Door Jan Portein.

Tijd voor een reisje in de tijd. Aanleiding? Dit recente artikel over Frank Zweegers, hoofd stenenstapels van de firma Breevast en steevast te vinden in het kleurrijke meloenairslijssie van Quote. Geen woord over het geurige gevalletje corruptie dat in aflevering 3 van deze serie voorbijhobbelde. Maar je kan niet alles hebben. Goed, nu terug naar 1990. 12 april van dat jaar. In het Haagse Hotel des Indes heeft de fameuze kunstmusketier Michel van Rijn een afspraak met Robert de Haze Winkelman. Op dat moment in diens woelige bestaan Statenlid van Zuid-Holland voor de VVD [what else? Red.] en directeur van de Vereniging van Effectenbezitters. Onderwerp van gesprek: de aankoop van kunst ten behoeve van Frank Zweegers. Een goeie kennis van Robert, met wie hij op korte termijn toevallig een reisje zou maken naar de Kaaimaneilanden. Pas veel later zou de naam van Frankie's postbusvennootschap High Ten Limited opduiken, die daar tussen de kaaimannen stond geregistreerd. Net als zijn luxe jacht Unicorn. Maar dit terzijde. Het bedrag waarmee Van Rijn in eerste instantie de markt op kon voor Frankieboy was 250.000 dollar. Over te maken naar welke bank dan ook op deze aardkloot. Bij verkoop zou de winst fifty fifty worden verdeeld na aftrek van kosten. Oh en dan was er nog wat. Kon Michel wat zogenaamde familieschilderijen van Frank verpatsen ... op papier?
Oeps. Robertje de Haze Winkelman, tegenswoordig weer een prominent lid van Baudet's duiventil en RvC-lid van investeringsvehikel Value8, liet ineens zien waar de sleutel van de wasserette hing. Zijn gewiekste, in vele kunsten thuis zijnde gesprekspartner zag schone mogelijkheden en maakte een afspraak voor de week daarop in Buenos Aires. Robertje blij. Er was trouwens nog iets dat besproken moest worden, maar dat liet Robert liever aan Frank zelf over. Wat dat was vindt u terug in de volgende aflevering. Stay tuned.

Sekte versus sekte...

In een tijd dat collectieve gezelligheid en commercie weer hoogtij viert, is het haast onvermijdelijk dat je je aandacht richt op het feit, dat er weinig verschil bestaat tussen 't seculier en religieus sektarisme. Sektes vereenzelvigen we automatisch met religieuze bewegingen en religieuze conflicten, einde-der-dagen sektes, de Jehova etc.
Wie de Brexit heeft gevolgd kan niet aan de indruk ontkomen, dat hier sprake is van een collectieve waan. Er werd en wordt constant gelogen over de voordelen van een Brexit. Op een wijze waarop ieder nuchter weldenkend mens, verbaasd en soms verbijsterd en geërgerd zichzelf afvraagt, ‘wie gelooft dergelijke leugenachtige onzin en valse beloftes over grotere rijkdom en welstand na de Brexit..?!’ De belofte om de rechten van werknemers te verstevigen na de Brexit is na de verkiezingen al nuchter weggeschrapt uit de nieuwste Brexit-wet!
Boris, de meester der leugens en overdrijvingen, een andere beschrijving is een maat te klein. Verkondigt leugen op leugen, en als een journalist aan een analist vraagt, “daar kan die toch niet mee wegkomen, dat is toch onverantwoordelijk?” antwoordde de gemiddelde Engelse politieke en economische analist, “ach dat hebben we nu achter de rug, laten we de Brexit regelen.”
Misschien is dat in Engeland normaal, maar in ons nuchtere landje, mag je je plunje inpakken en opdonderen, als een politicus het aantal politieke doodzonden pleegt die Boris heeft begaan!
Wat is een kenmerk van een religieuze sekte en zijn leider? Juist dat, dat die wegkomen met aperte leugens en onwaarheden, en aanhangers daar altijd wel een excuus voor bedenken.
Seculier sektarisme maakt gebruik van beproefde PR en reclame strategieën en vijandbeelden.
Religieus sektarisme maakt evenzo gebruik van dezelfde methoden, alleen heet het dan spirituele- strategieën en -vijandbeelden, die overigens ook dankbaar gebruik maken van PR en reclame.
Wie denkt dat alleen einde der dagen sektes eindigen in geweld, moord en doodslagen, collectieve depressie of zelfmoord, vergist zich. Wie de geschiedenis beschouwt, niet slechts als opsomming van feiten en gebeurtenissen, maar als een mentaliteits geschiedenis waaruit duidelijk wordt waarom misstanden plaatsvonden en conflicten gevolg waren van macht en hebzucht, ontdekt dat de gangbare traditionele opvatting dat Duitsland verantwoordelijk was voor beide wererld oorlogen, niet meer geldt, dat zelfs moderne Britse historici openlijk bekennen dat gezien de functie en rol van het British Empire als de sterkste economische en militaire rol ter wereld, Engeland wel het keizerlijke Duitsland had moeten bevechten als opkomende koloniale macht..!
Niet-Britse historici schetsen een heel nuchter beeld, Engeland en Frankrijk wilden niet dat Duitsland een koloniale grootmacht werd, en sloten daarom een verbond met Rusland. Ergo de koloniale machts-aanspraken van Engeland, Frankrijk en tsaristische Rusland leidde tot de Eerste Wereld Oorlog, gevolg een collectieve waan die miljoenen het leven heeft gekost. Sinds begin van de deze nieuwe eeuw hoor je dezelfde retoriek in Amerika als in Engeland voor de WOI. Rusland en China zijn een gevaar voor de Vrede, en wij moeten nummer één blijven op militair en economisch gebied. De zogenoemde Spectrum-doctrine die onder Obama is goedgekeurd en de militairen het hoogste defensie budget ter wereld voor tien jaar garandeert, heeft één doel dat Amerika altijd nummer één blijft. Hier haalt het hoogstens de kritische pers, maar ‘the coming war on China’ is niet een fata morgana van een bureau dagdromer, maar net als die Britse historici beaamen Amerikaanse analisten en specialisten dat die onvermijdelijk is, wil Amerika zijn voortrekkersrol behouden, China mag nooit en te nimmer nummer één worden. Zie The Coming War on China, dat de spectrum doctrine ook Europa beschouwd als conflict zone tussen Amerika en Rusland.
Ach, het mag geen naam hebben, volgens deze Spectrum-doctrine denkt men een beperkte atoom oorlog in Europa te kunnen voeren en te winnen. Ach, en wij arme onschuldige lammeren, moeten het allemaal braaf over ons heen laten komen, die stompzinnige koude oorlog retoriek en leugens. We moeten als brave onnadenkende kalveren voor de slacht, instemmen met dat Rusland en China de grootste vijanden zijn die er bestaan, en zeker niet onze nuchtere aandacht vestigen op de sociale disharmonie en sociaal-economische chaos en strijd in de straten van Amerika.
Die dagelijkse schiet incidenten, ach, slechts gefrustreeerde ontslagen werknemers die hun frustratie uitleven met geweer en pistool; de Sandy Hook massamoord op peuters, een dankbaar onderwerp voor ultra-rechtse samenzwerings-theorie aanhangers, en Trump-stemmers.
Maar ja, Trump zelf twitterde niet zo lang geleden dat hij veel gemeen had met de verlosser, de koning der koningen (zie hier), is dat een teken van gezond verstand of een sektarische uitspraak?

Het was dag, het was nacht, een zoveelste dag vol van ergerlijke onzin...

Zou ie op Terschelling zitten? Koning Juan Carlos. Op aanraden van Mark en Jort. Niemand die het weet. Nou ja, niemand. Zijn koninklijke familie zal wel weten waar die schuinsmarcheerder uithangt. Via de militaire adjudant die met hem mee is. En al dat gedoe alleen maar omdat een ouwe vlam zonodig even moest uitpakken (zie de meesterlijke afleveringen 40 en 44 van de serie Royalty). Er heerst veel heisa over in Spanje en hier en daar roept eens iemand Viva la República. Net als hier. Maar zolang onze heffe des volks al in code rood terechtkomt als een Argentijns dagvod onze kroonprinses een dikkerdje noemt en een bejaarde coronist naar aanleiding daarvan uitbarst in het onvergetelijke lied “Meisje doe toch niet zo gek, dikkerdjes zijn ook in trek (bis)” zal er hier geen revolutie uitbreken. En in Spanje ook niet. Wat er ook verder binnen de respectievelijke koninklijke famieljes wordt uitgevreten. Maar Peter van Haperen, onze historicus in buitengewone dienst, vindt de vlucht van Juan Carlos desondanks toch een prima gelegenheid om diens voormalige Nederlandse vriend en grote voorbeeld Bernhard nog eens voor de koplampen te trekken. Zalig. Pilsje erbij en genieten maar (JP).

Willem Alexander: het duistere verleden en de excuses (4)

door Peter van Haperen

Het wordt onze koning nu extra gemakkelijk gemaakt om zijn excuses te maken over het gedrag van opa Bernhard van Lippe etc. Bernhard blijkt niet de enige koninklijke schuinsmarcheerder. Ook de Spaanse koning Juan Carlos, naar eigen zeggen een zeer goede vriend van moeder Beatrix, kan er wat van. Hij raakte in opspraak na het aannemen van steekpenningen, het bestijgen van vele maîtresses en het omleggen van bedreigde dieren. Net als onze prins had Juan Carlos er moeite mee om zijn koninklijke genotsknuppel binnenboord te houden en kloppen er regelmatig onwettige kinderen aan de deur.

Volgens Centro Nacional de Inteligencia (CNI), de Spaanse geheime dienst, had Juan Carlos meer dan vijfduizend vriendinnen. Dat zal wel iets genuanceerder liggen, maar het mag duidelijk zijn dat die Spaanse oude snoeper hem niet met pissen alleen heeft versleten. Zijn zoon, koning Felipe, neemt duidelijk afstand van zijn vader en met reden. Het wachten is nu op de excuses van onze koning Willem Alexander over het gedrag van opa Bernhard, die door Juan Carlos gezien werd beschouwd als een voorbeeld van hoe je ongestraft steekpenningen kan aannemen en (liefst) jonge vrouwen verleidt en bezwangert.

Ja, Juan Carlos onderhield nauwe banden met ons koningshuis. Hij nam regelmatig deel aan jachtpartijen op het Kroondomein van paleis Het Loo, waar zijn belangstelling gewekt werd voor het jagen op groot wild en het grote geld. Net als zijn idool Bernhard ging hij graag op safari voor de jacht op bedreigde dieren, ondanks, net als Bernhard, zijn (ere) voorzitterschap van het Wereld Natuur Fonds. Nu is de koning op de vlucht met het restant van de meer dan honderd miljoen aan corruptiegeld, waarvan 65 miljoen naar zijn minnares Corinna zu Sayn-Wittgenstein ging. Dat is nog eens een ander bedrag dan die paar miljoen die onze koninklijke oplichter Bernhard van o.a. Lockheed wist binnen te halen. Een paar miljoen maar en hoeveel daarvan kreeg Héléne Grinda, de Franse maîtresse van Bernhard?

Over de vraag of prins Bernhard zich moest bedruipen met een paar miljoen aan corruptiegeld bestaan nogal wat twijfels. Deze notoire oplichter en schuinsmarcheerder, die tot hoge leeftijd nog steeds niet van de jonge meisjes binnen en buiten het paleis af kon blijven, wist overal een slaatje uit te slaan. Een kleine bloemlezing.

Relaties en/of affaires met:
Lucca Fritze en Hélène van Leeuwen Boomkamp; Lady Ann Orr Lewis, bij wie Bernhard twee zonen verwekte, geboren in 1942 en 1943; Martha Huysmans, dochter van Kamiel Huysmans, een Belgische politicus; de Deense Inga Arvard; Cecile Dreesmann; Lady Penelope; Hélène Grinda, bij wie hij een dochter verwekte; de dochter van Wernher von Braun bij wie hij ook een dochter verwekte; Alicia Webber-Debielefeld-Borden, bij wie hij ook al een dochter verwekte. We noemen alleen de bekende vriendinnen en minnaressen. Het werkelijke aantal zou de prestatie van Juan Carlos doen verbleken.

Dubieuze zakendeals of erger:
Prins Bernhard en zijn stafleden waren in 1950 betrokken bij een complot tegen de nieuwe Indonesische regering van Soekarno met als doel om onderkoning te worden. Hij wist daarbij een kapitaal te verdienen via wapenleveranties.

In 1953 wist Bernhard 10% te bedingen van de 30 miljoen aan het Argentijnse echtpaar Juan en Evita Péron betaalde smeergeld.

In 1963 wist Bernhard (onterecht) nog een miljoen D-mark als oorlogscompensatie te incasseren.

In 1970 lukte het Bernhard om miljoenen binnen te slepen met een ontwikkelingstraject in Tanzania waarbij de Nederlandse regering er met boter en suiker werd ingelegd.

De Lockheed affaire, met 1,1 miljoen smeergeld waarbij hij de schuilnaam Victor Baarn gebruikte.

De Northrop affaire, met 700.000 aan smeergeld van het zelfde laken een pak.

Corruptiegeld van David Rockefeller met wederom een miljoenenbedrag op regelmatige basis voor het oprichten en runnen van de Bilderberggroep en het binnenhalen van topfiguren uit de politiek en de zakenwereld.

In 1993 verkocht baron Thyssen-Bornemisza zijn kunstcollectie aan het koninkrijk Spanje voor de prijs van 350 miljoen dollar. Prins Bernhard en koning Juan Carlos bemiddelden hierin en wisten daar beiden 10 miljoen dollar aan corruptiegeld uit te slepen.

Uiteraard is dit alleen het topje van de ijsberg en dan laten we de diefstallen en handeltjes van de prins van net na de oorlog nog buiten beschouwing. Maar het zou een goed begin zijn voor onze koning om net als zijn Spaanse collega Felipe afstand te nemen van een crimineel familielid. Duidelijk mag zijn dat de Spaanse ex-koning met zijn 5000 vriendinnen en honderd miljoen smeergeld nog steeds een slap aftreksel is van onze eigen ex prins-gemaal, die van het echtbreken en het aannemen van corruptiegeld zijn levenstaak had gemaakt.

1 reacties

Dwarsverbanden leggen? Kan soms heel nuttig zijn. Al moet je oppassen niet in het groeiend koor van gesubsidieerde onderzoekjournalisten terecht te komen, dat bij het kukelen van de haan steevast uitbarst in “What's new Bellingcat, oohohohohoho. What's new Bellingcat, oohohohohohoooo”. Want voor je het weet denk je te kunnen bewijzen dat Putin himself de MH17 heeft neergehaald met een dartpijl. Goed, dit gezegd hebbende gaan we over tot het leggen van een dwarsverbandje. Gaat over Vistra. Een wereldwijd rondwiekende, veelkoppige draak in de financiële sector die wij in het verleden bij verschillende gemaskerde feestjes zijn tegengekomen. De eerste keer was in 2012 tijdens het laatste uurtje van het Terra Vitalis festijn (1). Eigenlijk in het voorbijgaan. Niet wetende wat voor een geweldige bitterbal aan onze neus voorbijging. Maar in 2015 waren we al wat alerter. Aanleiding was het feestgedruis rond de aankoop van een “mafiapand” aan de Amsterdamse Heerengracht. Via die story kwamen we achter de betrokkenheid van de draak bij de formidabele Spaanse Gürtelaffaire (2). En dat vormde in februari 2016 weer de opmaat voor het achterhalen van de connectie tussen Vistra en Mill Hill Investments. Een naar de pampa's riekend fonds waar ene Geertje van Estrik van de Vossenlaan in Zeist de scepter zwaaide (3). Ok, tot nu toe dus een walk down memory lane. Maar waar struikelden wij gisteren over bij het verder neuzen naar ins en outs van de Bulgaarse binaire opties-affaire rond de inmiddels van de straat gehaalde Israëliër Gal Barak, de eveneens in een eenvoudige staatsbedoening verblijvende Duitser Uwe Lenhoff en de voor zover wij weten nog in alle vrijheid rondsnorkelende Nederlanders Rudolph Booker en Dirk-Jan Bakker (4)? Op dit officiële Engelse document van 9 juni 2016. En jawel, Viestra. Pardon, Vistra. Althans, een Maltese koter van de draak, die rechtstreeks in verbinding staat met het Atrium aan de Amsterdamse Strawinskylaan. Verder wordt deze koter in Nederland ondersteund door de BV Sedico in Eemnes met aan het stuur ondermeer een mevrouw met een paar uiterst intrigerende achternamen: Carina Helsloot-Van Riemsdijk (5). Het ging om de vorming van een nieuw vehikel in de sfeer van binaire opties, gokken en gamen plus een naamsverandering. Van Sheltyco naar Veltyco. What's in a name. Maar Veltyco zou al snel daarna de onaangename aandacht trekken van de internationale gemeenschap van snuffelsmurfen wegens betrokkenheid bij het grootscheeps besodemieteren van meest kleine spaarders. En dat schijnt verboden te zijn. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 40 van de serie “Hoe fris is Terra Vitalis? ”.
(2) Zie Octopussy 550 en 552.
(3) Zie aflevering 43 van de serie “Kafka in Zeist”. Een serie waarin Geertje uitgroeide tot een wereldster, die naar verluidt zelfs de aandacht trok van VVD-minister van Bead & Breakfastzaken Stef Blok.
(4) Zie Octopussy 663 en 664.
(5) Carina grossiert in interessante directie- en bestuursfuncties, waaronder die van managing director B bij Gazprom Sakhalin Holdings BV Nederland.

De Britse regering onder Johnson had (en heeft) een paar lastige zaakjes te managen, brexit en de covid epidemie zijn daarvan de belangrijkste. In januari was het duidelijk dat covid een probleem ging worden, maar het duurde toch tot maart voordat zij met noodmaatregelen kwam om werkers in gezondheidszorg te beschermen. De regering opende een inschrijving om PPE in te kopen en stelde een budget van 15 miljard pond hiervoor beschikbaar. Typisch voor deze regering: pre kwalificatie criteria (zoals deskundige staf, x aantal jaren ervaring in de sector enz.) werden niet vereist. Tja, crisis zullen we maar denken, nood breekt wet.

De winnaars: PestFix, een bedrijf dat zich specialiseert in pest (ongedierte) bestrijding; Clandeboy, een bedrijf in de snoepgoedsector en Ayanda Capital, een beleggingsfonds uit een belastingparadijs (Mauritius). Verder was een verrassende winnaar Medical Supplies een bedrijf met 145 pond op de balans.

We zijn nu wat weken verder en wat blijkt. De door Ayanda geleverde maskers blijken grotendeels waardeloos, voldoen niet aan de gewone standaard. Hier en daar werd een wenkbrauw gefronst, met wat aandringen werd duidelijk dat die aanvraag van Ayanda niet direct was gedaan, maar door een tussenpersoon, Prospermill Ltd. Prospermill had volgens eigen zeggen de totale productie van een Chinees bedrijf, gespecialiseerd in PPE weten te bemachtigen. Knap gedaan, jochie.

Prosper sloot een deal met Ayanda onder andere omdat zij niet beschikte over een gevestigde bancaire infrastructuur. Oeps. Maar toch niet zo heel vreemd voor een bedrijf dat is opgericht in 2019, met een kapitaal van 100 pond. Achter Prospermill staan de heer en mevrouw Andrew Mills. Andrew is adviseur van de Board of Trade (onderdeel van het ministerie van internationale handel). Goh, corruptie of business as usual.

Zelfs als het onwaarschijnlijke zou gebeuren, een accoord tussen de vakbonden en de regering Macron voor de kerst, betekent dit niet dat het volksprotest in Frankrijk voorbij zal zijn. De eisen van de Gilets Jaunes, als RIC, de ADP (de luchthavens van Parijs die Macron aan bevriende beleggers wil verkopen, het loterijwezen dat de regering wil privatiseren etc., die blijven bestaan), zij hebben een jaar lang iedere week gedemonstreerd en zijn het smeermiddel gebleken in het samenbrengen van het verzet van zoveel sectoren van de maatschappij. Meer dan 60 procent van de bevolking staat achter de acties. Volgens sondages van de pers in handen van het kapitaal. Het volksverzet in deze fase ontkennen heeft geen zin meer, zoals met de Gele Vesten dit jaar systematisch werd gedaan door MSM. Het land ligt vrijwel plat aan de vooravond van de belangrijkste feestdagen van het jaar. De elektriciteit werd afgesloten door EDF rond Nice aan de Cote Azur. Het toerisme loopt terug. Middenstanders klagen over verminderde omzet. Zo worden de tegenkrachten georganiseerd voor het nieuws van acht uur. Om het verzet te smoren. En toch lukt het niet tot nu. Een wonder.
De ontmoeting donderdag tussen premier Philippe en de bonden heeft geen enkel resultaat opgeleverd. Eenzijdig hebben de bonden de door het land gewenste gevechtspauze ('kerstbestand') tot 9 januari afgekondigd.
De Gilets Jaunes demonstreren uiteraard gewoon door en op de rondpoints in het land die al meer dan een jaar bezet worden zal het weer genieten worden van alle etenswaren die de mensen komen langsbrengen. Ik zit hier hoog in het gebergte en moet voor een groot gezelschap koken, maar als ik alleen was daalde ik af en zocht de gezelligheid van de eerste beste rotonde, met m'n baba au rhum en een fles champoepels. (WK)

1 reacties

Vissen zijn eng. Met hun dode ogen. En dat gedrochtelijke uiterlijk. Toen ik nog dierentuinen placht te bezoeken boezemden de tentoongestelde vissen me meer angst in dan wat voor tijger of leeuw ook.

Ik was dan ook not amused toen ik op mijn vijftiende of zo een boekje kado kreeg waarin mijn ‘sterrebeeld’ beschreven zou staan. De naam van het boekje sprak me dus in het geheel niet aan: Vissen, of in het Latijn nog erger: Pisces. Maar omdat het het mooiste meisje van de klas was dat me het ding schonk, las ik het.

Wie schetst mijn verbazing: volgens het boekje was ik het beste dat de mensheid toegeworpen was. Ik met mijn twee meter slungeligheid, met mijn half geloken of geopende ogen, met mijn veuls te zachte stem en baard- en snorloze babyface, met mijn oeverloze onbeantwoorde verliefdheden en met mijn hemelbestormende ideetjes -die ik was de fine fleur van de Dierenriem.

Tel maar op: Vissen zijn fantasierijk, gevoelig, aardig, onzelfzuchtig, intuïtief, idealistisch en geheimzinnig. Wie wil nou niet zo zijn? Wie wil er nou zo’n saaie Tweeling wezen, of een Maagd, om nog maar te zwijgen over Schorpioen of Ram?

Een jaar of wat lag het boekje op mijn nachtkastje. Haalde ik er voor het slapengaan de bevestiging uit dat het heus allemaal in orde met me was, ook al was ik die dag op school of thuis uitgemaakt voor slome, slampamper, navelstaarder en -wat ik het ergst vond- meisje.

Weer een jaar verder ging het boekje bij de vuilnis. Ik had geleerd dat eigenschappen niet aangeboren maar aangeleerd zijn. Dat je ze kunt veranderen. Als je dat wilt. En als de omstandigheden daartoe uitnodigen. Dat je die omstandigheden waarin ieder mens zich goede eigenschappen kan aanleren, kunt helpen scheppen.

Je kon de laatste weken geen krant of tijdschrift openslaan of er werd geschreven dat de millennials weer verzot zijn op sterrenwichelarij. Ze zijn dus nog iets ouder als ik toen ik Pisces bij het vuil zette, en ze gaan naar een astroloog om te horen te krijgen wie ze zijn en wat ze met zichzelf aanmoeten.

De Groene Amsterdammer van 22 juli benoemt het verschijnsel als Reiken naar het hogere, de comeback van astrologie. ‘Wie gelooft in sterrenbeelden, begeeft zich op het terrein van religie en complottheorie. Toch hebben astrologie en wetenschap meer met elkaar gemeen dan je zou denken.’

Het artikel trekt op tegen de polarisatie, ‘die langzamerhand op elk onderwerp betrekking heeft. (…) Aan de ene kant, zo is de onderliggende aanname, heb je de rationele mensen die zich baseren op wetenschap en zich houden aan cijfers en statistieken. Daartegenover staat de rest. Zij die varen op een god, complottheorie, energetisch kristal of hun onderbuik. Feit versus fictie, ratio versus emotie en waarheid versus gevoel, dat lijkt steeds de strijd. De vraag is alleen of het onderscheid wel zo makkelijk te maken is.’

Volgt de vraag hoe irrationeel die astrologie nu eigenlijk wel is. ‘Maar zelf denk ik stiekem toch vooral: zó irrationeel is het nu ook weer niet. Als de maan de oceaan kan bewegen in eb en vloed, waarom dan niet de mens die voor meer dan de helft uit water bestaat?’

Aan het eind van het relaas zie je de auteur -zelf in dit millennium geboren?- de handdoek in de ring gooien. Het eindigt met een open deur:
‘Astrologie is waarschijnlijk onzin, vast. (sic! JF) Het is in ieder geval volledig door mensen bedacht. De astrologische tekens bestaan alleen bij de gratie van de figuren die de mens in de sterren zag, en de groeperingen die hij daar zelf in aanbracht. En toch is dat waar alles mee begint. Ieder verband is willekeurig totdat een systeem of idee samenhang aanbrengt en er een connectie ontstaat: iets wat de banale werkelijkheid ontstijgt. Iets wat op betekenis lijkt.’

Ik dacht er goed aan te doen om tegenover dit geraaskal een artikel van Rob Nanninga van het blad Skepter te plaatsen. Van vijfentwintig jaar geleden. En toentertijd overgenomen in … De Groene Amsterdammer. In 1995 had je nog geen getroubleerde millennials, en dus had Nanninga wellicht de conclusie in huis die ik zelf weer twintig jaar daarvoor had getrokken. Dat omstandigheden en eigenschappen er vooral zijn om veranderd te worden…

Valt ook niet mee: Nanninga komt in De sterren zwijgen weliswaar tot een paar goeie ontzenuwingen van astrologische prietpraat, maar aan het eind heeft hij een boterzachte conclusie. ‘Astrologie is daarmee eindelijk een echt geloof geworden, waarmee niet is gezegd dat dit geloof geen waarde heeft. Voor veel mensen is het een bron van inspiratie die zin geeft aan hun bestaan. Ze voelen zich dank zij de astrologie verbonden met de kosmos. De astrologie geeft hun de zekerheid dat achter alle gebeurtenissen een bedoeling schuilt die de goede verstaander aan de hemel kan aflezen. Bovendien kan een horoscoop worden gebruikt als een hulpmiddel om de eigen ervaringen te ordenen en te onderzoeken. De astrologiebeoefenaar kan zich onder meer afvragen hoe een bepaalde stand van Saturnus zich in zijn leven manifesteert. Dat kan diepe inzichten opleveren, al hebben de planeten daar niets mee te maken.’

Je zou toch willen dat die twintigers van nu gewoon weer Marx en Engels gaan lezen...

(JoopFinland)

Lijkt misschien zo. Maar als het ergens stil valt in een van onze dossiers wil dat niet zeggen dat er achter de coulissen niks gebeurt. Zo ook in dit dossier. Windmolens mogen dan energie opwekken, justitiemolens zitten wat anders in elkaar. Maar niet zeuren. Gisteren wisten wij ergens in de slagschaduw van de Belgische Vrouwe Justitia los te peuteren dat er weer een klein stapje is gezet in de civiele zaak versus de heren Dockx, Deprez en Raemakers. Zij worden ervan verdacht een joyeuze voorraad activa en goederen van EMC MI achterover te hebben gedrukt. Dit ten nadele van de aandeelhouders. Die ook nog met lodderig oog mochten toezien hoe EMC MI door voornoemde louche praktijken de bietenberg cq. montagne de betteraves opging. Nu dat kleine stapje. Op 14 februari 2020 is er een zitting gepland waarbij de termijnen worden vastgesteld waarop beide partijen hun visie op papier moeten hebben gezet en de pleitdatum wordt vastgelegd. Toegegeven, een stapje waarvoor een smurf zich zou schamen. Maar hoe dit ook zij, 2020 zal voor de verdachten er toch wat dreigender uitzien dan 2019 en zeker geen aanleiding vormen om zich tijdens een feestje als Adolf Hitler te manifesteren (1). Of misschien juist wel. Want de wereld van jongleurs is voor anesthesisten met een psychiatrische knobbel (2) misschien te doorgronden, voor ons is dat een stuk moeilijker. Daarom houden we het simpel: vol verwachting klopt ons hart. Ook al zit de bisschop van Mira al lang en breed uit te blazen aan de Turkse Rivièra en zijn de hartsvrienden van Sylvana Simons afgeschminkt. De 14de februari weten we weer wat meer. Stay tuned (JP).

(1) Vgl. in dit verband het optreden van Sjef Dockx tijdens een gekostumeerd bal, zoals beschreven in aflevering 43 van deze serie.
(2) Vgl. in dit verband het optreden van de ook al van louche laagstandjes verdachte Raf de Jongh, zoals beschreven in aflevering 32 van deze serie.

President Trump heeft de ontploffing in Beirut na overleg met zijn generaals als een 'waarschijnlijke terreurdaad' bestempeld. Terwijl de 'usual suspects' Israël en Hezbollah (deel uitmakend van de regering van Libanon) betrokkenheid ontkennen.
Het gaat om 1000-den tonnen ammoniumoxide die sinds 2014 opgeslagen lagen in een pakhuis in de haven van Bierut en een in vredestijd ongekende verwoesting hebben aangericht. Een soort Enschede in kwadraat.
In eerste berichten was inderdaad sprake van een vuurwerkopslag.
Geen van de MSM nieuwsagentschappen hebben nog een vinger durven wijzen. De Libanese premier kondigt aan dat de verantwoordelijken (havenautoriteiten) ter verantwoording zullen worden geroepen.
Waar hebben we dat eerder gehoord.
Toch lijkt de de facto overheersing (in de lucht) van Libanon door Israël sinds de terugtrekking van het Syrische leger in  2005 een aanslag door Israël er niet onwaarschijnlijker op te maken. De vergelijkbare aanvallen en aanslagen in Iran en Syrië door Israël plaatsen deze ontploffing in perspectief.
Het door een ongekende economische ineenstorting geplaagde land wordt door deze ramp verder ontregeld.
Cui bono.
Libanon maakte voor het werd bezet door Frankrijk deel uit van de provincie Syrië tijdens het Ottomaanse rijk. Zij deelden de Levant op samen met Engeland.
De oorlog in Syrië heeft het land niet alleen opgezadeld met meer dan een miljoen vluchtelingen, maar ook is het land, westelijk van de frontlijn tussen VS-Israël en Rusland-Syrië, door deze 'proxi-war' van 'het Zwitserland van het Midden-Oosten', verworden tot een 'failed state '. Waar Israël het luchtruim beheerst. Incursies over land werden door Hezbollah met succes gepareerd. Dus móet het met aanslagen.
In veel opzichten is de tribale lappendeken Libanon een verkleinde copie van het grote buurland, met een door de grondwet gegarandeerde verdeling van de bestuursfuncties aan de religieuze gemeenschappen, om interne conflicten te voorkomen. Vergelijkbaar met Nederland tijdens de confessionele periode toen het bestuur net zo 'gepolderd' werd.
Een 'ongeluk' zou wel erg 'toevallig' zijn. (WK)

Wat een gekut weer. Gisteren in de Haagse Landdag. Moest juf Ank opnieuw uitleggen, dat grote broer aan de overkant van de plas geen eindrapport in de gleuf had gedaan over dat wat ongelukkig uitgevallen incident in de Iraakse stad Hawija. En dat het aantal van 70 burgerdoden dus niet vast stond. Zucht. Gaan we nog een keer (1). De Nederlandse vlieger liet zijn desastreuze eitje vallen op 2 juni 2015. Op donderdag 27 juni 2015 meldde U.S. News ondermeer het volgende:

“The Pentagon Wednesday announced it would formally investigate an incident earlier this month in which 70 people died, marking one of the most costly single airstrikes since the US began targeting Islamic State group positions in Iraq and Syria last year”.

Kennelijk was het voor het Pentagon nog niet opportuun om aan de waslijn te hangen dat het in het onderhavige geval om een Nederlandse doodkist ging. Maar hoe frappant is het dat ruim drie weken na de aanval het Pentagon naar buiten manouvreert dat het om 70 burgerdoden ging? 70. Geen 68, geen 73, maar 70. En als juf Ank en Pinocchio Rutte zich nu, 4 ½ jaar na dato, vanuit hun armzalige schuttersputjes moeten verdedigen met het uitblijven van een Amerikaanse eindrapport dan is dat treurig. Waarom hebben Ank, Pinocchio en niet te vergeten dat van geen dooien wetende blondje niet even aan het Pentagon gevraagd van zeg jongens/meisjes/genders, waar blijft dat eindrapport? Dan hadden de geachte afgevaardigden van de SP en Doedels '66 nu niet hoeven te appelleren en had juf Ank iets gezelligers kunnen doen. Overigens is een discussie over het juiste aantal doden een afzichtelijke gotspe. Alsof dat aantal ertoe doet. Ernstiger is dat wij telkens weer worden betrokken bij alles verwoestende oorlogen die de (Amerikaanse) elite nodig cq. lucratief acht. Maar voor dat probleem vraagt niemand een spoeddebat aan. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 5.

Maar vooral ook iemand die meer en meer een deeltje is geworden van het rookgordijn dat na een aanslag opgetrokken wordt.

Boem in Beiroet. Wat opvalt is dat de ramp meteen valt onder de noemer ongeluk. Alle ramen zijn nog niet uit de sponningen geblazen of men ‘weet’ al dat er opgeslagen vuurwerk in het spel was, met daarnaast een kolossale en ook al weer opgeslagen lading van een explosief goedje.

Pas na een etmaal legt iemand die wel wat weet van boem uit dat je verdomd veel moet doen om nou juist dit specifieke explosieve goedje tot boem te kunnen promoveren. En zou die Trump nu altijd uit die rooie nek van em kletsen, of was ie gewoon van tevoren gebeld door de Mossad?

Een mogelijk Israelische boem in Beiroet doet denken aan de boem van hetzelfde kaliber bijna dertig jaar terug in de Bijlmer. Ook toen ontstond vooral ontzettend veel dikke mist na de blast. Zelfs over de gevolgde route van het vrachtvliegtuig van El Al vlogen de weters elkaar jarenlang in de haren.

Maar die redder was toen nog niet zo prominent aanwezig.

Een half uurtje na de inslag van het toestel liepen overlevenden in shock tussen de galerijflats, maar was ook de ME in vol ornaat aanwezig in de steegjes en voor de ingangen van alle parkeergarages. En rond een avondwinkeltje werd tegen voorbijgangers het dienstwapen getrokken.

‘Men’ vreesde voor plunderingen. De men van die tijd heette Ed van Thijn. De ochtend na de boem kwam hij met een verklaring voor de chaos. De Bijlmer zat volgens hem vol met ‘illegale Ghanezen’. Met die wetenschap kon het aantal dodelijke slachtoffers worden gereduceerd van mogelijk vijfhonderd tot vijftig.

‘Jeruzalem’ bood ‘Beiroet’ hulp aan. Ook dat gebeurde al bijna voordat die ruiten uit de sponningen lagen. Ook de rest van de wereld is voorbeeldig aan het redden geslagen. In de dampende media doen al de redders kond van hun mooie werk.

Het zal nog wel even duren voordat de overlevenden hun versie van het gebeuren mogen vertellen…

JoopFinland

De dingen zijn niet zoals ze lijken te zijn. Maar in Nederland is dat minder van belang. Wij hebben 'belangrijker zaken' aan de orde van de dag. Houd u dus vast:

De VS zijn tot nader order de supermacht die beslist over oorlog. Over leven of dood voor miljoenen. Binnen dat land woedt een medogenloze strijd, niet om de macht (die is in handen van het MIC; Deep State), maar om het bestuur. Het profijt van de baantjes.
De pogingen van Deep State om Trump, die onverwacht in 2016 won, uit het Witte Huis te krijgen hebben ongekende neveneffecten: Fox news, een rechts commercieel tv-kanaal, wordt beschuldigd 'een Russische propaganda-zender' te zijn, op gelijke hoogte met RT en Sputnik, vanwege commentator Tucker Carlson. Voor de gemiddelde lezer, opgevoed met links en rechts, is deze kwestie wellicht een brug te ver. Door de 'linkse' Guardian (zie video) wordt Carlson beschuldigd racist te zijn omdat hij weigerde 'white supremacy' als groot gevaar te zien en zei: 'Every minute you're angry about race is a minute you're not thinking about class, which is ofcourse the real divide in our country'. Wauw. Klassenstrijd volgens Karl Marx. Oftewel: ras, racisme wordt gebruikt tegen klassestrijd door de heersende macht om de "rassen" te verdelen. Ik vrees dat hij gelijk heeft: niet de mensen zijn racistisch maar de instituties: de media, 'de volksvertegenwoordiging', het leger, de politie, de padvinderij, etc zijn racistisch. Deze 'ontsporingen' moeten Carlson, gehaat door Deep State om zijn anti-oorlogstandpunt, in de ogen van 'de goedwillenden' (oftewel wij 'de niet-racisten' in Europa) in diskrediet brengen. Al zien we hem natuurlijk nooit. Want allerlei Amerikaanse shit wordt door 'de gezamenlijke omroepen' over ons uitgestort, maar uiteraard geen Tucker Carlson. Dat zou gevaarlijk zijn. Zelfs de mensen hier zouden begrijpen wat hij zegt.
Carlson heeft zich in een aflevering van zijn show (zie video) 'ongelukkig' uitgelaten. Over Rusland uiteraard. Hij zei dat hij Rusland 'steunde' in het geschil met Oekraine. Dan zijn de rapen gaar, dat kunt u begrijpen. Ook al zei hij dat hij een grapje maakte om te provoceren, zelfs zijn trouwe kijkers geloven hem niet als hij dat zegt.
U zult zich de uitlatingen van Donald Trump aan de vooravond van zijn verkiezing tot president herinneren over Rusland en Poetin. Goede betrekkingen. Daar is weinig van terecht gekomen en we weten waarom: Russiagate en nu 'Oekrainegate'; de dreiging van afzetting.  We weten ook dat Trump (tot op heden) geen oorlog is begonnen of regime change heeft veroorzaakt, 'rocketman' Kim heeft ontmoet en bescheiden heeft gereageerd op de provocaties ("chemische aanvallen door Assad op zijn eigen bevolking") die hem moesten verleiden tot de oorlogen waar zijn 'linkse' voorganger Obama zich wel voor leende. Zijn toewijding aan zijn verkiezingsbelofte ('No more Regime Change') was opmerkelijk. Obama had ook van alles beloofd, maar bleek een bedrieger. Daarom werd Hillary het niet. Zie Abraham Lincoln's beroemde "Je kunt het volk tijdelijk bedriegen ... maar niet permanent'.
Europeanen willen het maar niet begrijpen: de Amerikanen hebben genoeg van oorlog. Na sinds WO2 continu in oorlog te zijn geweest en met nu nog Amerikaanse troepen over de hele aardkloot gelegerd. Het land heeft genoeg problemen binnenlands, zo vinden de mensen: kapotte bruggen, wegen en infrastructuur; armoede en misdaad. Ze zien de DUIZENDEN miljarden dollars kostende inmengingen in de aangelegenheden van andere landen als benadeling van zichzelf. En ze hebben gelijk. Dat wij meedoen en meebetalen aan de Navo-operaties in Irak, Joegoslavie, Libie, Syrie etc. kan ons geen moer schelen, want we voelen het niet in onze portemonnaie. We zien de bodybags slechts op tv. Onze laatste oorlog op eigen houtje was tegen Indonesie en dat hakt er nog steeds flink in. Kejje nagaan in de VS, met na een Vietnam-trauma nu Irak- en Afghanistan-trauma's. En afgedankte, slecht behandelde veteranen. De tragische clown Marco Kroon was niet genoeg om ons op andere gedachten te brengen over oorlog. De veteranen in de VS doen dat wel. Ze zijn anti-oorlogsactivisten.
Hier (zie video) geeft Carlson uitleg over hoe hij over Russiagate' denkt. Dan begrijpt u waarom ze van hem af willen 'op prime time' bij een van de best bekeken nieuwsprogramma's. Men zou moeten begrijpen dat Amerika echt anders is dan ons door de media wordt voorgespiegeld. Dat ze, in tegenstelling tot onze leiding, niet meer geloven in een 'frische und fröhliche Krieg'. Denk aan Groen Links in Afghanistan. U misschien nog wel; zij niet meer. Teveel armoede. Teveel doden.
En de meest linkse cabaretier van de VS, Jimmy Dore, verdedigt Trump tegen Deep State. Zo raar kan het lopen in de echte wereld, waar het om oorlog of vrede gaat. 'Links' Nederland geniet juist van wat Trump overkomt en kan niet wachten tot een 'normale' oorlogshitser als Hillary Clinton het overneemt. En van MSM, het bedrijfsleven dat drijft op oorlog tot Den Haag, ze zullen allen opgelucht ademhalen als de Donald weg is. De oorlogen en het kielzog volgen van de Navo heeft ons onze welstand gebracht meent Nederland, 'van links tot rechts'. Sinds we 'Indie' niet meer kunnen uitzuigen.
Als toetje 'hoe het kan verkeren' in de VS. In een dorp in Louisiana, diep Trump land, is sprake van een opmerkelijke gedaanteverwisseling: het rechtse gemeentebestuur is een kruidenierswinkel begonnen; zonder winstoogmerk. 'Socialisme!', stelt Jimmy Dore terecht vast.
Laatste nieuws: Democratische presidentskandidaat Tulsi Gabbard heeft geweigerd voor het afzetten van Trump te stemmen als enige Democratische afgevaardigde. Ze stemde blanco. Dit zal de haat in MSM tegen Gabbard tot nieuwe hoogte brengen. Gabbard is gevaarlijker dan ooit, omdat ze door 'de partijdiscipline breekt'. Ze bereikt ongebonden en Republikeinse kiezers. Dat wil Deep State niet hebben. Divide et Impera. (WK)

6 reacties

Door Jan Portein.

Het was een geintje meneer Sonneberg. Dat we de dood van Uwe Lenhoff in zijn cel vergeleken met de merkwaardige hemelvaart van Jeffrey Epstein (1). Maar zo langzamerhand lijkt het erop, dat dat geintje dichter bij de waarheid komt dan we eerst dachten. Op Eppie's overlijdensannonce had de naam van Shabtai Shavit, het huidige baasje van de Mossad, niet misstaan. Zonder enige twijfel verdwenen Eppie's voorraadjes beeld en geluid van de “massagebeurten” die zijn vrienden en kennissen op Lolita-eiland en elders genoten namelijk keurig in de files van Shavit's vehikel in Tel Aviv. Klaar voor gebruik als dat nodig mocht zijn. Hoe zit dat met onze Uwe? Nou, allereerst is zijn verhuizing naar achter de wolken nog steeds met raadselen omgeven zoals dat heet. En dat is identiek aan de “zelfmoord” van Eppie. Verder deed Uwe niet alleen zaken met het mogelijk op instigatie van Klaas Knot listig door ING overgenomen Payvision van Rudolf Booker en met Sheltyco cq. Veltyco van stalmeester DJ Bakker & Co. Uwe deed analoge miljardenzaken met het Duitse betaalgevaarte Wirecard. In tegenstelling tot bij ons achter de muien brak bij buuf Merkel wel de pleuris uit toen bleek dat ze bij Wirecard langdurig de boeken hadden gekookt en dat daarbij ruim 3 miljard Europese flappen ins Blaue hinein waren gekringeld. Mag het OM hier net doen of zijn neus bloedt, het Duitse alternatief greep wel naar het gevest en liet de leidinggevende grappenmakers van Wirecard in een kruipruimte duwen. Maar een van hen wist de dans te ontspringen: Jan Marsalek, de COO van de hebberige onderneming. En meteen ontstond er een tsunami aan geruchten. Jan zou naar Moskou zijn gesluisd door jongens van Igor Kostyukov, het huidige baasje van de GRU. Volgens andere sterrenwichelaars zit Janneman in Minsk. Maar daar bleef het niet bij. Volgens berichten uit de Oostenrijkse pers zou Marsalek namelijk hebben beschikt over de formule van Novichock, het chemische goedje waarmee de voormalige Sovjet-spion Sergei Skripal en zijn dochter Juul wereldfaam verwierven (2). Marsalek zou dat giftige stukje info hebben opgeduikeld via zijn goeie contacten bij het Oostenrijkse Bundesamt für Verfassunsgschütz. Wat hij ermee moest is weer wat anders, maar bizar is het wel. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 685 van deze serie.
(2) Zie bijvoorbeeld de serie “Novi Shocking”.

Proost, zal de reactie van veel kiezers in Schotland zijn geweest na de verkiezingsuitslag van afgelopen week. In Westminster zijn 59 zetels voor Schotland beschikbaar. Nog niet zo heel lang geleden was Schotland een bastion van Labour (goed voor zo'n 40 zetels). Maar Labour heeft hier jaren afgedaan, de conservatieven leken even aan een wederopstanding te werken, maar een overdosis gedraai van Ruth Davidson werkte averechts. Bojo werd door hen zoveel mogelijk op de achtergrond gehouden, gezien zijn “populariteit” hier. De LibDems hebben hun traditionele bases in het noord oosten van Schotland, Shetland en Orkney, dat bleek ook dit keer weer.

De sterkste partij is de SNP, geleid door Niccola Sturgeon (that effing woman). Iemand die zich de kaas niet van het brood laat eten. In een tv debat kon zij nuchter zeggen dat een aantal zaken die door Labour in hun manifest als verkiezingsitems werden genoemd, door de SNP in Schotland waren gerealiseerd. De SNP won er 13 zetels in Westminster bij, telt nu 48 zetels.

Maar waar ging het nu allemaal over. Ten zuiden van de (nog) open grens (gemarkeerd door grote blauwe Schotse vlaggen) was het duidelijk: Brexit moest er komen, punt uit. Hier juist het tegenovergestelde: Weg met Brexit, leve Scexit. Maar wat dan precies? Onafhankelijk Schotland? Schotland als EU lid? Of als lid van de EFTA?

De conservatieve partij is daar tegen, de naam zegt het al: Conservative and Unionist Party. Binnen Labour in Schotland is er onder leden wat beweging in de richting van onafhankelijkheid; maar er bestaat geen Labour Schotland. Een splitsing met als uitkomst Labour Engeland en Labour Schotland is al teveel. En, zoals gebruikelijk, zijn de Labour parlementariërs in Edinburgh fel tegen onafhankelijkheid.

In tegenstelling tot Engeland hoor je hier weinig geklaag over immigranten. Eh, niet helemaal er is (groeiende?) weerzin tegen immigratie uit Engeland. Het is een heikel onderwerp, dat in de media gebruikt wordt tegen SNP activisten. Geschat wordt dat tussen de 250.000 en 350.000 Engelsen hier wonen. Af en toe een ingezonden brief in een krant over discriminatie tegen Engelsen, of blikken van verstandhouding als er weer met een Engels accent gesproken wordt. Ook de koop van tweede woningen in kleine dorpen in de Hooglanden door Engelsen is een regelmatig thema (onbetaalbaar voor de lokale bevolking). Maar wat vooral tegenstaat is de houding alsof Schotland een kolonie van Engeland is, met het daarbij behorende gedrag.

De SNP wil een nieuw referendum over onafhankelijkheid, maar daarvoor is toestemming nodig van Westminster. Dat zal niet gaan lukken. En dan? Eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring? Burgerlijke ongehoorzaamheid? Wie het weet mag het zeggen. Tot nu toe komt men niet verder dan de maandelijkse demonstratieve marsen voor onafhankelijkheid, met overigens grote opkomst. Overigens is dat ook een deel van de kritiek op de SNP, (nog) geen infrastructuur voor verzet te hebben ontwikkeld en te parlementair te handelen.

Wat de media betreft, op één uitzondering na (the national) zijn de Schotse en Engelse kranten tegen onafhankelijkheid en de TV zenders uiteraard ook. Met name de BBC moet het ontgelden en gezien hun staat van dienst tijdens het onafhankelijkheids referendum (wegknippen van antwoorden en meer van dat moois) kan men hier de borst wel natmaken. In de verkiezingstijd had Channel 4 nieuws wat interviews in Schotland. Grappig (of niet) was dat 2 van 3 de gekozen locaties voor interviews traditioneel conservatieve gebieden waren. Dus was de te verwachten uitkomst negatief voor onafhankelijkheid. De vissers hebben allerlei beloften gekregen van Bojo inzake de EU (vangstrechten) en de boeren in de grensgebieden zijn bevreesd voor de gevolgen van een grens tussen Schotland als EU lid en Engeland. Een soort Noord Ierse situatie.

Zal ongetwijfel worden vervolgd.

Door Jan Portein.

Wat denk je? Het vorige stukkie was nog niet droog of in de tuin van Koudelaan 14 verscheen een bord met Te Koop erop. En wat moet het boedeltje van Peter Paul Victor Albert Westerterp kosten? Jawel: 1 meloen 250.000 Europese flappen. U kunt terecht bij makelaarskantoor Voorma & Walch. We mogen dan door de rest van publicitair Nederland met de kont worden aangekeken, af en toe schieten we toch heftig raak. Ober, mogen wij twee bier. Stay tuned.

Ik landde gisteren, dinsdag 17 december, de dag dat de stakingsacties geïntensiveerd werden (de reformistische vakbond CFDT sloot zich bij de acties tegen de pensioenshervorming aan) een half uur te laat op de luchthaven van Toulouse. Dit betekende een half uur minder om naar het busstation te komen waar mijn bus om 200 kilometer verder zuidelijk naar Perpignan te komen zou moeten vertrekken. Het busbedrijf, Ouibus, is eigendom van de SNCF, de half-geprivatiseerde staatsspoorwegen, waarvan de werknemers in staking zijn. De 'cheminots' behoren tot de harde kern van de acties. Waarom een treinbedrijf met een busbedrijf zichzelf beconcurreert (de bus is veel goedkoper) vroeg ik me af en vandaag begon ik het te begrijpen. Terwijl er op het door mij af te leggen traject geen trein reed, arriveerde de bus waarin ik een plaats had gereserveerd op afgesproken tijd. Met Spaanse chauffeurs die in Toulouse van plaats wisselden. Dat is de fameuze 'globalisering' waar Macron zo dol op is.
Om van het vliegveld naar het busstation te komen en kans te maken m'n bus te halen in de weinige tijd die me restte moest ik mijn toevlucht nemen tot een taxi. '100 euro', zei de chauffeur zonder blikken of blozen. Ik overdacht het een moment. 'Grapje, 35', herstelde hij zich. Het bleek zijn eerste rit die dag. Hij vertelde zijn verhaal: zijn leven lang gewerkt bij een winkelketen en een pensioen waarvan hij niet kan rondkomen. Daarom werkte hij nu als taxichauffeur. Omdat hij een eigen huis bewoont moet hij maandelijks honderden euro's ophoesten voor de CSG, de door Macron twee jaar geleden geleden ingevoerde belasting op privé-bezit. Hij was nooit 'politiek' geweest vertelde hij. Nu wel. Hij haatte Macron. En had geen enkel vertrouwen in het parlementaire systeem. Hij was revolutionair geworden. Iets wat geen Nederlander zal begrijpen: hoe gewone mensen revolutionairen worden. Hoe doktoren, advocaten en ambtenaren demonstreren ondanks traangas, wapenstok en rubber kogels.
Op dinsdag meer dan een miljoen demonstranten. Het wordt een hete kerst in Frankrijk.
Uw verslaggever zit hoog in de bergen maar zal zo goed als mogelijk verslag doen. (WK)

1 reacties

Door Jan Portein.

Er is bij ons iets uit de lucht komen vallen. Over avontuurlijk ondernemer DJ Bakker en broker Peter Paul Victor Albert Westerterp, beiden met een stevige navelstreng verbonden met de scamonderneming B90. Wat gebeurde er namelijk tot onze verrassing op 10 mei 2017? Toen verleende de BV Diman een fikse hypotheek aan Peter Paul Victor Albert. Jawel. Eentje van zes tonnetjes op diens woning, een bijgebouwtje en wat aanpalende kaveltjes boompjes en gras aan de Koudelaan 14 in Lage Vuursche. Te vermeerderen met rente en kosten tot bijna 2,5 ton. Kom je toch op een bedragje van zeg maar 8,5 ton aan Europese flappen. Ja? En? Zal u zeggen. Nou, Diman BV staat geregistreerd op Cornelis Schuytstraat 65, 1071 JG in Amsterdam en behoort tot het imposante vehikelpark van onze DJ Bakker. Hetgeen in ieder geval betekent dat DJ en Peter Paul Victor Albert elkaar al een paar jaartjes kenden voordat die laatste drie ton liet zakken in B90. Een beetje gek is het wel. Dat het met die 8,5 ton om een tweede hypotheek ging. Te bedrage van een half meloen plus 2 ton aan rente en kosten, ergo 7 ton. De eerste hypo werd namelijk door Peter Paul Victor Albert op diezelfde gedenkwaardige dag gesloten met ene Richard Peter Stanislav Krajicek. Jawel, aka “de Kraai”. Dezelfde Kraai die voorbijkreunde in ons legendarische artikel “Game, set, match”, waarin uit de bezwete badhanddoek werd gedaan hoe hij was gelummeld bij de aankoop van een Russische icoon. Heel toepasselijk “Joris bestrijdt het kwade” genoemd. Werd onze voormalige tennisster nu opnieuw gelummeld? Zijn we nog even voorzichtig mee. Maar als een soort vakantiepandje, een bijbouwseltje en een paar stukkies groen worden geschat op 1 meloen, 250.000 euro dan krijg je toch het akelige vermoeden dat er een licht aangeschoten taxateur aan het werk is geweest. Of erger. Hoe we aan die prijs komen? Simpel. Bijna exact twee jaar nadat de twee hypotheekovereenkomsten bij de Amsterdamse notaris Paul Jacob Arjan Goedvolk [dat verzin je niet, red.] waren opgevouwen zette vriend Westerterp zijn boeltje voor die prijs in de ramsh. Waarschijnlijk vergeefs, want volgens onze bronnen ter plekke woont ie daar nog steeds en staan het pandje, het bijgebouwtje en de florakavels nog steeds op zijn naam. Tenzij er onderhands iets is gebeurd wat in het kadaster onvermeld is gebleven. Hoort u misschien nog. Stay tuned.

De strijd is gestreden. Aan de ene kant hadden we de man van het volk, Bojo. De leugenaar, bedrieger, mislukte journalist, ex burgemeester van Londen met een reeks van schandalen (Borisbussen o.a.), maar zeer joviaal ogend. Je zou bijna vergeten dat hij tot de elite behoort.
Aan de andere kant Jeremy, integer, ziet er niet uit and that’s it. Bepaald geen type om mee de pub in te duiken, eerder een soort ouderling van een protestantse sekte.
Labour verloor dus. Natuurlijk kunnen we wijzen naar de media, grof bevooroordeeld, met dagelijkse verdachtmakingen. Ook een zogenaamd “linksige” krant als de Guardian deed daaraan mee, zij hadden tot voor een maand of zo de voorvrouw van de LibDems op het schild geheven. Een rechtse dame, oud minister in de coalitie van LibDems en Conservatieven, met wapenfeiten op het gebied van bezuinigen en afknijpen. Dat ging er toch niet goed in en de Guardian switchte naar Labour.
Maar er was toch meer aan de hand en media als kranten, tv en radio (legacy media worden ze genoemd) zijn minder belangrijk geworden. Interessant zijn de verslagen van activisten die voor Labour in het midden en noorden van Engeland langs de deuren trokken. Dat wil zeggen in de traditioneel Labour stemmende kiesdistricten.
Persoonlijke haat tegen Corbyn sloeg hen tegemoet. "Wij hebben gestemd voor Brexit en dat wordt niet geleverd”. Weerzin tegen Oost Europeanen en Aziaten. “We moeten dagen wachten voor een afspraak met de huisarts.” Of: "er zitten teveel kinderen op school die geen Engels spreken, daardoor raken mijn kinderen achter”. “Ik heb jaren belasting betaald en die immigranten niet, en ze hebben dezelfde rechten als wij, dat klopt niet”. Brexit (sluit de grenzen) zou dat allemaal gaan regelen, tja.

Brexit als proces was voor velen de druppel die de emmer deed overlopen. Een meerderheid in het parlement dat eigenlijk tegen Brexit was. Strijd binnen Labour tussen de meer multicultie, grote steden parlementariërs/remainers en de pro Brexitteers; Corbyn schipperde daartussen, was onduidelijk over wat hij wilde en maakte een zwakke indruk.
Met grofweg kiezers onder de 40 pro remain en de rest brexit had hij een duidelijke keuze moeten maken. Maar met dat geschipper (gebrek aan leiderschap) verloren hij en Labour geloofwaardigheid bij brede lagen kiezers.
Dus is nu Bojo aan de macht en het ziet er bepaald niet naar uit de Labour antwoorden heeft voor de zaken die op ze afkomen.

2 reacties

Door Jan Portein.

Wat doe je als je zit te wachten op Godot? Naar de glazen tiet loeren. Met elke dag een nieuwe ampul vol verhalen over Covid 19 en haar gevolgen in de samenleving. Kapje op, kapje af. De ondergang van de horeca. Opgesloten ouwetjes. Gele landen. Oranje stranden. Campings zonder schijthuis. Minister Grapkeutel aka de vijfde Beatle. Zwart (!) rijden in het openbaar vervoer. Alcohol op de Wallen. De H van Handhavers. Anderhalve meter tussen de soep, het entrecootje en de vla. Lekker thuis werken. De race naar het vaccin. Enzovoort enzovoort. Wie echt iets meer wil weten over het ontstaan van al deze ongein raden we aan om deze serie eens naar binnen te lepelen: “All Roads lead to Dark Winter”. Zware kost misschien, maar voor de zoveelste keer kom je erachter dat je besodemieterd cq. in slaap wordt geholpen. Happy reading. Stay tuned.

Johnson wint de verkiezingen met 'Get Brexit done'. Maar betekent dit dat dit ook echt gebeurt? Eerst zien zei Blinde Maupie.
Er volgen de zoveelste 'onderhandelingen'. Die kunnen zoals we weten eindeloos voortduren; de limieten worden steeds opgerekt. De bedoeling was om ondertussen Brexit af te wenden. Er zo'n gezeik van te maken dat de mensen zouden zeggen 'laat maar zitten'. Dat was de methode May. Johnson gaat doen alsof hij écht richting uitgang gaat, dat wordt het enige verschil.
Door het domme gedraai van Corbyn in de kwestie, terwijl het volk toch heeft gesproken in 2016, konden de Conservatieven zo maximaal scoren. Voor het overige was Jeremy Corbyn het slachtoffer van karaktermoord door MSM in haar quasi geheel. Omdat hij voor de rechten van de Palestijnen opkomt is hij 'antisemiet'. Dit is de boodschap aan politici: als je de Israëlische apartheid niet onvoorwaardelijk steunt maken we je kapot.
Johnson werd gekozen op de belofte de EU te verlaten. De grootste Conservatieve overwinning sinds Thatcher in 1987. Het idee in Nederland dat het Brexit Referendum van 2016 'een vergissing' betrof die snel zou worden 'gecorrigeerd' kan worden verlaten.
Brexit zal niet plaatsvinden (net zo min als het VK van de EU werkelijk deel uitmaakte), maar dat het volk het wil is duidelijk. Ze zijn er weer ingetrapt. Regelrechte volksverlakkerij. Clown Farage bleek een losse flodder, een bliksemafleider.
De Liberaal-democraten slaagden er niet in op de wip te komen om zo het fameuze '2e Referendum' af te dwingen. Hun 'Stop Brexit' was een 'complete failure'.
Voor Schotland gloort wellicht een 2e poging zich af te scheiden. Om eindelijk het juk van de City of London af te schudden.
Johnson heeft niet langer de steun nodig van de Noord-Ierse royalisten voor een meerderheid. Hun rol in het spel is uitgespeeld. Zij mogen met Ierland leven.
Corbyn treedt af maar blijft aan zolang er geen opvolger is.
De opkomst was hoog. De deconfiture wordt even ontluisterend.
De grootste verliezer is het vertrouwen in de democratie. 'De oudste parlementaire democratie ter wereld'. De vermolmdste. (WK)

1 reacties

Door Jan Portein.
Ouwe slogan: Geld stinkt niet. Ook niet als er een spaarvarken bij betrokken is. Daar gaf de ING eerder dit jaar nog ten overvloede blijk van bij de overname van Payvision. Het betalingsvehikel van de tot nouveau riche gekroonde Rudolph Booker, dat zo'n ferme rol heeft gespeeld bij het irregulier leegtrekken van kleine spaarders en mini-gokkers door de opeenvolgende ondernemingen Sheltyco, Veltyco en B90, met ondermeer de Nederlandse stenenstapelaar Dirk-Jan (DJ) Bakker in de gelederen (1). Zoals u inmiddels weet werd in maart van dit jaar de handel in aandelen B90 wegens coronale omstandigheden stilgelegd (2). Maar nu de sportwereld weer langzaam wakker wordt is er bij de heren van B90 gerede hoop, dat ook het rad van fortuin weer een zwieper zal krijgen. Eén Nederlander zag kennelijk geen been in het bezwadderde verleden van B90. Dat is de vanuit Lage Vuursche opererende broker Peter Paul Westerterp, die in mei van dit jaar voor 3 ton euroflappen 4 meloen nieuwe aandelen heeft verworven. Volgens de door ons al eerder op Bühne gerukte site FinTelegram om te voorkomen dat B90 six foot under ging. Peter Paul is overigens geen onbekende van voormalig sigarenkistjesboer Marcel Boekhoorn, die in 2017 poen stak in Planetwin365. Een op Malta gevestigde gokonderneming van de Sacra Unita Corona, een gemeenschap van de Italiaanse mafia. Oorzakelijk verband? Hoort u ons niet zeggen. Er bleek trouwens nog een landgenoot te zijn die in het recente verleden een handje toestak bij het omstreden betalingsverkeer van Veltyco. Ene Pascal B.van Knijff, chief strategy officer van de in Singapore gevestigde Crypto Dailey. Een bedoening die niet alleen publicitair fijn bezig was, maar ook de mogelijkheid bood om financiële zaakjes af te werken via zijn filiaal in Estland. En daarvan maakten Uwe Lenhoff (rip) en diens discipelen dankbaar gebruik. Zowel publicitair als financieel. Verder is Pascal nog een van de founders van de blockchain-onderneming Future of Trust (3). Ja, hallo. We gaan toch niet ironisch doen hè? Stay tuned.

(1) Zie DJ eerdere publicaties in deze serie.
(2) Zie aflevering 679.
(3) Voor wie toch even niks te doen heeft hier nog anderhalve meter details.

Kattebel van de Bossche roeptoeter naar aanleiding van Bol nummer 37, over een paginagroot gekkieverhaal voor pensionadas, zonder routebeschrijving erbij. Komt ie:

Beste Bol,

Dank voor je bericht. Deze pagina is als advertentie ingeboekt en daarom buiten het zicht van de redactie in de krant verschenen. Meer lezers hebben vraagtekens bij deze pagina geplaatst en ik moet zeggen dat ook ik gezonde argwaan heb bij de integriteit van deze partij. De advertentieafdeling is gevraagd om hier even in te duiken.

Vriendelijke groet,Anke Bardie

Eindredacteur

Nou hebben wij wel zo’n donkerbruin vermoeden wie die advertenties tegenwoordig inkoopt voor de BO. Dat is die meneer uit Uden van wie ons de naam nu even niet te binnen wil schieten die het zusje van de BO, het Stadsblad Den Bosch, dit jaar in de badkuip koud liet worden. De Udenaar had op zijn beurt in 2017 dat Stadsblad weer opgescharreld van de Wegener Groep. Meneer liet er dus geen gras over groeien: in no time was de halve schrijvende redactie van het ding weg en wilde ook niemand meer het krantje bezorgen. Legendarisch was het einde van de enige columnist van het ‘Udens’ Stadsblad omdat de advertentieboer zich liet chanteren door de meer dan donkerbruine boekjesverkoper Perry Pierik.

Laat je dus niet piepelen, Anke. Vertel maar aan die meneer dat hij bij de volgende gelegenheid met naam en toenaam in de krant komp als hij niet zijn biezen bij jullie pakt, en vraag maar aan de gemeente of ze wat meer naar je willen schuiven in ruil voor een ‘schoner’ advertentieblaadje...

Ed Bruinvis kent Cees van Lieshout (in de artistieke sien gebruikte de man de voornaam Caesar) uit het RVF, het Rood Verzetsfront. Het RVF was in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw in de kijker van binnenlandse en buitenlandse veiligheidsdiensten vanwege haar openlijk beleden solidariteit met revolutionair-linkse groepen in landen als (West-)Duitsland, België, Frankrijk, Italië en Japan. Volgens inlichtingendiensten zou het RVF er zorg voor dragen dat Nederland een veilige haven voor de gezochte leden van deze groepen was.

Voordat hij voor de voorloper van de AIVD, de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD), in het RVF infiltreerde deed Van Lieshout dienst als criminele informant voor de politie. Volgens het principe boeven-vangt-men-met-boeven hield de man die in drugs en -naar verluidt- in kinderporno had gehandeld zich nog steeds op in kringen van kleine en grotere criminelen, en speelde informatie over zijn collega’s door aan zijn baas. Dit vond vooral plaats in en rond Nijmegen, en wel in de jaren rond 1975.

Vanaf 1977 werd Van Lieshout gerund door de BVD en ingezet als agent-provocateur, eerst dus in het RVF en vanaf 1982 in ‘de beweging’. Een agent-provocateur neemt niet alleen deel aan subversieve acties maar lokt deze ook uit. Van Lieshout zou zich met name bezondigd hebben aan het verschaffen van wapens, en aan het vervaardigen van bommen. “De beweging’, ook wel ‘buitenparlementaire beweging’, is de benaming die in de jaren tachtig gegeven werd aan het geheel van groepen en groepjes die zich bezighielden met onder veel meer anti-militarisme, kraken, anti-racisme, anti-kernenergie en strijd voor een schoner milieu.

Van Lieshout wist zich een positie te verschaffen in deze groepen omdat hij minstens drie dingen meebracht waaraan ‘de beweging’ een chronisch gebrek had. De man had een rijbewijs, beschikte over geld, en was gefascineerd door geweld. Van Lieshout was niet alleen mobiel en bemiddeld maar vooral een ‘heavo’, zoals dat toen heette. In de ‘eeuwige’ discussie binnen de links-radicale beweging over het al dan niet toepassen van -hoeveel en welk soort van- geweld, roerde hij de trom ten faveure van dat geweld.

In ieder geval binnen het RVF bezorgde zijn positiebepaling ten aanzien van het gebruik van geweld Van Lieshout een centrale rol in de organisatie. Het RVF had een fysiek hoofdkwartier in Drenthe en daar werd Van Lieshout lang de hand boven het hoofd gehouden. Ed Bruinvis herinnert zich hoe hij pas nadat hij ‘Drenthe’ vertelde over de plannen van Van Lieshout om het RVF middels drugshandel van geld te gaan voorzien, gehoor kreeg voor zijn bezwaren tegen de man. De wedijver binnen de organisatie tussen ‘heavo’s’ en ‘softies’ is een rode draad in de ‘reconstructie’ die Paul Moussault heeft geschreven over het RVF (1).

Aan de werkzaamheden van Van Lieshout binnen radicaal-links komt een abrupt einde in 1990, na de publicatie van het boekje De Tragiek van een Geheime Dienst. In het werkje worden de personalia van agenten van de Nijmeegse PID (plaatselijke BVD) aan de openbaarheid prijsgegeven (2). Van Lieshouit neemt de wijk naar Kreta, maar wordt gedwongen naar Nederland terug te keren als zijn uitkering van de ziektewet wordt stopgezet. Hier pleegt hij twee roofovervallen, wordt gepakt en zit een gevangenisstraf uit.

Begin 1993 doet Van Lieshout tegenover journalist Martin Gommers van De Gelderlander zijn beklag over de BVD. Als “Rob Kamphuis” hekelt hij zijn voormalige broodheer vanwege het ontbreken van een “sociaal plan” voor ex-werknemers (3). Op brede schaal herkennen mensen die in de beweging met hem van doen hebben gehad Cees van Lieshout in het relaas van “Kamphuis”. De man keert terug naar Kreta, maar onder de naam Onderzoeksburo Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (OBIV) doen Louis Sévèke, Frank Schoenmaeckers en Ed Bruinvis jarenlang onderzoek naar Operatie Homerus, zoals de werkzaamheid van Van Lieshout door de BVD werd genoemd. In 1998 verschijnt van hun hand het gelijknamige boek (4).

(1) Rood Verzetsfront. Aanzetten tot stadsguerilla in Nederland – een reconstructie / Paul Moussault & Jan Lust. - Breda: Uitgeverij Papieren Tijger, 2009 &
Het Rood Verzetsfront in het vizier van de geheime dienst / Paul Moussault & Barbara Sahakian. - Brede: Uitgeverij Papieren Tijger, 2018
(2) De Tragiek van een Geheime Dienst / anonieme auteurs. - Amsterdam: Uitgeverij Ravijn, 1990
(3) Ontredderde BVD-er pleegt overvallen. Van psychische begeleiding undercover-agenten komt niets terecht. In: De Gelderlander van 30 januari 1993
(4) Operatie Homerus. Spioneren voor de BVD / Onderzoeksburo Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (OBIV). - Breda: Uitgeverij Papieren Tijger, 1998

(JoopFinland)

Bij de laatste grote stakingsgolf in 1995 ging het om een actie gecontroleerd door de vakbonden. De regering bond in en zij deden wat concessies. Dit spel van kat en muis wordt al decennia gespeeld. Door het op het toneel verschijnen van de Gilets Jaunes, een volksbeweging zonder hiërarchie als de vakbonden, is een herhaling van dit zelfde scenario minder waarschijnlijk. Deze strijd wordt eerder tot het eind uitgevochten en in Frankrijk betekent dit bloed. Doden en gewonden.
Premier Eduard Philippe heeft woensdag gesproken. Niets is veranderd aan de regeringsplannen waarom de opstand is begonnen. De staking, afgelopen dinsdag verhevigd, zal dus worden voortgezet. 26 % van de gesalarieerden staakt nu. Dat is meer dan het lijkt, omdat het om de sleutelfuncties van de maatschappij gaat. De politie (in stiptheidsacties) geeft tekenen van uitputting. Dat is altijd een beslissend moment voor de macht. Eerder schrok Chirac terug voor de confrontatie. Bij de Macronie lijkt daar geen sprake van te zijn. Ze zijn de Rubicon overgeroeid in de gewelddadige onderdrukking van de opstand en kunnen niet meer terug. Niet meer terug naar een normale verhouding met de bevolking.
De politie is gevrijwaard van het nieuwe pensioenstelsel dat de regering wil invoeren om 'iedereen gelijk te maken voor de wet', 'van minister tot boer'. Maar waarom dan de politie als énige niet? Is dat goede reclame voor de pensioenplannen?
De reformistische vakbond CFDT schaart zich nu ook achter de eisen van de bonden in actie. De leden eisen het. Het laat zien hoe laat het is. Komende dinsdag wordt de staking geïntensiveerd. En uitgerekend die dag landt uw verslaggever te Toulouse, het hart van de opstand. Of hij zijn bestemming (200 km verder) zal bereiken is onzeker.
Maar eerst nog een zaterdag van 'Convergence', het samenvallen van de strijd van de Gilets Jaunes en de arbeidersklasse.
Als er een land is in de Westerse wereld waar de klassenstrijd in een gevorderd stadium verkeert is het Frankrijk. (Wordt vervolgd) (WK)

Kan Netanyahu (object van grote demonstraties in Israël) Trump dwingen tot oorlog met Iran? Dat is de vraag die zich opdringt bij de voortdurende reeks sabotage acties van Israël in de Islamitische Republiek. Op 4 maanden van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Netanyahu's positie is zwak met de dreigende rechtszaken. Straks neemt duo-premier Gantz het stokje over en is Bibi aangeschoten wild weet hij. Dan wacht de petoet. Dat zal hij willen proberen te voorkomen.
Trump heeft middels het MO-plan van schoonzoon Kushner Israël 30 procent van wat in 1948 de Palestijnse staat moest worden gegeven. Volkenrechtelijk een farce en een bom onder de kansen op bestendiging van de zelfverklaarde joodse staat. Daarvoor zal toch een soort van vergelijk met de buren nodig zijn. Zelfs de kruisvaarders sloten bondgenootschappen met Saladin en huwden hun dochters uit aan islamieten.

'Bij een andere Amerikaanse president zal Israël zo'n buitenkansje niet meer krijgen, daarom is Trump hun favoriet', zo luidt het narratief in MSM. Biden zal Israël geen strobreed in de weg leggen zoals nooit enige Democratische president heeft gedaan sinds JFK. Dit geschenk van Trump is wat ze in het schaakspel een vergiftigde pion noemen.

Zal Israël Trump in een oorlog met Iran meesleuren? Op 4 maanden van de verkiezingen?
Als dat lukt is het om hem een zekere nederlaag te bezorgen: Trump werd gekozen op een eind aan regime change.
Dit zou zo'n flagrante schending van zijn verkiezingsbeloften zijn dat het politieke zelfmoord zou betekenen.
Het door de Democraten overheerste Huis van Afgevaardigden heeft de door Trump aan zijn kiezers beloofde terugtrekking uit Afghanistan verhinderd. Als appatizer voor wat ons te wachten staat als Biden wint. Oorlog. (WK)

Maar soms zijn er ook leuke dingen te melden uit het land van de permafrost en Poolnacht. Als bijvangst van de regeringscrisis is het jongste en vrouwelijkste kabinet uit in ieder geval de Finse maar misschien ook wel wereldgeschiedenis aangetreden. Sanna Marin van 34 is de nieuwe premier. De namen van haar ministers zal ik U besparen, maar van hen zijn slechts drie stuks van de mannelijke kunne en hun gemiddelde leeftijd is ver beneden de vijftig.

Nou is Fins feminisme niet helemaal wat wij in West-Europa daaronder verstaan. Een Finse zal zich al feminist noemen zodra ze kan pronken met een acht-urige werkdag en een eigen bankrekening. Dat de baan in verreweg de meeste gevallen in de zachte sector ligt, zegt al iets. Dat ze haar eventuele kinderen al enkele maanden na hun geboorte naar een kinderopvang moet brengen, zegt veel meer.

De mannelijke rest van de Finse samenleving doet niet aan zorg, ook niet van de eigen kids. Verkrachting binnen het huwelijk is pas een jaar of tien strafbaar in het land, voor verkrachting in het algemeen krijg je in rurale gebieden net zoveel gevangenisstraf als voor diefstal van een auto. Feitelijk het enige verplichte quotum voor opname van vrouwen waar Finse mannen zich sterk voor maken is dat in het leger…

Valt dus zeer waarschijnlijk wel tegen, die feminisering van de Finse politiek vanaf heden. Maar wat er echt goed uitziet en wat echt een verandering teweeg brengt is de vervanging van die ouwe meuk. Het overboord kieperen door de jongeren van de babyboomers, waarvan sommige al sinds de jaren zeventig niet meer weg te branden waren uit het centrum van de macht.

Opeens is het fris, vrolijk en guitig dat de camera inkijkt, geen witte mannen meer in grijze pakken. Voor de Finse millennials, die met de meest vergrijzende bevolking van de EU te kampen hebben, gloort er licht aan het einde van de tunnel. Vooral met het oog op de bestrijding van de gevolgen van de ecocrisis wekt de generation jump verwachtingen!

(JoopFinland)

Door Jan Portein.

Vandeweek bereikte ons het droeve bericht, dat Alina Bica bij haar kladden is gegrepen door Italiaanse carabinieri. Zal u zeggen wie is dat in godsnaam. Nou, die mevrouw was in een iets vroegere fase van haar leven een hoge mietère bij het Roemeense DIICOT. Een instantie die is gespecialiseerd in het snuffelen naar corruptie en georganiseerd avontuurlijk zaken doen. In de uitoefening van haar stiel was zij in 2006 tegen een internationale business dude aangebumpt. Ene Ovidiu Tender. Die had net wegens een paar onwelvoeglijke activiteiten 12 jaar en 7 maanden voor de ballen gekregen en dat vond ie wat aan de ruime kant. Zal je het zelf wezen. In de loop van de jaren werd de verhouding tussen Alina en Ovidiu steeds aangenamer. Mede doordat Ovidiu's echtgenote haar voorzag van een paar dure hebbedingen. Voor wat hoort wat en de corruptiebestrijdster wist voor elkaar te bakken dat Ovidiu na vier jaar zijn stropdas en zijn veters terugkreeg en de kerker kon verlaten. Terwille van de smeer likt de kat de kandeleer. En zo ging ook Alina steeds verder met het likken van avontuurlijke smeerpijpen. Had ze beter niet kunnen doen, want in november 2016 ging zij voor het luik en kreeg vier jaar kerker opgelegd. Gevolgd door nog eens drie jaar in 2017. In 2019 werden die straffen in hogere instantie bevestigd. Maar toen was Alina al de deur uit. Ze was stiekem verhuisd naar Costa Rica en later respectievelijk naar Panama en Italië, alwaar zij dus vorige week geclipt werd en nu in een eenvoudig optrekje zit te wachten op de dag waarop zij wordt uitgeleverd. Mogelijk, dat dit alles u een Beierse worst zal wezen, maar in het door de Roemeense pers breed uitgemeten schandaal ging er speciaal voor ons Nederlanders ook een uiterst smakelijk hapje voorbij. Ovidiu en zijn echtgenote introduceerden Alina namelijk op haar verzoek bij de ambassadeurs van Israël en ... Nederland. Huh????
Nou zullen we ons niet verdiepen in de warme band die er kennelijk bestond tussen het echtpaar Tender en de Israëlische diplomatieke vertegenwoordiging. Maar wat hadden de Tendertjes in godesnaam met ons achter de duinen te verhapstukken? Awel, dat kunt u uitgebreid terugvinden in de serie “De Brusselse connectie”. Inclusief een formidabele wasserette, Colombiaanse snuif, een Roemeense goudmijn, internationale speurneuzen, een echte mafioso, olieboeren, spaarvarkens, een uitstapje naar een geruchtmakende moord in België, een financiële magiër uit Goa en Eutje, Greg en Dick. Het lijkt op een avonturenroman. Maar dat is het niet. Het is allemaal echt. Stay tuned.

Moord en doodslag. Daar dreigde de momenteel op dunne soep en een harde korst brood levende Uwe Lenhoff mee toen een oud-collega samen met de luitjes van de Bulgaarse site FinTelegram zijn mega investeringscam naar buiten begonnen te rollen. En ook zijn Nederlandse companen, Rudolph Booker en Dirk-Jan Bakker, zullen met woelige gedachten hebben rondgelopen. Terwijl het allemaal zo mooi leek in den beginne. Maar God was niet met hen. Hoe het allemaal begon en hoe het mis liep krijgt u uitgeserveerd in “The Payvision story” die in september al verscheen op de site van “Herstel de Republiek”. Smakelijk. Stay tuned (JP).

‘Een avatar is volgens het hindoeïsme een God, die op aarde neerdaalt in mensengedaante. Oude Indiase geschriften vertellen, hoe Vishnoe, de bewaarder en redder van de wereld, dit enige malen deed. Op het ogenblik zegt men, dat God weer op aarde rondloopt. Nee, niet als Indiër met lange witte baard. Maar als de Amerikaan Harry Palmer.’

Het letterplankje wordt hier bediend door Herman de Tollenaere, de Founding Father van de Simpossite, en dat is weer de Fundgrube voor deze artikelenreeks. De Tollenaere verzorgde ruim twintig jaar geleden deze inleiding over Avatar, en over Harry, de uitvinder daarvan. Lopen we nog even mee met de onvermoeibare onderzoeker van sektes, gekkiegeloven en andere ontroerende goederen…

‘Volgens eigen zeggen was Harry vroeger hippie. Niet volgens eigen zeggen, maar volgens een justitieel stuk, werd hij daarna "missionaris" van de Scientology sekte in de staat New York. Maar de Scientology-leiders vonden het niet leuk, dat Harry het daarmee verdiende geld niet aan hen afdroeg. Dit werd zijn einde als missionaris.
Maar gelukkig kreeg hij paranormaal contact met de goddelijke geest "Bashar". Bashar kwam van de planeet Essassani. Sterrenkundigen, die dit hemellichaam niet kennen, zullen wel weer verderfelijke "scientisten" en "materialisten" zijn. Dit contact werd voor Palmer het begin van een carrière als leider van zijn eigen beweging. Ze heten "Star's Edge"; voor wie dacht dat in de Verenigde Staten alleen een "Heaven's Gate" was.
De aanhang waren eerst voornamelijk ex-Scientologen, later ook anderen, zoals Holli Pretti. Pretti zegt aan gnosticisme, Tibetaans boeddhisme, spiritual dance, en Silva Mind Control (een "gedeponeerd handelsmerk") gedaan te hebben; ze zegt, Jung-aanhangster, Maharishi-aanhangster, en nog meer te zijn geweest, tot ze de ware oplossing bij Harry vond.’

Geen idee wie Holli Pretti was, of waarvoor zij stond in haar burgerkloffie. Wie het zich wel herinnert mag het zeggen. We laten hier de wat knoestige stijl van De Tollenaere ongerept, want dat is ie waard…

‘Harry heeft het woord "Avatar" als zijn eigen handelsmerk geregistreerd. Hij heeft begrepen, dat Meesters en Goden en mystieke Goddelijke Kernen in de Menselijke Ziel allemaal leuk zijn, maar pas tot hun recht komen in samenhang met aards slijk. Je kunt de inhoud uit de oude theosofische doos van Mevrouw Blavatsky en C.W. Leadbeater, en de iets nieuwere Scientologische doos van Ron Hubbard, het beste verpakken in een jonge, snelle, en wilde verpakking van modieuze management- en marketingtaal.
In tegenstelling tot de Scientologen noemt Harry's Star's Edge zich geen kerk, maar onderneming. Volgens eigen zeggen heeft Star's Edge aanhangers in tweeënveertig landen. Een paar jaar geleden hielden ze een bijeenkomst in 'Leeuwenhorst' in Noordwijkerhout, met honderden aanwezige volgelingen. God Harry zelf was komen overvliegen, en slaagde erin een onkritisch interview in HP/De Tijd geplaatst te krijgen.

De Nieuwe Mens in Nederland
De Nederlandse profetes van Harry is de ex-lerares Ineke van der Heijden uit Utrecht. Ze zegt "onder voortdurende supervisie van Star's Edge" te staan. Ineke gaf een propaganda-folder uit: "Avatar - de kunst om volledig te leven". Ze biedt aan om ons schadelijke "gevoel van afgescheidenheid" in negendaagse cursussen grondig te vernietigen. Typisch Scientologen jargon als "engram" heeft Star's Edge vervangen door synoniemen zoals "barrières en blokkades" voor al wat de occulte therapeut hindert, om een Nieuwe Mens van je te maken.
Zo'n Nieuwe Mens heet bij Scientology: Operating Thetan, bij Star's Edge: Avatar. Als je je door Ineke's folder laat lokken, "wijdt je Avatarmaster je in in deze fundamentele, nieuwe techniek." Aan het eind van de cursus heeft dan de Goddelijke kern van je ziel over je lagere ik gezegevierd: "Wanneer je dit perspectief van schepper van je eigen leven hebt bereikt, ben je Avatar geworden."
Want wat doet een God? Daar zijn de vele religies het niet over eens. Maar het idee, dat een God de wereld schept, is toch behoorlijk wijd verbreid. Harry en Ineke spelen daar op in, in hun cursus: "deel 2: De creatie-oefeningen. Deel 2 ontwikkelt je bekwaamheid om doelbewust je werkelijkheid te scheppen."
Ineke en haar mede-ingewijden, als daar zijn Ria Langerak, Randolph Wijnmalen, Anneke Franken, Wim van den Brink, Inge de Haan, en Theo Ooms, rekenen vierduizend gulden per mens die God wil worden. Harry zelf had eerst ook maar een leergang, van tweeduizend dollar. Maar toen bleek dat deze cursus, tegen alle verwachtingen in, niet alle problemen van de cliënten oploste, ving Harry dit op met een hiërarchie van steeds duurdere vervolgcursussen, met steeds mooiere titels op de diploma's.
Voor 7500 dollar krijg je bijvoorbeeld "Extrasensory Abilities". Wat belooft Harry je daar? "The ability to understand and manage creation. The ability to operate from the viewpoint of the higher self. The ability to transform civilization". Het cursusmateriaal is "vertrouwelijk". Dat is niet alleen in de traditie van de "esoterische scholen" van Blavatsky, Leadbeater, Rozenkruisers, Scientology, de Church Universal and Triumphant, enzovoort; het is ook financieel handig.
Het is bovendien vanuit marketing oogpunt goed gezien om het woord Scientology niet te noemen. Ook de paranormale geest Bashar zou in het begin klanten kunnen afschrikken, en die noemt meesteres Ineke dus evenmin. Haar folder over Harry's "bewustzijns-technologie" en 'psychologie' is dan ook kort. Want de "diepgaande uitwerking" is "nauwelijks in woorden uit te drukken."
Jezus Christus had volgens de overlevering er een vreselijke marteldood voor over, om weer op Goddelijk niveau te komen. In vergelijking daarmee is vierduizend piek voor de brandkasten van godin Ineke en oppergod Harry Palmer toch schappelijk? Zelfs de twintigduizend dollar, die Palmer's opleiding tot de graad van 'wizard' kost, valt mee. Een wizard is tenslotte een tovenaar.’

Aldus de tekst zoals ie 24 oktober 1997 in KM verscheen. Alsof ie gisteren geschreven is, toch? Ook leuk: die naampjes van poldergoden en -godinnetjes. Juf Ineke was in 2018 vervangen door Pieta van der Ham. Meneer Wijnmalen wordt in het internet nog steeds in verband gebracht met zweven, laatstelijk in een club die het Spiritueel Ondernemers Netwerk heet. Googel zelf maar es op de anderen, misschien kom je nog eentje tegen die tegenwoordig bij het RIVM zit. Of bij het Team CDA van Spuug de Jonge de koffie zet…

(JoopFinland)

De verhouding tussen de Gele Vesten en de vakbonden is er een volgens het klassieke model: de georganiseerde gesalarieerden die CAO's en pensioenvoorwaarden overeenkomen met de 'sociale partners' versus de handwerkers en andere kleine zelfstandigen van vrije beroepen,  aangevuld met gepensioneerden, werklozen, jongeren voor wie geen toekomst is en overige paupers.
Deze tegenstelling bestond al ten tijde van het Ancien Régime, de tijd voor de Revolutie, toen sommige Gildes ronduit anti-revolutionair waren: ze hadden teveel te verliezen aan privileges. Het is het tegen elkaar uitspelen van de lagere middenklasse en 'hogere arbeidersklasse' tegen de laag onder hen, een spel dat door de macht al eeuwen met wisselend succes wordt gespeeld. De situatie in Frankrijk is nu zover dat het tegen elkaar uitspelen steeds moeilijker wordt voor de macht. De twee segmenten vonden elkaar op 5 december. Een nachtmerrie voor de Macronie. Ook al waren de toplui van de vakbonden niet voor (de CFDT, de reformistische verrader, doet helemaal niet mee) deze acties, de leden dwongen ze ertoe en strijden hand in hand verder met de Gilets Jaunes. De spoorwerkers en het vervoer in Parijs spelen een voortrekkersrol.
Alleen de Black Bloc's kunnen de regering nog helpen om dit verbond te criminaliseren en de bevolking van deelname aan de opstand af te houden. En natuurlijk het misdadige politiegeweld tegen geweldloze demonstranten. Maar ook dat schrikt de mensen niet genoeg af.
Acte 56 was ongekend vitaal, alsof er nieuw bloed was en dat is dus ook zo (zie video). Van Bercy naar de Porte de Versailles. De spandoeken, liederen, spreekkoren, ze klinken nog harder, vrolijker en vastbeslotener. 'Revolution!', gescandeerd door jong en oud. Stel u het in Nederland voor. Bij een gevangenis wordt de vrijlating van de opgesloten GJ geëist. Mensen ontrollen leuzen uit de huizen waar de stoet langstrekt. Applaus. De politie eromheen, al een jaar tegen het volk opgezet, oogt zichtbaar vermoeid. Hoeveel van hen beginnen te beseffen dat ze aan de verkeerde kant staan? Hoelang doen ze nog zonder morren wat Macron, Castaner en Philippe hen opdragen? Hoeveel van hen moeten er uit wanhoop nog met hun eigen dienstwapen een einde aan hun leven maken? De flic's zijn ook in actie, ze beginnen volgende week met stiptheidsacties. Macron zal hen snel moeten geven wat ze verlangen. Anders rest er niemand om hem te beschermen dan het leger (gevrijwaard van 'pensioenhervorming'). Op de Avenue du Maine loopt het dan geheel uit de hand. De organisatoren besluiten nog voor de Porte de Versailles waar een enorme politiemacht hen opwacht de demonstratie te ontbinden. Het kruit moet droog gehouden worden. Er wachten volgende acties.
En dan de provincie: Vrachtwagenchauffeurs blokkeren wegen. Gele Vesten zetten met gevaar voor eigen leven de autoroute Lyon-St.Etienne af (zie video). Toulouse is strijdbaar als altijd. Vakbondsvlaggen in een enorme optocht. Dat houdt de politie die in de zijstraten wacht om er op in te hakken enigszins op afstand (zie video). 1968 leeft voort in de herinnering, toen de arbeiders het tegen de ordetroepen opnamen en de macht het overzicht verloor. Dat dreigt opnieuw. De Gaulle werd gedwongen een referendum uit te schrijven, verloor en trad af. Dát eist het verzet ook van Macron. En een nieuw parlement. Of zie Rouen: hetzelfde verbond tussen vakbonden en Gele Vesten. De Assemblee van vakbonden vrijdag heeft de GJ bedankt dat ze hen hebben 'doen ontwaken'. De 'giletjaunification' van de vakbonden. Of Lyon (zie video). Wat een stoet. En Marseille, Nantes, overal in het land.
Dinsdag volgen nieuwe demonstraties door de vakbonden. De Gele Vesten zullen er bij zijn. De druk wordt opgevoerd. Op woensdag zal de regering vertellen wat ze van plan is.
En laten we Algerije niet vergeten, waar het volk voor de 41e vrijdag de straat op is gegaan voor de '2e bevrijding' zoals ze het noemen: van het corrupte regime. 12 december zijn er presidentsverkiezingen om alles te houden zoals het is: een militaire dictatuur ten bate van de elite die zich verrijkt aan uitverkoop van de bodemschatten. In Algerije en Frankrijk wordt voor dezelfde doelen gestreden. (WK)

1 reacties

Ik werd voor de gelegenheid onderdeel van Uw CDA. Gewoon lid, voor tien euro op jaarbasis. Men kan ook aberratief lid worden maar dan betaalt men meer in de partijkas. Dat wenste ik niet, want ik denk niet dat men er nog es een Pieter op het podium zet.

Lidmaatschap aangegaan met Uw CVP, teneinde Pieter te kunnen stemmen, en de machtspartij daarmee te kunnen uiteenrijten. En dat is dan pas de eerste parlementaire machtspartij die aan het mes gaat. Alle andere zullen nog moeten volgen.

Want de ziekte van ‘Den Haag’ is als de ziekte die we Corona noemen: zijn we ervan aangetast geweest dan houdt het voorwaar niet op maar komt weerom. Alleen afstand ervan houden zal ons ervan vrijwaren.

Pieter: mocht ge het vandaag niet geworden zijn -wat de god van de christendemocratie verhoede- dan is er dus de volgende kans. Pak niet in, geef niet op, je bent daar ook de meneer niet naar. Straks duikelen we de coronaherfst in en dan hebben ze niemand anders en zullen U alsnog verkiezen.

Ik heb een liedtekstke voor U vertaald. Het zijn een paar strofen uit Dirty Boulevard, van die mooie dooie Lou Reed. Keek vannacht een concert van hem, en peinsde: waarom gaan alleen de goeien onder ons dood en krijgen de slechterikken een standbeeld… Change it, Pieter, change it!

This room cost 2, 000 dollars a month, you can believe it man it's true
Somewhere a landlord's laughing till he wets his pants
No one here dreams of being a doctor or a lawyer or anything
They dream of dealing on the dirty boulevard
Give me your hungry, your tired your poor I'll piss on 'em
That's what the statue of bigotry says
Your poor huddled masses, let's club 'em to death
And get it over with and just dump 'em on the boulevard

Deze kamer kost tweeduizend in de maand, wie gelooft zoiets?
Ergens lacht de huurbaas zich te barsten
Niemand hier die er ook maar van droomt een arts te zijn, of een advocaat
Men droomt ervan geld te verdienen op de smerige straat
Geef mij de hongerigen, de uitgeputten en de armen, ik zal op ze pissen
Dat is waar het Vrijheidsbeeld het over heeft
Jullie arme drommels, laten we ze doodknuppelen
Afmaken en in de smerige straat dumpen

(gvd)

Oranje boven. Alweer. Eerder in deze serie maakten wij gemengd gehakt van Ekim Alptekin. Het in Nederland verblijvende Turkse baasje van Inovo BV. Een vehikel in Vleuten, waarmee Ekim samen met het vroegere hoofd van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst Michael Flynn flink erop los lobbiede om in Washington toestemming te krijgen voor een lucratieve deal. Het ging om gasleveranties aan Turkije uit een land dat om het zachtjes te zeggen niet erg populair was in de USSA. De deal kwam niet van de grond. Ook al omdat Flynn met veel geraas in het Russiagate mieterde. Later simsalabimde Ekim dat het niet genoemde export-land Israël zou zijn geweest. Maar als er een land populair is in en rond het Witte Gekkenhuis en up the Hill dan is het Israël wel. Zelf een lobbygrootmacht par excellence. Dus staken wij onze rechter middelvinger richting zwerk en poneerden in alle bescheidenheid dat het om een deal tussen Turkije en Iran moest gaan. Kregen we vandaag dit artikel onder ogen. Gaat over een stiekeme gasdeal tussen Turkije en Iran met als betaalmiddel goud. Een affaire waaraan wij elders ook aandacht hebben besteed (1). Maar wat denk je? Ook hierbij is weer een Nederlandse firma betrokken. INCO Business Group uit de Brabantse metropool Teteringen. Met als Sitting Bull ene Dennis Vermeulen, die terzijde wordt gestaan door sjamaan Berend “Botje” Buningh en verder zes (!) squaws. Of een klein land ook groot kan zijn. Stay tuned (JP).

(1) Zie de serie “Van Brussel naar Sjanghai”.

We blunderden vandaag tegen een leuke volzin op. Komt ie:

“If the USSA didn't have the drugs backing the dollar what would it be worth?”.

Recht uit ons hart gegrepen. Verander het woordje “drugs” in “oil” en we zijn terug in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Hoewel drugs ook toen al in opmars was. In aflevering 5 van “de Belgische Connectie” van vandaag, als onderdeel van de serie “Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen” beschrijft insider Peter van Haperen de komst van de petrodollar op het wereldtoneel en de duistere rol die Rockefeller-adept Jacques van Ypersele de Strihou bij deze operatie vervulde. Met name in België, het land waar de NATO en de Europese gemeenschap een plekje hadden veroverd. Daar vond “Van Yp” mede dankzij vuige intriges zijn weg naar de absolute top en was hij betrokken bij de voorbereidingen om indien nodig een min of meer geruisloze staatsgreep te arrangeren. Ondermeer door gebruik te maken van de kennis die Amerikaanse linkmiegels als Edwin Wilson, Ray Cline, Robert K. Gray en Roy Cohn bij elkaar hadden gesprokkeld over de seksuele uitspattingen waaraan het crème de la crème van de Belgische samenleving zich te buiten was gegaan. Inclusief koterhopsen. Chantage? What else (1). En mochten er luitjes zijn die desondanks wilden uitstappen of uit de school klappen dan kon altijd nog worden uitgeweken naar overvloedig geweld. Dat laatste vooral om de echte beweegredenen te maskeren. En de Belgische burgers? Ach (JP).

(1) Zie hiervoor ondermeer de series “Van Estoril naar Zandvoort” en de “Carl Armfelt”-verzameling.

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (006)  - De Belgische connectie -3-

De introductie van Jacques van Ypersele de Strihou (“Van Yp”) als infiltrant in regeringskringen en later bij het Belgische hof deed heel wat stof opwaaien. Toch was hij niet de Schaduwmacht achter het Vorstenhuis. Van Yp werd wel als instrument gebruikt om bij die macht te geraken. In aflevering twee van de serie over de Schaduwmachten hebt u kunnen lezen dat na een dreigend overschot aan beschikbare ruwe olie in 1973, nog meer 'overschotten' werden verwacht rond 1978. Die grote dreiging voor de inkomsten van de grote oliemaatschappijen en met name Standard Oil van de Rockefellers werd met een geniaal plan, het creëren van een ‘niet bestaande’ oliecrisis opgelost. Hoe ging het verder met het verwachte overschot aan olie eind jaren zeventig?

De eerste opdracht voor Jacques van Ypersele de Strihou
In 1979 bevond de dollar zich in een nieuwe crisis door het verjagen van de sjah in Iran wat leidde tot een tweede grote olieprijspiek gevolgd door een dollarcrisis. Hierdoor kwam president Jimmy Carter in moeilijkheden en vroeg zijn vriend David Rockefeller om hulp bij het oplossen van deze situatie. Terwijl juist Rockefeller verantwoordelijk was voor de verhoging van de olieprijs. Rockefeller adviseerde om Paul Volcker te benoemen als voorzitter van de Fed, met een plan om de dollar te stabiliseren. Volcker was in opdracht van David Rockefeller een van de oprichters van de Trilaterale Commissie, samen met Zbigniew
Brzezinski en Jimmy Carter zelf. Carter wist wat hij aan Volcker had en was vol vertrouwen in een goede afloop. Wat Carter niet wist: David Rockefeller had heel andere plannen met de dollar. Voor die plannen had hij de ‘Groep van Dertig’ laten oprichten door Geoffrey Bell, met geldelijke steun van de Rockefeller Foundation. Een internationale organisatie met daarin de top van de grote particuliere en centrale banken. En verder het neusje van de zalm uit de academische wereld en internationale instellingen, die zich gingen bezighouden met economische en financiële vraagstukken op wereldniveau om regeringen en multinationals te adviseren bij het tackelen van die problemen. Deze groep werd doelbewust beperkt tot zo’n dertig leden met als eerste voorzitter de Nederlander Johannes Witteveen, net opgestapt als directeur van het Internationaal Monetair Fonds. De eerste opdracht lag al klaar: Op welke wijze krijgen wij het voor elkaar om wereldwijd de prijsstelling van olie in dollars in plaats van goud te laten berekenen. Tijdens de Bilderberg conferentie van 27-29 april 1979 in Baden Oostenrijk werden die plannen door de deelnemers aan die conferentie uitgebreid besproken. Er was geen consensus, maar dat was ook niet nodig. Het besluit was al lang genomen en de beoogde uitvoerder van die plannen om wereldwijd de petrodollar in te voeren was aanwezig op die conferentie, Jacques van Ypersele de Strihou. Een financieel genie, adept van David Rockefeller en op dat moment als economisch stafchef van premier Tindemans opgeklommen naar de Belgische en als president van het Europees monetair comité zelfs naar de Europese financiële top.

Het ontstaan van de Petrodollar
Henry Kissinger had de zaak al voorbereid. Na de zogenaamde oliecrisis van 1973 was het Henry Kissinger die Saoedi-Arabië ervan overtuigde om de prijsstelling van olie in dollars te zetten. Het begin van de ‘petrodollar’ waardoor landen die olie wilden dollars moesten hebben om te betalen. Bijkomend voordeel voor de Rockefellers was dat veel van die door de Arabieren ontvangen dollars bij de Chase-bank van David Rockefeller werden gestort.
Van Ypersele nam de opdracht aan en wist in samenwerking met zijn oude mentor en vriend professor Robert Triffin, oud-topman van het Internationaal Monetair Fonds, een systeem op te zetten om olieverkopen af te rekenen in dollars en die dollars via Amerikaanse banken te recyclen. Een jaarlijkse miljardendeal voor de Rockefellers. Het tijdperk van de petrodollar was aangebroken en zou zijn waarde gedurende dertig jaar behouden.

President Jimmy Carter exit
Dat alles was begonnen met het hulpverzoek van Jimmy Carter. Maar ook Carter moest, net als Nixon zes jaar eerder, ervaren dat de vriendschap van David Rockefeller niets voorstelde. Samen met Kissinger liet hij Carter in de val lopen door hem over te halen om de inmiddels ex-sjah van Iran naar Amerika te laten komen voor een behandeling van bij hem geconstateerde kanker. Dit leidde tot woedende reacties bij de volgelingen van de Ayatollahs, met wie Henry Kissinger later achter de rug van Jimmy Carter een deal sloot om de 63 in november 1979 gevangen genomen Amerikaanse gijzelaars pas vrij te laten na de presidentsverkiezingen. Allemaal bedoeld om Carter als een president zonder ruggengraat neer te zetten. De afloop is bekend, Reagan werd gekozen als nieuwe president en David Rockefeller had een nieuwe bondgenoot in het Witte Huis.
En Jacques van Ypersele de Strihou? Die had zijn waarde bewezen en was klaar voor de nieuwe opdracht die hem persoonlijk werd verstrekt tijdens een diner met Kissinger na diens memorabele speech voor de NATO op 1 september 1979 in Brussel. Van Ypersele moest zich gaan opmaken voor een directe infiltratie bij het Belgische Hof met steun van graaf Carl Magnus Torsten Armfelt en zijn politieke connecties, maar ook met vergaande steun van majoor Jean Bougerol, die inmiddels zijn ondergeschikte was geworden na de dood van luitenant-generaal Roman een jaar eerder.

Plan voor een staatsgreep
Het ging om een plan voor een staatsgreep in België. Niet een klassieke staatsgreep met huurlingen, wapens en nieuwe staatshoofden maar wat men noemt een stille of financiële staatsgreep door omkoping van de machthebbers, in dit geval het koningshuis. Een logische oplossing. Regeringen of vertegenwoordigers daarvan zijn ‘vaak’ makkelijk om te kopen maar een dergelijke regering, en dat geldt zeker voor België, is geen lang leven beschoren.
Bij het koningshuis ligt dat anders. Dat is een stabiel gegeven met een stevige vinger in de pap bij het regeringsbeleid. Een prachtig plan maar wat een verspilling van kwaliteit om daarvoor een financieel genie als Van Ypersele te gebruiken.
Hoe dat alles in zijn werk ging en waarom Jacques Fourez, Elise Dewit, Jacques Van Camp, Léon Finné en Jan Palsterman, de slachtoffers waar het eigenlijk om ging, hiervoor vermoord moesten worden, leest u in de volgende aflevering van de Schaduwmachten.

Algemene staking op 5 december: Frankrijk geeft het voorbeeld, zoals vaker in de geschiedenis. Zie ze zich verzamelen voor de demonstraties overal in het land. De mensen zingen de hymne van de Gilets Jaunes: 'On est la!'. En wat hebben ze in grote getale gehoor gegeven aan de oproep. Geen politie te zien voorlopig (zie video) Het is in Parijs 2 graden om 15.00 uur. Er worden vuurtjes gestookt. De mensen houden elkaar warm. Springen om niet af te koelen. Zo ziet een vrij volk er uit. 'Revolution!' klinkt het.
1 jaar Gele Vesten kon Macron bagatelliseren: 'het zijn niet dezelfde betogers als een jaar geleden'. Op 5 december is dat voorbij: iedereen is terug. De Gilets Jaunes zingen uitbundiger dan ooit: hun inspanningen het hele jaar door hebben de fakkel van het protest brandende gehouden. Omdat zij niet opgaven is de opstand vandaag zo wijdverbreid en groot. Het land zal dat niet vergeten. De grootste opstand sinds 1968.
In Lyon slaan de 'Black Bloc's' toe: 1000, zoals vooraf aangekondigd. 'We weten wie ze zijn, maar hebben orders niets tegen hen te ondernemen', lekten politiemensen naar Sud Radio. Een aanvoerder van de GJ, Maxime Nicolle, op de vraag of ze zelf niet iets tegen hen kunnen doen: 'We weten niet of het vermomde politieagenten zijn'. Hij doelt op de 'BAC's, de als demonstranten uitgedoste agenten van de 'speciale politie' die al sinds het begin door de regering worden ingezet.
Onze media melden slechts 'dat de treinen niet rijden' in Frankrijk. Zoals ze al een jaar opstand verzwijgen. 'Om ons niet op gedachten te brengen'.
15.30 uur:  de aanhanger van een vrachtwagen wordt omgekieperd door in zwart gekleden in een zijstraat van Rue de Rivoli. Politiesirenes. Er wordt met hekken gesleept. GJ's proberen het te verhinderen. De aanhanger gaat in de fik. Hevige vlammenzee. Het wachten is op de ordetroepen. Eerst komt de brandweer, zelf in actie, die aanslaat op een waterpunt. Dan arriveert de politie in gevechtsuitrusting. Ze beschermen zg. de brandweer.  Arrestaties. De macht heeft wat het wil. Beelden voor het journaal van 8 uur.
Toch zijn dit achterhoedegevechten. De reusachtige stoet verderop laat zich niet stoppen en zingt 'La revolte'. 'Wat doen we morgen? Het dunnetjes over!' Zo is de stemming.
De aanhanger fikt door. Was dit georganiseerde provocatie?
In Montmartre loopt het voorspelbaar verder uit de hand. De politie aarzelt. Dan toch charge. De wind staat verkeerd voor traangas. Ze ogen onzeker en vermoeid. Trekken zich terug. Dat voedt de relschoppers. Rubberkogels, granaten. We kennen het van de zaterdagen.
De avond valt op Place de la Republique?. De vuurtjes laaien op. Op de achtergrond klinken explosies. In de beste tradities. Van 1789 en de Commune. In Parijs is geschiedenis altijd vandaag.
De hoofdstoet trekt gewoon verder. De mensen zingen: 'Le putain Macron'. De hoer Macron. Van het kapitaal, zo weten allen. Wat in Nederland onbespreekbaar lijkt, is in Frankrijk doodnormale taal. Hier is alles, klimaat, vervuiling en armoede onze eigen schuld. Daar niet.
Verwarrend: gehelmde brandweer demonstreert, je denkt politie. Onafzienbare mensenmassa's. 'In staking tot het pensioen' leest een gespoten leus. Politie klaar voor charge. 'Bande des nazi's!'
Rond half zeven bereikt de stoet Place de la Nation. Daar is het inmiddels een slagveld.
Volgens het Ministerie van Binnenlandse Zaken waren er in het hele land 806.000 demonstranten. De organisatie houdt het op 1,5 miljoen. De strijd gaat de komende dagen verder. Morgen, zaterdag Acte 56 van de Gele Vesten. (WK)

1 reacties

Eigenlijk had ik vandaag over Srbrenica moeten schrijven. Over dat ik vanavond en waarom niet ook morgenavond Karremans nog eens zou willen horen zeggen ‘Wat hebben ze je verneukt, Karremans’, en die pief die wel zijn uniform heeft aangehouden “Dat zijn Uw eigen woorden’. Over dat ik vandaag en waarom niet ook morgen of een hele week vanaf vandaag op de radio verstoken wil blijven van de pretvogels, de meningsjouwers en de schnabbelende BN-ers. Ik zou gewoon willen kunnen luisteren het klokje rond naar wat ooit zo mooi ‘aangepaste muziek’ werd genoemd: veel warm koper in de ether omdat er een ramp plaats vindt.

Maar de JOVD heeft zich nu ook over het racisme ontfermd, en dus moet dit gaan over Kelder, Jort. Twintig jaar na zijn dikkere versie die zich tegenwoordig koning noemt, en destijds de Argentijnen affronteerde door te stellen dat het bloedbewind van Videla ‘ook maar een mening’ was, brengt de in bretels gehulde variant van Emiel Ratelband racisme terug tot ‘een mening’. Honger? Een mening. Genocide? Een mening. Welkom in het universum van Kelder, stoot Uw hoofd niet Het wordt vooral leukjes morgenavond met zijn allen. Kelder staat daarvoor met nog een hele zooi andere verkleinwoordjes garant…

Leukjes… Wammes Waggel…

Daar is de link met de schepping van Marten Toonder, de enige populaire literator in ons taalgebied die het verschijnsel adel adequaat heeft beschreven. Wie met Ollie B. Bommel is opgegroeid kan weten hoe het in edele kringen toegaat. Maar aan Kelder is de pointe van de Bommelboeken nooit besteed geweest. De VVDer die Rutte mag tutoyeren maakte een jaar of wat geleden de een of andere flutserie, waarschijnlijk voor Omroep Max, het domein van het tatoevolk op leeftijd. Serietje ging over De Adel en Kelder reed elke aflevering binnen in een open sportautootje uit het jaar zoveel. Vervolgens ging het dan tot slapenstijd over de Prachtige Parken waarin de door Jortie bezochte Kleine Paleisjes die ook gedeeltelijk voor Publiek toegankelijk waren gesteld et cetera en zo voort.

Het onbenullige programma bleef mij vooral bij omdat me ter ore kwam hoeveel families, landgoedeigenaren en beheerstichtingen de deur dicht hielden voor het ventje. Het overgrote deel van de voor het programma aangeschreven Adel van Kelder moest niets nada van Kelder weten. Een ‘kwiebus’ noemde mijn zwager hem, en bij hem staat die uitdrukking voor ‘parvenu’, ‘nieuw geld’, ‘upstart’, maar het meest van deze: ‘VVDer’’, het schuttingwoord bij uitstek in zijn kringen.

Ach, de adel… Ik zou er wel een programma over weten te maken. Maar dan natuurlijk niet over de keurig geknipte rozen bij een door de klappen van een molen en teveel sherry tot vrijwel niets gereduceerd freultje onder de rook van Utrecht. Nee, ik zou het hebben over de kuiperijen, de uitbuiting van het personeel, de abortussen van vrouwelijke vruchten, de suicides van mannelijke opvolgers. Over alles dat de adel maakt tot een instituut dat geen knip voor de neus waard is en zo snel mogelijk afgeschaft dient. Ik zou in mijn programma niet komen met een ‘mening’ over de adel maar met een pleidooi om ons er te vuur en te zwaard tegen te verzetten en in naam van de medemenselijkheid binnen de kortste keren van te ontdoen.

Zoiets als met racisme, inderdaad…

JoopFinland

‘Voelt U zich eenzaam of ongelukkig?’ In dat geval ziet de hemel er voor U uit als Spanje. Of iets preciezer: de provincie Galicië in Noord-Spanje. ‘Wij hopen U snel de hand te mogen schudden en te mogen verwelkomen in een mooi nieuw leven in het prachtige Galicië’. Klinkt als de nieuwste gag van een uitvaartclub, toch? Zo van: waarom altijd zo geheimzinnig doen over die hemel? Dat is immers een ‘omgeving met heerlijke warmwaterbronnen, leuke markten en prachtige steden zoals Santiago de Compostella, La Coruna, Vigo en Pontevedra.’ ‘Uw (sic!) wilt toch ook een beter leven? Neem contact op voor een geheel vrijblijvend gesprek aan huis: 06 444 555 45 (altijd bereikbaar).’

Aldus een paginagrote advertentie in de Bossche roeptoeter van deze week. Voor die advo is dus duidelijk betaald en niet zo zuinig. Maar door wie? Wie de Uw is in het ding is wel duidelijk (‘Ziet U het soms even niet meer zitten, is de toekomst vaak uitzichtloos en negatief? Dit zijn de kenmerken van zoveel alleenstaande 60plussers.’). Maar wie is verantwoordelijk voor de krankjoremme tekst en de storting? Wie komt er straks aan je deur zodra je het telefoonnummer hebt ingetikt? Geen woord, werkelijk geen woord over wie er achter deze pagina schuilgaat.

Doen wij dus niet, dat bellen, en dat raden we ook U af. Maar kan iemand daar bij de Omroep even checken wie dit instuurde en waarom dit niet vermeld werd?

3 reacties

Door Jan Portein.

Een déjà vu à la Epstein. Morgen begint in Wenen het strafproces tegen de Israëlische cyberstruikrover Gal Barak. In de partituur was zonder twijfel flink ruimte gemaakt voor Uwe Lenhoff. Gal's gabber in het kwaad, die tot voor kort streepjes op de muur trok in een Duitse kerker. In afwachting van zijn eigen feestje, later dit jaar. Maar wat geschiedde? Uwe werd gisteren totaal levenloos aangetroffen in zijn sobere onderkomen. Was het zelfmoord? Was ie gezelfmoord? Of was gewoon de lucht eruit? Is nog niet bekend. Witte jassen zijn momenteel bezig om uit te vlooien of er een verband bestaat tussen Uwe's overlijden en een plotseling uit de band springen van een stel kankercellen, die al geruime tijd in Uwe's lijf domicilie hadden gekozen. Een ding is wel zeker: de andere betrokkenen, onder wie de heren Bakker, Booker en Noordeloos, zullen enigszins opgelucht ademhalen. One down (Uwe), one to go (Gal). Dat geeft de burger moed. Rest nog wel de vraag wat er gebeurt met al het vastgoed dat Uwe in Amsterdam en omgeving heeft aangeschaft om al die achterovergedrukte poen uit het zicht te manouvreren. Maar komt tijd, komt raad. Stay tuned.

Dooie bankers? Te kust en te keur. Nu blijkt ene Thomas Bower weer de Styx te zijn overgestoken. Een maandje geleden werd hij bungelend aangetroffen in zijn Californische stulp. En miep, miep, met de snelheid van Looney Tunes' Roadrunner werd er zelfmoord geroepen. Maar gezelfmoord behoort altijd nog tot de mogelijkheden. Temeer omdat dear old Thomas jarenlang de speciale bankconnectie was van de ook al bungelend gevonden koterhopser Jeffrey Epstein. Eerst bij de Citibank en later bij de in zwaar weer verkerende Deutsche Bank. Laten we aannemen qualitate qua legde Thomas ook heel wat bezoekjes af aan zowel Jeffrey's Orgie eiland als diens weelderige pand in New York. Of ook hij daar een gratis doorsmeerbeurt kreeg is nog niet uitgeknobbeld, maar dat hij van die praktijken weet had is niet ondenkbaar. In ieder geval stond hij wel op de bucketlist van de FBI-smurfen die met de Epsteinkees bezig zijn. Het enige wat die nog binnen konden trekken was een kluit administratieve gegevens. Geen beeldmateriaal of opgenomen causerieën. Althans voor zover wij weten. En dat is verrekte weinig. Stay tuned (JP).

Wij voelen het aan ons ochtendwater: nu gaan we bikkelen. De Bende van Nijvel gaat op het hakblok in de volgende bijdrage. Zo ook een stel jongens uit de wittenboordencategorie die de leden van de zogenaamde Bende op pad stuurden om wat vlekjes weg te werken, die waren ontstaan bij hun seksuele kapriolen, hun jacht op poen en hun duistere vanuit de USA aangestuurde machtspel. Er worden mannen en paarden genoemd. Heel wat bekende, zeker. Maar ook tot nu toe onbekende, die een beslissende rol hebben gespeeld in alle georganiseerde narigheid die zich voor, tijdens en na de Belgische “années de plomb” heeft voorgedaan. Plus het waarom. Met hier en daar niet te versmaden uitstapjes naar onze contreien, waarin zowaar ook een plaatsje is vrijgemaakt voor de door ons al ferm op het scherm gebrachte affaires rond prins Claus in New York (1) en de nucleaire onderhandelingen tussen Nederland en Syrië (2). Gratis en voor niks. Waar vind je dat nog? Happy reading (JP).

(1) Voor de nieuwkomers: zie bijvoorbeeld het legendarische artikel “Van oude koeien en troebel water”.
(2) Zie de door de gezagsgetrouwe msm genegeerde serie “Lubbers en de muzelmannenbom”.

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (005)

(door Peter van Haperen)

De Belgische connectie 2

U heeft waarschijnlijk al gemerkt dat er een stagnatie was in het verhaal rond de schaduwmachten achter de Vorstenhuizen. Dat had te maken met nieuwe publiciteit over de ‘Bende van Nijvel’ die in de jaren tachtig diverse aanslagen pleegden in België met 28 doden tot gevolg. Dit gegeven en de malversaties tijdens het onderzoek naar die liquidaties, leidde min of meer tot een nationaal trauma bij onze zuiderburen. Door mijn infiltratie in het Belgische adellijke circuit, zoals in de vorige aflevering beschreven, en op een later tijdstip mijn samenwerking met personen uit extreem-rechtse kringen kreeg ik zowel direct als indirect te maken met personen die verdacht werden van betrokkenheid bij die bloedige gebeurtenissen. Moeilijk is het wel om aan de nabestaanden uit te leggen dat het enigma van de Bende van Nijvel maar een klein stipje was op de kaart van de machtspolitiek van dat moment met de groep Prometheus als initiator. Nog moeilijker wordt het om aan te tonen dat de Bende van Nijvel nooit heeft bestaan en alleen bedoeld was om lastige getuigen uit de weg te ruimen.

In de loop der jaren zijn er de wildste verhalen rond de Bende ontstaan. Met als grootste nadeel dat iedereen zichzelf ziet als de deskundige die het raadsel rond de Bende wel even zal gaan oplossen met vergaande hypotheses of veronderstellingen. Dan ontstaat het volgende probleem: de boeken- en geschiedschrijvers die elk een bepaalde visie naar voren brengen. Sommigen, zoals Paul Ponsaers en Hilde Geens, baseren zich op wat als bekend verondersteld wordt en op onderzoeksdaden. Anderen, en dat is een groter probleem met Guy Bouten als voorbeeld, zoeken verdachten en andere betrokkenen op, interviewen hen en vullen dan hun eigen verhaal in. Niet de waarheid maar de dikke duim. Al die schrijvers en zogenaamde onderzoekers gaan voorbij aan het allerbelangrijkste in het onderzoek naar de Bende van Nijvel: Wie is of zijn de opdrachtgever(s)?

Een kleine terugblik. Tientallen boeken zijn er de afgelopen 35 jaar verschenen over de Bende van Nijvel. Maar er was nooit sprake van een oplossing of zelfs maar een gedeeltelijke oplossing. Vanaf de roemruchte brute moorden bij de Colruyt in Nijvel waar de Bende zijn naam aan te danken heeft, heb ik de verdere gebeurtenissen met grote belangstelling gevolgd. Zeker nadat namen werden genoemd en zelfs arrestaties werden verricht van personen met wie ik beroepsmatig tijdens infiltraties in België omging. Toch kwam het nooit in me op om mij hier verder mee in te laten. Dat veranderde na mijn getuigenis in de zaak van Desi Bouterse over een geplande coup in Suriname, die de aanleiding was tot de beruchte decembermoorden op 8 en 9 december 1982 op 15 tegenstanders van het bewind.

Niet alleen de pers in Suriname maar ook in Nederland en België reageerde met schreeuwende koppen: ‘15 doden in ruil voor 1200’, ‘Bende van Nijvel betrokken bij de coup in Suriname’, ‘Nederlander met dubieus verleden helpt Bouterse’, ‘Peter “James Bond” van Haperen’ en vele andere slogans. Allemaal gebaseerd op een beschadigingsactie in opdracht van de militaire inlichtingendienst nadat ik rapporten had ingestuurd over verkwanseling van Nederlandse atoomgeheimen door Paul Lubbers, broer van de toenmalige Nederlandse minister-president. Dit verhaal speelt een rol door de aanwezigheid van Armfelt en Al Ajjaz. De CBW voelde zich door alle publicaties ook gedwongen om in actie te komen en stuurde daarvoor een team naar Paramaribo om met mij in contact te komen. Met daarin een discutabele rol van Professor Johan Swinnen uit Leuven die destijds doceerde aan de universiteit Anton de Kom in Suriname. Wat wisten deze onderzoekers wat ik zelf niet in de gaten had? Daar kwam ik achter nadat ik op 13 oktober 2011 door commissaris Eddy Vos en inspecteur Rudy van Poeck in Zaandijk werd verhoord over bepaalde Bende-gebeurtenissen. Dit verhoor riep bij mij vele vragen op door de oppervlakkigheid ervan. Het leek er veel op dat ik plichtmatig werd verhoord en de commissaris niet echt iets wilde weten over mijn verleden met bepaalde Bendeleden. In mijn mail van 18 pagina’s aan de onderzoeksrechter vertelde ik dat ook: dat ik het vreemd vond dat de commissaris mij selectief foto’s liet zien en dat het mij opviel dat hij bepaalde foto’s juist niet liet zien. Zo af en toe kreeg ik het idee dat ik in een strip van Hergé was beland en werd verhoord door Jansen en Janssen of in het Frans, Dupont et Dupond! Het voert te ver om hier uitgebreid op in te gaan, maar juist dat verhoor zette mij ertoe aan om zelf onderzoek te gaan doen naar de mensen achter de Bende, en dan zowel uitvoerders als opdrachtgevers. Dat was het begin van een onderzoek van meer dan zeven jaar om door alle desinformatie en zijwegen heen te ploegen en het Bendegebeuren terug te brengen tot normale en te controleren proporties.

De oplossing van het raadsel kwam tijdens het selecteren van documentatiestukken die als bijlage moesten worden toegevoegd aan mijn boek over de spionagejaren van Interdoc. Tussen die stukken vond ik oude rapporten over de infiltratie in de hof- en adellijke kringen in België. Het begin en de opzet van die infiltratie heb ik in de vorige aflevering op de site van Kleintje Muurkrant (de Stelling) geplaatst in de nieuwe serie De Beverwijkfiles. En ja, ook die documentatiestukken lagen in Beverwijk. Wat ik ‘nog’ niet heb verteld in die serie: dat gelijktijdig met mijn infiltratie vanuit Amerika een tweede infiltrant met een vergelijkbare infiltratieopdracht naar Brussel werd gestuurd om zich op te werken in de politieke kringen van België. Het betrof hier een Belg die werkzaam was in de Amerikaanse banksector en speciaal voor deze opdracht was opgeleid. Een Franstalige Belg uit adellijke kringen die ook nog redelijk Nederlands sprak. Echt mijn Waalse tegenhanger. Ik speelde de Vlaamstalige Belg die redelijk Frans sprak. Kort en goed, deze man bleek een aarts-intrigant en wist zich in een moordtempo in politieke kringen op te werken. Via adviseursfuncties op verschillende ministeries werd hij o.a. kabinetschef van Paul vanden Boeynants en was met Armfelt en Bougerol, oprichter van de echte groep G, naar het voorbeeld van de ‘Groupe Général de Sabotage’, opgericht door Hubert Halin. De groep bestond uit witte boorden specialisten op het gebied van sabotage, terrorisme en liquidaties. Via chantage die in het boek uitgebreid aan bod komt wist hij zich op te werken tot kabinetschef van koning Boudewijn en tot ieders verbazing na de dood van Boudewijn, ook tot kabinetschef van koning Albert. Dat kon ook niet anders, koning Albert was volkomen in de macht van onze infiltrant: jonkheer Jacques van Ypersele de Strihou. Kijk, dat is pas een infiltrant, een man werkt zich door kennis en vaardigheid maar vooral door chantage op tot de machtigste man van België en wordt, ook nu nog, gezien als een zeer respectabel man. In de komende afleveringen gaan we uitgebreid in op de rol van deze intrigant die steeds op het juiste moment op de juiste plaats was maar altijd onder de radar wist te blijven. Ongelooflijk maar waar: De onderkoning van België als de man achter het enigma van de Bende van Nijvel. Volg de serie en binnen korte tijd bent u op de hoogte van wat tegen elke prijs voor u verborgen moest blijven. Het verhaal lijkt op een thriller met een carrousel van acties en gedoseerde spanning.

Het hele verhaal in een notendop:
*  De oprichting van de groep Prometheus en de afdeling België van Prometheus als celvorming met groep G, PIO en Burafex. De introductie van de infiltranten met hun eigen verhaal en gevolgen.
*  Het hoe en waarom van de geplande staatsgreep in 1973 en waarom de staatsgreep werd afgeblazen. Met Paul vanden Boeynants als katvanger voor die geplande staatsgreep. Het hoge personage dat klaarstond om de macht over te nemen was prins Albert, de latere koning Albert II. Paul vanden Boeynants was op dat moment Minister van Landsverdediging. Nog zonder invloed van ‘Van Yp’, maar hij speelde toch al een kleine rol.
*  De omkoping van prins Albert en koning Boudewijn. De ontdekking van de omkoopgelden bij de Generale Bank, resulterend in de overvallen te Overijse en Aalst met vele doden om twee liquidaties te verbergen. De opdrachtgever voor die liquidaties was ‘Van Yp’ en dit was zijn binnenkomer bij het Hof.
*  De oliecrisis van 1973 en 1974 en de rol daarin van het Nederlandse en Belgische koningshuis. De rol van de Rockefellers en hun uitvoerende macht Prometheus met op de achtergrond nog de extra machtsfactor van de Bohemian Grove.
*  Wat zal verbazen is: dat de Bende van Nijvel nooit ‘echt’ heeft bestaan. Er was sprake van drie raids en een extra moord om de strapatsen van Albert maar ook andere koninklijke personen te camoufleren. Concreet: De moorden bij Nijvel, Overijse en Aalst en de moord op Van Camp, daar ging het om. De rest was alleen camouflage. Van begin af aan wist ik dat de zogenoemde groep G, gebruik maakte van misdaadbendes om liquidaties te camoufleren. Met name de Borains en De Bende van Philippe de Staerke werden hiervoor misbruikt. De bewijzen waren overduidelijk maar iedereen werd op het verkeerde been gezet door auteurs en onderzoekers. Hier leest men het ware verhaal, waarom die liquidaties plaatsvonden, wie de opdrachtgevers waren, wie de uitvoerders en op welke wijze, ‘Hollywood waardig’, ze ongemerkt konden ontsnappen.

Met als hoofdlijnen:
*  De machtsfactoren in België in de jaren zeventig en de beïnvloeding daarvan;
*  De infiltratie in Knokke en Brussel;
*  De opkomst van Prometheus en zijn invloed in België;
*  De oprichting van ‘De Dienst’ en het ‘PIO’, de controle van Armfelt en ‘Van Yp’ over zowel de Belgische minister van Defensie Paul vanden Boeynants als de Nederlandse minister van Defensie Henk Vredeling, die gechanteerd werd met een buitenechtelijke relatie.
*  Het verhaal over de samenwerking tussen de vorstenhuizen voor geldelijk gewin en compromittering van prins Claus met zijn homofiele contacten en de rol daarin van baron Léon Lambert en zijn homoclubs in New York.
*  De opdrachten aan Van Ypersele de Strihou. De doorbraak: de uitnodiging van ‘Van Yp’ op de Bilderbergconferentie in Baden op 27-29 april 1979. Van Ypersele krijgt een belangrijke opdracht met een vervolgopdracht tijdens en na een diner met Henry Kissinger, na zijn speech voor de NATO op 1 september 1979 in Brussel.
*  De WNP, de dood van Paul Latinus, het verhaal achter de echte groep G, het spel van Carl Armfelt en de infiltrantenrol van Faez al Ajjaz;
*  De orgieën met als gevolg liquidaties. Hoe zat het met de Roze Balletten en het bewijs. Er zwerft nog steeds een dossier rond. Ik weet wie dat dossier in zijn bezit heeft en probeer die persoon te bewegen het dossier af te staan;
*  De bepalende invloed van Madani Bouhouche, zijn tijdelijke macht maar ook zijn beperkingen. Was Bouhouche echt de organisator/uitvoerder van de liquidaties?;
*  Is Dany echt dood of niet? Ik ga naar Spanje. Niet alleen voor Bouhouche, maar iedereen is Al Ajjaz vergeten. Waar was Al Ajjaz gebleven? Onderzoek bij zijn familie;
*  Misleiding, duizend verhalen, duizend oplossingen. Het echte verhaal en de ontknoping. De Bende was niet het hele verhaal, maar slechts een alinea in een wereldwijd complot en werd opgeklopt tot magische proporties.
*  Wat is er echt gebeurd op de parkeerplaats in Overijse? De ‘reconstructie’ van de moorden in Overijse en de voorgeschiedenis van Finné’s bezoek diezelfde dag aan Luxemburg. Wat deed Finné daar tijdens zijn bezoek aan de Generale Bank de Luxembourg? Waarom heeft nooit iemand, na de ‘moord’ aandacht geschonken aan Emile Golenvaux, met wie Finné de volgende dag een afspraak had? Emile was als rijkswacht ook militair judokampioen begin jaren tachtig. Wij waren tegenstanders op de mat, maar sportvrienden daarbuiten. Hij kende mij als Pierre van der Buyten, ik praat met hem. Was er echt sprake van een afspraak om de video over de Roze Balletten te bekijken bij het Parket van Brussel of ging dat verhaal ergens anders over?

Dit is een stuk van de puzzel, maar wel een stuk dat door niemand is gevonden laat staan onderzocht. Om met Jan Portein te spreken: ‘fasten your seatbelts and stay tuned!’

1 reacties

Bij ons gaat de vlag uit. We hebben namelijk in september 2013 enige eilie gehad met Dirk-Jan Bakker. Een gerenommeerde Amsterdamse stenenstapelaar. Wij hadden namelijk geschreven dat ie ooit zakelijk close was geweest met vermaard wasstraatrunner Willem Endstra (rip). Dat kwam ons op een gespierde reprimande van Dirk-Jan te staan. Hij overwoog zelfs naar de kadi te stappen, maar omdat wij bleken te refereren aan een ouder artikel uit Vrij Nederlamd koos Dirk-Jan kennelijk eieren voor zijn kapitaal (1). Overigens was het wel een tikkie merkwaardig dat Dirk-Jan nooit heeft gereageerd op deze publicatie van 21 januari 2009 met de uitgetiepte tekst van een boeiend telefoongesprek tussen twee gesjochte jongelingen. Soit. Ouwe Deventer. Maar wat lazen we gisteren over diezelfde Dirk-Jan op een intrigerende Bulgaarse site? Dit. En om in deze materie wat thuis te raken is het misschien aan te raden eerst deze serie van “Herstel de Republiek” even door te grazen. Leuk? Waarom dacht u dat we de vlag uithangen? Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 506 van de serie Octopussy.

1 reacties

Harrold van Harlingen, lid van de 'commissie Dwanglicencies', in het leven geroepen door VVD-minister Wiebes (Economische Zaken) om zogenaamd de farmaceutische industrie te dwingen zijn exclusieve middelen als die te duur zijn (goedkoper) door andere bedrijven te laten maken, heeft volgens commissievoorzitter André de Jong 'het conceptrapport van de commissie tegen de vooraf afgesproken regels gedeeld met zijn achterban'. En zijn achterban, u raadt het al, is de farmaceutische industrie: Van Barlingen bevestigt, desgevraagd door een groot landelijk ochtendblad, 'dat hij voor een durfkapitaalfonds kapitaal verschaft aan onder andere biotechbedrijven'. Als ooit een slager zijn eigen vlees keurde dan hier.
Wat een pion van het durfkapitalisme in deze commissie überhaupt te zoeken heeft, zou Wiebes moeten uitleggen.
Andere comissieleden 'werd snel duidelijk dat Van Barlingen stelselmatig overlegde met vertegenwoordigers van de farmaceutische industrie en probeerde een breedgedragen rapport over dwanglicencies te saboteren'. Wie is de mol.... : 'De bom barstte toen hij in een mail een Word-document meestuurde, waarin uit de 'track changes' (de opmerkingen naast de tekst') bleek dat een lobbyist van farmabelangenvereniging HollandBio de commentaren schreef'. Stukken van de lobbyisten werden zo werd bewezen 'een-op-een naar de commissie doorgezet', zo vertelt een ander commissielid Conay de krant (de Volkskrant). 'Dat werd ontkend tot het niet meer te ontkennen viel'. Drie commissieleden zegden vervolgens het vertrouwen in Van Barlingen op; voorzitter De Jong vroeg hem op te stappen, 'wat hij weigerde'...
'Toen restte de voorzitter geen andere mogelijkheid dan maar zelf een beschouwing te schrijven'.
Van Barlingen beweert 'nooit te hebben geweten dat hij geen ruggespraak met anderen mocht organiseren'; 'dit is de eerste keer dat ik tot zo'n commissie toetrad en het stond niet in mijn contract'. 'Ik heb een verkeerd document bij mijn mail gevoegd, een vergissing die ik snel heb rechtgezet'.
Maar het kwaad was al geschied...
Van Barlingen vond de commissie al voor die tijd 'disfunctioneel' en weigerde op te stappen om te voorkomen dat een commissierapport zou verschijnen dat 'niet aan de basale kwaliteitsnormen kon voldoen'.
Voorzitter De Jong doet in zijn 'persoonlijke beschouwing' de aanbeveling dat 'wanneer de inzet van een dwanglicensie naar verwachting geen grote negatieve effecten heeft op innovatieklimaat en de beschikbaarheid van andere innovatieve medicijnen in Nederland 'de daad bij het woord moet worden gevoegd'.
Oftewel daadwerkelijk de dwanglicencies inzetten. Volgens De Jong kan een dwanglicensie 'vanwege de afschrikwekkende werking ervan ook positieve gevolgen hebben voor toekomstige onderhandelingen' met de farmaceutische industrie.
Van Barlingen is, het zal de lezer niet verbazen, 'een verklaard tegenstander van dwanglicencies': 'De basis van de bedrijven waarin ik investeer is dat hun werk beschermd wordt door patenten'.
Volgens commissielid Canoy 'gaat dit risico hier natuurlijk niet op, omdat de overheid dwanglicencies uiterst spaarzaam zal inzetten, in bijzondere omstandigheden die een rechter zal moeten toetsen. Maar stel nou dat de Amerikanen alle covidmedicatie opkopen en de rest van de wereld ervan verstoken blijft, dan is het een fijn instrument om in handen te hebben'.
Het krankzinnige spel met geld en onze gezondheid door het 'durfkapitalisme' wordt door dit kabinet ondersteund, zoals alle regeringen ervoor. Door het eminente gevaar van corona komt dit nu naar buiten. 'Business as usual' is moeilijker geworden door het virus. Terwijl het de durfkapitalisten de mogelijkheid biedt de grootste klapper ooit te maken met een vaccin. (WK)

Het is bijna doodsangst die hier momenteel van de gezichten van de vertegenwoordigers van het establishment afstraalt. Regeringscrisis in Finland, en waar de parlementaire plucheklevers en het mainstream journaille echt bang voor zijn dat zijn nieuwe verkiezingen waarvan alt right de gedoodverfde winnaar zou zijn.

Een kabinet valt in het Finse over hetzelfde als waarover het in onze dreven valt: leugens en bedrog, plus het terugbetalen van een klap die in een min of meer ver verleden door deze of gene partij of politicus aan betaler is toegediend. De consument van het perverse spelletje wordt door het toegewijde mediavolkje verre gehouden van de ware motieven van de spelers.

De in West-Europa als revival van de sociaaldemocratie toegejuichte vorming van het kabinet onder leiding van de voormalige vakbondsbons Antti Rinne lijdt al na een maand of vier averij. Rinne zou zoals het een goeie sociaalfascist betaamt tijdens een staking van de posterijen handjeklap met de werkgever hebben gespeeld, en om dat te verbloemen een van zijn ministers hebben geofferd.

Met man en macht wordt nu gepoogd te voorkomen dat nieuwe verkiezingen moeten worden gehouden. Want die zouden gewonnen worden door het drie jaar geleden via een coup in de Ware Finnen-partij aan de macht gekomen Sisu van Laura Huhtasaari en Jussi Halla-aho. En dan zou je zomaar van een revival van de partij die leuke dingen voor gewone mensen doet, switchen naar een revival van bruin.

Wel of niet verkiezingen en tot welke prijs dan ook die voorkomen worden: Huhtasaari en Halla-aho spinnen goudgaren bij de vertwijfeling in het establishment. Laura Huhtasaari zit in het EP en laat zich daar graag op de kiek zetten met neonazi’s uit welk land dan ook. Jussi Halla-aho -in Nederland en Vlaanderen zou men hem zonder dralen Professor Zonnebloem noemen, met zijn bedeesde voorkomen en analytische eigenschappen- wordt eind van deze maand met afstand Fins Politicus van het Jaar.

De man bedient zich van een simpel maar doeltreffend mechanisme. Aan elke ronde tafel wacht hij zonder ook maar een spier in zijn gezicht te vertrekken tot de andere genodigden elkaar alle vliegen hebben afgevangen, krijgt daarna alle spreektijd en neemt dan een diametraal tegengesteld standpunt in. Of het nu om het klimaat gaat of om migratie, Halla-aho’s rabiate oplossing komt in die setting als manna…

En dat zullen we weten. Is het niet vandaag of morgen dan is het wel over drie jaar. Hij komt eraan, de eerste door alt right gedomineerde regering in Europa. En hij komt uit het Noorden, uit de uitgekotste sociaaldemocratie. Net als honderd jaar geleden…

(JoopFinland)

BREAKING NEWS!
Zoals in vorige afleveringen voorspeld, is Edouard Philippe door Emanuel Macron vervangen als premier. Philippe (die het in de peilingen beter deed dan zijn baas) werd ingeruild voor de vrij onbekende Jean Castex, burgemeester van provinciestad Prades in de Rousillon sinds 2008 voor LR (waar ook Philippe lid van is), tot hij onlangs benoemd werd tot leider van de exit-strategie uit de corona-crisis.
De vraag wordt nu of Philippe in 2022 zelf kandidaat van rechts gaat worden tegen Macron. Door nu ontslagen te worden is hij zogenaamd vrijgepleit van medeplichtigheid aan de repressie. De hoop is dat de kiezers zijn medeplichtigheid vergeten zullen zijn. Een parlementslid voor de rechtse Les Républicains tipte zijn partijgenoot alvast voor 2022.
Philippe klonk aangeslagen, zuchtte diep alsof hij zijn ontslag nog niet kon bevatten, en lulde maar door bij de overdracht aan zijn opvolger. Hij kondigde aan weer burgemeester te worden in Le Havre, waar hij zojuist werd gekozen. Herkozen eigenlijk, maar hij liet de stad eerder aan zijn assistent. 'Soyez bon', eindigde Philippe. Hij pinkte een traan weg en maande het applaus van zijn entourage te stoppen.
Daarna sprak Castex zijn opvolger, uitgerust met het accent van de Pyrrenees Orientales: hij vertelde in feite al stage te hebben gelopen bij Philippe de laatste maanden. Castex benadrukte hoe goed zijn voorganger voor de onderste lagen der bevolking heeft gezorgd. De onderste lagen zullen het met hoon weglachen. Dat zijn 'taak zwaar zal zijn', zoals hij voorspelde, dat lijdt geen twijfel.
De regering komt de komende 2 jaar tot de presidentsverkiezingen in zwaar weer, zo is ook mijn verwachting. De door corona gestopte protesten van Gele Vesten en vakbonden zullen opleven. Iedereen gaat aan de poten van de macht zagen. (WK)

Frankrijk maakt zich op voor een nationale stakingsdag op 5 december. Terwijl bij ons de gezellige welvaartsheisa over een door de commercie geannexeerd kinderfeest zijn zoveelste jaar ingaat, gaat het in de Zeshoek om hard tegen hard. Klassenstrijd in plaats van 'rassenstrijd'. De 55e Acte van de Gilets Jaunes was in Parijs vanwege een demonstratieverbod door politieprefect Lallement (na Wo2 veranderde achternaam die 'de Duitser' betekent) verplaatst naar Melun, 50 km ten zuidoosten van de hoofdstad. Deze clownsfiguur (bekijk hem eens op youtube) maakte eerder naam als 'slager van Bordeaux' en werd daarom door de Macronie naar Parijs gehaald om hetzelfde kunstje te herhalen. De rest van het land was vol stoeten, bezettingen van rotondes en voorbereiding op de grote dag. De Gele Vesten zijn de verbinding tussen het volk en de verschillende beroepsgroepen in actie.
De aftrap naar de 5e werd op maandag 2 december gedaan door de Brandweer, wier geweldloze, vrolijke protesten op 15 oktober door de politie in grof geweld werden gesmoord op Place de la Nation. Nu bezetten ze tot vrijdag Place de la Republique en zetten er hun tenten op. Er is veel toeloop uit de hoofdstad. 'We zullen vele kilo's aankomen', lachte hun woordvoerder. Deze keer zal de politie (óók in actie tegen de regering!) hen niet aanvallen. De prefect heeft toestemming verleend.
De estafette gaat verder. Macron en zijn club moeten zich ernstig zorgen maken. De Franse president probeerde als bliksemafleider aan de vooravond van de jubileumshow in Londen de Nato hersendood te verklaren. Gratuite taal. Hij doet uiteraard gewoon mee. Zijn binnenlandse problemen zijn zo groot dat hij zijn buitenlandse rol moet opblazen. (WK)

1 reacties

In de eerste ooggetuigeverslagen van de aanslag speelt een rode Opel Vectra van het bouwjaar 1992-93 een rol. Vlak voor er in de Van Welderenstraat schoten klonken stond deze auto geparkeerd voor het perceel nummer 110. Er zaten twee mannen in, van wie er eentje uitstapte seconden voordat het eerste schot klonk, zo’n dertig meter verderop aan de overkant van de straat. Volgens de getuige(n?) stapte de man na de schoten snel weer in en reed de auto weg.

In welke richting deze ‘rode Opel’ wegreed is niet bekend geworden. Ook de rijrichting van enige andere auto’s die op het moment van de aanslag de T-kruising Van Welderenstraat-Eilbrachtstraat passeerden is niet bekend, of niet bekend gemaakt. Het gaat daarbij om een Mercedes, en een Volkswagen. De Volkswagen is misschien alleen maar voorbijgereden. Maar ook uit de voorbijrijdende Mercedes zou tijdens de aanslag een man zijn uitgestapt en meteen weer ingestapt. De oudere man zou zijn vergezeld door een jonge, blonde vrouw.

Met het verstrijken van de tijd na de vijftiende november wordt het beeld alleen maar diffuser. Merk en kleur van de betreffende auto’s kunnen niet worden bevestigd. En de uit- en meteen weer instappende man kan dus zowel uit de voorbijrijdende Mercedes als de geparkeerd staande Vectra zijn gekomen. Op 25 november laat het onderzoeksteam aan het dagblad De Gelderlander weten dat ‘de inzittenden van in totaal drie auto’s zich nu allemaal hebben gemeld’. Maar op 23 februari 2007, dus vijftien maanden na deze mededeling, meldt de politie dat de rode Opel Vectra niet is getraceerd.

In een interview in Vrij Nederland (6 december 2005) zegt Ed Bruinvis, vriend en collega van Sévèke, dat hij meteen naar de politie gebeld heeft toen de recherche bekend had gemaakt dat men op zoek was naar de inzittenden van een auto die ten tijde van de aanslag op de plaats delict uit- en meteen weer in die auto zouden zijn gestapt. ‘Het bleek dat een van de mannen mank liep. Ik heb ze laten weten dat Cees van Lieshout ook mank loopt’.

(JoopFinland)

Politieke tik-tak spelletjes. Zo gaf de uit China teruggekeerde Desi Bouterse zijn veroordeling tot 20 jaar wegens zijn aandeel in de decembermoorden uit 1982 een laconiek plekje. Kan je zeggen wat een lullo, maar er zit wel wat in. Het kan namelijk geen toeval zijn, dat de bijl rapido uit het vet werd gehaald precies op het moment waarop Bouta vriendelijk een rondje liep te zwaaien in Bejing. Samen met Xi. En je kan er een lepeltje curare op innemen dat er partijen zijn die de connectie van Suriname met het communistische China als een gevaar zien voor de stabiliteit in Zuid-Amerika. We hoeven maar even te refereren aan recente gebeurtenissen in Venezuela en Bolivia en u krijgt een spontane Appie Heijn Erlebnis. Het is trouwens niet voor het eerst, dat Desi in woelig water roeit. In de jaren voor de dramatische gebeurtenissen in Fort Zeelandia schurkte hij in het Caraïbisch gebied ook al tegen linkse jongens als Fidel Castro en Maurice Bishop aan en dat leidde in Washington en Den Haag tot het maken van plannetjes om hem in de Marowijne te laten zakken. Bouta raakte tijdig op de hoogte van die plannetjes. De fatale afloop kent u. Mocht u over de aanloop tot voornoemd bloedblad graag eens iets gevarieerders willen consumeren dan de grauwe eensluidende prak die de msm over deze materie door het luik schuift, neem dan (weer) eens een duik in onze series “Coup of Gladiosoup” en “Fred en de deals” en douche daarna lekker af met aflevering 73 van de serie “Cold Turkey”. Stay tuned (JP).

1 reacties

Hongkong vóór 1997 (als Engelse kroonkolonie) was, naast 'doorgeefluik voor producten made in China', ook een financieel centrum (met beurs en termijnmarkt) dat concurreerde met Sjanghai op het vasteland. Toen in 1997 na eeuwen overheersing het 'een land twee systemen' akkoord over het vertrek van Londen werd gesloten, bestond in het Westen de hoop deze concurrentie nog voort te zetten, in het kader van China zo lang mogelijk af te houden van haar economische vleugels uit te slaan.
De continuering van koloniale overheersing onder nieuwe omstandigheden; ons land (denk aan Nieuw-Guinea) probeerde het ook met Indonesië.
Zeker vóór 1979 (toen de Amerikaanse regering de Volksrepubliek erkende ten nadele van Taiwan) was doorgeefluik Hongkong interessant voor Beidjing om ondanks niet erkend te zijn haar producten in het Westen te kunnen slijten.
Nu heeft China Hongkong niet echt meer nodig. Toch zal Beidjing het financieel centrum niet ontmantelen. Concurrentie is goed, ook in 'Communistisch China'.
Veel Hongkongse tegenstanders van de huidige ontwikkelingen zijn uitgeweken naar Taiwan (het volgende obstakel) of met Engels paspoort naar 'het moederland' vertrokken. Nu Hongkong middels de nieuwe wet onder het Chinese rechtssysteem valt, wordt dit proces versneld.
MSM en onze leiders beweren zich ernstig zorgen te maken over 'de democratie' in Hongkong. Toen de Engelse koloniale autoriteiten nog gewoon op de bevolking lieten schieten met scherp was van dit soort verontwaardiging nooit sprake.
Om zich aan de wurgende greep van het Westen te ontworstelen kan de rest van de wereld zich niet aan de spelregels opgesteld door de overheersers ('democratie') houden, zoveel heeft de koloniale geschiedenis ons wel geleerd.
De krokodillentranen over Hongkong zullen stromen. Maar ze zullen vergeefs zijn. (WK)

Ouwe meuk gisteravond. Bernhard revisited. Alweer 15 jaar onder de tegels in Delft. Voor de zoveelste keer beelden uit zijn feestelijke oorlogstijd, van Evita, van tante Greet Hofmans, van de Lockheed-affaire, van skitochtjes, van boottochtjes, van vliegtochtjes, van optochtjes, van Jut Broertjes, Jul Tromp en Rik Felderhofhond, etcetera, etcetera. Heel voorzichtig nog wel in de voice over een verwijzing naar Bernhard's lidmaatschap van de NSDAP, maar niks over zijn lidmaatschap van de SS. Laat staan over zijn spionagewerkzaamheden voor de Abwehr, zijn sollicitatiebrief van 24 april 1942 aan de Führer, zijn connectie met sinistere ondernemingen als Permindex en Comtrax, zijn bezoekjes aan de beruchte Mount Kenya Safari Club, zijn Bilderberg, zijn Panda, zijn 1001, zijn “mannetjes” van het schaduwcommando, zijn betrokkenheid bij drugshandel etcetera, etcetera. Hier en daar misschien licht apocrief, maar wel allemaal terug te vinden in onze kolommen. Ja, we weten het, “Andere Tijden” is geen vehikel voor spit- en graafwerk. En trouwens, wie heeft er nog belangstelling voor de wederwaardigheden van Willy's opa in de vorige eeuw? Het is net als bij Bouterse of die oudjes die na WO II in Indonesië hebben huisgehouden: morgen is interessanter dan eergisteren. Stay tuned (JP).

Door Jan Portein.

Het is net een gerbera in de loop van een Kalashnikov. Of een coronavirus met een Tiroler hoedje. Het Utrechtse kleine lettertjescircus ASR onder leiding van opperstalmeester Jos Baeten blijkt een ethicus in dienst te hebben. Ene Kyon Soons. Mocht u echt nieuwsgierig zijn naar diens geloofsbelijdenis dan verwijzen wij u met enig dédain naar deze Dode Zeerol. Nou kan Kyon het goed bedoelen. Maar wat ons betreft had ie net zo goed Kyon Sisyphus mogen heten. Hoe dit ook zij, een paar weken geleden kwam Kyon in het zoeklicht van de door ASR en haar vertrouwde hulptroepen zo goed als platgestampte Willem Bol (1). En die stuurde Kyon een mail met de vraag hoe die als ethicus nou stond tegenover dergelijke destructiewerkzaamheden van zijn werkgever. Nooit geschoten, nooit een gerbera. Het was trouwens niet het enige initiatief dat Willem recentelijk ondernam. Hij meldde zich namelijk ook bij de SEO. Een stichting vol met doorgestudeerde knipperbollen die op verzoek van de overheid, vehikels uit het bedrijfsleven of maatschappelijke instituten navlooien wat er ergens in het economische veld is mis gegaan. In dit geval bij het Kifid oftewel het Klachten Instituut voor de Financiële Dienstverlening. Een justitiële miskraam die Willem een enkeltje ravijn bezorgde en die wij in het redelijk recente verleden een paar keer hardhandig hebben gefileerd. Iets dat overigens niet ongemerkt voorbij is gegaan (2). Wat was het resultaat van Willem's oekaze aan het adres van SEO? Een mail van topsnuffel Johannes Hers met een lijssie met vragen. Of Willem genegen was die te beantwoorden. Een persoonlijk gesprek zat er niet in, want er hadden zich zoveel mensen gemeld dat Johannes en zijn discipelen een keus hadden moeten maken. Wie dat allemaal zijn mag Jezus weten, maar het is wel wonderlijk dat nou juist een cause célèbre door Johannes wordt afgedaan met een vragenlijssie. Tenzij onze Johannes Willem's boek “Costen ende Baeten” op zijn bucket list heeft gemieterd en de inhoud ervan meeneemt in zijn eindrapport. Je weet het nooit met dit soort knipperbollen. Maar we houden het in de kieren. Stay tuned.

(1) Zie de afleveringen 1 en 2 van deze serie om uw parate kennis over de kees van Willem even op ter schudden.
(2) Om nog eens een leuk kwartiertje te hebben verwijzen we u naar onze ouwe trouwe zoekmachine. Gewoon even “Kifid” invullen en hoppa, lachen geblazen. Of hierop klikken...

Black Friday, de zwartste dag aller dagen, de verdwazing aller verdwazingen.

Vergeet CO2, vergeet verspilling, de aanschaf van nuttelozen extra dingen.

Verdoof jezelf met die waanzinnige hoeveelheid te goedkope dingen of oude voorraden.

Ga in een trance op je zwevende tapijt van 1001 nerdie-games en virtuele xtc.

Blijf stoer volhouden dat je volkomen bij zinnen bent en in het bezit van je gezonde verstand.

Dat je noch een notaris verklaring van mondigheid nodig hebt, noch onder curatele staat.

Je bent slechts een kalme redelijke consument, die overal ter wereld zijn slag slaat.

Het vliegtuig, de boot en de bestelwagen brengen met dodelijke milieu precisie je cadeau’s waar ze moeten zijn, en op deze avond van aller avonden, geef je tuurlijk cadeautjes weg, ja toch?

En als je morgen uit de virtuele kater ontwaakt van teveel keuzes en te weinig te besteden.

Ach volgend jaar heb je weer de mogelijkheid je 24 uur te buiten te gaan aan alles.

Nou ja, bijna alles, alles wat je legaal eerbaar openlijk mag kopen en verkopen.

Het was licht het was donker, de domste vrijdag van het jaar is bijna voorbij...

2 reacties

Aan het front van het door corona naar de achtergrond geduwde spektakel van het proces tegen de 4 verdachten van MH17, dat bedoeld was om onze bevolking tot agressief anti-Rusland sentiment aan te zetten, hebben zich opmerkelijke ontwikkelingen voorgedaan. De Oekraïense straaljager(s), altijd afgedaan als 'Russische propaganda', is opeens opgedoken in 'betrouwbare' MSM. Ook is de rol van Bellingcat/Elliot Higgins (Engelse geheime dienst) onder vuur gekomen.
In een pleidooi dat aan Dimitrof voor de nazi-rechtbank te Berlijn na de Rijksdagsbrand doet denken, hebben advocaten ten Doeschate en van Eijk van verdachte Oleg Poelatov 'de straaljager van Bonanza-media gekaapt': er zou sprake zijn van een aanval door een Oekraïense Suchoi, mogelijk gevolgd door een BUK.
Áls dit zou kloppen is door wie deze Buk werd afgevuurd de volgende vraag. Werd MH17 gebruikt als lokaas voor de opstandelingen of schoot Kiev in koelen bloede het Maleisische toestel uit de lucht?
In de luwte van het Corvid19-circus komt er opnieuw een flinke deuk in het 'onderste steen boven' verhaal van Rutte.
Het potentiële verdachte Oekraïne deel uit laten maken van JIT betaalt zich verkeerd uit, nu twijfel wordt gezaaid aan het elementaire onderdeel van de beschuldigingen: Rusland heeft het gedaan 'punt uit'.
Voor de nabestaanden die vanaf dag 1 in het verhaal van Rutte hebben geloofd wordt dit een tragedie. Ze komen er achter dat ze systematisch zijn voorgelogen.  (WK)

1 reacties

Volgens de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor Vluchtelingen (UNHCR) waren er wereldwijd 70,8 miljoen vluchtelingen in 2018. Het antwoord van de Europese Unie richt zich op het versterken van de grenzen, en blijft verre van het nakomen van haar internationaalrechtelijke verplichting om vluchtelingen bescherming te bieden.
Het nieuwe rapport 'Guarding the Fortress - The role of Frontex in the militarisation and securitisation of migratory flows in the European Union', een co-publicatie van het Delàs Centre for Peace Studies, het Transnational Institute (TNI) en Stop Wapenhandel, onderzoekt de rol van het Europese Grens- en Kustbewakingsagentschap Frontex in de bewaking van het zo gecreëerde Fort Europa.
Het onderzoek analyseert het mandaat, de voorschriften en de functies van Frontex en constateert dat het beveiligingspraktijken uitvoert die mensen criminaliseren die gedwongen op de vlucht zijn geslagen. Frontex houdt vluchtelingen tegen, onderschept ze, besteedt grensbeheer uit aan derde landen en dwingt mensen die op de vlucht zijn voor geweld terug te keren.
Het rapport benadrukt de aanzienlijke stijging van het budget van Frontex in de afgelopen jaren. Oplopend van €6,2 miljoen in 2005 tot € 288 miljoen in 2018 bedroeg het totale budget voor de periode 2005-2018 ruim €1,6 miljard. In 2019 zette deze stijging zich voort, met een jaarbegroting van € 333 miljoen.
Het patroon van een steeds groter wordend budget voor grenscontrole toont de politieke inzet van de EU om de grenzen van Europa te versterken en Frontex te versterken als een grenscontrolesysteem, terwijl zoek- en reddingsacties en humanitaire operaties worden verwaarloosd. “De inzet van de EU om de rol van Frontex in terugkeeroperaties te versterken is zorgwekkend, vooral sinds 2016, toen haar mandaat werd uitgebreid om dergelijke operaties te coördineren. Een steeds belangrijker deel van het budget wordt hieraan toegewezen”, zegt Ainhoa Ruiz Benedicto, onderzoeker bij het Delàs Centre for Peace Studies en auteur van het rapport.
Dit wordt aangetoond in de Frontex-budgetanalyse: het budget voor terugkeeroperaties steeg van €80.000 in 2005 tot € 47,8 miljoen in 2018, met een goedgekeurd budget van €63 miljoen voor 2019. Het aantal door Frontex gecoördineerde terugkeeroperaties nam met bijna 76% toe in 2018 vergeleken met 2017, volgens gegevens van het agentschap zelf. Uit de analyse blijkt ook dat van de 19 belangrijkste gezamenlijke operaties van Frontex geen enkele een specifiek mandaat heeft om mensen te redden. Ze zijn allemaal gericht op het bestrijden en onderscheppen van verschillende 'misdrijven', waaronder die met betrekking tot migratie. Deze modus operandi criminaliseert migratie en tast de mogelijkheid aan om op een humane manier met vluchtelingen om te gaan.
Frontex-missies in het Middellandse Zeegebied zoals operatie Poseidon werden gecreëerd ter vervanging van de Italiaanse op een humanitair mandaat gebaseerde operatie Mare Nostrum, maar hadden geen reddingsmandaat.
Analyse van operaties toont aan dat Frontex een cruciale rol speelt bij de uitbreiding van Fort Europa, en dat het opereert in derde landen door de inzet van door Frontex gemandateerde veiligheidstroepen. Op deze manier wordt uitbesteding van grensbeheer bevorderd en wordt een Europese agenda opgelegd aan derde landen.
“De Europese Unie moet haar belofte nakomen om mensen te redden, in plaats van stevig te focussen op grensbeveiligingspraktijken die leiden tot een strengere controle op het verkeer van mensen, het recht op opvang schenden en bijdragen aan een toename van geweld tegen mensen die al moeten vluchten voor geweld”, concludeert Ruiz Benedicto.

Het rapport 'Guarding the Fortress - The role of Frontex in the militarisation and securitisation of migratory flows in the European Union' is hier te vinden.

Op 20 juni heeft de Franse politie in Parijs gedemonstreerd tegen 'het verraad van Castaner', hun baas. Ze gooiden hun handboeien demonstratief op straat. In het kader van 'George Floyd' had hun baas preventief afstand genomen van zijn troepen. Deze petit voyou uit de Bouches du Rhone.
Vijf dagen later werd Castaner ondervraagd in de Senaat over het politiegeweld. 'De politie is racistisch noch gewelddadig', verdedigde hij zich. Met name de politiemoord op Adama Traoré ('de Franse George Floyd) kreeg begrijpelijkerwijs de nodige aandacht. Toch was het ook de moord door politie op de 'blanke' Cedric Chouviat die in de hexagone voor veel beroering zorgde.
Zolang er gebruik gemaakt kan worden van het rassenonderscheid komt de uit Amerika overgewaaide antiracistische golf Macron en zijn trawanten goed uit. Tot hij weer is overgewaaid. 

'De Franse politie is niet de Amerikaanse politie', verklaarde minister van Binnenlandse Zaken Castaner nog op 8 juni naar aanleiding van de politiemoord op George Floyd. Een appel is geen peer. Maar de moord op Adam Traoré die geen juridische consequenties had voor de betrokken politiemedewerkers bewijst het tegendeel. Niet dat je als blanke je leven zeker bent, maar als zwarte 'helemaal niet'. In de VS of in Frankrijk.
Terwijl het walgelijke spel van de autoriteiten wereldwijd van 'wij niet', 'ons valt niets te verwijten', in Parijs op grove wijze wordt gespeeld.

Hoe de Franse politie wordt gehaat is 'naar Nederlandse begrippen' onbegrijpelijk. Alleen in het Amsterdam van de volkswijken bestond (voor de toevloed van yuppie, toeristen en expats de boel oploste) een vergelijkbaar ressentiment tegen 'de juut'. Voor de gezagsgetrouwe burger van dit land is de politie zijn 'beste kameraad'. Een slagzin van een reclamebureau uit de jaren '60.

In Frankrijk zijn 'les flics' echt gehaat.

Niet de plaatselijke politie in de dorpen en stadjes. Hoewel ook zij via ME-diensten in de steden medeplichtig zijn geraakt aan het geweld van de staat tegen zijn bevolking, kunnen zij zich niet permitteren deze methodes ook locaal toe te passen op straffe van problemen thuis.

Ondertussen is Macron zijn absolute meerderheid in de Assemblee verloren. Opnieuw is een aantal afgevaardigden van zijn vehikel 'La Republique en Marche' uit de fractie getreden.
Natuurlijk is zoiets niet beslissend in de presidentiële monarchie van de 5e Republiek. Maar het is een teken aan de wand voor zijn kansen op herverkiezing in 2022. 'De ratten verlaten het zinkende schip': de herverkiezing van leden van het Parlement is kort na de presidentsverkiezingen van 2020.

De Normandische auteur en filosoof Michel Onfray heeft op 25 juni het magazine 'Front Populaire' (naar de Volksfrontregering van 1936 van Communisten en Socialisten en links-liberalen tegen de dreiging van het fascisme in Frankrijk) gelanceerd. Bedoeling is de 'souverainisten' (zij die zich tegen het neoliberalisme keren) van 'de 2 oevers' (links & rechts) samen te brengen. Onfray doelt op rechtse Republikeinen en mogelijk ook het Rassemblement National van Lepen. Hij klaagt de desinformatie van MSM, in handen van het grootkapitaal, aan. De leugens van het neoliberalisme. Neemt het op voor de Gele Vesten. Dat de politiek slechts de superrijken dient. Zijn leus is 'Voor het volk; door het volk en met het volk'. In het Frans klinkt het beter, zoals de voorwaarden voor het volk er beter zijn dan hier.

Ondertussen heeft met de 'Deconfinement' ook de rebellie van de Gele Vesten zich herpakt: met Acte71 waren ze in o.a. Parijs, Dijon en Lille met optochten actief, ondanks verboden door de prefectuur. Beelden zijn -behalve hier- moeilijk te vinden. Dan waren er de manifestaties van het zorgpersoneel ('de helden' die zeer gewelddadig werden aangepakt) en die tegen racisme die uitgebreid werden getoond en niets in de weg gelegd uit opportunistische motieven.

Zo probeert Macron met verdeel en heers zijn presidentiële monarchie te rekken tot 2022. (WK)

Ach, ach en ach lieve meisjes en jongens, ik had jullie zo graag warmgepraat voor de dag van morgen. Omdat die in het teken zou staan van de tweede internationale klimaatstaking. Maar ik heb een heule week en ook een heule dag strak de hoofdstroommedia gevolgd maar van een staking geen notie! Luister een uurtje naar de radio, lees de Volkskrant of kleef aan bij zo’n rondetafelgesprek op televisie, en je wordt gekgemaakt met het melkgebit van Rutte, het waaromwel van Zwarte Piet en de knuffel van Ziyech, maar klimaat? Ja, dat het Europees Parlement de ‘noodtoestand van het klimaat’ heeft uitgeroepen, dat berichten ze wel. Alsof dat zoden aan de dijk zet… In hetzelfde bericht komt langs dat die hele club wel regelmatig van Brussel naar het dorpje Straatsburg in de Elzas blijft verkassen, hoewel dat vanuit ecovriendelijk standpunt te gek is voor woorden. Want tja, een grote meerderheid van dat parlement is tegen, maar het opperhoofd van Frankrijk -dat trouwens stuivertje wisselt met Duitsland over de eigendomsrechten op die Elzas- dat blaag van Macron, is voor…

Dus weinig of geen klimaatstaking morgen vrees ik voor wat betreft de kids van Hollandse kunne. Maar er valt wel wat anders voor waarvoor jullie kunt spijbelen. Black Friday, zwarte vrijdag. Normaal denk je als je dat leest van tjonge, wat zou dat wezen en wat zou dat zijn? De volgende beurskrach? Een wereldwijd verbod op gamen? Of de terugkeer van ene J. C. uit Nazareth onder de levenden terwijl niemand behalve de man zelf daarmee nog rekening hield? Nee, nee en nog es nee. Black Friday is een van die ontzettend oude tradities in ons land waarvoor over vijf jaar de Friezen de snelwegen in het heule land blokkeren, en die hier gebracht is van over de Grote Plas. Black Friday is koopzucht op zijn yankees. Het lelijke zusje van Haloween. Een nieuwe uitwas van engels praten op de kleuterschool, naar Bill Cosby in Prison kijken en volhouden dat nog es vier jaar Donald Trump de beste garantie is voor de wereldvrede.

Morgen wordt onze koopzucht aangesproken. De enige zucht die mag, die de zegen heeft. Stel je voor dat er een dag in het jaar was waarop je je het nachus mag roken, of te buiten zou mogen gaan aan uithongering danwel je volvreten, heroinegebruik, comazuipen of sex met zuigelingen, en dat je daartoe uitgenodigd zou worden in elke krant die je openslaat? Kunnen jij en ik ons toch helemaal niet voorstellen? Maar koopzucht mag, en wordt toegejuicht. Doen wij dus niet aan mee, jij en ik. Hoe we dat aanpakken? Natuurlijk mag je alle winkels mijden. Koop niets. Zo’n dag is er trouwens al: buy nothing day. Is een goeie manier om de koopgekte aan de kaak te stellen. Niks mis mee. Maar er is nog een wijze om die hollebolle middenstand en die mafkezen die niet snappen dat juist overconsumptie aan de klimaatcrisis ten grondslag ligt, te pakken.

Jatten. En daarna de buit gratis uitdelen.

Wel es van proletarisch winkelen gehoord? Shoppen zonder betalen. Maak een jattas -flinke boodschappentas met een dubbele bodem- en ga op pad morgen. Natuurlijk niet naar die plaatsen waar ze allenig maar troep verkopen, rotzooi waar je niks aan hebt, hebbedingetjes. Ga naar een plek waar verkocht wordt waar mensen behoefte aan hebben -voedsel, medicijnen, babyspullen, winterkleren- jat de tent leeg in die tas van je, reken aan de kassa een niemandalletje af, ga op een plein of op een perron staan en deel je waar uit. Zo simpel kan het leven zijn! Doe je heel veel van je medemensen een plezier mee en je haalt de angel uit die Black Friday. Zet op je tas vol lekkers maar Goede Vrijdag of een andere gevatte leus. Die lepel ik hier niet op. Want jullie bent jong en onbedorven genoeg om die zelf te verzinnen…

(JoopFinland)

Net wanneer je denkt dat deze mooie serie geen vervolg meer krijgt omdat de vorige brievenbusfirma van Adriaan Melkert met de Noorderzon is verdwenen, kopt de NRC olijk: Zeewolde speelt straks Champions League – met stroomverbruik.

Flevoland, de uit de voormalige Zuiderzee omhooggedolven modderpoel. Ik was een kind dus hoe kon ik weten dat het Flevoland dat ik als kind uit de klei zag oprijzen, vijftig jaar later eerst een vliegveld zou herbergen waarvan nooit een kist met strandgangers zou vertrekken, en daarna voorbestemd werd om een datacentrum van heb-ik-U-even-ouderwets-bij-de-tieten te huisvesten. Mijn vader parkeerde zijn kloeke Mercedes vol kinderen die zondagmiddag parmantig naast de andere dagjesmensen en mijn moeder citeerde iets uit de Bijbel dat ik vergeten ben. Van Lelystad was de eerste steen gelegd, in de week daarvoor. Dat was de event. Ik herinner me de regen, overal en in alle hoeken. We hoefden gelukkig de auto niet uit…

Er is niets veranderd in Nederlands laatste provincie. Lezen we even mee in de krant van academisch Nederland:

Op donderdag 4 juni zitten vier boerenfamilies en hun adviseurs in een zaaltje van het gemeentehuis van Zeewolde in Flevoland, een beige jarentachtiggebouw dat net zo oud is als de gemeente zelf. CDA-wethouder voor Economie Egge Jan de Jonge heeft ze uitgenodigd.
In het zaaltje staat een groot scherm. Daarop wordt een vrouw geprojecteerd, ze belt in vanaf huis. Haar achternaam wil ze niet zeggen, en evenmin voor welk Amerikaans bedrijf ze werkt. Wel wil ze graag kennismaken met de boeren, want die moeten verhuizen. De Amerikanen gaan hun akkers kopen en daar een enorm datacentrum op bouwen. De ingehuurde adviseurs van Arcadis zijn al bij de boeren aan de deur geweest.
De boeren turen naar het raam achter de vrouw. Hoe laat zou het bij haar zijn? Ochtend of avond? Zou de westkust van Amerika er zo uitzien? En horen ze nou een Brits accent?

Mooi toch? Zo’n Egge met zo’n voornaam? En ook die mevrouw die haar naam niet wil zeggen en iets belooft dat voorlopig nog geen naam mag hebben. Misschien heet ze ook wel Egge maar dan van achteren. En misschien krijgt die firma van dat datacentrum nooit een naam. Of gewoon de oude. Zodra iedereen die vergeten is…

NxtVn heette de vorige modderschuit waarop Adje Melkert de rol van vlag vervulde. En die -al dan niet na vervelende gebeurtenissen in het verre Uganda waarin de Finse medefirmanten van Adje waren verwikkeld- uit de ether verdween. ‘De uitbater (van het hyperscale data center) verschuilt zich vooralsnog achter de bedrijfsnaam Polder Networks BV, een recent opgerichte brievenbusfiirma gevestigd bij een trustkantoor in Breda’, legt de NRC uit.

Kom op jongens daar op die sjieke redactie van de kwaliteitskrant. Als ik bel naar die Bredase trustjoekel dan krijg ik als antwoord dat ze al een schoonmaker hebben. Maar doen jullie nu eens gewoon navraag of er in de voorlopige line up van die databoer ene A. Melkert staat vermeld…?

(JoopFinland)

Waarom zegt niemand dat zij van Hennis ordinair heeft staan liegen? Over dat explosieve gevalletje in Hawaija. En dat ze daar uiteindelijk door haar Amerikaanse buddies leuk voor is beloond met een VN-postje in Baghdad of all places? En wat nou “wir haben es nicht gewusst”. En dit dan? Stay tuned (JP).

1 reacties

Door Jan Portein.

Over kapstokkies gesproken. Of ezelsbruggen. Vandeweek bereikte ons het droeve nieuws dat Rifat Assad, de 82-jarige oom van de huidige Syrische president, in Frankrijk een straf van vier jaar kerker aan zijn ouwe kont heeft gekregen. Waarom? Hij zou een onwelvoeglijke verkregen lading poen ter waarde van 90 meloen euro door een wasstraat hebben getrokken om daarmee wat gezellig Frans vastgoed te veroveren. Eenzelfde kunstje zou hij in Londen hebben geflikt. Zij het dat het daarbij maar ging om het schamele bedragje van 29 meloen, waarvoor hij nog aan de beurt komt. In het Spaanse Marbella en wijde omgeving zijn een paar jaar geleden ook al een hele reeks bezittingen van Rifat en diens familie met een geschatte waarde van 695 meloen euro op sterk water gezet. In afwachting van. Nou zal vriend Rifat die vier jaar niet hoeven uit te zitten. Heeft te maken met zijn leeftijd en zijn precaire gezondheid. Dat wil overigens niet zeggen dat hij het erbij laat zitten. Een hoger beroepje is nooit weg. Het kost een paar centen, maar die heeft ie nog wel ergens los liggen. Daarnaast moet het ook niet te gek worden, want Rifat heeft indertijd heel wat geheime kennis opgedaan als grote smurf van het Syrische speur- en veiligheidsapparaat. Tot hij naar aanleiding van een mislukte staatsgreep in 1984 door zijn broer het land werd uitgemikt met een kadootje van 300 meloen om zich een beetje te kunnen redden in het buitenland. 1984? 1984? Yes. Daar komen het kapstokkie en de ezelsbrug in zicht. Want een paar jaar daarvóór was de toen nog in een redelijke shape verkerende complotteur betrokken bij een opera boeffo waarin Nederland een ruim deel van de partituur voor zijn rekening nam. Een nucleaire opera boeffo, waarover wij in het verleden heel wat uit de ellendedoeken hebben gedaan. Niet alleen in deze serie trouwens. Neem bijvoorbeeld eens aflevering 3 van de serie “Reusachtig” van 25 oktober 2017. En dan met name het cursieve gedeelte. Tot die datum steunde onze revelaties op de getuigenissen van drie betrokkenen. Plotseling meldde zich dus een vierde: Peter van Haperen. En dankzij hem kunnen we nu al zeggen dat binnenkort deze serie een interessant vervolg gaat krijgen. Het bleef namelijk niet bij de Cypriotische ontmoetingen tussen lidmaten van het Nederlandse bedrijfsleven, aangevuld met een paar heren uit het Nijvelliaanse circuit, en de Syrisch-Palestijnse combine van Rifat Assad, Hassan Zubaidi en Fayez Al Ajjaz. De karavaan trok verder. Naar Beiroet. Alle hens aan dek dus. Recht zo die vaart. Stay tuned.

De sien heeft hem bijgezet. Anders kun je het niet noemen. Hij is de Hades overgezwommen. Voor Arnold Karskens is er no return nadat hij zich als meeoprichter van de beoogde zendgemachtigde Ongehoord openlijk heeft bekeerd tot PVV en Forum.

Hoe anders ging het vroeger. Voor verraders was er in de beweging geen naamloos graf maar de schandpaal. Was ook alle reden voor, want de mens in kwestie was niet overgelopen naar rechts maar naar de inlichtingendiensten. Hij of zij wist teveel en diende daarom gemeden als de pest.

De motieven van de verrader toen? Geld, angst, onbenul om de empatische vragen van de ander op hun juiste waarde te schatten. Nooit ging het om geestesgoed. De stille vroeg om namen en plaatsen, niet om sympathie voor denkbeelden.

Extreem rechts was toen klein, erg klein. In de jaren zeventig had je de NVU, en dan vooral in het Haagse, en dan feitelijk alleen onder ADO-supporters. En je had ingezonden brieven van Prosper Ego van het OSL, in Elsevier en De Telegraaf. Dat was het.

Met CP en CD een decennium later van hetzelfde laken een pak. Niemand van ‘ons’ die zich aangesproken voelde door de ideologie van Janmaat.

Maar nu zijn daar de vergezichten van Karskens. Hij is bekeerd. Heeft zich het idioom van Forum en Wildersianen eigen gemaakt. Zijn motief? Geld of angst zal het niet zijn. Journalist Karskens laat zich niet kopen, schrijft hij in zijn laatste boek. En oorlogsverslaggever Karskens is nog steeds synoniem met ballen.

Onbenul dan? Beseft hij niet dat de schandpaal is vervangen door dat naamloze graf?

De necrologie is al klaar. In een boek over de kraakbeweging is een alinea aan kraker Karskens gewijd. Het was fijn om die Karskens te hebben gekend, zo komt het uit de pen van een kameraad van toen. Puntiger kun je het niet zeggen.

JoopFinland

Nederlanders zijn gelukkig voor Den Haag zeer gezagsgetrouw. We hebben al niet veel kwaliteiten (denk eens aan onze keuken) dus dat is meegenomen.
Koopman (in Duitsland leerde ik onze reputatie: koop nooit iets van een Hollander behalve tomaten) en dominee. We werden er groot door.
Onze George Floyds (Zwolle en Mitch Henriquez in Den Haag) hebben nooit zoveel emojis opgewekt bij onze trouwe kooplieden/dominees als nu 'het orgineel'. Dat is geen wonder gezien dat hier alles uit de VS behalve dan Trump als 'Veronica geweldig' wordt beschouwd sinds 1945.

Het afschuwelijke is dat Deep State gebruik maakt van de de moord op Floyd om de publieke opinie te gijzelen tbv haar doelen.

Zie Pelosi en haar trawanten knielen met 'Afrikaanse symbolen'. Misselijkmakend.

Minnesota wordt door een Democratische gouverneur bestuurd en Minneapolis door een Democratische burgemeester. De voormalige 'burgerrechtenadvocaat' Jacob Frey werd na incidenten met buitensporig politiegeweld in 2018 gekozen op de belofte de betrekkingen tussen politie en inwoners te verbeteren. Nu heeft de 12-koppige gemeenteraad van de stad besloten het politieapparaat te ontmantelen.
MPD150, een locale actiegroep die al jaren ijvert voor afschaffen van de politie spreekt van 'een historisch besluit op weg naar een politieloze toekomst'. Ze willen ook de gevangenissen sluiten omdat ze niet helpen voor veiligheid maar juist criminelen kweken. MSM in de vorm van de Star Tribune, de grootste krant van Minneapolis, keert zich niet verwonderlijk ertegen. Volgens de krant is het wapenbezit het probleem, omdat de politie daarom constant op haar hoede moet zijn.
Stadsbesturen in Los Angeles en New York overwegen in het politiebudget te snijden ten behoeve van maatschappelijke projecten in arme wijken.
Het klinkt ons allemaal als onwerkelijk in de oren. Een stad zonder politie of gevangenissen?
Voor Trump, ernstig in het nauw nu iedereen zich achter Joe Biden schaart, is het prijsschieten onder Jan met de pet. Terwijl de president van de VS helemaal geen invloed heeft op de politie (gemeentepolitie onder bevel van de burgemeester) kan hij de bokken van de locale bobo's gebruiken voor de onmogelijke positie waarin hij is gemanoeuvreerd. Hij had een ontmoeting met familieleden van door de politie vermoorde zwarten en verordonneerde wat dingen die de politie niet meer mag doen.
Maar nogmaals, de politie ressorteert onder de verantwoordelijkheid van de burgemeester.

Het is natuurlijk 'allemaal de schuld van Trump', zo wordt alom gezegd. Maar hoe de Democraten gebruik maken van de politiemoord op Floyd ten behoeve van de verkiezingen is des te walgelijk. Zie ze op de knieën gaan. Met Afrikaanse sjaaltjes. De zalvende woorden van Biden en Pelosi: 'als Trump maar weg is komt alles goed'.
Ze hebben nog veel werk te doen: 40% van de zwarte bevolking staat namelijk achter de Donald. Ondanks Obama. Of liever gezegd: dankzij Obama. Dankzij zijn 8 jaar 'Hope & change'.
Zoals Abe Lincoln zei: 'Je kunt een deel van de bevolking soms bedonderen. Maar niet de hele bevolking constant'.
Of in Frankrijk het gekweel van Castaner en Philippe, die op hun eigen bevolking laten schieten. Nu even niet, met dank aan het virus. Wat zijn ze begaan met de zwarten. Hun begaan zijn geldt niet de Gele Vesten die ogen werden uitgeschoten.
Wie er intrapt en deze beroepsleugenaars gelooft is beklagenswaardig.

Natuurlijk is de zwarte bevolking het grootste slachtoffer van politiegeweld, net als ze in de populaties in de gevangenissen sterk oververtegenwoordigd zijn. Maar dit is het gevolg van de economisch uitzichtloze situatie. Het geweld van de macht in de VS is niet zuiver tegen zwarten gericht. Beluister nog eens '4 dead in Ohio' van Neil Young. De nationale Garde schoot 4 studenten dood op de campus van Ohio State University die tegen de oorlog in Vietnam protesteerden. Ze waren blank.

Stel dat de moord op Floyd 4 jaar geleden onder Obama was gebeurd. Dan was het één van de zovele politiemoorden op zwarten geweest. Zonder de gevolgen zoals nu.

'Defund the police' doet ons met open mond kijken. Stel je voor: een maatschappij zonder politie. 'Wapens, drugs, vul maar in', kermen bezorgde burgers.
Gemeenschappen zullen hun eigen bewaking moeten organiseren, zoals rijke buurten nu veiligheidsbedrijven inhuren.
Politie bestaat nog maar kort. Sinds Napoleon, grofgezegd.

De politie is er om het bezit van de rijken te beschermen, zo weet iedere arme. (WK)

2 reacties

Was hier al eens voorbijgebuiteld: de trampolineclub in een kerkgebouw in Orthen. Komt er dus niet. Omwonenden van de leegstaande San Salvatorkerk hadden geen zin in de plannen van ene Jumping XL om een serie van die springmatten waarop de kids zich een dwarslaesie kunnen duikelen in het gebouw te zetten. Vroegere parochianen vonden het geen goeie bestemming voor ‘hun’ kerk, anderen vreesden overlast van parkerende verzorgers die hun kroost kwamen brengen en halen, weer anderen vonden dat je voor een euro -zoveel moet het gebouw kosten- mooiere dingen kunt verzinnen, ook voor de jeugd. Allemaal hingen ze een grote poster voor hun ramen en rammelden ze flink aan de bel bij de eigenaren van het gebouw. En ze wonnen dus. Waarvan akte.

Door Jan Portein.

Bij ons achter de duinen staat een “nood”wet op uitbreken. Als ie door de Haagse landdag wordt gerotzooid is een van de gevolgen dat handhaafsmurfen op eigen initiatief bij je mogen binnenvallen als ze ook maar het vermoeden hebben, dat je de anti-COVID maatregelen met het afwaswater wegspoelt (1). Althans, dat is de officiële reden. Maar het zet uiteraard de deur wijd open voor het snuffelen naar zaken die geen reet met dat verrekte virus te maken hebben, maar om de een of andere reden wel interessant zijn voor de aparatschiksmurfen. En voor je het weet zitten we opgescheept met een organisatie vol mannetjes met lange leren jassen en gleufhoeden, die net als je je naar je sponde wil begeven op je deur rammen en “aufmachen” roepen. Roep jij nog voorzichtig “wie is daar?”. Roepen ze aan de andere kant van de deur terug “De Grapperstapo”. Onmogelijk? Overdreven? Dat dachten we toen ook. Stay tuned.

(1) Zie voor de identieke gebeurtenissen in Israël of all places, de eerste aflevering van deze serie dd. 5 juni 2020.

Acte 54, een jaar opstand plus 1, begon in Parijs op de vertrouwde wijze: getrommel, gezang en sirenes, nu eens meegenomen door de demonstranten zelf (zie video). Die van Macron's politie zouden vanzelf volgen wisten ze. Massale opkomst. Ondanks alle geweld van de ordetroepen laten ze zich niet kisten. De regering moet machteloos toezien hoe het protest dat ze onderdrukt dachten, weggeëbd, opnieuw in omvang toeneemt. De uitgeschoten ogen, de afgerukte ledematen, de afschuwelijke verwondingen zoals vorige week van een journalist die in zijn gezicht werd geschoten met een LDB-40, de afranselingen met de wapenstok, de BAC's, als demonstranten uitgedoste politieagenten die niet van Black Bloc's te onderscheiden zijn, het mocht allemaal niet baten. De woede van de mensen is niet getemperd. Integendeel. Maar toch een feestelijke stemming. Stel u Nederlanders voor onder de dreiging van ernstige verwondingen (zie video).
Nee dan die ordetroepen. 350 euro krijgen ze betaald per zaterdag. De vraag is of zij even blij zijn als de demonstranten die ze moeten bestrijden met nog een jaar opstand. Want dát is het: niet het begeleiden en in goede banen leiden van het volksprotest, maar het onderdrukken ervan. De proeftuin van de macht om te kijken hoever je kunt gaan met 'oorbare middelen', maarnietheus: veroordeeld door de VN en ontoelaatbaar in een beschaafd land. Frankrijk, ons gidsland in de EU met Macron als ons nieuwe opperhoofd, is een ordinaire politiestaat ten behoeve van de superrijken. De staat verzorgt de uitverkoop van de 'kroonjuwelen': hun pensioenen, de staatsloterij en de Parijse vliegvelden. Hoeveel politieagenten zullen het komend jaar een eind maken aan hun leven met hun dienstwapen. Het afgelopen jaar was dat vanaf 1 januari 84, de laatste op 5 november...
Ook onder de bevolking zijn er veel zelfmoorden. Een student in Lyon die zich in brand stak uit protest tegen de regering. Een hoofd van een school kon de druk van de bezuinigingen niet aan en sloeg de hand aan zichzelf. Boeren en bejaarden die zich in de steek weten gelaten door 'de door hen gekozen volksvertegenwoordigers' kiezen voor de dood. Het failliet van het "liberale" model dat ons wordt opgedrongen in de EU wordt nergens beter aangetoond dan in Frankrijk.
Macron, Castaner, Philippe en de rest van het zooitje zullen verantwoordelijk worden gehouden voor wat zij hebben aangericht 'in naam van de democratie'. Zijn politici ooit zo gehaat sinds Thiers (de slachter van de Commune) en Lasalle, de handlanger van de nazi's? Dat ondanks de systematische campagne van MSM twee derde van de Fransen de Gele Vesten steunt, het is een wonder. Het land van de revolutie. Dat scheelt.
'Amnestie voor alle Gilets Jaunes' is een van de leuzen die wordt meegedragen. De meer dan 1000 veroordeelden, tegen 0 politieagenten. 'Menteurs les media!' (Media leugenaars) is een van de leuzen.
Overal in Frankrijk. In Valenciennes voor Manu, de GJ die vorige week een oog werd uitgeschoten en toch aanwezig was.
Macron heeft gereageerd met dat 'zij die nu demonstreren niet meer dezelfden zijn van een jaar geleden'. Een armzalige poging het huidige verzet te discrediteren door een armzalige president.
Op 5 december volgt een Algemene staking. Dan zullen allen die actievoeren, van spoorwegbeambten tot Eerste hulp, samen laten zien wat ze van deze man vinden.

En hier een uitstekende analyse van de merkwaardige gebeurtenissen op Place de l'Italie vorige week.
(WK)

Een hele goeie donderdag voor alle klimaatkids die vanaf nu de vrijdag weer tot actiedag kunnen benoemen! Vanaf morgen weer aan de bak, jongens en meisjes en ieder die zich daartussen door voelt laveren. We kunnen weer en we zijn er weer…

Een lust voor het oog en het oor, de Black Lives Matter-manifestaties in alle hoeken en gaten. Vooral omdat zoveel van jullie daar verschijnen. En omdat jullie je niet laat wegdrukken door al die enge witmensen die zich bedreigd voelen en corona erbij roepen om de geest weer in de fles te krijgen.

Wat ook leuk is? En behoorlijk noodzakelijk… Het omwippen van die standbeelden, zoals ze dat in Engeland en in Brussel al deden. Dat moeten wij ook gaan doen. Dus morgen niet naar school en ook niet thuis blijven zitten wachten op die slechte videoverbinding. Nee, een stukkie touw scoren en met een man of tien, maar honderd is natuurlijk nog beter, naar het fallussymbool bij jou om de hoek.

Eerst er tegenaan pissen. En dan huppakee!

Voor het gemak heb ik een top-3 lijstje gemaakt van die figuren die in steen, brons of marmer gegoten ons eraan herinneren dat je het als slavendrijver, plantagehouder, beul of downright racist ver kan schoppen in dit fantastische land. Komt ie:

1 met stip: Van Heutsz monument, aan de Apollolaan in Amsterdam. Van deze warmonger bestaat er ook een mooi steentje op zijn graf op de Nieuwe Oosterbegraafplaats, ook in Amsterdam, plus bustes in Coevorden in het mooie Drente en in Arnhem, en ook nog es een beeld in de gevel van het gebouw De Bazel, aan de Amsterdamse Vijzelstraat. Aan dat laatste valt natuurlijk weinig te trekken maar je kunt er wel lekker naar keilen met alles wat maar vliegt…

2: Jan van Riebeek, de founding father van het Apartheidsbewind in Zuid-Afrika. In Kaapstad aldaar staat zijn standbeeld maar wij hadden hier tot 1994 een heuse Jan van Riebeek-dag, op 6 april, en in menige plaats zijn er nog steeds Jan van Riebeek-straten, pleinen en plantsoenen. Zoek er eentje op en doe er je ding!

3. Johannes Kielstra, de gehate Nederlandse gouverneur van Suriname in en rond de Tweede Wereldoorlog. Een stand- of borstbeeld heeft ie niet gekregen maar in zijn geboorteplaats, het Groningse Zwartsluis is een straat naar hem vernoemd. Erop af!

(JoopFinland)

Is elke bankier van huis uit een bankster? Mogen we daar even over nadenken? Dank u. Want we staan in een grote plas twijfel. Je hebt de ene duistere bankaffaire nog niet gehad of hoort wie klopt daar kinderen de volgende dient zich alweer aan. Vandeweek kwam een ensemble van journalistieke speurneuzen met een flink uit de kluiten gewassen exposé over de rol die de Oostenrijkse Meinl Bank heeft gespeeld bij het laten verdwijnen van honderden zo niet duizenden meloenen uit Oekraïne, Letland en Litouwen. Als u zin heeft om u uit te leven, dan kan u hier terecht. Een van de hoofdrolspelers in dit schandaal bleek de Russische bankster Vladimir Antonov te zijn. En dat leverde bij ons een feestje van herkenning op. Vlad maakte namelijk al in maart 2017 zijn sinistere entree in onze kolommen. In deze serie. Ging over de financiële mindfucks die hij samen met Spykerartiest Victor Muller uit de kast haalde bij een poging het Zweedse Saabconcern op te slokken. Koek van over de datum misschien, maar wel lekkere koek. Surprise, surprise. In voornoemd exposé duikt nog een Nederlands dingetje op. “Far East”. Een dingetje dat niet verder wordt uitgediept. En dat is jammer. Far East is namelijk een beleggingsmaatschappij uit Velp met nog een paar zakelijke adresjes in Eindhoven en op Curacao. Verder kwamen we via de Panama Capers nog aan de weet dat Far East een warme aandelenconnectie onderhoudt met Delta Asset Management op Bermuda. Dus we hoeven niet bang te zijn dat die familie Meinl binnenkort haar paleis voor een prikkie moet laten opleuken. Of elke bankier van huis uit een bankster is? Hmmm. Stay tuned (JP).

Deze aflevering in de serie over het weer opkomende Noordse fascisme is opgedragen aan Stieg Larsson. Die moet zich gister, tijdens de scabreuze persconferentie van de Zweedse justitie over de moord op Olof Palme, wel drie keer in zijn graf hebben omgedraaid.

In 2022 staan er in Zweden parlementsverkiezingen gepland (het is natuurlijk de vraag of die niet vervroegd gaan worden omdat de huidige regering de kritiek niet zal overleven die momenteel op haar neerdaalt vanwege haar corona-politiek) en de tekenen bedriegen niet. In de polls van jongstleden februari en maart namen de fascistische Zweden-Democraten al eens de leidende positie in, ten koste van de sociaal-democraten. De partij van Jimmie Åkesson zal de grootste worden in het toonaangevende Noordse land, en daarmee de zusterpartijen in Denemarken, Noorwegen en Finland nog meer wind in de zeilen geven.

Stieg Larsson werd bij het grote publiek als auteur van thrillers bekend, maar zijn levenswerk was het als onderzoeksjournalist in kaart brengen van extreem-rechts in Zweden. Hij onderzocht dan ook de in 1986 gepleegde aanslag op premier Palme in die context. Larsson bestudeerde daarvoor de achtergrond van de opstellers van paginagrote advertenties in Zweedse kwaliteitskranten, waarin Palme werd gedemoniseerd. En hij legde de verbanden bloot tussen herrijzend extreem-rechts in Zweden (de Zweden-Democraten werden in die tijd opgericht) en met name het Apartheidsregime in Zuid-Afrika.

Larsson stierf in het begin van deze eeuw, maar zijn scrutineuze werk (een kolossaal archief van kranteknipsels en correspondentie met internationale geestverwanten) werd ontdekt en doorgespit door zijn landgenoot Jan Stocklassa. Deze onderzoeker was in 2018 in staat om in zijn boek Stieg Larssons Erfenis de vindplaats van het moordwapen aan te geven, een bankkluisje waarvan hij de details bij het ter perse gaan van zijn werk aan de Zweedse justitie heeft overgedragen.

Heel Zweden en flink wat andere mensen overal ter wereld die de lijdensweg van het onderzoek naar deze moord sinds 1986 hebben gevolgd, zat gisteren dan ook te wachten op de bekendmaking van de vondst van dit technisch bewijs. Werkelijk niemand had voor de met ontiegelijk veel tamtam aangekondigde perssessie verwacht om met een kluitje in het riet te worden gestuurd. Het aanwijzen van een schertsfiguur als dader was niet alleen in het licht van alles dat tot nu toe wel bekend is over onderzoek en bewijslast een klap in het gezicht van ieder weldenkend mens. Het bewijst ook dat in het onderzoek grote politieke belangen zijn toegedekt. Het bewijst het gelijk van Stieg Larsson.

(JoopFinland)

Het leven is schijnbaar grijpbaar in cijfers, in naakte waarheids getrouwe cijfers, ja toch..?! Ja..?
Althans dat moeten we braaf geloven, zoals wij eertijds in de sociale pre-historie onder dreiging  van hel en armoede, vroom en braaf alles moesten beaamen wat pastoor en fabrieksdirecteur ons onder dreiging hardvochtig verkondigde. Maar cijfers liegen, toen en nu, zeker als ze de sociale werkelijkheid verdraaien en gebruikt worden voor de stille economische deconstructie van alles wat sociaal is. Want dat is wat er sinds jaar en dag feitelijk gebeurt, de deconstructie van alle sociale verworvenheden onder de simpele en dreigende waarschuwing “het wordt te duur” of nog erger “het wordt onbetaalbaar”. En omdat de VVD sinds ze de grootste partij werd haar stromannen en -vrouwen heeft geplaatst, of trouwe gristelijke trawanten, verkondigen die mannen en vrouwen braaf de neo-liberale leugen dat alle sociale dingen te duur zijn.
Toen vorig jaar ineens bleek dat bovenmodaal geld van de belasting terug kreeg en modaal en daaronder moest betalen, gingen bij veel mensen even de alarm bellen af, eventjes, want de gemiddelde Nederlander haalt zijn schouders op, klaagt over die gore zelf verrijkende bende, en knoopt de eindjes weer aan elkaar, gaat naar de kringloop en hoopt de voedselbank te kunnen vermijden. Niets is te duur voor de economie, tig miljarden voor infra structuur, maar een paar honderd miljoen voor ouderen zorg en onderwijs, het is alsof je plots een baby wil vermoorden.
Nu iedereen begint te eisen en niet langer braaf het zelf verrijkende principe van de gelukkigen bovenmodalen wil dienen, roepen de boven-modale meesters van de Cijfers instituten ineens in conclaaf adem-benemende waarschuwingen over uitblijvende groei en recessie!
De Gandalfs van de statistiek, misschien kun je ze beter de Sarumans noemen, vrezen dat de continuering van het neo-liberale groei model schipbreuk gaat lijden op ontwakend burgerlijk zelf-besef dat de slobber in de trog toch op zijn minst rechtvaardig verdeeld moet worden. En niet ongelijk verdeeld mag worden. De laatste gore konijn truc van de cijfer tovenaars was de miljarden zware schulden van de sociaal zwakkeren, en waaraan doodleuk werd toeggevoegd dat het algemene vermogen van de Nederlander door de waardestijging van de huizen was toegenomen. Begin dit jaar hadden ze het nog over de miljarden zware uitstaande hypotheekschuld van Nederland die bij een nieuwe crises een zware dobber zou worden. Maar ja, het is de onuitgesproken diepste wens van elke neo-liberaal dat de samenleving pas weer rechtvaardig is als we terug zijn in 1900, toen alles geprivatiseerd was, toen welstand en status synoniem waren voor een goed karakter en armoede en gebrek aan status teken van een slecht karakter waren.
Dat Nederland in de lijst van de eerste tien belasting paradijzen prijkt is amper nieuws. En als op de internationale en buitenlandse nieuwszenders de gevolgen van een dergelijk legaal wegsluizen van belastinggelden voor de thuislanden betekent breed wordt uitgemeten? Tsja, who cares... Nee, de aandacht van hun morose hebzucht gaat uit naar steeds meer. Om hun systeem te beschermen, moedigde ze bewust de eigen-huis cultuur aan. Gevolg: de gemiddelde Nederlander vindt het normaal dat sociale huurhuizen worden verkocht voor starters, “die moeten toch ook een kans krijgen!” Werden de Nederlandse huizenbezitters verplicht mee te betalen aan de hypotheek crises? Nee, en waarom dan wel de woning corperaties? Alsof wat bij Vestia gebeurde de schuld was van alle sociale verhuurders. Dat notabene stichtingen privé zijn, en het bezit niet zomaar bij wet genaast kan worden, maar wel in Nederland, omdat ook daar de economische geest heeft toegeslagen, het populisme, gevolg inplaats van een rechtszaak aan te spannen om het eigen bezit te beschermen, verkocht men braaf sociale huurwoningen aan de starters!
Dat met Europa wordt geschermd dat ook buitenlandse investeerders huurhuizen mogen opkopen, is de volgende stap naar deconstructie via neo-liberale methoden, in Engeland lopen al mensen met een goede modale baan dakloos te worden, door de vergaande privatisering en deregulering van de wetgeving. En als je wanneer de samenleving steeds meer onder druk komt te staan door bezuinigingen op GGZ, Jeugdzorg, verslaafdenzorg, etc. psychiatrische paviljoen richting sociale huurwijken worden geleegd, en een VVD-kloon bij Aedes, de woningcorporatie koepel, ineens over sociale huurwijken als het afval putje van de samenleving gaat praten, weet je dat de bruinhemden weer salonfähig zijn geworden, en als de nieuwe stijl NSB in convectiepak wodan aanroepen. Dan zetten de neo-liberalen in op hun volgende huil-baby met gouden oorbellen, Wet en Gezag, veiligheid en vergelding, de botte moraal van het systeem moet gehuldigd en krachtig beschermd worden tegen alles en iedereen. Zeker als je de rijke toestaat zijn geld legaal weg te sluizen, dan ga je iedereen verdenken dat die zich wil verrijken. Dus moet je vooral de altijd vermeende fraude onder bijstandsgerechtigden opsporen; menig neo-liberaal heeft jicht en hartkramp gekregen bij het besef dat mensen een uitkering krijgen en niet in de goot eindigen van armoede en ellende. O ja, het begon met cijfers, maar die cijfers waren slechts drogredenen, het waren giftige motieven.
Maar ja, ‘bovenmodalen zijn de gelukkigste mensen op aarde’, hoe infantiel kun je zijn...

2 reacties

Ja. Daar hep je het al. Je kan als auteur van een boek nog zo voorzichtig zijn met het spillen van de beans in een als aankeiler bedoelde serie op een eenvoudige site als deze, er is altijd wel een uitgever die al plat gaat na het openen van een blikkie van die boontjes à la Bonduelle. Het overkwam Peter van Haperen. Vandaar dat de geboorte van dit geesteskind over het verraad van vitale militaire gegevens aan de moffen in de heikele jaren van voor de oorlog enige vertraging opliep. Verraad dat hij niet alleen toedicht aan bekende figuren als generaal Hasselman en diens sidekick kapitein Jan Marginus Somer (alles wat links is tegen de muur), maar ook aan Abwehr-agent en inspecteur generaal prins Bernhard. Een onderwerp waaraan wij in het verleden van tijd tot tijd al driftig hebben gekluifd. Lees en denk daarna eens met enig dédain terug aan de jaarlijkse vierde mei-vertoningen op de Dam. Geschiedenis? Het is wat je er van maakt. (JP).

Willem Alexander: het duistere verleden en de excuses. (3)

door Peter van Haperen

Dat de koning juist op dit moment zijn boot geleverd krijgt om te gebruiken bij zijn vakantiehuisje in Griekenland moet u niet zien als potverteren over onze rug door de koning. Integendeel, de koning levert hierdoor zijn eigen bescheiden bijdrage om de locale economie te ondersteunen. Met een beetje geluk heeft de bouwer van het ‘plezier’ vaartuig, jachtwerf Wayer Yachts in Heeg, de geleverde boot ook nog betaald gekregen. Dat zal dan gebeurd zijn uit het potje voor paleisonderhoud van 5 miljoen jaarlijks dat de koning van onze ‘teflon premier’ naar eigen inzicht mag besteden. Ja, zo’n potje geeft ongekende mogelijkheden en kan gezien worden als een extra zakcentje voor de koning, in deze moeilijke tijden, zeker voor hem en Maxima. Gelukkig hoeft de koning dat jaarlijkse luttele bedragje niet aan de verbouwing van zijn nederige stulpje te besteden, omdat rubberen Rutte van mening was dat het schamele bedragje van 63 miljoen voor verbouwing van privé-vertrekken ook nog wel door ons opgehoest kon worden.

U denkt misschien dat onze koninklijke familie de schaapjes op het droge heeft, maar ik kan u verzekeren dat het beslist geen vetpot is bij de familie Von Amsberg. Maxima is niet eens in staat om de wekelijkse boodschappen te betalen. Die worden uit noodzaak door de overheid opgehaald, betaald en naar het paleis gebracht. Zeg maar een soort luxe voedselbank. De Amsbergjes zijn zelfs niet in staat om de rekeningen van de tandarts te betalen, die wacht al jaren op zijn geld. Dat was waarschijnlijk de reden dat Maxima ook aan het werk moest om de eindjes aan elkaar te knopen. Gelukkig wist onze premier hiervoor de oplossing: een soort schuldhulpverlening tegen betaling. Maxima gaat met Willem Alexander mee op zijn vele buitenlandse snoepreisjes en krijgt daarvoor een kleine onkostenvergoeding van 1 miljoen euro per jaar. U ziet het, zelfs voor de oranjes is het behelpen en is zo’n bootje datgene wat het leven iets dragelijker maakt. En wat belangrijker is: de koning hoeft de boot of andere vervoermiddelen niet te stelen zoals zijn opa Bernhard tijdens en na de oorlog deed met dure bolides en zelfs een vliegtuig. Bernhard was de schavuit van oranje? Nee, geen schavuit, Bernhard was niets anders dan een ordinaire dief en oplichter. Beslist geen landverrader, althans niet van zijn vaderland Duitsland. Zijn rol ten opzichte van Nederland lag iets anders.

En eindelijk zijn we terug bij ons verhaal.

In de vorige aflevering hebt u kunnen genieten van de standvastigheid van overgrootmoeder Wilhelmina, die o zo fel was in haar verzet. Of voelde u zich ook zo belazerd door de volksverlakkerij van het vorstenhuis, standvastig in het potverteren op onze zak, ondersteund door slappe politici en leugenaars-, geschiedschrijvers zoals Loe de Jong. Een salonsocialist met een blinde verering van het koningshuis. De man die een opus schreef over het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, terwijl hij zelf op 14 mei 1940 met achterlating van zijn familie naar Londen was gevlucht. Inderdaad op dezelfde dag als Wilhelmina! In Londen speelde hij redacteurtje bij Radio Oranje, de zender waar de ‘standvastige baalzak’ veel minder vaak een praatje kwam houden dan deze geschiedvervalser ons na de oorlog wilde laten geloven. Voor een historicus had de Jong nogal een vreemd idee over ‘warheit und dichtung’ en wilde ons laten geloven dat die oranje-klaplopers en hun aanhang in Engeland geen idee hadden over het lot van de Joodse landgenoten in het bezette Nederland. Hier kom ik later nog op terug, maar om in stijl te blijven: hier was sprake van een ‘gotspe’. Voor de jongeren onder ons: Een onbeschaamdheid, een brutaliteit in extreme vorm’.

Helaas was Wilhelmina niet de enige aan wie Loe de Jong een heroïsch verzetsverleden toeschreef. Nee onze inspecteur generaal werd ook een magisch verzetsverleden toegekend. En magisch moet het echt geweest zijn, door alle bezigheden van de prins in de oorlog. Wanneer moest hij zich met het verzet bezighouden, maar vooral waarom. Bernhard was vanaf begin jaren dertig een overtuigd lid van de NSDAP en werd na de SA lid van de Reiter SS en was maar al te trots op zijn bij een dure kleermaker aangemeten zwarte SS-uniform met de swastika op de rood-witte armband. De nazi in optima forma. Dat opgeteld bij zijn inlichtingenwerk voor de Abwehr en IG Farben NW7, geeft ons een mooi inkijkje in de belevingswereld van het ‘paard van Troje’ dat door het lelijke prinsesje het land werd binnengetrokken. Het paard van Troje opende zich en de Abwehr kon via de nazifamilie Zur Lippe met het spionagewerk beginnen. Broer Ashwin, zijn moeder Armgard en de palfrenier Pantchoulidzew.

Binnen de kortste keren wist de prins zich op te werken in de Nederlandse militaire hiërarchie, wat leidde tot - als we het verhaal moeten geloven dat generaal Rabe von Pappenheim vertelde na zijn terugkeer uit Russische krijgsgevangenschap over de oorzaak van de korte weerstand van het Nederlandse leger - weet u het nog: ‘De tachtigurige oorlog’. Dat is nog eens wat anders dan de tachtigjarige oorlog van hun ‘zogenaamde’ voorvaders. Een van de oorzaken hiervan was het ‘verraad van Brunhilde’, de codenaam van generaal Hasselman, die gezien wordt als de grote verrader binnen het Nederlandse militaire hoofdkwartier in de meidagen van 1940. Dat mogelijke verraad staat te lezen in het boek ‘Geheimen van Oranje’ van Ton Biesemaat, die de gebeurtenissen rond Bernhard niet met een oranjebril bekijkt maar zich richt op het onderzoek van Jan Heitink en Anne Snippe. De een adjunct-hoofdredacteur van De Telegraaf, de ander een naar de inlichtingendienst van de Telegraaf overgestapte oud-politie inlichtingenfunctionaris.
Hasselman-Brunhilde zou dat verraad gepleegd hebben in samenwerking met Jan Somer die in 1939 betrokken was bij het Venlo-incident, waarbij twee Britse geheim-agenten werden ontvoerd en luitenant Klop van de inlichtingendienst GSIII om het leven kwam. Ook prins Bernhard zou bij dat verraad betrokken zijn via zijn rol als inspecteur die onderzoek deed naar Duitse troepenconcentraties aan de grens en de controle van de paraatheid van de Nederlandse troepen. Een zware beschuldiging met daarbij ook nog een link naar ‘Het Englandspiel’ waar prins Bernhard eveneens een kwalijke rol in zou spelen. Ook de affaire King Kong deed geen goed aan de reputatie van Bernhard zodat opnieuw Loe de Jong, indertijd werkzaam bij het RIOD in stelling werd gebracht om dat alles in de doofpot te stoppen. De Jong deed dat met verve. Niet mannetjesmaker Ben Korsten was de eerste Spindokter van Nederland. Dat was met straatlengte voorsprong Loe de Jong.

Als deze verhalen allemaal kloppen heeft koning-zeeman Willem Alexander nog veel meer om zich over te verontschuldigen. Wat is hier van bewijsbaar? We proberen het verhaal van Jan Heitink en Anne Snippe te analyseren en aan te vullen met eigen informatie en andere publicaties.

-Wordt vervolgd-

2 reacties

De aankondiging van de Zweedse justitie om de aanklacht tegen Assange te laten vallen (waarmee hij al 7 jaar wordt vastgehouden in Londen) is geen goed nieuws voor het vrije woord. Nu blijven de VS alleen over als 'vragende partij'. Theoretisch had een Britse rechter hem in de dit voorjaar te houden rechtszaak over overdracht op aanvraag ook aan Zweden kunnen uitleveren. Dit is nu niet meer mogelijk. Hoor de argumentatie van de Zweedse Openbaar Aanklager (zie video).
Assange werd op valse gronden vastgezet en als die komen te vervallen wordt hij niet onmiddellijk vrijgelaten? Is dit recht?
Assange, gemarteld volgens VN, Amnesty en zijn vrienden, moet de kers op de taart worden van het Impeachment-proces tegen de Donald.
Denk aan Georgië Dimitrov en Marinus van der Lubbe in nazi-Leipzig: zal Julian Assange na jaren van opsluiting in de Equadoriaanse ambassade en nu de ergste gevangenis van het VK nog in staat zijn zijn rechters in de VS te weerstaan? De aanklacht tegen Assange luidt dat hij in 2010 documenten over Amerikaanse oorlogsmisdaden in Irak heeft gepubliceerd. Inmiddels wordt in MSM beweerd dat hij de mails van Hillary Clinton uit 2016 zou hebben gestolen en aan de Russen gaf die ermee Donald Trump aan de macht brachten. Dit is inderdaad even belachelijk als het Reichstagbrand-proces. En even schandalig misdadig. De mails die gelekt werden, niet gestolen, betroffen de corruptie van Clinton en de top van de Democratische Partij. Mooie bliksemafleider. Assange komt terecht in het meest krankzinnige verkiezingsjaar ooit van de geschiedenis van de VS. De wereld zal hem moeten redden. (WK)

2 reacties

In wat er van het politieonderzoek direct na de aanslag naar buiten komt, ontbreekt informatie over het wapen en de munitie die gebruikt werd. Een belangrijke lacune, omdat kennis over moordwapen en de soort en het kaliber van de afgevuurde kogels iets kan vertellen over het min of meer geplande karakter van de aanslag, dus over het min of meer professionele karakter ervan.

De schutter vuurde tweemaal, waarvan de laatste keer van zeer korte afstand. Het eerste schot trof het slachtoffer in de rug. Van welke afstand? Hoeveel letsel veroorzaakte dit schot? Een enkel schot en een slachtoffer dat daarna op de grond valt, bieden geen garantie dat het slachtoffer niet zal overleven. Het feit dat de dader weloverwogen op enige tientallen centimeters een tweede schot op borst of hoofd afvuurde, impliceert dat hij of zij een professional moet zijn geweest.

Welke kogels werden bij de aanslag gebruikt? Waren het ‘gewone’, dat wil zeggen half gemantelde kogels, of volledig gemantelde? Volledig gemantelde munitie gaat door muren en metaal, maar heeft als nadeel dat ze recht door een menselijk lichaam kan gaan, dus zonder het dodelijk te verwonden. Gewone, half gemantelde kogels richten een ravage in een lichaam aan. Een dader die niet meer dan twee schoten afvuurt en daartoe volledig gemantelde munitie gebruikt, neemt een groot risico.

Verschillende getuigeverklaringen gaan over ‘twee luide knallen’ in de overigens ook bepaald niet verlaten Van Welderenstraat. Een klein handwapen met een lager geluidsniveau is makkelijker te hanteren. Daarmee kunnen meerdere schoten worden afgevuurd, zodat de dader zekerder kan zijn van zijn of haar zaak, en minder snel de aandacht trekt. Een schutter die precies wist wat te doen, zou ook het gebruik van een geluidsdemper hebben overwogen.

Tot zover de verslaggeving in deze serie over wat er de eerste maanden na de aanslag openbaar werd gemaakt met betrekking tot het onderzoek. In het vervolg van deze serie zal ‘de man met de sporttas’ even gelaten worden voor wat ie is. De plaats delict wordt echter nog niet verlaten: er zijn die auto’s die zijn gezien terwijl ze in de buurt van de aanslag stilhouden of langsrijden…

(JoopFinland)

De teloorgang van de FC Den Bosch is een lange. Hadden Schouten en zijn gabbers in juni na de gemiste promotie en het debacle met Jordania junior de handdoek definitief in de ring gegooid, dan was iedereen die hier ter stede betrokken is bij voetbal al weer een heel stuk verder geweest. Maar omdat de FC het persoonlijke speeltje is van die mannetjes als Schouten die dik geld in de juristerij hebben verdiend en hun contacten met de onderwereld ook na hun pensionering gewoon kunnen blijven uitbuiten, moeten we met zijn allen de gifbeker helemaal tot op de bodem leegdrinken.

Is het niet rechtsom dan maar linksom, lijkt hier het parool. Want je kunt in de eerste divisie wel degelijk nog seizoenenlang rondhangen met een elftal van veredelde amateurs en afdankertjes en een trainer die je niet kan ontslaan omdat je zijn wachtgeld niet kan betalen. In Helmond, Velsen en Dordrecht doen ze het zo al decennia en zullen ze het ook in de twintiger jaren blijven doen. Maar daar hebben ze niet tweeduizend malloten op de tribune die het imago van de club het laatste zetje geven. Den Bosch heeft de M-Side, en dat is niet de twaalfde man van de club maar de Achillespees.

Voor de goede orde: de harde kern van de Den Bosch-fans bevat ook mensen met gevoel voor humor. Maar ze vormen een minderheid, een kleine minderheid zelfs. De grote rest vormt een bezopen en vol stuff gezogen mob die over verschrikkelijk weinig fantasie beschikt. Klisjee na klisjee rolt uit hun rangen, de leuzen en deuntjes zijn alleen maar een variant op de leuzen en deuntjes elders langs de velden, uit de meeste monden komt niet meer dan armetierig gevloek en getier. Ik heb het het vorig seizoen aanschouwd en aangehoord en me er eerlijk gezegd vaak stierlijk mee verveeld.

Fucking boring… Dan was wat er in het uitvak werd uit- en meegedragen veelal stukken beter.

Wellicht heeft het van doen met de politieke voorkeur van die meerderheid. Want het moge na gister duidelijk zijn dat de harde kern van de Bossche M-Side bestaat uit PVVers. Klisjeemannetjes en een enkel -vrouwtje bij uitstek. Kleine zieltjes met een enorrum Calimero-complex. Sneue sufferds die het liefst MEer of taxichauffeur zouden zijn geworden en daarom hun frust koelen op juist de ME en geen lift meer krijgen. De meelopers met de grote M (sic!) die net zo achter Jordania (‘Ga staan voor Jordania!’ klonk het eind vorig seizoen en ze keken je heel vuil aan als je bleef zitten…) aanlopen als achter de rattenvanger van Hameln in een bruin hemd.

Fascistoide tuig. Wat doe je ermee? De KNVB heeft toegezegd hard in te grijpen. Ik hoop dat het punten in mindering brengen wordt, want met een wedstrijdje zonder publiek heb je die gasten niet. En heb je Schouten ook niet. Eigenlijk zou zo’n bond een club moeten kunnen verplichten om de supportersrangen te zuiveren. Dus niet een stadionverbod voor deze of gene, maar een degelijk onderzoek naar de invloed van de PVV op wat er onder de M-Siders leeft en dan collectief schrappen voor het leven die hap. Een voetbalclub is een sociaal instrument. Dat mag je geen platform laten zijn voor fascisten.

Maar het valt te betwijfelen of de hoge pieten die de FC aansturen iets positiefs kunnen met de kritiek die ze nu vanuit de hele samenleving krijgen. Reden voor mijn twijfel? Die buurman die ik eind vorig seizoen opeens kreeg tijdens de -reguliere, niet de nacompetitie- thuismatch tegen Go Ahead. Hele seizoen relatief in mijn uppie achter het doel gezeten, maar toen was daar opeens die redelijk jonge, in een redelijk dure overjas gestoken, redelijk gesoigneerde redelijk denkende meneer die naast me kwam zitten en zomaar met me in gesprek raakte. Over van alles en nog wat. Over voetbal natuurlijk, maar ook over wat we deden of gedaan hadden in het leven. En over de koers van de thuisclub. Dus over Jordania en over de oude voorzitter en over de nieuwe voorzitter… En het bleef me bij dat bij het laatste onderwerp ik meer aan het woord was dan de ander, veel meer… Terwijl die ander juist onthulde dat hij een heel leven had meegemaakt bij de club, alle ins and outs kende…

Ik hield het gevoel over dat ik uitgehoord was geworden. Je mag het natuurlijk niet denken en al helemaal niet opschrijven, maar zouden ze daarboven in die ereloge na de vorige afleveringen van deze prachtserie niet gedacht kunnen hebben: we zetten eens iemand van ons naast die Jopie om uit te vinden waar ie vandaan komt en met wie ie kontakten heeft? Nog eens: je mag er niet van uitgaan maar ja: is dat niet juist de reden om er wel rekening mee te houden…?

(JoopFinland)

Opeens liep Jari Aarnio weer door het beeld. In coronatijd een hele kunst (1). De gevallen held uit de Finse War on Drugs, wiens neergang ook door de Nederlandse Hermandad en in de Rotterdamse haven met Argusogen moet zijn gevolgd, voldoet nog steeds niet aan de beschrijving van een schurk die Marten Toonder daarvan voor ons taalgebied heeft nagelaten. Geen ‘ongure trekken’ bij Jari, maar een welwillende glimlach naar het journaille. En dat terwijl het mannetje nu toch al heel wat jaren naar de muur heeft zitten staren. Wat was er ook al weer aan het handje? Een korte terugblik.

Aarnio, in zijn lentejaren nog es tot Koddebeier van het Jaar uitgeroepen, kreeg in 2015 drie jaar aan de broek omdat hij zelluf de apparaatjes verkocht waarmee zijn Drugsbrigade transporten van allerlei ontregelende zaken kon volgen. En eind 2016 schreef de rechter maar liefst dertien jaar bij op Jari’s conto. De toga achtte bewezen dat onze dopehond vermomd als Bromsnor zelluf duizend kilo stuf vanuit Nederland naar Finland had gesmokkeld. En twee jaar terug kwam er weer een aantijging tegen onze supercop bij…

Over die laatste aanklacht ging het gister, in de rechtbank in Helsinki. In 2003 vond een Zweedse crimineel de dood bij een afrekening in de Finse onderwereld. De liquidatie zou zijn uitgevoerd door de motorclub United Brotherhood, waarvan het gewezen opperhoofd gisteren samen met Aarnio in de beklaagdenbank zat. De motorfreak zou de moord hebben georganiseerd, Aarnio zou die hebben kunnen verhinderen omdat hij ervan wist.

Volgens Aarnio zong er in 2003 iets rond in de Finse onderwereld ‘zoals die dingen plegen rond te zingen. Die gaan dus niet naar iemand in het bijzonder. Wij hebben de Zweedse collega’s ingelicht over wat we wisten, en dat was dus niet veel.’ Aarnio bestreed gister dat hij details over de op handen zijnde huurmoord had geweten die hij had verzwegen. Op grond van die verzwegen informatie aan zijn Zweedse collega’s kan hij nu volgens de aanklager terechtstaan voor moord en vijftien jaar kruipen opgelegd krijgen

Aarnio draaide in zijn verweer de zaak om. ’Had ik met die Zweed moeten bellen?’ zo vroeg hij zijn rechters. ‘In dat geval had ik hier gestaan omdat ik een baaierd van geweld in de Finse onderwereld zou hebben veroorzaakt.’ Zijn verdediger weet dat de Zweed destijds volledig incognito door Helsinki wandelde en zelfs geen mobieltje bij zich had. ‘Dus hoe had Jari hem dan moeten bellen?’ Goede vraag, net als die naar de vindplaats van het lijk van de Zweed, want er is nooit iets van de man teruggevonden.

Meanwhile wachten we nog steeds op die ene haveloze onderzoeksjournalist die uitvogelt of Aarnio al die jaartjes opknapt omdat hij teveel weet over andere hotemetoten in het internationale smeriswereldje…

(JoopFinland)

(1) Ook in Finland is men inmiddels klaar met de ‘gezellig allemaal samen met elkaar’-fase van de crisis. De (overheids-)kas is ook daar leeg en er is een even vermakelijke als veelzeggende stoelendans begonnen rond de zetel van de minister van geldzaakjes waarop niemand meer wil zitten… Verkiezingen op komst, meneer Sonneberg … Lees daarvoor ook de leuke (!) serie Laura is niet leuk.

Volgende keer ga ik dus eerst maar met de trein naar Amsterdam. Om me daar bij de collega’s aan te sluiten die lekker met de bus naar DeBosch tuffen. Hoef ik niet zoals nu drie uur lang totaal voor nop in DeBosch rond te hangen en uiteindelijk vijftien minuten voordat het allemaal moet beginnen en op nog geen dertig meter afstand van waar de bussen uit Amsterdam zijn stopgezet te worden weggestuurd voor weer een rondje van een uur of wat door die oergezellige binnenstad waar alles in het teken van de aankomst van de goeie sint is afgezet en de bruggen zijn opgehaald.

Toen ben ik dus maar naar huis gegaan.

Bossche burgermeester Mikkers -hij heeft een kwalijke reputatie opgebouwd in een dito baan in Veldhoven, herinneren wij ons zijn later in strijd met de wet verklaarde verbod op een demonstratie van Eritereeers- heette iedere demonstrant van elke kunne welkom. Niet heus dus. Op mijn vragen aan zijn ambtenaren die in grote getale al om negen uur de bruggen en steegjes bewaakten, over waar de KOZPdemo plaats vond kreeg ik of heulemaal geen antwoord, of kwam het in het varkensaccent van ‘Daweutiknieheur’. Uiteindelijk was het een persfotograaf die mij aangaf dat ik om half twaalf op precies de juiste plek stond. Die dus een kwartiertje later tot no go area werd verklaard terwijl de bussen uit Amsterdam vlak voor mijn neus maar achter drie rijen dranghekken en dienders stonden.

Maar mijn desorientatie was natuurlijk ook het treurige gevolg van feilen aan onze kant.

Want waar was de info in FB, de vorige avond na mijn aanmelding aangekondigd? Ik kreeg er niet meer dan de mededeling dat de bussen uit Amsterdam om half tien waren vertrokken. Daarna was het stil als in het graf. Geen begin van notie over de plaats van samenkomst. Daarvoor moest ik uiteindelijk het Braboblad raadplegen dat het gister nog schimmig had over de Buitenhaven maar on half elf vanochtend eindelijk aankwam met ‘hoek Buitenhaven-Visstraat’.

Daar stond ik dus in mijn uppie, bij mijn weten. Voordat de bussen de gracht opreden, en ook nadat die bussen dertig meter bij me vandaan werden stilgezet. In mijn uppie tussen het geel van de vopo’s, de persluizen en de halve Graafsewijk die alvast maar begon te roepen dat zwart niet hun kleur was. Waar waren de Bosschenezen van ‘Den Bosch kan het’? Althans voor mij in geen velden of wegen te bekennen. Hing de hele actie op de mensen uit Amsterdam?

Heb je die social fucking media en raak je nog de kluts kwijt. Vroeger zonder FB en WA en hoe al die dingen maar heten werd er naar elkaar gebeld in een afgesproken code. Hoefde je niet eens op te nemen omdat drie keer overgaan van het belletje betekende dat je werd verwacht. En dan werd je niet verwacht op een kouwe kutbrug tussen de randdebielen van FC Den Bosch maar in een ruimte waar verder niemand je betrappen kon. Waarom niet in de Paap of in Knoflook verzameld? Zijn we daarvoor allemaal ook al te moe en te druk bezig met andere dingetjes..?

Ik hoop dat de Adammers zich vermaakt hebben en met een goed gevoel terugrijden vanmiddag. Maar demonstreren en DeBosch, dat ligt voor mij nu mijlenver uiteen…

De besmettingsstrategie van de dictatuur Ortega Murillo is in haar eigen gezicht ontploft. De logische consequentie van het verplicht coronamars lopen, doctoren in ziekenhuizen te lang enige medische bescherming te weigeren, het veel te lang openhouden van grote overdekte markten (etc.), heeft tot een slachting onder haar eigen partij leden geleid.
Van de havenmeesteres die kinderen in de cruise-corona crisis toeristen dwong te ontvangen, via oud revolutionairen, politiechefs en FSLN politie: tot vandaag zijn er al meer dan 60 corona-doden. Comandante Cero (voor de kenners Edén Pastora) ligt er niet goed bij (vandaag wederom opgenomen, nu aan de beademing); overigens de enige echte revolutionaire ijzervreter die nog leeft.
De enige die buiten schot blijven zijn de militairen.
In staatsziekenhuizen worden heel weinig mensen beter. Hoewel de dictatuur het dodental tot op vandaag nog steeds op 46 houdt, net als een week geleden, schatten verschillende organisaties op basis van videobeelden en bevolkingsonderzoek dat we ver over de 1.000 corona-moorden zitten.
Onder de artsen is er ook een slachting gaande, al meer dan 46 medici zijn aan covid overleden, en dat is eng veel voor een land als Nicaragua.
Hoewel er absolute stilte is vanuit het ministerie van volksgezondheid, lijkt het erop dat het Cubaanse wondermiddel Interferon óf niet werkt, of niet juist wordt toegepast in de staatsziekenhuizen. Alle ziekenhuizen, privaat of publiek zitten overigens stampvol, en bij de poorten wachten mensen met symptomen dagenlang, op een kluitje.
Van de 26.000 testkits die de BCIE aan Nicaragua heeft gedoneerd, lijkt er niet 1 gebruikt te zijn, zo rapporteren onafhankelijke media zoals confidencial.com (met engelstalige artikelen aan de onderkant van de webpagina, voor de geïnteresseerden onder u). Het beheer van de kits ligt bij de minister van volksgezondheid, in direct beheer van de dictatuur.
Oja, en vandaag is het baseball-seizoen weer geopend. Onder het Ortega credo: Of gij gaat honkbal spelen, of je bent per direct ontslagen, of erger. Terwijl net 10 dagen geleden een van de grootste coaches aan corona doodviel.
En zo kunnen we nog veel meer opschrijven: ontslagen doctoren die openbaar kritiek uitten over de opgelegde werkwijze door de Ortega's, over onze buurman (ziekenhuismedewerker en partijbons) die kritiek ligt met zijn vrouw en hun dochter die desondanks zonder enige vorm van bescherming boodschappen doet, over dat de komende 19de er een grootse mars zal zijn voor de vrede en corona, over dat de Ortega familie strikt in quarantaine zit, over de motieven van de dictatuur…
Tsja, goede Vraag. Wie het weet mag het zeggen. Of ze proberen een totale chaos te creëren met de gedachte dat de sancties zullen worden opgeheven (beetje naïef want urgente medische externe hulp valt niet onder de sancties), of ze proberen het zo te rekken dat er een excuus is om de verkiezingen van 2021 uit te stellen. Wie het weet mag het zeggen. Manténganse al tanto!

Wat doet een griffier of een griffière bij de zitting van een rechtbank? Die rammelt alles wat er gedebiteerd wordt op zijn of haar laptoppie en stroomlijnt het daarna in een procesverbaal. Kritisch vraagje: wat gebeurt er als dat procesverbaal zoek raakt? Ja, dat is lullig. Maar geen zwartepiet overboord. Dan maakt de betrokken griffier of griffière een nieuw exemplaar. Aan de hand van het oorspronkelijk verslag op het laptoppie. Zou je zeggen als eenvoudige Sinterklaasbeliever. Zo niet in de intrigerende kees van Joop van den Hemel versus zijn door de lokale Zeister ambtenarij en ASR geassisteerde buurtjes Arts en Van Estrik. De griffière in kwestie, mevrouw Chote, was mogelijk niet in de gelegenheid om een peeveetje te baren, dus (?) werd de zaak overgedragen aan een welwillende collega van haar, Willem Loorbach. We mogen veronderstellen dat Willempie bij die klus over het oorspronkelijke verslag beschikte. Anders was het zelfs voor iemand met een IQ van 140 ondoenlijk om iets coherents eruit te persen. Waarom hij dan een paar cruciale verklaringen van de heren Van den Hemel en Van Brecht niet opnam is onbegrijpelijk zo niet suspect. Dat laatste vooral omdat in plaats van de wettelijk vereiste handtekening van de griffier (mevrouw Chote?, Willempie?) staat vermeld: “De griffier is buiten staat dit procesverbaal mede te ondertekenen”. Nog een kritisch vraagje: is hier willens en wetens gerotzooid? Nou, wij denken zomaar van wel. En niet voor het eerst trouwens. Deze hele serie staat bol van ambtelijk gerotzooi. Gek hè? Het went nooit. Stay tuned (JP).

De Bijzondere Opsporings Ambtenaren worden door het kabinet Rutte zo snel mogelijk uitgerust met een korte wapenstok. Het traditionele knuppeltje waarmee de ouderwetse veldwachter (zoek op YouTube onder 'Swiebertje Bromsnor') was uitgerust om de toenmalige orde te bewaren.
Wat zijn de tijden veranderd.
De Boa's willen meer dan een klein stokje gummi. Ze willen pepperspray en een volwassen stok, zoals de echte cowboys van de politie. ME tenue een idee? Van rechts van het midden mogen ze worden voorzien van vuurwapens. Het is toch een beetje hún WA.
Na de smadelijke nederlaag te IJmuiden aan Zee (een BOA sloeg een meisje en werd afgetuigd) moet de eer van het korps worden gered met wapenfeiten: het handhaven van mondkapjes (geen doek voor je mond) en de 1,5 meter. Boetes om de door corona-uitkeringen uitgeholde staatskas te spekken. Het controleren of iedereen wel in de ellebogen niest bleek na uitgebreid palaver van experts niet haalbaar. Ik ben er dan ook mee gestopt en nies weer gewoon in tissues.
Waar zijn de Boa's als je ze nodig hebt.
Op de Dam werden ze node gemist en bij een kleurrijk feestje aan de Sloterplas op 2e Pinksterdag bleven ze onwennig op de achtergrond. Er zaten zeg 1000 mensen op het strand en kinderen krioelden door elkaar. Jongeren hingen om elkaars nek, speelden balspel en badderden in de poel. Snel geklede Marokkaanse meisjes maakten dicht op elkaar foto's.
'De Juut', waarschuwde iemand van het 'multiculti' feestje dat wij vierden voor een jaar geleden overleden vriend. 'Het zijn maar Boa's', stelde hij snel gerust.
Kijk, dát moet eruit. Boa's moeten gezag afdwingen. Daar gaan we aan werken.
Ze reden met hun autootje (geef ze een jeep) een eind richting de bankjes die wij tot feestterrein hadden uitgeroepen en toen weer terug. Hun uitgezonden ambtenaren stonden op 10 meter afstand op te nemen dat de RIVM-regels door ons werden overtreden. Na 10 minuten taaiden ze af.
Dit mag nooit meer. Begrijpt u? Nooit meer. Het ondermijnt het gezag van de BOA, waarvan onze toekomst afhangt na corona. Zonder Boa is het leven niet meer veilig te leven.
Neem de Boa's bij de Pont naar Noord achter A'dam CS. Ze handhaven met gevaar voor eigen leven dat de overgezetenen niet zomaar met een doek voor de mond de ferry betreden, maar het (voor professionals in de zorg afgekeurde) nep-masker van de zakkenvullers via Den Haag dragen. Ik waarschuwde in maart vergeefs 'koop aandelen mondkapjes'. De lezers zijn er niet toe overgegaan. Misschien hadden ze even geen geld of konden uit nationaal gevoel geen afstand doen van hun aandelen KLM.
Al eerder pleitte ik voor privatisering van het Koninklijk Huis en de strijdkrachten. Misschien is het een idee met de Boa's te beginnen. Ik zet al m'n geld op de Boa. De Boa heeft de toekomst die andere bedrijfstakken niet meer bezitten. (WK)

1 reacties

Toegegeven. Wij zijn soms van dik hout. Om het in de zoveelste cruciale fase van Jos Lindhout's gevecht met ASR en allerlei gebefte een beetje netjes te houden lieten wij dit keer het Eindhovens Dagblad voorgaan bij het in de publieke sector karren van het nieuws over de cassatie die de geplaagde oud-verzekeraar heeft aangevraagd. Best wel een aardig artikel, maar je krijgt je tenen niet recht als je ziet dat de namen van verschillende betrokkenen bij deze treurzang niet genoemd worden. ASR-directeur Rob Beumer (rip), wasstraatjongleur Henk van de Meene (rip), “Hakkelaar” en Astrid Holleeder aimant Johan Verhoek, allemaal niet met name genoemd. En ook een nette verwijzing naar Kleintje Muurkrant ontbreekt. Gelukkig komen de beffen van Lindhout die de afgelopen jaren hebben geblunderd bij de knokpartij met ASR wel in volle glorie voorbij (1). Nou zijn ze voor schade die dergelijke blunders bij cliënten veroorzaken goed verzekerd. Al dan niet met een dotje eigen risico. Maar als je ziet hoe ook bij dit facet van de zaak een verzekeringskolos als Zürich zich opstelt is dat alleen maar een bevestiging van het beeld dat we over het algemeen hebben over dit soort instituten: wel vangen, nooit uitkeren. Overigens ziet het er vrij zonnig uit wat de cassatie betreft. Voordat een dergelijke aanvraag bij de meisjes en jongens van de Hoge Raad terechtkomt wordt er op iets lager niveau bekeken of hij cassatiefähig is of dat hij meteen de versnipperaar in kan. Die van Jos is die eerste fase voorbij. Nu samen bidden. Houdt wel uw knieën in de gaten, want dat gebed duurt een paar maanden. Stay tuned (JP).

(1) Zie in dit verband aflevering 150 van deze serie.

door Jan Portein.

Jan Willem wil graag rechter worden. In 010. Nee, nee. Niet die Jan Willem uit de vorige aflevering. Dat was er eentje van Kuijpers. Deze Jan Willem heet van zijn achternaam Loorbach. En als een nomen nog steeds een omen is dan gaan ze in Rotterdam een lekker rechtertje krijgen aan Jan Willem. U hoeft alleen maar even terug te bladeren naar de waanzinnig gelezen afleveringen 56 en 57 van deze serie en u begrijpt wat we bedoelen. Daar figureert déze Jan Willem namelijk als griffier in het juridisch steekspel tussen aan de ene kant Joop van den Hemel en aan de andere diens buurtjes Jos Arts en Geertje van Estrik. En wat voor een griffier!! Geweldig. Niet echt een kind van zijn vader zou je zeggen, want Jan Dirk Loorbach was zowel onder de basket als bij allerlei juridisch gedreutel een knoert. Maar wel fantasierijk als het gaat om cliëntèle die over friends in high places beschikt. En aangezien Jos Arts en Geertje van Estrik die inderdaad hadden en bovendien juridisch ondersteund werden door het bij ons zo populaire verzekeringskot van Jos Baeten kunnen we een beetje bevroeden waardoor die fantasierijkdom van Jan Willem werd getriggered. Temeer daar toekomstig bed and breakfast-CEO Baeten geen onbekende was van pappa Jan Dirk. Maar dat weet u allemaal al dankzij de inhoud van de eerder genoemde afleveringen. Overigens zijn we hiermee wel aangekomen bij het bruggetje voor stramme ezels dat wij in de vorige aflevering al in het vizier kregen. We gaan terug naar 27 mei 1994. Toen kochten de in het eenvoudige Horst geboren en getogen Jos Baeten en zijn in de lokale Horseshoebar opgeduikelde vrouwtje Gerda een huis in Oostvoorne. Ze lieten dat op papier zetten ten kantore van de Rotterdamse notaris M.A.J.C.M. aka Michel van Agt, wiens blazoen toen op het oog nog net zo onbevlekt was als de ontvangenis van Maria. Dat zou later anders worden, maar daar konden Jos en Gerda niks aan doen. Ook niet aan de toevallige omstandigheid dat Van Agt een voormalige zwager is van de in onze serie Octopussy al vaak midscheeps getroffen notaris Johan van der Veen uit Dordrecht. De dingen zijn zoals ze zijn. Ten tijde van voormelde aankoop zal onze intrinsiek wat verlegen Jos bij zijn toenmalige werkgever, het verzekeringsvehikel Stad Rotterdam, gerust al een vliegende grijpstuiver hebben verdiend. Gevoegd bij de inkomsten van de als relatiegrutter geafficheerde Gerda en we mogen met een op cruise control kloppend hart aannemen dat de aanschaf van dat huis in Oostvoorne financieel verantwoord was. De carrière van onze man uit Horst verliep crescendo en begin 2016 zal ie zo rond de half meloen hebben gebeurd als CEO van ASR. Waarom hij dan samen met zijn eigen Gestaltpsychotherapeute op 13 april van dat jaar zijn opwachting maakte bij de Rotterdamse notaris Jurriaan van der Stok om een hypotheek af te sluiten met de ABN/AMRO van 789.300 euro wekt bij ons een vleugje nieuwsgierigheid. En dan zijn we er nog niet, want er komt nog een dotje rente en kosten overheen van ruim drie ton. Als onderpand diende de uit 1924 daterende stulp in Oostvoorne, waarvan de waarde momenteel geschat wordt op ruim een meloen cq. wat de gek ervoor geeft, en de door Jos bij ASR gesloten levensverzekering. Kortom lock, van der stok and barrel. Was die geleende poen bestemd voor aanpassingen aan het pand ten behoeve van de geplande Bed & Breakfast? De aankoop van aandelen ASR in de aanloop naar de beursgang op 10 juni 2016? De verovering van een eigen plekje op de Efteling? De realisering van Jos' droom om voordat ie definitief aan zijn stutten trekt de 3500 medewerkers van ASR op de kiek te zetten? Of kwam bij de toezichthoudende hotemetoten van ASR eindelijk de langzamerhand persoonlijk geworden juridische strijd tussen hun CEO en voormalig intermediair Jos Lindhout ellenlang de strot uit en mocht Baeten die strijd sinds begin 2016 zelf financieren (1)? Wie zal het zeggen. Baeten in ieder geval niet. Stay tuned.

(1) Zie de serie “Tussen premies en piraten”.

De gang, laten we het geen vlucht noemen, van Evo Morales naar Mexico heeft iets klassieks. Mexico was waar de ontsnapte Spaanse Republikeinen van de verloren oorlog tegen het fascisme hun toevlucht zochten. Het hoofd van de strijdkrachten gaf Morales de opdracht af te treden, terwijl tegelijkertijd geweld tegen zijn aanhangers werd gebruikt. De ambtswoning van Morales werd vernield.
Nu het eerste inheemse staatshoofd van het continent in ballingschap gaat, worden de contouren duidelijk van de resterende  landen in de even klassieke tegenstelling tussen links en rechts in Zuid-Amerika, oftewel doen wat Deep State voor 'haar achtertuintje' heeft uitgedokterd (remember Milton Friedman; IMF) of niet.
IJverend voor een 4e termijn als president kreeg Morales te maken met georganiseerde tegenstand (gesponsord door grote multinationals die op de bodemschatten azen, CIA en hun locale ijzers in leger en politie) in de stedelijke gebieden. Fascistische bewegingen met banden in nazi-kringen in Europa. Hij heeft bij de laatste verkiezingen misschien niet slim gehandeld, maar het ging over in een klassieke staatsgreep, met leger en politie in de hoofdrol naast wat volk op straat. Niet te vergelijken met het wonder van Venezuela waar volksmassa's hun president ontzetten bij een CIA-staatsgreep (2004) en leger en politie de kant van het volk kozen.
Maar dat zijn appels en peren. In Bolivia is sprake van een tegenstelling tussen stad en land. En daar valt ook de koloniale overheersing van de inheemse ('Indaanse') bevolking onder: zij bevolken het grondstofrijke gebied en moeten dus wijken.
Morales heeft aangekondigd 'versterkt terug te keren' naar Bolivië. Het zou zomaar kunnen.
Mexico heeft onder Obrador de kant gekozen van de overgebleven trotse naties die 'de wil van de markt' weerstaan: Cuba, Venezuela, Argentinië en Nicaragua. De strijd die op straat wordt uitgevochten in Chili en Equador is in Bolivia en Venezuela omgekeerd: de corrupte para-militaire groepen, gelieerd aan het leger en de elite.
De inheemse bevolking van Bolivia accepteert de staatsgreep niet. Volgens berichten zou Morales al maandag a.s. terug willen keren. (WK)

1 reacties

Dat de huidige explosieve ontwikkelingen in de VS het gevolg zouden zijn van racisme in de samenleving is een mantra dat MSM ons probeert wijs te maken. Dat het een gevolg zou zijn van de meedogenloze kapitalistische uitbuiting en racisme slechts wordt gebruikt om te verdelen mogen wij niet bedenken. Klassenstrijd. Het verboden woord. De opstand wordt veroorzaakt door de grote werkeloosheid (meer dan 20 miljoen Amerikanen verloren sinds corona hun baan) en een pandemie van armoede. Racisme als oorzaak opvoeren is bedoeld om arme mensen, blanken, zwarten en latino's, af te houden van samen optrekken tegen het kapitaal.
Het idee dat Joe Biden (Irak-oorlog; Law & Order) beter zou zijn dan Donald Trump is een volgend zoethoudertje.
Niet dat de Amerikaanse maatschappij niet doortrokken zou zijn van racisme. Het wordt slechts gebruikt om de bevolking te verdelen, zoals nu multimiljonair Obama met zijn praatjes om zijn 'vriend' Biden in het zadel te helpen.
In dit land, waar we het zo graag over Zwarte Piet hebben en ons erop laten voorstaan dat 'wij echt niet racistisch zijn', zijn de economische omstandigheden nog niet zodanig verslechterd dat de racistische kaart wordt gespeeld om ons te verdelen.
Ik geef geen cent voor het anti-racisme van de Nederlander als de economische onzekerheid toeneemt.
We hebben een andere geschiedenis dan de VS waar de oorspronkelijke bevolking werd uitgeroeid en Afrikanen als slaven werden gehaald. Door Nederlandse kooplieden. Vergeet dat niet. 300 jaar werd Indonesië overheerst en uitgebuit. Na 5 jaar bezetting van '40-'45 gingen onze soldaten slechts 3 jaar later 'de ploppers' die onafhankelijkheid wilden een lesje leren. Slechts een kleine minderheid (de communisten) protesteerden.
De Amerikaanse politie is een werktuig van het Amerikaanse kapitalistische systeem. Minnesota is een staat met een Democratische gouverneur en Minneapolis heeft een Democratische burgemeester. Net als New York waar de politie demonstranten aanrijdt. Nooit wordt opgetreden tegen plunderaars, slechts tegen vreedzame manifestaties. Dit heeft niets met het verschil tussen Democraten en Republikeinen te maken. Ze verdedigen allebei de samenleving die de 1% superrijken voortbracht. Dat Trump federale troepen naar Washington overbrengt is ten behoeve van zijn herverkiezing. In de verschillende staten heeft hij die bevoegdheid helemaal niet.
'Het is allemaal de schuld van Trump', proberen onze zelfverklaarde experts zich ervan af te maken. Wat zullen de champagnekurken knallen als het Biden wordt in november.
Of beter nog als Trump wordt vermoord. En alles weer normaal zal zijn. (WK)

Reclame voor Tena Lady zou in deze serie niet hebben misstaan. Want er wordt wat afgeplast door een stel Moskouse dames. Onder het toeziend oog van The Donald. Die scène is zoals u weet afkomstig uit het dodgy dossier van voormalig MI6 smurf Christopher Steele. Hoe kwam ie aan die info? Van een paar ouwe Russische collega's. Maar blijkbaar kenden die hun klassieken en namen Christopher stevig bij de snuffelaar. Naar kortgeleden bleek staat diezelfde scène namelijk bloemrijk beschreven in het spionageverhaal “Twentieth day of January” van Ted Allbury. Ook al een vroegere MI6 dude, die zich in de late jaren zeventig en beginjaren tachtig van de vorige eeuw te buiten ging aan het schrijven van dit soort thrillers. Is dat lachen of is dat lachen. Mocht u meer willen weten van de ins en outs dan kan u hier terecht. Stay tuned (JP).

Niet geweten. En ook niet verwacht. Dat die Trump ook nog es in een sekte zit. Dat de kerel van boven tot onder niet lekker spoort, dat mag eenieder duidelijk zijn die naar em moet kijken en of luisteren. Maar in de sektes die we tot nu toe in deze serie tegen het licht hebben gehouden zijn het de leiders die de miljoenen en de zogenaamde wijsheid die ze verkopen in pacht hebben. De leden van die dingen zijn vrijwel zonder uitzondering letterlijk arme donders die vaak ook achter de goeroe aanlopen omdat die hen behalve verlichting van hun geestelijke sores ook belooft dat je in hun hemel geen belasting hoeft te betalen. Maar The Donald zou, met zijn ego van hier tot daaro toch geen genoegen nemen met de rol van volgeling? Die zou zonder mankeren zijn eigen clubje oprichten, met zijn naam in chocoladeletters op de tabernakel en met topless engeltjes met zo’n maf petje op. Bovendien: het evangelie van Trump heeft het nergens over de happy few die straks het belastingparadijs instappen. Trump is het idool van de vergeten massa, van de ‘gewone man’, dat verfoeide containerbegrip voor lui die denken dat ook de rest van de mensheid voor nop naar school gaat.

Dus Trump en de Rapture, dat moeten we es even nader gaan bekijken.

Goed wegwijs in waar de Rapture voor staat worden we in deze column van Karin Spaink, uit 2011. Ook toen ging het van klitsklatsklandere in de wereld, weet je nog oudje? Fukushima was overstroomd, de Arabische wereld in de hens gezet, en de euro lag ook in die dagen al op de plof. Maar van Trump in die tijd nog geen zier te bekennen, behalve voor degenen die naar zijn shows op de teulevisie keken, waarin ie zelf een soort Wybren van Haga speelde en allerlei geboren loosers (‘startende ondernemers’) een poot uittrok.
Die Rapture Ready Index ziet er inderdaad gelikt uit. Secuur bijgehouden data over dingetjes die wel of niet gebeurd zijn en of nog te gebeuren staan. Ja, een soort Dow Jones listing voor wie er in gleuft dat hij slimmer is dan de speculant aan wie hij zijn zuurverdiende centjes toevertrouwt. Compleet met vlotte babbel-idioom: het is net alsof de opsteller van het geval het zelf ook allemaal graag met een koreltje zout neemt. En ook typisch American, die index: Het Beest -een connotatie voor Satan- houdt vooral huis in Europa en andere afvallige streken, drugsgebruik staat hoog op de gevarenlijst, bij hongersnood denkt men er vooral aan een gebrek aan ingeblikte groentes, et cetera. Antifa wordt er niet in genoemd: zou de door Trump als ‘very dangerous people’ weggezette beweging soms vallen onder buitenaardse invasies of de duivelsche werken van Poetin?
Wij van de Toverberg zijn altijd van de namen en adressen. We krijgen er twee. Todd Strandberg (‘Fearless leader and founder of RR’) en Terry James (‘Gifted speaker and author’). Hmmm… Dan maar es gegoocheld op Rapture en Pompeo en Pence. Redelijk recent artikel in de Washington Post doet een vreemde duit in het zakje. Volgens de schrijfster moeten we aanhangers van de Apocalyps zoals die nu in het Witte Huis mee aan de touwtjes trekken niet van ons afduwen maar juist omhelzen, onder het motto: christelijk geloof heeft in de geschiedenis behalve extreem rechts ook extreem links geinspireerd en in goede zaken geresulteerd. Zo diep zit het dus daar aan de overkant van de Grote Plas, zou je kunnen concluderen.
Hoe zit het dan in Europa, en in Nederland? Een geupdate site in het Nederlands is die van Biblespace Bijbelverklaringen . Ook hier weer slechts twee weinigzeggende namen achter het geheel: die van Peter en Vanessa Steffens. Op hun website de gewone parafernalia: het nummer van hun bankrekening, en de aansporing om vooral niet bij ze aan te bellen omdat ze veel buitenlands verblijven…

De Rapture… Pence en Pompeo mogen dan een obscure bijbelclub bezoeken, laten we toch vooral niet vergeten dat deze jongens in het Witte Huis zitten om samen met Trump het Paradijs voor de 1 % op aarde in stand te houden. De hemel, da’s voor de dummies, in White House en Pentagon geldt oorlog als de cure for all diseases...(JoopFinland)

Moeten we het doen? Moeten we het niet doen? Nou, laten we het toch maar doen. Een beetje laat maar vort. Een week geleden werd dit bericht verspreid. Zonder enig boe of bah. Een eenvoudige begrafenis van een waanzinnige affaire. Wilt u even uw geheugen een duwtje geven? Lees dan ademloos deze serie. Compleet met de salto mortale van David Rossi, de toenmalige aanvoerder van de afdeling communicatie van de oudste bank ter wereld. Sterkte. Stay tuned (JP).

Door Jan Portein. 

Waar zo'n coronaatje al niet goed voor is. In het land van Bibi staat een wet op punt van uitbreken waarin elke gezagssmurf bij een burger kan binnenvallen. Zonder een vodje papier van hogerhand. In verband met de pandemie. Het is bijna humor. Stay tuned

Trump wordt blootgesteld aan een afzettingsprocedure met het oog op de verkiezingen van volgend jaar. Want ook al lukt impeachment niet, zijn reputatie zal dan zodanig beschadigd zijn dat zijn herverkiezing tegen welke Democratische kandidaat dan ook kansloos zal zijn. Zo is de redenatie.
Na de mislukte Mueller-report-poging om Trump via Russiagate af te zetten, zijn aller ogen nu op 'Oekraïnegate' gericht: Trump zou als voorwaarde voor 250 miljoen dollar aan hulp het heropenen van het onderzoek in Oekraïne naar de corrupte handel en wandel van zijn (vermeende) Democratische rivaal volgend jaar Biden en zijn zoon hebben gesteld. Een speciaal daartoe in het Witte Huis ingebrachte 'klokkenluider', een CIA-agent wiens naam rondzoemt in tout Washington maar we mogen hem niet noemen, heeft de inhoud van het telefoongesprek tussen Trump en zijn Oekraïense ambtsgenoot Zelensky aan voortzitter Adam Schiff van de inlichtingen-commissie van het Huis van Afgevaardigden doorgespeeld, de man onder wiens leiding nu de impeachment hoorzittingen worden georganiseerd. Live op tv. Om Trump te demoniseren.
Gaat dat lukken? Zeker is dat het de tegenstellingen verder zal aanwakkeren.
Buiten schot bleef waar Oekraïne dat geld voor zou aanwenden: wapenaankopen voor oorlog tegen Rusland. Als het aan ons ligt tenminste. Want verder interesseert het wel en wee van Oekraïne ons geen bal. Alleen hoe het land ons van dienst kan zijn tegen Rusland. Zelensky is met 72% van de stemmen gekozen omdat de Oekrainers genoeg hebben van de burgeroorlog. En van de corruptie.

Biden is aangeschoten wild. Elisabeth Warren wordt gepromoot om Sanders te voorkomen. Of komt als een duveltje uit een doosje Hitlerary Clinton weer op het toneel? Ze zoekt de laatste maanden de  publiciteit. Veeg teken. Gisteren nog de uitgave van een boek samen met haar dochter over 'sterke vrouwen'. Ik denk dat ze het met hulp van de 'superdelegates' nog een keer gaat proberen tegen Trump.
Of Pence. Wat iedereen behalve ik in Nederland zou willen. Die spreekt niet met een vrouw af zonder zijn vrouw. Zo zien we het graag in dit land. (WK)

1 reacties

Door Jan Portein. 

“En langs het tuinpad van mijn vader zag ik de hoge bomen staan. 

Ik was een kind en wist niet beter dan dat dat nooit voorbij zou gaan”. 

Onvergetelijk. In een melancholische bui kan je er nog wel eens een potje bij snotteren. Maar inderdaad, het ging voorbij. En nu staan er bomen te janken. Vooral de hoge. WiFi-tranen. En als de vooruitgeschoven troepen van Scharführer Von der Leyen zonder onze toestemming doorgaan met het her en der posteren van 5Gmasten is er geen houden meer aan. Eeuwig zingen de bossen? 

Gaat een treurig liedje worden. Aldus dit artikel. En wij? Ja sorry hoor. Wij zitten net even anderhalve meter weg te lullen over corona. Doei. Stay tuned.

Heeft u ook zo genoten? Van die coup in Bolivia. Eindelijk keert daar de democratie terug. En hoe! Moet u dit eens lezen. En als extraatje de eerste vier afleveringen van deze serie. Dat geeft hoop voor Venezuela en Nicaragua. Vorwärts. Stay tuned (JP).

2 reacties

Het zal u misschien aan uw corona roesten. Of de CIA in 1975 een regelrechte coup pleegde in Australië. Maar dat was wel zo en de democratisch gekozen premier Gough Whitlam was de pineut. Waarom we aandacht besteden aan die happening is dit recente artikel van onze fameuze Australische collega John Pilger, die in het verleden ook al eens een boek daarover in de etalage heeft gepletterd: “A Secret Country”. Hebben we niet gelezen. Ons budget is vergelijkbaar met dat van een door de blauwe brievenbrigade gelummeld gezin met kinderopvangtoeslag. Daarom weten we niet of in Pilger's boek ook aandacht is besteed aan de Nederlandse bijdrage aan het Australische drama. Nederlandse bijdrage? Jawel, daarover vindt u meer in de pikante afleveringen 40 en 41 van deze geruchtmakende serie. Lezen op anderhalve meter. Voor alle zekerheid. Stay tuned.

Jan Portein

Een hele goeiemorgen lieve kindertjes in de opruiende leeftijd, vandaag beginnen we met het goede nieuws. Jullie krijgt straks geen kadootje van de Overheid als jelui achttien wordt. Kadootje? Overheid? Ja, de overheid met een hoofdletter had bedacht dat het goed en verstandig en aardig bedoeld van haar zou zijn om jullie straks als je mag auwtorijjen, stemmen, trouwen en aan allerlei andere flauwekul deelnemen, ook een kanon te sturen. Kanon? Nou ja, kanon met een c dus.

De canon van Nederland. Dingetjes over Nederland met een hoofdletter, die je als achttienjarige moet weten. Niet die dingetjes waarover die pieper voor je klas het heeft, dus wat is de hoofdstad van Nederland, en van Friesland, en hoe diep ligt de polder beneden de zeespiegel. Nee, in die canon gaat het over Nederlandse waarden en normen. Over dat we in Nederland allemaal fatsoenlijk met elkaar omgaan en dat heel grappig polderen noemen. En dat we in Nederland altijd hartstikke veul geven om de rest van de wereld en dat we dat nog steeds doen. Vanuit gristelijke en joodse tradities dus.

Die canon is een soort deradicaliseringspakketje. Dat is die cursus waarmee ze andersdenkenden zoals islamisten en andere mensen die niet gediend zijn van geldverdienen en Overheid spelen, zodra ze die hebben vastgezet in de terrorismevleugel van een concentratiekamp, proberen te hersenspoelen. Stel je effe voor: je bent het produkt van een vechtscheiding of je komt uit Malawi en in die canon wordt de lof van het gezin gezongen, twee verzorgers met kroost in een buitenwijk van Utrecht! Of er staat de tekst in van een riedel die je moet kennen anders tel je niet mee, over Nederland je vaderland of pannekoeken als je favoriete snack…

Gaat er dus niet komen, die canon in je postbus. Reden is evenwel niet dat het een volledig mesjogge idee is dat ruikt naar de ideetjes die men in de jaren dertig van de vorige eeuw aandroeg over de overheid en over waar een mens in het kader van die overheid goed voor zou zijn. Een idee dat komt uit het piskokertje van zenuwachtige vijftigers die een vechtscheiding met God achter de rug hebben, en uit het gifbekertje van die jongere gast met dat glas wijn voor zich die als het aan hem ligt hullie van de gristelijke en joodse tradities straks weer vrolijk naar Engeland laat fahren. Neu hoor, de schuld van het canondebacle ligt eigenlijk bij jullie, zegt de Overheid. Jullie snappen niet wat een canon is -jullie zouden het woord associeren met een merk camera, of met een manier van zingen- en dus kan de hele boel beter op het internet.

Huiswerk voor deze week:
1. Maak een appje Nee bedankt Overheid, ik heb mijn eigen kanon van mezelf en stuur dat aan zoveel mogelijk van je leeftijdgenoten zodat ze met een simpele druk op een knop om die overheidsintimidatie heen kunnen surfen.
2. Ga naar de dichtstbijzijnde Zeeman en haal daar een zwart t-shirt. Zet er in het wit de tekst Je suis noir op, en sluit je komend weekeinde aan bij de anti-Zwarte Pietdemonstraties. Die zijn er meer dan ooit tevoren, ook bij jou in de buurt, kijk maar op het net.

Zwarte Piet is racisme. Punt uit. Zo zal het wel niet in die canon staan, want racisme is voor de bedenkers van zo’n canon iets dat heul ver van hun gristelijke en joodse tradities af staat en racisme is een heul complexe materie, eigenlijk niet iets voor zestienjarigen -daarom laten ze je in de klas ook het liefst over racisme vertellen door iemand die ‘het in Amerika heeft meegemaakt’, of door die kneus van economie.

Racisme is dus helemaal niet complex. Racisme is het niet zien staan van je slachtoffer. Het vasthouden aan Zwarte Piet terwijl de mensen die zwart zijn dat niet zien zitten en dat ook op een vriendelijke toon tegen je zeggen. Racisme is het aan die mensen ontzeggen van het recht om zich gekwetst te voelen. Wees dus solidair met die mensen door je tussen hen op te stellen zaterdag en zondag. Laat de canon van de tegenpartij (‘Jullie nemen ons onze traditie af’, en ‘Het is een onschuldig kinderfeestje, wij zijn geen racisten’) en het door hen gegooide knalvuurwerk plus de eieren over je heen komen en draag bij aan de verandering. Want over een paar jaar is Zwarte Piet iets van het verleden. Zoals de Apartheid in Zuid-Afrika -heul veul zoniet alle oudere propieten van vandaag heulden veertig jaar geleden met het blanke bewind in Pretoria- iets van het verleden werd…
(JoopFinland)

Mr. Pieter van Vollenhoven, van de 'Veiligheidsraad', wil de Buitengewoon Opsporings Ambtenaren, Boa's, uitrusten met vuurwapens. Dat is pas echt buitengewoon. De aanleiding zijn rellen met IJmuidense jongeren op het strand en de haven die ik zo goed ken. Mr. Pieter beseft niet dat er dan doden waren gevallen. Dit 'bedachtzaam' lid van het koninklijk huis speelt met vuur. Ok, hij mocht niets meer toen hij Margriet trouwde en niet eens prins worden zoals iedereen verder; Claus, de dochters van de ministers van den Broek en Brinkhorst en natuurlijk Maxi, die de kroon mocht opzetten.
Pieter, zoon van een bierbrouwer te Kampen, maker van een stout dat volgens mij kort na zijn aantreden bij de Veiligheidsraad uit de handel werd genomen (het veilig bezig zijn ging niet zo goed samen met alcohol), mocht nog pianospelen op tv met de onlangs overleden Louis van Dijk om 'de harten van de Nederlanders' te winnen, verder mocht hij niets, behalve meezwaaien met de overige leden in het bezit van een adellijke titel. Pieter was al 'meester' gelukkig. Zonder mr. was het helemaal kaal geweest tussen de royalty.
Maar hij maakte 'deel uit' van het Koninklijk Huis, gelukkig voor hem.
Zijn schoonvader, Bernard zu Lippe, had koning willen worden maar kreeg 'prins-gemaal'. Echt Nederlands, dat gemaal.  Schrale troost voor Pieter.
Nu naar IJmuiden. Dit vissersdorp verveelvoudigde kwa inwonertal na het graven van het Noordzeekanaal en de vestiging van de Hoogovens. Het werd de toegang tot de haven van Amsterdam. Arbeiders uit het hele land stroomden toe naar dit werkverschaffingsproject en dat is de oorzaak van het vrijgevochten karakter van de IJmond. De mensen lieten hun shit achter waar ze vandaan waren gekomen.
Daar kwam bij W02, waar IJmuiden bijzonder door werd getekend. Niet alleen werd door nazi-Duitsland het dorp volledig verwoest, ook werd het verzet tegen de bezetter genadeloos vervolgd, in samenwerking met de Nederlandse regering in Londen (zie daarvoor bijvoorbeeld de boeken van Conny Braam over het onderwerp). Het verzet was namelijk gewapend en Communistisch. Die mochten nooit iets in de melk te brokkelen krijgen, daar waren de nazi's en Londen het roerend over eens. Het was de tijd dat 'de geallieerden' met nazi-Duitsland onderhandelden over een 'afzonderlijke vrede', om de oorlog voort te zetten: tegen de Sovjet-Unie.
Veel wol voor een stuk over relletjes met jongeren zult u opmerken. Inderdaad. Maar zonder valt het incident niet te begrijpen. Al zijn de betrokkenen zich er niet van bewust. Maar hun ouders nog wel. IJmuiden ademt WO2. Overal. In de duinen vol bunkers. In het verwoeste stadshart. In de namen van de straten gewijd aan de vermoorde verzetsstrijders.
Het verhinderde niet dat camping de Duindoorn in IJmuiden aan Zee al een paar jaar na de oorlog volstroomde met Duits 'Fremdenverkehr', niet zelden voormalige soldaten die er waren gelegerd en nu met Mutti en de kinderen terugkeerden.
'Er is niets bijzonders aan de jongeren in IJmuiden', zegt een ambulant jongerenwerker in de IJmond, 'wat hier gebeurde heb ik nog nooit meegemaakt'. Alle jeugdcentra, scholen, cafés etc., alles is gesloten. Wat moet de jeugd?
In IJmuiden zie je NOOIT politie op straat. Ze hebben zo hun ervaringen gehad met de politie in WO2. Dat weet de politie. Het werkt door tot de dag van vandaag. Tot de jeugd. Ze zijn in staat de door hun grootouders in 1945 begraven wapens op te graven. Bij wijze van spreken. De Boa's (13 dagen opleiding...) hadden dat ook uitgelegd moeten krijgen. De stakkers.  (WK)

En zij baarde een boek. Marie Laforêt. “Panier de crabes, les vrais maîtres du monde” oftewel “Een mand vol krabben, de echte meesters van de wereld”. Daarin rolde ze een winkelwagen vol ellende naar buiten over de geheime activiteiten van Eric de Lavendeyra met wie zij sinds 1994 oorlog voerde over de hoogte van haar alimentatie. Zij vond dat de jaren voorafgaand aan haar huwelijk met de beursgoeroe waarin zij ook al voor diens kinderen zorgde mee moeten tellen bij de vaststelling van het bedrag. Hij niet. En volgens hem was dat conflict de reden waarom Marie naar eerdergenoemde winkelwagen had gegrepen: druk zetten. Zeg nooit jamais, maar een toevallige ontmoeting met Antoine Schuller, een oude vriend van haar zoon Diego, kan ook de boel op gang hebben gebracht. Bovendien had Marie nog een ander pommetje te schillen met haar ex-echtgenoot.
Die had in 1994 voor zijn vrouwtje een ontmoeting geënsceneerd met ene Luc Jouret, toenmalig hopman van de Ordre du Temple Solaire aka de Orde van de Zonnetempel. Tot de rest van het gehoor behoorde gek genoeg ook de Libische wapenhandelaar Salah al Fatouri en volgens Marie had die weinig op met de hopman. Eenmaal thuisgekomen sprak ze tegenover haar mannetje het vermoeden uit, dat meneer Salah in de nabije toekomst de Orde wel eens kon onthoofden. Dat had ze beter niet kunnen doen, want kort daarop werd ze zelf bijna onthoofd door een vallende filmset, kregen de remmen van haar Range Rover ineens kuren en ging midden in Genève haar Jaguar in rook op. Leuk om te weten: vriend Eric had in die ongelukkige periode een levensverzekering afgesloten waarbij hij een warm bedrag zou innen als Marie mocht overlijden bij een ongeval. Daarnaast verspreidde hij het gerucht dat zij haar leven coiffeerde met drank en drugs om haar depressies te bestrijden. Een volwassen déjà vu (1). Of Salah er nou bij betrokken was of niet feit is wel dat in oktober van datzelfde jaar Jouret en een twaalftal andere tempeliers via een gezellige zelfmoord de zon opzochten in Zwitserland. Of werden gezelfmoord, dat kan ook. Ruim een jaar later, in december 1995, liet Eric zijn zonnige ordemantel even strijken door zijn huishoudster. Hij liet haar weten dat hij acte de présence moest geven bij een belangrijk evenement. De dag erna, op 23 december 1995, werden 16 met een vlammenwerper bewerkte lijken gevonden op het plateau van Vercors in het zuidoosten van Frankrijk. Ze lagen keurig in een zonformatie. Twee van de geblakerde slachtoffers waren in hun aardse bestaan recherchesmurfen geweest, van wie er een kort voor hun afscheid een ontmoeting had gehad met Charles Pasqua. Een griezel uit de top van politiek Frankrijk die ten tijde van het bewind van generaal De Gaulle samen met Jacques Foccart (2) de Service Action Civique (SAC) in het leven had geroepen. Een geheim vehikel dat was volgestampt met rechtse rakkers en luitjes die voor moord en doodslag niet terugschrokken (3). Een van Charles' rechterhanden was Didier Schuller, de vader van Antoine. Marie Laforêt had dus niets teveel gezegd. Ze was inderdaad in een mand vol krabben terechtgekomen. Wordt vervolgd. Stay tuned.

(1) Zie de belevenissen van Cathérine Hennessy in de vorige aflevering.
(2) Zie voor hem aflevering 6 van de serie “Charlie en de Gladiolen”.
(3) Zie voor die club bijvoorbeeld aflevering 1 van onze legendarische serie “Het schaduwcommando van de prins”.

Na amper drie maanden komt er dus al een eind aan onze tocht. De paarden op de oevers zijn vergiftigd, en op de volgende brug wacht ons een met stokken, stenen, vuurwerk en tatoes uitgeruste mob.

Terwijl het zoveel beloofde. Plotsklaps was daar die merel die zong. Die was daar natuurlijk altijd geweest en had ook al die tijd gezongen, maar het afgelegd tegen de auto’s, de brommers, de radio’s en de mensen die boven de herrie uit hun koopwaar aanprezen.

Opeens hoefde niemand meer de deur uit om te werken of naar school te gaan. Was het afgelopen met het niet-aflatende gebulder van het snelverkeer en waren de filemeldingen afgeschaft. Ontdekten ouders dat ze kinderen hadden en zag de kroost wat pa en ma eigenlijk deden voor de kost.

Van de ene dag op de andere was het finito met het consumeren. Maanden supermarkten hun klanten tot haast en waren de winkelstraten ontvolkt. Geen reclamezooi meer in de brievenbus en zelfs de koopkoopkoop-blokken op radio en tv werden ingedamd.

En het was afgelopen met de feestjes en vliegvakanties. Aan de misschien meest cynische verschijningsvorm van het vreet-en-zuip-of-ik-schiet-kapitalisme – binnensteden vol lallende terrassers en boa’s, en dito campinggasten pal naast vluchtelingenkampen- kwam een abrupt einde.

Over en uit was het met het groei-evangelie, we keken naar de rokende en stinkende puinhopen van het casinokapitalisme, we waren de weg kwijtgeraakt en baden dat we nog net de tijd zouden krijgen om dat aan elkaar uit te leggen.

Terug naar de trekschuit. Dat was niet langer het adagio van een clubje wereldvreemden of een autistisch blaag uit Zweden. Neen, dat werd uitgesproken door mannen en een enkele vrouw die een week daarvoor nog de vloer aanveegden met de onthaasting en de minderminderminder-mensen.

Heel stilletjes liep onze trekschuit van stapel en heel schuchter begon ze aan haar tocht. Zou ze het winnen van Schiphol en de KLM, van de vroemvroem-partij en de klimaatontkenners? Zou iedereen ook in de toekomst thuisblijven en alleen nog voor het hoognodige naar een winkel gaan?

Niet dus. Met dezelfde snelheid van het licht waarmee we over onze gezondheid begonnen na te denken, zijn de neuzen nu gericht op de schadevergoeding. Het heeft allemaal vreselijk veel gekost en voor die kosten moeten we nu met zijn allen opdraaien.

En daarbij gaat het dus niet over de kosten van driehonderd jaar industriële revolutie. Over de kosten die het roofkapitalisme heeft veroorzaakt, met haar oorlogen en hongersnoden, en haar uitbuiting van mens en natuur.

Neen, nu gaat het over de kosten van het nadenken, het eventjes de pas inhouden, de reflectie op hoe het verder zou moeten. Dat heeft geld gekost. En dus niets opgeleverd. Nog steeds zijn we niet in staat om na te denken anders dan in termen van geld en van winst en verlies.

Kijk, de meute op de brug wordt aangevoerd door Ursula von der Leyen, de tot voorzitter van ‘Europa’ gecatapulteerde voormailge Putzfrau van Merkel. Zij heeft de toekomst uitgeroepen, als zijnde de next generation. Die moet eeuwig bloeden voor de lafheid van de von der Leyens.

Wie kinderen heeft in de adolescente leeftijd, die weet wat hen te wachten staat. De twintigers van vandaag hebben bullshitbaantjes, geen vrije tijd en krijgen geen kinderen. In een land als Finland neemt de bevolking sinds 2017 af met drie tot vijf procent op jaarbasis.

Waar wij, hun verwekkers, in soortgelijke omstandigheden in de tachtiger jaren elkaar vonden, op straat, in de beweging, in onze gekraakte woonwerkleef-panden, daar leven zij in een geatomiseerde wereld, vol met sociale media en andere fopspenen voor zelfbewustzijn.

Die next generation van jou, Uschi, die komt er helemaal niet…

(JoopFinland)

Daar moet je toch heftig de zenuwen van krijgen. Ben je vanaf 2013 bezig om aan te tonen dat je stulp aan de Vossenlaan in Zeist schade heeft opgelopen door irregulier geklooi van je naaste buren. En wat krijg je op je rekest? Nul. Dankzij het vernuftig gerotzooi van een bonte verzameling bestuurderen, ambtenaren en andere baliekluivers met vigerende regeltjes en voorschriften. En dankzij de assistentie van ASR. De kleinelettertjesspecialist en derivatenverzamelaar, die eerder deze eeuw in haar Utrechtse burcht jarenlang een criminele organisatie heeft gehuisvest. Inclusief heren met blaffers en gemotoriseerde engelen (1). Of dat familieleden waren van de ongenode bezoekers die zich van tijd tot tijd manifesteerden op het erf van Joop van den Hemel, de Jozef K. van deze serie, hebben wij helaas nog niet kunnen vaststellen. Maar wij zouden er niet ernstig van opkijken. Aan de haast sinistere invloed van ASR op de loop van deze affaire hebben we in de afleveringen 48 en 49 van deze serie al de nodige aandacht gepleegd. Maar daar bleef het niet bij. Morgen komt bij de rechtbank in Utrecht het beroep van Jozef, pardon Joop, opnieuw aan de orde. Ingesteld tegen de gemeente Zeist, die grosso modo het geklooi van de betrokken buren Jos Arts en Geertje van Estrik heeft gladgestreken. Bij een vorige gelegenheid binnen dit kader waren vier zendelingen van ASR aanwezig en dat is veul voor een zaak die in wezen net zo simpel is als het voeren van een ezel. Reden? Een citaat uit het beroepsschrift van de hand van Ing. K. van Brecht, dat woensdag in stelling wordt gebracht. Komt ie:

“Men kan hier niet anders uit afleiden dan dat hun belang groot is in deze zaak en dat men druk wil zetten. ASR Vastgoed is een grote ontwikkelaar in Zeist (bijvoorbeeld project Couwenhoven) en heeft daardoor connectie met de afdelingen Ruimtelijke Ordening, Vergunningen en Bouw & Woningtoezicht van de Gemeente Zeist. Mr. J.D. Loorbach senior is een lange periode via kantoor Nauta & Dutilh de hofadvocaat van ASR geweest bij grote zaken (overname Generali, overname OR fonds NS, beursintroductie ASR, enzovoort). ASR heeft bij de heer Arts als deskundige de heer Elshout naar voren geschoven, die dus zijn declaraties in deze bij ASR heeft ingediend (2) ... Voor de goede orde: ASR is eigenaar van DAS Rechtsbijstand, waar de heer Arts ook verzekerd is. Terwijl het juridisch geschil al enige tijd liep accepteerden ASR en DAS de heer Arts als verzekerde bij de behandeling van deze zaak. Zeer ongebruikelijk, daar de heer Arts eerst verzekerde was bij CNA. Misschien is dit te verklaren uit het feit dat mevrouw Geertje van Estrik, de levenspartner van de heer Arts, samen met de heer Vincent Hartman in de directie van Sterling BV zit. De heer Hartman bekleedt die functie namens Ageas BV die tot de assets van Fortis/ASR behoort (3).“

De naam Loorbach komt overigens in het beroepsschrift van Van den Hemel ook elders voor. Nog maar eens een citaat. Komt ie:

“ (...) Een van de redenen waarom mijn cliënt in hoger beroep ging. Aanvankelijk zou rechter Van Manen, een bouwdeskundige, de casus behandelen. Maar hij werd vlak voor de zitting/comparitie vervangen door mevrouw Loots en haar griffier mevrouw N. Chote. En deze beide dames moest ter zitting door ondergetekende nog worden uitgelegd wat een kuub water was. Mevrouw Loots is gespecialiseerd in arbeidsrecht en niet in deze bouw/cadastrale erfgrens/vergunningsmaterie. Het door haar gewezen vonnis is hoofdzakelijk toegespitst op beweerdelijk ontbreken van metingen in het deskundigenrapport van Van den Hemel (ondanks het feit, dat deze toch waren aangeleverd door zijn advocaat), alsmede aan een beweerdelijke verjaring van een stukje kadastraal eigendom van Van den Hemel. Tevens is men volledig voorbijgegaan aan de schriftelijke stuiting van mijn cliënt uit 2011 in verband met de overschrijding door de heer Arts van de erfgrens met zijn garage cq. gastenverblijf en daarom een rare slinger heeft gegeven aan het verjaringsprincipe betreffende de grond waarop het bouwwerk van de heer Arts rustte. Volgens Van den Hemel is dit vonnis niet verwonderlijk, want achteraf gaf de griffie van de rechtbank Midden-Nederland toe dat het vonnis niet geproduceerd was door de rechter en de griffier die bij de zitting aanwezig waren, maar door griffier Willem Jan Loorbach, die niets wist van de technische uiteenzettingen die Van den Hemel en ik ter zitting te berde hebben gebracht in antwoord op vragen van de rechter. Ook vergat hij de metingen van ontstane scheuren in de muren van Van den Hemel's opstallen plus het tijdig ingebrachte stuk betreffende de stuiting mee te nemen in het vonnis. Terwijl op de zitting deze metingen van voor en na de grondwateronttrekkingen door de heer Arts in 2015 door mijzelf aan de rechter zijn getoond en uitgelegd en waarvan griffier Chote notities heeft gemaakt. Evenals van de discussie rond de stuiting van 2011.”

Een invloedrijk Loorbachje in de coulissen, een ander Loorbachje aan het front. En dat in een op het oog eenvoudige schadezaak. Is dat opvallend of zijn wij teveel geneigd om conspiracy te roepen als er beffen in zicht komen? Of verzekeringsboeren. Laten we het voorlopig houden op het laatste en met name griffier Willem de benefit of the doubt gunnen. Hoewel. Er was ook nog sprake van een verdwenen proces verbaal. Komen we zeer binnenkort nog even op terug. Stay tuned (JP).

(1) Zie onze bewogen serie “Tussen premies en piraten”.
(2) Zie voor deze zonaanbidder aflevering 155 van de onder noot 1 vermelde serie.
(3) Zie ook aflevering 589 van onze gevreesde serie "Octopussy".

door Jan Portein

Hoe laat het was? Weten we niet. Maar de datum weten we wel. 18 november 2017. Ergens op die dag parkeerde de omstreden publicist Hans Mauritz zijn zwarte Toyota Prius op de heilige koeiencorral van de bekende vreetschuur van Van der Valk in Vianen. Ongeveer tezelfdertijd stalde Jan Willem Kuijpers zijn Audi A5 eveneens binnen de hekken van dezelfde corral en eenmaal binnen bij de schuur gingen beide heren over tot een aangename kout. We kunnen alleen maar raden waar die over ging, maar laten we een gooi doen: het conflict tussen Joop van den Hemel, de Jozef K. van deze serie, en zijn buurtjes Jos Arts en Geertje van Estrik. Die gooi komt niet uit de lucht vallen. Mauritz was op de hoogte van het conflict dankzij zijn inmiddels langzaam aan de einder verdwijnende persoonlijke relatie met Van den Hemel. Kennelijk was de kennis van Mauritz over die affaire interessant genoeg voor de als emeritus hotemetoot van de Rotterdamse ABN/AMRO door het leven hobbelende Jan Willem om in diezelfde periode op visite te gaan bij uitkeringstrekker Arts en zijn goocheme Geertje. Zoals al eerder gejubeld een duo met friends in high places. En dat kan zowel lokaal als in wijder verband heel handig zijn bij het voeren van een oorlog tegen buurman Van den Hemel over futiliteiten als de stiekeme inname van 32 centimeter van diens domein voor de aanleg van een riolering (toegegeven het is geen Golan-hoogte, maar toch) en het illegaal onttrekken van grondwater ten behoeve van een spartelbad, waardoor het huis van Van den Hemel Groningse trekjes begon te krijgen. Nou het mooie: ons onvolprezen snuffelteam heeft uitgevonden, dat Jan Willem's broer ook geen onbekende is in Zeist. Dat is niemand minder dan Chris Kuijpers, de vroegere directeur generaal van Milieuzaken en de huidige directeur generaal van de afdeling Bestuur, Ruimte en Wonen bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Een persoonlijke vriend van onze heldhaftige premier Rutte met wie hij rond Noordwijk nog wel eens een fietstochtje wil maken. Mijn liefje wat wil je nog meer zou je zeggen. Een oekaze uit Den Haag aan burgemeester Koos Janssen en zijn eenvoudige voetvolk en je hoeft geen kazen meer te smelten om buurman Van den Hemel terug te jagen in zijn hok. Blote bene, we zeggen niet dat het gebeurd is, maar wie deze serie een beetje kent zal moeten toegeven dat het niet godsonmogelijk is. Overigens kunnen we uit het gegeven dat Jan Willem toen hij nog moest werken voor zijn karbonaatjes hotemetoot was bij de ABN/AMRO in Rotjeknor nog een leuk ezelsbruggetje in elkaar legoën. En dat is de aloude connectie tussen dat filiaal van de ABN/AMRO en ASR. De verzekeringsburcht van de bij die bank zwaar in het krijt staande CEO Jos Baeten. Hebben we het in de volgende aflevering nog over. Stay tuned.

2 reacties

Zoals te verwachten viel is de ERC, de partij van Oriol Junqueres, vice-premier in de door Madrid afgezette Catalaanse regering-Puigdemont en met 13 jaar tot de hoogste straf veroordeeld door het Hoogerechtshof, in Catalonië de grootste partij geworden na de 4e verkiezingen op rij voor de Cortes, het Spaanse parlement. De verraderlijke 'Socialistische Arbeiderspartij' PSOE (noch socialistisch noch voor arbeiders maar voor de monarchie en het kapitaal) is net als een half jaar geleden de grootste gebleven; de ultra-rechtse Vox heeft haar zetelaantal verdubbeld. Ook al viel de opkomst tegen. Zelfs in Iberië raken ze verkiezingsmoe.
Sanchez van de PSOE kon het electoraat manipuleren met een dreigende overwinning van rechts. Die bleef uit, al herstelde de rechtse PP zich van de nederlaag in april.
Kans op een stabiele regering is er niet, omdat Podemos (coalitie met de communisten) voor het houden van een referendum over de Catalaanse onafhankelijkheid is en de PSOE dat ccategorisch verwerpt. Dus lijkt de enige mogelijkheid opnieuw een minderheidsregering. Of een 'grote coalitie' naar Duits model tussen PSOE en PP. Die de bevolking zal afstraffen.
Net zolang verkiezingen houden tot er iets uitdraait dat werkbaar is voor de status quo. En dat noemen ze dan democratie. (WK)

U had het misschien nog niet door. Maar eigenlijk is deze serie een ruime voorbeschouwing van een boek dat in de herfst van dit jaar op de markt wordt gesmakt. Daarin komen de achtergronden aan bod van geruchtmakende gebeurtenissen die bij u als fervente KM-lezers her en der bekend zullen voorkomen. Maar er is een verschil: wij krabden aan de buitenkant wat vernis los, terwijl de auteur van het boek dat op weg is naar de baarmoeder zijn kennis van binnenuit opdeed. En allicht is dat een voordeel. Genoeg geneuzeld. Hier volgt het volgende deel van Peter van Haperen's magnum opus. (JP)

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (004)

-De Belgische connectie-

De vorming van de ‘Europese’ groep Prometheus in 1972 kreeg in het verlengde daarvan een vertakking naar Nederland en België, samengesteld uit groepen met een politieke signatuur uit de lage landen zoals: Cercle Pinay, Académie Européenne de Sciences Politiques, Milpol, Mouvement Européenne, League for European Cooperation en Interdoc. Langzamerhand begon de schaduwmacht achter de vorstenhuizen zijn vorm aan te nemen.

Vanuit deze Prometheus-kloon werden plannen gerealiseerd bestaande uit diverse werkgroepen in de vorm van onafhankelijke cellen, elk met hun eigen leiding en opdrachten. Enkele daarvan raakten bekend, zoals in Nederland ‘De Dienst’ als uitvoerende cel van Interdoc en in België het PIO. Hier ziet u al de structuur van de celvorming, voor iedere missie een andere cel zodat de kop niet weet wat de staart doet.
Het waren ook niet de minsten die hierbij betrokken waren. Baron Benoit de Bonvoisin, Paul Vanden Boeynants, Prins Alexander, Florimond Damman, Paul Vankerkhoven, Carl Armfelt, Kees van den Heuvel, Jim Janssen van Raaij, André Moyen, Herve d’Ursel, graaf Jean Pierre De Launoit, Marcel de Roover, Bernard Mercier en Nicolas de Kerchove d’Ousselghem.

Het is niet zo dat al deze genoemde namen bezig waren met subversieve activiteiten, ook is deze lijst lang niet volledig. De groep vergaderde onregelmatig, in verschillende samenstelling en onder een wisselend voorzitterschap. Altijd in een andere plaats of stad en altijd achter gesloten deuren. Voor deelname aan zo’n vergadering kreeg men een persoonlijke uitnodiging, samen met de programmapunten die niet openbaar mochten worden. Om een bepaald plan of opdracht te realiseren werd een overkoepelende werkgroep met een uitvoerende cel samengesteld, zoals tijdens de ‘oliecrisis’ van 1973 om de logistiek van de bevoorrading, de capaciteit van de opslagplaatsen en de beveiliging hiervan te verzorgen. Ook was die groep betrokken bij de beïnvloeding van politici en de media.

Gelijktijdig was er ook nog een tweede cel actief met plannen voor destabilisatie en een eventuele machtsovername. Niet uit edele motieven, zoals we in de vorige aflevering van deze serie konden zien maar om verzekerd te zijn van steun van het koningshuis dat meer gewicht in de schaal kon leggen dan een tijdelijke regering. Niet voor niets dat de leiding van die tweede groep bestond uit personen met een achtergrond en verwijzing naar staatsgrepen: André Moyen, Kees van den Heuvel en Carl Armfelt. Het plan lag klaar en men was vergevorderd met de uitvoering. Dat bleek allemaal niet nodig. Koning Boudewijn bleek wat minder integer dan gedacht en de staatsgreepplannen konden in een diepe kast opgeborgen worden voor een andere gelegenheid. België was voorlopig gered. Of toch niet?

Niet helemaal. Er was geen rekening gehouden met Léon Finné, de directeur van een kantoor van de Banque Copine in Brussel. Finné, een man met aantoonbare financiële vaardigheden moest regelmatig bij vergaderingen invallen voor graaf Jean Pierre De Launoit die de kas van Prometheus beheerde, maar dat niet wilde laten weten voor bepaalde deelnemers bij de actievergaderingen. Léon Finné was dan zijn stand-in en toevallig net bij de vergadering waarin de staatgreepplannen besproken werden om prins Albert aan de macht te brengen met medewerking van defensieminister Paul Vanden Boeynants.
Finné zou later nog min of meer een hoofdrol gaan spelen rond het ‘Enigma’ van de Bende van Nijvel. Ook nu weer was het Léon Finné die begin jaren ’80 van de vorige eeuw een nieuwe poging tot een staatsgreep in België aanzwengelde. Een geplande coup in Suriname als proloog voor de uitgestelde staatsgreep in België. Maar was er wel sprake van een enigma? Wie en wat zat er nu echt achter de Bende van Nijvel?

Eerst het volgende: Hoe ik terecht kwam in de Belgische politiek van die tijd. Terug naar het begin en de manier waarop ik in die hectische politieke sfeer terechtkwam. Het grootste deel van mijn diensttijd eind jaren zestig heb ik doorgebracht in Suriname bij de Sectie S2 – TRIS de militaire inlichtingendienst met speciale infiltratie opdrachten o.a. bij Poolse vissers met spionageopdrachten in Suriname. Na terugkomst in Nederland werd ik in de herfst van 1972 gerekruteerd voor ‘De Dienst’ een onderdeel van Interdoc, net als later het ‘PIO’ een aan Prometheus gelieerde inlichtingendienst. Beide diensten voerden zelf (clandestiene) inlichtingenoperaties en -analyses uit. Het leken wel kleine varianten van de CIA en dat was logisch, ze stonden onder supervisie van de bij Interdoc gestationeerde CIA-agent Carl Armfelt. Deze man, een Amerikaan van Zweeds-Finse afkomst woonde, net als ik, in Zeeland. Armfelt verzorgde na de basisopleiding in Den Haag, een vervolgopleiding in Eede en Knokke met de nadruk op infiltreren en exfiltreren. Ook regelde hij via zijn militaire connecties trainingsfaciliteiten in Nederland en België. Armfelt was altijd op zoek naar speciale mensen, liefst personen met ervaring bij inlichtingendiensten, die al opdrachten met succes hadden uitgevoerd.

Het verdere verloop van die opleiding valt deels buiten dit verhaal. Wel dat de nadruk lag op infiltratie- en spionagetechnieken zoals: onopvallende observatie en achtervolging, diefstal en inbraak, ondervragingen -vriendelijk en vijandig-, het zelf rekruteren van spionnen en begeleiden als ‘Case Officer’ door gebruik te maken van de kunst van het bedriegen, het doen voorkomen wat je beslist niet bent: loyaal, eerlijk, vertrouwenswaardig. Het is niets anders dan binnenkomen onder valse vlag gebaseerd op een goed achtergrondverhaal. Het bovenstaande staat allemaal uitgebreid beschreven in mijn boek “Interdoc: De Spionagejaren 1972–1986”. De release van het boek is door de Coronacrisis uitgesteld tot september maar hier krijgt u alvast een voorproefje.

Mijn vuurdoop was gelijk een topmissie. Armfelt zocht hulp bij de infiltratie in de hof- en adellijke kringen van België. Er waren acties op komst via de Prometheus groep en het was belangrijk om van de bewegingen in hofkringen op de hoogte blijven. Wie werd er politiek bij de acties betrokken en kon die persoon beïnvloed worden. Armfelt was ook nog op een ander hoog (internationaal) niveau bezig (WACL) en kon niet meer tijd vrijmaken voor zijn Belgische contacten. De infiltrant moest voor Belg kunnen doorgaan omdat een Nederlander in die kringen moeilijk geaccepteerd zou worden. Het was dus zaak om een Belgische identiteit te creëren. Wat het Vlaams spreken betreft was er geen enkel probleem. Dat sprak ik als een Vlaming: mijn lagere schooltijd was ook de opkomst van de televisie-uitzendingen. In Zeeland, waar ik opgroeide, hadden wij - een ruime - keuze uit twee zenders, de NTS en de BRT. Bij ons gezin viel die keus meestal op de BRT omdat die vroeg op de avond al met kinderuitzendingen begon. Door die uitzendingen sprak ik als kind al vloeiend Vlaams: Suske en Wiske en ‘De Gouden Sleutel’, ‘tante Terry’ en vooral ‘Schipper naast Mathilde’ staan nog steeds in mijn geheugen gegrift, met mijn favoriet den ‘Sander’ die steevast iedereen een hand bleef geven. Begin jaren zestig heb ik ook nog een kleine rol gehad in de Vlaamse serie ‘Het Geheim van Killarney’.

Terug naar de infiltratie. Het opbouwen van een valse identiteit (the legend) bestaat uit verschillende elementen.

1. De achtergrond van je cover moet veel waarheden bevatten, je moet alles weten over de persoon die je voorstelt. Leugens moet je tot het absolute minimum beperken. Alleen wat strikt noodzakelijk is om je verhaal te onderbouwen.
2. Over het beroep wat je zegt uit te oefenen moet je alles weten voor als je met iemand in gesprek komt met verstand van zaken over jouw ‘fictieve’ beroep.
3. Je verhaal moet een reden geven om naar je te luisteren en moet geloofwaardig zijn, moet de nieuwsgierigheid opwekken en problemen oplossen voor degene met wie je praat of moet mogelijkheden oproepen die in het belang zijn voor je gesprekspartner.
4. Je verhaal moet open staan voor suggesties van je doelwit. Je moet openstaan voor zijn onuitgesproken vragen en daar op inspelen. Dat houdt in dat je flexibel moet zijn en je verhaal ongemerkt aan moet passen als dat noodzakelijk is om je opdracht te voltooien.
5. Je identiteit en achtergrond moet gesteund worden door: documenten, paspoort, rijbewijs, diploma’s een representatieve woning en auto en persoonlijke zaken die horen bij de rol die je speelt.
6. Ook een introductie door bekenden van je doelwit wekt vertrouwen, dat is op veel manieren te bewerkstelligen.

Bij de opbouw van mijn Belgische identiteit heb ik zoveel mogelijk rekening gehouden met de genoemde punten.

1. De achtergrond van mijn cover. Het creëren van een Belgische identiteit bleek niet zo moeilijk. Mijn voorouders zijn veelal afkomstig uit België en specifiek uit Loenhout bij Antwerpen. Ook mijn stamvader Gerard van der Buyten op Ten Tongelberch werd in 1575 geboren in Loenhout. Als directe afstammeling en goed op de hoogte van de stamboom, besloot ik om onder de naam Pierre Adriaen van der Buyten op Ten Tongelberch bij hof en de adel mijn entree te maken.
2. Als beroep koos ik voor de rol van financieel adviseur, gespecialiseerd in belastingontwijking via buitenlandse constructies. Dat verklaarde gelijk mijn veelvuldige afwezigheid.
3. Belastingontwijking was toen, net als nu, voor de adel een interessant gespreksonderwerp en was toen en nog steeds mijn hobby. Ik kon daar tot vervelens toe over doordrammen en wist alles van de mogelijkheden zelfs als ze al in conflict waren met het ministerie van financiën. En dat geldt ook voor het volgende punt, ik stond open voor alle onuitgesproken vragen, belastingontduiking, zwart geld, witwassen. Niet door dat zelf te doen maar ik verwees ze door naar anderen. Hierdoor werd ik onmisbaar voor een bepaalde groep en kreeg invloed en respect.
4. De documenten om de identiteit te onderbouwen kwamen van Interdoc, die over een speciale vervalser beschikte die tijdens de Tweede Wereldoorlog al actief was in de verzetsgroep Albrecht, waaruit Interdoc is ontstaan. Deze papieren waren niet van echt te onderscheiden. Dat kon ook niet want ze waren bij een overheidsdienst gestolen en verder bewerkt door Interdoc’s vervalser. Armfelt zorgde voor een luxe appartement met een groot balkon op 500 meter van het strand van De Haan bij Knokke. Ook kreeg ik de beschikking over een Jaguar MKII uit 1968 een al iets oudere maar nog steeds prachtige auto.
5. De introductie was helemaal geen probleem. Armfelt was op eigen naam en titel de Belgische kringen binnengekomen en heette voluit: Graaf Carl Magnus Torsten Armfelt, een oud adellijk Zweeds/Fins geslacht wiens voorvader Erik Armfelt tot ridder werd geslagen in 1648 tijdens de 30 jarige oorlog wegens heldhaftigheid bij veldslagen onder koning Gustaf Adolf II. Kijk dat is nog eens een entree. Een nog groter voordeel was: dat men door de introductie via Armfelt en mijn familienaam Van der Buyten Op Ten Tongelberch onterecht aannam dat ik ook van adel was. Dit was ook niet te contoleren. Er was in België een grote afstand tussen de oude en de nieuwe adel en los daarvan: in die tijd werd ‘iedereen en zijn tante’ door koning Boudewijn in de adelstand verheven. De identiteit stond in de steigers.

“De infiltratie kon beginnen!”

Een medewerker van de Amerikaanse tv-gigant ABC heeft gelekt dat het kanaal al jaren een documentaire over Jeffrey Epstein door Amy Robach (anchor van ABC's 20/20), waarin in een interview met Verginia Roberts de namen van Clinton (en zijn verblijf op Epstein's Lolita-eiland) en Prince Andrew al werden genoemd, compromitterende foto's werden getoond en de hele affaire aan het licht werd gebracht, 3 jaar 'in de la' heeft gehouden. Drie jaar waarin Epstein zijn praktijken kon voortzetten. Over verantwoordelijkheid van de media gesproken. En ook nadat de affaire dit voorjaar explodeerde hield ABC het in de doofpot.
Robach zag tot haar verbijstering hoe haar verhaal, dat werd afgewezen omdat het niet 'aan de standaarden voor uitzending' zou voldoen, nu plotseling 'hot werd. Ze vertelde hoe ze op allerlei manieren door de Engelse Koninklijke familie werd bedreigd als ze zou persisteren. En dat ze ervan overtuigd is dat Epstein is vermoord. Een overweging voor ABC was ook dat een gesprek met William en Kate dan natuurlijk niet door zou gaan. U begrijpt... De klokkenluider bij ABC legt uit waarom hij de bel liet rinkelen: hij kon niet anders volgens zijn geweten, had geen financiële motieven en biedt alleen Robach zijn verontschuldigingen aan.
Zo anders die andere klokkenluider die 'Oekrainegate' aan het licht bracht. Dat Trump jr. zijn naam noemde (een CIA-agent van Oekraïense origine) wordt door de Democraten van de afzettingsprocedure schandalig genoemd. Zijn leven zou in gevaar zijn gebracht. Eerder had senator Rand Paul (R-Ky.) voor het vrijgeven van zijn identiteit gepleit. Het verhaal laat zien hoe Trump in oorlog is met Deep State en haar organen. Deze CIA-agent was in het Witte Huis geplaatst om Trump te bespionneren en alles wat hij zei tegen hem te gebruiken.
Trump jr. citeerde Breitbart, een rechtse nieuwssite. De naam van de CIA-agent wordt door de MSM-tv-kanalen en -kranten niet genoemd. 'Landsbelang'; 'staatsveiligheid'. 'My ass'.
Als toetje Edward Snowdon en Colonel Wilkerson. Hij werd geofferd op het blok omdat hij Amerikaanse oorlogsmisdaden onthulde. 'Shoot the Messenger' heet dat. Gelukkig is hij op tijd ontsnapt.  Paul Craig Roberts zet het op scherp in zijn analyse. (WK)

De Vlaamsegas vormde in 2005 het episch centrum van de Nijmeegse drugssien en daarom hingen er in het steegje in totaal vier bewakingscamera’s. Nadat het onderzoekteam bekendmaakte ‘de man met de sporttas’ te beschouwen als verdachte en de Vlaamsegas als onderdeel van ‘s mans vluchtroute, werd er met spanning gewacht op de analyse van de beelden die de camera’s de avond van de vijftiende november gemaakt hadden.

Gevraagd naar de stand van zaken met betrekking tot die analyse zei een woordvoerder van het onderzoeksteam op 18 november: ‘Digitale bronnen veranderen niet, getuigenverklaringen wel’. Met die bewering verklaarde hij waarom het Bamboe-team prioriteit gaf aan het optekenen van ooggetuigeverslagen van omwonenden en voorbijgangers.

Op 1 december kwam het dagblad De Gelderlander met het nieuws dat de Nijmeegse politie geen bruikbare beelden had van de verdachte, omdat de kwaliteit van de twee politiecamera’s te slecht was. En op de wel goed afleesbare videobanden van de twee camera’s die een coffeeshop had opgehangen, was geen man met een sporttas te zien.

De krant was uit eigen onderzoek te weten gekomen dat de twee camera’s van de politie verouderd waren. ‘Een van de politiecamera’s kan de schutter slechts op de rug hebben gefilmd. De andere camera, die zijn gezicht zou hebben kunnen opnemen, hangt in een vreemde hoek. Het apparaat staat niet op de straat gericht, maar op de straatverlichting.’

Van bewakingscamera’s worden wonderen verwacht, gaven door de krant geinterviewde deskundigen aan. Veelal ten onrechte. Met beelden heb je nog niet veel in handen. Het systeem moet goed en regelmatig onderhouden worden. En de operator van het systeem moet weten in welke camera hij op welk moment kijkt.

Het onderzoek van De Gelderlander leidde tot een verhit debat van de Nijmeegse gemeenteraad met burgemeester Ter Horst. Onbeantwoord blijft echter de vraag wat er eigenlijk op die camerabeelden van 15 november 2005 rond de klok van negen wél te zien was...

(JoopFinland)

Of het zo moest wezen. Precies in de tijd dat les feuilles mortes de trottoirs van Parijs bedekten sloot de 80-jarige chansonnière en filmactrice Maïtena Douménach aka Marie Laforêt een week geleden voor het laatst haar “gouden” ogen. Zoals gebruikelijk kwamen haar successen uit de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw weer even boven drijven. Maar dat niet alleen. Begin deze eeuw had Marie namelijk voor heel wat reuring gezorgd door haar voormalige echtgenoot Eric de Lavandeyra eens flink in een vals zonnetje te zetten. Een meneer uit de financiële wereld die eerder getrouwd was geweest met Cathérine Hennessy, een telg uit de steenrijke cognacfamilie Hennessy. In tegenstelling tot wat je gauw zou denken hoefde Eric niet op zijn vrouw te leunen wat de frankskes betreft. Hij zat redelijk in de slappe dankzij succesvolle operaties op de Franse en Zwitserse beurzen. Die operaties waren niet allemaal even kosher. Zo zorgde een gevalletje van handel met voorkennis in 1988 en de jaren daarna voor een gigantisch schandaal, waarbij een paar grands mecs uit de Franse politiek stevig in de vangrails terechtkwamen. Een schandaal trouwens waarin ook les Pays Bas een woordje mee sprak. We gooien er maar weer eens een citaatje tegenaan. Komt ie: “Zij [de bewuste grands mecs, red.] waren vroegtijdig ervan op de hoogte geraakt dat de aluminiumreus Pechiney (een Frans staatsbedrijf) in het geheim voorbereidingen trof voor de overname van de Amerikaanse verpakkingsonderneming Triangle American Can”. Dat citaat is afkomstig uit aflevering 7 van onze roemruchte serie “De achterzijde van het beursschandaal”, waarin ondermeer een flinke vracht aan louche praktijken van het Zwitserse Experta Verwaltung de publieke ruimte werd ingekruid. Een met de beruchte Bank Cantrade gelieerde wasstraat onder leiding van de met een schat aan stoute expertise rondzeulende Nederlanders Dirk van Riemsdijk en een paar Van Lanschotjes, die volgens een Amerikaans onderzoek ook hadden meegesmikkeld bij het Pechiney-schandaal.
Goed, terug naar Eric de Lavandeyra en zijn huwelijk met dat meisje van Hennessy. Dat verliep aanvankelijk heel fleurig, maar de seven years itch sloeg toe en les fleures veranderden haast op slag in een treurig bosje uit de winkel van Charles Baudelaire. Eric beschuldigde Cathérine out of the blue van overdadige drank- en drugsconsumptie en om daar een eind aan te maken probeerde hij haar van een balkon te duwen. Althans, zo luidt het verhaal. Waar of niet waar, Cathérine pakte wel haar koffers en vertrok. Eric bleef achter met zijn twee koters, Diego en Isabelle. In 1982 ontmoette hij vervolgens de beeldschone Marie Laforêt. Ook zij had twee koters uit een vorig huwelijk, Lisa en Jean-Mehdi. Een huwelijk dat in 1967 voor zover wij weten zonder balkonscène werd ontbonden. Daarna stapte Marie nog vier keer in het schuitje, kreeg dochter Déborah van kunsthandelaar Alain Kahn-Sriber en had tussentijds nog iets gezelligs met Pierre Cornette de Saint Cyr. Ook al een man uit de wereld der schone kunsten en een hele goeie kennis van ... Michel van Rijn aka Axel de Saint Cyr. Je maintiendrai, je maintiendrai, Holland spreekt een woordje mee. Marie en Eric trouwden uiteindelijk in 1990, maar hun huwelijk hield het maar vier jaar. Niet lang misschien, maar voor Marie lang genoeg om een ruime kennis op te doen over de kwalijke faits et gestes van haar echtgenoot. Met alle gevolgen vandien. Stay tuned (JP).

1000 miljard is 1 biljoen hebben we geleerd. 1000 John de Mols en collega's te dwingen hun rijkdom in tegen Corona-bonds van de Nederlandse Bank te investeren om de Corona-neergang te verzachten, zal wel niet lukken, dat is komen aan 'persoonlijke vrijheid'. Maar onze pensioenen, in handen van de pensioenfondsen, kunnen en moeten worden aangewend voor de wederopbouw na de komende ineenstorting, in plaats van te eindigen op de beurs. Het kansspel van de goedbetaalde pensioenfondsbonzen is vóór de corona-crisis al goed geweest voor een sterke vermindering van de uitgekeerde bedragen aan gepensioneerden.
Door het wegvallen van veel van hun cliënten, gestorven aan het virus in zieken- en verpleeghuizen, maar ook van werknemers in de kracht van hun leven, is hun 'beschikbaar kapitaal voor het spel op de beurs' flink gegroeid.
De afloop is voorspelbaar.
'Ja sorry, we hebben dit kwartaal zo verloren op de beurs, jullie krijgen volgende maand wat minder'.
'Het is héél vervelend beste mensen, maar we zijn uitgespeeld. Het geld is op'.
In rook opgegaan op de beurs, zal de leugen zijn, 'Waar we ten behoeve van u alles hebben gedaan om uw pensioenen te redden. Het is helaas niet gelukt'.
De miljarden zijn in andere handen gekomen.
Er zal een storm opsteken: 'dit moet worden uitgezocht!' 'Tot op de bodem!'
Er zullen een paar schuldigen worden gevonden. En misschien veroordeeld. Tot de bodem zal niets worden uitgezocht. De bodem van de geldkist zal er even leeg bij blijven. Honderdduizenden ouderen zullen een inkomstendaling van jewelste beleven. We kunnen er ons geen voorstelling van maken zoals van de hele post-corona, 'als alles weer normaal zal zijn'... (WK)

Never a dull moment in onze seniorenflat… Een week geleden politie aan de voordeur met een huiszoekingsbevel. Nee, ik moest niet schrikken maar of ze via ons even op de galerij mochten klimmen om bij de buren naar binnen te kunnen want ze hadden daar een raam open zien staan dus ze zouden er naar binnen kunnen zonder de deur te hoeven forceren…

Ik: Nee, dat doen jullie niet via ons.

P: Fijn, da’s heel mooi van U… Dus we kunnen geen beroep op U doen? Er is daar waarschijnlijk een ernstig misdrijf gepleegd en we doen dus een beroep op Uw verantwoordelijkheid… U blijft anoniem hoor… We bellen hier aan omdat er op de gang verder niemand thuis is...

Ik: U kunt met de woningbouwvereniging contact opnemen. Die hebben een sleutel…

P: Die gaven hiervoor toestemming…

Ik: Die hebben dus een sleutel… Er is hier een huismeester en die helpt U zo naar binnen…

P: Waar zit die huismeester?

Ik: Die is er vandaag niet maar het nummer van de vervanger staat op zijn deur…

Ze gaan even kijken maar staan even later opnieuw voor de deur: vervangende huismeester neemt niet op.

Ik: Jullie komen ook via het balkon op de gaanderij. Die gouden tip wil ik wel met jullie delen…

P: Opgelost. En U blijft anoniem

Ik: Maar ik wil wel een lintje hoor, voor mijn uitstekende burgerschap…

P: Daar gaan wij niet over. Maar U hoeft niet bang te zijn…

Ik: Als je maar niet gaat schieten…

Zo namen we met kleedkamerhumor afscheid van elkaar en even later zagen we het tweetal langs onze ramen over de gaanderij schuifelen. Vijf minuten later gelukkig geen ambulance of explosievenopruimingsdienst op de parkeerplaats maar wel een vrachtwagentje van Kusters, gespecialiseerd in ontruimingen. Na nog een uurtje ligt de hele gang bezaaid met plantenresten en staat er voor de deur van het Tatort een ouwe sofa. Wietplantage opgerold, raden wij. Zo ernstig is dat dus…

Een volle week later post, aan ons persoonlijk geadresseerd, dus niet aan het hele huis, van de woningbouwvereniging. Hennepkwekerij opgerold, aan huurder huur opgezegd en die mag nog wel spulletjes komen halen. Einde eerste alinea.

Maar holy shit, wat is dat? In het tweede alineaatje?

‘Huurder is client van VIA. De andere bewoners die client zijn van VIA zijn geschokt door het voorval en benadrukken dat zij niets wisten van wat er ip de woning gebeurde. Dus het vriendelijke verzoek aan U om niet de andere clienten van VIA op dit voorval te beoordelen’.

VIA is de (door mij gefingeerde) naam van een club die mensen met autisme begeleid. In onze flat woont een aantal van hun clienten. De komst van de club met haar clienten twee jaar geleden valt allicht te verklaren uit het hoge verloop in de flat. De oudere bewoners verwisselen nou ja niet bij bosjes maar dan toch wel in een gestaag tempo het tijdelijke voor het eeuwige. En ook gescheiden mannen vinden hier snel een redelijk betaalbaar heenkomen.

Of oud of gescheiden zijn heel wat medebewoners aan de sterke drank. Die autisten echter waren ons helemaal niet opgevallen. Tot aan de brief van hun en onze verhuurder dus...

Uw koning heeft zijn stulpje ingericht met belastinggeld maar gelukkig heeft hij een oom die daartegen een adequate kuur heeft.

Willem Alexander heeft het schuurtje op zijn paleis waarin kassiewijlen tante Marijke aka Christien tegen mallotigheid werd verpleegd, ontsmet en omgetoverd tot een vleugelke voor de hobbies van wie weet meneer zelf of voor die van zijn troonopvolgende dochter, da’s om het even.

Maar een Oranje gaat voor een paar tafelkes en stoeltjes niet naar de Ikea of zoals die Flip van ons naar de meubelstraat in Geel. Vijf miljoen kostte naar verluidt de herinrichting van het perceel, en die zouden ook nog eens tegen de afspraken in uit de gezamenlijke pot zijn getrokken.

Welk kruit behalve buskruit is opgewasen tegen de Big Spender in Den Haag? Zijn oom! Nonkel Pieter! Die van Vollenhove. Die van Margriet. Op de kletsradio ontvouwde hij zojuist zijn plan om te geraken tot een Constrictor.

Allez, we kennen natuurlijk Pieterke behalve als pianovirtuoos en gemaal van de derde prinses als voorzitter in de Stichting Veilig Verkeer Nederland. Een typisch kaaskoppige club van mensen die om het verkeer veiliger te maken zo hard mogelijk over hun snelwegen willen razen, en tegen stagnaties de aanleg van nog meer asfalt bepleiten.

Maar nu komt het menneke met de Constrictor. Dat is afgeleid van Boa Constrictor, de beruchte worgslang uit de jungle die we hier gelukkig alleen maar in de zoo van Antwerpen kunnen zien. In de voorstelling van Pieterman gaat de ambtenaar met de titel Constrictor de zaakjes voor de koning behartigen.

In het radioprogramma werd gediscussieerd over de toerusting van de nieuwe bereopscategorie. Royalisten lobbyen vanzelf ervoor dat de Constrictor net zo tandeloos zal zijn als alle op de spilzieke monarchen toeziende instanties tot nu toe zijn geweest.

Maar in de visie van van V gaat de Constrictor niet naakt naar het paleis. Hij krijgt een zaklamp mee. En in de toekomst, zo zoemde de Chopin van Het Loo in de radiomicro, zal hij tevens kunnen beschikken over afluisterapparatuur.

Waarom de Constrictor niet Waakhond genoemd, zo werd de uitvinder in het programma gevraagd. Want dat zou kristalklaar Hollands zijn. Neen, antwoordde Nonkel Pieter: we moeten niet uit het oog verliezen dat achter het uitgavenpatroon van de scepterzwaaiende Oranjes vooral en bij uitstek de koningin zit. Constrictor ligt makkelijker in het mondje van Maxima… (gvd)

Ik leg aan mijn Finse vrouw uit wie Mart Smeets is. Ik had dat liever niet gedaan. Was tegen haar graag van wal gestoken over die journalisten die in het Nederlands wél over sport konden en kunnen schrijven. Over Bert Wagendorp dus, Ben de Graaf, Matti Verkamman en Simon Kuper. Maar Smeets moet me van de lever, omdat ie vanochtend bij Sven Kockelmann over een boekje mocht komen praten.

Sven Kockelmann is de Youp van ‘t Hek van de ether. Hij presenteert een half uurtje vol bekende landgenoten en andere open deuren. Halverwege deze kwelling voor de luisteraar wordt de kerel steevast opgebeld door ene Dries Roelvink, een soort André Hazes met een mening. Ik heb Roelvink gelukkig nooit horen zingen en ook van zijn meningen lusten zelfs de honden geen brood.

Smeets voelt zich bij Youp Kockelmann hoorbaar als in zijn beste onderbroek. Kwaakkwaakkwaak over zijn andere boekjes en nu heeft hij eens een echte roman geprobeerd. Van ruim driehonderd bladzijden. ‘Dat valt niet mee hoor’, en: ‘Ik ben er wel twee jaar mee zoet geweest’. Maar het resultaat mag er zijn. Want Mart heeft in zijn roman ‘heel wat van wat ik zelf heb meegemaakt’ verwerkt.

Het ‘boekje’ van 300 pagina’s gaat dus over een basketballer die in 1988 in Finland een wedstrijd moet spelen en valt voor de charmes van ene Anastasia. ‘Zo gaan die dingen’, legt Smeets uit. ‘De hoofdpersoon in mijn boekje is vreselijk gelukkig met zijn vriendin maar toch gaat hij in op de flirt van die vrouw. Want die Anastasia speelt het spel zoals het gespeeld moet worden!’

Had Smeets het maar gelaten bij seksistische dialogen en zijn niet door enig schaamtegevoel geremde laatdunkendheid jegens mensen die schrijven en lezen als serieuze bezigheid zien. Maar de kerel moet en zal het bewijs leveren waarom hij door sporters die iets wonnen altijd werd overgeslagen, en zelfs de commerciële omroepen niets meer met hem konden.

Smeets verkoopt lucht. In lege zakjes.

Hij gaat los over Finland. ‘Wij in Nederland hebben niets met de Finnen’, roept hij in Kockelmann zijn toeter en op een toon als hebben ‘wij’ daarin het gelijk geheel aan onze zijde. En Mart somt op: de Finnen drinken, de Finnen hebben het koud, de Finnen hebben altijd tegen de Russen geknokt en de Finnen zeggen nooit wat. De mooiste van Mart gaat over de afkomst van de Finnen: ‘Finnen stammen af van de Hongaren. De Hongaren bleven op de poesjta’s en de Finnen bogen rechts af naar het Noorden.’

Weetuwel…

Echter en evenwel: ondanks dat ‘wij’ volgens Mart niets met die Finnen hebben, is hij wel ‘ontzettend geraakt’ door een stukkie muziek dat door een Fin is gemaakt. We luisteren naar een gedeelte uit een suite van Jean Sibelius.

‘De mooiste muziek die ik ken. Muziek waar ik helemaal rustig van word. Muziek waarbij ik al die Finse reusachtige meren en eindeloze wouden voor me zie opdoemen. Die muziek is gemaakt door Jean Sibelius. Sibelius was een Fin die Zweeds sprak maar Fins leerde om toch de ziel van de Finnen om hem heen te kunnen begrijpen. En daar muziek over te kunnen maken. Ik was daar toen in 1988 in een museum over die man en dat heeft me ontzettend geraakt.’

Dat is helemaal Mart Smeets zoals wij hem hebben leren kennen. De Smeets die naast Bernard Hinault staat en diens weigering om in het engels op engelse vragen te antwoorden afdoet als Hinaults onkunde in de engelse taal. Nu kent mijn vrouw hem ook. De Smeets die niet snapt dat Anastasia een Russische naam is, de Smeets die niet doorheeft dat Zweedstalige Finnen ethnische Finnen zijn, de Smeets die het koud heeft als hij niet in het licht van de schijnwerpers staat…

(JoopFinland)

Door Jan Portein.

Dit is een dienstbericht voor Jos Baeten. Nog zo'n twee jaar de grote roerganger van verzekeringsmoloch ASR en als we goed zijn ingelicht plannen koesterend om daarna samen met zijn vrouwtje Gerda uitbaeter te worden van een Bed and Breakfast aan de F.G.H. van Itersonlaan in Oostvoorne. Uw langdurige pain in the ass Jos Lindhout is bezig met het tussen twee kaften duwen van een manuscript over zijn kafkaiaanse leven van de laatste twintig jaar, waarin ASR in het algemeen en u in het bijzonder zo'n bizarre rol hebben gespeeld. Met alle ins en alle outs. Zoals bijvoorbeeld aan duidelijkheid niets te wensen overlatende mails, Lindhout's avonturen met uw interne veiligheidssmurfen Beumer (rip) en Bos (uit het oog verloren), zijn ontmoetingen binnen dit kader met Henk van de Meene (voormalig hoofd afdeling wasserette van het avontuurlijk concern van Johan Verhoek aka de Hakkelaar), telefonische doodsbedreigingen, pogingen tot het omkopen van de voor hem in touw zijnde juristen, vuige staaltjes karaktermoord van zowel Lindhout zelf als een paar integere journalisten etcetera etcetera. Kortom, uw ASR ging de hele wedstrijd lang met gestrekt been erin. Alles was kennelijk geoorloofd om de onwelriekende walm uit deze beerput te neutraliseren. Tot dat laatste behoort naar het zich laat aanzien ook het onlangs ontdekte Trojaanse paard in de computer van auteur Lindhout. Een paard met opvallend veel aandacht voor ASR gerelateerde onderwerpen. Wanneer die viervoeter daar gestald is en door wie laten we nog maar even in het midden. Maar ons vermaarde snuffelteam heeft inmiddels wel ene mevrouw I.O. gespot. In vroeger dagen namens haar mondiaal opererende IT-onderneming gedetacheerd bij de toen nog in leven zijnde afdeling Grote Ondernemingen Algemeen van de blauwe brievenbrigade. Daarna ondermeer actief bij het neuzen in de digitale activiteiten van Lindhout, waarvan ze met enige regelmaat in verschillende horecaondernemingen verslag uitbracht aan luitjes die binnen de muren van uw burcht geen onbekenden waren. Nee, als de tekenen ons niet bedriegen (en dat doen ze zelden) zullen de twee resterende jaren nog zwaar genoeg voor u worden. Alleen al die ellendige meineedkwestie zal bij de Raad van Commissarissen en bij Jeroen Dijsselbloem indertijd al niet lekker zijn gevallen (1). Misschien had een gezamenlijk dineetje bij “Pasta e Basta” de kou wat uit de lucht kunnen halen, maar dat is achteraf en achteraf kijk je een koe in haar CO2-centrale. Hoe dit ook zij, netjes was het allemaal niet voor een keurige verzekeraar. Laat staan voor wat er nog in het vat zit. Of liever: in het boek zit. Veel sterkte nog. Stay tuned.

Btw. Wij hadden u dit bericht graag per mail willen toezenden, maar mails leest u niet. Vandaar dat we het nu langs deze onsympathieke weg hebben gedaan.

(1) Zie aflevering 111 ev. van deze serie.

U kent hem niet? Nee, wij ook niet. Chen Xiaofeng. Een paar weken geleden werd ie in de presidentszetel van de Chinese onderneming HNA Group gehesen. Niet helemaal toevallig: zijn ouwe heer, Cheng Fen, is de chairman en grootaandeelhouder van de groep. Zal u zeggen “Ja en?”. Maar in tegenstelling tot onze wormen en naarden is alleen anciënniteit in Bejing en wijde omgeving al een factor van betekenis bij het nemen van besluiten. Tenzij je als ouwe hotemetoot een ontmoeting hep gehad met een afgevaardigde van de heer Alzheimer of een andere liftbediende naar het hemelse dakterras, dan ligt het even anders. Maar Fen was kennelijk nog niemand uit die beroepsgroep tegengekomen, dus zat de op de Universiteit van Washington opgeleide Xiaofeng gebakken. Hoewel. Juli vorig jaar stuiterde Wing Jian, HNA's co-chairman, van een rots in de Provence. Een salto mortale. Een ongelukje volgens de Franse recherchesmurfen. Quoi d'autre? Maar er waren toch luitjes die een verdacht luchtje meenden te ruiken. Het ging namelijk niet lekker met HNA. De onderneming was in het recente verleden iets te hebberig geweest bij de uitbreiding van haar assets. En moest noodgedwongen spulletjes weer in de verkoop gooien. Zoals haar belangen in de beruchte Deutsche Bank en van Hilton Worldwide, dat wij dankzij Paris en haar broer Conrad zo alleraardigst konden koppelen aan Witte Neus Worldwide (1). Maar er was meer. HNA was ook eigenaar van de SinOceanic Shipping. Die Noorse onderneming was op haar beurt weer eigenaar van een hele vloot containerschepen waarvan een flink aantal werd gechartered door de Italiaans/Zwitserse rederij Meditteranean Shipping Company aka MSC. Ook die werden noodgedwongen verpatst, zij het dat SinOceanic wel zorg bleef dragen voor de catering en de bemanning. Vier van die verpatste MSC-schepen kwamen dit jaar ernstig in het nieuws. Drie in verband met enorme cokevangsten (2) en eentje door begin dit jaar 342 containers te verliezen ten noorden van de Wadden. Heel uitzonderlijk: de zwarte doos bleek zodanig beschadigd dat de oorzaak van deze ramp via die weg niet viel na te pluizen. Na wat plussen en minnen kwam men tot de conclusie dat de MSC Zoe ergens aan de grond moest zijn gelopen. Merkwaardigerwijs werd nergens verwezen naar Zoe's cokezusjes. Ook later niet. Terwijl een ongelukkie bij de overdracht van een lading snorkel naar een kleinere passant ook een aardige these zou zijn. Toegegeven, een longshot. Maar de Chennetjes zouden niet de eerste Chinezen zijn die wij in rekverband konden brengen met de wereldwijde witte handel (3). En waarom zou een Chinese kat in het nauw geen rare sprongen maken? Stay tuned (JP).

(1) Zie “Oelala Paris” en “Oelala Conrad”.
(2) Zie de serie “Van Damascus naar Gioia Tauro”.
(3) Zie “Oelala Mitch”.

Het klonk deftig. Dat wel. The White House Special Investigations Unit. Later werd het allemaal wat minder deftig en verwierf de Unit beginjaren zeventig van de vorige eeuw bekendheid onder de naam “the Plumbers” aka de Loodgieters. Een cluppie ongeregeld dat was samengesteld uit allerlei lieden met een Jason Bourne verleden, dat niet terugschrok voor onwelvoeglijke praktijken ten behoeve van toenmalig president Richard Nixon. Oorspronkelijk bestond hun taak uit het opgraven van shit over Daniel Ellsberg. Een defensieanalist die zo vrij was geweest om geheime gegevens over de Vietnamoorlog naar de New York Times te sluizen onder de titel Pentagon Papers. Die opdracht was niet toevallig in oorsprong afkomstig van Henry Kissinger, Nixon's minister van Buitenlandse Zaken. In hoeverre de Plumbers succesvol waren in de kees rond Ellsberg laten we voor het gemak even in het midden, maar toen ze opnieuw in opdracht van hogerhand verzeild raakten in het zogenaamde Watergateschandaal waren al snel de rapen gereed voor consumptie. In die affaire ging het om het opgraven van shit bij de Democratische partij. Ondermeer door het plaatsen van een tap op een telefoon die ook gebruikt werd om contact te onderhouden met dames die konden worden ingehuurd voor oefeningen met de genotsknots. De operatie werd zo opvallend knullig uitgevoerd dat zelfs een leek begon te twijfelen aan de expertise van voornoemde Unit. Er werden twee ervaren journalisten, Woodward en Bernstein, uitgezocht om de boel naar buiten te tillen en het schandaal was geboren. Nixon trad uiteindelijk af. Kissinger bleef zitten. Voor de dieper liggende achtergronden en de gevolgen van al deze narigheid verwijzen wij u graag naar het hierna volgende derde deel van Peter van Haperen's serie “Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen”. (JP).

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (003)

In de vorige aflevering hebben we kunnen zien hoe David Rockefeller de macht naar zich toe wist te trekken met een grote invloed in de Bilderberggroep, de oprichting van de groep ‘Prometheus’ en de instelling van de Trilaterale Commissie. Hierdoor was er op drie continenten een verborgen netwerk ontstaan dat werd gebruikt voor een wereldwijde machtsuitoefening.

David Rockefeller is op 20 maart 2017 op 101 jarige leeftijd overleden en werd gezien als een filantroop, een toonbeeld op het gebied van liefdadigheid, die alleen het beste voor had met de mensheid. Dat beeld was een illusie dat door de Rockefellers tot op heden nog graag in stand wordt gehouden. Achter die zorgvuldig opgebouwde façade verschool zich een totaal andere persoon. Hij was het brein achter de ‘World & Peace Studies Foreign Relations’, een door hem opgerichte en gefinancierde Amerikaanse buitenlandse politieke denktank met daarin een geselecteerd gezelschap van Amerikaanse wetenschappers die plannen maakten om de wereldpolitiek te beheersen. Om de (goedgekeurde) plannen van die groep wetenschappers uit te kunnen voeren maakte Rockefeller gebruik van het geheime netwerk ‘Prometheus’ om politiek en militair ingrijpen in het buitenland mogelijk te maken.

Dat die combinatie van groepen succesvol was werd duidelijk tijdens de uitgelokte oliecrisis van 1973-’74 die de familie jaarlijks vele miljarden opleverde. En dat was niet de eerste keer. Al bij de oprichting van de Verenigde Naties wisten zij op een slinkse manier veel geld te verdienen. Om de bouw van het VN-hoofdkwartier mogelijk te maken schonken de Rockefellers een stuk land in Manhattan. Een groots gebaar dat hen miljarden opleverde door de gestegen prijzen van het aangrenzende onroerend goed dat ook in handen was van de Rockefeller familie. Dat is nog eens een methode, je geeft iets weg en vergroot je rijkdom en macht. Het was dan ook een geweldige combinatie Standard Oil en de Chase Manhattan bank.

Maar David Rockefeller had meer pijlen op zijn boog en wilde vooral in Amerika nog meer macht op regeringsniveau. Hiervoor wilde hij zijn broer Nelson inschakelen maar die had al drie keer eerder zonder succes geprobeerd om de nominatie voor president van het machtigste land binnen te slepen. De kandidaatstelling was met het geld van de Rockefellers geen probleem. Alleen om de nominatie te verkrijgen heb je de stem van de kiezers nodig.
David Rockefeller zag wel een andere mogelijkheid. Een ingewikkeld plan maar met het beoogde resultaat.

Het ging als volgt: De enige manier voor Nelson Rockefeller om president van Amerika te worden was via de achterdeur van het vice-presidentschap. We praten over 1974 rond de Watergate-affaire. Richard Nixon was president en Spiro Agnew werd als vice-president het eerste doelwit door valse beschuldigingen van corruptie en omkoping. Spiro Agnew kwam zo in de knel dat hij op een financieel aanbod van David Rockefeller inging en terugtrad. Hiermee de weg openend voor Gerald Ford, de zeer Rockefeller gezinde leider van de Republikeinse partij en lid van het Huis van Afgevaardigden om zonder verkiezing zijn plaats in te nemen als vice-president van Amerika. De eerste slag was gewonnen, op naar het presidentschap.

Hier lag een taak voor generaal Haig. Ook Haig behoorde tot de intimi van Rockefeller en werd ingezet bij de tweede aanval, het gedoseerd lekken van informatie over Watergate.
Niemand was hierover meer verrast dan president Nixon zelf. Hij was ervan overtuigd dat Haig hem steunde tijdens de aanval op zijn presidentschap, terwijl het juist Haig was die de informatie verstrekte waardoor ‘Tricky Dicky’ het veld moest ruimen. Ook slag twee was binnen. Nixon werd als president automatisch vervangen door zijn vice-president Gerald Ford. Hier was het allemaal om te doen geweest: de nieuwe president van de Verenigde Staten, Gerald Ford, wees Nelson Rockefeller aan als zijn vice-president.

Het toonbeeld van de Rockefeller-macht: de regering van het machtigste land ter wereld overnemen, zonder oorlog, zelfs zonder tegenstand. Een Rockefeller-adept Gerald Ford laten benoemen tot president. Zijn eigen broer Nelson Rockefeller neerzetten als vice-president en zijn meest getrouwe medewerker Henry Kissinger benoemen als minister van Buitenlandse Zaken en dat alles zelfs zonder verkiezingen. David Rockefeller profileerde zich als een geniale strateeg. De weg lag nu open voor de wereldwijde Rockefeller plannen.

De ineenstorting van de USSR maakte een eind aan 'de 2e supermacht' naast de VS, die alleen overbleven. 'Op de achterhand' blijkt volkenrechtelijk opvolger Rusland (een federatie in tegenstelling tot het Rusland van voor 1917), na volledig te zijn uitgekleed onder 'dronkelap Jeltsin', in staat tot een opmerkelijke wederopstanding. Zelfs in de hoogtijdagen van de Sovjet-Unie vloog haar luchtmacht niet boven het Midden-Oosten. Nooit had de SU de diplomatieke relaties die nu van doorslaggevend belang zijn in het regelen van de door het Westen (Navo) geschapen conflicten, van Jemen tot Afghanistan. Dat na het tekenen van een akkoord tussen de strijdende partijen in Jemen, Saoedi-Arabië nu in gesprek is met de Houthi's is een direct gevolg van de inspanningen van de Russische diplomatie, concreet gemaakt in een historisch bezoek van de Russische president Poetin aan Riyad en andere golfstaten, waar hij met alle eer werd binnengehaald. Het is een gevolg van de 'terugtrekkende beweging' van de VS onder de isolationistische president Trump die, al probeert Deep State via zijn afzetting deze politieke omslag terug te draaien, gedragen wordt door een meerderheid van de bevolking. Ook door de middenklasse en dat deel van bourgeoisie/zakenleven dat niet tot het 'Military Industrial Complex' behoort dat goud verdient aan de constante reeks oorlogen die Washington sinds de Tweede Wereldoorlog voert overal ter wereld. Trump is de eerste president sinds 20 jaar die geen nieuwe oorlog is begonnen. Hij is verwikkeld in resten van de oorlogen van zijn voorgangers Clinton, Bush en Obama. Als hij vertrek van de Amerikaanse troepen aankondigt (zoals uit Syrië als meest recente voorbeeld) wordt dat door Deep State vakkundig gesaboteerd, waardoor zijn geloofwaardigheid bij zijn aanhang moet worden ondermijnd. Nadat Russiagate mislukte is er nu Oekraïnegate in de herkansing. En anders wel een plotseling opgedoken verkrachtingszaak uit de jaren '90. De zaak Epstein liep richting Clinton, anders hadden ze daar op voortgeborduurd. Is Trump een heilige? Natuurlijk niet. Maar hij wordt beoorlogd om politieke redenen, niet om morele. Clinton, Bush en Obama waren minstens zo grote smeerlappen als hij. Daarbij waren ze massamoordenaars en dat is nu net waar 'de Donald' (nog) niet van beschuldigd kan worden. Hij is niet door de knieën gegaan in Syrië, Venezuela of Iran. DAAROM moet hij weg. En zeker niet herkozen. Het is voor Nederlanders, de kooplui/dominees, niet mogelijk zonder onze 'schitterende' morele standaarden naar het buitenland te kijken. De wereld vreest ons wijzende vingertje. Maarnietheus. Een interessante uitzondering vormt het artikel van een analist van een landelijk avondblad voor een internationaal tijdschrift dat een gevoel voor werkelijkheid etaleert dat men hier zelden leest (zie hier). Europa als minnares die alleen verder moet omdat haar minnaar haar niet langer moet. Dat Trump bij zijn aantreden de NAVO 'obsolete' (in de betekenis van 'ouderwets' zowel als 'niet meer ter zake doende') trilt nog steeds na. Het zal hem niet worden vergeven. Maar of de afzetting lukt of niet, het naoorlogse tijdperk van de 'Pax Americana' via de loop van het geweer is voorbij. (WK)

4 reacties

Paultje van der Kraan, de man die FC Den Bosch met de nachtmerrie Jordania opzadelde en toen iedereen in De Vliert wakker werd al hoog en droog bij FC Twente zat, heeft in Enschede zijn eerste slachtoffers gemaakt. De Uruguayaanse trainer Garcia, die de landskampioen van 2011 uit de hel van de eerste terugbracht naar de eredivisie en daarin de kwalitatief beperkte ploeg in veilige haven loodste , mag vertrekken. Nog erger is het verdwijnen van Ted van Leeuwen.

Op mijn vijftiende las ik Ted van Leeuwen stuk. Toch schreef hij geen thrillers, of boeken over zuipen en naaien die toen de canon van de Nederlandse literatuur vormden. Nee, Van Leeuwen publiceerde begin jaren zeventig het niet zo dikke en van een goedkope plastic cover voorziene ‘Topclub FC Twente’.

De bom zat in die titel. Daarmee vloekte de auteur in de kerk die toen Nederlands voetbal heette. Hij had zijn boek net zo goed ‘Ajax is kut’ kunnen noemen. Topclubs, dat waren Ajax, Feijenoord en PSV, in die volgorde. Punt. Daaronder had je de rest.

Nederland was in die jaren nog opgedeeld in Holland en die rest. Het westen vormde de wereld, vanuit de andere windstreken moest je nog vele malen van trein wisselen en allerlei vreemde dialecten aanhoren voordat je in het Walhalla was beland. Omgekeerd ging het net zo langzaam bergafwaarts. Mijn geboortestad Zutphen kwam er nog redelijk van af. Nog verder naar het oosten had je Twente, ook wel Twenthe genoemd, en daar weer achter de no-go area die West-Duitsland, ook wel Moffrica, heette.

De term ‘achterlijk’ werd in die tijd nog zonder blikken of blozen en voor een veelheid aan fenomenen gebruikt. Van het buurjochie met het grote hoofd tot aan de streektaal was vanuit de Randstad geoordeeld meteen voorbij Amersfoort alles en iedereen achterlijk.

Ted van Leeuwen deed -bij Dagblad Tubantia- de sport. Johan Derksen woonde toen nog in een plaggenhut, dus sportjournalistiek was niet de fietsenkelder van omhooggevallen plebeejers maar gewoon een gerespecteerde tak van journalistiek. Van Leeuwen beschreef feiten. En nooit en nimmer zichzelf.

Hij presenteerde aan zijn lezers vanaf het begin het ‘project FC Twente ‘65’ op een constructieve wijze. Dat was belangrijk. De nog prille Nederlandse profcompetitie had het moeilijk met de voortschrijdende vercommercialisering. De KNVB saneerde de Tweede Divisie weg, en in tal van steden en streken nam men de toevlucht tot een fusie.

Er waren mislukte fusies, zoals in Amsterdam, Den Haag en Sittard, en succesvolle samensmeltingen, zoals die in Utrecht, de IJmond en in Enschede. FC Twente ‘65 voetbalde na vijf jaar boven in de eredivisie en begon ook in Europa furore te maken. In die sfeer schreef Van Leeuwen zijn boek.

Van het Twente van de Topclub is niets meer over. De streek zag de vliegbasis van de luchtmacht en de Military van Boekelo verdwijnen. En de TH heet tegenwoordig University of Twente. Twents of Tukkers als streektaal heb je nog, maar wordt nu gebruikt als merchandising tool voor Herman Finkers of dat biermerk.

Heracles, ook wel overbodig Heracles Almelo genoemd, is tegenwoordig de cultclub in de streek. FC Twente is na de landstitel en de verhuizing uit het Diekmanstadion naar de puntje puntje puntje Veste niet meer het Ajax maar het AZ van het oosten.

Het Diekman, met het dweilorkest de Diekmennekes en de harde kern van de supporters in Vak Q, was een naargeestige betonwoestijn. Maar dat waren alle stadions toen nog. Onoverdekt staan, en in de rust alleen maar mogen dromen van een glas bier uit het enige tappunt tweehonderd meter opeengepakte mensen verderop, dat was ook je lot in het Olympisch Stadion of in de Kuip. Dus daar klaagde je niet over.

De coronacrisis legt het profvoetbal wereldwijd in de as en dus gedijen mannetjes als Paul van der Kraan. Hij heeft naar verluidt al aan de noodklok gehangen bij de gemeenten Enschede en Hengelo. Alsof die momenteel geen andere zorgen aan hun kop hebben. Over niet al te lange tijd zal Paultje met geoefende hand het konijn uit zijn hoge hoed toveren dat we van hem kennen. In Arnhem, in Sittard, in onze goeie stad Den Bosch, overal heeft de klootzak hetzelfde kunstje mogen flikken. Veelpleger van der Kraan heeft nu ook in Enschede geen last meer van mensen met voetbalverstand, en zal er een buitenlandse geldschieter presenteren…

Voor Ted van Leeuwen en voor mij resten de beelden die we op ons netvlies dragen van Topclub FC Twente. In zwart-wit, en met het onderschrift: De vuurpijlen vertrekken vanuit Vak Q: Johan Zuidema schiet FC Twente op 3-1 tegen Juventus…

(JoopFinland)

Op de dertigste verjaardag van de val van de Berlijnse Muur onthult een nieuw rapport dat Europese bedrijven stevig verdienen aan de constructie van nieuwe muren aan de Europese grenzen. Het rapport identificeert drie hoofdrolspelers – Thales, Airbus en Leonardo – en een hele rij andere bouw- en technologiebedrijven, scheepswerven, wapenfabrikanten en security-bedrijven die contracten krijgen om de grenzen te militariseren. De Nederlandse scheepsbouwer Damen is eveneens een belangrijke speler in deze markt.

Het rapport, 'The Business of Building Walls', onderzoekt de industrie die betrokken is bij de bouw van verschillende soorten muren om vluchtelingen en migranten buiten Europa te houden. Het richt zich op de muren en bijkomende technologie die op diverse grenzen zijn verschenen, de 'maritieme muren' die op de Middellandse Zee zijn opgeworpen en de 'virtuele muren' van surveillance en biometrie. Het door het Transnational Institute (TNI), Stop Wapenhandel en het Spaanse Centre Delàs uitgegeven rapport, betoogt dat het primaire doel van deze muren is mensen tegen te houden, vaak met dodelijke consequenties.

Het rapport is een vervolg op het vorig jaar verschenen 'Building Walls', dat de muren zelf onder de loep nam. Sinds 1990 hebben EU-lidstaten en Schengenlanden meer dan 1000 kilometer aan landmuren gebouwd, wat overeenkomt met zes keer de lengte van de totale Berlijnse Muur. De maritieme operaties om vluchtelingen te stoppen bestrijken zo'n 4750 kilometer, in de Middellandse Zee en voor de Canarische Eilanden. Dit jaar verlengde Slovenië de muur op de grens met Kroatië met 40 kilometer en kondigde Letland plannen voor een nieuw hek op de grens met Wit-Rusland aan.

Deze muren gaan samen met een snelle stijging van de uitgaven van de EU en haar lidstaten voor grensbewaking. Mark Akkerman, auteur van het rapport, zegt: “De Europese militaire en security-industrie is er via succesvolle lobby in geslaagd migratie te framen als een bedreiging voor de veiligheid in plaats van als een humanitair probleem. Dit heeft een schijnbaar eindeloze stroom publiek geld voor het militariseren van grenzen in werking gezet, terwijl beleid en investeringen om humaan op vluchtelingen te reageren en om de grondoorzaken van gedwongen migratie aan te pakken wordt ondermijnd.”

De beperkt beschikbare publieke informatie laat zien dat tenminste € 900 miljoen is uitgegeven aan muren en hekken op land, € 676,4 miljoen aan maritieme operaties (2006-2017) en € 999,4 miljoen aan de virtuele databases en systemen. Tijdens de volgende begrotingscyclus van de EU stijgen de budgetten voor grensbewaking fors. Zo is er € 8,02 miljard beschikbaar voor het nieuwe Integrated Border Management Fund en € 11,27 miljard voor Frontex, waarvan € 2,2 miljard voor het kopen of leasen van eigen materieel zoals schepen, helikopters en drones.

De grote winnaars van dit beleid zijn de grote Europese wapenbedrijven Thales (Frankrijk), Leonardo (Italië) en Airbus (Paneuropees). Het hoofdkantoor van Airbus is gevestigd in Leiden, terwijl ook Thales diverse vestigingen in Nederland heeft. Een groot aantal andere militaire bedrijven, bouwbedrijven, scheepswerven en IT-bedrijven verdient eveneens goed aan de nieuwe muren.
Zo worden schepen van het Nederlandse Damen, in dienst bij Albanië, België, Nederland, Roemenië, het Verenigd Koninkrijk en Zweden, ingezet voor maritieme grensbewaking, waaronder in Frontex-operaties. In het Middellandse Zeegebied beschikken ook Libië, Turkije, Marokko en Tunesië over schepen van Damen voor grensbewaking. In het geval van Libië werden deze ingezet voor gewelddadig optreden tegen vluchtelingen en reddingsschepen. Damen sloot afgelopen zomer nog een contract voor de levering van negen schepen aan Turkije, nadat het er eerder al zes leverde.

Niamh Ni Bhriain van het Transnational Institute concludeert: “Terwijl we de val van de Berlijnse Muur vieren, is het tragisch dat er zoveel nieuwe muren in Europa zijn gebouwd om de meest kwetsbare mensen op onze planeet buiten te houden. Dit rapport toont aan dat het nieuwe tijdperk van het bouwen van muren wordt aangedreven door een machtige militaire en security-industrie die Europees migratiebeleid mede heeft vorm gegeven en contracten en geld heeft geoogst.”

De presentatie van het rapport 'The Business of Building Walls’ zal plaatsvinden op 10 november in de ACU in Utrecht, Voorstraat 71, aanvang 17.00 uur. Naast de presentatie van het rapport zal Anne Dekker (Sea-Watch) vertellen over de tragedie die zich afspeelt op de Middellandse Zee en zal een nieuwkomer zijn persoonlijke ervaringen met de gemilitariseerde Europese grenzen delen.

Het gaat niet goed tussen mij en jou. Een jaar geleden verliet ik dit serietje in de veronderstelling dat onze wegen elkaar niet meer zouden kruisen. Maar nu heb je jezelf aanbemoeid tegen een zaak die je in het geheel niet aangaat.

Terug naar 4 juli 2018, een feestdag in the States, maar een wat beklemmende in mijn kleine universum. Pollisie aan de deur van het appartementje waar wij wanneer we in Nederland zijn, verblijven. Ik wist waarvoor hij kwam, dus vriendelijk binnengelaten en een stoel aangeboden.
‘Ik ben dus gewoon thuis’, zei ik tegen je collega, ‘nu kun je weer gaan.’ Hij hield het ook kort, vroeg alleen nog om mijn telefoonnummer. ‘U wordt straks gebeld door mijn collega in Baarn, die wil even met U overleggen’.

En warempel, een uurtje of wat nadien telefoon uit Baarn, van je collega Paul Knoops. ‘Ik wil dat dit ophoudt’, klonk het. ‘Ik ook’, zei ik. ‘Dus misschien kunnen we iets afspreken?’ We kwamen snel overeen dat mocht ik in de toekomst nog last en hinder ondervinden van een Baarnees, ik dat zou melden aan hem en aan de bef van die Baarnees. ‘Hij heeft de neiging tot stalken’, doelde Knoops op die Baarnees. ‘Dat is zacht uitgedrukt’, zei ik.

Nu moet ik meteen bekennen dat je collega’s hiero en in het Baarnse niet voor een akkefietje gingen. Ik had een dag of wat daarvoor mijn stalker gemeld dat ik ‘met een knokploeg’ naar hem toe zou komen. Dat was niet fraai van me. Omdat ik niet zou weten wie ik voor zo’n knokploeg zou moeten uitnodigen. Ik zit helemaal niet in de vechtsporten en heb nooit een wapen leren hanteren, in Finland hebben ze me om die reden al eens hartelijk uitgelachen.

Maar dat weten ze hier niet en je kunt nu eenmaal niemand op zijn blauwe kijkers vertrouwen. Dus vond ik ze -op wat schoonheidsfoutjes na- best wel verstandig en alert optreden, die collega’s van je. En ik ging er meteen van uit dat ze hetzelfde zouden doen om mij te beschermen. Rechtsgelijkheid heet dat, en ik neem aan dat ik jou niet uit hoef te leggen dat daarop de hele rechtsstaat gebaseerd is. Dus ik op het landelijk pollisietelefoonnummer aan de bel getrokken toen ik een week of wat terug twee emails aangaande de Baarnees ontving.

Het eerste luidde:
‘… om (je) het flinke pak slaag te laten geven dat (je) nog te wachten staat, daar komt geen rechter aan te pas en daarvoor is helemaal geen vaste knokploeg nodig (....) : twee vreemde, ferme mannen met een aantrekkelijke onkostenvergoeding voor reis- en lunchkosten volstaan.’

Het tweede bevatte de tekst van een voicemail die een bekende van me had ontvangen:
‘ik zal jou waarschuwen wanneer mijn mensen naar xxxxxxxx komen. Ik kom eerst even bij jou langs - dat wil zeggen zij - want ik ga zelf niet mee. Dit is nu al de vierde keer dat ik je aan de lijn probeer te bereiken maar dan moet het zo maar.’

Nu word je in het geval van fysieke bedreiging op de pollisie-website niet afgescheept met een formuliertje maar mag je bellen. Men wilde mij tijdens het eerste telefoontje aangifte laten doen bij je collega’s in mijn verblijfplaats. Maar toen ik duidelijk maakte dat deze kwestie al langer liep -om precies te zijn sinds eind 2016- en dat erover contact was geweest met jelui in Baarn, ja dat ik zelfs kon verwijzen naar de naam Paul Knoops als de functionaris met wie ik een afspraak heb, toen zag men aan de andere kant van de lijn geen beletsel om mij naar Baarn te laten komen voor het doen van aangifte.

Woensdag voor een week werd ik gebeld door een collega van je. Haar naam doet er niet toe, ze was zakelijk en werd naarmate het gesprek vorderde alleen maar zakelijker. Ik had vernomen dat in verband met het coronagebeuren aangifte niet per se fysiek hoefde te gebeuren, en wilde een afspraak maken met Paul Knoops om de zaak per email af te wikkelen. Aanvankelijk klonk weer de riedel dat ik in mijn verblijfplaats aangifte moest en kon doen, maar toen ik een tandje bijzette en uitlegde dat de bedreiging uitdrukkelijk meer mensen gold, kreeg ik de toezegging dat ik door Knoops geholpen zou worden.

Dit belletje vond plaats om 15.30 in de namiddag van 6 mei. Maar een uurtje later lag er een mailtje van jou op mijn plankje:
Indien u aangifte wenst te doen wordt er altijd een afspraak gemaakt via het 0900-8844 nummer. Het is niet nodig om naar Baarn te komen. U kunt aangifte doen in uw eigen woonplaats.
En inderdaad nope bericht van vriend Knoops sindsdien…

Wat blijft mij nu te doen? Ik heb niet het geld voor de reis- en verblijfkosten van een knokploeg. En ook niet voor weer een ander schuiladresje. Dus dan toch maar jij met je hele hebben en houwen de media in. In naam van het rechtsgevoel…

(JoopFinland)

Gotnomdedju, en nog al es een keer gotnonverjuutje. Het leger des heils. Ze hebben het leger des heils. De kaaskoppen. Je houdt het niet voor mogelijk maar zij presteren het. Ze bombarderen je plat en roken je uit. En daarna sturen ze je de rekening voor de bommen. En betuigen hun spijt. Ze hebben geen krijgsmacht om te bombarderen en te doden, ze hebben een leger om goeds mee te verrichten.
Overal elders zou er een orkaan van verontwaardiging opsteken omdat de bewering dat je een krijgsmacht hebt om je opponent het heil te brengen a. te zot is voor woorden, en b. die krijgsmacht in gevaar brengt. Maar achter de Honsbossche zeewering laten ze die doos van Bijleveld praten wat ze wil en duikelt de Telegraaf de piloot van zo’n hels machine op om uit te huilen.
Zij van het oorlogsministerie raapt het dossier van haar voorganger op en is net zo perplex als wij die naar madam moeten kijken. Hij van de luchtmacht wil alleen maar op de rug op de kiek want hij heeft vrouw en kinders en die zouden wel es bij de Jumbo en op de kresj gepest kunnen geraken. Kan het kaziger? En maar lachen om ons van Vlaanderen.
Het ergst is het gesteld met het persvolk. Niet alleen is het nieuwe normaal dat de Telegraaf en vraaggesprekken in de Telegraaf tot in ‘s lands parlement worden geciteerd. Ook moet na ellenlang en oeverloos over elkaar heenbuitelen en om de hete brij draaien de meest uitgekotste advokaat van het land komen uitleggen wat er ‘eigenlijk’ aan de hand is.
Liebeth Zegveld, vrouw en -da’s nog slimmer- verdediger van al wat naast de po piest in Nederland, van standrechtelijk gefusilleerde Zuidmolukkers tot de slachtoffers van de volgende gifbelt, moet het pienterste volk op aarde dat altijd met die te korte dinges van ze omhoog anderen staat de broek aan te meten langzaam en in verschillende volzinnen bijpraten over dat het toch echt het Nederlands recht is waaronder die pief in de Telegraaf zijn goeie werk doet en dat de Nederlandse staat als werkgever van die lul dus opdraait voor de gevolgen van het leger des heils.
Godnomdedju, wat is de wereld een plek vol onrechtvaardigheid, al was het alleen al omdat zo’n mens als Kees Koning wel aan hartfalen bezwijkt, maar vergeetmenieten als Bijleveld en dat kind van Hennis -na haar afgang niet bij de parkeerwacht of op een aalmoes in de wijkopvang beland maar hoge VNer in Irak- nog veel te lang ons plezier aan de beeldbuis gaan vergallen.
Kees, we missen U, met uw hamer tussen de Starfighters… (gvd)

Door Jan Portein.

We zijn er mooi klaar mee. Met dat coronavirus. Elke dag die God Van Dissel en aartsengel Osterhaus ons geven horen we wat ons nog te wachten staat en hoe lang we daarvan nog kunnen genieten.
Over de vraag hoe dat kloten virus ineens kon ontstaan zijn al heel wat vliegers opgelaten. Meest gangbare: een vleermuis kwam ermee aanzetten en het verspreidde zich via de open vismarkt in de Chinese stad Wuhan. Nou zal het toch niet zo zijn dat die vleermuis stiekem een happie folel, makleel, haling of talbot nuttigde en aldus voor de overdracht zorgde. Er zal zonder twijfel sprake zijn geweest van menselijke interactie. Al dan niet per ongeluk. Brengt ons terug bij het op internet te vinden boek “The Last Circle” van de Amerikaanse journaliste Cheri Seymour. En wel bij hoofdstukken 11 en 12 “Bio Technology” en “Rendevous with the underworld”. Daarin is ondermeer sprake van Hitler's wet dream en als intelligente KM-lezer weet u meteen wat wordt bedoeld. Aan de realisering van die natte droom is snorremans zelf niet meer toegekomen. Maar onder leiding van de bij ons al eerder voorbijgekomen communistenvreter en MI6-smurf Sir Denis Kendall aka Double Deuce gingen de Amerikanski's stilletjes bij outfits als Hercules Research en Bio-Rad aan de slag om niet alleen nucleair maar ook chemisch en biologisch iedereen de kling te kunnen overjagen die daarnaar solliciteerde (1). De polletieke concurrentie zat uiteraard niet stil en zo ontstond ook op dit terrein van enge stofjes en beestjes een wapenwedloop. En nu waar we heen willen. Een kwootje uit het voornoemde hoofdstuk. Komt ie:

“...I did however mention to Nichols and Zokosky that Michael Riconosciuto had allegedly worked on the same technology at Hercules Research in the early 1980's, reportedly using fish for incubation purposes” (2).

What's new pussycat? Stay tuned.

(1) Zie voor Kendall ondermeer aflevering 4 van de serie “De achterzijde van het beursschandaal”.
(2) Zie voor Riconosciuto het artikel “Aids-proces” en aflevering 4 van de serie “De Bank”

Hallo die jongelui die veuls te slim zijn om naar school te gaan. Morgen mee met juf en meneer van de kleintjes op protesttocht? Wie van jullie er voor voelt moet het vooral niet laten, solidariteit - een mooi begrip uit langvervlogen tijden - is een kostbaar ding. Maar een jaar geleden ging het hier over heulemaal niet meer naar school gaan, en dat verdient meer aandacht.

Wel eens van Heere Heeresma gehoord. Of een boek van hem gelezen? Heeresma was een schrijver, en niet zo maar eentje. Veertig, vijftig jaar terug kon niemand om hem heen, en wilde men dat ook meestal niet. Heeresma was een schrijver van bestsellers toen dat woord nog helemaal niet ingeburgerd was. En zijn boeken stonden bovenaan De Lijst.

De Lijst? Dat was toentertijd niet alleen het verlanglijstje bij verjaardagen en Sinterklaas, dat was ook de Verplichte Boekenlijst voor het eindexamen op jullie scholen. Zegt dat jullie nog iets? Of is het the sad truth dat jullie alleen nog maar eentjes en nulletjes kunnen lezen, zogezegd in de digitaal bent opgevoed? Dat voor jullie taal en dan in het bijzonder de moedertaal, wat die dan ook is, een stiefkindje is, verwaarloosd en ondergeschoven?

De Lijst bestond op de middelbare scholen in elke gedoceerde taal, uit boeken die je zelf mocht voordragen maar waarover je leraar uiteindelijk besliste of die bij het eindexamen als stof tot een opstel of een goed gesprek zouden dienen. Het spreekt vanzelf dat je al een goed eind op weg was naar ‘geslaagd’ als je niet de makkelijkste boeken op je lijst had staan.

Heere Heeresma prijkte voor velen met een aantal boeken op de lijst. Hij schreef veel en beknopt, met aansprekende titels die je zo uit de schappen selecteerde. En hij schreef over zaken die toen, in de zeventiger jaren, niet populair waren of nog helemaal geen aandacht kregen. Een dagje naar het strand bijvoorbeeld ging over een gescheiden vader, een categorie mensen die toentertijd nog amper bestond. Han de Wit gaat in de Ontwikkelingshulp ging over de beweegreden van mensen om ‘goed’ te gaan doen, en het boek leverde ook nieuwe woorden in het algemeen spraakgebruik op zoals ‘labbekak’. Haal es zo’n boek uit de bieb, zou ik zeggen, en verdiep je er een avondje in.

Maar zoals het een goeie schrijver betaamt, deed Heere Heeresma meer dan alleen maar schrijven. Hij was ook activist. Heeresma hield zijn kinderen van school. Onttrok ze aan de leerplichtwet. Want denk nou niet dat je ouwelui zelf kunnen bepalen of ze jou rustig laten spijbelen of niet. Ze lopen tegen de wet aan, en tegen een ambtenaar die zijn brood verdient met het opleggen van die wet. Heeresma deed dus bewust iets dat tegen het zere been van heul veul mensen was in die tijd.

Hij gaf zijn kinderen thuis les. De lessen die hij belangrijk vond om geleerd te worden. Dus in zijn geval waarschijnlijk wat minder rekenen en wat meer geografie en geschiedenis. En schrijven en lezen. Geen idee hoeveel kinderen hij had en of hun moeder het er allemaal mee eens was, maar feit is dat een jonge Heeresma in ieder geval een paar jaar terug nog een column in een van de grotere kranten schreef. Dus voor niets zijn die Pa Heere-lessen niet voor die goser geweest.

Daar moeten we uiteindelijk naar toe. Of daar moeten we eigenlijk naar terug. Het schoolsysteem is uitgevonden om jou en je klasgenoten te disciplineren. Het valt feitelijk in de zelfde categorie als het leger en de gevangenis. Het gaat erom dat je niet lastig bent, en braaf leert doen wat iedereen moet doen: werken voor een baas, vechten voor een ander, en je hele hebben en houen uitbesteden aan winkelen en ambtenaren.

Er was een tijd waarin ‘gedrag’ en ‘vlijt’ schoolvakken waren, waarvoor je een cijfer of punten kreeg. Maar dat was alleen maar op de basisschool. Op de middelbare school werd niet meer gemeten in hoeverre je je gedroeg. Er werd toen van uit gegaan dat mensen op hun twaalfde wel wisten dat het niet helpt als je voortdurend je bek openhebt -of in je debieltje zit te pielen- terwijl een ander je wat vertelt.

Nu is dat anders. Nu zit jij op je vijftiende nog steeds in een lokaal waarin die volweassene ‘Order, order’, schreeuwt en je blij bent dat je naar buiten mag.

Het gaat nu ook op de middelbare scholen alleen nog maar om het in het gareel brengen van jou en de jouwen. Dat is waarover jouw juf en meneer klagen. En dat is waarom de juf en meneer van de kleintjes morgen door Den Haag lopen. Basisonderwijs is alleen nog maar gedrag en vlijt geworden. Daar lijdt hun andere werk onder. Dat ligt natuurlijk niet aan die kleintjes, dat voel jij ook wel aan.

Het probleem is het probleem dat Heere Heeresma al zag: sociaal gedrag leer je niet pas op school. Dan is het al te laat. En Heeresma had in zijn tijd nog het voordeel dat de gezinnen veel groter waren als nu. Er werden zomaar vier, vijf kinderen geboren en in zo’n verband leer je al snel af en toe je bek houden en dat wat er op tafel komt niet alleen voor jou bestemd is. Dat is weg. En niet vervangen door iets anders. Voeg daarbij de pillen waarmee de kleintjes tegenwoordig thuis worden stilgehouden maar die in het klaslokaal lekker bijwerken, en je hebt het probleem -de chaos- waarmee de juffen en de meesters op de basisschool kampen.

Vandaar dus de opstelling van Heeresma. Lees es een boek van hem en denk es na over wat ie propageerde: maak van leren geen regime!

(JoopFinland)

1 reacties

Willemien was geen verzetsleider. Geen verzetsheld. Net zo min als haar schoonzoon dat was, die in ieder geval voor de oorlog voor twee Duitse inlichtingendiensten in de weer was en tijdens de oorlog een sollicitatiebrief naar oom Adolf stuurde, die volgens getuigen mede-ondertekend was door prinses Juliana. Maar wie wil daar nog van weten? Geen poedel. Als koning Willy dus postuum zijn opstelletje over zijn ferme overopoe voorleest applaudisseert het Thialfvolk met net zoveel enthousiasme als bij een rondje 29 van Sven Kramer. Wat een koning! Gelukkig hult niet iedereen zich in het oranje in de eerste week van mei. En Peter van Haperen zeker niet. Lees en zing daarna onder leiding van juf de Breij opnieuw “Zing, vecht, huil, bid lach, werk en bedonder”. Misschien lucht het op. (JP)

Willem Alexander: het duistere verleden en de excuses. (2)

door Peter van Haperen

We komen toch even terug op de door Jan Snoek geschreven roemruchte toespraak van koning Willem Alexander Sombermans. Weet u het nog, zijn beste speech ooit.
Als je alle commentaren mag geloven was dat inderdaad zo. Op sociale media en door journalisten van allerlei allooi, werden we getrakteerd op de prachtigste superlatieven op het lyrische af. Maar wat voor geweldige uitspraken had de koning dan wel gedaan om al dat applaus en de lovende kritiek te verdienen?

Heel eenvoudig, de koning had zich kritisch uitgelaten over zijn overgrootmoeder Wilhelmina. De koninklijke spreekbuis van het NOS-journaal Kysia Hekster kon er niet over uit: zo oprecht, zo krachtig, zo indrukwekkend! Een echte historische toespraak. Lodewijk Asscher, precies, de nazaat van een van de leiders van de Joodse Raad, wiens familie met de Duitsers meewerkte om andere Joodse families naar de concentratiekampen te sturen met de bekende fatale gevolgen, sprak zelfs van een: ‘adembenemend goede toespraak’. Wat waren dan die adembenemende woorden?

“Ook vanuit Londen, ook door mijn overgrootmoeder, toch standvastig en fel in haar verzet.”

Hoe standvastig en fel in haar verzet was koningin Wilhelmina dan geweest? Je mag verwachten dat Willem Alexander daar alles vanaf weet. Niet voor niets heeft onze koning ‘Vaderlandse’ geschiedenis gestudeerd, en dan nog wel in Leiden onder niemand minder dan de bekende hoogleraar H.L (Henk) Wesseling.
Alleen wilde het niet zo erg vlotten met die studie. De toenmalige prins van oranje was volgens buurtbewoners in Leiden, meer bezig met kattenkwaad uithalen en feestjes bezoeken dan met studeren. Hij kreeg daar ook zijn bijnaam ‘Prins Pils’. Onze prins genoot zeer van het studentenleven en kon een glaasje (teveel) wel waarderen. Dat glaasje leverde soms ook wel problemen op. In 1988 haalde onze ‘Koninklijke Pilsdrinker’ de kranten door met zijn Ferrari in de Leidse singel te belanden. De prins had teveel gedronken. We hebben hier later niets meer over gehoord. Of de prins hierdoor een strafblad kreeg of dat de verzekering weigerde uit te betalen, zoals normaal is na rijden onder invloed en daarbij ook nog een ongeluk veroorzaken. U mag het zeggen maar ik heb mijn twijfels. Moeder Beatrix had zo haar connecties.

Maar terug naar de studie. De prins was op de middelbare school geen hoogvlieger geweest. Dat was in Leiden ook niet het geval. De hoogleraren onder leiding van de al eerdere genoemde Henk Wesseling hadden er moeite mee om de stof tot de prins door te laten dringen. Dit ondanks dat Willem Alexander voornamelijk privé-colleges kreeg om hem niet ‘nog meer’ af te laten gaan ten opzichte van zijn medestudenten.
De prins was volgens Wesseling ‘beslist geen intellectueel’ en zelfs dat was nog een understatement. Voor de ‘pretstudie’ geschiedenis had onze toekomstige koning maar liefst zes jaar nodig en wist alleen te slagen door de welwillende medewerking van de hoogleraren. Dat hadden ze beter niet kunnen doen. Onze koning had het niet in zich om zelfs maar de redelijk recente geschiedenis onder de knie te krijgen en grijpt wat zijn overgrootmoeder en haar standvastigheid en verzet in de Tweede Wereldoorlog betreft, terug op de geschiedvervalsing van historicus Loe de Jong. We zullen de koning wat helpen met de hiaten in zijn geheugen over de rol van zijn overgrootmoeder tijdens de oorlog en het echte verhaal over haar heroïsche verzetsverleden.

De vlucht van Wilhelmina naar Engeland
De mythe dat Wilhelmina en de andere oranjes met grote tegenzin maar gedwongen door de omstandigheden, Nederland moesten verlaten is al lang achterhaald. Hier waren al vanaf september 1939 uitgebreide voorbereidingen aan vooraf gegaan. Vooral prins Bernhard hield zich hier mee bezig tijdens zijn (zogenaamde) inspectiereizen. Ook de Belgische koning Leopold III die kort voor het uitbreken van de oorlog nog tweemaal naar Nederland kwam, speelde een rol in de vluchtroutes, zoals door Bernhard gepland. Een van de vluchtroutes voerde langs de Belgische kust naar Frankrijk. De andere vluchtroute zou gaan over zee naar Engeland. Hiervoor lagen in de vroege meidagen volgens afspraak twee Britse oorlogsbodems klaar. Een in IJmuiden, de andere in Hoek van Holland en zo is het gegaan. Bernhard vertrok als eerste met zijn gezin met de torpedobootjager ‘Codrington’. Een dag later was het de beurt aan Wilhelmina die vertrok met de andere Britse torpedobootjager H.M.S. Hereward. Wilhelmina ging niet alleen, maar in gezelschap van de directie van Philips, en hoe kan het anders, de directie van Koninklijke/Shell. Op de dag dat Wilhelmina arriveerde in Engeland ging zij met de hele familie inclusief de kleinkinderen gezellig dineren bij de ‘Von Hannovers’, de oorspronkelijke naam van de (Engelse) Windsors. Wat een geweldige planning voor zo’n ‘onvoorbereide’ vlucht, bijna niet te geloven.

Zo onvoorbereid was die vlucht dan ook niet. De koningin wilde onder geen beding naar Engeland, ze kon toch haar volk niet in de steek laten? Waar dacht ze dan dat de directieleden van Philips en Koninklijke/Shell naar toe zouden gaan? Toch wel vreemd, ze kwam zeer tegen haar zin aan in de Engelse haven Harwich. Wonder boven wonder staat daar, in oorlogstijd, een trein in vol ornaat gereed om haar naar Londen te brengen. Na aankomst in Londen was er, tot ieders verrassing, een erewacht aanwezig om haar te verwelkomen. Maar de koningin zelf was niet verrast! Integendeel, Wilhelmina deed het voorkomen of zij in Engeland was voor een staatsbezoek en inspecteerde de erewacht op de ‘zo van haar’ bekende arrogante wijze. Hierna vertrok zij met haar familie voor het vermelde gezellige diner met de Engelse Duitsers. Gelooft u echt nog in het verhaal van de onvoorbereide vlucht?

De onverzettelijke verzetsheldin
Wilhelmina, Moeder des Vaderlands, als de spreekwoordelijke haas trok ze aan haar stutten terwijl onze soldaten als leeuwen vochten en sneuvelden op de Grebbeberg om het land te beschermen tegen de vijand. Maar Wilhelmina vocht mee op haar eigen manier. Volgens Loe de Jong heeft Wilhelmina met haar ferme toespraken voor radio Oranje en haar slogan ‘hou vol landgenoten’ ons zo’n beetje op haar eentje door de oorlog heen gesleept of zou zelfs, min of meer, onze bevrijding hebben bewerkstelligd. De waarheid lag toch iets genuanceerder. Even over haar radiopraatjes: over de periode van 1940 -1945, in totaal nog geen zes uur. In 1942 kon ze drie maanden helemaal geen radiopraatje houden omdat ze bij Juliana in Canada aan het vakantievieren was. Toen had ze even geen tijd voor al dat oorlogsgedoe in Europa. Ze was ook maar een gewoon mens vertelde ze tegen de gastfamilie die haar ophaalde van het vliegveld. Toen even later de gastheer stopte voor een verkeerslicht kwam toch de ware aard weer naar boven met de gedenkwaardige woorden: ‘Beste man, u kunt gewoon doorrijden, ik ben tenslotte de koningin.’

Wilhelmina was wat wereldvreemd, ze had zich nooit zo beziggehouden met het gepeupel in haar vaderland en had geen flauw idee wat er zich tijdens het oorlogsgebeuren afspeelde. Ze had geen enkel besef van de internationale politiek. Daar had ze zich in Nederland nooit mee bemoeid dus waarom zou ze dat vanuit Engeland doen. Alles was gebaseerd op hoe ze over zou komen bij het Nederlandse volk om na de oorlog weer op dezelfde manier door te gaan met potverteren. De zogenoemde invloed die ze zou hebben op de bondgenoten bestond alleen in haar fantasie. Met Churchill sprak ze meestal twee keer per jaar, maar die zei steeds dat hij niets voor haar kon betekenen omdat hij zelf afhankelijk was van de Amerikaanse president Roosevelt. Die ontmoette ze in 1942 samen met Eelco van Kleffens, haar minister van Buitenlandse Zaken. Minister van fantasieland.

Roosevelt moest helemaal niets hebben van Wilhelmina en liet weten geen persoonlijke gesprekken meer te willen voeren met dat rare over het paard getilde mens. Ook de brieven die ze aan hem stuurde werden niet beantwoord. Niemand van de politieke of militaire leiders trok zich iets aan van de excentrieke vrouw gekleed in een baalzak. Maar vergis u niet, ook dat was een spel. Tijdens haar ‘vakantie’ bij Juliana in Canada, was ze heel chic gekleed en gekapt en voor die tijd een elegante modebewuste verschijning. Waarom dan al die komedie van een sober leven en net als haar onderdanen in Nederland op rantsoen? Dat was ook niet te zien aan haar figuur. Nee, Wilhelmina kwam niets te kort en was alleen voor de bühne solidair met haar hongerlijdende landgenoten.

In haar verbeelding dacht ze echt dat ze macht had over de echte wereldleiders. Haar regering in ballingschap had grote moeite om dat in goede banen te leiden en lagen dan ook permanent met haar in de clinch. Een wereldvreemde vrouw, ondemocratisch en anti parlementair met onredelijke uitbarstingen als ze haar zin niet kon doordrijven. Tijdens die veel voorkomende driftbuien als gevolg van gebruik van geestverruimende middelen, was er geen land met haar te bezeilen. Ze deed uit de hoogte, voelde zich boven een ieder verheven, was buitengewoon koppig en eigenwijs. De ministers vroegen zich regelmatig af of Hare Majesteit wel helemaal normaal was. En dit zou de onverzettelijke standvastige moeder van het verzet zijn geweest?

De historicus Gerard Aalders stelde het heel duidelijk:
Wat blijft er van Wilhelmina over als we haar ontdoen van al de mythes en imponerende daden waarmee biografen, geschiedschrijvers maar ook spindoctors haar hebben omgeven? Het antwoord is eenvoudig: ‘Een hoop lucht in een baalzak.’

We weten het. Herhaling van zetten. Maar vanwege de astronomische cijfers die in dit artikel rondvliegen konden we het toch niet laten. En hoe verhoudt dit zich tot de litanie aan berichten over de new Marokkids in Dubaitown, de romans over Willem Holleeder, de krukkige teeveeserie over Stanley Hillis (rip), etcetera? War on drugs? Zullen we het serieus houden? Stay tuned (JP).

Technische briefing bekeken over Habija. Maar feitelijk waren we In de jonggezellenkamer van Baudet en Lukkassen.

De ene lacht wat af, is mischien half beschonken van wijn van een goed jaar, wie zal het zeggen, of kwam ie zopas terug van de hoeren. Hij questioneert niet, hij vindt alles wel goed, en grijnst wanneer hij wordt gememoreerd aan replieken waarvan hij zich nog maar een week geleden of op een ander marktpleintje bediende.

De ander houdt een rode kaart in de lucht, wappert er even mede, laat het ding dan vliegen als een vliegtuig. Het jochie kan niet lachen zoals zijn partner in crime bij deze moord met voorbedachten rade doet. Maar dat is niet omdat hij twijfelt of walgt. In het nagenoeg aan Down doen denkende gelaat van het kerelske houdt alleen een siddering huis.

‘Frankrijk wilde niet’, lacht de ene weer. ‘Waarschijnlijk vinden ze het te min. Of willen ze Duitsland er voor op laten draaien’. De ander zit weer aan zijn toetsenbord te frunniken. ‘Qatar zag red frame pics in object vier maar ik vind dat niet relevant’, murmelt hij, en is opgelucht zodra blijkt dat het de ander geenszins interesseert wat hij waarneemt of beluistert.

Die ligt reeds weer in een deuk, om zijn volgende eigen wits. ‘Uiteindelijk schuiven we het allemaal naar de VAR, Sidje!’ Hij veegt nog es een lok van zijn coiffure uit de oogkes en vleit zich in een stoel. Hij heeft een boek meegebracht. Verzameld werk van Baudelaire. Heeft ie zo even uit voorgelezen aan dat meiske van plezier.

De ander voelt zich geroepen om, nu er letterkunde in het spel is, ook bij te dragen. ‘Cliteur heeft mijn nieuwe boek gelezen!’ Weer trekt die siddering over zijn bleke gelaat. De verrukking van de wervelloze. De ene heeft zijn stropdas geopend en zijn favoriete passage bij Baudelaire opengeslagen. Hij zal er nu uitvoerig uit gaan citeren. De ander neemt zijn oortje weg en legt zijn rode kaart neer. Hij heeft goesting naar een kroes melk… (gvd)

Een bewogen ochtendje. PSV speelt gelijk tegen Sparta. Verstappen heeft goed getraind. Youp is niet erg lekker. Er komt regen vandaag. En o ja, ook dit nog. Nee, het was niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. En het brengt ons terug naar 17 maart 2013. Toen schreven we dit. Hoe bewogen kan een ochtendje zijn? Stay tuned (JP).

Ook lekker: ‘Geen goeroe zonder giro’. Was de naam van een stukkie in KM die zomaar als ondertitel voor deze prachtserie had kunnen opgaan. Stukkie ging over de schone werken van de club Ananda Marga in DeBosch.

Het stond begin 2006 in deze krant dus wie weet hoe aktief de Marga’s hedentendage nog zijn rond de Sint Jan mag het zeggen, maar we lezen hoe ze toen vooral aan de weg timmerden (haha, Ananda Marga betekent ‘Pad der Gelukzaligheid”…) in de dagopvang en het onderwijs voor de allerkleinsten onder ons.

Interessant in het kader van deze serie om te lezen waarom KM al zo’n twintig jaar en soms uitermate heftig achter de broek van allerlei sekten aanzit. Godsdienstvrijheid is prima, zo luidde ook toen al ons motto. Maar die vrijheid moet dan wel op een doorzichtige manier beleden worden.

In het stugge proza van een generatie terug: ‘Dat een sekte, of die nu een religieuze of politieke levensbeschouwing heeft, activiteiten ontplooit, daar hebben we geen enkel probleem mee. Leden van de Mormoonse kerk mogen wat ons betreft luidkeels hier op de Bossche markt hun preken houden. Jehova Getuigen zijn bij ons aan de deur welkom en ook met het orthodox-katholieke dametje op het Bossche Kerkpleintje die haar hele inkomen in de vorm van warrig geschreven epistels aan het winkelende publiek uitdeelt - ons hoor je er niet over. Een ieder is namelijk vrij het hoofd af te wenden, de deur te sluiten en/of de uitgestoken hand te weigeren. Maar het ligt wel even anders als een religieuze (of politieke) stroming op verhullende wijze poogt invloed te krijgen, door te verbergen wat de feitelijke intentie is van haar activiteiten.’

Het verhullende van de Marga’s in het Bossche zat em in het schooltje met de mooie naam ‘Het Zonnelicht’. Op werkdagen werd daar onze Nachwuchs opgevangen alsof er niets aan de hand was. Maar op zondag diende het schooltje als kerk en vergaderplaats.

Gelukkig bleef ons Bosschenaren bespaard wat men in Indië vanuit de Marga’s over zich heen kreeg: wapens. Letterlijk. In 1995 gooide de bemanning van een Lets vliegtuig een paar kratten met guns en ander schietgerei aan parachutes uit hun toestel.

Het gevaarlijke speelgoed was blijkbaar bedoeld voor de aanhangers van Anandamurti zoals de oprichter van de sekte ook wel werd genoemd. De organisator van de dropping werd nooit gepakt, rond de betrokkenheid van de Britse geheim agent Peter Bleach gonsde het van de geruchten.

Het toestel waaruit de wapens werden afgeworpen was een Russische Andropov. Eenzelfde type toestel dreigde in 1979 door leden van Ananda Marga boven Stockholm in de fik te worden gestoken, uit protest tegen de repressie van hun clubleden in de toenmalige Sovjet Unie.

En van het ene ezelsbruggetje naar het andere: de lucifers werden ook uit het doosje getrokken door de acht Marga’s die zichzelf in de hens zetten, in New Delhi in 1973 en in West-Berlijn in 1978. Dat gebeurde omdat India Anandamurti in die periode achter de tralies hield.

Leuren met guns … Van de Gun Club bestaat bij ons weten geen nummer dat de Gun Club heet. Maar een vuurtje wilde de band wel graag doen ontbranden. ‘n Vriendelijk vuurtje weliswaar… Fire Of Love, zo heette hun debuut LP, vol vlammende teksten en dito melodietjes …

(JoopFinland)

Door de aanhoudende onlusten van linkse demonstranten (tientallen doden, honderden gewonden) wordt het redden van het klimaat in ernstig gevaar gebracht: de klimaattop in Santiago de Chile is afgelast. Het gebrek aan verantwoordelijkheid van de Chileense opstandelingen is stuitend. Als het nu, terwijl onze scholieren spijbelen voor onze toekomst en Greta Thunberg speciaal per zeilboot naar de VS is overgestoken om kerosine te sparen, alsnog mis gaat met het klimaat weten we wie de schuldigen zijn: de Chilenen. Eerder waren het hun voorgangers de Gele Vesten in Frankrijk, die vanwege de verhoging van de prijzen voor vervuilende diesel het redden van onze planeet saboteerden, nu deze dolkstoot in de rug uit Chili. Het is jammer dat generaal Pinochet niet meer leeft. Hij had wel raad geweten met het tuig dat onze toekomst en die van onze kinderen in gevaar brengt. We waren zo goed op weg, na de akkoorden van Parijs. Laten we niet wanhopen. SHELL is groen, de Koninklijke Landmacht volgt en Rutte doet er alles aan om ons over 30 jaar klimaatneutraal te maken. Ondertussen kunnen we meer doen: het uit ons hoofd laten van ieder verzet tegen onze overheid. Gelukkig kennen wij in Nederland deze afwijking eigenlijk ook niet. Maar iedereen die zich gedachten erover in het hoofd haalt zij gewaarschuwd. We weten jullie te vinden. Voor het klimaat. (WK)

1 reacties

Door Jan Portein.

Nachtegaalstraat 20, Utrecht.
Wittevrouwensingel 99, Utrecht.
Rubenslaan 65A, Utrecht.
Rubenslaan 43A,Utrecht.
Damstraat 20, Utrecht.
Rijnlaan1, Utrecht.
Maria van Reedestraat 11, Utrecht.
Smaragdhof 3A, Utrecht.
Oudkerkhof 23, Utrecht.
Vismarkt 22, Utrecht.
Twijnstraat 63, Utrecht.
Eligenstraat 80, Utrecht.
Potterstraat 10, Utrecht.
Voorstraat 44, Utrecht.

Nou kunnen we nog een zooi pandjes uitserveren, maar we zullen het kort houden. Al deze pandjes hebben één gerechtigde volgens het kadaster: de Utrechtse makelaar-taxateur G.E.R. van Wolde. Een meneer die al eerder voorbijkwam in deze aflevering van Octopussy. Een niet onopgemerkt gebleven aflevering over een paar op het oog keurige stromannen die de stenen nalatenschap van avontuurlijk ondernemer Klaas Bruinsma behoedden en behoeden voor lijkenpikkers. Of G.E.R. daar ook bij hoort? Wat dacht u? En dan is er nog wat. Volgens insiders zou het tegen de voorschriften van het makelaarsgilde NVM zijn dat een lidmaat activiteiten ontplooit in de stenenwereld zoals hierboven omschreven. Maar in een narcostaat zal niemand daarvan gillend wakker worden. Stay tuned.

Nou zo ver gaat het hier misschien nog niet. Maar wat niet is kan nog komen. Vier dagen geleden werd onze collega Robert Bas na een intimiderend dagje gijzeling weer op vrije voeten gesteld. Diezelfde dag werd onze Amerikaanse collega Max Blumenthal door een SWAT-team uit zijn huis gesleurd en in een cachot gesodemieterd. De reden voor die arrestatie was weliswaar niet identiek aan het totaal mesjogge initiatief in de Robert Bas-kees, maar toont wel aan dat er geen dictatoriaal gezag meer voor nodig is om journalisten te piepelen of erger. Max is al een tijd lang bezig met berichtgeving over de gebeurtenissen in en om het olierijke Venezuela en de pogingen vanuit de Verenigde Staten om een democratisch gekozen president naar de kloten te helpen via een economische verwurging en het stieken van Venezolaanse NSB-ers en hun aanhang. Meer weten? Hier te vinden. Stay tuned (JP).

2 reacties

Corona-aap uit de mouw
Elder Rodriguez Gaitán overleed 11 mei j.l. De familie kreeg te horen dat Elder per direct begraven moest worden. Terwijl het in Nicaragua altijd de gewoonte is om een nachtwake te houden, waar honderden mensen de nacht doorbrengen met de familie van de overleden persoon. Nu kregen ze drie uur de tijd om zich te organiseren. De kist werd potdicht afgeleverd met ziekenhuispersoneel in beschermende kleding (hazmat). Uit de ziekenhuis-documenten bleek dat Elder aan suikerziekte was overleden.
Dat laatste in opdracht van de vrouw achter al dit theater: de vrouw van Daniel Ortega. De persoon die, toen corona begon in Nicaragua, festivals organiseerde met wat wat voor excuus dan ook. Vooral in het noorden, in Chinandega.
De grote concentratie covid-19 infectie is nu dan ook in Chinandega. Officieel zijn er nu 8 mensen aan corona overleden en zijn er 25 besmettingen. De waarheid is echter ver te zoeken, alle ziekenhuizen zijn sinds geen paar dagen verzadigd met mensen met klachten, terwijl op sociale media juist wordt gesteld onder geen enkele voorwaarde naar welk ziekenhuis dan ook te gaan, omdat de meeste verpleegkundigen en doctoren vele weken lang juist geen beschermende kleding mochten dragen.
Tientallen videos verschijnen op sociale media van Toyota Hilux met een lijkkist achterin, veelal ’s nachts. Bedoeld als geheime begravenissen, maar iedereen heeft een telefoon, dus alles komt toch aan het licht. De nabestaanden horen uiteraard niets, het patiëntendossier wordt verbrand; deze persoon is hier nooit opgenomen geweest: Creatieve Staatsstatistieken
Triest is dat de mensen die hun leven gaan verliezen veelal afhankelijk zijn van de informele straateconomie, en op geen enkele manier zichzelf noodgedwongen een maand kunnen opsluiten. Dat laatste is overigens vandaag door dezelfde dame strafbaar verklaard. Ze heeft ook duidelijk gemaakt dat men de spaanstalige hashtag #blijfthuis niet langer genoemd mag worden. Enfin, en zo nog tientallen nog gekkere gebeurtenissen.
De aap komt langzaam uit de mouw, de Ortegas hebben besloten om alles op rood de zetten. De dood of de gladiolen. Ondanks dat de regering al 15 miljoen dollar uit het buitenland heeft gekregen, zijn er geen voorzieningen getroffen en worden patiënten niet behandeld met de juiste medicijnen. Op het internationale toneel maakt Ortega inmiddels duidelijk wat zijn plan is: hef alle sancties op of Nicaragua gaat Latijns-America lamleggen door het virus op geen enkele manier te bestrijden. Oftewel, offer het volk voor persoonlijk financieel gewin. Juist, een dictatuur, maar wel een hele nare. Dit is toch gewoon moord?

Nee, je mag geschiedenis niet beschouwen als ‘een democratie waar alle stemmen even luid gehoord moeten worden’. En ja, we mogen best een beetje trots zijn op een nationaal verleden. ‘Nationalisme is niet iets bruins’; beweert de piepjonge historicus Geerten Waling, en de Volkskrant laat het hem in een interview afgelopen zaterdag vrijwel zonder tegenwerping zeggen.

Ik kan vanwege een betaalmuur niet op de opiniepagina van de betrokken krant, maar daar zijn de uitspraken van Waling vandaag blijkbaar wel behoorlijk kritisch geanalyseerd. Voor de argumenten tegen Walings geschiedschrijf verwijs ik graag naar die pagina. Hier wil ik het hebben over de antecedenten van Waling.

Je zou van een Volkskrant meer verwachten, veel meer. Per slot van rekening was het die krant die een aantal jaren geleden voor de eerste keer een duo journalisten liet doordrukken tot helemaal in de donkerbruine kern van alt right Nederland: Erkenbrand. Je zou dus denken dat een gosertje als Waling niet meer zijn rechtse praatjes kan verkondigen zonder dat de lezer wordt ingelicht over uit welke richting de wind in zijn geval waait.

Maar geen woord dus in het interview over Walings banden met Civis Mundi, dat weer banden heeft met het Vlaamse Doorbraak, dat weer gerelateerd is aan Stormfront. Met de fronters zitten we al middenin de ijzerbedevaarters en neo-nazies. Maar ook Civis Mundi mag er dus zijn.

De club is vooral een periodiek met dezelfde naam, en het kindje van Wim Couwenberg, volgens Anil Ramdas ‘de Archie Bunker van de wetenschap’. Soms krijgen mensen een eretitel, zoals eredoctor, in de hoop van de gever dat ze daarna hun mond houden. Couwenberg is zo’n mens. Hij kreeg een eredoctoraat van de Erasmus Universiteit, volgens de feestrede (uitgesproken door Geerten Waling…) omdat hij ‘wars is van dogmatiek’ en een ‘bruggenbouwer’. Dan weet je het wel…

Behalve die van Couwenberg en Waling geeft even googelen op Civis Mundi meer namen die aan alt right in de polder zijn gelieerd. En die in die context in de voorbije jaren in het Kleintje de revue zijn gepasseerd. Paul Cliteur, Sid Lukkassen, Olli Salvatore en Perry Pierik staan inmiddels aan de basis van een brede, groeiende bruine beweging in Nederland en Vlaanderen.

Over Vlaanderen gesproken: Civis Mundi vaardigt regelmatig sprekersters af naar bijeenkomsten van TeKos, de denktanlk van de politieke partij Vlaams Belang. Leden van Vlaams Belang zitten ook in Doorbraak, een platform waarop Civis Mundi regelmatig publiceert. En de inhoud van Doorbraak, en daarmee van Civis Mundi, wordt weer met instemming geciteerd op de fora van Stormfront (1).

Alt right verovert steeds meer ruimte in de main stream media. In onder meer KM begeleiden we deze kwalijke ontwikkeling al decennia met de vaststelling dat we niet zitten te springen om het in de msm etaleren van het gedachtengoed van bruin. Dat kan iedereeen kennen, uit de periode 39/45, uit het reëel bestaande nazisme zogezeid. Waar het ons om gaat is het ook in de msm vooropstellen van de onderlinge vervlechting binnen extreemrechts. Onder het motto Geen nazipraatjes maar naziverbanden...

(JoopFinland)

(1) Vooral het uitgebreide en gelikte Ijzerbedevaartdossier van Doorbraak doet de jongens en meisjes van Stormfront smullen.

Wist ome Joop den Uyl hoe het zat? Bij deze teeveebabbel in december 1973. Of zat ie met onze ballen te spelen? Hoe het ook zij, we kregen te maken met autoloze zondagen, gesloten gordijnen, lauwe verwarming en 100 kilometer op de snelweg (!) En dat alles omdat een stel landen in het Midden-Oosten zaten te klaverjassen met de hoeveelheden olie die ze op de markt wilden smakken. Althans, zo werd het ons verkocht. Maar het lag wel een tikkie genuanceerder. Lees de volgende bijdrage van Peter van Haperen over de geheime activiteiten achter de coulissen (JP).

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (002)

(door Peter van Haperen)

Het was geen toeval dat David Rockefeller in 1972 de planning voor een oliecrisis opstartte. Uit een geheim memorandum van Standard Oil, bleek dat er in 1968 al voorbereidingen werden getroffen voor de inperking van de productie. Er werd toen in de directiekamers van de oliemaatschappijen gesproken over: ‘een dreigend overschot in 1973’.
Rockefeller moest gelijk maatregelen treffen en werkte samen met zijn protegé Henry Kissinger plannen uit om een totale instorting van de oliemarkt te voorkomen.
Op verzoek van David Rockefeller trad Kissinger in 1968 toe tot de regering Nixon als Nationaal Veiligheidsadviseur. Nelson Rockefeller werd ingezet om Nixon met beloften over financiële steun zover te krijgen. Hierdoor kreeg Rockefeller een paard van Troje binnen de Amerikaanse regering om zijn olieplannen politiek af te dekken.

Die plannen waren zeer vergaand. Niet alleen was Rockefeller bereid een oorlog in het Midden-Oosten uit te lokken. Hij nam ook wereldwijd maatregelen voor politieke ondersteuning. We zagen dat in het voorgaande artikel met de vorming van de groep Prometheus. Ook Nederland en België speelden een grote rol in de planning met de doorvoerhavens Rotterdam en Antwerpen en de grote olieopslagplaatsen in de Botlek en Maasvlakte. Rockefeller verzekerde zich tijdens de Bilderbergconferentie in 1972 van de medewerking van het Nederlandse koningshuis. Prins Bernhard was geen probleem, die was al meerdere malen door Rockefeller omgekocht en door het grote belang van het Nederlandse koningshuis in de Shell was hij ook verzekerd van de steun van het toen nog prinselijk paar, Beatrix en Claus.

Voor België was een ander scenario opgesteld: koning Boudewijn leek onomkoopbaar dus richtte men de pijlen op toenmalig prins Albert van België. Die was zoals verwacht gevoelig voor een financiële injectie en wilde ook wel meewerken aan een staatsgreep tegen zijn broer. Die plannen geraakten in een vergaand stadium, met defensieminister Paul Vanden Boeynants als uitvoerder. Na de coup zou prins Albert als nieuwe koning geïnstalleerd worden, zogenaamd in het landsbelang. Mocht het fout gaan, dan kreeg Vanden Boeynants de zwartepiet toegespeeld. De staatsgreep ging niet door omdat koning Boudewijn tegen de verwachtingen in wel omkoopbaar was. Dat verhaal kreeg in 1985 nog een staartje, met vele doden als gevolg. U begrijpt het waarschijnlijk al? Hierin speelde de Bende van Nijvel een rol.

Hoe ging het nu verder met de zogenaamde oliecrisis?
Uit het bovengenoemde memo van Standard Oil, kon afgeleid worden dat er afgestemd werd op vermindering van de productie over de gehele wereld. In het geheime memo wordt echter de wenselijkheid uitgesproken dat in twee landen waar Standard Oil zijn voornaamste investeringen had, geen beperking zou komen. Dat waren Saoedi-Arabië en Iran, toen nog Perzië. Nee, Iran heeft niet deelgenomen aan het zogenaamde Arabische olie-embargo, niet om de concerns te helpen maar omdat Iran werkte aan de aanleg van een pijpleiding vanuit Iran naar Turkije, om Iraanse olie zonder de lange omweg via Zuid-Afrika aan West-Europa te kunnen leveren. De betrokken olieconcerns vreesden dat die pijpleiding aanleiding zou kunnen zijn voor te veel druk om de productie op te voeren. Dit moest worden voorkomen.
Er waren nog meer geheime rapporten destijds. Een geheim rapport van de Amerikaanse regering werd door de Wall Street Journal in de openbaarheid wordt gebracht. Daarin werd geconstateerd dat een reeks maatschappijen in Irak opzettelijk boorde op verkeerde diepten. Bulldozers werden ingezet om reeds gegraven boorgaten onzichtbaar te maken. Deze misleidende manoeuvres werden uitgevoerd door de Iraq Petroleum Company, die samenwerkte met Exxon (Esso), Mobil, Shell en Compagnie Française des Petrols.
Het was allemaal bedoeld om de prijzen omhoog te jagen door het kunstmatig creëren van tekorten. Een heel ander verhaal dan in het memorandum. Dat spreekt juist van een dreigend overschot aan beschikbare ruwe olie, dat ruim vijf jaar eerder verwacht werd voor 1973. Nog meer 'overschotten' werden verwacht in 1978, wanneer zowel olie uit het Noordpoolgebied, uit Australië, de Noordzee en uit Indonesië, beschikbaar zou komen. Door de grote oliemaatschappijen werd een strategie van beperkingen opgesteld, met de bedoeling om de winst nog meer te verhogen onder het mom van 'schaarste’.

Vooraanstaande leden van het Amerikaanse senaatscommissie die het gedrag van grote internationale olieconcerns in het Midden-Oosten-conflict onderzoeken, verweten de concerns dat ze niets gedaan hadden om de Arabische oliesjeiks te weerhouden van prijsverhogingen. De concerns moedigden deze verhogingen zelfs aan, en gingen er vanuit dat de winsten hoger zouden worden naarmate de olieprijzen zouden stijgen. Senator Church was heel direct hierover: 'Hoe groter de energieschaarste, hoe meer de Saoedi-Arabiërs hun prijzen opschroeven en hoe hoger de uitgekeerde dividenden door Aramco aan de aandeelhouders zijn.’ Aan de vicepresident van Aramco, Johnson, stelde Church de vraag: 'Vindt u het normaal dat de winsten met de olieprijzen stijgen?' Johnson: 'Yes sir, ik vind dat normaal, Ik zie niet hoe dat anders kan.’

Was dat ook zo, Dat de prijzen navenant stegen?
In 1973 had Shell 4 miljard 380 miljoen gulden netto winst. Volgens de Engelse directeur van Shell moest die winst gehandhaafd blijven omdat Shell het geld nodig had om de energievoorziening op gang te houden. In het laatste kwartaal van 1973 had Shell als gevolg van de prijsverhoging met 1 dollar per barrel (159 liter) op 1 oktober 1973 alleen al 600 miljoen dollar winst gemaakt. Per 1 januari 1974 kwam daar nog een prijsverhoging van 4 dollar per barrel bovenop, zodat de voorraadwinst over het eerste kwartaal van 1974 gigantische vormen aannam.

De directie van Shell wrong zich in het jaarverslag van 1973 in allerlei bochten om de indruk van nietsontziende schrapers en profiteurs van de oliecrisis weg te nemen, die de verdrievoudiging van de winst over 1973 had gewekt. De winst van 1973 en 1974 ging in dividendvorm naar de (groot)aandeelhouders, in casu het Oranje koningshuis en Baron Edwin de Rotschild die ook nog (groot)aandeelhouder was in andere oliemaatschappijen.

Eind maart 1974 eiste Shell een verdere prijsverhoging van de olie- en benzineprijzen. Verdere verhogingen zouden worden gebruikt, behalve voor handhaving van de zeer hoge winsten, om het publiek, de kopers van de olie, de gigantische investeringen in nieuwe vindplaatsen, op de Noordzee, schaliegas, Noordpoolgebied etc. te laten financieren.
Behalve de enorme prijsverhogingen, wilde Shell ook nog overheidsbijdragen ontvangen om te investeren in nieuwe olie-winningsplaatsen.

Ook in België was in maart 1974 het conflict over de olieprijzen verder opgelaaid nadat de oliemaatschappijen nieuwe eisen hadden gesteld over een nog verdere verhoging van de literprijs van de benzine. Nadat de demissionaire regering-Leburton eerder had ingestemd met een verhoging van de prijs per ton ruwe olie en deze op 1239 francs had gebracht, heeft de Petroleumfederatie - het overkoepelend orgaan van de olieconcerns - brutaalweg een verhoging tot 1335 francs per ton geëist. Eind maart 1974 deelde de regering mee niet op het eerder genomen besluit te willen terugkeren, maar dat zij wel besprekingen wilden voeren met de olieconcerns over de verdeling van de olieprijsstijging over de verschillende olieproducten (benzine, stookolie e.a.). Deze mededeling kwam neer op nieuwe concessies van de Belgische regering. Zelfs dat hielp niet. De olieconcerns bleven dreigementen uiten.

De autoloze zondagen hadden totaal geen effect. Het benzinegebruik nam niet af. Om het rijverbod op autoloze zondagen te omzeilen, ging men al op zaterdag rijden en keerde men op zondagavond laat terug, zodat het verbruik helemaal niet afnam. Het moment van ingaan van de autoloze zondagen was verkeerd gekozen. De praktische noodzakelijkheid ontbrak omdat de olievoorraden ruim voldoende bleken. Toen de regering doorhad dat de maatregelen overbodig waren, werden de beperkingen opgeheven. De maatregelen waren bovendien weinig effectief. Waarom België ook mee ging doen met de autoloze zondagen is al helemaal dubieus. Daar was geen enkele reden voor. België was niet getroffen door de boycot. Solidair zijn met Nederland? Of was de echte reden, de riante betaling aan koning Boudewijn en prins Albert? Hier komen we nog op terug.

Voor de OPEC-landen betekende de prijsstijging van olie een enorme economische impuls. Arabische landen harkten heel veel geld binnen. Tussen 1972 en 1977 groeiden de olie-inkomsten van de OPEC-landen van 23 miljard dollar naar 140 miljard dollar. Voor Standard Oil van de Rockefellers en de andere maatschappijen was de winst immens. Er was nooit sprake geweest van schaarste of minder toevoer. Integendeel, de aanvoer was groter dan ooit. Wat de meeste mensen niet weten is dat oliemaatschappijen de levering bepalen en niet olieproducerende landen. Nog nooit lag er zoveel olie opgeslagen in Europoort als juist tijdens de olieboycot! Alle olieopslagplaatsen waren overvol met goedkoop ingekochte olie die later voor de hoofdprijs verkocht werd, de hoeveelheden werden onderling verdeeld onder de deelnemende concerns. De eerste grote actie van de groep Prometheus was een eclatant succes. Alleen voor het Westen waren de druiven zuur en resulteerde de Oliecrisis in een regelrechte economische neergang.

In de volgende aflevering: Een nieuwe actie van Prometheus. Het ontslag van de vicepresident van Amerika Spiro Agnew wegens vermeende corruptie en de uitlokking van de Watergate-affaire, in opdracht van David Rockefeller. Dit alles om Gerald Ford en Nelson Rockefeller in Amerika aan de macht te brengen. Het verdere verhaal over de omkoping van het Belgische koningshuis en de gevolgen. De vorming in België van de echte groep G en de waarheid over de Bende van Nijvel. Een tipje van de sluier of het hele verhaal?

1 reacties

Hillary Clinton als kandidaat van Deep State dacht dat Trump als tegenstander haar een gemakkelijke overwinning zou opleveren en de 'vrije media' dachten het met haar. Deze 'fout' zal de neergang van het Amerikaanse imperium versnellen, zoveel is zeker na 3 jaar Trump, nu Deep State deze fout wil herstellen via een afzettingsprocedure waarin de verslagen kandidaat Clinton achter de schermen de hoofdrol opeist om mogelijk opnieuw de Democratische nominatie toebedeeld te krijgen door het Democratisch establishment. 'De verborgen kracht achter de lastercampagne tegen mij' noemde Tulsi Gabbard, door Clinton als 'Russische trekpop' bestempeld, haar en 'koningin van regime change'. Een historische verliezer die denkt die 'fout' goed te kunnen maken, net als Richard Nixon, de kandidaat van Deep State die van Kennedy verloor en toen die was vermoord alsnog 'de machtigste persoon ter wereld' (maarnietheus) mocht worden. Tot hij door Deep State (via 'Deep Throat', de onderdirecteur van de FBI) tot aftreden werd gedwongen, in 1974. Ik zat zijn afscheidstoespraak op tv te bekijken in een busstation te Des Moines en bleek de enige toeschouwer. De overige aanwezigen keken naar sport. Nixon was niet populair. Net als Hillary Clinton. 

Je kunt zeggen wat je wilt over Trump, maar hij is, in tegenstelling tot Clinton of Biden, populair. Zijn afzetting of alleen de pogingen ertoe zullen niet zonder gevolgen zijn en zijn aanhang in beweging brengen. Opmerkelijk is dat 'de Donald' bij zijn aankondiging van de uitschakeling van IS-leider Al-Bagdadi naast Rusland en Turkije ook Syrië bedankte. Een impliciete erkenning van Damascus die het breken met de politiek van regime change van zijn voorgangers illustreert. (WK)

1 reacties

Deze maanden van een onzichtbaar dreigende vijand zijn natuurlijk heel erg veel koren op de molens van talloze individuen, groepen, websites en social media zoals twitter en facebook. Je hoeft beslist geen moeite te doen om de meest fantastische verhalen in je omgeving op te doen. Het virus is een biologisch wapen om de wereldbevolking in te perken, de 5G-telecom frequentie uitrol gaat gepaard met corona, het zijn uitsluitend gebieden met hoge concentraties fijnstof die geraakt worden, het is een poging om bij ons allemaal via wereldwijde vaccins een chip te inplanteren waarna wij allemaal willoze slachtoffers geworden zijn van de Nieuwe Wereld Orde.
Kortom, gouden tijden voor allerlei komplotdenkers, maar ook charlatans en kwakdenkers profiteren mee.

Nou zijn wij hier bij Kleintje Muurkrant absoluut van mening dat er behoorlijk wat komplotten her en der op de wereld gesmeed worden en dat er behoorlijk veel samenzweringen in het verleden en heden ten dagen aanwezig zijn. Maar nu de hele wereld zo'n beetje gedwongen thuis zit en veel van onze dagelijkse bewegingsvrijheid wordt belemmerd door vergaande overheidsbesluiten is het wellicht zinnig om niet al te grote stappen te zetten. Eerst maar eens een hoop vragen stellen alvorens antwoorden te geven.

Afgelopen week hoorden we een duidelijke speech van Sahra Wagenknecht, de duo-fractievoorzitter van Die Linke in Duitsland waarin zij behoorlijk goed verwoordde waar we allemaal kritisch op zouden moeten zijn. Weliswaar in het Duits, maar de moeite waard...

Om het verzet van de Catalanen te breken, wordt een Franse ex-premier van Catalaanse afkomst ingezet door de EU (Brussel, Parijs, Bonn en de rest van deze club, waaronder Den Haag). Manuel Valls, premier onder Hollande, 'socialist' maarnietheus, wordt in de gemeentepolitiek van Barcelona ingezet tegen de Onafhankelijkheidspartijen. Mogelijk proberen ze hem de huidige burgemeester Ana Colau te laten opvolgen. 

Barcelona is een moeilijke plek in de strijd voor de onafhankelijkheid. Door het 'internationale karakter' van de lieveling van de touroperators en de prijsvechters in de lucht, door de instroom vanuit Spanje, Latijns-Amerika en de rest van de wereld en door het wereldkapitalisme dat er een uithangbord voor 'een poenige leefstijl' van heeft gemaakt. Amsterdam en Den Haag hebben 'mooie winkels', maar onze rijken (wie wil er gezien worden in de PC Hooftstraat) geven er hun geld niet uit: ga kijken in Barcelona. Net Parijs, Londen of New York. Dat is de dubbelzinnige betekenis van de stad met een grote revolutionaire geschiedenis. Die de hoofdstad van Catalonië moet worden. 

Manuel Valls, van 2010-2018 getrouwd met Franse beroemdheid Anne Gravoin ('de Franse variant op André Rieu'), 'mooie jongen' uit de boulevardpers, moet het verschil maken in de hoop Barcelona los te weken van de rest van het land. Om de ondernemers in Barcelona af te houden van steun aan de onafhankelijkheidsbeweging. Omdat dat 'chaos' (slecht voor prettig zakendoen) zou betekenen. We hebben een paar dagen 'chaos' kunnen aanschouwen in de straten van Barcelona. Op het conto te schrijven van politiegeweld. 'Jullie hebben verloren, het is voor niets geweest', kweelt Valls.

Hij is lang weg geweest. Hij kent 'zijn' volk niet. Het symbool van Catalonië is de ezel. Dit gaat niet stoppen. (WK)

Enkele dagen na de dodelijke aanslag geeft het onderzoeksteam een daderprofiel aan de media. Hierin staat een ‘blanke man met kort haar en in het bezit van een blauwe en/of rode sporttas’. Deze zou zijn gevlucht via de Eilbrachtstraat en de Vlaamsegas, richting Molenstraat.

Volgens de in de vorige aflevering van deze serie geïntroduceerde ‘handleiding’ voor aanslagplegers in dienst van de CIA, A Study of Assassination, vertelt de vermoedelijke vluchtroute veel over de mate van voorbereiding en tevens betrokkenheid van een verdachte.

Centraal bij onderzoek naar een vermeende vluchtroute staat de vraag of die van tevoren was uitgestippeld door de dader. Met andere woorden: was ze de kortste weg uit de aandacht van mogelijke getuigen van de aanslag?

Waar was de door getuigen aangewezen schutter die avond na de aan hem toegeschreven daad naar op weg? Stond er in de na de steegachtige Eilbrachtstraat en Vlaamsegas brede en goed bereikbare Molenstraat een vluchtauto voor hem gereed?

Was verdachte de steegjes ingerend om zich ongezien ergens van zijn wapen te kunnen ontdoen? Was hij via de steegjes en de Molenstraat op weg naar het centraal station van Nijmegen? Of stuitte het onderzoeksteam hier op de laatste mogelijkheid: wist verdachte niet goed welke richting hij uit moest?

De kortste weg naar het Nijmeegse centraal station vanaf de plaats delict is die via de Van Welderenstraat en Molenstraat. Is verdachte met de trein naar dat station gekomen dan is hij in dit scenario als het ware op zijn schreden teruggekeerd.

Tussen Eilbrachtstraat en Vlaamsegas ligt de Tweede Walstraat. Ook die leidt naar de Molenstraat. Mogelijk wilde verdachte herkenning in de door hem eerder aangedane Van Welderenstraat voorkomen. Maar waarom koos hij dan niet voor afslaan via de Tweede Walstraat?

De Vlaamsegas was in 2005 een beruchte steeg, vanwege de handel in drugs. Daarom hing het straatje vol met bewakingscamera’s. Waarom zou de dader een groot risico genomen hebben om op een beveiligingscamera vastgelegd te worden?

Zijn keuze voor de risicovolle Vlaamsegas doet de vraag rijzen of de dader goed wist wat hij deed. Was hij een amateur, die op een donkere avond in november feitelijk een beetje verdwaalde in de Nijmeegse binnenstad?

Of heeft het onderzoeksteam het vanaf het begin bij het verkeerde eind: zou haar speurwerk niet zozeer om de vermeende schutter moeten draaien maar om mogelijke handlangers van die schutter. Werd de man in de Molenstraat opgewacht door een vluchtauto?

In de getuigenverklaringen van omstanders in en bewoners van de Van Welderenstraat zingen verhalen rond over minstens twee auto’s die op het moment van de aanslag de aandacht trokken. De ene auto reed stapvoets voorbij terwijl het slachtoffer werd aangevallen.

De andere auto hield even na negenen op de Van Welderenstraat stil. Van de twee inzittenden stapte er eentje uit, om onmiddellijk weer in te stappen nadat in de straat het eerste schot had weerklonken. Waarop de auto wegreed.

Nog eens: met het toespitsen van een onderzoek op een dader die door omstanders en omwonenden als schutter wordt beleefd, neemt men een risico. Wat als die vermeende dader een ‘patsy’ is? Iemand die op het moment suprème ter plekke is, maar dan als bliksemafleider…?

(JoopFinland)

De campagne tegen Democratisch presidentskandidaat Tulsi Gabbard door Hillary Clinton ('Russische trekpop') tekent een compleet nieuwe situatie in 'the land of the free', die onze 'vrije' media voor ons verborgen proberen te houden. Terwijl onze politiek zo corrupt en meegaand is als nooit tevoren, is in de VS een omslag gaande. Die niet belichaamd wordt door AOC, Ilhan Omar en die nummer 3, een Palestijnse, die als rookgordijn dienen om Clinton, Biden, Warren en Pelosi te beschermen, maar Bernie Sanders en Tulsi Gabbard. Sanders bracht ooit een bezoek aan de USSR; Gabbard, gedecoreerd oorlogsveteraan uit de valse oorlogen tegen Iraq en Afghanistan,  aan Assad in Syrië. Zoiets wordt tegen je gebruikt.

In een vorige aflevering werd gesteld dat Deep State (de 'verborgen macht' die regeert) Oekraïnegate, na het fiasco van Russiagate, gebruikt om zich van zowel Trump (onbetrouwbaar voor hun doeleinden) als Biden (te aangetast door corruptie) te ontdoen. Biden moge de polls aanvoeren, het is onmogelijk dat hij de verkiezingen van 2020 ingaat als kandidaat. Nu fungeert hij als 'patsy' tegen de Donald. Daarna kan hij terugtreden. Met de tientallen miljoenen die hij 'in dienst van het volk' heeft vergaard. Hillary Clinton als duveltje uit een doosje om het opnieuw te proberen. Tegen Pence? 

Trump heeft zijn eigen geld, verdiend in het spel van 'vraag en aanbod', en is dus minder vatbaar voor het chantage-spel van de verborgen macht, dat is het probleem sinds hij, onverwacht, de verkiezingen won van hun kandidaat Clinton. Het geluid (waaraan Trump meedeed, uiteraard, wat kon hij anders) dat Iran drie weken geleden de Saoudische olieproductie bombardeerde is verstomd. Ondanks de campagne in MSM. Dat er geen oorlogshandelingen tegen Teheran zijn gevolgd danken we, naast Trump die ondanks de impeachment-perikelen geen oorlog als afleidingsmanoeuvre willen beginnen, ook aan de problemen in Israël, waar Netanyahu de verkiezingen, ook al beloofde hij annexatie van Palestijns land, niet won. 

De Volkskrant gaat er vanuit dat de afzetting van Trump doorgaat. MSM heeft er sinds zijn aantreden op aangedrongen. Ik geef het weinig kans. Maar mocht het lukken of niet, het betekent een aftakelen van de 'enige supermacht'.  (WK)

5 reacties

Het duurt niet lang meer. Dat er nog mensen zijn die de crisis van voor de oorlog nog hebben meegemaakt. Maar er wordt aan gewerkt. Die crisis hakte er trouwens stevig in. Hoe stevig? Nou ongeveer net zoals die momenteel in de grondverf wordt gezet door de coronahoppertjes. Een domper waarbij de bankencrisis van ruim tien jaar geleden een vingeroefeningetje was en de oliecrisis van 1973 een potje jeugdschaken. Zijn we meteen waar we wezen wilden. De oliecrisis. Dachten we toch aardig wat vanaf te weten. Maar als we de volgende hoofdstukken van Peter van Haperen's oeuvre mogen geloven moeten we toch heftig in de stijgbeugels om het beeld dat wij ervan hebben bij te punten. Om te voorkomen dat u alles wat hij aandraagt onder het hoofdje “conspiracygedoe” wegzet: hij put uit een bult tot nu toe geheime stukken en uit de neerslag van gesprekken met ingevoerde luitjes. Dus als u zin heeft mag u wat ons betreft aan het eind van Peter's relaas gerust zonder toestemming van juf De Breij het schone lied “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bedonder” aanheffen. Met de nadruk op het laatste woord. (JP).

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (001)

De Bilderbergconferenties of kortweg de Bilderbergers worden meestal in één adem genoemd met prins Bernhard de initiatiefnemer en voorzitter van deze conferenties tot zijn demasqué in 1976 naar aanleiding van de Lockheedaffaire.
Maar niet prins Bernhard was de grote man achter de conferenties. Bernhard fungeerde als boegbeeld en stroman voor de Rockefellers en dan met name David Rockefeller, de topbankier van de Chase Manhattan Bank en de echte bestuurder van Standard Oil. Hij was ook de oprichter van de Council on Foreign Relations en in 1973 samen met Zbigniew Brzezinski oprichter van de Trilaterale Commissie. De Rockefellers lagen al onder een vergrootglas en zaten niet te wachten op een beeld geschetst door complotdenkers van weer een denktank met vooraanstaande lieden uit de internationale politiek, de zakelijke en wetenschappelijke elitaire top. Complottheorieën werkten remmend op de daadkracht, terwijl het juist zo belangrijk was om overleg te voeren met bepaalde topfunctionarissen in de politiek en financiële sectoren voor de grote politieke plannen van de Rockefellers.

Beginjaren zeventig had David Rockefeller een meer leidende rol in de wereldpolitiek voor zichzelf gedacht. Uit zijn politieke en militaire netwerk had hij een groep geselecteerd die wilde meegaan in zijn vergaande politieke doelstellingen en die hem en zijn familie een bijna onbeperkte macht zou verschaffen. Tijdens een geheime bijeenkomst in het Rockefeller Center werden die plannen concreet door de vorming van een geheim netwerk dat speciaal diende voor politiek en militair ingrijpen in situaties die in strijd waren met de plannen van de Rockefellers en hun politieke vrienden. Henry Kissinger werd als eerste voorzitter van de groep gekozen. Kissinger, het vertrouwde gezicht achter David Rockefeller, was van alle zaken op de hoogte en stond als een blok achter de plannen voor meer politieke invloed.

De naam van dit geheime netwerk was ‘Prometheus’, - hij die vooruitdenkt-, bekend om zijn listigheid en brenger van beschaving, maar de naam was eigenlijk gebaseerd op het enorme goudkleurige beeld van Prometheus dat zweeft boven de Plaza in het Rockefeller Center.
Een gewicht van 7 ton en 5,5 meter hoog. Dat is nog eens een (boeg)beeld.
Het netwerk was er, maar nog niet bruikbaar. Daarvoor was alleen het Amerikaanse netwerk niet genoeg. De aspiraties van broer Nelson om president van de Verenigde Staten te worden hadden nog geen resultaat opgeleverd en er was haast bij om de vergaande plannen te realiseren. Het werd tijd om de vleugels uit te slaan en gebruik te maken van het wereldwijde netwerk dat in de loop der jaren opgebouwd was in organisaties als Bilderberg.

Tijdens de Bilderbergconferentie in Hotel ‘La Reserve’ te Knokke van 21 t/m 23 april 1972, ging David Rockefeller over tot actie en benaderde een groep gelijkgestemden om te komen tot een Europese tak van de Groep Prometheus. Buiten de conferentie om werden afspraken gemaakt over verwachtingen en de plannen. Bij die besprekingen waren aanwezig o.a.: David Rockefeller, Emilio Collado, vice president Standard Oil en de bankier Gabriel Hauge. Van Europese zijde o.a.: Baron Edmund de Rothschild, Baron León Lambert, Giovanni Agnelli Jonkheer John Loudon en Gerrit Wagner van Koninklijke Shell. De eerste drie vormden het bestuur van de Europese groep met Edmund de Rotschild als voorzitter en kregen volmacht om interessante kandidaten uit de politiek, banken en bedrijfsleven te benaderen voor deelname aan de groep, of alleen voor bepaalde activiteiten op nationaal of internationaal gebied. Als vervolg hierop werd in de zomer van 1972 een overleg georganiseerd met sleutelfiguren uit Amerika, Europa en Japan op het buitenverblijf van David Rockefeller. Hieruit kwam een jaar later de Trilaterale Commissie voort met als voorzitter Zbigniew Brzezinski die ook op deze meeting aanwezig was. Maar de hoofdmoot van die meeting bestond uit plannen om te komen tot een hogere olieprijs en dat was de taak van de groep Prometheus. Hieruit blijkt dat de plannen voor een oliecrisis al gemaakt werden in 1972 en niet tijdens de Bilderbergconferentie van 11 t/m 13 mei 1973 in Soltsjöbaden. Dat kan ook niet, van de bovenstaande personen waren er maar enkelen aanwezig op die conferentie.

Helaas was de werkelijkheid erger dan in welke conspiracy-theorie ook beschreven. Begin 1973 werden plannen voorbereid om controle te krijgen over de olieprijs. Later kwamen er verhalen in de pers: dat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger en de Israëlische oud-generaal en minister van Defensie Moshe Dayan op de hoogte zouden zijn geweest van de Egyptische plannen voor een oorlog tegen Israël en van een geplande aanval in oktober 1973. Dat was nog maar een klein gedeelte van de waarheid. Kissinger en Dayan waren niet alleen op de hoogte van die plannen, ze waren de architecten ervan. Ze hadden samen met Egyptische en Syrische militaire en legerfunctionarissen een scenario opgesteld, waarbij was overeengekomen dat Egypte de oorlog mocht winnen, zelfs al zouden als een gevolg van die aanval honderden Israëlische soldaten gedood worden. De bedoeling was, een snelle overrompelende aanval, waarna Henry Kissinger een wapenstilstand overeen zou komen. Dat zou dan een compensatie zijn voor de nederlaag in juni 1967 van de Zesdaagse Oorlog.

Om dat voor te bereiden begon Moshe Dayan zich persoonlijk te bemoeien met de troepenbewegingen aan de zuidgrens waar een eventuele aanval op Israël vandaan zou komen. Hij wist dit op een zeer listige manier te doen zodat na de aanval de schuldvraag op het conto zou komen van zijn tegenstander, de chef van de generale staf van Israël, David -‘Dado’- Elazar die al vermoedens had richting Dayan. Ondanks die vermoedens werd Elazar toch verantwoordelijk gehouden voor het debacle en werd gedwongen om af te treden als chef staf in de nasleep van de Jom Kippoer oorlog.
Begrijpelijk dat de Israëlische regering niet wilde weten van de vreemde acties van Dayan. Deze samenzwering met Kissinger moet eigenlijk gezien worden als hoogverraad. Hoe was het mogelijk dat Moshe Dayan zijn landgenoten opofferde voor een deal met Kissinger?
Het gevolg van het onvoorbereid zijn op de aanval was catastrofaal. Niet een paar honderd man sneuvelden aan Israëlische zijde maar 2297 Israëlische soldaten lieten het leven.

Uit gesprekken die ik in 1974 voerde met Yoni Netanyahu, de broer van de huidige premier van Israël bleek de impact en de frustratie die het verraad van Dayan had op de Israëlische militairen. Yoni Netanyahu, zat bij de Sayaret Matkal, een commando-eenheid in het Israëlische leger en werd onderscheiden voor zijn heldhaftigheid bij de grensgevechten. Dat Yoni hierover praatte geeft al aan dat de Israëlische militairen toen al wisten wie er schuld had aan de enorme verliezen aan Israëlische zijde. Maar ja, Moshe Dayan was de Nationale held uit de Zesdaagse oorlog. Die kun je niet ongestraft publiekelijk afvallen.

Wat Kissinger betreft was het een groot succes. Na de Jom Kippoer oorlog, kwam het antwoord van de OPEC, ook nu weer in samenspel met Kissinger: een olie-embargo van de Verenigde Staten en Nederland maar ook van andere landen die Israël steunden tijdens de uitgelokte oorlog met op 16 oktober 1973 een verhoging van maar liefst 70%. Hier was het allemaal om te doen. Het Rockefellerspel ging verder met in december 1973, de eis van de Sjah van Perzië om de prijs met 400 % te verhogen naar 11,65 dollar per vat.

Hoe het verder ging met het hoe en waarom van de oliecrisis. De echte reden vanuit het oogpunt van David Rockefeller, de autoloze zondagen en de plannen voor een staatsgreep in België die niet doorging omdat koning Boudewijn zich tegen de verwachting in wel liet omkopen! Ook meer over de dubieuze rol van toenmalig prins Albert. En welke rol speelde het Nederlandse koningshuis met prins Bernhard voorop in dit verhaal?
Dat leest u in volgende artikel over: Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen

Yoni Netanyahu kwam op 4 juli 1976 om in Oeganda, tijdens Operatie Entebbe bij de bevrijdingsactie van het Israëlische leger om burgers te bevrijden die door Duitse en Palestijnse terroristen waren gegijzeld na een vlucht uit Athene.

1 reacties

Het is dat de Engelsen er zelf ook genoeg van hebben (niet van Brexit maar van de comedie die volgde op hun keuze 'Eruit!'), maar anders zou de soap, als de B & de B, oneindig doorgaan. Zonder ooit uit te gaan waarvan ze nooit deel hebben uitgemaakt. Daarom, omdat de mensen er níets meer over willen horen wordt er, na uiteraard weer een uitstel, tot 31 januari en misschien nog een of twee, vast tóch een eind aan gedraaid. De mensen pikken het niet meer. Voor of tegen: ze kunnen er niet meer tegen. Niet dat 'het Verenigd Koninkrijk' ergens uitgaat (niet uit de douane-unie; de tunnel blijft open, etc.), behalve dat ze niet meer meedoen aan dat andere toneelstukje, te Brussel. Het theater in Londen heeft zich totaal belachelijk gemaakt ten opzichte van de bevolking en kan alleen maar worden ontbonden om nog iets te redden van de geloofwaardigheid van 'het Parlementair systeem'. Hun corruptheid was al eerder aangetoond, hun verrotheid in politieke zin werd nooit beter bewezen dan gedurende de laatste drie jaar van de Brexit-comedie.

Johnson rekent erop dat als hij het zooitje van Westminster éindelijk heeft weten te dumpen nieuwe verkiezingen hem een comfortabele meerderheid opleveren, 'als dank voor het eindelijk ontbinden van het zooitje'. Ik waag dat te betwijfelen. Labour zal zeker verliezen na totale zelfmoord-politiek. Maar Farage zal winnen, omdat hij als enige een duidelijk verhaal heeft. Je kunt het er mee eens zijn of niet,  maar wat hij wil is, in tegenstelling tot alle anderen, nu eens niet in nevelen gehuld. 

Brussel zonder Engelsen. Zoiets als de 'Boulevard des Anglais' te Cannes gedurende WO2. Het theater zal doorgaan. Tot de volgende afscheiding. 'Het Koninkrijk Spanje' heeft er de laatste tijd alles aan gedaan om de volgende kandiaat te worden met haar behandeling van de Catalanen. Brussel en Madrid zijn danspartners in de competitie met Barcelona. De Republiek wordt in de strijd veroverd. Die Vrije Republiek Catalonië zal dan niet meer mogen meedoen aan het theater van Brussel; mogen niet langer meedelen in de corrupte zak met poen, zo is ze gewaarschuwd. En toch gaan ze door. 

Slecht nieuws voor 'de Europese Eenheid' op termijn. (WK)

Hoe het zal gebeuren weet ik niet, maar ik voel 'aan mijn water' dat Joe Biden in november niet de uitdager van Donald Trump wordt. Het zijn zijn onsamenhangend optreden, de onzin die hij uitkraamt die hem in een rechtstreeks debat met Trump zal opbreken en de zich steeds verder uitbreidende schandalen met vrouwen die hem achtervolgen, die het onmogelijk maken dat hij het wordt.
Er kan altijd iedereen 'iets overkomen', zodat iemand anders zal worden aangewezen. De Democratische conventie in juli is nog ver weg. Gouverneur Cuomo van New York werd al als alternatief aangedragen. Michelle Obama wil niet Biden's vice worden volgens haar man, maar wel presidentskandidaat? En natuurlijk Hillary Clinton, het duveltje uit een doosje.
Het establishment vertrouwt Trump niet, ook al is hij nu omringd door warmongers en vertegenwoordigers van de wapenindustrie. Hij kan een andere koers inslaan. Hij is onberekenbaar. Hij is financieel onafhankelijk. Dat waren geen van zijn voorgangers, of ze nu bij de Democraten of de Republikeinen hoorden, ooit. Hij is ook de eerste populist sinds Reagan, gevoelig voor wat het volk wil. En wat het niet wil: oorlogen. Trump wil aardig gevonden worden. Want hij is een ongelofelijke ijdeltuit.
De polls zeggen: kijk naar andere opties dan Biden. (WK)

Wat is erg? Koningsdag is erg, met die sakkerloten van Oranje in hun beste plunje, hun kerels met hun ballenblik en een baudetbaardje, hun wijven in zijden jurken en met een maffe hoed op de kanis. Je probeert op die dag geen Nederlander te zijn, sluit de gordijnen, eet alleen maar soep met brood. 

Maar wat is erger? Oranjes die zich tegen je aan gaan bemoeien. Die in een microfoon en voor een camera gaan staan bazelen dat zij en jij iets gemeen hebben. Dat jij in hun gedachten bent. Dat zij jou begrijpen. Voor Maxima Zorreguieta bestaat schaamte niet. Zij is voor de centen getrouwd met het domste jongetje van de klas, staat naast de officiële hoer van Trump in een geldverzamelfeestje, lobbiet voor het IMF en de Wereldbank, en bekommert zich nu ook om jouw schulden. 

Steeds meer Nederlanders maken schulden. Hun inkomen is sedert 2008 niet gestegen maar gedaald en voor steeds meer dingen, vooral voor zogenaamde ‘diensten’, moet meer worden betaald. De huizenkoopwoede heeft inmiddels geleid tot een gezamenlijke hypotheeklast van 500 miljard euro. Opruiming en afschaffing van de Oranjes zou meerdere lasten van de Nederlanders verlichten. Er zou woonruimte vrijkomen, ook in mooie buitenlanden. En er zou veel geld voor ons allemaal beschikbaar komen. Het vermogen van alle Oranjes tezamen wordt geschat op 500 miljard euro. Jazeker, da’s precies die 500 miljard die de huizenbezitters onder ons straks opeens moeten gaan ophoesten zodra de rente gaat stijgen. 

1. Zorreguieta is niet de remedie voor maar een van de oorzaken van onze geldproblemen! Volgende week woensdag de 30e oktober komt de dame naar Den Bosch in het kader van de Schuldhulproute. De vergadering die ze zal toespreken in de Verkadefabriek is natuurlijk besloten maar reken maar dat we haar gepanserde autootje op de toegangswegen op tijd zullen herkennen en een deuk bezorgen. 

Is getekend: Nederland Oranjevrij!

2 reacties

Je hep niet alles in de hand. Wie had bijvoorbeeld kunnen voorzien dat naast het coronavirus en het VVD-virus ook nog een derde virus de kop zou opsteken? Het sorryvirus, dat met name in paleis Noordeinde blijkt voort te woekeren en koning Willy ertoe bracht om zijn overopoe een bescheiden zeperd te bezorgen. Er gingen in de synagoge misschien van gepaste blijdschap misschien wat keppeltjes de lucht in, maar wij waren wat teleurgesteld. Want Willy had het met geen woord over de gebeurtenissen van voor de oorlog toen de wat minder bedeelde Joodse vluchtelingen met enige regelmaat werden terugbezorgd bij buurman Adolf. Om maar te zwijgen over de houding van “je zoekt het maar uit” van na de oorlog. Maar misschien leuk voor de volgende vierde mei. Hoe dit ook zij, het had wel gevolgen voor het verloop van deze serie. De prelude is wat langer geworden dan aanvankelijk de bedoeling was. Maar daarmee niet oninteressanter. Integendeel. De bewolking wordt dikker. (JP)

Prometheus

(door Peter van Haperen)

Onvoorstelbaar dat de Nederlandse kranten het uitgeblazen sprookje van de monarchie zo angstvallig in stand willen houden. Ook nu weer, na de toespraak van koning Willem Alexander Sombermans. Volgens velen, zijn beste speech ooit.

Als dit zijn beste speech ooit was, en niet eens zelf geschreven, maar door speechschrijver Jan Snoek, zie ik het somber in voor het voortbestaan van dit vorstenhuis. Gelukkig voor hem staat het klapvee nog steeds aan de kant. Hoe zat het ook al weer met zijn overgrootmoeder Wilhelmina en haar geplande vlucht met het hele familiekapitaal naar Engeland? Let wel, we praten over de toen rijkste vrouw ter wereld! Hier kom ik in het artikel van vrijdag uitgebreid op terug. Ook over de desertie van zijn opa prins Bernhard tijdens de eerste oorlogsdagen.

Op de Grebbeberg staan 600 kruizen. De Nederlandse militairen hebben daar als tijgers gevochten. Of moet ik zeggen als leeuwen? Hoeveel Willemsorden zijn daar uitgereikt? Prins Bernhard deserteerde tijdens de eerste oorlogsdagen omdat hij zo nodig naar Zeeland en Parijs moest om zijn eigen belangen te behartigen.

Wat is de straf op desertie in oorlogstijd? Voor Bernhard viel de straf nogal mee. Hij werd onderscheiden met het ‘grootkruis’ in de Militaire Willemsorde. De hoogste onderscheiding voor een deserteur. Wat zegt u? Bernhard was een oorlogsheld? Bij welk front of tijdens welke actie tijdens de Tweede Wereldoorlog hebt u of iemand anders Bernhard dan gezien? Wat deed Bernhard eigenlijk tijdens de oorlog? Leest u vrijdag Willem Alexander: het duistere verleden en de excuses (2), en u bent weer van alles op de hoogte.

Morgen gaan we door met wat de hoofdmoot van de Beverwijk files gaat worden: Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen

Het nog nooit vertelde verhaal over hoe De Bilderberggroep zowel het Nederlandse als het Belgische koningshuis in zijn greep kreeg door chantage en omkoping. In het eerste deel: Het opsplitsen van de Bilderberggroep in cellen met de oprichting van de groep Prometheus.
Een groep die gedurende decennia de wereldpolitiek beheerste en bepaalde wie de macht kreeg en waar die voor gebruikt werd. Het hoe en waarom van de oliecrisis in 1973 en de rol daarin van de Rockefellers. Gary Allen heeft al eens een poging gedaan de dominantie op het wereldtoneel van de Rockefeller dynastie op papier te zetten.

Helaas voor hem, had hij geen inside information en klopte de beschrijving niet die hij gaf van de manier waarop zij die macht gebruikten of zelfs misbruikten. De Rockefellers waren veel te slim om dat op eigen naam of titel te doen. Gary Allens verhaal werd dan ook gelijk in de hoek van conspiracy-verhalen geplaatst.

In de serie over de schaduwmachten kunt u de ontwikkeling zien van een groep van politieke en economische leiders van de geïndustrialiseerde wereld die actuele vraagstukken met elkaar bespreken tot een macht die staatsgrepen beraamd en uitvoert, de olieprijs en zelfs de wereldpolitiek bepaalt. Kijk naar de feiten en gebeurtenissen en oordeelt u zelf.

De Gele Vesten hebben op 21 oktober tijdens de hoorzitting over voorwaardelijke invrijheidsstelling na de helft van de straf te hebben uitgezeten door Julian Assange in Londen acte de présence gegeven en gedemonstreerd, in de beste tradities van de Franse Revolutie, universeel en internationalistisch. De betoging maakte deel uit van grote manifestaties voor de gevangen Wikileaks-leider. Twee bussen met 120 Gilets Jaunes waren naar Londen afgereisd. Volgens GJ-voorman van het eerste uur Maxime Nicolle maakte hij een verzwakte en aangeslagen indruk. Geen wonder na zoveel maanden in de ergste gevangenis van het VK, sinds zijn arrestatie op 11 april toen hij door de Britse geheime dienst uit de Equadoriaanse ambassade werd gesleurd. De rechter van het Westminster Magistrates Court verklaarde zich 'incompetent'. Assange werd terug naar zijn cel gebracht. Vervolgens gingen de Gele Vesten op andere plekken in Londen demonstreren. De oproep van Assange volgend, naar buiten gebracht door zijn vriend John Pilger: 'Spreek namens mij, want ik ben monddood gemaakt'. 

Acte 49 afgelopen zaterdag was weer als vanouds massaal, overal in Frankrijk, een opmaat naar 17 november als het protest een jaar oud is. Na de gewelddadigheden door de politie tegen de betogende brandweermannen ('soldaten' vallend onder het ministerie van Binnenlandse Zaken) eerder in de week. En niet te vergeten de Eerste Hulp die in staking is (maar natuurlijk gewoon doorwerkt) tegen Macron. De ontslagen werknemers van General Electric in Belfort.

De macht wacht een hete herfst. (WK)

Nou nee. Wij hebben van huis uit nooit een hoge muts op gehad van de Oranjes. En die muts is er in de loop van de tijd ook niet lager op geworden. Dat kwam vooral door allerlei affaires rond de gemalen prinsen in de vorige eeuw. Zo wipte Hendrik nogal eens buiten de paleisdeur en naar verluidt ging dat soms gepaard met rituelen die zelfs Jeffrey Epstein tot een eenvoudige boerenleut zouden hebben gedegradeerd (1). Bernhard deed op dit terrein niet voor Hendrik onder, zij het dat bij ons de geigerteller niet uitsloeg als het om rituele activiteiten handelde. Wel bij andere activiteiten die niet door de beugel konden, waaronder het hengelen naar een leuke job in bezet Nederland (2) en de handel in verwarrende middelen (3). En tenslotte de ongelukkige Claus die in New York gepiepeld werd in een homobar en daarna nooit meer de oude is geworden (4). Inmiddels allemaal zo langzamerhand ouwe meuk. Ware het niet dat de avontuurlijk aangelegde Peter van Haperen kortgeleden zijn doos van Pandora, die hij stilletjes in Beverwijk had ondergebracht, opnieuw opende (4). Niet alleen om aan een paar affaires die wij hierboven al hebben aangeduid een sensationeel vervolg te geven, maar ook tot nu toe onbekende aanpalende narigheid het toneel op te duwen. Houd u goed vast. Hiermee vergeleken is de Arie Luyendijkbocht van Bernhard II peanuts. (JP).

(1) Zie aflevering 4 van de serie “Staatsgeheim”.
(2) Bedoeld is de brief die Bernhard op 24 april 1942 aan de Führer schreef vanuit New York, waarin hij naar de niet vacante baan van Statthalter in Nederland solliciteerde.
(3) Zie het artikeltje “Protection Royale?”.
(4) Peter gaf in KM al eerder flink gas in de series “Fred en de deals”, “Coup of Gladiosoup” en “Judas. De leugenkroniek van Astrid Holleeder”.

Willem Alexander: het duistere verleden en de excuses. (1)

(door Peter van Haperen)

De Nationale Dodenherdenking 2020 op de Dam in Amsterdam zal door de voortdurende Coronacrisis niet het Oranje-gebeuren ter zelfverheerlijking gaan worden zoals het vorstenhuis, ter ere van de 75ste Bevrijdingsdag in gedachten had. En dat is maar goed ook.
Toch staat er wel wat te gebeuren. Willem-Alexander von Amsberg gaat samen met Maxima von Amsberg-Zorreguieta een krans leggen, zonder publiek maar wel in stijl.
Na de solo-kranslegging volgt er het Wilhelmus/Horst Wessellied waar onze vorst en vorstin uit volle borst mee gaan zingen.

Wat erger is dat ook wij, min of meer, mee gaan zingen met dit verkapte Nazi-lied. Het Wilhelmus is van oudsher door geheimzinnigheid omringd. Dat begon al over de ontstaansgeschiedenis zodat we nog steeds niet weten door wie en waarom het geschreven werd. Door al die geheimzinnigheid heeft eigenlijk niemand in de gaten dat het hier niet gaat om een eeuwenoud volkslied maar dat het die functie pas heeft vanaf 1932. En zelfs dat is discutabel. Feit is dat de melodie van het Wilhelmus in de jaren dertig al gebruikt werd voor het Horst Wessellied, de officiële partyhymne van de NSDP en het Treuelied van de SS, precies, het Duitse legeronderdeel waar zowel opa Bernhard als vader Claus onderdeel van waren. Wat velen zich niet realiseren is dat zowel het verzet als de vijand enthousiast mee kweelden op dezelfde melodie, ieder met hun eigen welgevallige tekst.

Weet u het nog:
‘Wilhelmus van Nassouwe ben ik, van Duitsen bloed, den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood.’ Bij deze grappenmakers heb ik me altijd afgevraagd: welk land zij bedoelen met, den vaderland getrouwe? Gelukkig kan onze koning vanavond weinig brokken maken. Onder het voorbehoud, dat zijn geplande speech al op papier staat en deze brokkenpiloot zich tot de letter aan de geschreven tekst houdt. Zo niet, ook geen probleem, dan komt Maxima naar voren en zegt: ‘Alex is een beetje dom.’

Misschien een beetje flauw, maar ik heb nog steeds een wrange smaak in de mond van de dodenherdenking van 2010. Dit gebeuren was enigszins verwaterd door de loop der tijd, maar de oude wonden werden opengereten door het schofferen van onze KNIL- en Indië-veteranen, door (namens ons), verontschuldigingen aan te bieden aan het Indonesische volk voor misdragingen door deze militairen verricht tijdens de Politionele acties.
Dat er excessen plaats hebben gevonden staat buiten kijf. Er loopt op dit moment een groot onderzoek naar de gedragingen in Indonesië en wel naar het gedrag van beide zijden, de oorzaken en gevolg van dat gedrag, waarvan de bevindingen nog niet binnen zijn. De koning sprak niet alleen voor zijn beurt door eenzijdig excuses te maken en daarbij het kabinet buitenspel te zetten. Hier was sprake van een onconstitutionele actie. Daar moeten grote vraagtekens bij worden gezet, ook in het parlement.

De reacties van de ex- Indiëgangers, voor zover nog in leven, en hun nazaten waren soms hartverscheurend. Zij voelden zich opnieuw verraden door het Nederlandse Vorstenhuis. Eerst waren de KNIL-militairen na gedane arbeid als oud vuil afgedankt, de Zuid-Molukse militairen met smoesjes naar Nederland gelokt en onder erbarmelijke omstandigheden in kampen gedumpt. Onze oud-inspecteur-generaal van de krijgsmacht Bernhard zu Lippe Biesterfeld, probeerde over de ruggen van onze Indiëgangers, onderkoning van Indië te worden, onderwijl wapens verkopend aan de Zuid-Molukkers maar ook gelijktijdig aan Indonesische opstandelingen. Dit bedoel ik met gevolg, door die wapenverkopen werden onze eigen militairen en Nederlandse burgers doodgeschoten met wapens door onze prins-gemaal geleverd. Geen wonder dat deze veteranen en hun nazaten laaiend zijn. Er is zelfs een actiegroep actief die op de Bevrijdingsdag van Indonesië op 15 augustus, collectief alle Nederlandse onderscheidingen in wil leveren. Ook staan er andere acties op stapel waar ik in een volgend artikel op terugkom.

Terug naar de dodenherdenking in relatie met Willem Alexander. De Indiëgangers zijn nog het meest furieus, dat het juist Willem-Alexander moest zijn die verontschuldigingen aanbood aan Indonesië. De reacties van de militairen loog er niet om: ‘Hoe durft deze lafaard zich hier mee te bemoeien!’ ‘Laat deze angsthaas zijn verontschuldigingen aanbieden aan het Nederlandse volk voor het SS-verleden van zijn vader en grootvader.’

Klopt dat wel? Onze koning een lafaard en een angsthaas? Helaas wel, ik neem u mee terug naar dodenherdenking 2010 en oordeelt u zelf:
Wat was het gedrag van Willem-Alexander tijdens de dodenherdenking van 2010? Deze stoer lijkende militair transformeerde in ettelijke seconden van ‘onbewezen’ held in een erbarmelijke lafaard. Panisch sloeg hij op de vlucht. Nadat de rust weer was ingedaald, werd hij min of meer door zijn moeder gedwongen om terug te keren. Als een kleine jongen komt hij weifelend en nog na-huilend terug.

Hierna volgt een nog grotere afgang. Deze ‘operette’ militair, met al zijn onderscheidingen opgespeld, zoals: Ridder Grootkruis in de Orde van de Nederlandse Leeuw, Ridder in de Huisorde van de Gouden Leeuw van Nassau, Erecommandeur van de Johanniter Orde en 30 buitenlandse onderscheidingen. Waar heeft hij die onderscheidingen toch aan verdient?

Onze kroonprins: Commandeur der Koninklijke Marine, Brigadegeneraal der Infanterie van de Koninklijke Landmacht, Commodore van de Koninklijke Luchtmacht, Brigadegeneraal der Koninklijke Marechaussee en ook nog Adjudant in buitengewone dienst van de koningin. Daar stond hij dan: In de houding, in uniform, de borst vol onderscheidingen voor een miljoenenpubliek te huilen. De volgende dag gingen deze beelden de hele wereld over. Het demasqué van het zich een ‘verzetsverleden toe-eigenend’ koningshuis! Een klap in het gezicht van elke (ex) militair, in Indië geweest of niet.

Wat was dan het (doods) gevaar, waardoor de koning, publiekelijk veranderde in een angsthaas. Iemand in het publiek gaf een schreeuw! Kunt u het zich voorstellen? Iemand in het publiek roept heel hard ‘Boe’, en als gevolg daarvan toont het koningshuis zijn ware gezicht. Onze toekomstige koning was op slag vergeten, wat zijn taak was als militair en troonpretendent. Het staat de militair, anders dan andere leden van de gewapende macht, niet vrij zich te onttrekken aan gevaar. We verwachten immers van militairen dat ze zich in alle omstandigheden kunnen beheersen, dat vertellen we alle militairen die uitgezonden worden. Maar deze raadgeving was niet besteed aan Willem Alexander.

Dit was heel wat anders dan waar hij voor was opgeleid. Zijn zware opleiding gericht op het overnemen van het koningschap. Willem-Alexander voerde die opdracht uit met flair: bier slempen, Ferrari ’s in de prak rijden, mee hossen op sportfestijnen en flierefluitend de militaire rangen doorlopen zonder daar maar enige prestatie zijnerzijds tegenover te stellen.
In blinde paniek ging hij er vandoor. Zich niet bekommerend om zijn moeder, het ‘Staatshoofd’. De prins vluchtte weg als een kip zonder kop. Maar, hoe kan dat? Had onze prins, als militair, niet gezworen dat hij ‘zijn koningin’, zou beschermen:
“Zo waarlijk helpe mij God almachtig”?
Maar niet alleen zijn moeder liet hij als een lafaard in de steek. Ook zijn, wat hij steeds pretendeerde, geliefde vrouw Maxima, liet hij aan haar lot over. Maxima moest zichzelf maar redden. Ook Maxima ging er als een haas vandoor, daarbij niet aarzelend een in de weg lopend kind van zich af te smijten.

Het is duidelijk dat er in tijden, van ‘echt gevaar’, en dan bedoel ik niet het gevaar van een boe-roeper op de Dam, we weinig te verwachten hebben van dit (koninklijk) paar. Uit dit voorval blijkt, dat de koning alleen om zijn eigen hachje denkt. Het kan toch niet zo zijn dat deze charlatan, ‘namens ons(?!)’, aan een volk dat minstens even schuldig was aan de gebeurtenissen uit die tijd zijn verontschuldigingen aanbiedt?

Ik ben het eens met de Indië-veteranen dat het beter was geweest als de Dam-held zijn verontschuldigingen namens hem en zijn moeder aangeboden had aan de Nederlandse bevolking voor het SS-verleden van prins Bernhard en prins Claus en hun misdragingen in de Tweede Wereldoorlog. Vele jaren ben ik bezig om het naziverleden van onze prins-gemaal, in duplo, in kaart te brengen. Hierbij ben ik gestuit op veel zaken die het koninklijk huis kost wat kost buiten het beeld van het Nederlandse gepeupel wilde houden. Zoals het echte oorlogsverleden van prins Claus, niet de opgekuiste versie van Loe de Jong. Wat nog explosiever zal zijn is de chantage van Beatrix en Claus, door een afsplitsing van de Bilderberggroep die prins Claus en Frits Salomonson wisten te compromitteren in homoclubs in New York. Dit met medewerking van een zogenaamde vriend van prins Claus, de Belgische Baron Leon Lambert, de eigenaar van de homoclubs in New York. Claus homo of niet? Wat mij betreft moet hij dat zelf weten maar jezelf chantabel maken is een brug te ver. Blijven we toch in bevrijdingstaal. Of dit niet erg genoeg is, speelden er nog meer chantagezaken rond Claus, maar we moeten wat over houden voor de volgende keer.

Over Bernhard is al veel geschreven. Bewonderend en afbrekend. Ik denk dat het tijd wordt om het beeld van Bernhard in het juiste perspectief te zetten. Wat is er nu echt waar van de spionageverhalen? Gedurende 15 jaar heb ik de belangen van onze prins mogen dienen in wat Jan Portein beschreef als ‘Het schaduwcommando van de Prins.’ Buiten kijf dat de man een charme uitstraalde vooral als hij dacht dat hij gebruik van de persoon kon maken.

In volgende afleveringen dalen we af naar het darknet van de Bernhard- en Clausverhalen.

Twee jaar geleden alweer. Toen werd op Malta onze roemruchte collega Daphne Caruana Galizia op gewelddadige wijze herenigd met haar schepper. Met een autobom. Waarover zij zoal schreef en wie zij daarbij op de tenen ramde kunt u in deze serie summier terugvinden. High society uit binnen- en buitenland, lowlives uit Malta zelf of uit de hak en de zool van de Italiaanse laars, het maakte haar geen flaus aus. Daar ligt mogelijk meteen een van de redenen, dat de mastermind cq. de opdrachtgever(s) voor de door drie eenvoudige Maltese lieden uitgevoerde moord nog niet is gevonden. Teveel unusual suspects. Uit een nieuw rapport dat door ijverige collega's bij elkaar is geharkt en vorige week het publieke toneel is opgeduwd blijkt dat het onderzoek waaraan in het begin van de postnatale fase ook Nederlandse speurneuzen hebben meegewerkt net zo hard opschiet als de bolide van Verstappen met vier lekke banden. In wezen was er niet veel te melden. Het enige interessante vormde wat ons betreft drie mogelijke nog naamloze opdrachtgevers die de lokale grutters op de korrel zouden hebben. Het zou gaan om een goed gevulde zakenman met weliswaar een blanco strafregister en in connectie met de werkzaamheden van Daphne nog schadevrij, maar die al wel in haar planning vermeld stond. En verder een meneer die pittig zou bijverdienen in de smokkelsfeer en een vogel die geen onbekende was in de door de Italiaanse buren beheerste gokwereld. Hm? Italiaanse gokwereld? Krijgt u ineens ook zo'n trek in Hema-worst? Raar hè? Stay tuned (JP).

De scheiding tussen AirFrance en KLM lijkt er aan te komen. Na 20 jaar fusie zou nu, naar aanleiding van de corona-crisis, de stekker uit de samenwerking worden getrokken.
Het aandeel AirFranceKLM is de laatste 6 maanden van 10,94 naar 4,39 euro gezakt. De aandeelhouders (naast de Nederlandse en Franse overheden met elk 14%: Delta airlines en China Eastern airlines allebei 10%; 'institutionele beleggers' 8%; overige beleggers 30%) zouden zich verzetten tegen splitsing. De bedrijven afzonderlijk zouden minder levensvatbaar zijn.
Het kabinet denkt 2 tot 4 miljard euro kwijt te zijn aan het redden van KLM, dat vorig jaar nog een omzet van 11 miljard draaide. Het gaat tegelijkertijd om het redden van 'mainport' Schiphol, voor een belangrijk deel nog in handen van de staat (66%) en de gemeente Amsterdam (20%), met als kleine deelnemers Rotterdam (2%) en de Parijse luchthavens (8%) die Macron wilde privatiseren.
Het virus heeft alles anders gemaakt. De animo om te investeren in alles wat met luchtvaart samenhangt is gekelderd. Nu mogen de belastingbetalers de broek ophouden tot de sector weer winst maakt. Dat is het trucje dat Den Haag denkt uit te voeren. De KLM en Schiphol zijn 'nationaal belang'. Nu er toch met belastinggeld wordt gesmeten wat is dan 4 miljard.
Vliegtuigen met 1/3 van de passagiers zouden het herstel inluiden. Schiphol zal eindelijk niet meer groeien maar krimpen. De mensen die onder de landingsbanen wonen halen opgelucht adem. Aan de droom van Nederland één grote luchthaven is een eind gekomen.  (WK)

Op vrijdag trokken 600.000 demonstranten, een groot deel te voet over de autosnelwegen, uit alle delen van Catalonië naar Barcelona voor een demonstratie die, net als voorgaande avonden sinds de vonnissen tegen de leiders van de opstand tegen Madrid, 's avonds werden voortgezet in confrontaties met de oproerpolitie. Honderden gewonden en arrestaties. 

PSOE-leider Sanchez speelt een rol Ebert en Noske die de Spartakistenopstand neersloegen waardig: deze 'socialistische' premier verklaart dat nu 'het recht zijn loop heeft gehad de situatie kan normaliseren'. Alsof de Catalanen de straffen tegen hun leiders zouden kunnen accepteren en 'weer gewoon aan het werk gaan' als Rotterdammers. 'Waar ze zo goed in zijn'.

Dit zijn vrome wensen van een Franquistische elite die na de dood van de Caudillo in 1974 met zijn monarchie dachten de verhoudingen zo te kunnen houden als ze waren. Bezoek de landerijen van de adellijke families in Catalonië. Of liever: sta aan de omheining met borden 'verboden toegang'. Hun wanstaltige welstand behouden heeft hen, samen met Catalaanse banken en bedrijven die hun hoofdkwartier naar Valencia of Madrid verplaatsten, tegen hun eigen volk gekeerd. Spanje is een feodaal land, waarin de markiezen, graven en hertogen onverminderd hun privileges genieten en de showpagina's aanvoeren. DAAR richt de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging, die voor alles Republikeins is, zich tegen. Net als de Burgeroorlog, waarvan de massagraven nog steeds worden geopend, is de strijd in Catalonië een sociale strijd. Klassenstrijd. Het is een bondgenootschap van (echte) socialisten, anarchisten en de Catalaanse bourgeoisie, die de laatste premiers leverde: de afgezette Carles Puigdemont, die zich ter beschikking van de Belgische justitie heeft gesteld, en zijn opvolger Quim Torra, die de Catalaanse politie (de Mossos d'Esquadra': 'de jongens van het Eskader') op de demonstranten moet afsturen om niet ook afgezet te worden.  

Dit kan niet goed aflopen voor de macht. Het geweldloze protest van de Catalanen tot nu is van karakter veranderd. Het geweld is geheel op het conto van Madrid te schrijven. Op hun Franquistische terreur. In Baskenland is als een van de uitzonderingen in 'Spanje' (er zijn geen Spanjaarden, slechts Andaluciers, Galiciers, Valencia en etc.) gedemonstreerd uit solidariteit. Daar is de gewapende opstand beëindigd na decennia burgeroorlog. Madrid speelt met vuur. En Brussel met hen. (WK)

Tja, die mondmaskers… In het Verre Oosten zie je die dingen al decennia in het straatbeeld. Maar massaal gebruik kan ook onverwachte en onverhoopte gevolgen hebben. In Japan weten ze daar alles van…

Op maandag 20 maart 1995 trok het dus niet zoveel aandacht toen vijf mannen met die maskers op en een paraplu plus een plastic tas in de handen rondliepen in de metrostations bij het parlementsgebouw in Tokio.

Het ging daarbij om aanhangers van Shoko Asahara, de leider van Aum Shinrikyo, de Sekte van de Hoogste Waarheid. We weten niet of Shoko er zelf zo van was overtuigd, maar zijn discipelen geloofden zijn riedel dat Japan op een kernoorlog met de VS afstevende. En dat alleen hun club de Big Bang zou overleven en nog lang en gelukkig de beest zou mogen uithangen op een mooie plek in het Japanse hooggebergte.

Aum Shinrikyo deed daarmee wat elke zichzelf respecterende doodscultus graag doet: ze hielp de apocalyps alvast een handje. Het vijftal was daartoe uitgerust met het destijds nog door de Nazi’s uitgevogelde zenuwgas. Ieder van hen droeg een kloeke hoeveelheid van dat goedje in vloeibare vorm bij zich, in die tas van de Action.

Zenuwgas is dodelijk. Zo dodelijk dat je maar de kop van een lucifer erin hoeft te drenken om over een lethal weapon te beschikken. De handvol Aumers had ieder een hele liter van het gas bij zich. In meerdere metrotreinen prikten zij tijdens het maandagse spitsuur met hun paraplu de verpakking van de meegebrachte liter stuk.

In ongeveer een uur tijd vielen er meer dan duizend gewonden, raakten vijftig mensen voor de rest van hun leven verlamd of blind en overleefden dertien forenzen de aanslag niet. In de jacht op de daders kwamen nog eens minstens twee mensen om, onder hen de chef van de nationale politie van Japan.

Was voor de Japanners de omvang van de bioterroristische aanslag al nauwelijks te bevatten, met nog meer ongeloof en woede werd in het land het gebrek aan slagkracht van de autoriteiten gevolgd. Het duurde dus een vol uur voordat de metro’s werden stopgezet, alle vijf aanslagplegers konden ontkomen en Shoko werd pas na twee maanden ontdekt, in een kast in zijn appartennentje.

Maar worst of all: de man had al eens toegeslagen, met hetzelfde biowapen en met bijna even gruwelijke gevolgen. En dat niet tien jaar daarvoor of zo, nee: in juni 1994 liet Aum een koelwagen vollopen met het gas en reed die al lekkend een menigte in. Ook hierbij vielen honderden gewonden en acht dodelijke slachtoffers.

De sekteleider is in 2018 opgehangen, maar zijn club bestaat vandaag nog. Weliswaar onder twee andere namen, en natuurlijk onder een leider die zich heftig heeft gedistancieerd van Shoko en zijn ideetjes. Maar toch en desalniettemin: wat doet de Japanners dit soort clubs gedogen?

Die vraag is uitgebreid aan de orde gesteld door Haruki Murakami, schrijver van Underground: The Tokyo Gas Attack and the Japanese Psyche. Moet je in deze tijd helaas laten brengen door bol en omdat dat momenteel even duurt, hebben we een toepasselijk muziekje voor je. Van de Gun Club inderdaad: Death Party…

(JoopFinland)

Eerst de bijsluiter: dit stuk gaat over zelfdoding, en wie dat een ziekte of een misdaad of allebei vindt moet zichzelf vooral blijven zien als hulpverlener en hoeft zich niet door mij bedreigd te voelen. 

Een zuivere déja-vu was het. Ik had het allemaal al eens beleefd. Twee keer zelfs. In Finland. Ik had het daar begin deze eeuw in huiselijke kring over zelfdoding, er werd een telefoonnummer gebeld, ik werd alsof ik een drievoudige moord had gepleegd, zonder schoenen en met mijn broek op mijn knieën achterin een politiebus naar het ziekenhuis gereden en van daaruit naar de gesloten afdeling van een inrichting. 

Eenmaal in ‘observatie’ (d. i. een etmaal koffiedrinken en tv-kijken terwijl je wacht op een gesprek met een psychiater) had ik de mazzel dat iemand van het personeel wel wilde luisteren naar mijn verhaal. En dat hij met name begreep dat, indien ik mezelf had willen doden ik dat in Nederland zou kunnen doen zonder dat de smeris achter me aankwam. Dat zelfdoding in mijn moederland geen misdaad was. Je raadt het al: ik heb tijdens mijn jaren van afwezigheid iets gemist. Ik wist niet dat de Nederlandse samenleving inmiddels is aangetast door het veiligheidsvirus. Dat het land is volgehangen met camera’s en de muren er oren hebben gekregen. Dat veiligheid er een toverwoord is geworden, en de voornaamste bron van inkomsten voor smerige politici en dito ondernemers. 

En dus deed zich een poosje geleden in Nederland voor wat ik toen en daar in Finland niet voor mogelijk had gehouden. Ik had het in huiselijke kring achter de dijken over zelfdoding, er werd een nummer gebeld en vijf minuten later hadden we de smeris en Bram op de koffie. Bram was het ergst. Een mannetje in wegwerker-outfit dat claimde ‘verpleegkundige’ te zijn maar nog altijd het onderzoek aan mij moet verrichten waarover hij het had. In plaats daarvan begon hij mijn Finse vrouw op taalfouten te betrappen en te bellen met een ‘zorgplatform’ of zoiets. En om aandacht te vragen: of ik wel wist dat hij dit eigenlijk in zijn vrije tijd deed. En dat hij zijn stinkende best deed. Ik voelde me al bijna schuldig jegens het kereltje… 

Tijdens het gebel kwam ook 113 ter sprake, het telefoonnummer waarvan nu ook door de verantwoordelijke minister is vastgesteld dat ‘het niet bestaat’. Mijn vrouw was helemaal over de rooie omdat zij 112 had gebeld ‘en niet om de politie, toch?’ Bram bevool haar 113 aan, ‘want dat is de hulplijn, daarop kun je met iemand praten’. De twee agenten legden uit dat ze voor de veiligheid ‘van U en van anderen’ kwamen. 

Ik vertelde het stel over mijn ervaringen destijds in het Finse, en vroeg waar het respekt voor wat zij zo graag hun ‘patient’ was gebleven. Ik vertelde hen over mijn broer. Die heeft zich in 1984 het leven genomen maar niet dan na een lange en pijnlijke zoektocht naar een manier om dat met zo min mogelijk gevolgen voor ‘anderen’ te kunnen doen. ‘Van hem heb ik heel veel geleerd’, zei ik. ‘Van zelfbenoemde hulpverleners niets.’ 

Al het gebel van Bram resulteerde in nachtelijk vervoer met een ambulance naar dat zorgparadijs. ‘Nee, U kunt dat niet weigeren want dan brengt de politie U erheen’ en ‘Ja, die taxi terug moet U zelf regelen’. Gelukkig was de psychiater van dienst een lief, jong ding in zondagse jurk dat niets van opname wilde weten en me snel verleid had tot ‘een keertje praten in mijn praktijk’. Het zelfgekozen einde van voormalig bewindsvrouw Ella Vogelaar vorig weekeinde roept bij mij de vraag op of de ‘rich and famous’ onder ons er uit kunnen stappen zonder Brammen en andere ‘preventeurs’ op hun moeilijke weg te vinden. Niet dus. Piet Vroon, de opiniërende psycholoog die het illustere rijtje met daarin onder meer Joost Zwagerman, Wim Brands en Anil Ramdas twintig jaar geleden opende, kreeg in de Groene Amsterdammer vier jaar na zijn einde een bak stront van ene Louis Hoeks over zich uitgestort. Anil Ramdas werd na zijn dood door knuffelimmigrant Sylphain Ephimenco ‘laf’ genoemd, en exemplarisch voor allen die het ‘vroegtijdig’ voor gezien houden. Leest en huivert.

Zelfdoding is klaarblijkelijk de allervreselijkste misdaad, waarvoor zelfs na de dood de doodstraf wordt geëist… 

En dat staat allemaal haaks op de discussie over de goede dood, waarin na decennia ook de mogelijkheid bespreekbaar is geworden van euthanasie voor mensen die los van fysieke kwaal of leeftijd lijden aan het leven. Waar wordt de ruimte voor die goede dood, het zelfgekozen einde op een zelfgekozen moment, gecreëerd? Een zelfmoordenaar -om in de woordkeuze van Ephimenco te blijven- stuit op preventie, uniformen, de dreiging met vrijheidsbeperking, hij of zij wordt niet gesteund, niet gerespecteerd in zijn of haar keuze. 1, 2, 3 bellen? Wat mensen nodig hebben is een telefoonlijn waarin ze begrip krijgen.

(Joop Finland)

3 reacties

'Geen bescherming geen werkhervatting'. Dat is het standpunt van de CGT, de belangrijkste federatie van vakbonden in 'de zeshoek'.
Zonder problemen is het door de partij van Macron gedomineerde parlement het plan voor 'Deconfinement' (iedereen geleidelijk weer aan het werk) aangenomen. 
Maar de regering van premier Philippe, (hij verloor zojuist de verkiezingen in zijn thuishaven Le Havre) die door monarch Macron als een Lodewijk de XVIe is uitverkoren om zijn Covid19-politiek te verkopen, krijgt te maken met een bevolking (52% heeft geen vertrouwen in de regering wat betreft de aanpak van de corona-crisis) die niet van plan is de afwikkeling naar 'ontsluiting' van de macht klakkeloos te volgen. Het is de voortzetting van het sociale conflict (van Gele Vesten & vakbonden) met andere middelen. In Nederland iets onvoorstelbaars.
De heropening van de scholen die op stapel staat, net als in ons land, zal veel ouders doen besluiten hun kinderen thuis te houden. De regering heeft aangekondigd de onderwijsinspectie op ze af te sturen. Met politie.
Gezien berichten over neveneffecten van het virus op kinderen uit Engeland en op jong-volwassenen uit de VS die hier nog niet zijn doorgedrongen, is de onwil van de ouders niet onbegrijpelijk. In Nederland zouden we het niet in ons hoofd halen te twijfelen aan het oordeel van onze bestuurders. Dáár wel.
Dat is de keerzijde van de medaille in landen als Frankrijk en Spanje die een staat van beleg hebben ingevoerd. Zo'n 'politiestaat' kan niet onbeperkt voortduren, ook al zouden Macron (en ook Sanchez) dat zo graag willen. Dat is hun probleem. Bij het vieren van de teugels keert het sociale conflict (in Spanje de Catalonië-kwestie) dat doorgesluimerd heeft onder nog verslechterde economische omstandigheden terug.
AirFrance krijgt 7 miljard. Airbus (Frans-Duits-Engels) dreigt om te vallen. De puinhoop die overblijft als de rook is opgetrokken biedt weinig perspectief voor herverkiezing van Macron. Natuurlijk, premier Philippe kan en zal worden vervangen. Dat deed Lodewijk XVI ook zonder succes voor zijn val. (WK)

Bosschenaren en de oorlog, dat was niks en dat wordt nooit wat. Nu ze deze weken 75 jaar bevrijding vieren, trekken je tenen spontaan krom. Alleen al van de berichtgeving. Ronkende slagzeilen over dit of dat in de kunstsien van de stad in het teken van ‘75 jaar geleden’, in de meeste gevallen een toneelstuk over een plaatselijke verzetsheld of muziektheater naar aanleiding van de bevrijding door buitenlandse troepen. En natuurlijk de niet te vermijden verhalen van juist die enkeling die zich daadwerkelijk verzette tijdens de bezetting. Of bij gebrek daaraan de herinnering van zonen en dochters of desnoods neven en nichten aan die ‘helden’ van weleer… 

Zelf heb ik een jaar of zo geleden al eens me er publiekelijk over verbaasd dat wat Bossche clubjes zich in verband met de herdenking van de Holocaust hadden ingelaten met Uitgeverij Aspekt, de alt right bedoening van Perry Pierik en consorten. Getier van Pierik bij de eigenaar van het blad waarvoor ik schreef. En mijn ontslagname bij het blad toen die eigenaar voor Pierik zwichtte en het artikel van het internet haalde. Amateurisme ten top, met een eindredacteur die niet wist wat alt right is, en een eigenaar die op de stoel van die eindredacteur ging zitten… 

Hetzelfde tref je nu weer aan rond de Sint-Jan. De Bossche Omroep is de omineuze naam van het wekelijkse informatieblaadje van de gemeente Den Bosch. Met daarin een rubriek geschreven door lezers die Onder de Boschboom heet, ik kan het ook niet helpen. Vond in de papieren versie van het ding zojuist aan het eind van het bevrijdingsgehuil het enige kritische verhaal over wat er werkelijk gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog in en rond de stad. Good old Frans van Gaal stelt daarin dat concentratiekamp Vught vooral kon floreren bij de gratie van het wegkijken van al die dappere burgers en instanties. Niets heldenverering dus, maar eerder schaamte geboden rond de boorden van de Dieze… 

Maar is het wel Frans die dit schreef? In de blijkbaar door een kind van drie vormgegeven webversie van het krantje komt na veel googelen en zoeken, zuchten en vloeken onder het artikel opeens ene Andre Beks als auteur op de proppen. Wablief??? Misschien lossen ze bij de Roeptoeter de kwestie nog es op. Maar die oorlog, en dat verzet, is in ieder geval niet wat men er achteraf zo graag van maakt… 

(JoopFinland)

2 reacties

Door Jan Portein

Je kan wachten tot je een ons weegt. En een plagerig stukkie songtekst langzaam uitdooft in je hoofd (1). Maar Vistra-hotemetoot Marco Bugelli zal niet achter zijn Maltese brilletje vandaan komen om antwoord te geven op onze simpele vragen van een week geleden (2). Over de vuile streken die Veltyco aka B90 uithaalde met de poen van sufgelulde beleggertjes cq. gokkertjes all over Europe. Voor ons indertijd interessant geworden toen bleek dat naast digitale boeven als Uwe Lenhoff en Gal Barak ook Nederlanders als stenenstapelaar Dirk-Jan Bakker, poenschuiver Rudolph Booker en poenwichelaar Marcel Noordeloos tot hun adamsappel erbij betrokken waren. Die laatste was tot nu toe wat onderbelicht, maar even wat lampen verschuiven en hoppa, daar is ie. Marcel is niet toevallig in deze ellende terechtgekomen. Hij was al CFO bij Playlogic Entertainment. Een vehikel van good old Willem Smit dat zich in het eerste decennium van deze eeuw bezighield met het ontwikkelen en het op de markt los laten van videogames. In 2010 vloog de onderneming uit de bocht. Een gebeurtenis die zelfs bij ons een kleine rimpeling veroorzaakte (3). En naar wij vermoeden qq. ook wat lastige vragenuurtjes opleverde voor CFO Noordeloos. Hoe dit ook zij, wat later kwam de Purmerender in min of meer in dezelfde sferen terecht. Bij Sheltyco aka Veltyco aka B90. Opnieuw als CFO. Opnieuw in de narigheid. Want volgens onze collega's van de voortreffelijke website FinTelegram News was Marcel voor een flink deel verantwoordelijk voor het laten doorspoelen van talloze meloenen bij de Atlas Bank in Montenegro (4). Een spaarvarken dat in april 2019 gestrekt ging na beschuldigingen van witwassen en het laten verdwijnen van een hele lading flappen. Gelukkig voor de heren Bakker, Barak, Booker, Burelli, Lenhoff en Noordeloos (in alfabetische volgorde) vond het hele gebeuren plaats in de Balkan en daar worden nog wel eens twee oogjes dichtgedaan als het om poen gaat. Daarnaast hebben de heren ook mazzel dat de controle van de hut van Klaas Knot en de ING bij Booker's Payvision op zijn minst knudde was te noemen. Of dat de reden is waarom we nog steeds Nichts Neues van het OM hebben vernomen? Zeg het eens. Stay tuned.

(1) Voor de muzikale lezers onder u en de volledigheid hier dat stukkie:

“I was down behind the henhouse on my knees (Corona)
When I thought I heard a chicken sneeze (Corona)
He sneezed so hard with the whooping cough (Corona)
That he sneezed his head and tail right off (Corona)
Corona, you shall be free, oh, lordie, lordie
Corona, you shall be, yes, you shall be free
When the good lord sets you free."

(2) Zie aflevering 682 van deze serie.
(3) Zie aflevering 3 van de serie “Nette Mensen”.
(4) Zie aflevering 15 van de serie “ABC-tje”, waar onverwacht in Montenegrijns verband de legendarische Amsterdamse stenenstapelaar Niek Sandmann opduikt.

Viel het u ook op vandeweek? Liet Emmanuel C(ocos) Macron weten dat hij op korte termijn zou zorgen voor extra veiligheidsmaatregelen ten behoeve van zowel het Franse militaire als burgerpersoneel dat in het noorden van Syrië van de Koerdische zon zat te genieten. Vanwege het vertrek van de Amerikaanse houwdegens uit het gebied en het dreigende Turkse kromzwaard. Of ie daarmee via een B-weg bedoelde dat ook de sportieve Haantjes deze week werden teruggeroepen was niet helemaal duidelijk. Maar mocht dat inderdaad zo zijn, dan moesten ze blijkbaar eerst nog een dringend klusje afmaken. Want wat snorkelden wij gisteren op? Dat Emmanuel's Galliërs samen met wat Noorse bondgenoten de Frans/Zwitserse cementmolen van Holcim/Lafarge in noord-Syrië in de hens hadden gestoken. Nou zit daar enige logica in, want zoals u weet heeft het bedrijf indertijd met instemming cq. begeleiding van Franse geheimsmurfen IS zo keurig geassisteerd bij de aanleg van ondergrondse bunkers etcetera en genoot het van onze zijde speciale belangstelling door de aanwezigheid van Geertje van Estrik in het financiële topechelon van het bedrijf (1). En stel je voor, dat ondanks al die “veiligheidsmaatregelen” toch nog meer bewijzen van de naar eau de Vichy riekende hulp aan IS in handen zouden komen van de naderende strijdkrachten van Adolf Assad en Vlad Poetin. Ca serait chatte. Dus dan maar de hens erin. Zo gaat dat in onze vrije democratische wereld. Stay tuned (JP). 

(1) Mochten uw herinneringen aan de lotgevallen van Geertje onverhoopt in een zwart gat zijn gevallen dan biedt onze zoekmachine soelaas.

De vraag of de corona-crisis het al doodzieke kapitalisme de doodsteek zal geven werd in de vorige aflevering gesteld. Zonder hem te beantwoorden.
Zeker is dat het virus de macht in verschillende landen waar zij ter discussie staat érg goed uitkwam.
Het sprekendste voorbeeld is Frankrijk. 70 weken duurde de opstand van de Gele Vesten, tot Covid19 de geplaagde Macron te hulp kwam en hij ieder verzet de kop in kon drukken met een beroep op de 'volksgezondheid'. In Nederland is geen sprake van opstand; daarom is ons corona-regime zoals het is. Dáárom kennen we een 'intelligente lockdown'. Niet omdat we slimmer zouden zijn dan de Fransen. Omdat we dociler zijn.

De demonstraties tegen de Lockdown in de VS zijn een teken aan de wand van de verdeeldheid in het land. 40.000, sommigen gewapend, demonstreren in Tennesee met 'governor give us our economy back!' Wij vinden dat eng en dat is het ook. Maar corona toont de verschillen tussen arm en rijk genadeloos aan. Genadelozer dan bij ons. 1 op de 3 Amerikanen leeft van paycheck tot paycheck.
Wat ook niet vergeten moet worden is dat de opioids-crisis de afgelopen jaren in de VS 500.000 doden heeft opgeleverd. Dat is een veelvoud van corona nu. Met Covid19 neemt de VS, het land dat voorop liep met de privatisering van de gezondheidszorg die wij volgen, opnieuw een dodelijke koppositie in. Dat is een gevolg van het slopen van de staatsgezondheidszorg. Dat zou ons wakker moeten schudden. Maar dat gebeurt niet.

Hetzelfde bedwingen van binnenlandse onrust geldt voor Spanje, een fictieve monarchie, waar de Catalanen een spaak in het wiel dreigden te steken. Dankzij corona is de opstand gesmoord. Voor altijd hopen ze in Madrid.
Maar zal het virus de opstand in Frankrijk en Spanje voor altijd bevriezen? Ik betwijfel het. Het is een 'time-out' voor de macht. Niets meer.

Een ander verhaal vormen de VS in het verkiezingsjaar. Wat 'Russiagate', 'Ukrainegate' en andere schandalen niet vermochten (Trump ten val brengen) moet het virus nu bewerkstelligen. Biden moet winnen dankzij corona-missers van de Donald. Zonder zou hij geen kans hebben gehad weet iedereen.
Een volgende kans voor het Atlantische kapitalisme ligt in Rusland, 30 jaar na de ineenstorting van 'het reëel bestaande socialisme' nog steeds onverminderd de hoofdvijand van Deep State. De ineenstorting van de olieprijs brengt het land grote schade toe. Volgens sommigen fatale (1). Na Trump ook Poetin weg. De natte droom van de NAVO. Alles weer ten goede gekeerd. 

'De staat dat ben ik', kon Lodewijk de XIVe nog beweren. Maar de belastingbetaler betaalt.
6% van de Franse bevolking zou volgens de regeringsinstantie het virus hebben gehad nu met meer dan 21000 doden het hoogtepunt moet zijn bereikt. 70% moeten het virus hebben gehad om de epidemie te bedwingen. De 'Deconfinement' (ontsluiting) begint bij de lagere school. 'De kudde beschermt zijn jongen'? Het idee zou kunnen zijn 'als de jongsten onder elkaar langzamerhand immuniteit kunnen ontwikkelen, kan de haard rustig uitbranden'. De pessimistische cijfers bij het begin van de uitbraak (100.000-den) zijn niet gehaald. Nog. Het zal een jaarlijks in een nieuwe gedaante in de winter terugkerende aandoening worden, net als influenza. Waartegen je je op termijn tegen kunt laten inenten, zo verzekeren ze (Ursula von der Leyen had het zelfs over 'eind van het jaar'). Kassa. Kan het virus toch economisch nog iets terugdoen voor de aangerichte schade.
Twijfels over overbrenging (zie ook vorige aflevering) zonder verschijnselen en mogelijk een tweede golf die gaat volgen als reactie op 'de ontsluiting' gooien roet in het eten.
In Duitsland, geprezen om zijn aanpak van de crisis, wordt ernstig rekening gehouden met een 2e golf na versoepeling van de maatregelen. (WK)

1 reacties

Een functionaris van het Pentagon vertelde Newsweek hoe het Amerikaanse leger de Russische militaire politie, die een buffer tussen de Turkse invasietroepen en het door de Koerden te hulp geroepen Syrische leger hebben gelegd, in de omgeving van Manbij de Russen hebben rondgeleid om ze op 'riskante plekken' te wijzen. 'Het is in feite een overdracht', vertelde hij het blad. De Amerikanen ter plekke zouden zich schamen over het in de steek laten van de Koerden en zouden de Turken de voet dwars willen zetten in hun opmars. Op beelden is te zien hoe de Russen een volkomen intact kamp van de Amerikanen, inclusief een ingenieuze toegangspoort zijn binnengetrokken. Ze kunnen zo in de tenten gaan liggen. Dat zijn de details van de spectaculair snelle opmars van het Syrische leger in Noord-Oost Syrië en de Russische militaire politie. Het is een grote tegenvaller voor Erdogan die gisteren trots vertelde '1000 km2' te hebben ingenomen. De stad Ras al Ain is door de Koerden inmiddels terugveroverd op de Turken. Assad rukt erheen op. Kobane, een van de doelen, heeft Erdogan in een telefoongesprek met Trump beloofd niet aan te vallen. Zo is het succes van de operatie binnen een week ernstig bemoeilijkt voor Ankara. Rusland heeft te kennen gegeven de Turkse inval 'onaanvaardbaar' te vinden.  De Franse minister van Buitenlandse Zaken Le Drian verklaarde dat de Russische en Franse belangen samenvallen, een opmerkelijke vaststelling die het isolement van Turkije duidelijk maakt.

Het gemekker over 'de arme Koerden' zal verstommen nu zij de deal met Damascus hebben gesloten die 'wij' altijd probeerden te voorkomen met valse beloften. 'Onze ongerustheid' zal zich nu concentreren op de gevangen IS-strijders en hun gezinnen die in kampen verblijven. 'Laat ons alstublieft niet in handen vallen van het regime. Als dat gebeurt, iedereen kent de oorlogsmisdaden die hij pleegt', richtten 2 Australische IS-vrouwen zich tot de regering in Canberra. 'Wij' moeten hen beschermen tegen Assad. IS zou uitbraken forceren en zich hergroeperen. Of erger: dat ze hier komen. De Nederlandse Justitie stelt ons gerust: geen massale terugkeer, 'omdat IS-strijder geen geldige reisdocumenten meer hebben'. 'Een geluk bij een ongeluk', als we onze leiders mogen geloven.   

Vice Pence en minister van BZ zijn door Trump naar Ankara gestuurd om te praten, maar Erdogan weigert hen een onderhoud. Amerikaanse gevechtsvliegtuigen vliegen boven Noord-Oost Syrië. 

Het is niet waarschijnlijk dat Erdogan zijn beoogde doelen kan verwezenlijken. Het zal zijn positie binnenlands verder verzwakken. Turks-Koerdistan roert zich. De bevrijding van Syrië is een stuk dichterbij gekomen. De operatie 'Vredesbron' is dus een grote misrekening van de Sultan aan de Bosporus. (WK)

Beste woningbouwclub Mooiland, jammer dat ik U vandaag (maandag) telefonisch niet bereiken kon omdat U denkt dat het zondag is. Hopelijk heeft U zich inmiddels van die vergissing hersteld en kunt U deze mail van mij aan U veilig openen, lezen en in behandeling nemen.

Ik huur samen met mijn vrouw een appartement in Uw verhuurobject Ortduynen, in het mooie ‘s-Hertogenbosch. Vanochtend maandag 27 april om tien uur werden wij opgeschrikt door een politieke manifestatie voor Uw verhuurobject. Een drietal mensen -twee van hen herkenden wij als medebewoners, een derde bezoekt hier regelmatig haar levensgezel maar woont zelf in het mooie Maastricht- stonden rond de vlaggemast die zich voor de ingang op de begane grond verheft.

Een van hen had zich potsierlijk uitgedost. Zij droeg het gereedschap dat men in deze dreven bij gelegenheid van het feest carnaval pleegt te dragen: een bril waardoorheen men niet kan kijken, immense oorbellen, en een van slecht papier gemaakte sjaal. Al deze mislukte visuele grappen waren in de kleur oranje. De andere deelnemer aan de manifestatie droeg -wellicht ingegeven door een gevoel van gène- slechts de papieren ketting. De derde aanwezige had aan wat hij elke ochtend aanheeft wanneer hij zich op weg begeeft naar zijn rondje bejaardenzwemmen: een donkere pantaljon, een turkwase overhemd, en iets dat op een badmuts lijkt maar eigenlijk zijn kale hoofd is.

Wij vroegen ons hardop af waarover het allemaal ging totdat de bejaarde zwemmer zich naar de vlaggemast wendde en Uw vlag -de vlag waarop staat Mooiland- van de mast haalde. Daarop opende de clown in haar oranje dwangbuis een doos en haalde daaruit samen met de maastrichtse gast een ander dundoek. Het drietal rolde het geval uit en hing het met vereende krachten -en waarschijnlijk veel gesteun maar wij hadden het raam vooralsnog dicht dus dat konden wij ons alleen maar voorstellen- aan de voor Uw vlag bestemde vlaggemast. Boven de eigenlijke vlag -de zogenoemde Nederlandse- hangt nu een zogenoemde wimpel, ook weer in de kleur oranje.

Het drietal verdween naar binnen nadat ik het raam wel had geopend en hen had toegeroepen: ‘Waar blijft de Hitlergroet, stelletje domme kutPVV-ers?’

Je hebt mensen en je hebt fietsbellen, zo placht mijn goede moeder altijd te zeggen. Een half uur na de politieke manifestatie werd aan onze deur gebeld. Ik deed open en keek naar een zogenoemde serveerkar zoals men die in hotels wel gebruikt om room service langs te brengen. Maar deze kar lag vol zogenoemde tompoezen, in de kleur oranje. Ik had deze tompoezen eerder bij honderden in de aanbieding zien liggen bij onze buurtsuper, Paanakker.

Weldra verscheen weer een drietal mensen in beeld. Het betrof nu de met oranje rotzooi behangen idioot en de maastrichtenaar. De bejaarde versie van Maarten van der Weijden was vervangen door een grijs duifje dat ik nooit eerder gezien heb, wellicht was ook zij afkomstig uit het mooie Maastricht en allleen even op bezoek. De idioot nam het woord:

‘Mogen wij jullie ter gelegenheid van…
Ik: ‘Smakeloos’.
‘… namens de bewonersvereniging Ortduynen een heerlijke tompoes ...’
Ik nogmaals: ‘Smakeloos’.
‘… omdat het vandaag ...’
‘Hou nu even je scheve smoel en luister: wie geeft jullie het recht om voor de flat in het zicht van iedereen een politieke manifestatie te organiseren?
‘… en we bieden dat aan alle bewoners aan…‘
‘Je mag dit niet namens alle bewoners doen want ik voel me door die vlag niet vertegenwoordigd’.
‘Dan moet je een briefje in onze ideeëenbus stoppen met daarin je klacht...’
‘Mag ik ook een vlag ophangen wanneer me dat goeddunkt?’
‘Stop maar dat briefje...’
‘Als ik nou op 1 mei een vlag wil ophangen, mag dat dan?’
‘Daar gaan wij niet over, dat beslist Mooiland’.

Vandaar deze mail aan U, beste Mooiland. Zoudt U mij uiterlijk donderdag 30 april een vlag willen doen bezorgen. Het gaat om een afbeelding van een zwarte en een rode vlag met daaromheen geschreven de tekst Antifascistische Aktie.

Ik krijg em vrijdag zelf wel in die mast…

Wij hebben geen herinnering aan de DDR. Zo luidt mijn conclusie na het een etmaal lang moeten inhaleren van de berichtgeving over ‘Ruinerwold’. Wij lijken wel geboren en getogen in de verklikkersstaat. Huldeblijken aan de nieuwsgierige buurtjes en niemand van de nieuwsboeren en talkshowhoeren die zich afvraagt wat of een misdaad nu eigenlijk is begaan in die boerderij. 

Op basis van wat voor recht reed de smeris daar het erf op? Volstaat de achterdocht van een buur die er ooit een camera in een boom zag hangen, om de privacy van een gezin te verkrachten? En zou die kerel van vijfentwintig die die kroegbaas over de vloer kreeg nu echt de enige ‘vreemde kwast’ zijn die die man ooit heeft medegemaakt? Dan is zijn gelagkamer een wel erg saaie… 

Camera’s in een boom? Ik vind dat veel minder schrikwekkend of apart dan camera’s in een winkelstraat in Meppel of Hoogeveen. Iemand die het einde der tijden afwacht in de beschutting van een moestuin en met hulp van geitemelk? Ik vind dat zo iemand veel minder op zijn geweten heeft dan de rijke stinkerd die de beurzen van de wereld laat ontploffen of pak em weg Jemen met de door hem verkochte wapens laat platbombarderen en de gevolgen van die daden afwacht achter zelf aangebracht prikkeldraad rond een luxe villa in een warm land. 

De DDR was een land waar de muren oortjes hadden, letterlijk. Waar op aanbrengen een premie was te verdienen, en duizenden mensen werk vonden in het aanleggen van dossiers over niks. Vanuit de DDR vluchtten mensen naar onze dreven. Zijn we dat werkelijk kwijt uit ons geheugen? En moeten we echt zo fier zijn op wat we die lui uit het Land van Bartje laten zeveren over ‘normaal’? Alsof die kinderen uit dat kluizenaarsgezin iets van waarde is onthouden? Vandaag hebben ze geleerd wat oorlog is, en waar de Partij voor de Dieren voor staat… Tel uit je winst! (gvd)

Een hele goeie zondag voor alle opgesloten klimaatkids! Goed nieuws voor jullie: het is klaar, over en uit. Die anderhalvemeterdinges komt er niet, als het aan jullie en aan mij ligt. Kont tegen de krib, we gaan er tegenaan, meteen vanaf morgenvroeg. Hier het programma voor de actie-achtdaagse!

27 april, 4 en 5 mei: Fuck de vlag!

Morgen gaat dat nationalistische doekje in de masten, ter meerdere eer en glorie van die bastaard van Oranje. Ontferm je over het ding, is het niet links om dan wel rechts om. Fuck em, steek em in de hens, trek em van die paal, knip em door, gooi er een kop koffie over of zet er een leuke leus op. Je ziet maar. Waar jullie volgens het Jeugdjournaal de voorbije weken creatief mochten wezen met stoepkrijt, daar mogen jullie morgen al in alle vroegte -die krengen worden gehesen na zonsopgang- met de aansteker of de kwast er op los. Ook leuk: (deed mijn vader consequent), haal hem eraf en hang er een onderbroek voor in plaats…

Vernietig je het symbool van de kapitalistische staat niet volledig, hang hem dan op 4 mei halfstok. En laat hem een dag later zo hangen. Want we zijn nooit bevrijd, jongens en meisjes. We hebben geen enkele reden om 5 mei uit onze bollen te gaan. Het is allemaal gebleven en net zo blijven staan na mei 1945. Die kampen zijn er nog en die beulen zijn er nog. Onveranderd worden er misdaden gepleegd in naam der wet. En onveranderd dient het allemaal een elite die de touwtjes strak in handen wil hebben en houden. Fascisme dood? Laat me niet lachen…
Daarom, ook op 5 mei: binnen zitten met de gordijnen dicht en de vlag halfstok.

1 mei: Coro nee!

Opeens wist ik waar ik het eerder gezien had, lieve kids. Dit is helemaal niet uniek of nooit gezien. Dit is er allemaal al es geweest. Die anderhalvemetersamenleving die dus helemaal geen samen-leving is, die was er al. Dat hebben ze al es geprobeerd.

In de Sovjet Unie.

Heus waar, ik heb het met de eigen kijkers mogen aanschouwen. Het reëel bestaand socialisme. Dat was me wat. Een militaire dictatuur. Met een oorlogseconomie. Een zwart gat, zo zwaar dat het geen licht meer toeliet. De anderhalvemetersamenleving waaruit het samen was weggebrand, vermoord, kopje onder gehouden, alleen nog bestond voor de Bühne, voor de krantekoppen. Met een nos.nl die De Waarheid heette, en de leider van de enige partij die ook gelijk staatshoofd was. Een aanklacht tegen vijfduizend jaar menselijke beschaving.
Wat ik er zag: de hoofdstraat van Moskou, op een snikhete dag in juli 1979. Een enkele bus, bijna leeg, rijdt over die brede straat, terwijl op de trottoirs drommen mensen van hot naar her lopen. Om de paar honderd meter vormt zich een rij van die mensen, of beter gezegd: wordt een rij mensen gevormd, met behulp van dwingende bevelen van lui in uniform. Waarvoor men staat te wachten? Een drankautomaat. Een bekertje met fris… In de geformeerde rij staat niemand naast een ander. En is er tussen de mensen een meter tussenruimte. Ik geloofde mijn ogen niet: die meter afstand, die metersamenleving avant la lettre, werd gecontroleerd. Door zo’n mongool in groen uniform met een meetlat! Die had zo’n pasmeter in zijn knuisten, hield die op heuphoogte tussen de wachtenden en duwde die mensen heen en weer al naar gelang ze zich niet op die meter van hun voorganger bevonden… Als kers op de taart had je dan nog zo’n randdebiel die in de goot naast het trottoir naast de rij heen en weer liep en op een fluitje mocht blazen als mensen van het trottoir op de straatweg stapten…

Van dattem…

Willen we dat terug? Nee, want we zijn straks de volwassen mensen die premier Lachebekje ons zo graag ziet zijn. En dus gaat er een streep door zijn snode plannetjes.
Coro nee! Op 1 mei demonstreren wij net als onze buurkinderen in Duitsland dat zullen doen, gewoon op de ouderwetse manier, tegen de verkrachting van de grondwettelijke rechtsstaat, tegen de inperking van ons recht op beweging en vergadering. Corona? Corona is een pandemie, ontstaan in een wereld waarin het rondpompen van geld en goederen en ook dieren belangrijker is dan de volksgezondheid. Corona kan woekeren, de gezondheid van honderden miljoenen mensen bedreigen en de dood van miljoenen mense tott gevolg hebben omdat de volksgezondheidszorg de voorbije tien, twintig jaar is vernietigd. Nooit mag dit resultaat van het rondpomp-kapitalisme ten koste gaan van vrijheid. Nooit mag de rekening van de stelselmatige veronachtzaming van de volksgezondheidszorg in de vorm van fascistoide maatregelen en bezuinigingspolitiek worden neergelegd bij de mensen die niets voor het zeggen hadden!
Ga 1 mei in je eigen omgeving met elkaar de straat op, haak in en houd de ME op afstand…

(JoopFinland)

Het vonnis is geveld in het politieke proces tegen de negen leiders van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging: 8 tot 13 jaar. De helft van het maximum (25 jaar) zoals geëist door Madrid's Openbaar Aanklager. Oriol Junqueras, vice-premier in de 'regionale' regering van de naar Brussel uitgeweken president Carles Puigdemont, kreeg de hoogste straf: 13 jaar. De overige 8 verdwijnen, als het aan de macht ligt, 9 tot 12 jaar achter de tralies voor 'opruiing en burgerlijke ongehoorzaamheid': het houden van demonstraties, het organiseren van het Referendum op 1.10.2017 en het vervolgens (halfslachtig) uitroepen van de Onafhankelijkheid in het Catalaanse (deelstaat)parlement. In 'rebellie' werd niet bewilligd door het Hooggerechtshof dat de uitspraak deed: er was geen sprake van het oproepen tot geweld. Dus alleen de mogelijkheid bieden tot 'stemmen' is al voldoende voor deze extreme straffen. 

Onmiddellijk zijn de Catalanen de straat opgegaan en hebben het vliegveld van Bacelona bezet. Madrid denkt met deze zware straffen de Catalaanse opstand te bezweren. Met de Baskische opstand (vanaf het begin met wapens) is dat ook gelukt, zo malen ze. Dit varkentje moet ook kunnen worden gewassen. Geloof het maar niet.

Dit kan alleen maar tot meer verwikkelingen en geweld (de opstand was tot nu geheel geweldloos) leiden. Het idee dat zo'n uitspraak tot bestendiging van de situatie zou leiden is een gevaarlijke misvatting van de Franquistische staat. Na de dood van Franco (1974) is er niets essentieels veranderd bewijst deze uitspraak het gelijk van de Catalanen. Cosmetische aanpassingen hebben de 'permanenten', een repressieve staat met paramilitaire politie, geheime diensten, verrot juridisch systeem en de monarchie, intact gelaten. Alleen de Republiek kan daar verandering in brengen, zoals geeist door de Catalanen. Ze zullen winnen.  'Abajo el terror Franquista!' (WK)

3 reacties

dump trump

Keken we niet van op. Dat onze Amerikaanse collega Whitney Webb in haar nieuwste bijdrage over het Epstein-schandaal tot de conclusie komt, dat een hele strot aan Britse publicaties over de betrokkenheid van prins Andrew in deze affaire van het internet is gehaald. God save the prince nietwaar. Maar dankzij het materiaal dat voor die verdwijningsact is gesaved wist zij toch te achterhalen dat de prins en Eppie elkaar al heel wat langer kenden dan tot nu toe werd aangenomen. Met Ghislaine Maxwell als Dritte im Bunde. En ook dat Andrew zich bijvoorbeeld al in de jaren negentig in Thailand drifig liet “masseren” op zijn eigen matje. Met medeweten van zijn vrouwtje Fergie. Dat de Mossad bij die expedities al op het vinkentouw zat te kwinkeleren mag je niet als een complete verrassing presenteren. Trouwens, over de activiteiten van de Israëlische geheimsmurfen binnen de Eppie-context deed voormalig werknemer Ari Ben-Menashe in een eerder artikel van Whitney al ruimhartig een Dode Zeerol open (1). Al deze ellende consumerend gaan onze gedachten onwillekeurig terug naar de vroege jaren tachtig van de vorige eeuw in Nederland. Toen ontrolde zich ondanks allerlei tegenmaatregelen van de Staat der Nederlanden de story rond het bezoek van prins Claus aan een paar homo-uitspanningen in New York. Samen met Frits Salomonson. De bef van Bea en en de prins sinds 1966 en naar later bleek een notoir pielemoosjesliefhebber, die zich daarnaast zakelijk had gelieerd met een flink aantal avontuurlijke ondernemers uit de Amsterdamse scene. Nou zal het u misschien niet zijn opgevallen, maar Frits behoort tot het uitverkoren volk en mede gezien zijn hoge maatschappelijke positie zonder enige twijfel minimaal informant van de Mossad en mogelijk zelfs een sayanim. Hoeveel artikelen zijn over dat aspect van de narigheid rond prins Claus in de Nederlandse msm gepubliceerd? Mocht u wat vinden dan houden we ons aanbevolen. Stay tuned (JP). 

(1) Zie voor Ari ook aflevering 18 van de serie “Paris s' éveille”.

In de dagen meteen na de aanslag haalden een paar ooggetuigenverslagen de media. De Volkskrant liet op 18 november 2005 Ramon Rambeaux aan het woord. Rambeaux woonde volgens het blad aan de Van Welderenstraat precies tegenover waar die kruist met de Eilbrachtstraat, dus op nog geen tien meter afstand van de plaats delict.

‘Ik zag een man die heel rustig zijn sporttas dichtritste, rustig een paar passen zette en toen begon te rennen. Hij had een soort rood windjack aan en -ik kon dat van boven goed zien- hij had kort, gemilimeterd haar.’

Opvallend in Rambeaux’ verklaring was dat hij daar waar andere ooggetuigen bloed uit het hoofd van het slachtoffer hadden zien stromen, gewag maakte van twee ‘grote, rode vlekken’ op de borst van Sévèke.

Nog opvallender is dat deze ooggetuige zich in het interviewtje ontpopte als een vuurwapendeskundige. Rambeaux nam de feitelijke schietpartij niet waar maar werd gealarmeerd door twee knallen, waarna hij uit zijn raam keek.

De knallen waren volgens hem ‘niet van een pistool -die zou ik herkennen- maar meer alsof er strijkers werden afgestoken.’ En vanwege de door hem geconstateerde bloedende borstwonden stelde hij vast: ‘Alsof er gebruikgemaakt is van een afgezaagd jachtgeweer.’

Onderzoek naar het soort wapen dat bij een aanslag is gebruikt kan informatie opleveren over of die aanslag lang van tevoren is gepland of juist min of meer in haast is gebeurd. Regel nummer één onder experts luidt: gebruik van een vuurwapen is niet aan te bevelen voor een sluipmoordenaar.

Deze conclusie staat in een rapport met de naam A Study of Assassination. Een studie naar de sluipmoord, gepubliceerd in 1997 onder auspiciën van de CIA. In negentien bladzijden krijgt de raadpleger een handleiding in de organisatie van een aanslag *).

Het gebruik van een vuurwapen bij een sluipmoord wordt feitelijk ontraden voor de CIA-mensen. Een expert kan honderd procent effectief moorden met pistool of revolver, maar experts zijn dungezaaid. Een handvuurwapen vereist het juiste kaliber munitie en een zeer korte afstand tot het slachtoffer. Het object moet ook minstens drie maal worden geraakt.

Afgaande op de aanwijzingen in A Study of Assassination was de moordenaar van Sévèke een amateur, omdat hij een vuurwapen gebruikte en daarmee slechts twee keer schoot. Onderzoek naar de door hem eventueel gebruikte vluchtweg kan dat beeld bevestigen.

Echter: achter het optreden van een amateur met een ogenschijnlijk beperkt inzicht in waar hij mee bezig was, kan een organisatie schuilgaan die wel degelijk professioneel van opzet was en een amateur inzette voor het vuile werk…

*) Het rapport komt ter sprake in het hoofdstuk Studie in sluipmoord uit het boek Stieg Larssons erfenis, in 2018 uitgebracht door de Zweedse onderzoeksjournalist Jan Stocklassa. Stieg Larsson zou later beroemd worden als schrijver van misdaadromans maar was in de jaren tachtig en negentig als journalist bezig om extreem-rechts in Zweden in kaart te brengen, en -daarmee in verband- de moord op ‘s lands premier Olof Palme te onderzoeken.

(JoopFinland)

Een voorspelling uit eerdere afleveringen van deze serie die is bewaarheid: de Koerden en Damascus hebben op de Russische basis bij Latakia een bondgenootschap gesloten en Syrische troepen trekken momenteel Noord-Oost Syrië binnen. Ze zouden op weg zijn naar Kobani, aan de grens met Turkije, en naar Raqqa, Hassakah en Qamishli (1). Trump maakte zondag bekend dat ook de laatste Amerikaanse troepen uit de grensregio worden teruggetrokken. Een Amerikaanse basis bij Kobani kwam dit weekend onder Turks vuur te liggen. Volgens andere berichten probeert het Amerikaanse leger de opmars van Assad's troepen te blokkeren. De Russische luchtmacht zou verhinderen dat de Turkse luchtmacht luchtsteun geeft aan de oprukkende troepen van Erdogan (bron). Op beelden uit de gevangenenkampen in de grensregio is te zien hoe IS-gevangenen inmiddels massaal uitbreken. 'Geen Nederlandse strijders voorzover bekend', stelt Den Haag ons gerust. 'Een geluk bij een ongeluk', proficiat Rutte. Erdogan en zijn vazallen beweren de stad Ras-al-Ain te hebben ingenomen en Tal Abayad te hebben omsingeld. Koerdische politici worden door de Turken standrechtelijk geëxecuteerd. Het walgelijke wetteloze spel van een moord-incursie, flagrant in strijd met het volkenrecht. Opvallend in de crisis rond de inval van Turkije in Noord-Oost Syrië is het complete isolement waarin Erdogan zich heeft weten te manoeuvreren. Er is geen land dat hem steunt behalve Qatar. Maar dat is zo zuiver opportunisme dat het weinig betekenis heeft. De verder anders zo verdeelde Arabische wereld veroordeelt hem. 'Syrië terug in de Arabische Liga (waaruit het op instigatie van de 'betalende' Golfstaten was geroyeerd)', klinkt het. Dat isolement is een prestatie. Het zal zijn aanhangers (bron) nog doller maken. In onze pers wordt zoveel onzin verkocht, dat het pijn aan je ogen doet. Over zijn dreigement miljoenen Syrische vluchtelingen deze kant op te sturen (alsof die niet tegengehouden zouden kunnen worden), over hoe hij nu 'sterker zou staan in het diplomatieke eindspel om Syrië'. Ze weigeren te begrijpen dat Erdo een kat in het nauw is. Die een wanhoopsdaad begaat omdat het economische succes is opgedroogd waarmee hij zijn megalomane politiek kon verkopen in eigen land. Maar de koek is nu op. Zijn aanhang kalft af. Dat was al te zien in de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Het moment voor een actie om alle neuzen weer dezelfde kant op te krijgen. De woorden van Trump, 'als je te ver gaat maak ik je economisch kapot is minder gek dan het lijkt: Turkije is in ernstige economische problemen die de steun voor Erdogan vermindert. Door de 'nationale kaart' te spelen (oorlog) probeert hij de aandacht af te leiden. Beproefd middel. Netanyahu probeerde het ook vergeefs met z'n annexatie. Erdogan speelt net als Bibi quitte of dubbel. Dat Erdogan deze inval doet 'omdat de Koerden in Syrië een eigen staat hebben gesticht' is de volgende kolder van MSM. De Koerden weten het zelf het best en hebben er nooit een geheim van gemaakt dat ze deel uitmaken van Syrië. De banden met Damascus zijn nooit verbroken. Dit idee, en de hoop de Koerden tegen Assad te laten vechten, bestond slechts in Washington (maar niet bij Trump!) en de Navo. Ze droomden. Er vanuitgaan dat YPG en PKK (tegenwoordig in MSM in een adem genoemd sinds de inval, een groot succes voor Erdogan) er in geloofd hebben is een volgend droombeeld. Abdullah Öcalan heeft nooit een eigen Koerdische staat voor ogen gehad. Slechts een democratisch Turkije waarin alle volkeren gelijke rechten zouden hebben. Dat Turkije 'tandenknarsend' zou hebben moeten toezien hoe 'de Koerden' (die bestaan niet: er zijn Turkse, Iraakse, Iraanse en Syrische Koerden) in Irak een eigen staat kregen is een volgende leugen van bijvoorbeeld Rob Vreeken in de vreselijke Volkskrant die zich probeert te redden uit belachelijke verslaggeving: in werkelijkheid waren Turkije en speciaal Erdogan de grootste steunpilaren van 'het autonome gebied'. Zonder de steun van Ankara was dit Navo-project om Irak te verzwakken nooit van de grond gekomen. Ze hebben het feodale Barzani-staatje juist gebruikt tegen de anti-feodale PKK, hun vijand in 35 jaar burgeroorlog. Deze wetenschap is aan de 'experts' niet besteed. Dat leest u alleen hier. (WK)

3 reacties

De olieprijs is onder 0 geraakt. Ze betalen je als je het kunt opslaan. Het is gratis geworden! Dankzij. 

Gratis naar de pomp en je krijgt nog geld toe. Zo worden de pensioenen verspeeld in het corona-spel van het kapitalisme, ingezet om kapitaal te genereren op de markt. Die 'future' markt is ingestort. Olie is in de maand mei niets waard. Daarna zal het opkrabbelen. Het probleem voor de fracking-landen VS & Canada is dat een vat (met waanzinnig vervuiling) in de winning al 50$ kost. Het fracking is ruw gestopt en de meeste maatschappijen zijn failliet. In Saoedi Arabië spuit het zo uit de grond. De kaarten worden opnieuw geschud in olieland. En alles dat er mee samenhangt. En dat is veel.

Het verhaal dat Rusland achter Covid19 zou zitten lukte niet meer ('het komt uit China' hadden ze al gemunt), maar 'de verdediger van het vrije woord'-maarnietheus de New York Times beweert dat Rusland er gebruik van maakt. Moskou wordt beschuldigd van 'het steunen van de anti-vaccin beweging in de VS 'tot inmenging via de 'sociale media'.

Het kapitalisme liep al vóór corona op zijn eind. Zal een simpel virus het nu de doodsteek geven? (zie deze video) Ik ben bang van niet. Het zal letterlijk vechten voor zijn bestaan. In de serie Trump en Deep State stel ik dat de omwenteling in de VS moet plaatsvinden, het land waar het kapitalistische systeem zijn hoogtepunt zou beleven (niet voor de arbeid maar voor het privé-eigendom). Het land waarheen (New York) Marx en Engels in 1881 de zetel van de International Working Men's Federation, de Internationale, overbrachten, omdat ze dachten dat het daar zou gebeuren.

De vorige grote pandemie, de Spaanse Griep, duurde 4 jaar en speelde zich af in golven: steeds als men dacht dat het gevaar geweken was begon een volgende fase van de epidemie.

100.000 van de 150.000 corona-doden in de wereld zijn gevallen in Europa. Zelfs onze veiligheid is in het geding: op het Franse vliegdekschip Charles de Gaulle blijkt de helft van de 2340 bemanningsleden besmet met het virus. De besmettingsgraad is nog hoger dan aan boord van de Theodore Roosevelt van de Amerikaanse marine. De opvarenden leven in afwisselende diensten en slapen in elkaars bedden. Dat zal beslist helpen. Op cruiseschepen heeft iedereen tenminste nog zijn eigen bed.

Inmiddels lijkt Den Haag een volgende verdedigingslinie te betrekken in de strijd: het mondkapje. We moeten er allemaal aan, is het vooruitzicht. Terwijl het virus toch ook via ogen wordt overgebracht. De skibril zal volgen. En als dat niet werkt dan de boerka. 

'De slag om het mondkapje', te volgen via MSM, geeft een interessant inkijkje in de strijd tussen 'het vrij ondernemerschap' en de centrale overheid bij het kopen ervan. Vroeger kocht ieder ziekenhuis en zorginstelling alles zelf in. Nu heeft de regering besloten dit centraal te gaan doen. 'Socialisme', wat u zegt. Dat màg natuurlijk geen succes worden, dat begrijpt u: 'de markt moet zijn werk doen'. Anders kunnen we net zo goed direct de planeconomie invoeren.
Mogelijk dus dat we binnenkort verplicht gemaskerd door het leven te gaan. 'Neus en mond moeten bedekt'. Ik schreef het in vorige aflevering: 'steek je geld van aandelen wapens in mondkapjes'. 'Dat is beter dan niets', vertelt een expert op TV. 

Ik neem aan dat over 10 jaar men meewarig zal doen over de huidige aanpak. De onzinnigheid van deze regels die wij nu slechts kunnen bevroeden zal dan duidelijk zijn. (WK)

Leuk hè? Al die jongens en meisjes de straat op voor het schoonboenen van onze wereldkloot. Op zich niks mis mee, ware het niet dat achter die enthousiaste campagne het grote geld schuil gaat. Bekijk eens voor de aardigheid dit fillempie en lees daarna als je de moed hebt ook nog het toegevoegde artikel. Als je daarna kotsen moet doe het dan wel op een plek die niet al te schadelijk is voor het milieu. Dank u. Stay tuned (JP).

Door Jan Portein.

Hoe zalig is het om een managing director bij de veter te hebben? Heul zalig. En vooral omdat het in dit geval gaat om een managing director van een onderneming die wij al een paar keer bij verschillende gelegenheden voor de bumper hebben gehad: Vistra. In aflevering 681 stuitten wij via de Panama Capers op Marco Bugelli. Een Maltees riddertje dat in vroeger dagen bij Deloitte zijn pastizz verdiende, maar sinds 2011 aan het roer staat bij Vistra. Vanochtend vroeg trokken wij het zwaard en gingen ten aanval. Met een mail. Komt ie:

“Dear mr. Bugelli,

As an investigative reporter of the Dutch website magazine Kleintje Muurkrant I found your name in the Panama Papers in relation to quite some gambling corporations and/or brokerages. Several appeared to be part of a major scam under direction of the German businessman Uwe Lenhoff and his Israelian counterpart Gal Barak, both enjoying prisonlife at the moment. I'd like to know if you were aware of the malpractices of both gentlemen and if not, is the golden rule “know your customers” an unknown phenomenon within Vistra?”

Als vanouds. Het wachten is begonnen. Stay tuned.

Schijnt heel vervuilend te zijn. Batterijen. En voor het schaarse bestanddeel lithium worden oorlogen gevoerd. Even opletten meisjes en jongens van Extinction: batterijen kunnen veel goedkoper worden geproduceerd. Zonder lithium. En veel vriendelijker voor het milieu. Lees daarom dit eens voor je weer de straat opgaat. Is dat effetjes een leuke target. Gaan met die milieuvriendelijke banaan. En schijt aan wat de sponsors hiervan denken. Of werkt dat niet zo bij jullie? Stay tuned (JP).

De meeste schrijvers in en lezers van het Kleintje hebben net als ik een verleden in de buitenparlementaire beweging van de jaren tachtig. Dus met partijvorming en -politiek hebben we weinig tot niets.

Ik heb ene keer een zogenoemd raambiljet in het kader van een verkiezingskampanje opgehangen. Daarop stond de leus Van Agt eruit, de CPN erin, en dat was in 1977. Maar toen mocht ik nog niet stemmen. De ene keer dat ik dat wel gedaan heb was een verkiezing later. Toen kruiste ik Den Uyl aan.

Van de CPN ben ik nooit lid geweest. Een reis door de Sovjet Unie in 1979 was voldoende om me van de deprimerende werkelijkheid van het reëel bestaand socialisme te overtuigen. Maar omdat Finland een vazalstaat van de SU is geweest -je er dus feitelijk alleen maar tijdens die Finlandisering gevormde partijen hebt- en omdat een buitenparlementaire beweging in dat land niet bestaat, ben ik er lid geweest van -en heb ik ook kandidaat gestaan voor- de Linkse Alliantie. Die partij heette toen het Sovjetparadijs nog bestond Finse Volksdemocratische Liga.

De laatste keer dat ik me bemoeid heb met Nederlandse partijpolitiek was in 2016. Denk was toen net opgericht of stond op het punt in de Kamer te komen, dat weet ik niet meer, en de Volkskrant interviewde mensen die zulks een goede zaak vonden.

Ik vond en vind het een goede zaak dat mensen met een migratie-achtergrond een stem hebben in de samenleving, ook in een parlement. Ik heb zelf in Finland gespeeld met de gedachte om zo’n partij op te richten.

Van de ins and outs van Denk was en ben ik niet op de hoogte, ik heb me verder nooit met de partij of haar leden beziggehouden. Ik volg de Nederlandse mainstream politiek nog steeds alleen maar van grote afstand.

Zodoende wist ik dus ook over de Piratenpartij alleen het hoogstnodige. Die partij heb je in Finland ook – die is wél na de Val van de Muur opgericht en heeft er dus niets in de melk te brokkelen… De club heeft iets van doen met de informatiemaatschappij. Ik heb dat zo min mogelijk. Dus daar eindigt mijn belangstelling voor de Piraten.

Totdat er iets vervelends plaats vindt.

Ik verneem dat iemand op de vergaderingen van het partijtje leurt met een manifest of folder of hoe je het ook noemen wilt, waarin mijn persoonlijke gegevens staan afgedrukt. Echt alles wat je over mij in de informatiemaatschappij kunt scoren: woonadres, postadres, telefoonnummer, de naam van mijn vrouw…

Ik een mailtje naar het partijtje gestuurd, met de vraag om tekst en uitleg. Mijn mailtje wordt alras opgenomen in een hele serie van mailtjes. Ze gaan helemaal los, die informatiemensen. Ronduit koddig is het om te zien hoe ze elkaar aanschrijven als Piraat Zus en Piraat Zo… Je ziet ze meteen op hun speelgoedpiratenschip van de Ikea staan, de Piraatjes, met een mes van verantwoord plastic tussen hun tanden…

Toch ruiken de nazaten van Long John Silver blijkbaar onraad, want ik krijg een telefoontje van de voorzitter van het gedoe. Nee, dat boekje of pamfletje was buiten hun eigenlijke vergadering rondgedeeld, en nee, hij had het ding niet gelezen, en driewerf nee, zijn partij kreeg geen geld van mijn belager, ‘anders dan dat voor het gewone lidmaatschap’. Ik kon gerust zijn, zo was de boodschap: hun lid dat het op mij voorzien heeft zit ‘niet in enige commissie of bestuurlijke positie in de Piratenpartij. Hij mag rond de vergaderingen zijn ding doen, daarin kunnen we hem niet tegenhouden. Maar hij zit nergens aan tafel en is nergens voor verkiesbaar en dat houden we ook zo wat mij betreft. Je wordt bedankt voor de waarschuwing’.

Geen dank, Piraat voorziter, geen dank. Maar gister at ik weer een pennevrucht van je lid, een heuse brief aan Mark Rutte deze keer, en tja, die brief ondertekent je gewone lid-van-de-straat met ‘lid Beroepscommissie Kiescommisie van de Piratenpartij’.

Nu jij weer, pretvoorzitter. Ik hoor hem al tegen je roepen van ‘ik procedeer die Finland kapot, hij zal er van lusten met die krant van hem, daarvoor is vijftigduizend euro gereserveerd uit de erfenis van’, en zo voort en zo verder. Ik ken zijn riedel van buiten.

Een goedbedoelde raad van mijn kant: vecht met je partijtje voor meer geld naar de sociale advocatuur. Alleen op die manier voorkom je dat dit soort figuren hun zogenaamde recht kunnen kopen…

(JoopFinland)

De volstrekte radiostilte in de Nederlandse media moet worden doorbroken.

De deelname en het elan van de Gele Vesten is helemaal terug. En ook de misdaden van de politie tegen vreedzame demonstranten, zoals in Toulouse. Daar zijn 69 van de 92 'speciale interventie-eenheden' die normaal (dus al 48 weken) de bewaking van de protesten verzorgen in 'arrêt de travail' werkstaking. Philippe Lavenu, regionaal-secretaris van de politievakbond Alliance: 'Ik weet niet of het een gezamenijke actie is. Mogelijk hebben ze dezelfde symptomen'.... Ze krijgen 350 e bonus per zaterdag, maar staan op breken. Volgende week gaat het weer loos in Toulouse. Zonde twijfel het brandpunt van de beweging, naast Parijs. De kans dat deze agenten volgende week er weer als gebruikelijk oplos meppen is twijfelachtig voor Castaner. De orde is aan het eind van zijn krachten; de demonstanten niet. Overtuig uzelf .

Macron vertelde van de zomer nog dat hij had 'geluisterd' naar de betogers. Deze flauwe praatjes zijn ontmaskerd. De Franse bevolking weet dat er niets anders opzit dan er hard tegenaan te gaan. Vorige week stond vooral de verbinding met de klimaatactivisten centraal, afgelopen week waren er stakingen in de gezondheidszorg en het openbaar vervoer, zaterdag was het weer als vanouds in de straten van Parijs, het dappere Toulouse en talloze andere steden in het land: traangas, charges en arrestaties. Rouen, waar de bevolking ongerust is over de enorme brand in een chemische fabriek die de autoriteiten als 'onschadelijk' betitelen, terwijl groente en melk uit de omtrek wodt vernietigd. Speciaal de BAC's, de als demonstranten vermomde agenten, waren zeer actief. 

In Parijs waren er 2 stoeten. Een grote stoet  

Macron vertelde van de zomer nog dat hij had 'geluisterd' naar de betogers. Deze flauwe praatjes zijn ontmaskerd. De Franse bevolking weet dat er niets anders opzit dan er hard tegenaan te gaan. Vorige week stond vooral de verbinding met de klimaatactivisten centraal, afgelopen week waren er stakingen in de gezondheidszorg en het openbaar vervoer, zaterdag was het weer als vanouds in de straten van Parijs, het dappere Toulouse en talloze andere steden in het land: traangas, charges en arrestaties. Rouen, waar de bevolking ongerust is over de enorme brand in een chemische fabriek die de autoriteiten als 'onschadelijk' betitelen, terwijl groente en melk uit de omtrek wodt vernietigd. Speciaal de BAC's, de als demonstranten vermomde agenten, waren zeer actief. 

In Parijs waren er 2 stoeten. Een grote stoet  

en een kleinere samen met Extinction Rebellion (volgens Syp Wynia in Cafe' Welschmetz een 'Trotskistische samenzwering'). Het beeld dat we kennen van voor de zomer: de man die een enorm kruis met zich meedraagt met op de voorkant 'Geweten, Respect-Vrede en Solidariteit' en achter 'Hoop', in monnikspij op sandalen. De trommelaars, net als in 1789. Gele balonnen, waarvoor je op de 14e juli 50 e boete kreeg. De foto van een snauwende Macron en de tekst 'Laten ze me maar komen halen'. Alle kleuren, alle leetijden; een bruiloftstoet die zich met de demonstanten solidariseert. 'Teken het Referendum!' (tegen de privatisering van de Parijse luchthavens). 'Robespierre!' die wordt gemist al zijn de voormannen en -vrouwen van de Gele Vesten natuurljk aanwezig. 

Een hete herfst. Dat staat de macht te wachten. En hier zwijgen de media. (WK)

1 reacties

'Beoogd premier' (alsof iemand die een brief aan Trump ondertekende om een nieuw onderzoek naar MH17 te eisen door het Atlantische kapitaal ooit aan het roer in Den Haag zal worden gelaten) Baudet stelt voor de KLM door Den Haag te laten kopen en te nationaliseren. Ongeveer wat ik in de vorige aflevering voorstelde.
Het ligt ook wel erg voor de hand, terwijl een domoor kan begrijpen dat het onbeperkt 'staatssteun' verlenen tot het bedrijf weer winst maakt de belastingbetaler 2x treft: 1x als hij deze 'rekening van de crisis' betaalt en nóg 1x als hij vervolgens een sterk in prijs verhoogd KLM-ticket aanschaft, 'uit nationaal besef'...
De economische redactie van de Volkskrant stelt voor de KLM nu te nationaliseren en 'in betere tijden' weer te privatiseren. Zo vinden de aanhangers van het kapitalisme een leuke 'tussenoplossing' tot alles voor de rijken weer bij het oude is.

Holland Casino keert dit jaar geen winst uit aan de staat. 'Hoewel het gokbedrijf een recordjaar achter de rug heeft, besloot het in overleg met het ministerie van Financiën het geld in kas te houden om door de Corona-crisis te komen'. 'Voor het salaris van de 3000 medewerkers maakt Holland Casino gebruik van de NOW-regeling, waarbij de overheid het grootste deel van de loonkosten overneemt'...

De overheidssteun aan Bookings.com ('de grootste reissite ter wereld'; een 'alliantie' tussen een hedgefonds en de familie Fentener Van Vlissingen, die al vóór Wo2 fout was) valt ook bij aanhangers van het kapitalisme als de Volkskrant in verkeerde aarde: 'het nekt solidariteit'. Wat een grap. Het concern maakte in 2019 5 miljard dollar winst. Waar zijn ze bang voor? Dat het willoze belastingvee in Nederland zal opstaan? Het meest docile volk ter wereld?
Het ministerie van Sociale Zaken laat weten geen gronden te zien om Bookings verzoek te weigeren: 'Het is een generieke regeling, die geldt voor alle bedrijven die in problemen verkeren'.

Dat kunnen de zzp'ers die omvallen in hun reet steken.  (WK)

1 reacties

De traditie van de leugen...

Iemand dichtte eens vroom, “er is niets dat eeuwig verborgen blijft, en al wat in het duister is voltrokken, wordt aan het daglicht blootgesteld en ontmaskert”, “het hart van de rijke is vet”, “de rijke verdrukt de arme”, “eerder kruipt een kameel door het oog van een tapijt-naald, dan dat een rijke de hemel betreedt”, “God kent geen aanziens van persoon”. De rij van optimistische aforismen is eindeloos en boeiend. Maar vreemd genoeg werd deze persoon, eeuwenlang als excuus gebruikt om van alles en nog wat te doofpotten. Hij was het dode hout, dat als bindmiddel een excuus werd voor wreedheden en pogroms. Kortom, wat deze persoon zei, en ogenschijnlijk altuïstisch bedoelde wat je er mee moest doen stond in scherp contrast met de praktische toepassing. Dit leert ons dat woorden en handelingen niet synoniem zijn aan elkaar.

Als mensen positieve adviezen vervormen en verminken om eigen macht en rijkdom, dan is het geen verrassing dat ze dat ook doen met de wijze waarop ze de geschiedenis beschrijven. De geschiedenis wordt een spiegel van een lang uitgerekte leugen, waarin macht en onderdrukking bedekt worden met het bladgoud van de eerbare rijkdom en macht; van een God-verkoren positie van macht, die nimmer eindigt en zelfs een voorafspiegeling is van de Hemel op Aarde..!  De kring is rond, de leugen tot wasdom gekomen, en het verstand stevig vastgeketend aan de leugen.

Je kunt de brexit waan alleen begrijpen, als je beseft hoe diep verweven de traditie van de leugen in het collectieve onderbewustzijn van de Britten zit. De traditie van een glorie-rijk verleden, van fairness, (eerlijke en oprecht wijze van handelen), van cultuur-brengers in de onbeschaafde wereld. Lees, de Katholieke Ieren, de Welsh en de Schotten, waren het onvrijwillig beproefde materiaal, waarna de Indiaase bevolking aan de beurt waren om cultureel gevormd te worden. Slaven uit Afrika naar Amerika verschepen was slechts een klein stapje, ook het uitmoorden en marginaliseren van de Noord-Amerikaanse Indianen. We vergeten gemakshalve vaak dat Amerika, de slavenhoudende Engelse Kolonie was die autonomie opeiste, omdat de belastingen te hoog werden! Wat goed hun collectief onderbewuste weerzin tegen belastingen en gelijkheid verklaart.

Nederland kent ook zijn eigen leugen-tradities, lees: de Oranjes, de VOC, de Gouden Eeuw, etc. Hoewel de gemiddelde Nederlander tegenwoordig gaat twijfelen als het woord Oranje valt. Bedoelen ze nu het elftal of het koningshuis? Misschien is dat een gelukkig neven-effect van de secularisatie, dat de domme protestantse mythe van de Oranje’s langzaam uitdooft in het collectief onderbewuste. De breder wordende her-interesse, om met frisse blik de vaderlandse geschiedenis te bekijken, leidt soms zelfs tot het ontmaskeren van de leugen-traditie.

Wijlen Bernard de arme van Lippe-Bisterfeld, heeft door zijn levensloop en posthume onthullingen aanzienlijk bijgedragen aan de verzwakking van de leugen-traditie. Waar Wilhelminia beschermt door een koloniaal klimaat en mentaliteit, zonder veel moeite de zijsprongen van haar wederhelft kon doofpotten. Had ‘Bernard de Arme’ dikke pech, hij werd een leven lang door de royalty pers achtervolgt, want voor trouwe royalty watchers zijn zijsprongen juist uitermate romantisch en begrijpbaar. Kortom men heeft begrip voor al die bekende, ontkende-zijsprongen en betalingen.

Deze wijze van kijken naar de geschiedenis en de monarchie is niet alleen typisch Nederlands. Ook in England en België zie je die tendens terug. Waar oude onttroonde adel verarmt of luxe verder leeft, dromen bewonderaars de sprookjes droom van de rechtvaardige prins die met een arme burgerlijke trouwt. Nu wordt er wel burgerlijk getrouwd, maar meestal zoekt geld, geld op. Veel praktische ruimte voor sprookjes en romantiek is hier niet aanwezig. Aanzien en rijkdom zijn zo nauw met elkaar verweven, dat het makkelijker is een ijle zenuw van het bot te verwijderen, dan een rijke van zijn status te beroven. Je moet wel een Jeff Epstein zijn voordat dat gebeurt.

Toen bijvoorbeeld vijftig jaar na datum de Greet Hofmans affaire opnieuw onder het zoeklicht terecht kwam, zag je hoe de koloniale macho bestuurders van weleer, macho Bernard de Arme hadden toegestaan zijn koninklijke Juultje te gijzelen op Soesdijk, want de Tijd stond niet toe dat de burgerlijke moraal werd aangetast. Aangetast met wat? De waarheid omtrent corruptie en chronische echtbreuk van Bernard de arme macho. Verwaarloosbaar detail, dezelfde moraal eiste ook dat kindermisbruik decennia lang effectief werd gedoofpot, want daders en bestuurders konden niet met die wetenschap leven, dat ze eigenlijk zeer weerinwekkende dingen toestonden en gedoogden. De traditie van de leugen is van de kant van de daders en doofpotters, altijd een vorm van mededogen. Van de kant van de slachtoffers, is zij extra wreedheid, het monddood maken van aangedaan leed. Het was licht, het was donker, een achtste dag...

Paleander

1 reacties

Moeten we doekjes voor of is iedereen in boerka beter. Is het de bedoeling dat we het virus niet krijgen of moet het juist gefaseerd op de bevolking worden losgelaten om het 'saturatie-punt' te bereiken?

Een van de 'baanbrekende' aspecten van Covid19 is dat onze experts niet in staat zijn om coherente informatie te geven over essentiële kwesties in de strijd tegen het virus. Misschien was dat met de laatste grote pandemie, de 'Spaansche Griep' honderd jaar geleden, ook al zo, maar dan zijn we niet veel opgeschoten.
Bijvoorbeeld: kun je als je het virus hebt gehad het een tweede keer krijgen.
Uw verslaggever (68) kende het twijfelachtige genoegen van kennis te maken met deze corona-variant, maar kon zich niet laten testen. Ik streed niet tegen maar mét het virus. Om mijn huisarts niet te belasten belde ik toen ik me wat beter voelde met het 0800-Rijksinformatienummer Covid19. Kreeg een arts in opleiding aan de haak die niet met zekerheid kon zeggen of àls ik het had gehad (wat ik dus niet kan laten testen) dat enige bescherming zou bieden.
Zo moet je toch verder. Hoewel ik zelf ('if it walks like a duck, talks like a ...') zeker meen te weten dat ik het heb gehad en erdoor iets van 'dat was het dus' heb ontwikkeld, kan ik er niets mee.
Ook over mijn tweede vraag, 'maakt een gewoon griepvirus oplopen je meer vatbaar voor Covid19 en is de afloop daardoor dodelijker' kon hij niets zinnigs zeggen.
Het besmetten van overlevenden voor een tweede maal als test ligt voor de hand. Ik meld me aan voor ik het vanzelf weer oploop.
De Oostenrijkse kanselier Kurz meldde dat de besmettingsgraad in het land 1% bedraagt. Terwijl een besmettingsgraad van 50 à 60 % algemeen wordt gezien als een indicatie dat het virus is overwonnen. 'Oostenrijk heeft nog een lange weg te gaan'. Of blijft het als door een wonder gespaard? Dat het om haar heen woedt en uitdooft.
Ondertussen worden proeven uitgevoerd op zieken met uit bloed van 'overlevenden' gewonnen antistoffen. De 'normale' werkwijze bij virussen.
Ik weet niet of er veel getest werd in de tijden van de Spaanse Griep, maar ik neem aan dat het, net als nu, in de meeste gevallen ook zo wel duidelijk was wat er speelde. Even terug naar mijn ziektebeelden: ik stapte met twee zware hamstertassen op de pont en raakte bijna buiten bewustzijn. 'Huis halen' hield me op de been. Als je wakker wordt in een ziekenhuis ben als bejaarde je leven niet zeker, om het eufemistisch te zeggen. Je zult als 'krasse knar' voor jezelf moeten zorgen. Zorgen dat je niet op de IC komt. Want dat overleef je niet. Als je het al overleeft. (WK)

Terwijl het Turkse leger met haar vazallen in Noord-Oost Syrië de grens over trok en begon met bombarderen, hield 'Astana-partner' Iran grootscheepse militaire oefeningen aan de Turkse grens. In Iraans-Koerdistan. Het Astana-trio heeft ieder afzonderlijk verschillende ijzers in het vuur in Syrië. Turkije heeft zich ontfermd over het 'Vrije Syrische Leger', misbaksel ooit opgezet door de Navo en nooit van betekenis geweest. Nu omgedoopt in 'het Nationale Syrische Leger'. Daarnaast heeft het verschillende openlijk islamistische strijdgroepen in Idlib en Afrin onder haar controle, die ter plekke een schrikbewind uitoefenen. Zoals Turkmeense jihadi's. Met name tegen Koerden. De steun aan IS, dat door Ankara via haar grondgebied van manschappen (die wij nu niet terugwillen omdat ze hier kunnen losgaan) werd voorzien en van alles verder, is een mislukking gebleken. Zoals vaker als de 2e Navo-strijdmacht op avontuur gaat. Iran steunt de Shiitische Hezbollah, de Libanese regeringspartner die eerder Israël de voet dwars zette bij incursies over de grens en nu effectieve steun geeft aan Damascus. Daarnaast steunt het nog andere Shiitische strijdgroepen en een contingent Iraanse vrijwilligers. In overeenstemming met Damascus. Rusland steunt het Syrische Leger (haar luchtmacht is beslissend), op wettelijke volkenrechtelijke basis, als enige van de grootmachten in het Syrië-spel. De bemoeienissen van de VS, de Navo-landen, de Golfstaten, Israël en 'half Navo-bondgenoot' Turkije zijn een flagrante schending van het VN-charter. Daar hoor je onze 'vrije pers' uiteraard nooit over. Tien maanden geleden kondigde Trump het vertrek van de Amerikaanse troepen uit Syrië aan. Toen was er direct veel tegenstand van beide partijen in het Congres, net als nu. Trump gaf het nog vier maanden. Dat werden er tien. De Koerden kunnen dus niet verrast zijn. Wel over het moment. Na een telefoongesprek tussen Erdogan en Trump. Er waren volgens een officiële verklaring nog 100 tot 150 Amerikaanse militairen in Noord-Oost Syrië. Volgens een andere regeringsfunctionaris 50 tot 100. Zijn ze teruggetrokken? Nee. Ze zijn teruggetrokken van de grens waar Turkije aanvalt. Zoals Democratisch presidentskandidaat Tulsi Gabbard het stelde: de Amerikanen waren er slechts om een bondgenootschap tussen de Koerden en Damascus te verhinderen. Het Pentagon verklaarde dat het 'de Turkse invasie niet steunt'. Dat zou de spraakverwarring helemaal compleet hebben gemaakt, als het Pentagon Turkije zou hebben gesteund. Stel u het Nederlandse ministerie van Defensie voor met zo'n mededeling. Het Pentagon zou gecombineerde verkenningsmissies met drones samen met de Navo-partner inmiddels hebben gestaakt. Naast impeachment (dat weinig kans heeft) wordt de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit het MiddenOosten, zoals door Trump beloofd aan zijn kiezers, nu tegen hem gebruikt om zijn kansen volgend jaar te verkleinen. Het uitstellen van een volledige terugtrekking van het Amerikaanse leger was bedoeld om 'het in de armen drijven van Damascus' van de Koerden te vertragen. Ze werden bewapend en getraind door Washington in de hoop hen te gebruiken tegen Damascus. In een poging om de mislukking van Assad ten val te brengen alsnog om te zetten in succes. Om de Koerden tegen het Syrische leger te laten vechten. Hoe onzeker ook alles is, dat gaat niet gebeuren. Hoe graag 'wij' dat ook zouden willen. De Nederlandse dagbladen beweren dat de Koerden burgers van de overige bevolkingsgroepen (Arabieren, Assyriërs, Turkmenen etc. etc.) in het door hen gecontroleerde 1/3e van Syrisch grondgebied tot 'tweederangs burgers' zouden hebben gemaakt; volledig in lijn met de Turkse propaganda. Een falikante leugen. De YPG heeft alle bevolkingsgroepen bij het bestuur betrokken, maar heeft de 'buitenlandse politiek' in eigen hand gehouden. 60.000 IS-strijders en hun gezinnen zouden zich in Koerdische gevangenkampen bevinden. Van Turkije wordt door de Navo-landen verwacht dat zij 'de zorg' van deze terroristen bewaken overnemen. Serieus? Turkije was een van de hoofdsponsors van IS. Naast de Golfstaten, Israël en de Navo zelf. Turkije zal ze vrijlaten om te gaan vechten in Irak, waar de situatie nu weer verder uit de hand loopt, met Amerikaanse 'boots on the ground' in overvloed. Het zijn 'communicerende vaten'. Het is bedoeld om de oorlog in het Midden-Oosten brandende te houden. (WK)

1 reacties

We wonen hier in Toverland, waar de regering van Ortega alle grip op de werkelijkheid heeft verloren. Volgens de regering is 't corona-virus voor homo’s en ander minderwaardig leven - lees 80 procent van de bevolking die zich tegen het regime afzet - en natuurlijk de ‘1%’. “Nicaraguanen zijn een ultra sterk volk en resistenter dan wie dan ook in de wereld”. De vicepresidente riep op tot een “Mars in tijden van Corona” die verschillende keren in Managua werd gelopen door Sandinisten en ambtenaren die anders hun baan zouden verliezen.
Scholen mogen niet dicht, scholieren moeten naar de pier om een cruiseschip te verwelkomen met omhelzingen en de overheid moet gewoon doorwerken, zonder enige bescherming. De enigen die niet hoeven te studeren zijn studenten die openlijk tegen het regime zijn. Die zijn er namelijk afgetrapt en hun studie-curriculum is vernietigd.
Tevens werd recent de “Zoete Nicaraguaanse Zomer met Liefde voor Jou” afgekondigd. Een titel die typisch uit de koker van de vicepresidente komt: grootse plannen ter mobilisering van het nationale toerisme. Om vooral te vergeten dat in april 2018 de pleuris uitbrak en de studenten zich met schooltas en schrift gingen verzetten tegen de doodsescaders van Ortega.

Twee weken verder nu, sinds de eerste dode, oorverdovende stilte op de stranden en straten. Op een handje fanatiekelingen na, blijft iedereen thuis. De grote werkgevers van de belastingvrije zones hebben het personeel naar huis gestuurd, met behoud van inkomen. Mensen laten zich liever informeren door sociale media dan door de staats-televisie. Een mislukte ‘zomer’ dus.
Toen er recent op de Sociale Media bekend werd dat plaguinol mogelijk een goed medicijn zou kunnen wezen, in combinatie met een antibioticum, rarara wat gebeurde er? Het was binnen twee dagen nergens meer te krijgen. Uit de markt gehaald door het regime. Voor eigen gebruik, what else? Nu weet iedereen dat Ortega al jaren kwakkelt, maar om nou de nationale voorraad hidroxicloroquina bij het gepeupel weg te trekken, is wel een erg grote middelvinger. Ook 15 van de 60 in Nicaragua beschikbare beademingsapparaten in beslag nemen voor het presidentieel ‘paleis’ is ook nogal behoorlijk dictatoriaal.

De afgelopen week werd het voor veel artsen te erg. Het niet mogen werken met enige vorm van bescherming was een brug te ver. Helaas voor het regime niet, want de medici konden onder dreiging van een kogel, 't gevang en andere ellende gewoon weer aan het werk. Bek houden!

Daniel Ortega was inmiddels al meer dan een maand van de radar. Geen enkel publiek optreden of ook maar een telefoongesprek. De dame doet het tegenwoordig alleen nog maar via de telefoon, en me dunkt dat zij niet totaal aan het doordraaien is.
Gisteren toch eindelijk is de dictator op tv verschenen, zo’n twintig minuutjes. Over dat de investeringen in kernwapens door de grootmachten, het ontwikkelen van geneesmiddelen in de weg staat, de yankies en nog meer gelul dat het volk al 40 jaar van deze incompetente boer moet horen. Geen woord over thuiswerken, bescherming van de omgeving of wat dan ook.
Maar de man ziet eruit als een wandelend medisch experiment, en zal wel snel weer op de achtergrond verdwijnen, waardoor zijn vrouw defacto de onwettige bestuurder van het land blijft. Immers in de grondwet staat dat de vicepresident niet in de verste verte familie van de president mag zijn. Ach ja, de grondwet, vast iets met grond ofzo.

Wat betreft de aantallen infecties mag de minister niet verder tellen dan tien. Dus de dagelijkse persberichtvoorleestruc is een bizarre optelling van verdwenen patiënten, veranderende leeftijden en namen. Maar niemand weet dus wat er echt gebeurd. En daarmee zijn we toch redelijk uniek in de wereld...

Een dag na de vorige alinea lijkt er logica in het verhaal te komen. De familie van de zieke wordt in de ziekenhuizen niet meer toe gelaten en krijgt te horen: “in behandeling en alles stabiel”, atypische longproblemen. In werkelijkheid liggen er al 60 in de vriezer en zijn er 600 gevallen geconstateerd. Dit verhaal is niet erg lang meer vol te houden. Van de meer dan 200.000 testkits die recent zijn afgeleverd op het vliegveld, worden er per dag nog geen 50 gebruikt….

Nog een paar weken, en we zullen weten wat deze regering het volk heeft aangedaan...

(geschreven door een Nederlandse inlander die al 24 jaar in Nicaragua komt)

1 reacties

Heerlijk nieuws. VVD-prominent Johan Remkes wordt waarnemend burgemeester van Den Haag. De vaste ooievaarstandplaats, waar hij ooit als minister van Binnenlandse Zaken furore maakte in het eerste, tweede en derde kabinet van Jan Peter Lullo. Naast premier tevens eigenaar cq. exploitant van het ooit naar een ferme wasbeurt riekende appartement 223 van het Domburgse Badhotel, maar dit terzijde (1). Johan krijgt de Haagse ketting om die tot voor kort tussen de prammen van partijgenoot Pauline Krikke hing. Ook al iemand met een bezwadderd verleden (2), maar het lijkt er al een tijdje op dat zoiets een conditio sine qua non is om bij de VVD hogerop te komen. Zegt u misschien “Hoezo? Heeft Johan dan ook iets op zijn kerfstok?”. Nou, onbevlekt is zijn verleden niet. Johan keek regelmatig heel diep in het glaasje en liep nogal eens achter zijn externe vleesboom aan. Bij dat laatste was hij soms wat slordig en koos voor een potje krikken dames uit die bij de AIVD tot lichte paniek leidde. En dat verschijnsel deed zich opnieuw voor op 10 november 2004. De minister van Binnenlandse Zaken was namelijk nergens te vinden toen de onder hem ressorterende AIVD en een speciale smurfeneenheid overgingen tot de totaal onnodige raid op het tot de voorraad safe houses van de AIVD horende pand in de Antheunisstraat. Daar waren twee vervaarlijke luitjes van de zogenaamde Hofstadgroep ondergebracht. Een groep die door de speurneuzenclub van ome Johan geheel in kaart was gebracht. Op eentje na. Mo Bouyeri. Die zouden de smurfen hebben gemist. En zo kon het gebeuren dat diezelfde Mo een week voor de slag op de Antheunisstraat de gelegenheid te baat nam om Theo van Gogh te kelen. En de verantwoordelijke minister? Die bleef gewoon zitten. Al dit fraais kunt u eerder in deze serie terugvinden. Als gewone burger van een gewoon land zou je zeggen dat dit toch voldoende moet zijn om Johan als DHL-pakket terug te sturen naar Groningen. Maar u weet het: in een narcostaat is alles mogelijk. Na zijn ministeriële carrière werd Johan dus bloosloos weer lid van de Landdag en in 2010 benoemd tot Commissaris van Alex in Noord-Holland. Op 1 januari van dit jaar leverde hij die warme stoel in en lummelde wat rond tot ie werd gevraagd om de hamer te hanteren in het adviescollege voor de plotseling opgebloeide stikstofproblematiek. En nu dan ook nog om een jaartje in te vallen als burgemeester van Den Haag. Zoals gezegd, heerlijk nieuws. Proost Johan. Ouwe rakker. Zet hem op. Stay tuned (JP).

(1) Zie dit artikel uit de Volksfiets van 28 maart 2009.
(2) Zie de serie “Krikke-gate”.

Door Jan Portein.
De soep wordt dikker. De Vistra soep. Dat proces kwam pas echt op gang toen wij in februari 2016 in het groezelige Mill Hill-keukentje van Geertje van Estrik aka Madame HolcimLafarge over twee uitzendkokkies van de firma Vistra struikelden: Tako van Ginkel en Bart Willem de Sonnaville (1). In 2017 wurmden wij ons vervolgens via een valluikje naar binnen bij Vistra zelf en troffen daar ondermeer de ons inmiddels ontvallen “ome Dick” Wessels aan als groot aandeelhouder en de universitair opgeleide Maarten van den Noort als chef kok (2). Maar wat denk je wat ons nu gebeurt? Blunderen we daar gisteren ineens opnieuw tegen Vistra op in Willemstad Curacao. Op het voor de SP-er Ronald Raak legendarische adres Dr. Hugenholtzweg Z/N, UTS Gebouw (3). Via de door ons in december 2019 al blootgelegde connectie met het in een kwalijke reuk van aangebrande aardappelen terechtgekomen investeringsvehikel Veltyco van Uwe Lenhoff, Gal Barak en de ons zo dierbare Amsterdamse stenenstapelaar Dirk-Jan Bakker. Zoals de smulpapen onder onze lezers al weten werd Veltyco in 2017 omgetoverd in B90 Holding en verwierf tegelijkertijd een meerderheidsaandeel van het in Keulen gevestigde, maar op Malta geregisteerde Bet90. In januari 2020 toen Lenhoff en Barak al enige tijd in een kerker verbleven in afwachting van hun proces maakte B90 zich ook meester van het resterende katje aandelen van Bet90. Mogelijk dankzij de inspanningen van Marcel Noordeloos, de ook al universitair opgeleide chef kok van B90, en de nog op vrije voeten verkerende chef de la maison Dirk-Jan Bakker. De onderneming werd financieel geschraagd door Lenhoff's gokvehikel Altair Entertainment NV op Curacao (4). En wie houdt daar de boeken bij van niet alleen deze NV, maar over een hele golf gokfirma's ? Ene Marco Bugelli. En waar hoort onze Maltese vriend Marco thuis? Bij Vistra. Als managing director. Is dat een lekker soepie of niet. Zo is dat. Smakelijk. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 43 van de serie “Kafka in Zeist”.
(2) Zie de afleveringen 20 en 21 van de serie “Spaanse steekjes”.
(3) Zie deze Kamervragen.
(4) Zie voor meer hierover dit artikel.

1 reacties

Van Stef Blok, oorlogshitser Niki Haley tot senator Lindsey Graham, toejuicher van de oorlog in Irak en Afghanistan en iedere regime change van vorige presidenten, ze maken zich allemaal druk over de terugtrekking van de Amerikaanse troepen in Syrië zoals aangekondigd door Trump. Ze maakten zich nooit druk over de oorlog in Syrië die zijn 8e jaar is ingegaan en honderdduizenden slachtoffers heeft gemaakt, maar wel over de Koerden die door onze Navo-bondgenoot wordt aangevallen. Ongeloofwaardig. Ingegeven door geopolitieke motieven, niet door menslievendheid. Zoals de Republikeinse leider van de Senaat Mitch McConell het stelt: 'Een overhaaste terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Syrië komt alleen Rusland, Iran en het regime van Assad ten goede'. Daarom staan deze lui wier handelsmerk oorlog is nu op hun achterste poten. Moeten we voor Amerikaanse troepen in Syrië zijn? Trap er niet in. De Koerden zijn teleurgesteld. 'De Amerikanen zijn hun afspraken niet nagekomen'. Waar hebben we dat eerder gehoord. Het idee dat de VS afspraken zouden nakomen is een grap. Dat de Koerden er in hebben geloofd een ernstige inschattingsfout. Als ze er in hebben geloofd. De geschiedenis van verraad van de Koerden door de VS is te lang om hier te beschrijven. Zelfs MSM begrijpt dat alleen het Syrische Leger ('van Assad') de Koerden zal kunnen beschermen tegen het Turkse leger, de 2e Navo-strijdmacht na de VS. Er werd al langer door de Koerden en Damascus onderhandeld. Deze onderhandelingen zullen nu in een stroomversnelling komen. Met deze ontwikkelingen zal ook de bevrijding van Afrin en Idlib dichterbij komen. Want de oorlog in Syrië zal pas stoppen als ook die gebieden weer in Syrische handen zijn. Inmiddels is het Turkse leger Noord-Oost Syrië binnengetrokken en begonnen met bombarderen. Trump, onder sterke druk van zowel Democraten als Republikeinen, heeft aangekondigd Turkije economisch kapot te maken als hij zich misdraagt tegen de Koerden. Loze woorden. Turkije zou slechts een grensstrook willen innemen. En er de miljoenen Syrische vluchtelingen in Turkije willen huisvesten. Het gekerm over de IS-gevangenen in Koerdische kampen is lachwekkend. IS werd door Turkije, Golfstaten, Israël en de Navo tegen Syrië in stelling gebracht. Zonder succes dankzij Russische interventie ten gunste van Damascus. En dankzij de Koerden die hen de voet dwars zetten en nu tegen Turkije en hun vazallen zullen moeten vechten. Het is wachten op dat Syrische troepen het gebied binnentrekken. Er zijn nog Amerikanen, Engelsen, Fransen en andere Navo-troepen. Een zeer precaire situatie (WK)

1 reacties

Toch maar even een update over de actuele situatie in gecoroniseerd Finland, want voor je het weet word ik hier verplicht om een vitaal beroep uit te gaan oefenen en dat kritische journalistiek dat niet is dat is de afgelopen maand wel zonneklaar geworden.

Kop vanavond op de Finse teletekst: politici verbazen zich over macht. Waarmee bedoeld wordt: de Finse politici verbazen zich over de grote hoeveelheid macht die ze momenteel uit mogen oefenen. In nog eens andere woorden: ze hebben tot hun eigen verbazing bijna alle macht in het land verkregen.

Voorop in de verbazing: de voormalige leider van de partij waarvan ik voormalig lid ben, de Finse SP. Hij heeft er nog es goed over nagedacht. Waarover? Over het besluit waarmee hij en zijn partij drie weken geleden hebben ingestemd: om de uitzonderingstoestand af te roepen.

Achteraf vraagt hij zich af of het allemaal wel zo snel en zo volmondig yes had moeten wezen. Of je bij gewone meerderheid in ‘s lands parlement de regering buitengewone bevoegdheden moet kunnen geven. ‘Bevoegdheden die eigenlijk de grondwet buitenspel zetten.’

Of dat dus niet bij tweederde meerderheid had gemoeten… en na iets meer debat dan de paar uurtjes op dinsdagavond die er voor waren gereserveerd… Of het dissidente lid Kontula van zijn partij die een gigantische hoeveelheid bagger naar haar hoofd heeft gekregen, dus niet gewoon gelijk had… Achteraf.

Om te lachen maar in feite dus om te huilen is ook de greep die de president van het land doet naar de macht. Twee weken terug vond hij het allemaal nog niet genoeg en stelde de premier voor om een ‘besluitende raad’ in te stellen, vol met door hem gekozen politieke veteranen en deskundigen.

Of die raad er inmiddels is is volstrekt onduidelijk. Officieel heeft de voorzitter van het parlement die brief onverstandig gevonden, maar uit kringen rond de pres komen er voortdurend namen naar voren die zich ‘inzetten in ‘s lands belang’, bijvoorbeeld om mondkapjes te organiseren in China.

Mij rezen de haren ter berge toen een tipje van de sluier omtrent deze duistere raad werd opgelicht. Het overgrote deel van de leden van het ding deelt namelijk een gemeenschappelijke hobby: landsverdediging. Landsverdediging? Homeland Defence, ja. Valt het kwartje?

Finland heeft militaire dienstplicht, en kan zodra de bel gaat vijfhonderd duizend mannen en vrouwen weer in actieve dienst oproepen. Die zijn lid van die Homeland Defence-dinges. Hebben leren schieten en bezitten een wapen.

Ik heb ze gezien in 2014, toen Putin de Krim bezette. Met mitrailleur in aanslag op de twee kruispunten in ons dorpje. Camouflagepakken aan en triomfantelijke blik in de oogjes. De collega-onderwijzer, het schoolhoofd, de commandant van de brandweer…

In de slagschaduw van dit schimmige gezelschap, en onder de uitzonderingstoestand waarvan niemand nu blijkt te weten hoe lang die kan en mag duren, is de provincie rond de hoofdstad Helsinki (daar woont 60 procent van de Finnen) per 1 april van de rest van het land geisoleerd.

Komende week maakt de regering bekend of die totale lockdown voor die provincie en de hoofdstad wordt opgeheven. Met de ervaringen in China en Zuid-Korea op de radar is het nog maar zeer de vraag of er met de maatregel iets is bereikt voor de volksgezondheid.

Met een mengeling van afschuw en bewondering kijkt men ondertussen naar Zweden. Die doen weinig tot niks, die rare Zweden! Geen noodtoestand, geen parlement buitenspel, geen rare bruine mannetjes op strategische posities… En toch liggen de lijken er niet op straat, in Stockholm en Gothenburg…

(JoopFinland)

Terwijl het Turkse leger al sinds 2017 Afrin en een strook langs de grens bezet houdt ('Olive Branch' en 'Euphrates Shield'), plus de controle uitoefent over Idlib via proxi's, is het nu, 7 oktober, ook het noordoostelijke grensgebied in handen van de YPG/SDF binnengevallen met 14.000 soldaten van het 'Vrije Syrische Leger', een vehikel van de Navo dat nooit enig succes boekte en nu onder Turkse controle staat. Zoals Erdoğan al eerder had aangekondigd gebeurt dit 'om de terroristen te verdrijven', 'het Syrische filiaal van de PKK'.
De Koerden en hun bondgenoten werken daar samen met het Amerikaanse leger en werden door hen bewapend. Een telefoongesprek tussen de Turkse en Amerikaanse presidenten heeft deze volgende inval in Syrië begeleid. De VS zouden zich volgens een verklaring van het Witte Huis versneld terugtrekken uit het gebied, zoals in 2018 aangekondigd door Trump maar toen herzien.
Deze nieuwe aanval vormt een flagrante schending van het onder Amerikaans auspiciën overeengekomen akkoord waarin YPG/SDF zich van de grens met Turkije had teruggetrokken, fortificaties ontmantelde en samen met het Amerikaanse leger en andere Navo-landen patrouilles uitvoerde. De patrouilles zouden volgens de woordvoerder van het Kobane-kanton van Rojava (het gebied onder controle van de YPG/SDF) nog normaal doorgang vinden.
Rusland heeft verklaard dat de Turkse incursie niet met haar is doorgenomen. Opmerkelijk gezien de recente contacten op hoog niveau tussen de beide landen. De woordvoerder van het Kremlin benadrukte de 'territoriale integriteit van Syrië' waaraan Turkije zich zou hebben gecommitteerd in het Astana-akkoord tussen Rusland, Turkije en Iran.
Het 'verraad' door de Amerikanen brengt de Koerden, die 1/3 van Syrië controleren, in een moeilijke positie. De enige optie lijkt, zoals we in vorige afleveringen aangaven, zich bij het leger van Assad aan te sluiten om het land van Turkse agressie te bevrijden. (WK)

3 reacties

'Wat het ook moge kosten', zo viel uit zowel Parijs als Den Haag te horen over het luchtvaartconcern dat voor respectievelijk 14 en 14,6 % in handen is van de twee overheden.
Met de ineenstorting van de aandelenmarkten moet het een koud en goedkoop kunstje zijn het hele bedrijf in handen te krijgen. In plaats van 744 miljoen die het kabinet Rutte twee jaar geleden betaalde voor een minderheidsaandeel. 'Maar nationaliseren is niet de bedoeling', klinkt het uit de hofstad. De bedoeling blijft ondanks de crisis privatiseren. Dat is ook het streven van Macron en zijn club die de 1% superrijken terwille zijn, maar daar is onder invloed van de volksopstand sins november 2018 en meer dan 1 miljoen handtekeningen ertegen opgehaald de voorgenomen privatisering van de 3 Parijse luchthavens uitgesteld.
Alsof ze de corona-bui zagen hangen. Want luchthavens zijn niet interessant meer voor investeerders.

De verliezen van het luchtvaartbedrijf gaan om 'miljarden per dag'. Die mogen de Franse en Nederlandse belastingbetalers dus onbeperkt ophoesten. Terwijl het bedrijf in private handen blijft, 'tot het weer winst maakt'.
Ondertussen sterven het kleinbedrijf, de middelgrote bedrijven en de fameuze zzp-ers, de formule die iedereen als een worst kreeg voorgehouden 'om voor zichzelf te beginnen'. Alleen de grote jongens worden gered.
De vraag is wie de producten en diensten van die geredde grote bedrijven zullen gaan afnemen. Vliegen zal niet meer voor gewone mensen zijn, zo wordt gewaarschuwd. 'Die tijden komen nooit meer terug'. 'En het is maar goed ook 'voor het milieu'.
Vliegen wordt weer voor de elite. Zoals het vroeger was.
Daarvoor moeten wij betalen. Met een blanco cheque. Niemand weet hoeveel het uiteindelijke bedrag zal zijn. Maar in staatshanden, 'nee hoor!'.
We zullen blijven betalen, 'tot de schijt ons doodt'. (WK)

1 reacties

Het is begonnen. Honderden mensen hebben vanochtend gehoor gegeven aan de oproep van Extinction Rebellion om niet het Museumplein op te gaan maar juist de andere kant, de drukke vroemvroemader Stadhouderskade. Frau Halsema heeft daarvoor natuurlijk geen toestemming gegeven -hoe zou zij als de coryfee van de miljeupartij voor echte actie tegen de milieuvernietiging kunnen zijn?- en nu zijn de rapen gaar. De Bijlmerbajes 2.0 is gereserveerd voor ieder die zich werkelijk verzet tegen de vernietiging, de ME staat klaar om met harde hand in te grijpen.
Niet naar het Museumplein dus om in de vrijage van GroenLinks met de orde mee te gaan. Het Rijksmuseum in zodra ze je van de Museumbrug afmeppen. Door de ramen en deuren ‘onze’ cultuurkamer in en verniel daar alles wat je tegenkomt. En morgen weer op dezelfde plek verzamelen, en woensdag weer. Wees solidair met de gevangenen en stook het vuurtje ook op andere plaatsen op. Het klimaat is overal en nous sommes le monde! Op twitter en facebook zijn de acties -ook die in Parijs en Berlijn- te volgen. Sluit je aan, het is begonnen. (JoopFinland)

1 reacties

Door Jan Portein.

Hardnekkige volgers van KM zullen misschien nog wel weten wie Jac van Ham is. Een ouwe gokbaas die bij ons ooit een warm plekkie kreeg in de serie “Schimmen achter Pim”. Iets uit de goeie ouwe tijd dus. Maar laat Jac's gokvehikel JVH (bescheidenheid kent geen tijd) nou ineens zijdelings voor komen in een Sloveense coronastory. Yep. Zit zo, volgens onze collega's van de speurneuzensite Ostro. Eind maart deelde de Sloveense regering rond de 80 meloen uit aan lokale bedrijven voor het opsnorren cq. leveren van allerlei spulletjes ter bescherming tegen het cadeautje van die Chinese vismarkt. Meer dan een kwart daarvan kwam zonder een fesoendelijke aanbestedingsprocedure terecht bij de firma Public Digital Infrastructure. Eigendom van Joc Pecenik, een van de rijkste Slovenen op deze aardbol. Noch vriend Joc, noch iemand anders bij PDI had enig verstand van zaken op het terrein van virusbestrijding, maar ach je moet wat. PDI is een kind van de Elektroncek Group. Een financiële holding die al jaren in Nederland wordt vertroeteld door opeenvolgende trustkantoren. Maar daar blijft het niet bij. Onze Joc heeft hier nog een stukje speelgoed laten neerdalen: Interblock. Een producent van gokmachines met ondermeer een license in Nevada. En dan krijg je al de kriebels en de neiging om Ab Osterhaus te bellen. Sinds 2014 zijn wij ook gezegend met een Nederlands filiaal: Interblock Nederland BV. Net als het moederbedrijf en een reeks van andere gokbedrijven gevestigd aan de Europalaan in Den Bosch. Niet toevallig. Interblock Nederland werd namelijk geboren met de assistentie van … ja, daar is ie: JVH. Of Jac daar persoonlijk bij betrokken was hebben we niet kunnen navlooien. En of hij misschien weet waar nog een lading mondkapjes te versieren valt voor Joc ook niet. Maar voor Slovenië is het zonder twijfel rien ne va plus geblazen. Stay tuned.

1 reacties

Vooraanstaande Democratische parlementsleden oefenden in 2016 druk uit op Oekrainse politici en aanklagers om materiaal te verschaffen dat Trump aan Rusland linkte. Een voorspel van wat later Russiagate zou worden, dat drie jaar als dreiging boven Trump hing met impeachment als doel en een totale mislukking bleek. Nu geeft de Donald zijn belagers een koekje van eigen deeg en zijn de rapen gaar.
'Trump vroeg Zelensky om onderzoek naar Biden: het onderzoek dat Biden als vice van Obama door Zelensky 's voorganger Porosjenko liet staken door het ontslag van de Openbaar Aanklager Victor Sjokin die onderzoek naar de Bidens deed te eisen als voorwaarde voor een miljard dollar. En te krijgen (zie video). Regime change via chantage.
Het was dom van Trump om dat te doen terwijl hij had kunnen weten dat zijn omgeving hem in de gaten hield en wachtte op een misstap om hem te nagelen.
Mocht de (langdurige) afzettingsprocedure slagen, dan wordt Mike Pence president. Pence vormde met de ontslagen veiligheidsadviseur Bolton en minister van Buitenlandse Zaken Pompeo het trio in Trumps kabinet dat voorstander was van oorlog tegen Venezuela, Iran en Noord-Korea. Voortzetting van de neocon-agenda. Met Pence aan het hoofd zullen er geen obstakels meer zijn voor voortzetting van de politiek van 'regime change' onder Bush, Clinton en Obama. Dat is de trieste oogst van de campagne tegen Trump, toegejuichd door 'linkse' afgevaardigden als AOC en Ilhan Omar. Gejuich, ook hier, van vermeend links. Het lachen zal ze vergaan als de bommen en kruisraketten als vanouds neerdalen onder Pence. Deze pseudo-linksen zijn werktuigen van Deep State, zonder dat (misschien) te beseffen. Het zijn de bewonderaars van 'Change' Obama, de ijveraars voor een 'eerste vrouw in het Witte Huis'. Alsof het voor de slachtoffers van oorlog iets zou uitmaken of een zwarte, een vrouw of een hond president van de VS is.
Als het Deep State lukt om Trump af te zetten en te laten vervangen door hun vazal Mike Pence zal dat de neergang van de staat, DC en haar instituties waarin een meerderheid van de Amerikanen geen vertrouwen heeft, alleen maar versnellen. We hebben hier, onbegrijpelijk voor veel mensen die MSM volgen, gesproken over een pre-revolutionaire situatie in de VS. En over Marx en Engels die daar het zwaartepunt van het kapitalisme voorspelden en de socialistische omwenteling die in 1917 in Rusland plaats zou vinden in de VS situeerden.
Een afzetting van Trump zal ineenstorting van het Amerikaanse imperium en een revolutionaire situatie bespoedigen. Trump heeft het over burgeroorlog. 'Overdreven'? Ik vrees van niet. Met de grondwet in de hand heeft het Amerikaanse volk zich bewapend. De burgeroorlog was 150 jaar geleden. Het land bestaat 250 jaar.
De "whistleblower" die de procedure van afzetting van Trump in gang zette, had volgens de NYT 'voordat hij op de fluit blies' contact met de Democratische Afgevaardigde Adam Schiff, de leider van impeachment in het Huis.  (WK)

2 reacties

Op sites met illustere namen als livetv.ru en hesgoal.com kun je naar rechtstreekse uitzendingen van voetbal kijken tot je er bij neer valt, zonder dat je er voor hoeft te betalen.

In wezen is het hetzelfde als vroeger op het muurtje of de spoordijk klauteren bij een hoek van het stadion zodat je de wedstrijd van je favorieten grotendeeels kon volgen zonder de entreeprijs te hoeven dokken.

Net zo als dat muurtje of die dijk niet waren gebouwd om aan arme fans uitkomst te bieden, zo bestaan die sites met daarop de livestream van je wensen ook niet voor jouw kijkgerief. Het zijn goksites, waarop je op alle mogelijke en onmogelijke details van een wedstrijd je geld kunt inzetten.

Het gedoe rond de tv-gelden voor het profvoetbal laat goed zien hoe verrot de bedrijfstak is. Dat je waar ook ter wereld live naar een wedtsrijd uit de Engelse of Spaanse competitie kunt kijken heeft niets te maken met liefde voor het spelletje maar met de tentakels van de internationale gokmafia.

Daarom geeft de KNVB straks -tegen de wil van de meeste eredivisieclubs in- gewoon toe aan de wens van de Europese en wereldbond om met het programma verder te gaan. Zelfs in lege stadions. En zelfs zonder in acht te nemen dat het hier gaat om een contactsport.

Het parool voor de bonzen is niet The show must go on, maar The bet must go on. De show wordt zonder met de ogen te knipperen tot op het bot uitgekleed. Geen liefhebber zit graag in een leeg blok beton, geen speler doet zijn ding graag voor lege tribunes.

Maar in de vier grootste competities van Europa -die van Engeland, Duitsland, Spanje en Italie- hangt het resultaat van een club voor zestig of zeventig procent af van de inkomsten uit tv-gelden, lees: indirecte sponsoring door de goksyndicaten.

Waar het heen gaat met dit seizoen? En staat wellicht de hele bedrijfstak op omvallen? Belangrijkste vraag misschien in het kader van dit fijne serietje: wat kun je er als fan tegen doen? Samen de kont tegen de krib gooien en club-eigenaars en bonzen uitroken?

Het zijn de jaren tachtig van de vorige eeuw niet meer, waarin wij vanuit de hoofdstedelijke kraakbeweging zorgden voor warme banden met de F-Side. De lege tribunes van vandaag zijn het domein geworden van de kluit, die zich graag laat belazeren.

(JoopFinland)

 Tja, die boeren. Daar waren ze weer. Niemand die ze een strobreed in de weg legde toen ze de wegen naar Den Haag blokkeerden, integendeel: op bruggen en viaducten stond het vol met vlaggetjeszwaaiers die deze keer niet ’Maarten, Maarten’ scandeerden maar iets anders, wat de boeren als steunbetuiging konden interpreteren. Hun leider heette Bart en zag er uit als Jenny Douwes, op het Malieveld wachtten hen sprekers van het Forum en de PVV. Marcel van Roosmalen benoemde in zijn radiocolumn het schouwspel puntig, met de woorden: het vee krijgt een gezicht.

Boeren. Mijn moeder is op een boerderij geboren en getogen. Zij beschreef haar jeugd als de hel op aarde. En ze gaf aan wat daarvan de oorzaak was. Er zijn grote boeren en er zijn kleine boeren. En die grote vreten de kleine op. Zo ging het honderd jaar geleden en zo gaat het nu nog. Mijn moeder had het over ’scholteboeren’ die zich als beul van de grondeigenaren te buiten gingen aan alle soorten van geweld tegenover de pachters van die grond. Haar vader was zo’n pachter, haar moeder de dochter van een scholteboer. De hel op aarde inderdaad, die voor de man gelukkig overging in een vroege dood.

Dinsdagavond mochten de boeren hun anachronistische bestaansgrond en hun al even achterhaalde samenlevingsvormen nog eens tentoonstellen aan de borreltafel van Rutger Castricum. Castricum is het door kapsalon Spoorzicht en visagist Linda vormgegeven hoofd van PowNed, de PVV-omroep die volgens de plannen in Hilversum verdwijnen moet maar natuurlijk nooit verdwijnt. Voor Castricum maakt het niet uit wie er zijn gezellige bruine kroeg binnenkomen. Of de mob nu tegen de afschaffing van Zwarte Piet of tegen Marokkanen ageert, Castricum zet ze voor zijn karretje en laat ze dat door een paar meter modder trekken, onder gejuich van weer anderen die heel hun armoe ervoor overhebben om de volgende avond ja te mogen knikken tegen Rutger.

Castricum maakte het zich dinsdagavond makkelijk en ging met de boeren helemaal op de Marokkanentoer. ’Willen jullie meer of minder?’, riep hij het natuur- en biggenvriendelijke volkje in zijn studio toe. En even later, toen de toon eenmaal was gezet en het voorstel van ene Tjeerd van D66 om de Nederlandse veestapel te halveren gefileerd moest worden: ’Wat voelen jullie voor Tjeerd? Voelen jullie haat voor Tjeerd?’ Er werd over dit gezonde onderbuikgevoel nog lang gelachen want in het kunstje van Rutger gaat het erom de vieze smaak eerst in de soep te mengen en pas daarna iemand anders als de maker van die soep aan te wijzen…

Gelukkig was het volgens de PVV-krant vanmorgen al bonje binnen de boeren. De Telegraaf citeert Boerin Jenny die zich zorgen maakt over ’extreme’ boeren die supermarkten willen gaan blokkeren. ’Daarmee zouden wij de sympathie van de Nederlanders verspelen’. Sinds wanneer gaat actievoeren om het winnen van sympathie? Het blokkeren van de supermarkten die weigeren om verantwoorde vlees en zuivel in de vakken te leggen, is natuurlijk het beste dat je als producent kunt doen. Binnenkort zal Castricum dus wel pils en jenever schenken voor de ’slachtoffers’ van de boerenacties… (JoopFinland)

2 reacties

De merel is niet uit de dood herrezen, en heeft ook niet elders vertoefd. Geen Paasverhaal maar het Corona-evangelie ter verklaring van zijn verschijning. Hij zat natuurlijk al die tijd gewoon ook op zijn tak te zingen, maar wordt nu pas gehoord. Nu de stilte is ingetreden.

Een merel kweelt zijn hoogste lied, iedere morgen wanneer ik me zo vroeg mogelijk naar de buurtsuper begeef. Het is in de inteligente zelfopsluiting zo stil geworden op straat dat we de vogels gaan horen. En soms de wind. Of in je oren je eigen bloedsomloop.

Het ruikt ook, in de straat. Lekker. Naar bloesemgeur in de plaats van de dieselstank. ‘s Ochtends is er de gewaarwording van modder in de lucht. En kijk es naar de hemel, in een verrassende tint blauw! Geen kerosinekrassen meer, maar vogels die zich weer durven vertonen. De buizerd, een reiger.

Maar helaas, helaas.

De mensen die zich in deze tijd nog wel laten zien en vooral horen, zijn de gekkies. Is het niet op straat, dan wel in de discussie. Op straat kun je nu met een nog wijdere boog om ze heen lopen. Dat is immers een geaccepteerd sociaal gebaar geworden. Maar in de sm hebben ze het voor het zeggen gekregen.

Bijna nog voor Corona er was, liepen ze er al mee weg, de kwakdenkers en beroepsneuroten. Aanvankelijk moest het worden ontkend. Het was er niet, in hun beleving, het ging om een staaltje mindfucking door degenen die niet begrepen hoe het universum in elkaar steekt.

In het tweede stadium was er wel iets, maar dan als instrument van De Wereldregering, Bilderberg en of het industrieel militair complex. We werden genaaid waar we bij stonden, zo rispte het op uit de krochten van het internet. Niet meegaan in de hype, was de leus van de ware slimmerikken.

Nu, in fase drie, is het er, en is het gekoppeld aan andere dingessen die we nu eens onder ogen moeten zien. Corona is ons toebedeeld geworden via 5G. Waarbij corona staat voor een op ons los gelaten biomonster dat zich verplaatst middels het nieuwste van het nieuwste snufje op digitaal vlak.

Ik neem je even mee op een trip in het universum van zo’n piskijker. Uit een email van gister:

‘Ondanks alle lock-down maatregelen is er een stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat het misschien wel de bedoeling is van de elite dat iedereen met dit virus in contact komt. Of wat het dan ook is, zelf ervaar ik dit als een demonisch electro-magnetisch veld dat sinds een paar weken in supermarkten, in de trein en in de kringloopwinkel hangt. (...) Dit is een door mensenhanden gecreëerd virus, dat staat voor mij vast. Is het ontsnapt uit een laboratorium? Was het een bacteriologische aanval? Is dit virus bewust wereldwijd verspreid door de satanische wereldregering (ook wel de cabal genoemd?). Of is dit electro-magnetisch veld ontstaan doordat 5G werd aangezet en ontstond hiermee iets totaal nieuws, iets verschrikkelijks? Ik denk zelf meer en meer het laatste, vooral omdat in Wuhan 5G net was aangezet en de mensen vervolgens dood op straat neervielen.’

Waarbij cabal dus niet hetzelfde is als de kringloopwinkel…

(JoopFinland)

Nee, Pieter neemt het niet. En stuurt aan op een revisie. Zo bereikten wij de finish in de vorige aflevering van deze serie (1). Waar begin je aan zou je zeggen, want de luitjes waar hij tegenop bokst zijn niet voor de mauwende en spinnende viervoeter die liever Sheba heeft dan harde brokken. En dan bedoelen we niet de meisjes en jongens die gebeft en gemazeld vonnissen vellen, maar de zogenaamde compagnons met wie Pieter eerder deze eeuw een business opzette in het land van Frau Angela. Die behoorden en behoren zonder twijfel nog steeds tot de categorie avontuurlijke ondernemers, die niet geheel onbekend zijn met het begrip “smoking gun” en/of “lowkicks”. Maar onze Pieter beschikt over nieuw bewijsmateriaal dat ondermeer enig licht werpt op de verklaringen die zijn oude “compagnons” Daniel E., Derk H., Rudy D. en Willem v.d. V. op 22/1/2015 als getuigen hebben afgelegd bij de rechtercommissaris in Arnhem. In aanwezigheid van diens collega Dieter Temming van het Landesgericht Niedersaksen. Wat denkt u bijvoorbeeld van de volgende mail dd. 10 januari 2015, afkomstig van Daniel E.'s echtgenote Inge en gericht aan Derk H. ? Komt ie:
“Derk, ik heb dit voor jou geschreven. Als je mijn verhaal overschrijft in je eigen handschrift dan komt dat heel geloofwaardig over. We moeten Knabben elimineren anders draait iedereen de bajes in in Duitsland en daar hebben we geen trek in. Daan heeft met Rudy en Willem gesproken. Die weten wat ze moeten zeggen. Louis hoeft tot onze verbazing niet te worden gehoord. Hoe dat kan is mij nog steeds een raadsel. Ik maak mij zorgen om Rudy, maar Daan heeft hem op het hart gedrukt zijn kop te houden. Kom maar even koffie drinken en praat alles met Daan door, zodat jullie geen fouten maken tijdens het verhoor.”
Volgt de tekst van de verklaring die Derk moet afdraaien bij het verhoor van de rechtercommissaris (tekst in ons bezit, red). Het lijkt erop dat die rc en zijn Duitse invité zwaar genaaid zijn. Om nog maar te zwijgen over de verdachte. Pieter Knabben. Stay tuned (JP).

1 ) Zie aflevering 3 dd. 25 september 2019.

Wat ze in de VS 'the Great Depression' noemen (wij noemen het 'de crisisjaren' na de ineenstorting van de Newyorkse beurs in 1929) herhaalt zich voor onze ogen onder nieuwe omstandigheden. In een ijzingwekkend tempo. De "New Deal' van FD Roosevelt waar iedereen nu aan refereert werd afgedwongen door een stakingsgolf door het hele land die toen zijn weerga niet had in de Amerikaanse geschiedenis, uitgezonderd misschien de 80-ties van de 19e eeuw. Socialisme was toen geen verboden woord. Er moest snel poen op tafel komen. Anders zou het volk in opstand komen en het socialisme invoeren. De Sowjet-Unie was nog niet duivels gemaakt en voor velen een voorbeeld. 
De in de crisis belangrijke invloed van de Communistische partij van de USA werd gedragen door een verbond tussen de arbeiders en de intelligentsia. En ook zwarten vanwege de rassenscheiding. Zelfs toen al Latino's Joden uit de brandhaarden van revolutie die de sociale revolutie met zich hadden meegedragen.
Op de 'New Deal' volgde WO2 en op WO2 de Koude Oorlog en daarop het McCarthyisme waar de opeenlopende naoorlogse regeringen van de VS de bevolking mee 'voor altijd' dachten af te houden van alles dat uit de verte maar een beetje op communisme leek.
Daar begonnen na 75 jaar eindelijk scheuren in te komen. Na de crisis (pre-crisisje voor een grote als deze; naar Kondratief) van 2008 kreeg je Occupy. Dat was nog te behappen voor Wall Street. De met belastinggeld geredde banken verdienden een fortuin op het opkopen van de huizen die de arme mensen hadden verloren omdat Obama geen poot uitstak.
De klimaatkwestie bracht gelukkig afleiding. Maar 'socialisme' begon rond te zingen. Het taboe, de ban was gebroken. Senator Sanders nam het in de mond en ook al was zijn schijnvertoning als 'Patsy' tegen Biden die moèst winnen een farce, er waren hordes genomen en kiemen van verzet tegen het kapitalisme gezaaid.
Die dreigen nu 'door aan Covid19 gerelateerde omstandigheden' in extreem vruchtbare grond terecht te komen omdat het kaartenhuis instort (kijk weer eens naar de staatsschuld op Times Square).
Het Congres (Senaat & Huis) hebben een astronomische aantal aan miljarden $ aan Big Business gegeven, een 'bail out, 'voor gederfde inkomsten'. Airbus werd van staatssteun beschuldigd, weet u nog?
Boeing 's faillissement na het Max-debacle is onverwacht afgewend dankzij ruim bijgedrukt belastinggeld.
Daarna hebben de Congresleden een 'Corona-vakantie' van 3 weken genomen, om op hun jachten en buitenhuizen af te wachten tot het oog van de storm is gepasseerd.

Trump gaat de belastingbetaler een bedrag van maximaal 1500 dollar ineens uitbetalen als overbrugging tot de economie weer in gang zal worden gebracht. FDR deed ook zoiets in 1936. 70 % van de Amerikanen leeft van paycheck tot paycheck. Ze hebben geen reserves. 1200 dollar over een paar maanden gaat hen niet redden. (zie video)

De 'Stimulans' door het Congres vergelijk ik met de uitverkoop onder Jeltsin van de Sovjet-economie aan oligarchen. 3 triljoen (3.000.000.000.000) $ aan Big Business is het uitverkopen van bezit van het volk net als na de val van de muur. Niet met de 'New Deal'.

Op een grote crisis volgt oorlog. Dat is een ijzeren wet. (WK)

'De man die me inspireert in de politiek', vertelt een twintiger in de rij om afscheid te nemen van de overleden Franse president Jacques Chirac bij Invalides. 'Hij wist de mensen samen te brengen. Dat is wat onze huidige leiders missen'. Hij zal worden herinnerd als de man die weigerde mee te doen aan de oorlog tegen Irak van Bush en Blair. Daarom komt Wladimir Poetin op zijn begrafenis. Als maning aan Macron en eerbetoon aan de laatste Gaullistische Franse leider, die weigerde aan de Navo-regime change mee te doen. En hij zal worden herinnerd als 'Mr 5 minuten inclusief douche', de 'rokkenjager' die afgevaardigde, minister, burgemeester van Parijs en premier was voor hij president werd.
Acte 46 was massaal. In Parijs twee stoeten. Toulouse uiteraard en weer overal in het land. Als vanouds.
En dan woensdag 2 oktober, een surrealistisch tafereeltje: 'Nationale Mars van de Woede' door de gezamenlijke politievakbonden te Parijs. In het centrum dat voor de Gele Vesten verboden gebied is. Een merkwaardig schouwspel. Willen ze laten zien dat ze ook mensen zijn? Normaal zijn zij het die voor 350 e per dag vreedzame demonstranten die net als zij opkomen voor bescherming van pensioenen, koopkracht en werkomstandigheden (52 agenten hebben dit jaar al zelfmoord gepleegd) in elkaar slaan, met traangas bestoken en ogen uitschieten. Nu trekken ze met duizenden fluitend en joelend door de straten van Parijs, spreekkoren aanheffend net als de Gele Vesten. Ze gaan voor dood liggen uit protest. Zingen de Marseillaise. Rookbommen net als de Gilets Jaunes. (zie deze video) Van Place de la Bastille naar Place de la Republique, een parcours bekend van 46 op rij. 'Nu zijn de rollen omgekeerd', al meppen ze aanstaande zaterdag er weer gewoon op los. De situatie is er toch door veranderd. Gevaarlijker voor de macht die deze demonstranten normaal op de burger demonstranten afstuurt. De volgende stap is dat ze weigeren zich nog langer te laten gebruiken tegen het volk, dat de zelfde zorgen heeft als zij.
Opvallend is de deelname van GJ-voorman Eric Drouet in de stoet met een paar kameraden. Omgeven door een politiecordon dat hen een zijstraat indrijft. Om verbroedering te voorkomen? (WK)

Door Jan Portein.

Ja! Daar is ie weer. Ome Jaap Kroonenberg. In juli 1996 verenigd met zijn schepper, maar zijn geest leeft nog altijd voort. We hebben in het verleden veel over die voormalige kippenplukker, textielboer, stenenhandelaar en financiële mindfucker over de schutting gegooid. Ondermeer in deze serie. Die stories hielden steevast verband met ondeugende activiteiten, waaronder zijn optreden als wasbaas van avontuurlijke gelden. Daarover vonden wij ook iets in het in 2000 op de markt gemieterde boek “De jacht op de erven Bruinsma” van collega Bas van Hout. Een kwootje is nooit weg. Komt ie:

“ ...Etienne [Urka, red.] had in de loop der jaren allerlei interessante mensen leren kennen die zonder problemen grote hoeveelheden geld konden beleggen. Gewone, legale, bonafide zakenmensen. De “geldschuivers” werden ze genoemd. Tientallen miljoenen konden ze moeiteloos en ontraceerbaar voor de fiscus in het buitenland parkeren, tegen de gebruikelijke rente en voorwaarden. Zo hielp Etienne Bruinsma [Klaas, red.] aan een belangrijke financier, de onroerendgoedmagnaat Jaap Enstrada [fakenaam voor Kroonenberg red.], die zo'n beetje de halve Kalverstraat en Nieuwendijk bezat. Die financierde blind mee in alle transporten en verdubbelde op die manier zijn inzet. “Ome” Jaap vertrouwde er gewoon op, dat het eerlijk toeging. Het zou jarenlang een lucratieve samenwerking blijven, die vooral de onroerendgoedmagnaat geen windeieren legde”.

Nou zou je bijna denken dat ome Jaap de poen die hij ter belegging van Klaas ontving na een geslaagde missie alleen in het buitenland parkeerde. Maar ons specsavertje waarschuwde ons tijdig. Want ome Jaap belegde de irregulier verdiende poen wel degelijk ook binnen onze landsgrenzen. Die conclusie kan je verbinden aan een heuglijke gebeurtenis op 12 december 1986. Toen liet hij de KvK van Amsterdam namelijk weten dat er een nieuwe BV was geboren en op 15 januari 1987, toen Klaas nog redelijk bij de pinken was, deed Jaap officieel aangifte. De naam van die kersverse boreling? Bruinsma & Bruinsma Vastgoed. Waarbij wij aannemen dat Jaap bij B & B Dominee Klaas en Monnik Anton voor ogen had.
Haasten we ons lichtelijk hijgend terug naar aflevering 678 van deze serie. Daar beschreven wij levendig de overdracht van een stenenstapel die in wezen geen overdracht was. Acteurs in die opera boeffo waren Reginald Poswick (in de rol van verkoper) en Marcel Paping (in de rol van koper). Nou hebben wij al jaren last van een hardnekkig nieuwsgierigheidsvirus en we vroegen ons dan ook af hoe vriend Poswick aan die stapel was gekomen. Binnen dat kader kregen wij al gauw een bedrijfspand in de kieren op de Muntkade 8 in Utrecht. Decennia geleden door Bruinsma & Bruinsma verworven en in een geurige akte vastgelegd door mr. H.H. Elferink, notaris in Soest. Met onder het hoofdje “Titel van aankomst” de volgende interessante tekst. Komt ie:

“Voormeld registergoed is door Bruinsma & Bruinsma Vastgoed BV in eigendom verkregen door de overschrijving in deel 5994 nummer 36 van register Hypotheken 4 ten kantore van de Dienst voor het kadaster en de openbare registers in Utrecht op 14 oktober 1988 van een afschrift van een akte van transport, welke akte, houdende volledige kwijting en décharge voor het betalen van de koopprijs en afstand van de rechten om ontbinding te vorderen.”

Asjeblieft. Neemt u hem zo mee of moeten we hem inpakken? Het suggereert in ieder geval dat er toen al sprake was van stromannen. En het was niet het enige pand in de stapel die een dergelijke “Titel van aankomst” bevatte. Integendeel uit de akte waarin wij hebben zitten neuzen blijkt dat alle panden zo verworven zijn door B & B Vastgoed. Ook na het respectievelijke overlijden van Klaas (1991) en ome Jaap (1997). Overigens was niet alleen notaris Elferink betrokken bij dit staaltje mindfuck. Ook zijn collega's Versteeg uit Maastricht, Schulting uit Rotterdam en Van Buitenen in Utrecht dansten vrolijk mee in deze polonaise. Blijft de vraag wanneer de beide als tandensmid door het leven scharrelende heren Poswick en Paping als mannetjes van stro hun entree maakten bij Bruinsma en Bruinsma c.q. P 2 en waarom juist zij die kluif kregen toegeworpen. En niet te vergeten: waren alle erven, zowel uit de famielje- als uit de werksfeer, op de hoogte van het bestaan van de aanvankelijk door ome Jaap beheerde stenenstapel van Klaas en Anton, die naar de laatste schattingen van ons snuffelteam ruim boven de 100 panden omvatte? In de periode na de hemelvaart van de Dominee ging de mare dat zijn portefeuille kort voor die droeve gebeurtenis al helemaal leeg was gehaald (1). We hoeven niet moeilijk te doen over de vraag wie verantwoordelijk was voor de inbeslagname van de stenenstapel. Ome Jaap liet de Old Amsterdam nooit van zijn matzes eten (2). Een bescheiden deel van die nalatenschap zal dus wel naar broer Anton cs. zijn gegaan en we weten dankzij een emeritus opsporingsambtenaar waar dat al dan niet in zijn geheel naar toe is verhuisd (3). Maar wat ome Jaap met de rest heeft gedaan blijft een enigma. Mogelijk is die terechtgekomen in de stenen erfenis die kleinzoon Lesley Bamberger en zijn drie oppassers in de schoot geworpen kregen (4). Of hebben de andere “erven”, onder wie Eutje Urka, toch kans gezien het boeltje over te nemen? Kortom, er blijven nog heel wat vragen over. We zijn nog niet klaar. We blijven wroeten. Stay tuned.

(1) Zie voor de verdwijning van een aandelenpakket VHS het artikel “Van oude koeien en troebel water”.
(2) Zo was hij in eerste instantie ook verantwoordelijk voor het leeghalen van de elders in deze serie voorbijkomende Schumacher Kramer Stichting.
(3) Zie aflevering 677 van deze serie.
(4) De drie oppassers waren de door ome Jaap aangewezen gebroeders Trump (geen familie) en Pierre Salik. Zie voor allerlei stomende revelaties over deze heren eerdere afleveringen in deze serie.

1 reacties

Hij snoof als een paard. Hij wipte als een konijn (niet zo lang, maar wel heel fijn). En hij ging voor het luik wegens een frauduleus foutje. Maar Sjaak Chirac was desondanks een populaire (ex-)president, die met redelijke pomp en even redelijke circumstances een paar dagen geleden in Parijs naar zijn schepper werd teruggestuurd. In aanwezigheid van vele buitenlandse ex-collega's. Onder wie onze oud-premier annex Domburgse appartementexploitant Jan Peter Balkenende en voormalig president en heuveltjeskoetsier Bill Clinton. Opvallend: niemand uit Tel Aviv aan Zee. Maar eigenlijk wel logisch. De relaties tussen Sjaak en de polletieke top in Israël waren niet geweldig. Hij was vaak op de hand van de Mo's en dat leverde van tijd tot tijd heel wat briefjes tussen de stenen van de Klaagmuur op met de bede de Franse president eens flink op zijn mieter te geven. Hoewel dat eigenlijk niet nodig was, want de Mossad hield Sjaak aan de korte lijn. Letterlijk zelfs, want hij scoorde zijn 15 grammetjes in de week (gossip) via een Israëlische franchisehouder van Gérard Fauré, de jarenlange zonnekoning op het gebied van seks, drugs en rock'n roll. Over seks gesproken: heel recent tilde de monsieur die Jeffrey Epstein's appartement aan Avenue Foch een beetje toonbaar hield naar buiten, dat het bewuste optrekje regelmatig gefrequenteerd werd door ministers, hoge ambtenaren en andere vingers in de pap. We mogen met een gerust hart aannemen dat die daar niet kwamen om van het uitzicht te genieten. En met een even gerust hart dat ze voor de eeuwigheid werden vastgelegd bij hun werkzaamheden ten zuiden van het middenrif. Maakte Sjaak ook gebruik van de luxe mogelijkheden die bij Jeff in de aanbieding waren? Nous savons pas (Frans voor geen idee). Maar dat ie door de Israëlische snuffelbrigade elke dag in de kieren werd gehouden en elke faux pas keurig werd geregistreerd hoeven we niet uit te leggen. En dat kwam te stade als Sjaak iets op de keien gooide wat de brigade en haar opdrachtgevers niet zinde. Beroemd voorbeeld is een uitspraak uit 1986 van de toen als premier rondrommelende Sjaak. Hij liet toen via de Washington Times op de stoep rollen, dat een op het nippertje voorkomen en bliksemsnel aan Syrië toegeschreven aanslag op een El Al-Boeing van eerder dat jaar geënsceneerd was door de Mossad. Hij had volkomen gelijk (1), maar werd wel gedwongen om zijn woorden terug te nemen. Officieel. Kijk, zo comfortabel is het om wip- en snuifgegevens van hoge jongens te bewaren. En niet alleen in Frankrijk. Rip Sjaak. En u? Als vanouds: stay tuned. (JP).

(1) Voor de liefhebbers: zie het boek “Profits of war” van de voormalige Mossad-agent Ari Ben- Menashe.

Door Jan Portein.

Dat verrekte corona virus is toch nog ergens goed voor. Je gaat bijvoorbeeld ineens weer met meloenen tegelijk naar de glazen tiet kijken. En tegen de de verwachting in pik je nog wel eens iets interessants op ook. Zo mochten wij van Mark Damesfiets vernemen dat wij een trots en democratisch volkje zijn. Gevoegd bij de mededeling van Jane Goodall in Ivo Nihil's teeveeshow dat wij niets meer dan een apensoort zijn en je kan met goed fatsoen een quod erat demonstrandum zetten onder de stelling dat wij dus eigenlijk apentrots en democratisch zijn. Volgens Mark dan. Want om nou bloosloos te zeggen dat we in 40 – 45 met zijn allen apentrots en democratisch waren, mwa. Maar ja, als je in 1932 massaal begint te zingen dat je van Duitse bloed bent, dan kan je hem krijgen. En dat je dociel staat te galmen dat je de koning van Spanje altijd hebt geeërd klinkt nou ook niet echt om apentrots op te zijn. Tenzij je als expat bij je bloedsbroeders op Gibraltar woont en van de Britten af wil.
Over 40 – 45 gesproken. In de teeveeserie “De zware mantel van Beatrix” zagen we in een onbewaakt ogenblik de moeder van Willy een toespraak houden in Djakarta, vier dagen na de viering van het veertigjarig bestaan van Indonesië. Daarin had ze het ondermeer over de “exceptionals” tijdens WOII. Oftewel het geringe aantal Nederlanders dat in de jaren waarin zij samen met haar opoe en de rest van de famielje veilig ergens aan de overkant van de plas bivakkeerde de vertegenwoordigers van Charlie Chaplin's lookalike te lijf gingen. En die voor het grootste deel uit linkse tot uiterst linkse mensen bestond. Dat verzet werd zo goed als ausradiert. Met hulp van Nederlanders, die daarvoor in de jaren na de oorlog niet tegen de muur werden gezet (1). Maar wat wil je. Er was werk aan de lege winkel en we staken de handen uit de mouwen. Onderandere in ons Indië, waar bleek dat we goed hadden opgelet tijdens de Duitse les. In de loop van de decennia daarna werd alles op een hoop gegooid bij de 4 mei herdenking op de Dam. Verzet van welk allooi dan ook en militairen die zijn gesneuveld bij allerlei missies waarop wij achteraf niet altijd apentrots hoeven te zijn en met democratie weinig tot niets vandoen hadden. Net als het besluit om toe te treden tot de EU en het Oekraine-referendum. Maar wat zei Rutte ook weer? “Ik kan niet iedereen gelukkig maken”. En zo lullen we maar een eind heen.

(1) Zie de door het RIOD en het latere NIOD geminimaliseerde geschiedenis van CS6 ondermeer in de serie “Naar de kloten”.

De relaties tussen het koninkrijk Saudi-Arabië en het koninkrijk Nederland zijn altijd 'warm' geweest. In de tijd van Bernhard en Juliana tot nu. Nooit zijn in onze media schendingen van mensenrechten (vrouwen, andere religies etc.) als een probleem gezien. Onthoofdingen, handen afhakken of andere straffen van een afschuwelijke dictatuur, het speelde nooit een rol in onze 'vrije pers'. We waren en blijven 'bevriend'. Af en toe verschijnt er een publicatie waarin wordt gejuicht dat vrouwen nu mogen autorijden en meer flauwekul om ons te overtuigen dat het 'de goede kant opgaat'. De oorlog tegen Jemen, die al vijf jaar voortduurt met tienduizenden doden heeft hier nooit op veel belangstelling kunnen rekenen. Ook nu er sprake is van van een kentering in het voordeel van Jemen, zul je er weinig of zelfs niets over lezen in onze dagbladen. Ze zouden natuurlijk ook iets uit te leggen hebben.
De aanval met drones op de Saoudische olieindustrie kon worden toegeschreven aan 'Iran', gewoon omdat het onvoorstelbaar zou zijn dat het armste land ter wereld, Jemen, zoiets zou kunnen bewerkstelligen tegen een van de rijkste landen, Saûdy-Araabje, waarmee we 'zo bevriend zijn'. En aan wie we zoveel wapentuig hebben verkocht, net als de VS.
Dat die miljarden en miljarden aan wapentuig niets hebben kunnen uitrichten tegen de drones van de Houthi's en afgelopen zaterdag een spectaculaire aanval, honderden kilometers binnen Saudi-Arabië, op maar liefst drie gemotoriseerde brigades, zou je grappig kunnen noemen. David tegen Goliath. Uiteraard zal weer geprobeerd worden om het in de schoenen van Teheran te schuiven door onze 'experts', maar u en ik weten beter: het hele geldverslindende systeem van 'patriots' is waardeloos tegen drones met motoren van 1500 euro, te bestellen bij Ali Baba.
Mohammed Bin Salman, de kroonprins en dictator, tapt in een interview met CNN inmiddels uit een ander vaatje. Hij heeft het over vrede en neemt de verantwoordelijkheid voor de barbaarse moord op Khashoggi. Eerder wilde hij nog met Israël en de VS ten strijde trekken tegen Iran.
Saudi-Arabië kent een sterk gediscrimineerde shiitische minderheid in het grensgebied met Jemen die, wat wonder, sympathiseert met de Houthi's. Voor het eerst hebben zij kans op verbetering van hun lot. (WK)

2 reacties

Een hele goeie dag voor alle opgesloten klimaatkids! Morgen, vrijdag, gaan we toch als vanouds de straten op en de lanen in. IJs en weder en de coronapolissie dienende… Om zes uur in de avond verzamelen we ons op de parkeerplaatsen van bejaarden- , verpleeg- en ziekenhuizen. Maar niet om een vals liedje te zingen, welnee, wij hebben aan De Tachtigers wat anders te bieden:

Een massaal opgestoken middelvinger.

Dat is ons vaarwel aan de generatie die ons heeft leeggeroofd en uitgeplunderd, de generatie van meer, meer, meer en nog eens meer. De club die niets meer tot stand heeft gebracht dan de volgende oorlog, de volgende economische crisis en het volgende amusementsprogramma. De sufferds die zo laf zijn dat ze niet alleen de zooi aan ons hebben gelaten maar ook nog es niet de dood in de oogjes durven te kijken.

Stervensbegeleiding op de intensive care.

Nee oudje, sterven doe je thuis, in een hoekje met een boekje, en de gordijnen dicht. Sterven is je plek afstaan, niet nog es wat eisen. Waarom hoort daar een feestje bij? ‘De enorme inspanning waarmee iemand van tachtig nu vijf jaar extra krijgt, gaat ten koste van de generatie die na zo iemand komt, ja zelfs ten koste van de gezondheid van de jongeren’.

In dergelijke bewoordingen vatte Marli Huijer, ooit filosofe des vaderlands, samen wat er nu gebeurt. Wijze woorden temidden van al het geraaskal. Weten jullie, kids, waarop ik zit te wachten? Op de club Tachtigers die zegt: ‘Hee, wij staan ons plekje op de IC graag af aan de moeder van mijn achterkleinkind of de vader van drie kinderen op de hoek van de straat’.

Waar zijn de oudjes met ballen? Misschien bestaat zo’n club al, zijn ze alleen maar uit de media gehouden door de Henk Krols en de andere Maxen. Wij bestaan in ieder geval, jullie en ik. Wij gaan morgen voor morgen! Voor de toekomst. Neem maar een bal mee naar de demo. Trappen we die naar ze toe. Als hulpmiddel…

(JoopFinland)

De zelf-lerende leugen van AI

‘Zelf-lerende kunstmatige intelligentie’ is zo’n vanzelfsprekende formulering geworden, dat je zou denken dat de seculiere wetenschap de heilige graal heeft gevonden. Een wetenschappelijke paus als plaatsvervanger van de Big Bang, verkondigt het opperste woord van waarheid: ‘Kunstmatige intelligentie zal de mens in intelligentie en kennis overvleugelen!’ Aldus de wetenschappelijk paus die graag anoniem wil blijven, en zonder aarzelen de verkondiging van de blijde boodschap, de leugen van de zelflerende kunstmatige intelligentie, graag overlaat aan de haast ontelbare vrome gelovigen die zonder zelfstandig nadenken, diep verwonderd in koor, ‘@amen’  zingen.

Wie de uitleg bekijkt over Google’s deep learning, bekruipt het onaangename gevoel dat wij als brave hersenloze schapen alles moeten slikken wat ons wordt voorgeschoteld. ‘Het programma leert zichzelf, er is geen basis structuur formaat.’ Ooh echt waar, software werkt zonder programmering uit zichzelf door imiteren van menselijke neural-networking imitation, echt waar?
De voorbeelden en uitleg verwijzen naar het zogenoemde superloop-principe, lees: ontelbare herhalende acties in een massieve database. Het basis principe is eenvoudig, om een filosofische formulering te gebruiken: je programmeert positieve resultaten als waar en negatieve resultaten als onwaar. Door deze twee uitkomsten, door talloze variaties en herhalingen te optimaliseren, vergaar je automatisch een grote database van positieve en negatieve uitkomsten. (Massive database is the rocket fuel for AI").

De AI wetenschapper Kai-Fu Lee gaat nog een stap verder, hij presenteert zichzelf als empathisch wezen, (hij had bijna zijn vrouw bij een zware bevalling verlaten voor een presentatie bij de baas van Apple, maar gelukkig werd zijn dochter op tijd geboren!). Kreeg later kanker waarvan hij nu aan het genezen is, en vindt menselijke contacten en relaties belangrijker dan werk! Maar voorspelt daarna moeiteloos het einde van zoveel hogere en lager opgeleide beroepen als onvermijdelijk, en dat alleen de leidinggevende en creatieve beroepen overblijven.

Deze gevaarlijke fluwelen vermenging van jezelf en de tech-industrie als empathisch begaafde wezens, die alleen de emotioneel vervullende beroepen willen redden en de rest als niet noodzakelijk weg rationaliseren. Hij liet gemakshalve de ‘details’ buiten beschouwing, en daarmee bleef onbeantwoord: ‘wat zijn de motieven van de investeerders, lees: the dark money force?’

En wat als er niet voldoende creatief vervullende banen zijn, wat doe je met de ‘werkelozen’? Geef je ze een basis inkomen en alles wat er bij hoort, goede sociale behuizing, gezondheidszorg, natuur, educatie, cultuur, ontspanning, sport? Kortom schenk je ze ruimte en middelen voor een zinvol bestaan?

Een van de stichters van de SoftBank vond mensen in het algemeen onbetrouwbaar, daarom kon je beter op belangrijke politieke en economische posities AI-systemen inzetten, dan vermeed je corruptie en machtsmisbruik. Euh, wie beheert wie? AI — AI? Of beheert een kleine onzichtbare technocratische en economische elite de kunstmatige intelligentie systemen? Of komt dan toch sluipend en zachtjes een door kunstmatig intelligentie aangedreven nieuwe eugenetica om de hoek kijken? Als een sluipende onzichtbare demon, bijvoorbeeld een AI-Nemesis project dat de samenleving zuivert van de on-nuttige zinlozen, lees: van de niet-noodzakelijke niet-creatieven?

Met mensen als bijvoorbeeld Mohammed Bin Salman, (lees: de zelf-verklaarde niet-opdracht-gever van de Kashoggi-recycling actie in Istanboel) als een van de grote investeerders in het Vision Fund (het grootste investerings fonds van AI projecten geleid door SoftBank), vrees ik dat kunstmatige intelligentie geen sociale utopie zal nastreven, slechts winst en macht.

Het was licht, het was donker, een zevende dag.

door Jan Portein.

De ene tentakel is de andere niet. Maar het exemplaar waarop we vandaag inzoomen heeft zich wel degelijk aan dezelfde prooi vastgezogen als die in de twee vorige afleveringen: vastgoed.
Op 11 september 2013 ontvingen wij van het Amsterdamse vastgoedfenomeen Dirk-Jan Bakker een verrassende oekaze (1). De lichte schermutseling die volgde ging voorbij als de dingen van Louis Couperus. Het was Jan-Dirk kennelijk ontgaan dat wij op 21 januari 2009 ook al een licht riekend bericht over hem hadden geparachuteerd. Hij bleek namelijk in het linker rijtje te staan van de in verband met liquiderende praktijken in een kerker geworpen Mohammed aka Moppie Rasnabe (2). Dit terzijde. Ouwe meuk.
Van aanzienlijk recentere datum is de affaire waarvan wij eerder in deze serie al gewag hebben gemaakt. Daarbij viel naast de naam van Dirk-Jan ook die van de binnen de Deutsche Kreidekreis geboren cybercrimineel Uwe Lenhoff en niet te vergeten die van de nouveau riche Rudolph Booker, het baasje van Payvision. Een doorgeefluik van niet altijd even koshere poen (3). Van het verloop van die affaire hebben we al een tijdje niks meer gehoord, maar het valt voor de jongens en meisjes van het Openbaar Ministerie ook niet mee om tot vervolging over te gaan. Al was het alleen maar omdat Payvision van meet af aan onder controle stond van de hut van Klaas Knot en een paar jaar geleden is overgenomen door de ING. Hoe dit ook zij, volgens de zeer goed geïnformeerde Bulgaarse site FinTelegram werd de naam van het criminele cybervehikel van Uwe Lenhoff, die naar verluidt zijn irregulier verworven poen in Amsterdams vastgoed heeft gestoken, een paar keer veranderd. Van Sheltyco in Veltyco en enige tijd later in B90 Holding. De zakelijke activiteiten van dat laatste onding met aan boord Lenhoff, diens landgenoot Falk Preussner en onze Dirk-Jan, spitste zich toe op online gokken op sportwedstrijden van allerlei garnituur en stond (en staat) genoteerd bij de London Stock Exchange. Maar midden vorige week werd de handel in aandelen B90 stilgelegd. Op verzoek van de board of directors. Het corona virus had zich ook bij B90 gemanifesteerd. Als er zo goed als nergens ter wereld wedstrijden worden gespeeld, kan je gokken op je buik cq. omliggende gebiedsdelen schrijven en vliedt de waarde van je aandelen richting beerputje. Wat dat kutvirus allemaal niet kan versteren. Holy shit. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 506 van de serie Octopussy.
(2) Zie aflevering 2 van de serie Terra Vulgaris.
(3) Zie aflevering 663 t.m. 665 en aflevering 667 van de serie Octopussy.

Ik heb nu wel zo’n beetje alles gelezen over de geliquideerde advocaat, maar ik moet zeggen: zelfkritiek is zijn Broederschap vreemd. Feitelijk komt al het gehuil en gelebber uit de beroepsgroep neer op hetzelfde: wij verdienen respect, want wij houden de rechtsstaat overeind. En vlieg je op wat grotere hoogte over het geval, dan zie je dezelfde beduimelde bewoordingen en ideologische prietpraat als die waarmee in een glijdende schaal ambulancebroeders, spuitgasten, dienders, ME-ers, stillen en in een misschien helemaal niet zo verre toekomst ook kampbeulen een beroep doen op dat respect.
Van advocatuur had je er ooit twee: gewone en sociale. Gewone advocatuur was toen -ik spreek nu over dertig jaar terug- wat ie vandaag ook is: geldverdienen over de rug van de rechtsstaat. Grof geld, door meisjes en jongens die vaak in de derde of vierde generatie waren opgevoed met het idee dat het grofste geld het beste geld is. U en ik hebben samen met ze op school gezeten dus ik vertel hier niets nieuws. Na die school gingen U en ik de wijde wereld in en zij een dispuut. Het corps is hun bubbel: heeft het drankmisbruik er niet teveel vat op de voortplantingsorganen dan leidt het rondgeneuk er tot kindertjes en die zijn dan ook weer voorbestemd om tot de Broederschap toe te treden.
Sociale advocatuur is opgeheven. De beroepsgroep zelf haalt er allerlei redenen bij waarom maar dat zijn drogredenen. De enige reden is dat er in de advocatuur grof geld verdiend moet worden, en dat dat niet binnengevlerkt wordt door het verdedigen van U en mij. Het is met andere woorden de advocatuur zelf die de bijl heeft gezet in de sociale rechtshulp. En daarmee in de rechtsstaat. Zo die laatste ooit al heeft bestaan, is ze geworden tot een rechtsestaat. De advocatuur verdedigt het geld, het grove geld: eigendom en macht. Van anti-kraakwet tot en met het nekken van de vrije meningsuiting, het zijn de advocaten zelf die het vuile werk opknappen ‘omdat de kachel moet branden’, en er ‘s avonds onder elkaar prat op gaan de grootste nota aan de dikste rijke sukkel de deur te hebben kunnen uitsturen.
De beeldvorming doet de rest. We keken ooit met ons allen naar Ally McBeal, nu hebben we de omhooggevallen ME-er John van den Heuvel en de ‘volksjongen’ Holleeder op de koffie. En hun verdedigers. Legaliseer kraken en je hebt een oplossing voor de woningnood. Legaliseer softdrugs en je hebt geen JvdH’s en Holleeders meer. Geef levenslang voor bezit van en handel in wapens en het geknetter en geknal in Amsterdam is verleden tijd. Zet een top op wat advocaten mogen berekenen aan hun cliënten en je hebt binnen de kortste keren weer sociale advocaten… (gvd)

2 reacties

Afstand houden? Wis en zeker. Maar hou vooral die klep gesloten! Wil ik de kaaskoppen meegeven als raad tegen de corona.

Tijdens mijn omgangetje langs de hertjes en door de speeltuin reageer ik er niet meer op. ‘Goeiemorgen’ klinkt het van rechts, en ‘Lekker weertje’ luidt het van links. Waarbij de r van rollator zo diep mogelijk uit de keel wordt omhooggerocheld. Ik duik tegen het stortbad diep weg in mijn duffelse jekker. Is dat aso? Mag het zijn, maar het is wel levensreddend momentaan.

Keelspuwers, zo noemen ze de Hollanders in het Waasland, achter Zelzate. Hun g is fameus, hun tje achter elk fucking woord echt ziekmakend. Nonkel Serge heeft er een smerige draai bij. ‘Weet u waarom de Hollander het bij u gaarne van achter doet? Anders blijft u niets zien!’

Beschaafdere tongval uit zuidelijke contreien zou de kaaskopjes nu goed van pas komen. Maar ze willen niets van ons weten, van ons Belgen, ons Fransozen, ons Italianen. Om ons wordt als vanouds gelachen omdat we, zo zonder vaste regering, een land in forfait zouden zijn. En met Italie is het al zowat oorlog omdat Conte net als de KLM een kluit euro’s wil zien.

Men meet er menselijkheid in bankbiljetten, daar achter de dijken. Die pias van een Rutte voorop en in zijn staart die Kloris de Vijfde met zijn Argentijnse. Om gratis excuses aan te zeggen, wanneer de doden zijn geborgen, het leed vergaan.

Houd afstand… Is het aan u ook opgevallen dat die afstand in bijna elk land weer anders is? Een meter hier, twee meter daar. Wist u trouwens dat ze daar in Japan het minst moeite mee hebben, met dat afstand houden? Daar doen ze dat vanseffens, zit in de cultuur. Japanners scheppen altoos en overal minstens een meter lucht om zich heen.

En toch spreken ze daar ook heel zachtkens… (gvd)

De impeachment-procedure die door het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden tegen Donald Trump is gestart hangt op de inhoud van een telefoongesprek met de Oekraïense president Zelensky. Volgens een 'anonieme klokkenluider' zou Trump aan een paar honderd miljoen dollar militaire hulp de voorwaarde hebben gesteld dat Oekraïne een corruptie-onderzoek start naar Democratisch presidentskandidaat Joe Biden en zijn zoon. Biden had als vice-president onder Obama het ontslag van een Oekraïense Openbaar Aanklager die een onderzoek naar de benoeming van Biden's zoon Hunter tot topman van het geprivatiseerde Oekraïense gasbedrijf (fracking!) geëist én gekregen van Zelensky 's voorganger Poroshenko. Over inmenging in binnenlandse aangelegenheden gesproken.
Trump heeft aangekondigd een transcriptie van het gesprek openbaar te maken. Dit is inmiddels gebeurd. Geen sprake van  'je krijgt pas geld als...'. Impeachment op grond van dit gesprek is onmogelijk.
Zelensky zou juist deze week naar Washington afreizen voor overleg en de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In de Amerikaanse media wordt dit als een 'valkuil' voor Zelensky omschreven: hij wordt gedwongen partij te kiezen tussen Trump en zijn tegenstanders, oftewel Deep State. Oekraïense functionarissen hebben ontkend dat Trump in het telefoongesprek druk op Zelensky heeft uitgeoefend, maar geweigerd details erover naarbuiten te brengen omdat het gesprek 'vertrouwelijk' zou zijn. 'Waarom zouden we hier op reageren? Er vond een gesprek met de Amerikaanse president plaats. En dat was het', was de reactie van de woordvoerder van Zelensky tegenover persbureau Reuters. 'Iedere poging door een van de beide partijen om Oekraïne te gebruiken is schadelijk voor onze relaties'. Het moment voor Zelensky na de succesvolle gevangenenruil met Rusland en zijn pogingen om een einde te maken aan de burgeroorlog in Oost-Oekraïne is nogal delicaat. Oekraïne wordt al jaren gebruikt als breekijzer tegen Rusland, via MH17, de Krim en de daar uit voortvloeiende sancties. Zijn belang is buiten de opgelaaide machtsstrijd in Washington te blijven.
In mei kondigde de persoonlijke advocaat van Trump, voormalig burgemeester van NYC Giuliani, aan naar Oekraïne te komen. Een trip die werd gecanceld, volgens Giuliani, omdat Zelensky 'omringd wordt door vijanden van Trump'. Hij noemde de adviseur van Zelensky, Sergej Leshenko, de man die in 2016 de betalingen van de door een coup afgezette Oekraïense president Janoekovitsj aan Paul Manafort, later campagne-chef van Trump bij zijn verkiezing in 2016 "onthulde". De aanloop naar Russiagate, de mislukte poging om Trump af te zetten. Volgens Giuliani was die informatie fake.
Nadat Giuliani de trip naar Oekraïne had gecanceld, zocht Andrei Yermak, een assistent van Zelensky, op eigen initiatief contact met Giuliani. Ze zouden elkaar in Spanje hebben ontmoet. Ik vermoed dat deze opgeblazen affaire als een nachtkaars uitgaat. (WK)

1 reacties

door Jan Portein.

Terug naar Utrecht. Terug naar de Burgemeester Reigerstraat en de pandjes van Marcel Johan Paping (1). Volgens gegevens uit het kadaster manifesteerden zich op 10 juli 2008 twee dames op het bureel van notaris Dirk-Jan Houtepen in Eindhoven (2). Respectievelijk Antonia Johanna Petronella van de Goor uit Mierlo en Linda Henrica Maria van den Hurk uit Eindhoven (3). Geen vreemden voor onze vriend Houtepen. Beide dames waren namelijk werkzaam op zijn kantoor. Het gezellig samenzijn had een zakelijk karakter. Antonia en Linda vertegenwoordigden namelijk koper en verkoper bij de overdracht van een flinke portie stenen van ene Reginald Marie George Oswald Poswick aan Marcel Johan Paping. En je gelooft het niet, maar de uit Heerlen afkomstige Reggie Poswick was en is tandensmid in Hilversum. Dezelfde branche dus waarin Marcel Paping actief was en is (4). En de mogelijkheid is niet uitgesloten dat ze elkaar al kenden vanuit hun studietijd. De portie stenen bestond in totaal uit twaalf panden, waaronder twee optrekjes uit voornoemde Burgemeester Reigerstraat. De prijs van het hele door makelaar taxateur G.E.R. van Wolde op waarde geschatte katje bedroeg een kleine 8 meloen euro. Een bedragje dat voor een groot deel, al dan niet vanuit een vuilniszak, door orthodontist Paping werd gestort op een derdenrekening van Pigmans, Ras, Janssen. Een Eindhovense notarissenclub waarvan de tegenswoordig zelfstandig in het veld hobbelende Houtepen toen lid was. Paping kwam kennelijk zes tonnetjes tekort, maar Poswick was zo welwillend om hem die tonnetjes kwijt te schelden. Zij het, dat die wel te boek gingen als een lening van Poswick aan Paping. Papier is geduldig. Oh, we zouden het bijna vergeten. Reggie Poswick woont volgens de officiële gegevens op het adres Oude Enghweg 30 in Hilversum. Een pand dat eigendom is van A.J. Bruinsma Beheer BV. Niet toevallig, want bij bovenstaande deal trad tandarts Poswick op als zelfstandig bestuurder van Bruinsma & Bruinsma Vastgoed BV, die ook wel onder de naam P2 actief was in het stenenwereldje. Huh? Maar, maar ... P2 Vastgoed was en is toch een vehikel van orthodontist Marcel Paping en zijn broer? Mogen we daaruit concluderen, dat bovenstaande deal in wezen een charade was? Een valse vlag. Dat mogen we. Maar daarmee zijn we er nog niet. Stay tuned.

(1) Zie de vorige aflevering.
(2) Dirruk-Jan heeft in juni 2004 een uiterst dubieuze rol gespeeld bij een van de vele “merkwaardige” gebeurtenissen in de met een zware criminele ASR-saus op smaak gebrachte zaak rond de Eindhovense ondernemer Jos Lindhout. De hoofdpersoon uit onze serie “Tussen premies en piraten”.
(3) Linda heeft dezelfde achternaam als Flupke van den Hurk, die net als Dirruk-Jan Houtepen geen schoonheidsprijs verdiende voor zijn rol bij het door ASR geleide sinistere offensief versus Jos Lindhout. Mocht zij inderdaad familie zijn dan is dat een bunder koren op onze molen.
(4) Vgl. ook de eerder in deze serie voorbijgekomen Curacaose NV's van “orthodontiste” Kinga Casander-Kato, de echtgenote van de vroeger eveneens vanuit Hilversum opererende fiscale specialist en constructie-expert Rodrick Casander Baron de Keith Marichal.

Analyze this. BKA-smurfen hebben hun collega's elders in de wereld verzocht om je van ijzeren manchetten te voorzien. Wegens een poging tot het trekken van flessen ter waarde van ca. 1,75 meloen euro in het Nedersaksische Lingen. Jouw lezing over de operatie in Lingen verschilt aanzienlijk met die van de Duitse justitie, maar die in een peevee laten vastleggen bij een Nederlands smurfenbureau levert onvoorziene problemen op. Ondanks het feit, dat de CIE jouw lezing kent en heeft geprobeerd d