoond in de Frontex-budgetanalyse: het budget voor terugkeeroperaties steeg van €80.000 in 2005 tot € 47,8 miljoen in 2018, met een goedgekeurd budget van €63 miljoen voor 2019. Het aantal door Frontex gecoördineerde terugkeeroperaties nam met bijna 76% toe in 2018 vergeleken met 2017, volgens gegevens van het agentschap zelf. Uit de analyse blijkt ook dat van de 19 belangrijkste gezamenlijke operaties van Frontex geen enkele een specifiek mandaat heeft om mensen te redden. Ze zijn allemaal gericht op het bestrijden en onderscheppen van verschillende 'misdrijven', waaronder die met betrekking tot migratie. Deze modus operandi criminaliseert migratie en tast de mogelijkheid aan om op een humane manier met vluchtelingen om te gaan.
Frontex-missies in het Middellandse Zeegebied zoals operatie Poseidon werden gecreëerd ter vervanging van de Italiaanse op een humanitair mandaat gebaseerde operatie Mare Nostrum, maar hadden geen reddingsmandaat.
Analyse van operaties toont aan dat Frontex een cruciale rol speelt bij de uitbreiding van Fort Europa, en dat het opereert in derde landen door de inzet van door Frontex gemandateerde veiligheidstroepen. Op deze manier wordt uitbesteding van grensbeheer bevorderd en wordt een Europese agenda opgelegd aan derde landen.
“De Europese Unie moet haar belofte nakomen om mensen te redden, in plaats van stevig te focussen op grensbeveiligingspraktijken die leiden tot een strengere controle op het verkeer van mensen, het recht op opvang schenden en bijdragen aan een toename van geweld tegen mensen die al moeten vluchten voor geweld”, concludeert Ruiz Benedicto.

Het rapport 'Guarding the Fortress - The role of Frontex in the militarisation and securitisation of migratory flows in the European Union' is hier te vinden.

Nou, dat was weer even uitpakken bij “Follow the Money” vorige week. Over de meloenensubsidie waarmee de Belgische staat jarenlang haar persgarchen Christian van Thillo en Piet van Wayenberge stiekte om hun papieren luchtkastelen in leven te houden cq. van zijvleugels te voorzien. Op zich in het liberale Vierde Rijk al een gotspe, maar dat de twee garchen met die poen in staat werden gesteld om ook in Nederland te gaan shoppen moet met name bij de kudde van Rutte tot ontzetting hebben geleid. Zou je zeggen. Maar Follow signaleert dat daar eigenlijk geen sprake van was en dat Chris en Piet ongestoord hun gang konden gaan. De laatste met assistentie van de Van Puijenbroekies. Een familie met net zo'n bezwadderd WO II-verleden als die van Piet. Follow was overigens niet de eerste die zich druk maakte over deze oneigenlijke veldtocht. Dat deed de Belgische site Apache al in oktober 2015. Een kleine twee maanden later dachten wij vort met bok en gaven het artikel “De echte subsidieslurpers van Vlaanderen” een plekje in aflevering 1 van deze serie. Met als garnering wat enge info over Chris en Piet. Want wij houden wel van een potje shocken. Stay tuned (JP).

Ach, ach en ach lieve meisjes en jongens, ik had jullie zo graag warmgepraat voor de dag van morgen. Omdat die in het teken zou staan van de tweede internationale klimaatstaking. Maar ik heb een heule week en ook een heule dag strak de hoofdstroommedia gevolgd maar van een staking geen notie! Luister een uurtje naar de radio, lees de Volkskrant of kleef aan bij zo’n rondetafelgesprek op televisie, en je wordt gekgemaakt met het melkgebit van Rutte, het waaromwel van Zwarte Piet en de knuffel van Ziyech, maar klimaat? Ja, dat het Europees Parlement de ‘noodtoestand van het klimaat’ heeft uitgeroepen, dat berichten ze wel. Alsof dat zoden aan de dijk zet… In hetzelfde bericht komt langs dat die hele club wel regelmatig van Brussel naar het dorpje Straatsburg in de Elzas blijft verkassen, hoewel dat vanuit ecovriendelijk standpunt te gek is voor woorden. Want tja, een grote meerderheid van dat parlement is tegen, maar het opperhoofd van Frankrijk -dat trouwens stuivertje wisselt met Duitsland over de eigendomsrechten op die Elzas- dat blaag van Macron, is voor…

Dus weinig of geen klimaatstaking morgen vrees ik voor wat betreft de kids van Hollandse kunne. Maar er valt wel wat anders voor waarvoor jullie kunt spijbelen. Black Friday, zwarte vrijdag. Normaal denk je als je dat leest van tjonge, wat zou dat wezen en wat zou dat zijn? De volgende beurskrach? Een wereldwijd verbod op gamen? Of de terugkeer van ene J. C. uit Nazareth onder de levenden terwijl niemand behalve de man zelf daarmee nog rekening hield? Nee, nee en nog es nee. Black Friday is een van die ontzettend oude tradities in ons land waarvoor over vijf jaar de Friezen de snelwegen in het heule land blokkeren, en die hier gebracht is van over de Grote Plas. Black Friday is koopzucht op zijn yankees. Het lelijke zusje van Haloween. Een nieuwe uitwas van engels praten op de kleuterschool, naar Bill Cosby in Prison kijken en volhouden dat nog es vier jaar Donald Trump de beste garantie is voor de wereldvrede.

Morgen wordt onze koopzucht aangesproken. De enige zucht die mag, die de zegen heeft. Stel je voor dat er een dag in het jaar was waarop je je het nachus mag roken, of te buiten zou mogen gaan aan uithongering danwel je volvreten, heroinegebruik, comazuipen of sex met zuigelingen, en dat je daartoe uitgenodigd zou worden in elke krant die je openslaat? Kunnen jij en ik ons toch helemaal niet voorstellen? Maar koopzucht mag, en wordt toegejuicht. Doen wij dus niet aan mee, jij en ik. Hoe we dat aanpakken? Natuurlijk mag je alle winkels mijden. Koop niets. Zo’n dag is er trouwens al: buy nothing day. Is een goeie manier om de koopgekte aan de kaak te stellen. Niks mis mee. Maar er is nog een wijze om die hollebolle middenstand en die mafkezen die niet snappen dat juist overconsumptie aan de klimaatcrisis ten grondslag ligt, te pakken.

Jatten. En daarna de buit gratis uitdelen.

Wel es van proletarisch winkelen gehoord? Shoppen zonder betalen. Maak een jattas -flinke boodschappentas met een dubbele bodem- en ga op pad morgen. Natuurlijk niet naar die plaatsen waar ze allenig maar troep verkopen, rotzooi waar je niks aan hebt, hebbedingetjes. Ga naar een plek waar verkocht wordt waar mensen behoefte aan hebben -voedsel, medicijnen, babyspullen, winterkleren- jat de tent leeg in die tas van je, reken aan de kassa een niemandalletje af, ga op een plein of op een perron staan en deel je waar uit. Zo simpel kan het leven zijn! Doe je heel veel van je medemensen een plezier mee en je haalt de angel uit die Black Friday. Zet op je tas vol lekkers maar Goede Vrijdag of een andere gevatte leus. Die lepel ik hier niet op. Want jullie bent jong en onbedorven genoeg om die zelf te verzinnen…

(JoopFinland)

Is misschien ook wel leuk. Voor Herman van der Zandt en zijn WO II-clubje. Gisteren was het 22 jaar geleden dat jets van de Israëlische luchtmacht een fris buitje bommen lieten neerdalen op de Liberty. Zelfs voor blinde Maupie een duidelijk herkenbaar snuffelschip van de Amerikaanse marine dat in het oosten van de Middellandse Zee de Joodse en Mohammedaanse twisten binnen het kader van de Zesdaagse Oorlog in de kieren hield. Na het buitje verzorgden drie Israëlische torpedoboten het ovenheerlijke toetje met een poging zowel het al zwaarbeschadigde schip als de neergelaten reddingsboten met vluchtende bemanningsleden totaal aus zu radieren. De bedoeling was namelijk Egypte de schuld te geven van het bloedbad en dan kan je overlevende wijsneuzen uiteraard niet gebruiken. Maar een te hulp snellende Russische oorlogsbodem en een voor onmogelijk gehouden SOS van de kapot gebombardeerde Liberty gooiden zand in de operatie. Niet veel later riepen de verantwoordelijke keppeltjes “Foutje, bedankt”. Ze dachten dat het om een Egyptisch schip ging. Ja. Doei doei. In werkelijkheid ging het om een waanzinnige valse vlagoperatie. Om de Amerikanen te bewegen samen met de jongens en meisjes van Moshe Dayan het noorden van Egypte terug te brengen naar de tijd waarin Mozes in een rieten mandje de Nijl afvoer. Vraag blijft of er binnen het Pentagon, de CIA en het Witte Gekkenhuis een x-aantal smeerlappen vantevoren op de hoogte waren van dit ellendige nummertje vendelzwaaien. Dat zou namelijk verklaren waarom de Amerikaanse autoriteiten Israël lieten wegkomen met zijn kutsmoes. Gek? Nee hoor. Per slot leefde er eerder in dat decennium bij een aantal hoge militaire mieters in de USA het lumineuze idee om een paar grote Amerikaanse steden te bombarderen en dat op het bordje van Cuba en Rusland te schuiven (1). Dus waarom geen eigen schip tot zinken brengen? Wat zegt u? 9/11? MH 17? Voorzichtig hè. Straks wordt Mark kwaad. Tot nu toe was het dankzij een zootje gagorders en andere dreigementen zo goed als stil aan het front van de overlevenden van de Liberty. Maar aan die stilte lijkt te worden geknaagd. En er staat zelfs een film op stapel. Dus Herman, grijp je kans jongen. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 11 van deze serie.

Waarom zegt niemand dat zij van Hennis ordinair heeft staan liegen? Over dat explosieve gevalletje in Hawaija. En dat ze daar uiteindelijk door haar Amerikaanse buddies leuk voor is beloond met een VN-postje in Baghdad of all places? En wat nou “wir haben es nicht gewusst”. En dit dan? Stay tuned (JP).

“Een mooi volkje”. Zo typeerde VNO-NCW-voorzitter Hans de Boer vandeweek de te hoop gelopen ondernemers uit de stenenwereld en aanverwante artikelen bij de opening van het jaarlijkse Provada-feestje van de door ons al vaak door de gehaktmolen gedraaide Flipje Kerkhoven (1). Nou waren wij niet uitgenodigd voor deze viering van het 15-jarige lustrum, dus we kunnen alleen maar vermoeden dat Hans bij zijn uitspraak een licht ironisch ondertoontje had ingemetseld. En dat zou helemaal terecht zijn, want wat wij in zo'n 20 jaar over dat volkje al onder de troffel hebben gehad was helemaal niet zo mooi. Integendeel. Nog afgezien van dat meloentje dat Hansepans zelf ooit stiekempjes in de tas stak (2), we hoeven alleen maar uit te wijken naar de vrolijke Frits met wie werkgevershopman Hans heel boertig Provada de bel aanbond en we zijn thuis. Sicilië 2.0. Neem bijvoorbeeld de anekdote over de vroegere voorganger van de vliegende dokters-hype, die wij in aflevering 394 van deze serie in de openbaarheid lieten landen. Over diens genante optreden als zwemmende kindervriend in Nieuwegein, dat fataal afliep en heel wat kluitjes kostte om de boel binnenboord te houden. Zo was die affaire bijvoorbeeld al lang bekend bij de aan de grond geraakte BV-koning Jan Kooij (rip), die na verloop van tijd die kennis zou hebben gebruikt om zijn kluis wat op te vullen met poen van Flipje. Het ging daarbij om het bedragje van 150.000 euro. Aldus de latere verklaring van makelaar Guus Boon (rip), die bij de totstandkoming van deze deal zijn diensten zou hebben verleend. Die diensten werden overigens niet vrijwillig geleverd. Kooij moest bij Guus eerst een arm achter zijn rug draaien. Chantage? What else. Makelaar Boon kocht namelijk met enige regelmaat via katvangers leuke pandjes op in de lommerrijke dreven van Bosch en Duin en omstreken. De koopovereenkomsten verliepen via bevriende notarissen of ingehuurde collega's van Guus uit de omgeving, maar de bijbehorende actes verlieten nooit hun burelen op weg naar het kadaster. De overdracht beperkte zich tot het economische gedeelte, juridisch veranderde er niets. Als de markt aantrok deed onze Guus samen met de bewoners cq. de juridische eigenaren het betrokken pand voor een vette kluif van de hand. Of een makelaar zulke truukjes mocht uithalen? Nou nee. En toen Kooij dan ook een stel van die actes op de kop tikte van makelaar Piet X. in Zeist/Bilthoven was de beer los. Wat zei Hans de Boer ook weer? “Mooi volkje”. Zeg dat wel. Stay tuned (JP).

(1) Bij eerdere gelegenheden werd Flipje nog geportretteerd met de ouwe koningin, haar Nachwuchs, haar pianolaschoonzoon, premier Jan Peter Lullo, minister zus, minister zo en meer van dat moois. Gek, maar het lijkt zo langzamerhand af te zakken naar de wat lagere echelons. Zou de crème van onze samenleving Kleintje Muurkrant lezen?
(2) Zie dit artikeltje over die snel weggemoffelde affaire.

De sien heeft hem bijgezet. Anders kun je het niet noemen. Hij is de Hades overgezwommen. Voor Arnold Karskens is er no return nadat hij zich als meeoprichter van de beoogde zendgemachtigde Ongehoord openlijk heeft bekeerd tot PVV en Forum.

Hoe anders ging het vroeger. Voor verraders was er in de beweging geen naamloos graf maar de schandpaal. Was ook alle reden voor, want de mens in kwestie was niet overgelopen naar rechts maar naar de inlichtingendiensten. Hij of zij wist teveel en diende daarom gemeden als de pest.

De motieven van de verrader toen? Geld, angst, onbenul om de empatische vragen van de ander op hun juiste waarde te schatten. Nooit ging het om geestesgoed. De stille vroeg om namen en plaatsen, niet om sympathie voor denkbeelden.

Extreem rechts was toen klein, erg klein. In de jaren zeventig had je de NVU, en dan vooral in het Haagse, en dan feitelijk alleen onder ADO-supporters. En je had ingezonden brieven van Prosper Ego van het OSL, in Elsevier en De Telegraaf. Dat was het.

Met CP en CD een decennium later van hetzelfde laken een pak. Niemand van ‘ons’ die zich aangesproken voelde door de ideologie van Janmaat.

Maar nu zijn daar de vergezichten van Karskens. Hij is bekeerd. Heeft zich het idioom van Forum en Wildersianen eigen gemaakt. Zijn motief? Geld of angst zal het niet zijn. Journalist Karskens laat zich niet kopen, schrijft hij in zijn laatste boek. En oorlogsverslaggever Karskens is nog steeds synoniem met ballen.

Onbenul dan? Beseft hij niet dat de schandpaal is vervangen door dat naamloze graf?

De necrologie is al klaar. In een boek over de kraakbeweging is een alinea aan kraker Karskens gewijd. Het was fijn om die Karskens te hebben gekend, zo komt het uit de pen van een kameraad van toen. Puntiger kun je het niet zeggen.

JoopFinland

Zoals u weet gaan wij een nummertje historiegrutten niet uit de weg. Vooral niet als we de slogan “Je maintiendrai, je maintiendrai, Holland spreekt een woordje mee” door onze redactielokalen kunnen laten knallen. Zoals in dit gevalletje. Gaat over ene Leslie S. Greyling. Een Zuidafrikaanse zwendelaar en gros, die naast somberlingen uit de georganiseerde gehaktwereld ook heren als Adnan Khashoggi en Donald Trump tot zijn zakenvrienden mocht rekenen. Deze avontuurlijke combinatie steelt de show in dit artikel. De hopelijk niet allerlaatste bijdrage van collega Daniel Hopsicker op zijn site “Mad Cow”. Mocht u de moed bijeen kunnen grissen om de listen en lagen van meneer Greyling, Adnan en The Donald tot u te nemen, dan komt u vanzelf de vermelding tegen van een van Leslie's valseluchtvehikels: Members Service Corporation. De bulk van de aandelen van MSC was volgens officiële gegevens dus in handen van de LaSalle Group Ltd. Hm? LaSalle? LaSalle? Was dat niet....? Ja, dat was het. En voordat uw arme kwabben in fase rood terechtkomen verwijzen wij u beleefd naar onze ontroerende serie “Bank te koop” en aflevering 4 van de serie “De Bank”. Of we nu kunnen uitbarsten in “Je maintiendrai”? Nou vooruit, heel zachtjes dan. Stay tuned.

Was hier al eens voorbijgebuiteld: de trampolineclub in een kerkgebouw in Orthen. Komt er dus niet. Omwonenden van de leegstaande San Salvatorkerk hadden geen zin in de plannen van ene Jumping XL om een serie van die springmatten waarop de kids zich een dwarslaesie kunnen duikelen in het gebouw te zetten. Vroegere parochianen vonden het geen goeie bestemming voor ‘hun’ kerk, anderen vreesden overlast van parkerende verzorgers die hun kroost kwamen brengen en halen, weer anderen vonden dat je voor een euro -zoveel moet het gebouw kosten- mooiere dingen kunt verzinnen, ook voor de jeugd. Allemaal hingen ze een grote poster voor hun ramen en rammelden ze flink aan de bel bij de eigenaren van het gebouw. En ze wonnen dus. Waarvan akte.

Het is hoog tijd om deze serie opnieuw ter hand te nemen. Een tweetal weken geleden hebben door Turkije in het kader van 'Euphrates Shield' (de Turkse inval in Syrië met het doel de Koerdische YPG terug te dringen naar over de grensrivier met Irak) naar Afrin overgebrachte onderdelen van het 'Nationaal Syrisch Leger' (de Turkse variant van Navo-spruit het 'Vrije Syrische Leger' waar niemand meer iets over hoort) de aanval geopend op het Syrische Leger in de provincie Hama. Dat dit om een serieuze operatie ging toont deze video.

In feite gaat het hier om een aanval van Turkije op Rusland, het land waarmee Turkije en Iran in het 'Astana-accoord' een vredesregeling voor Syrië hebben gesloten, waarin Ankara zich verplicht heeft de islamistische rebellen in Idlib (de Syrische provincie onder Afrin) in toom te houden. Hierover begonnen tussen Moskou en Ankara de laatste maanden grote irritaties te ontstaan. Het Syrische Leger is na regelmatige schendingen van het bestand door de door Turkije gesteunde rebellen grootschalige operaties tegen Idlib begonnen en de acties van de jihadi's in Hama zijn daar weer een reactie op.
Opmerkelijk was de melding door Washington van een 'nieuwe aanval met chemische wapens door Assad', perfect gecoördineerd met de aanval door de jihadi's. Even opmerkelijk was het vrijwel negeren in MSM van deze hoax. Misschien kwam dit door een VN-rapport waarin werd vastgesteld dat de vorige 'aanval van Assad met chemische wapens tegen zijn eigen volk' vlak na de ambtsaanvaarding van Trump onmogelijk vanuit de lucht kon zijn uitgevoerd. Wat betekende dat deze vermeende aanval ter plekke moet zijn geënsceneerd. Door de Engelse geheime dienst, zoals veel bronnen melden.
De aanval op Hama is een grote mislukking gebleken. De Russische luchtmacht heeft ze met een nieuw 'tapijt van bommen-systeem' bestookt. De poging Idlib te ontlasten met een aanval op Hama heeft gesneefd.
Het Astana-accoord is hierdoor onder grote druk komen te staan. Terwijl de aanschaf van een Russisch raketsysteem door Turkije (waartegen Washington en de Navo te hoop zijn gelopen) eind dit jaar zijn beslag zou moeten krijgen.
Dit alles hangt uiteraard samen met de plannen van Deep State (zie Generaal Wesley Clark's onthullingen) om het regime in Iran ten val te brengen. De kers op de taart van de neocons. Het zou Trump's eerste oorlog moeten worden, waarin hij zijn betrouwbaarheid voor Deep State (zoals Libië dat was voor Obama) zou kunnen bewijzen. Maar Trump wil worden herverkozen in 2020. En dan is een oorlog voor regime change in Iran, terwijl je bent verkozen op een politiek die daar een eind aan zou maken, hoogst onverstandig. (WK)

Acte 54, een jaar opstand plus 1, begon in Parijs op de vertrouwde wijze: getrommel, gezang en sirenes, nu eens meegenomen door de demonstranten zelf (zie video). Die van Macron's politie zouden vanzelf volgen wisten ze. Massale opkomst. Ondanks alle geweld van de ordetroepen laten ze zich niet kisten. De regering moet machteloos toezien hoe het protest dat ze onderdrukt dachten, weggeëbd, opnieuw in omvang toeneemt. De uitgeschoten ogen, de afgerukte ledematen, de afschuwelijke verwondingen zoals vorige week van een journalist die in zijn gezicht werd geschoten met een LDB-40, de afranselingen met de wapenstok, de BAC's, als demonstranten uitgedoste politieagenten die niet van Black Bloc's te onderscheiden zijn, het mocht allemaal niet baten. De woede van de mensen is niet getemperd. Integendeel. Maar toch een feestelijke stemming. Stel u Nederlanders voor onder de dreiging van ernstige verwondingen (zie video).
Nee dan die ordetroepen. 350 euro krijgen ze betaald per zaterdag. De vraag is of zij even blij zijn als de demonstranten die ze moeten bestrijden met nog een jaar opstand. Want dát is het: niet het begeleiden en in goede banen leiden van het volksprotest, maar het onderdrukken ervan. De proeftuin van de macht om te kijken hoever je kunt gaan met 'oorbare middelen', maarnietheus: veroordeeld door de VN en ontoelaatbaar in een beschaafd land. Frankrijk, ons gidsland in de EU met Macron als ons nieuwe opperhoofd, is een ordinaire politiestaat ten behoeve van de superrijken. De staat verzorgt de uitverkoop van de 'kroonjuwelen': hun pensioenen, de staatsloterij en de Parijse vliegvelden. Hoeveel politieagenten zullen het komend jaar een eind maken aan hun leven met hun dienstwapen. Het afgelopen jaar was dat vanaf 1 januari 84, de laatste op 5 november...
Ook onder de bevolking zijn er veel zelfmoorden. Een student in Lyon die zich in brand stak uit protest tegen de regering. Een hoofd van een school kon de druk van de bezuinigingen niet aan en sloeg de hand aan zichzelf. Boeren en bejaarden die zich in de steek weten gelaten door 'de door hen gekozen volksvertegenwoordigers' kiezen voor de dood. Het failliet van het "liberale" model dat ons wordt opgedrongen in de EU wordt nergens beter aangetoond dan in Frankrijk.
Macron, Castaner, Philippe en de rest van het zooitje zullen verantwoordelijk worden gehouden voor wat zij hebben aangericht 'in naam van de democratie'. Zijn politici ooit zo gehaat sinds Thiers (de slachter van de Commune) en Lasalle, de handlanger van de nazi's? Dat ondanks de systematische campagne van MSM twee derde van de Fransen de Gele Vesten steunt, het is een wonder. Het land van de revolutie. Dat scheelt.
'Amnestie voor alle Gilets Jaunes' is een van de leuzen die wordt meegedragen. De meer dan 1000 veroordeelden, tegen 0 politieagenten. 'Menteurs les media!' (Media leugenaars) is een van de leuzen.
Overal in Frankrijk. In Valenciennes voor Manu, de GJ die vorige week een oog werd uitgeschoten en toch aanwezig was.
Macron heeft gereageerd met dat 'zij die nu demonstreren niet meer dezelfden zijn van een jaar geleden'. Een armzalige poging het huidige verzet te discrediteren door een armzalige president.
Op 5 december volgt een Algemene staking. Dan zullen allen die actievoeren, van spoorwegbeambten tot Eerste hulp, samen laten zien wat ze van deze man vinden.

En hier een uitstekende analyse van de merkwaardige gebeurtenissen op Place de l'Italie vorige week.
(WK)

Ha die spijbelkids en aanverwant gespuis, in Nederland en Vlaanderen. Wij moeten gaan uplevelen. Ja, ik val maar meteen met de deur in huis, met een moeilijke term. We doen iets verkeerd, we moeten het andeers gaan doen. Onze overlevingsstrijd. Kijken we naar Duitsland en Engeland en zo, dan is het allemaal maar noppes dat wij hier doen. Bovendien borrelen er uit oze eigen gelederen steeds meer geluiden op dat we te soft zijn.

Nou zijn ze daar in die grote buurlanden van ons met een paar miljoen meer -op een zonnige dag merk je dat ook in Zandvoort, moet ik zeggen- en is het voor hullie dus niet zoveel moeite om honderdduizend spijbelaars de straat op te brengen. Maar succes als van Rezo de tjoeber maakt toch wel jaloers. Rezo, uit Aken, dus net om de hoek bij Vaals. Zette met een fillempje en een deuntje de hele ouwe meuk die zich in Duitsland Politik noemt schaakmat en buitenspel, voor en tijdens de Europese verkiezingen. Riep op om niet christelijk, democratisch, sociaal of hoe het zooitje zich ook maar mag noemen te gaan stemmen, en kreeg daarmee zelfs de kersverse gristendemocratische partijleidster in tranen. En de vroegere, die Merkel in haar overgooiertje, tot de bekentenis dat er elke vrijdag honderdduizenden bondskinderen de straat opgaan, en dat niet omdat het daar zo leuk is.

Dat hebben wij hier niet. Hier hebben we op wat wilde acties in Amsterdam na die de msm niet halen, en de marsen in Brussel en Luik die uitdunnen, feitelijk nog niks. Een krant kon er niet omheen de oorzaak daarvan op te schrijven: we denken tot nu toe dat het allemaal leuk en aardig moet zijn. Maar dat zet dus geen zoden aan de dijk. De zee sterft leeg en de woestijn slaat om zich heen, begin juni zuchten we dit jaar al onder de droogte en om de andere dag houdt een storm huis die je vroeger alleen in Soerabaja had – en wij zitten nog steeds te luisteren naar debatten tussen oude kerels met een drankkegel en onder de gouwen kettingen en zwaluweparfum bezwijkende dito wijven te luisteren. Of naar van die halvegare wiz kids die het allemaal techneutisch willen oplossen.

‘Het speelkwartier is voorbij’, klonk het een decennium of wat geleden verfrissend in blaadjes als deze. En zo is het. Van de andere kant hebben ze in ieder geval meer haast, zo las ik in diezelfde krant. Het gezag is al begonnen om in de klimaatbeweging -dat zijn wij dus- politie-informanten uit te zetten. Voor degenen onder jullie die vers zijn in dit metier: een informant heeft bezoek gehad van een aardige meneer of mevrouw of is die zomaar tegengekomen in de gymzaal of de fietsenstalling en die meneer of mevrouw heeft allerlei lekkers aangeboden als die informant af en toe wat lekkers wil vertellen over klasgenoten, vrienden of die ene goser die altijd zijn fiets dwars voor de uitgang neerzet. Dat lekkers dat er verteld moet worden gaat dan in de richting van met wie vriendje of etterbak nog meer omgaat, of wat voor hobbies die heeft of wie zijn ouders-verzorgers zijn. Dat lekkers dat aangeboden wordt gaat van gratis brommers -ja echt, ze hebben wat te schuiven daar bij het gezag- tot een paar maanden met het hele gezin naar Madeira zonder dat de school er van hoeft te weten...

Tot zover over informanten, die dus door de gezagsfreaks in jullie kringen gezocht worden. Je hebt ook nog mollen. Een mol is een sneue figuur die zelfs niet deugt voor de stadswacht of de klaar-overs en die zich ergens zo onopvallend mogelijk ophoudt, om diezelfde info van daarnet te vergaren. Ik heb er hier in het altijd zwoele Den Bosch net eentje aan mijn draad gekregen. Zit in de plaatselijke bieb, waar ik ook veel placht te komen. Neust naar wat iemand leest en leent, met wie ie een woordje wisselt af en toe. Gaat als ie beet denkt te hebben, iemand benaderen. Vraagt wat dingen, speelt de verloren onschuld, nodigt zich bij je uit en nodigt je bij hem uit. Leuk allemaal, totdat er dingen niet kloppen. Mijn mol gaf zichzelf ook voor journalist uit maar er was nergens en nooit iets journalistieks van hem te vinden. Bij hem thuis uitgenodigd kreeg ik het gevoel dat hijzelf ook voor het eerst in die woning was. Iemand die bij hem in de buurt zou moeten wonen schrok zich het apelazerus toen hij haar zijn naam noemde, die dus waarschijnlijk fake was. Dat soort dingen dus.

Men is er dus aan de andere kant al klaar voor, wil ik maar zeggen. Voor de harde konfrontatie. Dus jongens en meisjes, nu de glimlachen, de grijnzen en de ludieke acties maar in de kast gelaten, het gaat erop of eronder en daaronder is het niet prettig, dat weten we allemaal. Laten we vanaf nu elke week een leuk object uitkiezen, om ons onbehagen en ons gevoel van urgentie op te botvieren. Deze week bijvoorbeeld Tata Steel, de ouwe Hoogovens, in Wijk aan Zee. Staalfabriek die godbetert grafiet en nog wat ander gif laat neerregenen op de arme onbeschermde koppies van die Wijkers, en die geld toekrijgt van de overheid -van ons dus- om de maximum CO2-uitstoot met twintig procent te mogen overschrijden. Waarschijnlijk omdat de fabriek ook ‘strategisch belangrijk’ is, een ander woord voor wapenleverancier. “Onze hele aardbol drijft op staal’, hoorde ik zojuist de opperste ijzerboer van Tata Steel zeggen op de radio, als excuus voor het aan zijn laars lappen van regels en wetten. ‘Onze hele aardbol is gebaat bij hard verzet’, zou ik zeggen en jullie daarmee willen oproepen om vanavond naar de vergadering van Tata Steel met de Wijkbewoners te gaan en -omdat het misschien nu voor vergaderen al te laat is- in het pinksterweekeinde iets te ondernemen daar bij die fabriek in de duinen. Googel maar es op wat er in de loop van de decennia is gebeurd daaro, je mag hints aan het Kleintje sturen dan zorgen wij wel dat ze verspreid worden. Doe, doe, doe en doe het zo hard mogelijk…

(JoopFinland)

Is elke bankier van huis uit een bankster? Mogen we daar even over nadenken? Dank u. Want we staan in een grote plas twijfel. Je hebt de ene duistere bankaffaire nog niet gehad of hoort wie klopt daar kinderen de volgende dient zich alweer aan. Vandeweek kwam een ensemble van journalistieke speurneuzen met een flink uit de kluiten gewassen exposé over de rol die de Oostenrijkse Meinl Bank heeft gespeeld bij het laten verdwijnen van honderden zo niet duizenden meloenen uit Oekraïne, Letland en Litouwen. Als u zin heeft om u uit te leven, dan kan u hier terecht. Een van de hoofdrolspelers in dit schandaal bleek de Russische bankster Vladimir Antonov te zijn. En dat leverde bij ons een feestje van herkenning op. Vlad maakte namelijk al in maart 2017 zijn sinistere entree in onze kolommen. In deze serie. Ging over de financiële mindfucks die hij samen met Spykerartiest Victor Muller uit de kast haalde bij een poging het Zweedse Saabconcern op te slokken. Koek van over de datum misschien, maar wel lekkere koek. Surprise, surprise. In voornoemd exposé duikt nog een Nederlands dingetje op. “Far East”. Een dingetje dat niet verder wordt uitgediept. En dat is jammer. Far East is namelijk een beleggingsmaatschappij uit Velp met nog een paar zakelijke adresjes in Eindhoven en op Curacao. Verder kwamen we via de Panama Capers nog aan de weet dat Far East een warme aandelenconnectie onderhoudt met Delta Asset Management op Bermuda. Dus we hoeven niet bang te zijn dat die familie Meinl binnenkort haar paleis voor een prikkie moet laten opleuken. Of elke bankier van huis uit een bankster is? Hmmm. Stay tuned (JP).

De megalomane 'Jupiter' Macron heeft de herdenking van D-day in Normandië misbruikt voor een afzichtelijk staaltje campagne om zijn hachelijke positie in eigen land op te krikken. Hij bedankte de aanwezige staatshoofden van de 75 jaar geleden deelnemende landen voor hun inspanningen en offers 'voor de bevrijding van Frankrijk'. Alsof ze daarvoor waren gekomen. Dit schandalig gedrag zal hem in eigen land ook hoon opleveren. In een sondage van het rechtse blad Le Figaro bleek maar liefst 61% van de ondervraagden ontstemd over dat Macron Poetin niet had uitgenodigd. Want om de vraag te beantwoorden waarom ze dan wel naar Frankrijk waren gekomen op 6 juni 1944: om te verhinderen dat Berlijn, hoofdstad en zetel van Nazi-Dútslân door de Sovjets (voor de jonge lezertjes: wat nu de Russische Federatie heet) zou worden bevrijd. Daarom moesten die jongens onder zwaar machinegeweervuur het strand opstormen. Omdat het Rode Leger anders heel Duitsland en wellicht ook Nederland had bevrijd. Zo snel rukten de Rode Legers op. In de winter van 1944 ging mijn vader zaliger als 'komend talent voor de SDAP' in het kielzog van Van der Goes van Naters (na de oorlog fractievoorzitter) op bezoek in Sint-Michielsgestel waar (de latere premier) SDAP-leider Willem Drees als gijzelaar in een villa leefde met zijn gezin. Mijn toen 18-jarige vader en de jonkheer zaten aan tafel met het echtpaar aan de welvoorziene dis, terwijl de twee zoons stonden bij het eten. Het was de eerste deuk in mijn vader's geloof in de Sociaal-Democratie. Onder het verorberen van aardappels, vleesch en groente hoorde hij Drees zeggen 'de Russen komen nu wel erg dichtbij. Het wordt tijd dat we met de Duitsers gaan samenwerken'. Een tweede deuk.
Maar we zijn afgedwaald. Hoofdstuk 29 van de Gilets Jaunes vorige week zaterdag stond in het teken van de doden en gewonden die het nu al 6 maanden voortdurende conflict tot nu hebben gekost. De zelfmoorden aan politiezijde laten we buiten beschouwing. De opkomst nam weer toe. 'We hebben nog twee-en-een-half jaar te gaan', grapte een GJ. Dan loopt Macron's mandaat af.
Ook de zondag erop werd gedemonstreerd door de gewonden, met grote foto's van de slachtoffers. Overal in Frankrijk. Het gaat gewoon door, terwijl Emmanuel zichzelf staat te bevredigen voor de internationale camerabrigade.
Het heeft iets tragicomisch, maar het is vooral de walgelijke wereld van schijn en bedrog. (WK)

Het leven is schijnbaar grijpbaar in cijfers, in naakte waarheids getrouwe cijfers, ja toch..?! Ja..?
Althans dat moeten we braaf geloven, zoals wij eertijds in de sociale pre-historie onder dreiging  van hel en armoede, vroom en braaf alles moesten beaamen wat pastoor en fabrieksdirecteur ons onder dreiging hardvochtig verkondigde. Maar cijfers liegen, toen en nu, zeker als ze de sociale werkelijkheid verdraaien en gebruikt worden voor de stille economische deconstructie van alles wat sociaal is. Want dat is wat er sinds jaar en dag feitelijk gebeurt, de deconstructie van alle sociale verworvenheden onder de simpele en dreigende waarschuwing “het wordt te duur” of nog erger “het wordt onbetaalbaar”. En omdat de VVD sinds ze de grootste partij werd haar stromannen en -vrouwen heeft geplaatst, of trouwe gristelijke trawanten, verkondigen die mannen en vrouwen braaf de neo-liberale leugen dat alle sociale dingen te duur zijn.
Toen vorig jaar ineens bleek dat bovenmodaal geld van de belasting terug kreeg en modaal en daaronder moest betalen, gingen bij veel mensen even de alarm bellen af, eventjes, want de gemiddelde Nederlander haalt zijn schouders op, klaagt over die gore zelf verrijkende bende, en knoopt de eindjes weer aan elkaar, gaat naar de kringloop en hoopt de voedselbank te kunnen vermijden. Niets is te duur voor de economie, tig miljarden voor infra structuur, maar een paar honderd miljoen voor ouderen zorg en onderwijs, het is alsof je plots een baby wil vermoorden.
Nu iedereen begint te eisen en niet langer braaf het zelf verrijkende principe van de gelukkigen bovenmodalen wil dienen, roepen de boven-modale meesters van de Cijfers instituten ineens in conclaaf adem-benemende waarschuwingen over uitblijvende groei en recessie!
De Gandalfs van de statistiek, misschien kun je ze beter de Sarumans noemen, vrezen dat de continuering van het neo-liberale groei model schipbreuk gaat lijden op ontwakend burgerlijk zelf-besef dat de slobber in de trog toch op zijn minst rechtvaardig verdeeld moet worden. En niet ongelijk verdeeld mag worden. De laatste gore konijn truc van de cijfer tovenaars was de miljarden zware schulden van de sociaal zwakkeren, en waaraan doodleuk werd toeggevoegd dat het algemene vermogen van de Nederlander door de waardestijging van de huizen was toegenomen. Begin dit jaar hadden ze het nog over de miljarden zware uitstaande hypotheekschuld van Nederland die bij een nieuwe crises een zware dobber zou worden. Maar ja, het is de onuitgesproken diepste wens van elke neo-liberaal dat de samenleving pas weer rechtvaardig is als we terug zijn in 1900, toen alles geprivatiseerd was, toen welstand en status synoniem waren voor een goed karakter en armoede en gebrek aan status teken van een slecht karakter waren.
Dat Nederland in de lijst van de eerste tien belasting paradijzen prijkt is amper nieuws. En als op de internationale en buitenlandse nieuwszenders de gevolgen van een dergelijk legaal wegsluizen van belastinggelden voor de thuislanden betekent breed wordt uitgemeten? Tsja, who cares... Nee, de aandacht van hun morose hebzucht gaat uit naar steeds meer. Om hun systeem te beschermen, moedigde ze bewust de eigen-huis cultuur aan. Gevolg: de gemiddelde Nederlander vindt het normaal dat sociale huurhuizen worden verkocht voor starters, “die moeten toch ook een kans krijgen!” Werden de Nederlandse huizenbezitters verplicht mee te betalen aan de hypotheek crises? Nee, en waarom dan wel de woning corperaties? Alsof wat bij Vestia gebeurde de schuld was van alle sociale verhuurders. Dat notabene stichtingen privé zijn, en het bezit niet zomaar bij wet genaast kan worden, maar wel in Nederland, omdat ook daar de economische geest heeft toegeslagen, het populisme, gevolg inplaats van een rechtszaak aan te spannen om het eigen bezit te beschermen, verkocht men braaf sociale huurwoningen aan de starters!
Dat met Europa wordt geschermd dat ook buitenlandse investeerders huurhuizen mogen opkopen, is de volgende stap naar deconstructie via neo-liberale methoden, in Engeland lopen al mensen met een goede modale baan dakloos te worden, door de vergaande privatisering en deregulering van de wetgeving. En als je wanneer de samenleving steeds meer onder druk komt te staan door bezuinigingen op GGZ, Jeugdzorg, verslaafdenzorg, etc. psychiatrische paviljoen richting sociale huurwijken worden geleegd, en een VVD-kloon bij Aedes, de woningcorporatie koepel, ineens over sociale huurwijken als het afval putje van de samenleving gaat praten, weet je dat de bruinhemden weer salonfähig zijn geworden, en als de nieuwe stijl NSB in convectiepak wodan aanroepen. Dan zetten de neo-liberalen in op hun volgende huil-baby met gouden oorbellen, Wet en Gezag, veiligheid en vergelding, de botte moraal van het systeem moet gehuldigd en krachtig beschermd worden tegen alles en iedereen. Zeker als je de rijke toestaat zijn geld legaal weg te sluizen, dan ga je iedereen verdenken dat die zich wil verrijken. Dus moet je vooral de altijd vermeende fraude onder bijstandsgerechtigden opsporen; menig neo-liberaal heeft jicht en hartkramp gekregen bij het besef dat mensen een uitkering krijgen en niet in de goot eindigen van armoede en ellende. O ja, het begon met cijfers, maar die cijfers waren slechts drogredenen, het waren giftige motieven.
Maar ja, ‘bovenmodalen zijn de gelukkigste mensen op aarde’, hoe infantiel kun je zijn...

Hoewel de omstandigheden waaronder Assange nu 4 van de 50 weken hem opgelegd wegens het schenden van borgtocht wordt vastgehouden in de Londense Bellmarsh-gevangenis even levensbedreigend blijven (zie vorige aflevering), heeft zijn advocatenteam in Zweden een opmerkelijke overwinning geboekt: de regionale rechtbank van Uppsala heeft een verzoek tot een Europees arrestatiebevel van Openbaar aanklager Eva-Marie Persson, die vorige maand de in 2010 door haar voorganger ingetrokken aanklacht van verkrachting van 2 vrouwen (in 1 zaak!) heropende, verworpen. Persson kan in beroep gaan en heeft aangekondigd naar Londen af te reizen om hem met een 'Europees onderzoeksbevel' ter plekke te ondervragen. Maar de route via Stockholm uitleveren aan Washington is hiermee afgesneden.
Deze idiote "sexzaak", die een dag na het voorval door Persson's voorganger was afgesloten waardoor Assange naar Engeland kon reizen, lijkt nu buiten spel te geraken in de pogingen Assange levenslang te bezorgen in de VS.
Een tweede opsteker voor Assange (voorzover dat in zijn levensbedreigende omstandigheden mogelijk is), vormen berichten in de gebruikelijk goed geïnformeerde site Politico dat het Amerikaanse ministerie van Justitie de aanklacht tegen Assange van het publiceren van 'Vault 7' (het geheime spionage-programma van de CIA) zou hebben laten vallen. Daarmee zou Assange 'bloed aan zijn handen hebben', goed voor de doodstraf in de VS. Het hoofd van de CIA toen was Mike Pompeo, de huidige minister van Buitenlandse Zaken.
Ook in de VS wordt binnen het hoogste niveau een verbeten strijd geleverd over Assange.
Solidariteit blijft geboden. Teken de internationale petitie hier. (WK)

De aankondiging van de Zweedse justitie om de aanklacht tegen Assange te laten vallen (waarmee hij al 7 jaar wordt vastgehouden in Londen) is geen goed nieuws voor het vrije woord. Nu blijven de VS alleen over als 'vragende partij'. Theoretisch had een Britse rechter hem in de dit voorjaar te houden rechtszaak over overdracht op aanvraag ook aan Zweden kunnen uitleveren. Dit is nu niet meer mogelijk. Hoor de argumentatie van de Zweedse Openbaar Aanklager (zie video).
Assange werd op valse gronden vastgezet en als die komen te vervallen wordt hij niet onmiddellijk vrijgelaten? Is dit recht?
Assange, gemarteld volgens VN, Amnesty en zijn vrienden, moet de kers op de taart worden van het Impeachment-proces tegen de Donald.
Denk aan Georgië Dimitrov en Marinus van der Lubbe in nazi-Leipzig: zal Julian Assange na jaren van opsluiting in de Equadoriaanse ambassade en nu de ergste gevangenis van het VK nog in staat zijn zijn rechters in de VS te weerstaan? De aanklacht tegen Assange luidt dat hij in 2010 documenten over Amerikaanse oorlogsmisdaden in Irak heeft gepubliceerd. Inmiddels wordt in MSM beweerd dat hij de mails van Hillary Clinton uit 2016 zou hebben gestolen en aan de Russen gaf die ermee Donald Trump aan de macht brachten. Dit is inderdaad even belachelijk als het Reichstagbrand-proces. En even schandalig misdadig. De mails die gelekt werden, niet gestolen, betroffen de corruptie van Clinton en de top van de Democratische Partij. Mooie bliksemafleider. Assange komt terecht in het meest krankzinnige verkiezingsjaar ooit van de geschiedenis van de VS. De wereld zal hem moeten redden. (WK)

Nadat de Westerse landen die hun ingezetenen naar Syrië hadden gestuurd om het bewind van Assad ten val te brengen geweigerd hadden ze, eenmaal gevangen genomen door de Koerdische YPG/SDF, terug te nemen, onder het voorwendsel dat het niet om een staat gaat, hebben de Koerden hen overgedaan aan de Iraakse justitie om ze te berechten. Wat hadden ze anders moeten doen? Ze vrijlaten?
In het door een oorlog waar wij aan meededen verwoeste Irak zijn ze niet coulant genoeg omgegaan met deze moordenaars in onze beschaafde ogen, dus nu zijn de rapen gaar. De ter dood veroordeling van een groep Franse jihadi's zojuist in Bagdad (het gaat per land, onze landgenoten komen nog aan de beurt) heeft in Frankrijk tot grote beroering geleid. Een beroering die de misdaden met behulp van Parijs in Syrië nooit hebben weten te bewerkstelligen. Deze walgelijke comedie moet het thuisvolk overtuigen van de humane beweegredenen van hun regering. N.b. in het land waar de staat al 6 maanden oorlog voert tegen haar eigen bevolking, met doden en honderden afschuwelijk verwonden.
Het complete failliet van de Deep State-politiek in Syrië (waar ze dachten het Libië-recept nog eens dunnetjes over te doen), deze totale misrekening, waar onze regeerders zo graag hun medewerking aan verleenden, komt nu in een voor de westerske wrâld na Neurenberg onbekende fase, namelijk dat zij die deze misdaden pleegden ook ter verantwoording worden geroepen. Denk aan de Nederlandse misdaden in Indonesië die nog steeds niet, 70 jaar later, worden toegegeven. Wat de Fransen, Engelsen, Amerikanen, Spanjaarden, Portugezen, meer koloniale smaken hebben we niet in ons Europa, hebben uitgekuurd en nog uitkuren, met miljoenen doden.
Maar u weet 'ieder mensenleven is ons even lief', daarom moeten we nu in de bres springen voor hen die in Irak de galg (we herkennen de voormalige Engelse kolonie) zou wachten, dankzij onze weigering hen terug te nemen.
De reden daarvoor is simpel: als deze moordenaars hier voor het gerecht zouden worden gebracht zouden ze kunnen 'zingen': vertellen hoe ze met hulp van de geheime diensten werden gestuurd en niets hen in de weg werd gelegd door hun regeringen, in de jacht op Assad. Dat ze door deze regeringen werden bewapend. Denk aan de pick-up trucks die Trouw aan het licht bracht.
Nu het spel over is (of wordt het met een oorlog tegen Iran nieuw leven ingeblazen?) moet het gelag betaald. Niet alleen Nederland doet dan moeilijk, al hebben we een reputatie op te houden.
Pompeo heeft moeten zeggen dat de VS met Iran willen praten. Orders van Trump, die eerder al oorlogen tegen Noord-Korea en Venezuela dwarsboomde. Netanyahu lukt het niet een regering te vormen. Het zit Deep State niet mee. (WK)

De teloorgang van de FC Den Bosch is een lange. Hadden Schouten en zijn gabbers in juni na de gemiste promotie en het debacle met Jordania junior de handdoek definitief in de ring gegooid, dan was iedereen die hier ter stede betrokken is bij voetbal al weer een heel stuk verder geweest. Maar omdat de FC het persoonlijke speeltje is van die mannetjes als Schouten die dik geld in de juristerij hebben verdiend en hun contacten met de onderwereld ook na hun pensionering gewoon kunnen blijven uitbuiten, moeten we met zijn allen de gifbeker helemaal tot op de bodem leegdrinken.

Is het niet rechtsom dan maar linksom, lijkt hier het parool. Want je kunt in de eerste divisie wel degelijk nog seizoenenlang rondhangen met een elftal van veredelde amateurs en afdankertjes en een trainer die je niet kan ontslaan omdat je zijn wachtgeld niet kan betalen. In Helmond, Velsen en Dordrecht doen ze het zo al decennia en zullen ze het ook in de twintiger jaren blijven doen. Maar daar hebben ze niet tweeduizend malloten op de tribune die het imago van de club het laatste zetje geven. Den Bosch heeft de M-Side, en dat is niet de twaalfde man van de club maar de Achillespees.

Voor de goede orde: de harde kern van de Den Bosch-fans bevat ook mensen met gevoel voor humor. Maar ze vormen een minderheid, een kleine minderheid zelfs. De grote rest vormt een bezopen en vol stuff gezogen mob die over verschrikkelijk weinig fantasie beschikt. Klisjee na klisjee rolt uit hun rangen, de leuzen en deuntjes zijn alleen maar een variant op de leuzen en deuntjes elders langs de velden, uit de meeste monden komt niet meer dan armetierig gevloek en getier. Ik heb het het vorig seizoen aanschouwd en aangehoord en me er eerlijk gezegd vaak stierlijk mee verveeld.

Fucking boring… Dan was wat er in het uitvak werd uit- en meegedragen veelal stukken beter.

Wellicht heeft het van doen met de politieke voorkeur van die meerderheid. Want het moge na gister duidelijk zijn dat de harde kern van de Bossche M-Side bestaat uit PVVers. Klisjeemannetjes en een enkel -vrouwtje bij uitstek. Kleine zieltjes met een enorrum Calimero-complex. Sneue sufferds die het liefst MEer of taxichauffeur zouden zijn geworden en daarom hun frust koelen op juist de ME en geen lift meer krijgen. De meelopers met de grote M (sic!) die net zo achter Jordania (‘Ga staan voor Jordania!’ klonk het eind vorig seizoen en ze keken je heel vuil aan als je bleef zitten…) aanlopen als achter de rattenvanger van Hameln in een bruin hemd.

Fascistoide tuig. Wat doe je ermee? De KNVB heeft toegezegd hard in te grijpen. Ik hoop dat het punten in mindering brengen wordt, want met een wedstrijdje zonder publiek heb je die gasten niet. En heb je Schouten ook niet. Eigenlijk zou zo’n bond een club moeten kunnen verplichten om de supportersrangen te zuiveren. Dus niet een stadionverbod voor deze of gene, maar een degelijk onderzoek naar de invloed van de PVV op wat er onder de M-Siders leeft en dan collectief schrappen voor het leven die hap. Een voetbalclub is een sociaal instrument. Dat mag je geen platform laten zijn voor fascisten.

Maar het valt te betwijfelen of de hoge pieten die de FC aansturen iets positiefs kunnen met de kritiek die ze nu vanuit de hele samenleving krijgen. Reden voor mijn twijfel? Die buurman die ik eind vorig seizoen opeens kreeg tijdens de -reguliere, niet de nacompetitie- thuismatch tegen Go Ahead. Hele seizoen relatief in mijn uppie achter het doel gezeten, maar toen was daar opeens die redelijk jonge, in een redelijk dure overjas gestoken, redelijk gesoigneerde redelijk denkende meneer die naast me kwam zitten en zomaar met me in gesprek raakte. Over van alles en nog wat. Over voetbal natuurlijk, maar ook over wat we deden of gedaan hadden in het leven. En over de koers van de thuisclub. Dus over Jordania en over de oude voorzitter en over de nieuwe voorzitter… En het bleef me bij dat bij het laatste onderwerp ik meer aan het woord was dan de ander, veel meer… Terwijl die ander juist onthulde dat hij een heel leven had meegemaakt bij de club, alle ins and outs kende…

Ik hield het gevoel over dat ik uitgehoord was geworden. Je mag het natuurlijk niet denken en al helemaal niet opschrijven, maar zouden ze daarboven in die ereloge na de vorige afleveringen van deze prachtserie niet gedacht kunnen hebben: we zetten eens iemand van ons naast die Jopie om uit te vinden waar ie vandaan komt en met wie ie kontakten heeft? Nog eens: je mag er niet van uitgaan maar ja: is dat niet juist de reden om er wel rekening mee te houden…?

(JoopFinland)

Julian Assange is in groot gevaar! De speciale gezant voor marteling van de VN Nils Melzer heeft Assange samen met een psychiater in zijn cel in Londen bezocht en geconcludeerd dat hij wordt blootgesteld aan 'psychologische marteling'. Ook stelden zij vast dat de zaak van zijn uitlevering aan Washington, waar hem 175 jaar gevangenisstraf wacht, een 'schending van zijn mensenrechten' behelst. Dit alles temidden van aanhoudende berichten dat de regering van de Equadoriaanse president 'Lenin' (die draait zich om in zijn graf) Moreno Assange heeft verkocht in ruil voor schuldvermindering aan Washington.
Het smerige spel van Londen, Washington en Stockholm moet de WikiLeaks-voorman doen boeten voor de publicatie van de Wardiaries over de misdaden van de VS in Irak en Afghanistan. Volgens het Amerikaanse Openbaar Ministerie zou hij daardoor 'bloed aan zijn handen hebben'. Het bewijs daarvoor hebben zij nooit kunnen overleggen. Maar dat interesseert niemand in MSM of onze fijne gekozen politici. Als hij maar levenslang wordt opgesloten om iedere navolging te voorkomen.
Door 7 jaar opsluiting en geen toegang tot medische zorg is zijn gezondheid geruïneerd. Ernstig gewichtsverlies en verschillende medische problemen.
Niemand van onze 'verdedigers van de mensenrechten' die anders klaarstaan met hun oordeel springt voor hem in de bres. De wereld zal het moeten doen. Vorm burgercommitees overal om hem te steunen. Onderteken de internationale petitie. Redt Julian Assange!
(WK)

Volgende keer ga ik dus eerst maar met de trein naar Amsterdam. Om me daar bij de collega’s aan te sluiten die lekker met de bus naar DeBosch tuffen. Hoef ik niet zoals nu drie uur lang totaal voor nop in DeBosch rond te hangen en uiteindelijk vijftien minuten voordat het allemaal moet beginnen en op nog geen dertig meter afstand van waar de bussen uit Amsterdam zijn stopgezet te worden weggestuurd voor weer een rondje van een uur of wat door die oergezellige binnenstad waar alles in het teken van de aankomst van de goeie sint is afgezet en de bruggen zijn opgehaald.

Toen ben ik dus maar naar huis gegaan.

Bossche burgermeester Mikkers -hij heeft een kwalijke reputatie opgebouwd in een dito baan in Veldhoven, herinneren wij ons zijn later in strijd met de wet verklaarde verbod op een demonstratie van Eritereeers- heette iedere demonstrant van elke kunne welkom. Niet heus dus. Op mijn vragen aan zijn ambtenaren die in grote getale al om negen uur de bruggen en steegjes bewaakten, over waar de KOZPdemo plaats vond kreeg ik of heulemaal geen antwoord, of kwam het in het varkensaccent van ‘Daweutiknieheur’. Uiteindelijk was het een persfotograaf die mij aangaf dat ik om half twaalf op precies de juiste plek stond. Die dus een kwartiertje later tot no go area werd verklaard terwijl de bussen uit Amsterdam vlak voor mijn neus maar achter drie rijen dranghekken en dienders stonden.

Maar mijn desorientatie was natuurlijk ook het treurige gevolg van feilen aan onze kant.

Want waar was de info in FB, de vorige avond na mijn aanmelding aangekondigd? Ik kreeg er niet meer dan de mededeling dat de bussen uit Amsterdam om half tien waren vertrokken. Daarna was het stil als in het graf. Geen begin van notie over de plaats van samenkomst. Daarvoor moest ik uiteindelijk het Braboblad raadplegen dat het gister nog schimmig had over de Buitenhaven maar on half elf vanochtend eindelijk aankwam met ‘hoek Buitenhaven-Visstraat’.

Daar stond ik dus in mijn uppie, bij mijn weten. Voordat de bussen de gracht opreden, en ook nadat die bussen dertig meter bij me vandaan werden stilgezet. In mijn uppie tussen het geel van de vopo’s, de persluizen en de halve Graafsewijk die alvast maar begon te roepen dat zwart niet hun kleur was. Waar waren de Bosschenezen van ‘Den Bosch kan het’? Althans voor mij in geen velden of wegen te bekennen. Hing de hele actie op de mensen uit Amsterdam?

Heb je die social fucking media en raak je nog de kluts kwijt. Vroeger zonder FB en WA en hoe al die dingen maar heten werd er naar elkaar gebeld in een afgesproken code. Hoefde je niet eens op te nemen omdat drie keer overgaan van het belletje betekende dat je werd verwacht. En dan werd je niet verwacht op een kouwe kutbrug tussen de randdebielen van FC Den Bosch maar in een ruimte waar verder niemand je betrappen kon. Waarom niet in de Paap of in Knoflook verzameld? Zijn we daarvoor allemaal ook al te moe en te druk bezig met andere dingetjes..?

Ik hoop dat de Adammers zich vermaakt hebben en met een goed gevoel terugrijden vanmiddag. Maar demonstreren en DeBosch, dat ligt voor mij nu mijlenver uiteen…

Hier in het Verenigd Koninkrijk heerst een oorverdovende stilte in de mainstream media over de achtergronden van de mogelijke uitlevering van Assange aan Zweden (en via Zweden aan de VS). In de VS daarentegen beginnen journalisten te begrijpen wat voor hen en hun beroep de mogelijke gevolgen zullen zijn van een veroordeling van Assange voor “spionage”. Namelijk dat elke informatie gegeven aan een journalist door een klokkenluider door justitie gezien kan (zal) worden als een geval van diefstal van overheidsgegevens, samenzweren/ en/of spionage. Alles gebaseerd op de Spionage wet uit de eerste wereldoorlog. En hoe men in de VS met klokkenluiders omgaat kun je vragen aan Sint Obama en aan Chelsea Manning.

Maar hier in het Verenigd Koninkrijk kan de pers gemuilkorfd worden door een zogenaamde D notice; meestal houdt men zich daaraan en publiceert niet wat de overheid niet welgevallig is.

Een aardig overzicht van de achtergronden en hoe de Britse media met deze zaak omgaan is hier te vinden.

Wat doet een griffier of een griffière bij de zitting van een rechtbank? Die rammelt alles wat er gedebiteerd wordt op zijn of haar laptoppie en stroomlijnt het daarna in een procesverbaal. Kritisch vraagje: wat gebeurt er als dat procesverbaal zoek raakt? Ja, dat is lullig. Maar geen zwartepiet overboord. Dan maakt de betrokken griffier of griffière een nieuw exemplaar. Aan de hand van het oorspronkelijk verslag op het laptoppie. Zou je zeggen als eenvoudige Sinterklaasbeliever. Zo niet in de intrigerende kees van Joop van den Hemel versus zijn door de lokale Zeister ambtenarij en ASR geassisteerde buurtjes Arts en Van Estrik. De griffière in kwestie, mevrouw Chote, was mogelijk niet in de gelegenheid om een peeveetje te baren, dus (?) werd de zaak overgedragen aan een welwillende collega van haar, Willem Loorbach. We mogen veronderstellen dat Willempie bij die klus over het oorspronkelijke verslag beschikte. Anders was het zelfs voor iemand met een IQ van 140 ondoenlijk om iets coherents eruit te persen. Waarom hij dan een paar cruciale verklaringen van de heren Van den Hemel en Van Brecht niet opnam is onbegrijpelijk zo niet suspect. Dat laatste vooral omdat in plaats van de wettelijk vereiste handtekening van de griffier (mevrouw Chote?, Willempie?) staat vermeld: “De griffier is buiten staat dit procesverbaal mede te ondertekenen”. Nog een kritisch vraagje: is hier willens en wetens gerotzooid? Nou, wij denken zomaar van wel. En niet voor het eerst trouwens. Deze hele serie staat bol van ambtelijk gerotzooi. Gek hè? Het went nooit. Stay tuned (JP).

Wie zal er nou het eerst zijn met de droeve mededeling, over twee weken? Is het op 15 juni de KNVB die meedeelt dat de jonge Jordania door de bond definitief niet geaccepteerd kan worden als hoofdgeldschieter van de FC Den Bosch? Of is het de club die de eer aan zichzelf wil houden en omroept dat het kwaad al is geschied en men in de Vliert de boeken en de deuren sluit?
De nood bij de FC is zo hoog gestegen dat men weer aan het bedelen is geslagen: business as usual en terug naar de sappelpraktijk van de pakweg vijf voorbije seizoenen. Houtje-touwtje-gedoe dat aan het eind van de zomer toch zal resulteren in in de ring geworpen handdoeken en bloed, zweet en tranen om noppes vergoten. Bij de bond heeft men zo zijn eigen problemen: veel grotere clubs als FCDB staan op omvallen.
In Breda en Kerkrade is de stormbal gehesen. NAC en Roda JC, twee clubs die werden geacht ‘too big to fall’ te zijn, hebben miljoenen nodig om in augustus aan de start van weer een seizoen profvoetbal te kunnen verschijnen. Roda is altijd van een geldschieter afhankelijk geweest: de legendarische suikeroom Nol Hendriks ging er mee door tot zijn dood. Zijn beoogde opvolger, uit Rusland, zit in Zwitserland een gevangenisstraf uit. Het kan dus altijd erger als met de Bossche Jordania.
Zo is met het binnenhalen van min of meer louche eigenaren de bodem onder het professionele voetbal weggeslagen. Clubs kunnen zichzelf niet meer bedruipen, de markt is opgedroogd, de pyramide -een competitiestructuur waarin de top wordt gevoed door de bodem- is nooit tot stand gekomen, het mooie maar natuurlijk eenmalige succes van Ajax heeft weer meer zand in de machine en in de ogen van de watchers gestrooid.
In het Bossche vlucht men in de leugen. De houders van een seizoenkaart kregen begin deze week een email van Danny Verbeek. De sleetse aanvoerder van de ploeg vond het een prachtig seizoen en vroeg aan de ontvanger om de seizoenkaart te verlengen. Natuurlijk had Danny een mooi lokkertje in de aanbieding: een tientje korting indien de kaart voor die magische datum van 15 juni wordt verlengd. Van verlengen is evenwel helemaal geen sprake. Danny verkoopt lulkoek.
Het mooie pay-after-play systeem, nog ingevoerd door de voor-Georgische marketingman Roel van der Krabben, is stilzwijgend in de Dieze gekieperd. Houders van die kaart, die vijfendertig piek aanbetaalden en daarna per zege of gelijkspel tien of vijf euro betaalden, kunnen hun kaart niet verlengen, alleen maar vervangen door een traditionele twintigrittenkaart waarvoor men bijna tweehonderd euro in een mep moet dokken.
Zo eindigt de FC Den Bosch waar het dit seizoen begon: in de Leugen en Bedrog-divisie…

(JoopFinland)

Toegegeven. Wij zijn soms van dik hout. Om het in de zoveelste cruciale fase van Jos Lindhout's gevecht met ASR en allerlei gebefte een beetje netjes te houden lieten wij dit keer het Eindhovens Dagblad voorgaan bij het in de publieke sector karren van het nieuws over de cassatie die de geplaagde oud-verzekeraar heeft aangevraagd. Best wel een aardig artikel, maar je krijgt je tenen niet recht als je ziet dat de namen van verschillende betrokkenen bij deze treurzang niet genoemd worden. ASR-directeur Rob Beumer (rip), wasstraatjongleur Henk van de Meene (rip), “Hakkelaar” en Astrid Holleeder aimant Johan Verhoek, allemaal niet met name genoemd. En ook een nette verwijzing naar Kleintje Muurkrant ontbreekt. Gelukkig komen de beffen van Lindhout die de afgelopen jaren hebben geblunderd bij de knokpartij met ASR wel in volle glorie voorbij (1). Nou zijn ze voor schade die dergelijke blunders bij cliënten veroorzaken goed verzekerd. Al dan niet met een dotje eigen risico. Maar als je ziet hoe ook bij dit facet van de zaak een verzekeringskolos als Zürich zich opstelt is dat alleen maar een bevestiging van het beeld dat we over het algemeen hebben over dit soort instituten: wel vangen, nooit uitkeren. Overigens ziet het er vrij zonnig uit wat de cassatie betreft. Voordat een dergelijke aanvraag bij de meisjes en jongens van de Hoge Raad terechtkomt wordt er op iets lager niveau bekeken of hij cassatiefähig is of dat hij meteen de versnipperaar in kan. Die van Jos is die eerste fase voorbij. Nu samen bidden. Houdt wel uw knieën in de gaten, want dat gebed duurt een paar maanden. Stay tuned (JP).

(1) Zie in dit verband aflevering 150 van deze serie.

Vrije dag genomen morgen na de vrije dag van vandaag, lief spijbelgespuis van me? Nog een vraagje: hebben jullie een apart lokaal voor de lessen engels op jullie school, en zo ja, zouden jullie dat lokaal als volgend actie-object kunnen kiezen? En met actie bedoel ik leuke actie. Dus kliederen en klooien naar hartelust, op de wanden en vloeren van het ding. Vergeet niet om rotte eieren mee te nemen. En vergeet vooral niet om er de vlag van de USA in de fik te steken.
Reden voor dit verzoek? Mij gewerd dat de ambassade van de US niet meer is wat ie geweest is. Wat dat dan was? Een heel fris en fruitig object. Aan het Museumplein in Amsterdam, tegenover het Concertgebouw. Het allerleukst was het wachthokje, een lullig hondeonderkoomsel op zo’n tien meter voor de betonnen muur die het ambassadeterrein omgaf. Daar gebeurde het, decennia achtereen. Men kon er kiezen, wat een rijkdom: of die vlag naar beneden en in de hens, of dat hokje ondersteboven.
Kan dus niet meer, tegenwoordig moet je je eieren kwijt in een Mac of in zo’n jeans shop. Of in jullie klaslokaal dus.
Directe aanleiding voor dit verzoek? Trump komt eraan. Of niet natuurlijk, maar dan staat zijn komst tenminste een hele zomer in de aandacht van de media die er niet toe doen. The Donald is uitgenodigd door Fat Willy. De dikste klimaatontkenner over een rode loper naar ‘onze’ koning en ‘onze’premier. Dat trekken we toch niet? De laatste US-president die hier de boel kwam opvrolijken was alweer ouwe Bush, na de eerste Golfoorlog. Toen bestond dat wachthokje dus nog.
Jullie zijn opgegroeid met het debiele zoontje van ouwe Bush en met Barack Hussein Obama. Die zijn hier niet geweest, de laatste stuurde alleen maar zijn vrouw, vanwege haar memmen. Bush junior was die van die einstürzende Neubauten in New York, Obama hebben jullie een high five zien geven toen ie de zogenaamde dader van die Neubauten, Osama bin-Laden, in koelen bloede liet vermoorden. Osama was op zijn beurt weer ingehuurd door Clinton. Clinton maakte ons niet lekker met memmen maar met een sigaar. Vraag je ouders-verzorgers maar es naar de details.
Waarschijnlijk moesten jullie van die ouders-verzorgers weglopen met Obama? De thirty percents neger die kon praten en denken, was verre te verkiezen boven de wildebras Bush junior uit Texas, aan wie we nog steeds de waanzinnige veiligheidscontroles op Schiphol hebben te danken wanneer we naar zijn land vliegen.

Heb ik nooit gedaan en zal ik wel nooit doen, naar het land van de Bushen en de memmen vliegen. Ik weet niet hoe het met jullie is, lieve kids, maar ik heb altijd het gevoel dat ik het al gezien heb, die US of A, zonder dat ik er echt ben geweest. Ga maar na: zet de tv aan of surf over het internet en je bent daaro. Wij kennen het stratenpatroon van Los Angeles of Chicago beter dan dat van Rotterdam-West! Is dat vreemd of is dat vreemd? Het is een soort psychische kolonisatie, die de verenigde staters bij ons hier en ook in Azie en grote delen van Afrika hebben doorgevoerd.
Met het junkfood en hun Hollywoodgedoe hebben we ook hullie hun politieke systeem overgenomen. In de VS was het altijd al normaal dat minder dan de helft van de mensen gaat stemmen, nu is dat hier ook ingeburgerd. ‘De democratie won de Europese verkiezingen’, kopte een krant afgelopen week. Omdat vijftig procent van het stemvolk de moeite nam. En heb je het gedoe rond Jesse Klaver en GL gevolgd? Klaver met die Bassie en Adriaankop van hem in beeld en maar schudden dat het vreselijk van hem Klaver was om die jongen met die vage achtergrond de laan uit te sturen. Dat ruikt toch naar die sigaar van Clinton?

That’s America…

Ik las een goed boek over de VS. Een aanrader nu het zomer wordt en je nog een keertje met ouder-verzorger mee moet naar die afgebrande Notre Dame of een leuke achterstandswijk in Rio. ‘Een Amerikaanse oorlog’ heet het boek en het is geschreven door Omar el-Akkad. Gaat over een tweede burgeroorlog in de VS, over een jaar of honderd. De helft van het continent ligt dan onder water en oorlogen worden beslecht door een dodelijk virus te verspreiden. Dikke pil maar een pageturner. Omdat je al vanaf de kennismaking met de naam van de schrijver het vermoeden hebt dat hij de lezer op de hoogte gaat brengen van een ongemakkelijke waarheid. Die oorlog bestaat al, vandaag. In het Midden-Oosten waarvandaan el-Akkad komt, zijn de kampen en de gevangenissen die hij minutieus beschrijft, al aanwezig. En daar is de eindeloze aaneenschakeling van wraakacties die de leidraad van het boek vormen, al decennia in volle gang. Een asgrauw beeld van wat ons te wachten staat de komende eeuw. Een goedgeschreven en vertaalde reminder van het feit dat we hier en in de VS op een terp leven, midden in een wereld die voor velen niet onderdoet voor de hel...

(JoopFinland)

De gang, laten we het geen vlucht noemen, van Evo Morales naar Mexico heeft iets klassieks. Mexico was waar de ontsnapte Spaanse Republikeinen van de verloren oorlog tegen het fascisme hun toevlucht zochten. Het hoofd van de strijdkrachten gaf Morales de opdracht af te treden, terwijl tegelijkertijd geweld tegen zijn aanhangers werd gebruikt. De ambtswoning van Morales werd vernield.
Nu het eerste inheemse staatshoofd van het continent in ballingschap gaat, worden de contouren duidelijk van de resterende  landen in de even klassieke tegenstelling tussen links en rechts in Zuid-Amerika, oftewel doen wat Deep State voor 'haar achtertuintje' heeft uitgedokterd (remember Milton Friedman; IMF) of niet.
IJverend voor een 4e termijn als president kreeg Morales te maken met georganiseerde tegenstand (gesponsord door grote multinationals die op de bodemschatten azen, CIA en hun locale ijzers in leger en politie) in de stedelijke gebieden. Fascistische bewegingen met banden in nazi-kringen in Europa. Hij heeft bij de laatste verkiezingen misschien niet slim gehandeld, maar het ging over in een klassieke staatsgreep, met leger en politie in de hoofdrol naast wat volk op straat. Niet te vergelijken met het wonder van Venezuela waar volksmassa's hun president ontzetten bij een CIA-staatsgreep (2004) en leger en politie de kant van het volk kozen.
Maar dat zijn appels en peren. In Bolivia is sprake van een tegenstelling tussen stad en land. En daar valt ook de koloniale overheersing van de inheemse ('Indaanse') bevolking onder: zij bevolken het grondstofrijke gebied en moeten dus wijken.
Morales heeft aangekondigd 'versterkt terug te keren' naar Bolivië. Het zou zomaar kunnen.
Mexico heeft onder Obrador de kant gekozen van de overgebleven trotse naties die 'de wil van de markt' weerstaan: Cuba, Venezuela, Argentinië en Nicaragua. De strijd die op straat wordt uitgevochten in Chili en Equador is in Bolivia en Venezuela omgekeerd: de corrupte para-militaire groepen, gelieerd aan het leger en de elite.
De inheemse bevolking van Bolivia accepteert de staatsgreep niet. Volgens berichten zou Morales al maandag a.s. terug willen keren. (WK)

Julian Assange heeft nu 3 van de 50 weken die hem door een Engelse rechter werden opgelegd in het gevang doorgebracht wegens het breken van zijn borgtocht en in de VS wacht hem, na een verzwaring van de aanklacht met 17 dossiers door het Amerikaanse Openbare Ministerie, maar liefst 175 jaar cel.
Hoewel May nu demissionair is, betekent dit dat ze 'lopende zaken' (en dat is de zaak-Assange in 'het half ondergelopen gebergte dat voor onze kust in de Noordzee drijft', - WF Hermans, Sadistisch Universum) mag afhandelen. Het spel van de Britse, Amerikaanse en mogelijk ook Zweedse justitie, voor wat dat waard is, kan niet op bezwaren stuiten, zo is de verwachting in de justitiële wereld. In de laatste week van haar premierschap komt Donald Trump op bezoek (om de Koninklijke Familie te ontmoeten, daar wint hij in 2020 de verkiezingen mee) en dat blijft natuurlijk pikant, want Trump heeft zich in de aanloop tot zijn presidentschap uiterst lovend over Julian Assange uitgelaten.
Dit betekent dat druk vanuit de publieke opinie, acties als in vorige afleveringen afgedrukt ter ondertekening en ondersteuning (denk aan de geweldige Pamela Anderson) van Assange het verschil moeten gaan maken. Druk op het Verenigd Koninkrijk Assange niet uit te leveren. Dat ze anders zich beter naar voor de kust van de VS kunnen laten slepen. Dat we ze dan hier niet meer willen. En op Zweden, dat 'leuke vrije land' waar betaalde sex verboden is, behalve natuurlijk binnen het huwelijk.
En dan volgt na de uitlevering de martelgang door het Amerikaanse justitiële apparaat. Tot het Hooggerechtshof. Na 7 jaar opsluiting in de Equadoriaanse ambassade, bijna een jaar in de Britse cel en mogelijk nog een verblijf tegen zijn wil in Zweden begint 'het echte werk' in 'the land of the free'.
De vrijheid van meningsuiting staat terecht. Hier heeft die niet veel om het lijf met de Volkskrant en de Telegraaf. Maar in de VS bestaat een eeuwenlange traditie van vrije journalistiek. Van Thomas Payne tot Daniël Ellsberg. De Amerikanen weten wat er op het spel staat. (WK)

Reclame voor Tena Lady zou in deze serie niet hebben misstaan. Want er wordt wat afgeplast door een stel Moskouse dames. Onder het toeziend oog van The Donald. Die scène is zoals u weet afkomstig uit het dodgy dossier van voormalig MI6 smurf Christopher Steele. Hoe kwam ie aan die info? Van een paar ouwe Russische collega's. Maar blijkbaar kenden die hun klassieken en namen Christopher stevig bij de snuffelaar. Naar kortgeleden bleek staat diezelfde scène namelijk bloemrijk beschreven in het spionageverhaal “Twentieth day of January” van Ted Allbury. Ook al een vroegere MI6 dude, die zich in de late jaren zeventig en beginjaren tachtig van de vorige eeuw te buiten ging aan het schrijven van dit soort thrillers. Is dat lachen of is dat lachen. Mocht u meer willen weten van de ins en outs dan kan u hier terecht. Stay tuned (JP).

Teresa May had zich een nieuw kapsel aangemeten voor haar zwanenzang voor Downingstraat 10. Onderdeel van een laatste speech die even doorgerekend leek door haar pr-adviseurs als 'haar laatste snik' waarmee ze haar reputatie als 'slechtste premier ooit' in de geschiedenis probeert te pareren. 'Ik hou van mijn land'. Dat zou er nog bij moeten komen. De Oostenrijker Adolf H. bleek bij nader inzien helemaal niet te houden van Duitsland of 'het Duitse volk' dat hem verraden zou hebben. Hij wilde er zoveel mogelijk in de dood meenemen. Maar May, die massamoord overal ter wereld op bescheidener schaal pleegt en haar landgenoten in geheime en zichtbare militaire operaties de dood insleept, is alleen politiek dood, al blijft ze aan tot de Conservatieve Partij haar opvolger aanwijst. Want zo gaat dat in de 'oudste Democratie ter wereld'.
May klaagde dat ze alles had gedaan om de wil van het volk (Brexit) uit te voeren (de vierde keer om haar overeenkomst met Brussel door het Lagerhuis te jassen werd haar onthouden door de schimmige '1922 commissie' die de CP beheerst). Het premierschap zou nu toegespeeld worden aan haar voormalige minister van Buitenlandse Zaken Boris Johnson, die zich op tijd uit het zinkende schip wist te bevrijden om nu een geloofwaardig alternatief voor May te kunnen zijn. Met Johnson zal er mogelijk sprake zijn van een 'harde Brexit', dat klinkt dreigender dan het kan zijn: de belangrijkste economie van de EU, Duitsland, heeft al lang geleden haar eigen plan buiten Brussel getrokken om de export naar Engeland te garanderen. Deze 'harde Brexit' (bedoeld om iedere volgende poging tot afscheiding te ontmoedigen) zal vooral het failliet van Brussel zelf bevestigen. Dat kan onze Timmerfrans in zijn Europese reed steken. Onze 'MH17-held', al zullen de nabestaanden daar anders over denken, die kan liegen in wel 5 talen, is de man die Multinationaal Brussel zou moeten gaan leiden in deze barre tijden. 'De PvdA gered'. Eerst zien zei Blinde Maupie. (WK)

Moeten we het doen? Moeten we het niet doen? Nou, laten we het toch maar doen. Een beetje laat maar vort. Een week geleden werd dit bericht verspreid. Zonder enig boe of bah. Een eenvoudige begrafenis van een waanzinnige affaire. Wilt u even uw geheugen een duwtje geven? Lees dan ademloos deze serie. Compleet met de salto mortale van David Rossi, de toenmalige aanvoerder van de afdeling communicatie van de oudste bank ter wereld. Sterkte. Stay tuned (JP).

Moest u bij het kijken naar de rommel van Baudet en Rutte ook aan vijftien jaar terug denken? Aan de geslaagde poging van Rutte om zich Wilders van het lijf te houden. Kampf om het partijleiderschap van de VVD, de kakkineuze versie van de PVV die Blonde Geert nadien zou oprichten. Dat wijf van Verdonk deed toen ook nog mee.

Baudet is veel te glad voor Rutte. De oneliners van Lachebekje zijn nog altijd goed opgewassen tegen het kompel-idioom van Wilders. Maar Baudet snapt ie gewoon niet. Die gaat niet of nauwelijks in op zijn boekhoudkundige retoriek. Baudet oreert over dingen die hij ergens leest, en doet alsof ie de tekst zelf geschreven heeft. Rutte lepelt cijfers op. En platitudes.

De premier van alle Nederlanders begreep dus absoluut niet waar Baudet naar toe wilde toen die vroeg of de ander wel eens huilde. Rutte is altijd in de fietsenstalling en reageerde op de vraag van de toevallige andere fietser in het hok in fietsenhokjargon. Jazeker, hij had dan en dan en dan gehuild, en wel daarom. Nog een wonder dat de exacte data niet onder in ons beeld kwamen.

Baudet vroeg dat niet. Baudet wilde met die vraag op de inceltoer. Huilie huilie over echte mannen die desalniettemin niet door vrouwen gezien worden. Die overgeslagen worden. Of worse: die lijdzaam moeten toezien hoe hun plaats in de liefdessponde wordt ingenomen door een Fremdkörper. Door een concurrent van andere komaf, de o zo diepgewortelde nachtmerrie van de moderne witte man.

Rutte is niet van dat slag. Rutte geilt niet op vrouwen of op mannen of op iets er tussen in, maar op cijfers, plannen en schema’s. Rutte is een onvervalste droogkloot, zoals wij dat vroeger in Vlaanderen Louis-Paul Boon nazegden. Een echte kaaskop ook, met een goedkoop brilletje van specsavers op en een hergebruikt condoom om zijn staart.

De passie van Rutte lag niet bij zijn dooie broer of zus maar bij het plan. Het plan voor de deal met Erdogan. De Endlösung zeg maar. Bij het aanraken van dat plannetje kleurden de koontjes van onze eerste minister. En achter die brilleglazen werd het warm en trillerig. In die fase van het ‘debat’ mocht hij het eindelijk over ‘hullie’ hebben. Luister maar mee.

‘Daar moet je ze tegenhouden. Daar moet je stop tegen ze zeggen. Daar moet je voorkomen dat ze aan de wandel gaan door Europa en bij ons voor de deur staan. Je moet ze niet laten wandelen. Daarom hebben wij met Turkije die afspraak willen maken. En dat is gelukt. Sinds oktober 2016 komen er tachtig procent minder van hen naar Schengen.’

Thierry Baudet gaat voor verovering en strijd, en het jochie met het moedercomplex zal niet rusten voordat ie ons allemaal daarin meegesleept heeft. En terwijl wij moe worden van de strijd zal hij op een dag rode wijn sippen bovenop een flacon dodelijke pillen, en met zijn onvaste stem in nog eens een langdradige rederijkerszin uitleggen dat vrede een veel te saaie bedoening voor hem is.

De voorvader van Baudet heet Joseph Goebbels. Die van Rutte heet ook Joseph, maar dan Mengele. Rutte heeft de perfecte Schreibtischmörder-tronie. Onze Boy from Brazil zal tot zijn dood alleen maar bezorgd zijn of zijn fietsband nog opgepompt moet…(gvd)

Trump wordt blootgesteld aan een afzettingsprocedure met het oog op de verkiezingen van volgend jaar. Want ook al lukt impeachment niet, zijn reputatie zal dan zodanig beschadigd zijn dat zijn herverkiezing tegen welke Democratische kandidaat dan ook kansloos zal zijn. Zo is de redenatie.
Na de mislukte Mueller-report-poging om Trump via Russiagate af te zetten, zijn aller ogen nu op 'Oekraïnegate' gericht: Trump zou als voorwaarde voor 250 miljoen dollar aan hulp het heropenen van het onderzoek in Oekraïne naar de corrupte handel en wandel van zijn (vermeende) Democratische rivaal volgend jaar Biden en zijn zoon hebben gesteld. Een speciaal daartoe in het Witte Huis ingebrachte 'klokkenluider', een CIA-agent wiens naam rondzoemt in tout Washington maar we mogen hem niet noemen, heeft de inhoud van het telefoongesprek tussen Trump en zijn Oekraïense ambtsgenoot Zelensky aan voortzitter Adam Schiff van de inlichtingen-commissie van het Huis van Afgevaardigden doorgespeeld, de man onder wiens leiding nu de impeachment hoorzittingen worden georganiseerd. Live op tv. Om Trump te demoniseren.
Gaat dat lukken? Zeker is dat het de tegenstellingen verder zal aanwakkeren.
Buiten schot bleef waar Oekraïne dat geld voor zou aanwenden: wapenaankopen voor oorlog tegen Rusland. Als het aan ons ligt tenminste. Want verder interesseert het wel en wee van Oekraïne ons geen bal. Alleen hoe het land ons van dienst kan zijn tegen Rusland. Zelensky is met 72% van de stemmen gekozen omdat de Oekrainers genoeg hebben van de burgeroorlog. En van de corruptie.

Biden is aangeschoten wild. Elisabeth Warren wordt gepromoot om Sanders te voorkomen. Of komt als een duveltje uit een doosje Hitlerary Clinton weer op het toneel? Ze zoekt de laatste maanden de  publiciteit. Veeg teken. Gisteren nog de uitgave van een boek samen met haar dochter over 'sterke vrouwen'. Ik denk dat ze het met hulp van de 'superdelegates' nog een keer gaat proberen tegen Trump.
Of Pence. Wat iedereen behalve ik in Nederland zou willen. Die spreekt niet met een vrouw af zonder zijn vrouw. Zo zien we het graag in dit land. (WK)

Zo bruin heeft zelfs George Orwell ze niet gebakken, lieve spijbelaartjes van me. Kennen jullie toch wel, Orwell? Of komt die op een boreale school niet meer op de verplichte leeslijst? Schreef in 1948 over 1984 en had het precies bij het juiste eind, die George. Vond in dat boek de term New Speak uit, het taalgebruik dat volledig doorgedraaide dictators hadden bedacht om moord, marteling en zo nog wat heel onprettige dingen prettiger te laten klinken. Maar zelfs Orwell dus heeft nooit kunnen bedenken wat een woordvoerder van de Bossche politie vanochtend in het Brabants Dagblad liet afdrukken. Leest, huivert en zegt het voort…

We zijn in deze aflevering van onze weldadige serie in Den Bosch en bij het voetbal. Een thuiswedstrijd voor mij, zogezegd. Als Bosschenaar en als voetballiefhebber. Houden jullie daar ook van, van ‘het spelletje’? Ik vind het stadion een soms mooie, soms griezelige afpiegeling van de samenleving. Met veel opgeschroefde ego’s en gesmeerd met een enorme hoeveelheid geld. Maar ook met prachtige emoties bij spelers en publiek, en met een enorme portie drama. Tragiek, in alle kleuren van dat woord. Zoals gisteravond bij een thuiswedstrijd van de FC Den Bosch. Ging om promotie naar de hoogste divisie, en in de laatste minuut verloren.

Balen dus, en sommige mensen staan dan zo stijf van de adrenaline dat je ze op dat moment niet voor de voeten moet gaan lopen. Jullie kennen dat vast wel van thuis, of uit de klas. Het domste wat je dan kunt doen is zo iemand uitdagen. Zieken. Sucken. Juist, wordt ie alleen maar opgefokter van en voor je het weet vliegt er wat door de lucht of landt er een vuist in jouw gezicht of dat van de buurman. Ieder kind weet dat, en snapt dat. Wat doe je dus niet met een paar duizend fans die al tig jaar elke thuis- en uitwedstrijd van hun kluppie bezoeken en tien jaar hebben moeten wachten op een wedstrijd zoals gister, waarin het echt om iets gaat? Smeris voor ze neer zetten.

De wedstrijd was nog niet afgelopen of iemand stak in zijn verdriet een heg in de fik. Je leest het goed: struikgewas, van dat magere dat rond betonnen voetbalstadions op een nog betonniger bedrijventerrein pleegt te groeien. Een heggetje eigenlijk. Boodschap van die supporter duidelijk: na een overwinning gaat er vuurwerk de lucht in, na zo’n nederlaag steek ik zo’n zielige hooistengel in de hens. Niemand keek er van op, iedereen wilde teleurgesteld naar huis, die zieltogende graspolletjes omzomen de voornaamste parkeerplaats van het stadion. Niemand dus die aan zag komen wat er kwam… Politie te paard. In volle galop.

In mum van tijd was de rel geboren waarvoor de Bossche politie gekomen was. Anders kan ik het niet zien, en op de kreten die uit het publiek geslaakt werden te beoordelen ook niemand anders van de zevenduizend mensen. Uitgelokt geweld. Stenen, dranghekken en fietsen door de lucht, mensen in paniek hun auto in om die en zichzelf in veiligheid te brengen. Bereden politie en een peloton ME ingezet tegen ongewapende burgers. Ik zag iemand hardhandig gearresteerd worden omdat ie een boomtak tegen een gepanserde bus van die wouten gooide. Een boomtak, waarschijnlijk de enige tussen het stadion en Rosmalen…

Hoe ver kun je gaan als je voor het minimumloon bereid bent om mensen in elkaar te slaan?

Heel ver dus. En de woordvoerder van het zooitje legde vanmorgen uit waarom. In de plaatselijke sufferd zei de man of vrouw na de vrijlating van de arrestanten dat zij zullen worden aangeklaagd wegens het ‘aanvallen van hulpverleners’.

Jullie zult het met me eens zijn, beste spijbelaars, mijn hoop voor de toekomst, dat dit de New Speak van Orwell verre te boven gaat. Hulpverleners gewapend met een knuppel en traangasgranaten… Ik verdenk die Brabokrant er al van dat ze in de oorlog de kampbewakers van het ‘Bossche’ concentratiekamp Vught braaf hulpverleners noemde… Zeg me dat het nooit zal gebeuren maar ik zie de dag al in het verschiet liggen waarop een beul, iemand die de trekker overhaalt in een vuurpeloton of op de knop drukt bij een executie, hulpverlener zal worden genoemd. En dat iedereen dat voor zoete koek zal slikken.

Voorkom die wereld voor jullie zelf en voor mij, lieve kids. Laat die laatste proef op school morgen de laatste proef, ga naar het dichtstbijzijnde politiebureau en laat er geen steen van op de andere staan. Jullie hoeven alleen maar extra-voorzichtigheid te betrachten bij het bevrijden van die paarden van ze. Want die hebben er niet om gevraagd…

(JoopFinland)

Heeft u ook zo genoten? Van die coup in Bolivia. Eindelijk keert daar de democratie terug. En hoe! Moet u dit eens lezen. En als extraatje de eerste vier afleveringen van deze serie. Dat geeft hoop voor Venezuela en Nicaragua. Vorwärts. Stay tuned (JP).

De landen van Zuid-Europa die tot de EU behoren hebben de introductie van de euro moeten bekopen met een achteruitgang van de productie met 20% en een navenante stijging van de werkloosheid, met name onder jongeren. Dit geldt voor Frankrijk, het land waar Macron campagne voert voor meer Europa en een Europees leger, maar nog meer voor Italië en het Iberisch schiereiland. Over Griekenland zullen we het maar niet hebben, want dat is deze politiek tbv de grote concerns in ultima forma.
In het Verenigd Koninkrijk zijn de Europese verkiezingen een test voor het Parlementaire bestel dat sinds mensenheugenis wordt gedomineerd door twee partijen, tegenwoordig Labour en de Conservatieven, maar uitgedaagd wordt door de Brexit-partij van Nigel Farrage. Vandaag, vlak voor de urnen spreken, heeft premier May de lang verwachte truuc van een nieuw Referendum over Brexit uit de doos gehaald in een wanhopige poging een nederlaag af te wenden. Een bliksemafleider op een moment dat haar positie onhoudbaar is geworden. Misschien om haar reputatie als 'slechtste premier ooit' in de geschiedenis van het VK nog enig cachet te geven.
Wat er in Oostenrijk gebeurt is van een andere orde. Bedoeld om de onafhankelijke (ten opzichte van Rusland uiteraard) politiek van Wenen teniet te doen. Een video opgenomen in 2017 werd vlak voor deze nepverkiezingen voor een nepparlement gelanceerd en heeft de betrokken rechtse regeringspartij (de FPÖ, die van Jurg Haider, voor de oudere lezertjes) gedwongen uit de regering Kurz te treden.
Zo trekken deze nepverkiezingen een verwoestend spoor door een EU die nooit enig enthousiasme voor Brussel kon genereren.
Een reden om te gaan stemmen in dit beklagenswaardige land? Uiteraard niet. (WK)

Een hele goeiemorgen lieve kindertjes in de opruiende leeftijd, vandaag beginnen we met het goede nieuws. Jullie krijgt straks geen kadootje van de Overheid als jelui achttien wordt. Kadootje? Overheid? Ja, de overheid met een hoofdletter had bedacht dat het goed en verstandig en aardig bedoeld van haar zou zijn om jullie straks als je mag auwtorijjen, stemmen, trouwen en aan allerlei andere flauwekul deelnemen, ook een kanon te sturen. Kanon? Nou ja, kanon met een c dus.

De canon van Nederland. Dingetjes over Nederland met een hoofdletter, die je als achttienjarige moet weten. Niet die dingetjes waarover die pieper voor je klas het heeft, dus wat is de hoofdstad van Nederland, en van Friesland, en hoe diep ligt de polder beneden de zeespiegel. Nee, in die canon gaat het over Nederlandse waarden en normen. Over dat we in Nederland allemaal fatsoenlijk met elkaar omgaan en dat heel grappig polderen noemen. En dat we in Nederland altijd hartstikke veul geven om de rest van de wereld en dat we dat nog steeds doen. Vanuit gristelijke en joodse tradities dus.

Die canon is een soort deradicaliseringspakketje. Dat is die cursus waarmee ze andersdenkenden zoals islamisten en andere mensen die niet gediend zijn van geldverdienen en Overheid spelen, zodra ze die hebben vastgezet in de terrorismevleugel van een concentratiekamp, proberen te hersenspoelen. Stel je effe voor: je bent het produkt van een vechtscheiding of je komt uit Malawi en in die canon wordt de lof van het gezin gezongen, twee verzorgers met kroost in een buitenwijk van Utrecht! Of er staat de tekst in van een riedel die je moet kennen anders tel je niet mee, over Nederland je vaderland of pannekoeken als je favoriete snack…

Gaat er dus niet komen, die canon in je postbus. Reden is evenwel niet dat het een volledig mesjogge idee is dat ruikt naar de ideetjes die men in de jaren dertig van de vorige eeuw aandroeg over de overheid en over waar een mens in het kader van die overheid goed voor zou zijn. Een idee dat komt uit het piskokertje van zenuwachtige vijftigers die een vechtscheiding met God achter de rug hebben, en uit het gifbekertje van die jongere gast met dat glas wijn voor zich die als het aan hem ligt hullie van de gristelijke en joodse tradities straks weer vrolijk naar Engeland laat fahren. Neu hoor, de schuld van het canondebacle ligt eigenlijk bij jullie, zegt de Overheid. Jullie snappen niet wat een canon is -jullie zouden het woord associeren met een merk camera, of met een manier van zingen- en dus kan de hele boel beter op het internet.

Huiswerk voor deze week:
1. Maak een appje Nee bedankt Overheid, ik heb mijn eigen kanon van mezelf en stuur dat aan zoveel mogelijk van je leeftijdgenoten zodat ze met een simpele druk op een knop om die overheidsintimidatie heen kunnen surfen.
2. Ga naar de dichtstbijzijnde Zeeman en haal daar een zwart t-shirt. Zet er in het wit de tekst Je suis noir op, en sluit je komend weekeinde aan bij de anti-Zwarte Pietdemonstraties. Die zijn er meer dan ooit tevoren, ook bij jou in de buurt, kijk maar op het net.

Zwarte Piet is racisme. Punt uit. Zo zal het wel niet in die canon staan, want racisme is voor de bedenkers van zo’n canon iets dat heul ver van hun gristelijke en joodse tradities af staat en racisme is een heul complexe materie, eigenlijk niet iets voor zestienjarigen -daarom laten ze je in de klas ook het liefst over racisme vertellen door iemand die ‘het in Amerika heeft meegemaakt’, of door die kneus van economie.

Racisme is dus helemaal niet complex. Racisme is het niet zien staan van je slachtoffer. Het vasthouden aan Zwarte Piet terwijl de mensen die zwart zijn dat niet zien zitten en dat ook op een vriendelijke toon tegen je zeggen. Racisme is het aan die mensen ontzeggen van het recht om zich gekwetst te voelen. Wees dus solidair met die mensen door je tussen hen op te stellen zaterdag en zondag. Laat de canon van de tegenpartij (‘Jullie nemen ons onze traditie af’, en ‘Het is een onschuldig kinderfeestje, wij zijn geen racisten’) en het door hen gegooide knalvuurwerk plus de eieren over je heen komen en draag bij aan de verandering. Want over een paar jaar is Zwarte Piet iets van het verleden. Zoals de Apartheid in Zuid-Afrika -heul veul zoniet alle oudere propieten van vandaag heulden veertig jaar geleden met het blanke bewind in Pretoria- iets van het verleden werd…
(JoopFinland)

Op vrijdag 24 mei bespreekt de Nederlandse lobbyorganisatie voor de wapenindustrie (NIDV) met haar leden tijdens haar Europadag de nieuwe Europese geldpot voor militair onderzoek en ontwikkeling van nieuwe wapens in de Kromhout Kazerne in Utrecht (Herculeslaan 1). Onder de leus 'Geld voor duurzaamheid, niet voor wapens' organiseert Stop Wapenhandel van 15 tot 16 uur een picketline voor de poort, met sprekers, muziek, spandoeken en flyers.
De muziek wordt verzorgd door de Syrische protestzanger Gharib. Met zijn muziek probeert hij aandacht te vragen voor de oorlog in Syrië en spreekt hij zich uit tegen wapens en geweld. Sprekers van Stop Wapenhandel, Youth for Climate NL, Code Rood en Niet in mijn Naam zullen een toespraak houden tijdens de picketline. Ook zal een nieuwkomer vertellen over zijn vluchtervaring.
De NIDV houdt de Europadag in nauwe samenwerking met Defensie. Staatssecretaris Barbara Visser, generaal Tom Middendorp en vice-admiraal Ben Bekkering spreken de vertegenwoordigers van wapenbedrijven toe. De sterke band tussen de wapenindustrie en het Europese bestuur ligt ook ten grondslag aan de oprichting van het Europees Defensiefonds. Met dit fonds slaat de EU een nieuwe weg in en gaat het voor eerst op grote schaal direct militaire programma’s financieren.
De wapenindustrie heeft er lang voor gelobbyd en in april stemde het Europees Parlement in met 13 miljard aan subsidies voor militair onderzoek en ontwikkeling van nieuwe wapens. Deze subsidies zijn enkel in het belang van de wapenindustrie en maken de wereld niet veiliger. Europees militaristisch beleid zoals wapenexporten aan autoritaire regimes en militaire interventies in bijvoorbeeld Irak en Libië hebben enkel bijgedragen aan conflicten en de vluchtelingentragedie. Investeren in duurzaamheid levert meer veiligheid op dan investeren in nieuwe wapens.

En zij baarde een boek. Marie Laforêt. “Panier de crabes, les vrais maîtres du monde” oftewel “Een mand vol krabben, de echte meesters van de wereld”. Daarin rolde ze een winkelwagen vol ellende naar buiten over de geheime activiteiten van Eric de Lavendeyra met wie zij sinds 1994 oorlog voerde over de hoogte van haar alimentatie. Zij vond dat de jaren voorafgaand aan haar huwelijk met de beursgoeroe waarin zij ook al voor diens kinderen zorgde mee moeten tellen bij de vaststelling van het bedrag. Hij niet. En volgens hem was dat conflict de reden waarom Marie naar eerdergenoemde winkelwagen had gegrepen: druk zetten. Zeg nooit jamais, maar een toevallige ontmoeting met Antoine Schuller, een oude vriend van haar zoon Diego, kan ook de boel op gang hebben gebracht. Bovendien had Marie nog een ander pommetje te schillen met haar ex-echtgenoot.
Die had in 1994 voor zijn vrouwtje een ontmoeting geënsceneerd met ene Luc Jouret, toenmalig hopman van de Ordre du Temple Solaire aka de Orde van de Zonnetempel. Tot de rest van het gehoor behoorde gek genoeg ook de Libische wapenhandelaar Salah al Fatouri en volgens Marie had die weinig op met de hopman. Eenmaal thuisgekomen sprak ze tegenover haar mannetje het vermoeden uit, dat meneer Salah in de nabije toekomst de Orde wel eens kon onthoofden. Dat had ze beter niet kunnen doen, want kort daarop werd ze zelf bijna onthoofd door een vallende filmset, kregen de remmen van haar Range Rover ineens kuren en ging midden in Genève haar Jaguar in rook op. Leuk om te weten: vriend Eric had in die ongelukkige periode een levensverzekering afgesloten waarbij hij een warm bedrag zou innen als Marie mocht overlijden bij een ongeval. Daarnaast verspreidde hij het gerucht dat zij haar leven coiffeerde met drank en drugs om haar depressies te bestrijden. Een volwassen déjà vu (1). Of Salah er nou bij betrokken was of niet feit is wel dat in oktober van datzelfde jaar Jouret en een twaalftal andere tempeliers via een gezellige zelfmoord de zon opzochten in Zwitserland. Of werden gezelfmoord, dat kan ook. Ruim een jaar later, in december 1995, liet Eric zijn zonnige ordemantel even strijken door zijn huishoudster. Hij liet haar weten dat hij acte de présence moest geven bij een belangrijk evenement. De dag erna, op 23 december 1995, werden 16 met een vlammenwerper bewerkte lijken gevonden op het plateau van Vercors in het zuidoosten van Frankrijk. Ze lagen keurig in een zonformatie. Twee van de geblakerde slachtoffers waren in hun aardse bestaan recherchesmurfen geweest, van wie er een kort voor hun afscheid een ontmoeting had gehad met Charles Pasqua. Een griezel uit de top van politiek Frankrijk die ten tijde van het bewind van generaal De Gaulle samen met Jacques Foccart (2) de Service Action Civique (SAC) in het leven had geroepen. Een geheim vehikel dat was volgestampt met rechtse rakkers en luitjes die voor moord en doodslag niet terugschrokken (3). Een van Charles' rechterhanden was Didier Schuller, de vader van Antoine. Marie Laforêt had dus niets teveel gezegd. Ze was inderdaad in een mand vol krabben terechtgekomen. Wordt vervolgd. Stay tuned.

(1) Zie de belevenissen van Cathérine Hennessy in de vorige aflevering.
(2) Zie voor hem aflevering 6 van de serie “Charlie en de Gladiolen”.
(3) Zie voor die club bijvoorbeeld aflevering 1 van onze legendarische serie “Het schaduwcommando van de prins”.

Na het uitleveren van Julian Assange (ingezetene van Equador door het staatsburgerschap dat hem door de vorige premier Correa was verleend) heeft de huidige premier Lenin Moreno een volgende stap gezet om de gunst van de VS te winnen: de computer, telefoon en papieren van Assange zullen (via de politie van Teresa May) ter beschikking worden gesteld van de Amerikaanse justitie die, in afwachting van zijn uitlevering, een rechtszaak voorbereidt tegen de Wikileaks-voorman. Dit 1-2-3-tje (mogelijk loopt de uitlevering nog via Zweden waar de reeds ingetrokken beschuldiging van verkrachting uit de mottenballen is gehaald) zou moeten worden geregeld voor de regering May valt over Brexit. De aanstaande afgang van de Conservatieven in de idiote Europese verkiezingen (de gekozen leden zullen immers hun zetels in Brussel nooit innemen bij het democratisch genomen besluit tot het verlaten van de EU) maakt dat haast geboden is. Want het voor de mal houden van de bevolking door Westminster kan niet eeuwig voortduren. Niet alleen de uiterste houdbaarheidsdatum van May is bereikt, ook die van een Conservatieve regering tout court. De oudste democratie ter wereld (voorzover we dat systeem op grond van belasting betalen zo kunnen noemen) zal toch iets moeten ondernemen om iets van zijn gezicht te redden. Steun de wereldwijde solidariteitsbeweging met Assange! (WK) 

Daar moet je toch heftig de zenuwen van krijgen. Ben je vanaf 2013 bezig om aan te tonen dat je stulp aan de Vossenlaan in Zeist schade heeft opgelopen door irregulier geklooi van je naaste buren. En wat krijg je op je rekest? Nul. Dankzij het vernuftig gerotzooi van een bonte verzameling bestuurderen, ambtenaren en andere baliekluivers met vigerende regeltjes en voorschriften. En dankzij de assistentie van ASR. De kleinelettertjesspecialist en derivatenverzamelaar, die eerder deze eeuw in haar Utrechtse burcht jarenlang een criminele organisatie heeft gehuisvest. Inclusief heren met blaffers en gemotoriseerde engelen (1). Of dat familieleden waren van de ongenode bezoekers die zich van tijd tot tijd manifesteerden op het erf van Joop van den Hemel, de Jozef K. van deze serie, hebben wij helaas nog niet kunnen vaststellen. Maar wij zouden er niet ernstig van opkijken. Aan de haast sinistere invloed van ASR op de loop van deze affaire hebben we in de afleveringen 48 en 49 van deze serie al de nodige aandacht gepleegd. Maar daar bleef het niet bij. Morgen komt bij de rechtbank in Utrecht het beroep van Jozef, pardon Joop, opnieuw aan de orde. Ingesteld tegen de gemeente Zeist, die grosso modo het geklooi van de betrokken buren Jos Arts en Geertje van Estrik heeft gladgestreken. Bij een vorige gelegenheid binnen dit kader waren vier zendelingen van ASR aanwezig en dat is veul voor een zaak die in wezen net zo simpel is als het voeren van een ezel. Reden? Een citaat uit het beroepsschrift van de hand van Ing. K. van Brecht, dat woensdag in stelling wordt gebracht. Komt ie:

“Men kan hier niet anders uit afleiden dan dat hun belang groot is in deze zaak en dat men druk wil zetten. ASR Vastgoed is een grote ontwikkelaar in Zeist (bijvoorbeeld project Couwenhoven) en heeft daardoor connectie met de afdelingen Ruimtelijke Ordening, Vergunningen en Bouw & Woningtoezicht van de Gemeente Zeist. Mr. J.D. Loorbach senior is een lange periode via kantoor Nauta & Dutilh de hofadvocaat van ASR geweest bij grote zaken (overname Generali, overname OR fonds NS, beursintroductie ASR, enzovoort). ASR heeft bij de heer Arts als deskundige de heer Elshout naar voren geschoven, die dus zijn declaraties in deze bij ASR heeft ingediend (2) ... Voor de goede orde: ASR is eigenaar van DAS Rechtsbijstand, waar de heer Arts ook verzekerd is. Terwijl het juridisch geschil al enige tijd liep accepteerden ASR en DAS de heer Arts als verzekerde bij de behandeling van deze zaak. Zeer ongebruikelijk, daar de heer Arts eerst verzekerde was bij CNA. Misschien is dit te verklaren uit het feit dat mevrouw Geertje van Estrik, de levenspartner van de heer Arts, samen met de heer Vincent Hartman in de directie van Sterling BV zit. De heer Hartman bekleedt die functie namens Ageas BV die tot de assets van Fortis/ASR behoort (3).“

De naam Loorbach komt overigens in het beroepsschrift van Van den Hemel ook elders voor. Nog maar eens een citaat. Komt ie:

“ (...) Een van de redenen waarom mijn cliënt in hoger beroep ging. Aanvankelijk zou rechter Van Manen, een bouwdeskundige, de casus behandelen. Maar hij werd vlak voor de zitting/comparitie vervangen door mevrouw Loots en haar griffier mevrouw N. Chote. En deze beide dames moest ter zitting door ondergetekende nog worden uitgelegd wat een kuub water was. Mevrouw Loots is gespecialiseerd in arbeidsrecht en niet in deze bouw/cadastrale erfgrens/vergunningsmaterie. Het door haar gewezen vonnis is hoofdzakelijk toegespitst op beweerdelijk ontbreken van metingen in het deskundigenrapport van Van den Hemel (ondanks het feit, dat deze toch waren aangeleverd door zijn advocaat), alsmede aan een beweerdelijke verjaring van een stukje kadastraal eigendom van Van den Hemel. Tevens is men volledig voorbijgegaan aan de schriftelijke stuiting van mijn cliënt uit 2011 in verband met de overschrijding door de heer Arts van de erfgrens met zijn garage cq. gastenverblijf en daarom een rare slinger heeft gegeven aan het verjaringsprincipe betreffende de grond waarop het bouwwerk van de heer Arts rustte. Volgens Van den Hemel is dit vonnis niet verwonderlijk, want achteraf gaf de griffie van de rechtbank Midden-Nederland toe dat het vonnis niet geproduceerd was door de rechter en de griffier die bij de zitting aanwezig waren, maar door griffier Willem Jan Loorbach, die niets wist van de technische uiteenzettingen die Van den Hemel en ik ter zitting te berde hebben gebracht in antwoord op vragen van de rechter. Ook vergat hij de metingen van ontstane scheuren in de muren van Van den Hemel's opstallen plus het tijdig ingebrachte stuk betreffende de stuiting mee te nemen in het vonnis. Terwijl op de zitting deze metingen van voor en na de grondwateronttrekkingen door de heer Arts in 2015 door mijzelf aan de rechter zijn getoond en uitgelegd en waarvan griffier Chote notities heeft gemaakt. Evenals van de discussie rond de stuiting van 2011.”

Een invloedrijk Loorbachje in de coulissen, een ander Loorbachje aan het front. En dat in een op het oog eenvoudige schadezaak. Is dat opvallend of zijn wij teveel geneigd om conspiracy te roepen als er beffen in zicht komen? Of verzekeringsboeren. Laten we het voorlopig houden op het laatste en met name griffier Willem de benefit of the doubt gunnen. Hoewel. Er was ook nog sprake van een verdwenen proces verbaal. Komen we zeer binnenkort nog even op terug. Stay tuned (JP).

(1) Zie onze bewogen serie “Tussen premies en piraten”.
(2) Zie voor deze zonaanbidder aflevering 155 van de onder noot 1 vermelde serie.
(3) Zie ook aflevering 589 van onze gevreesde serie "Octopussy".

Zie ze achteruit lopen, de gehelmde agenten voor de stoet van de Gele Vestjes tijdens Acte 27 in Parijs. Ze zweten in hun kunststof tunieken à la American Football. Je zou haast medelijden met ze krijgen ware het niet dat ze 550 euri toucheren voor iedere zaterdag dat ze op ongewapende demonstranten inslaan, hen ogen uitschieten en handen afrukken. 11 doden zijn er inmiddels gevallen in de 6 maanden van het protest. 2000 gewonden. Nee dan de Demonstranten die hen fluitend, zingend en joelend volgen, luchtig gekleed in het voorjaarsweer, in opperbeste stemming tot de situatie omslaat zoals altijd en ze voor lijf en leden moeten vrezen. Wie dit aanschouwt weet dat de macht al verloren heeft maar dat niet wil en kan erkennen.
'De aantallen demonstranten lopen terug' praat MSM zich met de macht moed in, terwijl het natuurlijk ongekend is dat de protesten al zes maanden aanhouden en het enthousiasme en vastbeslotenheid alleen maar toenemen. 'Revolutie!' wordt er gescandeerd. De macht weet dat het het volk ernst is, daarom wordt de repressie nog verder opgevoerd. De dreigende geweren met flashballs, terwijl niemand ook maar iets strafbaars doet. Ze demonstreren.
Het zwaartepunt is door de organisatie naar de provincie verplaatst, vandaag is Nancy de plek waar het thema (vandaag de brandstofprijzen waarmee de protesten een aanvang namen) centraal staat.
In sommige michelinmannetjes herken je vrouwen. Of vrouwen, het zijn geen vrouwen die op de demonstranten inslaan, net zo min als het mannen zijn die ongewapende mensen letsel berokkenen. Het zijn poppetjes, tinnen soldaatjes van de macht. De schutters van de flashballs voorop, het geweer losjes in de armen. De loeiende sirenes van de busjes in de zijstraten, waar versterking wacht. 80.000 agenten in het hele land. De politie houdt de stoet op en slaan op het gedrang in. Orders van Castaner, hun gehate baas. 'On est lá'!' Opstootje zet niet door, de politie taait af onder gejoel. De Bac's in jeans. Jonge welgevormde vrouw met wapenstok. 'Macron voert oorlog tegen ons', zingen de demonstranten onverstoorbaar. De stoet gaat verder. Ze duwen politie weg. Geen angst. Gewone mensen. Geen Black Block te zien. Dan charge met de wapenstok. Spuitbussen traangas. Flashballs. Maar niets houdt ze tegen. 'Revolutie!'. 'Antikapitalisme'. 'Rot op!'. Het volk kolkt van woede. Deze agenten, waarvandaan ze ook zijn opgetrommeld, zal het heugen. Terrassen met stoeltjes, we naderen Montparnasse. Gilets Jaunes lopen door het cordon heen en duwen ze verder. Opstootjes die gecalmeerd worden, door demonstranten! Heldhaftige meisjes met bloemen in het haar gaan voorop. De trommelaar met de roze pruik. 'Half uur nog', verzucht gendarme. Het gejoel klinkt steeds dreigender. De commandanten telefoneren. Een agent, helm af, loopt keuvelend met fotograaf voor de troepen uit. Ze ogen steeds vermoeider. De demonstranten zingen opgewekt dat ze niet moe zijn.
Rond de Sacre Coeur blijven ze uren doorzingen. Volgende week de 28e aflevering. Zes maanden en het protest dat uitgedoofd zou zijn volgens MSM is nog springlevend. (WK)

Zoals te verwachten viel is de ERC, de partij van Oriol Junqueres, vice-premier in de door Madrid afgezette Catalaanse regering-Puigdemont en met 13 jaar tot de hoogste straf veroordeeld door het Hoogerechtshof, in Catalonië de grootste partij geworden na de 4e verkiezingen op rij voor de Cortes, het Spaanse parlement. De verraderlijke 'Socialistische Arbeiderspartij' PSOE (noch socialistisch noch voor arbeiders maar voor de monarchie en het kapitaal) is net als een half jaar geleden de grootste gebleven; de ultra-rechtse Vox heeft haar zetelaantal verdubbeld. Ook al viel de opkomst tegen. Zelfs in Iberië raken ze verkiezingsmoe.
Sanchez van de PSOE kon het electoraat manipuleren met een dreigende overwinning van rechts. Die bleef uit, al herstelde de rechtse PP zich van de nederlaag in april.
Kans op een stabiele regering is er niet, omdat Podemos (coalitie met de communisten) voor het houden van een referendum over de Catalaanse onafhankelijkheid is en de PSOE dat ccategorisch verwerpt. Dus lijkt de enige mogelijkheid opnieuw een minderheidsregering. Of een 'grote coalitie' naar Duits model tussen PSOE en PP. Die de bevolking zal afstraffen.
Net zolang verkiezingen houden tot er iets uitdraait dat werkbaar is voor de status quo. En dat noemen ze dan democratie. (WK)

Een hele goeiemorgen lieve spijbelende schooljeugd van Nederland. Vandaag gaan we racen en boksen. Jazeker, tegelijk en in één persoon belichaamd. In Jos Verstappen, wie kent hem niet? De vader van, en heeft zelf ook in een bolide zitten scheuren. Maar tevens begenadigd mishandelaar. Tot twee keer toe vervolgd voor het in elkaar slaan van toevallige passanten in het bronsgroen eikenhout waarin ie geboren is en waar ie prat op gaat.

Daaraan wil us Joske niet graag herinnerd worden, maar wij noemen zijn slagvaardigheid in één adem met zijn snelheid omdat er op Zandvoort weer geformuleerd gaat worden. Terwijl formuleren vijfendertig jaar geleden in de ban ging, in Nederland. En met reden natuurlijk. Niet alleen veroorzaakte de GP van Zandvoort met alles daaromheen toen al onafzienbare opstoppingen, ook was men toen nog van afschuw vervuld door de racesport. Die eiste doden, en niet alleen op de aanvoerwegen.

Ik weet het nog als de dag van gister, ook al was ik van jullie leeftijd, toen zo’n brokkenpiloot levend verbrandde achter de Hollandse duinen. Ik kan me ook nog herinneren dat de Oostenrijker Niki Lauda de helft van zijn gezicht verloor tijdens een race. Niet op Zandvoort, maar wel live op televisie. Daarna volgden onder anderen Ayrton Senna, en Jonkheer Gijs van Lennep, de laatste weer in de Tarzanbocht. Ergens in de loop van deze trieste opsomming ging formula in ons landje op slot, werd niet meer op televisie getoond, niet meer uitgebreid in de kranten beschreven.

Niet alleen racen trof dat lot. Ook dat boksen, het mekaar in elkaar slaan voor geld, ging toen in de ban. Totdat ene Regilio Tuur -later veroordeeld en uit beeld verdwenen omdat ie ook op straat klappen uitdeelde en vrouwen verkrachtte- weer voor Nederland aantrad op de Olympische Spelen, was er geen boksen te zien op onze TV, en werd je meewarig aangekeken wanneer je het er over had. Boksen was geen sport, zo was men het in die mooie dagen eens, maar het perverse verlengstuk van perverse dingen als oorlog en de dienstplicht.

Formuleren is natuurlijk ook geen sport. Zo’n raceauto is een rijdende computer, zo’n race is een slaapverwekkende vertoning, de racewereld een voorbije wereld, van alpha-mannetjes die het in de stallen doen met hete meisjes en zelfs ‘s winters als het racen stil ligt, niet rustig thuis kunnen zitten met een goed boek. Zegt de naam Schumacher jullie iets? Won een keer of tien achter elkaar het wereldkampioenschap rondjes rijden maar moest zichzelf ook zo nodig bewijzen op de ski’s. Zag die boom niet staan en ligt nu volgens insiders nog in een donkere ruimte naar die boom te kijken. Maar zijn zoon is zojuist gedebuteerd in de GP, dus er is werkelijk nog meer leed op deze wereld dan wij op een donderdagmorgen kunnen verstouwen.

Jonkheer Gijs van Lennep… Jullie hebben toch wel meegekregen dat de heropening van Zandvoort voor het supersmerige doodrijcircus vooral het ‘werk’ is van de broer van? Nee, niet die van de jonkheer maar van Dikke Billy, ons gekroonde waterhoofd. Bernhard junior die net zo schuinsmajorig uit zijn ogen kijkt als senior destijds, is de lobbyist achter de Zandvoortse GP 2.0. Huisjesmelker en lawaaivogel: jullie vragen je terecht af waarom die provo’s van destijds, waarover jullie allerlei heldhaftige verhalen moeten aanhoren, niet gewoon op een nacht romanovje hebben gedaan achter Soest.

Wat gaan we er nu wel aan doen, aan het apocalyptische geweldsscenario in ons laatste restje natuur? Die Tarzanbocht bezetten? Ik raad het jullie ten stelligste af. Stel dat zo’n behelmde debiel al op tijd merkt dat er gewone mensen op de rijweg lopen, dan nog is het gevaar levensgroot aanwezig dat jullie de meute op de tribune tegen je krijgt. Kijk naar wat er recent op De Efteling gebeurde met actievoerders tegen paardenmishandeling, en hoe in Boxtel deze week de gelijkgeschakelde pers met demonstranten tegen dierenmoord omging. Ik vrees dat de getatoeeerde massa zich op jullie zal storten en dat al die gewapende boa’s dan even de andere kant op kijken.

Nee, je moet dat soort dingen in de kern aanpakken. Zo’n bolide, al die scheurkanonnen, staan dus stil zodra de compu stilstaat. Geen beweging meer in te krijgen, hoeveel fuck, fuck, fuck zo’n Maxje V ook in de boordradio jelt. Hacken dus die hap. Gewoon vanaf je zolderkamertje. Hoef je niet eens voor in de file te staan of tussen die zwetende Amsterdammers in de trein te zitten. Noem je mooie en nuttige actie maar ‘De Wraak van Jonkheer Van Lennep’, dan verwijs je ook nog knap naar de geschiedenis...

(JoopFinland)

Een medewerker van de Amerikaanse tv-gigant ABC heeft gelekt dat het kanaal al jaren een documentaire over Jeffrey Epstein door Amy Robach (anchor van ABC's 20/20), waarin in een interview met Verginia Roberts de namen van Clinton (en zijn verblijf op Epstein's Lolita-eiland) en Prince Andrew al werden genoemd, compromitterende foto's werden getoond en de hele affaire aan het licht werd gebracht, 3 jaar 'in de la' heeft gehouden. Drie jaar waarin Epstein zijn praktijken kon voortzetten. Over verantwoordelijkheid van de media gesproken. En ook nadat de affaire dit voorjaar explodeerde hield ABC het in de doofpot.
Robach zag tot haar verbijstering hoe haar verhaal, dat werd afgewezen omdat het niet 'aan de standaarden voor uitzending' zou voldoen, nu plotseling 'hot werd. Ze vertelde hoe ze op allerlei manieren door de Engelse Koninklijke familie werd bedreigd als ze zou persisteren. En dat ze ervan overtuigd is dat Epstein is vermoord. Een overweging voor ABC was ook dat een gesprek met William en Kate dan natuurlijk niet door zou gaan. U begrijpt... De klokkenluider bij ABC legt uit waarom hij de bel liet rinkelen: hij kon niet anders volgens zijn geweten, had geen financiële motieven en biedt alleen Robach zijn verontschuldigingen aan.
Zo anders die andere klokkenluider die 'Oekrainegate' aan het licht bracht. Dat Trump jr. zijn naam noemde (een CIA-agent van Oekraïense origine) wordt door de Democraten van de afzettingsprocedure schandalig genoemd. Zijn leven zou in gevaar zijn gebracht. Eerder had senator Rand Paul (R-Ky.) voor het vrijgeven van zijn identiteit gepleit. Het verhaal laat zien hoe Trump in oorlog is met Deep State en haar organen. Deze CIA-agent was in het Witte Huis geplaatst om Trump te bespionneren en alles wat hij zei tegen hem te gebruiken.
Trump jr. citeerde Breitbart, een rechtse nieuwssite. De naam van de CIA-agent wordt door de MSM-tv-kanalen en -kranten niet genoemd. 'Landsbelang'; 'staatsveiligheid'. 'My ass'.
Als toetje Edward Snowdon en Colonel Wilkerson. Hij werd geofferd op het blok omdat hij Amerikaanse oorlogsmisdaden onthulde. 'Shoot the Messenger' heet dat. Gelukkig is hij op tijd ontsnapt.  Paul Craig Roberts zet het op scherp in zijn analyse. (WK)

Geachte officier van justitie,

u en ik mogen mijn vrouw bedanken. Die komt uit Finland en heeft daarom een warme verhouding met bossen, bomen en papier. Zij heeft de gewoonte om papier -maakt niet uit of het gaat om een reclamefolder van de Jumbo of om een brief van de officier van justitie- te controleren op duurzaamheid. Dus op of het van de juiste, boomplezierige strokarton is gerold en op het land van herkomst. Heeft het velletje in kwestie niet het juiste waarmerk dan schrijft zij de leverancier aan. Bij mijn weten blijft het daarbij. Ze steekt de voorraden niet in de hens en laat ook het personeel van de onverlaat ongemoeid. Maar wat niet is, kan nog komen: ik ben wat dat aangaat een optimist.

Mijn vrouw dus gister dat A4tje van u omgedraaid en waar ik voetstoots had aangenomen dat de achterzijde blanco zou zijn, bleek ook die tekst te bevatten. Helemaal aan de bovenzijde van het vel, in een lettertype dat verschilt van dat in uw tekst aan de voorzijde. Mijn vrouw dacht dat het om een paar regels zou kunnen gaan waarin uw ministerie aan zou geven dat het papier van kringloopkwaliteit was. Maar tot ons beider verrassing stond er het volgende:

Deze zaak met parketnummer 16-xxxxxxxx betreft een proces-verbaal van Politie Utrecht ter zake van belediging gepleegd 18 februari 2015 te Soest, gemeente Soest

Nu is u weer aan zet, zou ik zo zeggen...

Aan de voorkant van uw schrijven laat u mij vrijuit gaan van de beschuldiging van ‘een belediging gedaan in het facebook’. Voor dat feit ben ik in december jongstleden door rechercheur Vriens verhoord in Baarn. Maar dat feit -mijn actie in het facebook waardoor de aangever Perry Wijnand Pierik zich beledigd voelde- vond plaats in de zomer van 2015. Dus niet in februari van dat jaar. Waar komt die datum van de achttiende februari 2015 vandaan? Ik stel die vraag zowel aan mijzelf als aan u.

Zelf kom ik er niet uit. Terwijl ik niet eens helemaal in het duister tast omtrent de vraag hoe de wereld er ruim drie jaar geleden uitzag. Ik ben zo iemand die een soort dagboekje bijhoud, al veertig jaar. Stelt niet zoveel voor, hoor. Een paar regeltjes in een agenda, meer is het niet. Weeramateuristische aantekeningen, mijn verblijfplaats van de dag in kwestie, een film die ik gezien heb of een boek dat ik uitlas, en de fysieke of digitale post die ik op die dag ontving en verzond.

Voor achttien februari 2015 ziet de oogst er uit als volgt:

Woensdag 18 februari was ik thuis, in het lieflijke Finse dorp Eura. Het was een voor Noord-Scandinavische begrippen uitzonderlijk warme winterdag, met zeven graden Celsius op de thermometer en uitbundige zonneschijn. Ik heb die dag email ontvangen van en uit laten gaan aan mijn jongste zus Marjolein, in Nederland, aan ene Jan, eveneens in het vaderland, en aan mijn beste vriend Marc, in Frankrijk.

Meer is er met de beste wil ter wereld niet te melden over die dag. Wel durf ik mijn vingers er voor in het vuur te steken dat mijn relatie tot aangever Perry Wijnand Pierik die achttiende februari nog geheel en al vrij was van gekwetste eer aan zijn of aan mijn zijde. De man was toen nog mijn uitgever, niet mijn aangever, om het zo es te zeggen.

In juni van het jaar daarvoor -dan hebben we het dus over 2014- had Uitgeverij Aspekt een roman van mij het licht laten zien, volgens het zogenaamde publishing-on-demand procédé. Weliswaar maakte de publicatie mij achttienhonderd euro lichter, was het boek tot mijn teleurstelling niet of nauwelijks door de publisher-on-demand gepromoot en had ik ook al een half jaar niets meer uit de uitgeverij gehoord terwijl ik met Aspekt een contract voor het laten verschijnen van nog es twee boeken had gesloten. Maar ik ben een ruimhartig mens dat best wel wil begrijpen dat boeken uitgeven niet de rustigste roeping is.

Dus ook toen ik een week na die achttiende februari, op de vierentwintigste, aan Perry Wijnand Pierik per email vroeg om mij te bellen en hij zulks prompt deed, verliep het gesprek -ik geloof dat we ruim een uur met elkaar aan de telefoon zaten- in de grootste harmonie. Nee, hij kon me niet laten uitnodigen voor een bespreking van mijn boek in een radioprogramma dat daar volgens mij uitstekend geschikt voor was, want dan zou ik zelf mijn vliegticket moeten betalen (sic!). En ja, mijn boek was niet het makkelijkste boek om te verkopen, omdat het was geschreven voor het bovenste segment in de boekenmarkt of zoiets. Maar ook ja en heel graag en natuurlijk kan dat toen ik vroeg of ie nog wel trek had in de twee andere boeken. Het gewone getouwtrek dus tussen auteur en uitgever, zeg maar.

Tot helemaal aan het eind van het gesprek. Toen wilde aangever ineens dat ik me ging bemoeien met een conflict dat hij had met een andere schrijver in zijn fonds, ‘omdat jij de man al langer kent, Joop’. Toen ik aangaf dat ik daarin geen zin had en dat ‘s avonds in een email aan aangever nog es herhaalde en onderbouwde, was mijn conflict met Perry Wijnand Pierik geboren. Maar dat was dus pas een week na de door u in het proces-verbaal van rechercheur Vriens geconstateerde ‘belediging’.

U snapt het wel, meneer de officier. Trekt u nu maar es een uurtje uit om het dossier dat aan dit proces-verbaal hangt nog es een keer uit te pluizen. Ik van mijn kant wacht geduldig op uw uitleg en sluit in deze brief niet alleen mijn telefoonnummer bij maar ook een emailadres. En mocht u er niet uitkomen en mijn hulp nodig hebben dan ben ik best bereid om daarvoor naar Utrecht te komen. Jazeker, ik betaal dat vliegticket desnoods zelf….

(JoopFinland)

Of het zo moest wezen. Precies in de tijd dat les feuilles mortes de trottoirs van Parijs bedekten sloot de 80-jarige chansonnière en filmactrice Maïtena Douménach aka Marie Laforêt een week geleden voor het laatst haar “gouden” ogen. Zoals gebruikelijk kwamen haar successen uit de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw weer even boven drijven. Maar dat niet alleen. Begin deze eeuw had Marie namelijk voor heel wat reuring gezorgd door haar voormalige echtgenoot Eric de Lavandeyra eens flink in een vals zonnetje te zetten. Een meneer uit de financiële wereld die eerder getrouwd was geweest met Cathérine Hennessy, een telg uit de steenrijke cognacfamilie Hennessy. In tegenstelling tot wat je gauw zou denken hoefde Eric niet op zijn vrouw te leunen wat de frankskes betreft. Hij zat redelijk in de slappe dankzij succesvolle operaties op de Franse en Zwitserse beurzen. Die operaties waren niet allemaal even kosher. Zo zorgde een gevalletje van handel met voorkennis in 1988 en de jaren daarna voor een gigantisch schandaal, waarbij een paar grands mecs uit de Franse politiek stevig in de vangrails terechtkwamen. Een schandaal trouwens waarin ook les Pays Bas een woordje mee sprak. We gooien er maar weer eens een citaatje tegenaan. Komt ie: “Zij [de bewuste grands mecs, red.] waren vroegtijdig ervan op de hoogte geraakt dat de aluminiumreus Pechiney (een Frans staatsbedrijf) in het geheim voorbereidingen trof voor de overname van de Amerikaanse verpakkingsonderneming Triangle American Can”. Dat citaat is afkomstig uit aflevering 7 van onze roemruchte serie “De achterzijde van het beursschandaal”, waarin ondermeer een flinke vracht aan louche praktijken van het Zwitserse Experta Verwaltung de publieke ruimte werd ingekruid. Een met de beruchte Bank Cantrade gelieerde wasstraat onder leiding van de met een schat aan stoute expertise rondzeulende Nederlanders Dirk van Riemsdijk en een paar Van Lanschotjes, die volgens een Amerikaans onderzoek ook hadden meegesmikkeld bij het Pechiney-schandaal.
Goed, terug naar Eric de Lavandeyra en zijn huwelijk met dat meisje van Hennessy. Dat verliep aanvankelijk heel fleurig, maar de seven years itch sloeg toe en les fleures veranderden haast op slag in een treurig bosje uit de winkel van Charles Baudelaire. Eric beschuldigde Cathérine out of the blue van overdadige drank- en drugsconsumptie en om daar een eind aan te maken probeerde hij haar van een balkon te duwen. Althans, zo luidt het verhaal. Waar of niet waar, Cathérine pakte wel haar koffers en vertrok. Eric bleef achter met zijn twee koters, Diego en Isabelle. In 1982 ontmoette hij vervolgens de beeldschone Marie Laforêt. Ook zij had twee koters uit een vorig huwelijk, Lisa en Jean-Mehdi. Een huwelijk dat in 1967 voor zover wij weten zonder balkonscène werd ontbonden. Daarna stapte Marie nog vier keer in het schuitje, kreeg dochter Déborah van kunsthandelaar Alain Kahn-Sriber en had tussentijds nog iets gezelligs met Pierre Cornette de Saint Cyr. Ook al een man uit de wereld der schone kunsten en een hele goeie kennis van ... Michel van Rijn aka Axel de Saint Cyr. Je maintiendrai, je maintiendrai, Holland spreekt een woordje mee. Marie en Eric trouwden uiteindelijk in 1990, maar hun huwelijk hield het maar vier jaar. Niet lang misschien, maar voor Marie lang genoeg om een ruime kennis op te doen over de kwalijke faits et gestes van haar echtgenoot. Met alle gevolgen vandien. Stay tuned (JP).

De gekkies zijn er weer; nu niks over vliegende schotels, aardstralen, platte aardes, upper class pedofilie (bron in engeland bleek fantast). Ook geen Trump, Trump Trump; maar uiteraard wel Poetin, of de laatste loot van die tak: Rusland, Rusland, China, China. De gekkies werken bij de gewone media en gaan ongegeneerd te werk.

Bij onze oosterburen hebben de gekkies het echt voor het zeggen in medialand. Of het nou der Spiegel is of Duitsland 2, het kan niet op: alom samenzweringen. Rusland mengt zich in de verkiezingen voor het Europarlement, Rusland heeft nauwe contacten met de Anti Fascistiese groepen en ga zo maar door. Aardige analyse hier (in het duits weliswaar).

Helaas nemen niet al te veel mensen de moeite om door dit soort propaganda ballonnen heen te prikken. Een goed verhaal met human interest pakt beter dan harde feiten, die zijn zo lastig in het verhaal in te passen.

Venezuela? De EU strompelt achter de Yankees aan om een gekozen parlement en regering af te zetten. En maar kletsen over demokratie.

Syrië? Aardig bericht van medewerkers van het OPCW (de VN club die toezicht moet houden op Chemische wapens op deze aardkloot). Inhoud: die zogenaamde chemische bommen op Douma zijn fake. De hele lijst van de usual suspects (VS, EU, Frankrijk uiteraard, NGOs want mensenrechten, Witte Helmen blijken gelogen te hebben, propaganda dus.

Huawei? Goh we hadden toch Wikileaks (Vault 7) en ene meneer Snowden (PRISM), die onder andere aantoonden hoe de NSA gebruik kon maken van allerhande achterdeuren in Amerikaanse soft- en hardware om in te breken in het dataverkeer. Niet erg blijkbaar voor onze media en politieke “denkers”, wordt hoogstens in één zinnetje afgedaan, waarna het weer over Huawei gaat.

Tja onze “kwaliteitsmedia” verspreiden geen “fake news”, slechts propaganda.

Never a dull moment in onze seniorenflat… Een week geleden politie aan de voordeur met een huiszoekingsbevel. Nee, ik moest niet schrikken maar of ze via ons even op de galerij mochten klimmen om bij de buren naar binnen te kunnen want ze hadden daar een raam open zien staan dus ze zouden er naar binnen kunnen zonder de deur te hoeven forceren…

Ik: Nee, dat doen jullie niet via ons.

P: Fijn, da’s heel mooi van U… Dus we kunnen geen beroep op U doen? Er is daar waarschijnlijk een ernstig misdrijf gepleegd en we doen dus een beroep op Uw verantwoordelijkheid… U blijft anoniem hoor… We bellen hier aan omdat er op de gang verder niemand thuis is...

Ik: U kunt met de woningbouwvereniging contact opnemen. Die hebben een sleutel…

P: Die gaven hiervoor toestemming…

Ik: Die hebben dus een sleutel… Er is hier een huismeester en die helpt U zo naar binnen…

P: Waar zit die huismeester?

Ik: Die is er vandaag niet maar het nummer van de vervanger staat op zijn deur…

Ze gaan even kijken maar staan even later opnieuw voor de deur: vervangende huismeester neemt niet op.

Ik: Jullie komen ook via het balkon op de gaanderij. Die gouden tip wil ik wel met jullie delen…

P: Opgelost. En U blijft anoniem

Ik: Maar ik wil wel een lintje hoor, voor mijn uitstekende burgerschap…

P: Daar gaan wij niet over. Maar U hoeft niet bang te zijn…

Ik: Als je maar niet gaat schieten…

Zo namen we met kleedkamerhumor afscheid van elkaar en even later zagen we het tweetal langs onze ramen over de gaanderij schuifelen. Vijf minuten later gelukkig geen ambulance of explosievenopruimingsdienst op de parkeerplaats maar wel een vrachtwagentje van Kusters, gespecialiseerd in ontruimingen. Na nog een uurtje ligt de hele gang bezaaid met plantenresten en staat er voor de deur van het Tatort een ouwe sofa. Wietplantage opgerold, raden wij. Zo ernstig is dat dus…

Een volle week later post, aan ons persoonlijk geadresseerd, dus niet aan het hele huis, van de woningbouwvereniging. Hennepkwekerij opgerold, aan huurder huur opgezegd en die mag nog wel spulletjes komen halen. Einde eerste alinea.

Maar holy shit, wat is dat? In het tweede alineaatje?

‘Huurder is client van VIA. De andere bewoners die client zijn van VIA zijn geschokt door het voorval en benadrukken dat zij niets wisten van wat er ip de woning gebeurde. Dus het vriendelijke verzoek aan U om niet de andere clienten van VIA op dit voorval te beoordelen’.

VIA is de (door mij gefingeerde) naam van een club die mensen met autisme begeleid. In onze flat woont een aantal van hun clienten. De komst van de club met haar clienten twee jaar geleden valt allicht te verklaren uit het hoge verloop in de flat. De oudere bewoners verwisselen nou ja niet bij bosjes maar dan toch wel in een gestaag tempo het tijdelijke voor het eeuwige. En ook gescheiden mannen vinden hier snel een redelijk betaalbaar heenkomen.

Of oud of gescheiden zijn heel wat medebewoners aan de sterke drank. Die autisten echter waren ons helemaal niet opgevallen. Tot aan de brief van hun en onze verhuurder dus...

Gisteren werd als 'fait divers' gemeld dat een Nederlandse rechtbank de uitlevering van een Britse verdachte van drugssmokkel vanwege de mogelijke 'onmenselijke behandeling' die hem in Britse gevangenissen te wachten zou staan. Omstandigheden die 'niet passen in een ontwikkeld land in de 21ste eeuw'. In een eigen Brits inspectierapport worden die omstandigheden omschreven als 'de meest verontrustende toestanden die we ooit hebben gezien'.
In deze omstandigheden zit Julian Assange een straf van 50 weken uit wegens het breken van zijn borgtocht. Terwijl in 2010 de toenmalige Openbaar Aanklager de aanklacht van 'verkrachting' door Assange van twee Zweedse vrouwen had ingetrokken, heeft de huidige Openbaar Aanklager deze aanklacht nu opnieuw toegevoegd aan een verzoek tot uitlevering aan de Britse regering. Het 1-2-3-tje tussen Londen, Stockholm en Washington is weer van stal gehaald. Het gevaar voor Assange is dus immens. Alleen de wereldwijde solidariteit met Assange zal hem kunnen redden. Of een val van de regering May zijn positie zou verbeteren is ongewis. Labour-leider Corbyn heeft weliswaar uitspraken gedaan die hoop geven, maar is over Brexit in onderhandeling met May, waardoor zijn handen gebonden zijn. (WK)

Teken de petitie in de vorige aflevering en stuur hem rond!

Ik leg aan mijn Finse vrouw uit wie Mart Smeets is. Ik had dat liever niet gedaan. Was tegen haar graag van wal gestoken over die journalisten die in het Nederlands wél over sport konden en kunnen schrijven. Over Bert Wagendorp dus, Ben de Graaf, Matti Verkamman en Simon Kuper. Maar Smeets moet me van de lever, omdat ie vanochtend bij Sven Kockelmann over een boekje mocht komen praten.

Sven Kockelmann is de Youp van ‘t Hek van de ether. Hij presenteert een half uurtje vol bekende landgenoten en andere open deuren. Halverwege deze kwelling voor de luisteraar wordt de kerel steevast opgebeld door ene Dries Roelvink, een soort André Hazes met een mening. Ik heb Roelvink gelukkig nooit horen zingen en ook van zijn meningen lusten zelfs de honden geen brood.

Smeets voelt zich bij Youp Kockelmann hoorbaar als in zijn beste onderbroek. Kwaakkwaakkwaak over zijn andere boekjes en nu heeft hij eens een echte roman geprobeerd. Van ruim driehonderd bladzijden. ‘Dat valt niet mee hoor’, en: ‘Ik ben er wel twee jaar mee zoet geweest’. Maar het resultaat mag er zijn. Want Mart heeft in zijn roman ‘heel wat van wat ik zelf heb meegemaakt’ verwerkt.

Het ‘boekje’ van 300 pagina’s gaat dus over een basketballer die in 1988 in Finland een wedstrijd moet spelen en valt voor de charmes van ene Anastasia. ‘Zo gaan die dingen’, legt Smeets uit. ‘De hoofdpersoon in mijn boekje is vreselijk gelukkig met zijn vriendin maar toch gaat hij in op de flirt van die vrouw. Want die Anastasia speelt het spel zoals het gespeeld moet worden!’

Had Smeets het maar gelaten bij seksistische dialogen en zijn niet door enig schaamtegevoel geremde laatdunkendheid jegens mensen die schrijven en lezen als serieuze bezigheid zien. Maar de kerel moet en zal het bewijs leveren waarom hij door sporters die iets wonnen altijd werd overgeslagen, en zelfs de commerciële omroepen niets meer met hem konden.

Smeets verkoopt lucht. In lege zakjes.

Hij gaat los over Finland. ‘Wij in Nederland hebben niets met de Finnen’, roept hij in Kockelmann zijn toeter en op een toon als hebben ‘wij’ daarin het gelijk geheel aan onze zijde. En Mart somt op: de Finnen drinken, de Finnen hebben het koud, de Finnen hebben altijd tegen de Russen geknokt en de Finnen zeggen nooit wat. De mooiste van Mart gaat over de afkomst van de Finnen: ‘Finnen stammen af van de Hongaren. De Hongaren bleven op de poesjta’s en de Finnen bogen rechts af naar het Noorden.’

Weetuwel…

Echter en evenwel: ondanks dat ‘wij’ volgens Mart niets met die Finnen hebben, is hij wel ‘ontzettend geraakt’ door een stukkie muziek dat door een Fin is gemaakt. We luisteren naar een gedeelte uit een suite van Jean Sibelius.

‘De mooiste muziek die ik ken. Muziek waar ik helemaal rustig van word. Muziek waarbij ik al die Finse reusachtige meren en eindeloze wouden voor me zie opdoemen. Die muziek is gemaakt door Jean Sibelius. Sibelius was een Fin die Zweeds sprak maar Fins leerde om toch de ziel van de Finnen om hem heen te kunnen begrijpen. En daar muziek over te kunnen maken. Ik was daar toen in 1988 in een museum over die man en dat heeft me ontzettend geraakt.’

Dat is helemaal Mart Smeets zoals wij hem hebben leren kennen. De Smeets die naast Bernard Hinault staat en diens weigering om in het engels op engelse vragen te antwoorden afdoet als Hinaults onkunde in de engelse taal. Nu kent mijn vrouw hem ook. De Smeets die niet snapt dat Anastasia een Russische naam is, de Smeets die niet doorheeft dat Zweedstalige Finnen ethnische Finnen zijn, de Smeets die het koud heeft als hij niet in het licht van de schijnwerpers staat…

(JoopFinland)

Briefpost van het Openbaar Ministerie. Een paar kwootjes:

Geachte heer Wassenaar,

Op mijn kantoor is een proces-verbaal binnengekomen, waarin u als verdachte bent aangemerkt.
Inmiddels heb ik besloten u daarvoor niet verder te vervolgen.

De reden hiervoor is dat naar mijn oordeel:

er sprake is van inmiddels gewijzigde omstandigheden. Het feit, een belediging, is van oudere datum. Wij keuren uw gedrag van toen af. U had geen berichten over deze aangever mogen plaatsen op facebook. De omstandigheden, zoals ze nu zijn, zijn veranderd en dat is voor ons de reden om u op dit moment niet te vervolgen.

Een eventueel eerder verstrekte dagvaarding of (verkorte) oproeping voor een terechtzitting komt hiermee te vervallen.

Deze zaak is hiermee afgedaan, tenzij
a      ik op grond van nieuwe feiten of omstandigheden deze beslissing moet herzien;
b      het gerechtshof alsnog een vervolging beveelt. Dat kan als een ander, die is benadeeld door een feit waarvan u nu verdacht wordt, zich beklaagt over mijn beslissing u niet te vervolgen

De officier van justitie

Maar die kous kunnen wij toch nog bij lange na niet aan onze voet trekken? Opdat we er allemaal wat van leren over de rechtsstaat, zelf maar weer in de pen geklommen. Het is maandag en daar gaat ie:

Geachte officier van justitie,

Mij gewerd uw brief van 09 mei jongstleden, en dat mogen we gerust een wonder noemen. Want de envelop van het Openbaar Ministerie was verzonden naar een adres Schuurmanslaan in Den Bosch. Feit is dat de Bossche buurt waar ik tijdens mijn bezoeken aan Nederland verblijf heel wat met Schuurmans te stellen heeft. Zo loop ik tijdens mijn dagelijkse wandeling hier langs het Nico Schuurmanshuis, een dromerig bouwsel in een al even dromerig prieeltje, een uitgelezen plek voor huisvrouwen en gepensioneerde politiemensen en buschauffeurs om zich te bekwamen in het kunstschilderen, of op andere wijze gebruik te maken van het uitgebreide cursusaanbod. Tevens hebben wij hier om de hoek tuiniersbedrijf Schuurmans, waar ik elke vierentwintigste december de laatste kerstboom koop, voor minder dan de halve prijs. Dat zijn dus al twee stuks Schuurmansen, en het zou in deze omstandigheden natuurlijk iedere postbezorger aan de valium brengen indien onze laan gewoon maar Schuurmanslaan genoemd zou zijn. Nee, daar moet iets voor. Wethouder bijvoorbeeld. Ik heb geen idee of die Nico van dat akwarellen wethouder is geweest, of de vader van die kerstboomverkoper, maar in ieder geval en daar kan niemand omheen woon ik in de Wethouder Schuurmanslaan.

Aan u dan ook de vraag wat zich daar nu eigenlijk jongstleden december in uw filiaal te Baarn heeft afgespeeld. Want ik heb toen en daar toch echt en heus waar mijn tijdelijk adres in Nederland opgegeven aan de rechercheur van dienst Petra Vriens en haar bekwame secondante Annelies. En waarschijnlijk heb ik het adres, plus huisnummer en postcode, ook nog wel een keer herhaald om de dames te gerieven. Het gebeurde geeft te denken, temeer omdat rechercheur Vriens mij -slaat u er de eerste deeltjes van deze serie maar op na- niet alleen enkele malen per email maar ook nog es en visage op haar burootje er op heeft gewezen dat zij en haar opsporingsapparaat er ruim drie (3!) jaar over hebben gedaan om mij op te sporen. Er ging zelfs een internationaal opsporingsbevel vanwege mijn persoontje in de computer. Wanted, dead or alive, wegens belediging in het feestboek. Terwijl ik toch al die jaren gewoon op een heus fysiek adres in Finland stond en sta ingeschreven. Werkelijk iedereen heeft mij sinds ik door u verdacht werd op dat adres kunnen vinden: de Finse belastingdienst, het Finse ziekenfonds, mijn voormalige Finse werkgevers, maar ook mijn Nederlandse bank, de Nederlandse omroep waarvoor ik werk en de Nederlandse ambassadeur in Finland, om mij telkenjare uit te nodigen voor een borrel ter gelegenheid van Koningsdag. Ik neem zo’n uitnodiging niet aan maar hier gaat het er nu om dat zelfs de post die ik niet blief me dus wel bereikt. Het is mij dus een raadsel hoe u en de machinerie die u ten dienste staat, onwetend kunnen zijn over mijn adres, en dat nog wel es drie jaar achtereen. Zelfs door middel van een simpele googelsessie op het internet -volgens mij kan die Annelies dat behoorlijk goed- had u mij kunnen ontdekken, want ik heb tot 2017 een firma gehad en u weet waarschijnlijk ook wel dat firma’s niet lang bestaan bij de gratie van een geheim adres.

Ik was dus naar menselijke maatstaven voor u makkelijk op te sporen. Zeker toen onderhavige zaak tegen mij nog niet verouderd was, in de zomer van 2015. Want mijn Finse adres staat ook in de vaststellingsovereenkomst die aangever Perry Wijnand Pierik in die zomer met mij gesloten heeft. En daarmee komen we aan de hamvraag in dezen. De vraag waarop rechercheur Vriens mij noch per email noch tijdens mijn verhoor ten burele een afdoend antwoord kon geven. De vraag waarvan zij die middag een weinig van kleur verschoot, als ik me niet heel erg bedrieg. Ik hoop dat u beter voorbereid bent op die vraag, want ik wil, nu ik u na maandenlang vruchteloos heen en weer bellen naar slachtofferloketten en paleizen van justitie eindelijk bij het revers heb, nu wel es weten hoe zo’n kous precies gebreid wordt. Hoe kan het zijn dat waar twee partijen schriftelijk overeenkomen elkaar met name juridisch met rust te laten -middels een vaststellingsovereenkomst dus- de ene partij toch en desalniettemin de ander vervolgens aanklaagt? Legt u me dat maar es haarfijn uit. Mag best telefonisch, ik geef hierbij mijn nummer in Nederland.

Jammerjammerjammer en nog es jammer dat u het er bij laat zitten. Ik had me al een beetje voorbereid op de rechtszitting, door me in te lezen in Heinrich Böll en zo. En ik heb het er dus geenszins bij laten zitten, de voorbije drie jaar. Want kijk, Perry Wijnand Pierik en u kunnen het wel belediging vinden wanneer ik opschrijf en publiceer dat hij een nazi is, maar ik -en ik ben vast en zeker niet de enige- ben erg benieuwd naar wat een onafhankelijke rechter nou van het geval zou vinden. Eigenlijk vind ik -vinden wij zal ik maar even voor die anderen spreken- dat Perry Wijnand P|erik met zijn in bruine boekjes grossierende en goedwillende would-be auteurs oplichtende toko die Aspekt heet, zich maar es voor die onafhankelijke rechter moet verantwoorden, voelt u hem wel? Dus niet getreurd: ik hoop en bid dat die omstandigheden waarover u het heeft, nu weer zodanig veranderd zijn dat we toch samen aan de slag kunnen. Of dat er door Perry Wijnand Pierik iemand anders te vinden is die zich door mij drie jaar geleden ook beledigd voelde. Zijn vader Wijnand desnoods. Of zijn bevlogen raadsman Arjan, onder wiens auspiciën die vaststellingsovereenkomst destijds werd gesloten.

Ik sluit af, want u en ik hebben per slot van rekening wel meer te doen. Gaat u nu maar weer boeven vangen. Dan zorg ik van mijn kant er voor dat de boeven zich niet achter het bruine vaandel kunnen organiseren.(JoopFinland)

U kent hem niet? Nee, wij ook niet. Chen Xiaofeng. Een paar weken geleden werd ie in de presidentszetel van de Chinese onderneming HNA Group gehesen. Niet helemaal toevallig: zijn ouwe heer, Cheng Fen, is de chairman en grootaandeelhouder van de groep. Zal u zeggen “Ja en?”. Maar in tegenstelling tot onze wormen en naarden is alleen anciënniteit in Bejing en wijde omgeving al een factor van betekenis bij het nemen van besluiten. Tenzij je als ouwe hotemetoot een ontmoeting hep gehad met een afgevaardigde van de heer Alzheimer of een andere liftbediende naar het hemelse dakterras, dan ligt het even anders. Maar Fen was kennelijk nog niemand uit die beroepsgroep tegengekomen, dus zat de op de Universiteit van Washington opgeleide Xiaofeng gebakken. Hoewel. Juli vorig jaar stuiterde Wing Jian, HNA's co-chairman, van een rots in de Provence. Een salto mortale. Een ongelukje volgens de Franse recherchesmurfen. Quoi d'autre? Maar er waren toch luitjes die een verdacht luchtje meenden te ruiken. Het ging namelijk niet lekker met HNA. De onderneming was in het recente verleden iets te hebberig geweest bij de uitbreiding van haar assets. En moest noodgedwongen spulletjes weer in de verkoop gooien. Zoals haar belangen in de beruchte Deutsche Bank en van Hilton Worldwide, dat wij dankzij Paris en haar broer Conrad zo alleraardigst konden koppelen aan Witte Neus Worldwide (1). Maar er was meer. HNA was ook eigenaar van de SinOceanic Shipping. Die Noorse onderneming was op haar beurt weer eigenaar van een hele vloot containerschepen waarvan een flink aantal werd gechartered door de Italiaans/Zwitserse rederij Meditteranean Shipping Company aka MSC. Ook die werden noodgedwongen verpatst, zij het dat SinOceanic wel zorg bleef dragen voor de catering en de bemanning. Vier van die verpatste MSC-schepen kwamen dit jaar ernstig in het nieuws. Drie in verband met enorme cokevangsten (2) en eentje door begin dit jaar 342 containers te verliezen ten noorden van de Wadden. Heel uitzonderlijk: de zwarte doos bleek zodanig beschadigd dat de oorzaak van deze ramp via die weg niet viel na te pluizen. Na wat plussen en minnen kwam men tot de conclusie dat de MSC Zoe ergens aan de grond moest zijn gelopen. Merkwaardigerwijs werd nergens verwezen naar Zoe's cokezusjes. Ook later niet. Terwijl een ongelukkie bij de overdracht van een lading snorkel naar een kleinere passant ook een aardige these zou zijn. Toegegeven, een longshot. Maar de Chennetjes zouden niet de eerste Chinezen zijn die wij in rekverband konden brengen met de wereldwijde witte handel (3). En waarom zou een Chinese kat in het nauw geen rare sprongen maken? Stay tuned (JP).

(1) Zie “Oelala Paris” en “Oelala Conrad”.
(2) Zie de serie “Van Damascus naar Gioia Tauro”.
(3) Zie “Oelala Mitch”.

Over Trump is sinds zijn aantreden veel moois geschreven. Volgens MSM was hij na een serie "verantwoordelijke" presidenten als vader & zoon Bush, Clinton en Obama de "gevaarlijke gek" in het Witte Huis die onze vrede en veiligheid in gevaar zou brengen na 75 jaar van stabiliteit. Dat is om een reden belachelijk, omdat Trump, ondanks 'alle opties open' in tegenstelling tot zijn "redelijke" voorgangers, nog geen oorlog is begonnen.
Belangrijk is om vast te stellen dat The Donald gekozen is op een ticket tegen regime change en goede betrekkingen met Rusland. Als hij die beloftes zou breken met een oorlog tegen Venezuela, zou hij zich in niets onderscheiden van zijn bellingerente voorgangers en zijn herverkiezing in 2020 in groot gevaar brengen.
Sinds zijn aantreden in 2016 zijn zijn handen gebonden geweest. Nooit heeft hij zich kunnen omringen met zijn beoogde medewerkers (denk aan de tot een gevangenisstraf veroordeelde veiligheidsadviseur Generaal Flynn wegens 'samenspannen met Rusland'). Ten eerste via Russiagate en vervolgens via "oppassers" van Deep State als de generaals in de Witte Huis-staf en laatstelijk veiligheidsadviseur Bolton (een reïncarnatie van Trump's aartsvijand John McCain), secretary of state Pompeo en natuurlijk Vice (een hartslag verwijderd van het presidentschap) Pence. Zij spelen de hoofdrol in de pogingen tot destabilisatie van Venezuela.
Het is mogelijk dat Bolton cs. Trump hebben voorgespiegeld dat regime change in Venezuela een eitje zou zijn en dat Trump (die zich voor 2020 moet profileren tegen de "socialistische" Democraten) erin meeging uit opportunistische overwegingen. Een andere optie is dat Trump het falen zag aankomen en wachtte op een gelegenheid zich van zijn laatste oppassers te ontdoen na hun falen.
In elk geval is de situatie nu dat volgens uitgerekend de Washington Post Trump echt genoeg heeft van deze neocons, die in Venezuela nog geen deuk in het pakje boter hebben kunnen slaan. Volgens deze krant in eigendom van de Deep State-adept Bezios van Amazon zouden de dagen van Bolton geteld zijn. Pikant detail is dat deze verwijdering zich ontwikkelde na een telefoongesprek met Wladimir Poetin van meer dan een uur waarover Trump zich uiterst positief uitliet.
'Eerst zien zei blinde Maupie', maar als dit doorzet is het een opsteker voor Maduro en alle vredeskrachten in de wereld. (WK)

De ineenstorting van de USSR maakte een eind aan 'de 2e supermacht' naast de VS, die alleen overbleven. 'Op de achterhand' blijkt volkenrechtelijk opvolger Rusland (een federatie in tegenstelling tot het Rusland van voor 1917), na volledig te zijn uitgekleed onder 'dronkelap Jeltsin', in staat tot een opmerkelijke wederopstanding. Zelfs in de hoogtijdagen van de Sovjet-Unie vloog haar luchtmacht niet boven het Midden-Oosten. Nooit had de SU de diplomatieke relaties die nu van doorslaggevend belang zijn in het regelen van de door het Westen (Navo) geschapen conflicten, van Jemen tot Afghanistan. Dat na het tekenen van een akkoord tussen de strijdende partijen in Jemen, Saoedi-Arabië nu in gesprek is met de Houthi's is een direct gevolg van de inspanningen van de Russische diplomatie, concreet gemaakt in een historisch bezoek van de Russische president Poetin aan Riyad en andere golfstaten, waar hij met alle eer werd binnengehaald. Het is een gevolg van de 'terugtrekkende beweging' van de VS onder de isolationistische president Trump die, al probeert Deep State via zijn afzetting deze politieke omslag terug te draaien, gedragen wordt door een meerderheid van de bevolking. Ook door de middenklasse en dat deel van bourgeoisie/zakenleven dat niet tot het 'Military Industrial Complex' behoort dat goud verdient aan de constante reeks oorlogen die Washington sinds de Tweede Wereldoorlog voert overal ter wereld. Trump is de eerste president sinds 20 jaar die geen nieuwe oorlog is begonnen. Hij is verwikkeld in resten van de oorlogen van zijn voorgangers Clinton, Bush en Obama. Als hij vertrek van de Amerikaanse troepen aankondigt (zoals uit Syrië als meest recente voorbeeld) wordt dat door Deep State vakkundig gesaboteerd, waardoor zijn geloofwaardigheid bij zijn aanhang moet worden ondermijnd. Nadat Russiagate mislukte is er nu Oekraïnegate in de herkansing. En anders wel een plotseling opgedoken verkrachtingszaak uit de jaren '90. De zaak Epstein liep richting Clinton, anders hadden ze daar op voortgeborduurd. Is Trump een heilige? Natuurlijk niet. Maar hij wordt beoorlogd om politieke redenen, niet om morele. Clinton, Bush en Obama waren minstens zo grote smeerlappen als hij. Daarbij waren ze massamoordenaars en dat is nu net waar 'de Donald' (nog) niet van beschuldigd kan worden. Hij is niet door de knieën gegaan in Syrië, Venezuela of Iran. DAAROM moet hij weg. En zeker niet herkozen. Het is voor Nederlanders, de kooplui/dominees, niet mogelijk zonder onze 'schitterende' morele standaarden naar het buitenland te kijken. De wereld vreest ons wijzende vingertje. Maarnietheus. Een interessante uitzondering vormt het artikel van een analist van een landelijk avondblad voor een internationaal tijdschrift dat een gevoel voor werkelijkheid etaleert dat men hier zelden leest (zie hier). Europa als minnares die alleen verder moet omdat haar minnaar haar niet langer moet. Dat Trump bij zijn aantreden de NAVO 'obsolete' (in de betekenis van 'ouderwets' zowel als 'niet meer ter zake doende') trilt nog steeds na. Het zal hem niet worden vergeven. Maar of de afzetting lukt of niet, het naoorlogse tijdperk van de 'Pax Americana' via de loop van het geweer is voorbij. (WK)

In een sluwe smerige uithaal heeft RN-leider Marine Lepen geprobeerd de Europese verkiezingen op te waarderen, door deze nep-verkiezingen voor een nep-parlement (waar madame Lepen trouwens al jaren deel van uitmaakt net als haar fascisten vader voor haar) uit te roepen tot 'referendum over Macron. De Fransen, die net als in alle overige EU-Staten behalve Lee Towers met geen mogelijkheid warm te maken zijn voor dit vehikel van de grote bedrijven (de geldmotor achter Deep State), moeten zo verleid worden' om toch naar de urnen te gaan ', zoals dat zo mooi heet in het Frans. Zo blijkt maar weer eens hoe extreem- tot bruin rechts altijd de belangen van het geld, van Deep State behartigt, ten nadele van de arbeidersbeweging waartegen ze in stelling wordt gebracht, als de nazi's aan de vooravond van 1933.
Dit gebeurde op dezelfde dag dat de vakbond CGT en de Communistische partij in Le Havre, de grootste haven van Frankrijk, met acties opriep de aanlevering van Franse wapens aan boord van Saoudische schepen die au Havre voor anker liggen te blocceren. Een schriller contrast kan er niet worden getrokken in de arena. Lepen horen we uiteraard nooit over het lijden van Jemen met Franse hulp.
Zo worden deze afschuwelijke nep-verkiezingen dus ook in Frankrijk spannend, macacundeou. Want in hoeverre zal het mantra van de Gele Vestjes om niet of blanco te stemmen nu nog navolging vinden? Zo worden door het Rassemblement National ook de Gele Vestjes uitgedaagd.
'Als je niet gaat stemmen komt Macron als winnaar uit de bus' (=urn). Daarmee worden de Fransen gechanteerd door Lepen. (WK)

Op de dertigste verjaardag van de val van de Berlijnse Muur onthult een nieuw rapport dat Europese bedrijven stevig verdienen aan de constructie van nieuwe muren aan de Europese grenzen. Het rapport identificeert drie hoofdrolspelers – Thales, Airbus en Leonardo – en een hele rij andere bouw- en technologiebedrijven, scheepswerven, wapenfabrikanten en security-bedrijven die contracten krijgen om de grenzen te militariseren. De Nederlandse scheepsbouwer Damen is eveneens een belangrijke speler in deze markt.

Het rapport, 'The Business of Building Walls', onderzoekt de industrie die betrokken is bij de bouw van verschillende soorten muren om vluchtelingen en migranten buiten Europa te houden. Het richt zich op de muren en bijkomende technologie die op diverse grenzen zijn verschenen, de 'maritieme muren' die op de Middellandse Zee zijn opgeworpen en de 'virtuele muren' van surveillance en biometrie. Het door het Transnational Institute (TNI), Stop Wapenhandel en het Spaanse Centre Delàs uitgegeven rapport, betoogt dat het primaire doel van deze muren is mensen tegen te houden, vaak met dodelijke consequenties.

Het rapport is een vervolg op het vorig jaar verschenen 'Building Walls', dat de muren zelf onder de loep nam. Sinds 1990 hebben EU-lidstaten en Schengenlanden meer dan 1000 kilometer aan landmuren gebouwd, wat overeenkomt met zes keer de lengte van de totale Berlijnse Muur. De maritieme operaties om vluchtelingen te stoppen bestrijken zo'n 4750 kilometer, in de Middellandse Zee en voor de Canarische Eilanden. Dit jaar verlengde Slovenië de muur op de grens met Kroatië met 40 kilometer en kondigde Letland plannen voor een nieuw hek op de grens met Wit-Rusland aan.

Deze muren gaan samen met een snelle stijging van de uitgaven van de EU en haar lidstaten voor grensbewaking. Mark Akkerman, auteur van het rapport, zegt: “De Europese militaire en security-industrie is er via succesvolle lobby in geslaagd migratie te framen als een bedreiging voor de veiligheid in plaats van als een humanitair probleem. Dit heeft een schijnbaar eindeloze stroom publiek geld voor het militariseren van grenzen in werking gezet, terwijl beleid en investeringen om humaan op vluchtelingen te reageren en om de grondoorzaken van gedwongen migratie aan te pakken wordt ondermijnd.”

De beperkt beschikbare publieke informatie laat zien dat tenminste € 900 miljoen is uitgegeven aan muren en hekken op land, € 676,4 miljoen aan maritieme operaties (2006-2017) en € 999,4 miljoen aan de virtuele databases en systemen. Tijdens de volgende begrotingscyclus van de EU stijgen de budgetten voor grensbewaking fors. Zo is er € 8,02 miljard beschikbaar voor het nieuwe Integrated Border Management Fund en € 11,27 miljard voor Frontex, waarvan € 2,2 miljard voor het kopen of leasen van eigen materieel zoals schepen, helikopters en drones.

De grote winnaars van dit beleid zijn de grote Europese wapenbedrijven Thales (Frankrijk), Leonardo (Italië) en Airbus (Paneuropees). Het hoofdkantoor van Airbus is gevestigd in Leiden, terwijl ook Thales diverse vestigingen in Nederland heeft. Een groot aantal andere militaire bedrijven, bouwbedrijven, scheepswerven en IT-bedrijven verdient eveneens goed aan de nieuwe muren.
Zo worden schepen van het Nederlandse Damen, in dienst bij Albanië, België, Nederland, Roemenië, het Verenigd Koninkrijk en Zweden, ingezet voor maritieme grensbewaking, waaronder in Frontex-operaties. In het Middellandse Zeegebied beschikken ook Libië, Turkije, Marokko en Tunesië over schepen van Damen voor grensbewaking. In het geval van Libië werden deze ingezet voor gewelddadig optreden tegen vluchtelingen en reddingsschepen. Damen sloot afgelopen zomer nog een contract voor de levering van negen schepen aan Turkije, nadat het er eerder al zes leverde.

Niamh Ni Bhriain van het Transnational Institute concludeert: “Terwijl we de val van de Berlijnse Muur vieren, is het tragisch dat er zoveel nieuwe muren in Europa zijn gebouwd om de meest kwetsbare mensen op onze planeet buiten te houden. Dit rapport toont aan dat het nieuwe tijdperk van het bouwen van muren wordt aangedreven door een machtige militaire en security-industrie die Europees migratiebeleid mede heeft vorm gegeven en contracten en geld heeft geoogst.”

De presentatie van het rapport 'The Business of Building Walls’ zal plaatsvinden op 10 november in de ACU in Utrecht, Voorstraat 71, aanvang 17.00 uur. Naast de presentatie van het rapport zal Anne Dekker (Sea-Watch) vertellen over de tragedie die zich afspeelt op de Middellandse Zee en zal een nieuwkomer zijn persoonlijke ervaringen met de gemilitariseerde Europese grenzen delen.

Een hele goedemorgen voor al het schoolvolk van Nederland en België! Wij begrijpen uit de sms dat jullie op heden iets anders aan het koppie hebt dan spijbelen ten gunste van een beter kliimaat. Examens. Jullie worden geacht bloed, zweet en tranen te plengen voor weer een stapje in de tredmolen die karjerre heet.

Ook gelezen hoe het onderwijssysteem op de schop moet. Dat lees ik al een halve eeuw. Sinds ik lezen kan, dus. Jullie zijn niet dom, en begrijpen ook wel dat er een hele volksstam rein geld verdient met het uitdenken van plannetjes, ook voor het onderwijs. Het ene plannetje is nog niet een stille dood gestorven of het volgende wordt al opgeblazen tot een ballon die dan ook weer paf! zegt.

Meanwhile lach ik me dood om de nieuwste hype in onderwijsland. De bollebozen (die jullie nooit op je school te zien krijgen, want de echte pennelikkende en grensoverschrijdende plannenambtenaartjes zitten in Den Haag) hebben bedacht dat het beste onderwijs uit Finland komt. Yes, count your blessings. Het land van de duizend meren en muggen is het moderne schoolvoorbeeld.

Ik blijf er bijna in.

Waar zoiets vandaan komt? Ik heb het volblazen van die griezelcondoom vanaf het prille begin medegemaakt. Werd toen jullie nog in de luiers lagen benaderd door het overigens meestal voortreffelijke VPRO televisieprogramma Tegenlicht. Ik was correspondent voor die omroep in Finland en of ik een school wist waar men een docu over het Fins onderwijssysteem zou kunnen maken.

Ik heb de VPRO altijd zien zitten en ze hebben ook altijd wat aan me gehad dus ik zei dat ik op een Finse school had gewerkt en ze aan interviews en dergelijke kon helpen. Niet gevraagd dus naar de insteek van de beoogde documentaire en dat had ik beter wel kunnen doen… Want pas terwijl de crew al met alle lampen en gedoe in de weer was, bleek mij dat ze op de verkeerde missie waren.

Tegenlicht ging het Finse onderwijs neerzetten als ‘het meest innovatieve ter wereld’. New speak uit die kantoorbubbel in Den Haag die om een of andere reden de VPRO-mensen had besmet. Ik ben de naam van de kerel vergeten maar er was zo’n plannenzeiker die aan dezelfde Finse school als ik had gewerkt en daar werkelijk versteld had gestaan van dat ‘innovatieve’ vermogen, aan hem geopenbaard.

Ik loyaal aan ‘mijn’ omroep en dus adressen en telefoonnumers gegeven maar wel gevraagd om mij op geen enkele wijze in hun docu te betrekken. Ik beschreef kort mijn ervaringen met het ‘innovatieve’ Finse onderwijssysteem en nam afscheid van ze. Het relaas heb ik toen ook online gezet: leest en huivert leest en huivert.

Heb ik bijna twintig jaar lang me afgevraagd of ik nou de enige was die door die hype heen prikte, totdat ik een week of wat terug op de kwekradio een interview hoorde met een docente. Ik weet niet wat ze gaf of waar ze voor de klas stond maar zij was de eerste die bluspoeder op die Finse innovatiewoede gooide.

‘Ik ben op twee studiereizen naar Finland geweest’, zo vertelde ze aan Lara Rensen, ‘en wat ik heb gezien en gehoord deed me tot de overtuiging komen dat we met dat Finse onderwijs hier niet zoveel kunnen. Want dat Finse onderwijs wordt gegeven in Finland, aan Finnen. Die mensen daar zijn rustig en gedwee. Die hebben niet de mondigheid van ons Nederlanders.’

Ze deed het veel netter dan ik, maar dat vergeef ik haar graag. Einde hype dus. Ben benieuwd of die grappenmaker uit die VPRO-docu nog steeds grof geld verdient met zijn nep-informatie. Dus ik zou zeggen jongelui: laat je huiswerk vandaag maar maken door die door je pa en ma betaalde bijlesboer en googel voor mijn lol even op naam en adres van die kerel.

Gevonden? Schuif dan iets innovatiefs in zijn brievenbus. Mag ook digitaal…

(JoopFinland)

Gotnomdedju, en nog al es een keer gotnonverjuutje. Het leger des heils. Ze hebben het leger des heils. De kaaskoppen. Je houdt het niet voor mogelijk maar zij presteren het. Ze bombarderen je plat en roken je uit. En daarna sturen ze je de rekening voor de bommen. En betuigen hun spijt. Ze hebben geen krijgsmacht om te bombarderen en te doden, ze hebben een leger om goeds mee te verrichten.
Overal elders zou er een orkaan van verontwaardiging opsteken omdat de bewering dat je een krijgsmacht hebt om je opponent het heil te brengen a. te zot is voor woorden, en b. die krijgsmacht in gevaar brengt. Maar achter de Honsbossche zeewering laten ze die doos van Bijleveld praten wat ze wil en duikelt de Telegraaf de piloot van zo’n hels machine op om uit te huilen.
Zij van het oorlogsministerie raapt het dossier van haar voorganger op en is net zo perplex als wij die naar madam moeten kijken. Hij van de luchtmacht wil alleen maar op de rug op de kiek want hij heeft vrouw en kinders en die zouden wel es bij de Jumbo en op de kresj gepest kunnen geraken. Kan het kaziger? En maar lachen om ons van Vlaanderen.
Het ergst is het gesteld met het persvolk. Niet alleen is het nieuwe normaal dat de Telegraaf en vraaggesprekken in de Telegraaf tot in ‘s lands parlement worden geciteerd. Ook moet na ellenlang en oeverloos over elkaar heenbuitelen en om de hete brij draaien de meest uitgekotste advokaat van het land komen uitleggen wat er ‘eigenlijk’ aan de hand is.
Liebeth Zegveld, vrouw en -da’s nog slimmer- verdediger van al wat naast de po piest in Nederland, van standrechtelijk gefusilleerde Zuidmolukkers tot de slachtoffers van de volgende gifbelt, moet het pienterste volk op aarde dat altijd met die te korte dinges van ze omhoog anderen staat de broek aan te meten langzaam en in verschillende volzinnen bijpraten over dat het toch echt het Nederlands recht is waaronder die pief in de Telegraaf zijn goeie werk doet en dat de Nederlandse staat als werkgever van die lul dus opdraait voor de gevolgen van het leger des heils.
Godnomdedju, wat is de wereld een plek vol onrechtvaardigheid, al was het alleen al omdat zo’n mens als Kees Koning wel aan hartfalen bezwijkt, maar vergeetmenieten als Bijleveld en dat kind van Hennis -na haar afgang niet bij de parkeerwacht of op een aalmoes in de wijkopvang beland maar hoge VNer in Irak- nog veel te lang ons plezier aan de beeldbuis gaan vergallen.
Kees, we missen U, met uw hamer tussen de Starfighters… (gvd)

Terwijl bijvoorbeeld de Volkskrant niet verder komt dan het uit het pakpapier halen van een Deense Koranverbrander en nalaat de opmars van extreem-rechts in de overige Noordse landen te benoemen voor wat ze is (de inspiratiebron voor de Boreale dageraad van de Baudetten, Cliteuren en Pierikken in Volkskrantland), wordt in Finland de weg bereidt voor een extreem-rechtse regering in 2023.

Gisteren kreeg de sociaal-democratische would be-premier en kabinetsformateur Rinne de conservatieve plattelandspartij Keskusta mee in zijn club, die verder zal bestaan uit de groenen, de zusterpartij van de SP en de Zweedssprekenden. Waarschijnllijk houdt deze landsregering het wel vier jaar vol. Onnoemelijk veel belangrijker is wat er in de oppositie gebeurt.

De door de alt right beweging Sisu gedomineerde Echte Finnen, het onderwerp van dit serietje, wisten bij voorbaat dat zij uitgesloten zouden worden van regeringsdeelname. Kwamen zij bij de laatste verkiezingen maar zevenduizend stemmen tekort om de grootste partij te worden, nu gaan zij er terecht vanuit dat zij over vier jaar de sociaaldemocraten kunnen verslaan.

De Echte Finnen zullen dus alleen maar hun aanhang vergroten. Dat is niet gezegd voor de andere grote oppositiepartij, de conservatiefliberale Kokoomus. Het uit de macht vallen van deze club zal vérstrekkende consequenties hebben voor de machtsverhoudingen in 2023. Kokoomus is sowieso al een partij die ver rechts staat van bijvoorbeeld het CDA, waarmee ze in het Europees Parlement optrekt. Vooral haar jongerenbeweging laat graag de oortjes hangen naar extreem rechtse praat.

Vanuit die gelederen zal Kokoomus in de oppositie nog verder naar rechts gedreven worden en met de Echte Finnen gaan samenwerken. Gister al liet de leider van de conservatiefliberalen doorschemeren dat, mocht de nu beoogde regering vallen, er te denken valt aan een minderheidskabinet van de zijnen met de partij van Laura Huhtasaari. Van een cordon sanitair rond de Echte Finnen nieuwe-stijl (in geen opzicht te vergelijken met de club van minister van BZ Timo Soini die uit het nieuwe parlement verdween) is nooit sprake geweest.

(JoopFinland)

Hallo die jongelui die veuls te slim zijn om naar school te gaan. Morgen mee met juf en meneer van de kleintjes op protesttocht? Wie van jullie er voor voelt moet het vooral niet laten, solidariteit - een mooi begrip uit langvervlogen tijden - is een kostbaar ding. Maar een jaar geleden ging het hier over heulemaal niet meer naar school gaan, en dat verdient meer aandacht.

Wel eens van Heere Heeresma gehoord. Of een boek van hem gelezen? Heeresma was een schrijver, en niet zo maar eentje. Veertig, vijftig jaar terug kon niemand om hem heen, en wilde men dat ook meestal niet. Heeresma was een schrijver van bestsellers toen dat woord nog helemaal niet ingeburgerd was. En zijn boeken stonden bovenaan De Lijst.

De Lijst? Dat was toentertijd niet alleen het verlanglijstje bij verjaardagen en Sinterklaas, dat was ook de Verplichte Boekenlijst voor het eindexamen op jullie scholen. Zegt dat jullie nog iets? Of is het the sad truth dat jullie alleen nog maar eentjes en nulletjes kunnen lezen, zogezegd in de digitaal bent opgevoed? Dat voor jullie taal en dan in het bijzonder de moedertaal, wat die dan ook is, een stiefkindje is, verwaarloosd en ondergeschoven?

De Lijst bestond op de middelbare scholen in elke gedoceerde taal, uit boeken die je zelf mocht voordragen maar waarover je leraar uiteindelijk besliste of die bij het eindexamen als stof tot een opstel of een goed gesprek zouden dienen. Het spreekt vanzelf dat je al een goed eind op weg was naar ‘geslaagd’ als je niet de makkelijkste boeken op je lijst had staan.

Heere Heeresma prijkte voor velen met een aantal boeken op de lijst. Hij schreef veel en beknopt, met aansprekende titels die je zo uit de schappen selecteerde. En hij schreef over zaken die toen, in de zeventiger jaren, niet populair waren of nog helemaal geen aandacht kregen. Een dagje naar het strand bijvoorbeeld ging over een gescheiden vader, een categorie mensen die toentertijd nog amper bestond. Han de Wit gaat in de Ontwikkelingshulp ging over de beweegreden van mensen om ‘goed’ te gaan doen, en het boek leverde ook nieuwe woorden in het algemeen spraakgebruik op zoals ‘labbekak’. Haal es zo’n boek uit de bieb, zou ik zeggen, en verdiep je er een avondje in.

Maar zoals het een goeie schrijver betaamt, deed Heere Heeresma meer dan alleen maar schrijven. Hij was ook activist. Heeresma hield zijn kinderen van school. Onttrok ze aan de leerplichtwet. Want denk nou niet dat je ouwelui zelf kunnen bepalen of ze jou rustig laten spijbelen of niet. Ze lopen tegen de wet aan, en tegen een ambtenaar die zijn brood verdient met het opleggen van die wet. Heeresma deed dus bewust iets dat tegen het zere been van heul veul mensen was in die tijd.

Hij gaf zijn kinderen thuis les. De lessen die hij belangrijk vond om geleerd te worden. Dus in zijn geval waarschijnlijk wat minder rekenen en wat meer geografie en geschiedenis. En schrijven en lezen. Geen idee hoeveel kinderen hij had en of hun moeder het er allemaal mee eens was, maar feit is dat een jonge Heeresma in ieder geval een paar jaar terug nog een column in een van de grotere kranten schreef. Dus voor niets zijn die Pa Heere-lessen niet voor die goser geweest.

Daar moeten we uiteindelijk naar toe. Of daar moeten we eigenlijk naar terug. Het schoolsysteem is uitgevonden om jou en je klasgenoten te disciplineren. Het valt feitelijk in de zelfde categorie als het leger en de gevangenis. Het gaat erom dat je niet lastig bent, en braaf leert doen wat iedereen moet doen: werken voor een baas, vechten voor een ander, en je hele hebben en houen uitbesteden aan winkelen en ambtenaren.

Er was een tijd waarin ‘gedrag’ en ‘vlijt’ schoolvakken waren, waarvoor je een cijfer of punten kreeg. Maar dat was alleen maar op de basisschool. Op de middelbare school werd niet meer gemeten in hoeverre je je gedroeg. Er werd toen van uit gegaan dat mensen op hun twaalfde wel wisten dat het niet helpt als je voortdurend je bek openhebt -of in je debieltje zit te pielen- terwijl een ander je wat vertelt.

Nu is dat anders. Nu zit jij op je vijftiende nog steeds in een lokaal waarin die volweassene ‘Order, order’, schreeuwt en je blij bent dat je naar buiten mag.

Het gaat nu ook op de middelbare scholen alleen nog maar om het in het gareel brengen van jou en de jouwen. Dat is waarover jouw juf en meneer klagen. En dat is waarom de juf en meneer van de kleintjes morgen door Den Haag lopen. Basisonderwijs is alleen nog maar gedrag en vlijt geworden. Daar lijdt hun andere werk onder. Dat ligt natuurlijk niet aan die kleintjes, dat voel jij ook wel aan.

Het probleem is het probleem dat Heere Heeresma al zag: sociaal gedrag leer je niet pas op school. Dan is het al te laat. En Heeresma had in zijn tijd nog het voordeel dat de gezinnen veel groter waren als nu. Er werden zomaar vier, vijf kinderen geboren en in zo’n verband leer je al snel af en toe je bek houden en dat wat er op tafel komt niet alleen voor jou bestemd is. Dat is weg. En niet vervangen door iets anders. Voeg daarbij de pillen waarmee de kleintjes tegenwoordig thuis worden stilgehouden maar die in het klaslokaal lekker bijwerken, en je hebt het probleem -de chaos- waarmee de juffen en de meesters op de basisschool kampen.

Vandaar dus de opstelling van Heeresma. Lees es een boek van hem en denk es na over wat ie propageerde: maak van leren geen regime!

(JoopFinland)

De Brexit comedie in het Verenigd Koninkrijk heeft er niet alleen toe geleid dat er 'op het scheiden van de markt' nog verkiezingen voor het Europese Parlement worden gehouden, maar ook dat het belang ervan die van in welk land dan ook in het continent overstijgt en mogelijk de hoogste opkomst halen van welk Europees land dan ook. En dat terwijl de verkiezingen slechts een formaliteit zijn. Immers zullen de parlementsleden uit het VK hun zetels niet meer innemen bij het bereiken van een akkoord met Brussel. In deze idiote toestand heeft de scheidende EU-voorzitter Juncker het nog gepresteerd om te verzuchten dat hij in het Brexit - referendum had moeten 'interveniëren' toen dat nog kon. Om een Brexit af te wenden uiteraard. Hij meldt dat hij dat niet heeft gedaan op verzoek van de toenmalige premier Cameron. Volkomen van de pot gerukt: een interventie van Brussel in de binnenlandse politiek van een land. Het geeft een inkijkje in de bedoelingen van deze 'supranationale nepstaat' en wat landen te wachten staat die er ook uit willen. Interventie. In het geval van Griekenland werd er uiteraard ook geïntervenieerd, maar dat was in een situatie van bankroet. En een kleintje. Het VK was de 2e economie van de EU die er nooit in zat. Cameron, de man die het groene licht voor het referendum gaf in de overtuiging dat Brexit geen kans had, vreesde zonder twijfel dat een 'interventie' een tegengesteld effect zou hebben bij een bevolking die bekend staat om haar eigengereidheid. Het maakt de uitlating van de vertrekkende voorzitter alleen nog maar belachelijker.
Dat de verkiezingen in het VK de belangrijkste zijn van de EU spreekt boekdelen. In de overige EU-staten wordt een hopeloos gevecht geleverd voor een beetje redelijke opkomst.
De regionale verkiezingen van vorige maand waren vooral een nederlaag voor de Conservatieven van May. Maar omdat nu de Brexit-partij van Nigel Farrage meedoet, lijkt een afgang van de over Brexit weifelende Labour partij van Corbyn aanstaande. Zijn onderhandelingen met May worden in Noord-Engeland, de bakermat van Labour, niet gewaardeerd. De aanval door het anti-Brexit dagblad The Guardian op Farrage (ze beschuldigen hem van 'antisemitisme' omdat hij te gast was bij Alex Jones' Infowars) moet de Labour kiezers afhouden van op hem te stemmen. Een goedkope truuc van de "kwalitetskrant" die geen effect zal resulteren. (WK)

We weten het. Herhaling van zetten. Maar vanwege de astronomische cijfers die in dit artikel rondvliegen konden we het toch niet laten. En hoe verhoudt dit zich tot de litanie aan berichten over de new Marokkids in Dubaitown, de romans over Willem Holleeder, de krukkige teeveeserie over Stanley Hillis (rip), etcetera? War on drugs? Zullen we het serieus houden? Stay tuned (JP).

Julian Assange is blootgesteld aan twee rechtszaken: de eerste, bij rechter Taylor behandelde zijn breken van de borgtocht toen hij 7 jaar geleden de Equadoriaanse ambassade binnenvluchtte om uitlevering aan Zweden te voorkomen, op grond van aanklachten van sexuele aard die inmiddels zijn verdwenen. Die vlucht had een goede reden, die door de rechtbank niet werd 'meegenomen': Zweden, een land met een zo "vrije' reputatie maarnietheus, kent een uitleveringsverdrag met de VS waarbij zijn uitlevering slechts een formaliteit zou zijn geweest. Het was een 1-2-tje geweest tussen Londen, Stockholm en Washington. Rechter Taylor veroordeelde hem tot de maximale straf: 50 weken in de strengst beveiligde gevangenis van het VK. Om hem te breken, na 7 jaar detentie in de Ambassade. In principe zou hij dan na 25 weken (goed gedrag bij een 'minor offence') vrij kunnen komen. Maar de volgende dag diende zijn uitleveringsverzoek door de VS onder rechter Snow. Een strijdbare Assange kondigde aan alles te doen om uitlevering te voorkomen. De procedure zou 1 tot 2 jaar kunnen duren. Maar de Britse regering zou kunnen proberen (dankzij een nieuw uitleveringsverdrag dat onder de abjecte Blair werd aangenomen, wie anders) hem tussentijds op het vliegtuig richting VS te zetten. Daarom is een permanente druk op het VK nodig. Een solidariteitsbeweging met Assange, zoals Pamela Anderson voor ogen staat. Op 30 mei is de volgende rechtszaak in het verzoek tot uitlevering van de VS. Steun Assange! Doe als Pamela! (WK)

Hier kun je de petitie tekenen...

Een bewogen ochtendje. PSV speelt gelijk tegen Sparta. Verstappen heeft goed getraind. Youp is niet erg lekker. Er komt regen vandaag. En o ja, ook dit nog. Nee, het was niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. En het brengt ons terug naar 17 maart 2013. Toen schreven we dit. Hoe bewogen kan een ochtendje zijn? Stay tuned (JP).

'Castaner naar de hel'. 'Macron naar de gevangenis'. In het Frans rijmt dat. Acte 25 was massaal en strijdbaar als 25 weken geleden toen de protesten van de Gele Vestjes begonnen. Wie de politie die voor de belangrijkste stoet achteruitlopend haar machtsvertoon etaleert beschouwt ziet vermoeidheid en vertwijfeling. Al ontvangen ze 550 euro extra per zaterdag ze ogen gedesoriënteerd. De zelfmoorden met dienstwapen spreken boekdelen. Hun acties worden steeds desperater. Onderzoek door de 'politie van de politie' (soort Rijksrecherche) van een gendarme die een kei gooide naar demonstranten. Een andere agent stak een op de grond liggende GJ de wapenstok in zijn broek. Het grove geweld tegen onschuldigen, iedere week weer. Er komt ooit een omslag. Je ziet het aankomen. Maar de macht nooit, die stuurt haar cohorten als poppetjes naar het slagveld. Tot het bittere eind.
Wat de woede in Frankrijk tot ongekende hoogte bracht was de uitlating van minister van Binnenlandse Zaken Castaner over de 'aanval door Gele Vestjes' op het Salpetiere ziekenhuis in Parijs. Terwijl ze naarbinnen waren gevlucht om te ontkomen aan charges en traangas van de politie. Beelden en verslagen van ziekenhuispersoneel dwongen Castaner zijn woorden terug te nemen.' Ik had 'Gewelddadig binnendringen' moeten gebruiken', herstelde deze voormalige 'petit voyou' uit de Bouches du Rhone zich vervolgens. De haat tegen Castaner neemt extreme vormen aan. De guillotine staat sinds 1971 in het museum, maar symbolisch is hij al vele malen onder de hakbijl gelegd. Net als koning Macron en zijn Marie Antoinette. En niet te vergeten premier Edouard Philippe.
Een grote opsteker voor de Gele Vestjes is het manifest van 1400 vooraanstaande kunstenaars en wetenschappers (waaronder actrice Juliette Binoche, die al eerder hun kant had gekozen). Het laat zien dat wat de macht en MSM ons proberen wijs te maken, dat er van een uitdoven van het protest sprake is, op onwaarheid berust. De strijd gaat keihard door. En door het hele land. Van saaie provincieplaatsen als Tarbes, onwaarschijnlijke plekken als La Roche sur Yon in de Vendee tot Chambery. 'De leugens van de staat', daar hebben ze het over. Hoe ze steeds minder geloof hechten aan een oplossing via het huidige bestel. 'Revolution' klinkt het steeds vaker. En daar hebben ze ervaring in. In tegenstelling tot het volk hier, dat als eerste in opstand kwam tegen een 'van god gegeven' monarch maar dat in de oranjelol vergeten is, wordt de Revolutie ieder jaar op 14 juli (dat wordt nog wat) uitbundig gevierd en dankzij de GJ is de Marseilaise weer de No1 kraker die het altijd al was wereldwijd. (WK)

Door de aanhoudende onlusten van linkse demonstranten (tientallen doden, honderden gewonden) wordt het redden van het klimaat in ernstig gevaar gebracht: de klimaattop in Santiago de Chile is afgelast. Het gebrek aan verantwoordelijkheid van de Chileense opstandelingen is stuitend. Als het nu, terwijl onze scholieren spijbelen voor onze toekomst en Greta Thunberg speciaal per zeilboot naar de VS is overgestoken om kerosine te sparen, alsnog mis gaat met het klimaat weten we wie de schuldigen zijn: de Chilenen. Eerder waren het hun voorgangers de Gele Vesten in Frankrijk, die vanwege de verhoging van de prijzen voor vervuilende diesel het redden van onze planeet saboteerden, nu deze dolkstoot in de rug uit Chili. Het is jammer dat generaal Pinochet niet meer leeft. Hij had wel raad geweten met het tuig dat onze toekomst en die van onze kinderen in gevaar brengt. We waren zo goed op weg, na de akkoorden van Parijs. Laten we niet wanhopen. SHELL is groen, de Koninklijke Landmacht volgt en Rutte doet er alles aan om ons over 30 jaar klimaatneutraal te maken. Ondertussen kunnen we meer doen: het uit ons hoofd laten van ieder verzet tegen onze overheid. Gelukkig kennen wij in Nederland deze afwijking eigenlijk ook niet. Maar iedereen die zich gedachten erover in het hoofd haalt zij gewaarschuwd. We weten jullie te vinden. Voor het klimaat. (WK)

Nederland is een speelgoedland in de Anglo-Amerikaanse omhelzing dankzij haar speciale functie van 'distributieland'. De echte problemen komen aan de oppervlakte in landen als Frankrijk, de tweede economie van de EU. Daar wordt de strijd aangegaan door en met de arbeidersklasse en de sterk verarmde middenklasse die door de rijke elite worden aangevallen in een test hoever ze kunnen gaan het volk te knechten, waarvan de resultaten vervolgens op de andere EU-staten zullen worden toegepast. Griekenland werd met succes gekneveld door het IMF en haar banken. Dat zijn de modellen die landen wachten die zich wagen te verzetten.
Het 'Europese ideaal' met haar Brusselse waterhoofd aan emolumenten (de speelgoed-parlementariërs ontvangen 8000 euro per maand buiten dagvergoeding en onkosten, pensioenen rijzen de pan uit) moet worden gelegitimeerd door verkiezingen. Daarom is het van het grootst mogelijke belang om niet te gaan stemmen voor de Europese verkiezingen. In Frankrijk roepen de Gele Vestjes daartoe op.
Natuurlijk was het animo voor de Europese verkiezingen nooit groot. Zelfs in ons meest dociele en Anglo-Amerikaanse land ter wereld, waar ze graag hun taal inruilen voor steenkolenengels. Omdat het Europa project nooit voorgelegd is aan de kiezer, blijft het probleem bestaan dat die kiezer een moment wakker wordt en zich realiseert waar hij ingetuind is. Met open ogen ingelopen in een muizenval. Gelukkig voor de macht werd het Referendum afgeschaft door Den Haag na een paar misrekeningen. Notabene door 'Referendum partij D' 66. Niet voor niets is het Referendum op initiatief van burgers een van de eisen van de Gele Vestjes in Frankrijk. Het zou een mogelijkheid bieden aan de bevolking om het door het kapitaal geregeerde staatsapparaat te corrigeren. Dat mag niet gebeuren.
Er kan dan ook geen andere conclusie worden getrokken dat een stem op welke partij dan ook een legitimatie is van een onderdrukkingsapparaat bedoeld om ons te knechten ten behoeve van het kapitaal. Dus: niet stemmen. Geen stem voor de comedie van Brussel. Geen stem voor de oplichters en frauduleurs. (WK)

Nou zo ver gaat het hier misschien nog niet. Maar wat niet is kan nog komen. Vier dagen geleden werd onze collega Robert Bas na een intimiderend dagje gijzeling weer op vrije voeten gesteld. Diezelfde dag werd onze Amerikaanse collega Max Blumenthal door een SWAT-team uit zijn huis gesleurd en in een cachot gesodemieterd. De reden voor die arrestatie was weliswaar niet identiek aan het totaal mesjogge initiatief in de Robert Bas-kees, maar toont wel aan dat er geen dictatoriaal gezag meer voor nodig is om journalisten te piepelen of erger. Max is al een tijd lang bezig met berichtgeving over de gebeurtenissen in en om het olierijke Venezuela en de pogingen vanuit de Verenigde Staten om een democratisch gekozen president naar de kloten te helpen via een economische verwurging en het stieken van Venezolaanse NSB-ers en hun aanhang. Meer weten? Hier te vinden. Stay tuned (JP).

Mooi en respectvol. De documentaire die de ouwetjeszender MAX gisteravond uitzond over de poging van oud-politicus Gerrit-Jan Wolffensperger om meer aan de weet te komen over het leven van Gerrit-Jan van der Veen. Zijn biologische vader, die op 10 juni 1944 samen met andere leden van zijn verzetsgroep in de duinen bij Overveen door de moffen werd gefusilleerd. Zij waren in mei van datzelfde jaar in Duitse handen gevallen na een mislukte overval op het beruchte Huis van Bewaring aan de Amsterdamse Weteringschans om opgesloten kameraden te bevrijden. “Ze waren goed geïnformeerd”, de Duitsers. Hoe ze aan die informatie waren gekomen kwam jammer genoeg niet aan de orde. Maar dankzij interviews met een paar in mei 1945 levend over de finish gekomen leden van de linkse verzetsgroep CS 6 zijn wij er zeker van dat Van der Veen in de jaren dat hij ondergedoken was menigmaal de nacht doorbracht in pension Bernsen. Een onderkomen op de hoek van de Vijzelstraat en de Kerkstraat, dat wij al vaker op de korrel hebben gehad (1). Kennelijk beschouwde hij dat als een veilig adres. Ondanks de regelmatige aanwezigheid van Duitse gasten en ander krapuul, waaronder de voor de SD actieve Dries Riphagen aka Al Capone en de door Abwehrhauptmann Gerrit Reede gedirigeerde Kas de Graaf en Christiaan Lindemans aka King Kong (2). Een adres ook dat een niet onbelangrijke rol heeft gespeeld bij het Englandspiel, maar mogelijk om die reden door officiële en officieuze speurneuzen consequent is weggemoffeld. Je zou misschien denken dat een docu over pension Bernsen ook een fraai onderwerp zou zijn voor Jan Slagter's natte droom. Maar wij weten beter. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 17 van deze serie.
(2) Zie voor de Duits/Britse dubbelspion Reede ondermeer de serie “Bernhard's brief” en eerdere afleveringen van de onderhavige serie.

Nee, je mag geschiedenis niet beschouwen als ‘een democratie waar alle stemmen even luid gehoord moeten worden’. En ja, we mogen best een beetje trots zijn op een nationaal verleden. ‘Nationalisme is niet iets bruins’; beweert de piepjonge historicus Geerten Waling, en de Volkskrant laat het hem in een interview afgelopen zaterdag vrijwel zonder tegenwerping zeggen.

Ik kan vanwege een betaalmuur niet op de opiniepagina van de betrokken krant, maar daar zijn de uitspraken van Waling vandaag blijkbaar wel behoorlijk kritisch geanalyseerd. Voor de argumenten tegen Walings geschiedschrijf verwijs ik graag naar die pagina. Hier wil ik het hebben over de antecedenten van Waling.

Je zou van een Volkskrant meer verwachten, veel meer. Per slot van rekening was het die krant die een aantal jaren geleden voor de eerste keer een duo journalisten liet doordrukken tot helemaal in de donkerbruine kern van alt right Nederland: Erkenbrand. Je zou dus denken dat een gosertje als Waling niet meer zijn rechtse praatjes kan verkondigen zonder dat de lezer wordt ingelicht over uit welke richting de wind in zijn geval waait.

Maar geen woord dus in het interview over Walings banden met Civis Mundi, dat weer banden heeft met het Vlaamse Doorbraak, dat weer gerelateerd is aan Stormfront. Met de fronters zitten we al middenin de ijzerbedevaarters en neo-nazies. Maar ook Civis Mundi mag er dus zijn.

De club is vooral een periodiek met dezelfde naam, en het kindje van Wim Couwenberg, volgens Anil Ramdas ‘de Archie Bunker van de wetenschap’. Soms krijgen mensen een eretitel, zoals eredoctor, in de hoop van de gever dat ze daarna hun mond houden. Couwenberg is zo’n mens. Hij kreeg een eredoctoraat van de Erasmus Universiteit, volgens de feestrede (uitgesproken door Geerten Waling…) omdat hij ‘wars is van dogmatiek’ en een ‘bruggenbouwer’. Dan weet je het wel…

Behalve die van Couwenberg en Waling geeft even googelen op Civis Mundi meer namen die aan alt right in de polder zijn gelieerd. En die in die context in de voorbije jaren in het Kleintje de revue zijn gepasseerd. Paul Cliteur, Sid Lukkassen, Olli Salvatore en Perry Pierik staan inmiddels aan de basis van een brede, groeiende bruine beweging in Nederland en Vlaanderen.

Over Vlaanderen gesproken: Civis Mundi vaardigt regelmatig sprekersters af naar bijeenkomsten van TeKos, de denktanlk van de politieke partij Vlaams Belang. Leden van Vlaams Belang zitten ook in Doorbraak, een platform waarop Civis Mundi regelmatig publiceert. En de inhoud van Doorbraak, en daarmee van Civis Mundi, wordt weer met instemming geciteerd op de fora van Stormfront (1).

Alt right verovert steeds meer ruimte in de main stream media. In onder meer KM begeleiden we deze kwalijke ontwikkeling al decennia met de vaststelling dat we niet zitten te springen om het in de msm etaleren van het gedachtengoed van bruin. Dat kan iedereeen kennen, uit de periode 39/45, uit het reëel bestaande nazisme zogezeid. Waar het ons om gaat is het ook in de msm vooropstellen van de onderlinge vervlechting binnen extreemrechts. Onder het motto Geen nazipraatjes maar naziverbanden...

(JoopFinland)

(1) Vooral het uitgebreide en gelikte Ijzerbedevaartdossier van Doorbraak doet de jongens en meisjes van Stormfront smullen.

Wie wat bewaart die heeft wat. En dat axioma komt zeker van pas nu we weten dat de ouwe Amerikaanse veep en damessnuffelaar Joe Biden de concurrent wordt van The Donald bij de volgende presidentsverkiezingen. Een evenement waar traditioneel een bunder stront wordt verspreid uit het verleden van de kandidaten. Hoeft niet persé waar te zijn, als het maar stinkt.
In tegenstelling tot de msm hoeven wij niet om allerlei redenen braaf achter allerlei heren van zonnebrillenbrigades, voorlichtingsvehikels, denktanks, afgestudeerde experts, Clungeldalers etc. aan te sjokken. Of bang te zijn om onze reclameinkomsten te verliezen. Dus kunnen we gaan voor de alternatieve waarheid, die vaak verborgen blijft achter de dagelijkse prak van fotoshop- en nepnieuws. Neem nou Joe. Meteen na zijn stotterende entree in de verkiezingsarena struikelde hij al over een flink emmertje Oekraïense fecalia. Als Obama's veep bleek hij namelijk druk te hebben uitgeoefend op de regering van Pietje Poro om Viktor Shokin, de absolute topper van het OM, de zak te bezorgen. Om zo diens corruptieonderzoek naar de in Oekraïne actieve gasboer Borisma naar het ronde archief te kunnen dirigeren. Pietje en zijn bende gingen door hun hoeven en voor dat kunstje kregen ze 1 miljard dollar. Maar waar ging dat Borisma-schandaal over? Awel, in de stuurhut van Borisma bevonden zich ondermeer Hunter Biden, zoon van Joe, en zijn gappie Devon Archer. Beiden met een zwart bont verleden en zonder een spoortje kennis van gaswinning. Dus wat deden die twee jongens eigenlijk in de stuurhut van Borisma? Juist. Alleen maar heftig zakken vullen. Ondermeer door een plukje meloenen om wat onduidelijke reden over te schrijven naar de rekening van de firma Rosemont Seneca Bohai. Een schandblok waarvan Devon het baasje was. En ons een stampend warm gevoel in de aderen bezorgde. Want Rosemont hebben wij bij twee gelegenheden al eens tegen de voorbumper gehad (1). Daarnaast konden wij in deze serie nog met enige blijdschap melden dat ook in Amsterdam een draaischijf in deze corruptiecarroussel was geïnstalleerd. Op de Leidsegracht nummertje 10. En zelfs in dit uitgebreide sappige artikel over deze shit is die connectie niet te vinden. Onderzoekjournalisten? Wij? Is John van den Heuvel kaal?

Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 6 van de serie Ebolalalalala en aflevering 27 van de onderhavige serie.

Hillary Clinton als kandidaat van Deep State dacht dat Trump als tegenstander haar een gemakkelijke overwinning zou opleveren en de 'vrije media' dachten het met haar. Deze 'fout' zal de neergang van het Amerikaanse imperium versnellen, zoveel is zeker na 3 jaar Trump, nu Deep State deze fout wil herstellen via een afzettingsprocedure waarin de verslagen kandidaat Clinton achter de schermen de hoofdrol opeist om mogelijk opnieuw de Democratische nominatie toebedeeld te krijgen door het Democratisch establishment. 'De verborgen kracht achter de lastercampagne tegen mij' noemde Tulsi Gabbard, door Clinton als 'Russische trekpop' bestempeld, haar en 'koningin van regime change'. Een historische verliezer die denkt die 'fout' goed te kunnen maken, net als Richard Nixon, de kandidaat van Deep State die van Kennedy verloor en toen die was vermoord alsnog 'de machtigste persoon ter wereld' (maarnietheus) mocht worden. Tot hij door Deep State (via 'Deep Throat', de onderdirecteur van de FBI) tot aftreden werd gedwongen, in 1974. Ik zat zijn afscheidstoespraak op tv te bekijken in een busstation te Des Moines en bleek de enige toeschouwer. De overige aanwezigen keken naar sport. Nixon was niet populair. Net als Hillary Clinton. 

Je kunt zeggen wat je wilt over Trump, maar hij is, in tegenstelling tot Clinton of Biden, populair. Zijn afzetting of alleen de pogingen ertoe zullen niet zonder gevolgen zijn en zijn aanhang in beweging brengen. Opmerkelijk is dat 'de Donald' bij zijn aankondiging van de uitschakeling van IS-leider Al-Bagdadi naast Rusland en Turkije ook Syrië bedankte. Een impliciete erkenning van Damascus die het breken met de politiek van regime change van zijn voorgangers illustreert. (WK)

Esther Bal rolt nog even door. Na haar een-tweetje met De Kromme. Een week geleden had Bal het over pepernoten (‘Wij gaan de play offs niet in voor de pepernoten’), dinsdag ging het over gevoel (‘Willem is een gevoelsmens. Hij maakt beslissingen op gevoel. Wij willen wel graag morgen, woensdag weten of hij het doet’). We zullen waarschijnlijk nooit weten of Willem De Kromme het op woensdag wel doet. We zullen waarschijnlijk ook nooit weten wat Bal heeft gedaan in De Vliert. Behalve het verzinnen en uitkramen van onzin.
Ik vond het een zwaktebod, als nepnieuws: De Komst van De Kromme als Interim-trainer voor de Duur van de Play offs. Typisch Bal, die het liegen en als hertje in de camera kijken geleerd heeft op Avans in Ernhem. De Kromme is een ouwe zak, uit 010. Een Koos Postema zonder diens politieke benul. Waarom niet, in plaats van Van Hanegem, Glenn Helder of Paul Gascoigne, of nog iemand anders met een rafelig randje vol drankmisbruik en kleine criminaliteit? Heb je net als in het geval van het orakel van Rotterdam-Zuid, ook geen trainer, maar wel lekkere uitspraken voor in het BD.
Aad de Mos desnoods.
Of had dan verzonnen dat de KNVB toch om was en dat Kakhi alsnog het halve Georgische staatsbudget in de FC mag steken. Om dat nieuwsbommetje dan een etmaal of wat later weer tegen te spreken met een beroep op een computerfout of gebrek aan Avans-collega’s op het stadion… Niemand die er over zou zijn gevallen want iedereen is al weer bij de volgende hype. Zo werkt dat met fake, of je het nou met een pop doet of berichtjes bakt. Esther rolt wel door. Volgend jaar zit ze naar verluidt bij Excelsior. Of in China...
Ik vond het nepnieuwtje over Van Hanegem erg omdat er toch ook joyeuzere manieren zijn om afscheid te nemen van de FC Den Bosch. Of in ieder geval manieren die uitdrukken dat we er met zijn allen ingestonken zijn en ons behoorlijk in de zak getast voelen.
Wat te denken bijvoorbeeld van de collectieve afbraak van De Vliert, vanavond? Gewoon, door ons, de tribuneklanten die het allemaal hebben aangezien en uitgezweet. In Utrecht deden ze dat ooit, de lui van de Bunniik-side. Die sloopten ergens eind jaren zeventig zelf de oude Galgenwaard na een competitiewedstrijd. Als toetje. Hoefden ze geen werkelozen meer voor op te hoesten. Dus waarom niet de hand aan de ploeg vanavond na het laatste fluitsignaal? Menige Weener-slaaf zal ons er dankbaar voor zijn.
Nou was het Utrechtse stadion toentertijd wel al voorbestemd om herbouwd te worden. Dat zal met De Vliert dus niet gebeuren. Naast BVV komt een akkertje. Kunnen misschien nog aardappels in, die komen dan in augustus al weer omhoog. Als voor anderen de nieuwe competitie van start gaat…
(JoopFinland)

Om het verzet van de Catalanen te breken, wordt een Franse ex-premier van Catalaanse afkomst ingezet door de EU (Brussel, Parijs, Bonn en de rest van deze club, waaronder Den Haag). Manuel Valls, premier onder Hollande, 'socialist' maarnietheus, wordt in de gemeentepolitiek van Barcelona ingezet tegen de Onafhankelijkheidspartijen. Mogelijk proberen ze hem de huidige burgemeester Ana Colau te laten opvolgen. 

Barcelona is een moeilijke plek in de strijd voor de onafhankelijkheid. Door het 'internationale karakter' van de lieveling van de touroperators en de prijsvechters in de lucht, door de instroom vanuit Spanje, Latijns-Amerika en de rest van de wereld en door het wereldkapitalisme dat er een uithangbord voor 'een poenige leefstijl' van heeft gemaakt. Amsterdam en Den Haag hebben 'mooie winkels', maar onze rijken (wie wil er gezien worden in de PC Hooftstraat) geven er hun geld niet uit: ga kijken in Barcelona. Net Parijs, Londen of New York. Dat is de dubbelzinnige betekenis van de stad met een grote revolutionaire geschiedenis. Die de hoofdstad van Catalonië moet worden. 

Manuel Valls, van 2010-2018 getrouwd met Franse beroemdheid Anne Gravoin ('de Franse variant op André Rieu'), 'mooie jongen' uit de boulevardpers, moet het verschil maken in de hoop Barcelona los te weken van de rest van het land. Om de ondernemers in Barcelona af te houden van steun aan de onafhankelijkheidsbeweging. Omdat dat 'chaos' (slecht voor prettig zakendoen) zou betekenen. We hebben een paar dagen 'chaos' kunnen aanschouwen in de straten van Barcelona. Op het conto te schrijven van politiegeweld. 'Jullie hebben verloren, het is voor niets geweest', kweelt Valls.

Hij is lang weg geweest. Hij kent 'zijn' volk niet. Het symbool van Catalonië is de ezel. Dit gaat niet stoppen. (WK)

Wat er tijdens Acte 24 en de 1e mei-viering die erop volgde is gebeurd was een verder op de spits drijven van de al gespannen situatie in Frankrijk door de in het nauw gedreven regering Macron. Het politiegeweld is nu tot zo grote hoogte gestegen dat een weg terug onmogelijk lijkt.
Minister Castaner van Binnenlandse Zaken had opnieuw zijn favoriete Black Bloc's opgevoerd om de bevolking af te houden te demonstreren, maar dat is mislukt, want de deelname aan de protesten is slechts toegenomen. Net als het geweld tegen vreedzame demonstranten, terwijl opnieuw de vandalen ongemoeid werden gelaten. Zoals rond 13.00 uur op de hoek van restaurant La Rotonde (waar Macron het etentje organiseerde om zijn verkiezing te vieren) waar demonstranten werden aangevallen en een colonne BB's niets in de weg werd gelegd. 

Grotesk was ook de beschuldiging van Castaner dat demonstranten het Salpetiere ziekenhuis zouden zijn binnengedrongen. 'Om te vernielen'. Terwijl de demonstranten er naarbinnen waren gevlucht om een aanval met traangas te ontvluchten. Het medische personeel behandelde hen met oogdruppels toen de ordetroepen van twee kanten binnenvielen om op de demonstranten in te slaan.
Opvallend was op 1 mei de scheiding op het sindicale vlak. De CGT demonstreerde in Parijs met de Gele Vestjes. De CFDT en andere reformistische vakbonden hielden de verplichte bijeenkomsten gescheiden. Een grote overwinning voor de CGT dus, die geheel terug is van nóóit weggeweest.
Nu moeten de Europese verkiezingen soelaas bieden voor de problemen van de Regering Macron. Daartoe moet regeringspartij La Republique en Marche als grootste uit de bus komen. Ook al moge dat gebeuren, het zal geen betekenis hebben behalve in MSM.
De Gele Vestjes gaan gewoon verder. Wen er maar aan. Ook al leest of hoort u er niets over in de media, de strijd gaat door. (WK)

De campagne tegen Democratisch presidentskandidaat Tulsi Gabbard door Hillary Clinton ('Russische trekpop') tekent een compleet nieuwe situatie in 'the land of the free', die onze 'vrije' media voor ons verborgen proberen te houden. Terwijl onze politiek zo corrupt en meegaand is als nooit tevoren, is in de VS een omslag gaande. Die niet belichaamd wordt door AOC, Ilhan Omar en die nummer 3, een Palestijnse, die als rookgordijn dienen om Clinton, Biden, Warren en Pelosi te beschermen, maar Bernie Sanders en Tulsi Gabbard. Sanders bracht ooit een bezoek aan de USSR; Gabbard, gedecoreerd oorlogsveteraan uit de valse oorlogen tegen Iraq en Afghanistan,  aan Assad in Syrië. Zoiets wordt tegen je gebruikt.

In een vorige aflevering werd gesteld dat Deep State (de 'verborgen macht' die regeert) Oekraïnegate, na het fiasco van Russiagate, gebruikt om zich van zowel Trump (onbetrouwbaar voor hun doeleinden) als Biden (te aangetast door corruptie) te ontdoen. Biden moge de polls aanvoeren, het is onmogelijk dat hij de verkiezingen van 2020 ingaat als kandidaat. Nu fungeert hij als 'patsy' tegen de Donald. Daarna kan hij terugtreden. Met de tientallen miljoenen die hij 'in dienst van het volk' heeft vergaard. Hillary Clinton als duveltje uit een doosje om het opnieuw te proberen. Tegen Pence? 

Trump heeft zijn eigen geld, verdiend in het spel van 'vraag en aanbod', en is dus minder vatbaar voor het chantage-spel van de verborgen macht, dat is het probleem sinds hij, onverwacht, de verkiezingen won van hun kandidaat Clinton. Het geluid (waaraan Trump meedeed, uiteraard, wat kon hij anders) dat Iran drie weken geleden de Saoudische olieproductie bombardeerde is verstomd. Ondanks de campagne in MSM. Dat er geen oorlogshandelingen tegen Teheran zijn gevolgd danken we, naast Trump die ondanks de impeachment-perikelen geen oorlog als afleidingsmanoeuvre willen beginnen, ook aan de problemen in Israël, waar Netanyahu de verkiezingen, ook al beloofde hij annexatie van Palestijns land, niet won. 

De Volkskrant gaat er vanuit dat de afzetting van Trump doorgaat. MSM heeft er sinds zijn aantreden op aangedrongen. Ik geef het weinig kans. Maar mocht het lukken of niet, het betekent een aftakelen van de 'enige supermacht'.  (WK)

Goedemorgen spijbelaars en andere nietsnutten! Ik noem deze week altijd de Lijdensweek, met de grote l, niet vanwege Pasen of zo maar omdat ze ons zowel het gekut rond die koning brengt als het geteem rond bevrijding en verzet. Ik weet niet wat erger is: dat tenenkrommende geniks rond die corpsballen met hun aangeklede Barbies, of het collectieve klaarkomen over dat we onszelf destijds toch maar mooi bevrijd hebben.

Voor mijn part gaaan jullie zaterdagavond om acht uur de straat op met een ghettoblaster en wat dan ook aan andere geluidsattributen om het feestje van de zelfuitgeroepen helden te verzieken. Maar ik heb deze keer ook nog iets anders voor jelui in petto. Huiswerk. Ja echt. Echt huiswerk. Lonend huiswerk. Voor het vak geschiedenis, of hoe dat tegenwoordig op jullie op een baan en een karrejerre voorbereidend en vast en zeker met de termen economisch en administratief gelardeerd onderwijspretpark ook mag heten.

Ik wil dat jullie de echte geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog gaan onderzoeken, opschrijven en onderwijzen aan je eigen kids. Dus zwaar afwijkend van wat er nu ligt en waaruit dezer dagen weer zonder stop op de mond geciteerd wordt. Eigenlijk gaat het om de geschiedenis van vlak na 1945. Over wat er nu werkelijk gebeurde toen er in naam van Duitsland gecapituleerd werd en diverse zogenaamd democratische overheden en instituties hersteld werden. Wat er met het verzet gebeurde. En met verraders.

Nee, we gaan niet zo maar weer in het wilde weg Jan Terlouw lezen, of Lou de Jong. Daarmee schieten we niks op. Nee, we kunnen ons onderzoek laten beginnen vanuit een boek dat ik aan het lezen ben. Of eigenlijk twee boeken. Of nog mooier: feitelijk gaan we het derde boek schrijven. Het boek dat er nooit gekomen is. Het derde boek in de serie dat de schrijver wel aangekondigd heeft maar dat dus nooit het licht zag, waarschijnlijk omdat de auteur voortijdig overleed.

Het gaat om het werk ...alias Teixeira Geschreven door een geboren Vlaming, A.V.F. van der Gouw. Het is al weer uit 1968 dus jullie moeten het ergens uit een rommelzolder opduikelen en in ieder geval in het exemplaar dat ik heb ontbreken er bladzijden. Maar voor een Vlaming schrijft Van der Gouw verrassend soepel en het relaas van de kerel is zo meeslepend dat je na zevenhonderd bladzijden je een ander mens voelt. Wens ik jullie allemaal toe.

Wat er zo goed aan is en waarom ik het voor jullie zo geschikt vind? Van der Gouw was toen de oorlog voorbij was van jullie leeftijd. En Van der Gouw was fout. En niet zo’n beetje. Hij begint zijn verhaal zo: ‘Ik ben een landverrader, een oorlogsmisdadiger, en politiek delinquent. De volgorde van deze begrippen heeft geen betekenis.’ Hier hebben we dus niet te maken met de zoveelste lullo die beweert dat ie het allemaal niet zo bedoeld heeft of gesnopen. Van der Gouw plengt geen krokodilletranen: ‘Ik heb geen excuus voor mijn oorlogsverleden. Ik had voor de Bijzondere Rechtbank geen verdediging en heb ook nu nog geen verklaring.’

In zijn Verantwoording neemt Van der Gouw ons in duizelingwekkende vaart mee in het Nederland en Duitsland van tussen 1945 en 1952. In het laatste jaar is hij net de vijfentwintig gepasseerd en heeft iets ontdekt. Hij is in die zeven jaar niet op zoek geweest naar hoe hij zich vrij kan pleiten, maar heeft door met honderden mensen te praten een beeld gekregen van wat er werkelijk gebeurt. Het is niet prettig wat hij dan ziet.

In 1952 worden de twee laatste doodvonnissen op Nederlandse bodem voltrokken. Van der Gouw: ‘Beiden hadden zonder meer de dood verdiend. Maar niet op grond van het gezochte motief waarvoor zij doodgeschoten waren. Zij waren de laatste gedetineerden die een gevaar betekenden voor de verradersring die buiten gevangenissen en kampen nog steeds bestond.’ De twee over wie hij het heeft, had Van der Gouw zo graag nog aan de praat gekregen. In deel 1 en deel 2 a gaat hij met wat hij heeft losgepeuterd wel aan de gang en zet hij de hele geschiedschrijving van de eerste helft van de twintigste eeuw op zijn kop.

Maar aan deeltje 2 b is de man dus niet toegekomen en dat is toch doodzonde nietwaar? We kunnen toch de waarheid over 1900-1950 en over de tentakels van die tijd tot op de dag van vandaag niet op een rommelzolder laten liggen? Dus aan de slag zometeen. Op naar de dichtstbijzijnde ramsj en daarna naar Den Haag, de archieven in. Neem meneer en juf maar mee. Kunnen die er ook nog wat van opsteken…
(JoopFinland)

Het is dat de Engelsen er zelf ook genoeg van hebben (niet van Brexit maar van de comedie die volgde op hun keuze 'Eruit!'), maar anders zou de soap, als de B & de B, oneindig doorgaan. Zonder ooit uit te gaan waarvan ze nooit deel hebben uitgemaakt. Daarom, omdat de mensen er níets meer over willen horen wordt er, na uiteraard weer een uitstel, tot 31 januari en misschien nog een of twee, vast tóch een eind aan gedraaid. De mensen pikken het niet meer. Voor of tegen: ze kunnen er niet meer tegen. Niet dat 'het Verenigd Koninkrijk' ergens uitgaat (niet uit de douane-unie; de tunnel blijft open, etc.), behalve dat ze niet meer meedoen aan dat andere toneelstukje, te Brussel. Het theater in Londen heeft zich totaal belachelijk gemaakt ten opzichte van de bevolking en kan alleen maar worden ontbonden om nog iets te redden van de geloofwaardigheid van 'het Parlementair systeem'. Hun corruptheid was al eerder aangetoond, hun verrotheid in politieke zin werd nooit beter bewezen dan gedurende de laatste drie jaar van de Brexit-comedie.

Johnson rekent erop dat als hij het zooitje van Westminster éindelijk heeft weten te dumpen nieuwe verkiezingen hem een comfortabele meerderheid opleveren, 'als dank voor het eindelijk ontbinden van het zooitje'. Ik waag dat te betwijfelen. Labour zal zeker verliezen na totale zelfmoord-politiek. Maar Farage zal winnen, omdat hij als enige een duidelijk verhaal heeft. Je kunt het er mee eens zijn of niet,  maar wat hij wil is, in tegenstelling tot alle anderen, nu eens niet in nevelen gehuld. 

Brussel zonder Engelsen. Zoiets als de 'Boulevard des Anglais' te Cannes gedurende WO2. Het theater zal doorgaan. Tot de volgende afscheiding. 'Het Koninkrijk Spanje' heeft er de laatste tijd alles aan gedaan om de volgende kandiaat te worden met haar behandeling van de Catalanen. Brussel en Madrid zijn danspartners in de competitie met Barcelona. De Republiek wordt in de strijd veroverd. Die Vrije Republiek Catalonië zal dan niet meer mogen meedoen aan het theater van Brussel; mogen niet langer meedelen in de corrupte zak met poen, zo is ze gewaarschuwd. En toch gaan ze door. 

Slecht nieuws voor 'de Europese Eenheid' op termijn. (WK)

Dionne Stax? Een schilderij van een meid. Niks voor Rubens misschien, maar voor ons best prettig als ze weer eens in een strak gevalletje voor de camera wordt gesleurd om de nieuwsprak van de NOS te presenteren. Of als ze op 27 april blonde vragen mag stellen aan de heffe des volks, die jaarlijks te hoop loopt om onze vorst tienduizend keer goeiedag (Bartels) te horen zeggen. Kan je je voorstellen dat het haar net als bij haar collega Annechien af en toe stevig uit de bevallige neusgaten komt? Jawel. En dat ze voor de verandering wel eens wat anders wil? Kunst of zo. Jawel. Dus het was voor haar naar wij aannemen pure manna dat ze bij de antieke zender van Max in 2017 iemand zochten voor een nieuw programma: “Van onschatbare waarde”. Een soort alternatief voor “Kunst en kitsch”, dat zowaar best aardig scoort en waarin een paar gelukkigen wat spulletjes die ze tijdens de Oranjenach niet durven te exposeren bij Dionne en haar vier experts in de ramsch gooien. Niks mis mee, ware het niet dat het expert-team met Ilse Daatselaar en Bert Degenaar in de gelederen nogal avontuurlijk bij ons binnenkomt. Ilse schijnt namelijk de dochter te zijn van Theo Daatselaar. Eigenaar van een op het oog chique uitdragerij, die zich met enige regelmaat en verve aan het firmament van deze serie heeft gemanifesteerd (1). Bert heeft daarentegen zijn eigen firmament laten aanbrengen in zijn villa aan de Vecht en ook hij werd in eerdere afleveringen van deze serie al eens in het zonnetje gezet (2). Waarom we nu pas enige aandacht besteden aan dit programma? Nou, voor morgen staat er een klappertje in de koelkast. Een schilderij dat voorzichtig wordt toegeschreven aan Jan Lievens, een ouwe gabber van Rembrandt, en al een tijdje schijnt te circuleren in Bilthovense dreven. Probleempje, of liever probleempjes, de kunstzinnige uitbarsting in kwestie is cq. lijkt niet gesigneerd en van provenance is voor zover wij weten niet of nauwelijks sprake. Niet getreurd. Je kan altijd Jan Six er nog bijhalen en kijk er niet van op als die van deze “Lievens” al dan niet met hulp van Ernst van de Wetering nog een Rembrandt weet te maken door triomfantelijk te wijzen op een typische kwastvoering ergens links bovenin of een likje verf dat in WO II de signatuur van Lievens/Lullo/Rembrandt (3) moest verhullen om de moffen bij de Nase te nemen. Kortom, we zullen het meemaken. Vandaag Ajax. Morgen Stax. Stay tuned (JP).

(1) Zie ook aflevering 11 van de serie “Tussen beffen en piraten”.
(2) Lees voor de aardigheid binnen deze context ook eens aflevering 33 van de serie “Roestig” waar Bert samen met zijn ouwe makker Bennie Bijleveld figureert. Naar verluidt zou Bennie momenteel actief zijn in de chemische sector van de Chinese stad Guangzhou ten gerieve van een heel stel Brabantse ondernemers. Maar dit terzijde.
(3) Voor enige uitleg van dit stukje indrukwekkend proza verwijzen wij u graag naar de serie “Carnaval der desperado's”.

Wat is erg? Koningsdag is erg, met die sakkerloten van Oranje in hun beste plunje, hun kerels met hun ballenblik en een baudetbaardje, hun wijven in zijden jurken en met een maffe hoed op de kanis. Je probeert op die dag geen Nederlander te zijn, sluit de gordijnen, eet alleen maar soep met brood. 

Maar wat is erger? Oranjes die zich tegen je aan gaan bemoeien. Die in een microfoon en voor een camera gaan staan bazelen dat zij en jij iets gemeen hebben. Dat jij in hun gedachten bent. Dat zij jou begrijpen. Voor Maxima Zorreguieta bestaat schaamte niet. Zij is voor de centen getrouwd met het domste jongetje van de klas, staat naast de officiële hoer van Trump in een geldverzamelfeestje, lobbiet voor het IMF en de Wereldbank, en bekommert zich nu ook om jouw schulden. 

Steeds meer Nederlanders maken schulden. Hun inkomen is sedert 2008 niet gestegen maar gedaald en voor steeds meer dingen, vooral voor zogenaamde ‘diensten’, moet meer worden betaald. De huizenkoopwoede heeft inmiddels geleid tot een gezamenlijke hypotheeklast van 500 miljard euro. Opruiming en afschaffing van de Oranjes zou meerdere lasten van de Nederlanders verlichten. Er zou woonruimte vrijkomen, ook in mooie buitenlanden. En er zou veel geld voor ons allemaal beschikbaar komen. Het vermogen van alle Oranjes tezamen wordt geschat op 500 miljard euro. Jazeker, da’s precies die 500 miljard die de huizenbezitters onder ons straks opeens moeten gaan ophoesten zodra de rente gaat stijgen. 

1. Zorreguieta is niet de remedie voor maar een van de oorzaken van onze geldproblemen! Volgende week woensdag de 30e oktober komt de dame naar Den Bosch in het kader van de Schuldhulproute. De vergadering die ze zal toespreken in de Verkadefabriek is natuurlijk besloten maar reken maar dat we haar gepanserde autootje op de toegangswegen op tijd zullen herkennen en een deuk bezorgen. 

Is getekend: Nederland Oranjevrij!

Het grappige (voor zover mogelijk in deze situatie) van president Macron in zijn door de brand in Notre Dame een week uitgestelde 'conclusie' van het grote debat (laten we het maar in kleine letters zetten) is dat hij de Gele Vestjes, de verzwegen motor achter het hele debat, als een politieke partij ziet, zoals er zoveel zijn. Hij begrijpt niet dat hij met het Franse volk te maken heeft.
In zijn adres op prime time had hij het over belastingverlaging, over van alles, maar niets concreets, geen enkele concessie aan de volksbeweging, die zich dan ook genegeerd voelt. Wat wil deze meneer in het Elysee vragen ook zij die een omwenteling vrezen zich af. Heeft hij de zaak nog wel onder controle met zijn flash balls en politie in jeans? Is hij niet losgezongen van de realiteit met zijn praatjes waarvan hij zelf zichtbaar geniet? Er breekt een moment aan dat Macron een obstakel gaat vormen voor de klasse die hij vertegenwoordigt. Dan zijn zijn dagen geteld.
Een van de grappigste passages vormde zijn oproep aan het Franse volk vooral niet blanco te stemmen. 'Dat leidt tot niets'. Zo'n stimulans om te stemmen voor die Europese nep-verkiezingen hebben de Fransen echt nodig. Verwacht dat ze helemaal niet gaan stemmen zoals wij ook zouden moeten doen. Om een middelvinger op te steken naar dat hele Brusselse circus met haar miljarden waterhoofd.
Maar eerst komen er nog 'Actes'. De strijd gaat gewoon door. Of gewoon, dat is niet het juiste woord. Want alles is juist ongewoon in het land waar ze dachten de arbeidersklasse na een roemrucht verleden uit te schakelen en daarom volgt de hele wereld ademloos wat zich in het land van de Revolutie afspeelt. Zaterdag meer. Live te volgen. (WK)

De Gele Vesten hebben op 21 oktober tijdens de hoorzitting over voorwaardelijke invrijheidsstelling na de helft van de straf te hebben uitgezeten door Julian Assange in Londen acte de présence gegeven en gedemonstreerd, in de beste tradities van de Franse Revolutie, universeel en internationalistisch. De betoging maakte deel uit van grote manifestaties voor de gevangen Wikileaks-leider. Twee bussen met 120 Gilets Jaunes waren naar Londen afgereisd. Volgens GJ-voorman van het eerste uur Maxime Nicolle maakte hij een verzwakte en aangeslagen indruk. Geen wonder na zoveel maanden in de ergste gevangenis van het VK, sinds zijn arrestatie op 11 april toen hij door de Britse geheime dienst uit de Equadoriaanse ambassade werd gesleurd. De rechter van het Westminster Magistrates Court verklaarde zich 'incompetent'. Assange werd terug naar zijn cel gebracht. Vervolgens gingen de Gele Vesten op andere plekken in Londen demonstreren. De oproep van Assange volgend, naar buiten gebracht door zijn vriend John Pilger: 'Spreek namens mij, want ik ben monddood gemaakt'. 

Acte 49 afgelopen zaterdag was weer als vanouds massaal, overal in Frankrijk, een opmaat naar 17 november als het protest een jaar oud is. Na de gewelddadigheden door de politie tegen de betogende brandweermannen ('soldaten' vallend onder het ministerie van Binnenlandse Zaken) eerder in de week. En niet te vergeten de Eerste Hulp die in staking is (maar natuurlijk gewoon doorwerkt) tegen Macron. De ontslagen werknemers van General Electric in Belfort.

De macht wacht een hete herfst. (WK)

Heden bereikte ons dit heuglijke bericht. Crimefighter Van Nimwegen kan langdurig op vakantie. En dat meisje van Bloos zit voorlopig nog wel even in de wachtkamer. Keurig werk van Jan Watse Fokkens, daar niet van. Maar wij hebben vorig jaar in deze serie aan Jan Watse gevraagd om ook eens te kijken naar het bloosloze gedrag van een andere bekende crimefighter: Michiel van IJzendoorn (1). Nooit meer iets over gehoord. Of zou het zo zijn, dat iets pas serieus wordt als de NRC een ei legt? Stay tuned (JP).

(1) Zie de afleveringen 625 tot en met 628 en 630.

Twee jaar geleden alweer. Toen werd op Malta onze roemruchte collega Daphne Caruana Galizia op gewelddadige wijze herenigd met haar schepper. Met een autobom. Waarover zij zoal schreef en wie zij daarbij op de tenen ramde kunt u in deze serie summier terugvinden. High society uit binnen- en buitenland, lowlives uit Malta zelf of uit de hak en de zool van de Italiaanse laars, het maakte haar geen flaus aus. Daar ligt mogelijk meteen een van de redenen, dat de mastermind cq. de opdrachtgever(s) voor de door drie eenvoudige Maltese lieden uitgevoerde moord nog niet is gevonden. Teveel unusual suspects. Uit een nieuw rapport dat door ijverige collega's bij elkaar is geharkt en vorige week het publieke toneel is opgeduwd blijkt dat het onderzoek waaraan in het begin van de postnatale fase ook Nederlandse speurneuzen hebben meegewerkt net zo hard opschiet als de bolide van Verstappen met vier lekke banden. In wezen was er niet veel te melden. Het enige interessante vormde wat ons betreft drie mogelijke nog naamloze opdrachtgevers die de lokale grutters op de korrel zouden hebben. Het zou gaan om een goed gevulde zakenman met weliswaar een blanco strafregister en in connectie met de werkzaamheden van Daphne nog schadevrij, maar die al wel in haar planning vermeld stond. En verder een meneer die pittig zou bijverdienen in de smokkelsfeer en een vogel die geen onbekende was in de door de Italiaanse buren beheerste gokwereld. Hm? Italiaanse gokwereld? Krijgt u ineens ook zo'n trek in Hema-worst? Raar hè? Stay tuned (JP).

Goedemorgen spijbelaars van school of werk of desnoods het leven zelve. Volgens de msm hebben jullie concurrentie gekregen: Extincton Rebellion. Ik ga straks in op dat concurreren. Eerst over die naam, en dan vooral het eerste woord daarin. Uitsterving. Vind ik goed gekozen. Klinkt zowel in het engels als bij ons dreigend. Donker en duister. Drukt goed uit hoe onze tegenstander zich voordoet.

Vriend Natuur is donker en dreigt. Vriend Natuur zal ons uitroeien en vrolijk fluitend verder evolueren. Vriend Natuur is ons al bijna vergeten. Natuur is dus niet te vangen door ons, en al helemaal niet in het woord vriend. Vriend is onze uitvinding, hier in het Westen. Iemand die we nog even niet de hersens inslaan noemen we een vriend. In Afrika noemen ze je familie.

Natuur is onze grootste tegenstander. Want we begrijpen haar niet. We kunnen niet met haar communiceren. Het is godgeklaagd: we maken foto’s van een zwart gat maar we begrijpen niet waarover die vogel het heeft. Na miljoenen jaren zijn we niet meer in staat om de andere dieren te verstaan. Uit arrogantie noemen we hen vriend. We weten niet eens hoe zij zich zelf noemen.

Vriend Natuur is in werkelijkheid onze vijand. Een vijand tegen wie we het afleggen. Altijd en overal. We hebben het al verloren, dat gevecht dat we nooit aan hadden moeten gaan. We doen er het beste aan ons alsnog over te geven. Met de witte vlag het oerwoud in en de kudde bizons tegemoet. Laten we om genade smeken. In een taal die voor Vijand Natuur te verstaan is.

Deze vijand staat niet tegenover ons in een ander uniformpje. Deze vijand kent geen overlopers. Op deze vijand krijgen we geen vat, ook niet als we hem opsluiten en martelen. Hij knijpt er dan gewoon tussen uit, door dood te gaan, zonder zich nog voortgeplant te hebben. Deze vijand streeft niet naar vrede maar naar onderwerping.

Laten we ons dus weer onderwerpen. Niet door de natuur vriend te noemen maar door in haar op te gaan. Gedwee en niet langer uit op gewin. We hebben niets gewonnen en hebben al bijna onszelf verloren. Nu kunnen we alleen nog rebelleren tegen ons uitsterven. Niet door Vijand Natuur te bestrijden en te onderwerpen, maar door ons neer te leggen. Als een hond in het zonlcht.

In de msm wordt verteld dat Extinction Rebellion bestaat omdat jullie niet zouden bestaan, opstandige en spijbelende jeugd. Ze zien het graag zo, in de kwaakkranten en op de kwekradio. Ze hebben het graag over concurrentie. Over machtsstrijd. Vertellen ellenlange verhalen over wie wie allemaal naar het leven staat in de polletiek.

Mispoes in het kwadraat. Die jongens en meisjes die zich aan elkaar verbinden met flinke platen ijzer hebben jullie nodig. Ga om ze heen staan en zitten. Keer je samen tegen de wout. En tegen de msm. Ook vandaag weer. Bevrijd een dier, en daardoor jezelf. Hup, allemaal naar De Efteling en de fik in die tent. En hop, naar de dierentuin en van het slot die kooien!

(JoopFinland)

Op vrijdag trokken 600.000 demonstranten, een groot deel te voet over de autosnelwegen, uit alle delen van Catalonië naar Barcelona voor een demonstratie die, net als voorgaande avonden sinds de vonnissen tegen de leiders van de opstand tegen Madrid, 's avonds werden voortgezet in confrontaties met de oproerpolitie. Honderden gewonden en arrestaties. 

PSOE-leider Sanchez speelt een rol Ebert en Noske die de Spartakistenopstand neersloegen waardig: deze 'socialistische' premier verklaart dat nu 'het recht zijn loop heeft gehad de situatie kan normaliseren'. Alsof de Catalanen de straffen tegen hun leiders zouden kunnen accepteren en 'weer gewoon aan het werk gaan' als Rotterdammers. 'Waar ze zo goed in zijn'.

Dit zijn vrome wensen van een Franquistische elite die na de dood van de Caudillo in 1974 met zijn monarchie dachten de verhoudingen zo te kunnen houden als ze waren. Bezoek de landerijen van de adellijke families in Catalonië. Of liever: sta aan de omheining met borden 'verboden toegang'. Hun wanstaltige welstand behouden heeft hen, samen met Catalaanse banken en bedrijven die hun hoofdkwartier naar Valencia of Madrid verplaatsten, tegen hun eigen volk gekeerd. Spanje is een feodaal land, waarin de markiezen, graven en hertogen onverminderd hun privileges genieten en de showpagina's aanvoeren. DAAR richt de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging, die voor alles Republikeins is, zich tegen. Net als de Burgeroorlog, waarvan de massagraven nog steeds worden geopend, is de strijd in Catalonië een sociale strijd. Klassenstrijd. Het is een bondgenootschap van (echte) socialisten, anarchisten en de Catalaanse bourgeoisie, die de laatste premiers leverde: de afgezette Carles Puigdemont, die zich ter beschikking van de Belgische justitie heeft gesteld, en zijn opvolger Quim Torra, die de Catalaanse politie (de Mossos d'Esquadra': 'de jongens van het Eskader') op de demonstranten moet afsturen om niet ook afgezet te worden.  

Dit kan niet goed aflopen voor de macht. Het geweldloze protest van de Catalanen tot nu is van karakter veranderd. Het geweld is geheel op het conto van Madrid te schrijven. Op hun Franquistische terreur. In Baskenland is als een van de uitzonderingen in 'Spanje' (er zijn geen Spanjaarden, slechts Andaluciers, Galiciers, Valencia en etc.) gedemonstreerd uit solidariteit. Daar is de gewapende opstand beëindigd na decennia burgeroorlog. Madrid speelt met vuur. En Brussel met hen. (WK)

Een bewogen adres. Weteringstraat 28 in Amsterdam. Een adres met een zwaar bezwadderd verleden. Neem even de tijd voor dit historische SPOK-artikel, dan weet u wat we bedoelen. Komt u naast de naam van Jürgen Steinke vanzelf ook die van Klaas Bruinsma en Peter Houtman tegen. Allebei heren die niet al te deftig aan hun einde zijn gekomen. Maar Jürgen leeft nog en slijt zijn ouwe dag genoeglijk vlakbij Kut op het Kroatische eiland Vis. Klinkt niet appetijtelijk, maar het valt alles mee. Lees hier maar eens wat hij daarover schrijft en roep daarna gerust “Fuck”. Stay tuned (JP).

Eerst de bijsluiter: dit stuk gaat over zelfdoding, en wie dat een ziekte of een misdaad of allebei vindt moet zichzelf vooral blijven zien als hulpverlener en hoeft zich niet door mij bedreigd te voelen. 

Een zuivere déja-vu was het. Ik had het allemaal al eens beleefd. Twee keer zelfs. In Finland. Ik had het daar begin deze eeuw in huiselijke kring over zelfdoding, er werd een telefoonnummer gebeld, ik werd alsof ik een drievoudige moord had gepleegd, zonder schoenen en met mijn broek op mijn knieën achterin een politiebus naar het ziekenhuis gereden en van daaruit naar de gesloten afdeling van een inrichting. 

Eenmaal in ‘observatie’ (d. i. een etmaal koffiedrinken en tv-kijken terwijl je wacht op een gesprek met een psychiater) had ik de mazzel dat iemand van het personeel wel wilde luisteren naar mijn verhaal. En dat hij met name begreep dat, indien ik mezelf had willen doden ik dat in Nederland zou kunnen doen zonder dat de smeris achter me aankwam. Dat zelfdoding in mijn moederland geen misdaad was. Je raadt het al: ik heb tijdens mijn jaren van afwezigheid iets gemist. Ik wist niet dat de Nederlandse samenleving inmiddels is aangetast door het veiligheidsvirus. Dat het land is volgehangen met camera’s en de muren er oren hebben gekregen. Dat veiligheid er een toverwoord is geworden, en de voornaamste bron van inkomsten voor smerige politici en dito ondernemers. 

En dus deed zich een poosje geleden in Nederland voor wat ik toen en daar in Finland niet voor mogelijk had gehouden. Ik had het in huiselijke kring achter de dijken over zelfdoding, er werd een nummer gebeld en vijf minuten later hadden we de smeris en Bram op de koffie. Bram was het ergst. Een mannetje in wegwerker-outfit dat claimde ‘verpleegkundige’ te zijn maar nog altijd het onderzoek aan mij moet verrichten waarover hij het had. In plaats daarvan begon hij mijn Finse vrouw op taalfouten te betrappen en te bellen met een ‘zorgplatform’ of zoiets. En om aandacht te vragen: of ik wel wist dat hij dit eigenlijk in zijn vrije tijd deed. En dat hij zijn stinkende best deed. Ik voelde me al bijna schuldig jegens het kereltje… 

Tijdens het gebel kwam ook 113 ter sprake, het telefoonnummer waarvan nu ook door de verantwoordelijke minister is vastgesteld dat ‘het niet bestaat’. Mijn vrouw was helemaal over de rooie omdat zij 112 had gebeld ‘en niet om de politie, toch?’ Bram bevool haar 113 aan, ‘want dat is de hulplijn, daarop kun je met iemand praten’. De twee agenten legden uit dat ze voor de veiligheid ‘van U en van anderen’ kwamen. 

Ik vertelde het stel over mijn ervaringen destijds in het Finse, en vroeg waar het respekt voor wat zij zo graag hun ‘patient’ was gebleven. Ik vertelde hen over mijn broer. Die heeft zich in 1984 het leven genomen maar niet dan na een lange en pijnlijke zoektocht naar een manier om dat met zo min mogelijk gevolgen voor ‘anderen’ te kunnen doen. ‘Van hem heb ik heel veel geleerd’, zei ik. ‘Van zelfbenoemde hulpverleners niets.’ 

Al het gebel van Bram resulteerde in nachtelijk vervoer met een ambulance naar dat zorgparadijs. ‘Nee, U kunt dat niet weigeren want dan brengt de politie U erheen’ en ‘Ja, die taxi terug moet U zelf regelen’. Gelukkig was de psychiater van dienst een lief, jong ding in zondagse jurk dat niets van opname wilde weten en me snel verleid had tot ‘een keertje praten in mijn praktijk’. Het zelfgekozen einde van voormalig bewindsvrouw Ella Vogelaar vorig weekeinde roept bij mij de vraag op of de ‘rich and famous’ onder ons er uit kunnen stappen zonder Brammen en andere ‘preventeurs’ op hun moeilijke weg te vinden. Niet dus. Piet Vroon, de opiniërende psycholoog die het illustere rijtje met daarin onder meer Joost Zwagerman, Wim Brands en Anil Ramdas twintig jaar geleden opende, kreeg in de Groene Amsterdammer vier jaar na zijn einde een bak stront van ene Louis Hoeks over zich uitgestort. Anil Ramdas werd na zijn dood door knuffelimmigrant Sylphain Ephimenco ‘laf’ genoemd, en exemplarisch voor allen die het ‘vroegtijdig’ voor gezien houden. Leest en huivert.

Zelfdoding is klaarblijkelijk de allervreselijkste misdaad, waarvoor zelfs na de dood de doodstraf wordt geëist… 

En dat staat allemaal haaks op de discussie over de goede dood, waarin na decennia ook de mogelijkheid bespreekbaar is geworden van euthanasie voor mensen die los van fysieke kwaal of leeftijd lijden aan het leven. Waar wordt de ruimte voor die goede dood, het zelfgekozen einde op een zelfgekozen moment, gecreëerd? Een zelfmoordenaar -om in de woordkeuze van Ephimenco te blijven- stuit op preventie, uniformen, de dreiging met vrijheidsbeperking, hij of zij wordt niet gesteund, niet gerespecteerd in zijn of haar keuze. 1, 2, 3 bellen? Wat mensen nodig hebben is een telefoonlijn waarin ze begrip krijgen.

(Joop Finland)

Online begraven worden, kan dat? En zo ja, voor hoelang? Vlak nadat we voor de tweeduzendste keer moesten vieren dat ene timmermanszoon uit Nazareth niet voor zijn cumulus betaald had en er na een nachtje alweer uit werd geveegd, neem ik U mede naar de eeuwige jachtvelden van het internet. Gaat Uw website dood, dan houdt ie niet op maar wordt bijgezet. Mits ie interessant genoeg is. Een club in het verre US of A beslist over dat laatste en harkt de resten bijeen op archive.org. Op de site het deurtje van een heuse tijdmachine. De Toekomst ontbreekt nog in de bestemmingen die op Uw kaartje staan, U kunt voorlopig alleen in de achteruit, maar dat is ook precies wat we in dit serietje willen.
Klikken we anno vandaag op nxtvn.com, van de club waartoe Adje Melkert in ieder geval een jaar geleden nog behoorde, dan knallen we op kilometerpaal 404, bij de afslag die je op de digitale snelweg niet moet hebben. Maar schrijven we de naam van het vehikel uit Amsterdam-Zuid in de waybackmachine van de archivarissen dan krijgen we weer keurig zicht op het poppenkastje waarin onze Ad zijn mogges laat zien naast dat van zijn Finse collegae Suvi en Broerlief Linden. Dan zijn we weer terug bij af, zou U kunnen zeggen, bij het punt in de tijd waarin alles op de Zuidas nog crescendo leek te gaan. Of was dat Zwarte Gat er toen ook al? Die enge buis waarin nxtvn met al wat daaraan hing in het voorbije jaar is opgezogen?
Laten we weer even meeliften met onze vriend Jukkis. We verlieten hem bij zijn vaststelling dat Zweden en Finland in het Ugandese achter een dikke opdracht van opperhoofd Museveni aanzaten: nieuwe spulletjes voor zijn smurfenpeloton. Zweden trekt als eerste aan de bel maar Suvi Linden is goede tweede. Hoezo Suvi Linden, vraagt Jukkis zijn eigen. En wij zijn nieuwsgierig naar zijn verklaring:

Hoezo Suvi Linden? Zij zit in het bestuur van de schemerige NxtVn, waarin ook haar broer Seppo Lindén. Interessante andere bestuursleden zijn de drie egyptenaren Akram Emil Farag, Alhamd Alkhayat, Khaled Naguib Zaky Sedrak, de kuweiti Ali A. A. Alzaben en een in de Verenigde Arabische Emiraten woonachtige aussi, Nicholas John Fortune.

Ten diepste gekwetst in Uw oranje ziel? Tja, U moet het zo zien: in de bossen bij Jukkis reizen ze wel es voor een weekeindje naar Amsterdam, en Ajax zegt ze daar ook wel iets vanwege Litmanen destijds. Maar verder vinden ze het niet wereldschokkend wat er bij ons gebeurt. Vandaar dus dat onze Ad, ooit would be prime minister of the Kingdom of the Netherlands, voor Jukkis een onbeschreven blad is. Wat mij weer een ezelsbrug verschaft naar het culinaristische slot van deze aflevering: het is helaas nog niet op met de feestdagen en dus halen wij bij de spar drie kloeke dozen met droge biscuitjes. Die gaan er vooral op de vierde mei goed in, met een eerlijk glas koud water…
(JoopFinland)

Bosschenaren en de oorlog, dat was niks en dat wordt nooit wat. Nu ze deze weken 75 jaar bevrijding vieren, trekken je tenen spontaan krom. Alleen al van de berichtgeving. Ronkende slagzeilen over dit of dat in de kunstsien van de stad in het teken van ‘75 jaar geleden’, in de meeste gevallen een toneelstuk over een plaatselijke verzetsheld of muziektheater naar aanleiding van de bevrijding door buitenlandse troepen. En natuurlijk de niet te vermijden verhalen van juist die enkeling die zich daadwerkelijk verzette tijdens de bezetting. Of bij gebrek daaraan de herinnering van zonen en dochters of desnoods neven en nichten aan die ‘helden’ van weleer… 

Zelf heb ik een jaar of zo geleden al eens me er publiekelijk over verbaasd dat wat Bossche clubjes zich in verband met de herdenking van de Holocaust hadden ingelaten met Uitgeverij Aspekt, de alt right bedoening van Perry Pierik en consorten. Getier van Pierik bij de eigenaar van het blad waarvoor ik schreef. En mijn ontslagname bij het blad toen die eigenaar voor Pierik zwichtte en het artikel van het internet haalde. Amateurisme ten top, met een eindredacteur die niet wist wat alt right is, en een eigenaar die op de stoel van die eindredacteur ging zitten… 

Hetzelfde tref je nu weer aan rond de Sint-Jan. De Bossche Omroep is de omineuze naam van het wekelijkse informatieblaadje van de gemeente Den Bosch. Met daarin een rubriek geschreven door lezers die Onder de Boschboom heet, ik kan het ook niet helpen. Vond in de papieren versie van het ding zojuist aan het eind van het bevrijdingsgehuil het enige kritische verhaal over wat er werkelijk gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog in en rond de stad. Good old Frans van Gaal stelt daarin dat concentratiekamp Vught vooral kon floreren bij de gratie van het wegkijken van al die dappere burgers en instanties. Niets heldenverering dus, maar eerder schaamte geboden rond de boorden van de Dieze… 

Maar is het wel Frans die dit schreef? In de blijkbaar door een kind van drie vormgegeven webversie van het krantje komt na veel googelen en zoeken, zuchten en vloeken onder het artikel opeens ene Andre Beks als auteur op de proppen. Wablief??? Misschien lossen ze bij de Roeptoeter de kwestie nog es op. Maar die oorlog, en dat verzet, is in ieder geval niet wat men er achteraf zo graag van maakt… 

(JoopFinland)

Wie hoort er in dit rijtje niet thuis: Johan Cruijff, Michel Platini, Franz Beckenbauer, Jürgen Steinke, Lionel Messi en Cristiano Ronaldo? Jürgen Steinke. Heel goed. U gaat door naar de volgende ronde. De op 24 maart 1949 geboren Jürgen Steinke was voor een groot deel van zijn voetballeven een speler uit de keukenkampioen divisie van de DDR tussen najaar 1968 en zomer 1984. Een laagvlieger dus. Maar na die periode lijkt hij flink hogerop te vliegeren. Met name in de Berlijnse stenenwereld en later ver daarbuiten. En dat trok ook de aandacht van Nederlandse stenenstapelaars. Snort u dit artikel in de Cobouw van 2 december 1994 maar even door dan malen wij ondertussen een paar bonen. Vet hè? Maar er groeide twijfel tussen onze kwabben. Hoe wordt zo'n eenvoudige drollenwipper als Jürgen Steinke tussen 1984 en 1994 grootaandeelhouder van Kondor Wessels? Om eens over een polletje te struikelen. En wanneer precies? Dat zegt Cobouw er niet bij. Nou staat er op het geboortekaartje van Kondor Wessels juli 1990 (1), dus Jürgen maakte na die maand pas zijn entree. Maar we mogen gerust aannemen dat ruim voor dat jaar waarin de twee helften van Duitsland weer aan elkaar werden geplakt geldwolven van beide zijden van Checkpoint Charlie de buit al aan het verdelen waren. Bijvoorbeeld via de naar waspoeder riekende Zwitserse Bank Cantrade, waar de Van Riemsdijkjes en de Van Lanschotjes de dienst uitmaakten en de crème van avontuurlijk Nederland onder wie ome Dik Wessels (bij leven grootaandeelhouder van de Bossche bollenbank) zijn ondeugende poen liet schoon spoelen (2). Al dan niet geassisteerd door de burgemeester van Oost-Berlijn die op ome Dik's pay-roll stond. Opvallend: in het Cobouw artikel wordt expliciet vermeld dat de Koninklijke BAM geen gebruik maakte van Jürgen's diensten. Kan zijn, maar een “voormalige” topman van dat illustere stenenbedrijf deed dat wel degelijk: Henk van de Meene (rip). De grootste wasbaas van Nederland. Kwootje van Peter Lagendijk daarover. Komt ie:

“Direct nadat ik aan de slag ging in de stenenwereld (3) werd ik door Henk regelmatig naar Düsseldorf gestuurd voor het sluiten van enorme deals met vertegenwoordigers van Steinke, onder wie Volker Diedenhofen, een topjurist. Overigens was Steinke bij Henk geïntroduceerd door Floor Mouthaan, wiens broer Niek hotemetoot was bij Van Lanschot en wiens carrière nou niet bepaald vlekkeloos was “ (4).

Peter stuurde tegelijkertijd een KvK-uittreksel van de uit 1977 stammende stenenonderneming Amlyn Holding mee, waarin Henk in een later stadium als stille vennoot optrad. En hoppa, daar gaat de bal over de hoofdtribune. Want de Steinke die in dit epistel wordt opgevoerd heeft een dubbele voornaam, Jürgen Berth, en komt uit Reutlingen ten zuiden van Stuttgart. Nog zo erg niet, maar hij werd ook op een totaal andere datum afgeleverd door de ooievaarexpres dan onze Berlijnse keukenkampioen: 25/12/1941. Overigens blijkt Jürgen Berth al enige tijd geleden verhuisd te zijn naar Vis, een eiland onder de Kroatische kust, van waaruit hij zijn zakelijke imperium aanstuurt. Een laten we nou een deel daarvan terugvinden in Amsterdam. Niet bij een van de gebruikelijke, belastingparadijselijke trustkantoren, maar op het adres Kazernestraat 18 huis in de rustieke Amsterdamse Plantagebuurt. Amlyn Holding, Capricornus (later omgedoopt in Citime), J.A.N. Mommsenstrasse 6, RWE Wärme Berlin, Tulipan Grupa (aka Tulp Groep), BUWOG Holding, Euréal, Matura Bauten, Elvira Vermögensverwaltung, Drug Verwaltungs- und Beteiligungs GmbH en E-two energy. Om eens een flink bekertje om te gooien. Allemaal van Jürgen Berth Steinke. Mede dankzij zijn samenwerking met wasstraatkoning Henk van de Meene. En niet te vergeten met de Habib Metropolitan Bank. Een Pakistaans spaarvarken dat bij ons al eerder door de modder knorde in de aan de voormalige Rotterdamse bef Geert-Jan Dolk opgehangen serie Shady. Inclusief en geheel gratis de Iran-Contra-affaire, de Mossad, een drugsonderzoek, wasstraten, tête-à-têtes van Van Riemsdijk junior en Dolk etcetera etcetera. Een absolute must read. Net als binnen deze context het artikel “Retourtje Cantrade”en de nog op stapel staande vervolgartikelen van deze serie. Stay tuned (JP).

(1) Bij de totstandkoming van deze nieuwe bouwonderneming nam David Wessels heel verrassend Goliath IBB-Kondor over. De herkomst van de poen? Goeie vraag.
(2) Hoe de verhoudingen lagen tussen ome Dik en de Nederlandse banken moge blijken uit het bericht van afgelopen week, dat de Rijssense stenenstapelaar en officier in de Orde van Oranje Nassau namens die spaarvarkens druk uitoefende op cliënten die excessief rood stonden om over de brug te komen. Bijvoorbeeld door het opdoeken van hun bedrijf. Dat ondersteunt nog maar weer eens het verhaal over ome Dik's rol in de affaire rond Ger Visser, oud-eigenaar van Eurocommerce, dat u keurig uitgeserveerd kunt terugvinden in de serie “Vrienden onder elkaar”.
(3) In de laatste jaren van de vorige eeuw, nadat Henk een deal in elkaar had gehangen met de latere buschauffeur Teeven om een verblijf in een kerker te voorkomen.
(4) Dit recente artikel onder de rauwe titel “Corruptie” geeft u een leuk doorkijkje in die carrière.

Viel het u ook op vandeweek? Liet Emmanuel C(ocos) Macron weten dat hij op korte termijn zou zorgen voor extra veiligheidsmaatregelen ten behoeve van zowel het Franse militaire als burgerpersoneel dat in het noorden van Syrië van de Koerdische zon zat te genieten. Vanwege het vertrek van de Amerikaanse houwdegens uit het gebied en het dreigende Turkse kromzwaard. Of ie daarmee via een B-weg bedoelde dat ook de sportieve Haantjes deze week werden teruggeroepen was niet helemaal duidelijk. Maar mocht dat inderdaad zo zijn, dan moesten ze blijkbaar eerst nog een dringend klusje afmaken. Want wat snorkelden wij gisteren op? Dat Emmanuel's Galliërs samen met wat Noorse bondgenoten de Frans/Zwitserse cementmolen van Holcim/Lafarge in noord-Syrië in de hens hadden gestoken. Nou zit daar enige logica in, want zoals u weet heeft het bedrijf indertijd met instemming cq. begeleiding van Franse geheimsmurfen IS zo keurig geassisteerd bij de aanleg van ondergrondse bunkers etcetera en genoot het van onze zijde speciale belangstelling door de aanwezigheid van Geertje van Estrik in het financiële topechelon van het bedrijf (1). En stel je voor, dat ondanks al die “veiligheidsmaatregelen” toch nog meer bewijzen van de naar eau de Vichy riekende hulp aan IS in handen zouden komen van de naderende strijdkrachten van Adolf Assad en Vlad Poetin. Ca serait chatte. Dus dan maar de hens erin. Zo gaat dat in onze vrije democratische wereld. Stay tuned (JP). 

(1) Mochten uw herinneringen aan de lotgevallen van Geertje onverhoopt in een zwart gat zijn gevallen dan biedt onze zoekmachine soelaas.

De nakende overwinning van de komiek Zelensky op chocoladekoning Poroshenko is een nederlaag voor Deep State en de Navo, ook al zou Zelensky een pion van een miljardair blijken te zijn. De investeringen in Poroshenko door het westen in deze oligarch, van Merkel tot Macron, van Rutte tot May, maken deze nederlaag een van hen.
Er zijn al veel parallellen getrokken met Grillo in Italië, maar in Italië woedt geen oorlog. Voorlopig.
Dat wordt een van de grote vragen voor de kersverse president, naast de hamvraag 'Gaan we door met de oorlog tegen Donetsk en Loegansk?: wat te doen met de gewapende fascisten die onder Poroshenko in het leger zijn opgenomen. Die van de hakenkruizen en de SS insignes.
Poroshenko heeft nu zijn nederlaag toegegeven. Met een waarschuwing. Hij blijft in de politiek, het klonk zowaar dreigend, en dat wat hij 'met zijn fantastische team' in 5 jaar heeft gerealiseerd beschermd moet worden. Hij deed een beroep op het leger. Laten we (en de Oekraïners natuurlijk helemaal) hem en het leger goed in de gaten houden. Maidan was ook een staatsgreep.
De uitlatingen van Zelensky over de oorlog zijn op zijn zachts gezegd ambigu geweest. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn. Hij heeft zijn feestende aanhang verzekerd dat hij ze niet zal teleurstellen. We zullen zien.
Pas als de kanonnen zwijgen in Oost-Oekraïne zullen we weten of de oorlog van Deep State en de Navo wordt voortgezet of gestaakt. (WK)

Een functionaris van het Pentagon vertelde Newsweek hoe het Amerikaanse leger de Russische militaire politie, die een buffer tussen de Turkse invasietroepen en het door de Koerden te hulp geroepen Syrische leger hebben gelegd, in de omgeving van Manbij de Russen hebben rondgeleid om ze op 'riskante plekken' te wijzen. 'Het is in feite een overdracht', vertelde hij het blad. De Amerikanen ter plekke zouden zich schamen over het in de steek laten van de Koerden en zouden de Turken de voet dwars willen zetten in hun opmars. Op beelden is te zien hoe de Russen een volkomen intact kamp van de Amerikanen, inclusief een ingenieuze toegangspoort zijn binnengetrokken. Ze kunnen zo in de tenten gaan liggen. Dat zijn de details van de spectaculair snelle opmars van het Syrische leger in Noord-Oost Syrië en de Russische militaire politie. Het is een grote tegenvaller voor Erdogan die gisteren trots vertelde '1000 km2' te hebben ingenomen. De stad Ras al Ain is door de Koerden inmiddels terugveroverd op de Turken. Assad rukt erheen op. Kobane, een van de doelen, heeft Erdogan in een telefoongesprek met Trump beloofd niet aan te vallen. Zo is het succes van de operatie binnen een week ernstig bemoeilijkt voor Ankara. Rusland heeft te kennen gegeven de Turkse inval 'onaanvaardbaar' te vinden.  De Franse minister van Buitenlandse Zaken Le Drian verklaarde dat de Russische en Franse belangen samenvallen, een opmerkelijke vaststelling die het isolement van Turkije duidelijk maakt.

Het gemekker over 'de arme Koerden' zal verstommen nu zij de deal met Damascus hebben gesloten die 'wij' altijd probeerden te voorkomen met valse beloften. 'Onze ongerustheid' zal zich nu concentreren op de gevangen IS-strijders en hun gezinnen die in kampen verblijven. 'Laat ons alstublieft niet in handen vallen van het regime. Als dat gebeurt, iedereen kent de oorlogsmisdaden die hij pleegt', richtten 2 Australische IS-vrouwen zich tot de regering in Canberra. 'Wij' moeten hen beschermen tegen Assad. IS zou uitbraken forceren en zich hergroeperen. Of erger: dat ze hier komen. De Nederlandse Justitie stelt ons gerust: geen massale terugkeer, 'omdat IS-strijder geen geldige reisdocumenten meer hebben'. 'Een geluk bij een ongeluk', als we onze leiders mogen geloven.   

Vice Pence en minister van BZ zijn door Trump naar Ankara gestuurd om te praten, maar Erdogan weigert hen een onderhoud. Amerikaanse gevechtsvliegtuigen vliegen boven Noord-Oost Syrië. 

Het is niet waarschijnlijk dat Erdogan zijn beoogde doelen kan verwezenlijken. Het zal zijn positie binnenlands verder verzwakken. Turks-Koerdistan roert zich. De bevrijding van Syrië is een stuk dichterbij gekomen. De operatie 'Vredesbron' is dus een grote misrekening van de Sultan aan de Bosporus. (WK)

2000 'casseurs' staan volgens minister van binnenlandse zaken Castaner klaar voor Acte XXIII in Toulouse, Bordeaux en Parijs. Ditsoort voorspellingen hebben de neiging uit te komen in het spel tussen het verzet en de regering Macron. Nooit werden deze vandalen, de 'Black Bloc's, ooit voor het gerecht gebracht. Hoe kan zoiets vraagt het denkende deel van de bevolking zich af. Er bestaan speciale eenheden tegen terrorisme. En de BAC's, de politie in jeans die in optreden en voorkomen zo doen denken aan de zwarte vernielers. Ze hebben nooit een van hen aangehouden. Ze waren nooit aanwezig als de knokploegen toeslaan. Toevallig?
80.000 politieagenten (a 550 e per dag van inzet tegen de Gele Vestjes), hoeveel van de door Castaner aangekondigde vandalen zullen worden gearresteerd?
Over deze BB wordt beweerd dat het om een internationale organisatie gaat, ontwikkeld tijdens de acties op G-zoveel en klimaatconferenties. Hun inzet tijdens de vreedzame acties van de GJ blijft een raadsel voor MSM. 'Actievoeren zit ze in het bloed'. De vele vragen rond het Bataclan drama, de terreuraanslagen die even plotseling oplaaiden als ze weer uitdoofden, de angst die ze zaaiden en wie dat goed uitkwam, hebben tot veel speculaties over de ware achtergronden geleid. Ook de manier waarop Macron de brand in de Notre Dame gebruikt voor politieke doeleinden roept veel vragen op. De architect van de laatste restauratie acht kortsluiting onmogelijk. Een bisschop suggereert een cyberaanval.
Zeker is dat het de regering Macron uitzonderlijk goed uitkomt allemaal in haar pogingen het verzet te breken. Hij heeft haast. Want als Macron er niet snel in slaagt de Gele Vestjes thuis te laten blijven is zijn uhd over en wordt hij ingeruild. Het gaat om de bezitsverhoudingen in een maatschappij waarin de lagere middenklasse met de rug tegen de muur staat. Dat is voor de Nederlandse samenleving voorlopig onbegrijpelijk. Wij horen bij het welvarende noordelijke deel van Europa. De grens loopt dwars door Frankrijk. Het middelpunt is het welvarende Pawijs waar het centrum van de macht huist. De Revolutie weet precies waarheen ze moet optrekken. Daarom worden alle kaarten gespeeld, inclusief de Black Bloc 's. Daarom wordt het centrum van Parijs morgen, terwijl de brand in de Notre Dame nog nasmeult, opnieuw in gemene rook gehuld. Acte XIII. De strijd gaat gewoon door. (WK) 

Wij hebben geen herinnering aan de DDR. Zo luidt mijn conclusie na het een etmaal lang moeten inhaleren van de berichtgeving over ‘Ruinerwold’. Wij lijken wel geboren en getogen in de verklikkersstaat. Huldeblijken aan de nieuwsgierige buurtjes en niemand van de nieuwsboeren en talkshowhoeren die zich afvraagt wat of een misdaad nu eigenlijk is begaan in die boerderij. 

Op basis van wat voor recht reed de smeris daar het erf op? Volstaat de achterdocht van een buur die er ooit een camera in een boom zag hangen, om de privacy van een gezin te verkrachten? En zou die kerel van vijfentwintig die die kroegbaas over de vloer kreeg nu echt de enige ‘vreemde kwast’ zijn die die man ooit heeft medegemaakt? Dan is zijn gelagkamer een wel erg saaie… 

Camera’s in een boom? Ik vind dat veel minder schrikwekkend of apart dan camera’s in een winkelstraat in Meppel of Hoogeveen. Iemand die het einde der tijden afwacht in de beschutting van een moestuin en met hulp van geitemelk? Ik vind dat zo iemand veel minder op zijn geweten heeft dan de rijke stinkerd die de beurzen van de wereld laat ontploffen of pak em weg Jemen met de door hem verkochte wapens laat platbombarderen en de gevolgen van die daden afwacht achter zelf aangebracht prikkeldraad rond een luxe villa in een warm land. 

De DDR was een land waar de muren oortjes hadden, letterlijk. Waar op aanbrengen een premie was te verdienen, en duizenden mensen werk vonden in het aanleggen van dossiers over niks. Vanuit de DDR vluchtten mensen naar onze dreven. Zijn we dat werkelijk kwijt uit ons geheugen? En moeten we echt zo fier zijn op wat we die lui uit het Land van Bartje laten zeveren over ‘normaal’? Alsof die kinderen uit dat kluizenaarsgezin iets van waarde is onthouden? Vandaag hebben ze geleerd wat oorlog is, en waar de Partij voor de Dieren voor staat… Tel uit je winst! (gvd)

Het uitstel tot 31 oktober van Brexit dat bedoeld is als afstel heeft de Europese verkiezingen die daardoor toch gehouden worden in het VK, een vreemd belang gegeven,  omdat het de enige mogelijkheid voor de Engelse bevolking is om haar ongenoegen over de gang van zaken en meer specifiek over de conservatieven van May te laten merken. In de peilingen wordt een dramatisch verlies van de Conservatieven voorspeld, alsmede een spectaculaire winst voor de anti-EU partijen UKIP en de Brexit - party van Farrage, die nog nauwelijks is opgericht. Labour, dat met May deze uitstel-deal heeft gemaakt zou volgens sommige peilingen gespaard blijven.
Officieel hebben deze Europese verkiezingen natuurlijk geen gevolgen voor de regering May. Toch zal het bij een dramatisch verlies moeilijk zijn deze roestende 'blikken lady' te laten zitten voor de Conservatieve Partij. Veel Lagerhuisleden hebben het zinkende schip al verlaten. Om hun hachje in hun kiesdistrikt te redden. Bijzonder grappig wordt de vertegenwoordiging in Brussel van het Engelse volk door de charismatische Nigel Farrage. Alleen in Brussel om de anti-EU stem te laten horen en verder niets. Het zal het theater te Brussel nog onzinniger maken dan het al was en dat is knap. Farrage zal bijval krijgen van alle 'populistische' partijen uit andere EU-landen. Denk aan de Lega en de 5 sterren in Italië. Maar ook partijen uit Polen, Slowakije en Hongarije. En Oostenrijk, Tsjechië en Frankrijk. Allemaal partijen die mot hebben met Brussel om verschillende redenen. Uit landen waar een grote scepsis bestaat over het Europese.
Alleen Nederland, Ierland, Duitsland (maar hoe lang nog), Scandinavië en de Baltische Staten lijken nog gevrijwaard van het anti-Europa virus. Over Griekenland, Spanje en Portugal hebben we het nog niet gehad. Ook daar is sprake van bekomst. Zeker in Catalonië dat door Brussel geheel aan haar lot werd overgelaten in het conflict met Madrid. En zou Brussel populair zijn in Griekenland? Ik zou er geen geld op zetten.
De Europese verkiezingen blijven een perfide legitimatie van een supra-nationale staat (maarnietheus) waarvoor niemand ooit gestemd heeft. Het 'Verenigd Europa' van Hitler, in een nieuw jasje gestoken door Petain-minister Monnet en zijn team, zonder enige volksraadpleging. Volgens de wensen van het grootkapitaal en de markt. Tenkoste van de bevolking. En dan vooral in het zuiden, waar Brussel de concurrentiepositie heeft verwoest.
Maar er zijn door de idiotie rond Brexit dus interessante aspekten. (WK)

Het vonnis is geveld in het politieke proces tegen de negen leiders van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging: 8 tot 13 jaar. De helft van het maximum (25 jaar) zoals geëist door Madrid's Openbaar Aanklager. Oriol Junqueras, vice-premier in de 'regionale' regering van de naar Brussel uitgeweken president Carles Puigdemont, kreeg de hoogste straf: 13 jaar. De overige 8 verdwijnen, als het aan de macht ligt, 9 tot 12 jaar achter de tralies voor 'opruiing en burgerlijke ongehoorzaamheid': het houden van demonstraties, het organiseren van het Referendum op 1.10.2017 en het vervolgens (halfslachtig) uitroepen van de Onafhankelijkheid in het Catalaanse (deelstaat)parlement. In 'rebellie' werd niet bewilligd door het Hooggerechtshof dat de uitspraak deed: er was geen sprake van het oproepen tot geweld. Dus alleen de mogelijkheid bieden tot 'stemmen' is al voldoende voor deze extreme straffen. 

Onmiddellijk zijn de Catalanen de straat opgegaan en hebben het vliegveld van Bacelona bezet. Madrid denkt met deze zware straffen de Catalaanse opstand te bezweren. Met de Baskische opstand (vanaf het begin met wapens) is dat ook gelukt, zo malen ze. Dit varkentje moet ook kunnen worden gewassen. Geloof het maar niet.

Dit kan alleen maar tot meer verwikkelingen en geweld (de opstand was tot nu geheel geweldloos) leiden. Het idee dat zo'n uitspraak tot bestendiging van de situatie zou leiden is een gevaarlijke misvatting van de Franquistische staat. Na de dood van Franco (1974) is er niets essentieels veranderd bewijst deze uitspraak het gelijk van de Catalanen. Cosmetische aanpassingen hebben de 'permanenten', een repressieve staat met paramilitaire politie, geheime diensten, verrot juridisch systeem en de monarchie, intact gelaten. Alleen de Republiek kan daar verandering in brengen, zoals geeist door de Catalanen. Ze zullen winnen.  'Abajo el terror Franquista!' (WK)

Goedemorgen mijn allerliefste spijbelaars. Je suis Kees Koning, da’s de kakelverse leus voor deze oproep om ook deze donderdag de brand te steken in de schooldag. Zo, dat zijn een heleboel ezelsbruggetjes. Laten we maar es beginnen met zuiderbuur Fransje.
Wat een krokodilletranen deze week, geplengd vanwege die kerktoren in Parijs, vinden jullie ook niet? Twee weken terug moest er aan de oevers van de Seine nog deur-aan-deur toiletpapier verkocht worden om die verbouwing die al decennia voortsleept eindelijk es voor Frans te krijgen. Komt pas geld los zodra zo’n bouwvakker een sleets petroleumkacheltje aan laat staan!
En dan heb ik het nog niet over die lui die die kerk en die brand als symbool voor hel en verdoemenis zien. Macron natuurlijk, die het met dat scheuterige stemmetje van hem over grandeur heeft, da’s frans voor een stijve. Maar helemaal het apezuur krijg ik van die dinsdagmiddagadventisten, die gelegenheidsgristenen die die kerk uitroepen tot symbool van ‘ons’, en daarmee bedoelen ze dan ‘ons’ gristendom, afgezet tegen ‘hullie’ hun andere dommen. Bijkans elk kerkgebouw is door ‘ons’ omgeturnd tot pretpark of dikkelippenstudiootje, maar als het laatste in de hens staat moeten ‘wij’ ons er verbonden mee voelen. Nomdesju, je zou als god zijnde bijna met een blikseminslag hier en een bosbrandje daar ook de laatste verbindingen tussen jut en juul opblazen!
Maar Kees Koning… Aan hem hebben we de naam van dit serietje te danken. Zonder die taalgrap dan. Opgeruimd staat netjes noemde Koning de actie waarbij hij met een kloeke bijl en een dito voorhamer ‘onze’ militaire vliegvelden opwandelde en straaljagers en bommenwerpers te lijf ging. En landingsbaanlampen en zendmasten. Of hij nam een wat grotere nijptang of ijzerschaar en haalde daarmee de hekken rond zo’n basis open.
Kees Koning haalde het beste in zijn vijanden naar boven, zou je kunnen zeggen. Omdat hij priester was. En omdat hij geen geweld tegen mens of dier wilde grbruiken. Dus in de gristelijke hoek vond men hem een afvallige, en in de hoek waar men zo graag de oorlog verklaart aan de oorlog vond men dat hij daarbij in de weg liep. In beide hoeken vond men dat Koning het af moest leren door hem gevangen te zetten. De man zat dan ook jarenlang in de cel.
Goed voorbeeld doet goed volgen, zo heeft dit serietje als motto. Het is Witte Donderdag, dus nu als de gesmeerde bliksem de klas uit jullie, naar het hok van de portier voor tangen, scharen en een flinke hamer en hup, naar het dichtstbijzijnde vliegveld. Maakt niet uit of het militair is of niet. Jullie weten ook dat het vliegverkeer de grootste vervuiler is. Maak die start- en landingsbanen onveilig en ga te lijf wat daar aan glas en beton en staal staat. Doe het ter nagedachtenis van Kees Koning. En ga dan in zijn naam naar het dichtstbijzijnde voormalige kerkje en sla daar de huidige inventaris, of ie nou uit zonnebanken of uit alles voor de bergbeklimmer bestaat, kort en klein en in duizend mootjes. Dat wordt morgen met recht het vieren van een goede vrijdag!
(JoopFinland)

Keken we niet van op. Dat onze Amerikaanse collega Whitney Webb in haar nieuwste bijdrage over het Epstein-schandaal tot de conclusie komt, dat een hele strot aan Britse publicaties over de betrokkenheid van prins Andrew in deze affaire van het internet is gehaald. God save the prince nietwaar. Maar dankzij het materiaal dat voor die verdwijningsact is gesaved wist zij toch te achterhalen dat de prins en Eppie elkaar al heel wat langer kenden dan tot nu toe werd aangenomen. Met Ghislaine Maxwell als Dritte im Bunde. En ook dat Andrew zich bijvoorbeeld al in de jaren negentig in Thailand drifig liet “masseren” op zijn eigen matje. Met medeweten van zijn vrouwtje Fergie. Dat de Mossad bij die expedities al op het vinkentouw zat te kwinkeleren mag je niet als een complete verrassing presenteren. Trouwens, over de activiteiten van de Israëlische geheimsmurfen binnen de Eppie-context deed voormalig werknemer Ari Ben-Menashe in een eerder artikel van Whitney al ruimhartig een Dode Zeerol open (1). Al deze ellende consumerend gaan onze gedachten onwillekeurig terug naar de vroege jaren tachtig van de vorige eeuw in Nederland. Toen ontrolde zich ondanks allerlei tegenmaatregelen van de Staat der Nederlanden de story rond het bezoek van prins Claus aan een paar homo-uitspanningen in New York. Samen met Frits Salomonson. De bef van Bea en en de prins sinds 1966 en naar later bleek een notoir pielemoosjesliefhebber, die zich daarnaast zakelijk had gelieerd met een flink aantal avontuurlijke ondernemers uit de Amsterdamse scene. Nou zal het u misschien niet zijn opgevallen, maar Frits behoort tot het uitverkoren volk en mede gezien zijn hoge maatschappelijke positie zonder enige twijfel minimaal informant van de Mossad en mogelijk zelfs een sayanim. Hoeveel artikelen zijn over dat aspect van de narigheid rond prins Claus in de Nederlandse msm gepubliceerd? Mocht u wat vinden dan houden we ons aanbevolen. Stay tuned (JP). 

(1) Zie voor Ari ook aflevering 18 van de serie “Paris s' éveille”.

Laten we vooral niet vergeten dat Frankrijk het meest katholieke land ter wereld is. De hoeder van het Vaticaan. Zoals het Katholieke vakbondsblad de Volkskrant tevreden vaststelde bracht de brand in de Notre Dame de Fransen 'weer samen', na de onrust van 5 maanden Gele Vestjes. Voor president Macron, die de uitslag van het Grote Debat uitstelde, kwam het als een geschenk uit de hemel, aan de vooravond van de 'heilige week'. 'Allemaal weer samen', de blijken van ontzetting vanuit de hele wereld en de verzekering van de regeringsploeg van 'Jupiter' dat de kathedraal weer 'mooier zal worden dan hij was', hoe een ongeluk een geluk kan zijn. Wie wil nu nog demonstreren, terwijl het symbool van het katholieke Frankrijk nog nasmeult?
Nu valt de betekenis van de Notre Dame de Paris moeilijk te overschatten. De in de 12e eeuw gebouwde kerk was de grootste van zijn tijd en een voorbode van de rol die Parijs zou spelen in de geschiedenis. Een bewijs van de technische voorsprong die Frankrijk zou nemen op de rest van de wereld. De plaats waar haar koningen zouden worden gekroond, getrouwd en begraven. Het Parijs van 'Paris vaut bien une messe', van Napoleon en Josephine en van Victor Hugo. De plaats ook waar tijdens de Revolutie de revolutionaire cultus van 'het opperwezen' werd gehouden, omdat zonder nog voor onmogelijk werd gehouden.
De relatie met de kerk is in het land van de 'laiscitee' altijd ambigue geweest en zal dat blijven. Acte 23 komende zaterdag zal anders zijn in het licht van de uitslaande vlammen in het centrum van Parijs, waar normaal de traangasgranaten voor rook zorgen en de mensen ogen worden uitgeschoten en nu gewijde muziek klinkt.
Maar evenzeer als katholiek is Frankrijk ook het land van de Revolutie. En die gaat door, of Macron het nu wil of niet. (WK)

Een voorspelling uit eerdere afleveringen van deze serie die is bewaarheid: de Koerden en Damascus hebben op de Russische basis bij Latakia een bondgenootschap gesloten en Syrische troepen trekken momenteel Noord-Oost Syrië binnen. Ze zouden op weg zijn naar Kobani, aan de grens met Turkije, en naar Raqqa, Hassakah en Qamishli (1). Trump maakte zondag bekend dat ook de laatste Amerikaanse troepen uit de grensregio worden teruggetrokken. Een Amerikaanse basis bij Kobani kwam dit weekend onder Turks vuur te liggen. Volgens andere berichten probeert het Amerikaanse leger de opmars van Assad's troepen te blokkeren. De Russische luchtmacht zou verhinderen dat de Turkse luchtmacht luchtsteun geeft aan de oprukkende troepen van Erdogan (bron). Op beelden uit de gevangenenkampen in de grensregio is te zien hoe IS-gevangenen inmiddels massaal uitbreken. 'Geen Nederlandse strijders voorzover bekend', stelt Den Haag ons gerust. 'Een geluk bij een ongeluk', proficiat Rutte. Erdogan en zijn vazallen beweren de stad Ras-al-Ain te hebben ingenomen en Tal Abayad te hebben omsingeld. Koerdische politici worden door de Turken standrechtelijk geëxecuteerd. Het walgelijke wetteloze spel van een moord-incursie, flagrant in strijd met het volkenrecht. Opvallend in de crisis rond de inval van Turkije in Noord-Oost Syrië is het complete isolement waarin Erdogan zich heeft weten te manoeuvreren. Er is geen land dat hem steunt behalve Qatar. Maar dat is zo zuiver opportunisme dat het weinig betekenis heeft. De verder anders zo verdeelde Arabische wereld veroordeelt hem. 'Syrië terug in de Arabische Liga (waaruit het op instigatie van de 'betalende' Golfstaten was geroyeerd)', klinkt het. Dat isolement is een prestatie. Het zal zijn aanhangers (bron) nog doller maken. In onze pers wordt zoveel onzin verkocht, dat het pijn aan je ogen doet. Over zijn dreigement miljoenen Syrische vluchtelingen deze kant op te sturen (alsof die niet tegengehouden zouden kunnen worden), over hoe hij nu 'sterker zou staan in het diplomatieke eindspel om Syrië'. Ze weigeren te begrijpen dat Erdo een kat in het nauw is. Die een wanhoopsdaad begaat omdat het economische succes is opgedroogd waarmee hij zijn megalomane politiek kon verkopen in eigen land. Maar de koek is nu op. Zijn aanhang kalft af. Dat was al te zien in de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Het moment voor een actie om alle neuzen weer dezelfde kant op te krijgen. De woorden van Trump, 'als je te ver gaat maak ik je economisch kapot is minder gek dan het lijkt: Turkije is in ernstige economische problemen die de steun voor Erdogan vermindert. Door de 'nationale kaart' te spelen (oorlog) probeert hij de aandacht af te leiden. Beproefd middel. Netanyahu probeerde het ook vergeefs met z'n annexatie. Erdogan speelt net als Bibi quitte of dubbel. Dat Erdogan deze inval doet 'omdat de Koerden in Syrië een eigen staat hebben gesticht' is de volgende kolder van MSM. De Koerden weten het zelf het best en hebben er nooit een geheim van gemaakt dat ze deel uitmaken van Syrië. De banden met Damascus zijn nooit verbroken. Dit idee, en de hoop de Koerden tegen Assad te laten vechten, bestond slechts in Washington (maar niet bij Trump!) en de Navo. Ze droomden. Er vanuitgaan dat YPG en PKK (tegenwoordig in MSM in een adem genoemd sinds de inval, een groot succes voor Erdogan) er in geloofd hebben is een volgend droombeeld. Abdullah Öcalan heeft nooit een eigen Koerdische staat voor ogen gehad. Slechts een democratisch Turkije waarin alle volkeren gelijke rechten zouden hebben. Dat Turkije 'tandenknarsend' zou hebben moeten toezien hoe 'de Koerden' (die bestaan niet: er zijn Turkse, Iraakse, Iraanse en Syrische Koerden) in Irak een eigen staat kregen is een volgende leugen van bijvoorbeeld Rob Vreeken in de vreselijke Volkskrant die zich probeert te redden uit belachelijke verslaggeving: in werkelijkheid waren Turkije en speciaal Erdogan de grootste steunpilaren van 'het autonome gebied'. Zonder de steun van Ankara was dit Navo-project om Irak te verzwakken nooit van de grond gekomen. Ze hebben het feodale Barzani-staatje juist gebruikt tegen de anti-feodale PKK, hun vijand in 35 jaar burgeroorlog. Deze wetenschap is aan de 'experts' niet besteed. Dat leest u alleen hier. (WK)

70 leden van het Lagerhuis, zowel van Labour als Conservatieven, hebben een brief aan May ondertekend om Assange te laten uitleveren aan Zweden. Om het geheugen op te frissen: de affaire Assange begon met de beschuldiging door twee Zweedse vrouwen van misbruik. Deze beschuldiging werd ingetrokken en er bestaat geen aanklacht meer tegen Assange door de Zweedse justitie. Een uitlevering aan een land waar geen aanklachten bestaan is dus op zijn zachtst gezegd vreemd. Het lijkt er meer op dat het Britse lagerhuis het gloeiende kooltje Assange wil doorschuiven om ongestoord een deal te kunnen sluiten over afstel van Brexit tbv het kapitaal. Een 2e Referendum. Na alle heisa zouden de Engelsen (de rest is franje) nu in meerderheid tegen stemmen is de inschatting.
Het laat zien hoezeer de affaire van Assange gelinkt is aan Brexit, zie de titel van deze serie. Zoals ik al eerder schreef bestond de vrees dat een regering Corbyn de uitlevering van Assange zou tegenhouden. Hoewel ik dat nog moet zien. Een Labour regering is slechts een cosmetische ingreep tbv datzelfde kapitaal. Of Corbyn het verschil kan maken valt niet te bezien, omdat May in het onvoorstelbare pandemonium gewoon aanblijft.
Een uitlevering aan Zweden zou grotesk zijn. Ook Zweden ("neutraal", nou dan weet je het wel) kan Assange vervolgens aan de VS uitleveren.
Belangrijk blijft druk op de ketel. Alleen de wereldwijde oppositie tegen de arrestatie van Assange kan deze aanval op de vrije meningsuiting counteren. Onze informatievoorziening en vrijheid staan op het spel. Daarom zijn we allemaal Assange.
De stilte in Nederland, dat anders zo de mond vol heeft over onrecht, is oorverdovend. (WK)

Leuk hè? Al die jongens en meisjes de straat op voor het schoonboenen van onze wereldkloot. Op zich niks mis mee, ware het niet dat achter die enthousiaste campagne het grote geld schuil gaat. Bekijk eens voor de aardigheid dit fillempie en lees daarna als je de moed hebt ook nog het toegevoegde artikel. Als je daarna kotsen moet doe het dan wel op een plek die niet al te schadelijk is voor het milieu. Dank u. Stay tuned (JP).

Bij wijze van spreken al voor de Gele Vestjes op 17 november vorig jaar met hun opstand begonnen hoopte Macron en zijn club dat het snel voorbij zou zijn. Als iets dat nooit gebeurd is. Tweemaal zakten de aantallen demonstranten in, de laatste keer vorige week. Maar zaterdag tijdens Acte 23, niet meer te vinden in de kranten of op tv, zijn de aantallen weer fors toegenomen en ook de repressie. Met name in Toulouse, de nieuwe hoofdstad van het verzet. Zwaar politiegeweld om de beweging eronder te krijgen.
Deze week komt Macron met zijn 'uitslag' van het Grote Debat waar niemand om heeft gevraagd. Dat was een vehikel voor zijn verkiezingscampagne voor de Europese verkiezingen. Daar denkt Macron te kunnen scoren. Nu is in Frankrijk het enthousiasme voor Europa (het stokpaardje van Macron die zich nu Merkel aftaait uitroept tot leider van Europa) sterk afgenomen sinds het begin van het gevecht. Maar er zijn natuurlijk, net als in dit land, nog genoeg die zich zand in de ogen laten strooien en gaan stemmen voor deze legitimatie van het Europa van het grootkapitaal. Want dat is Brussel met zijn waterhoofd van ambtenaren, emolumenten, pensioenen en de geachte afgevaardigden die maandelijks 8000 euro toucheren naast presentiegeld en onkostenvergoeding. Hiermee af te rekenen is de stille wens van velen. Dan moet je dus niet gaan stemmen.
Het voorjaar lonkt met barbecues op de barricades. De oneindige fantasie van de actievoerders en hun vastbeslotenheid om de regering Macron ten val te brengen zullen het werk moeten doen.
Twee vorige regimes (waaronder in 1968 dat van De Gaulle) kwamen ten val door een landelijke algemene staking. Om dat te verhinderen zijn de vakbondsrechten flink uitgehold en is de hoge organisatiegraad gebroken. De Gele Vestjes kunnen in deze leemte voorzien dat is het buitengewone. Zij bieden de organisatie en het nieuwe elan waarmee de oude strijd nieuw leven is ingeblazen. De wereld kijkt naar Frankrijk en dat is niet voor de eerste keer in de geschiedenis. (WK)

Schijnt heel vervuilend te zijn. Batterijen. En voor het schaarse bestanddeel lithium worden oorlogen gevoerd. Even opletten meisjes en jongens van Extinction: batterijen kunnen veel goedkoper worden geproduceerd. Zonder lithium. En veel vriendelijker voor het milieu. Lees daarom dit eens voor je weer de straat opgaat. Is dat effetjes een leuke target. Gaan met die milieuvriendelijke banaan. En schijt aan wat de sponsors hiervan denken. Of werkt dat niet zo bij jullie? Stay tuned (JP).

We doen bij 't Kleintje niet aan twitter, maar dit is toch wel een rake...

De volstrekte radiostilte in de Nederlandse media moet worden doorbroken.

De deelname en het elan van de Gele Vesten is helemaal terug. En ook de misdaden van de politie tegen vreedzame demonstranten, zoals in Toulouse. Daar zijn 69 van de 92 'speciale interventie-eenheden' die normaal (dus al 48 weken) de bewaking van de protesten verzorgen in 'arrêt de travail' werkstaking. Philippe Lavenu, regionaal-secretaris van de politievakbond Alliance: 'Ik weet niet of het een gezamenijke actie is. Mogelijk hebben ze dezelfde symptomen'.... Ze krijgen 350 e bonus per zaterdag, maar staan op breken. Volgende week gaat het weer loos in Toulouse. Zonde twijfel het brandpunt van de beweging, naast Parijs. De kans dat deze agenten volgende week er weer als gebruikelijk oplos meppen is twijfelachtig voor Castaner. De orde is aan het eind van zijn krachten; de demonstanten niet. Overtuig uzelf .

Macron vertelde van de zomer nog dat hij had 'geluisterd' naar de betogers. Deze flauwe praatjes zijn ontmaskerd. De Franse bevolking weet dat er niets anders opzit dan er hard tegenaan te gaan. Vorige week stond vooral de verbinding met de klimaatactivisten centraal, afgelopen week waren er stakingen in de gezondheidszorg en het openbaar vervoer, zaterdag was het weer als vanouds in de straten van Parijs, het dappere Toulouse en talloze andere steden in het land: traangas, charges en arrestaties. Rouen, waar de bevolking ongerust is over de enorme brand in een chemische fabriek die de autoriteiten als 'onschadelijk' betitelen, terwijl groente en melk uit de omtrek wodt vernietigd. Speciaal de BAC's, de als demonstranten vermomde agenten, waren zeer actief. 

In Parijs waren er 2 stoeten. Een grote stoet  

Macron vertelde van de zomer nog dat hij had 'geluisterd' naar de betogers. Deze flauwe praatjes zijn ontmaskerd. De Franse bevolking weet dat er niets anders opzit dan er hard tegenaan te gaan. Vorige week stond vooral de verbinding met de klimaatactivisten centraal, afgelopen week waren er stakingen in de gezondheidszorg en het openbaar vervoer, zaterdag was het weer als vanouds in de straten van Parijs, het dappere Toulouse en talloze andere steden in het land: traangas, charges en arrestaties. Rouen, waar de bevolking ongerust is over de enorme brand in een chemische fabriek die de autoriteiten als 'onschadelijk' betitelen, terwijl groente en melk uit de omtrek wodt vernietigd. Speciaal de BAC's, de als demonstranten vermomde agenten, waren zeer actief. 

In Parijs waren er 2 stoeten. Een grote stoet  

en een kleinere samen met Extinction Rebellion (volgens Syp Wynia in Cafe' Welschmetz een 'Trotskistische samenzwering'). Het beeld dat we kennen van voor de zomer: de man die een enorm kruis met zich meedraagt met op de voorkant 'Geweten, Respect-Vrede en Solidariteit' en achter 'Hoop', in monnikspij op sandalen. De trommelaars, net als in 1789. Gele balonnen, waarvoor je op de 14e juli 50 e boete kreeg. De foto van een snauwende Macron en de tekst 'Laten ze me maar komen halen'. Alle kleuren, alle leetijden; een bruiloftstoet die zich met de demonstanten solidariseert. 'Teken het Referendum!' (tegen de privatisering van de Parijse luchthavens). 'Robespierre!' die wordt gemist al zijn de voormannen en -vrouwen van de Gele Vesten natuurljk aanwezig. 

Een hete herfst. Dat staat de macht te wachten. En hier zwijgen de media. (WK)

Nog even over die vitaminepillen die de SOH-crew uitvent. Zoals gezegd (1) worden die geproduceerd en aangeleverd door de Britse Scientologyfirma G & G, die tussen 1965 en 2009 onder leiding stond van David Bernard Gaiman (rip) en zijn vrouwtje Sheila. Het geloof in die pillen steeg in de loop der jaren sneller dan het geloof in de sprookjes van Hubbard, maar een kerk moet ook leven en dus zijn de meloenen die deze retail inmiddels oplevert meer dan welkom. Het doet allemaal een beetje denken aan de slankheidspillen van het Volendamse duo Jan Veerman en Annie Schilder, waarover trouwens boze tongen beweerden dat in de flesjes ook wel eens andere pillen meegingen dan op het etiket werd vermeld. Naast zijn betrokkenheid bij het pillen draaien was Gaiman ook actief bij een paar subversieve laagstandjes en mede daardoor steeg zijn ster binnen de clearing-organisatie net zo snel als de voertuigen waarmee Tom Cruise door films heenraast (2). Goed voorbeeld doet goed volgen. Ook de Larense tandensmid Hans Beekmans die volgens antieke berichten ruim 15 jaar geleden tot dit gezelschap van geestgrutters toetrad hield ervan met snelle bolides en ronkende tweewielers rond te rossen. Dat laatste doet ie nog, zij het dat ze niet meer ronken. Dat je dan toch tegen iets ergs kan aanbumpen werd in 2016 pijnlijk duidelijk toen hij in Amsterdam notabene op de avond van de vierde mei door een smurf van zijn fiets werd geknuppeld en stevig gewond het hospitaal inzeilde. Ronzijdank was hij vrij snel van zijn negatieve gedachten over dat incident verlost. Waar Scientology al niet goed voor is. Mogelijk is dat een van de redenen dat leden van het Koninklijk Huis inclusief veiligheidsgoeroe Pieter van Vollenhoven zich trouw bij de SOH aan de tand laten voelen. Om hun negatieve gedachten weg te poetsen. Baat het niet, dan schaadt het niet. Zoiets. Stay tuned. (JP).

(1) Zie de vorige aflevering van 11 april jl.
(2) Hier kunt u uitgebreid genieten van een exposé over The Life of David.

De traditie van de leugen...

Iemand dichtte eens vroom, “er is niets dat eeuwig verborgen blijft, en al wat in het duister is voltrokken, wordt aan het daglicht blootgesteld en ontmaskert”, “het hart van de rijke is vet”, “de rijke verdrukt de arme”, “eerder kruipt een kameel door het oog van een tapijt-naald, dan dat een rijke de hemel betreedt”, “God kent geen aanziens van persoon”. De rij van optimistische aforismen is eindeloos en boeiend. Maar vreemd genoeg werd deze persoon, eeuwenlang als excuus gebruikt om van alles en nog wat te doofpotten. Hij was het dode hout, dat als bindmiddel een excuus werd voor wreedheden en pogroms. Kortom, wat deze persoon zei, en ogenschijnlijk altuïstisch bedoelde wat je er mee moest doen stond in scherp contrast met de praktische toepassing. Dit leert ons dat woorden en handelingen niet synoniem zijn aan elkaar.

Als mensen positieve adviezen vervormen en verminken om eigen macht en rijkdom, dan is het geen verrassing dat ze dat ook doen met de wijze waarop ze de geschiedenis beschrijven. De geschiedenis wordt een spiegel van een lang uitgerekte leugen, waarin macht en onderdrukking bedekt worden met het bladgoud van de eerbare rijkdom en macht; van een God-verkoren positie van macht, die nimmer eindigt en zelfs een voorafspiegeling is van de Hemel op Aarde..!  De kring is rond, de leugen tot wasdom gekomen, en het verstand stevig vastgeketend aan de leugen.

Je kunt de brexit waan alleen begrijpen, als je beseft hoe diep verweven de traditie van de leugen in het collectieve onderbewustzijn van de Britten zit. De traditie van een glorie-rijk verleden, van fairness, (eerlijke en oprecht wijze van handelen), van cultuur-brengers in de onbeschaafde wereld. Lees, de Katholieke Ieren, de Welsh en de Schotten, waren het onvrijwillig beproefde materiaal, waarna de Indiaase bevolking aan de beurt waren om cultureel gevormd te worden. Slaven uit Afrika naar Amerika verschepen was slechts een klein stapje, ook het uitmoorden en marginaliseren van de Noord-Amerikaanse Indianen. We vergeten gemakshalve vaak dat Amerika, de slavenhoudende Engelse Kolonie was die autonomie opeiste, omdat de belastingen te hoog werden! Wat goed hun collectief onderbewuste weerzin tegen belastingen en gelijkheid verklaart.

Nederland kent ook zijn eigen leugen-tradities, lees: de Oranjes, de VOC, de Gouden Eeuw, etc. Hoewel de gemiddelde Nederlander tegenwoordig gaat twijfelen als het woord Oranje valt. Bedoelen ze nu het elftal of het koningshuis? Misschien is dat een gelukkig neven-effect van de secularisatie, dat de domme protestantse mythe van de Oranje’s langzaam uitdooft in het collectief onderbewuste. De breder wordende her-interesse, om met frisse blik de vaderlandse geschiedenis te bekijken, leidt soms zelfs tot het ontmaskeren van de leugen-traditie.

Wijlen Bernard de arme van Lippe-Bisterfeld, heeft door zijn levensloop en posthume onthullingen aanzienlijk bijgedragen aan de verzwakking van de leugen-traditie. Waar Wilhelminia beschermt door een koloniaal klimaat en mentaliteit, zonder veel moeite de zijsprongen van haar wederhelft kon doofpotten. Had ‘Bernard de Arme’ dikke pech, hij werd een leven lang door de royalty pers achtervolgt, want voor trouwe royalty watchers zijn zijsprongen juist uitermate romantisch en begrijpbaar. Kortom men heeft begrip voor al die bekende, ontkende-zijsprongen en betalingen.

Deze wijze van kijken naar de geschiedenis en de monarchie is niet alleen typisch Nederlands. Ook in England en België zie je die tendens terug. Waar oude onttroonde adel verarmt of luxe verder leeft, dromen bewonderaars de sprookjes droom van de rechtvaardige prins die met een arme burgerlijke trouwt. Nu wordt er wel burgerlijk getrouwd, maar meestal zoekt geld, geld op. Veel praktische ruimte voor sprookjes en romantiek is hier niet aanwezig. Aanzien en rijkdom zijn zo nauw met elkaar verweven, dat het makkelijker is een ijle zenuw van het bot te verwijderen, dan een rijke van zijn status te beroven. Je moet wel een Jeff Epstein zijn voordat dat gebeurt.

Toen bijvoorbeeld vijftig jaar na datum de Greet Hofmans affaire opnieuw onder het zoeklicht terecht kwam, zag je hoe de koloniale macho bestuurders van weleer, macho Bernard de Arme hadden toegestaan zijn koninklijke Juultje te gijzelen op Soesdijk, want de Tijd stond niet toe dat de burgerlijke moraal werd aangetast. Aangetast met wat? De waarheid omtrent corruptie en chronische echtbreuk van Bernard de arme macho. Verwaarloosbaar detail, dezelfde moraal eiste ook dat kindermisbruik decennia lang effectief werd gedoofpot, want daders en bestuurders konden niet met die wetenschap leven, dat ze eigenlijk zeer weerinwekkende dingen toestonden en gedoogden. De traditie van de leugen is van de kant van de daders en doofpotters, altijd een vorm van mededogen. Van de kant van de slachtoffers, is zij extra wreedheid, het monddood maken van aangedaan leed. Het was licht, het was donker, een achtste dag...

Paleander

Welbeschouwd heeft de parlementaire democratie het in Finland twintig jaar uitgezongen, van 1995 tot de zomer van 2015. Na de dictatuur van Kekkonen/Koivisto droegen twee rechtstreeks gekozen sociaaldemocratische presidenten macht over aan het parlement. Maar de conservatiefliberaal Niinistö kondigde bij zijn aantreden in 2012 aan dat hij niet die twee maar de ikonische Kekkonen zou imiteren, en aan die belofte heeft hij zich gehouden. In de zomer van 2015 greep hij de toestroom van ruim dertigduizend asielzoekers naar zijn land aan om de grens met Rusland te sluiten, per decreet. Gedurende de voorbije verkiezingskampanje voor een nieuw parlement was de buitenlandse politiek geheel uit de redevoeringen van de kandidaten verdwenen.

Jussi Halla-aho wordt morgen in een zetel naar plaats 1, 2 of 3 gebracht. De leider van de Echte Finnen kon de kampanje naar zijn hand zetten, door simpelweg nee te zeggen waar zijn concurrenten ja zeiden, mutatis mutandis. De Echte Finnen hebben het over klimaathysterie, daar waar de anderen babbelen over het in scholen en bedrijven serveren van vegetarische maaltijden. En de Echte Finnen willen de twintigduizend asielzoekers die sinds 2015 geen asiel hebben gekregen met het oog op hun uitwijzing gevangen zetten, daar waar de anderen dit te duur vinden en liever meer geld geven aan Frontex om de ‘toestroom’ al op de Mediterranee onder te dompelen. Tussendoor mompelt Halla-aho over het afschaffen van de publieke omroep en de vakbonden, en lijken de anderen het daarmee eens, want niemand vraagt hem wat hij daarmee bedoelt.

De geschiedenis van de twintigste eeuw, en de internationale ontwikkelingen wijzen de richting waarin we gaan. Maar in de Finse media geen woord over wat de Echte Finnen (de bijna twintig procent van de kiesgerechtigden die morgen, indien het lentezonnetje schijnt en de thermometer voor het eerst sinds oktober vorig jaar de twaalf graden aantikt, op de partij zullen gaan stemmen) bezielt. Men weet niet wat men overmorgen wil, mochten de Echte Finnen de grootste partij zijn geworden. Men doet hier graag in alles de Zweden na, maar er is huiver voor een cordon sanitair rond Halla-aho. Liever geeft men hem een ministerschap, ‘om het af te leren’. Dat de man niets van dat nastreeft -hij heeft aangegeven eind mei weer voor een zetel in het EP te gaan en dan de partij over te doen aan Laura Huhtasaari- kunnen de plucheklevers zich nu eenmaal niet voorstellen.

Ook de Nederlandse media slaan liever de plank mis. Achtereenvolgens Trouw en het NRC kwamen de afgelopen week met reportages over extreemrechts in Europa. En de AIVD kondigde aan dat haar zusterdienst in Oostenrijk heult met Putin. Voor wat betreft zakendoen met de junta in het Kremlin (de Finnen noemen dat net zoals in de Koude Oorlog ‘bruggen bouwen’) zou Bertje Olee ook es naar Noord-Europa kunnen kijken. Met betrekking tot de onderzoeksjournalistiek van mijn betaalde collegae was ik onthutst, omdat daarin wel werd aangestipt dat ‘anders dan vroeger, toen extreemrechts altijd op de natie gefixeerd was’ (???) de Breivikken van deze tijd in een globaal netwerk opereren, maar geheel geen kond werd gedaan van Awakening, het zeg maar wereldcongres van bruin, dat vorig weekeinde in het Finse Turku plaatsvond.

“The overwhelming message from this conference is that the white nationalists are now internationalists, and that they’ve developed a movement that is international,” aldus Leonard Zeskind, die voor het Institute for Research & Education of Human Rights extreemrechts onderzoekt. “These folks have worked hard to build a relationship with Canada, Australia, Northern Europe. And they’ve done it.” In dat licht beschouwd is het makkelijk te verklaren waarom ‘Brussel’ weer lonkt naar Halla-aho. De man zit daar straks niet te babbelen over vegetarische soepballetjes maar bereidt samen met zijn geloofsgenoten uit Hongarije, Polen en Italie plus de clowns uit het UK ook daar de bruine coup voor…
(JoopFinland)

Terwijl het Turkse leger met haar vazallen in Noord-Oost Syrië de grens over trok en begon met bombarderen, hield 'Astana-partner' Iran grootscheepse militaire oefeningen aan de Turkse grens. In Iraans-Koerdistan. Het Astana-trio heeft ieder afzonderlijk verschillende ijzers in het vuur in Syrië. Turkije heeft zich ontfermd over het 'Vrije Syrische Leger', misbaksel ooit opgezet door de Navo en nooit van betekenis geweest. Nu omgedoopt in 'het Nationale Syrische Leger'. Daarnaast heeft het verschillende openlijk islamistische strijdgroepen in Idlib en Afrin onder haar controle, die ter plekke een schrikbewind uitoefenen. Zoals Turkmeense jihadi's. Met name tegen Koerden. De steun aan IS, dat door Ankara via haar grondgebied van manschappen (die wij nu niet terugwillen omdat ze hier kunnen losgaan) werd voorzien en van alles verder, is een mislukking gebleken. Zoals vaker als de 2e Navo-strijdmacht op avontuur gaat. Iran steunt de Shiitische Hezbollah, de Libanese regeringspartner die eerder Israël de voet dwars zette bij incursies over de grens en nu effectieve steun geeft aan Damascus. Daarnaast steunt het nog andere Shiitische strijdgroepen en een contingent Iraanse vrijwilligers. In overeenstemming met Damascus. Rusland steunt het Syrische Leger (haar luchtmacht is beslissend), op wettelijke volkenrechtelijke basis, als enige van de grootmachten in het Syrië-spel. De bemoeienissen van de VS, de Navo-landen, de Golfstaten, Israël en 'half Navo-bondgenoot' Turkije zijn een flagrante schending van het VN-charter. Daar hoor je onze 'vrije pers' uiteraard nooit over. Tien maanden geleden kondigde Trump het vertrek van de Amerikaanse troepen uit Syrië aan. Toen was er direct veel tegenstand van beide partijen in het Congres, net als nu. Trump gaf het nog vier maanden. Dat werden er tien. De Koerden kunnen dus niet verrast zijn. Wel over het moment. Na een telefoongesprek tussen Erdogan en Trump. Er waren volgens een officiële verklaring nog 100 tot 150 Amerikaanse militairen in Noord-Oost Syrië. Volgens een andere regeringsfunctionaris 50 tot 100. Zijn ze teruggetrokken? Nee. Ze zijn teruggetrokken van de grens waar Turkije aanvalt. Zoals Democratisch presidentskandidaat Tulsi Gabbard het stelde: de Amerikanen waren er slechts om een bondgenootschap tussen de Koerden en Damascus te verhinderen. Het Pentagon verklaarde dat het 'de Turkse invasie niet steunt'. Dat zou de spraakverwarring helemaal compleet hebben gemaakt, als het Pentagon Turkije zou hebben gesteund. Stel u het Nederlandse ministerie van Defensie voor met zo'n mededeling. Het Pentagon zou gecombineerde verkenningsmissies met drones samen met de Navo-partner inmiddels hebben gestaakt. Naast impeachment (dat weinig kans heeft) wordt de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit het MiddenOosten, zoals door Trump beloofd aan zijn kiezers, nu tegen hem gebruikt om zijn kansen volgend jaar te verkleinen. Het uitstellen van een volledige terugtrekking van het Amerikaanse leger was bedoeld om 'het in de armen drijven van Damascus' van de Koerden te vertragen. Ze werden bewapend en getraind door Washington in de hoop hen te gebruiken tegen Damascus. In een poging om de mislukking van Assad ten val te brengen alsnog om te zetten in succes. Om de Koerden tegen het Syrische leger te laten vechten. Hoe onzeker ook alles is, dat gaat niet gebeuren. Hoe graag 'wij' dat ook zouden willen. De Nederlandse dagbladen beweren dat de Koerden burgers van de overige bevolkingsgroepen (Arabieren, Assyriërs, Turkmenen etc. etc.) in het door hen gecontroleerde 1/3e van Syrisch grondgebied tot 'tweederangs burgers' zouden hebben gemaakt; volledig in lijn met de Turkse propaganda. Een falikante leugen. De YPG heeft alle bevolkingsgroepen bij het bestuur betrokken, maar heeft de 'buitenlandse politiek' in eigen hand gehouden. 60.000 IS-strijders en hun gezinnen zouden zich in Koerdische gevangenkampen bevinden. Van Turkije wordt door de Navo-landen verwacht dat zij 'de zorg' van deze terroristen bewaken overnemen. Serieus? Turkije was een van de hoofdsponsors van IS. Naast de Golfstaten, Israël en de Navo zelf. Turkije zal ze vrijlaten om te gaan vechten in Irak, waar de situatie nu weer verder uit de hand loopt, met Amerikaanse 'boots on the ground' in overvloed. Het zijn 'communicerende vaten'. Het is bedoeld om de oorlog in het Midden-Oosten brandende te houden. (WK)

Donald Trump, de zakenman die tot president van de VS (de meest overschatte positie ter wereld) werd verkozen op een ticket van einde aan regime change en betere relaties met Rusland, heeft zich nadat twee jaar Russiagate ogenschijnlijk in zijn voordeel zijn geëindigd ontpopt als trekpop van Deep State met oorlogsretoriek tegen Iran en Venezuela. Hoewel het meest vuile werk werd gedaan door Vice Pence, veiligheidsadviseur Bolton en de 'tijdelijke' minister van BZ Pompeo, heeft ook de Donald zich bepaald niet onbetuigd gelaten. Dit zal zijn aanhang niet zijn ontgaan. Natuurlijk is het geheugen in de politiek van korte duur, toch weten zijn kiezers die verwachtingsvol waren, dat hij zijn beloftes heeft gebroken en zich dus in niets onderscheidt van zijn voorgangers.
In de kwestie Assange voert Trump zo'n idiote comedie op ('Wikileaks, ik ken ze niet') dat zijn geloofwaardigheid (nogmaals, bij zijn kiezers) onherstelbaar beschadigd is. Zij herinneren zich de lovende woorden tijdens zijn verkiezingscampagne.
De achtergrond van zijn belachelijke gedrag is zonder twijfel de door Mueller en zijn tegenstanders uit beide partijen beweerde relatie tussen de Trump - campagne (via de nog te berechten Roger Stone) en Wikileaks. Het enthousiasme van zijn herverkiezingscampagne voor een proces tegen Assange aan de vooravond van verkiezingen dat zonder twijfel door zijn Democratische tegenstanders zal worden uitgebeend is begrijpelijk niet aanlokkelijk. Daarom vermoed ik dat Trump en zijn getrouwen (voorzover hij die nog heeft) er alles aan zullen doen om de uitlevering zoveel mogelijk te traineren. Het zal een interessant steekspel worden. Nog voor het werkelijke proces (in Engeland komen alleen het breken van zijn borgtocht en het uitleveringsverzoek aan de orde) begint.
Labour leider Corbyn heeft zich verontwaardigd uitgelaten over de arrestatie. Het is aan hem om deze verontwaardiging ook politiek vorm te geven. Maar omdat hij een regeling over Brexit gaat maken met May (afstel en 2e Referendum) voorspel ik nu al dat dat weinig om het lijf zal hebben.
De wereld zal Assange moeten redden, zoals Dimitrov in Dresden tijdens de nazi's. (WK)

Heerlijk nieuws. VVD-prominent Johan Remkes wordt waarnemend burgemeester van Den Haag. De vaste ooievaarstandplaats, waar hij ooit als minister van Binnenlandse Zaken furore maakte in het eerste, tweede en derde kabinet van Jan Peter Lullo. Naast premier tevens eigenaar cq. exploitant van het ooit naar een ferme wasbeurt riekende appartement 223 van het Domburgse Badhotel, maar dit terzijde (1). Johan krijgt de Haagse ketting om die tot voor kort tussen de prammen van partijgenoot Pauline Krikke hing. Ook al iemand met een bezwadderd verleden (2), maar het lijkt er al een tijdje op dat zoiets een conditio sine qua non is om bij de VVD hogerop te komen. Zegt u misschien “Hoezo? Heeft Johan dan ook iets op zijn kerfstok?”. Nou, onbevlekt is zijn verleden niet. Johan keek regelmatig heel diep in het glaasje en liep nogal eens achter zijn externe vleesboom aan. Bij dat laatste was hij soms wat slordig en koos voor een potje krikken dames uit die bij de AIVD tot lichte paniek leidde. En dat verschijnsel deed zich opnieuw voor op 10 november 2004. De minister van Binnenlandse Zaken was namelijk nergens te vinden toen de onder hem ressorterende AIVD en een speciale smurfeneenheid overgingen tot de totaal onnodige raid op het tot de voorraad safe houses van de AIVD horende pand in de Antheunisstraat. Daar waren twee vervaarlijke luitjes van de zogenaamde Hofstadgroep ondergebracht. Een groep die door de speurneuzenclub van ome Johan geheel in kaart was gebracht. Op eentje na. Mo Bouyeri. Die zouden de smurfen hebben gemist. En zo kon het gebeuren dat diezelfde Mo een week voor de slag op de Antheunisstraat de gelegenheid te baat nam om Theo van Gogh te kelen. En de verantwoordelijke minister? Die bleef gewoon zitten. Al dit fraais kunt u eerder in deze serie terugvinden. Als gewone burger van een gewoon land zou je zeggen dat dit toch voldoende moet zijn om Johan als DHL-pakket terug te sturen naar Groningen. Maar u weet het: in een narcostaat is alles mogelijk. Na zijn ministeriële carrière werd Johan dus bloosloos weer lid van de Landdag en in 2010 benoemd tot Commissaris van Alex in Noord-Holland. Op 1 januari van dit jaar leverde hij die warme stoel in en lummelde wat rond tot ie werd gevraagd om de hamer te hanteren in het adviescollege voor de plotseling opgebloeide stikstofproblematiek. En nu dan ook nog om een jaartje in te vallen als burgemeester van Den Haag. Zoals gezegd, heerlijk nieuws. Proost Johan. Ouwe rakker. Zet hem op. Stay tuned (JP).

(1) Zie dit artikel uit de Volksfiets van 28 maart 2009.
(2) Zie de serie “Krikke-gate”.

Natuurlijk ligt er nog wat 'oud zeer' rond Dries van Agt en dan denken we aan Bloemenhove en de moord op de al uitgeschakelde Molukse treinkapers. Zijn bewiliggen aan Navo en Deep State door Schiphol open te stellen voor wapenleveringen aan Israël tijdens de Yom Kippur-oorlog van 1973. Maar in tegenstelling tot zijn medeplichtigen heeft Van Agt zich gerevancheerd en is diep door het stof gegaan. Het laatste voorbeeld is een pamflet van 48 pagina's van zijn hand dat deze week werd gelanceerd in Den Haag waarin Israël en het Westen dat de Israëlische misdaden tegen de Palestijnen mogelijk maakt worden aangeklaagd op een manier die uniek is in ons Navo - universum.

Hoe in tegenstelling tot Professor Kees Van der Pijl die deze zelfde week als stoorzender optrad in de wereldwijde steun aan het Palestijnse volk met zijn uitspraak dat 'Israël verantwoordelijk is voor 9-11'. Een bliksemafleider voor de groeiende onvrede wereldwijd over de misdaden van de zionistische staat waar wij medeplichtig aan zijn. Door deze uitspraken wordt de serieuze strijd tegen Israël zowel als de serieuze analyse van wie achter 9-11 zaten in diskrediet gebracht. Zakenman Van der Pijl bracht een 'bestseller' uit over MH17, een lijvig boekwerk met noten, waarin hij opmerkelijk geen verantwoordelijke aanwijst voor de crash. Een 'wetenschappelijke' voorzichtigheid die de professor geheel laat varen over 9-11. Daar volgt hij 2 auteurs die op grond van 'circumstantial evidence' als 'Netanyahu voerde aan de vooravond van 9-11 8 telefoongesprekken met de (joodse) eigenaar van WTC 1, 2 en 7' tot de conclusie komen dat 'de Israëlische geheime dienst' er achter zat. De 'smoking gun' die Van der Pijl miste om bijvoorbeeld Oekraïne van MH17 in zijn lijvige studie te kunnen beschuldigen, poneert hij nu wel in een stuk van een paar A4-'tjes waarin hij zegt dat 'Israël 9-11 deed'. Afgezien van dat Israël, net als Saudi-Arabië en andere vazallen van de VS bij 9-11 betrokken zijn, zijn er natuurlijk nog meer aanwijzingen dat het om een 'Inside job' ging, oftewel dat de VS zelf (Deep State) de aanslag pleegde of liet gebeuren. In dat licht, van de groeiende twijfel over 9-11 zowel als de groeiende kritiek op Israël, is de professor slechts een splijtzwam in dienst van duistere machten om eensgezindheid en optreden tegen dit kwaad te verhinderen. Verdeel en heers. (WK)

Van Stef Blok, oorlogshitser Niki Haley tot senator Lindsey Graham, toejuicher van de oorlog in Irak en Afghanistan en iedere regime change van vorige presidenten, ze maken zich allemaal druk over de terugtrekking van de Amerikaanse troepen in Syrië zoals aangekondigd door Trump. Ze maakten zich nooit druk over de oorlog in Syrië die zijn 8e jaar is ingegaan en honderdduizenden slachtoffers heeft gemaakt, maar wel over de Koerden die door onze Navo-bondgenoot wordt aangevallen. Ongeloofwaardig. Ingegeven door geopolitieke motieven, niet door menslievendheid. Zoals de Republikeinse leider van de Senaat Mitch McConell het stelt: 'Een overhaaste terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Syrië komt alleen Rusland, Iran en het regime van Assad ten goede'. Daarom staan deze lui wier handelsmerk oorlog is nu op hun achterste poten. Moeten we voor Amerikaanse troepen in Syrië zijn? Trap er niet in. De Koerden zijn teleurgesteld. 'De Amerikanen zijn hun afspraken niet nagekomen'. Waar hebben we dat eerder gehoord. Het idee dat de VS afspraken zouden nakomen is een grap. Dat de Koerden er in hebben geloofd een ernstige inschattingsfout. Als ze er in hebben geloofd. De geschiedenis van verraad van de Koerden door de VS is te lang om hier te beschrijven. Zelfs MSM begrijpt dat alleen het Syrische Leger ('van Assad') de Koerden zal kunnen beschermen tegen het Turkse leger, de 2e Navo-strijdmacht na de VS. Er werd al langer door de Koerden en Damascus onderhandeld. Deze onderhandelingen zullen nu in een stroomversnelling komen. Met deze ontwikkelingen zal ook de bevrijding van Afrin en Idlib dichterbij komen. Want de oorlog in Syrië zal pas stoppen als ook die gebieden weer in Syrische handen zijn. Inmiddels is het Turkse leger Noord-Oost Syrië binnengetrokken en begonnen met bombarderen. Trump, onder sterke druk van zowel Democraten als Republikeinen, heeft aangekondigd Turkije economisch kapot te maken als hij zich misdraagt tegen de Koerden. Loze woorden. Turkije zou slechts een grensstrook willen innemen. En er de miljoenen Syrische vluchtelingen in Turkije willen huisvesten. Het gekerm over de IS-gevangenen in Koerdische kampen is lachwekkend. IS werd door Turkije, Golfstaten, Israël en de Navo tegen Syrië in stelling gebracht. Zonder succes dankzij Russische interventie ten gunste van Damascus. En dankzij de Koerden die hen de voet dwars zetten en nu tegen Turkije en hun vazallen zullen moeten vechten. Het is wachten op dat Syrische troepen het gebied binnentrekken. Er zijn nog Amerikanen, Engelsen, Fransen en andere Navo-troepen. Een zeer precaire situatie (WK)

Hoef je geen vooruitziende blik voor te hebben. Tussen John Helmer en Derk Sauer zal het ijs nooit meer smelten. Hoe dat zo gekomen is? John vertrouwt Derk niet. Denkt dat ie enge sponsors heeft. En eerlijk is eerlijk: hij heeft een punt. Dat valt niet alleen te distilleren uit de voorafgaande afleveringen van deze serie, maar ook uit dit artikel dat John zeer recent op zijn site mieterde. Met name de connecties van Derk's zoon Pyotr, die als redacteur van The Moscow Times wordt geafficheerd, brengen je nou niet bepaald in een Paselijke stemming. Over Control Risks hebben we namelijk in het grijze verleden al eens een flink Fujimori-ei gelegd (1) en over die International Crisis Group (2) had Pyotr ook beter kunnen zwijgen. Verder zou als front voor de uitgave van de huidige TMT volgens Helmer's azijnzure artikel een door Derk gerund liefdadigheidsvehikel dienen. En wie associeert dat niet met enige weemoed aan de goeie Postcodale werken van Derk's ouwe gap Boudewijn Poelmann (3). SP? VVDM? Nieuwe Revu? Loooooong time ago. Stay tuned (JP).

(1) Goegel even “Control Risks Kleintje Muurkrant” en u kunt weer even verder.
(2) Goegel even “International Crisis Group Kleintje Muurkrant” en u kunt nog verder.
(3) Over Poelmann en zijn Postcodeloterij hebben we in het verleden al heel wat uitgepakt.

Terwijl het Turkse leger al sinds 2017 Afrin en een strook langs de grens bezet houdt ('Olive Branch' en 'Euphrates Shield'), plus de controle uitoefent over Idlib via proxi's, is het nu, 7 oktober, ook het noordoostelijke grensgebied in handen van de YPG/SDF binnengevallen met 14.000 soldaten van het 'Vrije Syrische Leger', een vehikel van de Navo dat nooit enig succes boekte en nu onder Turkse controle staat. Zoals Erdoğan al eerder had aangekondigd gebeurt dit 'om de terroristen te verdrijven', 'het Syrische filiaal van de PKK'.
De Koerden en hun bondgenoten werken daar samen met het Amerikaanse leger en werden door hen bewapend. Een telefoongesprek tussen de Turkse en Amerikaanse presidenten heeft deze volgende inval in Syrië begeleid. De VS zouden zich volgens een verklaring van het Witte Huis versneld terugtrekken uit het gebied, zoals in 2018 aangekondigd door Trump maar toen herzien.
Deze nieuwe aanval vormt een flagrante schending van het onder Amerikaans auspiciën overeengekomen akkoord waarin YPG/SDF zich van de grens met Turkije had teruggetrokken, fortificaties ontmantelde en samen met het Amerikaanse leger en andere Navo-landen patrouilles uitvoerde. De patrouilles zouden volgens de woordvoerder van het Kobane-kanton van Rojava (het gebied onder controle van de YPG/SDF) nog normaal doorgang vinden.
Rusland heeft verklaard dat de Turkse incursie niet met haar is doorgenomen. Opmerkelijk gezien de recente contacten op hoog niveau tussen de beide landen. De woordvoerder van het Kremlin benadrukte de 'territoriale integriteit van Syrië' waaraan Turkije zich zou hebben gecommitteerd in het Astana-akkoord tussen Rusland, Turkije en Iran.
Het 'verraad' door de Amerikanen brengt de Koerden, die 1/3 van Syrië controleren, in een moeilijke positie. De enige optie lijkt, zoals we in vorige afleveringen aangaven, zich bij het leger van Assad aan te sluiten om het land van Turkse agressie te bevrijden. (WK)

Asteblaft. We voelden het aan ons water aan het eind van de vorige aflevering. En wat denk je? Daar is het vervolg. Gaat over die Stichting Onafhankelijke Hulpverlening (SOH) uit Laren die onder andere de filantropische injecties van Fredje Matser gebruikt om de Scientology te spekken. Wat die Stichting doet en/of wil kan u hier terugvinden. De leiding van die club bestaat uit lieden die er hun beroep van hebben gemaakt om de tanden en kiezen die je aan het begin van de rit hebt meegekregen een beetje in shape te houden. Onder de voor de cliënten aanlokkelijke slogan: “Mondigheid over eigen mond”. Hoe kom je erop zou je zeggen. Bij een famielje is die slogan kennelijk op vruchtbare bodem gevallen: de Oranjes. Maar hun toetreding tot het klantenbestand van het supertrio Hans Beekmans, Herman van Nouhuys en Annette Brunnekreef van de SOH kan ook een wat minder hoogdravende reden hebben. Volgens onbevestigde persberichten van eerder dit jaar zouden de Oranjeklanten namelijk na een behandeling van hun ivoren wachters nooit een rekening in hun gleuf krijgen. Dat zou namelijk niet kies zijn. De Oranjes en poen. A never ending story. Nou vragen wij ons af of de toppers uit de zogenaamde criminele famielje die ook met enige regelmaat hun entree maken aan het Schoutenbosje 11 in Laren voor een dentaal APK-tje met dezelfde egards worden behandeld. En of beide famieljes ter ondersteuning van hun gebit gebruik maken van fantasierijke Gandgvitamins, die rechtstreeks afkomstig zijn van de firma G & G, een scientologyfabriekje in de UK, en door Hansepans Beekmans (aka Bekitomans) cs. tussen het transplanten, boren en polijsten door worden aangeprezen cq. voorgeschreven. Zo'n vitamineshot valt niet altijd even lekker en hoe boud is het dan voor een leek om een verband te veronderstellen tussen het opspelen van koningin Maxima's darmstelsel (in de volksmond de schijterij) en het slikken van Gandgvitamins? Dat hep je als je als RVD geen details naar buiten mag brengen over het onwel en wee van de koninklijke famielje. Laat staan over de nauwe connectie tussen Oranje en de door de Scientologysekte beheerste SOH. Dan krijg je speculaasjes, roddel en achterklap. Wat was dat ook weer met ons water? Ja, wij voelen dat er een vervolg komt op dit stukkie. Stay tuned (JP).

Het is begonnen. Honderden mensen hebben vanochtend gehoor gegeven aan de oproep van Extinction Rebellion om niet het Museumplein op te gaan maar juist de andere kant, de drukke vroemvroemader Stadhouderskade. Frau Halsema heeft daarvoor natuurlijk geen toestemming gegeven -hoe zou zij als de coryfee van de miljeupartij voor echte actie tegen de milieuvernietiging kunnen zijn?- en nu zijn de rapen gaar. De Bijlmerbajes 2.0 is gereserveerd voor ieder die zich werkelijk verzet tegen de vernietiging, de ME staat klaar om met harde hand in te grijpen.
Niet naar het Museumplein dus om in de vrijage van GroenLinks met de orde mee te gaan. Het Rijksmuseum in zodra ze je van de Museumbrug afmeppen. Door de ramen en deuren ‘onze’ cultuurkamer in en verniel daar alles wat je tegenkomt. En morgen weer op dezelfde plek verzamelen, en woensdag weer. Wees solidair met de gevangenen en stook het vuurtje ook op andere plaatsen op. Het klimaat is overal en nous sommes le monde! Op twitter en facebook zijn de acties -ook die in Parijs en Berlijn- te volgen. Sluit je aan, het is begonnen. (JoopFinland)

Zoals in de vorige aflevering aangekondigd is Wikileaks voorman Julian Assange inmiddels de Ecuadoriaanse ambassade uitgesleept en gearresteerd. Het failliete kabinet May dat door de beloftes over 'flexibele Brexit' door Brussel overeind wordt gehouden en elke legimiteit mist is dit 1-2-tje aangegaan en een snelle uitlevering aan de VS dreigt. Alleen een internationale campagne kan hem nu nog redden. Actie. Op scholen, universiteiten en bedrijven. De wereld moet de macht van Deep State breken. We zijn allemaal in gevaar. We zijn allemaal Julian Assange! (WK)

zie https://www.rt.com/news/456213-assange-dragged-out-embassy/

Vooraanstaande Democratische parlementsleden oefenden in 2016 druk uit op Oekrainse politici en aanklagers om materiaal te verschaffen dat Trump aan Rusland linkte. Een voorspel van wat later Russiagate zou worden, dat drie jaar als dreiging boven Trump hing met impeachment als doel en een totale mislukking bleek. Nu geeft de Donald zijn belagers een koekje van eigen deeg en zijn de rapen gaar.
'Trump vroeg Zelensky om onderzoek naar Biden: het onderzoek dat Biden als vice van Obama door Zelensky 's voorganger Porosjenko liet staken door het ontslag van de Openbaar Aanklager Victor Sjokin die onderzoek naar de Bidens deed te eisen als voorwaarde voor een miljard dollar. En te krijgen (zie video). Regime change via chantage.
Het was dom van Trump om dat te doen terwijl hij had kunnen weten dat zijn omgeving hem in de gaten hield en wachtte op een misstap om hem te nagelen.
Mocht de (langdurige) afzettingsprocedure slagen, dan wordt Mike Pence president. Pence vormde met de ontslagen veiligheidsadviseur Bolton en minister van Buitenlandse Zaken Pompeo het trio in Trumps kabinet dat voorstander was van oorlog tegen Venezuela, Iran en Noord-Korea. Voortzetting van de neocon-agenda. Met Pence aan het hoofd zullen er geen obstakels meer zijn voor voortzetting van de politiek van 'regime change' onder Bush, Clinton en Obama. Dat is de trieste oogst van de campagne tegen Trump, toegejuichd door 'linkse' afgevaardigden als AOC en Ilhan Omar. Gejuich, ook hier, van vermeend links. Het lachen zal ze vergaan als de bommen en kruisraketten als vanouds neerdalen onder Pence. Deze pseudo-linksen zijn werktuigen van Deep State, zonder dat (misschien) te beseffen. Het zijn de bewonderaars van 'Change' Obama, de ijveraars voor een 'eerste vrouw in het Witte Huis'. Alsof het voor de slachtoffers van oorlog iets zou uitmaken of een zwarte, een vrouw of een hond president van de VS is.
Als het Deep State lukt om Trump af te zetten en te laten vervangen door hun vazal Mike Pence zal dat de neergang van de staat, DC en haar instituties waarin een meerderheid van de Amerikanen geen vertrouwen heeft, alleen maar versnellen. We hebben hier, onbegrijpelijk voor veel mensen die MSM volgen, gesproken over een pre-revolutionaire situatie in de VS. En over Marx en Engels die daar het zwaartepunt van het kapitalisme voorspelden en de socialistische omwenteling die in 1917 in Rusland plaats zou vinden in de VS situeerden.
Een afzetting van Trump zal ineenstorting van het Amerikaanse imperium en een revolutionaire situatie bespoedigen. Trump heeft het over burgeroorlog. 'Overdreven'? Ik vrees van niet. Met de grondwet in de hand heeft het Amerikaanse volk zich bewapend. De burgeroorlog was 150 jaar geleden. Het land bestaat 250 jaar.
De "whistleblower" die de procedure van afzetting van Trump in gang zette, had volgens de NYT 'voordat hij op de fluit blies' contact met de Democratische Afgevaardigde Adam Schiff, de leider van impeachment in het Huis.  (WK)

Een hele goeie spijbelsessie toegewenst aan alle stakingsbereide scholieren, en deze donderdag steken we speciaal jullie vriendjes en viendinnetjes van het Cornelius Haga College in Amsterdam een hart onder de riem.
Ik las een reportage in het NRC over jullie school en moest daarbij meteen denken aan het bezoek dat ik een jaartje terug bracht aan mijn vroegere basisschool.
Jullie kwamen er goed vanaf, in het NRC. Feitelijk voel je als lezer tussen de regels door dat de schrijvers ervan van tevoren iets heel anders verwacht hadden. Ze zijn positief verrast, zeg maar, na alle ketelmuziek die er uit het orgel van inlichtingendienst en stadsbestuur was gekomen. Jullie gaan gescheiden naar de gymles, daar kwam het in het stuk op neer, maar voor de rest zijn jullie doodnormaal.
Ik heb ook nooit gemengd gegymd, ook niet na de basisschool, op havo en atheneum. Is dus louter een kwestie van gebrek aan historisch benul om dat van jullie raar te vinden. Kom ik zo op terug, maar eerst even vertellen waarom ik die basisschool van mij bezocht. Was niet zomaar nostalgie. Mijn protestants-christelijke schooltje is dertig jaar geleden veranderd in een islamitisch schooltje. Heette vroeger naar prins Bernhard, en dat staat nog steeds op de gevel. Lachen!
Eind 2017 stond bij een bezoek aan mijn geboorteplaats de deur van het gebouw gastvrij open en die kans liet ik me niet ontnemen. Want ik was ook nog nooit in een islamitische ruimte geweest. Nee, ook niet tijdens een vakantie. Ik ben niet zo iemand die in zijn zwembroek en op teenslippers effe gaat kijken hoe ‘die moslims’ bidden.
Daar was alles dat ik me van vijftig jaar her herinnerde: trappenhuis, lokalen, de kastruimte waarin mijn bovenmeester zich tussen de lessen in terugtrok. En nog steeds het uitzicht op de middeleeuwse vestingmuur waartegen de school gebouwd is.
In alles nog steeds een school. Met een groepje van jullie leeftijd in een overblijflokaal, dachten dat wij ze kwamen berispen omdat ze net daarvoor vuurwerk op het schoolplein hadden gegooid. Gingen van de opluchting thee voor ons maken, heerlijk.
Alleen de geur van krijt ontbrak. En het portret van Bernhard en Juliana, dat was vervangen door een grote Turkse vlag.
Nu even over die geschiedenis. Die hetze tegen jullie doet me op een of andere manier denken aan de Koude Oorlog. Da’s een periode die jullie alleen maar van horen zeggen hebben, maar ik zat op die basisschool toen ie op zijn hoogtepunt was, die oorlog.
Europa was toen verdeeld, in Oost en West. Of eigenlijk in West en Oost, want in alles kwam het Westen, waar ‘wij’ leefden, op de eerste plaats, en het Oosten, waar ‘zij’ leefden (‘in onvrijheid, armoede en barbarij’, zoals wij op dat schooltje leerden) ver daarachter op de tweede.
Nu viel het met die armoe wel mee, zag ik bij een bezoek aan Berlijn, vroeg in de jaren zeventig. Berlijn was toen ook verdeeld in west en oost, maar ik zag rond ons hotel in west net zoveel armoe als in het oosten van de stad.
Onvrijheid en barbarij, dat zag ik wel degelijk, al was het pas weer een aantal jaren nadien, toen ik door Rusland reisde. Dat noemden ze toen Sovjet Unie en moest een socialistisch land heten. Maar mij viel er vooral op hoe bang de mensen er voor elkaar waren. De Sovjet Unie was een verklikkersmaatschappij. Met ontzettend veel mensen met een of ander uniform aan en een zwaailicht op hun autootje. Niemand sprak er met elkaar. Men vermeed elkaar letterlijk in de straten. Echt waanzinnig stiekum allemaal.
En dat hebben we hier naar toe gehaald, denk ik dan. Nederland, West-Europa anno 2019 is een verklikkersmaatschappij zoals ik die destijds in het oosten gezien heb. Met al die camera’s in de openbare ruimte. Met al die sneue boa’s en terreinknechten op straat en in gebouwen. En met die oproepen als waarover ik hier vorige week schreef: de oproep om je buurman te verlinken.
Oost-Europa is niet bevrijd, het is naar het westen toe uitgebreid!
Maar er is wel één heel groot verschil tussen nu en de Koude Oorlog. De vluchtelingen van toen, uit Polen, Hongarije en noem maar op, werden in de watten gelegd. Die waren heel erg welkom. Niet, zoals nu, op de vlag van een groepje vrijwilligers, maar in het echie, op feesten en partijen van de overheid. Iemand uit het Oostblok zoals het toen heette, had zwaar geleden en was dapper en verdiende ons aller respect. Dus zo iemand bleef niet op een bootje ronddobberen of in een kamp zitten. En aan zo iemand werd niet gevraagd of ie thuis ook misschien kampbewaker was geweest of zijn buurman had aangebracht. Moet je je voorstellen: Polen en Bulgaren die hier niet op een camping wonen en die we niet verwijten dat ze van de duizend euro die ze verdiend hebben met een tachtigurige werkweek in een smerig magazijn vakantie gaan houden, maar die we thuis uitnodigen om aan onze vrienden te laten zien en die Nederlands kampioen schaken mogen worden! Jullie en vooral jullie ouders zouden maar wat graag met die koude oorlog-polen geruild hebben...

‘Een opgestoken middelvinger naar onze vrijheid’, zo hoorde ik iemand jullie van het Haga noemen. Heerlijk, heerlijk, voor mij mogen jullie, juist vanwege jullie afwijzing van wat jullie verkeerd vinden in ‘onze’ samenleving. Opgestoken middelvingers, die hebben we nu des te harder nodig!
Dus ook jullie naar buiten allemaal, en organiseer voor mijn part een gebedsdienst op dat kruispunt voor je school. Allemaal knielen en liggen in de richting van Mekka en boven het geloei van de file Allah aanroepen. Maar ga dan wel in die file rond met zo’n ouderwetse stinkende collectezak. Want dat vinden die kaaskoppen integreren… (JoopFinland)

 Tja, die boeren. Daar waren ze weer. Niemand die ze een strobreed in de weg legde toen ze de wegen naar Den Haag blokkeerden, integendeel: op bruggen en viaducten stond het vol met vlaggetjeszwaaiers die deze keer niet ’Maarten, Maarten’ scandeerden maar iets anders, wat de boeren als steunbetuiging konden interpreteren. Hun leider heette Bart en zag er uit als Jenny Douwes, op het Malieveld wachtten hen sprekers van het Forum en de PVV. Marcel van Roosmalen benoemde in zijn radiocolumn het schouwspel puntig, met de woorden: het vee krijgt een gezicht.

Boeren. Mijn moeder is op een boerderij geboren en getogen. Zij beschreef haar jeugd als de hel op aarde. En ze gaf aan wat daarvan de oorzaak was. Er zijn grote boeren en er zijn kleine boeren. En die grote vreten de kleine op. Zo ging het honderd jaar geleden en zo gaat het nu nog. Mijn moeder had het over ’scholteboeren’ die zich als beul van de grondeigenaren te buiten gingen aan alle soorten van geweld tegenover de pachters van die grond. Haar vader was zo’n pachter, haar moeder de dochter van een scholteboer. De hel op aarde inderdaad, die voor de man gelukkig overging in een vroege dood.

Dinsdagavond mochten de boeren hun anachronistische bestaansgrond en hun al even achterhaalde samenlevingsvormen nog eens tentoonstellen aan de borreltafel van Rutger Castricum. Castricum is het door kapsalon Spoorzicht en visagist Linda vormgegeven hoofd van PowNed, de PVV-omroep die volgens de plannen in Hilversum verdwijnen moet maar natuurlijk nooit verdwijnt. Voor Castricum maakt het niet uit wie er zijn gezellige bruine kroeg binnenkomen. Of de mob nu tegen de afschaffing van Zwarte Piet of tegen Marokkanen ageert, Castricum zet ze voor zijn karretje en laat ze dat door een paar meter modder trekken, onder gejuich van weer anderen die heel hun armoe ervoor overhebben om de volgende avond ja te mogen knikken tegen Rutger.

Castricum maakte het zich dinsdagavond makkelijk en ging met de boeren helemaal op de Marokkanentoer. ’Willen jullie meer of minder?’, riep hij het natuur- en biggenvriendelijke volkje in zijn studio toe. En even later, toen de toon eenmaal was gezet en het voorstel van ene Tjeerd van D66 om de Nederlandse veestapel te halveren gefileerd moest worden: ’Wat voelen jullie voor Tjeerd? Voelen jullie haat voor Tjeerd?’ Er werd over dit gezonde onderbuikgevoel nog lang gelachen want in het kunstje van Rutger gaat het erom de vieze smaak eerst in de soep te mengen en pas daarna iemand anders als de maker van die soep aan te wijzen…

Gelukkig was het volgens de PVV-krant vanmorgen al bonje binnen de boeren. De Telegraaf citeert Boerin Jenny die zich zorgen maakt over ’extreme’ boeren die supermarkten willen gaan blokkeren. ’Daarmee zouden wij de sympathie van de Nederlanders verspelen’. Sinds wanneer gaat actievoeren om het winnen van sympathie? Het blokkeren van de supermarkten die weigeren om verantwoorde vlees en zuivel in de vakken te leggen, is natuurlijk het beste dat je als producent kunt doen. Binnenkort zal Castricum dus wel pils en jenever schenken voor de ’slachtoffers’ van de boerenacties… (JoopFinland)

Nieuwe vrijbrieven voor gewapende bendes van de staat
Plotseling voelde ik een keiharde klap tegen de rechterkant van mijn hoofd, net boven mijn oor. Ik stond te tollen op mijn benen. Wat gebeurde er? Ik wankelde naar de veiligheid van kameraden om me heen, naar het midden van de demonstratie, en begon te begrijpen wat er was gebeurd. Een ME’er had me met de lange lat op mijn slaap geslagen. Levensgevaarlijk.

Mensen kwamen om me heen staan. “Wat is er gebeurd?”. “Een klap. Hier.” Op de plek was een rode striem zichtbaar aan het worden. Intussen liep de demonstratie door. De stillen hadden er weer iemand tussenuit gepikt. Ik had aan de zijkant gelopen en liep daar in de weg volgens hen. Dan sla je dus iemand op het hoofd. Logisch toch? En er kraait geen haan naar. De dader hult zich in anonimiteit met zijn helm op.
Of ik misselijk was. Nee. Wel een doffe pijn. Ik had geluk. Ik had geen hersenschudding. En ik leefde nog. Ik zeg wel eens vaker dat ik wel een harde okkernoot moet hebben, anders was ik wel eerder door politiegeweld om het leven gekomen. Bij een arrestatie in 1982 door stillen om te beginnen, die me geboeid op de grond in hun busje nog even lekker op mijn hoofd gingen meppen met hun knuppels. Een hoofd als een maanlandschap was het resultaat. De bebloede hoofden van de vele andere arrestanten destijds zal ik nooit vergeten. Ik ben niet de enige die al jarenlang van geluk mag spreken.
Dit keer moest iemand mij de hierop volgende nacht drie keer wakker maken en een eenvoudige vraag stellen. Om te controleren of ik niet toch nog hersenletsel opliep. Ik had alweer geluk. En zo heb ik wel vaker geluk gehad met verschillende vormen van politiegeweld. Bijna gestikt in een grote wolk traangas. Op het nippertje weggesprongen toen een ME bus me wilde aanrijden. Over de vele malen thuiskomen met blauwe plekken en kneuzingen, handboeien veel te lang en te strak om laten en intimidatie en schelden heb ik het nog niet eens gehad. Ik kan nog pagina’s lang doorgaan.

Waarom vertel ik dit? Simpel. Om uit persoonlijke ervaringen te laten zien hoe de smeris overal mee wegkomt en principieel gewelddadig en repressief is (nee, niet voor alle lezers een nieuw verhaal, maar voor menigeen wel). Om het even voelbaar te maken voor een ieder die nog denkt dat de smeris er is om je te helpen. Er is een tijd geweest dat ik klachten indiende. Het is tevergeefs en de daders blijven anoniem. Ik doe het niet meer. En dat geldt voor veel mensen. Daardoor kloppen de cijfers over politiegeweld ook niet. Het lijkt minder dan het is. Wat je hoort is het topje van de ijsberg. Keer op keer slaat, wurgt, schopt, schiet de smeris er op los. De beelden van politiegeweld in Rotterdam tegen anti-Zwarte Piet demonstranten staan me ook nog helder voor de geest. Schoppen, slaan, aan haren trekken. De kreten van pijn en angst. En dan zijn er de talloze politiemoorden. Al decennialang hetzelfde liedje. Hans Kok heeft in 1985 klappen op zijn hoofd gekregen bij de ontruiming van het pand in de Schaepmanstraat in de Staatsliedenbuurt. Ik was daarbij. Hij overleefde het niet. Daar waren weliswaar meer oorzaken voor aan te wijzen (ziek, drugs, liggen op beton in een ijskoude cel, laten creperen), maar ik heb later wel eens gehoord dat vocht uit een van zijn oren nooit is onderzocht. Van hersenschade door politiegeweld is nooit gesproken. Liever focuste men op zijn drugsgebruik. Lekker makkelijk. “Toch maar een junkie,” beten de bewakers van het cellenblok ons destijds al toe, gevolgd door: “Hou je kop, anders komen we effe binnen!” Vergeet ik nooit meer: onder dreiging van meer geweld vastzitten nadat er iemand in zo’n zelfde cel is doodgegaan, wetende dat ze hem hadden kunnen redden. Ook hiervoor is nooit iemand verantwoordelijk gehouden. Ik kan er niet vaak genoeg op terugkomen. Cold case dood door politie nummer zoveel. En still counting.

Het is hierom, en om alle doden daarna, om de vrijbrief voor de moordenaars van Mitch Henriquez, Rishi Chandrikasing en nog veel meer, dat het me laaiend maakt, elke keer weer, als er weer geroepen wordt dat er zoveel geweld tegen ‘hulpverleners’ wordt gebruikt. De cijfers daarvan gaan vooral over politie, want de politie roept beroepsmatig geweld op omdat ze het monopolie hebben. Wie als taakomschrijving van zijn of haar werk heeft dat het toegestaan te mishandelen en te moorden, moet niet raar opkijken als daarbij hoort: en om klappen terug te krijgen van in het nauw gedreven slachtoffers. Stelletje jankerds. Het is de beul van de guillotine die klaagt dat-ie blaren van het touw heeft dat hij tussen zijn handen laat glijden als het mes valt.

Op TV zag ik een smeris jammeren dat hij door een arrestante, die hij met collega’s in bedwang probeerde te krijgen door haar op het bed te drukken, in zijn duim was gebeten. Och arreme. Zijn duim zit er nog aan, de zielepoot. Maar ik ken minstens één verhaal van een man die op die manier gestikt is, eenvoudigweg op het bed in de cel platgedrukt. Kuddos voor de arrestante dus. Het zal haar leven gered hebben. Daar zou ik ook een smerisduim voor over hebben.

En dan nu dat wetsvoorstel van de opperterroristen Grapperhaus en Dekker om voor dit ‘geweld’ (lees: zelfverdediging) alleen nog gevangenisstraffen uit te delen. Ik kan me niet herinneren ooit gehoord te hebben dat een smeris ook maar een dag een cel van binnen heeft gezien (om er te moeten blijven) vanwege gepleegd geweld. Zelfs niet voor moord. Ook voor de moord op Mitch is de eis nu zes maanden voorwaardelijk. Zelfs als ze dat al krijgen hoeven ze echt niet bang te zijn dat het er ooit van komt. Als niet-geuniformeerd burger krijg je meer voor minder. Ik word hiervan alsnog misselijk van de verlate koppijn. En de namen van de verwurgers weet zelfs de familie van Mitch nog altijd niet.

Hulpverleners, noemen ze dat. De smerissen in kwestie schroeven intussen lekker de cijfers van tegen hen gebruikt ‘geweld’ op door elke keer dat ze zich beledigd voelen ook mee te tellen. Dat heet dan: ‘verbaal geweld’. Zo kan ik het ook. En de samenleving maar denken dat het bij de algemene term ‘hulpverleners’ vooral gaat om brandweerlieden en ambulancepersoneel. Zo kan je iedereen wel achter een repressief wetsvoorstel krijgen. Nog niet genoemd heb ik alle smerissen die zich in de uitoefening van hun functie voordoen als ‘gewone burgers’ door geen uniform aan te trekken, zodat die andere ‘gewone burger’ niet eens weet met een smeris van doen te hebben. Dat heet dan geweld tegen politie, maar is het in de ogen van de ‘gewone burger’ op dat moment niet. Toch wordt daar dan ook een beroep op gedaan en werkt het strafverzwarend. Ze plegen nog valsheid in geschrifte en doen nog valse aangifte ook, om het maar even in hun eigen wettelijke termen te gieten.

Het is dus juist andersom. Als de opperterroristen van de staat dan toch mensen principieel in cellen willen stoppen, doe dat dan met de smerissen die uit principe moorden en slaan in naam van de staat en het kapitaal. Of nee, toch niet. Natuurlijk niet. Er ligt juist nog ergens een wetsvoorstel om hen nog verder te vrijwaren van vervolging en het zal niet lang meer duren of ze lopen allemaal met een taser rond. Alsof ze nog niet genoeg dodelijke wapens hebben. We hebben het allemaal maar te pikken op straffe van nog meer klappen en opsluiting voor lange tijd toe. En dat in een tijd waarin je niet eens ‘zeg dan PAF’ mag zeggen. Dan wordt je door een zwaar bewapende bende (‘arrestatieteam’) ontvoerd en gegijzeld alsof je een terrorist bent. We leven met ons allen in een grote open lucht gevangenis. Het wordt tijd om uit te breken.

Joke Kaviaar (10 april 2019)

Nee, Pieter neemt het niet. En stuurt aan op een revisie. Zo bereikten wij de finish in de vorige aflevering van deze serie (1). Waar begin je aan zou je zeggen, want de luitjes waar hij tegenop bokst zijn niet voor de mauwende en spinnende viervoeter die liever Sheba heeft dan harde brokken. En dan bedoelen we niet de meisjes en jongens die gebeft en gemazeld vonnissen vellen, maar de zogenaamde compagnons met wie Pieter eerder deze eeuw een business opzette in het land van Frau Angela. Die behoorden en behoren zonder twijfel nog steeds tot de categorie avontuurlijke ondernemers, die niet geheel onbekend zijn met het begrip “smoking gun” en/of “lowkicks”. Maar onze Pieter beschikt over nieuw bewijsmateriaal dat ondermeer enig licht werpt op de verklaringen die zijn oude “compagnons” Daniel E., Derk H., Rudy D. en Willem v.d. V. op 22/1/2015 als getuigen hebben afgelegd bij de rechtercommissaris in Arnhem. In aanwezigheid van diens collega Dieter Temming van het Landesgericht Niedersaksen. Wat denkt u bijvoorbeeld van de volgende mail dd. 10 januari 2015, afkomstig van Daniel E.'s echtgenote Inge en gericht aan Derk H. ? Komt ie:
“Derk, ik heb dit voor jou geschreven. Als je mijn verhaal overschrijft in je eigen handschrift dan komt dat heel geloofwaardig over. We moeten Knabben elimineren anders draait iedereen de bajes in in Duitsland en daar hebben we geen trek in. Daan heeft met Rudy en Willem gesproken. Die weten wat ze moeten zeggen. Louis hoeft tot onze verbazing niet te worden gehoord. Hoe dat kan is mij nog steeds een raadsel. Ik maak mij zorgen om Rudy, maar Daan heeft hem op het hart gedrukt zijn kop te houden. Kom maar even koffie drinken en praat alles met Daan door, zodat jullie geen fouten maken tijdens het verhoor.”
Volgt de tekst van de verklaring die Derk moet afdraaien bij het verhoor van de rechtercommissaris (tekst in ons bezit, red). Het lijkt erop dat die rc en zijn Duitse invité zwaar genaaid zijn. Om nog maar te zwijgen over de verdachte. Pieter Knabben. Stay tuned (JP).

1 ) Zie aflevering 3 dd. 25 september 2019.

We hebben het al eens eerder in de groep gegooid. Peter Lagendijk, voormalig stenenhandelaar en “petekind” van wasserettekoning Henk van de Meene, is na de hemelvaart van de laatste een paar jaar geleden samen met zijn gezin onder de tram geduwd. Door de zogenaamde fine fleur van ondernemend Nederland. Gesteund door de geldschuur van de Van Lanschotjes en de staat der Nederlanden. Teruggedrongen tot het absolute minimum vecht hij voor genoegdoening en rehabilitatie via Twitter. Nou twittert goddank niet toute Hollande, dus maakte in het recente verleden een flink stel van zijn revelaties ook deel uit van het meergranenmenu van KM. Met name over de talloze op het oog zo keurige villabewoners en bootjesfanaten die indertijd willens en wetens van de diensten van Van de Meene gebruik hebben gemaakt en onbestraft zijn gebleven. En wij gaan daar vandaag unverfrohren mee verder.

“KM: Ken je nog meer BN-ers cq. Quoteballen die gebruikmaakten van Henk's wasserettes?

Peter: Ja, dat is echt een heel groot circuit. Rode draad daarbij is dat heel wat van die mensen alleen in naam eigenaar zijn van bedrijven of onroerend goed. Ik overdrijf niet als ik zeg dat half Bilthoven en Bosch en Duin daar tot op de dag van vandaag goed van leeft. Nou ben ik niet het type dat hier met een lijst met namen en rugnummers komt aanzetten. Mede ook omdat ik dan misschien een hoop families in dezelfde situatie breng als die van mijzelf en mijn gezin en in de afgrond wordt geduwd door bijvoorbeeld Van Lanschot en het circuit daaromheen. Die hel gun ik niemand. Wat ik wel kan zeggen is dat Floor Mouthaan tot de grote jongens van deze wasserette behoort. Jullie weten zonder twijfel dat Floor zijn carrière is gestart bij Fentener van Vlissingen en de NORO-fraude op zijn naam heeft staan (1). Zijn broer Niek was hoofd Bijzonder Beheer bij Van Lanschot en de directe baas van Karin Hendriks die mijn gezin en mij in directe samenwerking met de overheid en andere zeer duistere instanties de afgrond in hebben geduwd. En laat broer Niek nou bijzonder toevallig net de buurman zijn van louche auto- en vastgoedhandelaar Theo de Rijk, die nu voor 1,1 miljoen in mijn afgepakte huis van 2,5 miljoen woont. Zo werkt de wereld en half Nederland zwaait ernaar. Hoe Henk van de Meene en Floor Mouthaan elkaar hebben leren kennen weet ik niet. Toen ik in 1998 als zelfstandig ondernemer in het vastgoed begon was ik met Henk overeengekomen dat ik mij voor de helft van de tijd zou verhuren aan Unit Parc. Dat was het projectontwikkelingsbedrijf van Henk en Henny Drost. Henk financierde dat. Ik hield destijds kantoor bij Henny op de Paasheuvelweg in Amsterdam-Zuidoost. Daarnaast financierde Henk projecten van de Belgische woningontwikkelaar Luc Lambrechts en via MKB Vastgoed in Apeldoorn (Reva) de bouw van winkelcentra. Samen met Koos Oegema uit Epe. En dan had ie nog belangen in Fileta Europe (2). Henk woonde in Knokke, maar doordeweeks bracht hij de nacht door in Hilton Soestduinen of in het Newport Beach Hotel in Naarden. Wij ontmoetten elkaar wekelijks en zo goed als elke keer als ik in Soestduinen was had hij precies daarvoor of daarna een afspraak met Floor. Henk vertelde dat Mouthaan voor hem werkte en dat er over en weer zaken werden aangegeven. Henk kreeg projecten en overnames van Floor, die bijvoorbeeld door Van den Hombergh cs. weer werden opgepakt en aangekocht. Henk zat met Floor niet alleen in vastgoedprojecten, maar ook in energie, golfbanen, financieringen, bedrijfsoverdrachten en aandelen. Er was een hele rits BV's bij betrokken, waaronder om er eens een paar te noemen TransMatch BV, Match Finance BV en Transtext Industries (...) Volgende keer meer”.

Intrigerend. Spannend. Schweinerei op het hoogste niveau. Stay tuned (JP).

(1) Zie als opwarmertje voor NORO en John Fentener van Vlissingen aflevering 1 van de serie “Bommen voor Felipe” en aflevering 6 van de serie “De achterzijde van het beursschandaal”. Op NORO komen we nog terug [red.].
2 ) Zie aflevering 37 van deze serie.

'De man die me inspireert in de politiek', vertelt een twintiger in de rij om afscheid te nemen van de overleden Franse president Jacques Chirac bij Invalides. 'Hij wist de mensen samen te brengen. Dat is wat onze huidige leiders missen'. Hij zal worden herinnerd als de man die weigerde mee te doen aan de oorlog tegen Irak van Bush en Blair. Daarom komt Wladimir Poetin op zijn begrafenis. Als maning aan Macron en eerbetoon aan de laatste Gaullistische Franse leider, die weigerde aan de Navo-regime change mee te doen. En hij zal worden herinnerd als 'Mr 5 minuten inclusief douche', de 'rokkenjager' die afgevaardigde, minister, burgemeester van Parijs en premier was voor hij president werd.
Acte 46 was massaal. In Parijs twee stoeten. Toulouse uiteraard en weer overal in het land. Als vanouds.
En dan woensdag 2 oktober, een surrealistisch tafereeltje: 'Nationale Mars van de Woede' door de gezamenlijke politievakbonden te Parijs. In het centrum dat voor de Gele Vesten verboden gebied is. Een merkwaardig schouwspel. Willen ze laten zien dat ze ook mensen zijn? Normaal zijn zij het die voor 350 e per dag vreedzame demonstranten die net als zij opkomen voor bescherming van pensioenen, koopkracht en werkomstandigheden (52 agenten hebben dit jaar al zelfmoord gepleegd) in elkaar slaan, met traangas bestoken en ogen uitschieten. Nu trekken ze met duizenden fluitend en joelend door de straten van Parijs, spreekkoren aanheffend net als de Gele Vesten. Ze gaan voor dood liggen uit protest. Zingen de Marseillaise. Rookbommen net als de Gilets Jaunes. (zie deze video) Van Place de la Bastille naar Place de la Republique, een parcours bekend van 46 op rij. 'Nu zijn de rollen omgekeerd', al meppen ze aanstaande zaterdag er weer gewoon op los. De situatie is er toch door veranderd. Gevaarlijker voor de macht die deze demonstranten normaal op de burger demonstranten afstuurt. De volgende stap is dat ze weigeren zich nog langer te laten gebruiken tegen het volk, dat de zelfde zorgen heeft als zij.
Opvallend is de deelname van GJ-voorman Eric Drouet in de stoet met een paar kameraden. Omgeven door een politiecordon dat hen een zijstraat indrijft. Om verbroedering te voorkomen? (WK)

De idioterie van de Franse premier Phillipe bij de presentatie van de resultaten van het 'Grote Debat', 'we hebben naar u geluisterd' wordt door een grote meerderheid van het volk afgewezen. Met beloftes van belastingverlaging en 'we hadden eerder naar de Gele Vestjes moeten luisteren al doen we dat nu wel' proberen ze de opstand (want dat is het) te smoren met loze praatjes en grof geweld, het mengsel dat tot altijd heeft gewerkt. Dat nekt op den duur een regime dat het vertrouwen van de bevolking heeft verloren én slechts walging oproept. Nu de vermaledijde Europese verkiezingen nog om het volk het idee te geven dat ze hebben 'gekozen' en ze denken dat het klusje is geklaard. Deze bestuurlijke elite is zo losgezongen van de werkelijkheid van de gewone mensen dat ze geen oplossingen, politieke oplossingen, kunnen vinden en hun toevlucht nemen tot rookgordijnen van traangas en flauwekulpraatjes.
Macron 's vehikel' La Republique en Marche' ligt op kop in de peilingen, daar trekt 'Jupiter' zich aan op op zijn Olympus, maar het ontgaat hem dat steeds minder Fransen iets hebben met het 'Europese ideaal' waaraan hij zich heeft verpand en opgeworpen als leider. Net als de meerderheid van alle EU-landen. Zelfs in het meest Europese land van Europa, Nederland dat zelfs bereid is haar taal op te geven ten gunste van het Engels, zou bij een referendum over Brussel de uitkomst onzeker zijn. Daarom heeft het kabinet (nb. met D'66,'de referendum partij, Hafmo draait zich om in zijn graf) ook het Referendum de nek omgedraaid. De Nederlanders kunnen gemakkelijk het bos ingestuurd. Bij de Fransen ligt dat wat moeilijker. Onze opstand tegen de Habsburgers is vergeten, net als de Patriotten die zijn ingeruild voor oranjelol. In Frankrijk is de Revolutie gisteren.
Het zou me niets verbazen als de XXIIe aflevering volgende week zaterdag een nieuwe impuls aan de volksopstand zal geven. (WK)

Hij snoof als een paard. Hij wipte als een konijn (niet zo lang, maar wel heel fijn). En hij ging voor het luik wegens een frauduleus foutje. Maar Sjaak Chirac was desondanks een populaire (ex-)president, die met redelijke pomp en even redelijke circumstances een paar dagen geleden in Parijs naar zijn schepper werd teruggestuurd. In aanwezigheid van vele buitenlandse ex-collega's. Onder wie onze oud-premier annex Domburgse appartementexploitant Jan Peter Balkenende en voormalig president en heuveltjeskoetsier Bill Clinton. Opvallend: niemand uit Tel Aviv aan Zee. Maar eigenlijk wel logisch. De relaties tussen Sjaak en de polletieke top in Israël waren niet geweldig. Hij was vaak op de hand van de Mo's en dat leverde van tijd tot tijd heel wat briefjes tussen de stenen van de Klaagmuur op met de bede de Franse president eens flink op zijn mieter te geven. Hoewel dat eigenlijk niet nodig was, want de Mossad hield Sjaak aan de korte lijn. Letterlijk zelfs, want hij scoorde zijn 15 grammetjes in de week (gossip) via een Israëlische franchisehouder van Gérard Fauré, de jarenlange zonnekoning op het gebied van seks, drugs en rock'n roll. Over seks gesproken: heel recent tilde de monsieur die Jeffrey Epstein's appartement aan Avenue Foch een beetje toonbaar hield naar buiten, dat het bewuste optrekje regelmatig gefrequenteerd werd door ministers, hoge ambtenaren en andere vingers in de pap. We mogen met een gerust hart aannemen dat die daar niet kwamen om van het uitzicht te genieten. En met een even gerust hart dat ze voor de eeuwigheid werden vastgelegd bij hun werkzaamheden ten zuiden van het middenrif. Maakte Sjaak ook gebruik van de luxe mogelijkheden die bij Jeff in de aanbieding waren? Nous savons pas (Frans voor geen idee). Maar dat ie door de Israëlische snuffelbrigade elke dag in de kieren werd gehouden en elke faux pas keurig werd geregistreerd hoeven we niet uit te leggen. En dat kwam te stade als Sjaak iets op de keien gooide wat de brigade en haar opdrachtgevers niet zinde. Beroemd voorbeeld is een uitspraak uit 1986 van de toen als premier rondrommelende Sjaak. Hij liet toen via de Washington Times op de stoep rollen, dat een op het nippertje voorkomen en bliksemsnel aan Syrië toegeschreven aanslag op een El Al-Boeing van eerder dat jaar geënsceneerd was door de Mossad. Hij had volkomen gelijk (1), maar werd wel gedwongen om zijn woorden terug te nemen. Officieel. Kijk, zo comfortabel is het om wip- en snuifgegevens van hoge jongens te bewaren. En niet alleen in Frankrijk. Rip Sjaak. En u? Als vanouds: stay tuned. (JP).

(1) Voor de liefhebbers: zie het boek “Profits of war” van de voormalige Mossad-agent Ari Ben- Menashe.

Tijd niks van gehoord. Van Hennie Keizer aka “De Dikke”. Niet om achterover te slaan voor een dubbele salto gehoekt. Want toen begin 2017 de story over de tot het walhalla der VVD-grissers opgeklommen Utrechtse taxichauffeur uitbrak was er wel heel even gekakel in het hok. Maar in Den Haag beschikken ze over een zeer geroutineerde begrafenisonderneming als het om affaires gaat. Dus Hennie ashes to ashes onder het genot van een koppie koffie en een broodje kaas en hophop de karavaan trok verder. Nou hadden wij over Hennie dankzij een VVD-fluisteraar in de slipstream van Follow the Money ook een paar leuke deuntjes ten gehore gebracht (1). En naar aanleiding van dit bericht in de Quote meldde hij zich weer even met een jolig meeltje. Willen we u niet onthouden. Komt ie.

“Ik kon er in 2017 niet zo gauw opkomen, maar nu weet ik het weer. Het was Hennie Keizer die toen geldschieters zocht voor FastNed. Rijke VVD-ers. Toen het een bodemloze put werd maakten ze er stiekem een carroussel van (het oude liedje) en zochten ze om de boel overeind te houden dummies in filantropisch Nederland als Fred Matser op. Een onnozel rijkeluiszoontje dat nooit een slag werk heeft verricht en dat ook nog via de Stichting Onafhankelijke Hulpverlening de Scientology steunt met donaties”.

Dit stukkie krijgt een vervolg. Voelen we aan ons water. Stay tuned (JP)

(1) Zie eerdere afleveringen in deze serie. 

De relaties tussen het koninkrijk Saudi-Arabië en het koninkrijk Nederland zijn altijd 'warm' geweest. In de tijd van Bernhard en Juliana tot nu. Nooit zijn in onze media schendingen van mensenrechten (vrouwen, andere religies etc.) als een probleem gezien. Onthoofdingen, handen afhakken of andere straffen van een afschuwelijke dictatuur, het speelde nooit een rol in onze 'vrije pers'. We waren en blijven 'bevriend'. Af en toe verschijnt er een publicatie waarin wordt gejuicht dat vrouwen nu mogen autorijden en meer flauwekul om ons te overtuigen dat het 'de goede kant opgaat'. De oorlog tegen Jemen, die al vijf jaar voortduurt met tienduizenden doden heeft hier nooit op veel belangstelling kunnen rekenen. Ook nu er sprake is van van een kentering in het voordeel van Jemen, zul je er weinig of zelfs niets over lezen in onze dagbladen. Ze zouden natuurlijk ook iets uit te leggen hebben.
De aanval met drones op de Saoudische olieindustrie kon worden toegeschreven aan 'Iran', gewoon omdat het onvoorstelbaar zou zijn dat het armste land ter wereld, Jemen, zoiets zou kunnen bewerkstelligen tegen een van de rijkste landen, Saûdy-Araabje, waarmee we 'zo bevriend zijn'. En aan wie we zoveel wapentuig hebben verkocht, net als de VS.
Dat die miljarden en miljarden aan wapentuig niets hebben kunnen uitrichten tegen de drones van de Houthi's en afgelopen zaterdag een spectaculaire aanval, honderden kilometers binnen Saudi-Arabië, op maar liefst drie gemotoriseerde brigades, zou je grappig kunnen noemen. David tegen Goliath. Uiteraard zal weer geprobeerd worden om het in de schoenen van Teheran te schuiven door onze 'experts', maar u en ik weten beter: het hele geldverslindende systeem van 'patriots' is waardeloos tegen drones met motoren van 1500 euro, te bestellen bij Ali Baba.
Mohammed Bin Salman, de kroonprins en dictator, tapt in een interview met CNN inmiddels uit een ander vaatje. Hij heeft het over vrede en neemt de verantwoordelijkheid voor de barbaarse moord op Khashoggi. Eerder wilde hij nog met Israël en de VS ten strijde trekken tegen Iran.
Saudi-Arabië kent een sterk gediscrimineerde shiitische minderheid in het grensgebied met Jemen die, wat wonder, sympathiseert met de Houthi's. Voor het eerst hebben zij kans op verbetering van hun lot. (WK)

Het begin was meteen alweer knudde. Die comparitiezitting in Arnhem die duidelijkheid moest verschaffen over de vraag: hoe nu verder met dat ellenlange juridisch gedreutel tussen ASR en Jos Lindhout van het vroegere PSL? Voorwaarde was namelijk dat beide strijdende partijen een interne vertegenwoordiger als schikkingsgemachtigde naar het front zouden sturen om hun punt te scoren. In het geval van Lindhout kon een koter de was doen. Maar bij bestuurlijk ASR lag dat kennelijk wat moeilijker. De kleine letterspecialisten hadden namelijk Leonard Böhmer als gemachtigde gestuurd. De externe bef van de assurantieschuur die het begrip hautain bij elke zitting weer wat meer inhoud weet te geven. De verklaring voor het wegblijven van een ASR-koelie was volgens hem te wijten aan het feit, dat er niemand onder het personeel van zijn opdrachtgever te vinden was die het dossier voldoende beheerste om overeind te blijven. Er was met name gebrek aan luitjes die iets wisten over de criminele gebeurtenissen in de periode van voor 2005. Nou stond hij zelf toen ook nog niet op de voorplecht, maar een ervaren bef als hij wist die handicap wel te overwinnen. Met andere woorden: hij, Leonard, was eigenlijk de enige gezalfde die deze krulstaart kon wassen. De crew bij ASR bestond blijkbaar enkel uit oliebollen of baksels die al dan niet met de voeten vooruit definitief het pand hadden verlaten. Dit vertoon van arrogantie cq. schijt hebben aan wat de kadi van je mag verwachten kwamen wij in eerdere stadia van deze rechtsgang al vaker tegen. Processtukken te laat inleveren en te elfder ure de kadi verzoeken om uitstel behoorden in de loop van de tijd tot het vaste meubilair van deze affaire. Het beroerde is dat deze irritante, trainerende handelwijze steevast werd gehonoreerd. En ook in het onderhavige geval kwamen ASR en Leonard weg met deze faux pas. Zij het dit keer niet zonder enig gegrom van de kadi die de zitting regisseerde. Wat de voormalige deken van Utrecht daarna met assistentie van een Tom Poes te berde bracht bestond overigens in wezen uit opgewarmde ouwe meuk en een verwijzing naar een aanbod dat hij een paar weken daarvoor bij het hof in de gleuf had geduwd. Dat behelsde het staken van de strijd met gesloten beurzen. Per slot had Lindhout ooit al eens zijn zwierige krabbel gezet onder een vaststellingsovereenkomst waarbij hij 7 ton beurde. En dat terwijl een paar jaar daarvoor cijfernerds van EY in opdracht van ASR hadden gesnuffeld aan de waarde van PSL en op het formidabele bedrag van 1 euro waren uitgekomen. Dus hij mocht nog blij zijn. Ook al omdat hij volgens Leonard daarna bij herhaling de voorwaarden had overtreden die aan voornoemde overeenkomst waren vastgeniet. Dat de voormalige eigenaar van PSL zich ten tijde van de voorafgaande onderhandelingen (die volgens ongestaafde beweringen van Leonard bijna een jaar duurden maar in werkelijkheid een paar weken) vasthield aan het laatste richeltje boven de gapende afgrond van een persoonlijk faillissement en alle bijkomende ellende wisten ze toentertijd bij ASR niet. Zei Leonard. Nee, nee. Lindhout had binnen het kader van deze comparitie een nieuw en serieus onderzoek naar het minuscule ei van EY en andere frivoliteiten in het dossier laten uitvoeren en dat kwam heel wat tikjes hoger uit dan die ene euro. Dat onderzoek was uitgevoerd door Jan Joling, een expert op dit terrein en niet zo'n zuinige (1). Maar toen Joling's rapportage terloops even ter sprake kwam veegde onze Leonard het met de elegantie van een doorgesnoven neushoorn van tafel. De emoties liepen tijdens de zitting hoog op. Lindhout en diens echtgenote wensten financiële genoegdoening, zeker, maar ook en vooral eerherstel. Want door de verregaande beschadiging van zijn reputatie via allerlei fake nieuws dat ASR in de branche had verspreid was het Lindhout onmogelijk gemaakt om zijn normale leven weer op te pakken en leefden hij en zijn gezin al jaren en jaren in de slagschaduw van deze affaire. Een affaire die notabene begon toen een directeur die bij ASR een criminele organisatie overeind hield samen met de grootste wasstraatbeheerder die Nederland waarschijnlijk ooit heeft gekend een reddingsoperatie voor PSL van de kant duwde, die na ingrijpen van buitenaf een paar dagen later al op de rotsen liep. Gek hè, dat ASR tijdens alle rechtszittingen over deze specifieke materie die her en der in deze KM-serie is terug te vinden nooit enig weerwoord of ontkenning heeft geproduceerd. ASR's externe kanjer zorgde aan het eind van de comparitie trouwens nogmaals voor lichte ontsteltenis door van de kadi min of meer te eisen dat het arrest meteen schriftelijk zou worden uitgewerkt, eventueel van correcties zou worden voorzien en aan het eind van die ceremonie door beide partijen zou worden ondertekend. Om allerlei mogelijke misperen van welke kant dan ook direct de kop in te drukken. Het leek op het uitdelen van een brevet van onvermogen aan de kadi en hallelujah jutteperen, die “eis” werd dan ook na kort beraad in het ronde archief gedeponeerd. Binnen een paar weken weten we meer. Ook of het door ons aangekondigde einde van de zaak toch een wormvormig aanhangsel krijgt.

Stay tuned (JP). 

1 ) Zie hier iets meer over Joling's glanzende carrière. 

De zelf-lerende leugen van AI

‘Zelf-lerende kunstmatige intelligentie’ is zo’n vanzelfsprekende formulering geworden, dat je zou denken dat de seculiere wetenschap de heilige graal heeft gevonden. Een wetenschappelijke paus als plaatsvervanger van de Big Bang, verkondigt het opperste woord van waarheid: ‘Kunstmatige intelligentie zal de mens in intelligentie en kennis overvleugelen!’ Aldus de wetenschappelijk paus die graag anoniem wil blijven, en zonder aarzelen de verkondiging van de blijde boodschap, de leugen van de zelflerende kunstmatige intelligentie, graag overlaat aan de haast ontelbare vrome gelovigen die zonder zelfstandig nadenken, diep verwonderd in koor, ‘@amen’  zingen.

Wie de uitleg bekijkt over Google’s deep learning, bekruipt het onaangename gevoel dat wij als brave hersenloze schapen alles moeten slikken wat ons wordt voorgeschoteld. ‘Het programma leert zichzelf, er is geen basis structuur formaat.’ Ooh echt waar, software werkt zonder programmering uit zichzelf door imiteren van menselijke neural-networking imitation, echt waar?
De voorbeelden en uitleg verwijzen naar het zogenoemde superloop-principe, lees: ontelbare herhalende acties in een massieve database. Het basis principe is eenvoudig, om een filosofische formulering te gebruiken: je programmeert positieve resultaten als waar en negatieve resultaten als onwaar. Door deze twee uitkomsten, door talloze variaties en herhalingen te optimaliseren, vergaar je automatisch een grote database van positieve en negatieve uitkomsten. (Massive database is the rocket fuel for AI").

De AI wetenschapper Kai-Fu Lee gaat nog een stap verder, hij presenteert zichzelf als empathisch wezen, (hij had bijna zijn vrouw bij een zware bevalling verlaten voor een presentatie bij de baas van Apple, maar gelukkig werd zijn dochter op tijd geboren!). Kreeg later kanker waarvan hij nu aan het genezen is, en vindt menselijke contacten en relaties belangrijker dan werk! Maar voorspelt daarna moeiteloos het einde van zoveel hogere en lager opgeleide beroepen als onvermijdelijk, en dat alleen de leidinggevende en creatieve beroepen overblijven.

Deze gevaarlijke fluwelen vermenging van jezelf en de tech-industrie als empathisch begaafde wezens, die alleen de emotioneel vervullende beroepen willen redden en de rest als niet noodzakelijk weg rationaliseren. Hij liet gemakshalve de ‘details’ buiten beschouwing, en daarmee bleef onbeantwoord: ‘wat zijn de motieven van de investeerders, lees: the dark money force?’

En wat als er niet voldoende creatief vervullende banen zijn, wat doe je met de ‘werkelozen’? Geef je ze een basis inkomen en alles wat er bij hoort, goede sociale behuizing, gezondheidszorg, natuur, educatie, cultuur, ontspanning, sport? Kortom schenk je ze ruimte en middelen voor een zinvol bestaan?

Een van de stichters van de SoftBank vond mensen in het algemeen onbetrouwbaar, daarom kon je beter op belangrijke politieke en economische posities AI-systemen inzetten, dan vermeed je corruptie en machtsmisbruik. Euh, wie beheert wie? AI — AI? Of beheert een kleine onzichtbare technocratische en economische elite de kunstmatige intelligentie systemen? Of komt dan toch sluipend en zachtjes een door kunstmatig intelligentie aangedreven nieuwe eugenetica om de hoek kijken? Als een sluipende onzichtbare demon, bijvoorbeeld een AI-Nemesis project dat de samenleving zuivert van de on-nuttige zinlozen, lees: van de niet-noodzakelijke niet-creatieven?

Met mensen als bijvoorbeeld Mohammed Bin Salman, (lees: de zelf-verklaarde niet-opdracht-gever van de Kashoggi-recycling actie in Istanboel) als een van de grote investeerders in het Vision Fund (het grootste investerings fonds van AI projecten geleid door SoftBank), vrees ik dat kunstmatige intelligentie geen sociale utopie zal nastreven, slechts winst en macht.

Het was licht, het was donker, een zevende dag.

Zoals te verwachten viel na de wetten die werden ontworpen om het volksverzet te smoren, wordt nu het uitdoven aangekondigd door regering en haar MSM media. De door het Ministerie van Binnenlandse Zaken verstrekte gegevens waren altijd een lachertje, bedoeld om de bevolking te ontmoedigen. Zeker zit er een fluctuatie in de aantallen demonstranten en het zou ook vreemd zijn geweest als de aantallen alleen maar groter waren geworden tot miljoenen mensen de ordetroepen onder de voet hadden gelopen op weg naar het vertrek van de president in het Elysee in zes maanden? Het verzet is een kwestie van een lange adem en de leiders van de beweging zijn zich daarvan bewust. Drouet, Rodrigues en Lallouche zijn maar een paar van de welbespraakte en inspirerende woordvoerders van het volk. Mensen die landelijk meer vertrouwen genieten dan welke politicus ook in de beste Republikeinse traditie.
Er wordt gezegd dat het geweld afneemt, dat van de politie zeker niet: op de grens met Catalonië, het plaatsje Le Boulou, probeerde de politie (zonder succes) een paar honderd demonstranten te verdrijven met traangas, waarbij een jong meisje is gestikt. Na het gebruik van een nieuw type gas in Bouches du Rhone zijn er berichten in de media verschen dat ze gif bevatten. 'Dans le calme' werd over deze XXI'e Aflevering gemeld. Nee dus. Ook in Rouen, Lille en Montpellier gebruikte de politie geweld tegen geweldloze betogers. Minder aandacht in de Media en meer geweld, zo probeert Macron 'het probleem' te klaren. Het is mogelijk dat de bereidheid om te demonstreren onder invloed van het geweld, de kans gewond te raken (zou u meedoen?) verder uitdooft. De flauwekul van de Europese verkiezingen, de uitkomst van het Grote Debat morgen door premier Philippe met een paar loze beloften waar een aantal mensen intrappen, maar het zal maar tijdelijk zijn. Want de grondslag is de fundamentele ongelijkheid in de Franse maatschappij. Daar zal niets aan veranderen. (WK)

Ik heb nu wel zo’n beetje alles gelezen over de geliquideerde advocaat, maar ik moet zeggen: zelfkritiek is zijn Broederschap vreemd. Feitelijk komt al het gehuil en gelebber uit de beroepsgroep neer op hetzelfde: wij verdienen respect, want wij houden de rechtsstaat overeind. En vlieg je op wat grotere hoogte over het geval, dan zie je dezelfde beduimelde bewoordingen en ideologische prietpraat als die waarmee in een glijdende schaal ambulancebroeders, spuitgasten, dienders, ME-ers, stillen en in een misschien helemaal niet zo verre toekomst ook kampbeulen een beroep doen op dat respect.
Van advocatuur had je er ooit twee: gewone en sociale. Gewone advocatuur was toen -ik spreek nu over dertig jaar terug- wat ie vandaag ook is: geldverdienen over de rug van de rechtsstaat. Grof geld, door meisjes en jongens die vaak in de derde of vierde generatie waren opgevoed met het idee dat het grofste geld het beste geld is. U en ik hebben samen met ze op school gezeten dus ik vertel hier niets nieuws. Na die school gingen U en ik de wijde wereld in en zij een dispuut. Het corps is hun bubbel: heeft het drankmisbruik er niet teveel vat op de voortplantingsorganen dan leidt het rondgeneuk er tot kindertjes en die zijn dan ook weer voorbestemd om tot de Broederschap toe te treden.
Sociale advocatuur is opgeheven. De beroepsgroep zelf haalt er allerlei redenen bij waarom maar dat zijn drogredenen. De enige reden is dat er in de advocatuur grof geld verdiend moet worden, en dat dat niet binnengevlerkt wordt door het verdedigen van U en mij. Het is met andere woorden de advocatuur zelf die de bijl heeft gezet in de sociale rechtshulp. En daarmee in de rechtsstaat. Zo die laatste ooit al heeft bestaan, is ze geworden tot een rechtsestaat. De advocatuur verdedigt het geld, het grove geld: eigendom en macht. Van anti-kraakwet tot en met het nekken van de vrije meningsuiting, het zijn de advocaten zelf die het vuile werk opknappen ‘omdat de kachel moet branden’, en er ‘s avonds onder elkaar prat op gaan de grootste nota aan de dikste rijke sukkel de deur te hebben kunnen uitsturen.
De beeldvorming doet de rest. We keken ooit met ons allen naar Ally McBeal, nu hebben we de omhooggevallen ME-er John van den Heuvel en de ‘volksjongen’ Holleeder op de koffie. En hun verdedigers. Legaliseer kraken en je hebt een oplossing voor de woningnood. Legaliseer softdrugs en je hebt geen JvdH’s en Holleeders meer. Geef levenslang voor bezit van en handel in wapens en het geknetter en geknal in Amsterdam is verleden tijd. Zet een top op wat advocaten mogen berekenen aan hun cliënten en je hebt binnen de kortste keren weer sociale advocaten… (gvd)

De 30 dagen die de zelfverklaarde president Guaido volgens de grondwet heeft om verkiezingen in Venezuela te organiseren zijn al met een week verstreken. En nog steeds zit Nicolas Maduro op zijn plaats in Miraflor te Caracas. De dreigementen van Washington aan Moskou met hel en verdoemenis als ze niet stoppen met militaire steun aan Maduro hebben niet het gewenste effect gehad. Rusland spreekt nu over een rode lijn die niet overschreden mag worden. Jimmy Dore laat het zien in een live-show te Ventura (Californië). Dan weet je alles. (WK) 

De impeachment-procedure die door het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden tegen Donald Trump is gestart hangt op de inhoud van een telefoongesprek met de Oekraïense president Zelensky. Volgens een 'anonieme klokkenluider' zou Trump aan een paar honderd miljoen dollar militaire hulp de voorwaarde hebben gesteld dat Oekraïne een corruptie-onderzoek start naar Democratisch presidentskandidaat Joe Biden en zijn zoon. Biden had als vice-president onder Obama het ontslag van een Oekraïense Openbaar Aanklager die een onderzoek naar de benoeming van Biden's zoon Hunter tot topman van het geprivatiseerde Oekraïense gasbedrijf (fracking!) geëist én gekregen van Zelensky 's voorganger Poroshenko. Over inmenging in binnenlandse aangelegenheden gesproken.
Trump heeft aangekondigd een transcriptie van het gesprek openbaar te maken. Dit is inmiddels gebeurd. Geen sprake van  'je krijgt pas geld als...'. Impeachment op grond van dit gesprek is onmogelijk.
Zelensky zou juist deze week naar Washington afreizen voor overleg en de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In de Amerikaanse media wordt dit als een 'valkuil' voor Zelensky omschreven: hij wordt gedwongen partij te kiezen tussen Trump en zijn tegenstanders, oftewel Deep State. Oekraïense functionarissen hebben ontkend dat Trump in het telefoongesprek druk op Zelensky heeft uitgeoefend, maar geweigerd details erover naarbuiten te brengen omdat het gesprek 'vertrouwelijk' zou zijn. 'Waarom zouden we hier op reageren? Er vond een gesprek met de Amerikaanse president plaats. En dat was het', was de reactie van de woordvoerder van Zelensky tegenover persbureau Reuters. 'Iedere poging door een van de beide partijen om Oekraïne te gebruiken is schadelijk voor onze relaties'. Het moment voor Zelensky na de succesvolle gevangenenruil met Rusland en zijn pogingen om een einde te maken aan de burgeroorlog in Oost-Oekraïne is nogal delicaat. Oekraïne wordt al jaren gebruikt als breekijzer tegen Rusland, via MH17, de Krim en de daar uit voortvloeiende sancties. Zijn belang is buiten de opgelaaide machtsstrijd in Washington te blijven.
In mei kondigde de persoonlijke advocaat van Trump, voormalig burgemeester van NYC Giuliani, aan naar Oekraïne te komen. Een trip die werd gecanceld, volgens Giuliani, omdat Zelensky 'omringd wordt door vijanden van Trump'. Hij noemde de adviseur van Zelensky, Sergej Leshenko, de man die in 2016 de betalingen van de door een coup afgezette Oekraïense president Janoekovitsj aan Paul Manafort, later campagne-chef van Trump bij zijn verkiezing in 2016 "onthulde". De aanloop naar Russiagate, de mislukte poging om Trump af te zetten. Volgens Giuliani was die informatie fake.
Nadat Giuliani de trip naar Oekraïne had gecanceld, zocht Andrei Yermak, een assistent van Zelensky, op eigen initiatief contact met Giuliani. Ze zouden elkaar in Spanje hebben ontmoet. Ik vermoed dat deze opgeblazen affaire als een nachtkaars uitgaat. (WK)

Juist nu de Brexit-comedie naar een hoogtepunt gaat in de idioterie dat EU-president Tusk nu een 'flexibele Brexit', wat dat ook moge betekenen, heeft gesuggereerd in reactie op het pandemonium in het Britse lagerhuis dat in opdracht van het Kapitaal moet verhinderen dat er echt wordt 'gescheiden' (zie de serie 'wat er nooit in is geweest hoeft er ook niet uit'). Op het moment dat een wisseling van de wacht onvermijdelijk lijkt. Op dat moment probeert de Equadoriaanse 'Lenin' (de echte draait zich om in zijn graf) Julian Assange 'voor het scheiden van de markt' uit de Equadoriaanse ambassade te Londen te zetten waar hij 6 jaar geleden asyl zocht tegen een uitlevering aan de VS waar hem levenslang wacht. Want deze lakei van het Amerikaanse imperialisme weet dat mogelijk opvolger Corbyn zijn ambtstermijn moeilijk kan beginnen met het uitleveren van Assange aan de VS. Al weet je het met Labour natuurlijk nooit. Een snelle uitlevering in een 1-2-tje met de regering May is de bedoeling.
Daarmee zou de kous natuurlijk niet af zijn, de rechtszaak in de VS (Trump liet zich tijdens zijn presidentscampagne in het openbaar lovend uit over de Wikileaks-voorman) zal een spektakel worden. Omdat niet Assange terecht zal staan maar Deep State zelf. En alles wat er nog rest van de ooit zo vooruitstrevende juridische traditie in de VS zal uit de kast worden gehaald om hem te verdedigen. De wereldwijde aandacht moet de rest doen.
Assange's proces zal ernstige problemen opleveren voor Trump. Een van de bases van Mueller's 'Russiagate' was de vermeende link tussen de Trump-campagne (Roger Stone) en Rusland, via Wikileaks. De DP ruikt weer bloed reken maar. Daarom zijn er dus ook grote belangen die willen verhinderen dat Assange wordt uitgeleverd. Het wordt een interessant steekspel. (WK)

Analyze this. BKA-smurfen hebben hun collega's elders in de wereld verzocht om je van ijzeren manchetten te voorzien. Wegens een poging tot het trekken van flessen ter waarde van ca. 1,75 meloen euro in het Nedersaksische Lingen. Jouw lezing over de operatie in Lingen verschilt aanzienlijk met die van de Duitse justitie, maar die in een peevee laten vastleggen bij een Nederlands smurfenbureau levert onvoorziene problemen op. Ondanks het feit, dat de CIE jouw lezing kent en heeft geprobeerd daar een slaatje uit te slaan door je glorieus te bevorderen tot burgerinfiltrant. Verder loop je met het onbedwingbare vermoeden rond dat een van de voormalige compagnons bij de Lingenaffaire in staat cq. van plan is om met een kleine hoeveelheid lood het licht bij je uit te blazen. En je bef Marja Plas maakt af en toe foutjes, waardoor je twijfels krijgt over haar goede bedoelingen. Wat doe je in zo'n situatie? Je neemt de benen. Dat deed Pieter Knabben dan ook. Respectievelijk naar Zwitserland en Spanje. Vanuit dat laatste land belde hij op 7 april 2014 met de recherche in Arnhem. Met meneer A.A. Van Diemen. Om zijn relaas over bedreiging, afpersing, zijn afgepakte en misbruikte bankpassen, de CIE en andere feestelijkheden uit de voorafgaande jaren te spuien. Meneer Van Diemen laat zijn opnameapparatuur meelopen en maakt van de conversatie een leuk peeveetje. Hoe toevallig nou, kort daarna werd Pieter gearresteerd en overgebracht naar een petoet in Madrid, alwaar hij voor zijn transport naar Nedersaksen een paar aangename cellulaire dagen doorbracht met Luis Barcenas, een van de hoofdpersonen van het politieke schandaal rond de Partido Popular (1). Eenmaal voorgeleid was hij in wezen al het haasje. Ondanks het sterke vermoeden dat de compagnons wel degelijk een kwalijke rol hadden gespeeld bij het financiële laagstandje werden ze niet aangeklaagd en hoefden ze ergo ook niet voor de Duitse Kadi te verschijnen. Laat staan als eventuele getuigen ten overstaan van een Nederlandse rc iets ten nadele van hullie zelf te verklaren. Pieter Knabben werd op 3 jaar kerker getracteerd, waarvan 1,5 jaar effectief. Maar gevaarlijk of niet, hij neemt het niet en stuurt aan op een revisie.
Wordt het toch nog gezellig. Stay tuned (JP).

(1) Zie onze serie “Spaanse steekjes”.

Joke Kaviaar is vrij! Joke Kaviaar is weer vrij! Vanmorgen vroeg liep ze de bajespoort van Nieuwersluis uit, vermoeid, maar stralend, sterk, ongebroken. De tien weken gevangenisstraf, opgelegd wegens kritische artikelen tegen de onderdrukking van vluchtelingen en wegens deelname aan een protest tegen de bouw van een vluchtelingenbajes, is achter de rug! Namens Joke bedankt de Steungroep 13 September alle mensen die op welke manier dan ook steun hebben gegeven en solidariteit hebben betoond, financieel maar vooral ook in de vorm van post. Joke is blij met de ladingen post die, tien weken lang, bijna dagelijks zijn binnengebracht, met de e-mails, met de meegestuurde enveloppen en postzegels, de uitgeprinte artikelen die ze opgestuurd kreeg zodat ze op de hoogte bleef van wat er ‘buiten’ speelde. Het maakte de dagen daar binnen korter, het hielp haar in wat ze binnen onvermoeibaar heeft gedaan: artikelen schrijven, tekeningen maken, songteksten creëren… en brieven beantwoorden. Dank aan jullie allemaal! Joke is nu dus weer op vrije voeten, voor zover je van vrijheid kunt spreken in deze van repressie en racisme doordrenkte en van hekken, grenzen en bewakingscamera's vergeven wereld van vrijheid kunt spreken. Zij zal de strijd tegen repressie en racisme, die ze in haar cel zo goed mogelijk heeft voortgezet door middel van artikelen en het aanvechten van onrechtvaardige bajesbesluiten, buiten die cel ook weer oppakken. Omdat niemand vrij is zolang niet iedereen vrij is. Geen grenzen, geen gevangenissen: vrijheid voor iedereen!

Steungroep 13 September

De kogel is door de kerk: het Amerikaanse Congres heeft de procedure om Trump af te zetten in gang gezet. De grond is het telefoongesprek met de Oekrainse president Zelensky (zie vorige aflevering) waarin hij toezeggingen (nu inmiddels 400 miljoen dollar volgens MSM) zou hebben gedaan in ruil voor een corruptieonderzoek naar zijn Democratische rivaal in 2020 Joe Biden. In het Huis is een eenvoudige meerderheid voldoende. Vervolgens gaat het voorstel dan naar de Senaat (dat een Republikeinse meerderheid heeft) waar een tweederde meerderheid nodig is. Biden had zich de afgelopen weken onmogelijk gemaakt met verschillende uitglijders, naast de beschuldigingen over corruptie in Oekraïne en China. Hij moest worden geloosd omdat hij in 2020 geen kans zou maken tegen Trump. In een moeite door zou Deep State zich ook van de Donald willen ontdoen. Als een duveltje uit een doosje zou dan Hillary Clinton zich melden als Democratische presidentskandidaat. Zij had vorige week al een ontmoeting met een andere kandidaat, Elisabeth 'Pocahontas' Warren.
'Trump berijdt een stier'. Niet alleen politiek, ook economisch: de FED heeft de afgelopen 5 dagen 30 miljard dollar per dag gepompt in de Amerikaanse banken in kader van 'Repo operaties' om de 'liquiditeit' te vergroten. De banken hadden geen geld meer en berekenden onder elkaar, in het interbancaire systeem, inmiddels 10% (dag)rente in plaats van de normale 2%. Deze operatie duurt al langer dan een maand en zou doorgaan tot 10 oktober. In totaal zou het tot nu inmiddels al om 300 miljard dollar gaan. De laatste keer dat dit gebeurde was tijdens de bankencrisis van 2008. De FED probeert hiermee de tarieven die banken onder elkaar berekenen te drukken maar slaagt er niet in. Het laat de ineffectieviteit van de (private) Centrale Bank, gesticht in 1913, zien. Als de FED niet slaagt te interveniëren zal de verwoestende markt zijn werk doen: recessie, crisis. (WK)

Na Marco Kroon is het de beurt aan Kakhi Jordania om in Den Bosch op handen gedragen te worden. Hoe groot kan je behoefte aan helden zijn? Houden we het simpel. De mores van het moderne betaald voetbal, nog eens uitgelegd voor de M-Side.
Regel 1: niemand investeert in profvoetbal om wille van dat voetbal. Voetbal is big business omdat je er op kunt gokken. Vandaag de dag niet alleen meer op de uitslag van een wedstrijd maar op alles in en rond zo’n wedstrijd. Je kunt inzetten op de minuut waarin de volgende vrije schop gegeven zal worden. Je kunt zelfs gokken op het rugnummer van de volgende invaller in een wedstrijd. In online gokken gaan miljarden om en er worden miljoenen aan zwart geld mee wit gewassen.
Regel 2: de reikwijdte van een competitie, de omvang van een club of het belang van een wedstrijd heeft niets te maken met de keuze van de gokmafia voor een bepaalde club. Van belang is alleen maar dat er in real time gegokt kan worden tijdens wedstrijden van die club. Daarom zijn de Russische en Skandinavische competities gewild bij de gokmafia, omdat daar gespeeld wordt terwijl elders de competitie stil ligt.
Regel 3: de gokmafia zet een stroman als investeerder in een club. Vergeet dus de indianenverhalen waarin de Jordania’s in verband zouden kunnen worden gebracht met illegale handel met de Krim of zo. Ik wed (sic) dat hun geld omgaat in het gokcircuit en dat dat geld wordt gebruikt voor matchfixing en het over de hele aardbol verhandelen van spelers, coaches en scheidsrechters die weten hoe je de gokmafia aan zijn gerief laat komen.

Ik weet waarover ik het heb. Ik zal het allemaal nog wel es in een boek zetten, maar hier een samenvatting van hoe de gokmafia zo’n tien jaar geleden huis hield in de Finse voetbalwereld. Het begon bij FC Allianssi, in een voorstad van Helsinki. Anonieme club, die opeens werd gekocht door een Chinees. Club veranderde van naam, kreeg een gloednieuw stadion (helemaal van hout!) en speelde als AC Vantaa zelfs in de Europa League. Zhe, zo heette de Chinees was de held in Vantaa en omstreken… Totdat opeens de coaches en de meeste spelers van de club ontslagen werden en vervangen door acht of negen spelers en een trainer uit het Waesland, in Belgie. En die vernieuwde ploeg vervolgens met naar ik meen 8-0 verloor… Daarna was het snel afgelopen met AC Vantaa. Nadat de Finse bond de wedstrijden van de club uit de nationale toto haalde verdwenen spelers en coach weer net zo snel als ze gekomen waren terug naar Lokeren en Sint-Niklaas, van de Chinees -die in een programma op de nationale tv uitgebreid geinterviewd was geweest!- werd nooit weer iets vernomen (was dus waarschijnlijk een heel andere Chinees dan voor wie hij zich uitgaf…) en het mooie stadionnetje staat leeg te herinneren aan deze trieste periode.
Vervolgens was het de beurt aan Tampere United. Club die zich al had opgewerkt tot kampioen van Finland en in de industriestad Tampere mocht bogen op een grote supportersschare. Kreeg eigenaren met een russischklinkende naam. Matchfixing is nooit aangetoond maar de Finse bond spitte door de boekhouding van de club en stuitte op zoveel onregelmatigs dat het bestuur werd vervolgd en de club teruggezet naar de zesde klasse. Met name de gelden die ene Winston Perumal vanuit Singapore naar Tampere had overgemaakt, waren verdacht. Perumal was toen al internationaal gezocht vanwege matchfixing. De man kreeg nog net de tijd om een ander slachtoffer te maken: FC Popa.
FC Popa, uit mijn woonplaats Pori, was het speeltje van Antti Sumiala, voor de iets ouderen onder ons bekend als de spits van onder meer NEC en FC Twente. Zomer 2011 deed Popa er alles aan om naar het hoogste niveau te promoveren en omdat de rel in Tampere toen volop speelde dacht Atti er verstandig aan te doen door in de krant te laten zetten dat Perumal weliswaar ook contact met hem had opgenomen maar dat Antti dapper neen had gezegd. Arme held Antti: natuurlijk bleek hij na een onderzoekje van de bond wel degelijk door de Singaporees gekocht.
Ik heb Perumal in Pori voor de rechtbank zien verschijnen, voor zijn uitwijzing naar Hongarije. Een bedeesde, kleine man. Beslist geen held. Ik heb ook de vergadering bijgewoond in het kantoortje van Popa, waar de harde kern van de supporters bij Antti verhaal kwam halen. In het kantoortje, naast een vuilverwerkingsbedrijf, brandde nog een enkele lamp en er stond nog een oude sofa. Verder niets dan veel oude pizzaverpakkingen en een motregen op de raampjes. Antti heeft drie jaar voorwaardelijk gekregen, zijn manager een boete van 600 euro. Ook bij die rechtszaak was ik aanwezig. Antti lachte en tapte moppen, zijn manager zag er ontdaan uit. Ik heb Antti twee dagen geleden maar in facebook gelukgewenst met zijn verjaardag, maar een held is hij voor mij nooit geworden.

Het is de vraag geworden of FC Den Bosch er een verlenging uit zal slepen. Is er nog een afslag, voordat dit serietje eindigt tussen de oude dozen en in de motregen? Er hing maandag op de M-Side voor de wedstrijd wel een spandoek waarom ik kon lachen: tegen de KNVB. Laat ik het zo formuleren: natuurlijk is het zo dat het weigeren van een overname aan FC Den Bosch voor de bonzen makkelijker is dan het zuiveren van de boekhouding van PSV of Ajax, laat staan die van de bond zelf. Het is een illusie om te denken dat het Nederlandse profvoetbal vrij is van matchfixing of competitievervalsing. Net zo als het een illusie is om te denken dat een Georgische patser in een club in Brabant investeert uit liefde voor die club of uit liefde voor voetbal. Wil je daarom als liefhebber van het spelletje en als fan van je kluppie echt breken met oplichters en misbruikers, dan moet je wild gaan. Uit de bond.
Is ooit begonnen rond Manchester United, toen de Mancunians werden verkocht en de fans voor een kaartje honderd pond moesten gaan neertellen. Die fans richtten de FC United of Manchester op. Ik citeer uit Wikipedia: ‘De supporters zijn dus voornamelijk misnoegde fans van Manchester United. De club heeft een grote schare trouwe fans, de bezoekersaantallen van de club zijn enorm hoog voor de divisie waarin het uitkomt. De club wordt geleid door een raad van bestuur. Deze raad wordt gekozen door de aandeelhouders, zijnde supporters die vrij zijn een bepaald bedrag te geven voor één aandeel. Per man is slechts één aandeel te koop. De club is tevens een nonprofit-organisatie’.
Iets dergelijks ontstond ook in Finland. Tampere United maakte onder leiding van de fans een doorstart en maakt komende zomer weer haar opwachting in de landelijke tweede klasse. In Pori gaat het niet zo snel. Popa zonder FC begon in 2012 in de zesde klasse en speelt daar nog steeds. Maar wel op een financieel gezonde basis…
(JoopFinland)

Wat weer een heisa aan de overkant van de plas. Potus Trump zou zijn komieke Oekraiense collega Zelensky kortgeleden tijdens een telefonisch onderonsje onder druk hebben gezet om een corruptieonderzoek naar Hunter Biden cs. weer op de rails te zetten. Dat was op een zijspoor gemanouvreerd onder druk van Hunter's vader Joe in de nadagen van zijn vice-presidentschap. En zowel potus Trump als nepopappa Joe gebruikten daarvoor hetzelfde aas: een zak met poen. Als Zelensky braaf was kreeg ie de toegezegde financiële steun. Zo niet dan kon hij het schudden. Inmiddels heeft de Democratische partij een slappe ballon opgelaten om uit te vogelen of het opstarten van een afzettingsprocedure van Trump wettelijk haalbaar is. Een hachelijke onderneming. Zelfs als mocht blijken dat The Donald inderdaad druk heeft uitgeoefend op Zelensky om de verkiezingscampagne van Joe voor het presidentschap een deuk te bezorgen. Want Joe kan wel zeggen dat ie nichts gewusst heeft van Huntertje's corrupte activiteiten in Oekraïne (n.b. onder de vleugels van de Joodse nazi-leider Igor Kolomovsky) maar hoe geloofwaardig is dat? Om nog maar te zwijgen over Huntertje's bemoeienissen bij het goksyndicaat van Ruth Parasol, de wasstraat van Sir Allen Stanford, de olie- en gaswinkels van Oekraïne en Letland en Ebolabestrijder Metabiota. Oh? Hoort u daarvan op? Als u even terugfietst in deze serie dan komt u dat allemaal tegen. En reken erop dat ze in het team van de potus al lang bezig zijn met het uitbaggeren van deze swamp, waarin zelfs een stukje Nederland is terug te vinden. Niks mooiers dan conspiracy. Stay tuned. (JP)

De betrekkingen tussen Israël en Rusland zijn voortreffelijk, zoals Netanyahu niet nalaat bij iedere gelegenheid te herhalen. Zelfs na het neerhalen van een Russisch propellervliegtuig boven Syrië niks aan de hando. En 'Israël mag van Rusland Syrië bombarderen'. Dat mag een andere vriend van Rusland, Turkije niet.
Israël heeft 2 miljoen Sovjet-burgers binnen haar grenzen, dat verklaart het speciale belang voor Bibi van goede betrekkingen met Moskou.
Deze goede betrekkingen zijn Deep State in Washington uiteraard een doorn in het oog. Dat Rusland door knappe diplomatie en 'boots on the ground' in staat is geweest Assad te redden en de VS, Navo en Israël op afstand te houden en tegen elkaar uit te spelen mag een godswonder worden genoemd. Hoewel Netanyahu natuurlijk net doet alsof deze goede betrekkingen te danken zijn aan hem persoonlijk en zijn 'vriendschap' met Poetin persoonlijk, wordt het belang van goede betrekkingen met Rusland in Israël breed gedragen. Denk opnieuw aan de 2 miljoen waarvan er steeds meer terugkeren of pendelen.
Mocht Netanyahu struikelen, via een strafproces of een verkiezingsnederlaag, dan is een verandering in die betrekkingen in de zin van verslechtering niet waarschijnlijk.
Netanyahu dreigt een proces wegens corruptie dat een gewelddadig einde aan de carrière van 'de koning van Israël' zou maken. In dat licht staat hij nu voor verkiezingen. Nu is de aanhang van de premier groot en fanatiek maar zij die hem haten idem dito met een *-tje. In hetzelfde licht ontving Netanyahu een 'verkiezingscadeautje' van zijn 'goede vriend' Trump in de vorm van de Golan. Er is een storm opgestoken waarbij die over 'Jeruzalem' een windje was. Wat dat betreft heeft Trump Assad nu echt gered in de internationale arena.
Hoewel hij natuurlijk ook maar een pop aan een touwtje is, bestaat altijd de mogelijkheid dat een kat in het nauw iets krankzinnigs doet. Zijn land, volk en de wereldvrede in gevaar brengt met een oorlog tegen Iran. Op aangegeven van Deep State. Wat zal de wereld doen. En Nederland. 'Wij staan achter Israël' op de bumper, zoals tijdens de Zesdaags Oorlog? Of mogen onze jantjes deze keer meevechten in de lucht? Het is mogelijk dat met behulp van de 'gristenen', die vanwege schuldgevoel over de jood Jezus menen deze misdaden te moeten goedpraten, dit kunstje nogmaals wordt opgevoerd.
Maar zoals Carlo Marx zei... (WK)

Aan de vooravond van het vonnis volgende maand van van een Spaanse rechtbank over de twaalf leiders van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging die van 'rebellie' worden beschuldigd vanwege het organiseren van een referendum over onafhankelijkheid in 2016, heeft de Spaanse justitie negen mensen opgepakt die een bomaanslag zouden hebben voorbereid. Vermeend materiaal om explosieven te fabriceren is in beslag genomen.
De onafhankelijkheidsbeweging heeft zich altijd altijd geweldloos opgesteld. Als dit waar zou zijn, zou dat een breuk zijn met de methodes van de Catalanen tot nu toe. Ik geloof er daarom niets van en beschouw het als een provocatie van Madrid en haar veiligheidsdiensten. Om de onafhankelijkheidsbeweging te criminaliseren. De Spaanse media meldden dat de 'terroristen' met bommen hadden geoefend op een verlaten huis. Later werden deze berichten weer ingetrokken. 'De politie arresteert eerst en zoekt vervolgens naar bewijzen' was de reactie van de naar Brussel uitgeweken vorige regiopresident Puigdemont.
De meeste arrestaties vonden plaats in Sabadell, een voorstad van Barcelona. Daar en op andere plaatsen in Catalonië werd direct gedemonstreerd. In Barcelona moest de Catalaanse politie een bureau van de Guardia Civil (de gehate militaire politie van Madrid) beschermen tegen honderden woedende betogers. De arrestanten maken deel uit van de 'Comités ter verdediging van de Republiek', naar voorbeeld van de Cubaanse 'Comités ter verdediging van de Revolutie', per wijk, dorp en stad georganiseerd.
De Madrileense regering speelt met vuur. Al langere tijd. Dat ze nu de boel proberen te forceren, terwijl Spanje afstevent op opnieuw vervroegde verkiezingen, is een veeg teken.
De toestand in Baskenland is na decennia van geweld gepacificeerd. Dat zal Madrid voor ogen staan: 'het moet ergeren wil 't beteren'. (WK)

Goedemorgen allemaal, een hele goede stakingsdag ook nu weer toegewenst aan alle schoolgaande jeugd in Nederland. Maar voordat jullie je rugzakjes weer oppakt en met een welgemeend tabee het onderwijzend en ondersteunend personeel in de deuropening laat staan, eerst een overweging.
Er wordt een beroep op jullie gedaan. Of jullie meester of juf, of liefst natuurlijk allebei, willen aanbrengen. Wattaaa… toch niet weer over dat het nummer van Juliette in de telefoon van meester staat? Want daar zijn we laatst al over doorgezaagd… Neeneenee, dit keer gaat het over iets anders. Over iets dat zo anders is dat het enige uitleg behoeft. Niet over van dattum dus…
Deze aanmelding gaat over politiek. Linkse politiek. Jullie moeten het doorgeven wanneer meester of juf een links verhaal ophangt. Wanneer jullie worden geindoctrineerd, zo heet dat op zijn oud-grieks. Wattaaa… Wat is linkse politiek en zo ja wat heeft dat met ons van doen? Enne, wat krijgen we voor dat aangeven…?
Precies, dat dacht ik al: jullie zijn zo gewend aan linkse praat voor de klas dat jullie het niet eens herkennen. Het aanmeldpunt bedoelt met links dat lullo of kullo van wereldoriëntatie alles goedpraten van na 1968. Wattaaa… Jaja, rustig, ik leg het uit, ik leg het uit…
Jullie hebben opa’s en oma’s en over die hun tijd gaat het. 1968. Jullie pa en ma waren er toen nog niet en die leraren hebben het ook maar van horen zeggen, maar in en rond 1968 gebeurde er iets vreselijks. De wereld ging op de schop. Sindsdien is het niets meer geworden…
Niets was na 1968 meer zoals het duizenden jaren was geweest. Vrouwen waren geen vrouwen meer, mannen geen mannen. Kinderen ook niet. Iedereen moest zijn haren laten groeien en stoned worden. Iedereen deed het met elkaar, het liefst in de berm of in de etalage van de Hema. De muziek werd afgeschaft en daarvoor in de plaats kwam gegil en gekrijs van baardapen, manwijven en nikkers. De televisie werd uitgevonden en het verhaal werd de wereld ingeholpen dat de aardbol niet plat maar rond zou zijn…
Ik hoor niks meer uit jullie midden. Heb ik het fout of zijn jullie geheel en al flabbergasted? Jullie hebben nooit van dat al gehoord? Sterker nog: jullie denken dat ik nu maar een verhaal verzin om jullie bezig te houden? Maar het is echt waar gebeurd hoor: dit was de revolutie van 1968.
Waar is die dan gebleven, vragen jullie? Waarom is daarvan niets meer zichtbaar? Hoe kun je het nou over een revolutie hebben terwijl er niks niemandal van over is? Van de Franse Revolutie staat er tenminste nog een oud gebouw in Parijs. En de revolutie in Rusland van 1917 is daar laatst nog gevierd geworden. Maar van 1968 hebben we toch helemaal niks meer? Mannen die geen, en vrouwen die geen… Jullie papa wast op zaterdag de auto zoals dat sinds de steentijd is gebeurd, en jullie mama beunt dan bij in de Jumbo zoals haar moeder dat al deed bij De Gruyter. Blowen en de beest uithangen? Er komt een rookverbod tot aan de hoek van de wijk en laatst hield er iemand een spreekbeurt over dat zelfs abortus fout is. En op het schoolfeest worden geen rapteksten meer voorgelezen…
Jullie hebben groot gelijk. En jullie hebben het door. Van wat er al in 1968 heeft plaatsgevonden is vrijwel niets meer over. Museumstuf. Gaan jullie nou maar lekker met een stoot adrenaline in je donder de straat op. Enne… we hebben elke week een special place to go, en vandaag is dat de anti-abortusdemonstratie. Googel maar effe waar er eentje is en ga er dan met zijn allen naar toe om die verontruste gristenhonden een poepje te laten ruiken. Mijn zegen hebben jullie…
(JoopFinland)

Nou moet u voor de aardigheid dit eens even lezen. Conclusio: Kalitta Air is pissed off. Kan je als Schiphol zijnde een middenvinger richting heelal priemen, maar er schuilt toch een volwassen adder onder de landingsbaan. Kalitta Air blijkt volgens dat stukkie voornamelijk voor het Amerikaanse ministerie van Defensie het luchtruim onveilig te maken. Dus voor je het weet ligt er een kwaaie missive bij haar van Bijleveld op het bureau en dat hep je als onderneming die door allerlei Umweltproblemen toch al niet overdadig populair is liever niet. Brengt ons overigens op de voordehand liggende vraag wat voor spulletjes dat Kalitta Air al dan niet onder diplomatieke bescherming (1) eigenlijk op Schiphol stalt. Schoenveters, ondergoed, anti-stresspillen, hamburgers in blik en andere dingen waar Amerikaanse houwdegens in den vreemde om zitten te springen? Of gaat het om dingetjes die mannen in witte pakken stiekem moeten opruimen als er iets misgaat? Kalitta dreigt min of meer met een verhuizing naar Oostende als Schiphol niet door de voorwielen gaat. Een vliegveld dat op dit specifieke terrein ook al zijn sporen heeft verdiend (2). Komt nog iets bij. Dit artikel van eerder deze maand van collega Dylyana Gaytandzhieva. Een meisje dat we jammer genoeg niet persoonlijk kennen, maar dat wij graag bij gelegenheid eens enthousiast zouden willen aflebberen. Zij schreef dit. En jawel, Kalitta Air is betrokken bij grosse Scheisse onder diplomatieke vlag. Niet in haar uppie. Atlas Air, nota bene met een vestiging aan de Snipweg op Schiphol, eet ook driftig mee uit de illegale ruif van het Pentagon. Controle op deze narigheid? Zullen we even heel diplomatiek de andere kant opkijken? Stay tuned (JP).

(1) Zie onze serie “De zijde route” over Silk Airways en aflevering 3 van de serie “Van zoem naar knor”.
(2) Zie aflevering 1 van deze serie dd. 16 april 2000.

Niet gelezen nog? Moet u zeker doen (1). De verklaring van “erkend sloper” Peter Lagendijk, die vandaag als een ovenheerlijke nouveauté wordt uitgeserveerd bij de comparitiezitting tussen Jos Lindhout en de waarschijnlijk met loden schoenen aantredende vertegenwoordiger van ASR. Die verklaring stond niet op zichzelf. Hij maakte onderdeel uit van een klein eskader aan emails met nieuwe uiterst smakelijke amuses over de activiteiten die voormalig wasstraatkoning Henk van de Meene ontplooide met de fine fleures van zakelijk Nederland. Een van die amuses sloot naadloos aan op zijn revelaties over de aan ons Koningshuis verknochte baron Jan van Geen en zijn handel in zogenaamde “koude gronden” (2). Zullen we maar even? Goed. Komt ie.

“ ... Ook kwamen de bouwgronden voor de BAM van de grote verzekeringsmaatschappijen. Zo kwamen Arie en Gerda Damhof, die aan de Woudenbergse Zandweg in Zeist woonden, regelmatig bij ons thuis over de vloer en gingen maandelijks met Henk en zijn vrouw en mijn vader en moeder uit eten in De Hoefslag om deals te sluiten. Arie was destijds directeur van Delta Lloyd Vastgoed. Toen hij er later werd uitgeknikkerd vertrok hij met een miljoenenbuit naar Zwitserland en ging daar wonen.”

Corruptie? Ach, laten we het een milde vorm ervan noemen. Anders wordt het allemaal wel erg Siciliaans. Nog wat amusetjes? Doen we. Komen ze aan.

“Henk hield na zijn vertrek bij de BAM en Prebel kantoor in een villa in het vorstelijke Baarn aan het Stationsplein, vlak naast het politieburau en niet ver van het witte pied-à-terre van prins Bernhard. Je kan het je haast niet voorstellen, maar de villa heette Amalia (!!!). Daar zaten meerdere huurders, die ALLEMAAL aan Henk en Henk's ondernemingen gerelateerd waren. In die tijd had ik een succesvol computerbedrijf, Apple Center Zeist. Een officiële Apple-dealer, die pal naast het hoofdkantoor van Apple was gevestigd. Omdat mijn compagnon en ik daarnaast een nieuw bedrijf startten in de import en distributie van randapparatuur voor Apple waren wij op zoek naar extra kantoorruimte voor dat nieuwe bedrijf en Henk had in villa Amalia nog een sousterrain vrij, dus het besluit was snel genomen. Dat was eind jaren tachtig. Voor het goede begrip: ik was compleet zelfstandig en had buiten mijn huurcontract geen enkele zakelijke of financiële binding met Henk.
Neemt niet weg dat ik in hem een echte vriend had en hem zelfs als mijn tweede vader beschouwde.
In de andere bedrijven die in Amalia een plekje hadden gevonden had Henk wel een aandeel. Zo zat daar bijvoorbeeld Robbie van de Rhee, die destijds de bouwketenfirma Jarino runde, waar Henk nog een tijdje commissaris is geweest en niet te vergeten Tommy Telecom (3). Verder zaten daar bijvoorbeeld ook nog ene Paul van Meerwijk uit Bussum, de accountant van Henk die alle jaarrekeningen opstelde, en Wim van Dijk. Wim was een vriend van Henk en baasje van Fileta Europe. Hij zat redelijk groot in projectontwikkelingen en had hoge contacten bij AMEV, waar volgens mij die onroerengoed projecten vandaan kwamen. Heel toevallig is Robbert van Dijk, de zoon van Wim, directeur vastgoed bij ASR. De vrouw van Wim en de moeder van Robbert had ook al een onderkomen in Henk's villa Amalia. Zij gaf prachtige magazines uit en adviseur bij die bladen was Henry ten Brink, die altijd de nationale haringparties organiseerde in kasteel Haarzuylen en kasteel Nijenrode, waar vrouwe Neelie Kroes een tijd lang resideerde. Het houdt niet op. De computerbedrijven verkocht ik beginjaren negentig en ik kwam daardoor niet meer dagelijks bij Henk in de villa. In 1998 stapte ik uit de computerbusiness en begon met hulp van Henk en Roeland Voerman een loopbaan in het vastgoed. Nieuwe ronde. Nieuwe kansen”.

In Paleis Soestdijk mochten zich dan vorstelijke criminele en scabreuze dingetjes afspelen, in de aanpalende gemeente Baarn was het niet anders. Maar we zijn er nog niet. Es folgt noch viel mehr Schweinerei. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 159 van de serie “Tussen premies en piraten” van gisteren.
(2) Zie aflevering 36 van deze serie.
(3) Zie voor dit heerschap uitgebreide ongein in de serie "Octopussy".

Zoals in vorige afleveringen verteld, ligt de kracht van de Gele Vesten in de verbindingen met acties op locaal, nationaal en internationaal niveau. Bij Acte 45 was het de klimaatactie met de GJ onder de leus 'Macron de grootste vervuiler ter wereld'. Isoleren van de Gele Vesten was het doel van Macron en MSM. Dat is mislukt.
'Convergence', convergentie, het eens zijn over tenminste een ding (het vertrek van Macron), was het motto van Acte 45 waar de Gilets Jaunes zich aansloten bij zowel 'de Mars voor het Klimaat' als 'de Mars voor de Pensioenen' van de vakbonden. Tegelijkertijd was door de Gele Vesten aangekondigd het verbod in het centrum (Champs Elysees) niet langer te accepteren. En er circuleerde een (anonieme) oproep om 'de nacht te pakken'. De protesten voort te zetten na zonsondergang, met als voorbeeld Mei '68. Beiden zijn gebeurd op de 'Terugkeer' van de GJ na het zomerreces. Barricades op de Champs Eelysees en een nachtelijke demonstratie naar Place de la Bastille van klimaatdemonstranten en Gele Vesten. De klimaatdemo werd vrijwel onmiddellijk aangevallen door de politie, nog voor de 'Black Bloc's' (duizend volgens MSM) in actie kwamen. 'Hit and run', ze vernielden etalages en bushokjes zonder dat hen door de politie of hun stoottroepen, de BAC's, een strobreed in de weg legden. Zoals altijd tot nu, ze hadden hun werk gedaan. Daarna verdwenen ze weer en zetten de ordetroepen traangas, rubberkogels en wapenstok in tegen vreedzame demonstranten. Meer dan 160 arrestaties en vele boetes (ondermeer Eric Drouet en Jerome Rodrigues die ondanks zijn time-out aanwezig was) wegens 'het in verboden gebied' verkeren. De GJ trokken geen gele vesten aan om niet op te vallen, maar werden toch gecontroleerd en aangevallen.
Het geweld van de politie was ongekend, zo vertelden de aanwezigen en de beelden (zie video). Van EersteHulpverleners werden brillen en bescherming afgerukt. Om ze te verhinderen de slachtoffers te behandelen.
Om 19.30 uur werd bij Pont de Tolbiac besloten tot een nieuwe, onaangekondigde mars naar Bastille. Dat het niet uit de hand liep kwam volgens aanwezigen doordat de CRS (speciale politie) was vervangen door gendarmerie, die minder agressief is.
Interessant was de arrestatie in het centrum van Parijs van een politie kapitein in burger omdat hij de agenten uitschold. Bij zijn aanhouding met geweld van de vijftiger kwam een politiekaart tevoorschijn. Hij werd aangehouden op beschuldiging van 'rebellie'. Ze proberen het erop te gooien dat hij 'geestelijk niet in orde' zou zijn. Net als de politieagenten die de hand aan zichzelf slaan met hun dienstwapen? Zij kunnen het niet meer navertellen.
Met name interessant in verband met de acties van de 'woedende politieagenten' die 2 oktober op stapel staat. Ook de brandweer (onder militair commando) bereidt nieuwe acties voor.
Het was normaal dat de aandacht dit weekend naar de hoofdstad ging, maar ook in Toulouse, Marseille en Bordeaux werd massaal en enthousiast gedemonstreerd. Deze herfst wordt heet voor Macron en zijn medeplichtigen. (WK)

Het kan u niet zijn ontgaan: dit dossier loopt op zijn end. Goeie gelegenheid dus om aan de hoofdpersoon te vragen hoe hij en zijn gezin het slot van dit monsterproces ervaren en welke impact dat op ze heeft gehad. Het antwoord van Jos Lindhout kwam snel. Lees en voel mee. Komt ie.

“ Het was de dagen aftellen om de finale te gaan spelen in deze weerzinwekkende criminele soap. Na wat “foutjes” van mijn vorige “raadgevers”, waardoor we totaal onverwacht alsmede totaal onnodig tegen verjaring aanliepen, is het morgen eindelijk zover om deze kwestie nu ook op inhoud te laten beoordelen. Eindelijk dient ASR nu in persoon verantwoording af te leggen m.b.t. haar criminele handelswijze in dit dossier die een mooi bedrijf met tijdelijke liquiditeitsproblemen totaal onnodig de kop heeft gekost door de introductie van een 50 % participant die zwaar gelieerd bleek te zijn aan de onderwereld. Noem mij naief, maar ik ben er altijd vanuit gegaan dat een toch gerespecteerde, grote Nederlandse verzekeraar eerst zijn huiswerk doet en dan pas mogelijke participanten in contact brengt met een niets vermoedende intermediair. Inmiddels 16 (!!!!) jaar en een enorme gelegde puzzel verder zullen we morgen goed gemotiveerd de strijd volop aangaan. 16 jaar van terreur, bedreigingen, financiële uitrookpogingen en last but not least een poging tot weerzinwekkende karaktermoord op ondergetekende bij gebrek aan daadwerkelijke motivatie en daarmee de waarheid in dit dossier verbloemend. ASR zal morgen eindelijk in persoon dienen te motiveren in plaats van te suggereren. En hoe raar dat ook moge klinken, daar verheugen wij ons (mijn gezinsleden en ik) enorm op. We hebben namelijk altijd het credo van eerherstel gehuldigd, naast een gerechtvaardigde genoegdoening. Vooral de al eerder gemelde uiterst lafhartige karaktermoord door middel van suggestieve, misselijk makende insinuaties als “beschietingen op de voordeur van PSL”, alsmede “betrokkenheid bij vechtpartijen”, die gelukkig door de directie van Hestia en personeelsleden met kracht zijn ontkend, hebben mij in de financiële wereld tot een soort paria gemaakt. Met ver strekkende negatieve gevolgen voor mijn privé leven alsmede mijn zakelijke carrière. Het totaal onacceptabel inzetten van fake nieuws derhalve, om langs die weg te proberen haar eigen (criminele) hachje te redden. Een vaker gebruikte strategie, maar voor sommigen (die daar überhaupt toe in staat zijn) een vorm van bloeddoping om daar principieel tegen op te treden! “Ieder nadeel kent zijn voordeel” is een inmiddels bekende uitdrukking die zeker in dit dossier opgeld doet. Door het verstrijken van meer tijd, naast de zeer gewaardeerde medewerking van Kleintje Muurkrant bij het vergaren van extra bewijsmateriaal is dit dossier de laatste twee jaar aangevuld met zeer waardevol aanvullend bewijsmateriaal. Een pleister op de wonde derhalve voor nog eens twee jaar onnodig wachten. Dit geeft tevens nog maar weer eens de waarde aan van gedegen onderzoekjournalistiek. En dan weet in ieder geval één persoon binnen ASR nog niet eens welke zeer opzienbarende smoking gun hem nog bedreigt met aanvullende verklaringen die overduidelijk zullen maken dat men binnen het Nederlandse rechtsstelsel geacht wordt om onder ede de waarheid te spreken! Maar dit volgende (spraakmakende) hoofdstuk zullen we nog even niet openen. Ook al omdat dit niet direct tot deze civielrechtelijke procedure behoort, maar tot het strafrecht. Nee, de impact op ons (gezins)leven is de laatste 16 jaar enorm geweest. Maar voor ons geen reden geweest deze rechtvaardige strijd te beëindigen. Hoe machtig en kapitaalkrachtig de “vijand” ook moge zijn. Uiteraard ook dankzij de steun van heel wat mensen die voorkwam dat wij al na korte tijd zouden zijn vermorzeld. Ook dat vormde natuurlijk een reden om in dit ranzige dossier door te gaan tot aan het gaatje. Wij zijn er klaar voor. De “tijd van doen” breekt morgen aan.”

Aldus een emotionele Jos Lindhout. Om ook een duit in het zakje te doen: wij hopen dat Jos en gezin komende zomer opgelucht kunnen zuchten: “Dat was de tijd van toen, dat was de tijd van toen”. Stay tuned (JP).

Nadat het Pentagon op 20 september Trump de militaire opties tegen Iran presenteerde, deelde de woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Defensie mee 'escalatie tot oorlog te willen vermijden'. Iran daarentegen heeft aangekondigd iedere aanval met alle tot haar beschikking staande middelen te zullen beantwoorden. Ziedaar het dilemma van de Donald.
Opvallend is het voorbehoud van het Witte Huis. De Israel Times heeft er geen enkel vertrouwen in dat Trump Iran zou willen beoorlogen. Hij heeft slechts wat extra manschappen toegezegd.
Opmerkelijk is een volgende affaire: Trump zou op 25 juli in een telefoongesprek met zijn Oekraïnse ambtgenoot Zelensky hebben aangedrongen op een onderzoek naar de zakelijke activiteiten van de Democratische presidentskandidaat Joe Biden en zijn zoon in het land. Een klokkenluider bij de inlichtingendienst DNI onthulde dat Trump in het gesprek toezeggingen zou hebben gedaan aan Zelensky, 'urgent zorgelijk' en 'geloofwaardig' volgens de 'inspecteur'. Terwijl Trump eerder 250 miljoen dollar aan Oekraïne zou hebben onthouden. De Donald wordt dus goed in de gaten gehouden door Deep State, maar dat zal hij al eerder hebben begrepen. Het ontslag van Dan Coats, de 'Director National Intelligence' drie dagen na het telefoongesprek wordt er begrijpelijk door. Hij werd vervangen door Joseph Maguire, die de klacht over de president heeft tegengehouden.
Er zou sprake zijn van een 'herhaling': net als in 2016 met Clinton ("Russische hulp") zou Trump nu Oekraïnse hulp willen tegen zijn (waarschijnlijke) opponent Biden volgend jaar. Dat hij daarvoor overheidsgeld zou hebben willen gebruiken (de 250 miljoen) zou nu ook ('conservatieve') kringen die zich tot nu verzetten tegen afzetting van Trump ertoe brengen hun mening te veranderen.
In mei wilde Trumps persoonlijke advocaat Giuliani naar Oekraïne afreizen in het kader van een 'corruptiezaak'. Deze week erkende Giuliani dat het inderdaad Biden betrof en dat hij alsnog in Spanje contact had gehad met Oekraïnse functionarissen, waar Trump niet van op de hoogte zou zijn geweest.
Maar liefst drie commissies van het Huis van Afgevaardigden houden zich al met de zaak bezig.
De kwestie houdt verband met de betrekkingen tussen de Bidens (1) met de Oekraïnse gasindustrie ten tijde van Zelensky 's voorganger Poroshenko. (WK)

(1) zoek naar die betrekkingen tussen de Bidens en Oekraïne in ons digitale Kleintje-archief.

Morgen om half 2 is het zo ver. Dan gaat bij het gerechtshof in Arnhem de laatste etappe van start in de strijd tussen voormalig intermediair Jos Lindhout en ASR. In de vorm van een comparitiezitting. Daarbij kunnen beide partijen hun visie nog eens voorleggen en eventueel nieuw materiaal inbrengen cq. nieuwe getuigenissen opvoeren. Waar het allemaal over gaat hoeven we u niet meer uit te leggen. In de voorafgaande 158 afleveringen vindt u alle laagtepunten terug over de manier waarop de verzekeringsreus in de beginjaren van deze eeuw PSL, de onderneming van Lindhout, willens en wetens de greppel in werkte. In tegenstelling tot de opinie van ASR en haar in termen als “verjaring” en “probandum” excellerende externe bef was PSL in voornoemde periode een bloeiend bedrijf dat alleen door het afketsen van twee mega-contracten wat tijdelijke problemen kende in de liquiditeitssfeer. Zeven vrienden van Lindhout waren bereid financieel bij te springen om dat tijdelijke probleem uit de wereld te helpen. Maar Rob Beumer, de toenmalige directeur Financieel Intermediair Beheer van de Utrechtse assurantieschuur, zag dat niet zitten. Beumer was een ex-rechercheur uit 010, die zich tevens als hoofd interne veiligheid bij ASR manifesteerde en in die hoedanigheid zich bij gelegenheid placht te omringen met lieden die je à la minute en ter plekke konden trakteren op een lading lood. Inmiddels overigens een vertrouwde metaalsoort geworden op de Utrechtse Archimedeslaan 10: vorig jaar werd het verzekeringsvehikel van schipper naast God Jos Baeten verrast met de Loden Leeuw. Als beloning voor de beroerdste STER-reclame van 2018. Hoe dit ook zij, Beumer bracht begin 2003 Lindhout voor het oplossen van diens verre van desastreuze liquiditeitsprobleem in contact met Henk van de Meene. De primus inter pares van de Nederlandse wasstraatbeheerders en op dat terrein ondermeer actief ten behoeve van vermaard avontuurlijk ondernemer Johan Verhoek, de jarenlange liefde van spannende boekjesschrijver Astrid Holleeder. Het is nauwelijks voor te stellen dat Beumer niet wist wie Henk was. Een ding is zeker, Lindhout wist het niet. Op dat moment. Van de Meene was bereid voor 50 procent in te stappen bij PSL als Lindhout genegen was een novum op de assurantiemarkt te introduceren: de hypoteak. Een collusie tussen een hypotheek en een milieu-vriendelijke participatie in met name Latijns-Amerikaanse hardhoutprojecten. Op het oog niks mis mee en directeur Beumer raakte zo bezwangerd van enthousiasme, dat hij in the blind en zonder enige ondertekende overeenkomst 1,3 meloen euro overmaakte naar de bankrekening van PSL. Ter leniging van het liquiditeitsprobleem. En daar ligt de oorsprong van alle ellende die Jos Lindhout daarna overspoelde. Een paar dagen later blies Beumer de deal namelijk af. Zonder opgaaf van redenen. En ook zonder dat Van de Meene tekst en uitleg gaf. Nou was er sprake van een uiterst intrigerende Brusselse connectie. Naar eigen zeggen bracht Beumer over al zijn activiteiten en bevindingen binnen ASR regelmatig rechtstreeks verslag uit aan de top van Fortis. In casu Maurice Lippens, de voorzitter van de Raad van Bestuur bij de Belgische bank en verzekeraar, die na de fusie met ASR in 2000 een steeds grotere invloed uitoefende binnen de combinatie. Maurice en diens broer Leopold, sinds jaar en dag burgemeester van Knokke, waren eveneens actief in de stenenwereld. Ondermeer via hun bouwonderneming “De Compagnie Het Zoute”. Bij heel wat projecten die in de afgelopen decennia vooral in de Belgische kuststreek werden ontwikkeld werkte deze compagnie driftig samen met een Nederlandse stenenstapelaar: de BAM. En wie speelde daar jaren en jaren een van de eerste violen? Henk van de Meene. Aan de hand van die gegevens kregen wij het Leffebruine vermoeden dat er ergens duinzand terecht moest zijn gekomen in de raderen van deze Nedbel-combine, waardoor de hypoteakdeal tussen ASR en Van de Meene vroegtijdig op de rotsen liep. En bij wie konden wij over die kwestie beter terecht dan bij Peter Lagendijk, een intimus van Van de Meene van het eerste uur.

“KM : Weet je nog wanneer Henk van de Meene zijn entree maakte bij de BAM?

Peter : Henk kwam in 1976 bij de BAM. Ik herinner me nog goed dat hij met de grootste Mercedes uit die tijd bij ons voor kwam rijden. Met alle toeters en bellen. Er zat zelfs een telefoon in waarmee je via een mobilofoonverbinding kon bellen. De autotelefoon bestond toen nog niet. Henk had een Zwitsers paspoort en reed rond met een enorm CD-embleem (Corps Diplomatique). Daarnaast zat een embleem met een Maltees kruis. En dat was ook niet voor niks. Mijn vader was toen net vice-president van de BAM Holding en had een advertentie in Elseviers weekblad gezet waarin kandidaten werden gezocht voor een vacature in de Raad van Bestuur. Liefst een doctor of doctorandus in de economie. Mijn vader kreeg aan het einde van de sollicitatieprocedure van de president directeur te horen dat hij alle Minerva-uiltjes kon schrappen en Henk moest aannemen. Henk had de MULO niet eens afgemaakt, maar was een briljante man met toen al een eigen onderneming, Prebel in Zeist. Maar daar hebben jullie al uitgebreid over gepubliceerd (1).

KM: Wanneer ging Henk officieel weg bij de BAM?

Peter: Exact weet ik het niet. Dat komt omdat hij zijn werkzaamheden verdeelde tussen de BAM en Prebel en die waren sterk met elkaar verweven. Ik denk dat hij na zo'n tien jaar is uitgestapt. Toen werd ie full time lid van de Raad van Bestuur van Octopus NV. Zonder uiteraard zijn goede connectie met de BAM over de schutting te gooien.

KM: In de jaren negentig moet er iets zijn gebeurd tussen Henk en de jongens van Lippens. Enig idee?

Peter: Nadat we via een truuk waarbij Harry Hilders senior een dragende rol speelde (2) min of meer gedwongen waren verhuisd van Den Haag naar het midden van het land gingen we steeds vaker op vakantie in Knokke. En elke keer was Henk daar ook toevallig. Nou ja, toevallig. Hij had daar een paar flinke panden gekocht, waarvan er een bestemd was voor Johan Verhoek als ik zijn dochter Maruschka goed begrepen heb. Wij sliepen eerst met de familie altijd in La Reserve en ik kreeg al gauw door dat Henk en mijn vader bezig waren met een project dat voorzag in de bouw van enorm luxe appartementen in het Zoute, het duurste deel van Knokke. Een complex heette Golden Sands en dat staat er nog steeds. De band tussen de gebroeders Lippens en Henk en mijn vader moet heel nauw zijn geweest, omdat de gebroeders bijna alle grond en landerijen van Knokke tot ver boven Antwerpen in bezit hadden. Naar schatting medio 1995 kreeg Henk een relatie met zijn personal assistant Anita, met wie hij later trouwde en tot zijn overlijden zeer gelukkig was. Toen hij die relatie kreeg raakte hij in een echtscheiding verwikkeld met zijn eerste vrouw en kocht toen daarom in datzelfde jaar ook een huis voor haar en zijn zoon in Knokke. In al die jaren speelde Henk golf op de Royal Zoute, waar burgemeester Leopold Lippens de scepter zwaait. In 1997, kort nadat Henk door Fred Teeven even uit de roulatie was gehaald en celstraf ontliep door het sluiten van een deal, kwam plotseling een einde aan de golfpartijtjes op de Royal Zoute. Vanaf dat moment sloeg Henk een balletje op de golf van Damme. Ik vroeg hem wat de reden daarvan was en Henk vertelde mij wat lacherig dat de gebroeders Lippens hem de toegang tot de Royal Zoute hadden ontzegd (3).

KM: Dus je zou kunnen concluderen dat de arrestatie van Henk en zijn connectie met Johan Verhoek de reden is voor het het cancellen van de hypoteak-deal tussen ASR en Jos Lindhout. Beumer werd gewoon teruggefloten door Maurice Lippens.

Peter: Daar ben ik van overtuigd.”

Een lekkere getuigenis om erbij te hebben tijdens die comparitiezitting van morgen. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 157 dd. 17 april 2018.
(2) Idem.
(3) Over Royal Zoute Golf gesproken. Zie voor een snuivend incident uit diezelfde periode aflevering 35 van de serie “Adel verplicht”. Of die jongens van Lippens ook boter op hun kruintje hebben.

Wie in Nederland een fatsoenlijk leven wil leiden, moet het werkend bestaan vermijden. Iedere bewust baanloze weet dat. Haast, herrie, heibel – ze ballen zich samen in een slavenbaan voor een baas en een hongerloon. Waarschijnlijk kennen de Verenigde Staten helemaal geen baanlozen, en al helemaal geen bewuste. Haast en het maken van herrie zijn hier tot de absolute norm verheven.

Het echte werk -zinvol en vol overgave verricht- wordt hier net als in Skandinavie of in Zwitserland gedaan door de gekleurde medemens. Een man uit Irak ontfermt zich op de luchthaven over de rolstoel van mijn vrouw. Hij legt in gebrekkig Engels uit waarom hij zes jaar in Boston woont: ‘I worked for US in Iraq, so I had no choice!’

Onze taxichauffeur komt uit Marokko en heeft het inmiddels wel gezien in zijn tweede thuis. Hij heeft het afgelopen jaar voor de eerste keer tien maanden in Marokko doorgebracht en twee in de States. ‘Life is more than work and earning money, you know. That is something they do not understand here.’

Het meest tragische geval is dat van de receptionist in ons hotel. De oudere man spreekt belabberd Engels, en Spaans met zijn dochter die de gangen schrobt. Hij weigert ons een glaasje water wanneer wij in de lobby op de taxi wachten, maar wordt terechtgewezen door zijn eigen bloed. Zij lacht haar lach en trekt uit een voorraad twee hele flessen water tevoorschijn.

Kijk waar dan ook ter wereld twee minuten naar een Amerikaanse tv-zender en je wordt gek. Doe hetzelfde in het gezelschap van Amerikanen en je weet niet meer waar je het zoeken moet. Twee minuten CBS of Fox in een huiskamer a la die van Archie Bunker en je weet dat het niet gelogen is: meer Amerikanen dan je lief is geloven dat de aarde plat is en engeltjes echt bestaan.

De rest van de wereld doet er niet toe in dit land. Planet Earth bestaat wel, maar enkel en alleen als functie van de States. Na honderdtwintig seconden weet je dat je omgeving denkt dat de premier van Canada gaat aftreden omdat ie als jongen van veertien voor Black Pete heeft gespeeld, dat Bernie Sanders zijn personeel onderbetaalt, en dat Barack Obama in huizen doet op Cape Cod.

En dan is het weer de hoogste tijd voor een commercial. Voordat het zal gaan over veiligheid.

Het heeft ons in Europa inmiddels bereikt: de heldenstatus voor cops en ander ongeregeld. Hier is het waarschijnlijk sinds de dagen van Buffalo Bill leefregel number one, de lijm van deze samenleving. De schoorsteenmantels in de living rooms staan dus echt vol kiekjes van voor de stars en stripes afgeschoten bloedverwanten. En quote a perv like Epstein quote closed werd zo raar omdat ie van zijn pa destijds niet naar Nam mocht.

Voor de echte onbekwamen rest een plekje bij de State Police. In Nederland hebben we geloof ik de flitspaal uitgevonden omdat zelfs de grootste imbeciel niet meer te porren is voor het alleen maar uitdelen van bonnen voor fout parkeren of te hard rijden. Maar hier staat om de haverklap zo’n joekel van een patrol car in de bosjes om een onverlaat te chasen. Vooral als die een kentekenplaat van een andere staat heeft. Of de verkeerde huidskleur.

Kijk twee minuten tv. Of probeer een ball game te volgen. Amerikaans voetbal, op alle schermen in alle restaurants en in elke drugstore. Niemand heeft me de regels van het spel uit kunnen leggen. En dat is geen wonder, want iedereen zit met de rug naar het scherm. Waarschijnlijk zijn er geen regels. Ik verneem dat Amerikanen onze soort van voetbal niet lusten omdat het als kijkspel te traag en te saai is. Waarschijnlijk heb je er teveel brains voor nodig. American football is kick en thrust, tot de dood erop volgt. Dat bedoelen ze waarschijnlijk ook in dat volkslied van ze, en op die dollar. In God we thrust in plaats van trust. We stoten tegen God. That is our way of living, man…

(JoopFinland)

In een eerdere aflevering hadden we het over de symbiose tussen voormalige kolonie Algerije, waar het leger de kant van de demonstranten heeft gekozen en de president tot aftreden is gedwongen, en het moederland.
In Frankrijk is het nog niet zo ver. De macht rekent zich rijk met de 'wet tegen vandalen' en de nietsontziende terreur van de ordetroepen tegen geweldloze demonstranten. Hiermee moet de straat worden terugveroverd tot het verzet uitdooft. De uitkomst van het 'Grote Debat', de Europese verkiezingen en dan terug naar 'normaal'. Niets is minder waar maar onze 'Vrije Pers' zal het niet melden. Bekijk acte 20 in Toulouse, de 4e stad van het land.

Iedereen die dit bekijkt begrijpt dat dit niet voorbij is. Daarom onthouden MSM ons deze beelden. Wij moeten hun verhaal dat het verzet wegebt geloven. Ondertussen worden de ordetroepen die door de regering Macron worden ingezet steeds vermoeider en dus ook rücksichtloser. Steeds meer van hen (zoek op 'forces de l'ordre' en 'suïcide') plegen zelfmoord. Met hun dienstwapen, als om aan te geven dat het de dienst is die hen tot deze daad drijft.
En nog steeds, het is een wonder stel je ons land voor, staat een kleine meerderheid van de Fransen achter de Gele Vestjes. Omdat deze opstand echt is. De mensen staan met de rug tegen de muur. Er is geen weg terug voor hen die het einde van de maand niet halen met hun inkomen. Macron blijft onbewogen. Zijn enige antwoord is meer geweld. Tot de bom barst.
Zaterdag meer. Dit zal niet stoppen. (WK)

De bijl is gevallen gisteren. Fons Spooren is failliet verklaard. Zoals we eerder al over de Bühne pletterden had ie bij zijn schuldeisers nog wat rondgestrooid met bescheiden pakjes euro's, vaten vol beloften en subtiele dreigementen om het neerzoeven van de bijl te voorkomen. Tot zelfs bij Harry van Raaij toe, maar diens echtgenote had er al gauw Van Nelle van en zette Fons buiten de deur. Er komt eens een eind aan. Dat dacht de kadi dus ook. Hoe het nu verder moet met het vroeger zo ijverige lid van de Eindhovense plantsoenendienst? Dat zal een curator moeten uitvinden en de afdeling Bijzonder Beheer van de weer eens gepiepelde RABO-bank. Veel zal er niet te halen zijn voor de schuldeisers. Wij vermoeden dat eerst de Staat der Nederlanden aan de beurt zal komen, dan de spaarvarkens en pas daarna de gewone wielrenners en PSV-bezoekers. Tel uit je winst. Neemt niet weg, dat met name Henk Glaudemans van plan is om Jan Muller, de Rotterdamse compagnon van de Fonz, aan te pakken. Janus had al een duister verleden. Ondermeer vanwege zijn rol bij de Clickfondsaffaire, waarover wij in het verre verleden ook nog wat hebben gefilosofeerd (1). En de sfeer in huize Muller zal er bij de samenwerking met de Eindhovense kontjeskoetsier niet beter op zijn geworden. Tot de recente strapatsen van Janus behoren onder andere het rondsturen van rekeningen voor fantoomadviezen en het is hetzelfde als in een kroeg: soms denk je wel eens god wat een hoge rekening of dat heb ik al betaald, maar schok je toch maar vanwege een lichte mist in het gebied tussen je oren of de dreigende blik van de kastelein. Kortom, er mag nu dan sprake zijn van een lichte windstilte, dat wil niet zeggen dat er in de komende tijd nergens een storm kan opsteken. Mocht u nieuwsgierig zijn naar meer details over Fons' démise dan kunt u hier uw hart en zo nodig nog andere onderdelen ophalen. Stay tuned (JP)

(1) Zie aflevering 2 van de eminente serie “De achterzijde van het beursschandaal”.

Hulpverlenersweek dezer dagen, dat ontbrak er nog maar aan. We hebben al weken en dagen voor you name it wat voor hobby of diersoort dan ook, meestal onder de vlag van de Verenigde Naties. Iedere dag zijn eigen knuffelcategorie, schijnt men daar in New York te denken.
Toch komt deze uit het kokertje van onze eigen landsregering, denk ik. Want ze hebben het op zijn Rutteslimst aangepakt, de bedenkers van het dingetje. Eerst de kluit zand in de oogjes strooien. En daarna doen waar het eigenlijk om te doen is.
Ze moeten in het zonnetje gezet, de noeste werkers die het allemaal om ons bestwil te doen is. Wie kan daar tegen zijn? Terechte complimenten voor onversaagde brandweerlieden, toegedane thuiszorgers en voor nachtzuster Hilda, die op het kankerpaviljoen voorleest hoewel ze dat niet zou hoeven doen.
En natuurlijk is het te gek voor woorden dat de spuitgasten en de ambulancebroeders soms belemmerd worden in hun werkzaamheden. Niet door hysterische naasten van slachtoffers, maar door kijkersfiles en minderjarigen onder de dope.
Tot zover de boodschap van de overheid waar niets mis mee is. Maar nu is er ook nog wat anders aan het handje. De groep hulpverleners breidt zich steeds maar uit. En dat niet in de zin dat er meer verplegers en reddingszwemmers komen.
Nee, steeds meer lui die iets doen worden tot hulpverlener gebombardeerd. De wijkagent is opeens een hulpverlener. De ambtenaar van de IND is opeens een hulpverlener. De marinier die op een buitenlandse missie gaat is opeens een hulpverlener.
Ruw gesteld kun je zeggen dat iedereen die een pakkie aantrekt en een helm opzet opeens tot het gilde van de hulpverleners wordt gerekend. Vandaag lichten de leden van een arrestatieteam je niet meer van je bed maar schieten je te hulp.
Hoe moet dat voelen voor die mensen die bewust niet het leger in zijn gegaan maar voor het Rode Kruis zijn gaan werken? Ik zou me schamen als ambulancechauffeur of als thuiszorger, om hetzelfde eerbetoon te ontvangen als een verklikker die zich handhaver noemt, of een randdebiel die Marco Kroon heet.
Ik ben benieuwd hoe ver dit nog gaat. Staat er een stop op de devaluatie van het begrip hulp en hulpverlener? Of beleven we het nog dat de kampbeulen uit Auschwitz postuum een eigen dag krijgen omdat ze hun slachtoffers eigenlijk geholpen hebben?
Mitch… Mitch… Mitch… (gvd)

Vers van de pers. De smurfen in Alphen aan de Rijn die indertijd een wapenvergunning uitdeelde aan Tristan van der Vlist zijn het haasje. Ze wisten of hadden kunnen weten dat Tristan geestelijk niet lekker in zijn voegen hing. En op die gronden had hij nooit over die vergunning mogen beschikken. Het resultaat was dat de jonge Alphenaar vijf wapens aanschafte en op een kwaaie dag met een deel ervan het winkelcentrum Ridderhof met een paar dodelijke salvo's verraste. De Hoge Raad besloot vanochtend dat de slachtoffers en nabestaanden recht hebben op schadevergoeding. Kunt u hier allemaal lezen. In deel 1 en 2 van deze serie wezen wij op een mogelijke reden voor de welwillendheid van de smurfen bij het toeknijpen van hun oogjes. Jammer genoeg vonden we dat niet terug in de nog hete berichtgeving van de msm over dit aspect binnen de affaire. Maar je kan niet alles hebben. Stay tuned. (JP)

De AV van de VN over het onderwerp heeft nooit eerder zo duidelijk het totale isolement van de VS in de internationale arena aangetoond: alleen Israël zelf steunde deze 'sigaar uit eigen doos' (de VS maakten immers in 1967 de verovering van de Golan mogelijk en 'geven hem nu weg'). Zelfs de trouwste vazallen (denk aan Nederland) waren niet bij machte Washington hierin te steunen. Op de spoedvergadering van de Arabische Liga in Tunis moest de Saoudische koning Salman (zijn zoon Mohammed, de vermeende sterke man die zijn positie verspeelde door de moord op Khashoggi werd gepasseerd) zijn verontwaardiging tonen en werd een inter-arabische solidariteit betuigd met Syrië die een einde aan de door de VS gecreëerde isolatie heeft gemaakt. Het verlies van de Amerikaanse diplomatie kon niet alomvattender zijn. De herverkiezing van Netanyahu moge door dit vergiftigde cadeautje verzekerd lijken, de zorgvuldig opgebouwde 'nieuwe relatie' met de feodale Arabische regimes is met een knal geëindigd.
Israël rest nog maar een weg en dat is de weg van oorlog. De in 1967 veroverde Golan had een ruilobject moeten zijn in een vredesregeling met Syrië. Annexatie maakt dit voor altijd onmogelijk. In geval van oorlog zal het een eensgezinde Arabische wereld tegenover zich vinden die voor de aangeboden vergiftigde pion niet bestond.
Zelfs een kind kan zien wie hier de verliezers en de winnaars zijn. Alleen het Israëlische electoraat zal zich zand in de ogen laten strooien en 'koning Bibi' voor de zoveelste keer op het schild hijsen. En voor de zoveelste keer ten strijde mogen trekken voor 'Groot - Israel' waarvan niemand weet waar het einde ligt. (WK)

Het was niet voor de eerste keer. Dat de grens werd overschreden. In december 1986 werd advocaat Bart van Tuijn in zijn kantoor in Bergen op Zoom van dichtbij doodgeschoten door een ontevreden cliënt. Spraken we toen misschien nog van een treurig incident, de moord op Derk Wiersum wordt gezien als de volgende etappe in een Siciliaans aandoende geweldspiraal die hoort bij de war on drugs. De reactie was navenant: minister Grappie sprak de wens uit dat er een aparte politieeenheid moest komen, die met alle moderne middelen en in samenwerking met analoge clubjes boefbusters in het buitenland het verloren terrein zou gaan heroveren. Dat bij de activiteiten van dat nieuwe clubje allerlei verworven burgerrechten op de tocht kunnen komen te staan zei Grappie er niet bij. En ook niet, dat die moderne middelen zonder twijfel van Israëlische makelij zullen zijn en de nieuwe eenheid zeker naar Amerikaans voorbeeld zal worden geschoeid. We zitten nu eenmaal met die twee opgescheept, dus het zij zo. Niet dat die uitbreiding van de war on drugs alhier ene moer zal uithalen, maar wat moet je anders? Nou, nu het zegt. Wat dacht u bijvoorbeeld van het decriminaliseren van drugsbezit cq. drugshandel? Maf idee? Mwa. Je houdt het bijna niet voor mogelijk, maar dat idee werd gisteravond kort na het nieuws van zes uur ook op de glazen tiet geëtaleerd. Door liquidatierechter Laumans en opendeurintrapper Tromp. Staat u een beetje schrikkerig tegenover dat denkbeeld? Snappen we. Maar lees dan eens voor de aardigheid dit stukje proza van professor Alfred W. McCoy. Een absolute expert op dit terrein. Wordt het misschien wat helderder tussen de kwabben. Happy reading. Stay tuned (JP).

‘Werkweigeraar’ staat er onder mijn naam en foto nu, nadrukkelijk rood omkaderd. Ik zag dit afgelopen week in het kantoor van de piwi’s op het grote beeldscherm met foto’s en namen van alle gevangenen in de afdelingen QA en QB. Bij de andere vrouwen staat op die plek welk werk ze doen, omkaderd in verschillende kleuren, bijvoorbeeld roze, paars, groen en blauw, en geel voor ‘ziek’.
Tot kort geleden stond er bij mij helemaal niets. Het gebeurde wel eens dat de piwi’s niet zagen, of vergaten, dat ik niet werk. Ze maakten dan de ‘fout’ om me niet in de cel op te sluiten, zoals de baas verlangt, als de andere vrouwen werken. Kennelijk moet de knalrode melding ervoor zorgen dat ze dat wèl doen. Overigens: wie ziek is, blijft de hele dag opgesloten, een straf om je weer snel aan het werk te krijgen.

Maar hoe zit het nu met die werkplicht?
Toen ik in 2013 in Ter Peel zat, leidde mijn werkweigering direct tot rapport en de sanctie van ‘uitsluiting van alle activiteiten’(1). Ik verwachtte hiermee ook nu geconfronteerd te worden. Tot mijn verbazing volgde geen rapport maar kwam de piwi een uurtje later met een te ondertekenen “verklaring afstand arbeid”. Dus geen rapport en niet meer lastiggevallen worden over werk? Daar wilde ik wel voor tekenen. ‘Dan zit je wel achter de deur tijdens het dagdeel van de arbeid’. Ik zat er niet mee. Genoeg te doen. Ik zette mijn krabbel en dat was dat. Van de andere vrouwen hoorde ik dat je alleen nog rapport krijgt als je begint te werken en dan ineens niet meer komt. Nu wil echter het geval dat in de huisregels van Nieuwersluis en in de zogeheten re-integratiemap staat dat werken voor ‘afgestraften’ in de gevangenis (dus niet in voorarrest in HvB) verplicht is. Ik heb daarom uitgezocht hoe dat zit en het lijkt erop dat deze informatie verouderd is, ook al staat het in huisregels opgesteld in 2017 en in en ‘re-integratiemap’, ook uit 2017. De vraag is natuurlijk of deze misleiding bewust is, zodat mensen niet durven weigeren. Volgens mij wel.

In de Memorie van Toelichting bij de wetswijziging van de Penitentiaire Beginselenwet (PBW) en het Wetboek van Strafrecht, een Kamerstuk daterend van3-10-2013, ingediend door Fred Teeven, staat het volgende (2), blz. 16-17:
‘Arbeid tijdens detentie draagt bij aan een belangrijke en zinvolle dagbesteding en vergroot de kans op een succesvolle terugkeer in de maatschappij (…) Net als voor andere activiteiten, zal ook ten aanzien van arbeid een systeem van <
> gelden.’(…)
‘Voorgesteld wordt van het recht op arbeid een voorrecht te maken en de arbeidsplicht af te schaffen’(…)
‘Het programma in detentie dient bij te dragen aan het vergroten van de kansen van de gedetineerden op een maatschappelijk aanvaardbaar bestaan bij hun terugkeer in de vrije samenleving. De penitentiaire arbeid moet daarom zo veel mogelijk lijken op het werken op de arbeidsmarkt. Dit betekent dat gedetineerden waar mogelijk langer dan de huidige twintig uur per week gaan werken, loon naar werken ontvangen (…) en dat gemotiveerde gedetineerden de kans krijgen om zich door middel van scholing verder in een vak te bekwamen om zo hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten.’(…)
‘Om te bevorderen dat gedetineerden door arbeid geld verdienen zal het eigen geld waarover de gedetineerde in de inrichting kan beschikken (…) en dat niet door midden van arbeid is verdiend, vergaand worden beperkt.’(…)
‘Tegenover de omzetting van het recht op arbeid in een voorrecht staat het komen te vervallen van de plicht tot deelname aan arbeid.’(…)
‘Degenen die niet willen werken, zullen door een arbeidsplicht niet tot een ander oordeel over reguliere (loon)arbeid worden gebracht en laten over het algemeen bijzonder weinig inzet zien gedurende de arbeid. Daardoor lijkt het verplichten van daarvoor ongemotiveerde gedetineerden om deel te nemen aan arbeid amper bij te dragen aan een meer succesvolle re-integratie na detentie en is voor deze plicht niet langer plaats in de pbw.’[einde citaten]

Het klinkt allemaal ‘prachtig’ voor de buitenwereld, maar waar gesproken wordt over ‘loon naar werken’ en arbeid die ‘zoveel mogelijk moet lijken op het werken op de arbeidsmarkt’ moet je je vooral voorstellen dat je hier nog erger wordt uitgebuit dan ‘buiten’. Maar je moet wèl gemotiveerd blijven!

Over wat voor werk gaat het eigenlijk?
Als werkweigeraar kan ik natuurlijk niet uit eigen ervaring spreken maar ik heb tijd genoeg gehad om van alles te weten te komen. De meeste vrouwen werken in een van de arbeidszalen, voorzien van detectiepoortjes. Daar wordt inpak- en eenvoudig productiewerk gedaan en in één van de zalen is ook een naai-atelier. Loon: 76 cent per uur ofwel 3,04 per 4 uur. Wie bereid is hele dagen te werken (vrouwen die geen geld van buiten hebben of krijgen), krijgt 4,56 per 4 uur. In het naai-atelier kun je ook meer verdienen: 4,76 per 4 uur. Zogenaamde ‘voorvrouwen’ krijgen extra betaald. In deze werkzalen werken de meesten. Justitie heeft de mond vol van kansen als je maar gemotiveerd bent, maar in die werkzalen werken dus vrouwen die hier al jaren zitten, in het plusregime ook. Lekker motiverend… Nu zijn er ook wel betere ‘baantjes’ te verkrijgen maar, aldus de huisregels, ‘een beperkt aantal’. Het betreft ‘een gunst die u kan worden verleend op grond van goed gedrag’, ‘indien u de bereidheid heeft getoond om op de arbeidszaal te werken’. Het gaat dan om ‘baantjes’ als afdelingsreinigster, werk in de wasserij of bibliotheek, of als ‘sporthulp’. Langgestrafte vrouwen die al in ‘detentiefasering’ zitten kunnen ook in de tuin werken of in de ‘mess’ (personeelskantine). Zij worden ermee vertrouwd buiten de hoge hekken op het terrein te komen, vanaf waar de vrije wereld nog maar een laag hek van hen verwijderd is. Het probleem met al die gepriviligieerde baantjes is ook nog eens dat hoewel ze elke 6 maanden moeten rouleren, dit niet gebeurt. De bajes speelt een spelletje verdeel-en-heers: er zijn er die jarenlang zo’n baantje houden en dat creëert jaloezie en afgunst. Maar… je moet wèl gemotiveerd blijven! Verdomd. Het lijkt inderdaad op werken in de buitenwereld. Alleen sta je hier nog vele malen machtelozer tegenover het systeem omdat je voor het gedaan krijgen van zaken volledig afhankelijk bent van niet-meewerkend personeel dat aan vriendjespolitiek doet. Hier gaan de deuren letterlijk voor je neus dicht. Arbeidsrecht? Staken? In de bajes?!

Werkbedrijf In-made
Het dient allemaal de uitbuiting, hoe ‘mooi’ ze het bij ‘werkbedrijf In-made’ (3) ook presenteren in de hierboven genoemde re-integratiemap. Wat bij dit promotiemateriaal ook nog opvalt is dat alles gericht is op mannen. Vrouwen komen er in de bajes dubbel bekaaid vanaf en het beschikbare werk en de ‘opleidingen’ zijn rolpartroonbevestigend. Zo tonen foto’s in de map zonder uitzondering werkende mannen, bezig met las- en slijpwerkzaamheden in een metaalwerkplaats. Laat de vrouwen maar naaien. In dat naai-atelier maken ze trouwens ook de scheurhemden en dekens voor in de iso. Ook dat gaat allemaal via In-made. Een citaat:
‘Het werkbedrijf van alle penitentiaire inrichingen (pi) in Nederland heet In-made. In-made is ook de merknaam van de producten die we zelf verkopen. Daarnaast voeren we ook veel opdrachten uit voor bedrijven. Dit varieert van simpel werk als verpakken en monteren, tot machinale productie van metaalproducten, hout en textiel. Onze grootste klant is het facilitair bedrijf van Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI), waarvoor we schoonmaak, onderhoud en groenvoorziening in de inrichtingen verzorgen. Daarnaast bakken we brood, wassen we het linnengoed en verzorgen we de gedetineerdenwinkels en maken we onze eigen bedden, matrassen en celmeubilair. Zelfs celdeuren en tralies worden door In-made gemaakt.’ NB! ‘Worden door In-made gemaakt’is dus werken voor de opsluiting en repressie van jezelf en je medegevangenen! Een prachtige (ahum) bezuinigingsmaatregel ook nog eens!

Ik zou hier nog uitvoerig verder kunnen citeren uit de re-integratiemap, maar dat ga ik niet doen. Het is pure propaganda. Het staat bol van de indoctrinatie, gaat over gedrag, werkmotivatie, regels, etc. Het moet je vooral klaarstomen om een brave niet-kritische gehoorzame modelburger te worden als je buiten komt. Ik ga geen reclame maken voor dat tuig. Het past allemaal in het plaatje van het ‘stoplichtmodel’, de Skinnerbajes. Ze kunnen het nog zo mooi verpakken maar bottom line is dat in de bajes mensen vooral werken om niet ‘achter de deur’ te hoeven zitten, en om – hoe weinig ook – een beetje geld te hebben. Probeer vooral niet om zèlf een idee te hebben hoe je na de bajes verder wilt met je leven en wat je wilt leren of ondernemen. Dan stuit je op onmogelijkheden, regels, invoerbeperkingen en doelbewust traag en niet reagerende radertjes, ‘mentoren’ en ‘casemanagers’ die alleen maar binnen het systeem kunnen denken en werken. En opgedrongen rolpatronen.

Het is en blijft dwang!
Als werkweigeraar heb ik de tijd ‘achter de deur’ die anderen besteedden in de werkzaal voor mezelf gebruikt. Om te schrijven en te tekenen. Het in de Memorie van Toelichting voorgestelde beperken van beschikbaar eigen geld om ‘te bevorderen dat gedetineerden door arbeid geld verdienen’ is niet gebeurd. Zagen ze aankomen dat deze chantagemaatregel ook niet zou werken? Of probeerden ze andermaal een publicatie op internet te voorkomen? Hoe dan ook, ik zat in de luxe positie over eigen geld te beschikken (met dank aan de gulle steun!) en voor mezelf wat te doen te hebben. Dit is de meeste gevangenen niet gegeven. En dus moeten ze wel…

De profiteurs
En dus moeten ze wel. Werken voor profiterende bedrijven en bezuinigende justitie. Maar wie zijn nu degenen, de bedrijven die winst maken over de ruggen van tewerkgestelde gevangenen onder het mom van re-integratie? De bedrijven die hun opdrachten via In-mades uitbesteden aan gevangenissen? Het is beslist interessant om dit soort zaken nader te onderzoeken. Voor nu heb ik een lijstje kunnen maken. Ik hoefde daarvoor slechts mijn ogen en oren open te houden. Dit zijn ze (zie bijlage).

Noten:
1 Joke Kaviaar, ‘Werkweigering in de bajes: november 2013 Ter Peel
2 https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-33745-3.html Kamerstuk 33745, nr. 3, dd. 3-10-2013
3 https://in-made.dji.nl/

Bijlage: Bedrijven waarvoor gevangenen arbeid verrichten in Nieuwersluis

Hirschmann: computerbenodigdheden. Contactdozen.
http://www.hirschmann-multimedia.nl/
Pampuslaan 170
1382 JS Weesp
the Netherlands
T +31 294 462555
F +31 294 462514
E
Hema: babybroekjes: labels eraf. Shirts: idem.
Hoofdkantoor: NDSM-straat 10
1033 SB Amsterdam
e-mail:
telefoonnummer: 020-224 2424

Praxis: afdekdoeken voor schilderen
Praxis Doe-Het-Zelf Center B.V.
Herikerbergweg 336
1101 CT Amsterdam

Walraven: bevestigingsdingen van rubber, voor verwarmingsbuizen; schroefjes.
Walraven B.V.
Industrieweg 5
3641 RK Mijdrecht
+31 297 23 30 00
walraven.com

Jamin
De Boedingen 37-39
4906 BA Oosterhout
Telefoonnummer: (0162) 47 41 11

Schulp Vruchtensappen
Zandpad 76
3621 NG Breukelen
Tel. 0346 - 25 96 30
Fax 0346 - 25 96 31
E-mail:

Gevangenen doen 6 flesjes + 6 viltjes + een glas in een doos. Die worden voor 12 euro per doos verkocht. Het betreft biologische frisdrank.

Ferrero: snoepgoed. Wordt in de bajes verpakt.
Westbroek 58, 4822 ZW Breda
076 548 2666

Center Parcs. Heeft vorig jaar iets in doosjes laten doen in Nieuwersluis
Rivium Boulevard 213
2909 LK Capelle aan den IJssel

Hinck. Dat kocht in Indonesië plaids voor 2,5 euro per stuk. In de bajes halen gevangenen de kwaliteitslabels er uit en doen er nieuwe in van Hinck; daar staat in dat er wol inzat. De plaids worden voor tussen 70 en 170 euro per stuk verkocht. Gevangenen krijgen 76 eurocent per uur voor het vervangen van die labels.
Het bedrijf adverteert in Ariadne Tel 020-2010880
Oprichtster Willemijn Walenkamp: "De kracht van Hinck zit in de kwaliteit, liefde voor detail en afwerking. Iedereen die aan ons succes meewerkt moet een goed gevoel hebben bij Hinck; van de katoenplukkers en onze leveranciers, tot ons personeel en klanten die de producten kopen." (https://www.hinck.nl/klantenservice/over-hinck/)

Katkor
Urinetest voor katten
Gevangenen doen witte korreltjes in zakjes
http://www.katkor.com

Katkor is een merk van Rein Vet Products
Zwaansteeg 25
3511 VG Utrecht
Tel 030 2332015
Fax 030 2304741
Email

Bapiste: paaseitjes verpakken
Artista-Chocolates S.A.Avenue Mercator 10
1300 Wavre
Belgium
Tel: +32 (0)10 / 24 13 66

Dit is de nieuwe naam van Baptista Chocolates, aldus http://chocolaterie.pmg.be/nl/nieuwsdetail/23660270/T16026N0006XSTE/bapt... (link laat zich niet checken voor niet-abonnees, maar de urk zegt genoeg)
Onder voorbehoud

Uitzendbureau van justitie: In-made https://in-made.dji.nl/
Hoofdvestiging in Ministerie van Justitie en Veiligheid Dienst Justitiële Inrichtingen Turfmarkt 147 Postbus 2500 GC ’s Gravenhage
Drie Regionale Bedrijfsbureau’s Arbeid:
RBBA West Copernicusstraat 10 1704 SV Heerhugowaard 088-0719590
RBBA Zuid Lunettenlaan 501 5263 NTVught 08807-44183
RBBA Noordoost Nicolaus Ottostraat 16 8013 NG Zwolle 08807-41128

Opmerkelijk: Bij Raad voor strafrechtstoepassing en jeugdbescherming beroepszaken mbt geschillen over (uitbetaling) arbeid

Gegevens bij de bedrijfsnamen mede bijeengezocht door enkele onderzoekers vanuit de Steungroep 13 september, op basis van informatie vanuit Nieuwersluis.

Joke Kaviaar (zondag, 31 maart 2019)

Wij lijken vaak wat sikkeneurig. En meestal is dat ook zo. Maar soms leven we even weer helemaal op als we in een vat vol buitenlandse shit een bezoedeld stukje Nederland ontdekken. Dat fenomeen deed zich kortgeleden nog voor toen wij ten behoeve van deze serie info putten uit een van de fenomenale artikelen van onze collega Whitney Webb over de connecties van heuveltjeshopser Jeffrey Epstein. Wij focusten ons daarbij op de in snuffelseances gespecialiseerde IT-onderneming Palantir, omdat die over een filiaal in de Amsterdamse Singel Staete beschikte (1). Maar zeker zo interessant was de door Whitney het toneel opgeramde Carbyne. Een volle nicht van Palantir, die net als haar familielid zwaar bezwangerd is met een hele bups aan Israël gelieerde speurneuzen. Onder wie Eppie's intieme gappie Ehud Barak, die als president van de onderneming te boek staat. Een andere intimus van Eppie fungeert als directeur. Ene Nicole Junkermann. Kijk en geniet. En laat nou een Britse collega een paar maanden geleden een heul interessant artikel over Nicolletje op het net hebben gemieterd. Over haar zakelijke beslommeringen, haar invloed en haar creepy connecties. Heel fijn om door te fietsen als het voetballen u de strot uitkomt. Stay tuned. (JP).

(1) Zie aflevering 255 van deze serie.

Om het simpel te houden: Helsinge is een vehikel dat handelt in Venezolaanse olie en real time inside information over vraag en aanbod. Oftewel, Helsinge beschikte over de meest prominente skybox in het ruwe oliestadion, maar was niet te beroerd om af en toe collega's uit de branche tegen een kleine vergoeding uit te nodigen om te komen meegenieten. Collega's als Trafigura, Vitol, Glencore en Lukoil. Hoe kwam Helsinge aan die exclusieve info? Er is maar één manier. Door het betalen van steekpenningen. Een van de absolute topdogs van dit mafiose vehikel is Ricardo Ramos d'Agostino. Koter van de Venezolaanse oppositieleider en verdediger van het democratisch gedachtengoed Henry Ramos Allup en zijn vrouwtje Diana. Hoe hoog we dat democratisch gedachtengoed moeten inschatten? Niet zo hoog. Een paar journalisten van het goede houtsoort die naar de achtergronden van deze narigheid neusden kregen bijvoorbeeld te maken met een bezoek van professionele inbrekers en klappen met een honkbalknuppel die minimaal goed waren voor het vol lopen van de honken. Dat soort democratie begrijpt u. Helsinge beschikt zowel over een optrekje in Florida als in Genève. Toen de Venezolaanse oliemaatschappij PDVSA een einde wilde breien aan dit jarenlange staaltje van corruptie klopte ze allereerst aan bij een kadi in Florida. De zaak ging voor nul aan de kant. Maar in Genève lijkt er iets mooiers op te bloeien. Daar kregen alle vijf eerder genoemde roofridders vorige week een brandbriefje van het OM. Daarin werden ze ervan beschuldigd tussen 2004 en 2017 langs deze irreguliere weg naar schatting 40 miljard dollar bij elkaar te hebben gejat. Niet misselijk, maar zowel aan de Van der Mandelelaan in 010 (Vitol) als de Evert van de Beekstraat op Schiphol (Trafigura) wordt heftig gebeden dat Trump die vuilak van een Maduro rapido uit zijn stoel tilt. Want dan komt de kaart misschien weer heel anders te liggen. Ook in Genève. Stay tuned (JP).

Nauwelijks was John 'bomb Iran' Bolton door Trump ontslagen of hij wordt op de proef gesteld: Saoedi-Arabie beweert dat de aanval op haar olie-installaties niet door de Houthi's zijn uitgevoerd maar door Iran. En niet (alleen) met drones, maar (ook) met (Iraanse) kruisraketten. 'Ze kwamen uit het noorden'. Jemen ligt ten zuiden van SA. Frankrijk stuurt experts om de zaak te onderzoeken. De VN eveneens.
Deze zaak moet met satellietbeelden eenvoudig op te klaren zijn, maar (net als bij MH17) worden die niet vrijgegeven. Door de VS. Ondertussen is het een geweldige reclame voor het Russische S-400 luchtverdediging systeem, waarvan Poetin verzekerde dat die wel de aanval had afgeweerd.
Een aanval met kruisraketten waarop het miljarden kostende systeem van de Amerikaanse wapenindustrie in Saoedi-Arabie niet heeft gereageerd. Als dit waar is moeten de Navo-bondgenoten zich ernstig achter de oren krabben over waar ze ons belastinggeld aan hebben besteed. Israël bijvoorbeeld, dat in Syrië direct te maken heeft met het Russische afweersysteem waarvan ze 'de sleutel' zou hebben gekregen van Moskou om ongestraft aanvallen te kunnen doen op 'Iraanse' doelen. Tel Aviv beschikt zelf over luchtverdediging van Amerikaanse makelij. En schermt opzichtig met een aanval op Iran om haar nucleaire installaties te vernietigen. Als de Amerikaanse waar niet reageert op Iraanse kruisraketten, zoals bij haar bondgenoot Saoedi-Arabie, wordt dat een riskante aangelegenheid.
Trump houdt voorlopig het kruit droog. Als Hitlary president was geweest was ze er direct vol ingegaan. Hij heeft de sancties verhoogd, alsof dat nog mogelijk was, en Mike Pompeo naar Riyad gestuurd. Natuurlijk dreigt een 'all-out'-oorlog in het MO. Maar die dreiging bestond al langer.
Walgelijk blijft dat de oorlog in Jemen jaren kan voortduren met honderdduizenden slachtoffers zonder dat 'het vrije westen' een kik geeft. Maar als haar olievoorziening in gevaar is begint ze onmiddellijk te huilen. (WK)

Geheel in stijl sloot Paultje van der Kraan zijn voorzitterschap van de wijlen de FC Den Bosch vanochtend af. De club kwam nu pas na buiten met het negatieve besluit van de bond ‘omdat je dat niet op een wedstrijddag moet doen’. Ik stel me zo voor dat de zak het interviewtje gaf vanaf een kampeerbedje in de Grolsch Veste, het stadion van de FC Twente waar Den Bosch gisteravond voor de derde keer op rij verloor en Kraantje maandag in dienst treedt, als bevlogen voorzitter.
Het is over en uit met de FC en het betaald voetbal in Den Bosch. Ik heb voor Van der Kraan alleen nog een gedichie in petto. Schreef ik vorige zomer al, toen de eerste berichten over de ‘overname’ van de FC rond de Sint Jan begonnen te zingen. De Charlie in het versje is de ons allen welbekende zwerver van die naam van wie men rond de Parade toen af wilde.

Checkpoint Charlie

Zijn naam sist van ieders tong
Met Charlie is iets ontzaglijk wrong
Zo meldt aan ons het braboblad

Op de bourgondische terrassen
Onder het bourgondisch nassen
Heeft men de mond vol
Over Charlie, die maakt het echt te dol

Na een week hard werken
In de vleesverwerkende industrie
Blieft men Charlie nie
Met diens vreemde lithanie

'Die man is beslist geen reclame voor ons Bosch',
Zo zoemt een middenstander met de snuit van een vos
What a strange comment:
In andere landen maken ze verwarde mensen immers president!

In plaats van over Charlie, zou men ongerust moeten zijn over Paul.
Paul van der Kraan, dat is de boss van onze FC

Ons Paulke laat het niet bij morsig zitten op een terras
Of bedelen om een goed glas
Neen, Paulke verkoopt onze FC
Niet aan WC-Eend of aan Privee
Maar aan een bajesgast uit Russia
En daarvoor wil Paul ons aller egards

Ik stel voor: we sturen Paulke voorgoed naar Baku
Maken Charlie president, maar dan van de FC
En lezen voortaan de Daklozenkrant in plaats van het BD!

(JoopFinland)

Om even lekker af te trappen een citaatje. Komt ie:

“Voor het geval er vreemde dingen gaan gebeuren. Ik ga niet naar de parking in Cointe (waar PS-politicus André Cools in 1991 werd vermoord (red.). Ik ben niet suïcidaal en ik zie geen enkele reden om een eind te maken aan mijn leven”.

Aan het woord is Nicolaas Ullens de Schooten. Een ouwe speurneus, die tussen 2007 en 2018 in het veld rondhobbelde voor de Belgische Staatsveiligheid. Aanleiding voor deze ontroerende ontboezeming was het deponeren van een gedetailleerde verklaring bij het Parket in Brussel. Gaat over onwelvoeglijke activiteiten van Didier Reynders. Nu nog de Belgische vice-premier en minister van Buitenlandse Zaken en Defensie, maar al geruime tijd rekkend en strekkend aan de zijlijn voor zijn ophanden zijnde benoeming tot Europees Gruppenführer van Justitie. In de ogen van Nicolaas zou dat een gotspe zijn van Mount Everestformaat. Volgens hem is Didier namelijk betrokken geweest bij een hele reeks gevalletjes van corruptie en witwassen. Volgens de Belgische dagvodden zou het gaan om listig zakkenvullen bij de verhuizing van de Federale Politie in Brussel, narigheid in Kazakstan en een affaire rond Libische fondsen. Maar op de site van de Franse Libre Penseur vonden wij nog meer en anders klinkende atonale geluiden. Samen met een hotemetoot van zijn kabinet zou Didier bijvoorbeeld ten eigen voordele hebben gerommeld bij verschillende aanbestedingen van de Staat. Om eens wat te noemen bij de bouw van een nieuwe ambassade in Kinshasa, dat recentelijk dankzij kontjeskoetsier Fons Spooren ook bij ons geblutst in het vizier is gekomen (1). Verder zou het Brusselse duo onderandere duistere zaken hebben gedaan met Congolese wapenhandelaren en een Congolese presidentskandidaat. Bij de activiteiten in de onvermijdelijke wasstraat zouden Didier en zijn kompaan daarna ondermeer gebruik hebben gemaakt van de verkoop van tweederangs kunstobjecten voor prijsjes waarvan Rembrandt een Duitse staander zou hebben gekregen. Wat doe je met je poen als het de wasstraat is gepasseerd? Als je goochem bent stal je het in een belastingparadijs. Al dan niet tijdelijk. Om vervolgens wat vastgoed op de nok te tikken. Dat zouden de twee Brusselse snoodaards in dit geval ook hebben gedaan. Nog altijd volgens Nicolaas. Zij zouden daarbij de assistentie hebben ingeroepen van een NEDERLANDSE goochelaar en een hoge Belgische functionaris. Zonder twijfel staan de bijbehorende namen op de menukaart van het Parket, maar helaas ze zijn nog niet in het publieke domein gerold. Didier heeft inmiddels alles ontkend en zijn fanatieke rek- en strekoefeningen aan de zijlijn hervat. Is dat weer even lekker. Heerlijk. Stay tuned (JP).

(1) Zie de serie Octopussy.