De pogingen van Deep State om vrede te verhinderen gaan onverminderd door, ongeacht de personele samenstelling.
Na jaren van oorlog door Saoedi-Arabië en andere Golfstaten tegen Jemen, gesteund en bewapend door het westen, hebben de Houthi's, gesterkt door tweedracht binnen het vijandige kamp (tussen Saoedi-Arabië en de Golfstaten), de olieindustrie van Riad aangevallen met drones. De olieproductie van het land zou in één klap zijn gehalveerd. En terwijl de doden en de ellende van Jemen nooit enige aandacht kregen, is nu Leiden in last: 'scherpe stijging van olieprijzen verwacht'. Krokodillentranen. Het westen is zelf verantwoordelijk voor de ontstane situatie.
Bolton moge het veld hebben geruimd, nu is minister van Buitenlandse Zaken Pompeo de volgende havik die een spaak tussen de vredesbesprekingen van Trump steekt om de VS in een oorlog tegen Iran te voeren: 'niet de Houthi's maar Teheran heeft het gedaan'. Trump wilde juist de sancties tegen Iran verlichten om een ontmoeting met de Iraanse president Rouhani tijdens de VN vergadering volgende week mogelijk te maken. Ook deze week: verkiezingen in Israël. Zowel Israël als Saoedi-Arabië zijn de grote verliezers bij een vredesregeling met Iran.
De Houthi's hebben al eerder met een raid op de top van het vijandelijke regeringsleger te Aden laten zien dat ze met (zelfgebouwde!) drones aanvallen kunnen plegen. Ze zijn uitgerust met een propellormotortje dat je voor 1500 euro bij Alibaba kunt bestellen. Ze kunnen meer dan 1500 kilometer afleggen. Toch worden er berichten rondgestrooid dat er (ook) kruisraketten zouden zijn gebruikt. Ook al hadden de Houthi's ze eerder getoond op propaganda-materiaal, dit zou moeten bewijzen dat niet zij achter de aanvallen zitten. Irak (luchtruim gecontroleerd door de VS) heeft ontkend dat het vanuit hun grondgebied is gebeurd. Dus 'Iran'...
Ondertussen debatteren de Democratische tegenkandidaten op tv. De bedoeling is natuurlijk niet om Bernie Sanders het op te laten nemen tegen Donald Trump in 2020. Zelfs al is Sanders over Venezuela, Afghanistan, Syrië of Iran onbetrouwbaar en dus wellicht betrouwbaar voor de macht. Dat moet Joe Biden worden. 'De favoriet' in de peilingen. Ondanks zijn verwardheid en medeplichtigheid aan moord. Sanders stemde tenminste nog tegen de oorlog in Irak.
De nachtmerrie van Deep State is nog vier jaar Trump. Een president waarop ze geen vat kunnen krijgen, omdat hij genoeg geld heeft om onomkoopbaar te zijn en uitgerust met een in drie jaar presidentschap bewezen afkeer van oorlog. Ondanks alles wat MSM, Deep State en Navo hebben geprobeerd om hem 'om te keren' en hem in een militair avontuur te leiden. Russiagate, Pentagon-generaals als staf en zelfs John 'bomb Iran' Bolton heeft hij weten te weerstaan. Fracking, de muur (van Obama) in Mexico en 'grab them by the pussy' zijn verwerpelijk. Maar oorlog is een veel erger iets. Denk aan de miljoenen doden in Irak, Vietnam, Afghanistan en een lange lijst meer.
Daar moet de wereld een president op beoordelen en niet op zijn tweets. (WK)

In de ogen van heel wat boreale volksstammen is Kleintje Muurkrant een linkse roddelsite. Een afgekeurde oikofobische uil in de immanente wereld van de onderzoekjournalistiek. En vandaar misschien ook dat we zo goed als geen reacties ontvangen. Zelfs niet bij onze fraaiste staaltjes van graaf- en spitwerk. Een voorbeeld van dat laatste: onze revelaties over Jan Kooij (rip?). De koning van de plank-BV's. En een van de eerste violen bij de uitvoering van de opera boeffo “Haal die ouwe lullen leeg” (1) onder de bezielende leiding van de voormalige textielboer Jaap Kroonenberg (rip). Wij waren overigens niet de allereerste wroeters die Kooij opgroeven. Zo komt de scharrelaar en gros bijvoorbeeld prominent voorbij in dit artikel uit de NRC, een van de melkkoeien van de Belgische baron Piet van Wayenberghe (2). Kennelijk hebben onze collega's voor dit doorwrochte werk de moeite genomen om Janus vis-à-vis te interviewen. Net als wij later (3). Interessant? Jawel. Vooral ook omdat ze in het voorbijgaan nog een toefje warme aandacht besteedden aan Kooij's Hongaarse liefde van zijn leven. Maar niet even doorgevraagd. En dat is wel jammer want die Hongaarse zou volgens de Bilthovense BV-vorst ooit als secretaresse hebben gefungeerd van Janos Kadar, respectievelijk de Hongaarse premier en secretaris-generaal van de communistische partij. Totdat in 1989 voor de laatste keer de “Internationale” uit de cimbalom werd geperst. Toen vertrok Agnes D., want zo heette de secretaresse, naar Nederland. Hoe het kwam kwam het, maar ze belandde in de armen van Jan Kooij en dat kwam twee jaar later goed van pas. Toen donderde de met zwarte poen volgeladen Femis Bank in elkaar. Grote gebeurtenissen kondigen zich meestal vantevoren aan. Ook in dit geval. Gelukkig maar, want een uitgelezen gezelschap onverlaten haalde als de donder tijdig een flinke klap poen uit de Femisruif en expedieerde die klap ondermeer naar … Boedapest. Naar de kluizen van het net geopende filiaal van de ING. In de planning zat het inrichten van een sexcentrum in de fraaie binnenstad van de Hongaarse hoofdstad. Plus een operagebouw. Van kut naar kunst. Een alliteratie in al zijn eenvoud. Wat daarvan terecht is gekomen vertelde Kooij niet. Wel dat ie samen met zijn Agnes later een hele stoot poen heeft teruggehaald. Met als pleisterplaats Wenen. Eenmaal Heim in Holland werd de buit keurig verdeeld in enveloppen en op de corresponderende adressen afgeleverd. Een daarvan herinnerde Jan zich nog als de dag van toen. Dat was bij een Nederlandse ex-premier (4), die hem binnen nodigde en tot Janus' pech de pecunia begon te tellen. Er bleken 20 roodjes te ontbreken. Dat klopte wel, want Kooij had op aandringen van Agnes onderweg die 20 roodjes afgeroomd van de 2 ton die in de enveloppe moest zitten. Dat nam de ex-premier niet en zuchtend telde Kooij de afgeroomde 20 roodjes uit op tafel. Toen namen ze afscheid. De koning en de ex-premier. Het laatste wat Jan hoorde was “Ga met God mijn zoon”. Toen ging de deur dicht. Aldus onze vriend Kooij tijdens een van de seances die wij met hem mochten hebben. Agnes was daar niet bij. Die was verhuisd naar een adres in Amstelveen waar ze in de kieren werd gehouden door een voormalig AIVD-er. In de tussentijd had zij ook nog de rol van secretaresse vertolkt bij Rijkman Groenink, toenmalig opperhoofd van de ABN-AMRO. Tot die vertolking behoorde ondermeer het onder het bureau van Rijkman kruipen om als puntenslijper te fungeren. Aldus Jan Kooij. En die kon het weten. Geverifieerd? Wij zijn geen voetvolk van Piet van Wayenbergh. Wij zijn maar eenvoudige laagvliegers onder het welwillend oog van Minerva. Stay tuned (JP).

(1) Aka de inmiddels zich al geruime tijd in hoger sferen ophoudende heren Schumacher en Van den Hemel.
(2) Geen best adres, die Piet. Op naar de zoekmachine.
(3) Zie ondermeer aflevering 646.
(4) Naam en reputatie bij ons bekend.

Moet u eens doen. Even goegelen naar Pieter Knabben. Dan struikelt u al heel gauw op de term meesteroplichter. Terecht of niet, onder die vlag smakte het dagvod De Telegrof bijvoorbeeld op 8 juli 2014 dit stukkie in de openbaarheid, waarbij om het eufemistisch uit te drukken de rol van Justitie sterk leek op het drie- of vierlaags exemplaar dat in wc's opgang doet. Maar in een eerder stadium was er in deze door de makreelverpakking van de Amsterdamse Basisweg aangehaalde casus die zich in het land van buuf Merkel had afgespeeld ook al sprake van uiterst dubieus gedrag van de zijde van de Nederlandse Justitie. Dat moge blijken uit de tekst van deze mail dd. 22 april 2014 aan het adres van mevrouw N.G. Zandee, hoofdofficier van Justitie bij het Gerechtshof in Arnhem. Lees en houd u haren in bedwang, anders rijzen ze ten berge. Prikkelend detail: bij zijn gevecht met zowel de Nederlandse als Duitse justitie werd hij in die periode juridisch terzijde gestaan door de ook in zijn mail figurerende mr. Marja Plas. En laat onze Marja nou per 1 januari van dit jaar zijn getransgenderd naar de functie van raadsheer bij het Gerechtshof in Arnhem. Jawel. Hoe zo'n benoeming tot stand komt onttrekt zich aan onze waarneming, maar we mogen toch aannemen dat zij als bef redelijk moet hebben gefunctioneerd. In de ogen van wie laten we hier even in het midden, maar een ding is zeker: cliënt Knabben had weinig waardering voor de door haar ontplooide activiteiten. Hebben we het nog over in een van de volgende afleveringen van deze veelbelovende serie. Stay tuned (JP).

In het schaakspel bestaat 'de vergiftigde pion': het schaakstuk kan ogenschijnlijk gepakt worden en op het eerste gezicht lijkt dat voordelig uit te pakken, maar het vervolg van het spel zal duidelijk maken dat het een vergissing was. Zo is dat ook met de Golan hoogte die al meer dan vijftig jaar door Israël bezet wordt gehouden en nu door Trump wordt 'aangeboden'. Het lijkt een onverwacht voordeel voor het 'kruisvaardersbastion' dat het westen in het MO als politiepost heeft geïnstalleerd, maar het zal blijken vergiftigd te zijn.
De Golan was 50 jaar een onderhandelingsobject in een vredesregeling en regelmatig was die vredesregeling dichtbij. Een maal (tijdens Rabin die werd vermoord) was die in kannen en kruiken toen diezelfde VS hem onmogelijk maakten en ook deze maal wordt door de VS iedere mogelijkheid van een vredesregeling in het Midden Oosten getorpedeerd.
Een goede schaker weet de verleiding om 'het cadeautje' van een vergiftigde pion te accepteren te weerstaan. Maar de Israëlische premier Netanyahu, die de aanstaande verkiezingen ingaat met de dreiging van een proces over corruptie, zal het twijfelachtige cadeautje zonder twijfel accepteren, omdat het hem de verkiezingsoverwinning zal brengen.
De isolatie van Israël in het MO was de laatste jaren doorbroken door de alliantie met Saudi-Arabië en andere feodale Arabische regimes tegen Iran. Ook al erkenden deze landen Israël niet, de angst voor de Islamitische Republiek (van de concurrerende shiitische bloedgroep in de islam) bracht hen tot elkaar in een vreemde spagaat. Al eerder hadden deze regimes daartoe de Palestijnen verraden. Maar dit cadeautje van Trump kunnen ze niet ongemerkt voorbij laten gaan zonder in de problemen te komen als hoeder van de twee belangrijkste heiligdommen van de islam. Het zou hun positie die toch al niet rooskleurig is verder ondermijnen. Ook landen als Egypte en Jordanië, die wel diplomatieke relaties met Tel Aviv onderhouden, zullen dit niet kunnen accepteren, net als het gros van de internationale gemeenschap.
Dat is het vervelende van een vergiftigde pion : soms sta je zo slecht in het spel dat je hem wel moet aannemen, zoals Netanyahu nu. Ook in Israël beseffen velen dat dit niet verstandig is. Maar in de hitte van de (verkiezings)strijd zal het door Netanyahu worden gebruikt om zijn gekreukte blazoen op te vijzelen en de verkiezingen te winnen. De brokken zijn voor later. (WK)

Dat Nantes, waar Steve door de politie de Loire werd ingedreven en een symbool van het verzet werd,  een speerpunt zou vormen in de hervatting na 'het zomerreces' lag in de lijn der verwachtingen. Bekijk het protest en overtuig uzelf. Als ze over 50 jaar deze beelden bekijken zien ze 'gehelmden' aan beide kanten van het spectrum. Tot journalisten aan toe. Hoe kan dat geen voorbode zijn van een omwenteling? De trommelaars en de zingende massa. 'Het zat er aan te komen', zullen ze dan zeggen.
Is dit een beweging die op zijn retour is? Als ik Macron was zou ik me ernstig zorgen maken. De ordetroepen die in Nantes 30 arrestaties verrichtten ogen vermoeid. Het volk, dat niet 350 e per dag meppen verdient, niet. Als het volk echt in verzet komt tekent zich een verdeling van taken, estafette en elkaar uit de wind houden af die de gehate robots van Macron niet kent. 'Een voor allen en allen voor een', zou Alexandre Dumas fils het noemen. De Commune van 1871 is nooit ver weg in de straten van Parijs. Politiecordons die tijdens de 44e aflevering moeten verhinderen dat het volk de Buttes de Montmartre (schietheuvels om de aanpalende arbeiderswijken te bestrijken) opstroomt, zoals er in 1871 door het volk de kanonnen bedoeld om hen eronder te houden werden veroverd aan de vooravond van de opstand.
Acties van de Gilets Jaunes op de Parijse luchthavens die door Macron dreigen te worden geprivatiseerd vonden tegelijkertijd plaats.
Demonstraties in Lyon, Bordeaux, Toulouse (waar het spoor werd lamgelegd - zie video), Lille,  overal maakten de Gele Vesten deel uit van brede acties van de bevolking. Van de gezondheidszorg die permanent in actie is.
Het feest van 'l 'Humanite'', het dagblad van de Communistische Partij, dat op dezelfde dag als Acte 44 begon, stond uiteraard ook in het teken van het volksverzet. Daar werden in meetings en conferenties de strategieën en plannen voor de hete herfst in de aanloop naar de verjaardag van de opstand op 17 november besproken.
Vorige week doorbrak de NOS voor even de doodse stilte over Frankrijk met het bericht dat de haan Maurice op het Ile d' Oleron heeft gewonnen: hij mag blijven kraaien, ondanks de protesten van Parijzenaars die er een weekendhuis bezitten. Een nederlaag van de steedse elite tegenover Gilet Jaune Maurice. (WK)

Nee. Het heeft niks uitgehaald. Het probeersel van de Belgische heilige koeienherder Sjef aka Adolf Dockx en zijn twee secondanten om het proces dat zij voor de ballen hebben gekregen namens Koenraad Kunnen en naar schatting 50 investeerders naar Sint Juttemis te laten verhuizen. Ze komen verderop in dit jaar gewoon voor de kadi. En wie nog denkt dat hun zaak er bloeiend bij staat raden wij aan zich met enige spoed bij een naburige chirurgijn te vervoegen. Deze welgemeende suggestie levert een eenvoudige zijderoute op naar een vakgenoot van voornoemde medische specialist: Raf de Jongh. Een redelijk bekend anesthesist uit Genk, die zich ooit buitengewoon pijnlijk op psychiatrisch terrein begaf met een rapport waarin werd gesteld dat dear old Koenraad niet helemaal wel aan boord was (1). Het verklaart misschien waarom deze wijsneus dacht weg te komen met het in ontvangst nemen van een flink aandelenpakket in de onderneming van Koenraad zonder ervoor te betalen. Nou Raf mag zich in september van dit jaar ook melden bij de rechtbank om uit te leggen wie er nou eigenlijk gek was en om naar alle waarschijnlijkheid veroordeeld te worden tot het ophoesten van een hele klap euro's aangevuld met de wettelijke rente. Tel uit je winst. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor Raf eerdere ontboezemingen in deze serie.

Dat is ook wat. Vlieg je met je Tunesische gappie helemaal naar Congo (1). In de hoop dat je nog wat flappen kan veroveren om je faillissement vooruit te schuiven. Wat denk je? Geen kokosnoot. Tenminste, die conclusie zijn we zo vrij te trekken uit de move die voormalig kontjeskoetsier Fons Spooren maakte na terugkeer uit Kinshasha en omstreken. Hij liet zijn bef contact zoeken met de bef van Henk Glaudemans met de vraag of die bereid was de faillissementszaak die voor dinsdag aanstaande op de rol staat opnieuw twee à drie weken te laten uitstellen als de Fonz 5000 euro in het spaarvarken van Henk zou laten glijden. Dat zag Henk niet zitten. Voor hem viel pas het startschot bij 15.000 euro. Tien procent van de schuld die de Fonz bij hem heeft uitstaan. Oh, en dan niet via de befroute, maar gewoon rechtstreeks. Om onnodige kosten te voorkomen. Dat is effe fucken Fons.
Maar misschien hep je die fles wondervloeistof helemaal niet nodig om die 100 dollarbiljetten terug te toveren. Misschien doet een bezoek aan een eenvoudig urinoir wonderen. Van proberen word je wijzer. Kom op Fons, het is woensdag pas gehaktdag. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 658.

Welkom in het land van Borealis! Jaja, dat is me wat nieuws in de polder. Zo gewend als men er is aan boekhouders en verlichte gristenen. En aan volksmenners die in niets herinneren aan die uit de buitenlanden. Laat staan uit het niet zo verre verleden. Waren ze in de Lage Landen net gewend aan de nazilight uitspraakjes van een Duk of een Doctor Sid, koene maar toch ook wel marginale sprekers over bloed en bodem, komt daar onversneden bruine koek uit het welgevormde mondje van een winnaar.
Borealis dus, de term waar sinds vannacht dit halve land de betekenis van opzoekt. Men gaat vooral bij elkaar te rade. Noordelijk. Noordpool. Heeft te maken met vriendelijke landjes als Zweden en Denemarken. Landjes zoals het onze. Ze maken er stofzuigers en de meisjes zijn er zo vrij en blij. Veel meer weten we er niet van. Borealis betekent niet zozeer noordelijk als wel Noords. Zo noemen zich vijf landen waarvan drie geologisch tot Scandinavie behoren. En zo noemde zich ooit de bevolking van deze landen. Ooit in de eerste eeuwen van onze jaartelling. En ooit in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. De boreale mens werd daaro aangeduid als een ras. Of eigenlijk: de volmaakte vorm van een ras. Het blanke ras.
Valt het kwartje? Herinneren we ons wie we het laatst over de boreale mens hoorden, voordat de rasintellectueel in Zeist ons bijpraatte. Anders. Anders Breivik. De getormenteerde jongen uit het mooie fjordenland. De eenling, de lone wolf uit het boekje. Zo schreef het journaille bezuiden Kopenhagen hem graag bij in de analen van de geschiedenis. Hoe anders verging het hem tussen zijn boreale volksgenoten. Breivikisme is een ding in de Noordse landen, Hersengymnastiek. Heemkunde voor fijnproevers. Anders is een held. Voor onrustbarend velen. In Borealia en ver daarbuiten.
Prominent aanwezig als geadresseerde van Breiviks geloofsbrieven: Jussi Halla-aho, de voorman van SiSu, en dat is weer de voorhoedebeweging van clubjes als Erkenbrand en Civis Mundi. Jussi wordt momenteel in een zetel naar de derde plaats in de Finse parlementsverkiezingen gedragen. Wie doet hem wat, want Jussi gaat het niet om zeteltjes maar om de straat. Na de verkiezingen van 14 april zal hij de partij overlaten aan Laura Huhtasaari en zich weer inzetten in Brussel, als tweede man van de extreemrechtse fractie in het parlement, meteen na de verse aanwinst Orban… (JoopFinland)

Theater van een doofpottende religie..

Wie zich vandaag openlijk als katholiek bekend, zit in een tamelijk oncomfortabele positie. Zeker als je je hele leven integer gewijdt hebt aan de noden van je medemens. Dan voel je je verraden door bisschoppen die stelselmatig, collectief en decennia lang misbruik schandalen hebben gedoofpot. Wat blijft zijn gemengde gevoelens van verlies aan vertrouwen, en een onzekere toekomst van een kerk die stevig vasthoudt aan 19e eeuwse ideeën en machstverhoudingen.
Wie misstanden in de kerk hard tegen de muur spijkert, zit met een zelfde dilemma, hoe spaar ik de integeren en richt ik mijn pijlen op de doofpotters die de macht koesteren als een hoger lot.
Nu is dat niet zo moeilijk als het lijkt, daar de pijlen van kritiek onvermijdelijk, als door de zwaartekracht aangetrokken, voornamelijk de bisschoppen zullen treffen.
Een vorige bisschop van Den Bosch, die op het gebied van kinder misbruik doofpottend beleid heeft toegepast bekende eens vroom in het Brabants Dagblad dat het biddende rozenkrans groepje, waar zijn moeder deel van uit maakte, zijn ideaal van katholieke vroomheid was. Nu gun ik iedereen zijn ideaal, maar anno de nieuwe eeuw, als de fundamenten wegbrokkelen temidden van leegloop en misbruik schandalen, lijkt me dit een schrijnend geval van niet-willen -horen, -zien en -weten.
Dat deze dwalende ziel aan depressies leed, was tragisch genoeg, maar had dat geen relatie met zijn mens en Wereldbeeld? Anno 2012 verkondigde hij tijdens de Paasmis “wij het volk van God, en zij daar buiten het volk van satan..”. Misschien was dat een gezond katholiek theologisch standpunt, maar anno 2012 volstrekt archaïsch. Het getuigt van een geest die volledig van de mensen en de wereld om hem heen vervreemd is.
In de psychologie omschrijft men een dergelijk negatief mens- en wereldbeeld als een teken van emotionele regressie, dat aanleiding geeft tot periodieke depressies, die pas verdwijnen als men een positief mens- en wereldbeeld ontwikkelt.
Niettemin blijft de hierarchie een mens- en wereldbeeld huldigen dat zij ook in de late 19e eeuw huldigde. Wat voor een koloniaal mens-onderdrukkend tijdperk misschien normaal was, is dat zeer zeker niet anno 2019. Dus verschuilt de hierarchie zich in een warme mantel van eerbare notabelen en burgers, die de kerk en haar moraal een warm sociaal-economisch hart toedragen.

Juist die die zich in de kerk sterk maken voor de sociaal-economisch verdrukten werden en worden gemarginaliseerd, want ze neigen naar progressieve denkbeelden en overtuigingen die de hierarchie aantasten in zijn functie en status, hun welstand en zwitser-leven pensioen levensstijl.
Een kerk eertijds gebouwd met het geld van de gelovigen, daar zijn de opbrengsten bij verkoop voor het bisdom..! Daarom draagt de kerk het kerk-recht nog steeds een warm hart toe. Kerkjuristen zijn niet alleen bezig met geloofszaken, helaas, ze de beheren ook de goederen.
Ach, als de duitse ‘paus-buiten-dienst’, als gevolg van een zondvloed aan misbruik schandalen uitroept “de kerk verkeert in een crises”, en diens broer, een aandoenlijke beierse volkspastoor ten voeten uit, in een boek de verdediging van broertje ex-paus op zich neemt met de historisch beladen woorden, “er hat es nicht gewusst”, weet je dus waarom de kerk in een crises verkeerd.
Het doofpot managende beleid van twee pausen, Ratzinger en Woytila heeft gefaald!
‘Und sie haben es ja beiden, ja ganz sicher nicht gewusst... und du glaubst diese gehirn-wäsche?’

O ja, ik vraag me af, waar zijn de notabelen, de vooraanstaande katholieken die altijd vooraan zaten in de Bossche Sint Jan, de eerbare katholieke bestuurders van weleer? Waarom hullen zij zich ineens in mist en stilte? Om de lastige vraag omtrent de misbruik schandalen niet te hoeven horen, ‘hebben jullie echt nooit iets gehoord of gemerkt van wat er fout was?' Ik vrees dat je dit zonder aarzelen het theater van een doofpottende religie kunt noemen.

Ook met betrekking tot de natuur behoeft de hierarchie enige vernieuwing, zeker gezien de recente illegale kap van twee bomen achter op de parkeerplaats van het Bossche bisschoppelijk paleis. Was het weer een ‘wir haben es nicht gewusst’ gevalletje?  Verkeerde autonome interpretatie nieuwe kapregels? (2)
De hierarchie behoedt vooral de eigen autonomie, de gelovige is invulling, die braaf stil vroom moet volgen. Je mag best zelfs academicus en intelligent zijn, als je maar braaf de leer en hierarchie bevestigt, amen.

Het was licht, het was donker, een zesde dag...

Het besluit van de regering Macron om 'militairen van de wacht' in te zetten bij het beteugelen van de protesten brengt het conflict in een nieuwe fase, alom bekritiseerd in het gepolariseerde land. Militairen klagen dat ze er niet voor zijn opgeleid. Ze kunnen alleen maar schieten. Ze zullen ingezet worden bij de beveiliging van 'objecten van de staat'. Alsof die gevaar zouden lopen.
De vragen over de vernielingen op de Champs Eelysees afgelopen zaterdag worden niet beantwoord. Waarom de Gele Vestjes ogen worden uitgeschoten en handen afgerukt terwijl de Black Bloc's ongestoord kunnen vernielen. De nu door Macron ontslagen politieprefect legde het BB 3 maanden lang nooit een strobreed in de weg. Nu is hij wegens 'zachtheid' vervangen door de houwdegen die tot nu Bordeaux mocht terroriseren. Parijs weet wat haar te wachten staat: meer geweld.
In de pers valt te lezen dat het om 1500 goedgetrainde paramilitairen zou gaan. Met naam bekend bij de politie voor een groot deel. Stel je voor dat het om 'islamieten' zou zijn gegaan.
Betekent dit dat Macron het pleit nu heeft gewonnen met het spel de BB's te gebruiken om de GJ in een kwaad daglicht te stellen? In de peilingen loopt de steun voor de volksbeweging terug na al het geweld en dat is logisch. Met creatieve vraagstelling is het gemakkelijk antwoorden tegen geweld op te roepen. Niemand is voor het vernielen van winkels in het land van de 'petits commerçants'. Het was de ideale truuc om het verzet te diffameren en te isoleren.
Aan de andere kant is de malaise van de lagere middenklasse zo groot dat deze aanval op hun inkomens nu maar dapper te slikken geen optie. Dit was geen uiting van macht, het inroepen van het leger. Het is juist een teken van onmacht, van een regering die weet dat de ordetroepen, waar zijn regime op berust, aan aan het eind van hun Latijn zijn terwijl de demonstranten zingen dat ze niet moe zijn.
Het volk wist dat het een kwestie van lange adem zou worden. Het geweld van Acte XVIII lijkt nu het breekpunt te worden. Zaterdag zullen we (live - kijk zaterdag  francais.rt.com/en-direct) kunnen aanschouwen of dat inderdaad zo is. Of de dromen van Macron over een rustige aanloop naar de Europese verkiezingen waarop hij zijn hoop heeft gevestigd zullen uitkomen. Ik gok op van niet. (WK)

Het zwartepieten met 'getuigen', 'daders', radarbeelden die niet zouden bestaan, satellietbeelden die niet werden verstrekt door de VS, dreigt nog voor de aanvang van het 'JIT-proces' op 9 maart 2020, te eindigen met de zwartepiet (vergeef me, maar dit zou ook verboden moeten zijn: kaartspel met zoveel mensenlevens) bij Nederland: Merkel, Trump of Macron, ze waren 'dolblij' met de uitruil van gevangenen tussen Moscou en Kiev. Zo niet Den Haag.
Het is een beetje sip voor Rutte en de JIT-cowboys, maar ze hebben het er zelf naar gemaakt door het Deep State-spel tegen Rusland mee te spelen van MH17. 'En ik, Christophe?' zegt de aan de kant gezette minnares in 'Les Enfants du Paradis'. Niemand was geïnteresseerd in de bezwaren van Den Haag tegen het uitwisselen van de man die op 9 maart 2020 'het verschil had moeten maken': Wladimir Tsemach. Brieven van Westerbeke en '40 Europarlementariërs' (wat een magere oogst van Verhofstad en Van Baalen!) aan Zelensky haalden niets uit. Wat een affront. En zonder dat Londen, Parijs of 'Bonn' protesteerden. Op Trump hadden ze natuurlijk niet gerekend. Die werkt voor de Russen. Leefde John Bolton nog maar.
Van Wladimir Tsemach wordt verteld dat hij weer thuis zit in Ziznje. Z'n dochter was dolgelukkig. 'Hij zal iets voorzichtiger zijn geworden met wie hij' s nachts binnenlaat.' Zo had iedereen een gelukkig avontuur, de zeelieden die door de straat van Kertsj wilden varen, de journalist en de regisseur, behalve de regerende kliek in Den Haag die begint te begrijpen dat de trein weg is. Iedereen is vertrokken. Ooooh.
Tsemach schijnt voor de overdracht door 'de Nederlandse Justitie' (de AIVD?) te zijn verhoord. Of was het gehoord? Dat was de troostprijs die Den Haag kreeg bij het festival waarbij iedereen in de prijzen viel. Een videotape die op 9 maart 2020 zal worden vertoond voor het toegestroomde publiek. Vraag 1: 'Wie drukte op de knop'. Vraag 2: 'Wie gaf de opdracht'. 'Vraag 3: 'Kwam de BUK uit Koersk, ontken het maar niet!' De vraag 'Wist Poetin ervan?' kon niet meer gesteld worden. De Oekrainse justitie maakte er een eind aan op aandringen van Tsemach' s advocaat. Jammer voor Rutte dat Porosjenko weg is. Onder de chocoladekoning was dit nooit gebeurd.
'Het volk krijgt de regering die het verdient' was een afschuwelijke slogan uit mijn jeugd. Dat had toen betrekking op Spanje onder Franco. Ik heb er altijd tegen gevochten en ook nu. Zelfs al lijkt dit land reddeloos verloren. Kom in opstand. We hadden het voorbeeld van de Geuzen en de Patriotten. Kom in opstand. Tegen leugens en spelletjes die te smerig zijn voor woorden en die aardige goudeerlijke mensen moeilijk kunnen geloven. (WK)

2 reacties

Op de rand van de Vesuvius is het een drukte van belang. Men danst er de horlepiep. ‘t Is crisis, in meer opzichten dan men benoemen kan, maar men wil er niet van weten. De aardbol stikt in onze uitwerpselen, maar we omarmen een klimaatontkenner. Ons economisch systeem is de oorzaak van de klimaatellende, maar in plaats van dat we het kapitalisme afschaffen wordt er nog een schepje bovenop gedaan. Een shoot out is geen reden om wapentuig te verbieden, nee ze is een aanslag op ‘onze’ normen en waarden en komt de liefhebbers van gezag en orde maar al te goed uit. Over twee jaar is meneer Baudet premier, gaat ie de buurlanden te lijf en organiseert ie pogroms.
Hoezo twee jaar? En vanwaar dit al in een serietje over voetbal? Omdat voetbal een afspiegeling van de samenleving is. En omdat Toon Gerbrands voorspelde dat het Nederlands voetbal over twee jaar op zijn kloten ligt. Toon Gerbrands? Was Europees kampioen met de volleyballers en directeur bij AZ en PSV. In Voetbal International zei hij een paar maanden geleden dat de opleving van ons voetbal -de successen van Ajax en Oranje- ons in slaap dreigen te sussen. We kijken weg van de krater van de vulkaan, naar de hossende meute. We gaan net zoals in het echte leven de crisis niet te lijf maar kiezen liever voor kortetermijn-oplossingen en charlatans.
Hoe diep de crisis in ons voetbal zit blijkt morgenavond weer. In de Keuken Kampioen Divisie, het achterlijke broertje van de eredivisie. Het is interlandweek en dat betekent dat overal de clubcompetities stil liggen omdat veel spelers voor vertegenwoordigende (ook jeugd-)elftallen spelen. Behalve in Nederland. FC Den Bosch mist morgenavond thuis tegen Telstar vier dragende spelers, bovenop een rijtje geblesseerden. Ik heb een seizoenkaart maar ik ga niet kijken. Want daarvoor heb ik niet betaald. Feitelijk is het oplichting. Sparta stapte naar de rechter om de belangrijke wedstrijd tegen NEC verplaatst te krijgen, maar tevergeefs.
Gerbrands vond het vooral verontrustend dat de directeuren van betaald voetbal organisaties, de dagelijkse bestuurders van zo’n vehikel dat toch al gauw vijftig werknemers telt en aardig wat aan gemeenschapsgelden kost, het steeds sneller voor gezien houden. Een half jaar is al een hele tijd voor zo’n man in driedelig pak die goede contacten heeft met de grote geldschieters. De concurrentie lonkt met een nog snellere auto en een passende hoed bij dat maatkostuum. Met spelcultuur heeft het allemaal niets te maken. Met een prachtig stuk amusement voor een hele grote groep mensen nog minder. Ik zeg het nog maar es: Paultje van der Kraan verruilt over een week Den Bosch voor Enschede, en ik zie hem er best toe in staat om morgenavond op de middenstip als dank voor bewezen diensten een boeketje en een Bossche bol in ontvangst te nemen. Schaamte is dit soort proleten nu eenmaal vreemd.
Oranje en Ajax maken ons blind. Een ongewenst resultaat vanavond van de Koeman-elf tegen Wit-Rusland en/of een zeperd tegen Duitsland zondag haalt alle sjagrijn weer boven. Ajax dreigt voor de vijfde keer op rij de landstitel te verspelen en zal worden leeggekocht. En weer is de kans levensgroot aanwezig dat het dan bij het neergedaalde sjagrijn blijft. Dat, net als op de scabreuze verkiezingsavond van gisteren, iedereen eigenlijk gewonnen heeft en de Verneinung de overhand heeft. Dat er dus niets gebeurt als pappen en nathouden. En dat tegenstanders de mond wordt gesnoerd.
De gekte heerst. Op de radio discussieert men momenteel over of Oranje vanavond al dan niet met rouwbanden om zou moeten spelen. En nóg een reden voor mij om Telstar-thuis morgen telstar-thuis te laten is dat ik bang ben dat we in de Vliert aan de minuut stilte gaan. Op last van die grapjurk van Justitie. Weiger ik dus. Niet omdat ik slachtoffers en nabestaanden wil kwetsen, maar omdat ik niet wil dat ze misbruikt worden in een marketingstunt voor Veilig Nederland… (JoopFinland)

Het heet heel deftig Singel Staete. Een knoert van een gebouw op de hoek van de Singel en de Raadhuisstraat in hartje Amsterdam. Naast een postkantoor wiemelt het er van de BV-tjes die daar hun kantoorruimte hebben ingericht. Een daarvan is Palantir Technologies NL. Een onderneming die zich vlijtig bezighoudt met het ontwikkelen en produceren van maatwerksoftware. Begin 2010 neergestreken op het adres Beechavenue 54 op Schiphol. Onder het toeziend oog van ene Alexander Caedmon Karp. Begin 2017 verhuisde de onderneming naar de Singel Staete. Interessante gozer trouwens, die meneer Karp. Flink doorgestudeerd en vervolgens in de wereld van Dagobert Duck gedoken. Hoe hij er in 2010 financieel voor stond is voor ons senseodik kijken, maar we mogen aannemen dat hij toen al aardig op weg was naar zijn huidige miljardairstatus. In 2004 stond hij samen met onder anderen Peter Thiel te schommelen aan de wieg van Palantir aan de baai van San Francisco en eenmaal op gang gekomen boekte hun softwarekind een paar leuke operationele succesjes. Zoals bij het terugvinden van Osama bin Laden en het ontwarren van de verrotte hypotheekkluwen bij JPMorgan na de crisis van ruim tien jaar geleden. Maar er is meer. Palantir heeft in de loop van de jaren vette contracten verworven bij Amerikaanse en Israëlische snuffelclubs als de CIA, de FBI, de NSA, de DIA, de DHS en hun Israëlische neefjes, die ondermeer hun proefwerkjes inleveren bij Jeffrey Epstein's bovenmeester Ehud Barak. En die proefwerkjes hebben vooral te maken met het verder ontwikkelen van de Promis-trackingsoftware en technologie om avontuurlijke lieden in kaart te brengen die snode plannen koesteren of in omstandigheden verkeren waarin die plannen tot bloei kunnen komen. Praten we over potentiële terroristen, fraudeurs, koterkoetsiers, overvallers, wikileakers, shoplifters en andere “subversieven”. Om Pandora even te ontlasten. En zo'n databank vol ongerief levert niet alleen de nodige kennis op om preventief op te treden, maar ook om luitjes te selecteren die subtiel tot het planten van valse vlaggen gebracht kunnen worden. Meer over deze ernstige materie vindt u hier uitgebreid terug. Happy reading. Voor zover mogelijk tenminste. Want voor u het weet wordt u als Kleintje Muurkrantlezer tot een subversief verheven door die meisjes en jongens van Palantir in de Singel Staete. Want u gelooft toch ook niet dat ze daar zitten zonder enig contact met de ministeries van Grapkeutel, jonkvrouw Ollie en die troela van Bijleveld? Nee, wij ook niet. Stay tuned (JP).

1 reacties

Goedemorgen allerallerbeste kinderen in heel dit gave land! Beginnen we deze spijbeldag met een vraagje. Lezen jullie wel es een boek? Nee, niet dat boek waarover Thierry Baudet het gisteravond had, maar een echt boek, van een echte schrijver. En in het Nederlands, alstublieft. En met meer dan vijftig bladzijden? En zonder plaatjes? Nou, in zo’n boek was ik afgelopen maandag aan het lezen. In een echte dikke pil dus. Nee, dat is dus een andere pil als waar jullie huiswerkcoach bij jullie mee aankomt. Dertienhonderd bladzijden. Kan ik aanraden. Verwen jezelf es daarmee. Haal de batterij uit je debieltje, zeg tegen je vriendje dat je geen zin meer hebt om porno te kijken voordat jullie het gaan doen, en tegen je andere vriendje dat altijd tegen je aanjammert over zijn diagnose dat ie zich nu maar es echt moet gaan ophangen. Ergo: schep rust om je heen, zet een doos truffels naast je neer en sla je pil open.
Het boek waarin ik maandag aan het lezen was heet Kwaadschiks, en het is geschreven door A. F. Th. Van der Heijden. Da’s waarschijnlijk teveel om te onthouden maar gelukkig voor jou is A. F. Th. zoals ie zich ook wel noemt, of Arie zoals ie voor zijn vrouw heet, de enige echte levende schrijver in dit land en in deze taal. Nog niet zo lang geleden had je nog De Grote Drie maar nu is er dus nog maar eentje. Arie beunt niet bij zoals al die anderen. En Arie heeft een heus oeuvre geschreven, da’s duits voor een heleboel werken. Arie schreef al toen ik van jullie leeftijd was, en hij is er nooit meer mee opgehouden. De kern van Arie’s oeuvre is een serie pillen die samen De Tandeloze Tijd heten. Daarmee doelt de schrijver op zijn streven om in zijn verhaal de tijd stil te zetten. Arie denkt graag na, en wil zijn lezers laten delen in dat gepeins, daar komt het op neer.
Is dat nadenken van die Arie dertienhonderd bladzijden het delen waard, hoor ik je nu al verzuchten. Er zijn een paar dingen aan Arie waaraan je even moet wennen. Arie drinkt. Nou ja, Arie drinkt veel, heel veel. En hij schrijft daarover veel. Arie mag graag uitweiden over wat ie allemaal drinkt. Da’s vervelend, niet alleen voor Arie en voor zijn vrouw, maar ook voor zijn lezers. Want kijk, ik lust best een biertje op zijn tijd maar dat komt dan wel uit de buurtsuper en wordt aangeschaft van het statiegeld. Maar Arie haalt zijn drank bij een echte slijter en mengt van alles door elkaar. Van wodka tot whiskey, en van wijn tot water, Arie mixt het doormekaar en schrijft er bladzijden over vol. En dat doe je niet gratis. Arie verdrinkt graag voor een klein fortuin.
Arie is dus niet onbemiddeld. Daar komen we op de tweede specifieke trend in Arie’s oeuvre. Arie komt oorspronkelijk uit de omgeving van Eindhoven, en daar ligt het geld niet voor het oprapen. Arie’s boeken spelen dan ook bijna allemaal in Amsterdam. Maar da’s niet het Amsterdam dat je kent wanneer je in de Bijlmer bent geboren, of in Slotermeer. Arie’s boeken voeren de lezer naar het buurtje achter het Concertgebouw, naar de Jordaan, en naar Badhoevedorp en Amstelveen en zo. De personages in zijn boeken laten het zelden bij een flesje Grolsch, en zitten nooit in de tram maar laten zich in een taxi van slijterij naar kroeg scheuren.
Ik verklap dit alvast omdat de hoofdpersoon in Kwaadschiks een typische Arie van der Heijden is. De kerel, een veertiger met de naam Dorlas, drinkt zich een slag in de rondte en rijdt onder invloed in een BMW door de hoofdstad. Hij werkt in de reclamewereld, die helaas voor velen onder ons een afdruk van de echte wereld is, zoals jij ook onderhand wel doorhebt. Dorlas bedenkt slogans en drinkt, en drinkt en bedenkt slogans. Tevens naait hij er op los. Hij is een womanizer zoals dat heet omdat we er geen goeie term in het nederlands voor hebben. Paait vrouwen, meestal met zijn geld en zijn patserige auto. Die vrouw moet dan een tijdje zijn gezuip aanzien en daarna zijn klappen incasseren, waarna zij in een blijf-van-mijn-lijf-huis verdwijnt en Dorlas weer es op zoek gaat naar een volgende prooi. Als hij een hoertje onder bedreiging van een geladen revolver verkracht, wordt hij gepakt maar door zijn advokaat -een eveneens aan drank en geld verslaafde figuur die in andere boeken van Arie ook een rol heeft- vrijgepraat.
Op dat punt in Arie’s boek was ik afgelopen maandagochtend. Rond bladzijde driehonderd rijdt Dorlas bezopen van zijn werk naar huis, wordt aangehouden en raakt zijn BMW en rijbewijs kwijt. Thuis op de bank gaat ie nog es vol overtuiging aan de wodka en merkt ternauwernood dat zijn vriendin haar koffers pakt om hem te verlaten. De kerel gaat terug naar het politiebureau waar ze hem hebben opgeschreven en jat zijn rijbewijs en zijn BMW mee. Rond bladzijde vierhonderd slingert Dorlas naar Amstelveen waar ie op een trapveldje zijn gewezen schoonbroer en de nieuwe vriend van zijn ex bedreigt met een pistool. Die slaan op de vlucht waarna Dorlas door de voordeur van zijn gewezen schoonouders schiet.
Ik ben dan op bladzij vijfhonderd en luister effe naar de radio. Die meldt dat er in een tram in Utrecht misschien geschoten is. Hoe zou dat aflopen, denk ik, en begin snel weer te lezen.
Dorlas slingert door de stad, merkt dat ie achtervolgd wordt en vuurt bij aankomst voor zijn woning onmiddelijk op een vrouw die uit het autootje stapt waarin zij de BMW heeft achtervolgd. Komt de mooiste passage in het boek, waarin Dorlas zich in zijn huis verschanst en in zijn steeds maar toenemende roes probeert voor te stellen wie die vrouw wel mag zijn geweest en waarom ze op straat blijft liggen. Honderden bladzijden verder is de kerel er van overtuigd dat ie op zijn ex heeft geschoten.
Ik luister weer effe naar de radio, en ook in Utrecht is het onzekerheid troef. Is er geschoten, en zo ja door wie, en waarom? Gauw verder lezen, dan weet ik het eerder dan Lara Rensen…
Dorlas denkt dat hij de zoon van zijn ex gijzelt. Voor zijn huis heeft men de gewonde ontdekt en afgevoerd en verzamelt zich alle mogelijke soorten politie en zo. Zijn advokaat biedt aan om met Dorlas te onderhandelen en gaat met de vermeende gijzelnemer aan de jajem. We zijn op de helft van het boek wanneer de zoon van de ex niet in het huis blijkt te zitten maar zich in de straat bij de politie meldt. Dat wordt aan Dorlas natuurlijk niet verteld en de aandacht van de lezer verschuift langzaam van de steeds onhandiger denkende Dorlas naar de poging van de massa politie en media om greep te krijgen op de situatie. Wie is eigenlijk de gewonde vrouw?
Rond bladzijde achthonderd luister ik weer even naar ‘Utrecht’: Rutte noemt de schietpartij een aanslag en de verkiezingskampanje wordt opgeschort. Zo gaat dat in 2019, en zo ging het ook in 2008, het jaar waarin Kwaadschiks speelt. De familie van de ex zit in het ziekenhuis en krijgt te horen dat hun dochter, moeder, zus en vriendin is overleden. Maar pa en broer wacht een verrassing: zij stellen zich beschikbaar om het lijk te identificeren maar weten niet wie ze zien. Schrijver slaagt er vervolgens in om ons nog honderd bladzijden in spanning te houden over wie daar dan wel beschoten en bezweken is.
Zo lang duurt het niet in Utrecht. Daar wordt de vluchtauto gevonden en het signalement van de dader verspreid. Buurtbewoners in Lombok weten meteen om wie het gaat, een vrouw die door hem verkracht is noemt hem een psychopaat.
Dorlas wordt door een commando op zijn bed aangetroffen en hoort onderweg naar het politiebureau dat de vrouw die hij heeft beschoten en gewond heeft laten liggen overleden is, denkt ook nog steeds dat het hier zijn ex betreft en probeert bij aankomst op het bureau de hand aan zichzelf te slaan. Tevergeefs. We zijn op bladzij duizend en daar blijkt het slachtoffer de vrouwelijke agent die een paar uur daarvoor Dorlas zijn rijbewijs heeft afgenomen.
Het wordt avond. Het boek is bijna uit. Dorlas krijgt levenslang en zijn advokaat begint een relatie met de ex. Van de politiemensen waarmee we in de dertienhonderd bladzijden kennis hebben gemaakt maakt bijna iedereen promotie. Niemand vraagt zich af hoe Dorlas zijn rijbewijs uit hun bureau kon terugnemen en zich bijna van kant kon maken met een extra revolver terwijl hij al gearresteerd was. Ook Arie, onze schrijver van al dit moois, lijkt zich dat niet af te vragen.
Rond ‘Utrecht’ heeft de hype zich mogen uitbreiden tot onmogelijke proporties. De rampzalige overwinning van het Forum in de verkiezingen is een rechtstreeks gevolg van de beziging van de term ‘aanslag’ waar er sprake is geweest van een ‘schietpartij’. Morgenavond is er een stille tocht, zondag zal in menige kerk weer gebeden worden voor het heil van ‘onze hulpverleners’. Het gekke in Nederland is, lieve kinderen, dat het er geel ziet van de hesjes maar die behoren toe aan de knuppelaars en spreejers, niet aan demonstranten.
Ga straks weer naar buiten, kids, en dwing het af, een echt klimaatbeleid. Gaat het niet goedschiks, dan maar… juist. (JoopFinland)

'Zoals in vorige afleveringen al voorzichtig aangegeven zijn de geruchten over een ontmoeting tussen Trump en de Iraanse president Rouhani niet van de lucht. Deze ontmoeting zou moeten plaatsvinden in de marge van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Dat zou Israël en Saudi-Arabië uiteraard bijzonder van streek maken en ook het trio Bolton, Pompeo en Pence, de oppassers van de Donald'.
Bij het opschrijven van deze woorden komt het 'brekende nieuws' dat veiligheidsadviseur Bolton door Trump is ontslagen, in vorige afleveringen voorspeld. John 'bomb Iran' Bolton was de meest oorlogszuchtige van de oppassers in het Witte Huis en zijn vertrek is een belangrijke stap in de richting van een mogelijke draai in de Amerikaanse politiek ten aanzien van Iran. Zolang Bolton deel uitmaakte van Trumps kabinet was een draai onmogelijk. Bolton probeerde eerder de deal met Noord-Korea om zeep te helpen en drong aan op regime change in Venezuela alsmede het handhaven van de Amerikaanse troepenmacht in Afghanistan. Op al deze terreinen is nu een verandering denkbaar. Groot nieuws dus.
Net als dat Trump voor de tweede keer in twee weken heeft gezinspeeld op een ontmoeting met Rouhani: 'het zou best kunnen'. Dit komt na ander groot nieuws: China gaat 280 miljard dollar (maar niet in dollars!) investeren in Iran's olie- en gasindustrie. Het geeft het door sancties getroffen ajatollah-regime lucht.
Ere wie ere toekomt: het was de uitstekend geïnformeerde kolonel Wilkinson, voormalig stafchef van Colin Powell toen hij minister van Buitenlandse Zaken was, die een regeling tussen Trump en Iran al meer dan een half jaar geleden voorspelde.
Natuurlijk zijn we nog verre van een deal (Iran stelt als voorwaarde dat alle sancties tegen het land worden opgeheven), maar een belangrijk obstakel (Bolton) is uit de weg geruimd. Trump wordt als 'onvoorspelbaar' weggezet, maar dat is dommigheid en kwade opzet van MSM. Trump is juist zeer voorspelbaar gebleken: grote woorden, maar geen oorlog of regime change. Niet in Noord-Korea, niet in Venezuela, niet in Syrië en ook niet in Iran. Herinner u Obama, Hillary Clinton of stel u vier jaar Joe Biden voor. Veel zeergeleerde onwetenden (bijvooebeeld bij cafe Weltschmerz) hebben hel en verdoemenis onder Trump voorspeld, maar ze zijn niet serieus te nemen omdat ze de toestand in de VS niet begrijpen. De VS bevinden zich in een pre-revolutionaire fase. De bevolking heeft geen vertrouwen in de overheid en Washington in het bijzonder. 'Zakkenvullers'. DAAROM werd Trump gekozen: hij is al miljardêr en hoeft zijn zakken niet te vullen zoals de Clintons of de Obama's.
Dat MSM Trump zo haat, van de Volkskrant tot het NOS-journaal, van "links" tot rechts, zou te denken moeten geven. Het is zoals Pasta en Fiorella Isabel van Convo coach stellen: liever nog vier jaar Trump dan vier jaar Joe Biden. Want dan wordt het zeker oorlog en een voortzetting van de politiek van regime change. (WK)

2 reacties

De voorzitter van het Britse (in feite natuurlijk Engelse - opgetuigd met wat afgevaardigden uit binnenlandse koloniën) Parlement heeft met een regel uit 1604 de regering May ontzegd haar onderhandelingsresultaten met Brussel opnieuw in stemming te brengen in het Lagerhuis. Het adstrueert hoe het kapitaal (City of Londen) nooit van plan is geweest om Brexit door te laten gaan. Deze tragikomedie duurt nu al twee jaar en het einde is nog niet in zicht. De EU was een Amerikaans project om Europa te neutraliseren als concurrent, ontworpen door met name Jean Mollet (ervoor minister in de collaboratie - regering van maarschalk Petain), Paul - Henri Spaak en nog wat technocraten die 'een Verenigd Europa', het plan van Hitler dat Churchill in 1948 had omarmd, oplegden zonder dat een parlement of bevolking erin hadden bewilligd. De EKSG, vervolgens EEG en nu EU. Zonder enige vorm van democratie. Om daar een kroon van op te zetten werd het zg. Europese Parlement eraan toegevoegd waarvoor we nu mogen stemmen om het project met terugwerkende kracht te legitimeren.
De Franse president De Gaulle wilde Engeland er niet bij. Omdat hij Engeland als een verlengstuk van de VS beschouwde en wat had hij daar gelijk in. Het plan van Hitler was 'een Verenigd Europa onder Duitse leiding' . Duitsland was nu door de VS bezet net als de rest van Navo-Europa, maar het 'Verenigd Koninkrijk' werd financieel - economisch een Amerikaanse vazal. Onder zijn opvolgers werd Engeland alsnog lid van de EU (zogenaamd), om de belangen van de VS te behartigen en ervoor te zorgen dat het met Europa nooit iets zou worden. Dat heeft gewerkt.
Brexit was het werk van een populistische volksbeweging die de vergaande bezuinigingen die de middenklasse verarmden toeschreven aan Brussel en het idee lanceerden dat zonder Brussel het leven op het eiland dat nooit deelnam aan de euro en iedere politieke samenwerking had getorpedeerd, beter zou worden.
In noch Labour of bij de Conservatieve Partij was het enthousiasme voor Brexit (denk aan May zowel als Corbyn) groot. Omdat het kapitaal dat niet wilde. Daarom wordt nu deze tragikomedie opgevoerd. Corbyn heeft een tweede referendum omarmd. Uiteraard om Brexit de nek om te draaien. Dat maakt het zo krankzinnig, want ook May is een 'remainer'.
De uitkomst zal zijn dat het eiland gewoon in de EU blijft, al zal er via 'uitstel' nog wat water door de Thames stromen.
Engelsen zijn geen Fransen zoals we weten. Ze hebben Thatcher en haar opvolgers geslikt en zullen ook dit slikken. Alles blijft bij het oude. Want wat er nooit van deel heeft uitgemaakt hoeft er ook niet uit. Sterker nog: kan er niet eens uit. (WK) 

1 reacties

De Gele Vesten zijn helemaal terug van nooit weggeweest. Acte 43 had deze keer als uitgeroepen hoofdstad Montpellier, de hoofdstad van het departement Herault. Een paar duizend GJ gaven acte de présence. Eric Drouet, een van de voormannen van de beweging werd er voor de zoveelste maal geverbaliseerd. Volgens Drouet heeft de beweging de plicht om terug te keren. Omdat er niets veranderd is.
Overal in Frankrijk gingen de vertrouwde stoeten onder de vertrouwde leuzen en gezang de straat op, zoals in Rouen, waar het even vertrouwde politiegeweld direct losbarstte. De manifestatie in de stad was verboden. Ook in Bordeaux en uiteraard Parijs werd gedemonstreerd. In Bordeaux probeerden de demonstranten op te trekken naar het plaatselijk kantoor van LREM, La Republique en Marche, de partij van Macron. Om met de aanhangers van de president te discussiëren. Dat bleek niet mogelijk. De Macronisten verschansten zich in hun hoofdkwartier en lieten de politie chargeren.
Ook in Parijs werden de GJ weer onthaald op traangas, wapenstokken en arrestaties. Faouzi Lellouche, een vooraanstaande GJ, werd aangehouden op de Champs Eelysees, in het 'verboden' centrum van Parijs. Hij kondigde aan dat dit verbod in de toekomst niet langer gerespecteerd zal worden. 'We laten ons niet langer naar de periferie drukken', zo verklaarde hij.
Ook in Lille, uiteraard Toulouse, Straatsburg en Brest gingen de Gele Vesten met nieuw elan massaal de straat op.
In de MSM, bijvoorbeeld radiostation RTL, wordt de 'wederopstanding' uiteraard gebagatelliseerd: 'een paar honderd mensen hier en daar'. Ze weigeren het verband te zien met acties als in de gezondheidszorg, waar in estafette permanent wordt gestaakt tegen de onhoudbare situatie voor het medisch personeel.
Het verzet zal deze herfst verder groeien, op weg naar de 17e november, de verjaardag van het begin van het verzet. (WK)

Vorige week werd in de Assemblee de 'anti-casseurs wet' aangenomen en de regering Macron werd op haar wenken bediend met het ongekende geweld door de vandalen (zie vorige aflevering). Dit 1-2-tje tussen "extreem - links' en de macht is zo opvallend dat zelfs in de Franse MSM vragen worden gesteld waarom deze para-militair georganiseerde 'Black Bloc' s' ook nu weer geen strobreed in de weg werd gelegd bij hun plunder- en vernieltocht over de Champs Eelysees, 'de mooiste avenue ter wereld'. De winkeliers hadden juist hun op zaterdag dichtgetimmerde zaken van bescherming bevrijd omdat het de laatste zaterdagen niet tot vernielingen was gekomen. Zelfs 'gerenommeerde' kranten en commentatoren vragen zich af waarom de alom tegenwoordige politie niet ingreep. Geen flashball op de vernielers afschoot. Er geen arresteerde. Nooit een arresteerde of voor het gerecht bracht. Dit maakt de volgende vraag 'zijn de Black Bloc' s geïnfiltreerd door de politie' plausibel.  En 'waarom lijken de BB zo op de beruchte 'politie in jeans' die wordt ingezet? Het woord 'agent - provocateur' is niet zonder reden uit het Frans afkomstig. Het land heeft hierin een eeuwenoude traditie die loopt van voor Napoleon tot 1968. De betrokkenheid van de geheime politie in dit spel is spreekwoordelijk en zonder twijfel nu ook weer van toepassing.
Macron speelt quitte of dubbel. Hij probeert de zaak die nu al 3 maanden het land in haar greep houdt te forceren met geweld dat hij zelf uitlokt. En in zijn ivoren toren denkt hij dat hij daar mee wegkomt. Dat de bevolking er intrapt en voor de Europese verkiezingen op zijn partij gaat stemmen. Een groot deel van de bevolking gaat (net als hier) helemaal niet stemmen en daar hebben ze gelijk in want het is een farce. Macron denkt zijn geslonken aanhang te vergroten met angstige burgers die bang zijn voor geweld. Daar was het 1-2-tje om bedoeld. Het is mogelijk dat deze truuc lukt. Mensen die iets te verliezen hebben zullen zich wellicht dit oor laten aannaaien. Maar door de 40 jaar van aanvallen op de inkomens van de lagere middenklasse is een zo groot deel van de bevolking zo verarmd geraakt (onvergelijkbaar met Duitsland of Nederland) dat zijn autocratische geweldspolitiek zich ook zomaar tegen hem kan keren. (WK) 

1 reacties

De JIT en de regering Rutte hebben opnieuw een zware nederlaag geleden in de zaak MH17 met het vrijlaten door de Oekrainse justitie van Vladimir Tsemach, een 'rebellencommandant' (hij zou aanvoerder van de luchtverdediging rond Znijzne zijn geweest waar het toestel werd neergehaald) die een paar weken geleden door de Oekrainse geheime dienst 'op spectaculaire wijze' uit Oost-Oekraine was gekidnapt. Zowel een brief van JIT-chef Westerbeke als een van een groep Europarlementariërs (denk aan de Maidan-kraaiers Verhofstad en Van Baalen) vermochten niet de Oekrainse president Zelensky op andere gedachten te brengen.
Het doel was duidelijk om de gevangenenruil tussen Oekraïne en Rusland te verhinderen, waarin volgens westerse persbureaus Poetin 'enkele minuten' na de vrijlating van Tsemach ('tak' in het Hebreeuws) zou hebben bewilligd. De nieuwe President Zelensky van Oekraïne wil deze gevangenenruil gebruiken om de oorlog in Oost-Oekraine, die al meer dan tienduizend doden heeft geëist, te beëindigen.
Tsemach wordt door JIT betrokken geacht bij het transport van de BUK-raket die verantwoordelijk zou zijn voor het neerhalen van MH17. Dit op grond van een interview met Tsemach (video) waarin hij vertelt een BUK te hebben 'verstopt'. Volgens ingewijden zou dit echter om een op het Oekrainse leger door de separatisten buitgemaakte BUK gaan en niet om een 'Russische' BUK, zoals JIT beweert. Tsemach zou volgens JIT kunnen vertellen 'wie' op de knop heeft gedrukt en zo het bewijs leveren dat ontbreekt in de rechtszaak die voor maart 2020 op het programma staat in Nederland. Vandaar de Nederlandse preoccupatie met zijn arrestatie en vrijlating in afwachting van zijn proces. Andere berichten spreken van dat Tsemach de rechtbank verliet 'als vrij man'. De Oekrainse Openbaar Aanklager verklaarde 'dat Tsemach terug zal keren naar het gebied dat niet onder controle staat van de Oekrainse overheid'. Door Tsemach vrij te laten kan hij geen deel meer uitmaken van de gevangenenruil, zoveel is zeker. De zaak houdt verband met de krachtmeting tussen Zelensky en de Oekrainse justitie, product van zijn oorlogszuchtige voorganger Poroshenko.
Deze rechtszaak tegen Tsemach betreft zijn rol in de burgeroorlog in Oekraïne en niet het neerhalen van MH17. In de brief van JIT aan Oekraïne stelt Westerbeke: 'Op basis van nieuwe informatie beschouwen we Vladimir Tsemach nu als verdachte. We kunnen echter niet zeggen welke informatie dat is'.
JIT en de Europese politici hebben Zelensky niet kunnen overtuigen. Het bewijst dat er een andere wind waait in Kiev. (WK)

2 reacties

Het zal je gebeuren. Sta je daar nog in je nachtelijke outfit om een uur of kwart over 8 je eerste koppie koffie te brouwen, staat er ineens een vlucht FIOD-smurfen onder leiding van aalmoezenier Kevin Boertje bij je in de keuken. Goed voor een hartverzakking. Het gebeurde de niet al te gezonde echtgenote van emeritus bef Jan van Diepen. Gelukkig ging deze overval niet gepaard met het inrammen van deuren en ander SD-gedrag. Zoals de vorige keer (1). Al vraag je je wel af hoe ze dit keer zo geruisloos zijn binnengekomen. Beschikten de centenneukers nu ineens wel over sleutels of maakten ze bij deze gelegenheid gebruik van de diensten van een naburige NSB-er? Hoe dan ook, de rest van het scenario van het het feestje van vorig jaar september was intact gebleven. Jan werd van zijn sponde getrokken (”denk om zijn stoma jongens”), naar beneden gesleept en afgevoerd naar een Rotterdams smurfenverblijf. Verder werd Jan's hele administratie gelicht (inclusief kopieën van verklaringen die notaris Van der Veen al het zuur hebben bezorgd), een paar laptops en een paar debieltjes geconfiskeerd en het geld dat Jan's echtgenote bij elkaar had geharkt voor een eventuele begrafenis. Dat laatste was trouwens ook een herhaling van zetten. Het spaargeld dat september vorig jaar werd meegenomen is nog steeds niet terugbezorgd. Dit alles onder het waakzaam oog van een OvJ van naar schatting in de dertig, die weigerde haar naam te noemen. Het waarom van deze intimiderende charade moge duidelijk zijn. Jan en zijn echtgenote zijn noch vuurwapen- noch vluchtgevaarlijk en zijn wat hun gezondheid betreft aan hun laatste rondje bezig. De enige reden voor dit op het oog redeloze getreiter is Jan's bemoeienis bij het schandaal rond de erven Van den Hemel. Niks meer. Niks minder. Nederland is een rechtstaat. Als het zo uitkomt. Stay tuned (JP).

(1) Vgl. aflevering 633

Het moet al met al bijna vijfendertig jaar geleden zijn geweest, in de zomer van 1983. Want binnen de toen nog bestaande Communistische Partij Nederland hadden zich even daarvoor de zogenoemde horizontalen geprofileerd. En Nico Varkevisser was zo'n horizontaal. Samen met een tiental geestverwanten stond hij die avond voor het voormalig Filmmuseum, in het Amsterdamse Vondelpark. Reden: het museum wilde een film laten zien van de hand van Leni Riefenstahl, de cineaste van de nazi's. Varkevisser wilde de vertoning verhinderen, wij wilden het museum in. Ik herinner me niet ooit in het museum te zijn geweest, dus klaarblijkelijk wonnen de horizontalen het pleit.
Het Stedelijk Museum in Den Bosch, dat trouwens vanaf 1 juni aanstaande omgedoopt zal zijn tot het enige, echte designmuseum van ons land, wil nazikunst gaan exposeren. Zullen er dan demonstranten voor de deur staan? En zal ik zelf ook weer naar binnen willen? Het tweede weet ik wel zeker. Niet omdat de films en foto's van Leni Riefenstahl of de architektuur van Albert Speer me zouden boeien. Dat is niet het geval. Mij gaat het erom dat ik de mogelijkheid krijg om het nazisme mijn andere wang toe te keren. Ik wil een eigenschap kunnen tonen die de ideologie van het geweld nu juist niet kan velen en die het wil uitroeien: kwetsbaarheid.
Immers, de nazi's hielden zich feitelijk alleen maar in negatieve zin bezig met kunst. Het ging in het Derde Rijk vooral om wat niet als kunst mocht gelden: de verboden kunst die ontaard werd genoemd. Ontaarde kunst was alles dat niet met de verheerlijking van spierballen, oorlog en het recht van de sterkste, met de bestaansgrond van het nazisme, te maken had. Ontaarde kunst was kwetsbare kunst. Ga dus allemaal kijken straks als het er hangt, ligt en staat, het pompeuze en folkloristische gedoe uit 1933-1945. Niet omdat het mooi is, of belangrijk. Maar omdat we uit de nederlaag van de monsterlijke ideologie die dat voortbracht, onze vrijheid hebben verkregen...

(Deze column verscheen eerder op 7 maart van het vorig jaar in het Stadsblad Den Bosch)

JoopFinland

1 reacties

Terwijl het proces in Madrid tegen de leiders van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging zijn derde week ingaat zijn de Catalanen in 400 bussen naar de Spaanse hoofdstad afgereisd om te protesteren tegen de politieke processen. Het voormalige hoofd van de Catalaanse politie die in een apart proces terechtstaat wegens het weigeren van het arresteren van de leiding van de organisatoren van het referendum op 1 oktober 2016 heeft in zijn rechtszaak verklaard dat ze juist wel van plan waren om Madrid te gehoorzamen, maar dat dit onmogelijk was omdat ze door het volk beschermd werden. Dat wordt in deze demonstratie duidelijk.
Hoe langer deze comedie duurt des te kwader worden de Catalanen. De draconische straffen (tot 25 jaar) die geëist worden tegen hun leiders doen hen terugdenken aan de zwarte jaren van de dictatuur van Franco, toen hun taal verboden was en hun leiders werden geëxecuteerd. 'De Republiek brengt vrijheid!' is een van de leuzen die werden meegedragen. Dat moet niet alleen de Catalanen aanspreken. Want de door Franco opgetuigde Monarchie is een knellend keurslijf waarin het gehele schiereiland wordt vastgesnoerd. Daar strijden de Catalanen tegen. En niet alleen de Basken maar alle vrijheidslievenden staan achter hen. (WK)

Nee, nee. Fonske Spooren zat niet in Beekse Bergen. En ook niet in Wildlands (1). Op de dag dat hij voor de kadi moest verschijnen was ie op weg naar Congo. Mogelijk om met een of ander sprookjesachtig verhaal alsnog wat poen bij elkaar te harken voor het delgen van zijn schulden en een faillissement te voorkomen. Want de verhalen waarvan de Fonz en zijn gabber Jan Muller zich bedienen zijn niet zelden gelieerd aan het gedachtengoed van de gebroeders Grimm. Neem bijvoorbeeld deze: In Brazilië beschikt een inventief clubje over een unieke vloeistof. Als je die over zwart gemaakte biljetten van 100 dollar sprenkelt veranderen die zwarte papiertjes simsalabim weer in keurige 100 dollar biljetten. Dus stel, dat je een koffer vol van die zwarte vodjes hebt kan je in twee mummen meloenair zijn. Moet je eerst iemand vinden die zondagsochtends met een koe de hei opgaat om een haas te vangen en uit dat geloof bereid is poen in dat gewaagde project te steken. Want die magische vloeistof kost uiteraard niet niks. Daarnaast moet voornoemde gelovige of een van diens associés bereid zijn dat spul op te halen en over te brengen naar bijvoorbeeld Frankrijk. Daar vindt dan de metamorfose plaats en alle betrokkenen krijgen vervolgens hun aandeel in de vette winst. Waar we dat allemaal vandaan halen? Nou, wij beschikken over een tikkietakkie over het internet van een paar maanden geleden tussen Jan Muller en ene Cyril Francois. Over de procedure en de poen. We haken even in op dat tikkietakkie op 9 juni jl. Schrijft Janus verbatim aan Cyril:

"Dear Cyril,
I cannot agree that my share will be deposited with a bank in France. I insist that my share be paid into the bankaccount as agreed and recorded. The cooperation within the EU is a reason for me to receive my share at the ATB Bank (2) or in cash. Let me know how to solve that”.

In een mondje steenkool Engels kwam Cyril de volgende dag al terug bij Janus met het volgende:

“Prior to your email dated 9^th of June 2019 I've read and understand your plights, but I want to use this medium to assured you immediately your representative handed over the cleaning materials to the cleaning company agent in Paris, within 48 hours the cleaning process will be fully completed, then the cleaning company director together with company lawyer will fully accompany you to the bank where the transfer will take place. You are free to transfer your share to any bank account of your choice. Please you need to assist my family to create the online foreign bank account as non-resident in France. As for your share you are free to transfer it to any bank account of your choice anywhere in the world. Please kindly confirm the readiness of your associate and send me his international passport copy immediately to enable us proceed with the round trip flight tickets together with the hotel reservation”.

Kort daarna laat Cyril weten dat een Israëlische zakenpief de operatie gaat financieren. Maar in etappes. Om te voorkomen dat de “muilezel” de trip naar Sao Paulo als een betaald uitje gaat beschouwen. Het betrokken lastdier voelt het kriebelen onder zijn hoeven en haakt stante pede af.
Of de transactie daarna nog zijn beslag heeft gekregen weten we helaas (nog) niet. Maar de voorafgaande correspondentie geeft wel aan waar de compagnon van Fons opereert. Aan de rand van het ravijn. Niet voor het eerst trouwens. Eerder deze eeuw zou deze zoon van een eerbare kleermaker uit Sint Oedenrode door een twijfelachtig akkefietje zijn baan bij Arthur Andersen (3) zijn kwijtgeraakt en uiteindelijk 4 maanden in een kerker zijn beland. Zijn echtgenote zou als gevolg van datzelfde akkefietje haar congé bij de ABN/AMRO hebben gekregen en sindsdien, weliswaar officieel gescheiden, af en toe als mantelzorgster van Muller's thuis-BV's optreden. Makkelijk? Nee. Avontuurlijk. Dat wel. Af en toe voel je je net Bonnie and Clyde. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 657.
(2) Afkorting van de Amsterdam Trade Bank. Een volle dochter van de Russische Alfa Bank.
(3) Ooit een van de grootste accountantskantoren ter wereld.

Zelden is de samenwerking tussen de regering Macron en het zg. 'Black Bloc' (vermeende ultra-linksen) duidelijker geëtaleerd dan op Place d'Etoile zaterdagochtend de 16e maart waar de Gele Vestjes zich op de Champs Eelysees verzamelden voor de 'Mars van de eeuw'. De cohorten van de gendarmerie hadden zich rond de Arc de Triomphe geposteerd toen de in het zwart geklede 'antifa's', nauwelijks te onderscheiden van de 'policiers en jeans',  rond elf uur in gesloten formatie onder een zwarte banier met een onleesbare tekst optrokken tegen de gendarmes die als Amerikaanse kolonisten een cirkel hadden getrokken met hun gevechtswagens. De politie deed niets. Liet ze komen. Ze schoten wat traangas af. Geen charges. Die bewaarden ze voor de Gilets Jaunes die werden ingesloten op de Champs Eelysees. Fouquet (een der oudste restaurants van de stad) werd vernield. Ruiten ingeslagen van de alomtegenwoordige banken in het Parijse stadscentrum. De opzet van deze samenwerking tussen de regering Macron en het Black Bloc was duidelijk: verhinderen dat de stoet van de mars van de eeuw zich zou formeren.
Iedereen die naar de mars voor 'sociale gerechtigheid en het klimaat' wilde werd gefouilleerd. Maskers en alles wat de ordetroepen niet beviel werd afgenomen. Toch konden deze vandalen hun gang gaan zonder dat werd ingegrepen. Ze denken dat het Franse volk hier intrapt en het verzet zo wordt gefrustreerd . De vandalen zijn bij de politie bekend. Hen wordt geen strobreed in de weg gelegd.
Dit was dus de uitkomst van 'het Grote Debat'. Nu de Europese verkiezingen nog en de klus is geklaard. Alles terug naar de rust voor 17 november 2018 toen de onrust begon.
Gelooft u het? (WK)

Die is wel wijlen. John Casablancas. In 2013 naar het hemelse dakterras verhuisd. Of naar de eeuwige grill. Dat laatste kan ook, want als stichter van Elite Model Management was hij een collega en goeie kennis van het duo Epstein/Brunel. En was net zo'n smeerpijp. Waarom roepen wij hem even terug uit de vergetelheid? Nou, hij verpatste Elite Model New York aan Eddie Trump (geen familie). En laten we Eddie nou al eens eerder door de wringer hebben gehaald in de afleveringen 464 en 465 van deze serie. Die ons niet alleen leidden naar bijvoorbeeld Roy Cohn (rip), maar ook naar ome Jaap Kroonenberg (rip) en de perikelen rond de Schumacher Kramer Stichting, eveneens in deze serie terug te vinden. Met buiten die van ome Jaap de namen van ondermeer de meisjes Veenemans en Scheffer en notaris Johan van der Veen. Om eens wat te boeren. Over die laatste hebben we binnenkort trouwens weer wat nieuws te melden. Zo komt van het een het ander. Van Jeffrey naar Johan? Geen probleem. Stay tuned (JP).

We hebben die club in 2008 al eens licht getoucheerd. Otpor aka Verzet. Een Servisch vehikel dat jongeren van all over the globe leerde hoe je heel vreedzaam democratieboompjes in je land moest planten en bewateren. Otpor werd bij dit nobele streven gesponsord door Amerikaanse instituten als National Endowment for Democracy (NED), International Republican Institute en USAID. En dan weet je meteen om wat voor boompje het ging. Mocht u plotseling bevangen worden door een acute aanval van nieuwsgierigheid dan kan u hier terecht om die aanval te pareren. Na in 2004 een vergeefse poging te hebben ondernomen om een warme zetel in de Servische landdag te veroveren voer Otpor ten hemel. Maar, dat heb je met bomen, ze dragen zaadjes en in dit geval kwam er eentje goed terecht. Otpor kreeg in 2005 een postuum kind en de kwekers noemden het CANVAS. En waarheen waaiden op hun beurt die oh zo democratische canvaszaadjes? Naar Venezuela. Een wonder? Niet echt. Want een van de gretige leerlingen bij Otpor was de momenteel als surrogaat president van Venezuela door de wereld stappende Juan Guaido. Ondersteund door hetzelfde soort Amerikaanse kutkevers die zo vreedzaam hun Wallstreet-democratie brachten in Vietnam, Indonesië, Chili, Grenada, Panama, Afghanistan, Irak, Libië en Syrië. Om eens wat duistere steegjes op te noemen. Oké. Die pogingen zijn niet overal met de hoofdprijs schoot gegaan, maar waar gehakt wordt is het woensdag. Maakt voor de lenteboeren uit het binnenkort aan de zuidas afgesloten land of the free overigens geen flaus aus. Ze gaan gewoon verder op het ingeslagen modderpad. Dit keer om in Venezuela het licht uit te doen. Letterlijk zelfs. Of dat deel uitmaakt van de leerstof die bij Otpor cq. CANVAS op het bord werd/wordt gekrast weten we niet. Wij zijn nooit uitgenodigd voor een cursus in Belgrado. Maar zeg niet dat het niet kan. Per slot is de stroom afsluiten een vreedzaam gebeuren nietwaar. En naar wij aannemen dan ook volledig gesteund door schuifdeurpianist Rutte en de Enkhuizense bread and breakfastondernemer Blok. Oh? Was bij u ook al geïmpregneerd dat die stroomuitval aan dat sullig onderhouden Bolivaarse electriciteitsnet lag? Nou, lees dan dit eens even op uw gemakkie door en we weten zeker dat u bij u in ieder geval het licht weer brandt. Zonder extra kosten. Stay tuned (JP).

1 reacties

Geen spoor van Spooren gisteren. Fons liet weten dat ie “in het buitenland” zat en dus niet voor de kadi in Den Bosch kon verschijnen om een dreigend faillissement af te wenden. Ondanks het feit, dat het bij dat buitenland voor hetzelfde geld om Beekse Bergen of Wildlands ging kreeg Fonske de benefit of the doubt en doofde de betrokken kadi de kooltjes onder de grill. Over twee weken nieuwe ronde, nieuwe kansen. Met name bij het Eindhovens Dagvod van Christian van Thillo roken ze bloed en uiteraard laten we u even meegenieten van deze twee artikelen (1, 2). Daarin is ondermeer sprake van een contract waarbij werd vastgelegd dat de voormalige kontjesjager een lening van 150.000 piek ontving van oud-horecaondernemer Henk Glaudemans. Voor het opzetten van een of ander project in duister Afrika. Dat contract werd trouwens niet alleen ondertekend door de Fonz zelf, maar ook door de als adviseur door het leven stappende Jan G.A. Muller van de firma ACP Consulting in Eurosongcity. Nou zijn wij misschien niet zo erg ingevoerd in deze materie, maar een krabbel blijft een krabbel. Dus kunnen we Fons bij deze een welgemeend hart onder de riem steken: gedeelde smart is halve smart. Stay tuned (JP).

Je zou het bijna geloven. Dat een flinke pluk artiesten uit circus Grapperhaus plus nog een peloton blauwe brievenbrigadisten Kleintje Muurkrant lezen. Want wat gebeurde er na het verschijnen van aflevering 646 gisteren laat in de middag? Bef Jan van Diepen werd opnieuw opgepakt (1). Weer met de smoes dat ie vuurwapengevaarlijk was. Nou was ie afgelopen maandag jarig en naar aanleiding daarvan schafte hij zich dinsdag een paar nieuwe zeehengels aan. En in het donker kan een nijvere koddebeier dat hebben aangezien voor een bosje kalashnikovs. Alles is mogelijk. Deze keer werd de oude baas na arrestatie overgebracht naar een gezelligheidscentrum in Rotterdam en dat kan nauwelijks toevallig zijn (2). Wat ons betreft is duidelijk waar dit allemaal over gaat. Het dossier rond de nalatenschap van de heren Schumacher en Van den Hemel, waarin ondermeer sprake is van Siciliaans aandoende corruptie binnen het notariaat en aanverwante overheidsdiensten.
Drie beffen zijn aan de zijde van de erven bezig met dat dossier. Een van hen, Van Diepen, is nu opnieuw om absolute fake redenen in een bromsnorrenkot geworpen. De twee anderen, Van Rossum en Bakhuis, zitten voor alle zekerheid op schuiladressen. Je zou verwachten dat zoiets toch ook de nieuwsgierigheid van de msm of haar van Jinek zou moeten wekken. Maar ach, moet je als brood-en beleg-journalist zo'n roddelsite serieus nemen? Stay tuned (JP).

(1) Zie voor de eerste spectaculaire gebeurtenis binnen dit kader aflevering 633 en verder...
(2) Zie aflevering 640 van deze serie.

Hij zal toch niet dood zijn. Jean Luc Brunel. De Franse modellenbaas en Jeffrey Epstein's voormalige leverancier van fijne vleeswaren. Hij is in ieder geval uit de roulatie na Eppie's bizarre hemelvaart. Niemand weet waar hij uithangt en zijn internetaccounts heeft ie allemaal uit de etalage gehaald. Heeft ie wat te vrezen? Domme vraag. Jean Luc drogeerde in het glorieuze verleden een hele stoot jonge heuveltjes om ze vervolgens een flinke beurt te geven (1). Daarna stootte hij ze heel vaak door naar oom Eppie op diens orgie-eiland of in zijn stulpje in Florida. Sinds kort neemt het Franse OM de verklaringen van de slachtoffers ineens serieus en pakken zich aan Jean Luc's zwerk donkere wolken samen. Alleen daarom al kan hij de poten hebben genomen, want Franse kerkers lijken in niets op de luxe onderkomens die onze koterwipper gewend is. Daarnaast draagt de Franse cochon uiteraard ook kennis over allerlei tuig uit de hoogste regionen, die van zijn expertise op het gebied van heuveltjesklimmen gebruikmaakten. En zowel dat tuig als geheimsmurfen van allerlei pluimage zullen niet graag zien dat hij de nodige narigheid gaat spuien bij officiële verhoren. Dus weg wezen. Al dan niet geassisteerd. Al dan niet verpakt in zes planken. The beat goes on. Stay tuned (JP).

(1) Kennelijk niet ongebruikelijk in het modellenwereldje gezien de belevenissen van het Nederlandse model Karen Mulder, die wij in aflevering 251 nog eens naar boven takelden.

Een hele goeie ochtend deze keer voor een hele speciale groep scholieren in dit fantastische land! Vandaag gaat de bal eerst naar de basisscholieren, de ukkies zoals sommigen van ons jullie noemen. Groep zus tot groep zoveel, maakt niet uit, jullie zijn ook onderhand al oud en wijs genoeg om in te zien dat de aardkloot naar zijn mallemoeren gaat en dat degenen die jullie ukkelen daar niks niemandal tegen doen. Dus ook jullie vanochtend de breuken de breuken gelaten en ook het verplicht engels overgeslagen. Straks jasje en pukkeltje weer om de schouders en de straat op.
Vanwaar deze extra aandacht voor jullie? Jullie zitten met een probleem dat veel lijkt op dat van de Bossche scholieren die hier vorige keer de revue passeerden. Die kregen van hun rector te horen dat staken voor het klimaat ten koste gaat van het onderwijs en daarom niet zou mogen. Waarop ik de vraag stelde hoe het dan komt dat ze niet naar school mogen als de koning jarig is, terwijl lang niet iedereen in dit land die koning ziet zitten. Voor jullie van de basisschool ligt het probleem zo: jullie mogen strakkies niet spijbelen voor een heel goeie zaak, maar jullie juffen en meneren mogen dat wel! Morgen gaan er weer tienduizenden basischolen een dag dicht omdat juf en meneer gaan staken. Niet voor het klimaat maar voor hun eigen. Zij willen meer poen voor wat ze doen. Nou vind ik dat wel een terechte eis en ik hoop dat julie het met me eens zijn. Want kijk, normaal zeg ik, zoals in deeltje 1 van deze serie, weg met school en met juffen en meneren die jou gaan vertellen wat je moet doen en denken. Maar ik ben vandaag in een mildere bui. Vandaag zeg ik dat jullie juf en jullie meneer dan misschien wel het verkeerde beroep hebben gekozen, maar dat ze wel veel minder fout zitten dan de juffen en meneren die geen ukkies begeleiden maar politieagentje spelen, of erger nog: soldaatje zijn, of het allerallerallerergst: politicus willen wezen, die bepaalt waar zo’n agentje en dat soldaatje wel of niet moet gaan vechten en tegen wie. Je kunt van jullie juf en meneer allerlei ergs vertellen en dat doen jullie op het schoolplein en in instagram ook, maar… het had erger met ze gekund. In wezen vormen jullie de reden dat zij, die volwassenen die zich juf en meneer laten noemen, niet helemaal uit de bocht vliegen en niet voor nog meer overlast zorgen!
Dus nu aan het begrip over en weer, in een variatie op het verhaal van twee weken terug. Geven en nemen heet dat. Jullie nemen straks juf of meneer niet te grazen wanneer ze jullie verbieden om de klas uit te lopen, neen, jullie bieden ze iets aan. Jullie gaan nu de straat op, en in ruil daarvoor gaan jullie morgen als juf of meneer gaat staken niet naar huis of -wat inderdaad veel leuker is- naar Kees Kroket, maar samen met juf of meneer de straat op om ook voor hen te demonstreren! Zij blij want dan heeft zo’n demo veel meer porum en dan kunnen ze ook een beetje een oogje in het zeil houden bij wat jullie uitvreten. En jullie blij want dan mogen jullie straks ook de straat op voor behoud van de wereldbol en dan staat wanneer die staking van hullie resulteert in hogere lonen die juf en meneer van jullie strakkies ook wat relaxter voor de klas. Gesnopen? Water bij de wijn dus. En dan straks toch lekker tipsy de straat op.

Tot zover mijn milde luim. We zijn nog niet klaar voor vandaag. Naar jullie iets oudere kornuiten zeg ik van het is toch gotferdegotfer en van hier tot gunder en ook nog es te klagen. Wat dan? Nou, jullie weten ook dat morgen, vrijdag, internationaal, dus in zeventig landen, scholen dicht en de straat op gaan, niet voor meer poen voor de leraar zoals in dit boekhouderslandje, maar voor het klimaat. De grootste demo tot nu toe! En hiero is dat niet eens uitgeruild tegen vandaag, twee uitroeptekens. Dus voor jullie geldt: straks opnieuw naar buiten, en morgen ook, maar dan niet voor samen met meester Pielemans en juf Ank en niet voor hun zieleheil en portemonnee maar voor het klimaat en tegen de klimaatontkenners. Ik zou zeggen: laat die laatsten vandaag en morgen maar eens een extra poepje ruiken. Zoek het kantoor of de hoogste pief van het Forum voor Democratie bij jou in de buurt en hou er een feestje voor de deur. Was hun ramen met wat klinkers en zet hun sprinkler aan, dan kunnen ze eraan wennen dat ze met knielaarzen aan en een zuidwester op hun hitlerpraatjes moeten verkopen. Of: wellicht staan ze op de markt te flyeren want het is verkiezingen volgende week dus ze komen voor een keertje naar buiten. Ga lekker dicht om ze heen staan daar, maar niet met een paraplu. Houden ze niet van, voelen ze zich bedreigd. Vertel ze dan dat jij elke dag bedreigd wordt door hun praatjes voor de vaak en dat pianospel van die clown die voor ze in de Kamer rondloopt. Dat de wereld en de problemen van de wereld serieus genomen moeten worden en niet belachelijk gemaakt door een gelobotomiseerde corpsbal. Kijk, dat helpt, want ook voor hullie is de jeugd de toekomst. Daarna tevreden terug naar het schoolplein, maar niet zonder een pakkie shag en een ijzerschaar. Want je hebt waarschijnlijk wel opgevangen dat ze nu het roken ook op het schoolplein willen gaan verbieden. Dat plein mag daartoe bewaakt gaan worden door weer zo’n randdebiel in een pakkie. En dat plein bestaat dus niet als het hek eromheen verdwijnt... Gesnopen, vraag ik nu ook aan jullie. Do the right thing, boys and girls! Jullie zijn een groeiend probleem. De kijkcijfers van die kutserie De Luizenmoeder kelderen, maar klimaatspijbelaars zijn er steeds meer…
JoopFinland

5 reacties

Het bombarderen van drie landen door Israël (Syrië, Libanon en Irak) moet de wereld het idee geven dat het land, net als moederland de VS, zich niet aan welke regels dan ook hoeft te houden en ongestraft kan blijven. Onaantastbaar en ongrijpbaar voor de VN of de conventies van Genève, laat staan het Internationaal Strafhof. Allemaal door de bescherming van Washington.
Zoals iedereen weet dateert dat niet van sinds het aantreden van Donald Trump, maar is het een vast onderdeel van de Amerikaanse buitenlandse politiek, van Deep State. Trump heeft er nog een schepje bovenop gedaan, met de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van 'het geilige land' en laatstelijk de aanmoediging van Trump aan Netanyahu om twee leden van het Amerikaanse Congres de toegang te weigeren. Ook staat het vast dat voor de aanval op Irak (gecontroleerd door de VS) toestemming is verkregen.
Het machtsvertoon hangt samen met de verkiezingen in Israël later deze maand, zoals de actie van Trump tegen de twee Democratische Congresleden met zijn campagne voor herverkiezing volgend jaar in eigen land te maken heeft. Maar Israël heeft tot op heden geen groen licht gekregen voor een aanval op Iran zelf (de aangevallen doelen zijn bondgenoten van Iran) en dat maakt een belangrijk verschil. Want het doel van Deep State (denk aan het lijstje van Generaal Wesley Clark) was en is onverminderd: regime change in Iran.
Dat Trump vorige week tijdens de G7 nogmaals verklaard heeft zonder voorwaarden vooraf met de Iraanse president Rouhani te willen onderhandelen, om 'tot een deal te komen', strookt uiteraard niet met deze plannen. Trump 's entourage (oppassers zou ik zeggen: Bolton, Mateo, Pence), is van 'bomb Iran', niet van onderhandelingen. Hoewel het niet mogelijk is om Trump te prijzen, moet wel worden vastgesteld dat hij zich van zijn voorgangers onderscheidt doordat hij, bij het ter perse gaan van deze editie, nog geen oorlog is begonnen. Stel je vier jaar Hillary Clinton ('we kwamen, we zagen, hij stierf') voor. Of vier jaar Joe Biden. Trump werd gekozen op een ticket van einde aan regime change en, vergeet dat niet, goede relaties met Rusland.
En om te worden herverkozen kan hij zich geen breken van deze verkiezingsbeloftes veroorloven. Dat is uiteraard geen garantie geven, meer een interpretatie van de veranderingen in de VS die een breuk betekenen met de oude Atlantische uitgangspunten van Navo, regime change en confrontatie met Rusland. De verwarring in het onoplettende Europa is groot, nu grote broer Amerika in zichzelf gekeerd raakt op termijn. Met name in trouwste vazal Nederland, waar zelf nadenken niet tot de mogelijkheden behoort. 'Wie moet ons beschermen tegen de Russische beer?' 'Ze schoten onze MH17 neer, wie helpt ons'.
Voor Nederland is er geen redding. Er is geen alternatief voor de Navo-politiek van de regering Rutte: 'Als Duitsland verkouden is niest Nederland'. En Duitsland stevent op een recessie af. PVV en FvD hebben geen basis in het Nederlandse bedrijfsleven, ook al vliegt onze 'Thierry la Fronde' in de zakenjet van een multimiljonair. Het CDA probeert de extreem-rechtse schaapjes op drift weer in de kudde te drijven. De belachelijke PvdA is weer terug in de eredivisie, zonder er ook maar iets voor te doen.
Het is dat ons land zo onbetekenend is, anders zou ik me ernstig zorgen maken. (WK)

2 reacties

Omdat in het perfide systeem van de Ve Republiek de parlementsverkiezingen vlak na de presidentsverkiezingen worden gehouden en dus het succes van de winnaar bestendigen is in de Assemblee (Huis van Afgevaardigden plus Senaat) deze week de 'anti - casseurs' (vandalen) wet aangenomen. Deze wet is uiteraard niet tegen de vandalen (de beste bondgenoten van Macron) gericht maar tegen de Gele Vestjes die nu al 17 weken op rij vreedzaam demonstreren in heel Frankrijk. De wettelijke maatregelen tegen demonstranten die gebruik makend van de terroristische aanslagen van 2016 al flink waren opgetuigd zijn nu echt draconisch geworden. Alles wordt uit de kast gehaald om het protest te stoppen. Toch trotseren de GJ al weken het politiegeweld van traangasgranaten en flashballs die voor 20 uitgeschoten ogen hebben gezorgd. De intimidatie wil maar niet lukken. Integendeel, de woede neemt alleen maar toe. En de vermoeidheid van de ordetroepen evenredig. Ook de publieke opinie blijft achter het verzet staan. Dezer dagen verschijnt er de uitkomst van het door Macron georganiseerde 'Grote Debat' waar niemand om heeft gevraagd. Onderdeel van het rookgordijn waarin de regering het verzet hoopt te smoren. De Europese verkiezingen moeten verder voor afleiding zorgen. De fopspeen van democratie. Hand in hand met de constante desinformatie door MSM. Eveneens werd een wet door het Parlement gejast die 'nepnieuws' moet strafbaarstellen. Gericht tegen de internetsites van de beweging en tegen RT France, de enige tv-zender die door de demonstranten nog vertrouwd wordt.
Zaterdag volgt 'Acte XVIII'. Het voorjaar lonkt. Het protest gaat onverminderd door. Wat Macron ook bedenkt. (WK)

1 reacties

De 42ste aflevering van de wekelijkse protesten van de Gele Vesten stond in het teken van de 'voorbereiding tot terugkeer' na het zomerseizoen waarin een pauze werd genomen kwa aantallen betogers. De GJ uit Zwitserland en Frankrijk vormden een menselijke keten om elkaar bij Fernet-Voltaire (het vossenhol van de beroemde filosoof met uitgangen naar twee landen) te ontmoeten. De manifestatie aan Zwitserse kant begon bij de VN om aandacht te vragen voor het politiegeweld (veroordeeld door VN-rapporteur Michelle Barchelet) en dan speciaal voor de flashball LBD40, van Zwitserse makelei, die zoveel zwaar gewonden heeft veroorzaakt. Het Franse ministerie van Binnenlandse Zaken maakt gebruik van 'eigen munitie' en niet van de door de fabrikant geleverde kogels. 'Oorlogstuig' volgens internationale regels, dat wordt ingezet tegen ongewapende betogers. De demonstranten bezochten bij de VN 'streetmedic Petit Jean' die er een hongerstaking houdt tegen het politiegeweld.
Een afgevaardigde in het cantonaal parlement van Genève heeft een resolutie ingediend om een exportverbod af te dwingen van het wapentuig, in overeenstemming met de conventies van Genève die internationaal gelden.
In Parijs, Toulouse, Bordeaux en vele andere plaatsen werd als vanouds gedemonstreerd. Massale interventies van de politie om te intimideren, terwijl er hoegenaamd niets gebeurde. 'Le putain Macron' zingen de betogers. Het zwaarbewapende politietuig dat achteruitlopend aan de stoet voorafgaat is belachelijk. De intimidatie werkt niet.
Wel is vermoeidheid opgetreden bij enkele leiders van de beweging van het eerste uur. Jerome Rodrigues, die in januari een oog werd uitgeschoten met een flashball, neemt een pauze, na maanden van bedreigingen en intimidatie jegens hem en zijn familie. Maar hun plaatsen worden ingenomen door nieuwe mensen. De strijd gaat door.
Op 17 november is het een jaar dat de wekelijkse protesten een aanvang namen. Deze datum gaat uitgebreid gevierd worden. Daar kunnen Macron, Castaner en Philippe vergif op innemen. (WK)

1 reacties

Heilig getal vandaag aan de dag, 737. Is niet alleen het nummer van dat vliegtuig dat aan de grond moet blijven en daarom nu al achtenveertig uur de msm lekker bezig en van veel belangrijkere zaken houdt. Alsof vliegen nog steeds de gewoonste zaak van de wereld zou moeten zijn, terwijl we dus weten dat we ons als de moderne Icarus naar de potverpieledommenis dreigen te vliegeren...

Maar er is ook goed nieuws, van over de Grote (en steeds dieper wordende) Plas nog wel. Ook over 737. En dan gaat het niet over boeings maar over inmates. Of nog scherper gezegd: over dead men walking. In de Verenigde Staat Californie zitten 737 ter dood veroordeelden (bijna allemaal donkere Verenigde Staters) op death row in afwachting van de voltrekking van hun doodvonnis. Er is al dertien jaar om verschillende redenen niemand door de staat vermoord, maar nu heeft de pief van die Verenigde Staat verklaart dat het voorlopig ook niet meer gaat gebeuren.

‘Ik geloof niet dat een beschaafde samenleving kan stellen dat het de leider van de wereld is zolang de regering doorgaat met de voorbedachte en discriminerende terechtstelling van haar burgers’, aldus de gouverneur.

Ze hebben dus toch nog fatsoen in hun donder, die rednecks... (JF)

Hoe is het mogelijk. We hebben het vandaag nog niet gehad over de kontjesjacht van Joris Demmink in Praag (1) of een andere geest uit het Eindhovense Anne Frankplantsoen maakt hier zijn rentree. Fons Spooren. De vroegere directeur algemene zaken van PSV, die ondanks de assistentie van een dure bef als Gert Jan Knoops toch 15 maanden kerker voor de ballen kreeg, waarvan 5 maanden voorwaardelijk. Wegens onwelvoeglijk rondrommelen met jonge kontjes in het Anne Frankstruweel. Das war einmahl en life goes on. Ook dat van de Fonz. Hij ging weer in zaken, die zich naar verluidt soms op het randje afspeelden waar Piet Slavenburg (rip) vroeger de mooiste bloemen plukte. Daar had ie partners bij nodig en mensen die hem kennen geven hem een ding na: Fons kan lullen als wijlen Brugman. Dus leninkje hier, partnertje daar, en voor je het weet ben je op weg naar Mount Ponzi. Als Fons vandaag niet aan de noodrem trekt zal een kadi morgen om 10 uur als gevolg van deze droevige Werdegang een oordeel vellen over een faillissementsaanvrage. Ingediend door onder andere Henk Glaudemans en de RABO-bank. Zou alles erop en eraan in de meloenen lopen. Overigens zou dat duo niet de enige zijn die door Fons in de loop van de jaren zakelijk ernstig genaaid zijn (een woordspeling is nooit weg). Horen we nog. En u dus ook. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 252 van de serie “Van Estoril naar Zandvoort”.

U heeft gelijk. De materie is niet nieuw. Maar omdat begin volgende week een buitengewoon interessante rechtzaak over de meet komt, die onder andere de nabije toekomst van notaris Johan van der Veen van een flinke rouwrand kan voorzien en seismisch ongenoegen kan veroorzaken in met name de Amsterdamse vastgoedwereld, brengen we de buitengewoon smerige affaire rond de nalatenschap van de heren Schumacher en Van den Hemel opnieuw op de planken (1). Met ditmaal in de hoofdrol de voormalige BV-koning Jan Kooij (waarschijnlijk rip). Al menigmaal bij ons langs gegierd, maar om uw geheugen een joyeus kontje te geven verwijzen wij graag naar aflevering 14 van de serie “Fred en de deals”. En naar deze verklaring, door ondergetekende afgelegd op 15 februari 2011 naar aanleiding van een paar historische ontmoetingen ten huize van Kooij himself.

(1) Zie eerdere afleveringen van deze serie met ondermeer boeiende revelaties over de Schumacher Kramer Stichting.

“Van Eppie naar 9/11. Niets houdt ons tegen”. Zo maakten wij een grimmig einde aan de bewogen aflevering 248 van deze serie. Met Eppie (rip), zijn buurman op Manhattan en Saar Ferguson in de hoofdrollen. Het leek een beetje op blind ballen grabbelen bij Lingo, maar wat denk je wat? Vonden we nog een link tussen Eppie en 9/11. Die story heeft betrekking op ene George Mitchell. De vroegere hopman van de Democratische meerderheid in de Senaat. De op het oog zo keurige Georgie waarde eerder in deze eeuw net als zijn geile soortgenoten vrolijk rond in Eppie's heuveltjesland en koos Virginia Roberts uit om hem eens flink uit de broek te laten hangen. Vandaar dat zijn naam nu voorkomt in de aangifte van Virginia tegen alle heren die indertijd haar zuidas bezoedelden. Wat maakte hem zo'n interessante vangst voor Eppie? Zijn verleden. Hij was een zakenpartner van de Tsjechische oli(e)garch Viktor Kozeny, die na de begrafenis van het Warschaupakt van de gelegenheid en ouwe dossiers van de Tsjechische geheimesnuffeldienst gebruikmaakte om stinkend rijk te worden. Ondermeer door homo- en pedosensuele chantage van hoge Tsjechische politici in dezelfde periode waarin onze eigen Joris in Praag op kontjesjacht ging. Viktor werd zo rijk dat ie zich een eigen jet kon veroorloven, die in de lucht werd gehouden door een Duitse piloot: Wolfgang Bohringer. En laat dat nou een gabber zijn geweest van Mohammed Atta toen die in Florida op het groene licht wachtte voor de voorstelling van het Flying Circus. De wereld is zo klein als een speelgoedbeertje in een mierenwieg. Meer over die story vindt u hier. Stay tuned (JP).

Het is opmerkelijk hoe voormalige kolonie Algerije en 'moederland' Frankrijk nog aan elkaar hangen: terwijl in Parijs en alle andere steden van Frankrijk nu al voor de 17e consecutieve zaterdag massaal wordt gedemonstreerd voor de afzetting van Emanuel Macron hebben de demonstraties in Algiers, Oran, Constantine tot in de verre uithoeken van Kabylie een direct resultaat gehad: de door de corrupte machthebbers geënsceneerde 5e machtstermijn als president (hij is tot op heden de jongste minister van BZ ooit. In 1960...) van Abdekazir Bouteflika wordt afgeblazen. Hij blijft wel aan tot er verkiezingen voor een 'volksvergadering' worden uitgeschreven op 18 april aanstaande. Later dit jaar staat een referendum over voorstellen van deze volksvergadering op stapel.
Opmerkelijke overwinningen voor het volk die in Frankrijk ten ene male uitblijven, waar door "Eurofiel" Macron de EU zelf op het spel wordt gezet door geen duimbreed te wijken. In zijn open brief aan Europa werd Frankrijk met geen woord genoemd, zo benadrukken zijn critici.
Behalve door de verstokte aanhangers van het regime wordt door niemand vermoed dat de opstand zal luwen. De verwarrende comedie rond de aanstaande Europese verkiezingen wordt gebruikt  om het volk het bos in te leiden. Maar veel Fransen weten de weg in het bos.
Gezien de deelname van zoveel Algerijnen in Frankrijk aan de Gele Vestjes is de kruisbestuiving voelbaar. Na Bouteflika Macron. (WK)

Nou, nou. Die Jan Tromp en Piet Tops pakten vandeweek effe uit zeg. Hadden op verzoek van Fem Halsema uitgeknobbeld hoe het er voorstond met de (narco-) criminaliteit in Amsterdam. Ondanks het gebrek aan data was de situatie volgens Holmes en Watson zwaar kut. Vooral in het vastgoed, waarin bijvoorbeeld Prins Bernhard de Tweede geheel in overeenstemming met opa's glanzende gedachtengoed ferm furore maakt, was de lijn tussen boven- en onderwereld nauwelijks meer zichtbaar. Mede dankzij de lieflijke assistentie van beffen, notarissen en makelaars. En als er om de een of andere reden wat te kelen viel dan werden er jonge jongetjes op pad gestuurd met een echte gun (nadenkertje) om voor 5 roodjes de klus te klaren. Je zou bijna tot de conclusie komen dat Femmetje's voortreffelijke voorganger bij het beheer van de stad met de drie inlegkruisjes heel wat steekjes heeft laten vallen. Zo erg was het volgens de noeste onderzoekers. Het einde van de democratie was zelfs in zicht als we er niks aan deden. En niet alleen in Amsterdam, maar ook in alle andere grote steden en het zuidelijke platteland. Nederland leek wel een onvervalste narcostaat. Hophop, meteen werd minister Ferdinand Bernhard Joseph Grapkeutel in beeld getrokken en die vond ook dat er iets gedaan moest worden. Meer data verzamelen, meer afpakken, zwaardere straffen. Open deuren? Een hele fabriek. Wie met name deze serie de afgelopen decennia heeft gevolgd hoeft dat rapport van Jan en Piet niet door te worstelen. Ondeugende beffen, notarissen en makelaars? Te kust en te keur. Met naam en toenaam. Aangevuld door wat bancair strooigoed, dat merkwaardigerwijs of logischerwijs (doorhalen wat niet gewenst wordt) niet of nauwelijks voorkomt in de paniekerige reacties van jinek en alleman. Oh, nu we toch onze gram spuien over al dat much ado about nothing new: over een paar dagen arriveert het grootste containerschip ter wereld in de Rotterdamse haven. De MSC Gülsün. MSC staat voor Mediterranean Shipping Company en die is de laatste tijd nogal heavy in het nieuws geweest. Vanwege het vervoer van wanstaltige hoeveelheden Witte Neus. Mogelijk was die Italiaanse onderneming ook betrokken bij aanvoer van de 4500 kilo die begin deze maand in Hamburg naar binnen werd getrokken. Maar “in het belang van het onderzoek” is dat nog niet naar buiten gerold. Dus hallo meneer Grapkeutel, zou u even de Rotterdamse speurneuzen op scherp willen zetten. Wie weet kunnen we binnenkort dan na het vestigen van een nieuw wereldrecord een vervolg breien aan onze serie “Van Damascus naar Gioia Tauro”. Bij voorbaat. Stay tuned (JP).

2 reacties

Het jachtseizoen in de Amerikaanse presidentsverkiezingen is geopend. Al heeft zich aan Republikeinse zijde nog geen serieuze opponent van Trump aangediend, mogelijk om voor 2020 nog een afzetting te regelen en dan onder Pence de verkiezingen in te gaan, aan Democratische kant hebben zich meerdere kandidaten gemeld en dan met name aan linkerzijde. Bernie Sanders keert terug in de race en deed wat Atlantische uitspraken. De grote lieveling van de Volkskrant tot de damesbladen is Alexiandria Ortega Corte's. Ze kan leuk dansen maar dan houdt het op. Nee, er is er maar een die iets voorstelt en dat is veteraan (om Irak) en afgevaardigde voor Hawai Tulsi Gabbard. Zij ging op het heetst van de Syrische Oorlog op bezoek bij Assad in Syrië. Zie hoe ze weigert aan de verwachtingen van een twijfelachtige presentator te voldoen en een lesje geopolitiek geeft (WK)

Macht en het evangelie van de hebzucht...

Wie conflicten wil voorkomen, moet er politiek voor zorgen dat elke beaaming met de huidige US geo-politiek uit den boze is, niet alleen is dat een navolgen van een fnuikende neo-liberale doctrine, maar het bestendigt de militaire hegemonie van de Verenigde Staten, en daarmee het schuren van conflicten, het veroorzaken en meehelpen voeren van oorlog zoals in Jemen, Irak, Syrië, Afghanistan en Vietnam. Dat lijkt me helaas een te lange rij om van toeval te spreken.

De aartsvijand Al Qaida hoe is die ontstaan? Tsja, de rol van veiligheids adviseur was al ten tijde van Jimmie Carter omstreden. Zbigniew Brzezinski adviseerde Carter de Sovjet Unie in 1979 in Afghanistan hun Vietnam te geven, zodat ze niet geo-politieke verdeel en heers via Afghanistan konden plegen; (bekend psychologisch fenomeen: wie verdeel en heerst toepast, ziet die beer overal rondzwerven, zelfs waar die er misschien helemaal niet is). Dus leidde de militaire adviseurs van het Pentagon de Talibaan op in Pakistan, en de CIA later, Osama bin Laden.

Of is dat een te korte bocht conclusie, dat door Osama bin Laden op te leiden, Amerika mede zelf heeft bijgedragen tot de situatie die tot 9-11 leidde? In Amerika zijn er steeds meer politici en nieuws commentaren die dit negatieve domino-effect van Amerikaans politiek en militair handelen benadrukken. En hardop afvragen of het niet tijd wordt dat Amerika inplaats van de blunderende politieman van de wereld te spelen, beter de ernstige problemen thuis probeert op te lossen.

En die problemen zijn ernstig, om er een paar te noemen: wijd verspreidt chronisch huiselijk geweld, de dagelijkse schiet-partijen, de wijd verspreidde opiaten pijnstiller-verslaving, het openlijk racisme door Trump en de alt-right. De dodelijke gevolgen door rassenvoorordelen bij de politie. Armen die te vaak bloed af staan, verkopen, om te kunnen overleven; het toestaan dat investeerders, (lees: durf kapitaal), een zorghuis keten opkoopt, het onroerend goed meteen doorverkoopt en de schulden bij de zorg keten plaatst. Waarna de gebruikelijke litanie begint van afvloeien van professionele krachten en inzetten van te licht gekwalificeerde werkkrachten, gevolg: ernstige behandel-fouten, chronische problemen en vermijdbare gevallen van vroegtijdig overlijden.

Toen de Washington Post deze gang van zaken in een lang artikel uit de doeken deed, kwam Amerika toen in beweging, hoorde je een schreeuw van rauwe verontwaardiging? Nee, tuurlijk niet, het was een zorg keten voor de gewone Amerikaanse burger, niet voor de rijke burger, die onder gelijkgestemde 24-7 op professionele verzorging en medische hulp beroep kan doen.

Ik heb geen andere naam voor deze walgelijke gang van zaken dan ‘het evangelie van de hebzucht’, dat duister en wreed mensen opoffert aan de winst!

Tel daarbij 't gegeven dat voor armen in Amerika het leger de enige kans is op een beroep en carrière, en je beseft waarom oorlog voeren haast onvermijdelijk is, en waarom Amerika het grootste defensie budget ter wereld heeft, gekoppeld aan het grootste overheids tekort.

Valt er nog iets positiefs te vertellen over Amerika? Tuurlijk je hebt Über, u weet wel die door miljardairs gesponsorde app die de taxi industrie met behulp van beunhazen, zachtjes de nek omdraait. Om die beunen uiteindelijk te vervangen door een AI-bestuurde auto. Über die een monopolie hoopt te krijgen in fastfood delivery en de car-direct service voor werkenden vanuit de rijke voorsteden naar hun werk, om zo “de triljoen dollar belofte voor de toekomst” waar te maken. Euh triljoen dollar toekomst voor wie? De Über-miljardairs tuurlijk, waaronder een arabische miljardair die opdracht geeft journalisten vakkundig anatomisch te ontleden en ecologich verantwoord ‘zu entsorgen’.

Amerika heeft weliswaar het ‘evangelie van de hebzucht’ niet uitgevonden, (de Hollanders en Britten strijden sinds de 17e eeuw om de eerste plaats), maar wel geperfectioneerd. In dit land waar met de precisie van een zwitsers horloge, business-predikers elke dag op tv ‘the gospel of business and seed faith’ blij verkondigen aan duizenden naar rijkdom hunkerende ‘gelovigen’.

Gelovigen die blind en doof het evangelie van de hebzucht be-aamen; verblindt door de schittering van zoveel miljardairs op aarde, vrijwillig doof geworden door de oorverdovende lofgezangen en de zelfverrijkende hemelse gongslagen op Wall Street. Exit gezond verstand.
Het was licht, het was donker, een vijfde dag...

5 reacties

Nu de imminente dreiging van militaire conflictgebieden als de Korea's en Syrië vooralsnog zijn geneutraliseerd en zelfs in achtertuin Venezuela het vooralsnog niet lukt haar wil op te leggen zoekt Deep State een oude bekende op van Amerikaanse inmenging. Iran. Een gewapende actie in samenwerking met de trouwste bondgenoten, Israël, Saudi-Arabië en de Navo, wordt in MSM waarschijnlijk geacht. Het ajatollah-bewind zou er aan moeten geloven met regime change. In een artikel in een gerenommeerde website wordt gememoreerd hoe de Amerikaanse president Jimmy Carter na de revolúsje tegen de Shah in 1980 goede betrekkingen zocht met het nieuwe bewind in Teheran dat reageerde met de bezetting van de Amerikaanse ambassade.
Wat de auteur van deze 'goedgeinformeerde' site voor het gemak vergeet is dat deze actie van 'studenten' gecoördineerd was met ... de campagne van zijn Republikeinse tegenstrever Ronald Reagan! Hij betaalde voor het langer vasthouden van de Amerikaanse gijzelaars. Tot na Carter de verkiezingen had verloren.
Tegelijkertijd werd de voortdurende bezetting van de Amerikaanse ambassade door de 'bazar' (bourgeoisie) gebruikt om de progressieve vleugel van de Islamitische beweging die op dat moment aan de macht was beentje te lichten. Hun premier werd vermoord in een 1-2-tje met Washington.
Zo vallen wel vaker de belangen samen van krachten die op het eerste gezicht elkaars tegendelen lijken. (WK)

Jinek? Gaaaaaap. Neem nou vandeweek. Had ze twee hoofdredacteuren te gast. Van de Volksfiets en de NRC. Allebei dagvodden van de bezoedelde Belgische elite. En ze lijken ook op elkaar. Zowel wat de looks betreft als de inhoud. Eigenlijk net als hun neefjes op de glazen tiet. Al werd dat door de twee voor journalist doorgestudeerde topdogs heftig ontkend. Voor de rest hadden ze eigenlijk geen reet te vertellen, dus waarom ze waren uitgenodigd bleef duister. Had zij van Jinek nou maar gevraagd wat haar gasten bijvoorbeeld van de Epstein-affaire dachten en waarom ze zo verdomd weinig daarover in hun makreelverpakking hadden gestopt, dan hadden we misschien geen steen door de beeldbuis gemieterd. Eindelijk is het overdonderende bewijs geleverd dat conspiracies wel degelijk bestaan, gaan we zitten te lullen over de verschillen tussen de Volksfiets en de NRC. Je zou bijna denken dat dit geneuzel ook onderdeel uitmaakt van die conspiracy. En dat is verrekte jammer. Al was het alleen maar omdat er een connectie bleek te bestaan tussen Eppie en heuveltjesliefhebber Freddie Heineken cum suis. Gefundenes Fressen zou je zeggen. Net als bijvoorbeeld de met het afzichtelijke Epsteinwereldje verbonden affaire rond het voormalige NEDERLANDSE topmodel Karen Mulder. Die openbaarde kort na de eeuwwisseling dat ze ondermeer was verkracht door prins Albert II van Monaco, een stel Franse politici en haar werkgever. Onder invloed van haar toegediende porties drank, coke en hero. Toegegeven, ze was op dat moment geen jong heuveltje meer, maar de rest past als een glacé handschoen. Uiteraard werd ze voor mesjogge verklaard, belandde vrij langdurig tussen een legertje witte jassen en “genas”. Maar wij durven er wel wat methanol op in te nemen, dat haar verhaal juist was. Mocht u hierover nog wat herinneringen willen ophalen dan kan u hier en hier terecht. De msm? Het wordt steeds erger. Stay tuned (JP).

Ondanks een in oktober 2018 afgekondigd beleid om geen wapens meer te leveren aan Saoedi-Arabië, Egypte en de VAE, vanwege hun betrokkenheid bij de oorlog in Jemen, verleende Nederland eind december toestemming voor de doorvoer van twee zendingen munitie naar de Verenigde Arabische Emiraten (VAE). De doorvoer van ruim 57 miljoen kogelpatronen (9 mm voor kleine wapens) uit Tsjechië vond plaats via de Rotterdamse haven. Deze handelswijze is onbegrijpelijk, omdat juist beschikbaarheid van munitie doorslaggevend kan zijn bij het voortzetten van oorlog. Het is goed mogelijk dat deze munitie een aanvulling is van in Jemen verschoten voorraad of doorgeleverd wordt aan milities in de diverse brandhaarden in de regio. Bij de export van wapencomponenten en bij wapendoorvoer vaart Nederland vaak blind op het wapenexportbeleid van bondgenoten, ook als deze aantoonbaar een loopje nemen met de EU-wapenexportregels. De afgelopen jaren heeft de regering afwisselend laten weten wel en niet extra te controleren op doorvoer naar oorlogvoerende landen en mensenrechtenschenders.

Als je meer hierover wilt weten lees dan dit...

Alleen al het idee dat Trump en Rouhani een deal zouden kunnen sluiten moet de club rond Netanyahu en Bolton zo nerveus hebben gemaakt hebben dat ze, tijdens zijn bijwonen van de G7, de situatie in Libanon en Syrië hebben willen forceren om Iran te provoceren. Dat was de bedoeling met de drone aanval door Israël op Hezbollah in Beirût, bombardementen in Syrië op vermeende Iraanse doelen en berichten over een op handen zijnde Israëlische aanval op Teheran zelf.
Want dat is het scenario van Deep State: Israël begint een aanval op Iran, vervolgens moet de VS haar dan te hulp snellen. Met Saoudi Arabië. Andere Golfstaten hebben afstand genomen van Ryad, zo laat de merkwaardige toestand in Jemen zien, waar deze tegenstellingen zich in een splitsing binnen de anti-Houthi coalitie hebben geopenbaard.
De bedoeling is Trump tot oorlog met Iran te dwingen, om zo twee vliegen in een klap te pakken: Iran natuurlijk en de herverkiezing van Trump, die zich onmogelijk zou maken bij zijn aanhangers die hij belooft heeft te breken met de 'regime change' van Clinton en Obama. Het zou het einde van zijn kansen op een tweede mandaat betekenen.
Niet de minsten zijn in het Trump bashen sinds zijn aantreden af aan getrapt: hij was erger dan al zijn voorgangers tezamen. Die allemaal oorlogen begonnen. Ik ga de lijst niet noemen. Hillary was bedoeld om de voortgang van de oorlogspolitiek te garanderen. Zoals Joe Biden nu. Dat heeft de Donald nooit gedaan. Dat heet 'het verschil'. Daarom moet hij afgezet. Niet om zijn vrouwonvriendelijke uitspraken of vermeend racisme. Wie meent dat zulke overwegingen een rol spelen in de politiek is naïef.
Op de G7 kwamen de uiteinden van de politieke spelletjes bij elkaar: de EU die Rusland 'om haar te straffen voor de Krim en Oekraïne' een hernieuwd lidmaatschap van de organisatie afhoudt zonder concessies over steun aan de Republieken van de Donbass. Trump interesseert dat geen moer, hij nodigt Poetin volgend jaar uit. Dat is de angstdroom: Trump en Poetin die het eens worden.
Macron nodigde Poetin vooraf uit op zijn vakantieadres. Om te benadrukken dat Rusland bij Europa hoort. 'Om te verhinderen dat Moskou voor Peking kiest'. Onzinnige angsten en wensdromen van een onttakeld Brussel (Brexit en wie volgt) dat zich naar de zijlijn ziet gemanoeuvreerd.
Duitsland koerst af op recessie. Dan volgt de rest automatisch. Nederland uiteraard als eerste. (WK)

Allemaal leuk. Als je beschermd wil worden door Amerikaanse troepen tegen God weet wat. Maar dat gaat je binnenkort heel wat meer poen kosten. Afrekenen bij de kassa. Stay tuned (JP).

Ondertussen lijkt het er verdomd veel op dat we zelf met ons allen naar Afrika zijn verkast. Die biscuitjes uit aflevering 22 zijn warempel alleen maar een voorbode geweest van een oneindige hete en droge zomer. Koel, helder water wordt zelfs in dit landje een fata morgana. Zo eentje waarachter NxtVn voor immer en altijd is opgelost. Van de illustere firma resteert op het internet alleen het karkas dat op het digitale knekelveld archive.org kan worden beweend. En over de vaderlandse liink met deze geschiedenis, Adje Melkert, ook geen goede berichten.

NRC, ooit de krant voor lui die naar school waren geweest maar nu opgeblend in de reeks sufferdjes die ons in de super voorbereiden ’op weer een fantastisch weekend met een leesmoment’, besteedde onlangs een uitermate warrig stuk aan de nieuwste hobby van Melkert: voetjebal. Ad is baas bij ADO. Hoeveel baas, dat werd uit het stuk niet duidelijk. En erg ADO was het niet, want van Ad wist men te vertellen dat hij een seizoenkaart voor Feijenoord bij zich draagt. Leukste kluunplek in het stuk was de opmerking van de dienstdoende schoolkrantauteur dat Ad ’eigenlijk niet zoveel voetbalkennis inbrengt’, hoewel de man een regel of vijf eerder wordt neergezet als ’voormalig amateurscheidsrechter’… Is dat even lekker lezen voor zijn ex-collega’s in het zwart!

Goede raad aan Ad de voetbalpraeses: ADO en dan vooral haar aanhang van Midden-Noord heeft een rijke historie in het uitkotsen van bobo’s die nergens kaas van hebben gegeten behalve van geld verdienen. Dat gaat in het Haagse niet zachtzinnig. Dus druk je nu het nog kan en met een beroep op hevige overige werkzaamheden en/of een fantastische mogelijkheid die je voor jou en je gezin niet kunt laten liggen et cetera. Zeg desnoods in een memorandum en op teletekst dat je teruggaat naar NxtVn. Menig ADO-supporter zal denken dat het een onschuldig kluppie uit Miijnsheerenland betreft…

Wij weten inmiddels wel beter:

NxtVn is een soort schoonmaakfirma die allerlei rotzooi en rommel in en uitvoert, meest van al militaire zooi, en de enige zichtbare poot van de club is blijkbaar die die allerlei opslagruimtes huurt en verhuurt, die dan alweer vrij snel leegstaan. Blijkbaar worden ze tijdelijk gebruikt als bergplaats voor dozen en doosjes die het daglicht niet kunnen verdragen. Het valt te begrijpen dat Nederland voor deze firma de plek bij uitstek is, want Nederland geldt als dé doorvoerplaats op deze bol voor alles dat vervoerd moet worden, en van daaruit vertrekken duizenden containers naar elke windrichting.

Jukkis aan het woord, over de bestemming van de enorme fysieke, gekoelde hallen die NxtVn uit de grond heeft gestampt, ook bij Delfzijl. Data-opslag? Mijn neus, zo biedt onze analist ons liever aan op zijn website. We liften nog even een paar meter mee op zijn tocht door de jungle die militair-industrieel complex heet:

NxtVn is gespecialiseerd in computertechniek. En wij hebben in Suvi Linden een heuse deugmens in dienst van de VN, die breedband naar de allerarmste landen brengt. Helaas is dit alleen maar een verhaaltje voor de Vaak. Want ’onze onderneming TTCG Finland Oy is een van de belangrijkste op het gebied van consulting, die verscheidene Europese ondernemingen vertegenwoordigen op het gebied van defensie, militaire scholing, databeveiliging, surveillance, en controle en bereik van media.’ En dat alles met behulp en inzet van door de regering gecontroleerde surveillancesystemen en duistere web-oplossingen, zoals de echte folder de zaken bij de naam noemt. Het gaat hier dus om cyberoorlog: spullen voor spionage, manipulatie en controledoeleinden.

TTCG Finland Oy stond op het andere visitekaartje van onze gesneefde held in deze story, Tuomas Teräsvuori. Het andere hield hij zoals we gelezen hebben in Kampala in de lucht als vertegenwoordiger van Patria. Jukkis legt ons nog eens geduldig uit hoe dat soort dingen werken:

Ondernemingen mogen of willen niet rechtstreeks zaken doen met landen als Uganda. Daarom wordt er gehandeld via veelal arabische schakels. Consultancyfirma’s als die van Terasvuori stellen producten voor, sluiten de deals, huren opslag en zorgen ervoor dat de container met de spullen op tijd uit de haven van Rotterdam vertrekt. En natuurlijk handelen ze ook de betaalkant van het vieze zaakje af.

En nu naar de super voor een postzegel en een bus Haagse Hopjes. De hopjes ter ere van onze Ad, de postzegel om in een decilitertje melk warm te laten worden en aan de melk de heerlijke geur van natte herfstbladeren toe te voegen. Wordt het toch al een beetje september…

(JoopFinland)

1 reacties

Hoe we later ook terug mogen kijken op dit -misschien wel laatste maar in ieder geval hectische- seizoen van FC Den Bosch, mij zal vooral Rauno Sappinen voor altijd bijblijven. De kleine geblokte Est staat symbool voor hoe het zijn huidige club vergaat.
Als onbekende grootheid stond Sappinen in de allereerste wedstrijd -uit op de steevast winderige Dijk van Volendam- niet in de basis maar maakte bij zijn invalsbeurt het winnende doelpunt. Een droomdebuut zogezeid. Daarna droeg hij als diepste spits met nog een aantal goals bij aan de euforie die in en om zijn ploeg toenam en toenam.
Waarna het stokte.
Eerst droogde het Torinstinkt van Rauno op, maar had hij daar alleen maar zelf last van omdat het elftal bleef winnen. De man zelf had het er duidelijk wel moeilijk mee. Hij vloekte na elke mislukte doelpoging in zijn voor anderen onbegrijpelijke moerstaal. En volgens mij liet ie zijn baard staan, had hij zichzelf gezworen dat hij pas bij zijn eerstvolgende goaltje het scheermes weer ter hand zou nemen.
Voor iedereen op en rond het veld was intussen echter wel duidelijk dat Sappinen ook zonder dat hij aan de trekker succes had, voor zijn elftal niettemin van onvervangbare waarde was. De balvaste man met de versnelling bond vaak twee verdedigers van de tegenpartij aan zich, vormde met de gracieuze Italiaan Beltrame een kunstenaarsduo en legde een tomeloze inzet aan de dag.
Niemand behalve de illustere would be-eigenaar van de club, Kakhi begreep dan ook waarom de FC een concurrent voor Sappinen haalde. In de winterstop kwam Vincent Vermeij, VV. Hij viel in tijdens de derby thuis tegen TOP en dat was voor de FC meteen de laatste gewonnen wedstrijd tot die van gisteravond, tegen hekkensluiter Helmond Sport.
VV bleek niet balvast, had de snelheid van een slak en liep de kantjes er van af. Voeg bij dit alles nog dat de man oogt als Peter Crunch, de legendarische misfit uit de Premier League. VV is twee meter been, struikelt bijna over die latten en maait in scoringspositie geheid met die benen over de bal.
Dat Sappinen en zijn concurrent niet samen op het veld kunnen staan is inmiddels genoegzaam gebleken. Maar geen mens zou de internationaal gelouterde Est een kwartier voor het eindsignaal vervangen door wie dan ook. De man heeft dan 75 minuten gebuffeld maar trekt nog steeds zijn sprintjes en verdedigt mee, als het moet ook op de eigen doellijn. Voorbeeldige prof als ie is, heb ik Sappinen geen enkele keer een wegwerpgebaar zien maken bij zijn vroegtijdige aftocht.
VV pakte ook dat anders aan. Houten Klaas schopte geen deuk in een pakje boter maar deinsde er niet voor terug om trainer Boessen het nodige te verwijten. En het Brabants Dagblad zat natuurlijk te springen om een quote. ‘Wennen aan elkaar doe je in het veld’, oreerde VV, met andere woorden: ik heb recht om te spelen, daarvoor ben ik gehaald. Is dat onvolwassenheid van een speler die ook ooit bij Ajax al de uitgang zag? Of is VV het voorbeeld van de moderne voetbalslaaf, van de jongen die in opdracht van zijn eigenaar zijn coach klem zet?
De komst van VV laat bij uitstek het dilemma zien waarmee Kakhi Boessen heeft opgezadeld. De door de Georgische patser gehaalde en deels betaalde spelers moeten spelen. Coute que coute zoals ze in Duitsland zo mooi zeggen. En Boessen heeft gebogen. Ondanks een perfekte wedstrijd van Sappinen vorige week tegen Jong Ajax nam VV gisteravond zijn plaats in.
Gevolg: de slechtste 45 minuten die de ploeg dit seizoen op de mat legde, gevolgd door een kwartiertje waarin een eigen doelpunt van de gasten de ban moest breken, Verbeek ä la Lasse Schöne een vrije trap benutte en tenslotte VV niet meer kon missen. Sappinen viel twee minuten voor tijd eindelijk in voor VV, nadat hij de hele tweede helft in de regen langs de zijlijn zijn versnelling had laten zien. De Est zal het van binnen uitgeschreeuwd hebben van woede toen bleek dat het Bossche publiek niet Verbeek maar VV tot man van de wedstrijd had gekozen.
Enig lichtpuntje na de bloedeloze vertoning waarin de gasten minstens een punt hadden verdiend: Boessen kan dan niet veel tegen Kakhi maar maakt wel de broer van de beoogde eigenaar het leven zuur. Er is nog steeds geen spoor van deze fan-tas-ti-sche middenvelder te zien. Laat dat maar lekker zo. Kijk hier naar de verbrande aarde die ook de komst van Broerlief daar achterliet bij de poging betaald voetbal in Groesbeek te gaan spelen. Dat hij onder Boessen maar helemaal nooit niet aan spelen toe moge komen.
Terug naar Sappinen. Rauno jongen, voordat je De Vliert verlaat voor weer een andere club in weer een ander buitenland: je hebt tussen je mooie rushes door natuurlijk de Estische vlag gezien die bij tijd en wijle op de M-Side omhoog klimt. Alsjeblieft, laat alleen al voor die ene fan van jou binnen afzienbare tijd weer het net van de tegenstander bollen. Of je je daarna zult scheren weet ik niet maar ik zal hem en jou toeschreeuwen: ‘Supermees Rauno!’
(JoopFinland)

2 reacties

Een van de geweldige dingen van de beweging der Gele Vesten is dat zij allerlei gedaantes kan aannemen. Zoals afgelopen zaterdag (24 augustus) tijdens de demonstraties tegen de G7 in Frans Baskenland, het paradepaardje van Macron waar hij de leiders van de Westerse mogendheden ontvangt. Daar klinkt nu het vertrouwde 'on est la' ' ('we zijn er weer') en 'anti anti antikapitaliste!' van de 40 zaterdagen op rij in het hele land. Zelfde strijd ander decor. Meer jongeren. Meer traangas. Het vertrouwde beeld ook van de macht die er op los slaat.
Hoewel de G7-top natuurlijk een internationaal evenement is, gebruikt president Macron het voor binnenlandse consumptie: zijn positie in eigen land is zo fragiel dat deze conferentie zijn blazoen moet oppoetsen. En dat deed hij, met belachelijke groteske manoeuvres om zijn onbetekenende en zwakke positie illustreren. Terwijl van twee kanten de demonstranten optrokken (uit Frans- en Spaans-Baskenland, wachtend op vereniging) liet hij er weer als vanouds op los slaan, arresteren en met traangas schieten. Tegen demonstranten die de zojuist aan de gemeentehuizen in de omgeving geleverde staatsportretten hadden gehaald en omgekeerd meevoerden. Als illustratie van de 'omgekeerde' politiek van Macron tav het milieu.
'Fighting inequality' was het motto van deze G7, onbetekenend omdat de deelnemende landen slechts 30% van de economische activiteit in de wereld uitmaken. 'De kleine Napoleon' moest voor spektakel zorgen om deze onbetekendheid te verhullen: gasten uit landen die geen deel uitmaken van G7 werden ingevlogen. Als grootste verrassing van het feest werd de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Zarif ingevlogen. Om het ongenoegen van de deelnemers aan Trump duidelijk te maken over het opzeggen van het nucleaire accoord. Trump zegde toe bereid te zijn zijn collega Rohani te ontmoeten, maar dat had hij al eerder verkondigd. Trump vertelde ook dat volgend jaar als hij de conferentie voorzit Rusland door hem zal worden uitgenodigd. Iets wat Macron niet had aangedurfd: Rusland was geschorst vanwege de Krim. Voor Trump van geen belang.
De demonstraties van de Gele Vesten gingen gewoon door: op twee plaatsen werd afgelopen zaterdag in Parijs gedemonstreerd, uiteraard in hoofdstad van het verzet Toulouse en vele andere plaatsen in het land. Om aan te geven dat het niet voorbij is. Deze herfst, in aanloop naar de verjaardag op 17 november, gaat voor de Macronie een hete worden. De opstand is niet dood, zoals MSM beweren. Ze sluimert slechts. Om opnieuw op te vlammen. (WK)

1 reacties

Oude tijden herleven. Kijk en vergelijk. Stay tuned (JP)

Het is weer heerlijk. Het laatste stuk van de quattro stagioni over Jeffrey Epstein dat collega Whitney Webb voor ons uit de oven heeft getrokken. Dit keer voert ze ons mee naar het begin van Eppie's smerige carrière: de Iran-Contra affaire. Een plot waarbij een Amerikaans/ Israëlische kongsie van politici, zakenlui en speursmurfen in de jaren tachtig stiekem wapens leverde aan Iran (!!!!) en rechtse rebellen in Nicaragua. De ayatollah's betaalden met petrodollars, de rebellen met Witte Reus. Die werd door de CIA en gevolg op de Amerikaanse markt uitgevent. Meestal in de vorm van crack. Van je overheid moet je het hebben. Grosso modo bestond voornoemde kongsie uit aanhangers van Ronnie Reagan, in die periode de hoofdbewoner van het Witte Gekkenhuis, en diens veep George Bush senior. Maar zeker één Democraat was full in the know en profiteerde van die kennis: Bill Clinton (en zijn vrouwtje). Toen gouverneur van Arkansas, het epicentrum van het Contra-gebeuren. Op het vliegveld van het miniscule stadje Mena haalden C-130 toestellen van de met de CIA verbonden onderneming Southern Air Transport de klandestiene wapens op en keerden terug met zakken lijntjes. De technische verzorging van de toestellen was overigens in handen van Fokker (1). Je maintiendrai, we pakken fijn een graantje mee. Toen de crimigeur wat al te penetrant werd verhuisde de onderneming onder het toeziend oog van Mega-lid Les Wexner en zijn fixer Eppie naar Ohio. In Israël verdwenen de revenuën van die irreguliere handel voor een deel in de spaarvarkens van de betrokkenen. Een ander deel verdween in een slushfund, dat soms werd aangesproken voor de financiering van ondeugende operaties in het buitenland. In de USA idem dito met 50 sterretjes. Een belangrijke rol bij deze formidabele criminele operatie was weggelegd voor de BCCI, die onder leiding stond van de Pakistaanse hoeder Agha Hassan Abedi. Voor de nieuwkomers op deze site en luitjes met een licht haperend geheugen: vriend Agha had wat Nederlandse links. Allereerst behoorde hij tot het sinistere 1001- sprookje van prins Bernhard (2) en was hij een leerling van Habib Bullah. Geen onbekende in 010 indertijd (3). Gaat ie weer: Je maintiendrai, we pakken fijn een graantje mee. So far, so bad. Maar dankzij Whitney weten we nu, dat BCCI ook aan koterhandel deed en dat in het bestuur van die Pakistaanse varkensstal ene Robert (aka ”Bob”) K. Gray zat. Een expert op dat gebied en een ouwe gabber van Ed Wilson en Roy Cohn, die saampjes in België de prelude verzorgden voor de zogenaamde “Dutroux-affaire” en het optreden van de Bende van Nijvel (4). Zonder twijfel hand in hand met de door ons uitgegraven Zweedse graaf Carl Armfelt (5). Via BCCI komt Whitney vervolgens bij het computerprogramma Promis terecht. Inclusief de moord op Danny Casolaro. Ook daaraan hebben wij in het verleden de nodige aandacht besteed (6). Evenals aan de strapatsen van Adnan Khashoggi. Zwendelaar en gros en ex-gap van prins Bernhard (7). Hoewel we moeten toegeven dat we de samenwerking tussen Adnan en Ghorbanifar gemist hebben. Jammer, want Ghorbi heeft van ons ook menige beurt gehad in het verleden (8). Marc Rich mocht wat onze aandacht betreft ook niet mopperen (9). Dus we hebben echt niet stil gezeten. Maar ere wie ere toekomt: Whitney heeft de hoofdprijs. We weten nu hoe de hazen en de lijntjes door heuveltjesland liepen tussen de untouchables en Eppie. Btw. Ons hart sprong nog wel even open toen Whitney de perfide rol van de Israëlische IT-firma's Amdocs en Comverse (later Verint) beschreef (10). Goeie ouwe tijd. Geniet en stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 10 van de serie “De doos van Pandora”.
(2) Zie de verfrissende aflevering 36 van de serie “Royalty”.
(3) Snuffel voor die connectie eens stevig aan onze artikelen “Retourtje Cantrade” en “Neerlands stille kracht”. Ook leuk trouwens in dit verband de serie “Shady”.
(4) Zie voor Bob de afleveringen 149 en 241 van deze serie.
(5) Het bestijgen van onze zoekmachine wil nog wel eens helpen.
(6) Zie onze antieke reeks “De Bank” .Verder kunt u hier even lekker lang uw hart ophalen.
(7) Op onze zoekmachine komt er aardig wat omhoog. En hoe zalig nou, ook een paar Nederlandse akkefietjes.
(8) Zie ondermeer de serie “Shady”.
(9) Op naar de zoekmachine.
(10) Zoekt u daar ook nog even naar? Fijn.

Stel het je voor, of stel het je liever niet voor. Je ligt alweer ruim een jaar onder de zoden, in het Afrikaanse bos waar je het leven liet is een handvol mensen gearresteerd en veroordeeld, in het Finse bos waar je moeder je ooit uitkraamde is er bijna een handvol mannen uitgevlogen bij de club die je de jungle instuurde, maar in beide bossen is het ook al weer een jaar hartstikke maar dan ook hartstikke stil geworden rond je Kees. Ziedaar het lot van onze Thomas en van wat er met hem wellicht is gebeurd.
Erg? Erg. En het kan nog erger. Want in de kring waartoe Kleintje Muurkrant zichzelf rekent -de kring met het hek er om heen, de kring die nooit een award zal krijgen en nog minder vaak een kwoot van zijn eigen zal terugvinden in de mms- in die kring doet men wel degelijk wat er gedaan moet worden en waarvoor die zogenaamde onderzoeksjournalisten van de journals, channels en leaks betaald en in de watten gelegd worden.
We gaan de komende afleveringen van dit serietje bij Jukkis te rade, Jukkis van Sinikivi.com. Waarbij Jukkis waarschijnlijk staat voor de Finse voornaam Jukka, en Sinikivi voor Blauwe Steen. Geen idee waarom Jukkis zijn site zo noemt, het ondertiteltje van het ding heeft het over wonderlijke zaken. En veel van waar het op sinikivi.com over gaat heeft inderdaad met dingen te maken die wonderlijk overkomen als je voor die dingen openstaat, zullen we maar zeggen. Zandweggetjes die kunnen praten, gedichten die het telefoonnummer van het Opperwezen bevatten, dat soort zaken.
Maar Jukkis heeft ze wel allemaal. Stelt de juiste vragen, durft verbindingen te leggen waar dat tot een heftig brouwsel leidt, spaart niemand en hoeft duidelijk geen award of een voetnoot in de memoires van Twan of Tan. Laten we een tijdje met hem meeliften, de paden op de lanen in, voor het gemak hebben we het Fins hier voor je vertaald:

Waar is onze Suvi Linden nu toch tegenaan gelopen? Het verhaal lijkt op een thriller. En verplicht ons tot burgerjournalistiek (de Finse term voor wat KM doet, JF) want door de msm zijn we rap op een spoor gezet waar de grote jongens in geen velden of wegen te bekennen zijn.
Het verhaal begint met het besluit van de Ugandese president Yoweri Museveni om de spionage-afdeling van zijn strijdkrachten te vernieuwen. Hij geeft die taak aan de chef van de Ugandese veiligheidsdienst, Bagyenda Kaka. Kaka maakt een boodschappenlijst en vertelt waar die boodschappen gehaald kunnen worden. Er gaat een brief de wereld in, ook al zal Kaka later beweren dat die brief vervalst was. Het is duidelijk dat zowel aan Zweden als aan Finland om een bod is gevraagd. Zweden wint. Als eerste meldt zich Alex Nordlarndar Sebastian Andreas…

Kijk, dat wilden we op ons bordje: een verbinding tussen alle lijken die begin februari vorig jaar opeens in Uganda in niet de minste hotels en niet de minst verdachte omstandigheden tot ons kwamen. Nordlarndar dook in aflevering 8 van dit serietje op: ´in een ander hotel maar in dezelfde Ugandese hoofdstad en blote bene op dezelfde avond, werd nog iemand dood gevonden. Een Zweed. Had dezelfde stuf op een andere wijze naar binnengekregen en was ook aan gebrek aan asem gekrepeerd.´
Weten wij niet waarom Jukkis weet dat de Zweed al een tijdje in de jungle zat. Maar dat vinden we wel uit. Die loopt niet meer weg, die Alex.
Eerst maar es het meisje verwend met een blommetje ter gelegenheid van V-dag, en dan aan de mmmaaltijd. Soep van gister, maar dan wel opgeserveerd met vers Turks brood en een exquise kruidenboter…
(JoopFinland)

Briljant! Wie had dat gedacht! Freddie Heineken (rip) en zijn Nachwuchs staan in het zwarte boekje van Jeffrey Epstein (rip). Die vondst werd gisterochtend geëtaleerd in het Algemeen Dagvod van Christian van Thillo (1). En binnen een paar mummen verscheen een reproductie van dat fantastische staaltje onderzoekjournalistiek in het blaadje van baron Piet (2) aan de Amsterdamse Basisweg. Op 28 januari jl. zeken we in dit stukkie Crimesite nog af met hun enorme scoop over ene Barry uit 020, die ook in Eppie's heilige graal te vinden was. Maar dit !? Dit is even andere tutti frutti. En weet u wat zo mooi is? Dankzij onze collega's weten we nu, dat lang niet iedereen die in het boekje voorkomt meteen een heuveltjesklimmer of een kontjesliefhebber hoeft te zijn. Komt nog bij, dat het duivelse boekje niet alleen door Eppie zelf werd bijgehouden, maar ook door diens voetvolk. En dan wordt het al gauw een zootje niet waar. Het schijnt in ieder geval wel vast te staan, dat “oom Freddie” nooit bij Jeff thuis is geweest in New York. De bierbaas hield blijkbaar niet van vliegen. Korte rukkies binnen het Vierde Rijk nou vooruit, maar zeker niet de grote plas over. De mogelijkheid dat ze elkaar in Eppie's appartement aan de Parijse Avenue Foch of bij “oom Freddie” in Antibes hebben ontmoet wordt door onze journalistieke speurders kennelijk voor onmogelijk gehouden. Laat staan dat vleesleverancier Jean Luc Brunel bij die gelegenheden lekkere hapjes heeft uitgeserveerd (3). Hoe dan ook, het was een memorabele dag. Wij feliciteren onze collega's met dit huzarenstukje en wensen het Commandcenter van Edelman Intelligence in Kensington nog veel sterkte. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor Christian onze met koterhopsen doordrenkte serie “Adel verplicht”.
(2) Zie voor Giacomettistapelaar Piet onze serie “Uitverkoop”.
(3) Zie voor dit varken aflevering 245 van deze serie.

Een vlucht naar voren, zo zou je de 'ingezonden brief' kunnen beschouwen die Macron naar Europese kranten heeft gestuurd om zijn ideeën over een 'Europese wedergeboorte' te verspreiden. Terwijl de hoge commissaris voor de mensenrechten van de VN Michelle Barchelet net het geweld van zijn regering tegen ongewapende demonstranten heeft veroordeeld. De verhalen die hij in het 'Grote Debat' dat hij in eigen land voert nu voor Europees publiek. Zijn doel is de Europese verkiezingen, om daar iets van aanhang te verwerven na 3 maanden opstand van de Gele Vestjes. Voor het overige zijn het terreurdaden die hem moeten helpen om de angst terug te brengen. Een beproefd middel.
Macron werpt zich op als de nieuwe leider van Europa, nu Merkel afzwaait. 'Jupiter' is zijn bijnaam in de Franse pers. Van ieder realiteitsbesef ontdaan. Deze mythologie zal Brussel niet redden. Integendeel, door deze in eigen land afgeserveerde potentaat te omarmen maken de 'Europeanen' (denk aan D'66) zich alleen maar belachelijk. Macron denkt slechts aan zijn overleven in de politieke arena. 'Na ons de zondvloed' zegt een bekend Frans gezegde. Daarmee dreigt hij. Vergeefs. Het Franse volk trapt er niet meer in. (WK)

Als je midden in een straat woont, heb je een goeie kans dat je buren hebt. Zo ook Jeffrey Epstein. Eppie woonde op het adres 9 East 71^st Street in de grote appel. Naast hem op nummer 11 ene Howard Lutnick. Ook al iemand met een wanstaltige hoop poen in zijn spaarvarken en van Joodse bloede. Howard is zowel de Sitting Bull van de firma Cantor Fitzgerald als het in 2004 van Cantor losgekoppelde BGC Partners. Beiden financiële dienstverleners uit de buitencategorie. De melkkoe van Howard huisde voor het optreden van Osama's Flying Circus in 2001 op de etages 101 tot en met 105 van het One World Trade Center. En wat een mazzel, Howard was ten tijde van het hoogtepunt van de Saudische show niet op kantoor. Hij bracht zijn zoon naar school. Zoals het hoort heeft ook Cantor ruime aandacht voor de met minder mazzel bedeelden op onze aardkloot. En dan met name koters. Daartoe hebben Sint Howard en zijn pietermanknechten een Fund opgericht. What else. En om de zak met strooigoed niet alleen te moeten vullen organiseert de Sint af en toe een feestje voor rijke genodigden. Ook in de UK, waar die parties als label “Dolce Vita parties” meekregen. Ons kent ons. Dat gebeurde ondermeer in de zalen van de Stowe School in Buckingham, waar oude verhalen over koterhopsen nog immer uit de schoorstenen kringelen en naast Ghislaine Maxwell nog meer figuren uit het zwarte boekje van onze Eppie acte de présence gaven tijdens voornoemde parties. Wat dacht u bijvoorbeeld van Sarah Ferguson, the Duchess of York. Of Lee Amaitis, het vroegere opperhoofd van Cantor in Londen. Liefdadigheid in optima forma. Zo maakte Saar en haar dochters poen over naar het Cantor Fonds en Lee op zijn beurt naar Saar's koterfonds: Children in Crisis. Leuk hè? Of ze die nog heeft valt even buiten ons putje, maar in New York runde ze een andere charitatieve koterclub: Chances4Children. Het hoofdkwartier was gevestigd op de 101ste verdieping van …..het One World Trade Center. Saar werd ten tijde van het optreden van het Flying Circus wel op het hoofdkwartier verwacht. Maar wat een mazzel, Saar was wat later. Ze werd tijdens het hoogtepunt van de Saudische show geïnterviewd in de studio van NBC. Waar een seintje van de Israëlische firma Odigo al niet goed voor was (1). Of waren er misschien meer seintjes waar we nooit iets van gehoord hebben? Je zou zweren van wel. Alleen al als je dit leest. Van Eppie naar 9/11. Niets houdt ons tegen. Stay tuned (JP).

(1) Vgl. onze artikeltjes over Odigo uit 2002.

Ok. Zeer waarschijnlijk parels voor de zwijnen. Maar we willen hopman Stef van het Ministerie van Bread & Breakfast en de jongens en meisjes van de Tweede Landdag toch even wijzen op een paar interessante artikelen over de schandalige gebeurtenissen in Venezuela. Eentje is er gewijd aan de nog warme rapportage van VN-vertegenwoordiger Alfred de Zayas (1). De ander is van de hand van onze zeer gewaardeerde collega John Pilger (2). En nu we toch wat alternatief bezig zijn: grut ook nog even gezellig rond in onze eigen serie “Gladiolen in Venezuela”. Het is weer eens wat anders dan de laffe happen uit de Hilversumse catering of de friettenten van de door die bolle van Jensen abusievelijk op de linkse hoop geveegde Van Thillo en Van Waeyenberge (3). Veel plezier. Stay tuned (JP).

(1) Dat is deze
(2) En dat is deze
(3) Zie onze serie “Uitverkoop”

De kritische uitlatingen over het Nederlandse defensie- en buitenlandse beleid door voormalig commandant der strijdkrachten Dick Berlijn (nomen est omen) in een groot landelijk ochtendblad vormen een opmerkelijk contrast met de slaafse Atlantische politiek van de regering Rutte inzake de escalatie jegens Iran door de VS. 'Nederland moet de bakens verzetten', zo meldt de voormalige straaljagerpiloot die opklom tot 's lands hoogste militair, ' hoe moeilijk dat ook zal zijn'. Zo niet onmogelijk -, had hij eraan kunnen toevoegen. Ons land is immers sinds 1945 door de VS bezet.
Aanleiding is het verzoek tot deelname aan een marinemissie in de Straat van Hormuz dat door Rutte welwillend is beantwoord. Zo'n verzoek is door de Duitse regering afgewezen, waarop Washington heeft aangekondigd haar troepen in Duitsland (voor een deel) naar Polen te zullen overbrengen. 'De coalitie van een' (alleen Engeland heeft voorzichtig medewerking toegezegd en Israël 'inlichtingen') zoals in de Amerikaanse pers omschreven zou in dat geval haar trouwste vazal verliezen.
Zover is het uiteraard nog niet, maar de uitlatingen van Berlijn (waarbij voormalig minister van BZ Bot zich aansloot) geven aan dat er binnen de gevestigde orde in Nederland sprake is van een verschil van mening over het onderwerp.
'Een radicaal anders veiligheidsbeleid' stelt Berlijn in het vooruitzicht. Alsof we het in Keulen horen donderen. Terwijl Berlijn groot pleitbezorger van de JSF was neemt hij nu 'politiek' afstand. De druppel was voor hem het verzoek van Washington aan Den Haag om troepen te leveren voor een militaire missie in Syrië die om 'militaire middelen op de grond' zou gaan. 'Tegenwoordig dwingt Amerika het af dat partners ze volgen'. Grappig uit de mond van een klakkeloze volger tot nu. Berlijn opteert nu voor een Europese Defensie. 'Strategische autonomie' van Europa.
Natuurlijk is het allemaal nog niet zover en is Berlijn b. d.. Maar het lijkt een voorbode van een kentering in Europa waaraan Nederland zich niet kan veroorloven zich te onttrekken. (WK)

1 reacties

Eerst maar een kwootje. Wtf. Je moet ergens beginnen. Komt ie:

“Epstein worked in concert with others to obtain minors not only for his own sexual gratification, but also for the sexual gratification of others”.

Komt uit een werkstuk van een beffenbatterij in een zaak die namens twee voormalige heuveltjes was aangespannen tegen een van de “others” die Jeffrey Epstein en zijn geile gappies faciliteerden bij het uitleven van hun sexuële koterfantasieën. In dit geval Ghislaine Maxwell, de jongste dochter van de in november 1991 fataal te water gelaten Robert Maxwell. Mediatycoon annex Brits parlementslid annex sayanim van de Mossad. In 2017 werd een zaak die door een van de slachtoffers in 2015 was aangespannen tegen Ghislaine geschikt. De bijbehorende paperassen gingen achter slot en grendel. Geheim. What else? Verschillende partijen, waaronder het dagvod de Miami Herald, gingen daartegen in beroep. Tot nog toe zonder succes. Maar als alles goed gaat komt de inhoud van die paperassen morgen ineens toch aan de orde bij een openbare gerechterlijke hoorzitting over het schimmige verloop van de rechtzaak versus Jeffrey. Diens tachtigjarige bef en sahbi (je moet met je tijd mee) Alan Dershowitz, die in sommige verklaringen ook als koterwipper werd weggezet, is een van de luitjes die voor het hekje mogen verschijnen. Hij heeft gisteren al aan de rechtbank laten weten, dat hij tijdens de zitting mogelijk gedwongen zal zijn om een deel van de in 2017 weggefrommelde geheime shit te openbaren. En namen te noemen. Met andere woorden, een stil advies aan de rechters om de pers buiten de deur te houden. Heerlijk helder. Wij wachten met spanning af. Eerst Ajax dan Alan. Het kan niet op. Stay tuned (JP).

En zo gaat het criminaliseren van pedofilie maar door en door. De affaire rond de app Stein brengt ook de laatste en meest indolente netgruwelaars in het geweer. Crook of niet, en omringd door crooks of niet, is het echter lerenswaard om terug te lezen wat de gezelfmoorde chanteur van de Groten der aarde ooit ter berde bracht omtrent kinderliefde (1). Want niet zo heel lang geleden was het dus geen misdaad om – met wederzijdse instemming en buiten de context van macht- verliefd te zijn onder de zestien. Niet op een sullige leeftijdgenoot maar op een spannende grote mens.

Ik ga hier putten uit eigen ervaring maar eerst even refereren aan grote en kleine letterkunde die gewijd is geweest aan deze vorm van affectie. Beginnen we natuurlijk bij Lolita. Kwam uit in 1952 en werd zo populair dat het in de zeventiger jaren bij de legendarische ECI-boekenclub in het pretpakket zat. Maar toen had ik het werk van Nabokov al gelezen. Als twaalfjarige. Dus vanuit het perspectief van de twaalfjarige. Heerlijk vond ik het. Wat een verademing na al het gelees over volwassenen die elkaar krijgen maar voor de gulzige meisjes van mijn leeftijd niets overlieten. Alleen die puistenknapen uit de schoolklas dan…

In Vlaanderenland deed mijn favoriete auteur Boon er nog een schepje bovenop. Lolita is een keukenmeidenroman vergeleken bij wat in de moerstaal aan ons voorgetoverd werd, in de hoedanigheid van Studet Steivekleut en Mieke Maaike. Mieke Maaike’s Obscene Jeugd liet geen register onberoerd, geen standje onbesproken (2). Mieke Maaike was geen meiske maar een Mata Hari, een Madam magica van de liefdeskunst. Iemand om een voorbeeld aan te nemen indien je van plan was om erotiek en sexualiteit in je leven serieus te nemen.

Zulks las ik en wat deed ik dan zelf? Wij hadden Segge en zijn vrouw Cathalijne. En het dorp onder Gent waar ik opgroeide. En mijn elf jaren. Segge was een robuuste man in een wit overhemd boven een bruine broek die kleurde bij zijn bruine korte krullen. Segge speelde trompet en gaf ons een tamboerijn en dan speelde hij niet van hupsakee maar de sterren van de hemel. En Segge had een staande woonwagen, in een nog kleiner dorp nog meer verscholen ergens in de Vlaamse Ardennen. Daar werden wij in het weekeinde door Segge en Cathalijne verwend. De jongens van die puisten mochten de wagen opknappen en in de tuin sodemieteren, wij meisjes werden door Segge getekend.

De man tekende ons. Op onze rug gezien. Hoofd en nek en ruggetje tot en met onze billen. Nooit benen of armen of voeten. Segge deed zijn beste best op ons achterste. Hij had daar iets mee. In de tekening kregen ze een steeds prominentere plaats. In feite werd de hele schets een bilpartij. De tekensessie startte in de kleren maar gaandeweg het uurke dat hij aan ons het stuk werkte, lieten zowel wij meiskes als Segge onze broekjes zakken. Uiteindelijk hoorden wij de tekenaar dan zuchtend roepen dat ‘het gereed kwam’ en wij ons mochten omdraaien. Het aanschouwen van Segge’s enorme tent gaf mij telkenmale een gevoel van fierheid. Ik met mijn elf jaren was hier en met hem geen blaag maar de oorzaak van de lichtjes in zijn ogen.

Segge raakte ons nooit aan. Dat was voor Cathalijne. Een struise blonde, met vingers zo warm als een poezelijf. Bij Cathalijne ging het niet om het kontje maar om het vingerwerk. Zij leerde ons dat onze vingers er niet waren om patatten mee te snijden. Zij noemde het tegen ons een ‘lesje in bloemschikken’. Ook bij Cathalijne werden wij fier. Aan het eind, wanneer onze vingers alles in beweging hadden gebracht, griende zij het uit. Met lange uithalen en diep vanuit de keel. Dat was nog eens iets anders dan een moeder of een buurvrouw die blerde en vloekte omdat de meiskes met strontvoeten over de pasgekuiste keukenvloer holden!

Maak ze af, de app Steins van deze wereld. Maar koester de kinderliefde… (gvd)

(1) zie hier.
(2) Mieke Maaike's obscene jeugd is een parodistische pornografische novelle van Louis Paul Boon gepubliceerd in 1972. De ondertitel luidt: Een pornografisch verhaal, voorafgegaan door een proefschrift "omtrent en in het kutodelisch verschijnsel bij aankomende kindwijfjes", waarmee student Steivekleut promoveerde.

4 reacties

Waar Carnaval al niet goed voor is! Zat ik net in een dip omdat de windkracht negen helaas tot een briesje afslankte terwijl de optocht door Oetluldonk nog moest beginnen, kwam op Radio Oranje het bericht door over Marco Kroon. Marco de Superbosschenaar, de stoere jongen die voor de echte Oetlul niks fout kan doen, was opgepakt. Kroon had niet zoals de vastenavondviering voorschrijft zijn leuter alleen maar uit zijn maillot hangen, hij had ook met em gezwaaid en to make matters worse geplast. Daarna had onze enige nationale held van het slagveld van de twintig kopstootjes die hij in zijn kaan gegoten had er eentje aan een toegeschoten diender uitgedeeld. Ik ben benieuwd wat ze op het Ministerie van Oorlog nu weer zullen bedenken om Kroon zijn medalje te laten behouden. Ik stel voor dat we hem minstens het nederlanderschap ontnemen. En dat niet omdat ie zich gedraagt zoals de modale Carnavalist zich gedraagt. Onderstaand stukkie schreef ik een stief jaartje geleden in een Bosch advertentieblaadje. Alaaf!

JoopFinland

Terugkeer van de helden
Ik heb me na verblijf van ruim twintig jaar elders verbaasd over menige zaak hier, zoals het door ons binnenhalen of weer binnenhalen van dingen waarvan we dertig, veertig jaar terug samen hadden besloten dat we ze niet (meer) wilden.
Zoals de helden, lees: de jochies die op school niet mee konden komen, de regenten van het schoolplein. Ze werden taxichauffeur of mochten in kazernes in de bossen raggen met tanks en -zoals onlangs nog eens bleek- elkaar verkrachten. Het leger en de dienstplicht: we schaften ze af en haalden opgelucht adem. Op de kamer van mijn oudere broer hing destijds een poster met daarop een dienstplichtige die met een jointje in zowel zijn oren als zijn mond een 'meerdere' liet raaskallen en mompelde 'Lamaarlullen'.
Nu hebben we weer een gebruiker in uniform, maar dan van het kwalijker soort. Marco Kroon, Oeteldonks eigen oorlogsheld. Heeft zijn speklaag vol mogen hangen met blik, als ridder in de orde van iets, de eerste sinds 1955. De laatste zal wel een Korea-ganger zijn geweest. In Korea is het nog steeds oorlog. Marco speelde soldaatje in Afghanistan. Daar is het ook nog steeds oorlog. Marco's verschijning heeft voor de Afghanen dus niets opgeleverd, maar voor Marco zat er wel wat in het vat. Hij kocht een bekende drugskroeg in de binnenstad en gebruikt daar sindsdien zijn contacten in de Afghaanse opiumwereld.
Nu is oorlog een vies spelletje, zoals we allemaal weten ook zonder dat we ons er in hebben begeven. Marco heeft in Afghanistan doden gemaakt en omdat de kerel dat in opdracht deed, heeft hij een zwijgplicht. Marco begrijpt dat en houdt zich daaraan zolang hij in zijn kroeg in blaffers en lijntjes coke mag dealen. Maar Marco is en blijft een ongeleid projectiel, zoals iedereen die uit de oorlog komt. Hij heeft zijn vriendin nog niet doodgeslagen, zoals een collega-held van hem wel heeft gedaan, maar Marco praat af en toe in de Telegraaf. Zo ook vorige week.
Men waarschuwt dat de onderwereld die zich aan drugs en wapenhandel verrijkt, zich in de bovenwereld, en dan met name in de lokale politiek gaat manifesteren. Dat wordt dus Marco Kroon, onze held, over een paar jaar als kandidaat bij de gemeenteraadsverkiezingen...

(Verscheen eerder in Stadsblad Den Bosch, op 27 januari 2018)

Het bombardement door Syrische en Russische gevechtsvliegtuigen (video) van een Turks konvooi op weg naar Khan Sheikhun (een stad bekend van de nep-chemische aanval door de Witte Helmen georganiseerd door de Britse geheime dienst) luidt een nieuwe fase in van de Astana akkoorden tussen Iran, Rusland en Turkije over de provincie Idlib. Die zou gedemilitariseerd worden en ontdaan van terroristen. Geen van beide is gebeurd. Turkije was bezig Hayat Tahrir Al-Sham (Al-Qaida) vanuit Afrin te bevoorraden, dat bij Khan Sheikhun in een hevig slag verwikkeld is met het Syrische leger en dreigt onder de voet te worden gelopen. De stad was sinds 2014 in handen van de rebellen.
Deze escalatie gebeurt een paar dagen nadat Turkije en de VS een akkoord hadden bereikt over een bufferzone ten oosten van de Euphraat, het gebied in handen van de Koerdische YPG/SDF. Volgens het akkoord zouden de Koerdische troepen zich terugtrekken en hun zware wapens uit een zone van twintig kilometer langs de Turkse grens verwijderen.
Het sturen van het omvangrijke militaire konvooi kan daarom slechts uitgelegd worden als een test door Turkije van in hoeverre de Astana akkoorden nog standhouden.
De Russische president Poetin, op bezoek bij de Franse president Macron, antwoordde op de dringende oproep van Macron een staakt het vuren in Idlib in acht te nemen met 'We steunen het Syrische leger in hun pogingen een eind te maken aan de terroristische dreiging'.
Volgens berichten in de Turkse pers hebben hun rebellen Khan Sheikun vandaag (dinsdag) inmiddels opgegeven. (WK)

1 reacties

Aan de geboorte op 13 juni 2013, drie maanden na de dood van de Venezolaanse president Hugo Chavez, was weinig ruchtbaarheid gegeven. Met als resultaat dat die blijde gebeurtenis alleen in verre uithoeken van het internet enige bescheiden aandacht kreeg. En dat is fucking jammer, want het kind van een paar rechtse Colombiaanse kluppies en ene Frank Holder, dat als “Strategisch Plan voor Venezuela” het licht zag, mag dan zonder de aanwezigheid van een ezel en een os zijn entree hebben gemaakt, het was niet van belang ontbloot. Vooral dankzij de aanwezigheid van die meneer Holder. Een “voormalig” CIA-agent, die als een soort economic hitman al een naam had hoog te houden in toute Latijns-Amerika. Wat dat Strategisch Plan behelsde hebben we eerder in deze serie al uit vaatdoeken gedaan: Venezuela rijp maken voor een regime change door het economisch langzaam te wurgen en na het al dan niet Maidanvertrek van president Maduro de opbrengsten van de olieverkoop netjes thuis te bezorgen bij de top 100 van de westerse spaarvarkenhoeders. Daar waar het hoort. Nou lijkt het alsof onze Frank pas in 2013 de Venezolaanse arena betrad. No way José. Zo liet hij bijvoorbeeld in 2010 de Venezolaanse “zakenman” Rafael Sarria na betaling van een toegangskaartje ter waarde van ettelijke meloenen instappen bij zijn fleurige handelsvehikels in Florida, waaronder SAI Advisors Inc. en Noor Plantation Investments. Vehikels die in de jaren daarna als front dienden voor frauduleuze kunsten, het wassen van riekende flappen, het beleggen van afgeroomde Venezolaanse oliedollars en meer van die circusattracties. Zonder enige twijfel met amigo Frank in een dubbelfunctie. Dat kwam vorig jaar in het zoeklicht toen de Amerikaanse overheid de boel opdoekte en Sarria ervan beschuldigde stroman te zijn van Diosdado Cabello. Een van de machtigste politieke figuren binnen Maduro's politieke apparaat. Nou maken corruptie en criminele narigheid overal ter wereld een vast onderdeel uit van de carnavalsoptocht. Op kosten van de niets vermoedende toeschouwers aan de kant van de weg. Dus ook in Venezuela. Wat dat betreft zou de story over Cabello en Sarria gewoon waar kunnen zijn. Maar deze serie refereert niet voor niks aan Gladiolen. Hoe dit ook zij, de voor de hand liggende arrestatie van de Venezolaanse boosdoeners en hun handlangers was onder de huidige omstandigheden niet aan de orde. De arrestatie van Frank moet een eitje zijn geweest. Zou je zeggen. Alleen, het gebeurde niet. U begrijpt waarom. Maar er was meer. Stay tuned (JP).

Terwijl tijdens de vakantieperiode bij uitstek augustus het protest van de Gilets Jaunes is geslonken (in Parijs en Toulouse nog maar enkele honderden demonstranten op straat) is bij Acte 40, de veertigste zaterdag op rij dat betogers de straat opgaan, sprake van een opmerkelijke 'internationalisering' van de beweging die tot een even opmerkelijke scheiding der geesten heeft geleid: de demonstratie van afgelopen zaterdag stond in het teken van solidariteit met de opstand in Hongkong, waar de betogers zich op hun beurt met de Gele Vesten hadden gesolidariseerd. Dit leidde tot een afstand nemen door voorman van het eerste uur Faouzi Lellouche van deze opstelling. Oftewel een splitsing tussen voor- en tegenstanders van deze 'internationalisering'. Lellouche en anderen willen het bij de vertrouwde doelstellingen van de beweging houden: de belangen van de bevolking, de brandstofprijzen, de koopkracht en het referendum op initiatief van burgers, om er een paar te noemen. En natuurlijk het verdwijnen van de regering Macron en zijn gehate minister van Binnenlandse Zaken Castaner in het bijzonder.
Het zal duidelijk zijn dat de macht deze tegenstelling zal gebruiken om het verzet verder in de marges te duwen en te bagatelliseren, in nauwe samenwerking met de media in handen van het grootkapitaal. Volgens peilingen zou tachtig procent van de bevolking inmiddels van mening zijn dat de Gilets Jaunes hun doelen voorbijgestreefd zijn en moeten stoppen met manifesteren.
Ik vermoed dat ze zich te vroeg rijk rekenen. De tijd zal ons leren of dit spelletje lukt. Voor hetzelfde geld nemen de protesten in de herfst weer toe. Maar zeker is dat deze 'internationalisering' een belangrijk verschil van inzicht binnen de Gele Vesten aan het licht heeft gebracht.
Vanuit het gezagsgetrouwe Nederland valt een goede inschatting moeilijk te maken. Opstandigheid en verzet tegen 'het van god gegeven gezag' staan zo ver af van de Nederlander dat een juiste inschatting voor hem niet te maken is. Zwarte Piet en het boerkaverbod, de rest gaat hem of haar boven de pet. Dit dociele volk van oranjelol en met de pet in de hand groeten als de baas passeert heeft haar glorieuze geschiedenis van verzet (tegen de Spaans-Habsburgse overheersing) ingeruild voor infantiliteit en consumentisme. 9000 mensen telde het verzet tegen de nazi-bezetting. De rest 'maakte er het beste van'. Laten we dat nooit vergeten.
In Frankrijk, waar ondanks een extreem gewelddadig en repressief regeringsbeleid het protest zo lang voortduurt, gelden gelukkig andere wetten. Daar is verzet normaal.
De beweging zal deze inzinking te boven komen. Want er is niets veranderd sinds de protesten hun aanvang namen. Op 17 november aanstaande is het een jaar geleden dat ze begonnen. Het naderen van die datum zal een nieuwe impuls geven. (WK)

2 reacties

Na de verschrikkelijke intimidatie in MSM (de gele vestjes werden immers achtereenvolgend van 'haat jegens' immigranten', 'vrouwen' en laatstelijk 'joden' beschuldigd, probeer dan maar overeind te blijven) blijven de meest gemotiveerde en vastbesloten demonstranten over. Dat maakt de kans op verharding en excessen groter en dat is de strategie van de regering Macron. De Europese verkiezingen moeten de woede verder temperen. Geen sprake van. 

De gifbeker zal door de macht geheel leeggedronken moeten worden. (WK) 

1 reacties

Moord? Zelfmoord? Ongelukkie? Appartementje in Tel Aviv? Wat er ook gebeurd is, een ding is zeker: Jeffrey Epstein is afgevoerd. Die komt dus niet meer voor de kadi. Ja zeggen wijsneuzen dan, maar zij van Maxwell zit nog open en bloot ergens een hamburger te kanen. Die raden wij aan om niet achter op een luxe jacht te gaan staan en/of te verhuizen naar een oord waar ze schijt hebben aan subpoena's. Geheel in de traditie waarin dit soort VIP-gerelateerde gevalletjes worden opgelost. Bewijs voor die stelling? Herinnert u zich deze nog? De “zelfmoord” van Carole Kasir. We hebben in deze roemruchte serie heel wat aandacht besteed aan haar kontjesoutfit in Zuidwest Londen en de cliëntenlijst vol VIPS en ander ongerief. De belangrijkste namen vindt u hier terug. Leuk op een grauwe zondag als deze. Zegt u? Demmink? Salomonson? Heineken? Nooit van gehoord. Stay tuned (JP).

Vers van de pers. Vanochtend heeft de Belgisch Limburgse rechtbank van eerste aanleg in Hasselt besloten dat Sjef Dockx, Stephan Raemaekers, Christian Deprez en nog een stel NN-ers in staat van beschuldiging worden gesteld. Ordinair uitgedrukt voor alle vuige kunstjes die ze in het verleden hebben toegepast om het leven van de coole uitvinder Koenraad Kunnen tot een hel te deformeren en een kleine vloot aan investeerders listig op een verraderlijke zandbank te manouvreren. Veertien dagen geleden werd nog geprobeerd om deze zitting een zetje naar een onbekende latere datum te geven. Met de smoes dat de bef van Sjef in het buitenland vertoefde en tussen de kwabben de stille hoop, dat van uitstel op de een of andere manier afstel kon worden gefrutseld. Maar de bef in kwestie bleek gewoon achter zijn bureau te vertoeven, dus die vlieger stortte ergens bij Hasselt ter aarde. Wil overigens niet zeggen dat de mogelijkheden tot tijd rekken nu uitgeput zijn. Een hoger beroepje op de beslissing van vanochtend behoort bijvoorbeeld tot de mogelijkheden, hoewel dat voor de betrokken rakkers weinig tot niets zal opleveren. Al met al zal deze zaak naar verwachting nog voor de Omloop van het Volk van 2020 de meet bereiken. In de tussentijd kan ook nog een besluit vallen over het aanspannen van nog een zaak tegen eerder genoemde Vier Musketiers en hun voetvolk. Zij zouden namelijk de middelvinger naar het Brusselse zwerk hebben geheven bij het irregulier op de markt zetten van hun nieuwe medische apparatuur. Oftewel een lancering zonder Europees keurmerk, waardoor het kwartet technisch gezien de volksgezondheid in gevaar heeft gebracht. Hoe dit ook zij, volgens ons gaat het hier om een formidabele zaak. En je mag verwachten dat ook de Belgische msm zich als een roedel wolven op dit smakelijke hapje zullen storten. Hoewel het gerucht wil, dat ons Sjef aka Adolf (1) al een ernstige waarschuwing heeft laten rondgaan, dat bij eventueel uitserveren van dit hapje de advertentieruimte een flink hiaat zou vertonen. Wij wensen onze collega's van de officiële “vrije” pers veel sterkte in deze sombere tijden. Stay tuned. (JP).

(1) Zie aflevering 43

hersenloze wetenschap of inhoudloze mensheid?

Sinds jaar en dag, worden we verrast met de ontdekkingen van de breinwetenschap: ‘zie, de wondere wereld van het Brein!’ Het brein waarover wij als kleine kinderen die een nieuw ABC leren, ons mogen verwonderen en waaraan we zeer zeker niet mogen twijfelen. Nu twijfel ik er niet aan dat de wetenschap allerlei brein-processen op nano-niveau kan naspeuren, maar daaruit consequent de conclusie trekken dat brein en psyche indentiek zijn, is mijn inziens eerder een filosofische conclusie, dan gestoeld op wetenschappelijk onderzoek.

Uit een andere hoek van de wetenschap, de Psychologie, komt dan ook geregeld de kritiek, dat de breinwetenschappers alles reduceren tot brein-chemie, en geen antwoorden geven noch weten op het ontstaan van psychiatrische klachten gerelateerd aan opvoeding, gedrag en traumatische ervaringen. Erger, stelselmatig omzeilen breinwetenschappers het bestaan, de rol en betekenis van psychologie. In feite kun je bijna spreken van een stille karaktermoord op de psychologie door brein wetenschappers. Is dat wetenschappelijk gedrag of slechts chemie?

In een interview met een leidende kinder-psychiater werd de vraag gesteld, in hoeverre is bijvoorbeeld een zogenoemde ‘gaming’ verslaving gerelateerd was aan brein-chemie? Waarop de psychiater nuchter antwoordde dat zijn ervaring was, ‘dat brein-chemie gedrag volgde, en als het gedrag werd bijgestuurd door de persoon zelf of door interventie, de brein-chemie weer in evenwicht kwam.’

In een langdurig wetenschappelijk onderzoek naar relaties, bleek dat het kapot gaan en standhouden van relaties niet puur verklaard kon worden aan de hand van milieu en emotionele overeenkomsten tussen beide partners; maar breinwetenschappelijk processen wezen naar een DNA geschiktheid en beperking. Klinkt bijna boeiend, ware het niet dat psychologie en sociologie op geen enkele wijze in de presentatie en conclusie vermeld werden. Ze bestonden gewoon niet.

Wat een potentieel interessant onderzoek had kunnen worden, verzandt in een arrogante these, dat de duurzaamheid van relaties afhankelijk is van DNA. Dat is dus een aanname, geen feit.

Emoties worden gereduceerd tot een brein chemische reactie die erfelijk bepaald is, en slechts binnen een bepaalde context en reikwijdte, werkzaam en positieve resulaten kan opleveren.

Nu, is deze strijd tussen mechanische denkers en de psychologie nieuw?  Nee, in 1917 vertelt Jung in zijn boek ‘Psychologische Typen’, al hoe wetenschappers stellen dat hersen-reacties de psychische reacties bepalen, waar Jung juist uit ervaring het tegenovergestelde beweerde.

De brein wetenschap van nu gaat nog een stap verder, zij reduceert de mens tot zijn brein, en omschrijft de psyche als een construct van het brein, een chemisch gevolg dat gereguleerd kan worden met behulp van inzichten in de brein-chemie.

Klinkt verdacht veel op een nieuwe poging de psyche door medicijnen te structureren en te reguleren. Waarom zouden deze nog onbekende niet geteste brein-chemie medicijnen betere resultaten opleveren? Schuilt hier niet het gevaar van winst maken ten koste van ... ? Zeker omdat je over de medicijnen industrie de laatste tijd niet veel positiefs hoort, schaamteloze zelfverrijking door onverwachte prijsverhogingen, het niet meer produceren van medicijnen waarvan het patent is verlopen. Dat is de industrie die ethisch verantwoord met nieuwe brein-chemische medicijnen zal omgaan? Misschien als je vroom gelooft dat zij weldoeners der mensheid zijn.

Maar ik vrees dat de brein wetenschapper nog even gedachteloos doorgaat op de ingeslagen weg, stil de psychologie negeert of wegwuift, of reduceert tot breinchemische processen.

Wetenschappers zijn helaas ook maar mensen, en hang naar roem en winst, spelen ook daar soms een belangrijke rol, uitsluiten, doodzwijgen of monddood maken van concurenten regel.

Is dat ook allemaal DNA en brein-chemisch bepaald, dat soort gedrag? Kun je niet beter eerst een brein chemisch therapie verzinnen tegen dergelijke onwetenschappelijke motieven?

Maar goed, mijn spiegel-neuronen zijn blijkbaar uit harmonie met het DNA van Tijd en Cultuur. Ik ben ogenschijnlijk onaangepast, mijn brein-chemie en DNA niet in staat tot vrome bewondering en aanhankelijkheid van wereldschokkende ontdekkingen die de menselijke persoon, de psyche reduceren tot een chemisch concept, een DNA freak, een ja, ja wat? Hebben we nog het wel over de Mens waar de Verklaring van Universele mensrechten op van toepassing zijn?

Zijn die rechten geen brein-ethische-illusie? Hoe verklaar je überhaupt het ontstaan van filosofie en ethiek via brein chemie? Of is ons brein voorbestemd om als vroom gehypnotiseerd konijn robot Sophia te bewonderen als de Ideale-Vrouw van de toekomst? U weet wel die robot met het schuimrubberen persona van een sprekende etalage pop, die zelf op vooraf ingeleverde vragen onzinnige antwoorden gaf, ‘we the robots will bring peace to the world’, en op elke niet voorgeprogrammeerde vraag ‘gooblediegook’ antwoorden gaf. Tsja blijkbaar hoopt de bouwer dat hij miljardair wordt met dit soort robotten.

Een nieuwe brave wereld, een ‘noveau gentile monde’ gloort ons tegemoet.

De enigste ‘new brave world’ die ik me herinner was de deprimerende roman van Aldous Huxley.

Het was licht, het was donker, een vierde dag...

2 reacties

Goedemorgen lieve schooljeugd van Nederland en omstreken, en een speciaal welkom voor jullie collega’s van het ds. Pierson College in Den Bosch. Da’s bij mij hier om de hoek! Ik heb iets speciaals met jullie. Da’s niet alleen omdat ik jullie dagelijks bij de buurtsuper voor de schappen met de kanoos zie staan chillen. Jullie hebben ook ooit iets met mij samen gedaan. Vrijwilligerswerk. Twee jaar geleden alweer. In de buurttuin. Ik heb geen idee of en hoe die dag in jullie geheugen is blijven steken maar ik heb er destijds een stukje over geschreven, voor de weg-is-weg en op-is-opkrant. En de buurtkrant nam die weer over. Staat nog steeds in het internet, die spreekbeurt van me. Ga maar kijken.
Jullie halen ook wel es de serieuzere bladen. Ik bedoel, het Brabo Dagblad beschouwt zichzelf als veul meer dan die weggooikrantjes en het was dit fameuze blad dat over jullie schreef begin deze maand. Ga maar weer kijken voor wie het destijds niet gezien heeft. Kun je ook aan opa en oma laten zien desnoods.
Jullie mogen dus niet klimaatstaken. Scholieren mogen sowieso niet staken, vindt jullie rector. Want dat kost tijd en die tijd gaat ten koste van onderwijstijd, is ongeveer de redenering. Hmmm. Hoe zat dat dan op die mooie lentedag in 2017, in onze gezamenlijke tuinhappening? Was dat alleen maar leren, leren, leren voor jelui en zo ja of zo nee, onder welk motto en wie werd daar beter van? Die dag op die groenheuvel werd georganiseerd in het kader van een nationale vrijwilligersdag. En de naam van de organisator van die dag staan nog steeds op een shirtje dat hier bij ons in de wasmand ligt.
Ik wou dat shirtje toen niet aantrekken. Waarom niet? Lees maar mee: op de rug ervan gaat het van Vraag maar raak, onder het woord Organisatie. Maar op de borst gaat het van klitsklatsklandere: NLdoet, wij doen mee, uitroepteken, op een oranje ondergrond. En daaronder: Oranje Fonds, voor sociale initiatieven, brengt ons bij elkaar. Hmmm tja. Moet ik bij jullie Oranje en alles wat daarmee te maken heeft introduceren? Mij dunkt van niet. Jullie zijn oud en wijs genoeg om te weten dat de Oranjes een zeventiende-eeuws fenomeen vertegenwoordigen waarvoor menigeen in NL niets nada wil doen of laten. Niet buigen, niet betalen, en ook niet een dag van school wegblijven.
Want kijk lieve meisjes en jongens, het is in dit leven met alles van kiezen of delen en de medaille heeft twee kanten. Waarom mogen jullie straks eind april niet naar school, omdat die koning zijn verjaardag viert? Dat is toch bij uitstek weg van jullie onderwijstijd? Dus ik zou jullie willen voorstellen: stap straks de klas uit, haal bij de super een extra zak chips en ga daarmee met een mooi klimaatspandoek op de Bossche markt tussen het carnavalsgespuis staan. En komt vrijdag de rector aan met van dit en dat en straf en zo, dan beloven jullie plechtig en hand-erop dat jullie op 27 april de verloren tijd komt inhalen, als het moet met een uurtje extra.
Wedden dat jullie dan weer het Brabo Dagblad halen?
JoopFinland

Je kon erop wachten. Nee, niet op het busje. Op de zoveelste wedergeboorte van Greet Hofmans in de msm. Nu naar aanleiding van het heengaan van prinses Christina. Zowel ter wereld gekomen met een oogafwijking als een op althoogte verblijvende zangstem. Dat laatste was leuk voor tussen de schuifdeuren, dat eerste was minder gezellig. Omdat het reguliere kwakzalvergilde niks doen kon voor haar dochter riep koningin Juul de hulp in van Greet, die ondermeer te boek stond als alternatief geneeskundige. Die hulp van Greet hielp geen reet, maar desondanks groeide haar wat zweverige invloed op Soestdijk gestaag. Zo zelfs dat er mensen waren die haar aanzagen voor een kleinkind van Ras Poetin (zo zie je maar van Ras naar Vlad is maar een kleine stap). Wat Christina's vader, de van Nazi naar verzetsvierder getransformeerde prins Bernhard (rip), daarna in het geniep uitvrat om Greet het bos in te helpen, mogen we als bekend veronderstellen. Daarmee was overigens de kous niet af. Dat wil zeggen, wel die van Greet. Niet die van Bernhard. Zo gaat het verhaal, dat een lid van Bernhard's louche 1001-club ook nog even in de poppetjes van Christina's ogen heeft gekeken. Ene Joke aka Joky Maasland, later Van Dieten (rip). Een mevrouw die zich aanvankelijk bezighield met skieën, autoracen en de import van Italiaanse voitures als Ferrari's, Maserati's en Alfa Romeo's, maar in aanzienlijk zweverige sferen terechtkwam toen zij een kristallen doodshoofd op de kop had getikt, dat zij een helende werking toedichtte. Dat op de kop tikken gebeurde niet in de jungle van Peru met hijgende Russen in haar nek (1), maar gewoon in een rariteitenshoppie. Haar verzameling groeide in de loop der jaren uit naar 11 exemplaren. Geinig detail: eentje noemde ze Jut en een ander Jul. Of Joky wel succesvol was? Gaat u eens in gesprek met een ouwe eik in de omgeving van Soestdijk. Liefst zonder rupsen. Je weet maar nooit. Voor een andere en serieuzere poging trok onze koninklijke handelsreiziger naar de overkant van de grote plas. Dat was eind jaren zestig van de vorige eeuw. Daar consulteerde hij een dokter Morrison. Die schijnt wel enig succes te hebben geboekt bij Christina en als dank sloeg Bernhard hem in de grote appel tot ridder in de naar narigheid riekende Orde van Sint Jan van Jeruzalem (OSJ). Meer daarover kunt u terugvinden in aflevering 1 van onze serie “De achterzijde van het beursschandaal”. Zo, bent u weer helemaal op de hoogte. Stay tuned (JP).

(1) Vgl. de film “Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull”.

3 reacties

Nooit gedacht, toch gekregen. Na 11 jaar heeft de federale kadi Kenneth Marra een paar dagen geleden in Florida gemengd gehakt gemaakt van de stiekeme koehandel tussen het OM onder leiding van de tegenswoordig als Amerikaanse minister van Arbeid rondspringende Alexander Acosta en de dure uurtjesbeffen van kindervriend Jeffrey Epstein. Met de plea deal die bij die handel ontstond was op zich misschien niks mis binnen het idiote Amerikaanse rechtssysteem, maar door het geheimhouden ervan konden de voormalige heuveltjes die het slachtoffer waren geworden van “oom Jeffrey” juridisch de facto geen verdere stappen meer tegen hem ondernemen. En dat was volgens Kenneth in strijd met de wet. Hoe komt zo'n man erop zou je zeggen. Maar goed, de betrokken dames en hun beffen waren er blij mee. Niet dat ze strafrechterlijk Jeffrey nog voor zijn ballen kunnen trappen (ne bis in idem), maar misschien is er civiel nog wat tegen die geile patjepeeër te verhapstukken. En net zo misschien horen we nog iets over de andere deal die oompje Jeffrey heeft gesloten ten tijde van de koehandel met OM. Die met de FBI (1). Een deal die zonder twijfel een belangrijke rol heeft gespeeld bij het tot stand komen van de strafmaat: 13 maanden nachtelijk verblijf in een fluwelen nor. Wat heeft Jeffrey allemaal verteld aan de Feds over het naaipatroon van oompjes als Bill Clinton, Donald Trump, Kevin Spacey, prins Andrew, Ehud Barak, Rupert Murdoch, prins Salman, John Kerry, Henry Kissinger, Tony Blair, Richard Branson, Bernie Ecclestone, (wie weet) Freddie Heineken en meer van dit soort rijke afzwaaiers? Al dan niet gelardeerd met lichtbeelden. Dat moet toch ongelooflijk kaassie zijn geweest voor het toenmalige baasje van die Feds. Wie dat was? Robert Mueller. Ja, dezelfde Robert die ondermeer wat heeft rondgestoeid met het verhaal, dat The Donald ooit heeft zitten te loeren naar een paar plezierige dames die hun vloeibare behoefte deden in een Moskous hotelbed. Geen wonder dat die man eruitziet of ie onder lijn 7 heeft gelegen. En nou maar hopen, dat in de nabije toekomst een stel Marokkaanse Nederlanders die indertijd als Marokkaantje bij oom Frits Salomonson aka Salo aka Salaud aan de Keizersgracht werden afgeleverd nog eens over hun eer heen zullen stappen en een gespecialiseerde bef in de arm nemen. Wat in Florida kan moet ook in Amsterdam kunnen. Stay tuned (JP).

(1) zie de vorige aflevering.

Grrr. Eerst word je half juli als eigenaar van een drugsschuit te kijk gezet (1). En nog geen maand later komt je warme connectie met Jeffrey Epstein bovendrijven. Dat is zwaar vagina voor je reputatie zou je zeggen. Maar voor een spaarvarken als JP Morgan Chase betekenen zulke berichten niet meer dan een scheet bij windkracht tien. Ze verwaaien in een fractie van een mum. Trouwens, bij welke bank niet. Jeffrey onderhield een speciale band met James E. Staley. Een topper bij Morgan, die er niet voor terugschrok om Eppie te bezoeken in Florida toen de heuveltjesgourmand zijn strafje van 13 maanden deels “uitzat” op zijn kantoor. In april 2015 ging James, die toen al was overgestapt naar het qua reputatie niet veel betere Barclaysvarken, nog eens bij Jeff op visite. Ditmaal op Lolita-eiland. Samen met zijn echtgenote. Mogelijk om te ontkomen aan rek- en strekoefeningen met minderjarigen. Tenzij zijn echtgenote ook wel van pikante activiteiten buitenshuis hield. Dat de bankster Jeffrey's massageavonturen voor lief nam kwam voort uit de vele cliënten die de moderne versie van Crusoë bij Morgan Chase over de drempel had geholpen. Zaken zijn zaken. Daarnaast wist Eppie ook leuke deals te brokeren. Zo had hij samen met James in diens Morgan Chase-tijd een meerderheidsaandeel veroverd bij Highbridge Capital Management waar ene Glenn Dubin op de brug stond. En laat die Glenn zich nou ook een paar keer te buiten zijn gegaan aan het wippen van een heuveltje uit Jeff's uitgebreide assortiment. Jawel. Dat zijn wat vette details uit dit uitgebreide artikel. We hadden ook kunnen verwijzen naar het Financieele Dagvod. Dat schijnt over deze materie ook iets geboerd te hebben. Maar sinds november 2015 hebben we iets tegen hoofdredacteur Jan Bonjer (2). Dus daarom doen we dat maar niet. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 6 van de serie “Van Damascus naar Gioia”.
(2) Zie voor Bonjer de serie “Tussen premies en piraten”.

Lieve schooljeugd van Nederland en België! Hoe is het met jullie Duits? Of kun je tegenwoordig beter vragen: ‘How is your German?’ Ik wilde jullie vanmorgen, voordat jullie weer lekker gaat spijbelen en actievoeren, bijpraten over de RAF. Nee, niet de Royal dit en dat van die Britten, maar de Rote Armee Fraktion, da’s zo Duits als Duits maar zijn kan.
Ik was van jullie leeftijd toen de RAF het nieuws bepaalde, niet alleen bij de buren maar ook bij ons luitjes van de gestampte pot. Sterker nog: er was zelfs een Nederlander lid van de RAF. Kijk maar es op dit mooie filmpje in YouTube. Het is alweer uit 2003 maar zeg nou zelf en eens heel eerlijk: zou je niet zo’n meneer met zo’n verhaal als leraar gehad willen hebben? In plaats van die droogkloot in dat snelle pak die elke week bij komt klussen in jouw klas met een ‘college’ over geld beleggen?
Er staan meer filmpjes over de RAF, of de Baader-Meinhofgroep zoals de club ook wel werd genoemd online en er zijn ook goeie boeken over verschenen. Jutta Ditfurth schreef hét standaardwerk over Ulrike Meinhof, Gerd Koenen dat over de achtergrond van de andere vrouw op de voorgrond in de beweging, Gudrun Ennslin. En ook een heel dik en heel gek boek over die tijd en die jeugd, met de prachtige titel Die Erfindung der RAF durch einen manisch-depressiven Teenager im Sommer 1969.
OK, de RAF was wel heel erg Duits en ook heel erg van die tijd. Wie toen zeventien was en in Beieren of Hamburg geboren, die was flink in de aap gelogeerd. Met alleen maar voetbal op de televisie en slagermuziek (ja echt, zo noemen ze daar hoempa en carnavalsdeuntjes!) op de radio. Goeie films werden toen in Frankrijk en Italië gemaakt en er was nog geen Duitser die Frans sprak, laat staan.. juist. Goeie wiet kon je alleen maar in Amsterdam scoren en daar moest je ook naar toe voor een abortus. Voeg bij dat alles nog een pa en ma die als half- of hele wees uit de oorlog waren gekomen en het moge je duidelijk zijn dat Sweet sixteen voor je Duitse lotgenoot van Damals niet opging.
Het gekke met die RAF is: eigenlijk waren de leden van die eerste generatie zoals ze later zijn gaan heten, maar heel even aktief. Daarna hebben ze vooral vastgezeten. Ook dat ze zoals ze zelf zeiden ondergronds gingen, komt op ons van 2019 vreemd over. Moet je je 1970 voorstellen: een wereld zonder internet, zonder bewakingscamera’s, zonder huisnummers in de oude, weggebombardeerde Duitse binnensteden. Daarin was het toch niet zo moeilijk om foetsie te wezen als tegenwoordig. Die lui beroofden banken om aan geld te komen en ragden de hele dag rond in gestolen auto’s. Dat is voor jullie niet meer weggelegd.
Maar goed: waar ik het vanmorgen met jullie over wil hebben is een ideetje dat ik kreeg bij het lezen over de RAF. Een idee dat ze uitvoerden en dat jullie vandaag ook weer zouden kunnen uitvoeren. Het is afkomstig van die Ulrike Meinhof, en ik vind het zelf geniaal. Meinhof wilde dat de mensen in de RAF hun eigen leeftijdgenoten gingen bevrijden. Net als nu zat toen wie er echt geen zin in had om ja te knikken niet op school maar in een inrichting. Onaangepaste jeugd, kinderen die niet willen deugen, werkschuw tuig, het is van alle tijden en is altijd opgesloten geweest. Dus Meinhof trok de gekkenhuizen en de antiverslavingsklinieken in, als het moest verkleed als pillendraaier, en maakte die gasten klaar voor de strijd tegen degenen die ze hadden gediagnosticeerd en opgesloten. Voor die kids werden adresjes georganiseerd -Meinhof had er zelf een stuk of zeven in huis- en eten en drinken, en ze kregen een rol in de beweging, zoals de RAF zich noemde. Vrijheid dus.
Kijk, dat vind ik nou een mooie taak voor jullie strakkies. Ga gewoon es zo’n bos in waar ze kids als jullie vasthouden, en gekken in het algemeen en TBS-ers in het bijzonder. Een goeie koevoet en een nijptang mee en let them fly over the cuckoo’s nest (1)!
Even een tussenstandje: in Groningen en Nijmegen zijn studenten vandaag in staking, in Amsterdam lopen een paar scholen om 12 uur leeg. Het gaat goed dus ook al blijft het in de kutmedia gaan over wie is de mol en kunnen we straks nog wel met pensioen. Op naar de tiende maart wanneer men massaal voor het klimaat gaat demonstreren! Veel plezier met elkaar en wij treffen elkaar hier volgende week weer.

JoopFinland

(1) naam van een bioscoopfilm uit 1975, met voor het eerst de rollen in de inrichting omgedraaid.

12 reacties

Het zal kunnen overkomen als een poging om Trump wit te wassen, maar ik moet vertellen wat ik denk wat de affaire Epstein behelst, buiten het afschuwelijke misbruik. De timing was niet toevallig: na het mislukken van Russia-gate en het debacle van het Mueller-rapport moest iets anders gevonden om de 'verkeerde persoon in het Witte Huis' (ipv Hillary Clinton die al lang oorlogen tegen Iran, Venezuela en Noord-Korea was begonnen) ten val te brengen en te garanderen dat hij in 2020 geen tweede termijn kan beginnen. De '2e kans', na de 13 maanden die Epstein in de lik moest overnachten terwijl hij overdag in zijn domein in Palm Beach kon 'werken', voor een rechtszaak nu in New York bood die mogelijkheid. De implicaties voor Trump (zijn buurman in Florida) waren en zijn voldoende om hem mee te sleuren in Epstein's val, ook al is de hoofdverdachte nu dood.
Niet alleen bestaan er beelden van Trump met Epstein, er zijn zijn uitlatingen over hem en zelfs een verklaring van een slachtoffer dat ze in 1994 door Trump zou zijn verkracht.
Om het nog wat ingewikkelder te maken was Trump's minister van Arbeid, Alexander Acosta, de Openbaar Aanklager die in 2008 de deal over de 13 maanden maakte. Acosta vertelde, voor hij aftrad dat hij dat had gedaan omdat hem was verteld dat Epstein 'bij de geheime diensten hoorde' en 'een maatje te groot voor hem was'.
En, nu wordt het echt 'toevallig': de vader van William Barr, minister van Justitie, verantwoordelijk voor het gevangeniswezen, was het schoolhoofd dat Epstein, zonder enig diploma, als wiskundeleraar benoemde op de 'Dalton school'. William Barr werkte eerder voor het advocatenkantoor dat in 2006 zowel als nu Epstein bijstond.
Trump zit er, al wordt hij door de advocaten van Epstein's slachtoffers vrijgepleit, dus midden in.

De autopsie van het lichaam van Jeffrey Epstein was zondagavond afgesloten, maar vandaag woensdag is de uitslag ervan nog niet gepubliceerd. Waarom.
'Stroomstoring'. Daarom zijn er geen beelden vanuit Epstein's cel.
Een 'Invalkracht' was de gevangenenbewaarder tijdens de nacht dat hij zogenaamd zijn leven nam.
De 'cellmate' die hem tijdens zijn 'eerste poging' op 23 juli gezelschap hield (van moord beschuldigde politieman) was naar andere cel overgebracht.
Als er ooit binnen een paar dagen aanleiding geweest is tot vragen ('complottheorieën' zullen onze trouwe aanhangers van het systeem beweren) dan hier.
Als je, zoals de Volkskrant, Lee Harvey Oswald als de moordenaar van Kennedy beschouwt, moet je ook geen moeite hebben met de versie die door de autoriteiten zal worden geserveerd van deze 'zelfmoord'. Maar een meerderheid van de inwoners van de VS meent dat de staat zelf betrokken was bij de moord op JFK. Zoals ze ook denken dat de regering betrokken was bij 9-11.
De zaak Epstein is de moeder van alle affaires. Omdat alles erin samenkomt: de Israëlische lobby, de Clinton-maffia, Wall Street, Hollywood en de huidige bewoner van het Witte Huis die weg moet omdat hij het oorlogsprogramma van Deep State niet wil afmaken. (WK)

3 reacties

Op woensdag 13 februari werd ik geacht te verschijnen bij het RIC (=Re-integratiecentrum) alhier in Nieuwersluis. Daartoe had ik vorige week een brief gekregen: “Hierbij bevestig ik dat je een afspraak hebt in het re-integratiecentrum.” Afspraak?! Tutoyeren?!
Het is typerend voor de Kafkaeske Neederlandse polder die ook in de bajes is doorgedrongen. Altijd maar doen alsof alles in redelijkheid en overleg tot stand is gekomen. Dit soort brieven krijg je ‘buiten’ bijvoorbeeld ook van de sociale dienst of het UWV. Een afspraak? Nee, ik heb geen afspraak gemaakt, men bepaalt gewoon dat ik daar moet zijn. “Reden van bezoek: taalmeter en reflector”, een test en een vragenlijst over “hoe je op dit moment in je vel zit.” Een open-deur-vraag wat mij betreft.
In Ter Peel ontving ik reeds een “vragenlijst voor de afdeling Detentie en Re-integratie (casemanager)”: “Deze vragenlijst dient u volledig ingevuld retour te sturen naar uw casemanager. Sprekersbriefjes worden pas in behandeling genomen, als deze lijst retour is gestuurd.” En “De ingevulde lijst wordt ingevoerd in een computersysteem dat correspondeert met uw gemeente.” Ik heb deze vragenlijst niet ingevuld.
Vorige week werd me door de ‘casemanager’ hier ook al gevraagd of ik deze nog ging invullen. “Nee.” Het is pure dwang, bemoeizucht met je privéleven met vragen over ‘persoonlijke omstandigheden, ID-papieren, inkomen/werk/dagbesteding, schulden, huisvesting/onderdak, zorg en reclassering’ en een schending van je privacy. Immers: alles wat je gedwongen wordt in te vullen, wordt ongevraagd gedeeld met derden zoals de gemeente.
Dit formulier en de ‘afspraak’ zijn de opmaat voor het “zoveel mogelijk in overleg met u” opstellen van “uw detentie- en re-integratieplan (D&R-plan).” (bron: huisregels Nieuwersluis, hfdst.2.5: ‘dagprogramma, beveiliging en toezicht op maat’). Het is voorwaarde voor “promotie” vanuit het ‘basisprogramma (rood) naar het ‘plusprogramma’(groen). Voor langgestraften hangt hun ‘detentiefasering’ vervolgens ook weer af van deze ‘promotie’, en dus zaken als verlof en een opener regime in de laatste periode. Daar komt nog bij dat wat vroeger ‘vervroegde invrijhedstelling’ was, sinds 1 juli 2008 voorwaardelijke invrijheidsstelling is.
Ik ben niet naar die ‘afspraak’ gegaan gisteren. Uit de brief die de ‘afspraak’ bevestigde: “Kom je niet, dan wordt je opgegeven als weigeraar en kun je niet doorstromen naar het plusprogramma.” Terwijl ik om de betreffende tijd voor het eerst hier naar de bibliotheek kon, werd er door het RIC gebeld naar de bieb, of mevrouw K. naar het RIC kwam. Nee dus. Men zal mij nu opgegeven hebben als ‘weigeraar’. Juist. Geef het maar op! Ze kunnen me opsluiten maar niet dwingen tot werk en dit soort controle op me uitoefenen. Uiteraard probeert men dit wel en het is de vraag wat ze nog zullen gaan doen.

Na het maken van die test en het invullen van die vragenlijsten is het de bedoeling dat je een cursus “Kiezen voor verandering (KVV)” gaat doen en wow! Dan kun je dus “na bespreking in het MDO (=multi-disciplinair overleg) naar het plusprogramma gaan.” Sorry voor al deze misselijkmakende bajestermen – ik haat ze net zoveel als jullie. Het is echter nodig om te laten zien hoe die shit werkt sinds de invoering van Teeven’s stoplichtsysteem ofwel de Skinnerbajes.
Nog wat citaten uit de huisregels, hfdst. 2.5: “Uw gedrag wordt beoordeeld aan de hand van het toetsingsmodel Stimuleren en Ontmoedigen. U wordt beoordeeld op de onderdelen veiligheid, beveiliging, zorg en begeleiding en re-integratie en resocialisatie. (…) In dit toetsingsmodel wordt onderscheid gemaakt tussen goed gedrag (groen), dit kan beter gedrag (oranje) en ongewenst gedrag (rood).”
Het lijkt hier wel een kleuterschool en er wordt van uit gegaan dat we hier allemaal in beginsel gevaarlijk en asociaal zijn. Niets is minder waar. Ik heb gezien hoezeer het kapitalistisch systeem mensen in de grond trapt en niet helpt om overeind te komen. Zo komen mensen in de eerste plaats in de bajes terecht, door een bovendien racistische justitie en politie, waar vervolgens met een waarschuwend en kleinerend vingertje medewerking wordt geëist en daadwerkelijke hulp niet wordt verleend. Zo sprak ik in Ter Peel twee vrouwen met grote medische problemen die daar in de bajes niet aan werden geholpen ( “doe dat maar als u weer buiten staat”). Ik sprak daar daklozen en gegijzelden die aan hun lot worden overgelaten en waarvan ik me afvraag wat er van hen terecht moet komen. Hoezo, re-integratie?! ‘Kiezen voor verandering’? Deze hele maatschappij, bajessen incluis, moet op de schop en afgebroken worden! De hypocrisie!

Nog wat citaten uit de huisregels:
“Besluit promoveren/degraderen: in uw D&R plan worden gedragsrapportages van verschillende disciplines ingevuld die betrokken zijn bij uw detentie. (…) Het MDO adviseert de vrijhedencommissie (VC) over uw D&R plan.” Tot zover de citaten uit de huisregels. Wellicht vind je online meer als je dit verder wilt onderzoeken. Ik moet het hier allemaal met de hand overschrijven en die teksten komen mijn neus uit.
In Ter Peel, waar ik nog in een tweepersoonscel zat, kwam na de vrijlating van mijn eerste celmaatje een meisje binnen uit Nieuwersluis. Ze sprak zeer gebrekkig Neederlands en werd als zijnde ‘rood’ op de afdeling bij mij gezet. Het was moeilijk communiceren maar er was duidelijk iets aan de hand waar ze erg mee zat. Na veel heen en weer gepraat, dook zij in een grote envelop met paperassen en viste daaruit een belangrijk document: “besluit tot promoveren”. Zij was dus niet ‘rood’ maar ‘groen’ en schrok van ineens zoveel achter de deur zitten. Citaat: “Beslissing: op basis van mijn bevoegdheid van art. 1d van de regeling selectie, plaatsing en overplaatsing van gedetineerde deel ik u mede dat u per 24-1-2019 wordt geplaatst in het plusprogramma. (…) Op grond van het toetsingskader ‘Stimuleren en Ontmoedigen’ is uw functioneren beoordeeld als gewenst (groen) gedrag. (…) U hebt laten zien verantwoordelijkheid te nemen voor uw eigen gedrag, hiervan de noodzaak in te zien (…) U laat hiermee zien dat u serieus wilt werken aan een succesvolle terugkeer in de maatschappij.” Was getekend, de plv. directeur van Nieuwersluis, H. Versteeg.
Op het moment dat dit papier te voorschijn kwam, was het al te laat om er direct wat mee te doen. Eén piwi die even door het luikje kwam kijken, snauwde dat het er nu de tijd niet voor was. De volgende dag, pas toen de deur voor ‘rood’ open ging, kon ik de kans grijpen voor haar de piwi met het document te confronteren: “Bewijs: ze is groen!” De fout was – aldus de piwi – inmiddels ontdekt en werd gelukkig voor het meisje snel hersteld, na een dag van wanhoop over de onfortuinlijke overplaatsing. Want niet alleen wil iedereen graag in het plusprogramma en heeft daar alles voor over, maar ook: iedereen in Ter Peel wil (terug) naar Nieuwersluis, die als ‘betere’ bajes bekend staat. Nu ik hier zit, snap ik waarom. Het voert hier nu te ver om hierover teveel in detail te treden en het zijn slechts relatief oppervlakkige zaken maar verschillen als meer open deur (ook in ‘basis’), meer toelating van spullen van buiten en het eenvoudiger regelen van bezoek spelen een rol hierbij. Dat is toch mooi meegenomen.
Het verschil tussen ‘basis’ en ‘plus’ programma uit zich in alle gevallen in meer recreatietijd en vaker sport voor ‘plus’. Hier in Nieuwersluis zit het verschil in twee keer een lange avondrecreatie die basis niet heeft. Zo zat ik de afgelopen twee avonden ‘achter de deur’ terwijl op de afdeling je de stemmen hoort van anderen die daar van alles aan het doen zijn. Mij persoonlijk deert het niet, ik verkeer in de gelukkige positie dat ik voor mezelf genoeg te doen heb. Menig gevangene kan echter die dichte deur slecht verdragen. En ja, ik zit me hier stoicijns te houden, allicht wil ik niets liever dan alle deuren open, maar dan ook wel de hoofdpoort! De rest is alleen maar schijnvrijheid.

Dan de sport Dit is iets waar ik me echt boos over maak: lichaamsbeweging laten afhangen van zgn. gewenst/groen gedrag. Daarbij moet je weten dat wie net binnen komt sowieso niet ‘groen’ kán zijn (zelfmelders bij de bajes uitgezonderd): je moet je de eerste zes weken bewijzen en dan ook aan al die dwang toegeven, én werken voor 3,04 per 4 uur voor bedrijven als Xenos en Hema (hetgeen ik ook weiger).
Hier in Nieuwersluis is er voor ‘plus’ vier keer per week sport. Voor ‘basis’: twee keer per week. (*) Dat is een halvering in lichaamsbeweging! Je gezondheid hangt af van je toegeeflijkheid! Een absolute ‘nono’ wat mij betreft, die op zijn minst zelfs binnen dit wurgsysteem nog aanvechtbaar zou moeten zijn. Ik kom hier op terug. Voor nu: het afnemen van gezondheid is wat mij betreft ongewenst/rood gedrag en mijn beslissing luidt dan ook dat de bajes gedegradeerd dient te worden tot een rokende puinhoop. Na vrijlating van alle gevangenen uiteraard.

(*) Ik ben met twee andere meiden meegegaan vrijdagochtend, de derde doordeweekse sportdag. Die staat in het rooster als alleen ‘plus’ programma. Eén van de andere meiden stelde daar een vraag over, en toen werd gezegd door een piwi dat die ochtend ook voor basis was. Conclusie: het staat fout in het dagprogramma, of het is veranderd. Blijft staan dat de vierde ochtend op de zaterdag wel alleen plus is. Dus er is wel degelijk verschil, maar het is minder groot.

dinsdag, 19 februari 2019 - Joke Kaviaar

De haantjes beginnen zich nu ook te roeren. In de Epstein-affaire. Niet zo gek. De op welke manier dan ook uit het zicht gemanouvreerde Jeffrey Epstein bezat ook een bescheiden stekkie in Parijs. Een appartement van ruim 8,5 meloen op de Avenue Foch 22. Vraag is nu of ie daar eveneens activité's à la hops met jonge heuveltjes ontplooide cq. of hij daar zijn Franse vrienden en kennissen uit hun bol en hun kleren liet gaan. Onder het oog van een stel camera's, die in tegenstelling tot de apparatuur van het Manhattan Correctional Center op de moments suprêmes gewoon bleven functioneren. Licht scabreus detail is wel dat de huidige Franse president ooit als krielhaan het hok indook met een twee keer zo oude kip, door wie hij later voor het altaar werd gesleurd. Maar honi soit qui mal y pense. Het zwarte boekje van Epstein vermeldt een reeks interessante namen van luitjes die zich rond de Arc de Triomphe ophouden. Wat dacht u bijvoorbeeld van bankier (hoe is het mogelijk) Edouard de Rothschild. Of Philippe Junot, de ouwe playboy en voormalige echtgenoot van Caroline van Monaco (1). Of Jean Luc Brunel, de eigenaar van MC2 modelmanagement met kantoren in Florida, New York en Tel Aviv (2). Of Louis Albert de Broglie, de zoon van prins Jean de Broglie (3). Nee, Jeffrey mag dan van het toneel verdwenen zijn, zijn story zal nog lang naijlen. Zelfs bij haar van Jinek. Stay tuned. (JP).

(1) Zie voor deze patjepeeër dit artikel.
(2) Voor dit stuk vreten verwijzen wij u graag naar dit artikel.
(3) Zie voor prins Jean aflevering 1 van de serie “De achterzijde van het beursschandaal”. Valt met Louis Albert de pomme niet ver van de boom of kan hij er ook niks aan doen, dat zijn vader bij louche zaken betrokken was?

Het heeft even geduurd, maar kunst en vliegwerk gaan niet samen. Is hier dan sprake van kunst?
Volgens sommige lezers wel. Die zijn zelfs van mening dat delen van ons oeuvre tegen een nominatie voor de P.C. Hooftprijs aanschurken en daar gaan we graag in mee. Houd de ezel goed in het gareel, we zijn bij een bruggetje aangeland. Een van die bewuste lezers haakte namelijk aan bij onze kunstzinnige berichtgeving over de aan ons Koninklijk Huis verknochte adellijke famielje Van Geen. Geen ouwe adel overigens en van oorsprong zelfs geen volbloed Nederlands. De naam Van Geen is namelijk afgeleid van Van Gent. Parel in het vlakke land, het Vlaanderenland van Jacques Brel. Op het familiewapen van de Van Geentjes staan twee figuren die haar van Simons op hol zouden jagen met daaronder de slogan Fidelis Gratusque oftewel Getrouw en Dankbaar (1). In welke context we dat moeten zien zouden we zo gauw niet weten. En welke interpretatie de door ons in recente afleveringen van deze serie voor het souffleurshokje getrokken Jan van Geen eraan geeft evenmin. Maar volgens eerder genoemde lezer maakte Janus in andere tijden zo goed als elke week getrouw zijn entree bij Prebel BV in Zeist en zocht na gedane zaken meestal dankbaar de buitendeur weer op. Prebel was een bloeiende projectrealisatie- en beleggingsmaatschappij, die tegelijk dienst deed als wasstraat voor ondeugende flappen en onder leiding stond van Henk van de Meene. Wasbaas par excellence. Wat had onze adellijke handelsreiziger in de aanbieding? Awel, percelen grond waarvan hij met zekerheid wist dat er binnen niet al te lange tijd stenen zouden verrijzen. De rest hoeven wij u niet uit te leggen. Meer over deze specifieke materie kunt u trouwens terugvinden in dit artikel waarin wij Janus nog heel boertig met Van Gijn aanduidden en ook ondermeer aandacht besteedden aan de nauwe band van Prebel met de BAM. Een bouwvehikel dat niet toevallig dezer dagen een nieuw financieel schandaal is binnengeblunderd. Dit keer met een tram (2). En Janus? Die fluit wat voor zich heen. En wij weten welk deuntje. Bernadette. Van de Four Tops. Uit de goeie ouwe tijd toen energie nog te betalen was. Stay tuned.

(1) Is hier allemaal uitgestald.
(2) Terug te vinden in de serie “Kafka in Zeist”.

PC, AD en NIW, maar het meest van dezen toch de Opzij. Vandaag een uit zijn voegen getrokken bijbeltekst ter introductie. Want zeg nou zelf: de Perscombinatie, het Algemeen Dagblad en het Nieuw-Israelitisch Weekblad halen het geld waar het maar te krijgen is, dat is bekend. Maar dat het gerespecteerde opinieblad Opzij haar principes vergeet om advertenties binnen te halen, dat was althans voor mij nieuw.
Eind vorige zomer besteedde KM aandacht aan het acquisitiebeleid van De Groene Amsterdammer. In een paar stukken (1) kwam de zogenoemde uitgeefstichting Nanny Maria Wilhelmina de Vries voorbij. Nanny de Vries was feministe maar de na haar dood opgerichte stichting geeft vooral boeken, boekjes en auteurs uit die in het verleden bij alt right Uitgeverij Aspekt in de etalage hebben gestaan.
In DGA is de gewraakte annonce niet meer gezien maar het filiaal van de Pierikken (2) bemachtigde vervolgens wel advertentieruimte in Trouw, het AD, het NIW en dus ook in Opzij. In het geval van Opzij ging mij dit dermate aan het hart dat ik de directeur/uitgever van het blad mailde. Kwootje uit het antwoord van Hans van Brussel, op 14 oktober:

Dat zijn nogal ernstige beschuldigingen die u uit. Het is ons inmiddels bekend dat er sprake is van disputen, met u en mogelijk ook met anderen. Om wat meer gevoel te krijgen bij wat u stelt las ik inmiddels zelfs wat teksten in de publicatie Aspecten van Aspekt.

Ik betwijfel of onze Hans kan lezen. Want zelfs als je maar een paar alnea’s uit Aspecten van Aspekt tot je hebt genomen kun je tot geen andere conclusie komen dan dat er in dat boekje door mij geen goed woord wordt besteed aan zowel Uitgeverij Aspekt als haar derivaat, het stichtinkje NMWdV (3). En laat nou uitgerekend dit titeltje, waarin dus de adverteerder wordt gebashed, vermeld worden in de annonce warvoor Hansje betaald kreeg, tot (voorlopig?) twee keer toe zelfs (4)!
Voor de lezer hebben we de gewraakte advertentie beschikbaar (5). Helemaal onderaan staat mijn naam voor de burgerlijke stand, achter die van het pamflet in kwestie. Onder de noemer Aanbevolen boeken. Niet alleen wordt bij de argeloze lezer van de advertentie de indruk gewekt dat ik in enigerlei opbouwende zin betrokken zou zijn bij de adverteerder (6), ook zou men kunnen concluderen dat Aspecten van Aspekt via de adverteerder in boekvorm te bestellen is (7).
Voor de Hans van Brussels onder ons, die na lezing van Aspecten van Aspekt en de tekst van de advertentie nog niet doorhebben dat elk zichzelf respecterend blad zich verre van publicatie van dit soort advertenties moet houden: in elk boek dat door het stichtinkje gratis aan aanvrager wordt toegestuurd, wordt ook heulemaal voor niks een prentbriefkaart gestoken. De tekst op die kaart gaat over mij, en heeft geen voor mij lovende strekking. Da’s lachen voor de getroffen lezer die in het ding niet de minste of geringste clue krijgt over wie in godesnaam Joop Wassenaar aka JoopFinland wel mag zijn, en waarom die zegt wat ie volgens de kaart zegt. Maar da’s huilen voor de bladenboer die op die manier smaad en laster faciliteert.

JoopFinland

(1) zie het dossiertje De Groene Amsterdammer
(2) Perry Wijnand Pierik en zijn vader Wijnand Pierik, respectievelijk louche uitbater en nog louchere boekhouder van Uitgevrij Aspekt, zijn op diverse plaatsen in KM beschreven als de sponsors van Sid Lukkassen, Tom Zwitser, Pepijn van Houwelingen, Ine Veen, et cetera et cetera. Zie ook het serietje Uitgeverij Suspect.
(3) Check it out, zou ik zeggen. Ik heb het werkje hier in zijn geheel op mijn site staan
(4) Respectievelijk Opzij nummer 8 (december/januari-nummer) pp 75 en Opzij nummer 9 (februari-nummer) pp 70
(5) het gaat om deze advertentie
(6) Voorheen trof uitgeverij Cossee hetzelfde lot: in de kop van vorige versies van deze advertentie stond dat het stichtinkje samenwerkte met Cossee. Totdat deze uitgever daartegen in het geweer kwam.
(7) Dat overkwam een redacteur van uitgeverij Cossee in een eerder stadium, in verband met een ander door mij geschreven boek (dat ook toen al tegen mijn uitdrukkelijke wens in door het stichtinkje werd geadverteerd). Op zijn aanvraag bij de stichting van een gratis exemplaar van het betreffende werk kreeg de redacteur te horen dat hij het bij mij in Finland kon krijgen.

Het dedain van de Nederlandse machthebbers voor Frankrijk dateert al van voor toenmalig minister Annemarie Jorritsma Frankryk een 'mooi land' noemde, 'alleen jammer dat er Fransen wonen'. Stel je voor dat een Franse minister zich zo over de Nederlanders had uitgelaten. Het tekent de stupiditeit van dit land waar tv-journaals en dagbladen het verzet van de Gele Vesten systematisch doodzwijgen. Onze 'vrije pers'.... Het gaat hun voorstellingsvermogen in dienst van de macht ver te boven. Een vrij volk, stel je voor.
Deze anti-Franse houding van onze macht dateert grofweg uit de 17e eeuwse tijd dat onze Stadhouder Willem III (later gecombineerd met het koningschap van Engeland) de leider was van de 'Protestantse Alliantie' tegen het katholieke Frankrijk, hoeder van het Vaticaan.
Een eeuw later volgde, na onze opstand der patriotten die naar Frankrijk uitweken toen Pruisische troepen de Revolutie neersloegen, onze 'Franse tijd' toen we even bevrijd waren van de Oranje-tyrannie, maar na Waterloo werd de herinnering uitgewist. Op school, aan de universiteiten, in ons 'nationaal erfgoed'. Met uitzondering van onze taal vol Franse woorden. Revolutie!
De Haagse politiek was sindsdien anti-Frans en is dat onverminderd gebleven sinds we in 1945 door de VS werden bezet. De Gaulle die niet in de (militêre orde van) NAVO wilde deelnemen gold als verrader. Van 'het vrije Westen'. Sinds Sarkozy is Frankrijk terug in de moederschoot van het Atlantisch bondgenootschap. Het gevecht van de GJ is onderdeel van het verzet daartegen. Daar kan geen misverstand over bestaan.
Terug naar aflevering 39 die ongekend strijdbaar en onverzettelijk was (zie video). Het aantal (vele duizenden in weerwil van de repressie) is onbelangrijk in vergelijking met de strijdbaarheid. 'Wie heeft Steve gedood?' (vrijdag in Nantes, zie video). Macron, Philippe en Castaner achter tralies op een spandoek dat vrijlating van alle gevangen Gele Vesten eist. Bij een politiebarriere gaan de demonstranten op de knieën, handen in de nek, met voor hen een doek met Franse en Chinese tekst over Hongkong. Over internationale solidariteit gesproken. Als de stoet een groep Russen met leuzen in cyrillisch schrift passeert worden ze toegejuicht met 'Leve Rusland!' en 'Leve de Revolutie!' De Franse en de Russische uiteraard. Iedereen wil met hen op de foto. Terwijl de politiecolonnes er doorheenlopen. De hele demonstratie wordt geëncadreerd, omsloten door gehelmden, terwijl er geen sprake is van welke dreiging van vernieling of wat dan ook. Zo wil de macht haar stempel drukken. 15.00 uur: opstootje, nog op de linkeroever. Discussies met de agenten. De 'mariannes', heldinnen, voorop. Invaliden in karretjes. Doodsverachting. 'Rot op!', schreeuwen ze de gepantserde monsters toe. 'Laat ons door!' En 'Anti Anti Anticapitalistes' voor wie mocht denken dat het om aanhangers van LePen zou gaan, al zullen die ook meelopen. Een zee van politiebussen wacht hen op. Belachelijk machtsvertoon. De colonne gehelmden die de stoet voorafgaat lijkt erbij te horen, als je niet beter wist. Schoonheden in het geel erachter. Het gezang klinkt heftiger dan ooit. De demonstranten drijven de politie op. Mensen zwaaien uit hun ramen naar de betogers en zij terug. 15.30: opstootje door GJ die tegen een boom pist en door agenten wordt onderbroken. 'Vrijheid!' De wouten worden omsingeld en slaan zich vrij. Ze wijken weer! 'Moordenaars!' Portofoon: 'de stoet gaat verder!' Demonstranten beschermen nu de agenten tegen de woedende meute. Straatmedica met witte vlag. Gewonden. 'De straat is van wie?' 'Van ons!', luidt het antwoord uit duizenden kelen. Dan gaat het de Seine over.
Dit dooft echt niet uit. Geloof onze media niet. (WK)

2 reacties

De regering Macron heeft tijdens 'Acte XIV' van de Gilets Jaunes afgelopen zaterdag een belangrijke overwinning geboekt: in Montparnasse is de Franse joodse filosoof Alain Fienkelkraut (extreem-rechts) in Parijs belaagd door Gele Vestjes die hem 'tsioniste!' toeschreeuwden. Marine Lepen kon tweeten dat deze aantijgingen van 'extreem links' komen. Waarschijnlijk heeft ze gelijk. Maar ze hadden net zo goed van religieuze joden kunnen komen. Want in tegenstelling tot wat 'de mensen' geloven is Israël geen "joodse uitvinding" maar een van het westerse kapitalisme. Extreem-rechts en de anti-semieten zijn de grootste aanhanger van Israël bestaand. Zij willen dat alle joden oprotten naar 'hun eigen land'; net als alle andere 'volksvreemde elementen het arische volk bedreigen'.
'Het Veertiende Bedrijf' speelde zich verder af in 'relatieve kalmte', zoals dat zo mooi heet. Er vielen geen doden en er werden geen handen afgerukt of ogen uitgeschoten met de 'flash balls'. De bekende cijfers: volgens het minsterie van BZ demonstreerden in heel Frankrijk 41.500, volgens politievakbond 'Police en colére' 230.000. De demonstranten die de gemobiliseerde ordetroepen naast de gebruikelijke leuzen toeschreeuwden 'Jullie zijn moe (de vakbonden klagen over teveel werk ieder weekend), maar wij niet!' Na de winter lonkt het voorjaar al in februari. 'Gerechtigheid nergens politie overal'. De creativiteit van het Franse volk in leuzen, liederen en afbeeldingen is geweldig.
Tegelijkertijd worden opiniepeilingen in stelling gebracht die beweren dat 52% van de Fransen wil dat de acties stoppen. Terwijl volgens diezelfde peiling 50% zegt ervoor te zijn dat ze doorgaan. Het gevecht om 'de volkswil' wordt via peilingen en MSM gevoerd. Op straat werd ook de zondag erop volgend door de gele vestjes gedemonstreerd om te vieren dat het 3 maanden geleden is (17 november) dat de protesten begonnen.
Ook de vrouw die een lijst begon om 'namens de gele vestjes' mee te doen aan de Europese verkiezingen werd op straat door de GJ belaagd en als verrader bestempeld. Zoals Jerôme Rodrigues, de vooraanstaande GJ die bij 'acte XII' een oog werd uitgeschoten zegt: 'deelname aan de Europese Verkiezingen vindt plaats om de GJ te verdelen'. Tegen die tijd hoopt Macron het land weer onder controle te hebben. Tegelijkertijd wordt steeds meer duidelijk over de betrokkenheid van de politie zelf bij de vernielingen aangericht door 'casseurs' (vandalen) van het 'Black Bloc', zg. 'anarchisten' die Macron het voorwendsel geven voor het politiegeweld (zie ook vorige aflevering). Nooit is er een vandaal aangehouden en voor het gerecht gebracht. De samenwerking tussen de staat en zg. "extreem links" werd zelden zo duidelijk aangetoond. Terwijl de politie deze mensen bij naam kent worden ze beschermd en geen strobreed in de weg gelegd. Ze slaan liever onschuldige bejaarden in elkaar dan hun bondgenoten van het Black Bloc.   
De protesten vonden plaats in heel Frankrijk; ook in de kolonies van 'Outre Mer'. Zelfs op Haïti (de eerste Franse kolonie die haar onafhankelijkheid bevocht) is het verzet in gele vestjes in opstand gekomen.
Macron heeft dit weekend gescoord met Finkelkraut. Maar dat het hiermee voorbij zou zijn kan niemand geloven.
Volgende week 'Acte XV'. De politie waarop de repressie van Macron rust kraakt in zijn voegen. Wat zal de volgende stap zijn? Het leger inzetten? (WK)

1 reacties

Iedereen herinnert zich hoe aan de vooravond van de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016, tijdens de fameuze Democratische 'primaries' (voorverkiezingen), in de 2e ronde tussen Bernie Sanders en Hillary Clinton die het vervolgens onverwacht zou afleggen tegen Trump, de zogenaamde 'superdelegates' bepaalden dat Hitlery de kandidaat van de Demokratyske Partij zou worden en de linkse Sanders niet. Dus niet de leden van de DP. Deze superdelegates zijn partijcorifeeën als (voormalige) senatoren, gouverneurs, bestuursleden en andere partijtijgers. Verbonden met de macht, Deep State.
Sanders en zijn medestanders waren daar uiteraard verbolgen over en ijverden voor afschaffing van deze anti-democratische partijregels. Er werd wat veranderd, wat water in de wijn gedaan, maar niet voldoende: als Bernie Sanders er niet in slaagt in de eerste ronde van Joe Biden, ex-vice van Obama en diep verbonden met Deep State, te winnen, treden in de 2e ronde de superdelegates weer gewoon in werking, uitgerust met meer macht dan de 'gewone' gedelegeerden die 'slechts' de in de verschillende staten uitgebrachte stemmen vertegenwoordigen.
Er zijn momenteel zo'n 20 kandidaten in de race, met volstrekt kanslozen om de spoeling zo dun als mogelijk te maken, dus is de kans dat Sanders in de 1e ronde wint onwaarschijnlijk. Ook wanneer iemand als de geweldige anti-oorlogskandidaat Tulsi Gabbard, afgevaardigde voor Hawai, majoor in het leger met ervaring in Irak en Afghanistan en de ideale vice voor Sanders' ticket, besluit zich ten gunste van Sanders terug te trekken blijven er nog genoeg jokers over.
Eén van die jokers, kandidaat Pete Buttigieg, burgemeester van een onooglijk stadje van 100.000 inwoners in Indiana, neemt alvast een voorschotje op dit scenario en benadert de superdelegates nu al (artikel 1) Hij gokt dat de nominatie op de Demokratyske conventie zal worden bepaald en niet via Democratische verkiezingen zullen worden beslist.
Allemaal om Joe Biden het in 2020 te laten opnemen tegen Donald Trump, met het idee dat de bevolking tegen die tijd genoeg heeft gekregen van 'de Donald' en Joe het kunstje flikt dat Clinton niet lukte.
Dat lijkt mij nog helemaal niet zo zeker.
Joe Biden is de kandidaat van de oorlog, zoals Clinton dat was. Denk ook aan de vuile zaakjes van hem en zijn zoon in Oekraïne. Een volstrekt corrupte crook, om er nog maar eens een Engelse term tegenaan te gooien.
Als Trump het oorlogsvrij houdt in zijn eerste termijn geef ik de voorkeur aan Trump. Met Biden wordt het zeker oorlog. (WK)

4 reacties

Nee. Nog niks vernomen van het Ministerie van Bread and Breakfast. Over een negatief reisadvies richting Haïti. Maar misschien is onze Stef nog bezig met het verwijderen van die blauwe grappenmaker op zijn bureau. Als dat eenmaal gebeurd is zal ie het advies van zijn pompeuze Amerikaanse collega wel volgen. Je loopt aan de lijn of niet. Waarom een negatief reisadvies? Nou in Haïti is de Franse pleuris uitgebroken. Tegen het bewind van president Jovenal Moiser. En die pleuris is zo agressief dat Washington zelfs de Amerikaanse burgers die momenteel hun reet laten garen in de door de zo humanitaire familie Clinton en aanhang (1) opgetrokken weelderige compounds heeft geadviseerd om schielijk de poten te nemen. Voor ze gekeeld worden. Een van de dingen die de Haitiaanse hesjes hun president en zijn kliek verwijten naast de “normale” corruptie is het verbreken van de banden met de democratisch gekozen Venezolaanse president Maduro. Die leverde namelijk net als aan Cuba, Nicaragua, Jamaica en een heel rijtje eilanden in het Caraibisch gebied tegen zeer gereduceerde prijs olie. Als onderdeel van het zogenaamde PetroCaribe-project. En daar gaat nu uiteraard een streep door. Ondertussen heeft de Amerikaanse Nationale Onveiligheidsadviseur John Bolton alle steun toegezegd aan de in het nauw gebrachte president Moiser bij de VERDEDIGING VAN DE DEMOCRATIE. Want hé, de democratie in Venezuela is heel wat anders dan in Haïti. Zucht. Stay tuned (JP).

(1) Onder wie multi-meloenair en gokbaas Boudewijn Poelmann.

1 reacties

good guys versus bad guys syndroom...

In de strijd tussen goed en kwaad, verbeeldden Amerikanen een generatie geleden dat Arnold Schwarzenegger het archetype van de ‘good guy’ was, een puberaal perspectief waaraan je je beter niet vrijwillig mee moet vereenzelvigen. Gezien het stijgende aantal schietpartijen waarin ‘burgers’ andere ‘burgers’ koelbloedig ombrengen, mag je zonder aarzelen van een collectieve gewelds-infectie spreken.
In hoeverre de consequente botte gewelds oplossingen van Arnold en Co in full colour, een onbewuste invloed hebben uitgeoefend op al deze amok schutters...? Sinds de mythe van de gerechtvaardigde trek naar het Westen en het ‘gerechtvaardigde’ doodschieten van de Indianen, huldigt men in Amerika het perfide idee van de ‘dodelijke’ good guy versus ‘gedoemde’ bad guy. Dat die ‘good guy’ meestal een blanke protestantse man was, en de bad guy een gekleurde man, of een katholieke ier of italiaan, ach mag het een naam hebben, deze tijd gebonden idealen.
De held, (lees: mannelijke held) is per definitie de man die problemen oplost door zijn tegenstanders dood te schieten, daarna zich gaat ontspannen in een bar met whiskey en pokeren, en misschien en passant zijn mannelijkheid beproeft uitleeft op de barmeid.

Decennia lang was de archetypische bad guy de Indiaan, die het vooral op vrouwen en kinderen had afgezien, je weet het wel de ‘evil guy, is out to get your woman, rape her and kill your child...’ De klassieke racistische mantra, de bad guy, is een vrouwenverkrachter en kindermoordenaar.

Wie vermoordde en verkrachtte vrouwen en kinderen? Juist, militairen op hun ‘gerechtvaardigde’ straf expedities tegen een Indianen stam. Hebben ze nog namen..? De Shoshonen, de Cree..etc.

Hoe behandel je de bad guys, door ze te marginaliseren en economisch klein te houden.
Het bestaan van Indianen reservaten is geen noodzaak maar koloniale politiek, als reservaten het recht tot economische ontplooiïng krijgen, krijgt dat in de regel de vorm van een casino. Alleen de eerbare burger bedenkt zoiets, maak van gokverslaving het verdienmodel voor de Indianen.

Sinds de tijd van Reagan, verkondigde de NRA (National Rifle Association) meestal bij monde van zijn voorzitter, dat de overheid het recht op het bezitten van een wapen wilde afnemen, om zo zijn huizen te kunnen binnen dringen, zijn vrouw en kinderen in gevaar zouden brengen! De NRA verkondigt dus sinds jaar en dag 't bekende racistische mantra, ‘the bay guy comes to rape your women en kill your children’. Alleen nu was de overheid de potentiële bad guy, en vreemd genoeg waren en zijn het eerbare burgers die consequent de overheid als bad guy zijn blijven zien. Dat die evenwichts act op het slappe koord, een schizofrenie van loyaliteiten heeft teweeg gebracht. Ach, een gezonde amerikaanse man weet goed onderscheid te maken tussen de gerechtvaardigde conflicten overal ter wereld omwille van de Democratie en de Grondwet, en de deep state. Aan de eerste offert hij bereidwillig zijn leven op, de tweede wantrouwt hij altijd.

Is er een deep state, een samenzwerings complot, tuurlijk niet, maar in geen land ter wereld gelooft men zo aan het bestaan van aliens, en dat de staat ze gevangen houdt, zoals recentelijk bleek bij die actie om in september de alien in ‘Area 51’ in Nevada te gaan bevrijden. Een half miljoen mensen wil best meehelpen. Zal tuurlijk voor een groot deel rampentoerisme zijn, maar een land dat lang in midden en zuid Amerika junta’s aan de macht bracht en in het zadel hield, en na de democratisering de politieke elite van die landen heeft ingewijdt in de kunst van de schaamteloze zelfverrijking, zo’n land zal zuinig met de eigen mensen omspringen...?

Wat je thuis doet doe je ook ergens anders, rampen thuis worden rampen ergens anders.

En dan was er nog de religieus getinte ideologie van ‘manifest destiny’, waarmee de jeugd wordt opgevoedt, Amerika is uitverkoren, heeft een door God gegeven opdracht en taak, niet alleen het continent te bevolken en te exploiteren, maar de wereld te regeren en behoeden voor het kwaad.

Amerika is voorbestemd om te regeren en te heersen, alleen wat op wereld niveau averechts uitpakt pakt op landelijk niveau evenzo rampzalig uit. De racistische mantra’s hebben braaf hun werk gedaan, twee ‘next door neighbours’ hebben het sherif-archetype uitgeleefd, de  bad guys en girls in Dayton en El Paso opgeruimd.. Of is dat een verkeerde interpretatie van de situatie..?

Het was licht, het was donker, een derde dag...

1 reacties

Op de 3e dag van het proces tegen de 12 leiders van de Catalaanse Onafhankelijkheidsbeweging die in Madrid terechtstaan wegens 'rebellie' en tegen wie door het OM gevangenisstraffen van 5 tot 25 jaar worden geëist heeft de belangrijkste gevange, ex-vice-premier Oriol Junqueras (premier Carles Puigdemont nam de wijk naar Waterloo en werd niet uitgeleverd aan Madrid) het politieke proces van de neo-Franquistische regering aangeklaagd. In dit proces zit Madrid namelijk zelf in de beklaagdenbank: want wat een land dat mensen nu al jarenlang opsluit voor het organiseren van een Referendum. Op dezelfde dag heeft de sociaal-democratische premier Sanchez, die slechts in staat was zijn regering te formeren dankzij steun van de Catalaanse onafhankelijkheidspartijen in het Parlement van Madrid en door zijn steun aan het politieke proces deze steun verspeelde, aangekondigd dat er binnen twee maanden nieuwe algemene verkiezingen worden georganiseerd. Die zullen dus gaan over de Catalaanse Onafhankelijkheid. Daarmee hopen met name de rechtse partijen (Partido Popular, Ciutadanos en het extreem-rechtse Vox; de coalitie die nu reeds de regio Andalusie" bestuurt) te scoren. De kans dat deze partijen samen een meerderheid halen is niet denkbeeldig. ' 'T mot ergere wil't betere', zei de opoe van mijn vader. Zeker is dat zo'n uitslag de situatie in met name Catalonië (maar ook Baskenland en de rest van Iberië) verder onder druk zal zetten. De herinnering aan het fascistische Franco-regime (geëindigd in 1976) zijn nog vers. Nog steeds worden anonieme massagraven van door de Franquisten geëxecuteerden geopend. Vorig jaar sprak ik met een 96-jarige vrouw die juist haar DNA had afgestaan waarmee haar door Franco vermoorde vader kon worden geïdentificeerd. Dit zijn zaken die voor ons Nederlandertjes onbegrijpelijk zijn, maar aan de andere kant van de Pyrreneën is deze geschiedenis vandaag.
Dat de regering te Madrid bereid is de 'terugkeer naar de tijden van weleer' doelbewust op te zoeken tekent de onverantwoordelijkheid van de macht die na 1976 nooit echt van karakter veranderd is, met Franco's Guardia Civil, Geheime Diensten, Justitie en leger. En dat dit allemaal door het (even ondemocratische) Brussel wordt gebilligd laat zien dat ze daar even onverantwoordelijk zijn en het risico nemen dat de boel verder uit de hand loopt. Het enthousiasme voor de EU (dat zelfs onder Catalanen vrij groot was) zal verder afnemen en de UHD van 'het Europa-project' dichterbij brengen. Het Europa van de Navo en de Multinationals is ook het Europa van repressie.
Het idee dat de Catalanen zich bij een veroordeling van hun leiders zullen neerleggen is krankzinnig.
Alleen de Republiek (federaal in plaats van centralistisch) kan de vrede herstellen. (WK)

1 reacties

Waar ligt de grens? Tussen de Amerikaans/Joodse mafia, de Amerikaans/Joodse Mega-groep en de top van de Amerikaans/Israëlische politieke scene? Die is er niet. Met ondermeer tot gevolg dat de Amerikaanse speursmurfendiensten als het zo uitkomt ernstig gelummeld worden door hun collega's uit Tel Aviv. Dat kan je concluderen bij het lezen van het onrustbarende derde deel van Whitney Webb's Epstein-sage. Maar met die conclusie lopen we misschien voor de muziek uit. Leest u hier zelf eerst op uw gemakkie dat nieuwe verhaal. Kunnen wij ondertussen de papegaai wurgen............. En? Toppie hè? Dat had je toch allemaal niet verwacht. Zie je op de glazen tiet allerlei lekkere wijven voorbijkomen met smeersels of luchies van Estée Lauder, blijkt die Ronnie Lauder vroeger aan de lijn van “viezerik” (1) Roy Cohn te hebben gelopen, Bibi Netanyahu tot zijn gappies te mogen rekenen en naar alle waarschijnlijkheid Jeffrey Epstein zijn valse Oostenrijkse paspoort te hebben bezorgd. Dat ruikt dus wel even anders zou je zeggen. Verder was onze Ronnie dus ook nog de grondlegger van de met de Mossad verbonden IDC Herzliya's Lauder School of Government, Diplomacy and Strategy. En laten we daar nou even kunnen aanhaken. Een van de sponsors van dat fraaie instituut was namelijk de Britse bankier en Ponzi-artiest Allen Stanford, die wij van een glimmend likje verf voorzagen in de serie “Billions and centuries”. Dat geldt trouwens ook voor Clare Bronfman, een dochter van Edgar (rip). Ziehier ons miniatuurtje. Ook leuk: Clare beschikt net als Jeffrey over een eiland, zij het dat haar hebbeding tot de Fiji-eilanden behoort. Het blijft behelpen. Nog een vogel die in onze annalen voorbijvliegt is de eerder dit jaar overleden Rafi Eitan. Een ouwe topper van de Mossad, die later werkzaamheden verrichtte met een licht rogue karakter. Snuffelt u dit bijvoorbeeld eens door. Bescheiden in vergelijking met Whitney's oeuvre, maar we doen ons best. Stay tuned (JP).

(1) Terminologie van entertainmentdeskundige Evert Santegoeds.

3 reacties

Wat een klungels daar bij de Marggraffstichting! Heel erg veel mensen hebben ondertussen ongetwijfeld de podcast-serie "De brand in het landhuis" gehoord. Nog los van het gegeven dat de dood van Ewald Marggraff (kasteelheer van Zionsburg in Vught) in 2003 eventueel een moord blijkt te zijn kwam er ook een vieze beerputlucht omhoog rondom de zogenaamd "verdwenen miljoenen euro's". De nalatenschap van Marggraff betreft heel erg veel grond, onroerend goed, effecten en volle bankrekeningen. De eerste jaren na Marggraff's dood communiceerde de club die de erfgenamen vertegenwoordigde (de Marggraffstichting) te pas en te onpas dat ze geen geld gevonden hadden, dus dat er geen grote financiële nalatenschap was. Wel grond maar geen geld. Pas toen de Marggraff-podcast veel in het landelijke nieuws kwam bleek er ineens toch geld te zijn - een voorzichtige schatting is dat er recent minstens 80 miljoen euro is opgedoken. In de zes delen podcast komen de bestuursleden van de Marggraffstichting nogal negatief over, om niet te zeggen onbetrouwbaar. Terwijl er toch een paar publieke figuren in zitten, waarvan de huidige directeur  dr. Ch.C.M. de Mooij van 't in 's-Hertogenbosch gevestigde Noord Brabants Museum opvalt. Na het laatst verschenen deel van de podcast kwam de Marggraffstichting met een paar persberichten op haar website. Er zou sprake zijn van suggestieve journalistiek, er is niks aan de hand, de stichting is transparant in alles.
Waarschijnlijk denken ze daar bij die Marggraffstichting dat wij allemaal halve idioten zijn, want na de twee persberichten (van 3 en 12 februari 2019) verscheen er een paar dagen terug een persbericht met als datum 28 november 2018, een nogal forse antidatering dus... Zogenaamd uitgebracht voordat er sprake was van die podcast-serie. Ondertussen is heel de website van de Marggraff-stichting sterk veranderd en komt er plotseling enige duidelijkheid over de bezittingen en over het geld. Ga er maar eens kijken, ziet er nu erg gelikt uit...
Maar wij hebben natuurlijk alle drie de persberichten meteen gedownload, waarvan vooral die derde, de anti-gedateerde van 28 november vorig jaar (die er dus pas half februari 2019 op is gezet) erg interessant is, lees de laatste zin maar eens...

2 reacties

Het staat hier wel boven, maar was het wel een bommetje? Het bericht dat Christian van Thillo's Belgische dagvod De Morgen half juli in het publieke domein mieterde. Dat er op een stel strategische plekken in het Vierde Rijk waaronder Volkel Amerikaanse atoomwapens lagen opgeslagen. Dankzij weloverwogen slippertjes van de ex-premiers Van Agt en Lubbers (1) in 2013 wisten we dat namelijk al. Dus een bommetje? Mwa. Overigens blijkt uit deze bijdrage van de NOS dat over de stationering van dat nucleaire speeltuig eerder dit jaar geneuzeld is binnen de NAVO. Aan de hand van een vodje papier met als titel “A new era for nuclear deterrence? Modernisation, arms control, and allied nuclear forces”. En let u dan wat ons betreft vooral op het woord modernisation. Want volgens The Donald en zijn hok vol haviken en vale gieren zijn die wapens behoorlijk ouwe meuk. En bovendien kunnen ze na de druk op een rood knoppie alleen bij het evil empire worden afgeleverd met B52-bommenwerpers. En dat is natuurlijk knap armoedig. Dus hoe verrassend was het in dit licht dat de hoofdbewoner van het Witte Gekkenhuis kortgeleden ineens een vervaarlijke streep haalde door het rakettenverdrag dat Ronnie en Gorbie in de jaren tachtig ondertekende. Onder het mom dat Adolf Putin dat verdrag al had geschonden? Helemaal niet. De bedoeling zal u niet ontgaan. Stationering van nieuwe bommen en nieuwe raketten. Met de groetjes uit Washington. En je kan je zomaar voorstellen dat The Donald daarover tussen de bedrijven door ook heeft gelispeld met Mark Damesfiets tijdens een van diens bezoeken aan de overkant. Welke bedrijven? Nou voor een deel zijn die misschien te reconstrueren uit recente nouveauté's in het weekvod Weekend. Die maken namelijk melding van plotseling opgevlamde amoureuze verwikkelingen tussen onze Mark en een Amerikaanse dame zonder fiets. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Allemaal leuk, maar wij hopen wel dat prinses Irene even haar aandacht voor de bomen in haar omgeving opzout en op zoek gaat naar haar oude toespraak die zij op 29 oktober 1983 hield tijdens de historische anti-rakettenbetoging op het Haagse Malieveld. Want voor je het weet is dat opnieuw aan de orde. Uit dit artikeltje blijkt dat in ieder geval één staatshoofd het goed heeft begrepen. De Filippijnse president Duterte of all people. Nou wij nog. Stay tuned (JP).

(1) Ruud Lubbers heeft wel vaker iets nucleairs laten slippen. Zie daarvoor de serie “Lubbers had gelijk”.
(2) Irene liet zich in die roemruchte periode uitgebreid interviewen door Elisabeth Maria Soutberg aka Bibeb (rip). Na screening door Irene's pappie en mammie verscheen een weerslag van dat interview in Vrij Nederland. Haar interessante ontboezemingen over haar zuster Beatrix, die toen zwaar in de remmen van de Claus-affaire hing, bleven helaas ongebruikt achter in de aantekeningen van onze collega.

Weet u het nog? Dat voormalig buschauffeur Fredje Teeven ooit als crimefighter voor volk en vaderland zulke fijne deals sloot. Of pre-deals. Met jongens als Mink Kok, Cees Helman en Henk van de Meene. En ook nog een lijst met namen van de Haagse glijbaan afduwde waarop ondermeer luitjes voorkwamen die voor een deel chantabel waren geraakt. Naar verluidt omdat ze op verkeerde plaatsen hun broek hadden laten zakken. Tuurlijk weet u dat nog (1). Allicht dat Fredje wat dit fenomeen betreft niet als een eenzame Rémi door veld en beemd waarde. Zo vermoedden wij bijvoorbeeld al meer dan een decennium dat er ergens een deal moest zijn gesloten tussen snuffelende vertegenwoordigers van de Amerikaanse smurfenwereld en Jeffrey Epstein. De eigenaar van een van de Virgin Islands aka “Orgy Island”, die zowel op financieel als sexueel gebied over een flinke zak beschikte en talloze jeugdige virgins liet aanrukken om dat te demonstreren. Groten der aarde die ook wel eens een jeugdig heuveltje wilde beklimmen werden met Jeffrey's privéjet aka de “Lolita Express” met enige regelmaat overgevlogen en vervolgens stiekem voor de eeuwigheid vastgelegd bij het wichelen van hun roede. Toen sommige heuveltjes in de loop van de tijd tot werkende vulkaantjes uitgroeiden gingen FBI-smurfen op pad en werd Jeffrey bij de dure kraag gevat. Er volgde een proces en waar een normale koterkruiper voor heel wat jaren in een staatsonderkomen mag ervaren hoe je langs natuurlijke weg van reetketelsteen afkomt kwam onze Jeff ervan af met 13 maanden slapen in een showpetoet. Overdag mocht ie gewoon naar buiten om zijn zakken in shape te houden. Dat fluwelen vonnis was deels tot stand gekomen door het dumpen van stapeltjes poen in verschillende vulkaantjes en deels door ... jawel, ons vermoeden blijkt allemaal bullseye. Een kwootje uit een Fed-verbaal van 18 september 2008. Komt ie:

“Case agent advised writer that Epstein is currently being prosecuted by the State of Florida and is complying with all conditions of his plea with the State of Florida. Epstein has also provided information to the FBI as agreed upon. Case agent advised that no federal prosecution will occur in this matter as long as Epstein continues to uphold his agreement with the State of Florida.”.

Jeffrey had dus inderdaad een deal gesloten met de FBI. Mogelijk de overdracht van het nodige beeldmateriaal. En je moet er toch niet aan denken dat daar ook Olympische prentjes bij waren van “oom Freddie” Heineken (rip), wiens naam en telefoonnummer per saldo ook in Epstein's “zwarte boekje” voorkwamen (2). Gewoon een vraagje uit de losse pols: zou de naam van “oom Freddie” ook op Teeven's List hebben gestaan? Samen met die van “oom Frits”, de rechterhand van “oom Freddie” en net als zijn heerlijk heldere vriend op vertrouwelijke voet met “tante Bea”. God, wat een sombere gedachten op zo'n wonderschone dag. Gauw een pilsje pakken. Stay tuned (JP).

(1) Mocht die materie onverhoopt toch door uw zeefbeen zijn weggezakt dan kunt u bijvoorbeeld in de serie “Fred en de deals” uw herinneringen en uw hart ophalen.
(2) Zie voor dat kostbare werkje eerdere bijdrages in deze serie.

1 reacties

Goh! Dat was effe nieuws gisteren. De ABN/AMRO kreeg op zijn sodemieter. Van Klaas Knot, de chef van de Nederlandse financiële groothandel DNB. De controle op stoute cliëntèle was niet op orde volgens Klaas. Met andere woorden: de ABN/AMRO had in de afgelopen tijd her en der als wasserette gediend voor ondeugende poen. Niet dat Klaas dat openlijk zei, maar je jaagt zo'n bank niet voor niks in de pluche gordijnen met de opdracht 5 meloen rekeningen te controleren op narigheid. Overigens wel ironisch in het licht van de wereldreis die André Batenburg in de jaren zeventig maakte. Dat deed de toentertijd als bestuursvoorzitter van de ABN door het leven stappende André om een zwart geld circuit in het leven te roepen en volgens een betrokkene bij dit moois schijnt ie daar aardig in geslaagd te zijn. Bij de AMRO was het wat dit soort ongein betreft niet veel beter. Getuige de eclatante gebeurtenissen in de jaren tachtig van de vorige eeuw in het diamantfiliaal aan de Amsterdamse Sarphatistraat. Als u tijd hebt kan u dat hele verhaal hier nog eens de revu laten passeren. Inclusief een ingedikte versie van het drama rond het computerprogramma PROMIS en de moord op de Amerikaanse journalist Danny Casolaro. En dat alles heulemaal gratis. Waar vind je dat nog. Stay tuned (JP).

(1) Zie het verhaal rond het handelshuis Hagemeyer in de serie “Fred en de deals”.
(2) PROMIS maakt ook binnen de saga rond Jeffrey Epstein opnieuw zijn opwachting. Morgen meer.

Lieve schooljeugd van Nederland!
Natuurlijk gaan jullie strakkies gewoon uit de les de straat op en de lanen in. Staken en spijbelen net als vorige week, omdat jullie je niet laten misleiden door Youth for Climate en de VVD. Jullie hebben geen club nodig en geen leiders. Met Rutte praten en dealtjes sluiten? Premier Lachebekje gaan jullie nog genoeg tegenkomen, in zijn echte rol, zonder zijn polderschaapskleren aan. Hij zal jullie gaan straffen. Daar wordt ie voor betaald. Daartoe is de VVD opgericht.

Jullie zijn niet dom, jullie hebben begrepen wat democratie werkelijk inhoudt. Jullie hebben begrepen dat we in werkelijkheid leven in een kleptocratie, geregeerd door kleptomanen. Een samenleving gebaseerd op diefstal. De partij die de kleptomane afwijking belichaamt is de VVD. Haar leden hebben zich vergrepen aan de pensioenen, de uitkeringen en de subsidies. De VVD heeft dikke bedrijven niks in de weg gelegd en het milieu naar de kloten geholpen. En de VVD is de kraamkamer van de autoritaire samenleving die Nederland aan het worden is.

Wisten jullie dat Rutte het politieke neefje van Wilders is? Jullie waren er nog niet toen Rutte met Wilders en ene Rita Verdonk streed om het leiderschap van de VVD. Rutte won omdat hij de kleptocratie het minst in de weg legde. Wilders en Verdonk wilden de grenzen sluiten en dat vonden banken en dikke firma’s geen prettig idee. Rutte was ook minder chantabel dan de twee concurrenten. Verdonk had een links verleden en Wilders zijn roots lagen in het buitenland. Dan klinkt het niet prettig wanneer je van leer trekt tegen links en tegen buitenlanders.

Rutte introduceerde nog een cratie, de ballocratie. Lachebekje heeft zijn immer opgewekte natuur gestaald in het corps. De Minerva’s en Vindicats waren vijftig jaar geleden allemaal dood, net als de adel. Maar in de jaren negentig van de vorige eeuw werden de ballen weer ballen en sindsdien is de hele bestuurslaag van het land weer met de aardappel in de keel geboren en vertoont ze zich het liefst in een kokerrokje en met een clubdas.

Zoals ik vorige week al schreef, je zult nooit een VVDer tegenkomen totdat je nee zegt. Zolang je meeloopt en geld verdient ben je OK maar uit de pas lopen en in de bres springen voor wat anders dan wat zij van waarde vinden, beantwoorden ze met geweld. Eerst regels, boetes en deurwaarders, en als dat niet helpt monddood maken, opsluiting en -mocht je familie drie generaties geleden vanuit een buitenland de polder zijn binnengekomen- verbanning.

Hoe je opstaat tegen hun waarden? Door die niet te accepteren als de jouwe. Ze geilen op geld en ander bezit. Dus bezit niks. Heb geen eigendom. Huur een huis, huur een auto, ga niet bij een baas aan het werk. Doe niet mee aan hun geldspelletje. En eigen je toe wat van jou en je naasten is. Ga met een tas met dubbele bodem de buurtsuper in omdat je weigert om voor de woekerwinst van de winkelier het driedubbele te betalen vanwat een product waard is. Dat heet proletarisch winkelen. Rij zwart in tram, bus en trein, bezet kruispunten en rotondes en verniel het asfalt. Bezet de landingsbanen bij Schiphol, kraak leegstaande of alleen maar voor toerisme gebruikte panden en kantoorruimtes. Sloop gevangenissen en douanekantoren. Sloop de infrastructuur van het geld.

Heb niks, het maakt je onkwetsbaar en onomkoopbaar.  Ik wens jullie heel veel leerzame uurtjes op straat vandaag en we spreken elkaar volgende week donderdag weer…

(JoopFinland)

2 reacties

Evert Santegoeds heet ie. Lult regelmatig een eind heen bij het enorme SBS-teeveeprogramma Shownieuws en voert als “entertainmentdeskundige” (echt waar) al jaren de regie bij de Privé-afdeling van De Telegrof. Die Evert wist ons een paar dagen geleden te verrassen met nieuws over Sara Ferguson aka Fergie. De af en toe met een platte knip worstelende Duchess of York, die net als haar voormalige echtgenoot prins Andrew prominent voorkomt in het zwarte boekje van koterklimmer Jeffrey Epstein. Hoe verrassend dus, dat ze ergens in 2005 contact zocht met Jeff om 15.000 Pond van hem te lenen. Nou nou. Daarvoor was ze trouwens in 2011 al eens door de gehaktmolen gehaald. Dus ging het in wezen om een opgewarmd prakkie nieuws. Maar als de Engelse pers zoiets in 2019 uit de vriezer haalt, dan kan je Evert niks verwijten. Dus hoppeta, zo'n drie dagen na zijn Britse collega's gaf onze deskundige onder de ferme kop “Ook Fergie duikt op in zaak “viezerik” Epstein” nog eens flink gas in zijn dagvod (1). Nou hadden wij graag gezien, dat Evertje ook eens de gaskraan had opengezet over Freddie Heineken en diens met Michel Rey de Carvalho getrouwde Nachwuchs Charlene. Naar wij aannemen zullen die bij Jeffrey nooit naar een leninkje hebben gehengeld, maar een beetje expert op dit ranzige gebied zal toch nieuwsgierig zijn hoe die namen en bijbehorende telefoonnummers dan wel in Jeffrey's Rolodex terecht zijn gekomen. Maar kennelijk schoot er niks bij Evert in de eerste versnelling. Merkwaardig. Tenzij de RVD een gagorder heeft uitgevaardigd, omdat “oom Freddie” tesamen met kontjeskenner “oom Frits” wat al te te nauwe banden onderhield met de Koninklijke famielje. Een andere mogelijkheid is een interne gagorder van hogerop in het Mediahuis van baron Piet en de Van Puijenbroekjes (2). Per saldo doet de bierproducent jaarlijks een schuimend bedrag in het reclamezakje en terwille van de smeer....u weet het. Btw, nu we het toch over de Koninklijke famielje hebben. Een paar weken geleden blijkt vorst Ferdinand von Bismarck de geest te hebben gegeven. Had volgens insiders in zijn studietijd niet misstaan als roerganger van een Duitse Pridebodem met de slogan “Schwul ist cool”, maar dat weerhield hem er niet van om op zijn dertigste te trouwen met jonkvrouwe Elisabeth Lippens. Een kleindochter van de als kindervriend te boek staande graaf Maurice Robert Josse Marie Lippens, die ooit de Fortis-bank zo deskundig op de klippen manouvreerde (3). Het adellijke paar werd gezegend met vier koters, maar het een sluit het andere niet uit. Ferdinand deelde in zijn hübsche studietijd in Hamburg een onderkomen met onze latere gemalen prins Claus, fungeerde als diens getuige bij zijn huwelijk met toenmalig kroonprinses Beatrix en werd peetvader van onze huidige koning. Niemand zal dus van verbazing uit zijn PH GOV-fauteuil pletteren dat Willem Alexander Claus George Ferdinand zijn vakantie in zijn Griekse buitenhuis onderbrak en zich compleet met baard werwaarts spoedde om “onkel” Ferdinand de laatste eer te bewijzen. Adel? Het blijft tobben. Stay tuned (JP).

(1) In al het gedreutel rond Fergie is onderbelicht gebleven, dat zij ooit meer dan vriendschappelijke banden onderhield met ene John Bryan, die op zijn beurt zeer dikke mik was met Derek Laud. Een beruchte lobbyist en kontjesleverancier van hoge politieke mieters. We mogen dus aannemen dat Fergie in the know was en interessant voor Jeffrey.
(2) Zie voor deze deutschfreundliche famieljes aflevering 11 van de serie “Uitverkoop”.
(3) Zie voor Maurice en zijn broer Leopold de serie “Adel verplicht”.

Het afschuwelijke politiegeweld tijdens 'Acte XIII' van de Gele Vestjes heeft tot een 5e hand die werd afgerukt door een politiegranaat geleid, vlakbij de Assemble'e Nationale. Het slachtoffer was een 21-jarige jongen uit de Parijse voorstad Argenteuil die aan het fotograferen was toen hij werd getroffen. In zijn vergeefse pogingen het verzet met geweld te breken neemt de regering Macron zijn toevlucht tot steeds drastischer onderdrukking. Uitstekend gedocumenteerd door Vanessa Beeley. De casseurs (vandalen) laat de politie hun gang gaan om de GJ vervolgens van vernieling te kunnen beschuldigen. Het 'Black Bloc' (zg. 'anarchisten' en 'Antifa's') werkt nauw samen met de regering om het volksverzet in een kwaad daglicht te stellen. Daar zijn steeds meer analyses van overtuigd. Zonder de 'casseurs' zou de positie van Macron nog hopelozer zijn. Het "geweld van de demonstranten" is zijn redding.
Volgens de regering ging het afgelopen weekend om 50.000 demonstranten in heel Frankrijk; het 'Syndicat France Police -Police en colére' kwam tot 240.000. De mensen moeten met het afschuwelijke politiegeweld bang gemaakt worden om voor hun rechten op te komen. Maar dat blijkt niet te lukken. De mensen worden alleen maar woedender. Niet alleen in de grote steden maar overal (bijvoorbeeld in een stad als Lorient en zelfs in de kolonie Réunion) worden ieder weekend massale manifestaties georganiseerd. Met vrouwen en kinderen; bejaarden en invaliden. En nog steeds steunt volgens alle peilingen een meerderheid van de bevolking het verzet. De steun neemt zelfs toe.
De uitlatingen van Macron over de gearresteerde bokser Christophe Dettinger die de demonstranten met zijn vuisten verdedigde dat hij zijn tekst op de video voordat hij zich bij de politie liet inrekenen ingefluisterd kreeg door een 'extreem-linkse advocaat' omdat een 'zigeuner-bokser' zoiets niet zou kunnen verzinnen (terwijl hij een voortgezette studie heeft voltooid) heeft tot een woedende reactie van zijn vrouw geleid.   
Dat Macron heeft verklaard dat hij zelf ook 'Gilet Jaune' zou zijn is helemaal lachwekkend. Deze week organiseerde hij zijn 'Grand Debat' met scholieren. 'De volgende ronde gaat hij naar de creches' schamperde een demonstrant. Macron voert campagne voor de Europese verkiezingen, waarvan hij verwacht dat de uitslag een matigende invloed zal hebben op de volkswoede.
Ook door de week gaan de demonstraties door. Van duizenden rijschool-instructeurs die het Parijse verkeer vastzetten tot een stille tocht in Argenteuil voor de jongen die door politiegeweld invalide is gemaakt.
'Deze regering begint steeds meer op het Ancien régime te lijken', trok een tv-commentator de vergelijking. Het bewind van Louis XVI die onder de guillotine stierf. Dat is het verschil tussen Frankrijk (en ook Rusland) en andere staten: ze hebben een voorbeeld.  (WK)

Bij de evangelischen, een half uurtje later, moet hij inbinden. Maar bij haar van Rensen wordt Jaap Goedegebuure geen strobreed in de weg gelegd. Het is kwekradio in optima forma.

‘Het zit wellicht in hun volksaard’, meent Jaap. Het gaat over stelen en bedriegen en nog wat van dat minder moois. Ooit zagen de Japies dat gebeuren door woonwagenbewoners, Surinamers, Marokkanen en Turken. En vond die diefstal en die bedreiging plaats op de drukke parkeerplaats voor Dirk van den Broek. Maar nu heeft de plaats-delict zich verplaatst naar het andere eind van de aardbol. En zijn de Chinezen de pineut.

Jaap heeft het over de handelsoorlog tussen VS en China. We hebben ze onderschat, zo meent Goedegebuure. ‘We dachten te lang dat ze een klein, armoedig economietje zouden blijven, maar nu bedreigen ze ons. Ze maken geen rommel meer maar hoogwaardige producten waarvan ze het idee van ons hebben gejat. Ze zitten niet meer achter een muur maar kopen havens, spoorwegen en andere infrastructuur.’

Het navrante is dat Jaap Goedegebuure geen uberchauffeur is, of het intellectuele brein achter een braderie in de Achterhoek. De man is professor aan Nijenrode. Nu kun je over professoren in de economie en over Nijenrode International University zoals de veredelde moedermavo in dat kasteeltje tegenwoordig heet denken wat je wilt. Maar we leven in de tijd waarin Japie zoveel gewicht in de opinieschaal legt dat hij mag blijven zitten voor het volgende programmaatje.

Wegbereiders voor de oorlog zijn het, de Japies. Wegbereiders voor de rampspoed die er aan zit te komen, en racisten van het rauwste kaliber. Op de dag dat de oorlog verloren zal zijn, zullen ze claimen dat ze het nooit zo bedoeld hebben of dat het hun broer was. Maar voor nu, nu ingrijpen nog kan, zou je hopen dat een wakkere student op dat kasteel aan de noodrem trekt,,,

JoopFinland

2 reacties

De door de gemeente Tilburg ingestelde ‘Onafhankelijke Onderzoekscommissie Tilburg Chroom-6’ constateert dat de gemeente Tilburg haar bijstandsgerechtigden met goede bedoelingen dwangarbeid heeft laten verrichten in een met een kankerverwekkend antiroestmiddel vervuilde omgeving.

Tussen 2004 en 2012 heeft de gemeente Tilburg honderden van haar burgers die een bijstandsuitkering ontvingen onder dwang, onder zeer onheuse bejegening en zonder loon tewerkgesteld in een NS-werkplaats aldaar, in een reïntegratieproject onder de naam tROM, waar zij bij het afschuren en verven van oude treinstellen voor het Spoorwegmuseum in aanraking zijn gekomen met het giftige en kankerverwekkende antiroestmiddel chroom-6.

Onlangs is over deze affaire het rapport van een commissie verschenen die hiernaar onderzoek heeft gedaan, de ‘Onafhankelijke Onderzoekscommissie Tilburg Chroom-6’, waarvan de bevindingen in de media als ‘keihard’ in de richting van de gemeente en de NS werden bestempeld. De commissie vindt dat de gemeente haar zorgplicht jegens deze burgers heeft verwaarloosd en dat dezen recht hebben op compensatie.

Ook rekent de commissie het de gemeente aan dat de deelnemers aan het traject niet vrijwillig voor het werk aan de museumtreinen hebben kunnen kiezen, maar verplicht waren aan het traject deel te nemen als voorwaarde voor het krijgen van een bijstandsuitkering.

Opmerkelijk hierbij is dat commissie enerzijds kritiek heeft op het gedwongen karakter van het werk (p. 33 van het rapport), maar anderzijds (p. 6) stelt dat deze dwang paste binnen de toen geldende wetgeving en door de gemeente ‘met goede bedoelingen’ werd toegepast: ‘Deze aanpak paste binnen de dan geldende Wet werk en bijstand. Tilburg legde binnen die wet eigen accenten. Met goede bedoelingen, stelt de Commissie vast.’

Men vraagt zich af waarom die ‘onafhankelijke commissie’, zoals zij overal nadrukkelijk wordt geafficheerd, zo overtuigd is van de goede bedoelingen van de gemeente Tilburg. Iets waarmee overigens - maar dit terzijde - ook de weg naar de hel, volgens het spreekwoord, is geplaveid. Waarop de ‘vaststelling’ van de commissie is gebaseerd, wordt in ieder geval niet duidelijk uit het rapport. Is de commissie onbekend met de oude notie dat mensen geneigd zijn tot het kwaad, zeker wanneer die keuze door gezagsdragers en een peer group wordt gepromoot (Milgram), en er dus sprake is van druk om zich te conformeren? En is die commissie eigenlijk wel zo onafhankelijk? Zij is immers ingesteld door de gemeente Tilburg zelf: ‘Om dit allemaal uit te zoeken, heeft de gemeente Tilburg een onafhankelijke Onderzoekscommissie in het leven geroepen’ (website Onderzoekscommissie Tilburg).

Voor wie het nieuws over de ‘hervormingen’ in de sociale zekerheid enigszins heeft gevolgd kan het geen nieuws zijn dat gedwongen arbeid voor bijstandsgerechtigden in Nederland al jarenlang (al sinds 2004 om precies te zijn) staande praktijk is, ondanks het feit dat deze in strijd is met artikel 4 van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM).

Bijzonder aan het Tilburgse geval is dat hier gedwongen arbeid gepaard ging met een verzaken van de zorgplicht door de gemeente en met grove schendingen van de Arbowet. Maar ook deze combinatie is bepaald niet zonder precedent. Het beruchtste voorbeeld hiervan, dat sterke overeenkomsten met de Tilburgse zaak vertoont, is het zogenaamde Hembrugproject van de gemeente Amsterdam. Dat vond plaats rond 2010 onder de verantwoordelijkheid van de toenmalige, meedogenloze, wethouder Sociale Zaken Andrée van Es van het in die dagen modieus neoliberale GroenLinks. Hierbij werden Amsterdamse bijstandsgerechtigden gedwongen tewerkgesteld om een voormalig militair terrein (een oude munitiefabriek van de Rijksartillerie) in Zaandam, dat verontreinigd was met resten van munitie, mosterdgas, asbest en andere schadelijke stoffen klaar te maken voor commerciële ontwikkeling.

Anders dan in het geval van het Amsterdamse reïntegratieproject, waar weinig ophef over ontstond - alleen het later uit frustratie opgestapte Amsterdamse SP-raadslid Maureen van der Pligt stelde er vragen over - was de landelijke politiek in reactie op de Tilburgse kwestie ‘geschokt’. 

Wordt het zo langzamerhand echter niet eens tijd om, in plaats van te zwijgen of ritueel verbijsterd te zijn, een parlementaire enquête te starten naar al die gedwongen tewerkstelling van bijstandsgerechtigden die door hun gemeenten in strijd met internationale verdragen verplicht, onbetaald te werk zijn gesteld en daarbij vaak ook nog onheus zijn bejegend en blootgesteld aan giftige stoffen?

(Louis van Overbeek)

1 reacties

We kennen de Koerden als een volk zonder staat, verspreid over Syrië, Iran, Irak en (het grootste aantal) Turkije. Een vergelijkbare situatie geldt voor Kasjmier, met dat verschil dat Kasjmier een koninkrijk vormde voor- en onder de bezetting door Engeland van 1763 (in het kader van de 7-jarige oorlog, de eerste wereldoorlog) tot 1947.
Overal waar 'het Verenigd Koninkrijk' vertrok als kolonisator, of het nu om Ierland ('Ulster'), Singapore, Hongkong of India/Pakistan (het voormalige 'Brits India') betreft, liet het, volgens het adagium 'verdeel en heers', explosieve grenzen achter. Religie vormde, naast tribale tegenstellingen, het favoriete doekje voor het bloeden, om sterke (op termijn voor de voormalig kolonisator bedreigende) staten te vermijden.
Zo ook in het geval van Kasjmier, dat in 1947 bij de boedelscheiding in het belang van Londen tussen India en Pakistan werd verdeeld, terwijl China het aan Tibet grenzende deel inpikte.
In 1947 werd, om de enige deelstaat van India waar moslims een meerderheid vormde ten opzichte van de hindoes 'bescherming' te bieden, in het dekolonisatie-verdrag geregeld dat Kasjmier niet blootgesteld zou worden aan massale hindoe-immigratie.
Het heeft niet verhinderd dat India en Pakistan (de eerste direct in 1947, opzet geslaagd) vele echte en bijna oorlogen hebben gevoerd in het bergachtige gebied, waar al die tijd een beweging voor onafhankelijkheid van zowel India als Pakistan actief is.
Vandaag heeft India, geregeerd door de ultra-hindoe partij BJP, eenzijdig deze beperking op hindoe-immigratie opgeheven. Dit is een garantie voor problemen met Pakistan, dat zich opwerpt als 'beschermer' van de Kasjmiri's, die onafhankelijk willen zijn.
'Verdeel en heers'. Het spelletje waarbij Londen (vazal van de VS) aan de touwetjes trekt, werkt nog steeds. (WK)

2 reacties

Het terugroepen van de Franse ambassadeur uit Rome, nadat de leidende Italiaanse politici Di Maio van de 5-sterren en Salvini van de Lega zich lovend hadden uitgelaten over de Gele Vestjes en zelfs een ontmoeting hadden met een fractie van hen die meedoet aan de Europese verkiezingen (terwijl de meerderheid zich juist niet met politiek wil inlaten), markeert 'de staat van de Unie te Brussel': niet bestaand. Ook in het erkennen van Guaido, de zelf-uitgeroepen president van Venezuela, ligt Italië dwars. Maar het idee dat 'Europese Verkiezingen' iets zouden kunnen veranderen in de situatie bestaat misschien bij de Italiaanse regeringspartijen, in Frankrijk niet.
In Frankrijk heeft Macron gisteren (donderdag) het tweede 'Grote Debat' gehouden, dit keer met jongeren. Hetzelfde beeld van een orerende Macron die in het plaatsje Autun (Bourgogne) ook honderden GJ trof die vergeefs een gesprek eisten. Wie wel uitgenodigd werden op het Elysée waren oppositieleiders Melenchon en Lepen. Hun pleidooi voor nieuwe verkiezingen voor de Assemblée (waar Macron's La République en Marche een meerderheid heeft) vond geen gehoor. Het is dus aan de straat.
Volgens het Franse ministerie van Binnenlandse Zaken waren er vorige zaterdag 67.460 demonstranten in het hele land. Terwijl 80.000 agenten volgens hen op de been werden gebracht.  à 350 euro, de premie die ze voor inzet op zaterdag in de ME ontvangen. Volgens 'La Police en Colère' ('woedende politie') ging het om 290.00 demonstranten! 'Het Twaalfde Bedrijf' was een 'Witte Mars' voor de doden en gewonden van de afgelopen maanden. Jerôme Rodrigues (het '20e oog' dat werd uitgeschoten door de beruchte 'flashball') sprak op Place de la Bastille na een vreedzaam verlopen massademonstratie waarbij de politie zich niet liet zien en dus niets gebeurde. Rond de Champs Elysées vonden de gebruikeljke onlusten plaats.
Opvallend in de 'Marche Blanche' waren de invaliden in rolstoelen en hun verzorgers die samen de leuzen aanhieven. Demonstranten hand in hand. Arm in arm. Bekijk het hieronder.

'Liberez Christophe!' (de bokser die de demonstranten verdedigde). Blaasorkesten. Een jazz-saxofonist die de Internationale speelt. De creatieve leuzen, de witte tunieken, mensen met 'tache de sang' onder hun wang als eerbetoon aan hen die een oog moeten missen. 
Van de met veel tam-tam aangekondigde tegenbeweging der 'Rode Sjalen' wordt weinig meer vernomen.
Als er geen 'Casseurs' (vandalen) waren waartegen Macron zijn Assemblée vorige week een wet liet aannemen, zou hij ze uitvinden. En ook is de rol van de politie hierin zeer vreemd: NOOIT werd ook maar een vandaal gearresteerd. Zij kunnen hun gang gaan. Zodat Macron en Castaner vervolgens kunnen klagen over geweld. Al deze pogingen om het verzet te frustreren hebben tot nu niets uitgericht. Morgen 'Acte XIII'. Live te volgen. (WK)

Toen Nixon en Kissinger in de jaren zeventig van de vorige eeuw de 'ping-pong'-diplomatie met Beijing lanceerden in het kader van hun omsingeling en wurging van de Sovjet-Unie en de Chinese economie door alle fabricage van rotzooi (en later hoogwaardiger producten) naar dat land over te brengen stimuleerden, moeten de toenmalige analisten hebben beseft dat ze een concurrent op wereldschaal tot leven wekten. Deze diplomatieke move gebeurde in het belang van het wereldkapitalisme, dat zoals bekend geen vaderland kent. Als nazi-Duitsland er in geslaagd was om WO2 te winnen, had het zwaartepunt van het wereldkapitalisme nu in Berlijn gelegen in plaats van New York.
Al twintig jaar geleden werd er geschreven dat de belangrijkste instellingen van dit wereldkapitalisme (IMF, Wereldbank, VN etc.) op termijn naar China zouden worden overgebracht. De 'verrassing' over wat ze gecreëerd hebben met dit spel is dus volkomen gespeeld: ze wisten waar ze mee bezig waren.
Dat dit natuurlijk uiteindelijk tot een (militaire) confrontatie zou leiden namen ze (het kapitaal) voor lief, want oorlog is immers de meest winstgevende business die er is, in zowel vredes- (de voorbereiding) als oorlogstijd. Zoals Von Clausewitz schreef: 'Vrede is voortzetting van de oorlog met andere middelen'.
Om die reden hielp het internationale kapitaal (denk aan de bankwereld, Ford, onze SHELL, IBM en vele anderen) Hitler zich te bewapenen (tegen de Sovjet-Unie) en de tot dan hoogste welvaartsstaat te bereiken. Tot 1943 toen de kansen voor nazi-Duitsland keerden. In 1944 besloten ze Hitler aan te vallen omdat de SU anders West-Europa had bevrijd.
Het economisch ontwikkelen (en uiteraard daardoor bewapenen) van China was eveneens tegen de Sovjet-Unie, die tegen de verwachtingen in het nazi-beest had verslagen, gericht: hetzelfde spel met een nieuwe speler.
De economische oorlog tussen de VS en China is de voorbode van een militaire confrontatie die niet kan uitblijven. Die confrontatie zal in eerste instantie niet direct zijn tussen de twee grootmachten, zoals we zien met de groeiende militaire aanwezigheid van de VS in bij voorbeeld Afrika, maar ook spanningen rond Venezuela, Iran en Taiwan/Hongkong en andere potentiële conflicthaarden, maar via 'proxi-wars'.
De directe confrontatie tussen de VS en China is voorlopig economisch, via de tariefmuren die Washington poogt op te werpen om de Chinese economie te remmen. China heeft vandaag haar munt gedevalueerd en daarmee in een klap de door Trump opgeworpen tariefmuren geneutraliseerd.
We zullen de verdere ontwikkelingen nauwlettend in de gaten houden. (WK)

Meer dan 100.000 hits. Dat staat tenminste op de NOS.nl pagina. Zo veel keer is de podcast van Simon Heijmans al beluisterd over Huize Zionsburg en zijn voormalige bewoner Ewald Marggraff. In het verleden al heel vaak onderwerp in de papieren nummers van Kleintje Muurkrant... Komende zaterdag het zesde, en laatste deel van deze spannende vertelling.

Vermijdbare manipulaties; omzwervingen langs nieuws en de oorzaken en gevolgen van menselijk handelen.

In een wereld met regionale conflicten, waarin buitenstaanders hun ‘onwezen drijven’, waarbij levens, huis, have en goed zonder aarzelen worden vernietigd. Rijst onvermijdelijk de vraag: ‘had dit niet voorkomen kunnen worden, deze eindeloze rij van menselijk leed en wreed geweld?’
Daar ogenschijnlijk de gemiddelde mens met open ogen slaapt en niet zelfstandig nadenkt, is het haast regel dat, om het vriendelijk te zeggen: nadenken meestal samenvalt met een terugblik. Met een wijsgerige beschouwing, omtrent motieven en sentimenten van deze of gene oorlog. Boeken waarin de gruwelen van dood, haat en vernietiging, kalm filosofisch worden ge-analyseerd in soms leesbare en soms zeer fraai vormgegeven boeken.

Daar de gemiddelde mens om begrijpbare redenen zich vooreerst bezig houdt met eigen welzijn en dat van zijn naasten, verdiept men zich klaarblijkelijk niet verder dan het dagelijkse NOS journaal en de nieuws koppen op de apps. Ik tel twitter en facebook niet mee, daar ‘echt nieuws’ op beiden in de regel een bericht is dat is doorgelinkt of is een twitter-mededeling van officiële personen en autoriteiten. Los van het gegeven of het een ego-mededeling is, een verslaving om gehoord te willen worden; of de nuchtere en zinnige reactie op een hormonen bezwangerde twitter boodschap van een wereld bekende politicus, die ‘licht’ ego-twitter verslaafd is.

Wie Nieuwsuur kijkt of dagelijks Radio 1 luistert geldt algemeen als goed geïnformeerd.

Wie daarbij nog de moeite en tijd neemt om internationale ontwikkelingen en actualiteiten in andere landen te volgen, ontdekt al gauw dat elk gerenomeerde nieuws outlet zijn eigen nuances toepast, en soms, in meer of mindere mate, klakkeloos officiële standpunten van een regering huldigt. De BBC is daar helaas een heel goed voorbeeld van, wie het Brexit-exit debat beetje heeft gevolgd weet dat de BBC pas anderhalf jaar na het brexit referendum serieus aandacht aan de gevolgen van de brexit ging besteden, en de gebruikelijke platituden over de Brusselse ‘fudge’ achterwege werden gelaten. Dat de EU een dag na het referendum een apart deel op haar website had ingericht voor de zgn. ‘Stakeholders’, (lees: ‘iedereen die op enige wijze te maken zou krijgen met de verandering en/of beëindiging van Europese regelgeving mbt handel en personen verkeer’), werd pas eind vorig jaar vast onderdeel van de dagelijkse politieke talkshow..!

Maar om terug te keren naar de algemene zin van dagelijks en internationaal nieuws en actualiteiten, en niet te verdwalen in het mistige heide-moeras van de brexit, dat als een gothic novel in Dartmoor de lezer boeit met de spanning van de bekende onzichtbare gevaarlijke europese dader die in de mist op de moeras rondzwerft, en waar de knappe en moedige van huis en haard ontwrichtte heldin, geduldig en gelovig wacht op de redding door de traditionele nobele adelijke held, incluisief welvarend landgoed en romantiek; ... exit gezond verstand en gevoel ...

Draagt het volgen van nieuws en actualiteiten bij tot zelfstandig nadenken over oorzaak en gevolg van de actualiteiten! Zodat we niet hoeven te wachten op de historische beschouwing van een vriendelijke heer of dame die uit hoofde van zijn of haar academische bewogenheid de geschiedenis gaat wikken en wegen op zijn ethische gehalte, daarin nuchter en objectief oorzaak en gevolg probeert te zien, zonder zich te verliezen in subjectieve motieven van Tijd en Cultuur.
Het lijkt haast op een open deur intrappen, ‘hoe staat het met ons besef van oorzaak en gevolg van eigen leven, algemene menselijke situaties, van de eigen cultuur en andere culturen...?!’

Doen we een serieuze dagelijkse poging dwars door de alle turbulenties van ‘actueel’ nieuws heen te kijken...? Nieuws dat in de regel heen en weer schommelt tussen de vriendelijke burenhulp en bijna dagelijkse afrekeningen in het criminele milieu; of over Trump die het zoveelste verdrag opzegt of periodiek landen met algehele vernietiging dreigt. Kijken we iets dieper voorbij de politieke onderbuik haat van liberalen tegen de bijstand, de lege harde eerbaarheid van ‘christenen’ of de voze fluwelen of ergerlijke woordspelletjes van vaderlands eigen democratisch gekozen ‘demagogen’? Of blijven we varen op de expertise van denk-tankende experts, die een winst-gerichte politieke voorkeur hebben? Überhaupt wij als ambteloze burgers worden geacht te zwijgen, en onze dagelijkse dosis-nieuws met een lepel levertraan pijnloos in te slikken, en pro deo enthousiast deel te nemen aan de participatie maatschappij..!

Het was licht, het was donker, een tweede dag...

1 reacties

Lieve schooljeugd van Nederland. Voordat jullie zometeen de les verlaten om naar Den Haag te gaan: kijk nog effe het Kamerdebat over het klimaatakkoord van dinsdagavond terug. Twee uurtjes ervan, meer hoeft niet. Daarna weet je waarom je waarom demonstreren belangrijker is dan op school zitten. En ik garandeer je, daarna weet je ook heel zeker waarom je niet weer in die bank gaat zitten, vanmiddag niet, morgen niet, maandag niet en nooit niet.

Kijk naar de Tweede Kamer en huiver. Daar op die buis voor je zie je het toppunt van cynisme en geborneerdheid. Ja, dat heet cynisme, doet er niet toe hoe die lui het zelf noemen: de wereldgeschiedenis heeft een term bedacht voor zoveel sadisme en wegkijkerij. ‘In de landen om ons heen staan ze te trappelen om ons model over te nemen. We gaan er nog aan verdienen!’ En ja, dat heet geborneerdheid, dat alleen kunnen spreken in cijfertjes en rekensommen: alsof je voor de grootste vragen in ons leven alleen maar een toverformule nodig hebt.

Die tien saaie mannetjes en die twee vrouwtjes zijn naar school geweest.

Ze zijn opgeleid tot wat ze nu zijn: dorre rekenmeesters met visie nul. Breindode tunnelkijkers.

Dat doet je school met je. Disciplineren noemen ze dat. Je leert er niet om te leven maar om het leven terug te brengen tot een rekensom. Zodra je straks eenentwintig bent, word jij ook een nummer. Tegen die tijd heb je geleerd om een baan te hebben zonder je nog af te vragen wat je in die baan doet. Dan knik je ja zodra je iets gevraagd wordt. Dan ben je bereid om je vriendjes van vroeger ‘dom’ of ‘asociaal’ of ‘abnormaal’ te vinden. Ja, in die niet al te verre toekomst ben je ook zo afgestorven dat je een uniform aantrekt en het geweer oppakt om een ‘groep’\, een ‘land’ en een lap stof te ‘verdedigen’, om ‘ze’ es een lesje te leren. Hetzelfde lesje dat jij hebt leren opdreunen.

Ga dus niet terug naar school, vanmiddag, of morgen, of maandag, of in welke toekomst dan ook. Leer je zelf lezen. Echt lezen. Dus niet over management of de secretaresse uithangen. Leer jezelf wat je niet wilt worden. De wereldliteratuur zit vol verhalen van mensen die op tijd nee hebben gezegd. Lees Der Mann ohne Eigenschaften, van Albert Müsil. Lees eruit voor aan je vriendjes en vriendinnetjes. Leer elkaar nee te zeggen. Tegen geweld, tegen dom werk, tegen domme ideeën. En ja, ook tegen die aardige oom die wat aan je wil laten zien. Leer elkaar vertrouwen. Leer elkaar om de ander te vertrouwen.

Vanmiddag, daar op dat gigantische Malieveld, ben je in de beste school die het leven te bieden heeft. De opruiingsschool, waarin je jezelf en je vriendjes tot grote hoogte kunt opstuwen, in de kunst van het nee zeggen tegen de verdommenis en ja tegen elkaar. Opruien is een ander woord voor vrijheid, vergeet dat niet vanmiddag. Leer dat het de opperste vrijheid is voor ons mensen om nee te zeggen tegen vernietiging en ja tegen elkaar. Opruien is een geuzendaad. Wees er trots op.

JoopFinland

8 reacties

Iemand in mijn omgeving bezocht de afgelopen week Nantes en beschreef de gespannen toestand in de stad vol herinneringen en monumenten gewijd aan Steve. De autoriteiten moeten hebben geweten dat een verbod om in Nantes te demonstreren tot een uit de hand lopende situatie zou leiden. Ze (en dan natuurlijk in de eerste plaats de verantwoordelijk minister Christophe Castaner) hebben er dus doelbewust op aangestuurd om de gewelddadigheden te kunnen gebruiken om het verzet te diffameren.
Het is de tactiek die de regering sinds het begin van het verzet heeft gehanteerd: de boel uit de hand laten lopen en de schuld voor het geweld de Gele Vesten in de schoenen te schuiven om de bevolking van de beweging te isoleren. Ze hebben het slaafse Parlement weliswaar de 'anti-vandalen wet' laten aannemen om het verzet te intimideren, maar de bevolking is niet in het spelletje getrapt. Natuurlijk heeft MSM in handen van de regering steunende kapitaalsgroepen meegedaan aan deze truuc, maar de Frânsen weten dat het niet waar is, dat het verzet niet is uitgedoofd en doorgaat. Het hele land getuigt er wekelijks van en door de week in de zomertijd op de stranden, op de rotondes en op de autoroutes.
Premier Edouard Philippe heeft moeten erkennen 'niet tevreden' te zijn over de versie van de Prefectuur te Nantes van de gebeurtenissen rond het muziekfeest waar Steve Maia Canico de Loire in werd gedreven en een onderzoek door de IGPN, de hoogste onderzoeksinstantie van de Republiek gelast. De advocaten van de familie van Steve houden voet bij stuk: de verantwoordelijken moeten voor het gerecht gesleept. Zo is Steve het symbool geworden van het verzet tegen het politiegeweld dat al zoveel slachtoffers heeft gemaakt. Overal in het land werd zijn naam gescandeerd en het aftreden van de gehate Castaner geëist. 'Castaner smeerlap' klonk het in de straten van Parijs. Op de Place de la Republque werd een minuut stilte in acht genomen te zijner nagedachtenis en een bloemenzee met kaarsen in de vorm van zijn naam neergelegd (zie video).
De politie krijgt het zichtbaar steeds moeilijker met de situatie. De 'anti-flic' stemming in het land maakt hun leven ondraaglijk. Sinds het begin van de opstand hebben al 46 van hen de hand aan zichzelf geslagen, vaak met gebruik van hun dienstwapen. 8500 arrestaties zijn verricht en meer dan 1200 GJ voor korter of langere tijd vastgezet. 'Bevrijd onze politieke gevangenen!' is dan ook een van de meegevoerde leuzen.
In Toulouse, de hoofdstad van het verzet, zat de stemming er zoals altijd goed in. De 'stad van de rozen' speelt een voortrekkersrol. De mensen zijn er onvermoeibaar, onverstoorbaar en ongekend strijdbaar en optimistisch. Toulouse heeft een lange geschiedenis van verzet tegen de macht. Zie hoe ze de politie terugdrijven (zie video). Geen Black Blocs, maar gewone mensen. Invaliden in karretjes voorop. Hoe ze de gehelmde monsters toespreken.
In onze media zult u er niets over vinden. Maar dit houdt niet meer op. Frankrijk is het favoriete vakantieland van de Nederlander. Zij zullen merken hoe schandalig onze "vrije pers" maarnietheus ons besodemietert over dat het protest 'over zou zijn'. Om met De Gaulle te spreken: 'Leve Frankrijk en leve de Republiek!' Die moeten we hier ook invoeren om een eind te maken aan de Oranje-besodemieterij! (WK)

6 reacties

Kinderpardon: zoethoudertje met bittere nasmaak

Harbers zal zijn discretionaire bevoegdheid “niet missen”. En: “het kinderpardon was zo strikt dat het niet zou uitnodigen om langer te blijven.” Met andere woorden: het is niet per ongeluk dat vrijwel nooit een kind gepardonneerd werd. Dat was zo bedoeld.

Met de herbeoordeling van 700 aanvragen voor het kinderpardon gaat meteen een einde komen aan dat ‘pardon’. Het was te voorzien dat dit een ruilhandel zou worden waar in de toekomst mensen – en dus ook kinderen – de dupe van worden. Het is Albayrak ‘all over again’: na het vertrek van Verdonk werd een generaal pardon verruild voor het sluiten van alle gewestelijke opvang. Sure, een slordige 630 kinderen en hun familie kunnen zich gelukkig prijzen, maar dit soort ruilhandel voor verstrenging van beleid is intussen beleid op zich om vluchtelingen te weren: ook het jaarlijks opnemen van 750 vluchtelingen in UNHCR-verband wordt verlaagd naar 500. Vluchtelingen zijn niets anders dan een rekensom waarbij onder de streep moet worden uitgekomen op nul of minder. Korte snellere procedures, 10 miljoen extra naar de IND en het hoofd van de IND die het laatste woord krijgt: alles is gericht op het wegwerken van ‘ongewensten’. En eens in de zoveel jaar wordt critici een bot toegeworpen zodat ze weer even hun mond houden.

Vorige week nog pleitte anti-feministe Ebru-nul-medelijden-Umar voor de verplichte sterilisatie van vluchtelingenvrouwen, met het ‘argument’ dat zo kinderleed zou worden voorkomen. De suggestie dat vrouwen kinderen als instrument gebruiken in combinatie met doorprocederen om een verblijfsvergunning af te dwingen alleen al, is ronduit racistisch, fascistisch en patriarchaal gedachtengoed! Het is dit soort haatzaaierij die de weerzin tegen vluchtelingen aanjaagt. Ik durf te wedden dat deze deal die vooral een rechtse regering in het zadel moest houden alweer aanleiding gevormd heeft voor meer gifspuiterij in de bekende mediariolen. De extreem-rechtse PVV en FvD zullen garen willen spinnen bij deze deal in aanloop naar de verkiezingen van 20 maart, terwijl zij juist voor de toekomst al aan het langste eind hebben getrokken.

Met het verdwijnen van de discretionaire bevoegdheid die volgens Halbers alleen maar “hoop gaf” en “reden om procedures te rekken” en “de publiciteit te zoeken” is een politiek drukmiddel verdwenen. Een adviescommissie mag nu gaan oordelen, en de beslissing komt bij de directeur van de IND. Wie is dat eigenlijk tegenwoordig? Een onbekende afgeschermde hoge ambtenaar? Onbereikbaar en veilig achter de schermen en muren van een kantoor? Wie is er straks nog persoonlijk op een beslissing aan te spreken?

Harbers is blij dat hij straks zijn handen in onschuld kan wassen. Het is de ultieme lafheid van een schrijftafelmoordenaar en zijn ondergeschikten. En zijn we niet in het tumult rond de kinderen vergeten dat er dagelijks deportaties plaatsvinden met medewerking van vliegtuigmaatschappijen als KLM en Transavia, onder het valse voorwendsel van een niet-geldende vervoersplicht? (Zie Flip Schüller in de NRC, 28/1/2019: “Piloten en crew: u hoeft die kinderen niet uit te zetten” – geldt voor vrijwel alle deportaties!)? Is dat geen probleem dan? Denk ook aan Ali al-Helou Tiyah uit Soedan, voor wie op dit moment levensbedreigende deportatie als het aan Harbers ligt zal doorgaan! Denk ook aan al die mensen in detentiecentrum Rotterdam en in de gezinslocaties waar kinderen zitten die geen aanvraag deden voor het kinderpardon, want let op: dat kost(te) veel geld zonder garanties! Is het leven van al die mensen inwisselbaar, zonder waarde? Al die tijd dat hier gesteggeld werd over het kinderpardon timmerde Fort Europa door aan de gemilitariseerde grenzen en blijven vluchtelingen – kinderen incluis – verdrinken in de Middellandse Zee. Dit pardon is een zoethoudertje met een bittere nasmaak. Het is zaak niet in de afleidingsmanoeuvre te trappen en de strijdbijl neer te gooien. Integendeel!

Harbers, Dijkhoff, IND, DT&V, marechaussee, KLM, Transavia, een ieder die deportaties mogelijk maakt en barrières voor vluchtelingen opwerpt: we vergeten jullie dodelijke dagelijkse broodwinning niet! Wat mij betreft zijn deze 630 kinderen die kans maken niet het einde, maar het begin. Het begin van ware vrijheid van beweging. Maar deze zal moeten worden bevochten, al is het tegen de klippen op. Geen pardon, maar solidariteit!

Joke Kaviaar, vanuit haar nieuwe cel in Nieuwersluis

Vanaf 11 uur vanochtend voeren ongeveer 80 activisten vanuit het No Border Camp diverse acties op en rond het terrein van TNO en de NAVO Communications and Information Agency in Den Haag (Oude Waalsdorperweg 61-63). De acties zijn een protest tegen de betrokkenheid van de NAVO en TNO bij het militariseren van grenzen en het bijdragen aan redenen waarom mensen moeten vluchten. De activisten proberen het terrein te betreden, gebouwen te beklimmen en spandoeken op te hangen. Vanochtend vroeg zijn vijf mensen opgepakt op of rond het terrein van TNO. Bij de poort van de NAVO staan mensen met spandoeken en flyers. Daarnaast laten zij het geluid van de vlakbij gelegen klok op de Waalsdorpervlakte horen, afgewisseld met het voorlezen van de lange lijst met vluchtelingen die zijn omgekomen als gevolg van het Europese migratiebeleid. EU-lidstaten en derde landen voorzien zich, vaak met hulp van EU-financiering, van steeds meer militaire middelen voor grensbewaking. Hierdoor worden migranten gedwongen om steeds gevaarlijkere routes te nemen, vallen zij steeds vaker in handen van criminele mensensmokkelnetwerken en sterven migranten steeds vaker aan de grenzen van Europa en daarbuiten. De militaire politiek van de NAVO, en in het bijzonder militaire interventies, dragen bij aan oorlog, geweld, onderdrukking, voedseltekorten enz.. Zij voeden daarmee de redenen die mensen dwingen te vluchten. Tegelijkertijd speelt de NAVO ook een steeds belangrijkere rol bij het tegenhouden van vluchtelingen aan de Europese grenzen. NAVO-schepen en de Frontex-operatie Poseidon, zijn daar om vluchtelingen op zee tussen Turkije en Griekenland te stoppen. En de NAVO-missie Sea Guardian was nauw betrokken bij Operatie Sophia, de eerste openlijk militaire EU-operatie om vluchtelingen tegen te houden voor de kust van Libië. Onderzoeksinstituut TNO behoort tot de grootste ontvangers van EU-subsidies voor onderzoek naar en ontwikkeling van nieuwe technologieën voor grensbewaking. TNO is bovendien nauw betrokken geweest bij het openstellen van de overkoepelende EU-onderzoeksfinancieringsprogramma's (Framework Programmes), aanvankelijk voor security onderzoek en inmiddels ook voor militair onderzoek. Het instituut is tevens lid van de European Organisation for Security, de belangrijkste lobbyorganisatie van de Europese security-industrie. Het No Border Camp in Wassenaar begon afgelopen donderdag. Op die dag deelden deelnemers aan het kamp flyers uit aan het personeel van het hoofdkantoor van het Nederlandse Rode Kruis in Den Haag, gericht tegen de samenwerking van het Internationale Rode Kruis met wapenfabrikant Airbus. Op vrijdag voerde de Vrije Bond actie bij de vestiging van uitzendburo OTTO in Den Haag, vanwege de uitbuiting van arbeidsmigranten. Gisteren werd er een lawaaidemonstratie bij het detentiecentrum Rotterdam/The Hague Airport gehouden, in solidariteit met de daar vastzittende vluchtelingen. De No Border-activisten staan voor een wereld zonder grenzen, met vrijheid van beweging voor iedereen. Klik hier voor meer informatie...

1 reacties

We gaan met uw welnemen even terug naar 21 december 2018. Zonder uw welnemen ook. In aflevering 40 van deze serie draaiden we die dag een paar smakelijke Peer Nijssen-balletjes met Virginiesaus. Bij het uitserveren maakten wij ondermeer gebruik van een intrigerende mail, afkomstig van een kenner op dit specifieke balletjesgebied. Een regel daaruit sleuren we in dit artikeltje uit de vergetelheid. Komt ie:

“Wist u dat Peer Nijssen nog steeds in de pornoindustrie werkt met Van Lanschot kapitaal?”.

Nou was die mail aardig gedateerd, dus op de vraag of Peer zich heden ten dage ook nog steeds in leven houdt met een beroep op de erogene zones van zijn cliënten of dat hij zijn horizon heeft verbreed moeten we helaas het antwoord schuldig blijven. Maar volgens de oerbron van deze serie vonden die sensuele activiteiten plaats in een pand in Nieuwegein en stamt Peer's hang naar “gele bolletjes met coke” (1) uit diezelfde periode. Hoe enigjes was het dus in dit verband dat het dagvod AD gisteren hijgend melding maakte van een smurfeninval in een pandje in de Liesbosch. Een zo langzamerhand berucht geworden industrieterrein in Nieuwegein, waar bijvoorbeeld populaire stenenschuivers als Flipje Kerkhoven, Roeland Voerman en ome Dik Wessels (rip) heel wat euro's bij elkaar hebben geharkt. Mogen wij u bij deze het bewuste AD-artikel presenteren? Tuurlijk mogen we dat. Gelezen? Raakte u van dat pokeren volledig uit uw keurig gestreken pantalon? Nee, wij ook niet. En van de aanwezigheid van verwarrende middelen uit de eigen gebruiksfeer (al dan niet bolletjes met coke) evenmin. Maar de luide ruft van die pianohandelaar maakte wel degelijk het nodige bij ons wakker. Die komt daar ineens in E grote terts aankakken met de aanwezigheid van een telefoondienstverleningsbedrijf in het betrokken pand, waarvan de medewerkers 'savonds aan de slag gaan. Mogelijk een AMERIKAANS callcenter. Huh? Waarover hebben wij het in de laatste afleveringen voortdurend gehad? Juist. Een Amerikaans callcenter met hijgende huppelkutjes. Het zal toch niet zo zijn... Wat weet die pianohandelaar wat wij niet weten? Toeval? U weet het. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering  39 dd. 11 december 2018.

Het verbod van de prefect van Loire-Atlantique om 5 dagen na de vondst van het lijk van Steve in Nantes te demonstreren door de Gilets Jaunes tijdens Acte 38 stond uiteraard garant voor ongeregeldheden (zie video). Nantes werd een slagveld. Dit moet de bedoeling van de autoriteiten zijn geweest en ze werden op hun wenken bediend. De gehate minister van Binnenlandse Zaken Castaner had nog wat olie op het vuur gegooid met zijn verklaring dat dit gebeurde 'uit respect voor de familie van het slachtoffer'. Zijn familie nam direct afstand van de macht en omhelsde via hun advocaat de solidariteit van de bevolking. De mensen zijn zo kwaad en mogen niet demonstreren. Wat verwacht je dan na 38 weken van politiegeweld? 'Moordenaars!' tegen de zwarte politiecolonnes die op hen afstormen en wat hebben ze gelijk. Dit is de stad van Steve. Steve en Nantes schrijven een nieuw hoofdstuk. Een nieuwe fase in de opstân. 'We gaan door voor Steve!' wordt er geroepen als ze een menselijke keten vormen tegen de oprukkende ordetroepen. Het verboden centrum is inmiddels bezet door de demonstranten. 'Allemaal echte anti-kapitalisten!'. Voor wie mocht denken dat het om ordinaire relschoppers zou gaan. Een oude vrouw die met een spuitbus de door traangas aangetaste ogen van de demonstranten verlicht. Er lopen ook bejaarden mee, ondanks het politiegeweld. Wat een geweldig volk. Dit domme land Nederland, waar niemand het iets kan schelen. We zullen er ook niets over vernemen in onze 'vrije pers'. Ik stel me voor dat aan de vooravond van de Franse Revolutie het er hier ook zo aan toeging. En tijdens de Commune van 1871. Behalve dan Dr. Jan ten Brink, mijn held waaraan ik een voorbeeld neem. Zijn 'Opstand der Proletariërs' verdient een heruitgave. Want dat is het ook nu: een opstand van het proletariaat. Dit zou 'overgaan', 'uitdoven', NO WAY! En dit is nog maar Nantes. In een volgende aflevering behandel ik Toulouse, hoofdstad van het verzet, Parijs en de rest van het land. (WK)

Nog een paar weken en het Verenigd Koninkrijk is aangeland op de zonnige hoogvlakte waar kuddes eenhoorns ronddartelen, waar men vrij is van de knellende banden van de EU en waar zaakjes als mensenrechten, arbeidsomstandigheden, onderwijs en miljeu hun rechtmatige plaats hebben gevonden; op de vuilnisbelt. Alles zal beter worden, Singapore aan de Theems.

Aardig (of schokkend) om te zien hoe de heersende elite (in media en politiek) schaduwen najagen, en absoluut geen eigen onderzoek doen naar wat brexit nou wel of niet betekent. Dan krijg je op tv interviews te zien met mensen die zeggen dat ze voor brexit zijn, want ze hebben de fransen altijd al gehaat, dat niveau. Of bejaarden die verwijzen naar de zelf verbouwde groenten in 40-45, en vol goede moed afwachten wat brexit hen zal bieden. Stiff upper lip. Een en ander afgewisseld met ministers die de ene leugen na de andere het universum ingooien, zonder dat ze voor leugenaar worden uitgemaakt.

Media hier geven geen nieuws, maar zijn een platform voor meningen, niks geen feiten onderzoeken en weergeven. Meningen zijn evenveel waard, of ze nou kloppen of niet, dat is evenwichtige journalistiek. Nee, media (en politici) van na 2001 vormen een vreemd zootje, niks zelf nadenken of onderzoeken, maar vooral meegaan met de stroom, volgzaam voor hen die boven ons staan.

Om even aan te geven hoe verdwaasd men in Engeland is, er loopt een petitie voor het parlement om Ierland opnieuw onderdeel te maken van het Verenigd Koninkrijk, dan zijn alle problemen van Noord Ierland, Brexit, Ierland enz. opgelost. Grappig hè, voor dit soort mensen is er maar één parlement, dat in Westminster. Of men in Dublin ervoor zou voelen om weer onder het koloniale Britse regime gebracht te worden, dat is niet aan de orde. Het gaat erom dat de Ieren er maar voor moeten zorgen dat engelse nationalisten krijgen wat ze willen: brexit. Dus krijg je op BBC 4 soortgelijke geluiden. Kleine wereld daar.

Vroeger had je nog wel eens een periode vol exclusieve komkommers. Dat lijkt een beetje finito. Een dagelijkse portie Hong en Kong. Rusland brandt. Moskou brandt. Derk Sauer zit bij Jinek op schoot. Angstgegner in Nederland: een totaal ingepakte muslima die staat te roken in een openbare ruimte. Bij de brand in de Notre Dame bleek Jezus ineens een loodgieter te wezen. de USA en de UK zijn op zoek naar een Horsmoez om de aya's op de knieën te krijgen. Kortom, komkommers zijn uit. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de ten tweede male geclipte koterkruiper Jeffrey Epstein, de sleutelbewaarder van de internationale elitekelder. Roy Cohn's tovenaarsleerling. Nu we het daar toch over hebben, er is naast de Heineken/De Carvalho-connectie nog een link tussen het nu blootgelegde hopscircuit en Nederland. Analyze this. In aflevering 2 van Whitney Webb's serie over Roy en Jeff komt ook Donald Gregg voorbij (1). Een oud-CIA smurf en Nationaal Veiligheidsadviseur, die heul toevallig een oom was van Patricia Paay's ex-hushpup Adam Curry. Een BN-koppel dat ooit de woning van kontjessmikkelaar, Oranje intimus en Heinekenhotemetoot Frits Salomonson aan de Keizersgracht overnam (2). In de wat koterklimmen betreft tolerantere jaren van de vorige eeuw wiemelde het daar van de ondermaatse Marokkaantjes, met wie Frits soms zelfs op de bizarre kiek zou zijn gegaan (3). Ach, what's new Pussycat? Stay tuned (JP).

(1) Rammelt u voor deze onthulling van Whitney even terug naar aflevering 240 van deze serie dd. 26 juli 2019.
(2) Raadpleeg voor deze boeiende materie de afleveringen 2 en 16 van onze serie “Roze balletten”. Respectievelijk daterend uit 2001 en 2018.
(3) Zie daarvoor ons beruchte artikel “Van oude koeien en troebel water”, dat een soort resumé was van het door Der Spiegel op een haar na gepubliceerde “Linksgestrickt”.

Afgelopen donderdag vond er een ronde tafel discussie plaats tussen het onderzoeksteam van NIOD, KITLV en NIMH, de instituten die onderzoek doen naar het geweld in Nederlands Indië/Indonesië in de periode ‘45-’50, en ondertekenaars van een open brief waarin felle kritiek geuit werd jegens dat onderzoek. Eveneens vertegenwoordigd was de Actiegroep De Grauwe Eeuw, die de open brief ook getekend had en die enkele eisen aan het onderzoeksteam stelde omdat de groep het onderzoek anders niet legitiem vindt. Dit baseerde De Grauwe Eeuw onderandere  op informatie waarop leden van de groep gestuit waren. “Wij doen al enige tijd zelf onderzoek naar deze periode en kwamen er zo achter dat de financiële belangen een wel heel belangrijke factor speelde in het geweld wat Nederland in hen oude kolonie gebruikte.” aldus Michael van Zeijl, woordvoerder van de actiegroep. “Zo’n grote factor, dat het meegenomen moet worden in dit onderzoek” vervolgt van Zeijl.
“Tevens hebben wij een decennia oud raadsel opgelost, wij zijn namelijk in het bezit gekomen van het onomstotelijk bewijs dat Indonesië minstens 3,88 miljard gulden heeft betaald van de afpers som van 4,5 miljard die Nederland eiste in het RTC verdrag in ruil voor hun vrijheid, een bedrag omgerekend evenveel als de volledige Marshallhulp aan Nederland”, gaat van Zeijl verder. “Nederland heeft altijd onduidelijkheid gezaaid over of en hoeveel Indonesië heeft betaald, dat was aan de overlegtafel ook te merken toen de onderzoekers gevraagd werd of Indonesië ooit betaald heeft aan Nederland. Het letterlijke antwoord was; ‘Daar zijn tegenstrijdige meningen over’, en wij weten nu wat de feiten zijn”, grijnst de activist.

De Grauwe Eeuw heeft meerdere documenten in bezit met de bevestiging dat Indonesië betaalde en waaruit onderandere blijkt dat Nederland doelbewust miljarden heeft gefraudeerd ten nadele van Indonesië. “Nederland heeft tijdens de RTC een sprookjesbedrag van 6,5 miljard gulden gevraagd maar uit deze documenten blijkt dat een groot deel van dat bedrag ongefundeerd is. Dit deel was door een Nederlandse topambtenaar genaamd Hirschfeld uit de duim gezogen omdat Nederland ervan uitging dat niet alle RTC claims door de onderhandelingen zouden komen en die op deze manier wel opgevangen werden” betoogt van Zeijl. “Laat dit eens goed op je inwerken. Dit is gewoon dezelfde smerige Nederlandse kolonisten mentaliteit die we al 5 eeuwen zien. Nederland minacht de mensen die ze afknepen nog steeds trouwens. Kijk naar de dodenherdenking waar ze nog steeds de slachtoffers onder de oorspronkelijke bewoners van de Archipel die Nederland maakte niet herdenken maar hun moordenaars wel. Terwijl Indonesië nota bene voor de wederopbouw van dit land heeft betaald”, concludeert van Zeijl.

Wij hebben  voor onze eigen veiligheid, verschillende relevante partijen en andere internationale hoogwaardigheidsbekleders op de hoogte gesteld van de documenten en stellen ze voor hun beschikbaar. Het onderzoeksteam hebben we de informatie gegeven zodat deze de informatie kunnen meenemen in hun onderzoek. Omdat we Nederland niet vertrouwen publiceren we de documenten pas wanneer er een onafhankelijke partij ze heeft gezien en het bestaan ervan authenticeert. De inhoud van het meest belastende document is het volgende:

- M E M O R A N D U M -

Van: DBI/EF                                                                                     18 mei 1956

Aan: DBI                                                                                                       no 99 

Indonesische schulden

Volgens een Pia-bericht van 16 mei heeft de financieel-economische sectie van de Staatscommissie ter bestudering van de ge­volgen van de opzegging der RTC-overeenkomsten een viertal sub­secties ingesteld. Een dezer sub-secties zal zich bezig houden met de schuldenregeling. Volgens het bericht heeft deze sub­sectie tot taak een standpunt te formuleren ten aanzien van de schulden die Indonesië aan Nederland heeft als uitvloeisel van de RTC-overeenkomsten, en de kwestie van de Indonesische bijdrage voor de pensioenen van ambtenaren van het voormalige Nederlands-Indische Gouvernement.
Aangezien er nog geen indicaties bekend zijn omtrent de rich­ting waarin deze sub-sectie zal werken, is dus ook nog niet te voorspellen welk advies zij aan de regering zal geven.
Desalniettemin zou DBI/EF terzake een veronderstelling willen uitspreken.
Het lijkt on waarschijnlijk dat de sub-sectie zal aanbevelen om alle schulden aan Nederland integraal te blijven aanvaarden, terwijl anderzijds een annulering van alle schulden met een be­roep op de eenzijdige opzegging van de Finec ook niet zeer waarschijnlijk lijkt.
Het komt DBI/EF waarschijnlijk voor, dat de sub-sectie zal ad­viseren slechts een deel van de ter RTC overgenomen schulden te honoreren. Het deel dat van de hand gewezen zal worden, zal vermoedelijk verband houden met de laatstelijk door Sumitro aangeroerde kwestie van "de aan Indonesië opgedrongen schulden met een onereus karakter". Vermoedelijk zal de sub-sectie met een berekening komen, waarmede aangetoond wordt dat ·-de kwijtge­scholden f. 2 miljard niet alle kosten van de politionele ac­ties tegen Indonesië dekt, met andere woorden dat een deel van de door Indonesië hij de Soevereiniteitsoverdracht overgenomen schulden een onereus karakter heeft, hetwelk zij zal aanbevelen niet meer te aanvaarden.
De vraag is hoe groot dit naar Indonesische mening als onereus te kwalificeren deel der RTC-schulden is. Ter RTC is van Indonesische zijde een opstelling gemaakt van de schulden, die naar Indonesische mening niet voor overname in aanmerking behoorden te komen, aangezien deze ontstaan waren als uitvloeisel van de politionele acties. Het totale bedrag hiermede gemoeid zou volgens bedoelde Indonesische opstelling f. 3, 5 miljard bedragen hebben. Indien deze opstelling door de sub-sectie als richt­snoer wordt aanvaard, zou dit betekenen dat Indonesië zich thans van een bedrag ad f. 1,5 miljard zou ontdoen. De huidige stand van de Indonesische schulden overgenomen ter RTC bedraagt  circa f. 640 miljoen. Hierbij komt nog het nog niet afgeloste deel van de in 1950 verstrekte lening, bedragende circa f. 240 miljoen. Het totaal van de RTC-schulden plus de lening van 1950 bedragen derhalve rond f. 880 miljoen. Zou de sub-sectie adviseren conform de Indonesische schuldenopstelling ter RTC, dan zou dit betekenen dat de gehele nog uitstaande RTC-schuld plus het restant van de lening 1950 door Indonesië geannuleerd zou worden. Daarboven zou dan nog een bedrag van f. 1,5 miljard - f. 880 miljoen = f. 620 miljoen open blijven staan als bedrag waarop Indonesië recht zou hebben.
De Vraag is hoe Indonesië zich hiervoor zou willen schadeloos stellen. Hoewel in strijd met alle rechtsbeginselen lijkt het niet geheel uitgesloten, dat, aangenomen dat de sub-sectie de Indonesische schuldenopstelling anno 1949 als richtsnoer ge­bruikt, de Indonesische regering verhaal zal zoeken op de in In­donesië aanwezige Nederlandse particuliere vermogensobjecten. Dit wil dus zeggen confiscatie tot een bedrag van circa f. 620 miljoen.
Een andere methode zou wellicht kunnen zijn de nog resterende Indonesische pensioenverplichtingen geheel te annuleren. De geka­pitaliseerde waarde van deze verplichtingen, voor zover nog door Indonesië gehonoreerd, is echter belangrijk minder dan  f. 620 miljoen. Vermoedelijk bedraagt deze waarde rond f. 150 miljoen. Hierin zou Indonesië dus onvoldoende verhaal voor zijn eventuele vermeende claim kunnen vinden.
De vraag is wat van Nederlandse zijde eventueel tegen een dgl. gang van zaken ondernomen zou kunnen worden.
Het antwoord op deze vraag moet helaas zeer teleurstellend zijn nl. vermoedelijk niets. Het resultaat van eventuele rechtstreekse demarches staat bij voorbaat reeds vast, terwijl het interes­seren van andere landen voor de Nederlandse financiële belangen bij Indonesië, naar thans gebleken is, ook nauwelijks enig re­sultaat oplevert. Dezerzijds worden nog wel pogingen in het gesteld om na te gaan hoe men ter RTC tot het bedrag van f. 2 miljard kwijtgescholden schuld is gekomen. Dit is zeer moeilijk na te gaan aangezien de finale vaststelling geschiedde in een zeer kleine Commissie die geen stukken heeft geproduceerd. Wat tot dusverre wel is gebleken is dat van Nederlandse zijde gemotiveerd werd aangetoond dat de kosten verbonden aan de politionele acties slechts __ circa f. 700 miljoen hebben bedragen. Hoe de ont­brekende f. 1300 miljoen berekend zijn is onbekend. Het schijnt dat de heer Hirschfeld tot dit bedrag is gekomen door alle schulden, waarvan naar zijn mening te verwachten was dat zij door In­donesië toch niet gehonoreerd zouden worden, bij elkaar op te tellen. Door de heer Evers, destijds lid van de Militaire subcommissie ter RTC, zal zo spoedig mogelijk terzake contact met Dr. Hirschfeld worden opgenomen.
DBI/EF vreest echter dat hoezeer wij ook kunnen aantonen dat de kwijtgescholden f. 2 miljard geheel of meer dan geheel de kos­ten van de politionele acties dekt, dit weinig of niets zal kun­nen veranderen aan de Indonesische eventuele plannen.
Tenslotte zij nog aangetekend dat de heer Sumitro is zijn beruchte artikel in Pedoman van 24 april tot de slotsom kwam, dat Indone­sië een vordering heeft op Nederland van f. 540 miljoen (na annulering van alle schulden). Dit bedrag is niet ver verwijderd van de hierboven vermelde f. 620 miljoen.

Achtergronden:
* Inbreng De Grauwe Eeuw in gesprek 31 januari
* Video opname van het gesprek (op facebook)
* De open brief

1 reacties

De burgerlijke eerbaarheid herrijst...

In een niet zo ver roemloos verleden pende ik in 't Kleintje een reeks essayistische beschouwingen over maatschappelijke misstanden onder de titel:  Het Maatschappeljk Onverstand. Nu,  amper een halve generatie verder, zou ik opnieuw bladzijde na bladzijde kunnen vullen met hedendaagse ergerniswekkende voorbeelden van maatschappelijk onverstand, en er net als toen een kleine dosis cynisch proza tegen aangooien. Waarover? De zogenaamde burgerlijke eerbaarheid...

In het voorgeborgte van het gezonde verstand is ellende veroorzaken de gerechtvaardigde zelfverdediging van democratische waarden, vooral de bevrijder van Omaha Beach is daarin gespecialiseerd. De leugen was het koninklijke excuus (lees: Tonkin Incident) voor gelegaliseerde massamoord (lees: Vietnam),  zoals nu de leugens en het zwart schilderen van Iran de opmaat tot een nieuwe massamoord moeten worden.
Schilder je tegenstander af als ware hij de duivel in persoon, en je vind altijd wel medestanders die je willen bijstaan in je beulswerk. Overdreven? Hoelang duurde het voordat de Britse regering toegaf dat Bloody Sunday massacre in Noord-Ierland een ‘moord’ was door soldaten gepleegd? Of is het opzettelijk doodschieten van vreedzame ongewapende betogers slechts een vergissing?

Maarja, in dat land worden de grote tradities verguld en glorieus gekoesterd, inclusief de kunst, de rijkdom en architectuur betaald met slavenhandel, slavenarbeid en opiumhandel. Dan kun je niet anders verwachten dat de zwarte bladzijden op zijn minst verzilverd worden met het gewicht van de traditie. Wie de Brexit niet begrijpt, die bestudeert de Britse volksaard, zijn voorliefde voor verhalen die de schrijnende kloof benadrukken tussen goed en kwaad, maar ook de oceaan van grijze mogelijkheden die problemen vergoeilijkt en bestendigt als fair play en bewonderingswaardig uithoudingsvermogen.
De lauwe reactie op problemen die herhaaldelijk hongersnoden veroorzaakten, (lees: onderandere in India en Ierland), en een schrijver noopte een van zijn beroemde karakters de koude harde zin in de mond te leggen: “het is beter dat ze sterven en zo de overbevolking verminderen”, spreekt boekdelen over die glorieuze eerbaarheid van een burgerlijke traditie.

Een land dat zo verstrikt is geraakt in de leugens van zijn eigen geschiedenis, is bij uitstek het land dat geloof hecht aan de holle retoriek van de Brexiteers, die een gouden toekomst beloven en een economische afgrond gaan oogsten.

Maar ook in ons polderland zie je helaas een opleving en roep om de burgerlijke moraal van weleer. Waarbij men gemakshalve vergeet dat het juist deze zogenaamde moraal was, waarmee decennia misbruik werd doodgezwegen en elke vorm van verzet of aanklacht vakkundig werd gedoofpot.

Maar goed, niet getreurd - heden ten dage worden we geacht als brave lammeren onze naaste bij te staan, als zijn ggz-bed om neo-liberale redenen is wegbezuinigd. Niet omdat dat onbetaalbaar is, maar omdat de eerbaren hebben besloten progressief de eerbaarheid van de rijkdom te belonen met meer belasting teruggaaf - lees: door ontmanteling van de sociale welvaarts-staat. 

U weet wel, de sociale voorzieningen waar iedereen ongeacht afkomst en opleiding recht op had, maar dat recht was slechts een pijnlijk hoofdstuk in het koude brein van manipulerende bestuurders die periodiek de eigen misstappen die potentieel juridisch strafbaar waren, regulier elke 6 jaar lieten verjaren. Wie daarna de waarheid omtrent die misstappen wilde aanklagen kon er gewis van zijn dat hij of zij voor smaad, als lugubere waarschuwing aan de financiële schandpaal van de Eerbaarheid en Macht werd geslagen. De leugen regeert? Nee, dezelfde eerbaarheid regeert van burgerlijke normen en waarden, die eertijds alle signalen en voorzichtige klachten over misbruik-schandalen met kinderen, pubers en zwakzinnigen verwezen naar het rijk der fabelen of als zwarte laster.

Ben ik cynisch? Ik ben slechts poëtisch diplomatisch zonder te vervallen in zwart cynisme!

Het was licht en het was donker, een eerste dag...

1 reacties

Als je het op de keper beschouwt is het verleden van Leon Black behoorlijk zwart. De veronderstelde koper van de door Peter Paul Rubens getekende jongeman die een onzichtbare kam bananen probeert te pakken was de zoon van de in Polen als Elihu Menashe Blachowitz geboren Eli Black. De latere big boss van United Brands, waartoe ondermeer de ondernemingen United Fruit en Chiquita behoorden. Alledrie ondernemingen met de nodige zwarte vlekjes, veroorzaakt door corruptie, handel in Witte Neus en politiek geschuifel. In 1975 nam Eli afscheid van het ondermaanse met een spectaculaire duik van 4 hoog toen hem duidelijk werd dat ie op het punt stond voor het luik te gaan wegens het omkopen van de toenmalige Hondurese president. Zoon Leon lijkt op het terrein van scherp zakendoen genetisch bestoven te zijn door zijn vader. Hij was namelijk bij de beruchte Wall Street onderneming Drexel, Burnham, Lambert de rechterhand van junkbondkoning Michael Milken. Nadat DBL in 1990 met veel geraas in elkaar mieterde trok Leon samen met een stel oude collega's Apollo Global Management uit de grond en werd multimiljardair. Wat doe je met zo'n klap poen? Je stiekt goeie doelen voor je imago en legt bijvoorbeeld een respectabele kunstcollectie aan. Waartoe nu, mogen we aannemen, dus ook Rubens' jonge bananenliefhebber behoort uit het “privébezit” van prinses Christina. Overigens had onze Leon in juli 2014 bij de uitdragerij van Christie in Londen voor 5,5 meloen dollar al een andere tekening van Rubens op de lijst getikt. Een voorstudie van het schilderij Samson en Delilah. Kwam uit de collectie van de Nederlandse professor Iohan Quirijn van Regteren Altena, die hem in 1927 vor 27 piek had aangeschaft bij kunsthandel De Vries in Amsterdam als een werk van Van Dijck. Provenance nul. En dat bleef zo. Ook nadat het betrokken werk later door een kenner uit de categorie van Van de Wetering en Six (1) werd gekwalificeerd als een echte Rubens (2). Nederlandse verzamelaars en musea mochten trouwens als eerste grutten in Iohan's omvangrijke kunststapel voordat die in Londen in de ramsh ging. Zonde hè? Die ging dus grotendeels verloren voor het Nederland's erfgoed. Inclusief de omstreden tekening van Rubens, die vijf jaar geleden zonder opstand der artistieke horden verhuisde naar de afdeling hebbedingen van Leon Black. Over een zwart scenario gesproken. Stay tuned (JP).

(1) Zie de serie “Carnaval der desperado's”.
(2) Het gekrakeel daarover vindt u bijvoorbeeld hier.

Steve is gevonden. 5 weken na de politiecharges die hem en 14 anderen die tijdens een muziekfestival in Nantes de Loire indreven. De veertien overigen wisten zich te redden, Steve verdronk en werd het symbool van het verzet tegen het politiegeweld dat Frankrijk nu al tien maanden teistert en in haar greep houdt. Overal werd de leuze 'Waar is Steve?' op de muren gekalkt en nu zijn lichaam is gevonden wordt overal in het land gedemonstreerd tegen de regering Macron die dit politiegeweld mogelijk maakt, zoals in Toulouse, de hoofdstad van het verzet (zie video). Dit muisje zal nog een staartje krijgen voor de autoriteiten. Volgende zaterdag zal Steve worden herdacht tijdens de wekelijkse demonstraties van de Gele Vesten.
Vorige zaterdag tijdens Acte 37 werd nog 'Waar is Steve?' meegedragen. Nu hij gevonden is zal de woede zich ontladen. Het zal een nieuwe impuls geven aan het volksverzet.
Opmerkelijk was ook het overschilderen van de leuzes van de Gilets Jaunes tijdens de Tour de France (zie video). Het laat zien hoe creatief de beweging is.
Het is niet voorbij, al lees of zie je niets meer in de MSM. Macron kan zich opmaken voor een hete herfst.
Een lange documentaire over de GJ voor wie zich een beeld wil vormen van de afgelopen tien maanden (zie video). (WK)

1 reacties

Zo. Dat wordt een vroegertje. Vier luitjes uit het gezelschap dat het leven van Koenraad Kunnen, de hoofdpersoon uit dit dossier, jarenlang een marginaal leven heeft bezorgd, zijn uitgenodigd om zich op 15 februari om 9 uur 'sochtends te melden op Parklaan 25 van de gemeente Hasselt. Het adres van de rechtbank in eerste aanleg in Belgisch Limburg. Dat duistere kwartet bestaat uit Jozef (zeg maar Sjef) Dockx, Stephan Raemaekers, Christian Deprez en Peter Deweirdt. Een hopelijk wakkere kadi gaat die ochtend beslissen over de vraag of tot vervolging van Sjef, Stef, Chris en Peet zal worden overgegaan en zo ja, in verband waarmee. Nou, dat moet niet moeilijk zijn. Frauduleus, paulianeus, onheus, desastreus, hoe wil je hem hebben? Na een slepende affaire van 8 jaar rond onze aimabele medische pionier vol mallotige beschuldigingen en pogingen om hem gek te verklaren cq. zijn levenslampje uit te blazen dreigt er nu toch eindelijk een eerste snippertje gerechtigheid te geschieden. Overigens is de aanklacht niet alleen door Koenraad aanhangig gemaakt, maar ook door ruim dertig anderen die zich financieel belazerd voelen door het kwartet. Met name het verleden van Dockx is wat dat betreft niet echt super (1). Desondanks zag hij er geen geblesseerd been in om op een gekostumeerde festiviteit in Antwerpen heel smaakvol als Adolf Hitler te verschijnen. Compleet met diens snorretje, spuuglok en dagelijkse outfit. Maar mene tekel: ook die man dacht dat ie niet stuk kon. Stay tuned (JP).

(1) Zie dit en dit artikel van een paar gerenommeerde collega's.

Zouden ze slapen in België? Wij hebben in het verleden al een paar keer aan de waslijn gehangen dat Roy Cohn, Donald Trump's Gepetto en voorganger van Jeffrey Epstein op heuvelachtig terrein, in de jaren zeventig samen met rogue agent Ed Wilson actief was bij het manipuleren van hoge mieters in de Belgische samenleving. Met ondeugende prentjes van hun ritmische oefeningen buiten de deur. Iets wat later zou uitmonden in de zogenaamde Dutroux-affaire, geruchten over een staatsgreep en de Gladiolen-acties van de Bende van Nijvel. In de zijlijn besteedden we ook wat aandacht aan een andere Amerikaan, die kort voordat de Bende zich begon te manifesteren zijn opwachting maakte bij onze zuiderburen in verband met een pas uitgevonden wapensnufje. Dat was Robert K. Gray (1). Toen niet vermoedend, dat Gray bijzonder close was met Cohn. Ondermeer bij het bedrijven van chantage met sexueel beeldmateriaal. Maar wij werden ruw wakker geschud bij het lezen van deel 2 van Whitney Webb's saga over Cohn en Epstein (2). Nu onze Belgische collega's nog. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 149 van deze serie en het artikel “De Lange”.
(2) Ga voor dat artikel naar aflevering 240 van deze serie.

Langzaam stort het FSLN-gebouw in elkaar. Het hart van de ‘revolutie’ van de partij van Daniel Ortega. De vriendjesmachnine en corrupte molen voor duizenden Nicaraguaanse ambtenaren. Een aantal dagen geleden nam een hooggeplaatste FSLN-magistraat een enkeltje Costa Rica. Deze meneer deed binnen een week uit de doeken hoe precies het presidentiële echtpaar afgelopen jaar tot een bloedbad bracht. De teller staat op bijna 400 doden en er zijn nog steeds honderden mensen verdwenen. De magistraat doet uit de doeken hoe de rechtsstaat strak in handen is van Daniel Ortega, met directe telefonische orders naar de rechterlijke macht.  Over hoe het kan dat een deserterende ME'er die weigerde nog langer medeburgers dood te schieten 90 jaar gevangenisstraf kreeg, terwijl de maximale wettelijke straf maximaal 30jaar is.

Ter voorkoming van verdere druk en rapportage over schending van mensenrechten, had Daniel Ortega de VN mensenrechten commissie CENIDH het land uitgetrapt. Maar helaas voor hem was het onderzoekskwaad al geschied. De rapporten lieten niets heel van Daniel zijn verhaal dat de volksopstand door The Donald zou zijn opgezet, en er defacto een staatsgreep zou zijn voorbereid. De gevangenen en doodgeschoten mensen zouden terroristen zijn, en geen politieke gevangenen. Helaas pindakaas, de internationale gemeenschap kreeg eindelijk de feiten op papier onder ogen.
Door de EU onder druk gezet liet Ortega afgelopen week toch een EU-delegatie binnen voor een onderzoek. Er werd hen geen strobreed in de weg gelegd. De delegatie had toegang tot de gevangenis, oppositie, FSLN en allerlei juridische autoriteiten. Conclusie: Daniel leidt een terreurbewind. De EU eist vervolgens vervroegde verkiezingen en onmiddellijke vrijlating  van de bijna 700 politieke gevangenen. Anders gaat de directe en indirecte geldkraan meteen dicht. Op dit laatste heeft Daniel geanticipeerd door een enorme belastingverhoging aan te kondigen.
Afgelopen week ook de Amerikanen in Nicaragua over de vloer. Een soort verplichte diplomatieke exercitie. The Donald Diplomatie. Er zijn (nog) geen conclusies naar buitengetild, maar de duimschroeven worden zwaar aangedraaid. Alles onder dreiging van financiële sancties naar de persoonlijke Ortega-kliek. Het moordend echtpaar wordt er zenuwachtig van.
Het grote broertje Maduro vergaat het ook al niet al te best. Maar de relatie van Nicaragua met Venezuela is ook niet meer wat ie was... Daniel koopt tegenwoordig zijn olie bij de Donald, Maduro heeft stapels geleend geld teruggevlogen naar Caracas en in de boute toespraak van Maduro naar aanleiding van de coup, werd Daniel, of zijn land, ook niet genoemd.
De kakelverse president van Mexico heeft bemiddeling aangeboden, maar de tijd dringt, de inkomsten drogen snel op. Ondertussen is de dollar-vlucht zo hoog opgelopen dat het IMF poolshoogte kwam nemen om te bekijken of de Nicaraguaanse munt, de Cordaba gecorrigeerd zou moeten worden.

Het was dus een zware week voor de Ortega's. En dan vandaag er overheen: de tweede 'ontsnapping' van een hoge FSLN pief. De economisch adviseur vond de zon in Madrid beter schijnen. Wederom paniek en een zware politiebezetting van het centrum van Managua ter voorkoming van demonstraties. Door de politie wordt stelselmatig geweigerd om toestemming te geven voor demonstraties.
Dertig procent van alle spaartegoeden zijn inmiddels opgenomen, waarvan het meerdere deel in andere valuta. Er is tevens dertig procent van de staatsreserves opgebrand. Dat zijn cijfers waarvan de economen hier in Managua zeggen dat ze op het randje van de afgrond staan.
Wat is daadwerkelijk 't geval? De Ortega's gaan al lang niet meer over landsbestuur, maar ze willen onder geen beding afstand doen van hun absolute macht. En dat maakt adviseurs overbodig.

En dan is er een nieuw beroep bijgekomen, recentelijk In Managua geboren: Rotondeur. Dat zijn apart betaalden, of rijksambtenaren die met de FSLN vlag, met honderden tegelijk de vele rotondes in Managua bezetten. Geen rekening houdend met rangen of standen, van schoonmaakster tot hoge rechter, geen gezeik. Allemaal een vlaggetje in de hand en onder toeziend oog van de ME - vrolijk schreeuwen en wapperen. Anders kunt u zich voegen bij de 700 politieke gevangenen.

1 reacties

In de hete zomer moet je lezers en kijkers niet lastig vallen met moeilijke zaken; dus krijgen we rupsenjeuk, zonnenbrand, hitterecords en meer van dat moois. 

Ondertussen wordt op de oorlogstrommen weer geroffeld, onder de bezielende leiding van de VS uiteraard; Iran meneer. Het wordt tijd om de Iraanse agressie in het Midden Oosten eens en voor altijd aan te pakken.

En je ziet hoe in de media geleidelijk aan een anti Iran stemming wordt opgeroepen. Geen woord meer over het eenzijdig door de VS opzeggen van het nucleaire accoord, geen woord over de EU pogingen om dat nog in leven te houden, uiteraard ook niks over de economische oorlogsvoering van de VS tegen Iran (en de chantage op Europese bedrijven die wel met Iran willen handelen). Allemaal ouwe koek en verleden tijd, we moeten eens krities kijken naar het gebrek aan mensenrechten in Iran, de onderdrukking van vrouwen. Afijn de bekende riedel van het humanitaire imperialisme.

Bij onze oosterburen hebben ze een nieuwe grosse Koalition, dit keer bestaande uit CDU, Grünen, Bundesverband der Deutschen Industrie, Minister van Defensie, een deel van de media en een school van lobbyisten. Allemaal tegen Iran. Eén van de pushers is de Grüne politicus Omid Nouripour. Nou is Omid geen kleine jongen (bestuurder van de Atlantikbrücke, bestuurslid van de Deutsche Atlantische Gesellschaft). Vroeger zou je zo iemand een agent of influence noemen, maar dat bestaat niet meer. Nou wordt zo iemand woordvoerder buitenlandse zaken voor de Grünen in het duitse parlement. Onder het motto "we moeten bijdragen aan een deëskalatie" pleit hij voor een duitse of EU militaire macht in dat gebied.

Ja, die Grünen zijn zo vol van humanitaire interventies dat een oorlogje meer of minder er niet toe doet. Nou ja, niet in Jemen natuurlijk, want dat zijn “onze” bondgenoten die daar moorden.

Ook Heiko Maas, minister van Buitenlandse Zaken, wil dat de Bundeswehr deel neemt aan een militaire actie in de Straat van Hormoes. Zijn kreet is: “Wir wollen dabei sein”. Wir haben es nicht gewüsst is achterhaald en de kaarten lijken geschud.

Nou weer effe in de zon.

1 reacties

Vanochtend hebben twee mensen van de Steungroep 13 September grote posters met teksten van activiste en schrijfster Joke Kaviaar bij het gebouw van de Hoge Raad in Den Haag (Korte Voorhout 8) geplaatst. Zij komen in actie tegen de gevangenzetting van Joke, sinds vorige week, om tweeënhalve maand uit te zitten. De teksten op de posters zijn de twee artikelen tegen het huidige vluchtelingenbeleid waarvoor zij wegens 'opruiing' is veroordeeld. De actie is daarmee ook een aanklacht tegen dit beleid en laat de voortdurende noodzaak en actualiteit van zulke teksten zien. De gevangenzetting van Joke Kaviaar is de ontknoping van een strafzaak die al sinds 2011 speelt. In dat jaar werd ze aangehouden wegens het publiceren van vier artikelen op haar website. Daarin kritiseerde ze in scherpe bewoordingen de onderdrukking van vluchtelingen, en riep ze op tot verzet. ‘Opruiing’, vond het Openbaar Ministerie, en in januari 2013 veroordeelde een rechtbank in Haarlem haar daarom tot een gevangenisstraf. Na hoger beroep en cassatie werd de veroordeling voor twee van de vier artikelen gehandhaafd, resulterend in twee maanden voorwaardelijk. Vervolgens werd Joke in 2015 tot twee weken celstraf veroordeeld wegens deelname aan een verstoringsactie tijdens een vergadering van de gemeenteraad in Zeist. Die richtte zich tegen de bouw van een gevangenis voor vluchtelingengezinnen en -kinderen op het terrein van Kamp Zeist. Die had plaatsgevonden tijdens haar proeftijd van de opruiingszaak, zodat de voorwaardelijke straf alsnog in werking trad. Na verwerping van de cassatie werd deze straf begin dit jaar definitief. Vorige week werd zij aangehouden en overgebracht naar de gevangenis in Ter Peel. De Steungroep 13 September spreekt zich met klem uit tegen de gevangenzetting van Joke Kaviaar en roept mensen op om zich tegen haar vervolging en arrestatie uit te spreken. Joke wordt vervolgd en is nu opgesloten omdat ze zich verzet tegen het tegenhouden, opsluiten en deporteren van vluchtelingen. Zij wordt vervolgd en is nu opgesloten omdat ze daarbij scherp gebruik maakte van het geschreven woord, van die vrijheid van meningsuiting die heilig is, behalve als het even niet uitkomt. Joke Kaviaar bestrijdt misdadig overheidsgedrag in woord en daad. Zij verdient volgens de Steungroep geen veroordeling en gevangenisstraf, maar bijval en solidariteit.

Ondertussen heeft hij zich onder de spraakmakers van de polder kunnen scharen, de bedplasser uit de Liemers. Net als zijn streekgenoot Derk Jan Eppink mag hij de tamtam van alt-right roeren, Eppink veelal bij WNL, Lukkassen in het NRC (1). ‘Dr. Sid’ is te gast geweest in de Tweede Kamer (2), heeft met Anne Fleur Dekker in de Telegraaf gepronkt (3) en is gekiekt naast Özdil (4). De laatste twee noemt Lukkassen radikaal-links, en het orakel van Duiven heeft nog zo’n ontmoeting in petto.

Sinds enige weken warmt Lukkassen de ontvangers van zijn nieuwsbrief en de lezers van The Post Online op met de mededeling dat ‘een vooraanstaande spreker uit de links-radikale hoek’ is ingegaan op een uitnodiging om met hem in debat te gaan, tijdens een avondje in Amsterdam. Maar waar de organisator anders scheutig is met info over zijn gasten, doet hij nu geheimzinnig. Spreker is zo prominent en zo links, aldus Sidje, dat hij of zij de reactie van de eigen achterban vreest. Vandaar de aankondiging als mystery guest.

Anderhalf jaar geleden riep Konfrontatie op om in Arnhem voor de deur te gaan staan om Vuile Sid en zijn vieze gasten het vergaderen te beletten. Lukkassen moest in alle haast de zitting in Groningen houden bij zijn maatje Tom Zwitser (5) en schreeuwde moord en brand (6). De uitbater van het sympathieke kroegje daarentegen was dankbaar dat hij op tijd was ingelicht over het karakter van Sids feestje (7). In links-radikale kring klonk toen de vraag of de aktie niet juist publiciteit voor Lukkassen cs had opgeleverd.

Mij interesseert de naam van die radikaal-linkse debater waarmee Lukkassen nu te koop loopt geen sikkepit. Voor mijn part mag hij of zij zich JoopFinland noemen, waar het mij om gaat is de beweegreden. Waarom wil je in debat met alt right? Wat voor publiek denk je in dat zaaltje aan te treffen? Hoe denk je naderhand de neerslag van zo’n debat weergegeven te zien in TPO, het online hondehok van je opponent? Ik zou het sterk vinden van de beoogde gesprekspartner van Lukkassen om in Kleintje Muurkrant of Konfrontatie de sluier die de organisator over je uitspreidt op te lichten. Kom maar op met je argumenten om op zo’n verzoek in te gaan.

(JoopFinland)

(1) Zie onder meer hier
(2) kijk hier
(3) zie hier
(4) kijk hier
(5) zie hier
(6) kijk hier
(7) zie hier

Het is nog even wachten totdat Anton Evmenov in de Vliert zijn leuter op tafel legt. De beoogde nieuwe technisch directeur van FC Den Bosch heeft nog steeds geen werkvergunning. Het ten toon spreiden van de edele delen is de moderne kleedkamerhumor. Geen banaan meer in de kicksen van de nieuwe speler maar je pik uit het pak en een selfie ervan de wilde wereld ingestuurd. Komt naar ons toegezwommen vanuit Engeland, waar het voetbal en de humor zijn uitgevonden. Het heimwee naar Georgie Best en ‘Gazza’ Paultje Gascoigne, die nog met een eerlijk delirium onze harten veroverden, groeit met de dag. (1)
Dat de technische Rus nog steeds het land niet in komt is een gerucht, dat is waar. Voor de leugens moeten we bij Ester Bal zijn. De ouwehoer van de FC spreekt in genitaliën, zogezeid. Of hoe moet je anders kijken naar de bocht waarin de officieule woordvoerder van de club zich afgelopen week wrong? Het onderzoek van de KNVB naar de herkomst van het geld van de geldschieter is niet eind februari afgerond, zoals het twee weken geleden nog moest heten, maar pas in maart. Bal wist er wel een oorzaak voor: de Carnaval hiero en de jolijt van de Russisch-Orthodoxe kerk daaro. Ja, dan biedt zo'n tafel wel uitkomst …
Neem van mij aan dat de nationale bond pas met een vonnis over Kakhi en de FC komt nadat Paul van der Kraan hoog en droog naar Enschede is geëmigreerd, in april dus. Dan kan hij daar als ex-praeses van de FC en nieuwe voorzitter van Twente rechtstreeks promoveren naar de eredivisie. En kunnen anderen een zakkie om de restanten van FC Den Bosch doen en die in de Maas mieteren. Want dat het fout zit met Kakhi is nu al duidelijk. Daarvoor hoeven ons Pasen en hullie der Pinksteren niet op één dag te vallen.
Wij worden er niet voor betaald, in tegenstelling tot de jongens en meisjes van het Braboblad, en zijn dus wat gemotiveerder om bij het uitpluizen van de achtergrond van Jordania verder te kijken dan onze neus lang is. In het enige artikel dat het lokale stoomschip van de MSM tot nu toe aan de kwestie heeft besteed (BD van 19 januari) hebben de schrijvers het over twee firmaatjes waaraan de jonge Jordania zou zijn verbonden. Hun conclusie: als er al miljoenen zijn die toebehoren aan Kakhi dan zijn die verdiend met de Oil Energy Group. Het andere bedrijfje, SDO Logistics, levert nauwelijks wat op.
Maar dat Kakhi in de olie zit, kwam zelfs voor een Georgisch sportblad als een verrassing. Crystalsport schreef vorige zomer: ‘Kakhi werkt in de oliesector, althans volgens het Nederlandse dagblad De Telegraaf’. Het citaat komt van voetbalzone.nl dat ons ook nader informeert over het Umfelt van Kakhi. In de vorige aflevering van deze serie kwam nicht Jordania al voorbij, nu blijken Kakhi zijn moeder en zijn vrouw garant te staan voor verhalen en verhaaltjes die weer wat meer licht werpen op de Georgische familje. Of juist het toch al geringe licht aanzienlijk dimmen.
Mama Maka Asatiani verdiende ooit de kost als model maar toen het beste er bij haar af was schoolde ze zich om tot zakenvrouw. Een soort Linda de Mol zeg maar, want ze werd eigenares van het Georgische mediahuis Maestro. In die hoedanigheid schijnt ze rond 2012 verantwoordelijk te zijn geweest voor een schandaal als gevolg waarvan ze haar connectie met de dure sponsor Mercedes-Benz kwijtraakte.
Mama’s papa Kachi werd in 2002 op onnatuurlijke wijze een lijk. De moord op de begenadigde oud-speler van het elftal van de Sovjet-Unie werd nooit opgehelderd. Mevrouw Jordania junior tenslotte -geboren en getogen als Niniko Kldiasvili- is zo gehecht aan de schaduw dat ze een journalist van het Georgische sufferdje Primetime in 2015 bij haar verloving toebeet: ‘Ik geef geen interviews!’
Last but not at all least is er ook nog de andere zoon van Maka en Merab, Levan. Ook polder-based. Hij schijnt momenteel te azen op een plek in de hoofdmacht van FC Den Bosch. Zijn broer haalde hem daartoe weg bij Eindhoven, daarvoor droeg hij reeds het shirt van Vitesse. En daar weer voor dat van de jeugd van Achilles’29. Kijk, dat is nu weer iets om in de volgende aflevering op in te zetten en voort te breien. Want Achilles, de voorheen brave club uit het nog bravere durp Groesbeek, werd een aantal jaren her volledig naar de Filistijnen gevoerd, vanwege een … ondeugdelijke boekhouding.
(JoopFinland)

(1) De eigenaar van Notts County, Alex Hardy (what is in a name?) zette volgens zijn eigen per abuis een foto van zijn jongeheer op Twitter.

Het is een manier. Om een overplaatsing naar een iets rianter onderkomen af te dwingen. Tenzij de berichten dat Jeffrey Epstein bijna gezelfmoord werd aangetroffen in zijn cel fake zijn. Hoe dan ook, hij ligt nu lekker verzorgd in een hospitaalbed met een smurf voor de deur van zijn kamer. En wie weet nemen luitjes van Black Cube (1) of zo binnenkort de gelegenheid te baat om hun knuffel naar veiliger oorden weg te sluizen (2).
Btw: aflevering 2 van collega Whitney Webb is uit. Dit keer in hoofdzaak over Roy Cohn, de voorganger van Jeff als directeur van deze enorme vuilnisbelt, en diens innige contacten met persmoguls en politieke toppers uit het Ronnie Reagantijdperk. Moet u lezen. Waanzinnig. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 4 van de serie “Spies like us”. Black Cube zit vol met zogenaamd uitgestapte Mossadjes.
(2) Vgl. de in onze serie “Ship Ahoy” beschreven analoge hocuspocus-operatie in de kees van onze bloedeigen Theo Cranendonk.

Er wordt de laatste tijd weer flink ingehakt op het nette imago van het Koninklijk Huis en de rest van de adellijke kliek. De eerste Oranjes die in de Lage Landen hun hoofd boven het maaiveld verhieven bleken volgens een recente studie niet al te deftig te zijn omgesprongen met hard werkende boeren en buitenlui. De have en goed van deze eenvoudige pummels werden tijdens de Tachtigjarige Oorlog blootgesteld aan de onmenselijke taktiek van de verschroeide aarde en zelfs luitjes die het moeten doen met een bescheiden IQ weten dat zo'n taktiek niet gezond is. Je kan er flink aan dood gaan. Later werd het niet veel beter. Moreel gesproken, want dankzij de handel in verwarrende middelen en een hele reeks oorlogsmisdaden in “ons Indië” werd de koninklijke famielje wel stinkend rijk. Oranje boven. Verder brandt het vlaggestokkie in je handen bij het voorbijhobbelen van de derde dinsdagkoets op het Lange Voorhout als je alleen maar denkt aan de wandaden van opa Bernhard (1), van wie Bernhard II zo voortreffelijk in zijn voetsporen lijkt te treden en diens oudste broer de fijne kneepjes van het zakenleven opdeed bij Marcel Boekhoorn. Het boegbeeld van eerlijkheid en Hemaworst (2). Voegen we daar de zangeres van het gezelschap nog aan toe, die een deel van haar poen in veiligheid bracht met een belastingtruuk via Guernsey en gisteren een stukje artistiek “privébezit” in de ramsh gooide in New York en je vraagt je af wat de term adellijk nou eigenlijk inhoudt. Diezelfde vraag bestormt je bij het ophalen van herinneringen aan haar oudste zus. Per saldo was die prinses tot voor kort de akela van de grootste criminele organisatie ter wereld, die door haar pappie in de jaren vijftig in het leven was geroepen. Verder liet ze jarenlang haar garderobe in elkaar hangen bij de schoonmoeder van een pornoboer en behoorden in diezelfde periode een stel kindervrienden tot haar inner circle. En dan nog dat aangetrouwde lid van de famielje dat eind jaren tachtig uit spelevaren ging met de toenmalige Amsterdamse capo di tutti capi voor hij kort daarna in de slagschaduw van het Amsterdamse Hilton jammerlijk de geest gaf. Deftig allemaal. Heul deftig. Gaan we terug naar het interbellum. Naar de bloeitijd van Willemientje. Getrouwd met prins Hendrik. Een ouwe adellijke mof, die volgens overlevering nogal eens achter zijn prinsheerlijke fluit aanliep. Al dan niet in gezelschap van Rotterdamse havenbaronnen. Ondermeer bij bezoekjes aan het Ronde Huis in Nunspeet, dat de beschikking had over een treintje met maar één penisvormig tracé dat eindigde bij een put in het bos. In de nabijheid daarvan lieten de hoge heren jeugdige heuveltjes wat rituele dansjes uitvoeren en gingen vervolgens over tot voor de hand liggende olympische activiteiten. Na dit zo etherische gebeuren zouden de lekkerbekken de restanten ervan in voornoemde put hebben gekieperd. Veni, vidi, foetsie. Een apocrief verhaal? Zeker. Maar de serieuze jacht die in de eerste helft van de jaren tachtig door gleufhoeden werd ingezet om de drie losjes gebonden boekwerken waarin dit verhaal was verwerkt uit de roulatie te halen en te begraven kan duiden op iets meer dan folklore. Dat begraven van Hendrik's scabreuze strapatsen gebeurde trouwens al in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. Willemientje's expert op dat gebied was de oud-hoofdcommissaris van de Haagse smurfen, Francois van 't Sant. Deze sinistere speurneus werd bij die begrafeniswerkzaamheden geassisteerd door baron Francois Marie Leon van Geen. Een telg uit een niet onbemiddeld adellijk geslacht met maritieme inslag, die gedurende vele decennia zowel als Kamerheer als particulier secretaris van Willemien fungeerde, tot hij eind 1934 dat secretariaat overdeed aan Van 't Sant. De aan het koningshuis verknochte baron Van Geen was in 1940 zo goochem om alle documenten die bij hem in de Kamer lagen opgeslagen - en dan met name die betrekking hadden op de narigheid van prins Hendrik aka “Varkens Heintje” - in rook te laten opgaan. Waarom dit ferme exposeetje over de koninklijke famielje? Nou, we hebben dat in elkaar gehangen als een soort bewijs dat de aanwezigheid van jonkheer Jan van Geen in lange korte broek bij de Nijmeegse Vierdaagse van 1966 in de slipstream van de ovenverse prins gemaal en diens van kinderliefde overlopende bef Salomonson geen toeval was (3). En evenmin dat binnen het zakelijke universum van jonkheer Janus een suspect luchtje hing. Mede door de aanwezigheid van wasstraatkoning Henk van de Meene (rip). Meer daarover in onze volgende bijdrage. Stay tuned (JP).

(1) Zie in dit verband ondermeer “het schaduwcommando van de prins”, de afleveringen 12 en 13 van de serie “Een legostukje van 9/11” en aflevering 7 van de serie “Deuss en de Ruskies”.
(2) Zie voor Marcel de afleveringen 1 en 2 van de serie “Sigaartje?”.
(3) Zie aflevering 32 van deze serie.

Even voor de gein. Gaat u strakjes of nu even terug naar dit artikeltje. Gaat over Priti Patel, de nieuwe Britse minister van Binnenlandse Zaken. Een paar jaar geleden kreeg ze als minister van Ontwikkelingssamenwerking de zak naar aanleiding van de door ons beschreven stiekeme gesprekken met Bibi cs. Maar in de periode daarvoor viel ze als parlementslid ook al op door haar soms bizarre standpunten en initiatieven. Lees en fatsoeneer daarna uw haar. Je zal zo'n ministertje hebben. Stay tuned (JP).

De comedie die we in aflevering 1 beschreven verloopt zoals aangegeven. Het is duidelijk waar MSM en de belangen van de grote multinationals op aankoersen: een nieuw Referendum om de "fout van Brexit" te herstellen. Het 'democratische recept': je houdt net zo lang verkiezingen tot de uitslag je bevalt.
Het terug naar Brussel sturen van May om opnieuw te onderhandelen werd door Tusk direct van tafel geveegd. Dus is het opnieuw aan het Engelse Lagerhuis. Opmerkelijk is hoe 'New'-Labour leider Corbyn afstuurt op een Tweede Referendum. Terwijl er volgens veel van zijn medestanders kansen zouden liggen voor een nieuwe, linkse Engelse politiek zonder het juk van Brussel waar 'the City' het land onder wil houden. Denk eens aan breken met de neo-koloniale militaire acties ten behoeve van de VS. Deze draai (eerder hield Corbyn in het midden of hij voor- of tegen Brexit was) zou zijn populariteit ernstig kunnen schaden.
De dreigementen van internationale bedrijven het VK te verlaten worden opgevoerd. Het waren dezelfde truucs die ook werden gebruikt om de Catalanen van onafhankelijkheid af te houden tijdens hun Referendum van 1.1.16.
Trump feliciteerde het VK met de beslissing de EU te verlaten, maar Deep State heeft duidelijk andere belangen. Het VK erin houden om de EU verder te onttakelen.
Het Akkoord van Aken van 2 weken geleden tussen de 'verliefde' Merkel en Macron, waarbij intenties tot samenvoeging van de Duitse en Franse legers en economie werden uitgesproken tekent de zwakte van de EU verder. Merkel die binnenkort vertrekt en Macron die zich binnenlands zo ongelofelijk in de nesten heeft gewerkt dat zijn UHD bereikt lijkt gaan solo. Als dat geen teken aan de wand is. Onder de Franse bevolking is na twee maanden Gilets Jaunes-rebellie het enthousiasme voor alles wat 'Europees' is behoorlijk afgenomen. Over Frexit wordt openlijk gepraat. In de door het globale-liberalisme uitgeklede Bondsrepubliek van het 'oude sociaal-democratische Rheinlandse model' is na de slopershamers van Kohl en Schröder niet veel meer over. Het is wachten op een beweging als de Gilets Jaunes in Duitsland. Sarah Wagenknecht heeft al een geel vestje aangetrokken maar het is de vraag of dat genoeg is. Aan de andere kant is er geen land in Europa geweest dat de idealen van de Franse Revolutie zo omarmde als het feodale Duitsland. Met alle onderdrukking die er op volgde.
Al met al geen goede 'State of the Union' te Brussel. Met haar besluiteloze (in geval van toelaten politiegeweld in Catalonië en Frankrijk) en onverantwoordelijke politiek heeft de EU haar bestaan op het spel gezet.
Als er ooit democratisch over kan worden gestemd of we alles in handen willen geven van het monster dat op Amerikaans verzoek en ten gunste van het het grootkapitaal te Brussel werd gecreëerd vraag ik me af of er, zelfs in het slaafse Eurogezinde Nederland, wel een meerderheid voor te vinden is. Daarom zullen de regeringsleiders en hun vazal-parlementen er alles aan doen dat een Referendum over de EU nooit zal worden gehouden. Tot de Revolutie. (WK) 

Daag ons niet uit. Met name nu het gaat om Nederlandse links in de affaire rond heuveltjesklimmer Jeffrey Epstein. Al in een heel vroeg stadium wisten we uit een hele bierkrat vol namen in Jeff's zogenaamde black book de naam van Freddie Heineken (rip) op te vissen. Zowel diens Nederlandse telefoonnummer als zijn Franse zijn afgeblackt. En zo hoort het ook. Maar wat denk je. Na wat verder vissen vonden we ineens de namen van Michel en Charlene de Carvalho. Respectievelijk de schoonzoon en dochter van good old Freddie en de huidige baasjes van het bierconcern. Jawel. Alleen de area van hun telefoonummer (207) in Londen is nog zichtbaar. En dat correspondeert met het financiële centrum van de Britse hoofdstad. What else. Waarom hun namen in dat black bookje staan? Dat is niet helder. Laat staan heerlijk. Zo. Het woord is nu weer aan de profs (1). Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 235 over de vondst van Crimesite.

Het is momenteel wat onrustig rond Kleintje Muurkrant. Afgelopen weekend lagen we 16 uur in coma nadat zich een hoogst zeldzame crash bij onze server had voorgedaan. Wij dachten meteen aan sabotage. Aard van het beestje. Hadden we te nadrukkelijk op de tenen van de AIVD gestaan in de serie “Skenes vanachter de coulissen” met onze revelaties over een geheime telefooncentrale in 010? Zaten die vervelende zaadballen uit het Amerikaanse Ashburn erachter, die samen met hun vazallen in Duitsland, Tsjechië, Zweden en Bulgarije elke dag lollig proberen te zijn met het gedeeltelijke dichtplempen van onze site? Of was het de firma Goegel die vanuit Mountain View met grote regelmaat onze site bezoekt? Je kan filosoferen tot je net zoveel weegt als een mier in het luchtledige, het is zinloos. Overigens is dat niet het enige waardoor wij wat verward om ons heen kijken. Zo vonden wij bijvoorbeeld plotseling een interessante reactie van een lezer onder dit rijkelijk antieke stukkie en een verrassende missive via een onbekend hotmailadres. En met dat laatste zijn we beland waar we wezen willen. Het ging namelijk om een lange mail van 26 januari 2014. Afkomstig van de hoofdpersoon in deze serie, Jos Lindhout. Gericht aan Zijne Heiligheid Jos Baeten. De ASR-paus, die net doet of hij de twee eerste aapjes van de drie in de ban heeft gedaan. Zoals het zelfs niet erkende onderzoeksjournalisten betaamt gooiden wij er een Signal-belletje tegenaan en vroegen Lindhout of hij misschien een schalks initiatief had ontplooid. Het antwoord was nee. Als hij iets wilde ondernemen in de richting van Baeten dan deed hij dat wel met open vizier. Zit iets in. Hem een beetje kennende. Hij erkende wel dat hij begin 2014 de mail had geschreven. Maar wie verantwoordelijk was voor het in omloop brengen ervan? Geen flauw idee. Mogelijk had iemand gas gegeven in verband met de volgende etappe in deze belachelijk lang durende juridische stoelgang die begin april op de agenda staat. Het was volgens Lindhout trouwens niet de enige mail die rondzwierf in het assurantiecircuit. Zo zouden er ook digitale uitbarstingen de ronde doen over het ontslag van Rob Beumer (rip). Het voormalige opperhoofd van de interne veiligheid bij ASR, die door Zijne Heiligheid persoonlijk de zak zou hebben gekregen naar aanleiding van verregaande corruptie. Een bewering die geschraagd zou worden door een stiekem opgenomen teepje, dat nog steeds zou rondwaren in de pauselijke nachtmerries. Dat teepje komt overigens ook voorbij in de bij ons in de gleuf gedeponeerde mail. Naast intrigerende verwijzingen naar bij ons zo populaire figuren als wasserettekoning Henk van de Meene (rip), Bernadettedromer Leo Geeris en bajesklant Frits Hooijmaijers. Genoeg redenen dus om even wat tijd vrij te maken en de mail van Jos Lindhout aan Zijne Heiligheid Baeten te verorberen. Hier is ie. Een kilootje plezier toegewenst. Stay tuned (JP).

2 reacties

Okidoki. Het wordt geen tent in Zeist. Dat proces tegen die 4 MH17-Russen zal van de grond worden getrokken in Den Haag. De stad van haar van Krikke (1) waar de ooievaars geen babies dumpen, maar bombardementen van leugens verzorgen. En waar de Bellingcatzenjammer als equivalent van de Matthäus Passion wordt beschouwd. Vertrouwen in de rechtspraak? Heeft Rutte een damesfiets? Neemt niet weg dat we ook in deze affaire de andere kant van het gelijk zullen blijven pushen. Als de msm het niet doen, doen wij het wel. Zoals het hoort in een democratie. Vandaar dat we in dit verband verwijzen naar deze nieuwe film van collega Max van der Werff, die een warm plekje kreeg in dit artikel van John Helmer. Fameus Ruslandkenner en Sauer-crusher. En we raden u aan om uw bordje helemaal leeg te eten. Want het is lekker. En in ieder geval heel wat anders dan de dagelijkse Kitekat. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor een vonkenregen aan narigheid over Paulientje de serie “Krikkegate”. Al was het alleen maar om respect te betuigen aan de in mei 2017 suspect aan zijn eind gekomen veteraan Sietze Planting.

2 reacties

Over rode en groene gevangenen
Naast iedere deur hangt een briefje. Als er een grote 2 op de deur staat, hangen er 2. Op die briefjes staan de namen van wie er achter die deur zit, en die namen zijn overwegend in groen afgedrukt. Sommigen zijn rood. Het is het promotie- en degradatiesysteem van Teeven dat je hier ziet.
Ook mijn naam is rood. Ik ben nog maar net binnen. Nu is het de bedoeling van Fred Teeven geweest dat ik mij bewijs. Ik moet een modelgevangene zijn. De kleinste ‘misstap’, een vergissing, of beoordeeld als niet sociaal genoeg, niet meegaand genoeg, en je kunt de status van groen wel vergeten. Dat is althans wat ik me herinner van jaren terug, toen ik de plannen van Teeven doorlas. Hoe het in de praktijk zou werken, moest toen nog blijken. Het is het ultieme controlemiddel.
Als je hier door de gang loopt, zie je dat dus. We zijn onderverdeeld in rode en groene vrouwen. De roden moeten voorbeeldig zijn. De groenen moeten op hun hoede zijn hun status niet te verliezen. En de nieuweling? Die weet nog van niets. Het is niet dat de uitvoerders van dit systeem je het zullen vertellen. Zoek het zelf maar uit! Hoe moet je anders weten dat er verschillende ‘dagprogramma’s’ – en dus regels – zijn voor groene en rode mensen, respectievelijk ‘plus’ – en ‘basis’- programma’s geheten, geheel naar Teevens plan in 2014. En hoewel ik me de invoering van Fred Teevens ‘skinnerbajes’ nog herinner, heb ik er nu totaal overheen gekeken, over dat papier met mijn naam in het rood.
Toen de deur openging vanmiddag en ik de gang opliep, werd ik plots toegeroepen: “Je mag er niet uit! Je bent rood!” Het begon me te dagen: dat uurtje ‘recreatie’tijd was groen privilege. De vrouw aan de overkant die dit riep, is zo’n groene, zoals de meesten hier. Het feit dat de deur was opengedaan zodat ik – rode – me op verboden groen terrein kon begeven, had alles te maken met de groene status van mijn celgenote. Voor háár was de deur opengedaan. Daar stond ik dan, met mijn rode voeten op groene grond.
“Als je de afdeling op gaat, krijg je rapport” (1), waarschuwde de groene vrouw aan de overkant. Ik vroeg me af of ik dat erg zou vinden. Ik liep een stukje door. De stemmen achter mij bleven waarschuwen, weinig kans van slagen zo. Ik speelde namelijk met de gedachte een telefoontje te plegen in groene tijd, maar dat kon nu niet onopgemerkt blijven. Met rapport zou dit de komende dagen nog minder lukken. Terug dan maar, naar de nog openstaande celdeur. Vanaf de overkant werd ik gevolgd.
“Ze kunnen toch moeilijk van mij verwachten dat ik me aan regels hou, waarvan ik officieel niet op de hoogte ben gesteld!” merkte ik op. “Ja, maar het staat in de regels die je hebt gekregen!” Hmja, die waren me eerder op de dag gegeven. Ik had ze niet gelezen. “Dus dit staat erin?” Ja, daar waren ze zeker van, en: “dan gaan ze ervan uit dat je het weet, want je moet ze lezen. Je krijgt rapport hoor!”
Goed dan. Nu wilde ik het weten. Is Teevens promotie- en degradatiesysteem in die regels opgenomen, met criteria en al, zoals de groene vrouwen aan de overkant suggereerden?
Wel, ik heb ze nauwkeurig doorgenomen en nergens wordt met ook maar één woord gerept van de bajesapartheid voor rode en groene mensen die meer of minder privileges hebben om je aldus een ‘gewenst gedrag’ aan te leren, zoals de muis in de box van Skinner met zijn keuze tussen de kaas en de stroomstoten. Nergens! Ik ging het de dames vertellen: het staat nergens dus hoef ik me ook nergens aan te houden. Niet dat het mij wat uitmaakt of iets als regel zwart op wit is vastgelegd. Maar dit? Dit is Kafka in de bajes!
“Dat maakt niet uit hoor, als het er niet in staat.” Ze haalde haar schouders op. “het maakt mij niet uit of jij rapport krijgt.” De vriendelijkheid en solidariteit zelve. Dat is dus wat dit onderscheid teweeg brengt. Wie zich al bewezen heeft, gaat het werk van de bewaking doen. Zou ze dit zelf inzien? Ik dankte mijn ijverige groene overbuurvrouw in elk geval vriendelijk voor de waarschuwing en toog met de regels in de hand naar het kantoor van de piwi’s (2) om hen te confronteren met de inconsistentie. Zouden ze me rapport geven voor mijn niet-toegestane gang over de afdeling, dan moesten ze dit maar doen. De piwi die ik aansprak kon echter niet anders dan me volmondig gelijk geven en het ‘dagprogramma’ voor rode vrouwen overhandigen. Daaruit valt op te maken dat vooral op doordeweekse dagen de roden het leeuwendeel van de dag ‘achter de deur’ dienen te zitten. In de weekeinden is het de roden vergund wat meer tijd met de groenen door te brengen, zoals later vanmiddag het geval bleek. Het is dan dringen met de groenen voor de slechts drie aanwezige telefoons op een totaal van naar schatting 40 vrouwen. “De roden eerst!” riep een van de groenen. “Die hebben minder tijd”. Gelukkig.
Het duurt na binnenkomst zes weken tot de roden wellicht tot groenen kunnen ‘promoveren’. Eén van de criteria is dat je werkt en dat is sowieso verplicht. Wie weigert zich te laten uitbuiten voor 3 euro en 4 cent bij vier uur werk (reken het uur’loon’ zelf maar even uit) kan om te beginnen al op stevige sancties rekenen.
Of je over de hele linie braaf genoeg bent geweest om beloond te worden met de status van ‘groen’, zodat je vaker de gang op kan, vaker kunt bellen en wat al niet meer, wordt beslist door piwi’s die deze regels niet openbaren, laat staan de criteria. Geef mijn portie maar aan Fred Teeven!

Joke Kaviaar, vanuit P.I. Zuidoost, ter Peel

(1)  rapport: een aantekening waarop een sanctie volgt.
(2) piwi’s: bajesslang voor ‘penitentiair inrichtings medewerker’.

Hoe het gaat met Sergei Skripal en zijn dochter? Geen idee. Ze zijn ergens opgeborgen door de Britten. De valse vlaggen liggen in het schuurtje van MI6. Boris Johnson wordt premier. End of story. Nou oké. Niet helemaal. Een maandje geleden heeft de Amerikaanse filmer Oliver Stone een gesprek gehad met Vlad Poetin. Ging voornamelijk over Oekraine. Maar aan het eind ook nog even over de Skripal-kees. Leest u dit maar even, dan maken wij ondertussen de kooi van de papegaai schoon.....Natuurlijk zit Poetin te liegen dat ie barst. Dat hep je altijd met Russen. Maar stel nou dat dit toevallig waar is. Dat Skripal terug wilde naar Rusland. Hmmm. Stay tuned (JP).

1 reacties

Wie wil er niet in Monaco wonen. Nou Peter Kütesmann in ieder geval wel. De Nederlandse voorganger van de al 40 jaar actieve offshore onderhoudsonderneming Dietsmann in Breda. Meneer wordt beschreven als een ouwe racefanaat en multimeloenair. En u weet het, als iemand eenmaal meloenair is wil ie zoveel mogelijk poen binnenboord houden. Desnoods met ondeugende kunstjes. Maar soms loopt zo'n kunstje fout af en zit je met de peren. Zo ook Peter. Gisteren bereikte ons de mare uit de Sinjorenstad dat een bef, ene Marc Gadisseur, naast de pot had gepist bij het ten grave dragen van een investeringsvehikel. Brass House Investments NV. Oorspronkelijk gevestigd op Highgate Hill in Londen, maar in 2007 overgeheveld naar een accountants- en belastingkantoortje op de Jan Welterslaan in Antwerpen. Het ging niet juichend met Brass House, dus werd in 2014 besloten er een streep door te halen. Onder toeziend oog van bef Marc. Niet de allerbeste keuze, want hij was al eens zwaar bezwadderd geraakt door een affaire rond zakenman Albert Pans, die in de jaren negentig van de vorige eeuw een stel Amerikaanse investeerders voor ruim 3,5 meloen dollar lichter had gemaakt. Poen die Albert voor een groot deel in de kas van het armoedige FC Antwerp had laten neerdalen. De contracten en andere paperassen waren verzorgd door de in die tijd af en toe ook als rechter optredende Gadisseur. Albert ging voor een paar jaar richting kerker. Marc zette zijn loopbaan lelieblank voort. Of ie in het gevalletje Brass House op dezelfde coulante manier zal worden behandeld is twijfelachtig. De financiële afhandeling van de uitvaart verliep namelijk via zijn derdenrekening en toen de eindstreep in zicht kwam bleek hij nogal slordig te hebben gefunctioneerd. Nadat alle schuldeisers keurig waren betaald moest er namelijk nog zo'n kleine 3,5 meloen euro in kas zijn. Jammer maar helaas, je kon de bodem zien. En van wie was die 3,5 meloen? Van onze Peter, de enige aandeelhouder! Die is ook niet achterlijk, dus wat doet ie? Die legt beslag op de hebbedingetjes van de inmiddels op eigen verzoek van het tableau geschrapte Marc. Een Maserati, een Jeep, een Mercedes, het motorjachtje Poco Mas, de inboedel van zijn villa in Kapellen en een appartement in Knokke. Dan schijnt er ook nog een aimabel optrekje te zijn op Majorca. Dus Peter kan als het nodig is nog een keer schakelen. Nou vraagt u zich misschien af waarom dit stukkie in de serie “Panama Capers” is ondergebracht. Komt zo. In de officiële gegevens van Brass House Investments NV vonden wij de naam van meneer Kütesmann helemaal niet terug. Wel de naam van de enige vennoot: Bigote SA. Gevestigd op de zestiende verdieping van de Plaza Bancorner Building in de 50^th Street van Panama City. Nou kom je uit een land dat als belastingparadijs bekend staat, je woont in een postzegel die ook als belastingsparadijs door het leven gaat en toch volg je de Panamaroute. Tsjongejonge. En wij maar sappelen. Stay tuned (JP).

'One-Two-Three, Vive l'Algerie!' is de leus in Frankrijk voor het Algerijnse elftal dat de Afrika Cup heeft gewonnen. 'Op de barricades in Algerije' had hier moeten staan, maar de kruisbestuiving legitimeert het. Want voetbal is 'opium van het volk' zoals Carlo Marx dichtte lang voordat de sport in kapitalistische zin was uitgevonden. En geen oorlog, zoals oorlogskind Rinus Michels had kunnen weten. Voor de restanten van het regime Bouteflika waartegen de bevolking iedere vrijdag demonstreert, vormde het succes van de (merendeels in Europa spelende) equipe een afleiding voor de binnenlandse opstand. Ze faciliteerden vluchten naar Cairo waar het evenement plaatsvond en hoopten ongetwijfeld op een adempauze. Zoals in Nederland 'Oranje' dat in de plaats kwam van 'het Nederlands Elftal' gebruikt wordt om iedereen te verdoven met hetzelfde opiaat. Bij ongeregeldheden in de grote steden van Frankrijk werden na het winnen van de cup 250 arrestaties verricht. Een gemiddelde bij de zaterdagen, 36 op rij, van de Gilets Jaunes.
De Gele Vesten houden op hun manier ook de in Frankrijk heilige, want zo hard voor gestreden, vakantie. De demonstraties gaan gewoon door, zij het in bescheidener vorm, maar zijn ook verlegd naar lokale initiatieven van de bevolking als het gratis verklaren van de autosnelwegen. Zoals de actie 'Waar is Steve?' in Nantes na het verdwijnen van een jongeman tijdens politiegeweld tegen festivalgangers in de Loire. De GJ vormden met familie en vrienden van Steve een ring om het gebied van de verdwijning.
Een vergelijkbare actie in Chaumont waar samen met de bevolking actie werd gevoerd over een dode door politiegeweld onder zeer twijfelachtige omstandigheden. En juist nu heeft Minister van Buitenlandse Zaken Castaner medailles uitgedeeld aan politiemensen (dat blijven het, zelfs in Frankrijk) die geweld tegen de bevolking hebben gebruikt. Ondermeer agenten betrokken bij het in elkaar slaan van een 73-jarige vrouw in Nice. 'De decoraties zullen worden teruggetrokken bij veroordeling', riposteerde de gehate Castaner, de lopende rechtszaken tegen politieagenten aanhalend.
Het is deze arrogantie van de macht die de bevolking razend maakt.
Natuurlijk, er is sprake van een dip, maar overal, van Toulouse tot de vakantieadressen van de Gilets Jaunes waarheen ze actie meenemen en natuurlijk Parijs, gaat het verzet door.
De macht en MSM zullen ongetwijfeld aan wishful thinking doen en dromen dat de opstand voorbij is. Ze zullen als de temperaturen dalen uit hun dromen ontwaken. Dit gaat niet over.
Fait divers is het gedwongen ontslag nemen van Minister van Milieu (waar Macron zo mee bezig is probeert hij ons wijs te maken) François de Rugy, eerder voorzitter van de Assemblee. Een voortwoekerend schandaal over etentjes voor groepen relaties met kaviaar en kreeft en een uitzinnige verbouwing van zijn ministerie op kosten van de belastingbetaler maakte dat men afstand van hem begon te nemen. Macron had hem nog achter zich op de Champs Eelysees op 14e juli, maar de Rugy moest om verdere schade te voorkomen de eer aan zichzelf laten. 'Vie de chateau' (rijkeluisleventje) vond François 'overdreven'. (WK)

Wat zich zondag tijdens Acte XI ('het Elfde Bedrijf') heeft voltrokken op de Place de la Bastille, de plaats waar het in 1789 allemaal begon met de bestorming door het volk van het fort waarin de leiders van de arbeidersopstand werden gevangen gehouden, is niet zonder betekenis. Na de Revolutie werd het gehate militaire bastion, gebouwd om een arbeiderswijk te controleren, afgebroken en vervangen door een zuil met een beeld van handelsgod Mercurius; de kerstverlichting met 'Les commerçants vous souhaitent bonnes fêtes' brandde nog vanavond in de Avenue Beaumarchais, de librettist van de revolutionnaire componist W.A. Mozart. 

In eerder afleveringen deed ik verslag van 'de slag om de Arc de Triomphe' (nog zo'n symbool uit de Franse geschiedenis) waarvandaan de Champs Elysées naar de Place de la Concorde lopen, de plek waar Louis XVI als 'burger Capet' (van de familie der Capettingers) onder de guillotine werd gelegd. Zover is het nog niet voor Macron, zijn Marie-Brigitté, de gehate minister van Binnenlandse zaken Christophe Castaner of PM Phillippe, maar ze zijn met hun geweld tegen de bevolking hard op weg. De manier waarop een vooraanstaande Gilet Jaune als Jerôme Rodriguez op Place de la Bastille van korte afstand een oog werd uitgeschoten met een rubber kogel heeft de woede alleen maar doen toenemen. Deze weg van de macht leidt tot meer geweld en uiteindelijk tot een volksuitbarsting. 15 mensen hebben een oog verloren. Ook zijn er al verschillende doden gevallen, zorgvuldig uit de "vrije pers" gehouden.
Vandaar dat van alles wordt geprobeerd om het verzet te breken. 'Het Grote Debat' dat door Macron is gestart met zijn belachelijke praatjes tegen door de Prefectuur uitgekozen burgemeesters heeft weinigen overtuigd. De demonstratie (eveneens op Place de la Bastille) van de 'rode sjaals', gericht tegen 'het geweld van de gele vestjes', evenmin. Dan is er het initiatief om van de Gilets Jaunes een politieke partij te maken die aan de Europese verkiezingen moet gaan meedoen. Alle belangrijke woordvoerders van de GJ hebben zich ervan afgekeerd, omdat ze weten dat dit een truuc is van de macht om ze in te kapselen. Daarbij is de EU in Frankrijk nu een gepasseerd station, zoals het dat in steeds meer landen wordt. De EU is van het geld waartegen zij strijden.
Over de aantallen (MSM schrijft steeds weer dat het protest uitdooft) kan worden gesteggeld, maar de vastbeslotenheid van de demonstranten wordt er niet minder om. Bekijk hoe ordediensten van de GJ een peleton ME moet beschermen tegen een woedende massa (zie video boven). Een keer gaat het fout; daar kun je op wachten. En de borden die ze meedragen: 'GJ = Revolutie tegen het geld' laten niets te raden over tegen wie ze zich richten. De revolutionaire liederen die ze aanheffen. 'Liberez Christophe!'; vrijheid voor de bokser die het voor de ongewapende demonstranten opnam. De creativiteit van gewone mensen met liedjes, borden en leuzen.   
En opnieuw in het hele land. Alle grote en kleine steden. De gele vestjes laten zich niet kisten. (WK)

Over een Nederlandse link gesproken (1). Doutzen Kroes en Jeffrey Epstein delen een geheim. En dat heet Leslie Wexner. Miljardair en onder andere baasje van Victoria's Secret. Leslie geldt als de Gepetto van Jeffrey en is een van de founding fathers van de Mega Group. Een imposant clubje Amerikaanse en Canadese miljardairs die zich met name filantropisch uitsloven voor allerlei Joodse instellingen. Niet toevallig. Ze zijn namelijk allemaal van Joodse bloede. Begin 1997, toen Bill Clinton de hoofdbewoner was van het Witte Gekkenhuis, startte een ploeg snuffelsmurfen van de CIA, FBI en NSA een intensief onderzoek naar een Israëlische mol, die zich hoog binnen het Amerikaanse inlichtingenapparaat een warm holletje zou hebben verschaft. Ze kenden alleen de codenaam van de mol: “Mega”. Eind maart van dat jaar, toen de speurtocht nog vol op stoom lag, waarschuwde Billy zijn sigarenwipper Monica dat hun telefonische ontboezemingen waarschijnlijk werden afgeluisterd door “buitenlandse agenten”. Begin mei werd de zoekactie vrij plotseling afgeblazen. Volgens schrijverd Gordon Thomas onder invloed van een Israëlische waarschuwing, dat de tapes van de geurige gesprekken tussen Billy en Monica het publieke domein zouden worden ingeslingerd als het gesnuffel naar “Mega” niet ophield. Sluitend bewijs daarvoor droeg hij niet aan, maar dat het menens was bleek uit een lekkage over de geheime mollenjacht op 7 mei 1997 in de Washington Post. Exact een jaar later rolde de Wall Street Journal een artikel naar buiten over de Mega Group van Leslie Wexner, Edgar Bronfman sr. (2) en Steven Spielberg. In datzelfde jaar kocht Wexner's pupil Epstein, die ook al bezoek had gekregen van een filantropisch virus, zijn maagdeneiland. Om scabreuze filmpjes te kunnen schieten van zijn invité's. Ten behoeve van de “Mega Group”, c.q. de Mossad. Kort daarvoor had hij met een schepje poen de Clintons nog geassisteerd bij de oprichting van hun later zo ernstig besmet verklaarde Foundation (3). En verder maakte Jeffrey deel uit van de beruchte Council of Foreign Relations en de Trilateral Commission (4). The agent was in place. Niet verrassend dus, dat de Feds bij hem thuis ook een uit de jaren tachtig van de vorige eeuw stammend Oostenrijks paspoort aantroffen. Met een andere naam, maar wel met zijn foto en als verblijfplaats Saudie-Arabië. Had ie gekregen van “een vriend” om hem een beetje te beschermen als ie bij zijn buitenlandse trips in handen mocht vallen van baardmannen.
Zei hij. Sure. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 235 van deze serie. Overigens zal ook Nobelprijswinnaar Gerard 't Hooft zich dezer dagen niet echt gemakkelijk voelen. Hij ontving van Jeffrey ook een welkome financiële bijdrage.
(2) De Bronfmannetjes vergaarden hun basiskapitaal tijdens de drooglegging in de USA met assistentie van de mafia.
(3) Hebben we veel aandacht aan besteed. Vooral in verband met de Postcodeloterij. Het goeie doelenvehikel van Boudewijn Poelmann.
(4) Ook over deze twee genootschappen van powerlifters hebben we het nodige gepubliceerd. Goegelen kan ook.

We konden het bijna niet geloven. Daarom lieten we het maar even onvermeld. Voorzichtigheid is de moeder van fase oranje. Maar na wat gesnuffel van ons researchteam kunnen we nu de rolluiken wel een beetje optrekken. In aflevering 42 van deze serie serveerden we uit dat de hijg- en kreunapparatuur van Carlin Communications op verzoek van de PTT was geïnstalleerd in een optrekje, dat dichtbij een geheime militaire telefooncentrale in Rotjeknor was gesitueerd. Hoe dat daar terecht was gekomen? Terug naar onze bron. Kwootje. Komt ie:

“Carlin zat in de comfortabele positie als enige met zijn computerapparatuur geïntegreerd te zijn in de uiterst geheime PTT-centrale in Rotterdam. Dit was een interactief systeem dat het voordeel had dat de beller direct vanaf het begin de seksboodschap kon beluisteren in plaats van midden in een verhaaltje terecht te komen. Deze apparatuur stond opgesteld en was aangesloten op 70 interactieve lijnen in de 06-centrale en was de service met de hoogste omzet vanwege het frontstarteffect. Ik ben vaak in deze centrale geweest voor onderhoudswerkzaamheden en dat in een gebied dat net zo hermetisch was afgesloten als een kerncentrale vanwege de militaire functie die deze centrale bezat”.

Ziet u het voor u? Een telefooncentrale die bestemd was voor geheim militair verkeer wordt voor een deel gebruikt door een mafiose Amerikaanse hijgsex-exploitant. Typisch iets voor Gladio zou je zeggen, waar de rap van het militaire geheime wereldje gezellig samenwerkte met de roet van de zogenaamde onderwereld. We gaan verder.

“De concurrent Teleservice werd als eerste in de gelegenheid gesteld om met interactieve systemen te gaan opereren (babbelboxen). Om dit te realiseren moest het bedrijf zich binnen een straal van 2000 meter van de 06-centrale in de Waalhaven vestigen. Zij startten met de Partyline (kletsen met zijn tienen tegelijk) en om niet achterop te raken huurden wij ook een pand in de buurt van de 06-centrale. Ik werd vervolgens geconfronteerd met hightech apparatuur dat ons door het Amerikaanse moederbedrijf was toegestuurd en waarvan ik de indruk kreeg dat die zo uit een Spaceshuttle was komen rollen. Omdat wij nu over een extra ruimte in Rotterdam beschikten drong Peter Ultee, het toenmalige hoofd van de PTT 06-diensten, er bij mij op aan de apparatuur uit de centrale te halen. Omdat hij hierover met diverse klanten problemen had gekregen. Terecht, want voor deze aansluiting HOEFDE CARLIN NIETS TE BETALEN [kapitalen van ons, red.], terwijl de concurrenten die wel interactief opereerden zeer hoge lijnhuur in rekening werd gebracht (de hoogste ter wereld). Onderhandelingen met Ultee resulteerden in de gratis aanleg van 70 interactieve lijnen naar ons pand in Rotterdam en het verdwijnen van onze apparatuur uit de centrale”.

De PTT veranderde in 1989 van staatsbedrijf in een zelfstandige outfit (KPN) en al bleef de staat der Nederlanden nog tot 1994 eigenaar, die gebeurtenis zal voor meneer Ultee mede aanleiding zijn geweest om CC te verzoeken op te zouten. Maar de oorspronkelijke combine tussen militaire geheimsmurfen en een hijg- en kreunproducent blijft op zijn minst een uiterst eigenaardig fenomeen. Stay tuned (JP).

Rechter Frank of is het Frans maar wat doet dat er uiteindelijk toe, de rechter die mediamisdadiger Willem tot levenslang veroordeelde, kwam nu zelf langs op de radio. De verzameling faits diverts die de NPO verkoopt als nieuwsbulletin -schermutselingen in de Straat van Hormus vertegenwoordigen daarin dezelfde waarde als dertig eeuwen oude munten gevonden onder een varkensschuur bij Spaarndam- zwaaide vanochtend de rechter uit. Man heeft ruim dertig jaar rechtgesproken en binnen dat tijdsbestek drie keer iemand voor het leven achter de muur gekregen. Juist toen ik me achter de wrong krabde en me afvroeg of dat veel of weinig was, sloeg ex-rechtertjelief me vol in het aangezicht.

Frank of Frans gaat zich na zijn pensionering verdiepen in het boedhisme. Om meer over het leven te weten te komen.

Je hebt mensen en je hebt deurbellen, zeggen wij in Vlaanderen. Frank is een knoert van een klopper. Was ik een pathologische leugenaar uit de Amsterdamse Staatsliedenbuurt die door de Telegraaf aan haar lezers is geserveerd en door Frank voor het leven tot brood en luchten is veroordeeld, dan stak ik vanuit mijn cel in Vught mede in naam van die twee andere slachtoffers Frenkies boedhistische jurk in de fik. Je pas in het leven verdiepen nadat je eerst het leven van mensen hebt vernietigd: is dat niet een beetje erg dom? Mij zul je niet snel op een positief oordeel betrappen over de US van A, en al helemaal niet over de rechtspraak daaro. Maar daar hebben ze dan toch maar de Supreme Court. Waarin ze de Frankies en Fransjes pas in een toga hijsen wanneer deze al ruimschoots de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd zijn. Onder het motto: wijsheid komt met de jaren.

Vlak voordat het in het nieuwsoverzichtje op de kwekradio ging over de wielrennerij en de opstoppingen kwam er nog een berichtje voorbij dat ik hier wil verbinden aan dat over onze rechtspreker. Mannen van tussen de 25 en 45 jaar kiezen er in steeds grotere getale voor om niet te werken. Let wel: ze gaan niet niksen of gamen maar zijn bewust baanloos. Ze doen dus wel wat, maar niet voor een baas en niet om het geld. Een loflijke ontwikkeling die tot voor kort alleen maar was voorbehouden aan de radikalinski’s in oude kraakpanden en op aftandse woonboten. Zou het niet verstandig zijn, en veel leed aan de zijde van pathologische leugenaars en andere zogenaamde criminelen voorkomen, indien deze mannen in de plaats van de Fransjes benoemd zouden worden tot rechtspreker? Krijg je rechters van 45 die Buddha al ruimschoots achter de rug hebben… (gvd)

Joke Kaviaar is gearresteerd. Dat is zojuist bekend geworden. Haar arrestatie was een kwestie van tijd nadat haar eerdere veroordeling na hoger beroep en cassatie op 8 januari 2019 definitief was geworden (1). Joke Kaviaar zal nu een celstraf van twee maanden en twee weken uit gaan zitten. Daar gaan dan de drie dagen van af die ze al in voorarrest heeft bezeten, zodat er 71 dagen cel overblijven. Veroordeling en gevangenisstraf waren uitkomst van een strafvervolging tegen Joke Kaviaar, schrijfster, activiste, strijdster tegen de vervolging en onderdrukking van vluchtelingen. Ze is veroordeeld tot twee maanden voorwaardelijke gevangenisstraf wegens het publiceren van teksten die Justitie opruiend vindt. Die straf werd onvoorwaardelijk nadat ze in haar proeftijd aangehouden werd wegens deelname aan een actie in de gemeenteraadszaal van Zeist tegen de aanleg van een gevangenis voor vluchtelingenkinderen op Kamp Zeist, waarvoor ze ook nog twee weken celstraf kreeg. Samen met de twee maanden zijn dat dus twee en een halve maand.
De Steungroep 13 September spreekt zich met klem uit tegen deze hele gang van zaken en roept mensen op om zich tegen haar vervolging en arrestatie uit te spreken. Joke Kaviaar wordt vervolgd en is nu opgesloten omdat ze zich verzet tegen het deporteren van vluchtelingen. Joke Kaviaar wordt vervolgd en is nu opgesloten omdat ze daarbij scherp gebruik maakte van het geschreven woord, van die vrijheid van meningsuiting die heilig is, behalve als het even niet uitkomt. Joke Kaviaar bestrijdt misdadig overheidsgedrag in woord en daad. Zij verdient volgens de Steungroep geen veroordeling en gevangenisstraf, maar bijval en solidariteit. De Steungroep roept op tot steun en solidariteit. Steun kan zich bijvoorbeeld uiten in het schrijven van brieven en kaarten zodra bekend is in welke gevangenis ze zit. Solidariteit kan neerkomen op het verder verspreiden van de verboden teksten van Joke Kaviaar, en op deelname aan of het zelf organiseren van protestacties. De Steungroep zal een lawaaidemonstratie organiseren bij de gevangenis waar ze wordt vastgehouden en roept mensen op om daaraan deel te nemen. Meer informatie daarover zal bekend worden gemaakt via de website van de Steungroep. Ook bereidt de Steungroep de uitgave van een boekje voor over de strafzaak tegen Joke Kaviaar, met daarin onder meer de teksten waarvoor ze is veroordeeld. Dat boekje zal gepresenteerd worden op een reeks informatieavonden in diverse steden. Ook daarover meer op de website van de Steungroep. Het motto van deze activiteiten: Vrijheid voor Joke Kaviaar! Steungroep 13 September.

(1) zie de grote hoeveelheid stukjes in eerdere Kleintjes...

De aanval met speedboten in de Perzische Golf op een Britse tanker zou een antwoord moeten zijn geweest op het opbrengen van een Iraanse tanker (op beschuldiging dat het schip olie vervoerde voor Syrië wat volgens EU-sancties verboden is) door Engeland naar hun basis Gibraltar. Maar de Revolúsjonêre Garde (die is uitgerust met snelle bewapende boten) heeft ontkend achter deze aanval te zitten. Dat vermoeden wordt gesterkt door vorige acties tegen tankers door Mujaheddin Khalq rebellen en IS huurlingen, betaald door Bolton, Israël en Saoudi Arabië. Het echtpaar Rajavi dat de MEK met harde hand leidt en Bolton kennen elkaar nog van een vorige oorlog: die van Saddam Hussein 's Irak tegen Iran van 1980 tot 1990. Toen al werkten ze voor Deep State tegen Teheran.
De preoccupatie met Iran is in schril contrast met de verhouding met Pakistan. Dat land ontvangt jaarlijks een miljard dollar militaire hulp van de VS.
Toch is Pakistan volgens het Pentagon betrokken bij de acties van de Taliban in Afghanistan tegen de Amerikaanse troepen aldaar die al tientallen doden aan Amerikaanse zijde hebben gekost. Nooit hebben de VS daar een punt van gemaakt noch van het 5 verbergen van Osama bin Laden.
Inmiddels heeft Iran als reactie op Gibraltar een Britse (UAE) tanker opgebracht.
Grappig is de mededeling van Trump dat zijn troepen in de Perzische Golf een Iraanse drone hebben neergehaald terwijl Iran geen verlies meldt. Ze laten op Twitter beelden door de drone van de Amerikaanse vloot zien.
Trump heeft andere zorgen binnenlands: in de Epstein-zaak (video) wordt ook zijn naam genoemd. Een video van hem met Epstein op een feest met dames gaat rond. Het lijkt erop dat hij zich op tijd van de beklaagde (die vandaag vrijlating op borgtocht werd onthouden) heeft gedistancieerd. Tegen Epstein is 45 jaar cel geëist. Dat wordt niet zo comfortabel als zijn jaar in Florida. De kans dat hij anderen in zijn val zal willen meeslepen dient zich aan.
Misschien het meest opmerkelijke is de confiscatie door de FBI van een Saoudisch paspoort uit de jaren '80 met de foto van Epstein onder een andere naam. Dat versterkt de berichten dat hij deel uitmaakt van een geheime dienst-wereld waarin chantage met materiaal van sexuele aard goud waard is.
Even opmerkelijk is dat niemand zijn miljardenfortuin kan thuisbrengen. Hij werkte ooit als wiskundeleraar en was van eenvoudige komaf.
Een zaak om te volgen. Hoe walgelijk ook. (WK)

Dit stukkie gaat listigjes verhuld over liefde in de high society. En onze kennis putten wij uit een mailtje van de “erkende sloper” Peter Lagendijk aan de ons te vroeg ontstegen wasstraatconnaisseur Henk van de Meene (rip). Komt ie:

“Beste Henk,
Ik vergeet bij ieder telefoongesprek steeds met je te spreken over Jan van Geen. Vandaar dat ik het nu even mail opdat ik het niet weer vergeet. Henk, ik heb de laatste weken goed nagedacht hierover, maar ik ga geen gesprek aan met de heer Van Geen. Zoals ik je al eerder meldde ben ik Bernadette beu en Geeris ook. Ik heb deze mensen altijd geholpen en altijd stank voor dank gehad. Zoals je weet ben ik een emotioneel mens en schaden dit soort teleurstellingen mijn stemming en gezondheid. Wat de heer Van Geen betreft: ik ken de beste man niet en ik wil zeker niet tussen het prille geluk van hem en Bernadette zitten. Ik wens hem een gouden toekomst met haar en daarbuiten ben ik momenteel veel te druk met mijn eigen ellende en toekomst. Ik hoop dat in eerste instantie jij, maar ook de heer Van Geen daar begrip voor hebben.”

Blijkbaar wilde Henk onze door zijn “vrienden” en zijn bank (Van Lanschot) de bietenberg opgedreven Lagendijk zakelijk aan jonkheer Van Geen koppelen. Maar die zag dat niet zitten. Vooral vanwege de ontluikende liefde tussen de jonkheer en Bernadette Vehmeijer, die tabak had gekregen van de strapatsen van haar echtgenoot, Leo Geeris. Ook al geen onbekende in het wereldje van Evi (1). Jonkheer Van Geen is pas sinds kort in het licht van onze koplampen verschenen. Dankzij een foto waarop hij staat afgebeeld in lange korte broek in de slipstream van prins Claus en Frits Salomonson tijdens een aflevering van de Vierdaagse van Nijmegen in de jaren zestig (1). Over ome Leo en tante Bernadette hebben wij in het vrij recente verleden al heel wat in de etalage gemieterd. En mooi was anders. Daarom is het misschien wel eens leuk om iets liefdevols over “ons soort mensen” te schrijven. Maar het blijft uitkijken geblazen, want voor je het weet rijden ze je in de berm. Met een oldtimer of zo. Stay tuned (JP).

(1) Zie bijvoorbeeld aflevering 7 en 8 van onze serie Shredder
(2) Zie aflevering 46 van de serie “Skenes vanachter de coulissen”.

Kent u onze collega Whitney Webb? Nee, wij ook niet. Maar wij willen haar graag bij u introduceren. Via dit fantastische stukje werk over het oude Amerikaanse chantagenetwerk van “Supreme Commander” Lew Rosenstiel en zijn “Field Commander” Roy Cohn. Inclusief de namen van een paar bekende jongens uit de vriendenkring van prins Bernhard (rip). Aanleiding tot dit exposé was uiteraard de arrestatie van Jeffrey Epstein, die later tot datzelfde netwerk behoorde en al voor het overlijden van Freddie Heineken in 2002 met de heuveltjesliefhebber en biermagnaat in contact moet hebben gestaan. En wie weet met diens rechterhand binnen het Heinekenconcern, kontjesliefhebber en Oranjebef Frits Salomonson. Verbijsterend. Overigens, dit is nog maar deel 1. Bereid u alvast maar voor. Stay tuned (JP).

Gisteravond moesten we weer even een emmertje naast de luie stoel zetten. We werden namelijk heftig misselijk van haar van Tweebeeke, de superieur orerende moeder overste van Nieuwsuur. En voor je alles onderkotst kan je beter voorzorgsmaatregelen nemen. Hoe dat zo kwam? Nou, moeder zette het mes op de keel van Tamara Buruma. Befje van de organisatie Babycare, dat zich de afgelopen jaren heeft beziggehouden met de hulp aan het kleine grut in Syrië via een of andere Turk. En dan met name in gebieden waar de jihadbaarden van clubjes als IS, Al Nusra en Al Qaida de baas waren. Ergo Babycare leverde al dan niet bewust ook hulp aan de Nachwuchs van de betrokken baarden en dat vormde voor moeder Mariëlle aanleiding om het mes in Tamara te zetten. Babycare had TERRORISTEN geholpen. Met spenen, luiers, rompertjes en Allah mag weten wat nog meer. Nog net niet zo erg als die leveranties van Toyota's met de zegen van het Ministerie van Bread en Breakfast, of de vreselijke activiteiten van een inmiddels door Zijne Heiligheid Jan Bonjer geëxcommuniceerde correspondente van het Financieel Dagvod, maar toch. Een hele ommezwaai voor moeder's vehikel. Want wij mogen dan niet gekwalificeerd zijn als echte onderzoeksjournalisten, maar wij wisten al jaren te toeteren dat die baarden van westers materieel werden voorzien om Adolf Assad af te drijven. Bijvoorbeeld vanuit het “bevrijde” Libië en de oostflank van ons Derde Rijk. En dat de ook door Nieuwsuur zo bewierookte Witte Helmen als mantelzorgers van de baarden optraden en ons via de gelijkgeschakelde en hier en daar met stiekempoen in de pas gehouden msm stelselmatig van fakenieuws en geënsceneerde prentjes voorzagen. Uiteraard worden we afgeschilderd als een roddelsite. Een linkse roddelsite om het nog wat onbetrouwbaarder te maken. Soit. Maar een goed geoutilleerd medium als Nieuwsuur kan bijvoorbeeld deze uit 2012 daterende mail niet gemist hebben. Afkomstig van topknuppel James Sullivan van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken aan zijn minister en topper in de hulpverleningswereld Hellary Clinton. Met name niet de regel “See last item – AQ is on our side in Syria”. Drie keer raaien wie of wat AQ is. Eenvoudiger kan het niet worden uitgelegd. Pas nu de wind eindelijk draait en The Donald een retirade van zijn troepen in Syrië heeft aangekondigd beginnen Nieuwsuur en de rest van de officiële journalistieke bedoening aan hun huik te friemelen. In afwachting van een nieuwe gelegenheid om het mes uit zijn foedraal te halen. Hoeven ze niet lang te wachten. The Donald heeft namelijk in een andere oliestaat de oppositieleider al tot president benoemd. In Venezuela, dat langzamerhand rijp is gemaakt voor een frisse burgeroorlog. Libië, Syrië en Oekraïne revisited. Want oorlog moet er zijn. En hulpverleners. Stay tuned (JP).

1 reacties

Op de Westblaak 216 – 218 haalden ze een paar dagen geleden opgelucht adem. Na het betalen van een borgtocht van 50 meloen dollar had de Gayane de haven van Philadelphia verlaten. Op weg naar Rotjeknor. De eilie rond de heist van de Amerikaanse smurfen van 17 juni jl., waarbij ze aan boord van het containerschip een kleine 20.000 kilo coke hadden opgesnoven, achter zich latend. Eerder rolden wij al naar u toe dat de betrokken cokeboat onderdeel uitmaakte van de MSC-vloot van de Napolitaanse reder GianLuigi Aponte en diens vrouwtje. Hoewel, in het geval van de Gayane opereerde de firma van het illustere echtpaar als operator. De eigenaar van het schip bleek – fasten your seatbelts – de grootste Amerikaanse bank te zijn: JP Morgan. Is dat even gezellig. In dit kleine serietje vormen de retailer ('Ndrangetha), de vervoerder (MSC) en de financier (JPMorgan) een perfect trio. Duidelijker kan het haast niet. Zo zit deze business op hoog niveau in elkaar. En wij maar lullen over “war on drugs” en over figuren uit de vijfde divisie die vervaarlijk rondtuften door de binnenstad van 020 op ...scootertjes. Oei. Stay tuned (JP).

Erdogan heeft Trump gisteren (23 januari) opgeroepen ruim baan te geven aan het Turkse leger om een 'veiligheidszone van 20 km' in Noord-Oost Syrië (waarbinnen alle steden met Koerdische bevolking zouden terechtkomen) en de 'terroristen' (hij noemt IS en de PKK in één adem) te vernietigen.
De kans dat hij dit fiat van Trump krijgt is klein. En verder is er een kink in de kabel: Want 'de Koerdische machthebbers die hier eerder Assad verjoegen en daarna democratie en vrouwenrechten promootten, halen nu juist de banden aan met het regime in Damascus', bericht Volkskrant-correspondent Ana van Es teleurgesteld uit Khamishli in Rojava ('het Westen' in het Koerdisch). Alles wat ze aan kwaadaardige onzin in dienst van Deep State heeft geschreven over 7 jaar oorlog in Syrië moet nu opnieuw worden 'verklaard': de Koerden kiezen voor Assad. Hoe verkoop je dat aan je MSM-lezers die sinds enkele jaren de Koerden als hun troeteldieren gingen beschouwen en Assad als de duivel in eigen persoon? 'Wat gebeurt er met de Koerden', hoorde je ultrarechtse-senatoren in de VS plotseling bezorgd vragen en voor onze Ank de Defensieminister was de door Trump aangekondigde terugtrekking van de VS-troepen 'een ramp'. Deze plotselinge 'liefde voor het Koerdische volk' bij deze lieden zou een goed verstaander toch achter de oren moeten doen krabben en de Koerden helemaal. Ten eerste hebben de Koerden nooit 'Assad verjaagd' zoals Van Es napraat: het Syrische leger is er weggetrokken en heeft het gebied aan de Koerden overgedragen. Ten tweede is Damascus nooit helemaal vertrokken, zoals Van Es te Khamishli wel moet toegeven: 'Hoewel de stad sinds 2012 een Koerdisch machtsbastion is, heeft het regeringsleger nog steeds het vliegveld in handen, een woonwijk, een deel van het winkelcentrum en twee cruciale verbindingswegen. Wie de verkeerspolitie van Assad en van Rojava gebroedelijk naast elkaar auto's ziet controleren, begrijpt dat de lijnen inderdaad nooit zijn doorgeknipt'. Een Koerdische commandant vertelt haar waarom ze de wapens opnamen: 'We waren bezorgd om de opkomst van de jihadistische groepen. Het ging ons nooit om verzet tegen Assad'.
Alle idioterie die over ons over Syrië is uitgestort wordt in een artikel doorgeprikt. 'Afrin en Erdogan' heet deze serie omdat zolang er Turkse troepen in Afrin zijn de oorlog in Syrië niet voorbij is. Turkije raakte haar controle met het 'Vrije Syrische leger' en andere 'gematigde rebellen' over de enclave Idlib kwijt aan Anwar al Sham. Door wie die nu gesteund worden is onduidelijk. Maar dat ze over goede papieren beschikken duidelijk. Israël, Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en ongetwijfeld de CIA, die een 'terugtrekking' uit Syrië natuurlijk aangrijpt om de activiteiten op te voeren. Het doel blijft hetzelfde: de val van Damascus en het opdelen van Syrië in mini-staten die makkelijk te controleren zijn. (WK)

1 reacties

Niemand in de hedge-business kent of kende Jeffrey Epstein. Blijft dus de vraag waar hij zijn schandalige hoeveelheid poen vandaan haalde. En er gaan steeds meer geluiden op dat blackmail mogelijk zijn hedge was. Met beelden van heuveltjesklimmers uit 'swerelds topechelons. En in de schaduw achter Jeffrey in ieder geval de Mossad en mogelijk wat Amerikaanse snuffelorganisaties. In wezen niks nieuws onder de zon. Wij wezen al veel eerder op de rol van Roy Cohn, die niet alleen in de USA maar ook in België dezelfde activiteiten ontwikkelde als nu naar boven dreigt te borrelen in de Epstein-kees (1). Oh btw: er rolde gisteren een nieuw/oud filmpje het publieke domein. Jeffrey en The Donald op een feestje. Effe chillen. Stay tuned (JP).

(1) Bestijgt u voor Roy en diens connectie met de affaire-Dutroux geheel in het nette onze zoekmachine. Heel boeiend.

Kasteelheer Ewald Marggraff uit het dichtbij DenBosch gelegen Vught is weer eens in het nieuws. Bij het vrijwel geheel afbranden van zijn woning, Huize Zionsburg, is Ewald Marggraff in december 2003 om het leven gekomen. De oorzaak van de brand is officieel een slecht functionerend kacheltje maar er zijn ook allerlei andere lezingen en evangelies in omloop. Theatermaker, acteur en schrijver Simon Heijmans is de afgelopen maanden druk bezig geweest om het leven en de dood van de rondom DenBosch wereldberoemde Ewald Marggraff tot op de bodem uit te zoeken en heeft hierover zes podcast-uitzendingen gemaakt, waarvan er nu drie online staan.
Diegenen die in het verleden de Bossche kraakbeweging een beetje hebben gevolgd kennen Marggraff als een ouderwets excentrieke steenrijke kasteelheer die een bloedhekel had aan alles en iedereen die zich met zijn bezit bemoeide. En hij bezat (en zijn erfgenamen bezitten) vele honderden hectares grond hier in NoordBrabant. En getuigen vertellen dat er een paar honderd miljoen euro's op zijn bankrekeningen stonden waarvan het nu lijkt alsof alles verdwenen is. Sinds kort is bekend geworden dat Huize Zionsburg weer helemaal in zijn oorspronkelijke staat zal worden herbouwd, dus blijkbaar zijn er weer wat centen boven tafel gekomen.
In totaal drie keer is een groot pand van Marggraff in de Vughterstraat in DenBosch gekraakt geweest uit protest tegen de grootschalige leegstand en verwaarlozing van nogal wat bezit van Marggraff. "Dat waren nog eens spannende tijden" is een zin die regelmatig terugkomt bij de oude garde Bossche krakersters, met een nostalgische glimlach rond de lippen...
De drie podcasts zijn te beluisteren via deze link en de komende drie zaterdagen komt er iedere keer eentje bij. Echt zeer interessant, spannend en knap gemaakt. Luister naar de trailer en je bent verslaafd... Commentaar en tips kun je hieronder kwijt...

En we hebben de vier ingescande pagina's van een special uit april 1981 van Kleintje Muurkrant over Ewald Marggraff en zijn bezittingen en de kraak van zijn eigendom hier neergezet: pagina één, twee, drie en vier...

1 reacties

President Macron is de hoofdbewoner van het Elysée. Maar de boel wordt daar bijgehouden door een ouwe gap, secretaris generaal Alexis Kohler. Nou kan Alexis er ook niks aan doen, maar zijn moeder is een nicht van Rafaela Aponte. De echtgenote van GianLuigi, die samen met haar mannetje in 1970 de Mediterranean Shipping Company oprichtte. Familie blijft familie, dus hoe suspect was het dat Alexis augustus 2016 zijn hoge post op toenmalig minister Macron's ministerie van Economie en Financiën inruilde voor die van financiële hotemetoot bij MSC in Genève? Op het oog niet zo. Maar zijn verleden achterhaalde hem toen hij aan de slag ging op het Elysée. Leest u daarvoor even voor het gemak dit artikel uit De Tijd, dan laten wij even de papegaai uit. Zo. Ook weer gebeurd. We gaan verder. De affaire rond Alexis leek met een sisser af te lopen, maar in maart van dit jaar kreeg hij een nieuwe klacht aan zijn kont. Hij was namelijk volgens het anti-corruptievehikel Anticor wat zuinigjes geweest met zijn informatie over zijn werkzaamheden in het havenbestuur van Le Havre, dat net als Saint Nazaire de tent van oom en tante Aponte tot zijn cliëntèle mocht rekenen (1). U weet hoe justitiële molens werken. Traag. Het ziet er dus niet naar uit dat het duo Macron/Kohler vroegtijdig het woord “abandon” krijgt opgeplakt. En de zoen van die gozer van Rutte op 14 juli een soort afscheid was. Maar het blijft een raar volk, die Fransen. Dus zeker weten, nou nee. Stay tuned. (JP).

(1) Neemt u voorzichtig kennis van de inhoud van dit artikel.

Een heule maand hebben ze ervoor genomen, de jongens van het Braboblad. Om gehoor te geven aan onze oproep: zoek nou es goed uit wat voor koekebakker die Kakhi is? Gister het resultaat van hullie der onderzoeksjournalistiek uit de bak bij de Coop gehaald. En waar we al bang voor waren: het houdt niet over.

Eerstens en ten eerste: een gouwen regel uit dit vak. Zet in je opening alle info die relevant is voor de lezer. Dus niet beginnen met hoe Kakhi er uit ziet en wat ie aan heeft. Neen, zet nou voor de lezer die in je blad dat niet een voetbalblad is gewoon even sec op een rij wat er in en rond De Vliert speelt. Doen wij wel even voor. Gaat ie:

Een ideaal vehikel om zwart geld mee wit te wassen is een bvo, een betaald voetbalclub. Zwarte economie draait veelal rond wapens en drugs en tiert dus welig in woelige dreven. Zoals de Kaukasus. Iemand die dat goed begreep was de Arnhemse juwelier Karel Aalbers. Die knoopte begin jaren negentig als voorzitter van het plaatselijke Vitesse contacten aan in de zojuist geïmplodeerde Sovjet unie, met name in Georgië. Vitesse kwijnde in die tijd weg in de eerste divisie en zie, met de centen uit de Kaukasus promoveerde de club en werd in Arnhem-Zuid de Gelredome neergezet. Aalbers werd echter eind jaren negentig als zetbaas van de Georgische mafia ontmaskerd en aan de kant gezet.
Had men er aan de boorden van de Rijn van geleerd? Niet echt. In 2010 legde men er de rode loper uit voor Merab Jordania, ook uit Georgië, en ook steenrijk. En weer ging het in de Gelderse metropool over kampioen worden en Champions league enzovoort en zo verder. Totdat in 2014 de Kaukasische eigenaar tot persona non grata werd verklaard. Illustere, zeer hollandse namen die in deze Arnhemse tragedie naar voren kwamen waren die van Vitessepraeses Paul van der Kraan en Ester Bal, die in de Gelredome de pers in de luren legde.
Georgia never again en Bal en Kraan op de zwarte lijst, denk je dan als eenvoudige boerenlul. Maar zie: in 2016 duikt Paultje op als voorzitter van FC Den Bosch, eind 2018 strijkt ook struise Es neer in de Vliert en tussendoor zijn daar op de bankrekening duizenden zoniet honderdduizenden euro’s binnengelopen uit … Georgië. Kakhi Jordania heet de suikeroom deze keer, de 23-jarige zoon van.
De nationale voetbalbond onderzoekt al ruim een half jaar of dat geld echt van de Jordania’s is. Het ziet er lelijk naar uit van niet want Paultje van der Kraan heeft alweer een nieuwe bankrekening gevonden waarop wapens- en drugsgeld uit Georgië en omgeving kan worden gewassen en gestevend zodra de ballon rond FC Den Bosch is ontploft. Hij wordt in april voorzitter van FC Twente, na Vitesse en Den Bosch de derde club waar het geld hard nodig is. In Enschede zijn ze al es bijna buiten de competitie gezet vanwege corruptie en malversaties, dus daar hoeft Kraan niet eerst uit te leggen hoe men een bvo drijft …

Een onderzoek zou dus zeker en gewis ook uit moeten gaan naar die Kraan en die Bal, als de zetbaas cq goedprater van de Kaukasische wasserijpraktijken. Maar zover komen de jongens van BD niet. Ze zetten in op de geloofsbrieven van jongeheer Kakhi. Een correspondent in Moskou leest wat Russische blaadjes voor ze. Wij hebben niet zo’n correspondent. Wij hebben wel de zoekfunctie van het Kleintje en die is niet voor de poes. Wij tikken Jordania in en hoeven vervolgens de lezer niet te vermoeien met het wel en wee van twee bedrijfjes van Kakhi. De familie Jordania heeft nog veel meer interessante loten aan haar stamboom. Ook van de vrouwelijke kunne. Wat te zeggen van Nicole Jordania? Zou die niet wat van heur geld weg moeten laten verdwijnen middels de aanschaf van een kwartet voetballertjes in het verre Den Bosch? Leest hier en huivert…
(JoopFinland)

28 januari 2015. Op die datum meldden wij als eerste in deze serie, dat Freddie Heineken in het black book van Jeffrey Epstein stond (1). Op 12 juli 2019 kopte de altijd betrouwbare en complete Crimesite : “Nederlandse link in zaak Jeffrey Epstein”. Freddie Heineken? Nee. Ene Barry (2). Verbluffend. Stay tuned (JP).

(1) Zie hier.
(2) Zie hier.

Infoavonden/boekpresentaties: “De staat der Neeederlanden tegen Joke K.”
Op verschillende avonden/middagen de komende weken doen wij een info-tour over “de zaak Joke K.” Het betreft hier tevens de presentatie van een boekje dat de Steungroep 13 September over deze zaak uitbrengt.
De “zaak Joke K.” betreft de strafzaak die de Staat der Neeederlanden tegen publiciste en activiste Joke Kaviaar al in 2011 heeft aangespannen wegens door haar gepubliceerde artikelen waarin zij stelling nam tegen de onderdrukking en vervolging van vluchtelingen. Die leidde tot veroordeling en via hoger beroep uiteindelijk tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden. Die is wegens een andere actie tegen de gezinsgevangenis in Kamp Zeist onvoorwaardelijk geworden en wegens die actie kwamen er nog twee weken bovenop.
(Tenuitvoerlegging is nu inmiddels zeer nabij of al gaande)
Het boekje dat de Steungroep – in 2011 al gevormd om solidariteit te organiseren tegen deze repressieve aanval op Joke Kaviaar, op ons allemaal – nu uitbrengt, bevat de teksten waar Joke Kaviaar voor veroordeeld is, haar verklaringen tijdens betreffende rechtszittingen, een aantal door anderen naar aanleiding van deze zaak geschreven stukken en steunbetuigingen, Dat wordt voorafgegaan door een overzicht van de gang van zaken. De uitgave is bedoeld om aandacht voor de zaak te vragen, informatie erover te verstrekken maar ook als fundraiser.
Op de informatieavond/middag zullen mensen van de Steungroep het boekje presenteren, vertellen over de zaak , de noodzaak van solidariteit bepleiten en aangeven hoe we die solidariteit vorm kunnen geven.

De avonden/middagen die tot nu toe georganiseerd zijn:

26 januari 2019
Nieuwland, 20.00 uur - Pieter Nieuwlandstraat 93, 1093 XN Amsterdam
03 februari 2019
ACU, 17.30 uur - Voorstraat 71, 3512 AK Utrecht
08 februari 2019
Vrijplaats 20.00 uur inloop, 20.30 uur begin programma - Middelstegracht 36, 2312 TX Leiden
09 februari 2019
Poortgebouw 20.00 uur - Stieltjesstraat 38, 3071 JX Rotterdam Mee-eten vanaf 18.30 uur op donatie basis (aanmelden hoeft niet)
15 februari 2019
Hengelo, Eten vanaf 18.00 uur, infoavond om 19.00 uur
28 februari 2019
De Opstand 19.00 uur - Beatrijsstraat 12, 2531XE, Den Haag - Mee-eten vanaf 17.30 uur, aanmelden voor eten: 070 399 7455
02 maart 2019
Dagcafé de Klinker 13.00 uur - Van Broeckhuysenstraat 46, 6511 PK Nijmegen - Mee-eten om 18.30 uur? Geef je de dag zelf op via: 024-360520

Zie voor verdere avonden: plaats/datum/tijd tzt de agenda van indymedia en de website van de Steungroep: https://13-september.nl/

“Olijven vallen, hun blaad’ren verschroeien..” zo klonk het vaak in politiek café De Bunker als Wilma en Lia ook aanwezig waren. We hebben er wat afgezongen (en afgedronken). Buiten die nachtelijke uren in ons eigen café was het leven een stuk serieuzer. We hadden het plan opgevat om een maandelijks links opinieblad te gaan uitgeven waarmee we de Konfrontatie met de rest van de wereld zouden aangaan. De Bossche afvaardiging was bij Konfrontatie sterk vertegenwoordigd en een van de drijvende krachten was Lia van der Heijden, ook al actief bij het lokale, maar met landelijke uitstraling verschijnende Kleintje Muurkrant.
Ze werd Neerlandica en Adriaan van der Willigen werd haar idool. Ze wijdde er haar doctoraalscriptie aan. Samen met Jan Sanders beschreef zij de levensloop van deze in de vergetelheid geraakte schrijver. Maar haar belangstelling was vele malen breder dan enkel deze vroeg 19e eeuwse schrijver. Zo nodigde ze mij uit om aan de Universiteit van Amsterdam, waar ze toen studeerde, een gastcollege te komen geven over de internationale revolutionair Henk Sneevliet, die in die jaren mijn idool was. En als gezamenlijke idolen hadden wij het Antwerpse gezelschap De Internationale Nieuwe Scene. Voor het inmiddels al een aantal nummers verschenen blad Konfrontatie reisden we naar de Scheldestad om onze idolen te interviewen en het werd een prachtig artikel in ons prachtblad Konfrontatie. Na het interview ook nog een optreden bijwonen werd het tot een feest voor Lia en mij.
Discussies behoorden tot ons dagelijks leven. Over de politieke strijd, de toekomst, hoe het verder moest gaan met onze linkse bladen en de perspectieven... Maar Konfrontatie op papier werd een blad van nullen en enen toen het alleen nog maar digitaal verkrijgbaar was, Kleintje Muurkrant stapte langzamerhand ook af van de papieren versie en Lia verdween samen met Wilma uit ons collectieve gebeuren naar een eigen woninkje in Rosmalen. Het politiek café werd door beiden gelukkig nog regelmatig bezocht en de olijven bleven er vallen terwijl we lichamelijke oefeningen met de rechterarm bleven doen om de glazen naar de mond te brengen.
Ik was intussen ook al lang en breed weg naar een ver buitenland toen ik het ontstellende bericht kreeg dat behalve de olijven Lia zelf ook gevallen was. Ten prooi aan een hersenbloeding. Een verschrikkelijk bericht vond ik dat, zeker omdat vanaf de afstand die er intussen tussen ons ontstaan was geen contact mogelijk was. Ik moest alles via-via horen en pas na lange tijd stuurde Lia zelf mij weer een levensteken. Dat was een ontroerend moment omdat we van elkaar wisten dat we elkaar niet hadden vergeten. Dat ‘niet hebben vergeten’ bleek nog maar eens tijdens onze emotionele (laatste) ontmoeting op 13 maart 2017. Ik zag een blijkbaar wat opgeknapte Lia, die nog enige moeite had met praten, maar mij verzekerde dat het de goede kant opging. Dat stelde mij gerust. Na terugkeer op de thuisbasis had ik nog een paar maal mailcontact, tot het weer stil werd en ik na geruime tijd pas te horen kreeg dat een tweede infarct had plaatsgevonden. Ik voelde dat dit het begin van het einde zou zijn...
Van Wilma kreeg ik nog onlangs een ‘medisch bulletin’, zoals dat verschijnt wanneer er informatie wordt gegeven over de gezondheidstoestand van belangrijke mensen. En Lia was een belangrijk mens! “We kunnen nog ‘praten’ over de situatie, de consequenties van het een en ander, de toekomst”, schreef Wilma nog op 6 juli. Die toekomst bleek echter al vrij snel te eindigen. Op 14 juli, uitgerekend de dag van het begin van de Franse revolutie, kreeg ik het bericht dat Lia was overleden. “Overlijden is heel ernstig,” was mij vroeger als kind in Amsterdam verteld. “Er zijn mensen die er aan dood gaan”.
Nadat ik het bericht gelezen had zette ik de CD Mistero Buffo van de Internationale Nieuwe Scene, onze gemeenschappelijke liefde, op en voelde een traan over mijn wang lopen toen de olijven vielen. Wat moet ik hier verder nog aan toevoegen? Lia was en is voor mij een belangrijk persoon, met een brede belangstelling, met het hart op de juiste plaats en een van degenen waarvan ik het betreur dat het einde al zo snel kwam. Olijven vallen, maar de inspiratie die Lia op de wereld achterlaat moet een stimulans zijn voor een bloeiende toekomst waarin de idealen van Lia worden gerealiseerd. Ik zal er mijn best voor doen!

Bas van der Plas,
15 juli 2019

2 reacties

Bij de Skripalletjes gaat het dak eraf. Nee, niet figuurlijk. Letterlijk. Als onderdeel van een officiële operatie om het huis en de garage van de Russische emeritus spion van alle eventuele gifsporen te ontdoen. Gek genoeg een initiatief dat pas na elf maanden werd genomen. Nou dachten we toch dat die twee Russische GRU-klunzen alleen de deurknop hadden ingezeept met novichock. Maar dat ze ook nog een Sinterklaas-act zouden hebben uitgevoerd op het dak is nieuw. Een andere plausibele mogelijkheid is dat het njet gaat om sporen op het dak, maar eronder. Op de eerste verdieping. En dat Sergei of zijn dochter daar hebben rondgestruind na aan die knop te hebben gezeten. Maar dan is weer raar dat het interieur van het etablissement waar ze hebben zitten kanen intact is gebleven. En het huis van de smurf die als eerste de plaats delict heeft betreden en ook niet lekker werd van binnen totaal is gestript. Zonder dat overigens de status van dakloos werd bereikt. Grondiger kan haast niet zou je zeggen. Maar er zijn ook wijsneusjes die hebben geopperd dat Sergei op zijn bovenkamertje misschien zelf heeft zitten te jokeren met een paar onsjes novichock. Waarschijnlijk conspiracy liefhebbers. What else. Stay tuned (JP).

Fuck. Dat viel even tegen. Komend weekend gaan de Oekraieners weer naar de stembus. Deze keer in verband met de parlementsverkiezingen. Na de shock van de presidentsverkiezingen waarbij een grappenmaker het langste strootje trok wilden ze op Stef Blok's ministerie van Bed & Breakfast wel eens weten hoe de vlag erbij stond. Ging het bij de overwinning van Zelensky om een massale vlaag van verstandsverbijstering, die op de 21ste van deze maand zou zijn uitgewerkt? En ook leuk om te weten: wat zou die kwalijke grappenmakerij eventueel betekenen voor de 6,5 miljard euro die onze Grossindustrie en het bancaire duo ING/RABO naar binnen heeft gepompt na de Gladiovoorstelling op het Maidan in 2014? Dus wat doet Stef? Die laat via zijn filiaal in Kiev door twee NATO- en EU-getrouwe onderzoekers uitvogelen hoe de Oekraiense bevolking denkt over de voortzetting van de strijd tegen de rebellen in Donetsk en Lubansk en hun beschermengelen in het Kremlin. Ook al, nu we vooral dankzij het woeste gemauw van de Bellingkater zeker weten dat de Russen en hun Oekraiense paladijnen de MH17 hebben neergehaald. Zoals gezegd, dat viel heel vies tegen. Het ziet er namelijk naar uit, dat de partij van de verse president Zelensky een monsteroverwinning tegemoet gaat. Verder wilde maar 17 procent van de ondervraagden de strijd met de rebellen onverdroten voortzetten en was liefst 69 procent voor vrede, waarvan 49 procent via vredesonderhandelingen. De boeiende enquête werd gefinancierd uit de pot van Matra. Een programma van Stef's ministerie dat voorziet in het metselen van democratische samenlevingen elders in de wereld. En we weten inmiddels al een tijdje wat dat betekent. Stay tuned (JP).

Beginnen we dit relaas over de opmars van extreem-rechts vanuit Noord-Europa met positief nieuws. Uit Zweden. Daar heeft de vijftienjarige Grtee Thunberg al zo lang voor de deur van het parlement in Stockholm gezeten dat haar sisters en brothers in Europa haar zijn gaan steunen. Greta zou naar school moeten maar verdomt dat zolang de volwassenen in dat gebouw achter haar niets doen om de aardbol te redden. Gisteren deden in Brussel duizenden scholieren dezelfde ultieme oproep aan de volwassenen, met een optocht.
In de wirwar van berichtgeving over de Gele Hesjes wordt verzwegen dat ook hun protest begon in de gelederen van Franse scholieren, een jaar of tien geleden al. Dus niks protest tegen Macron of Le Pen, gewoon het groeiend onbehagen van opgroeiende tieners met de kortzichtgheid en egotripperij van hun ouders en opvoeders. De kids hebben genoeg gehoord over de magische Jaren Zestig waarin pa wegliep voor de smeris en ma eiste dat ze in een lange broek over straat mocht.
Er was toen ook een Club van Rome actief. En daarover hebben de zogenaamde revolutionairen in die dagen een Doodskleed gelegd. Want tja, er moest zo kort na de oorlog natuurlijk wel geleefd worden en dus had men niets op met economische krimp en echte dekolonisatie. In Nederland ruikt het naar hetzelfde: Provo en de Kabouters hadden hele spannende ideetjes, over de sabotage van de economomie door massale werkweigering bijvoorbeeld. Niks van gekomen: tegenwoordig heb je de lachers op je hand wanneer je verklaart dat je bewust baanloos bent. Da’s niet alleen de schuld van kapitalisme en VVD, het is ook een gevolg van de lafheid die sociaal-democratie en groen links heet.
Open doekjes dus voor de nieuwe generatie die doorheeft dat ze zichzelf moet redden omdat niemand anders dat voor haar zal doen. Ik hoop dat het protest van onze kinderen snel radicaliseert en resulteert in kapotte snelwegen, een herbestemd parlement -vang er maar uitgeprocedeerde vluchtelingen in op- en stemrecht enkel voor 15- tot 65-jarigen. Gesmolten asfalt, lieve teenagers! En de rugzakjes vol venijn voor de lanterfanters die jullie met een puinhoop hebben opgezadeld.

Verder niet zoveel goeds uit Zweden. Er is nog steeds geen regering in het land waar men meewarig placht te kijken naar Nederland en onze Zuiderburen wanneer een kabinetsformatie hiero weer eens een jaar duurde. De Zweden-Democraten trekken aan de touwtjes en zijn nog steeds op weg naar dezelfde positie als hun Deense geloofsgenoten die een centrum-rechts kabinet laten zitten totdat de rapen gaar zijn. Bruin likt onveranderd aan de macht in Noorwegen, Zweden, Denemarken en Finland, in al de landen dus die zich samen met IJsland zo graag Noordse landen noemen, gezamenlijk een oorlogsmachinerie opbouwen en de zuidgrens van de EU in Maastricht willen trekken.
In Finland wordt de opgang van de aan onder meer Erkenbrand gelieerde alt right beweging Sisu niets in de weg gelegd. In de vorige aflevering van dit serietje zagen we hoe op nationale hoogtijdagen het Swastika-volk de straat verovert. En met drie nationale verkiezingskampanjes voor de deur is het bingo voor het redenaarstalent van haar voorman Jussi Halla-Aho. Half april moet er een nieuw parlement komen, in mei stemt men voor ‘Brussel’ en in oktober worden er voor het eerst verkiezingen georganiseerd in de voor Finland nieuwe bestuursvorm die bij ons provincie heet.
Je haren rijzen je te berge bij het bekijken van de Aufschwung die Halla-Aho maakt. Hadden het persvolkje en zijn collega’s in het parlement twee jaar geleden nog de gewoonte om de man niet bij name aan te spreken, alleen met ‘collega’ of ‘leider van de Echte Finnen-partij’, nu is het Jussi voor en Jussi achter en wordt er om de kwinkslagen van de aangesprokene onbedaarlijk gelachen. Jussi has arrived, zoveel is duidelijk. Hijzelf zei het gister tijdens een debat zo: ‘Immigratie was een onderwerp voor de Echte Finnen-partij, nu is het voor iedereen hèt onderwerp’. Daarbij heeft de man niets van zijn rabiate standpunten hoeven terug te nemen. Halla-Aho was de uitvinder van het wanbegrip ethnische Fin en hij mag nu dagelijks ongehinderd uitleggen waarin die soort zich onderscheidt van mensen die in zijn ogen het niet waard zijn om zo te heten.
De andere partijen en de MSM laten het gebeuren. Je zou denken dat het in dit tijdsgewricht, met een mondiale ecologische en politieke crisis, makkelijk over iets anders dan over migratie zou kunnen gaan, vooral in een land als het homogeen blanke Finland waar een buitenlander voor menigeen nog steeds een bijzonder ding is en waar na de instroom van twintigduizend vluchtelingen in de zomer van 2015 het ene na het andere AZC weer dicht gaat bij gebrek aan klandizie. Maar men slaagt er niet in een bepaald thema tot hoofdkwestie in de kampanje te maken. En daar maakt Halla-Aho slim en zonder mededogen gebruik van.
Gisteravond ging het hele debat over de verkrachting van minderjarigen door asielzoekers. Jussi’s partij wil verkrachters uit kunnen zetten, er moet een jurist aan te pas komen om uit te leggen dat in internationale verdragen is vastgelegd dat alleen landverraad kan leiden tot het innemen van de verkregen nationaliteit, Jussi mag uit de doeken doen dat asielzoekers een grotere hebben dan gewone Finse jongens en niemand in de studio die wil weten hoe het staat met verkrachting door ‘ethnische’ Finnen en hoe minderjarig die slachtoffers waren. Ik had net gekeken naar de scholieren in Brussel. Die voerden een prachtig spandoek mee met: Let us fuck each other and not the climate! Het is inderdaad lachen, gieren, brullen maar vooral huilen geworden met die baby boomers die die schone vrijheid van hullie alleen voor zichzelf bestemd hebben…(JoopFinland)

Op de nationale feestdag 14 juli (de bestorming van de Bastille) zijn de Gilets Jaunes er in geslaagd om de voor hen verboden Champs Elysees te bereiken en Emanuel Macron die er de traditionele militaire parade (deze keer 'verrijkt' met soldaten uit EU-landen die moeten meedoen aan het stokpaardje van Macron: het Europese leger) aan zich voorbij liet trekken in zijn gezicht uit te fluiten. Ze lieten gele ballonnen op die door de ordetroepen werden afgepakt. In de straten rond de Champs Eelysees werden demonstranten ingesloten door de politie om het militaire defilé te beschermen en vonden hevige confrontaties plaats. Met name de Rue de Berry was het toneel van ernstige onlusten. Daar werden ordetroepen op hun beurt door woedende betogers ingesloten. 'Putain Macron!', zongen ze onvermoeibaar door. Branden werden gesticht. En de verhitte gesprekken met de aangeslagen politieagenten. De vrouwen die hen toeschreeuwen. Ze zullen het in hun slaap nog horen. Grote contingenten bewapende motorrijders, de michelinmannetjes die maar wat rondrennen in hun wapenrusting. De bevolking, nu eens niet in het geel om niet op te vallen, die steeds andere wegen kiest in de wirwar van straatjes. Steeds weer stuiten ze op cordons van de gendarmes. Om vervolgens resoluut om te keren en een andere weg te zoeken. 'Anti-anti-anticapitaliste!' klinkt het, als iemand nog mocht twijfelen aan hun gezindheid. Het kat-en-muis-spel houdt aan terwijl het theater van Macron al is afgelopen. Op de boulevards worden groepjes demonstranten samengedreven en geïsoleerd. Het weerhoudt ze niet van te zingen, schreeuwen en schelden. 'We hebben niets tegen jullie, jongens', vertelt een vrouw de agenten. Je ziet ze lijden, voor de 350 euro die ze vangen. Hoe lang kan dit nog voortduren, voordat ze zich bij de demonstranten aansluiten? Ze moeten voelen dat ze deel uitmaken van een afbrokkelende macht. Je ziet het op hun gezichten als ze het vizier van hun helmen omhoog doen voor wat meer lucht. Er klinken kinderliedjes voor de getergde policiers op de Place des Ternes.
Natuurlijk wordt weer beweerd dat het om 'enige honderden' zou gaan. Bekijk de video en overtuig uzelf. En dit is het gebied 'verboden voor geel'. De rest van het land zal geel zijn.
Rond 14.00 uur wordt de Place des Ternes vrijgegeven. Toeristen mengen zich met de demonstranten. Het verkeer neemt zijn normale loop. De demonstranten, zonder geel moeilijk te herkennen, lopen zingend de boulevards op. Richting de Arc de Triomphe, verboden gebied sinds de 'wet tegen de vandalen'. De mensen zijn opgetogen. Daar staan de gendarmes opgesteld. Dan maar via zijstraten. Zo wordt het Place de l'Etoile omsingeld. Traangas op de Boulevard de Raspail. Charges. Het is weer een goede dag voor de fabricanten van traangas. Het regent granaten. Arrestaties. Maar de mensen wijken niet. De gehate LBD's (flashball) worden geheven. Bussen vol Chinezen keren om. Geen Arc de Triomphe vandaag. Chaos. Wie is wie, zonder geel. Obers bergen de menukaarten op bij Fouquet's dat juist heropend is. Terrassen worden haastig ontruimd. Mensen vluchten de grote winkels in. Daar komt weer een sombere politiecolonne. Er wordt weer gezongen op de Champs Eelysees. Weken niet gebeurd. De hekken voor het defilé dienen nu als barricade. Vrouwen slepen ze de boulevard op. De politie ze weer terug. Om weer opnieuw door de betogers te worden teruggelegd. 'We gaan geweld gebruiken' kondigt de politie per luidspreker aan. 'Revolutie!' scanderen ze terug. Vlakbij de Arc de Triomphe, het symbool van de staat. Nu verschijnen de zwartgeklede en gemaskerde Black Blocs. Of zijn het BAC's? De politie die zich vermomt als demonstrant?
Zoals socioloog Michel Fize constateert: 'dit is geen sociale beweging, dit is een opstand die tot het doel bereikt is doorgaat'. (WK)

1 reacties

Dit gelezen vanochtend? De sultan van Ankara cs. hebben collega Ans Boersma van het Financieel Dagvod het land uitgekieperd. Volgens de Turken omdat Ans verbindingen onderhield met de baarden van Al Nusra (1). Ja. Doei doei. Maar iedereen bemoeit zich er nu tegenaan om Ans alsnog een plekkie tegen de oever van de Bosporus te bezorgen. Het Ministerie van Bread en Breakfast, de NVJ, het Genootschap van Hoofdredacteuren en natuurlijk Jan Bonjer, de hoofdredacteur van het Financieel Dagvod zelf. Die zegt heel dapper van achter zijn bureau dat het om “een flagrante schending van de persvrijheid” gaat en dat Ans onder andere bij een eerdere gig in Turkije “altijd verstandig en verantwoord” had gewerkt. Die Janus toch. In september 2015 ontstond tussen hem en een collega van Ans op de redactie van het FD een conflict rond een publicatie over ASR-sultan Jos Baeten. Janus raakte daarbij zo van de leg dat hij de betrokken redacteur listig het FD uitkieperde. Daarbij ging het wel om een journalist die we met een gerust hart als een van de meest integere luitjes binnen de beroepsgroep beschouwen en altijd “verstandig en verantwoord” acteerde. U kunt de finesses terugvinden in de serie “Tussen premies en piraten” (2). Nee, deze casus is (gelukkig) onvergelijkbaar met de toestanden in Turkije, maar of Bonjer de aangewezen persoon is om op die toestanden in te hakken is een retorische vraag. Stay tuned (JP).

(1) Baarden die stiekem werden gesteund door de USSA en de NATO om Adolf Assad 72 maagden te bezorgen. Dezelfde baarden die zich ondermeer met Toyota's verplaatsten die onder auspiciën van het Ministerie van Break and Breakfast aan het Syrische “verzet” waren geschonken.
(2) Om geblader te voorkomen: zie de afleveringen 122, 123, 124 en 130.

Heeft u dit al gelezen? Niet? Moet u toch even doen. Gaat over de verdwijning van de 15-jarige Emanuela Orlandi in 1983. Hoop fuzz over geweest, daarna werd het net zo stil als in een windpark zonder wind. Maar heel af en toe ontstond er een stijf briesje en wij visten binnen deze context in 2012 een uiterst smakelijke connectie op met de mafia en de CIA. Heeft een plekje gevonden in de eerste twee afleveringen van deze serie. Zeer aanbevolen. Rimanere informato (JP).

We hadden het in de vorige aflevering over wat losse draadjes die her en der in deze serie zijn blijven hangen. Om met het laatste draadje te beginnen: de VGB V Exploitatiemaatschappij BV. Ooit behorend tot het speelgoed van Staal Bankiers. Een Haags spaarvarken dat in een ding op een koe leek: er zaten vlekjes aan. In onze kolommen kunt u een klein scala van die Staalvlekjes terugvinden in de serie “Schimmen achter Pim”. Ondermeer bij een spitsvondig handeltje in VHS-aandelen, waarbij good old paardenpiet en glazenwasser Ed Maas, aspergeslikker Eddie de Kroes, Aadsje Ruijgrok junior en landsadvocaat Leonard Frans Pels Rijcken een boeiende rol vervulden. Een ander in het oog vallend vlekje voor even tussendoor kunt u opdiepen in de serie Octopussy bij de door een licht crimi-aroma begeleide perikelen rond het vastgoedbedrijf Corio en metaalreus Corus. Met hoofdrollen voor Neelgligé Kroes en de baronnen Zweder en Ramses van Hövell tot Westerflier (1). En tot slot een vlekje dat nog niet zo lang geleden in beeld kwam. Dat van Jaap Pieter Elenbaas. Een familielid van notaris Jean Paul Eldering aka de wasbaas, die na zijn verblijf bij Staal Bankiers zijn toevlucht zocht in de ook al zwaar bezwadderde burcht van de famielje Van Lanschot (2).

Terug naar VGB V Exploitatiemaatschappij waarvan de aandelen volgens onze goed ingevoerde bron een tijdlang berustten bij het beheers- en administratiekantoor voor aandelen en andere waardepapieren Augusta op de Antillen. Tot ze werden versjacherd aan het mafiose Carlin in de Big Apple, waarvoor de zich tegenswoordig achter een eerbiedwaardige snorrebaard en dito vest schuilhoudende bef Oscar Hammerstein in Nederland de juridische honneurs waarnam. VGB vonden we terug in Laren waar ene Jan-Paul Alexander van Geen vorig jaar zijn entree maakte als gevolmachtigde. Daar gaan we weer: een telg uit een adellijk geslacht. Zijn vader is jonkheer Jan Alexander van Geen. En toeval bestaat niet: die adellijke meneer staat als Dritte im Bunde sportief afgebeeld op de legendarische foto van de net als prins gemaal aangetreden Claus van Amsberg en diens bef, de notoire kindervriend “Oom Frits” Salomonson, bij de Vierdaagse van Nijmegen (3). Dezelfde Frits die samen met Claus in 1981 in een fagfile terechtkwam nadat ze door Feds op de kiek waren gezet in een paar homosensuële outfits in New York (4). Dezelfde Frits ook die jeugdige Marokkaantjes graag in zijn luxe grachtenpand tot zich liet komen, hoge functies vervulde binnen het bedrijf van de zeer jeugdige venusheuveltjes appreciërende “Oom Freddie” Heineken (5), de rol van president-commissaris vervulde bij het naar penoze riekende TextLite en desondanks nu nog steeds zijn verjaardag viert in het gezelschap van onze koningin moeder. Als er iets duidelijk wordt in deze serie is het wel de collusie tussen toppers uit elitaire sferen tot aan adel toe en toppers uit de zogenaamde onderwereld. Maar als u denkt dat we met deze conclusie een streep zetten onder deze serie moeten we u teleurstellen of geven u een Corrie Koningsgevoel van binnen (doorhalen wat niet gewenst wordt). Stay tuned (JP).

(1) Om een lange speurtocht te voorkomen zie de afleveringen 307 en 308.
(2) Zie aflevering 26 van de serie “Vrienden onder elkaar”.
(3) In dit kader misschien nuttig om te weten: Claus had in zijn studietijd in Hamburg samengewoond met de ook al homosensuële Ferdinand graaf von Bismarck.
(4) Zie de verwijzing naar die gebeurtenissen in aflevering 43 van deze serie.
(5) Oom Freddie stond ook in het black boekje van de eveneens als liefhebber van kleine venusheuveltjes bekend staande Jeffrey Epstein. De eigenaar van de Lolita Express en een eiland dat deel uitmaakt van de …...Virgin Islands. Zie voor dit verheffends ondermeer aflevering 178 van de serie “Van Estoril naar Zandvoort”.

Hadden we echt niet verwacht. Dat we nog eens “torna a Gioia Tauro” zouden zingen. We deden in februari 2014 voor het eerst en tot nu toe voor het laatst die Calabrische haven aan in verband met de vernietiging van Adolf Assad's ouwe chemische wapenshit, die de Israëlische firma Veolia daar in de buurt zou verzorgen. Op zee. Geen ongebruikelijke plek overigens, want het avontuurlijk genootschap 'Ndrangetha was daar al decennia lang bezig met het dumpen van zowel gif als wapentuig (1|). Dus aan locale expertise geen gebrek.Ten tijde van voornoemde operatie was de haven van Gioia Tauro al een paar jaar het eigendom van ene GianLuigi Aponte (2). Een voormalige Napolitaanse zeekapitein en de grote baas van de in containervervoer gespecialiseerde Mediterranean Shipping Company (MSC). Momenteel qua grootte nummertje twee in de wereld. Na het Deense Maersk. En gevestigd in Genève, met een paar nebuleuze controlerende vehikels op Jersey en the Isle of Man. Want wie gaat er nou belasting betalen als het niet hoeft? Om nou te zeggen dat GianLuigi de haven van Gioia Tauro op een deftige manier in handen kreeg, nou nee. Nadat concurrent Maersk in 2011 om moverende redenen besloot om een streep door haar activiteiten in de Zuiditaliaanse haven te halen, duurde het maar een paar maanden voordat Aponte een blikkerend mes trok en dat op de keel van het gemeentebestuur zette. Dat kreeg het dringende advies de hele boel aan GianLuigi te verpatsen. Zo niet, dan ging MSC ook verhuizen. Oftewel: an offer you can't refuse. In de jaren die volgden ging het MSC bijzonder voor de wind en breidde het gestaag zijn hoeveelheid pleisterplaatsen in de wereld uit (3). Het enige vlekje was misschien de schimmige financiering van al dit moois en de manier waarop bij allerlei tenders heel vaak de buit in GianLuigi's schoot viel. Als je zoals wij van conspiracies houdt zou je al gauw tot de conclusie kunnen komen, dat er ergens een verbinding moet bestaan tussen de ouwe zeekapitein en het eveneens wereldwijd opererende genootschap dat we eerder in dit artikel al even voorzichtig vooruit duwden. Oh? U houdt niet van conspiracies? Wat denkt u dan van het volgende:

2010. De MSC Oriane zet 11 zakken cocaïne overboord in Het Kanaal. Vissers van de Isle of Wight die waren ingehuurd om de buit binnen te trekken werden gearresteerd en kregen een rondje kerker.
2011. In Gioia Tauro gebeurt het ondenkbare. Aan boord van de MSC Poh Lin worden tientallen kilo's coke aangetroffen. De hele bemanning gaat voor het luik. Weeffoutje.
2012. In het Braziliaanse Santos wordt op de MSC Krystal 350 kilo witte snorkel gevonden.
2013. Weer een weeffoutje. Voor de Calabrische kust ter hoogte van GianLuigi's speeltuin doet de bemanning van de MSC Poh Lin een nieuwe gooi. Ditmaal met het dumpen van 80 kilo Colombia's finest.
2014. Een niet nader omschreven MSC containerschip wordt geënterd door Italiaanse anti-drugs smurfen. Die vinden 500 kilo bestemd voor Ravenna.
2015. In de Dardanellen houden Turkse smurfen de MSC Donata aan. Ze maken 212 kilo buit.
2016. In het kennelijk populaire Santos wordt de MSC Meline 80 kilo lichter.
2017. Op de MSC charterschuit Vega Mercury wordt in de haven van Oran een kleine 700 kilo op de kop getikt.
2018. In de haven van Baltimore vindt een stel snuffelsmurfen aan boord van de MSC Desiree een stash coke ter waarde van 338 meloen dollar.
2019. In de haven van Newark vinden collega's van eerder genoemde snuffelsmurfen aan boord van de MSC Carlotta 1,5 ton lijntjes.
2020. Een paar maanden later is de MSC Carlotta opnieuw de piel. Nu in de Peruaanse haven van Callao. Dit keer ging het om een katje van 2,2 ton.
2021. In juni kreeg de MSC Gayan in de haven van Philadelphia onverwacht bezoek. En wat denk je? 20 ton coke. Een reuzensnuif zogezeid.

Nu u weer. En dan wij weer. Want er is nog een bergje leutigs te vertellen over de avontuurlijke vaartuigenverzameling van de Napolitaanse miljardair. Rimanere informato. (JP).

(1) Voor een Nederlandse connectie bij dit treurige gebeuren zie de serie “Ship ahoy”.
(2) In 1985 was GianLuigi de eigenaar van het cruiseschip Achille Lauro, dat in oktober 1985 in een gijzelingsactie van de Palestijnse verzetsgroep PFLP verzeild raakte. Shit happens.
(3) Een van die pleisterplaatsen is Rotterdam, waar MSC een eigen BV ter wereld bracht en een onderkomen betrok op de Westblaak 216 – 218.

1 reacties

Er zullen in dit land weinig mensen zijn die beseffen dat Frankrijk op een burgeroorlog afstevent, tussen arm en rijk. 'Wat een zwaar woord voor wat relletjes'. Dit volk speelt parten dat de kennis van taal en Franse geschiedenis hier 'in naam van Oranje' nooit zijn onderwezen om de schapen niet op verkeerde gedachten te brengen. 'Wat niet weet wat niet deert'. Maar ondertussen gaat de gechiedenis buiten onze grenzen WEL door. Al direct over de grens bij Maastricht waar een geel vestje willens en wetens werd doodgereden door een Nederlandse chauffeur.
'Waarom het beroemde 1968 niet en nu wel?, zal gevraagd worden. Omdat in tegenstelling tot 1968 nu HET HELE LAND meedoet in het protest. Van de kleinste uithoeken tot alle grote steden van het land. 'Hoofdstad van het verzet' wordt Bordeaux, hoofdstad van Aquitaine, genoemd (1).

Niet zonder reden. Het geweldloze verzet is er hardnekkig en wordt door even hardnekkig politiegeweld beantwoord tot ze krijgen wat ze willen: geweld van de getergde betogers.
Nog steeds denken de machthebbers hier te lande en daar in hun ivoren torens dat dit in hun voordeel (de boel wordt afgeblazen) zal eindigen. Macron heeft gisteren de eerste van zijn 'praatkamers' geopend in Eure (Normandië) met twee burgemeesters uit ieder departement die naar hem mochten luisteren. Niet eens praten. Hoe Macron zijn bekende ideëen ontvouwde, losgezongen van de realiteit.
Luc Ferry, telg uit het geslacht dat Jules Ferry voortbracht, minister in het kabinet van de verrader Thiers tijdens de Commune van 1871, en zelf Minister van Onderwijs onder Sarkozy, heeft voorgesteld de politie 'een keer goed de wapens te laten gebruiken'. Dan zou het volgens deze regent meteen afgelopen zijn met het verzet van het volk. De gek. Dat zou het breekpunt kunnen zijn voor de ordetroepen om de kant van het volk te kiezen. Zoals het volk scandeert: 'De politie met ons!' Al eerder verbroederden politieagenten zich met de gele vestjes bij de barricades in het land. Het wachten is op het weigeren van orders om op het volk te schieten. Zelf voeren ze actie voor hoger loon en ze kregen 350 euro eindejaarsbonus om op de mensen te schieten.
Tot nu toe is het volk geweldloos. Dat heeft een limiet. De geschiedenis bewijst het. Hoe langer het politiegeweld duurt hoe dichterbij dat pre-revolutionaire moment komt (2).

Niet zonder reden. Het geweldloze verzet is er hardnekkig en wordt door even hardnekkig politiegeweld beantwoord tot ze krijgen wat ze willen: geweld van de getergde betogers.
Nog steeds denken de machthebbers hier te lande en daar in hun ivoren torens dat dit in hun voordeel (de boel wordt afgeblazen) zal eindigen. Macron heeft gisteren de eerste van zijn 'praatkamers' geopend in Eure (Normandië) met twee burgemeesters uit ieder departement die naar hem mochten luisteren. Niet eens praten. Hoe Macron zijn bekende ideëen ontvouwde, losgezongen van de realiteit.
Luc Ferry, telg uit het geslacht dat Jules Ferry voortbracht, minister in het kabinet van de verrader Thiers tijdens de Commune van 1871, en zelf Minister van Onderwijs onder Sarkozy, heeft voorgesteld de politie 'een keer goed de wapens te laten gebruiken'. Dan zou het volgens deze regent meteen afgelopen zijn met het verzet van het volk. De gek. Dat zou het breekpunt kunnen zijn voor de ordetroepen om de kant van het volk te kiezen. Zoals het volk scandeert: 'De politie met ons!' Al eerder verbroederden politieagenten zich met de gele vestjes bij de barricades in het land. Het wachten is op het weigeren van orders om op het volk te schieten. Zelf voeren ze actie voor hoger loon en ze kregen 350 euro eindejaarsbonus om op de mensen te schieten.
Tot nu toe is het volk geweldloos. Dat heeft een limiet. De geschiedenis bewijst het. Hoe langer het politiegeweld duurt hoe dichterbij dat pre-revolutionaire moment komt (2).

In Bordeaux onthulde een geel vestje het naambordje 'Rue Dettinger', hommage aan de bokser die gevangen is genomen omdat hij oude mensen aan de Seine in bescherming nam tegen zwaarbewapende agenten. Hij wees de weg. Zaterdag 'Acte 10', 'het Tiende Bedrijf'. (WK)    

(1) https://youtu.be/RhoiTuVoAso
(2) https://www.youtube.com/watch?v=IBFzPppBEBg&feature=youtu.be

3 reacties

In niets blijkt het protest van de Gele Vesten uit te doven, zoals MSM ons wil doen geloven. Acte 35 begon al op vrijdag met het gratis openstellen van de autoroute Parijs-Lille bij Senlis-Chamont in een beproefde actie van de GJ waarbij Jerome Rodrigues en Faouzi Lellouche, voormannen van de beweging, acte de présence gaven.
Op zaterdag ging het op de inmiddels vertrouwde manier verder. De stemming zat er in, overtuig uzelf. Ook de politie deed waarvoor ze wordt ingehuurd: gewelddadige arrestaties op Place de la Republique, overvloedig gebruik van traangas onder hevig gefluit van de demonstranten. Die niet vermoeid ogen itt tot de ordetroepen. Ze zingen en dansen. Bedenken steeds weer nieuwe leuzes en spandoeken. De fantastische straatmedici die de gewonde betogers eerste hulp verlenen. En echt, het gaat niet om 'bejaarden', zoals met dedain wordt beweerd door 'goedwillenden'. Al zijn de dapperen aanwezig. Dit is uiteraard werk voor jongeren. Zoals tijdens de Franse Revolutie en overal in de wereld waar voor gerechtigheid wordt gestreden. Want daar gaat het om: om een Revolutionaire beweging.
14.45 uur op Place de la Nation: politiecolonnes schieten traangas af richting betogers die op het plein uitrusten in het gras en maken zich op voor charge, gehelmd en bewapend. De demonstranten gaan op de ordetroepen af. De charge wordt afgeblazen. Dat is de moed in Frankrijk. Ze gaan er op af. De macht staat in haar hemd. Wordt uitgedaagd, beschimpt, vernederd. Het was nooit iets om te vertellen dat je bij de politie zat in Frankrijk (net als in Amsterdam vroeger), maar nu hebben ze echt 'iets uit te leggen'. Dat niet langer uit te leggen valt. Dat is het begin van een revolutionaire situatie. Voor dit land onbegrijpelijk en onvoorstelbaar. Onze jongens en meisjes gaan Rutte helpen met het klimaat. Die zijn er in Frankrijk ook en ze werden twee weken geleden even genadeloos in elkaar getrimd als de Gilets Jaunes. Om aan te geven hoe de verhoudingen liggen. De regering Macron is "groen", net als die van Rutte en de Shell en 'iedereen toch?', dat is voldoende 'om de wereld te redden'. Daar hebben ze ons echt niet voor nodig. Ja, zet de verwarming een graadje lager en boek een vliegreis per jaar minder. Zo moeten we allemaal een veer laten 'voor het milieu', Quote 500 en Jan modaal. Eensgezind. (WK)

Hij had er tabak van. De bron van dit verhaal. Niet alleen door de affaire-Wong, maar ook door al het intern geschuifel dat altijd schijnt te moeten ontstaan als er een kluit poen valt te verdienen. Hij deed daarom een overnamebod bij de mafiose boss van Carlin Communications, Carl Ruderman. Een half meloen voor de hijglijnen en de apparatuur. Plus de verantwoordelijkheid voor de jaarlijkse afhandeling van de blauwe brieven. De deal kreeg geen kans de sluitspieren te passeren. Er waren volgens capo Carl namelijk twee andere partijen in het veld: het Canadese Topaz Telecom onder leiding van ene Mark Bradbury en de Telecowboys van de Skenebrothers. Topaz maakte de meeste kans. Geen wereldwonder: Topaz was een nieuw opzetje van Ruderman en Bradbury was zijn zetbaas. De hele charade was vooral bedoeld om de crediteuren van CC een beroerte te bezorgen. Onze hoofdpersoon kon overigens gewoon directeur blijven. In de prelude tot de op handen zijnde Topazdeal kreeg hij het verzoek uit New York om ter voorbereiding twee nieuwe ondernemingen op de wereld te zetten: Carlin BV en Gaudeamus BV. Oscar Hammerstein zou hem daarbij assisteren. Laten we maar weer eens een kwootje doen. Komt ie:

“Een uur later belde Hammerstein inderdaad met de vraag of ik langs wilde komen voor het ondertekenen van de stukken. Tijdens het gesprek wilde ik van hem weten hoe dat nou zat met die twee bedrijven. Hij deed uit de doeken dat Carlin het aandelenpakket had verkregen van de Antilliaanse NV Augusta. Deze beheerde het aandelenpakket van VGB V Exploitatiemaatschappij BV en Hanenburg BV, die beide eigendom waren geweest van Staalbankiers (1). VGB V zou Carlin BV worden en Hanenburg werd Gaudeamus BV. Op mijn vraag of dat wel kon omdat er sprake was van nog een Gaudeamus BV (een advocatenkantoor) vertelde hij mij dat de doelstellingen van de beide bedrijven zo totaal verschillend waren, dat het Ministerie van Justitie in Den Haag daar geen probleem van zou maken. Op dat moment zag ik Hammerstein als raadsman, dus kon ik alleen maar aannemen dat hij wist wat hij deed. Op zijn kantoor heb ik de stukken van de Kamer van Koophandel ondertekend en de aandelenoverdracht van beide besloten vennootschappen naar de Antilliaanse NV als directeur bekrachtigd. Ik tekende ook een paar documenten die betrekking hadden op de naamswijziging van de twee bedrijven. Overigens was Hammerstein daarbij niet aanwezig. Hij was weggeroepen voor een belangrijke aangelegenheid. Zijn kantoorgenoot Van Spaendonck (2) nam even voor hem waar.”.

Een paar dagen daarna maakte een koppel blauwe brigadisten hun opwachting. Er stond nog een rekeningetje open van 1,7 meloen piek BTW, inclusief een boete voor achterstallige betaling. Er brak een lichte pleuritis uit, waarbij onze hoofdpersoon zwaar in aanvaring kwam met zijn compagnon. Bij dat zakelijk conflict liet hij zich bijstaan met een bekend hooivorkartiest: Brammetje Moszkowicz. Onnodig te vermelden wat er gebeurde. Maar dit terzijde. De blauwe brigade legde beslag en er volgde een uiterst moeizame periode vol bruistabletten en het oprekken van de zenuwen. Nog een klein kwootje tot besluit. Komt ie:

“Intussen was Hammerstein met de belastingdienst overeengekomen dat de lijnen van CC naar Carlin BV overgeheveld zouden worden, zodat de belastingen meer vat zouden hebben op een eventuele betalingsregeling. Ik heb hierover een ontmoeting gehad met Hammerstein in Rotterdam. Op dat moment had Oscar een chauffeur cq. bodyguard, die overal bij de gesprekken aanwezig was.
Dat bleek een politieagent te zijn geweest. Zijn naam was Martin H......”.

Nou mooier kan je deze episode haast niet afsluiten. Martin H. was uiteraard niemand anders dan Martin Hoogland. De man die in juni 1991 met een kleine hoeveelheid lood even buiten de bij het Hilton ressorterende Julianabar druglord Klaas Bruinsma terugstuurde naar zijn schepper. Voor die exercitie werd hij in 1993 door een kadi beloond met een hotelbon voor 20 jaar. In maart 2004 werd Oscar's voormalige bodyguard tijdens een fietstochtje in Hoorn binnen het kader van zijn resocialisatie ernstig uit het zadel gekogeld en klapwiekte direct door naar de discussieruimte van het hemels buitenverblijf voor een serieus gesprek met onder anderen Klaas en Charlie. Is dit even een serie of is dit een serie? En de fat lady is nog niet in zicht, want er zijn onderweg nog heel wat losse eindjes blijven hangen. En dat hoort niet. Dus stay tuned (JP).

(1) Dit beruchte spaarvarken heeft bij ons niet alleen in de onderhavige serie maar ook in een paar andere een plekje gevonden. Zoals daar zijn: Octopussy, Schimmen achter Pim en Vrienden onder elkaar. Hè, effe lekker chillen.
(2) Zie voor een Van Spaendonck-link de serie Octopussy.

Hij gaat fijn. Volgens gegevens uit het nieuwe strafdossier in de kees versus heuveltjesklimmer Jeffrey Epstein zou een bonte rij van prominente Amerikaanse politici, businessbonzen, buitenlandse presidenten, een bekende premier en andere wereldleiders gebruik hebben gemaakt van de gelegenheid die Jeff hun bood om ook eens flink van bil te gaan met minderjarige meisjes.
En niet alleen op Lolita's place op de Virgin Islands, maar ook in Jeff's optrekjes in New York en Washington. Een paar namen hebben we hier en daar in deze serie al eens ingevuld. En sinds kort zijn we erachter, dat ook voormalig president van Colombia Andrès Pastrana zich in Jeff's lustoord ritmisch liet gaan op de tonen van “una polla ahí dentro” [daar moet een piemel in, red.]. Inmiddels is in de openbaarheid komen rollen dat smurfen bij Jeff thuis ook prentjes en lichtbeelden hebben gevonden van een hele reeks blote jonge meisjes. Of het alleen maar gaat om “stills” of ook “in the acts” weten we nog niet, maar zeker is wel dat onze miljardair met zijn “friends in high places” ook filmpjes maakte van de olympische kunsten van zijn bezoekers en zijn Lola's. En dan denk je al gauw aan het gefrutsel van geheime diensten, die maar wat graag over dergelijke bewegende beelden beschikken als het om hoge of veelbelovende jongens gaat. We zijn de verstrekkende gevolgen van het avontuur van onze eigen prins Claus en kontjesliefhebber Salomonson in New York nog niet vergeten. Gevoegd bij het feit dat de aanvoer van meisjes richting Jeffrey veelal werd verzorgd door Ghislaine Maxwell, dochter van de met de Mossad verbonden Britse magnaat Robert Maxwell (rip), plus de regelmatige aanwezigheid van Amerikaanse veiligheids- en snuffelsmurfen op Jeff's maagdeneiland en we mogen aannemen dat we wat dit aspect betreft er niet ver naast kleunen. Es folgt ohne Zweifel noch viel mehr Schweinerei. Blei bei uns (JP).

1 reacties

Kort na het Referendum in het 'Verenigd Koninkrijk' dat tot 'Brexit' leidde schreef ik een collumn waarin ik betoogde dat 'wat nooit lid is geweest er ook niet uit kan treden'. Het VK (Engeland opgetuigd met Schotland, Wales, Noord-Ierland en nog wat grut) kwam onder Margaret Thatcher bij de EEG op instigatie van Washington, dat een economische 'Aufschwung' van Duitsland na de 'Wiedervereinigung' zozeer vreesde dat haar trouwste vazal ('the City of London') in Brussel moest bewerkstelligen dat het nooit iets met 'Europa' zou worden. Zoals geschiedde.
De 'speciale voorwaarden' die Thatcher uit de onderhandelingen sleepte zou geen enkel ander "lid" kunnen hebben verkregen.
Nu moet het Lagerhuis te Londen zich op 19 januari a.s. uitspreken over het beleid van de regering May die een 'zachte Brexit' uitonderhandelde, waarbij het VK binnen de Europese douane-unie zou blijven en op meer gebieden deel zou blijven deel uitmaken van de Europese markt. 
Volgens een opiniestuk op de site van de BBC zal de regering May sneven en wel met 200 Lagerhuisleden die tegen zullen stemmen. Dit zal leiden tot een 'harde Brexit'. Met afsluiting voor de Europese markt en 'harde grenzen' in Ierland tussen Ulster en de Republiek. 'Back to the old days'. Met alle gevaren.
De oppositie tegen May loopt dwars door Labour en Conservatieven heen. Corbyn zou best eens voor een 'Harde Brexit' kunnen zijn.

 
Ik verwacht dat als een duveltje uit een doosje een meerderheid zal worden gevonden voor een 2e Referendum om de status quo (niet in- en niet buiten de EU) te handhaven. (WK)

1 reacties

Spectaculaire ontwikkelingen in de zaak MH17, die de regering Rutte juist denkt af te sluiten met de JIT, de rechtzaak volgend jaar en de aangewezen vier verdachten, hebben een oude bekende opgeleverd: Jozef Resch, privé-detective en 'privé-onderzoeker'. In 2014 stonden in verschillende Nederlandse dagbladen interviews met deze Resch, waarin hij vertelde te werken voor geheime opdrachtgevers (via een Zwitserse bemiddelaar), die maar liefst 30 miljoen euro (later aangevuld met nog eens 17 miljoen extra), uitloofden voor het vinden van de daders van MH17.
Hij werd afgedaan als een charlatan en verdween in het geweld van de door Rutte c. s. geprogrammeerde afwikkeling van de zaak waarin de schuldige ('Poetin') bij voorbaat vaststond.
Het verhinderde Resch niet gewoon door te werken. In verband met de hoge som uitgeloofd door de anonieme opdrachtgevers werd Resch bestookt met informatie van allerlei kanten, het meeste 'flauwekul' volgens de onderzoeker. Zo sprak hij met ene Lord Paul Johnson die met een 'veiligheidsbedrijf' voor de Britse regering in Oekraïne werkte en beweerde bewijs te hebben in de vorm van afgeluisterde telefoongesprekken van 'de daders'. Die wilden ze voor 17 miljoen aan Resch verkopen.
Resch ging daar niet op in en merkte dat het om dezelfde afgeluisterde telefoongesprekken ging die even later door het JIT werden gepubliceerd in haar onderzoek. In een brief uit 2016 aan Duitse justitie en het JIT vroeg Resch waarom men met de openbaarmaking zo lang gewacht had.
Resch had tijdens zijn ontmoetingen met het Britse team deze afgeluisterde taps heimelijk opgenomen en aan zijn opdrachtgever gestuurd. Deze eiste echter alle data van de dag van de aanslag en de week ervoor, en niet alleen die van de seperatisten in de Donbass, maar ook die van de regering in Kiev. De Brit had hem namelijk verteld dat hij in opdracht van de Britse regering alle telefoonverkeer in Oekraïne had verzameld. Het sterkte Resch in de opvatting dat de Engelse en Duitse geheime diensten geheel op de hoogte waren van de cover up van de aanslag op MH17, zoals hij in een brief aan de Duitse justitie schreef. Zij zouden volgens Resch net als hij ook de naam kennen van de Oekraïnse gevechtspiloot die meer zou kunnen vertellen over wat zich op de dag van de aanslag heeft afgespeeld. Ook deelde Resch mee over de Amerikaanse radarbeelden die niet mochten worden gepubliceerd te beschikken. Na de brief had de Duitse justitie plotseling geen belangstelling meer voor zijn informatie. Hij meldde dit alles in een brief aan JIT-chef Westerbeke met een afschrift aan verschillende internationale media om de zaak niet te laten verstoffen en ook voor zijn eigen veiligheid. JIT liet niets van zich horen.
Vervolgens meldde zich volgens Resch in 2015 een informant met 'steekhoudende informatie en bewijsmateriaal' waarover de opdrachtgever zo tevreden bleek dat hij er in mei 2015 15,5 miljoen euro voor betaalde.
Nadat Resch vervolgens een boek ('Gevaar is mijn beroep') het licht had laten zien, waarin hij overigens zonder feiten te noemen over de zaak schreef, liet de Duitse justitie in maart 2016 bij Resch huiszoeking doen en de inhoud van een kluis van Resch in Zwitserland in beslag nemen.
JIT weigerde dus Resch, die zich bereid verklaarde alle door hem vergaarde informatie (waaronder de gesprekken tussen de gevechtspiloten en de luchtverkeersleiding van het militaire vliegveld, het Oekraïnse leger zowel als de seperatisten) ter beschikking te stellen op voorwaarde dat er internationale media bij de overdracht aanwezig zouden zijn, te horen. Op 4 juli 2019 liet een Nederlandse advocaat die Resch had ingeschakeld voor de overdracht hem per email weten dat hij ervan afzag, omdat 'het onderzoek van Resch de uitkomsten van het JIT-rapport zou weerspreken'. Resch was hierdoor zeer verrast.
De inhoud van Resch' materiaal blijft zo dus onbekend en het JIT-materiaal 'de enige waarheid'. Volkomen onaanvaardbaar uiteraard.
Opmerkelijk was eveneens de arrestatie twee weken geleden door een Oekraïnse eenheid op grondgebied van de seperatisten van een voormalige commandant van de luchtverdediging van Donbass die verantwoordelijk zou zijn geweest voor het neerhalen. Deze ontvoering zou 'bewijsmateriaal' moeten opleveren in het beoogde JIT-proces tegen de 4 'verdachten'. (WK)

Het mag misschien wat historische meuk zijn, die ontboezemingen over de hijglijnen. Maar het is wel vermakelijke meuk. En we zijn in goed gezelschap. Want laten we eerlijk wezen al die crap die Astrid Holleeder verspreidt over haar leuke broer is ook van vroeger en moet je eens kijken hoe dat wordt gevreten. We gaan dus blij van zin verder op het ingeslagen pad. Een kwootje. Kom ie:

“Terug op kantoor [na het woelige afscheid van Charlie Wong,red.] heb ik detectivebureau Hofman uit Amsterdam ingehuurd om te onderzoek of er inderdaad werd afgeluisterd. Volgens hun bevindingen hebben zij nergens kunnen ontdekken of zaken aangetroffen waaruit dat bleek. In mijn eigen onderzoek kwam ik er wel achter dat Oscar Hammerstein zowel van Carlin als concurrent Teleservice gelijktijdig raadsman was......Daarnaast wist ik naar boven te krijgen dat Charlie Wong een vuurwapengevaarlijk crimineel was en ook opdrachten uitvoerde voor onder andere legerleider Bouterse. In mijn onderzoek in april van dat jaar (1989), gesteund door Vrij Nederland dat op dat moment toevallig een onderzoek deed naar criminaliteit in de 06-wereld, kwam naar voren dat Richard Dubois en Charlie Wong zich in het drugscircuit ophielden en beiden op zeer goede voet stonden met Frits Salomonson en Oscar Hammerstein. Ook kwam ik in verband daarmee tegen dat in de periode waarin Frits Salomonson de post van commissaris van Textlite bezette, Charlie Wong “hofleverancier” was van het magische witte poeder. In een gesprek dat ik had met Erik van der Horst, de rechterhand van Rob Dresselhuis, vertelde deze mij dat hij Charlie Wong kende en hem eens heeft weggestuurd uit het pand van 4-tune, nadat hij drugs en zeer jonge meisjes had afgeleverd voor de producers Van Asten en Dubois. Volgens zeggen werd hij bij die gelegenheid ook door Wong met een vuurwapen bedreigd. Erik vertelde ook nog dat hij samen met Rob Dresselhuis naar de VS te zijn geweest en daar Richard Dubois heeft ontmoet. Die ontkende ook maar iets te weten van de problemen die met Wong waren ontstaan”.

Boek. Serie. Film. Kan niet missen zou je zeggen. Stay tuned (JP).

'Inept' noemde de Engelse ambassadeur Kim Dolloch de regering Trump, 'onbekwaam', en hoewel hij over een paar maanden zou afzwaaien is het waarschijnlijk dat hij al eerder zal vertrekken uit Washington. Immers, de relatie tussen Engeland ('Verenigd Koninkrijk') en de VS is de belangrijkste voor 'het half ondergelopen eiland dat voor onze kust drijft' (WF Hermans). Belangrijker dan de relaties met Europa.
Het gaat om een lek uit de ultra-geheime ambtsberichten van de vertegenwoordiger van de voormalige kolonisator in de voormalige kolonie. De Britse minister van Buitenlandse Zaken Jeremy Hunt probeerde als de gebruikelijke bliksemafleider 'wie heeft deze lek veroorzaakt' en natuurlijk, u raadt het vast al, werd door de Engelse pers direct 'Rusland!' op de voorpagina gebracht, ook al gaf Hunt geen indicatie wie. Het zijn de automatismen van onze "vrije pers".
Toch betrof de gelekte berichten van de ambassadeur de Amerikaanse politiek ten opzichte van Iran en meer expliciet zijn veiligheidsadviseur Bolton en minister van Buitenlandse Zaken Pompeo. Dat is beslist pikant. Het zou suggereren dat over deze kwestie een verschil van mening bestaat tussen Londen en Washington (Londen was mede-ondertekenaar van het accoord over Iran's nucleaire ontwikkeling ten tijde van de regering Obama dat door Trump werd opgezegd). De aanstaande wisseling van de wacht in Londen moet dit varkentje wassen. De relatie met de VS is cruciaal voor een regering Johnson die heeft aangekondigd serieuze zaak te maken van Brexit, iets wat zijn voorganger May niet wilde. Hoewel ik Brexit eerst moet zien voor ik het geloof.
Een andere mogelijkheid (ik geef toe dat het onwaarschijnlijk klinkt) is dat Trump een draai maakt in de kwestie Iran. Hij zou zich dan moeten ontdoen van Bolton. Maar zoals we weten weet Trump wel raad met een draai.
Een volgend probleem voor Trump vormt het schandaal rond miljardair Jeffrey Epstein die wordt beschuldigd van het prostitueren van minderjarigen. Bill Clinton heeft al verklaard dat zijn tientallen reizen met Epstein naar Azië en Afrika louter werk voor de Clinton-foundation betroffen. Je kunt nooit te vroeg zijn in dit soort zaken. Ook Trump kent Epstein al 15 jaar. 'Ze zeggen over hem dat hij net zoveel van vrouwen houdt als ik'. Zijn minister van Werkgelegenheid Alexander Acosta was in 2008 de Openbaar Aanklager van Florida die een deal met de verdediging van Epstein sloot waardoor hij levenslang ontliep en slechts 13 maanden achter de tralies verdween.
Tot de 'relaties' van pooier Epstein behoren klinkende namen als de Engelse prins Andrew, de Saoudische kroonprins en Woody Allan.
Is het oprakelen van deze zaak even toevallig als het lekken van de ambtsberichten naar Londen?
Aanstaande maandag beslist een Newyorkse rechter over de voortgang van de zaak. (WK)

2 reacties

En zo ging rechts gisteravond in de Bossche bieb weer een stapje verder in de verdelging van het debat. Ik verliet U bij de berichtgeving over het avondje Wierd Duk, in de herfst. (1) Bij die gelegenheid was de opponente van de fascistische trommelslager thuisgebleven en zat de zaal vol Baudetianen: wrevelige middenstanders en eeuwigestudenten die te diep in het glaasje hadden gekeken. Bij het optreden van Jerry Afriyie was tegenstander Herman Vuijsje wel gekomen maar werd de zaal vijf minuten voor aanvang onaangenaam verrast door de binnenkomst van de M-Side.
Elders in KM (2) schrijf ik graag over deze jongens van veertien, vijftien jaar oud in zwarte duffer en dito capuchon. Maar in die serie gaat het over voetballen. Ik vind het leuk en ik vind het belangrijk dat deze supporters van FC Den Bosch het stadion zien als hun vrijplaats. Maar ik vind hun groepsgewijze aanwezigheid binnen in een gebouw met maar één fatsoenlijke uitgang intimiderend en onnodig. Ik weet uit mijn bezoeken aan De Vliert hoe makkelijk zij vuur- en vooral rookwerk smokkelen. En ik ben er ook van overtuigd dat zij niet kwamen om te debatteren maar om het debat te verhinderen.

Zo ging het dus ook.
Nadat de organisatie had besloten toch te gaan beginnen, zij het een half uur later dan gepland, werd Afriyie voortdurend in de rede gevallen. En toen de microfoon de zaal inging om het publiek in staat te stellen te reageren op de spreekbeurt werd die gelegenheid gekaapt door de schreeuwers. Het ‘debat’ ging daarna al snel over slavernijverleden en uitkeringstrekkers. ‘Jij zegt dat jij als slaaf tot je dood moest werken, nou dat moet ik ook hoor!’. En: ‘Jij zegt dat je kunstenaar en dichter en wat niet allemaal bent maar waar leef je dan van? Ik moet werken om die hobbies van jou te betalen!’

Klaar en duidelijk is dat de inzet van het Zwarte Piet-debat allang niet meer de achterlijke gewoonte van een stel mensen is om zich als zwarte uit te dossen en zo deel te nemen aan een feestje. Het gaat om het bashen van links en om het in een kwaad daglicht stellen van links gedachtegoed. Afriyie probeerde het over racisme in het algemeen te hebben en vond daarbij behalve de mob die slavernij met de achturige werkdag verwart, Herman Vuijsje tegenover zich.

Ik heb laatstelijk niemand zo hard door het ijs zien zakken als de socioloog Vuijsje. De onderzoeker -in de zaal werd al gemelijk opgemerkt dat hij in de voetsporen van zijn beruchte academische broeder René Diekstra stapte (3)- bestond het om racisme terug te brengen tot ‘de ideologie van hooguit twee, drie procent van de Nederlandse bevolking’ en tot ‘een trauma waarmee mensen die het treft op individuele basis moeten  zien klaar te komen. Daarvoor kun je niet een hele samenleving laten opdraven.’ Feitelijk de M-Side-redenatie dus maar dan met een vaderlijke grijns op het grijze smoelwerk en van achter een glas rode wijn.

Presentator Ruud Geven -die hier een compliment verdient omdat ie gewoonlijk een nogal nerveuze indruk maakt maar gisteravond de zaak kordaat naar een einde zonder bloedvergieten bracht- gaf het in zijn slotwoord al aan. ‘We moeten in de toekomst gaan bekijken hoe we dit soort avonden aanpakken.’ Ik trof hem de dag voor het gebeuren in de personeelskantine van de bieb en hoorde zijn worsteling met collega’s. Hij maakte een vermoeide indruk toen hij opsomde wat hij allemaal had gedaan om de avond mogelijk te maken en antwoordde bits op de vraag of er dreigementen waren gekomen: ‘In de sociale media’. ‘O, dan zal het wel meevallen’, klonk het geruststellend vanuit die lui die gisteravond niet voor het voetlicht hoefden te treden. ‘Dan blaast men daar van zich af en gebeurt er niets als het er op aankomt’.

Onderschatting dus
Voor mij was de binnenkomst ‘in gelid’ van de groep voetbalsupporters een bewijs dat ze waren gestuurd. Ik ging tijdens een van de vele bezinningspauzes tijdens het debat hun gelederen in om aan ze te vragen hoe zij van het debat wisten want er was van tevoren zeer weinig publiciteit aan gegeven. Mij werd niets anders verteld dan dat ik een ‘linkse homo’ zou zijn. Later vernam ik dat de voorman van de Bossche PVV op enig lokaal televisiekanaal aan het begin van de avond had opgeroepen de bijeenkomst te gaan verstoren.

Op dit punt zijn we dus aangeland.
Bij de oosterburen gaat men als politieke tegenstander elkaar op klaarlichte dag te lijf. Is dat ook in ons land de volgende fase? Ik heb daar geen zin in. Hoe voorkom je dat rechts zich nog beter kan organiseren dan nu al het geval is? Want dat je hun organisatie moet aanpakken dat is voor mij al lang zo klaar als een klontje.  Hun zogenaamde argumenten kennen we nu wel. Nu gaat het erom dat we kunnen voorkomen dat zij ons monddood maken… Hoe doe je dat, in deze tijd? In partijburootjes zul je niets meer van waarde vinden. Die kun je platbranden zoals in Duitsland gebeurt, maar dan heb je alleen maar mensen in gevaar gebracht en brand gesticht. Neen, hacken is hier het antwoord. Goede hackers, die kunnen vandaag al aan het werk...

(JoopFinland)

(1) Zie Wierd Duk
(2) Zie de serie Verlengen, met strafschoppen na
(3) Psycholoog die werd betrapt op plagiaat en het manipuleren van statistisch onderzoek, draait tegenwoordig al weer lustig mee in het Bekende Nederlander-circuit op radio en tv.  O Gij kinderen van de Graafseweg die gisteravond aan politiek deden, een goede raad: wil je elke dag gebraden eend op je bord en een verse eerstejaarsstudente in je bed, en ook nog overal mee wegkomen? Word dan academicus...

Het gaat niet weg. Het mag dan een enorm kutland wezen, die USA. Bijvoorbeeld op juridisch gebied. Maar je wordt toch verrast bij het lezen van dit bericht over supergeilaard Jeffrey Epstein. De Amerikaanse miljardair wordt misschien opnieuw voor de ballen geschopt. Nu wegens het handelen in pril meisjesvlees. Zoals u weet werd ie zo'n tien jaar geleden zwaar gematst bij het vonnis in verband met het bestijgen van minderjarige heuveltjes. Maar daarmee kreeg hij altijd nog meer dan zijn sportieve gabbers in die tak van sport. Bill Clinton, prins Andrew, prins Salman (met wie onze Argentijnse koningin recentelijk nog zo genoeglijk heeft gekeuveld over de rechten van Saudische dames), Tony Blair, Edmond Safra (rip), Freddie Heineken (rip) en meer van die heuveltjesneukers uit de stratosfeer ontliepen hun straf. Om nog maar diep te zwijgen over de hooggeplaatste figuren die voor zover wij weten niet tot de vriendenclub van Jeffrey behoorden, maar wel degelijk in deze serie een smerig plekje vonden. Want in tegenstelling tot Vrouwe Justitia knijpen wij geen oogje toe als het om het crème de la crème van de samenleving gaat. Vooral niet bij deze ernstigste misdaad die er bestaat. Stay tuned (JP).

Vandaag heeft de Hoge Raad de cassatie in de strafzaak tegen Joke Kaviaar verworpen. Daarmee is een laatste obstakel dat het gevangen zetten van Joke nog in de weg stond, terzijde geschoven. Te vrezen valt dat haar aanhouding en opsluiting nu op zeer korte termijn zullen plaats vinden, waarna haar gevangenisstraf van in totaal twee en een halve maand een aanvang neemt.
Dit is de ontknoping van een strafzaak die al sinds 2011 speelt. In dat jaar werd ze aangehouden en dagenlang in isolement vastgehouden wegens het publiceren van vier artikelen op haar website. Daarin kritiseerde ze in scherpe bewoordingen de onderdrukking van vluchtelingen, en riep ze op tot verzet. ‘Opruiing’, vond het Openbaar Ministerie, en in januari 2013 veroordeelde een rechtbank in Haarlem haar daarom tot een gevangenisstraf. In mei 2014 volgde hoger beroep: de veroordeling werd voor twee van de vier artikelen gehandhaafd, de gevangenisstraf gehalveerd tot twee maanden en van onvoorwaardelijk in voorwaardelijk omgezet. Daartegen ingestelde cassatie werd in 2015 verworpen. In 2015 werd Joke tot twee weken celstraf veroordeeld wegens deelname aan een verstoringsactie tijdens een vergadering van de gemeenteraad in Zeist. Die richtte zich tegen de bouw van een gevangenis voor (gezinnen met) kinderen op het terrein van Kamp Zeist, het al bestaande detentiecentrum waar vluchtelingen opgesloten worden voorafgaand aan hun deportatie. Die had plaatsgevonden tijdens haar proeftijd van de opruiingszaak, zodat de voorwaardelijke straf alsnog in werking trad. Bij de twee weken kwamen dus nu de twee maanden gevangenis opgelegd in de opruiingszaak. Hoger beroep bevestigde de veroordeling, waarna ook hier cassatie volgde. Het is deze cassatie die dus vandaag is verworpen. Zowel de celstraf van twee weken als de gevangenisstraf van twee maanden zijn nu onherroepelijk. Binnenkort zit Joke Kaviaar hoogstwaarschijnlijk dan ook in de cel. Opgesloten omdat ze zich verzette tegen onrecht, gevangengezet omdat ze zich uitsprak tegen dat onrecht. Die strijd gaat hoe dan ook door door. Joke Kaviaar zegt in een eigen verklaring dan ook: “Denkt de Neederlandse staat nu werkelijk door mij op te sluiten me van gedachten te doen veranderen? Lachwekkend!” Ze voegt er aan toe: “Ik ben nog lang niet klaar. Die staat met zijn grenzen is niets anders waard dan het omver werpen ervan. Het is tijd om verzet te mobiliseren. En snel ook. Omwille van de vrijheid om te leven, niet alleen te overleven.” Ook de cel zal haar niet doen zwijgen: “ik zal de tijd die jullie me af willen nemen tegen jullie gebruiken. Tijd om na te denken over vervolgstappen, nieuwe plannen. In de aanval. In woord en daad.” Zie de verklaring van Joke Kaviaar.
De Steungroep 13 September, gevormd om solidariteit met Joke in deze zaak te organiseren, blijft protesteren. Deze aanval op een vrijheidsstrijdster is een aanval op iedereen die haar of zijn nek uitsteekt tegen onrecht. De steungroep roept daarom op tot haar onmiddellijke vrijlating en vraagt mensen om die oproep in woord en daad te ondersteunen. Rechtstreekse steunbetuigingen aan Joke zijn eveneens zeer welkom. Binnenkort zal meer bekend worden gemaakt over de vorm die zowel deze steun als de strijd om haar zaak onder de aandacht te houden, kan aannemen. Wat de Steungroep betreft is het motto: Vrijheid voor Joke Kaviaar!

Steungroep 13 September

2 reacties

Wat is een goed doel? In de ogen van Boudewijn Poelmann's vaandeldragers bij de Postcodeloterij. Nou uuuuh ... zielige mensen die door allerlei rampen geen rooie reet meer over hebben, zielige kindjes in gebieden die door ons in middeleeuwse staat zijn teruggebracht, dieren die mede door elitaire jachtpartijen op uitsterven na dood zijn. Dat zijn grosso modo de goeie doelen waar ons gokgeld voor een deel heen gaat als je de tranentrekkende fillempies met Borsato, haar van Tensen, Gerstanofiets en meer van die modale verdieners geloven mag. Zitten we sinds eergisteren met een prangende vraag: behoort Bellingcat tot de fauna die beschermd moet worden? Hij is in ieder geval een uiterst zeldzaam dier in de UK, die na zijn valse catzenjammer over de sarin van Adolf Assad, de Skripal-groepies en de MH17-BUK van Poetin nu graag vanuit zijn dakraam een partijdig concert zou willen verzorgen over de oorlog in Jemen. Mauwt ie. Tot nu toe werd ie ondermeer gesponsord door Sjors Sores. De ouwe Hongaarse grisser die onze prinses Mabel aka de Marmot zo kundig de klasse der miljonairs heeft binnengeloodst. Maar blijkens dit bericht is nu ook de Postcodeloterij te hulp geschoten. Met een half meloen. En hoe dolletjes nou, onze Bellingcat vestigt zich nu samen met een nog een paar nestgenoten binnenkort speciaal in Den Haag om zijn Jemenitische soortgenoot de gekleurde bel aan te binden. Ja, ja. Nou, maak dat de cat maar wijs. De komst van de Britse geschiedvervalser heeft uiteraard alles te maken met de MH17-kees. In het Ooievaarsdorp van haar van Krikke zijn ze namelijk met alle macht bezig om volgend jaar in verband met die kees in Zeist weer een fleurige circustent op te zetten voor het voeren van net zo'n voorgebakken proces als destijds met dat gevalletje van Lockerbie. Oftewel de Postcodeloterij doet aan polletiek. En niet eens stiekem meer. Zij het dit keer zonder de Clintons. De kluit belazeren doe je bij … de Postcodeloterij. Stay tuned (JP)

Gabon is een rijke Afrikaanse oliestaat. Zoals gebruikelijk komt die rijkdom niet ten goede van les misérables. Daar zijn het ook misérables voor. Een van de hoofdprijswinnaars is president Ali Bongo Ondima. Telg uit een familie die al meer dan een eeuw de touwtjes en elastiekjes in handen heeft. Ali was in de loop van de jaren zo godvergeten rijk geworden dat hij er in oktober vorig jaar een beroerte van kreeg. Hij werd overgeheveld naar een kliniek in een ander oliegarchenland, Saudie Arabië. Nieuwjaarsdag liet hij aan zijn clan van zakkenvullers en aan zijn misérables weten dat ie binnen niet al te lange tijd weer terug zou keren in zijn thuisland om de touwtjes en elastiekjes weer daadwerkelijk in handen te nemen. Niet iedereen was ervan overtuigd dat ie daartoe fysiek in staat was. Maar wat moet je? Op 2 januari stuurde the Donald, die net nog had laten weten dat de USSA de functie van 'swerelds politieagent zou neerleggen, een elite-eenheid van 80 sabelzwaaiers naar het land van Ali. Als je de officiële verklaring mag geloven om de in de regio aanwezige Yankeedoedels te beschermen. Tegen wat? Mo en Jezus mochten het weten. Een week daarna zette een clubje Gabonese militairen een krakkemikkig staatsgreepje in elkaar. Het liep op niets uit. Turkije revisited. Goddank bleef dus alles bij het oude. Een plukje rijke stinkers onder leiding van Ali en een massa misérables. Van die laatsten druppelt mogelijk nu al een kleine voorhoede de volle vluchtelingenkampen aan de kust van onze Europese zuidas binnen. Zo langzamerhand dus een wet van Meten en Persen. Nee, het wordt er allemaal niet gezelliger op. Stay tuned (JP).

'Paris vaut bien une messe' ('Parijs is wel een mis waard') wordt de Franse koning Henri IV die katholiek werd om de troon te bestijgen toegeschreven en dat geldt evenzeer voor zijn opvolger Emanuel Macron: Parijs is de helft van Frankrijk. Als het hem zou lukken om het volksverzet in de hoofdstad de kop in te drukken, zou dat zijn kansen om te overleven vergroten. Macron 's hoop is Parijs te 'pacificeren'.
Nederlanders begrijpen er uiteraard niets van: protesten die al sinds november voortduren. Dat Macron oorlog voert tegen zijn eigen volk is hen ontgaan. Daarbij: iedereen die zijn informatie baseert op wat MSM ons serveert zal in de mening verkeren dat het protest bezig is uit te doven. Zo'n langdurige actie is ook niet meer van onze 'snelle tijd' van individualisme en ieder voor zich.
Dat zouden ze (de macht) wel willen.

Angstwekkende sirenes begeleiden de stoet van Acte 34 in Parijs. En de even Angstwekkende gehelmde robots van Castaner omringen wat ze hopen dat de laatste resten zijn van het volksverzet in de zomer. Alles is nieuw voor de beweging. Nooit stond iets vergelijkbaars op het programma. Dat de mensen zo strijdbaar blijven, ondanks maar ook dankzij de uitgeschoten ogen, de afgedrukte handen en 'bijkomstige' doden, het is iets wat niemand in het land van het Pietenprotest en 'de jongeren voor het klimaat' op waarde zal schatten.
Ze verdienen onze steun. Frankrijk is vakantieland No1 van de Nederlanders. Loop mee met de Gilets Jaunes op zaterdag deze zomer! Zoek uit waar het regionale verzamelpunt is. Ontvouw de Nederlandse vlag (een kwart slag en je hebt de Franse, een eerbetoon aan onze Republiek!).
Het Franse volksverzet is een voorbeeld voor de wereld. Van Algerije tot Haïti en de Soedan. (WK)

3 reacties

In tegenstelling tot wat veel mensen denken die MSM volgen, is de golf van de gele vestjes niet geluwd. Integendeel. De strijd verhevigt zich. Ook in aantallen (op grond van gegevens van het 'onpartijdige' minsterie van Binnenlandse Zaken) is het protest van Acte VIII ('het Achtste Bedrijf') groter geworden dan 'Editie VII' van het feestweekend ervoor.
Er waren massale defile''s in alle grote steden en barricades op wegen in alle Departementen. De woede en vastbeslotenheid der demonstranten lijkt alleen maar toe te nemen en richt zich steeds meer tegen de ordehandhavers, zoals in een pre-revolutionaire stuatie: in Dijon werd een kazerne van de gendarmerie beschadigd. In Parijs drongen demonstranten met een geleende vorkheftruck zonder veel problemen binnen in het gebouw waar het ministerie van Relaties met het Parlement en het kantoor van regeringswoordvoerder Benjamin Griveaux huist. De geplaagde en gehate secretaris van de Regering werd 'évacué d'urgence'.

'Niet ik werd aangevallen', maar de Republiek is aangevallen', uitte hij zijn verontwaardiging. Een hedendaagse variatie op het 'L'état c'est moi' van Zonnekoning Louis XIV. 
Maar de mooiste en tot de verbeelding sprekende scene speelde zich af op de Léopold Senghor-brug over de Seine, vlakbij de Assemblée Nationale waarheen de demonstraten wilden optrekken: Een voormalig bokskampioen (door de politie direct geïdentificeerd) die een heel peleton Mobiele Eenheid wegjaagt met zijn gehandschoende vuisten. Het zal een voorbeeld vormen dat nagevolgd gaat worden en het kantelen van de stemming kenschetst. Voordat hij zich bij politie meldde gaf hij deze verklaring. 'U respecteert de regels niet!', twitterde de Prefect van de Parijse politie woedend aan de voormalige Olympisch kampioen. Tegelijk werd twitter overspoeld met beelden van een politiecommandant die al aangehouden mensen met de vuisten bewerkte. De Fransen kennen 'de regels' van de politie. Daarom is die nu doelwit.
Eerst waren het 'anarchisten'. Vervolgens werd geprobeerd de Gele Vestjes als 'extreem rechts', anti-buitenlanders, homofoob en anti-vrouw af te schilderen. De collumnisten en media deden er maar al te graag aan mee. Maar door de brede anti-kapitalistische beweging, vol mensen van alle kleuren van de regenboog en de 'als Mariannes' deelnemende vrouwen die een essentiële rol speelden in het kleineren van de tot de tanden bewapende ordetroepen, zijn deze leugens niet vol te houden. Toen werd gezegd dat ze 'door Rusland betaald' werden.
Omdat dat niet werkte, integendeel in de dorpen werden ze laaiend 'Zijn er Russen hier?', werd zoals te verwachten viel volgende kaart gespeeld: 'de Gele Vestjes zijn antisemieten'. Nadat de autoriteiten (met door hen zelf georganiseerde) aanslagen een deel der Franse joden naar Israël hadden verjaagd waar ze Franse wijken met bistro's en stokbrood vormden, moeten de resterende joden nu bang zijn voor de Gele Vestjes. Het werd meteen doorgeprikt op de sociale media: 'Ik ben jood en Gilet Jaune!'
Dat is inderdaad het 'nadeel' van zo'n spontane volksbeweging (die in de 8 weken dat ze actie voeren al meer heeft bewerkstelligd dan de vakbonden in 10 jaar): dat iedereen 'namens de Gele Vestjes' iets kan beweren.
Maar dat houdt het volk niet tegen. Niet in Frankrijk.
Ondertussen is de "populariteit" van Macron gedaald tot een historisch dieptepunt: 25 %. (WK)

7 reacties

Mijn vader zaliger, die ik wel vaker aanhaal in de politieke situatie van vandaag, gebruikte een aantal beeldspraken die heden ten dage nog uitstekend dienst doen. Een van mijn favorieten was 'de mussen op de bovenleiding van het spoor': de trein passeert en de mussen vliegen op, om op een andere plek op de bovenleiding terecht te komen. Bovenleiding staat hier voor de leiding van de EU.
Deze beeldspraak is perfect voor het weergeven van wat 'Europa' overkomt bij de wisseling van de wacht in de Europese Commissie: Ursula von der Leyden, minister van Defensie van de BRD volgt voorzitter Juncker op, Christine Lagarde, leider van het IMF, wordt de nieuwe president van de Europese Centrale Bank, de Belgische premier Louis Michel wordt de nieuwe "president" en een voormalige socialistische minister van Buitenlandse Zaken van Spanje volgt Mogherini op als commissaris voor BZ.
Opvallend is het buiten de hoofdprijzen vallen van onze Timmerfrans, bedeeld met de troostprijs van vice-voorzitter.
Het tekent de positie van ons land, dat zich graag onmisbaar in de hogere regionen van de EU acht. Rutte werd immers bij ons getipt als EU-voorzitter en ook dat bleek een droombeeld. De overige EU-landen weten wat Nederland waard is: de meest trouwe Anglo-Amerikaanse vazal ter aarde. Het overgebleven bruggehoofd, nu Engeland de EU verlaat. Zo iemand zet je niet aan het hoofd.
De opvolging werd, o zo democratisch maarnietheus, bekokstoofd door de regeringsleiders en zal zonder twijfel bekrachtigd worden door het nep-parlement te Brussel. Het is allemaal bekokstoofd door Duitsland en Frankrijk: Merkel, die trillend plaats maakt voor een nog ongewisse opvolger, en Macron die een deconfiture wacht in eigen land waarvan de hevigheid zal doen denken aan revolutionaire tijden. Zijn voorganger Hollande wist laagterecords te scoren in de polls, maar was niet gehaat zoals Macron.
Het project EU is in gevaarlijk vaarwater geraakt. Op welke zandbank het de komende 'regeerperiode' stuit is nog ongewis. Of het een volgende bankencrisis is of oplopende spanningen met Rusland door het klakkeloos volgen van Washington in de confrontatiepolitiek met China of Iran. Maar het stranden is zeker. (WK)

2 reacties

In de ontboezemingen waaruit wij de laatste tijd putten ter meerdere glorie van deze serie komen nogal wat beffen voor. Een van hen was Paul van der Kroft (rip), die gespecialiseerd was in mediazaken. Inmiddels alweer een tijdje tot stof weergekeerd, die Paul. Al dan niet bij de tonen van Mie Ketelkamp's aulahit “Waarheen, waarvoor?”. Wij refereren aan dat laatste, omdat het ons een geinige ezelsbrug verschafte. Paulus was namelijk ooit door de bron van deze story in de arm genomen bij een conflict met de auctor intellectualis van deze vermaarde tranentrekker. Maar ten tijde van de enerverende avonturen met Charlie Wong (1) kwam Van der Kroft, een bij geruchte stille vennoot van de Telecowboys, opnieuw op zijn pad. Tijd voor een kwoot. Komt ie:

“Ik kwam in contact met een journaliste van het weekblad Vrij Nederland. Zij had gehoord dat zich in de wereld van de 06 nogal wat zaken voordeden die het daglicht niet konden verdragen. Door haar kwam ik wederom in contact met Paul van der Kroft. Tijdens ons gesprek kreeg ik te horen dat hij een zeer goede bekende van Hammerstein was en dat hij voor zijn cliënt Gobles tegen Carlin aan het procederen was. Het ging om een bedrag van 1,6 miljoen gulden, die was vastgezet op een gezamenlijke rekening van de advocaten [naar alle waarschijnlijkheid worden Salomonson en Hammerstein bedoeld,red.]. Het viel mij op dat Van der Kroft zeer goed op de hoogte was van mijn verrichtingen. Zoals hij zelf vertelde was Wong ook een bekende van hem, maar eigenlijk meer een relatie van Hammerstein. Aangezien ik de situatie weer griezelig begon te vinden heb ik maar niet gevraagd wat zijn bemoeienissen met Teleservice waren. Overigens heeft de reporter van VN in haar artikel over 06 de inhoud gedeeltelijk aangepast. Paul van der Kroft had haar namelijk wel duidelijk gemaakt dat het schrijven over Hammerstein wel eens levensbedreigend zou kunnen zijn. Zowel letterlijk als figuurlijk. Wat hier in de gesprekken naar voren kwam was het feit, dat Frits Salomonson een affaire had gehad met een lid van het Koninklijk Huis [prins Claus, red.] en dat zij betrapt waren in New York. Nadat dit in de doofpot was gestopt was de positie van dit heerschap tot ongekende hoogte gestegen en had hij flink wat macht gekregen”.

Je houdt het niet voor mogelijk. Zo zit je in een story over hijglijnen en zo raak je via de Salo en Hammie-connectie verzeild in de zwoele sferen van het in 1983 bij de voordeur van Der Spiegel gesneuvelde artikel “Linksgestrickt” en onze eigen legendarische bijdrage in deze materie, “Van oude koeien en troebel water”. Daar krijgen wij ten zuiden van ons middenrif toch even een spontane reactie van. Stay tuned (JP).

(1) Zie recente artikelen eerder in deze serie.

In tegenstelling tot wat de media ons op de mouw proberen te spelden is in het geheel geen sprake van het uitdoven van de protesten van de Gele Vestjes. Integendeel. De opkomst, ondanks het politiegeweld bedoeld om het verzet te intimideren, neemt toe en ook de woede en verontwaardiging tegen de ordetroepen (zie deze video). De politie is moe. De demonstranten niet. Zie ze rennen met woedende betogers achter zich aan tijdens Acte 33 in de straten van Parijs. Je zou haast medelijden met ze krijgen, ware het niet dat ze verantwoordelijk zijn voor zoveel gewonden en uitgeschoten ogen. De demonstranten verachten ze,  zingen ze toe. De huurlingen van de gehate Castaner gaan er vandoor in hun busjes, achtervolgd door het volk. Nix Black Blocs, die hulptroepen van de overheid. Het volk. Jeugd en bejaarden. Gehandicapten in hun rolstoelen. Overal in Frankrijk.
Iedereen die beweert dat het verzet uitdooft liegt. De media worden niet geloofd door het volk. RT France wordt beticht van 'fake news' en wordt met afsluiten bedreigd omdat ze de waarheid laten zien die Macron en MSM willen verhullen. De ongelofelijke moed van de demonstranten iedere week weer moeten worden verborgen gehouden voor de kijkers.
Bekijk de massale opkomst in Lille, regionaal speerpunt van de acties. Het is 34 graden, maar de betogers zijn er niet minder om. De aantallen demonstranten zoals opgegeven door het ministerie van Binnenlandse Zaken zijn belachelijk: 11.800 vorige week bij Acte 32 in het hele land. Voor Acte 33 telden ze "5760"! De helft, haha. Door dit soort cijfers maakt de regering zich alleen maar verder ongeloofwaardig.
Ondertussen speelt Macron wereldleider op de G20 in Osaka. Terwijl hij in eigen land inmiddels iedere machtsbasis kwijt is. Dit waait niet over. Dit wordt steeds sterker en heftiger! (WK)

3 reacties

Wie bepaalt wat bij de redactie van het NOS-nieuws op de glazen tiet? Oftewel: wat vinden ze daar interessant genoeg om het bij ons de huiskamer in te knallen. Die vraag overviel ons vandeweek weer eens toen we om zes uur 'savonds werden overvallen met dit formidabele item. Misschien nog zo erg niet, maar een van de luitjes die hun zegje mochten doen was Theo Daatselaar. Keurig in het pak. Een keurige uitdragerij. Een keurige dochter. Alles keurig. En in tegenstelling tot zijn collega meldde Theo ons dat zijn luxe uitdragerij in Zaltbommel qua inkomsten niks te klagen had. Nou gaat de vergelijking met de knuffelmetarmofose die Willem H. te A. ooit bij Twan Huys onderging misschien mank. Maar om nou juist Theo zonder boeoeoeoe of baaaaah op te voeren om een reportage te stutten over de moeilijkheden waarin de uitdragerijbranche zich zou bevinden is wat ons betreft een faux pas. Ongeveer vergelijkbaar met het gemak waarmee de bretelvriend van onze premier de hotelier annex sterrenwichelaar annex stenenschuiver annex handelaar in schone en minder schone kunsten annex ouwe autofanaat Bertje Degenaar in het zonnetje zet. De trouwe lezers van deze kolommen zijn Theo (en ook Bertje) al vaker tegengekomen, maar van een zonnetje was in die gevallen echt geen sprake. Meer zwaar bewolkt met af en toe een klap onweer. Gewoon een goeie raad voor de jongens en meisjes van de NOS: neem eens een flinke hap in de onderhavige serie. Met als amuses aflevering 640 van de serie Octopussy, aflevering 11 van de serie “Tussen beffen en piraten” en de noten bij het artikel “Crimineel Utrecht”. Eet smakelijk. Stay tuned (JP).

Het zou bijna grappig kunnen zijn, ware het niet dat het om oorlog gaat: Trump heeft gedreigd met een 'korte oorlog' tegen Iran, tegelijkertijd uitsluitend dat er sprake zou kunnen zijn van 'boots on the ground'. Oftewel bombarderen. Met het oog op zijn herverkiezing in 2020 wil hij de kool en de geit sparen.
Deze 'korte oorlog' zou moeten dienen om 'Iran af te houden van het ontwikkelen van kernwapens', het idee fixe van de neocons, Netanyahu en Saoedi Arabië. Terwijl het zich eenzijdig terugtrekken van de VS uit het accoord over de nucleaire ontwikkeling van Iran (zonder kernwapens) juist deze escalatie heeft veroorzaakt. Oftewel: de pyromaan die 'brand!' roept.
De verzwakking van de VS op het internationale toneel is duidelijk: de overige ondertekenaars van de nucleaire overeenkomst met Iran, naast Rusland en China de Europese kernmogendheden Frankrijk en Engeland plus Duitsland, kunnen Washington deze keer niet volgen. Het zou ze even onbetrouwbaar en onberekenbaar maken als de VS.
Zo hebben de VS zich dus internationaal geïsoleerd als nooit eerder vertoond. Alleen met Israël en de Golfstaten. Japan, waarmee het spelletje werd gespeeld met de olietankers op het moment dat haar premier Teheran bezocht, weet waar het aan toe is. Ook Japan werd in 1945 bezet door de VS en probeert zich aan deze omhelzing te ontworstelen.
Erg interessant is dat hetzelfde Japan nu de gastheer is van de G20, waarvan de regeringsleiders elkaar in de marge ontmoeten. Aller ogen zijn uiteraard gericht op de ontmoeting tussen Trump en Poetin, de eerste sinds de Donald 'bevrijd' (maarnietheus) is van Russiagate.
De door Trump aangekondigde oorlogen tegen Noord-Korea en Venezuela gingen niet door. Er zomaar vanuit gaan dat de oorlog tegen Iran ook zal worden afgeblazen is onverantwoord. 'Gezichtsverlies' voor de VS wordt Trump verweten door Democraten en Republikeinen in Washington. En dat kan een Amerikaanse president zich moeilijk permitteren.
De wereld houdt zijn adem in.
Binnenkort weten we meer. Leven of dood. (WK) 

3 reacties

Bij buuf Merkel is eine leichte Rippenfellentzündung ausgebrochen. Een hele stoot privégegevens van politici, journalisten en andere BD-ers bleek vorige maand door hackers te zijn meegegeven aan de Weinachtsmann. Die heeft die stoot hohoho onder een cyberden gepleurd, maar dat kadootje werd deze week pas opgemerkt nadat de alcoholnevelen waren opgetrokken. Alleen de rechtse rakkers van de AfD kregen niks en dat vonden anonieme gevers zo sneu dat ze een bom bezorgden op het AfD-filiaal in Döbeln, een metropool in het oosten van Duitsland. En zo is keurig de weg vrij gemaakt om straks bloosloos, notabene met assistentie van Amerikaanse Merkelgluurders van de NSA, Vlad en zijn boevenbende de schuld te kunnen geven en neue Sanktionen zu verhängen. Uiteraard was het hele gebeuren Edammer kaas voor onze nationale msm. Maar die hadden blijkbaar een stiltecoupé gereserveerd toen de afgelopen dagen ook nieuwe gehackte revelaties uit de UK kwamen overwaaien. Over de vuige praktijken van het met de Orde van de Tempeliers en de Britse legertop verbonden Institute of Statecraft dat hand in hand met internationale kameraden uit politieke, academische, journalistieke, grutgrage en militaire contreien het zogenaamde Integrity Initiative op de wereld heeft losgelaten (1). Had ook met alle gemak het Goebbels Initiative kunnen heten, maar dat was waarschijnlijk niet overal even goed gevallen. Hoewel het van dezelfde filisofie uitgaat: net zo lang leugens ophangen tot iedereen het gelooft. In dit geval over onze erfvijand in Moskou. Afgelopen week kwam binnen dat kader deze ellende naar buiten, waarin ondermeer de Russische inmenging in het Nederlandse Oekraïnereferendum wordt afgefakkeld. Zo. Geniet er maar even lekker van. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 20 dd. 26 december 2018.

Het meest fascinerende aan de eenzame helletocht van Salo Muller is hoe hij meteen na zijn vermetele daad in de vergetelheid is geraakt. Ben je in Nederland een van kanker genezen zwemmer, een aan lager wal geraakte gristen-democraat die kankert op abortuswetgeving of de aan geen enkele soort van kanker maar aan een pijnlijke grote teen lijdende meid in het meidenteam van oppermeid Wiegman, ben je dat dan ben je somebody achter de duinen. Ga je daarentegen onvermoeibaar achter de moordenaars van je vader en moeder aan, dan ben je in het beste geval een knuffeljood of een lichtverwarde maar nu dan toch tevredengestelde zeventiger en ben je na een etmaal historie. In het mindere geval ben je dan een willoos speeltuig in handen van de zeurderige mevrouw Zegveld.

Kadammmmm. Prachtig vind ik het dat Salo gewoon va banque is afgegaan op het meest heilige in de o zo seculiere Staat der Nederlanden. Op hun geld. Zet de kaaskoppen tegen het schavot, hang ze in de hoogste boom of zet ze onder de kwalijkste douche, en ze zullen nog geen kik geven of hoogstens een gedicht schrijven dat daarna tweehonderd drukken beleeft en de titel van een musical wordt. Maar probeer ze een kwartje te ontfutselen en ze zullen until fucking Kingdom come wensen dat je het ze terugbetaalt. Met rente. Dus ik vond het het meest pregnante beeld in de slordige montage die de NPO wel eventjes wilde wijden aan Salo’s werkelijkheid: de in keurige cijfers en dito letters vervaardigde boekhouding van de Nederlandsche Spoorwegen, uit die bewogen jaren.

Je moet zijn lef maar hebben. En vooral zijn uithoudingsvermogen. Salo was aangeraden om op vakantie te gaan toen hij met zijn wens aankwam. Ik kan me voorstellen dat hij ook andere aanbiedingen heeft mogen ontvangen. Goedbedoeld en vanuit een zuiver geweten, laten we wel wezen. Wellicht heeft de NS hem vrij-reizen aangeboden, voor een jaar, of tot aan zijn dood. Het is niet ondenkbaar dat menig jurist of politicus hem een psychotherapeut heeft aanbevolen, hun eigen of die van een broer. En het is helemaal niet uit te sluiten dat men heeft bedacht dat meneer Muller misschien haakte naar een eigen televisieshow op de buis. Zodat de onderkoning-jaargang 1981 van het CDA, de noeste held uit Waspik en alle meiden uit het meidenteam ook in die zoveelste show hun domme zegje zouden kunnen komen doen.

Maar Salo ging door, gedreven door slapeloze nachten. Voor mij smaakt het naar meer. Laat de NS de eerste zijn die is gaan bloeden. Nu al die andere instituties die heulden en zwichtten en er netjes een rekening voor indienden. De wegkijk-samenleving te kijk gezet, alsnog. Want lafheid verjaart niet… (gvd)

5 reacties

´Ik ben, ik was, ik zal zijn´. Aldus wordt Rosa Luxemburg geciteerd in een boek over de Baader-Meinhof dat ik net uit heb. Zonder dat we ons bij het Kleintje zelfs maar in de schaduw van Die Rosa willen opstellen: wij laten ook niet los. De laatste aflevering in dit serietje dateert alweer van midden oktober en de moord die er de aanleiding toe vormt is strakkies alweer een jaar geleden gebeurd. Maar het zaakje stinkt, en wij vinden het van belang om onze lezers in de meuk te laten delen.
De website van het Zuidas-vehikel waarin Ad Melkert samenwerkt met Suvi en Seppo Linden is nog ontmantelder dan ie vorige herfst al was. Schrijf U maar es in op www.nxtvn.com. Dat ziet er allemaal net zo troebel en ongebruikt uit als die toko van jongeheer Seppo in de eeuwigzingende wouden rond het midden-Finse Jämsä. Heulemaal niks te halen meer op het ding, niet eens de tronie van Adje. En voor wie denkt dat een regeltje naar het vermelde emailadres toch ergens op dit aardrijk gelezen moet worden: God zegene Uw greep, maar Hij zal dan ook de enige zijn...
Oorverdovende stilte dus in Adam-Zuid. Maar bij Patria, de Finse oorlogsfabriek, knalt het zo hard dat een Nederlandse nieuwjaarsnacht erbij vergeleken meer weg heeft van een begrafenisplechtigheid. Koud was het nieuwe jaar ook in Finland begonnen of de deuren bij Patria vlogen open en de voorbijgangers vloog het om de oren. En jas, een hoed, een map met paperassen - eerst kwamen de spulletjes van Olli in de sneeuw terecht. En hopsa, daar rolde Olli zelf naar buiten.
Olli Isotalo, de grote baas, kreeg vanochtend zijn congee bij Patria. Als reden wordt natuurlijk opgegeven dat het staatsbedrijf niet goed boert. Maar mogen wij veronderstellen dat er net even iets meer aan het handje zal zijn omdat het ontslag van de ene op de andere minuut heeft plaatsgegrepen? Woensdag stond Olli op de nieuwjaarsreceptie van het bedrijf nog handjes uit te delen. ´De wisseling in de directie heeft geen enkele relatie met de tragische gebeurtenissen begin vorig jaar´, zo haastte de tijdelijke vervanger van Olli in zijn verklaring te melden.
De bomen bloesemen, het gras is groener dan groen, ´It´s June in January´ zingen wij met Dean Martin. Laten we ook de pot zometeen maar iets zomers laten verschaffen. Witlof met wortel en dat met natriumchlorilzuur  allemaal gekneed tot een explosief... Las ik daarnet in dat boek...
(JoopFinland)

 Dat burgervliegtuigen worden ingezet door de schimmige wereld van machtsspel en geheime diensten is geen novum. Als eerste denk ik aan de vlucht van KL007 (geen grap) , die in 1983 werd gebruikt om de luchtverdediging te testen van de Sovjet-Unie die op het punt stond 'de nek te worden omgedraaid', zullen we maar zeggen. De Zuid-Koraanse Boeing werd gebruikt als schild voor een spionage-Boeing die er achter schuilde ter bescherming tegen de radar.
Daar moest ik bij MH17 ook in eerste instantie aan denken toen ik van het voorval hoorde. 'Same player shoots again'. Maar dan zonder spionage-Boeing. Het doel en de uitkomst waren eensluidend: het gebruiken van burgerslachtoffers om een land (de SU heet inmiddels Rusland) aan te klagen voor moord. De werkelijke schuldigen blijven buiten schot en zicht. 'De perfecte moord'.
In de vorige aflevering gaf ik aan dat het niet toevallig was dat Nederland hier voor werd uitgekozen. Vanwege 'bewezen diensten' aan Deep State. Deze twijfelachtige eer danken we aan een regeringsapparaat (over Defensie zullen we het maar niet hebben) dat slaafs de Anglo-Amerikaanse Navo-politiek volgt en daarvoor met ons bloed betaalt. Denk aan onze jongens in Afghanistan (met dank aan GroenLinks) en andere plekken op aarde waar we met Washington 'de democratie brachten'. Generaal von Uhm die zijn zoon offerde voor Deep State. Zoals vele generaals voor hem in de illustere krijgsgeschiedenis.
Nu is het voor een militair natuurlijk het mooiste als hij in dienst van het vaderland op het slagveld mag sterven, maar de passagiers van MH17 gingen op vakantie en zij noch hun familieleden waren voorbereid op een dood op het slagveld. Daarom kon het verdriet en de verontwaardiging ook maximaal worden gebruikt tegen 'de daders': vanaf dag één 'Rusland'.
Het zit er niet in dat het lesje in dit land is geleerd. Het kabinet bereidt al weer nieuwe 'missies' (alsof het om religieuze verbreiding zou gaan) in de wereld voor. 'Er is nog zoveel goed te doen'. Waarvoor ons bloed mag worden vergoten.
Er zijn veel meer voorbeelden van hoe de burgerluchtvaart voor militaire ('veiligheids'-) doeleinden werd gebruikt. Het Iraans verkeersvliegtuig dat door de Amerikaanse kruiser Vincennes uit de lucht werd geschoten. Deze acties bieden ongekende mogelijkheden voor de 'Masters of War', zoals Bob Dylan ze 55 jaar geleden noemde. Militaire doden worden als normaal beschouwd. 'Burgers maken het verschil'. Met name in de media. De rouwstoet van de in Oekraïne omgekomenen. De verhalen van de nabestaanden. Hoe in Nederland 'iedereen wel een slachtoffer van de ramp kende'. Inderdaad schrijver dezes ook.
Niets hoeft te worden afgedaan aan het leed. De tragedies die families uiteenreetten. Het gaat om de verantwoordelijken. Zij die het toestel willens en wetens naar haar eindbestemming, een veld bij Thorez (genoemd naar een leider van de Franse Communistische Partij), voerden. De luchtverkeersleiding van Kiev, om er een te noemen, de Nederlandse luchtvaartautoriteiten die nalieten te waarschuwen, waar Amerikaanse toestellen al de opdracht kregen het gebied te mijden, deze instanties zouden moeten worden gehoord. Wie hen had geïnstrueerd de vlucht over dit gebied te laten gaan.
De rechtszaak volgend jaar tegen de 4 'verdachten' (ik kan niet anders dan ze tussen aanhalingstekens te plaatsen) dient om de ware schuldigen buiten schot te houden.
Ik vertrouw erop dat voor die tijd er meer over de cover-up bekend zal worden. Dat de wisseling van de macht in Oekraïne betrokkenen of mensen die weet hebben van de betrokkenheid van het regime-Poroshenko aanmoedigt om naar buiten te komen en hun verhaal te doen. Dat de zinloze dood van zoveel onschuldige mensen, in de vuilste aller oorlogen de burgeroorlog, zin krijgt als monument voor de waarheid. Dan pas zal sprake zijn van gerechtigheid. (WK)

8 reacties

Kon het Janneke Slöetjes aan haar reet roesten? Het bericht, dat Facebook privé informatie van 400 meloen mensen onder andere bij Netflix geheel gratis in de gleuf duwt en die club in staat stelt om de privéberichten van Facebookers te lezen en naar believen te deleten (1). Of zou ze zich als directeur van de Amerikaanse videostreamer op het terrein van “setting and executing strategies in Brussels, EU member states & MEA [Middle East and Africa, red.] to influence and monitor developments in media law, copyright, net neutrality, data privacy, ecommerce and consumer issues” te pletter zijn geschrokken? Je zou zeggen dat laatste. Anders zou de onderzoeksfunctie die zij ruim 2½ jaar heeft bekleed bij Bits of Freedom voor ze in 2014 overstapte naar Netflix wel in een merkwaardig daglicht komen te staan. En nou kan je als doorduwer van videootjes wel roepen dat je geen gebruik hebt gemaakt van het aangeboden buitenkansje, maar wie dat gelooft solliciteert naar de titel “sukkel van het jaar”. Janneke kreeg begin 2012 toen zij een ferm betaalde baan bij het Amsterdamse befkantoor Kennedy & Van der Laan opgaf voor de ideeële rol van Bitch of Freedom nog een flinke tuil veren in haar uitvaartcentrum. Edoch, in die rol maakte zij wel kennis met god en alleman die zich qq. bezighielden met alle mogelijkheden die het internet te bieden heeft om de eenvoudige kloothommels de gewenste richting in te duwen. Vaak onder het mom van het bestrijden van onverlaten. Dus zit je aan tafel met wijsneuzen van het ministerie van Veiligheid en Justitie, vertegenwoordigers van het OM, paladijnen van dat enge kale mannetje van de AIVD en meer van die Haagse hopjes. En u weet het, wie met pek omgaat wordt erdoor besmet. Vooral als er gepolderd moet worden over een uiterst heikele materie waarover bij de overheid nog maar weinig kennis in huis is. Dan ontstaat tegen wil en dank toch al vrij snel her en der een sfeer van ouwe jongens, meisjes, transgenders krentenbrood en “hé, hoe is het thuis?”. Mogelijk heeft die ongewilde collusie geleid tot de problemen die de hoofdpersoon van deze serie, Aad Boudewijn, nu al jaren ondervindt. We duiken dieper. Stay tuned (JP).

(1) Mocht u erg nieuwsgierig zijn hier de volle bak.

3 reacties

De conferentie van Bahrein die op 25 juni is begonnen om het 'Palestijnse probleem op te lossen', zonder de Palestijnen, laat zien dat de VS hun greep op de wereld aan het verliezen zijn. Het idee is om de Golfstaten te laten betalen voor een oplossing van het Israëlisch-Palestijnse conflict dat nu al meer dan 70 jaar het Midden-Oosten in haar greep houdt. Want daar was de stichting van de staat Israël in de ogen van het Westen voor bedoeld: als politiepost van de voormalige koloniale machten, zoals de Kruisvaardersstaten dat 8 eeuwen eerder waren geweest. Het duurde even voor deze Kruisvaardersstaten, in de steek gelaten door de Westerse mogendheden en financiers (Venetië met name) het loodje legden, maar het loodje legden ze. In de laatste fase gingen ze bondgenootschappen aan met moslim-machthebbers in het gebied om nog een tijdje te kunnen overleven, net als Israël nu de samenwerking met Saudi-Arabië en andere extremistische regimes in het MO zoekt om te overleven in een wereld die de misdaden van de zelfverklaarde 'Joodse Staat' tegen haar buren steeds duidelijker veroordeelt.
Dat deze conferentie tot vrede zou leiden gelooft Netanyahu natuurlijk net zo min als de Palestijnen. Netanyahu en de krachten voor een 'Groot Israël' hebben oorlog nodig om het doel (een Israël dat grote delen van de buurlanden verovert) te bereiken. Zoals de uitbreiding van het 'Geilige land' (de westelijke Jordaanoever en de Golan-hoogte, ook militaru manu is verwezenlijkt. 'Het project van de eeuw ', zoals Trump het door zijn schoonzoon Jared Kushner in Bahrein gepresenteerde plan noemt, is een fantoombeeld, dat geen enkel Arabisch land kan accepteren, op straffe van door de eigen bevolking te worden afgewezen. De samenwerking met Israël door Saudi-Arabië en andere Golfstaten in Syrië tegen Assad is op een grote mislukking uitgelopen. Het gezamenlijk steunen van de jihadi's heeft niet bepaald het gewenste resultaat gehad. Integendeel: het verschijnen van Rusland op het strijdtoneel (iets wat in de tijd van de Sovjet-Unie ondenkbaar was geweest), en dan met name de Russische luchtmacht, heeft de mogelijkheden van deze onheilige alliantie sterk beperkt. De introductie van Russische luchtafweersystemen die door onafhankelijke experts superieur worden geacht aan de Amerikaanse, hebben de speelruimte van Israël en de Golfstaten sterk beperkt. De voorgenomen aanschaf van het Russische S-400 systeem door Turkije (Erdogan beweerde deze week dat ze al geleverd zouden zijn) heeft zelfs een wig gedreven in de eenheid van de Navo, dat agressieve bondgenootschap dat Deep State gebruikt om de wereld in haar greep te houden.
Dit zijn allemaal tekenen dat de macht van Washington en haar vazallen tanende is en haar einde nakend. Natuurlijk zal er nog veel bloed moeten vloeien voor dit zijn beslag krijgt en zal het gevaar van een wereldoorlog door het 'gewond dier' dichterbij komen, omdat deze 'Masters of War' geen enkele scrupules kennen. Het zijn dezelfde krachten die de laatste wereldoorlogen veroorzaakten in hun honger naar winst en macht. Miljoenen doden en de vernietiging van staten (als laatste slachtoffers Afghanistan, Irak, Libië en Syrië) vormen voor hen geen enkel bezwaar. Integendeel: het spekt hun portemonnee en deze macht van het geld is het enige dat telt. Iran is de volgende kandidaat, al spartelt Trump nog tegen om zijn herverkiezing te redden. De onthulling door generaal Wesley Clark van het lijstje dat hem op het Pentagon werd getoond zal niet verhinderen dat het wordt afgewerkt, al zou Trump dat willen. De president van de Verenigde Staten heeft niet de macht oorlog te voorkomen. Zoals een recent geïnstalleerde 'denktank' te Washington voorstelde moet de oorlog tegen Iran 'door anderen' (lees: Israël en Saûdy-Araabje) worden begonnen. De VS zullen het dan overnemen en afmaken.
Dat dit scenario zo schaamteloos kan worden gepresenteerd zonder dat er enige wanklank van Europese bondgenoten of MSM wordt gehoord, doet het ergste vermoeden.
Wij moeten ons drukmaken over het klimaat. Het Amerikaanse leger is een van de grootste vervuilers ter wereld, met meer uitstoot dan hele landen. Stel je voor wat een oorlog tegen Iran zal betekenen voor het milieu. En wij maar aan de vleesvervangers.
Niets lijkt het perfide spel te kunnen stoppen. De publieke opinie is murw gemaakt door schuldbesef over de zg. welvaart die 'in 25 jaar' de wereld naar de afgrond zou hebben gebracht, terwijl de afgrond van een nieuwe wereldoorlog wordt voorbereid. (WK)

Wat verbindt het incident in de baai van Tonkin en bijvoorbeeld de voorstelling van het Flying Circus op 9/11, het presenteren van wat chemisch lekkers aan de Skripalletjes en het neerhalen van de MH17? Het waren alle vier opzetjes om een oorlog of op zijn minst een berg narigheid te ontketenen om geopolitieke redenen. Over die laatste valse vlag operatie is een nieuw uitgebreid overzicht verschenen en dat willen we u niet onthouden. Bij deze. Lees en laat de msm voortaan maar rechts liggen. Tenzij u van vendelzwaaien houdt. Stay tuned (JP).

Wie er ook nog in het poppenhuis van Pauw verscheen gisteravond (1)? Bij de verschijning van de gewezen D66-Eper was ie al weer lang en breed vergeten, maar de uitzending begon met Jelle van Buuren en het salafisme.

Eigenlijk had ik Pauw wel zo slim willen zien zijn dat ie Van Buuren een vraag gesteld had over wat er een uurtje daarvoor in die andere speeltuin was vertoond: het door de club van Jelle opparachuteren van klimaatbewegers tot ecoterroristen, in Nieuwsuur. Maar je krijgt op zo’n dag nu eenmaal niet alles dat je op je lijstje hebt staan: Dolle Maarten verdronk niet, en Grappenhuis en consorten wisten professioneel onder het gras te moffelen dat de KPN gehackt was.

Dat salafisme dus. Van Buuren vatte het nog eens geroutineerd samen. Ongeveer van: je hebt mensen die in een opperwezen geloven, een raar boek daarover lezen, hun baard laten staan, geen boodschap hebben aan onze democratie en die vervolgens in staat zouden kunnen zijn om een kalashnikov ter hand te nemen en op het strand van Scheveningen wat ruimte te maken.

Inderdaad, denk ik dan volautomatisch. Vanuit mijn donkere want gereformeerde achtergrond. Je hebt de SGP en vroeger had je het GPV en de RPF (2). En bij de katholieken heb je ook gasten die op bevel van meneer pastoor alles doen wat Jelle zou laten. En vraag Marco Kroon eens naar zijn diepste beweegreden om in verre landen de trekker van zijn nikov over te halen, ik vermoed dat je dan uitkomt bij zijn avonturen vroeger als misdienaar, wanneer priester moest worden aangekleed.

Van dat soort vragen had ik aan Jelle gesteld. Zo van, wat onderscheidt terrorisme van aanmonstering in een legertje ongeregeld dat Bagdad of Teheran of Kinshasa gaat veroveren? Of: wat onderscheidt het salafisme van pakembeet de bevrijdingstheologie uit de jaren zeventig? Ik wil niet claimen dat ik dat weet. Jelle van Buuren wel?

Daar ben ik benieuwd naar. Hierbij een uitnodiging aan de terrorismedeskundige om mij en andere geinteresseerde lezers uit te leggen waarin salafisme -als radicale politieke beweging- zich onderscheidt van de linkse beweging van veertig jaar terug.

En waar was onze Jelle zelf in die tijd? Wie weet heeft JvB een heel spannend, heel persoonlijk verhaal voor ons in petto…

(JoopFinland)

(1) Zie Krijg nou de takken (004) van daarnet
(2) Als ik me niet bedrieg was die gast die het een paar jaar geleden op de koninklijke familie in Apeldoorn had voorzien ook van orthodox-protestantse komaf

Een extra snuifje couleur locale is nooit weg. Het pand aan de Amsterdamse Herengracht waar Carlin Communications kantoor hield en volgens onze “Toni” werd afgelegd door de Telecowboys behoorde tot de stenenportefullie van ome Jaap Kroonenberg (rip). Een avontuurlijk ondernemer (rip), die graag graantjes of nog liever hele schoven meepikte (1). De technische ruimte die CC nodig had om haar hijgende boodschappen uit te dragen bevond zich overigens in 010. Conform de eisen van de PTT in de naaste omgeving van een “geheime” telefooncentrale, die tevens voor militaire doeleinden in gebruik was. Je kon erop wachten. Ook die technische ruimte van CC werd volgens allesweter Toni afgelegd cq. gesaboteerd door de concurrentie. En daar pikken we de eerder aangehaalde ontboezemingen weer op. Kwoot. Komt ie:

“Op een gegeven moment werd ik 'snachts door Toni weer uit mijn nachtrust gehaald met de mededeling dat ik direct met hem naar Rotterdam moest rijden in verband met sabotage van de apparatuur die in het pand van Carlin was geplaatst. En inderdaad, enkele interactieve lijnen waren afgekoppeld. Onderzoek daarnaar leverde niets op.

Na het ontdekken van de vermeende afluisterapparatuur waren alweer een paar dagen verstreken toen ik erachter kwam dat de gedaanteverwisselingen van Toni het gevolg waren van het snuiven van lijntjes coke. Precies datgene waarvan hij verschillende advocaten beschuldigde. Daar ik zelf eigenlijk een beetje de weg kwijt was vanwege het bijna niet slapen en de drukke werkzaamheden ging ik mij toch wat minder comfortabel voelen. Iets in mij zei dat er iets goed mis was en omdat ik nattigheid voelde had ik mijn vriendin geïnstrueerd stand-by te blijven en zonodig na een telefoontje van mij naar de politie te gaan. Ik wist niet wat er ging gebeuren, maar besefte wel dat mensen die verslaafd zijn aan harddrugs onbetrouwbaar en zeer gevaarlijk kunnen zijn. In de auto op weg naar Rotterdam werd dat nog duidelijker. Toni vertelde mij, dat ik de apparatuur van Carlin weg moest halen als onderpand voor de nog openstaande facturen. Ik ging daartegen in verweer omdat ik vond dat ik dan een strafbaar feit zou plegen en dat het geen oplossing zou opleveren. Het moment daarop trok hij een pistool en zette die tegen mijn hoofd met de mededeling dat het voor mijn eigen bestwil was en dat ik wel wat dankbaarder mocht zijn voor zijn hulp. Ik dacht dat mijn laatste uur geslagen had en reed braaf met van adreline trillende benen naar de Waalhaven in Rotterdam. Hij instrueerde mij wat ik moest doen. Onder andere de apparatuur los trekken en in mijn auto laden. Die klus moest ik alleen klaren. Hij zou een taxi nemen naar een voor mij onbekende bestemming. Van daaruit zou hij mij bellen en uitleggen waar ik de apparatuur moest afleveren. Hij stond erop dat ik het nog aanwezige personeel vooraf naar huis zou sturen, zodat er niemand getuige kon zijn van mijn actie. Doordat ik zelf totaal in de war was kreeg ik het gevoel dat de apparatuur misschien van een boobytrap was voorzien of dat er in het pand een ander gevaar voor mij op de loer lag (een verdwaald stukje lood) op het moment dat ik daar alleen aanwezig zou zijn.

Nadat ik hem bij een taxistandplaats had afgezet reed ik naar een telefooncel en belde mijn vriendin met het verzoek zo snel mogelijk naar het politiebureau te gaan, omdat de vriendin van Toni nog bij mij in huis verbleef en uiteraard ook niet meer te vertrouwen was (2). Ik ben daarop gelijk naar het politiebureau aan de Waalhaven gereden, maar daar rolden ze over de vloer van het lachen. Bij een ander bureau ging de recherche vervolgens wel serieus in op mijn verhaal. Mijn vriendin in Lelystad had overigens dezelfde ervaring als ik aan de Waalhaven. Ze dachten dat we een James Bondverhaal ophingen.

In tegenstelling tot wat hij mij had verteld was Toni intussen naar mijn huis teruggekerd en hoorde van de buurman, dat die mijn vriendin naar het politiebureau had gebracht. Hij is toen samen met zijn vriendin gevlucht in een door mij geleaste auto die nog bij mij voor de deur stond. Ik heb meteen aangifte gedaan. Twee dagen later werd de auto teruggevonden in Den Haag. Na elders overnacht te hebben ben ik de volgende dag naar mijn woning teruggekeerd en vond daar kleding, afluisterappartuur en een Surinaams paspoort op naam van Charles Cecil Wong. De kleding werd twee dagen later na bemiddeling van de buren opgehaald door Charly's vriendin. De rest heb ik overgedragen aan de politie, die volgens mij verder geen enkele moeite heeft gedaan om Charly aan te houden voor verhoor. Zelfs niet nadat ik melding had gemaakt van dreigtelefoontjes”.

Ach ja, de een hijgt, de ander dreigt. Maar je kan als recherchesmurf in Lelystad niet plompverloren overal maar achteraan gaan rennen. Er zijn grenzen. In januari 1994 werd Wong stevig overleden aangetroffen in een natuurpark in ... Lelystad (3). Doodgeschoten. En nee, dat had niets te maken met faunabeheer. Stay tuned (JP).

(1) Zie daarvoor de roemrijke artikelenserie Octopussy. Gezellig detail: ook het pand waarin de Telecowboys hun kamp hadden opgeslagen behoorde tot de bezittingen van de voormalige textielhandelaar.
(2) Al was het alleen maar omdat ze een dochter was van een hoge BVD-mieter.
(3) Zie voor Charlie ondermeer aflevering 5 van de serie “Beursfraude”. Verder zou hij ook betrokken zijn geweest bij het echec van de Britannia Gazelle. Een schip met een geurende Marokkaanse lading die door Britse douanesmurfen op de Noordzee werd geënterd. Extra vermeldenswaard vonden wij indertijd de aanwezigheid aan boord van Laurens Frans Dirk Pels Rijcken, de zoon van de Rijksadvocaat (Zie de serie “Schimmen achter Pim”).

Ze scheidt ermee uit. Marietje Schaake. Ze heeft voor D(ummies) '66 tien jaar in de Brusselse landdag gezeten en nou is ze het zat. Ze legde dat een paar dagen geleden een beetje uit aan twee journalistieke lichten van de NRC. De “kwaliteitskrant” uit de verzameling dagvodden van de Belgische baron Piet van Waeyenberge cs. (1). En gisteravond laat verscheen Marietje live in de jolige babbelbox van Jeroen Pauw om haar relaas over het seksisme en machtsmisbruik in de hoofdstad van het Vierde Rijk dunnetjes over te doen. Voor ze naar Amerika verhuist, waar dat verschijnsel zich niet of nauwelijks voordoet. Nou kan het aan ons liggen, maar nu de opportunity knockte waarom haar dan niet even een paar vraagjes uit de losse pols stellen over een affaire in het land van de man die zelfs zijn tengels niet af kon houden van de Britse koningin? Een affaire ook waarvan we nog steeds niet weten hoe die nou precies in elkaar zat en waarin Marietje een leuk rolletje vervulde, dat toentertijd nauwelijks aandacht kreeg in de Nederlandse makreelverpakking van Chris van Thillo en ome Piet (2). Gemiste kans? You bet. Stay tuned (JP).

(1) Mocht u iets meer willen weten van ome Piet en zijn famielje bestijg voorzichtig onze zoekmachine en val vervolgens aub niet over een paar spellingsfoutjes. Wij zijn ook maar mensen.
(2) Mocht u nieuwsgierig zijn naar dat intrigerende rolletje van Marietje zie onze serie “Cold Turkey”.

Het ligt niet in de aard van uw verslaggever afkomst geslacht of sexule voorkeur tegen iemand te gebruiken, maar als het politieke implicaties heeft moet deze privacy wijken. Na allerlei aanwijzingen (ondermeer besproken in een lezersreactie) beginnnen er zoveel 'merkwaardige connecties' tussen de na een incident in juli ontslagen 'speciale adviseur/veiligheidsman' Alexandre Benalla en president Macron op te duiken dat een homoseksuele relatie meer dan waarschijnlijk is. Het weekblad 'Le Canard Enchaine' (satirisch maar o zo serieus) onthulde een brief/mailwisseling tussen Benalla en Macron na diens val met 'hoe is het toch met je' en andere belangstellende erotiserende woorden. Als je het mij vraagt gebruikte 'Jupiter' (de bijnaam van Macron in de Franse pers) zijn 'persoonlijke veiligheidschef' als schandknaap. Plaats een lauwerkrans om Emmanuel's hoofd en u ziet Nero.
Nu is dat ook bijna onontkoombaar. Naar een bordeel kan de arme niet voor wat hij bij Brigitte niet krijgt. Amsterdamse stoephoeren vertelden mijn zus over de bekende figuren (politici van naam en faam en dan hebben we het echt niet over zo'n lage als Rob Oudkerk, echt hoog) die van hun diensten gebruik maakten. Als je een muurtje laat stucken huur je ook een specialist in. 
Deze Benalla reisde met twee (!) diplomatieke paspoorten naar Israël, door Afrika en waar niet heen. Het zou interessant zijn diens reisschema met dat van zijn vermeende amoureuze connectie te vergelijken.
De strijd van gele vestjes luwt niet. Wat ze ook beweren. Isabel Adjani steunt hen. Dat is de Marianne die ze nodig hebben. Van Algerijnse origine en wat is ze mooi. Wat er in Parijs minder was was er meer in de provincie. De mensen die op de barricades bij de rond-points bivakkeerden DE HELE FEESTDAGEN DOOR! Voorzien van alles wat hun hartje begeerde dankzij de enorme solidariteit.
Macron heeft na zijn half-zachte nieuwjaarsspeech die met gehoon werd ontvangen een brief aangekondigd 'die iedereen moet lezen'. Hij zal, in navolging van Louis XV die als 'burger Louis Capet' onder de guillotine werd gelegd, 'in de schoolklassen, op de bedrijven en op de departementen, overal worden voorgelezen'. Daarna mogen de ervoor uitgekozenen erover praten.
Maar niemand zal luisteren. (WK)

1 reacties

De olieprijs is gestegen na de dreigende woorden van de Donald aan het adres van Teheran volgend op het neerschieten van een drone boven de Perzische Golf. Wakker Nederland zal het doorberekend krijgen aan de pomp. Verder houdt het kikkerlandje zich bezig met de hittegolf, doof voor de dreiging die boven de wereld hangt.
In een vorige aflevering stelde ik dat het presidentschap van de VS de meest overschatte functie ter wereld is. Toch is het Trump die beslist over leven en dood. Hij danst met de duivel Deep State en vecht voor zijn overleven. In het geweld van deze internationale crisis werd hij geconfronteerd met de beschuldiging van verkrachting in een warenhuis door een voormalige schoonheidskoningin. Het moment van deze beschuldiging zou toevallig zijn. De boodschap aan Trump is duidelijk: we hebben je bij de ballen en als je niet doet wat wij (Deep State) willen ga je aan het einde van je presidentschap de gevangenis in. Het betrokken model dat nu haar memoires publiceert ging met Trump lingerie uitzoeken. Het arme wicht (ze was toen al weer 50) beweert dat de inmiddels president zijn lul uit zijn broek haalde in het pashokje en haar penetreerde, hoever herinnert ze zich niet meer. Aangifte heeft ze nooit gedaan. Ze bewaarde het voor haar memoires.
Ik moet de lezer excuus vragen voor deze expliciete omschrijvingen die ze niet van me gewend zijn, maar het was nodig om de omstandigheden waaronder dit plaats gevonden zou hebben te duiden. Uiteraard was de uitgave van deze autobiografie al tijden voorbereid. De gebeurtenissen zoals beschreven moeten al veel langer bekend zijn bij een groeiend aantal personen naarmate de verschijningsdatum van het boek naderde.
Over de houding van Trump ('grab them by the pussy') kan ik kort zijn: walgelijk. Maar zakenlui en bestuurders hebben nu eenmaal andere mores dan u of ik. Wie denkt dat 'MeToo' daar een einde aan maakt droomt. Het is een klassegegeven, zoals de landheren vroeger het recht op ontmaagding van de dochters van hun pachters bezaten. Denk aan onze Prins Bernhard.
Maar terug naar de oorlogsdreiging die aan de bevolking van dit land voorbijgaat. Van veiligheidsadviseur Bolton en minister Pompeo van Defensie is bekend dat ze voor oorlog zijn. Trump doet tegenstrijdige uitspraken. Tot nu is hij er in geslaagd zijn electoraat te geven waarvoor ze hem hebben gekozen: geen oorlogen meer. Maar de druk op de Donald om aan de wensen van Deep State te voldoen is immens. 'Dan laten we je in leven en hoef je in 2021 niet de gevangenis in', zullen ze hem voorhouden. Misschien gelooft hij hen. In zijn ivoren toren het Witte Huis is hij geïsoleerd geraakt van zijn beoogde medewerkers. Generaal Flynn had zijn veiligheidsadviseur moeten worden. Hij werd aangeklaagd in het kader van Russiagate, net als Roger Stone die in zijn verdediging  aan de 'inbraak in de computers van de Democratische Partij' een nieuwe dimensie heeft toegevoegd: de FBI baseerde zich op een onaf onderzoek van een firma die door de Democraten zelf was ingehuurd.
Misschien denkt Trump dat hij met zijn herverkiezing in 2020 zich nog kan redden. We zullen het binnenkort weten. Oorlog of vrede. (WK)

Een goeie raad om mee te beginnen. Als er nou toch een film moet komen over het hijgseximperium van de gebroeders Skene, de Van Lanschotjes etcetera aan de hand van het boek “06-cowboys”, voeg dan de ontboezemingen van een concurrent aan het script toe. Om al dat gehijg nog meer cachet te geven. Gaat om de Nederlandse dochter van de Amerikaanse mafia-outfit Carlin Communications, die eind jaren tachtig en begin negentig van de vorige eeuw actief was en door de Telecowboys slinks de bietenberg werd opgejaagd. Geassisteerd door een paar bekende sidekicks uit de Demmink-sage. We laten het Nederlandse baasje van CC in deze litteraire bijdrage even flink uithijgen. Allereerst over een feestje, dat een roerige interne periode binnen het bedrijf afsloot waarin de winsten zwaar op de tocht hadden gestaan. Kwootje. Komt ie:

“In september 1988 kregen we bezoek van de eigenaar en directeur van Carlin Communications, de Amerikaan Carl Ruderman. Deze werd op een party onthaald in de Kersentuin [onderdeel van de Bilderberghotels in Amsterdam,red.], die mede was georganiseerd door het advocatenkantoor Salomonson & Hammerstein. Het leek wel of het een onthaal van een koninklijke gast betrof, want het advocatenpaar gedroeg zich de hele avond als “koninklijke” narren. En een van de gasten, Rob Dresselhuis, kon het uitstekend vinden met deze “narren”. In mijn eerste ontmoeting met Carl Ruderman, die later een rat bleek te zijn geweest die uit de riolen van de Bronx was gekropen en zich had opgewerkt als de belangrijkste man in de pornomedia en het hoofd van de Joodse mafia, kwam ik overeen dat de banden nog verder werden aangehaald en dat Oscar Hammerstein snel het contract zou produceren”.

Met de kennis van nu verwondert dat historische feestje en vooral de aanwezigheid van de narrige participanten ons uiteraard helemaal niks. Maar het vormt de opmaat toch nog meer leuke dingen voor de mensen. We gooien er nog maar eens een kwootje tegenaan. Komt ie:

“In januari 1989 werd ik opgebeld door een kennis vanuit Los Angeles. Richard Dubois, de producer van de Dolly Dots. Rob was een collega die ik had ontmoet in verband met mijn werkzaamheden als platenproducer toen hij samen met Rob Dresselhuis, Jean Pierre Burdorf en Peter van Asten vennoot was van 4-Tune. Hij belde mij met het verzoek onderdak te verlenen aan een vriend van hem die zonder geld zat en en zijn huis was kwijtgeraakt. Ik had in mijn eenvoudige huurwoning in Lelystad nog een kamer over en stemde erin toe om deze man te helpen. Een dag later diende hij zich al aan. In gezelschap van een vriendin. Naar later duidelijk werd, een dochter van een hoge BVD-ambtenaar [gewoon doorademen, red.]. Dat was uiteraard niet conform de afspraken, maar je kan op zo'n moment moeilijk iemand buiten laten staan en uiteindelijk zou het maar voor een nacht zijn. Hij stelde zich voor als Toni en kwam niet direct over als een zware crimineel die hij in een latere fase bleek te zijn. De volgende dag vroeg hij mij of hij nog een dag langer mocht blijven logeren. Ik stemde daarin toe en toen kwam er een voor mij eigenaardig gesprek op gang. Hij vertelde mij dat hij wist dat ik voor Carlin Communications werkte en waarschuwde voor het financiële gevaar dat ik liep bij mijn werkzaamheden voor dat bedrijf. Hij zou het een en ander voor mij uitzoeken. Als dank voor de tijdelijke huisvesting”.

Een kind kan de was doen. “Toni” was een infiltrant. Mogelijk ook voor eigen rekening. En langzaam werd de druk op de mantelzorger uit Lelystad opgevoerd. Kwootje. Komt ie weer:

“Op een gegeven moment sloeg die Toni totaal door en vertelde mij feiten die in mijn privésfeer lagen en die ik in pricipe alleen zelf kon weten. Hij wist gelukkig nog net niet te vertellen wat de pincode van mijn Gold Card was. Mijn vraag aan hem was natuurlijk hoe hij aan deze informatie kwam. Hij antwoordde dat ik dat maar beter niet kon weten, omdat die kennis mijn leven in gevaar zou brengen. Het enige wat hij in dit verband wilde zeggen was dat bepaalde personen die nauw bij het Koningshuis waren betrokken de touwtjes in handen hadden en zich alle denkbare informatie konden verschaffen. Al moest die bij de CRI of de BVD vandaan komen (1). Ik dacht op dat moment aan mijn eigen bescheiden kwaliteiten en mijn dito salaris van 5000 gulden netto per maand met werkdagen van meer dan 12 uur. Waarom zouden de instanties die Toni noemde gegevens over mij hebben verzameld? Hij wilde mij nog verder helpen en bood mij aan de volgende dag naar zijn advocaat te gaan. Mr. R. Funcke in Diemen. Aldus geschiedde. Die advocaat gaf mij de indruk op goede voet te staan met Toni en noemde hem zelfs ook zo. Uit ons gesprek bleek ondermeer dat hij er alles voor over had om Oscar Hammerstein onderuit te halen. Vanwege een affaire die Toni met Oscar zou hebben gehad. Ik kreeg nog geld van Carlin, achterstallig salaris, en Funcke drong erop aan dat ik beslag zou leggen bij Hammerstein. Dat weigerde ik, omdat die in mijn overtuiging alleen maar raadsman van Carlin was en dat ik met een dergelijke actie mijn positie zou ondermijnen. Zij vonden mijn weigering beiden niet zo prettig en de glimlach veranderde al snel in nors vertrokken gezichten. Funcke raapte de moed weer bijeen en zou een nieuwe taktiek bedenken om toch op een of andere manier mijn achterstallig salaris boven water te halen. Voor deze werkzaamheden wilde hij wel per kas een voorschot van 2000 gulden ontvangen, die ik ook direct na een bezoek aan mijn bank aan hem heb betaald”.

Daarna ontwikkelt zich in voornoemde ontboezemingen een wildwest-story, waarbij Toni eerst zijn weldoener er kond van doet dat diens operators snuiven als de schimmel van de bisschop van Myra (wat juist blijkt te zijn) en dat de Telecowboys een tap hebben geïnstalleerd op de apparatuur van CC in haar pand aan de Amsterdamse Herengracht. Om dat laatste te bewijzen had Toni technische spulletjes nodig ter waarde van 15.000 gulden. Die kwamen er en jawel, Toni “bewees” dat jongens van Skene cs. inderdaad de boel aflegden. Daarna ontstond een kettingreactie met een spectaculair einde van deze episode. Maar dat komt in de volgende aflevering aan de orde. Onder het motto voor 2019: “Je kan beter wat tegoed hebben”. Stay tuned (JP).

(1) Vgl. onze revelaties over die sinistere organisatie in de briljante artikelenserie “Het schaduwcommando van de prins”, waartoe ondermeer CIA-agent Carl Armfelt, prins Bernhard's oude gabber Hans Teengs Gerritsen, BVD-topper Cees van den Heuvel en bankier Bib van Lanschot behoorden. Voor de connectie met de handel in ondeugende middelen verwijzen wij met gepaste bescheidenheid bijvoorbeeld naar het artikeltje “Bende” waarin naast de heer Zu Lippe Biesterfeld ook een rakker als Henk Rommie figureert.

Niks verbaast ons meer. Een van de namen die in de Dubai Papers omhoog bubbelt is die van de Britse bef David Mills. Daarover hebben wij in het verleden in verband met zijn geheime werkzaamheden voor Bunga Bunga-liefhebber Berlusconi al het nodige op de stoeprand gezet. Onder andere in de serie “Fraude en Corruptie”. What's new? Stay tuned (JP).

Wordt U nog wel es gebeld? Ik bedoel: neemt U de telefoon nog wel es op als die overgaat? Het gemak met die telefoonapparaten van tegenwoordig is dat je meteen kunt zien wie er belt. Dus ik neem maar hoogst zelden meer op. Want meestal gaat het om een priveenummer. Dat is dan dus van iemand die zijn eigen privee beschermt en dat van jou aan zijn of haar laars lapt. Iemand die iets wil verkopen, kortom. Een krant, een seniorenpas, een dienst in het algemeen.

Afgelopen donderdag was het weer zo ver. Privee belde, op een tijdstip waarop het meestal het Braboblad of de vriendenloterij is die behoefte heeft aan een babbel. Ze sturen wel een email, dacht ik en dat was terecht gedacht. Vrijdagmiddag lag dit in de postbus:

 Van de politie hebben wij vernomen dat u onlangs betrokken bent geraakt bij een ingrijpende gebeurtenis. Helaas konden wij u telefonisch niet bereiken. Het kan ook zo zijn, dat wij niet over uw (juiste) telefoonnummer beschikken. In deze e-mail leest u wat Slachtofferhulp Nederland voor u kan betekenen en hoe u ons kunt bereiken.

Volgde nog een hele bijsluiter over wat  er voor een Slachtoffer wel of niet gedaan wordt, maar daarna gelukkig ook een naam van de afzender. Ik had de eer om met Elke Oosterman van doen te hebben. Welaan, ik had zo aan het eind van weer een jaar positief nieuws voor Elke. Leest U maar even mee:

Hallo Elke,

U beschikt over mijn juiste telefoonnummer in Nederland.

De zaak loopt sinds 2015. Dat wist ik trouwens niet. Ik dacht destijds dat ik juridische gevolgen had afgewend door een zogenaamde vaststellingsovereenkomst met de advocaat van de andere partij af te sluiten.

Maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Eenentwintig september jongstleden vroeg ik aan rechercheur Petra Vriens van Politie Midden Nederland waar ik meer informatie over de zaak zou kunnen krijgen. Zij stuurde mij het volgende antwoord:

'U kunt informatie inwinnen bij het slachtofferloket. Het telefoonnummer kunt op internet vinden en u kunt informatie bevragen onder parketnummer 16...... Ik weet niet in hoeverre zij u informatie mogen verstrekken maar dat kunnen zij u vertellen'..

Nu maar hopen dat ik het voor Elke niet te moeilijk heb gemaakt. Zou zomaar kunnen, want onder zijn of haar mailtje stond de volgende zinsnede die rechtstreeks uit een stripverhaal van Marten Toonder zou kunnen zijn gevallen:

Het is niet toegestaan (delen van) dit bericht te gebruiken voor een ander doel dan waar het voor bedoeld is

(JoopFinland)