Mr. Pieter van Vollenhoven, van de 'Veiligheidsraad', wil de Buitengewoon Opsporings Ambtenaren, Boa's, uitrusten met vuurwapens. Dat is pas echt buitengewoon. De aanleiding zijn rellen met IJmuidense jongeren op het strand en de haven die ik zo goed ken. Mr. Pieter beseft niet dat er dan doden waren gevallen. Dit 'bedachtzaam' lid van het koninklijk huis speelt met vuur. Ok, hij mocht niets meer toen hij Margriet trouwde en niet eens prins worden zoals iedereen verder; Claus, de dochters van de ministers van den Broek en Brinkhorst en natuurlijk Maxi, die de kroon mocht opzetten.
Pieter, zoon van een bierbrouwer te Kampen, maker van een stout dat volgens mij kort na zijn aantreden bij de Veiligheidsraad uit de handel werd genomen (het veilig bezig zijn ging niet zo goed samen met alcohol), mocht nog pianospelen op tv met de onlangs overleden Louis van Dijk om 'de harten van de Nederlanders' te winnen, verder mocht hij niets, behalve meezwaaien met de overige leden in het bezit van een adellijke titel. Pieter was al 'meester' gelukkig. Zonder mr. was het helemaal kaal geweest tussen de royalty.
Maar hij maakte 'deel uit' van het Koninklijk Huis, gelukkig voor hem.
Zijn schoonvader, Bernard zu Lippe, had koning willen worden maar kreeg 'prins-gemaal'. Echt Nederlands, dat gemaal.  Schrale troost voor Pieter.
Nu naar IJmuiden. Dit vissersdorp verveelvoudigde kwa inwonertal na het graven van het Noordzeekanaal en de vestiging van de Hoogovens. Het werd de toegang tot de haven van Amsterdam. Arbeiders uit het hele land stroomden toe naar dit werkverschaffingsproject en dat is de oorzaak van het vrijgevochten karakter van de IJmond. De mensen lieten hun shit achter waar ze vandaan waren gekomen.
Daar kwam bij W02, waar IJmuiden bijzonder door werd getekend. Niet alleen werd door nazi-Duitsland het dorp volledig verwoest, ook werd het verzet tegen de bezetter genadeloos vervolgd, in samenwerking met de Nederlandse regering in Londen (zie daarvoor bijvoorbeeld de boeken van Conny Braam over het onderwerp). Het verzet was namelijk gewapend en Communistisch. Die mochten nooit iets in de melk te brokkelen krijgen, daar waren de nazi's en Londen het roerend over eens. Het was de tijd dat 'de geallieerden' met nazi-Duitsland onderhandelden over een 'afzonderlijke vrede', om de oorlog voort te zetten: tegen de Sovjet-Unie.
Veel wol voor een stuk over relletjes met jongeren zult u opmerken. Inderdaad. Maar zonder valt het incident niet te begrijpen. Al zijn de betrokkenen zich er niet van bewust. Maar hun ouders nog wel. IJmuiden ademt WO2. Overal. In de duinen vol bunkers. In het verwoeste stadshart. In de namen van de straten gewijd aan de vermoorde verzetsstrijders.
Het verhinderde niet dat camping de Duindoorn in IJmuiden aan Zee al een paar jaar na de oorlog volstroomde met Duits 'Fremdenverkehr', niet zelden voormalige soldaten die er waren gelegerd en nu met Mutti en de kinderen terugkeerden.
'Er is niets bijzonders aan de jongeren in IJmuiden', zegt een ambulant jongerenwerker in de IJmond, 'wat hier gebeurde heb ik nog nooit meegemaakt'. Alle jeugdcentra, scholen, cafés etc., alles is gesloten. Wat moet de jeugd?
In IJmuiden zie je NOOIT politie op straat. Ze hebben zo hun ervaringen gehad met de politie in WO2. Dat weet de politie. Het werkt door tot de dag van vandaag. Tot de jeugd. Ze zijn in staat de door hun grootouders in 1945 begraven wapens op te graven. Bij wijze van spreken. De Boa's (13 dagen opleiding...) hadden dat ook uitgelegd moeten krijgen. De stakkers.  (WK)

En zij baarde een boek. Marie Laforêt. “Panier de crabes, les vrais maîtres du monde” oftewel “Een mand vol krabben, de echte meesters van de wereld”. Daarin rolde ze een winkelwagen vol ellende naar buiten over de geheime activiteiten van Eric de Lavendeyra met wie zij sinds 1994 oorlog voerde over de hoogte van haar alimentatie. Zij vond dat de jaren voorafgaand aan haar huwelijk met de beursgoeroe waarin zij ook al voor diens kinderen zorgde mee moeten tellen bij de vaststelling van het bedrag. Hij niet. En volgens hem was dat conflict de reden waarom Marie naar eerdergenoemde winkelwagen had gegrepen: druk zetten. Zeg nooit jamais, maar een toevallige ontmoeting met Antoine Schuller, een oude vriend van haar zoon Diego, kan ook de boel op gang hebben gebracht. Bovendien had Marie nog een ander pommetje te schillen met haar ex-echtgenoot.
Die had in 1994 voor zijn vrouwtje een ontmoeting geënsceneerd met ene Luc Jouret, toenmalig hopman van de Ordre du Temple Solaire aka de Orde van de Zonnetempel. Tot de rest van het gehoor behoorde gek genoeg ook de Libische wapenhandelaar Salah al Fatouri en volgens Marie had die weinig op met de hopman. Eenmaal thuisgekomen sprak ze tegenover haar mannetje het vermoeden uit, dat meneer Salah in de nabije toekomst de Orde wel eens kon onthoofden. Dat had ze beter niet kunnen doen, want kort daarop werd ze zelf bijna onthoofd door een vallende filmset, kregen de remmen van haar Range Rover ineens kuren en ging midden in Genève haar Jaguar in rook op. Leuk om te weten: vriend Eric had in die ongelukkige periode een levensverzekering afgesloten waarbij hij een warm bedrag zou innen als Marie mocht overlijden bij een ongeval. Daarnaast verspreidde hij het gerucht dat zij haar leven coiffeerde met drank en drugs om haar depressies te bestrijden. Een volwassen déjà vu (1). Of Salah er nou bij betrokken was of niet feit is wel dat in oktober van datzelfde jaar Jouret en een twaalftal andere tempeliers via een gezellige zelfmoord de zon opzochten in Zwitserland. Of werden gezelfmoord, dat kan ook. Ruim een jaar later, in december 1995, liet Eric zijn zonnige ordemantel even strijken door zijn huishoudster. Hij liet haar weten dat hij acte de présence moest geven bij een belangrijk evenement. De dag erna, op 23 december 1995, werden 16 met een vlammenwerper bewerkte lijken gevonden op het plateau van Vercors in het zuidoosten van Frankrijk. Ze lagen keurig in een zonformatie. Twee van de geblakerde slachtoffers waren in hun aardse bestaan recherchesmurfen geweest, van wie er een kort voor hun afscheid een ontmoeting had gehad met Charles Pasqua. Een griezel uit de top van politiek Frankrijk die ten tijde van het bewind van generaal De Gaulle samen met Jacques Foccart (2) de Service Action Civique (SAC) in het leven had geroepen. Een geheim vehikel dat was volgestampt met rechtse rakkers en luitjes die voor moord en doodslag niet terugschrokken (3). Een van Charles' rechterhanden was Didier Schuller, de vader van Antoine. Marie Laforêt had dus niets teveel gezegd. Ze was inderdaad in een mand vol krabben terechtgekomen. Wordt vervolgd. Stay tuned.

(1) Zie de belevenissen van Cathérine Hennessy in de vorige aflevering.
(2) Zie voor hem aflevering 6 van de serie “Charlie en de Gladiolen”.
(3) Zie voor die club bijvoorbeeld aflevering 1 van onze legendarische serie “Het schaduwcommando van de prins”.

Na amper drie maanden komt er dus al een eind aan onze tocht. De paarden op de oevers zijn vergiftigd, en op de volgende brug wacht ons een met stokken, stenen, vuurwerk en tatoes uitgeruste mob.

Terwijl het zoveel beloofde. Plotsklaps was daar die merel die zong. Die was daar natuurlijk altijd geweest en had ook al die tijd gezongen, maar het afgelegd tegen de auto’s, de brommers, de radio’s en de mensen die boven de herrie uit hun koopwaar aanprezen.

Opeens hoefde niemand meer de deur uit om te werken of naar school te gaan. Was het afgelopen met het niet-aflatende gebulder van het snelverkeer en waren de filemeldingen afgeschaft. Ontdekten ouders dat ze kinderen hadden en zag de kroost wat pa en ma eigenlijk deden voor de kost.

Van de ene dag op de andere was het finito met het consumeren. Maanden supermarkten hun klanten tot haast en waren de winkelstraten ontvolkt. Geen reclamezooi meer in de brievenbus en zelfs de koopkoopkoop-blokken op radio en tv werden ingedamd.

En het was afgelopen met de feestjes en vliegvakanties. Aan de misschien meest cynische verschijningsvorm van het vreet-en-zuip-of-ik-schiet-kapitalisme – binnensteden vol lallende terrassers en boa’s, en dito campinggasten pal naast vluchtelingenkampen- kwam een abrupt einde.

Over en uit was het met het groei-evangelie, we keken naar de rokende en stinkende puinhopen van het casinokapitalisme, we waren de weg kwijtgeraakt en baden dat we nog net de tijd zouden krijgen om dat aan elkaar uit te leggen.

Terug naar de trekschuit. Dat was niet langer het adagio van een clubje wereldvreemden of een autistisch blaag uit Zweden. Neen, dat werd uitgesproken door mannen en een enkele vrouw die een week daarvoor nog de vloer aanveegden met de onthaasting en de minderminderminder-mensen.

Heel stilletjes liep onze trekschuit van stapel en heel schuchter begon ze aan haar tocht. Zou ze het winnen van Schiphol en de KLM, van de vroemvroem-partij en de klimaatontkenners? Zou iedereen ook in de toekomst thuisblijven en alleen nog voor het hoognodige naar een winkel gaan?

Niet dus. Met dezelfde snelheid van het licht waarmee we over onze gezondheid begonnen na te denken, zijn de neuzen nu gericht op de schadevergoeding. Het heeft allemaal vreselijk veel gekost en voor die kosten moeten we nu met zijn allen opdraaien.

En daarbij gaat het dus niet over de kosten van driehonderd jaar industriële revolutie. Over de kosten die het roofkapitalisme heeft veroorzaakt, met haar oorlogen en hongersnoden, en haar uitbuiting van mens en natuur.

Neen, nu gaat het over de kosten van het nadenken, het eventjes de pas inhouden, de reflectie op hoe het verder zou moeten. Dat heeft geld gekost. En dus niets opgeleverd. Nog steeds zijn we niet in staat om na te denken anders dan in termen van geld en van winst en verlies.

Kijk, de meute op de brug wordt aangevoerd door Ursula von der Leyen, de tot voorzitter van ‘Europa’ gecatapulteerde voormailge Putzfrau van Merkel. Zij heeft de toekomst uitgeroepen, als zijnde de next generation. Die moet eeuwig bloeden voor de lafheid van de von der Leyens.

Wie kinderen heeft in de adolescente leeftijd, die weet wat hen te wachten staat. De twintigers van vandaag hebben bullshitbaantjes, geen vrije tijd en krijgen geen kinderen. In een land als Finland neemt de bevolking sinds 2017 af met drie tot vijf procent op jaarbasis.

Waar wij, hun verwekkers, in soortgelijke omstandigheden in de tachtiger jaren elkaar vonden, op straat, in de beweging, in onze gekraakte woonwerkleef-panden, daar leven zij in een geatomiseerde wereld, vol met sociale media en andere fopspenen voor zelfbewustzijn.

Die next generation van jou, Uschi, die komt er helemaal niet…

(JoopFinland)

Daar moet je toch heftig de zenuwen van krijgen. Ben je vanaf 2013 bezig om aan te tonen dat je stulp aan de Vossenlaan in Zeist schade heeft opgelopen door irregulier geklooi van je naaste buren. En wat krijg je op je rekest? Nul. Dankzij het vernuftig gerotzooi van een bonte verzameling bestuurderen, ambtenaren en andere baliekluivers met vigerende regeltjes en voorschriften. En dankzij de assistentie van ASR. De kleinelettertjesspecialist en derivatenverzamelaar, die eerder deze eeuw in haar Utrechtse burcht jarenlang een criminele organisatie heeft gehuisvest. Inclusief heren met blaffers en gemotoriseerde engelen (1). Of dat familieleden waren van de ongenode bezoekers die zich van tijd tot tijd manifesteerden op het erf van Joop van den Hemel, de Jozef K. van deze serie, hebben wij helaas nog niet kunnen vaststellen. Maar wij zouden er niet ernstig van opkijken. Aan de haast sinistere invloed van ASR op de loop van deze affaire hebben we in de afleveringen 48 en 49 van deze serie al de nodige aandacht gepleegd. Maar daar bleef het niet bij. Morgen komt bij de rechtbank in Utrecht het beroep van Jozef, pardon Joop, opnieuw aan de orde. Ingesteld tegen de gemeente Zeist, die grosso modo het geklooi van de betrokken buren Jos Arts en Geertje van Estrik heeft gladgestreken. Bij een vorige gelegenheid binnen dit kader waren vier zendelingen van ASR aanwezig en dat is veul voor een zaak die in wezen net zo simpel is als het voeren van een ezel. Reden? Een citaat uit het beroepsschrift van de hand van Ing. K. van Brecht, dat woensdag in stelling wordt gebracht. Komt ie:

“Men kan hier niet anders uit afleiden dan dat hun belang groot is in deze zaak en dat men druk wil zetten. ASR Vastgoed is een grote ontwikkelaar in Zeist (bijvoorbeeld project Couwenhoven) en heeft daardoor connectie met de afdelingen Ruimtelijke Ordening, Vergunningen en Bouw & Woningtoezicht van de Gemeente Zeist. Mr. J.D. Loorbach senior is een lange periode via kantoor Nauta & Dutilh de hofadvocaat van ASR geweest bij grote zaken (overname Generali, overname OR fonds NS, beursintroductie ASR, enzovoort). ASR heeft bij de heer Arts als deskundige de heer Elshout naar voren geschoven, die dus zijn declaraties in deze bij ASR heeft ingediend (2) ... Voor de goede orde: ASR is eigenaar van DAS Rechtsbijstand, waar de heer Arts ook verzekerd is. Terwijl het juridisch geschil al enige tijd liep accepteerden ASR en DAS de heer Arts als verzekerde bij de behandeling van deze zaak. Zeer ongebruikelijk, daar de heer Arts eerst verzekerde was bij CNA. Misschien is dit te verklaren uit het feit dat mevrouw Geertje van Estrik, de levenspartner van de heer Arts, samen met de heer Vincent Hartman in de directie van Sterling BV zit. De heer Hartman bekleedt die functie namens Ageas BV die tot de assets van Fortis/ASR behoort (3).“

De naam Loorbach komt overigens in het beroepsschrift van Van den Hemel ook elders voor. Nog maar eens een citaat. Komt ie:

“ (...) Een van de redenen waarom mijn cliënt in hoger beroep ging. Aanvankelijk zou rechter Van Manen, een bouwdeskundige, de casus behandelen. Maar hij werd vlak voor de zitting/comparitie vervangen door mevrouw Loots en haar griffier mevrouw N. Chote. En deze beide dames moest ter zitting door ondergetekende nog worden uitgelegd wat een kuub water was. Mevrouw Loots is gespecialiseerd in arbeidsrecht en niet in deze bouw/cadastrale erfgrens/vergunningsmaterie. Het door haar gewezen vonnis is hoofdzakelijk toegespitst op beweerdelijk ontbreken van metingen in het deskundigenrapport van Van den Hemel (ondanks het feit, dat deze toch waren aangeleverd door zijn advocaat), alsmede aan een beweerdelijke verjaring van een stukje kadastraal eigendom van Van den Hemel. Tevens is men volledig voorbijgegaan aan de schriftelijke stuiting van mijn cliënt uit 2011 in verband met de overschrijding door de heer Arts van de erfgrens met zijn garage cq. gastenverblijf en daarom een rare slinger heeft gegeven aan het verjaringsprincipe betreffende de grond waarop het bouwwerk van de heer Arts rustte. Volgens Van den Hemel is dit vonnis niet verwonderlijk, want achteraf gaf de griffie van de rechtbank Midden-Nederland toe dat het vonnis niet geproduceerd was door de rechter en de griffier die bij de zitting aanwezig waren, maar door griffier Willem Jan Loorbach, die niets wist van de technische uiteenzettingen die Van den Hemel en ik ter zitting te berde hebben gebracht in antwoord op vragen van de rechter. Ook vergat hij de metingen van ontstane scheuren in de muren van Van den Hemel's opstallen plus het tijdig ingebrachte stuk betreffende de stuiting mee te nemen in het vonnis. Terwijl op de zitting deze metingen van voor en na de grondwateronttrekkingen door de heer Arts in 2015 door mijzelf aan de rechter zijn getoond en uitgelegd en waarvan griffier Chote notities heeft gemaakt. Evenals van de discussie rond de stuiting van 2011.”

Een invloedrijk Loorbachje in de coulissen, een ander Loorbachje aan het front. En dat in een op het oog eenvoudige schadezaak. Is dat opvallend of zijn wij teveel geneigd om conspiracy te roepen als er beffen in zicht komen? Of verzekeringsboeren. Laten we het voorlopig houden op het laatste en met name griffier Willem de benefit of the doubt gunnen. Hoewel. Er was ook nog sprake van een verdwenen proces verbaal. Komen we zeer binnenkort nog even op terug. Stay tuned (JP).

(1) Zie onze bewogen serie “Tussen premies en piraten”.
(2) Zie voor deze zonaanbidder aflevering 155 van de onder noot 1 vermelde serie.
(3) Zie ook aflevering 589 van onze gevreesde serie "Octopussy".

door Jan Portein

Hoe laat het was? Weten we niet. Maar de datum weten we wel. 18 november 2017. Ergens op die dag parkeerde de omstreden publicist Hans Mauritz zijn zwarte Toyota Prius op de heilige koeiencorral van de bekende vreetschuur van Van der Valk in Vianen. Ongeveer tezelfdertijd stalde Jan Willem Kuijpers zijn Audi A5 eveneens binnen de hekken van dezelfde corral en eenmaal binnen bij de schuur gingen beide heren over tot een aangename kout. We kunnen alleen maar raden waar die over ging, maar laten we een gooi doen: het conflict tussen Joop van den Hemel, de Jozef K. van deze serie, en zijn buurtjes Jos Arts en Geertje van Estrik. Die gooi komt niet uit de lucht vallen. Mauritz was op de hoogte van het conflict dankzij zijn inmiddels langzaam aan de einder verdwijnende persoonlijke relatie met Van den Hemel. Kennelijk was de kennis van Mauritz over die affaire interessant genoeg voor de als emeritus hotemetoot van de Rotterdamse ABN/AMRO door het leven hobbelende Jan Willem om in diezelfde periode op visite te gaan bij uitkeringstrekker Arts en zijn goocheme Geertje. Zoals al eerder gejubeld een duo met friends in high places. En dat kan zowel lokaal als in wijder verband heel handig zijn bij het voeren van een oorlog tegen buurman Van den Hemel over futiliteiten als de stiekeme inname van 32 centimeter van diens domein voor de aanleg van een riolering (toegegeven het is geen Golan-hoogte, maar toch) en het illegaal onttrekken van grondwater ten behoeve van een spartelbad, waardoor het huis van Van den Hemel Groningse trekjes begon te krijgen. Nou het mooie: ons onvolprezen snuffelteam heeft uitgevonden, dat Jan Willem's broer ook geen onbekende is in Zeist. Dat is niemand minder dan Chris Kuijpers, de vroegere directeur generaal van Milieuzaken en de huidige directeur generaal van de afdeling Bestuur, Ruimte en Wonen bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Een persoonlijke vriend van onze heldhaftige premier Rutte met wie hij rond Noordwijk nog wel eens een fietstochtje wil maken. Mijn liefje wat wil je nog meer zou je zeggen. Een oekaze uit Den Haag aan burgemeester Koos Janssen en zijn eenvoudige voetvolk en je hoeft geen kazen meer te smelten om buurman Van den Hemel terug te jagen in zijn hok. Blote bene, we zeggen niet dat het gebeurd is, maar wie deze serie een beetje kent zal moeten toegeven dat het niet godsonmogelijk is. Overigens kunnen we uit het gegeven dat Jan Willem toen hij nog moest werken voor zijn karbonaatjes hotemetoot was bij de ABN/AMRO in Rotjeknor nog een leuk ezelsbruggetje in elkaar legoën. En dat is de aloude connectie tussen dat filiaal van de ABN/AMRO en ASR. De verzekeringsburcht van de bij die bank zwaar in het krijt staande CEO Jos Baeten. Hebben we het in de volgende aflevering nog over. Stay tuned.

Zoals te verwachten viel is de ERC, de partij van Oriol Junqueres, vice-premier in de door Madrid afgezette Catalaanse regering-Puigdemont en met 13 jaar tot de hoogste straf veroordeeld door het Hoogerechtshof, in Catalonië de grootste partij geworden na de 4e verkiezingen op rij voor de Cortes, het Spaanse parlement. De verraderlijke 'Socialistische Arbeiderspartij' PSOE (noch socialistisch noch voor arbeiders maar voor de monarchie en het kapitaal) is net als een half jaar geleden de grootste gebleven; de ultra-rechtse Vox heeft haar zetelaantal verdubbeld. Ook al viel de opkomst tegen. Zelfs in Iberië raken ze verkiezingsmoe.
Sanchez van de PSOE kon het electoraat manipuleren met een dreigende overwinning van rechts. Die bleef uit, al herstelde de rechtse PP zich van de nederlaag in april.
Kans op een stabiele regering is er niet, omdat Podemos (coalitie met de communisten) voor het houden van een referendum over de Catalaanse onafhankelijkheid is en de PSOE dat ccategorisch verwerpt. Dus lijkt de enige mogelijkheid opnieuw een minderheidsregering. Of een 'grote coalitie' naar Duits model tussen PSOE en PP. Die de bevolking zal afstraffen.
Net zolang verkiezingen houden tot er iets uitdraait dat werkbaar is voor de status quo. En dat noemen ze dan democratie. (WK)

U had het misschien nog niet door. Maar eigenlijk is deze serie een ruime voorbeschouwing van een boek dat in de herfst van dit jaar op de markt wordt gesmakt. Daarin komen de achtergronden aan bod van geruchtmakende gebeurtenissen die bij u als fervente KM-lezers her en der bekend zullen voorkomen. Maar er is een verschil: wij krabden aan de buitenkant wat vernis los, terwijl de auteur van het boek dat op weg is naar de baarmoeder zijn kennis van binnenuit opdeed. En allicht is dat een voordeel. Genoeg geneuzeld. Hier volgt het volgende deel van Peter van Haperen's magnum opus. (JP)

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (004)

-De Belgische connectie-

De vorming van de ‘Europese’ groep Prometheus in 1972 kreeg in het verlengde daarvan een vertakking naar Nederland en België, samengesteld uit groepen met een politieke signatuur uit de lage landen zoals: Cercle Pinay, Académie Européenne de Sciences Politiques, Milpol, Mouvement Européenne, League for European Cooperation en Interdoc. Langzamerhand begon de schaduwmacht achter de vorstenhuizen zijn vorm aan te nemen.

Vanuit deze Prometheus-kloon werden plannen gerealiseerd bestaande uit diverse werkgroepen in de vorm van onafhankelijke cellen, elk met hun eigen leiding en opdrachten. Enkele daarvan raakten bekend, zoals in Nederland ‘De Dienst’ als uitvoerende cel van Interdoc en in België het PIO. Hier ziet u al de structuur van de celvorming, voor iedere missie een andere cel zodat de kop niet weet wat de staart doet.
Het waren ook niet de minsten die hierbij betrokken waren. Baron Benoit de Bonvoisin, Paul Vanden Boeynants, Prins Alexander, Florimond Damman, Paul Vankerkhoven, Carl Armfelt, Kees van den Heuvel, Jim Janssen van Raaij, André Moyen, Herve d’Ursel, graaf Jean Pierre De Launoit, Marcel de Roover, Bernard Mercier en Nicolas de Kerchove d’Ousselghem.

Het is niet zo dat al deze genoemde namen bezig waren met subversieve activiteiten, ook is deze lijst lang niet volledig. De groep vergaderde onregelmatig, in verschillende samenstelling en onder een wisselend voorzitterschap. Altijd in een andere plaats of stad en altijd achter gesloten deuren. Voor deelname aan zo’n vergadering kreeg men een persoonlijke uitnodiging, samen met de programmapunten die niet openbaar mochten worden. Om een bepaald plan of opdracht te realiseren werd een overkoepelende werkgroep met een uitvoerende cel samengesteld, zoals tijdens de ‘oliecrisis’ van 1973 om de logistiek van de bevoorrading, de capaciteit van de opslagplaatsen en de beveiliging hiervan te verzorgen. Ook was die groep betrokken bij de beïnvloeding van politici en de media.

Gelijktijdig was er ook nog een tweede cel actief met plannen voor destabilisatie en een eventuele machtsovername. Niet uit edele motieven, zoals we in de vorige aflevering van deze serie konden zien maar om verzekerd te zijn van steun van het koningshuis dat meer gewicht in de schaal kon leggen dan een tijdelijke regering. Niet voor niets dat de leiding van die tweede groep bestond uit personen met een achtergrond en verwijzing naar staatsgrepen: André Moyen, Kees van den Heuvel en Carl Armfelt. Het plan lag klaar en men was vergevorderd met de uitvoering. Dat bleek allemaal niet nodig. Koning Boudewijn bleek wat minder integer dan gedacht en de staatsgreepplannen konden in een diepe kast opgeborgen worden voor een andere gelegenheid. België was voorlopig gered. Of toch niet?

Niet helemaal. Er was geen rekening gehouden met Léon Finné, de directeur van een kantoor van de Banque Copine in Brussel. Finné, een man met aantoonbare financiële vaardigheden moest regelmatig bij vergaderingen invallen voor graaf Jean Pierre De Launoit die de kas van Prometheus beheerde, maar dat niet wilde laten weten voor bepaalde deelnemers bij de actievergaderingen. Léon Finné was dan zijn stand-in en toevallig net bij de vergadering waarin de staatgreepplannen besproken werden om prins Albert aan de macht te brengen met medewerking van defensieminister Paul Vanden Boeynants.
Finné zou later nog min of meer een hoofdrol gaan spelen rond het ‘Enigma’ van de Bende van Nijvel. Ook nu weer was het Léon Finné die begin jaren ’80 van de vorige eeuw een nieuwe poging tot een staatsgreep in België aanzwengelde. Een geplande coup in Suriname als proloog voor de uitgestelde staatsgreep in België. Maar was er wel sprake van een enigma? Wie en wat zat er nu echt achter de Bende van Nijvel?

Eerst het volgende: Hoe ik terecht kwam in de Belgische politiek van die tijd. Terug naar het begin en de manier waarop ik in die hectische politieke sfeer terechtkwam. Het grootste deel van mijn diensttijd eind jaren zestig heb ik doorgebracht in Suriname bij de Sectie S2 – TRIS de militaire inlichtingendienst met speciale infiltratie opdrachten o.a. bij Poolse vissers met spionageopdrachten in Suriname. Na terugkomst in Nederland werd ik in de herfst van 1972 gerekruteerd voor ‘De Dienst’ een onderdeel van Interdoc, net als later het ‘PIO’ een aan Prometheus gelieerde inlichtingendienst. Beide diensten voerden zelf (clandestiene) inlichtingenoperaties en -analyses uit. Het leken wel kleine varianten van de CIA en dat was logisch, ze stonden onder supervisie van de bij Interdoc gestationeerde CIA-agent Carl Armfelt. Deze man, een Amerikaan van Zweeds-Finse afkomst woonde, net als ik, in Zeeland. Armfelt verzorgde na de basisopleiding in Den Haag, een vervolgopleiding in Eede en Knokke met de nadruk op infiltreren en exfiltreren. Ook regelde hij via zijn militaire connecties trainingsfaciliteiten in Nederland en België. Armfelt was altijd op zoek naar speciale mensen, liefst personen met ervaring bij inlichtingendiensten, die al opdrachten met succes hadden uitgevoerd.

Het verdere verloop van die opleiding valt deels buiten dit verhaal. Wel dat de nadruk lag op infiltratie- en spionagetechnieken zoals: onopvallende observatie en achtervolging, diefstal en inbraak, ondervragingen -vriendelijk en vijandig-, het zelf rekruteren van spionnen en begeleiden als ‘Case Officer’ door gebruik te maken van de kunst van het bedriegen, het doen voorkomen wat je beslist niet bent: loyaal, eerlijk, vertrouwenswaardig. Het is niets anders dan binnenkomen onder valse vlag gebaseerd op een goed achtergrondverhaal. Het bovenstaande staat allemaal uitgebreid beschreven in mijn boek “Interdoc: De Spionagejaren 1972–1986”. De release van het boek is door de Coronacrisis uitgesteld tot september maar hier krijgt u alvast een voorproefje.

Mijn vuurdoop was gelijk een topmissie. Armfelt zocht hulp bij de infiltratie in de hof- en adellijke kringen van België. Er waren acties op komst via de Prometheus groep en het was belangrijk om van de bewegingen in hofkringen op de hoogte blijven. Wie werd er politiek bij de acties betrokken en kon die persoon beïnvloed worden. Armfelt was ook nog op een ander hoog (internationaal) niveau bezig (WACL) en kon niet meer tijd vrijmaken voor zijn Belgische contacten. De infiltrant moest voor Belg kunnen doorgaan omdat een Nederlander in die kringen moeilijk geaccepteerd zou worden. Het was dus zaak om een Belgische identiteit te creëren. Wat het Vlaams spreken betreft was er geen enkel probleem. Dat sprak ik als een Vlaming: mijn lagere schooltijd was ook de opkomst van de televisie-uitzendingen. In Zeeland, waar ik opgroeide, hadden wij - een ruime - keuze uit twee zenders, de NTS en de BRT. Bij ons gezin viel die keus meestal op de BRT omdat die vroeg op de avond al met kinderuitzendingen begon. Door die uitzendingen sprak ik als kind al vloeiend Vlaams: Suske en Wiske en ‘De Gouden Sleutel’, ‘tante Terry’ en vooral ‘Schipper naast Mathilde’ staan nog steeds in mijn geheugen gegrift, met mijn favoriet den ‘Sander’ die steevast iedereen een hand bleef geven. Begin jaren zestig heb ik ook nog een kleine rol gehad in de Vlaamse serie ‘Het Geheim van Killarney’.

Terug naar de infiltratie. Het opbouwen van een valse identiteit (the legend) bestaat uit verschillende elementen.

1. De achtergrond van je cover moet veel waarheden bevatten, je moet alles weten over de persoon die je voorstelt. Leugens moet je tot het absolute minimum beperken. Alleen wat strikt noodzakelijk is om je verhaal te onderbouwen.
2. Over het beroep wat je zegt uit te oefenen moet je alles weten voor als je met iemand in gesprek komt met verstand van zaken over jouw ‘fictieve’ beroep.
3. Je verhaal moet een reden geven om naar je te luisteren en moet geloofwaardig zijn, moet de nieuwsgierigheid opwekken en problemen oplossen voor degene met wie je praat of moet mogelijkheden oproepen die in het belang zijn voor je gesprekspartner.
4. Je verhaal moet open staan voor suggesties van je doelwit. Je moet openstaan voor zijn onuitgesproken vragen en daar op inspelen. Dat houdt in dat je flexibel moet zijn en je verhaal ongemerkt aan moet passen als dat noodzakelijk is om je opdracht te voltooien.
5. Je identiteit en achtergrond moet gesteund worden door: documenten, paspoort, rijbewijs, diploma’s een representatieve woning en auto en persoonlijke zaken die horen bij de rol die je speelt.
6. Ook een introductie door bekenden van je doelwit wekt vertrouwen, dat is op veel manieren te bewerkstelligen.

Bij de opbouw van mijn Belgische identiteit heb ik zoveel mogelijk rekening gehouden met de genoemde punten.

1. De achtergrond van mijn cover. Het creëren van een Belgische identiteit bleek niet zo moeilijk. Mijn voorouders zijn veelal afkomstig uit België en specifiek uit Loenhout bij Antwerpen. Ook mijn stamvader Gerard van der Buyten op Ten Tongelberch werd in 1575 geboren in Loenhout. Als directe afstammeling en goed op de hoogte van de stamboom, besloot ik om onder de naam Pierre Adriaen van der Buyten op Ten Tongelberch bij hof en de adel mijn entree te maken.
2. Als beroep koos ik voor de rol van financieel adviseur, gespecialiseerd in belastingontwijking via buitenlandse constructies. Dat verklaarde gelijk mijn veelvuldige afwezigheid.
3. Belastingontwijking was toen, net als nu, voor de adel een interessant gespreksonderwerp en was toen en nog steeds mijn hobby. Ik kon daar tot vervelens toe over doordrammen en wist alles van de mogelijkheden zelfs als ze al in conflict waren met het ministerie van financiën. En dat geldt ook voor het volgende punt, ik stond open voor alle onuitgesproken vragen, belastingontduiking, zwart geld, witwassen. Niet door dat zelf te doen maar ik verwees ze door naar anderen. Hierdoor werd ik onmisbaar voor een bepaalde groep en kreeg invloed en respect.
4. De documenten om de identiteit te onderbouwen kwamen van Interdoc, die over een speciale vervalser beschikte die tijdens de Tweede Wereldoorlog al actief was in de verzetsgroep Albrecht, waaruit Interdoc is ontstaan. Deze papieren waren niet van echt te onderscheiden. Dat kon ook niet want ze waren bij een overheidsdienst gestolen en verder bewerkt door Interdoc’s vervalser. Armfelt zorgde voor een luxe appartement met een groot balkon op 500 meter van het strand van De Haan bij Knokke. Ook kreeg ik de beschikking over een Jaguar MKII uit 1968 een al iets oudere maar nog steeds prachtige auto.
5. De introductie was helemaal geen probleem. Armfelt was op eigen naam en titel de Belgische kringen binnengekomen en heette voluit: Graaf Carl Magnus Torsten Armfelt, een oud adellijk Zweeds/Fins geslacht wiens voorvader Erik Armfelt tot ridder werd geslagen in 1648 tijdens de 30 jarige oorlog wegens heldhaftigheid bij veldslagen onder koning Gustaf Adolf II. Kijk dat is nog eens een entree. Een nog groter voordeel was: dat men door de introductie via Armfelt en mijn familienaam Van der Buyten Op Ten Tongelberch onterecht aannam dat ik ook van adel was. Dit was ook niet te contoleren. Er was in België een grote afstand tussen de oude en de nieuwe adel en los daarvan: in die tijd werd ‘iedereen en zijn tante’ door koning Boudewijn in de adelstand verheven. De identiteit stond in de steigers.

“De infiltratie kon beginnen!”

Een medewerker van de Amerikaanse tv-gigant ABC heeft gelekt dat het kanaal al jaren een documentaire over Jeffrey Epstein door Amy Robach (anchor van ABC's 20/20), waarin in een interview met Verginia Roberts de namen van Clinton (en zijn verblijf op Epstein's Lolita-eiland) en Prince Andrew al werden genoemd, compromitterende foto's werden getoond en de hele affaire aan het licht werd gebracht, 3 jaar 'in de la' heeft gehouden. Drie jaar waarin Epstein zijn praktijken kon voortzetten. Over verantwoordelijkheid van de media gesproken. En ook nadat de affaire dit voorjaar explodeerde hield ABC het in de doofpot.
Robach zag tot haar verbijstering hoe haar verhaal, dat werd afgewezen omdat het niet 'aan de standaarden voor uitzending' zou voldoen, nu plotseling 'hot werd. Ze vertelde hoe ze op allerlei manieren door de Engelse Koninklijke familie werd bedreigd als ze zou persisteren. En dat ze ervan overtuigd is dat Epstein is vermoord. Een overweging voor ABC was ook dat een gesprek met William en Kate dan natuurlijk niet door zou gaan. U begrijpt... De klokkenluider bij ABC legt uit waarom hij de bel liet rinkelen: hij kon niet anders volgens zijn geweten, had geen financiële motieven en biedt alleen Robach zijn verontschuldigingen aan.
Zo anders die andere klokkenluider die 'Oekrainegate' aan het licht bracht. Dat Trump jr. zijn naam noemde (een CIA-agent van Oekraïense origine) wordt door de Democraten van de afzettingsprocedure schandalig genoemd. Zijn leven zou in gevaar zijn gebracht. Eerder had senator Rand Paul (R-Ky.) voor het vrijgeven van zijn identiteit gepleit. Het verhaal laat zien hoe Trump in oorlog is met Deep State en haar organen. Deze CIA-agent was in het Witte Huis geplaatst om Trump te bespionneren en alles wat hij zei tegen hem te gebruiken.
Trump jr. citeerde Breitbart, een rechtse nieuwssite. De naam van de CIA-agent wordt door de MSM-tv-kanalen en -kranten niet genoemd. 'Landsbelang'; 'staatsveiligheid'. 'My ass'.
Als toetje Edward Snowdon en Colonel Wilkerson. Hij werd geofferd op het blok omdat hij Amerikaanse oorlogsmisdaden onthulde. 'Shoot the Messenger' heet dat. Gelukkig is hij op tijd ontsnapt.  Paul Craig Roberts zet het op scherp in zijn analyse. (WK)

De Vlaamsegas vormde in 2005 het episch centrum van de Nijmeegse drugssien en daarom hingen er in het steegje in totaal vier bewakingscamera’s. Nadat het onderzoekteam bekendmaakte ‘de man met de sporttas’ te beschouwen als verdachte en de Vlaamsegas als onderdeel van ‘s mans vluchtroute, werd er met spanning gewacht op de analyse van de beelden die de camera’s de avond van de vijftiende november gemaakt hadden.

Gevraagd naar de stand van zaken met betrekking tot die analyse zei een woordvoerder van het onderzoeksteam op 18 november: ‘Digitale bronnen veranderen niet, getuigenverklaringen wel’. Met die bewering verklaarde hij waarom het Bamboe-team prioriteit gaf aan het optekenen van ooggetuigeverslagen van omwonenden en voorbijgangers.

Op 1 december kwam het dagblad De Gelderlander met het nieuws dat de Nijmeegse politie geen bruikbare beelden had van de verdachte, omdat de kwaliteit van de twee politiecamera’s te slecht was. En op de wel goed afleesbare videobanden van de twee camera’s die een coffeeshop had opgehangen, was geen man met een sporttas te zien.

De krant was uit eigen onderzoek te weten gekomen dat de twee camera’s van de politie verouderd waren. ‘Een van de politiecamera’s kan de schutter slechts op de rug hebben gefilmd. De andere camera, die zijn gezicht zou hebben kunnen opnemen, hangt in een vreemde hoek. Het apparaat staat niet op de straat gericht, maar op de straatverlichting.’

Van bewakingscamera’s worden wonderen verwacht, gaven door de krant geinterviewde deskundigen aan. Veelal ten onrechte. Met beelden heb je nog niet veel in handen. Het systeem moet goed en regelmatig onderhouden worden. En de operator van het systeem moet weten in welke camera hij op welk moment kijkt.

Het onderzoek van De Gelderlander leidde tot een verhit debat van de Nijmeegse gemeenteraad met burgemeester Ter Horst. Onbeantwoord blijft echter de vraag wat er eigenlijk op die camerabeelden van 15 november 2005 rond de klok van negen wél te zien was...

(JoopFinland)

Of het zo moest wezen. Precies in de tijd dat les feuilles mortes de trottoirs van Parijs bedekten sloot de 80-jarige chansonnière en filmactrice Maïtena Douménach aka Marie Laforêt een week geleden voor het laatst haar “gouden” ogen. Zoals gebruikelijk kwamen haar successen uit de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw weer even boven drijven. Maar dat niet alleen. Begin deze eeuw had Marie namelijk voor heel wat reuring gezorgd door haar voormalige echtgenoot Eric de Lavandeyra eens flink in een vals zonnetje te zetten. Een meneer uit de financiële wereld die eerder getrouwd was geweest met Cathérine Hennessy, een telg uit de steenrijke cognacfamilie Hennessy. In tegenstelling tot wat je gauw zou denken hoefde Eric niet op zijn vrouw te leunen wat de frankskes betreft. Hij zat redelijk in de slappe dankzij succesvolle operaties op de Franse en Zwitserse beurzen. Die operaties waren niet allemaal even kosher. Zo zorgde een gevalletje van handel met voorkennis in 1988 en de jaren daarna voor een gigantisch schandaal, waarbij een paar grands mecs uit de Franse politiek stevig in de vangrails terechtkwamen. Een schandaal trouwens waarin ook les Pays Bas een woordje mee sprak. We gooien er maar weer eens een citaatje tegenaan. Komt ie: “Zij [de bewuste grands mecs, red.] waren vroegtijdig ervan op de hoogte geraakt dat de aluminiumreus Pechiney (een Frans staatsbedrijf) in het geheim voorbereidingen trof voor de overname van de Amerikaanse verpakkingsonderneming Triangle American Can”. Dat citaat is afkomstig uit aflevering 7 van onze roemruchte serie “De achterzijde van het beursschandaal”, waarin ondermeer een flinke vracht aan louche praktijken van het Zwitserse Experta Verwaltung de publieke ruimte werd ingekruid. Een met de beruchte Bank Cantrade gelieerde wasstraat onder leiding van de met een schat aan stoute expertise rondzeulende Nederlanders Dirk van Riemsdijk en een paar Van Lanschotjes, die volgens een Amerikaans onderzoek ook hadden meegesmikkeld bij het Pechiney-schandaal.
Goed, terug naar Eric de Lavandeyra en zijn huwelijk met dat meisje van Hennessy. Dat verliep aanvankelijk heel fleurig, maar de seven years itch sloeg toe en les fleures veranderden haast op slag in een treurig bosje uit de winkel van Charles Baudelaire. Eric beschuldigde Cathérine out of the blue van overdadige drank- en drugsconsumptie en om daar een eind aan te maken probeerde hij haar van een balkon te duwen. Althans, zo luidt het verhaal. Waar of niet waar, Cathérine pakte wel haar koffers en vertrok. Eric bleef achter met zijn twee koters, Diego en Isabelle. In 1982 ontmoette hij vervolgens de beeldschone Marie Laforêt. Ook zij had twee koters uit een vorig huwelijk, Lisa en Jean-Mehdi. Een huwelijk dat in 1967 voor zover wij weten zonder balkonscène werd ontbonden. Daarna stapte Marie nog vier keer in het schuitje, kreeg dochter Déborah van kunsthandelaar Alain Kahn-Sriber en had tussentijds nog iets gezelligs met Pierre Cornette de Saint Cyr. Ook al een man uit de wereld der schone kunsten en een hele goeie kennis van ... Michel van Rijn aka Axel de Saint Cyr. Je maintiendrai, je maintiendrai, Holland spreekt een woordje mee. Marie en Eric trouwden uiteindelijk in 1990, maar hun huwelijk hield het maar vier jaar. Niet lang misschien, maar voor Marie lang genoeg om een ruime kennis op te doen over de kwalijke faits et gestes van haar echtgenoot. Met alle gevolgen vandien. Stay tuned (JP).

1000 miljard is 1 biljoen hebben we geleerd. 1000 John de Mols en collega's te dwingen hun rijkdom in tegen Corona-bonds van de Nederlandse Bank te investeren om de Corona-neergang te verzachten, zal wel niet lukken, dat is komen aan 'persoonlijke vrijheid'. Maar onze pensioenen, in handen van de pensioenfondsen, kunnen en moeten worden aangewend voor de wederopbouw na de komende ineenstorting, in plaats van te eindigen op de beurs. Het kansspel van de goedbetaalde pensioenfondsbonzen is vóór de corona-crisis al goed geweest voor een sterke vermindering van de uitgekeerde bedragen aan gepensioneerden.
Door het wegvallen van veel van hun cliënten, gestorven aan het virus in zieken- en verpleeghuizen, maar ook van werknemers in de kracht van hun leven, is hun 'beschikbaar kapitaal voor het spel op de beurs' flink gegroeid.
De afloop is voorspelbaar.
'Ja sorry, we hebben dit kwartaal zo verloren op de beurs, jullie krijgen volgende maand wat minder'.
'Het is héél vervelend beste mensen, maar we zijn uitgespeeld. Het geld is op'.
In rook opgegaan op de beurs, zal de leugen zijn, 'Waar we ten behoeve van u alles hebben gedaan om uw pensioenen te redden. Het is helaas niet gelukt'.
De miljarden zijn in andere handen gekomen.
Er zal een storm opsteken: 'dit moet worden uitgezocht!' 'Tot op de bodem!'
Er zullen een paar schuldigen worden gevonden. En misschien veroordeeld. Tot de bodem zal niets worden uitgezocht. De bodem van de geldkist zal er even leeg bij blijven. Honderdduizenden ouderen zullen een inkomstendaling van jewelste beleven. We kunnen er ons geen voorstelling van maken zoals van de hele post-corona, 'als alles weer normaal zal zijn'... (WK)

Never a dull moment in onze seniorenflat… Een week geleden politie aan de voordeur met een huiszoekingsbevel. Nee, ik moest niet schrikken maar of ze via ons even op de galerij mochten klimmen om bij de buren naar binnen te kunnen want ze hadden daar een raam open zien staan dus ze zouden er naar binnen kunnen zonder de deur te hoeven forceren…

Ik: Nee, dat doen jullie niet via ons.

P: Fijn, da’s heel mooi van U… Dus we kunnen geen beroep op U doen? Er is daar waarschijnlijk een ernstig misdrijf gepleegd en we doen dus een beroep op Uw verantwoordelijkheid… U blijft anoniem hoor… We bellen hier aan omdat er op de gang verder niemand thuis is...

Ik: U kunt met de woningbouwvereniging contact opnemen. Die hebben een sleutel…

P: Die gaven hiervoor toestemming…

Ik: Die hebben dus een sleutel… Er is hier een huismeester en die helpt U zo naar binnen…

P: Waar zit die huismeester?

Ik: Die is er vandaag niet maar het nummer van de vervanger staat op zijn deur…

Ze gaan even kijken maar staan even later opnieuw voor de deur: vervangende huismeester neemt niet op.

Ik: Jullie komen ook via het balkon op de gaanderij. Die gouden tip wil ik wel met jullie delen…

P: Opgelost. En U blijft anoniem

Ik: Maar ik wil wel een lintje hoor, voor mijn uitstekende burgerschap…

P: Daar gaan wij niet over. Maar U hoeft niet bang te zijn…

Ik: Als je maar niet gaat schieten…

Zo namen we met kleedkamerhumor afscheid van elkaar en even later zagen we het tweetal langs onze ramen over de gaanderij schuifelen. Vijf minuten later gelukkig geen ambulance of explosievenopruimingsdienst op de parkeerplaats maar wel een vrachtwagentje van Kusters, gespecialiseerd in ontruimingen. Na nog een uurtje ligt de hele gang bezaaid met plantenresten en staat er voor de deur van het Tatort een ouwe sofa. Wietplantage opgerold, raden wij. Zo ernstig is dat dus…

Een volle week later post, aan ons persoonlijk geadresseerd, dus niet aan het hele huis, van de woningbouwvereniging. Hennepkwekerij opgerold, aan huurder huur opgezegd en die mag nog wel spulletjes komen halen. Einde eerste alinea.

Maar holy shit, wat is dat? In het tweede alineaatje?

‘Huurder is client van VIA. De andere bewoners die client zijn van VIA zijn geschokt door het voorval en benadrukken dat zij niets wisten van wat er ip de woning gebeurde. Dus het vriendelijke verzoek aan U om niet de andere clienten van VIA op dit voorval te beoordelen’.

VIA is de (door mij gefingeerde) naam van een club die mensen met autisme begeleid. In onze flat woont een aantal van hun clienten. De komst van de club met haar clienten twee jaar geleden valt allicht te verklaren uit het hoge verloop in de flat. De oudere bewoners verwisselen nou ja niet bij bosjes maar dan toch wel in een gestaag tempo het tijdelijke voor het eeuwige. En ook gescheiden mannen vinden hier snel een redelijk betaalbaar heenkomen.

Of oud of gescheiden zijn heel wat medebewoners aan de sterke drank. Die autisten echter waren ons helemaal niet opgevallen. Tot aan de brief van hun en onze verhuurder dus...

Uw koning heeft zijn stulpje ingericht met belastinggeld maar gelukkig heeft hij een oom die daartegen een adequate kuur heeft.

Willem Alexander heeft het schuurtje op zijn paleis waarin kassiewijlen tante Marijke aka Christien tegen mallotigheid werd verpleegd, ontsmet en omgetoverd tot een vleugelke voor de hobbies van wie weet meneer zelf of voor die van zijn troonopvolgende dochter, da’s om het even.

Maar een Oranje gaat voor een paar tafelkes en stoeltjes niet naar de Ikea of zoals die Flip van ons naar de meubelstraat in Geel. Vijf miljoen kostte naar verluidt de herinrichting van het perceel, en die zouden ook nog eens tegen de afspraken in uit de gezamenlijke pot zijn getrokken.

Welk kruit behalve buskruit is opgewasen tegen de Big Spender in Den Haag? Zijn oom! Nonkel Pieter! Die van Vollenhove. Die van Margriet. Op de kletsradio ontvouwde hij zojuist zijn plan om te geraken tot een Constrictor.

Allez, we kennen natuurlijk Pieterke behalve als pianovirtuoos en gemaal van de derde prinses als voorzitter in de Stichting Veilig Verkeer Nederland. Een typisch kaaskoppige club van mensen die om het verkeer veiliger te maken zo hard mogelijk over hun snelwegen willen razen, en tegen stagnaties de aanleg van nog meer asfalt bepleiten.

Maar nu komt het menneke met de Constrictor. Dat is afgeleid van Boa Constrictor, de beruchte worgslang uit de jungle die we hier gelukkig alleen maar in de zoo van Antwerpen kunnen zien. In de voorstelling van Pieterman gaat de ambtenaar met de titel Constrictor de zaakjes voor de koning behartigen.

In het radioprogramma werd gediscussieerd over de toerusting van de nieuwe bereopscategorie. Royalisten lobbyen vanzelf ervoor dat de Constrictor net zo tandeloos zal zijn als alle op de spilzieke monarchen toeziende instanties tot nu toe zijn geweest.

Maar in de visie van van V gaat de Constrictor niet naakt naar het paleis. Hij krijgt een zaklamp mee. En in de toekomst, zo zoemde de Chopin van Het Loo in de radiomicro, zal hij tevens kunnen beschikken over afluisterapparatuur.

Waarom de Constrictor niet Waakhond genoemd, zo werd de uitvinder in het programma gevraagd. Want dat zou kristalklaar Hollands zijn. Neen, antwoordde Nonkel Pieter: we moeten niet uit het oog verliezen dat achter het uitgavenpatroon van de scepterzwaaiende Oranjes vooral en bij uitstek de koningin zit. Constrictor ligt makkelijker in het mondje van Maxima… (gvd)

Ik leg aan mijn Finse vrouw uit wie Mart Smeets is. Ik had dat liever niet gedaan. Was tegen haar graag van wal gestoken over die journalisten die in het Nederlands wél over sport konden en kunnen schrijven. Over Bert Wagendorp dus, Ben de Graaf, Matti Verkamman en Simon Kuper. Maar Smeets moet me van de lever, omdat ie vanochtend bij Sven Kockelmann over een boekje mocht komen praten.

Sven Kockelmann is de Youp van ‘t Hek van de ether. Hij presenteert een half uurtje vol bekende landgenoten en andere open deuren. Halverwege deze kwelling voor de luisteraar wordt de kerel steevast opgebeld door ene Dries Roelvink, een soort André Hazes met een mening. Ik heb Roelvink gelukkig nooit horen zingen en ook van zijn meningen lusten zelfs de honden geen brood.

Smeets voelt zich bij Youp Kockelmann hoorbaar als in zijn beste onderbroek. Kwaakkwaakkwaak over zijn andere boekjes en nu heeft hij eens een echte roman geprobeerd. Van ruim driehonderd bladzijden. ‘Dat valt niet mee hoor’, en: ‘Ik ben er wel twee jaar mee zoet geweest’. Maar het resultaat mag er zijn. Want Mart heeft in zijn roman ‘heel wat van wat ik zelf heb meegemaakt’ verwerkt.

Het ‘boekje’ van 300 pagina’s gaat dus over een basketballer die in 1988 in Finland een wedstrijd moet spelen en valt voor de charmes van ene Anastasia. ‘Zo gaan die dingen’, legt Smeets uit. ‘De hoofdpersoon in mijn boekje is vreselijk gelukkig met zijn vriendin maar toch gaat hij in op de flirt van die vrouw. Want die Anastasia speelt het spel zoals het gespeeld moet worden!’

Had Smeets het maar gelaten bij seksistische dialogen en zijn niet door enig schaamtegevoel geremde laatdunkendheid jegens mensen die schrijven en lezen als serieuze bezigheid zien. Maar de kerel moet en zal het bewijs leveren waarom hij door sporters die iets wonnen altijd werd overgeslagen, en zelfs de commerciële omroepen niets meer met hem konden.

Smeets verkoopt lucht. In lege zakjes.

Hij gaat los over Finland. ‘Wij in Nederland hebben niets met de Finnen’, roept hij in Kockelmann zijn toeter en op een toon als hebben ‘wij’ daarin het gelijk geheel aan onze zijde. En Mart somt op: de Finnen drinken, de Finnen hebben het koud, de Finnen hebben altijd tegen de Russen geknokt en de Finnen zeggen nooit wat. De mooiste van Mart gaat over de afkomst van de Finnen: ‘Finnen stammen af van de Hongaren. De Hongaren bleven op de poesjta’s en de Finnen bogen rechts af naar het Noorden.’

Weetuwel…

Echter en evenwel: ondanks dat ‘wij’ volgens Mart niets met die Finnen hebben, is hij wel ‘ontzettend geraakt’ door een stukkie muziek dat door een Fin is gemaakt. We luisteren naar een gedeelte uit een suite van Jean Sibelius.

‘De mooiste muziek die ik ken. Muziek waar ik helemaal rustig van word. Muziek waarbij ik al die Finse reusachtige meren en eindeloze wouden voor me zie opdoemen. Die muziek is gemaakt door Jean Sibelius. Sibelius was een Fin die Zweeds sprak maar Fins leerde om toch de ziel van de Finnen om hem heen te kunnen begrijpen. En daar muziek over te kunnen maken. Ik was daar toen in 1988 in een museum over die man en dat heeft me ontzettend geraakt.’

Dat is helemaal Mart Smeets zoals wij hem hebben leren kennen. De Smeets die naast Bernard Hinault staat en diens weigering om in het engels op engelse vragen te antwoorden afdoet als Hinaults onkunde in de engelse taal. Nu kent mijn vrouw hem ook. De Smeets die niet snapt dat Anastasia een Russische naam is, de Smeets die niet doorheeft dat Zweedstalige Finnen ethnische Finnen zijn, de Smeets die het koud heeft als hij niet in het licht van de schijnwerpers staat…

(JoopFinland)

Door Jan Portein.

Dit is een dienstbericht voor Jos Baeten. Nog zo'n twee jaar de grote roerganger van verzekeringsmoloch ASR en als we goed zijn ingelicht plannen koesterend om daarna samen met zijn vrouwtje Gerda uitbaeter te worden van een Bed and Breakfast aan de F.G.H. van Itersonlaan in Oostvoorne. Uw langdurige pain in the ass Jos Lindhout is bezig met het tussen twee kaften duwen van een manuscript over zijn kafkaiaanse leven van de laatste twintig jaar, waarin ASR in het algemeen en u in het bijzonder zo'n bizarre rol hebben gespeeld. Met alle ins en alle outs. Zoals bijvoorbeeld aan duidelijkheid niets te wensen overlatende mails, Lindhout's avonturen met uw interne veiligheidssmurfen Beumer (rip) en Bos (uit het oog verloren), zijn ontmoetingen binnen dit kader met Henk van de Meene (voormalig hoofd afdeling wasserette van het avontuurlijk concern van Johan Verhoek aka de Hakkelaar), telefonische doodsbedreigingen, pogingen tot het omkopen van de voor hem in touw zijnde juristen, vuige staaltjes karaktermoord van zowel Lindhout zelf als een paar integere journalisten etcetera etcetera. Kortom, uw ASR ging de hele wedstrijd lang met gestrekt been erin. Alles was kennelijk geoorloofd om de onwelriekende walm uit deze beerput te neutraliseren. Tot dat laatste behoort naar het zich laat aanzien ook het onlangs ontdekte Trojaanse paard in de computer van auteur Lindhout. Een paard met opvallend veel aandacht voor ASR gerelateerde onderwerpen. Wanneer die viervoeter daar gestald is en door wie laten we nog maar even in het midden. Maar ons vermaarde snuffelteam heeft inmiddels wel ene mevrouw I.O. gespot. In vroeger dagen namens haar mondiaal opererende IT-onderneming gedetacheerd bij de toen nog in leven zijnde afdeling Grote Ondernemingen Algemeen van de blauwe brievenbrigade. Daarna ondermeer actief bij het neuzen in de digitale activiteiten van Lindhout, waarvan ze met enige regelmaat in verschillende horecaondernemingen verslag uitbracht aan luitjes die binnen de muren van uw burcht geen onbekenden waren. Nee, als de tekenen ons niet bedriegen (en dat doen ze zelden) zullen de twee resterende jaren nog zwaar genoeg voor u worden. Alleen al die ellendige meineedkwestie zal bij de Raad van Commissarissen en bij Jeroen Dijsselbloem indertijd al niet lekker zijn gevallen (1). Misschien had een gezamenlijk dineetje bij “Pasta e Basta” de kou wat uit de lucht kunnen halen, maar dat is achteraf en achteraf kijk je een koe in haar CO2-centrale. Hoe dit ook zij, netjes was het allemaal niet voor een keurige verzekeraar. Laat staan voor wat er nog in het vat zit. Of liever: in het boek zit. Veel sterkte nog. Stay tuned.

Btw. Wij hadden u dit bericht graag per mail willen toezenden, maar mails leest u niet. Vandaar dat we het nu langs deze onsympathieke weg hebben gedaan.

(1) Zie aflevering 111 ev. van deze serie.

U kent hem niet? Nee, wij ook niet. Chen Xiaofeng. Een paar weken geleden werd ie in de presidentszetel van de Chinese onderneming HNA Group gehesen. Niet helemaal toevallig: zijn ouwe heer, Cheng Fen, is de chairman en grootaandeelhouder van de groep. Zal u zeggen “Ja en?”. Maar in tegenstelling tot onze wormen en naarden is alleen anciënniteit in Bejing en wijde omgeving al een factor van betekenis bij het nemen van besluiten. Tenzij je als ouwe hotemetoot een ontmoeting hep gehad met een afgevaardigde van de heer Alzheimer of een andere liftbediende naar het hemelse dakterras, dan ligt het even anders. Maar Fen was kennelijk nog niemand uit die beroepsgroep tegengekomen, dus zat de op de Universiteit van Washington opgeleide Xiaofeng gebakken. Hoewel. Juli vorig jaar stuiterde Wing Jian, HNA's co-chairman, van een rots in de Provence. Een salto mortale. Een ongelukje volgens de Franse recherchesmurfen. Quoi d'autre? Maar er waren toch luitjes die een verdacht luchtje meenden te ruiken. Het ging namelijk niet lekker met HNA. De onderneming was in het recente verleden iets te hebberig geweest bij de uitbreiding van haar assets. En moest noodgedwongen spulletjes weer in de verkoop gooien. Zoals haar belangen in de beruchte Deutsche Bank en van Hilton Worldwide, dat wij dankzij Paris en haar broer Conrad zo alleraardigst konden koppelen aan Witte Neus Worldwide (1). Maar er was meer. HNA was ook eigenaar van de SinOceanic Shipping. Die Noorse onderneming was op haar beurt weer eigenaar van een hele vloot containerschepen waarvan een flink aantal werd gechartered door de Italiaans/Zwitserse rederij Meditteranean Shipping Company aka MSC. Ook die werden noodgedwongen verpatst, zij het dat SinOceanic wel zorg bleef dragen voor de catering en de bemanning. Vier van die verpatste MSC-schepen kwamen dit jaar ernstig in het nieuws. Drie in verband met enorme cokevangsten (2) en eentje door begin dit jaar 342 containers te verliezen ten noorden van de Wadden. Heel uitzonderlijk: de zwarte doos bleek zodanig beschadigd dat de oorzaak van deze ramp via die weg niet viel na te pluizen. Na wat plussen en minnen kwam men tot de conclusie dat de MSC Zoe ergens aan de grond moest zijn gelopen. Merkwaardigerwijs werd nergens verwezen naar Zoe's cokezusjes. Ook later niet. Terwijl een ongelukkie bij de overdracht van een lading snorkel naar een kleinere passant ook een aardige these zou zijn. Toegegeven, een longshot. Maar de Chennetjes zouden niet de eerste Chinezen zijn die wij in rekverband konden brengen met de wereldwijde witte handel (3). En waarom zou een Chinese kat in het nauw geen rare sprongen maken? Stay tuned (JP).

(1) Zie “Oelala Paris” en “Oelala Conrad”.
(2) Zie de serie “Van Damascus naar Gioia Tauro”.
(3) Zie “Oelala Mitch”.

Het klonk deftig. Dat wel. The White House Special Investigations Unit. Later werd het allemaal wat minder deftig en verwierf de Unit beginjaren zeventig van de vorige eeuw bekendheid onder de naam “the Plumbers” aka de Loodgieters. Een cluppie ongeregeld dat was samengesteld uit allerlei lieden met een Jason Bourne verleden, dat niet terugschrok voor onwelvoeglijke praktijken ten behoeve van toenmalig president Richard Nixon. Oorspronkelijk bestond hun taak uit het opgraven van shit over Daniel Ellsberg. Een defensieanalist die zo vrij was geweest om geheime gegevens over de Vietnamoorlog naar de New York Times te sluizen onder de titel Pentagon Papers. Die opdracht was niet toevallig in oorsprong afkomstig van Henry Kissinger, Nixon's minister van Buitenlandse Zaken. In hoeverre de Plumbers succesvol waren in de kees rond Ellsberg laten we voor het gemak even in het midden, maar toen ze opnieuw in opdracht van hogerhand verzeild raakten in het zogenaamde Watergateschandaal waren al snel de rapen gereed voor consumptie. In die affaire ging het om het opgraven van shit bij de Democratische partij. Ondermeer door het plaatsen van een tap op een telefoon die ook gebruikt werd om contact te onderhouden met dames die konden worden ingehuurd voor oefeningen met de genotsknots. De operatie werd zo opvallend knullig uitgevoerd dat zelfs een leek begon te twijfelen aan de expertise van voornoemde Unit. Er werden twee ervaren journalisten, Woodward en Bernstein, uitgezocht om de boel naar buiten te tillen en het schandaal was geboren. Nixon trad uiteindelijk af. Kissinger bleef zitten. Voor de dieper liggende achtergronden en de gevolgen van al deze narigheid verwijzen wij u graag naar het hierna volgende derde deel van Peter van Haperen's serie “Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen”. (JP).

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (003)

In de vorige aflevering hebben we kunnen zien hoe David Rockefeller de macht naar zich toe wist te trekken met een grote invloed in de Bilderberggroep, de oprichting van de groep ‘Prometheus’ en de instelling van de Trilaterale Commissie. Hierdoor was er op drie continenten een verborgen netwerk ontstaan dat werd gebruikt voor een wereldwijde machtsuitoefening.

David Rockefeller is op 20 maart 2017 op 101 jarige leeftijd overleden en werd gezien als een filantroop, een toonbeeld op het gebied van liefdadigheid, die alleen het beste voor had met de mensheid. Dat beeld was een illusie dat door de Rockefellers tot op heden nog graag in stand wordt gehouden. Achter die zorgvuldig opgebouwde façade verschool zich een totaal andere persoon. Hij was het brein achter de ‘World & Peace Studies Foreign Relations’, een door hem opgerichte en gefinancierde Amerikaanse buitenlandse politieke denktank met daarin een geselecteerd gezelschap van Amerikaanse wetenschappers die plannen maakten om de wereldpolitiek te beheersen. Om de (goedgekeurde) plannen van die groep wetenschappers uit te kunnen voeren maakte Rockefeller gebruik van het geheime netwerk ‘Prometheus’ om politiek en militair ingrijpen in het buitenland mogelijk te maken.

Dat die combinatie van groepen succesvol was werd duidelijk tijdens de uitgelokte oliecrisis van 1973-’74 die de familie jaarlijks vele miljarden opleverde. En dat was niet de eerste keer. Al bij de oprichting van de Verenigde Naties wisten zij op een slinkse manier veel geld te verdienen. Om de bouw van het VN-hoofdkwartier mogelijk te maken schonken de Rockefellers een stuk land in Manhattan. Een groots gebaar dat hen miljarden opleverde door de gestegen prijzen van het aangrenzende onroerend goed dat ook in handen was van de Rockefeller familie. Dat is nog eens een methode, je geeft iets weg en vergroot je rijkdom en macht. Het was dan ook een geweldige combinatie Standard Oil en de Chase Manhattan bank.

Maar David Rockefeller had meer pijlen op zijn boog en wilde vooral in Amerika nog meer macht op regeringsniveau. Hiervoor wilde hij zijn broer Nelson inschakelen maar die had al drie keer eerder zonder succes geprobeerd om de nominatie voor president van het machtigste land binnen te slepen. De kandidaatstelling was met het geld van de Rockefellers geen probleem. Alleen om de nominatie te verkrijgen heb je de stem van de kiezers nodig.
David Rockefeller zag wel een andere mogelijkheid. Een ingewikkeld plan maar met het beoogde resultaat.

Het ging als volgt: De enige manier voor Nelson Rockefeller om president van Amerika te worden was via de achterdeur van het vice-presidentschap. We praten over 1974 rond de Watergate-affaire. Richard Nixon was president en Spiro Agnew werd als vice-president het eerste doelwit door valse beschuldigingen van corruptie en omkoping. Spiro Agnew kwam zo in de knel dat hij op een financieel aanbod van David Rockefeller inging en terugtrad. Hiermee de weg openend voor Gerald Ford, de zeer Rockefeller gezinde leider van de Republikeinse partij en lid van het Huis van Afgevaardigden om zonder verkiezing zijn plaats in te nemen als vice-president van Amerika. De eerste slag was gewonnen, op naar het presidentschap.

Hier lag een taak voor generaal Haig. Ook Haig behoorde tot de intimi van Rockefeller en werd ingezet bij de tweede aanval, het gedoseerd lekken van informatie over Watergate.
Niemand was hierover meer verrast dan president Nixon zelf. Hij was ervan overtuigd dat Haig hem steunde tijdens de aanval op zijn presidentschap, terwijl het juist Haig was die de informatie verstrekte waardoor ‘Tricky Dicky’ het veld moest ruimen. Ook slag twee was binnen. Nixon werd als president automatisch vervangen door zijn vice-president Gerald Ford. Hier was het allemaal om te doen geweest: de nieuwe president van de Verenigde Staten, Gerald Ford, wees Nelson Rockefeller aan als zijn vice-president.

Het toonbeeld van de Rockefeller-macht: de regering van het machtigste land ter wereld overnemen, zonder oorlog, zelfs zonder tegenstand. Een Rockefeller-adept Gerald Ford laten benoemen tot president. Zijn eigen broer Nelson Rockefeller neerzetten als vice-president en zijn meest getrouwe medewerker Henry Kissinger benoemen als minister van Buitenlandse Zaken en dat alles zelfs zonder verkiezingen. David Rockefeller profileerde zich als een geniale strateeg. De weg lag nu open voor de wereldwijde Rockefeller plannen.

De ineenstorting van de USSR maakte een eind aan 'de 2e supermacht' naast de VS, die alleen overbleven. 'Op de achterhand' blijkt volkenrechtelijk opvolger Rusland (een federatie in tegenstelling tot het Rusland van voor 1917), na volledig te zijn uitgekleed onder 'dronkelap Jeltsin', in staat tot een opmerkelijke wederopstanding. Zelfs in de hoogtijdagen van de Sovjet-Unie vloog haar luchtmacht niet boven het Midden-Oosten. Nooit had de SU de diplomatieke relaties die nu van doorslaggevend belang zijn in het regelen van de door het Westen (Navo) geschapen conflicten, van Jemen tot Afghanistan. Dat na het tekenen van een akkoord tussen de strijdende partijen in Jemen, Saoedi-Arabië nu in gesprek is met de Houthi's is een direct gevolg van de inspanningen van de Russische diplomatie, concreet gemaakt in een historisch bezoek van de Russische president Poetin aan Riyad en andere golfstaten, waar hij met alle eer werd binnengehaald. Het is een gevolg van de 'terugtrekkende beweging' van de VS onder de isolationistische president Trump die, al probeert Deep State via zijn afzetting deze politieke omslag terug te draaien, gedragen wordt door een meerderheid van de bevolking. Ook door de middenklasse en dat deel van bourgeoisie/zakenleven dat niet tot het 'Military Industrial Complex' behoort dat goud verdient aan de constante reeks oorlogen die Washington sinds de Tweede Wereldoorlog voert overal ter wereld. Trump is de eerste president sinds 20 jaar die geen nieuwe oorlog is begonnen. Hij is verwikkeld in resten van de oorlogen van zijn voorgangers Clinton, Bush en Obama. Als hij vertrek van de Amerikaanse troepen aankondigt (zoals uit Syrië als meest recente voorbeeld) wordt dat door Deep State vakkundig gesaboteerd, waardoor zijn geloofwaardigheid bij zijn aanhang moet worden ondermijnd. Nadat Russiagate mislukte is er nu Oekraïnegate in de herkansing. En anders wel een plotseling opgedoken verkrachtingszaak uit de jaren '90. De zaak Epstein liep richting Clinton, anders hadden ze daar op voortgeborduurd. Is Trump een heilige? Natuurlijk niet. Maar hij wordt beoorlogd om politieke redenen, niet om morele. Clinton, Bush en Obama waren minstens zo grote smeerlappen als hij. Daarbij waren ze massamoordenaars en dat is nu net waar 'de Donald' (nog) niet van beschuldigd kan worden. Hij is niet door de knieën gegaan in Syrië, Venezuela of Iran. DAAROM moet hij weg. En zeker niet herkozen. Het is voor Nederlanders, de kooplui/dominees, niet mogelijk zonder onze 'schitterende' morele standaarden naar het buitenland te kijken. De wereld vreest ons wijzende vingertje. Maarnietheus. Een interessante uitzondering vormt het artikel van een analist van een landelijk avondblad voor een internationaal tijdschrift dat een gevoel voor werkelijkheid etaleert dat men hier zelden leest (zie hier). Europa als minnares die alleen verder moet omdat haar minnaar haar niet langer moet. Dat Trump bij zijn aantreden de NAVO 'obsolete' (in de betekenis van 'ouderwets' zowel als 'niet meer ter zake doende') trilt nog steeds na. Het zal hem niet worden vergeven. Maar of de afzetting lukt of niet, het naoorlogse tijdperk van de 'Pax Americana' via de loop van het geweer is voorbij. (WK)

4 reacties

Paultje van der Kraan, de man die FC Den Bosch met de nachtmerrie Jordania opzadelde en toen iedereen in De Vliert wakker werd al hoog en droog bij FC Twente zat, heeft in Enschede zijn eerste slachtoffers gemaakt. De Uruguayaanse trainer Garcia, die de landskampioen van 2011 uit de hel van de eerste terugbracht naar de eredivisie en daarin de kwalitatief beperkte ploeg in veilige haven loodste , mag vertrekken. Nog erger is het verdwijnen van Ted van Leeuwen.

Op mijn vijftiende las ik Ted van Leeuwen stuk. Toch schreef hij geen thrillers, of boeken over zuipen en naaien die toen de canon van de Nederlandse literatuur vormden. Nee, Van Leeuwen publiceerde begin jaren zeventig het niet zo dikke en van een goedkope plastic cover voorziene ‘Topclub FC Twente’.

De bom zat in die titel. Daarmee vloekte de auteur in de kerk die toen Nederlands voetbal heette. Hij had zijn boek net zo goed ‘Ajax is kut’ kunnen noemen. Topclubs, dat waren Ajax, Feijenoord en PSV, in die volgorde. Punt. Daaronder had je de rest.

Nederland was in die jaren nog opgedeeld in Holland en die rest. Het westen vormde de wereld, vanuit de andere windstreken moest je nog vele malen van trein wisselen en allerlei vreemde dialecten aanhoren voordat je in het Walhalla was beland. Omgekeerd ging het net zo langzaam bergafwaarts. Mijn geboortestad Zutphen kwam er nog redelijk van af. Nog verder naar het oosten had je Twente, ook wel Twenthe genoemd, en daar weer achter de no-go area die West-Duitsland, ook wel Moffrica, heette.

De term ‘achterlijk’ werd in die tijd nog zonder blikken of blozen en voor een veelheid aan fenomenen gebruikt. Van het buurjochie met het grote hoofd tot aan de streektaal was vanuit de Randstad geoordeeld meteen voorbij Amersfoort alles en iedereen achterlijk.

Ted van Leeuwen deed -bij Dagblad Tubantia- de sport. Johan Derksen woonde toen nog in een plaggenhut, dus sportjournalistiek was niet de fietsenkelder van omhooggevallen plebeejers maar gewoon een gerespecteerde tak van journalistiek. Van Leeuwen beschreef feiten. En nooit en nimmer zichzelf.

Hij presenteerde aan zijn lezers vanaf het begin het ‘project FC Twente ‘65’ op een constructieve wijze. Dat was belangrijk. De nog prille Nederlandse profcompetitie had het moeilijk met de voortschrijdende vercommercialisering. De KNVB saneerde de Tweede Divisie weg, en in tal van steden en streken nam men de toevlucht tot een fusie.

Er waren mislukte fusies, zoals in Amsterdam, Den Haag en Sittard, en succesvolle samensmeltingen, zoals die in Utrecht, de IJmond en in Enschede. FC Twente ‘65 voetbalde na vijf jaar boven in de eredivisie en begon ook in Europa furore te maken. In die sfeer schreef Van Leeuwen zijn boek.

Van het Twente van de Topclub is niets meer over. De streek zag de vliegbasis van de luchtmacht en de Military van Boekelo verdwijnen. En de TH heet tegenwoordig University of Twente. Twents of Tukkers als streektaal heb je nog, maar wordt nu gebruikt als merchandising tool voor Herman Finkers of dat biermerk.

Heracles, ook wel overbodig Heracles Almelo genoemd, is tegenwoordig de cultclub in de streek. FC Twente is na de landstitel en de verhuizing uit het Diekmanstadion naar de puntje puntje puntje Veste niet meer het Ajax maar het AZ van het oosten.

Het Diekman, met het dweilorkest de Diekmennekes en de harde kern van de supporters in Vak Q, was een naargeestige betonwoestijn. Maar dat waren alle stadions toen nog. Onoverdekt staan, en in de rust alleen maar mogen dromen van een glas bier uit het enige tappunt tweehonderd meter opeengepakte mensen verderop, dat was ook je lot in het Olympisch Stadion of in de Kuip. Dus daar klaagde je niet over.

De coronacrisis legt het profvoetbal wereldwijd in de as en dus gedijen mannetjes als Paul van der Kraan. Hij heeft naar verluidt al aan de noodklok gehangen bij de gemeenten Enschede en Hengelo. Alsof die momenteel geen andere zorgen aan hun kop hebben. Over niet al te lange tijd zal Paultje met geoefende hand het konijn uit zijn hoge hoed toveren dat we van hem kennen. In Arnhem, in Sittard, in onze goeie stad Den Bosch, overal heeft de klootzak hetzelfde kunstje mogen flikken. Veelpleger van der Kraan heeft nu ook in Enschede geen last meer van mensen met voetbalverstand, en zal er een buitenlandse geldschieter presenteren…

Voor Ted van Leeuwen en voor mij resten de beelden die we op ons netvlies dragen van Topclub FC Twente. In zwart-wit, en met het onderschrift: De vuurpijlen vertrekken vanuit Vak Q: Johan Zuidema schiet FC Twente op 3-1 tegen Juventus…

(JoopFinland)

Op de dertigste verjaardag van de val van de Berlijnse Muur onthult een nieuw rapport dat Europese bedrijven stevig verdienen aan de constructie van nieuwe muren aan de Europese grenzen. Het rapport identificeert drie hoofdrolspelers – Thales, Airbus en Leonardo – en een hele rij andere bouw- en technologiebedrijven, scheepswerven, wapenfabrikanten en security-bedrijven die contracten krijgen om de grenzen te militariseren. De Nederlandse scheepsbouwer Damen is eveneens een belangrijke speler in deze markt.

Het rapport, 'The Business of Building Walls', onderzoekt de industrie die betrokken is bij de bouw van verschillende soorten muren om vluchtelingen en migranten buiten Europa te houden. Het richt zich op de muren en bijkomende technologie die op diverse grenzen zijn verschenen, de 'maritieme muren' die op de Middellandse Zee zijn opgeworpen en de 'virtuele muren' van surveillance en biometrie. Het door het Transnational Institute (TNI), Stop Wapenhandel en het Spaanse Centre Delàs uitgegeven rapport, betoogt dat het primaire doel van deze muren is mensen tegen te houden, vaak met dodelijke consequenties.

Het rapport is een vervolg op het vorig jaar verschenen 'Building Walls', dat de muren zelf onder de loep nam. Sinds 1990 hebben EU-lidstaten en Schengenlanden meer dan 1000 kilometer aan landmuren gebouwd, wat overeenkomt met zes keer de lengte van de totale Berlijnse Muur. De maritieme operaties om vluchtelingen te stoppen bestrijken zo'n 4750 kilometer, in de Middellandse Zee en voor de Canarische Eilanden. Dit jaar verlengde Slovenië de muur op de grens met Kroatië met 40 kilometer en kondigde Letland plannen voor een nieuw hek op de grens met Wit-Rusland aan.

Deze muren gaan samen met een snelle stijging van de uitgaven van de EU en haar lidstaten voor grensbewaking. Mark Akkerman, auteur van het rapport, zegt: “De Europese militaire en security-industrie is er via succesvolle lobby in geslaagd migratie te framen als een bedreiging voor de veiligheid in plaats van als een humanitair probleem. Dit heeft een schijnbaar eindeloze stroom publiek geld voor het militariseren van grenzen in werking gezet, terwijl beleid en investeringen om humaan op vluchtelingen te reageren en om de grondoorzaken van gedwongen migratie aan te pakken wordt ondermijnd.”

De beperkt beschikbare publieke informatie laat zien dat tenminste € 900 miljoen is uitgegeven aan muren en hekken op land, € 676,4 miljoen aan maritieme operaties (2006-2017) en € 999,4 miljoen aan de virtuele databases en systemen. Tijdens de volgende begrotingscyclus van de EU stijgen de budgetten voor grensbewaking fors. Zo is er € 8,02 miljard beschikbaar voor het nieuwe Integrated Border Management Fund en € 11,27 miljard voor Frontex, waarvan € 2,2 miljard voor het kopen of leasen van eigen materieel zoals schepen, helikopters en drones.

De grote winnaars van dit beleid zijn de grote Europese wapenbedrijven Thales (Frankrijk), Leonardo (Italië) en Airbus (Paneuropees). Het hoofdkantoor van Airbus is gevestigd in Leiden, terwijl ook Thales diverse vestigingen in Nederland heeft. Een groot aantal andere militaire bedrijven, bouwbedrijven, scheepswerven en IT-bedrijven verdient eveneens goed aan de nieuwe muren.
Zo worden schepen van het Nederlandse Damen, in dienst bij Albanië, België, Nederland, Roemenië, het Verenigd Koninkrijk en Zweden, ingezet voor maritieme grensbewaking, waaronder in Frontex-operaties. In het Middellandse Zeegebied beschikken ook Libië, Turkije, Marokko en Tunesië over schepen van Damen voor grensbewaking. In het geval van Libië werden deze ingezet voor gewelddadig optreden tegen vluchtelingen en reddingsschepen. Damen sloot afgelopen zomer nog een contract voor de levering van negen schepen aan Turkije, nadat het er eerder al zes leverde.

Niamh Ni Bhriain van het Transnational Institute concludeert: “Terwijl we de val van de Berlijnse Muur vieren, is het tragisch dat er zoveel nieuwe muren in Europa zijn gebouwd om de meest kwetsbare mensen op onze planeet buiten te houden. Dit rapport toont aan dat het nieuwe tijdperk van het bouwen van muren wordt aangedreven door een machtige militaire en security-industrie die Europees migratiebeleid mede heeft vorm gegeven en contracten en geld heeft geoogst.”

De presentatie van het rapport 'The Business of Building Walls’ zal plaatsvinden op 10 november in de ACU in Utrecht, Voorstraat 71, aanvang 17.00 uur. Naast de presentatie van het rapport zal Anne Dekker (Sea-Watch) vertellen over de tragedie die zich afspeelt op de Middellandse Zee en zal een nieuwkomer zijn persoonlijke ervaringen met de gemilitariseerde Europese grenzen delen.

Het gaat niet goed tussen mij en jou. Een jaar geleden verliet ik dit serietje in de veronderstelling dat onze wegen elkaar niet meer zouden kruisen. Maar nu heb je jezelf aanbemoeid tegen een zaak die je in het geheel niet aangaat.

Terug naar 4 juli 2018, een feestdag in the States, maar een wat beklemmende in mijn kleine universum. Pollisie aan de deur van het appartementje waar wij wanneer we in Nederland zijn, verblijven. Ik wist waarvoor hij kwam, dus vriendelijk binnengelaten en een stoel aangeboden.
‘Ik ben dus gewoon thuis’, zei ik tegen je collega, ‘nu kun je weer gaan.’ Hij hield het ook kort, vroeg alleen nog om mijn telefoonnummer. ‘U wordt straks gebeld door mijn collega in Baarn, die wil even met U overleggen’.

En warempel, een uurtje of wat nadien telefoon uit Baarn, van je collega Paul Knoops. ‘Ik wil dat dit ophoudt’, klonk het. ‘Ik ook’, zei ik. ‘Dus misschien kunnen we iets afspreken?’ We kwamen snel overeen dat mocht ik in de toekomst nog last en hinder ondervinden van een Baarnees, ik dat zou melden aan hem en aan de bef van die Baarnees. ‘Hij heeft de neiging tot stalken’, doelde Knoops op die Baarnees. ‘Dat is zacht uitgedrukt’, zei ik.

Nu moet ik meteen bekennen dat je collega’s hiero en in het Baarnse niet voor een akkefietje gingen. Ik had een dag of wat daarvoor mijn stalker gemeld dat ik ‘met een knokploeg’ naar hem toe zou komen. Dat was niet fraai van me. Omdat ik niet zou weten wie ik voor zo’n knokploeg zou moeten uitnodigen. Ik zit helemaal niet in de vechtsporten en heb nooit een wapen leren hanteren, in Finland hebben ze me om die reden al eens hartelijk uitgelachen.

Maar dat weten ze hier niet en je kunt nu eenmaal niemand op zijn blauwe kijkers vertrouwen. Dus vond ik ze -op wat schoonheidsfoutjes na- best wel verstandig en alert optreden, die collega’s van je. En ik ging er meteen van uit dat ze hetzelfde zouden doen om mij te beschermen. Rechtsgelijkheid heet dat, en ik neem aan dat ik jou niet uit hoef te leggen dat daarop de hele rechtsstaat gebaseerd is. Dus ik op het landelijk pollisietelefoonnummer aan de bel getrokken toen ik een week of wat terug twee emails aangaande de Baarnees ontving.

Het eerste luidde:
‘… om (je) het flinke pak slaag te laten geven dat (je) nog te wachten staat, daar komt geen rechter aan te pas en daarvoor is helemaal geen vaste knokploeg nodig (....) : twee vreemde, ferme mannen met een aantrekkelijke onkostenvergoeding voor reis- en lunchkosten volstaan.’

Het tweede bevatte de tekst van een voicemail die een bekende van me had ontvangen:
‘ik zal jou waarschuwen wanneer mijn mensen naar xxxxxxxx komen. Ik kom eerst even bij jou langs - dat wil zeggen zij - want ik ga zelf niet mee. Dit is nu al de vierde keer dat ik je aan de lijn probeer te bereiken maar dan moet het zo maar.’

Nu word je in het geval van fysieke bedreiging op de pollisie-website niet afgescheept met een formuliertje maar mag je bellen. Men wilde mij tijdens het eerste telefoontje aangifte laten doen bij je collega’s in mijn verblijfplaats. Maar toen ik duidelijk maakte dat deze kwestie al langer liep -om precies te zijn sinds eind 2016- en dat erover contact was geweest met jelui in Baarn, ja dat ik zelfs kon verwijzen naar de naam Paul Knoops als de functionaris met wie ik een afspraak heb, toen zag men aan de andere kant van de lijn geen beletsel om mij naar Baarn te laten komen voor het doen van aangifte.

Woensdag voor een week werd ik gebeld door een collega van je. Haar naam doet er niet toe, ze was zakelijk en werd naarmate het gesprek vorderde alleen maar zakelijker. Ik had vernomen dat in verband met het coronagebeuren aangifte niet per se fysiek hoefde te gebeuren, en wilde een afspraak maken met Paul Knoops om de zaak per email af te wikkelen. Aanvankelijk klonk weer de riedel dat ik in mijn verblijfplaats aangifte moest en kon doen, maar toen ik een tandje bijzette en uitlegde dat de bedreiging uitdrukkelijk meer mensen gold, kreeg ik de toezegging dat ik door Knoops geholpen zou worden.

Dit belletje vond plaats om 15.30 in de namiddag van 6 mei. Maar een uurtje later lag er een mailtje van jou op mijn plankje:
Indien u aangifte wenst te doen wordt er altijd een afspraak gemaakt via het 0900-8844 nummer. Het is niet nodig om naar Baarn te komen. U kunt aangifte doen in uw eigen woonplaats.
En inderdaad nope bericht van vriend Knoops sindsdien…

Wat blijft mij nu te doen? Ik heb niet het geld voor de reis- en verblijfkosten van een knokploeg. En ook niet voor weer een ander schuiladresje. Dus dan toch maar jij met je hele hebben en houwen de media in. In naam van het rechtsgevoel…

(JoopFinland)

Gotnomdedju, en nog al es een keer gotnonverjuutje. Het leger des heils. Ze hebben het leger des heils. De kaaskoppen. Je houdt het niet voor mogelijk maar zij presteren het. Ze bombarderen je plat en roken je uit. En daarna sturen ze je de rekening voor de bommen. En betuigen hun spijt. Ze hebben geen krijgsmacht om te bombarderen en te doden, ze hebben een leger om goeds mee te verrichten.
Overal elders zou er een orkaan van verontwaardiging opsteken omdat de bewering dat je een krijgsmacht hebt om je opponent het heil te brengen a. te zot is voor woorden, en b. die krijgsmacht in gevaar brengt. Maar achter de Honsbossche zeewering laten ze die doos van Bijleveld praten wat ze wil en duikelt de Telegraaf de piloot van zo’n hels machine op om uit te huilen.
Zij van het oorlogsministerie raapt het dossier van haar voorganger op en is net zo perplex als wij die naar madam moeten kijken. Hij van de luchtmacht wil alleen maar op de rug op de kiek want hij heeft vrouw en kinders en die zouden wel es bij de Jumbo en op de kresj gepest kunnen geraken. Kan het kaziger? En maar lachen om ons van Vlaanderen.
Het ergst is het gesteld met het persvolk. Niet alleen is het nieuwe normaal dat de Telegraaf en vraaggesprekken in de Telegraaf tot in ‘s lands parlement worden geciteerd. Ook moet na ellenlang en oeverloos over elkaar heenbuitelen en om de hete brij draaien de meest uitgekotste advokaat van het land komen uitleggen wat er ‘eigenlijk’ aan de hand is.
Liebeth Zegveld, vrouw en -da’s nog slimmer- verdediger van al wat naast de po piest in Nederland, van standrechtelijk gefusilleerde Zuidmolukkers tot de slachtoffers van de volgende gifbelt, moet het pienterste volk op aarde dat altijd met die te korte dinges van ze omhoog anderen staat de broek aan te meten langzaam en in verschillende volzinnen bijpraten over dat het toch echt het Nederlands recht is waaronder die pief in de Telegraaf zijn goeie werk doet en dat de Nederlandse staat als werkgever van die lul dus opdraait voor de gevolgen van het leger des heils.
Godnomdedju, wat is de wereld een plek vol onrechtvaardigheid, al was het alleen al omdat zo’n mens als Kees Koning wel aan hartfalen bezwijkt, maar vergeetmenieten als Bijleveld en dat kind van Hennis -na haar afgang niet bij de parkeerwacht of op een aalmoes in de wijkopvang beland maar hoge VNer in Irak- nog veel te lang ons plezier aan de beeldbuis gaan vergallen.
Kees, we missen U, met uw hamer tussen de Starfighters… (gvd)

Door Jan Portein.

We zijn er mooi klaar mee. Met dat coronavirus. Elke dag die God Van Dissel en aartsengel Osterhaus ons geven horen we wat ons nog te wachten staat en hoe lang we daarvan nog kunnen genieten.
Over de vraag hoe dat kloten virus ineens kon ontstaan zijn al heel wat vliegers opgelaten. Meest gangbare: een vleermuis kwam ermee aanzetten en het verspreidde zich via de open vismarkt in de Chinese stad Wuhan. Nou zal het toch niet zo zijn dat die vleermuis stiekem een happie folel, makleel, haling of talbot nuttigde en aldus voor de overdracht zorgde. Er zal zonder twijfel sprake zijn geweest van menselijke interactie. Al dan niet per ongeluk. Brengt ons terug bij het op internet te vinden boek “The Last Circle” van de Amerikaanse journaliste Cheri Seymour. En wel bij hoofdstukken 11 en 12 “Bio Technology” en “Rendevous with the underworld”. Daarin is ondermeer sprake van Hitler's wet dream en als intelligente KM-lezer weet u meteen wat wordt bedoeld. Aan de realisering van die natte droom is snorremans zelf niet meer toegekomen. Maar onder leiding van de bij ons al eerder voorbijgekomen communistenvreter en MI6-smurf Sir Denis Kendall aka Double Deuce gingen de Amerikanski's stilletjes bij outfits als Hercules Research en Bio-Rad aan de slag om niet alleen nucleair maar ook chemisch en biologisch iedereen de kling te kunnen overjagen die daarnaar solliciteerde (1). De polletieke concurrentie zat uiteraard niet stil en zo ontstond ook op dit terrein van enge stofjes en beestjes een wapenwedloop. En nu waar we heen willen. Een kwootje uit het voornoemde hoofdstuk. Komt ie:

“...I did however mention to Nichols and Zokosky that Michael Riconosciuto had allegedly worked on the same technology at Hercules Research in the early 1980's, reportedly using fish for incubation purposes” (2).

What's new pussycat? Stay tuned.

(1) Zie voor Kendall ondermeer aflevering 4 van de serie “De achterzijde van het beursschandaal”.
(2) Zie voor Riconosciuto het artikel “Aids-proces” en aflevering 4 van de serie “De Bank”

Hallo die jongelui die veuls te slim zijn om naar school te gaan. Morgen mee met juf en meneer van de kleintjes op protesttocht? Wie van jullie er voor voelt moet het vooral niet laten, solidariteit - een mooi begrip uit langvervlogen tijden - is een kostbaar ding. Maar een jaar geleden ging het hier over heulemaal niet meer naar school gaan, en dat verdient meer aandacht.

Wel eens van Heere Heeresma gehoord. Of een boek van hem gelezen? Heeresma was een schrijver, en niet zo maar eentje. Veertig, vijftig jaar terug kon niemand om hem heen, en wilde men dat ook meestal niet. Heeresma was een schrijver van bestsellers toen dat woord nog helemaal niet ingeburgerd was. En zijn boeken stonden bovenaan De Lijst.

De Lijst? Dat was toentertijd niet alleen het verlanglijstje bij verjaardagen en Sinterklaas, dat was ook de Verplichte Boekenlijst voor het eindexamen op jullie scholen. Zegt dat jullie nog iets? Of is het the sad truth dat jullie alleen nog maar eentjes en nulletjes kunnen lezen, zogezegd in de digitaal bent opgevoed? Dat voor jullie taal en dan in het bijzonder de moedertaal, wat die dan ook is, een stiefkindje is, verwaarloosd en ondergeschoven?

De Lijst bestond op de middelbare scholen in elke gedoceerde taal, uit boeken die je zelf mocht voordragen maar waarover je leraar uiteindelijk besliste of die bij het eindexamen als stof tot een opstel of een goed gesprek zouden dienen. Het spreekt vanzelf dat je al een goed eind op weg was naar ‘geslaagd’ als je niet de makkelijkste boeken op je lijst had staan.

Heere Heeresma prijkte voor velen met een aantal boeken op de lijst. Hij schreef veel en beknopt, met aansprekende titels die je zo uit de schappen selecteerde. En hij schreef over zaken die toen, in de zeventiger jaren, niet populair waren of nog helemaal geen aandacht kregen. Een dagje naar het strand bijvoorbeeld ging over een gescheiden vader, een categorie mensen die toentertijd nog amper bestond. Han de Wit gaat in de Ontwikkelingshulp ging over de beweegreden van mensen om ‘goed’ te gaan doen, en het boek leverde ook nieuwe woorden in het algemeen spraakgebruik op zoals ‘labbekak’. Haal es zo’n boek uit de bieb, zou ik zeggen, en verdiep je er een avondje in.

Maar zoals het een goeie schrijver betaamt, deed Heere Heeresma meer dan alleen maar schrijven. Hij was ook activist. Heeresma hield zijn kinderen van school. Onttrok ze aan de leerplichtwet. Want denk nou niet dat je ouwelui zelf kunnen bepalen of ze jou rustig laten spijbelen of niet. Ze lopen tegen de wet aan, en tegen een ambtenaar die zijn brood verdient met het opleggen van die wet. Heeresma deed dus bewust iets dat tegen het zere been van heul veul mensen was in die tijd.

Hij gaf zijn kinderen thuis les. De lessen die hij belangrijk vond om geleerd te worden. Dus in zijn geval waarschijnlijk wat minder rekenen en wat meer geografie en geschiedenis. En schrijven en lezen. Geen idee hoeveel kinderen hij had en of hun moeder het er allemaal mee eens was, maar feit is dat een jonge Heeresma in ieder geval een paar jaar terug nog een column in een van de grotere kranten schreef. Dus voor niets zijn die Pa Heere-lessen niet voor die goser geweest.

Daar moeten we uiteindelijk naar toe. Of daar moeten we eigenlijk naar terug. Het schoolsysteem is uitgevonden om jou en je klasgenoten te disciplineren. Het valt feitelijk in de zelfde categorie als het leger en de gevangenis. Het gaat erom dat je niet lastig bent, en braaf leert doen wat iedereen moet doen: werken voor een baas, vechten voor een ander, en je hele hebben en houen uitbesteden aan winkelen en ambtenaren.

Er was een tijd waarin ‘gedrag’ en ‘vlijt’ schoolvakken waren, waarvoor je een cijfer of punten kreeg. Maar dat was alleen maar op de basisschool. Op de middelbare school werd niet meer gemeten in hoeverre je je gedroeg. Er werd toen van uit gegaan dat mensen op hun twaalfde wel wisten dat het niet helpt als je voortdurend je bek openhebt -of in je debieltje zit te pielen- terwijl een ander je wat vertelt.

Nu is dat anders. Nu zit jij op je vijftiende nog steeds in een lokaal waarin die volweassene ‘Order, order’, schreeuwt en je blij bent dat je naar buiten mag.

Het gaat nu ook op de middelbare scholen alleen nog maar om het in het gareel brengen van jou en de jouwen. Dat is waarover jouw juf en meneer klagen. En dat is waarom de juf en meneer van de kleintjes morgen door Den Haag lopen. Basisonderwijs is alleen nog maar gedrag en vlijt geworden. Daar lijdt hun andere werk onder. Dat ligt natuurlijk niet aan die kleintjes, dat voel jij ook wel aan.

Het probleem is het probleem dat Heere Heeresma al zag: sociaal gedrag leer je niet pas op school. Dan is het al te laat. En Heeresma had in zijn tijd nog het voordeel dat de gezinnen veel groter waren als nu. Er werden zomaar vier, vijf kinderen geboren en in zo’n verband leer je al snel af en toe je bek houden en dat wat er op tafel komt niet alleen voor jou bestemd is. Dat is weg. En niet vervangen door iets anders. Voeg daarbij de pillen waarmee de kleintjes tegenwoordig thuis worden stilgehouden maar die in het klaslokaal lekker bijwerken, en je hebt het probleem -de chaos- waarmee de juffen en de meesters op de basisschool kampen.

Vandaar dus de opstelling van Heeresma. Lees es een boek van hem en denk es na over wat ie propageerde: maak van leren geen regime!

(JoopFinland)

1 reacties

Willemien was geen verzetsleider. Geen verzetsheld. Net zo min als haar schoonzoon dat was, die in ieder geval voor de oorlog voor twee Duitse inlichtingendiensten in de weer was en tijdens de oorlog een sollicitatiebrief naar oom Adolf stuurde, die volgens getuigen mede-ondertekend was door prinses Juliana. Maar wie wil daar nog van weten? Geen poedel. Als koning Willy dus postuum zijn opstelletje over zijn ferme overopoe voorleest applaudisseert het Thialfvolk met net zoveel enthousiasme als bij een rondje 29 van Sven Kramer. Wat een koning! Gelukkig hult niet iedereen zich in het oranje in de eerste week van mei. En Peter van Haperen zeker niet. Lees en zing daarna onder leiding van juf de Breij opnieuw “Zing, vecht, huil, bid lach, werk en bedonder”. Misschien lucht het op. (JP)

Willem Alexander: het duistere verleden en de excuses. (2)

door Peter van Haperen

We komen toch even terug op de door Jan Snoek geschreven roemruchte toespraak van koning Willem Alexander Sombermans. Weet u het nog, zijn beste speech ooit.
Als je alle commentaren mag geloven was dat inderdaad zo. Op sociale media en door journalisten van allerlei allooi, werden we getrakteerd op de prachtigste superlatieven op het lyrische af. Maar wat voor geweldige uitspraken had de koning dan wel gedaan om al dat applaus en de lovende kritiek te verdienen?

Heel eenvoudig, de koning had zich kritisch uitgelaten over zijn overgrootmoeder Wilhelmina. De koninklijke spreekbuis van het NOS-journaal Kysia Hekster kon er niet over uit: zo oprecht, zo krachtig, zo indrukwekkend! Een echte historische toespraak. Lodewijk Asscher, precies, de nazaat van een van de leiders van de Joodse Raad, wiens familie met de Duitsers meewerkte om andere Joodse families naar de concentratiekampen te sturen met de bekende fatale gevolgen, sprak zelfs van een: ‘adembenemend goede toespraak’. Wat waren dan die adembenemende woorden?

“Ook vanuit Londen, ook door mijn overgrootmoeder, toch standvastig en fel in haar verzet.”

Hoe standvastig en fel in haar verzet was koningin Wilhelmina dan geweest? Je mag verwachten dat Willem Alexander daar alles vanaf weet. Niet voor niets heeft onze koning ‘Vaderlandse’ geschiedenis gestudeerd, en dan nog wel in Leiden onder niemand minder dan de bekende hoogleraar H.L (Henk) Wesseling.
Alleen wilde het niet zo erg vlotten met die studie. De toenmalige prins van oranje was volgens buurtbewoners in Leiden, meer bezig met kattenkwaad uithalen en feestjes bezoeken dan met studeren. Hij kreeg daar ook zijn bijnaam ‘Prins Pils’. Onze prins genoot zeer van het studentenleven en kon een glaasje (teveel) wel waarderen. Dat glaasje leverde soms ook wel problemen op. In 1988 haalde onze ‘Koninklijke Pilsdrinker’ de kranten door met zijn Ferrari in de Leidse singel te belanden. De prins had teveel gedronken. We hebben hier later niets meer over gehoord. Of de prins hierdoor een strafblad kreeg of dat de verzekering weigerde uit te betalen, zoals normaal is na rijden onder invloed en daarbij ook nog een ongeluk veroorzaken. U mag het zeggen maar ik heb mijn twijfels. Moeder Beatrix had zo haar connecties.

Maar terug naar de studie. De prins was op de middelbare school geen hoogvlieger geweest. Dat was in Leiden ook niet het geval. De hoogleraren onder leiding van de al eerdere genoemde Henk Wesseling hadden er moeite mee om de stof tot de prins door te laten dringen. Dit ondanks dat Willem Alexander voornamelijk privé-colleges kreeg om hem niet ‘nog meer’ af te laten gaan ten opzichte van zijn medestudenten.
De prins was volgens Wesseling ‘beslist geen intellectueel’ en zelfs dat was nog een understatement. Voor de ‘pretstudie’ geschiedenis had onze toekomstige koning maar liefst zes jaar nodig en wist alleen te slagen door de welwillende medewerking van de hoogleraren. Dat hadden ze beter niet kunnen doen. Onze koning had het niet in zich om zelfs maar de redelijk recente geschiedenis onder de knie te krijgen en grijpt wat zijn overgrootmoeder en haar standvastigheid en verzet in de Tweede Wereldoorlog betreft, terug op de geschiedvervalsing van historicus Loe de Jong. We zullen de koning wat helpen met de hiaten in zijn geheugen over de rol van zijn overgrootmoeder tijdens de oorlog en het echte verhaal over haar heroïsche verzetsverleden.

De vlucht van Wilhelmina naar Engeland
De mythe dat Wilhelmina en de andere oranjes met grote tegenzin maar gedwongen door de omstandigheden, Nederland moesten verlaten is al lang achterhaald. Hier waren al vanaf september 1939 uitgebreide voorbereidingen aan vooraf gegaan. Vooral prins Bernhard hield zich hier mee bezig tijdens zijn (zogenaamde) inspectiereizen. Ook de Belgische koning Leopold III die kort voor het uitbreken van de oorlog nog tweemaal naar Nederland kwam, speelde een rol in de vluchtroutes, zoals door Bernhard gepland. Een van de vluchtroutes voerde langs de Belgische kust naar Frankrijk. De andere vluchtroute zou gaan over zee naar Engeland. Hiervoor lagen in de vroege meidagen volgens afspraak twee Britse oorlogsbodems klaar. Een in IJmuiden, de andere in Hoek van Holland en zo is het gegaan. Bernhard vertrok als eerste met zijn gezin met de torpedobootjager ‘Codrington’. Een dag later was het de beurt aan Wilhelmina die vertrok met de andere Britse torpedobootjager H.M.S. Hereward. Wilhelmina ging niet alleen, maar in gezelschap van de directie van Philips, en hoe kan het anders, de directie van Koninklijke/Shell. Op de dag dat Wilhelmina arriveerde in Engeland ging zij met de hele familie inclusief de kleinkinderen gezellig dineren bij de ‘Von Hannovers’, de oorspronkelijke naam van de (Engelse) Windsors. Wat een geweldige planning voor zo’n ‘onvoorbereide’ vlucht, bijna niet te geloven.

Zo onvoorbereid was die vlucht dan ook niet. De koningin wilde onder geen beding naar Engeland, ze kon toch haar volk niet in de steek laten? Waar dacht ze dan dat de directieleden van Philips en Koninklijke/Shell naar toe zouden gaan? Toch wel vreemd, ze kwam zeer tegen haar zin aan in de Engelse haven Harwich. Wonder boven wonder staat daar, in oorlogstijd, een trein in vol ornaat gereed om haar naar Londen te brengen. Na aankomst in Londen was er, tot ieders verrassing, een erewacht aanwezig om haar te verwelkomen. Maar de koningin zelf was niet verrast! Integendeel, Wilhelmina deed het voorkomen of zij in Engeland was voor een staatsbezoek en inspecteerde de erewacht op de ‘zo van haar’ bekende arrogante wijze. Hierna vertrok zij met haar familie voor het vermelde gezellige diner met de Engelse Duitsers. Gelooft u echt nog in het verhaal van de onvoorbereide vlucht?

De onverzettelijke verzetsheldin
Wilhelmina, Moeder des Vaderlands, als de spreekwoordelijke haas trok ze aan haar stutten terwijl onze soldaten als leeuwen vochten en sneuvelden op de Grebbeberg om het land te beschermen tegen de vijand. Maar Wilhelmina vocht mee op haar eigen manier. Volgens Loe de Jong heeft Wilhelmina met haar ferme toespraken voor radio Oranje en haar slogan ‘hou vol landgenoten’ ons zo’n beetje op haar eentje door de oorlog heen gesleept of zou zelfs, min of meer, onze bevrijding hebben bewerkstelligd. De waarheid lag toch iets genuanceerder. Even over haar radiopraatjes: over de periode van 1940 -1945, in totaal nog geen zes uur. In 1942 kon ze drie maanden helemaal geen radiopraatje houden omdat ze bij Juliana in Canada aan het vakantievieren was. Toen had ze even geen tijd voor al dat oorlogsgedoe in Europa. Ze was ook maar een gewoon mens vertelde ze tegen de gastfamilie die haar ophaalde van het vliegveld. Toen even later de gastheer stopte voor een verkeerslicht kwam toch de ware aard weer naar boven met de gedenkwaardige woorden: ‘Beste man, u kunt gewoon doorrijden, ik ben tenslotte de koningin.’

Wilhelmina was wat wereldvreemd, ze had zich nooit zo beziggehouden met het gepeupel in haar vaderland en had geen flauw idee wat er zich tijdens het oorlogsgebeuren afspeelde. Ze had geen enkel besef van de internationale politiek. Daar had ze zich in Nederland nooit mee bemoeid dus waarom zou ze dat vanuit Engeland doen. Alles was gebaseerd op hoe ze over zou komen bij het Nederlandse volk om na de oorlog weer op dezelfde manier door te gaan met potverteren. De zogenoemde invloed die ze zou hebben op de bondgenoten bestond alleen in haar fantasie. Met Churchill sprak ze meestal twee keer per jaar, maar die zei steeds dat hij niets voor haar kon betekenen omdat hij zelf afhankelijk was van de Amerikaanse president Roosevelt. Die ontmoette ze in 1942 samen met Eelco van Kleffens, haar minister van Buitenlandse Zaken. Minister van fantasieland.

Roosevelt moest helemaal niets hebben van Wilhelmina en liet weten geen persoonlijke gesprekken meer te willen voeren met dat rare over het paard getilde mens. Ook de brieven die ze aan hem stuurde werden niet beantwoord. Niemand van de politieke of militaire leiders trok zich iets aan van de excentrieke vrouw gekleed in een baalzak. Maar vergis u niet, ook dat was een spel. Tijdens haar ‘vakantie’ bij Juliana in Canada, was ze heel chic gekleed en gekapt en voor die tijd een elegante modebewuste verschijning. Waarom dan al die komedie van een sober leven en net als haar onderdanen in Nederland op rantsoen? Dat was ook niet te zien aan haar figuur. Nee, Wilhelmina kwam niets te kort en was alleen voor de bühne solidair met haar hongerlijdende landgenoten.

In haar verbeelding dacht ze echt dat ze macht had over de echte wereldleiders. Haar regering in ballingschap had grote moeite om dat in goede banen te leiden en lagen dan ook permanent met haar in de clinch. Een wereldvreemde vrouw, ondemocratisch en anti parlementair met onredelijke uitbarstingen als ze haar zin niet kon doordrijven. Tijdens die veel voorkomende driftbuien als gevolg van gebruik van geestverruimende middelen, was er geen land met haar te bezeilen. Ze deed uit de hoogte, voelde zich boven een ieder verheven, was buitengewoon koppig en eigenwijs. De ministers vroegen zich regelmatig af of Hare Majesteit wel helemaal normaal was. En dit zou de onverzettelijke standvastige moeder van het verzet zijn geweest?

De historicus Gerard Aalders stelde het heel duidelijk:
Wat blijft er van Wilhelmina over als we haar ontdoen van al de mythes en imponerende daden waarmee biografen, geschiedschrijvers maar ook spindoctors haar hebben omgeven? Het antwoord is eenvoudig: ‘Een hoop lucht in een baalzak.’

We weten het. Herhaling van zetten. Maar vanwege de astronomische cijfers die in dit artikel rondvliegen konden we het toch niet laten. En hoe verhoudt dit zich tot de litanie aan berichten over de new Marokkids in Dubaitown, de romans over Willem Holleeder, de krukkige teeveeserie over Stanley Hillis (rip), etcetera? War on drugs? Zullen we het serieus houden? Stay tuned (JP).

Technische briefing bekeken over Habija. Maar feitelijk waren we In de jonggezellenkamer van Baudet en Lukkassen.

De ene lacht wat af, is mischien half beschonken van wijn van een goed jaar, wie zal het zeggen, of kwam ie zopas terug van de hoeren. Hij questioneert niet, hij vindt alles wel goed, en grijnst wanneer hij wordt gememoreerd aan replieken waarvan hij zich nog maar een week geleden of op een ander marktpleintje bediende.

De ander houdt een rode kaart in de lucht, wappert er even mede, laat het ding dan vliegen als een vliegtuig. Het jochie kan niet lachen zoals zijn partner in crime bij deze moord met voorbedachten rade doet. Maar dat is niet omdat hij twijfelt of walgt. In het nagenoeg aan Down doen denkende gelaat van het kerelske houdt alleen een siddering huis.

‘Frankrijk wilde niet’, lacht de ene weer. ‘Waarschijnlijk vinden ze het te min. Of willen ze Duitsland er voor op laten draaien’. De ander zit weer aan zijn toetsenbord te frunniken. ‘Qatar zag red frame pics in object vier maar ik vind dat niet relevant’, murmelt hij, en is opgelucht zodra blijkt dat het de ander geenszins interesseert wat hij waarneemt of beluistert.

Die ligt reeds weer in een deuk, om zijn volgende eigen wits. ‘Uiteindelijk schuiven we het allemaal naar de VAR, Sidje!’ Hij veegt nog es een lok van zijn coiffure uit de oogkes en vleit zich in een stoel. Hij heeft een boek meegebracht. Verzameld werk van Baudelaire. Heeft ie zo even uit voorgelezen aan dat meiske van plezier.

De ander voelt zich geroepen om, nu er letterkunde in het spel is, ook bij te dragen. ‘Cliteur heeft mijn nieuwe boek gelezen!’ Weer trekt die siddering over zijn bleke gelaat. De verrukking van de wervelloze. De ene heeft zijn stropdas geopend en zijn favoriete passage bij Baudelaire opengeslagen. Hij zal er nu uitvoerig uit gaan citeren. De ander neemt zijn oortje weg en legt zijn rode kaart neer. Hij heeft goesting naar een kroes melk… (gvd)

Een bewogen ochtendje. PSV speelt gelijk tegen Sparta. Verstappen heeft goed getraind. Youp is niet erg lekker. Er komt regen vandaag. En o ja, ook dit nog. Nee, het was niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. En het brengt ons terug naar 17 maart 2013. Toen schreven we dit. Hoe bewogen kan een ochtendje zijn? Stay tuned (JP).

Ook lekker: ‘Geen goeroe zonder giro’. Was de naam van een stukkie in KM die zomaar als ondertitel voor deze prachtserie had kunnen opgaan. Stukkie ging over de schone werken van de club Ananda Marga in DeBosch.

Het stond begin 2006 in deze krant dus wie weet hoe aktief de Marga’s hedentendage nog zijn rond de Sint Jan mag het zeggen, maar we lezen hoe ze toen vooral aan de weg timmerden (haha, Ananda Marga betekent ‘Pad der Gelukzaligheid”…) in de dagopvang en het onderwijs voor de allerkleinsten onder ons.

Interessant in het kader van deze serie om te lezen waarom KM al zo’n twintig jaar en soms uitermate heftig achter de broek van allerlei sekten aanzit. Godsdienstvrijheid is prima, zo luidde ook toen al ons motto. Maar die vrijheid moet dan wel op een doorzichtige manier beleden worden.

In het stugge proza van een generatie terug: ‘Dat een sekte, of die nu een religieuze of politieke levensbeschouwing heeft, activiteiten ontplooit, daar hebben we geen enkel probleem mee. Leden van de Mormoonse kerk mogen wat ons betreft luidkeels hier op de Bossche markt hun preken houden. Jehova Getuigen zijn bij ons aan de deur welkom en ook met het orthodox-katholieke dametje op het Bossche Kerkpleintje die haar hele inkomen in de vorm van warrig geschreven epistels aan het winkelende publiek uitdeelt - ons hoor je er niet over. Een ieder is namelijk vrij het hoofd af te wenden, de deur te sluiten en/of de uitgestoken hand te weigeren. Maar het ligt wel even anders als een religieuze (of politieke) stroming op verhullende wijze poogt invloed te krijgen, door te verbergen wat de feitelijke intentie is van haar activiteiten.’

Het verhullende van de Marga’s in het Bossche zat em in het schooltje met de mooie naam ‘Het Zonnelicht’. Op werkdagen werd daar onze Nachwuchs opgevangen alsof er niets aan de hand was. Maar op zondag diende het schooltje als kerk en vergaderplaats.

Gelukkig bleef ons Bosschenaren bespaard wat men in Indië vanuit de Marga’s over zich heen kreeg: wapens. Letterlijk. In 1995 gooide de bemanning van een Lets vliegtuig een paar kratten met guns en ander schietgerei aan parachutes uit hun toestel.

Het gevaarlijke speelgoed was blijkbaar bedoeld voor de aanhangers van Anandamurti zoals de oprichter van de sekte ook wel werd genoemd. De organisator van de dropping werd nooit gepakt, rond de betrokkenheid van de Britse geheim agent Peter Bleach gonsde het van de geruchten.

Het toestel waaruit de wapens werden afgeworpen was een Russische Andropov. Eenzelfde type toestel dreigde in 1979 door leden van Ananda Marga boven Stockholm in de fik te worden gestoken, uit protest tegen de repressie van hun clubleden in de toenmalige Sovjet Unie.

En van het ene ezelsbruggetje naar het andere: de lucifers werden ook uit het doosje getrokken door de acht Marga’s die zichzelf in de hens zetten, in New Delhi in 1973 en in West-Berlijn in 1978. Dat gebeurde omdat India Anandamurti in die periode achter de tralies hield.

Leuren met guns … Van de Gun Club bestaat bij ons weten geen nummer dat de Gun Club heet. Maar een vuurtje wilde de band wel graag doen ontbranden. ‘n Vriendelijk vuurtje weliswaar… Fire Of Love, zo heette hun debuut LP, vol vlammende teksten en dito melodietjes …

(JoopFinland)

Door de aanhoudende onlusten van linkse demonstranten (tientallen doden, honderden gewonden) wordt het redden van het klimaat in ernstig gevaar gebracht: de klimaattop in Santiago de Chile is afgelast. Het gebrek aan verantwoordelijkheid van de Chileense opstandelingen is stuitend. Als het nu, terwijl onze scholieren spijbelen voor onze toekomst en Greta Thunberg speciaal per zeilboot naar de VS is overgestoken om kerosine te sparen, alsnog mis gaat met het klimaat weten we wie de schuldigen zijn: de Chilenen. Eerder waren het hun voorgangers de Gele Vesten in Frankrijk, die vanwege de verhoging van de prijzen voor vervuilende diesel het redden van onze planeet saboteerden, nu deze dolkstoot in de rug uit Chili. Het is jammer dat generaal Pinochet niet meer leeft. Hij had wel raad geweten met het tuig dat onze toekomst en die van onze kinderen in gevaar brengt. We waren zo goed op weg, na de akkoorden van Parijs. Laten we niet wanhopen. SHELL is groen, de Koninklijke Landmacht volgt en Rutte doet er alles aan om ons over 30 jaar klimaatneutraal te maken. Ondertussen kunnen we meer doen: het uit ons hoofd laten van ieder verzet tegen onze overheid. Gelukkig kennen wij in Nederland deze afwijking eigenlijk ook niet. Maar iedereen die zich gedachten erover in het hoofd haalt zij gewaarschuwd. We weten jullie te vinden. Voor het klimaat. (WK)

1 reacties

Door Jan Portein.

Nachtegaalstraat 20, Utrecht.
Wittevrouwensingel 99, Utrecht.
Rubenslaan 65A, Utrecht.
Rubenslaan 43A,Utrecht.
Damstraat 20, Utrecht.
Rijnlaan1, Utrecht.
Maria van Reedestraat 11, Utrecht.
Smaragdhof 3A, Utrecht.
Oudkerkhof 23, Utrecht.
Vismarkt 22, Utrecht.
Twijnstraat 63, Utrecht.
Eligenstraat 80, Utrecht.
Potterstraat 10, Utrecht.
Voorstraat 44, Utrecht.

Nou kunnen we nog een zooi pandjes uitserveren, maar we zullen het kort houden. Al deze pandjes hebben één gerechtigde volgens het kadaster: de Utrechtse makelaar-taxateur G.E.R. van Wolde. Een meneer die al eerder voorbijkwam in deze aflevering van Octopussy. Een niet onopgemerkt gebleven aflevering over een paar op het oog keurige stromannen die de stenen nalatenschap van avontuurlijk ondernemer Klaas Bruinsma behoedden en behoeden voor lijkenpikkers. Of G.E.R. daar ook bij hoort? Wat dacht u? En dan is er nog wat. Volgens insiders zou het tegen de voorschriften van het makelaarsgilde NVM zijn dat een lidmaat activiteiten ontplooit in de stenenwereld zoals hierboven omschreven. Maar in een narcostaat zal niemand daarvan gillend wakker worden. Stay tuned.

Nou zo ver gaat het hier misschien nog niet. Maar wat niet is kan nog komen. Vier dagen geleden werd onze collega Robert Bas na een intimiderend dagje gijzeling weer op vrije voeten gesteld. Diezelfde dag werd onze Amerikaanse collega Max Blumenthal door een SWAT-team uit zijn huis gesleurd en in een cachot gesodemieterd. De reden voor die arrestatie was weliswaar niet identiek aan het totaal mesjogge initiatief in de Robert Bas-kees, maar toont wel aan dat er geen dictatoriaal gezag meer voor nodig is om journalisten te piepelen of erger. Max is al een tijd lang bezig met berichtgeving over de gebeurtenissen in en om het olierijke Venezuela en de pogingen vanuit de Verenigde Staten om een democratisch gekozen president naar de kloten te helpen via een economische verwurging en het stieken van Venezolaanse NSB-ers en hun aanhang. Meer weten? Hier te vinden. Stay tuned (JP).

2 reacties

Corona-aap uit de mouw
Elder Rodriguez Gaitán overleed 11 mei j.l. De familie kreeg te horen dat Elder per direct begraven moest worden. Terwijl het in Nicaragua altijd de gewoonte is om een nachtwake te houden, waar honderden mensen de nacht doorbrengen met de familie van de overleden persoon. Nu kregen ze drie uur de tijd om zich te organiseren. De kist werd potdicht afgeleverd met ziekenhuispersoneel in beschermende kleding (hazmat). Uit de ziekenhuis-documenten bleek dat Elder aan suikerziekte was overleden.
Dat laatste in opdracht van de vrouw achter al dit theater: de vrouw van Daniel Ortega. De persoon die, toen corona begon in Nicaragua, festivals organiseerde met wat wat voor excuus dan ook. Vooral in het noorden, in Chinandega.
De grote concentratie covid-19 infectie is nu dan ook in Chinandega. Officieel zijn er nu 8 mensen aan corona overleden en zijn er 25 besmettingen. De waarheid is echter ver te zoeken, alle ziekenhuizen zijn sinds geen paar dagen verzadigd met mensen met klachten, terwijl op sociale media juist wordt gesteld onder geen enkele voorwaarde naar welk ziekenhuis dan ook te gaan, omdat de meeste verpleegkundigen en doctoren vele weken lang juist geen beschermende kleding mochten dragen.
Tientallen videos verschijnen op sociale media van Toyota Hilux met een lijkkist achterin, veelal ’s nachts. Bedoeld als geheime begravenissen, maar iedereen heeft een telefoon, dus alles komt toch aan het licht. De nabestaanden horen uiteraard niets, het patiëntendossier wordt verbrand; deze persoon is hier nooit opgenomen geweest: Creatieve Staatsstatistieken
Triest is dat de mensen die hun leven gaan verliezen veelal afhankelijk zijn van de informele straateconomie, en op geen enkele manier zichzelf noodgedwongen een maand kunnen opsluiten. Dat laatste is overigens vandaag door dezelfde dame strafbaar verklaard. Ze heeft ook duidelijk gemaakt dat men de spaanstalige hashtag #blijfthuis niet langer genoemd mag worden. Enfin, en zo nog tientallen nog gekkere gebeurtenissen.
De aap komt langzaam uit de mouw, de Ortegas hebben besloten om alles op rood de zetten. De dood of de gladiolen. Ondanks dat de regering al 15 miljoen dollar uit het buitenland heeft gekregen, zijn er geen voorzieningen getroffen en worden patiënten niet behandeld met de juiste medicijnen. Op het internationale toneel maakt Ortega inmiddels duidelijk wat zijn plan is: hef alle sancties op of Nicaragua gaat Latijns-America lamleggen door het virus op geen enkele manier te bestrijden. Oftewel, offer het volk voor persoonlijk financieel gewin. Juist, een dictatuur, maar wel een hele nare. Dit is toch gewoon moord?

Nee, je mag geschiedenis niet beschouwen als ‘een democratie waar alle stemmen even luid gehoord moeten worden’. En ja, we mogen best een beetje trots zijn op een nationaal verleden. ‘Nationalisme is niet iets bruins’; beweert de piepjonge historicus Geerten Waling, en de Volkskrant laat het hem in een interview afgelopen zaterdag vrijwel zonder tegenwerping zeggen.

Ik kan vanwege een betaalmuur niet op de opiniepagina van de betrokken krant, maar daar zijn de uitspraken van Waling vandaag blijkbaar wel behoorlijk kritisch geanalyseerd. Voor de argumenten tegen Walings geschiedschrijf verwijs ik graag naar die pagina. Hier wil ik het hebben over de antecedenten van Waling.

Je zou van een Volkskrant meer verwachten, veel meer. Per slot van rekening was het die krant die een aantal jaren geleden voor de eerste keer een duo journalisten liet doordrukken tot helemaal in de donkerbruine kern van alt right Nederland: Erkenbrand. Je zou dus denken dat een gosertje als Waling niet meer zijn rechtse praatjes kan verkondigen zonder dat de lezer wordt ingelicht over uit welke richting de wind in zijn geval waait.

Maar geen woord dus in het interview over Walings banden met Civis Mundi, dat weer banden heeft met het Vlaamse Doorbraak, dat weer gerelateerd is aan Stormfront. Met de fronters zitten we al middenin de ijzerbedevaarters en neo-nazies. Maar ook Civis Mundi mag er dus zijn.

De club is vooral een periodiek met dezelfde naam, en het kindje van Wim Couwenberg, volgens Anil Ramdas ‘de Archie Bunker van de wetenschap’. Soms krijgen mensen een eretitel, zoals eredoctor, in de hoop van de gever dat ze daarna hun mond houden. Couwenberg is zo’n mens. Hij kreeg een eredoctoraat van de Erasmus Universiteit, volgens de feestrede (uitgesproken door Geerten Waling…) omdat hij ‘wars is van dogmatiek’ en een ‘bruggenbouwer’. Dan weet je het wel…

Behalve die van Couwenberg en Waling geeft even googelen op Civis Mundi meer namen die aan alt right in de polder zijn gelieerd. En die in die context in de voorbije jaren in het Kleintje de revue zijn gepasseerd. Paul Cliteur, Sid Lukkassen, Olli Salvatore en Perry Pierik staan inmiddels aan de basis van een brede, groeiende bruine beweging in Nederland en Vlaanderen.

Over Vlaanderen gesproken: Civis Mundi vaardigt regelmatig sprekersters af naar bijeenkomsten van TeKos, de denktanlk van de politieke partij Vlaams Belang. Leden van Vlaams Belang zitten ook in Doorbraak, een platform waarop Civis Mundi regelmatig publiceert. En de inhoud van Doorbraak, en daarmee van Civis Mundi, wordt weer met instemming geciteerd op de fora van Stormfront (1).

Alt right verovert steeds meer ruimte in de main stream media. In onder meer KM begeleiden we deze kwalijke ontwikkeling al decennia met de vaststelling dat we niet zitten te springen om het in de msm etaleren van het gedachtengoed van bruin. Dat kan iedereeen kennen, uit de periode 39/45, uit het reëel bestaande nazisme zogezeid. Waar het ons om gaat is het ook in de msm vooropstellen van de onderlinge vervlechting binnen extreemrechts. Onder het motto Geen nazipraatjes maar naziverbanden...

(JoopFinland)

(1) Vooral het uitgebreide en gelikte Ijzerbedevaartdossier van Doorbraak doet de jongens en meisjes van Stormfront smullen.

Wist ome Joop den Uyl hoe het zat? Bij deze teeveebabbel in december 1973. Of zat ie met onze ballen te spelen? Hoe het ook zij, we kregen te maken met autoloze zondagen, gesloten gordijnen, lauwe verwarming en 100 kilometer op de snelweg (!) En dat alles omdat een stel landen in het Midden-Oosten zaten te klaverjassen met de hoeveelheden olie die ze op de markt wilden smakken. Althans, zo werd het ons verkocht. Maar het lag wel een tikkie genuanceerder. Lees de volgende bijdrage van Peter van Haperen over de geheime activiteiten achter de coulissen (JP).

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (002)

(door Peter van Haperen)

Het was geen toeval dat David Rockefeller in 1972 de planning voor een oliecrisis opstartte. Uit een geheim memorandum van Standard Oil, bleek dat er in 1968 al voorbereidingen werden getroffen voor de inperking van de productie. Er werd toen in de directiekamers van de oliemaatschappijen gesproken over: ‘een dreigend overschot in 1973’.
Rockefeller moest gelijk maatregelen treffen en werkte samen met zijn protegé Henry Kissinger plannen uit om een totale instorting van de oliemarkt te voorkomen.
Op verzoek van David Rockefeller trad Kissinger in 1968 toe tot de regering Nixon als Nationaal Veiligheidsadviseur. Nelson Rockefeller werd ingezet om Nixon met beloften over financiële steun zover te krijgen. Hierdoor kreeg Rockefeller een paard van Troje binnen de Amerikaanse regering om zijn olieplannen politiek af te dekken.

Die plannen waren zeer vergaand. Niet alleen was Rockefeller bereid een oorlog in het Midden-Oosten uit te lokken. Hij nam ook wereldwijd maatregelen voor politieke ondersteuning. We zagen dat in het voorgaande artikel met de vorming van de groep Prometheus. Ook Nederland en België speelden een grote rol in de planning met de doorvoerhavens Rotterdam en Antwerpen en de grote olieopslagplaatsen in de Botlek en Maasvlakte. Rockefeller verzekerde zich tijdens de Bilderbergconferentie in 1972 van de medewerking van het Nederlandse koningshuis. Prins Bernhard was geen probleem, die was al meerdere malen door Rockefeller omgekocht en door het grote belang van het Nederlandse koningshuis in de Shell was hij ook verzekerd van de steun van het toen nog prinselijk paar, Beatrix en Claus.

Voor België was een ander scenario opgesteld: koning Boudewijn leek onomkoopbaar dus richtte men de pijlen op toenmalig prins Albert van België. Die was zoals verwacht gevoelig voor een financiële injectie en wilde ook wel meewerken aan een staatsgreep tegen zijn broer. Die plannen geraakten in een vergaand stadium, met defensieminister Paul Vanden Boeynants als uitvoerder. Na de coup zou prins Albert als nieuwe koning geïnstalleerd worden, zogenaamd in het landsbelang. Mocht het fout gaan, dan kreeg Vanden Boeynants de zwartepiet toegespeeld. De staatsgreep ging niet door omdat koning Boudewijn tegen de verwachtingen in wel omkoopbaar was. Dat verhaal kreeg in 1985 nog een staartje, met vele doden als gevolg. U begrijpt het waarschijnlijk al? Hierin speelde de Bende van Nijvel een rol.

Hoe ging het nu verder met de zogenaamde oliecrisis?
Uit het bovengenoemde memo van Standard Oil, kon afgeleid worden dat er afgestemd werd op vermindering van de productie over de gehele wereld. In het geheime memo wordt echter de wenselijkheid uitgesproken dat in twee landen waar Standard Oil zijn voornaamste investeringen had, geen beperking zou komen. Dat waren Saoedi-Arabië en Iran, toen nog Perzië. Nee, Iran heeft niet deelgenomen aan het zogenaamde Arabische olie-embargo, niet om de concerns te helpen maar omdat Iran werkte aan de aanleg van een pijpleiding vanuit Iran naar Turkije, om Iraanse olie zonder de lange omweg via Zuid-Afrika aan West-Europa te kunnen leveren. De betrokken olieconcerns vreesden dat die pijpleiding aanleiding zou kunnen zijn voor te veel druk om de productie op te voeren. Dit moest worden voorkomen.
Er waren nog meer geheime rapporten destijds. Een geheim rapport van de Amerikaanse regering werd door de Wall Street Journal in de openbaarheid wordt gebracht. Daarin werd geconstateerd dat een reeks maatschappijen in Irak opzettelijk boorde op verkeerde diepten. Bulldozers werden ingezet om reeds gegraven boorgaten onzichtbaar te maken. Deze misleidende manoeuvres werden uitgevoerd door de Iraq Petroleum Company, die samenwerkte met Exxon (Esso), Mobil, Shell en Compagnie Française des Petrols.
Het was allemaal bedoeld om de prijzen omhoog te jagen door het kunstmatig creëren van tekorten. Een heel ander verhaal dan in het memorandum. Dat spreekt juist van een dreigend overschot aan beschikbare ruwe olie, dat ruim vijf jaar eerder verwacht werd voor 1973. Nog meer 'overschotten' werden verwacht in 1978, wanneer zowel olie uit het Noordpoolgebied, uit Australië, de Noordzee en uit Indonesië, beschikbaar zou komen. Door de grote oliemaatschappijen werd een strategie van beperkingen opgesteld, met de bedoeling om de winst nog meer te verhogen onder het mom van 'schaarste’.

Vooraanstaande leden van het Amerikaanse senaatscommissie die het gedrag van grote internationale olieconcerns in het Midden-Oosten-conflict onderzoeken, verweten de concerns dat ze niets gedaan hadden om de Arabische oliesjeiks te weerhouden van prijsverhogingen. De concerns moedigden deze verhogingen zelfs aan, en gingen er vanuit dat de winsten hoger zouden worden naarmate de olieprijzen zouden stijgen. Senator Church was heel direct hierover: 'Hoe groter de energieschaarste, hoe meer de Saoedi-Arabiërs hun prijzen opschroeven en hoe hoger de uitgekeerde dividenden door Aramco aan de aandeelhouders zijn.’ Aan de vicepresident van Aramco, Johnson, stelde Church de vraag: 'Vindt u het normaal dat de winsten met de olieprijzen stijgen?' Johnson: 'Yes sir, ik vind dat normaal, Ik zie niet hoe dat anders kan.’

Was dat ook zo, Dat de prijzen navenant stegen?
In 1973 had Shell 4 miljard 380 miljoen gulden netto winst. Volgens de Engelse directeur van Shell moest die winst gehandhaafd blijven omdat Shell het geld nodig had om de energievoorziening op gang te houden. In het laatste kwartaal van 1973 had Shell als gevolg van de prijsverhoging met 1 dollar per barrel (159 liter) op 1 oktober 1973 alleen al 600 miljoen dollar winst gemaakt. Per 1 januari 1974 kwam daar nog een prijsverhoging van 4 dollar per barrel bovenop, zodat de voorraadwinst over het eerste kwartaal van 1974 gigantische vormen aannam.

De directie van Shell wrong zich in het jaarverslag van 1973 in allerlei bochten om de indruk van nietsontziende schrapers en profiteurs van de oliecrisis weg te nemen, die de verdrievoudiging van de winst over 1973 had gewekt. De winst van 1973 en 1974 ging in dividendvorm naar de (groot)aandeelhouders, in casu het Oranje koningshuis en Baron Edwin de Rotschild die ook nog (groot)aandeelhouder was in andere oliemaatschappijen.

Eind maart 1974 eiste Shell een verdere prijsverhoging van de olie- en benzineprijzen. Verdere verhogingen zouden worden gebruikt, behalve voor handhaving van de zeer hoge winsten, om het publiek, de kopers van de olie, de gigantische investeringen in nieuwe vindplaatsen, op de Noordzee, schaliegas, Noordpoolgebied etc. te laten financieren.
Behalve de enorme prijsverhogingen, wilde Shell ook nog overheidsbijdragen ontvangen om te investeren in nieuwe olie-winningsplaatsen.

Ook in België was in maart 1974 het conflict over de olieprijzen verder opgelaaid nadat de oliemaatschappijen nieuwe eisen hadden gesteld over een nog verdere verhoging van de literprijs van de benzine. Nadat de demissionaire regering-Leburton eerder had ingestemd met een verhoging van de prijs per ton ruwe olie en deze op 1239 francs had gebracht, heeft de Petroleumfederatie - het overkoepelend orgaan van de olieconcerns - brutaalweg een verhoging tot 1335 francs per ton geëist. Eind maart 1974 deelde de regering mee niet op het eerder genomen besluit te willen terugkeren, maar dat zij wel besprekingen wilden voeren met de olieconcerns over de verdeling van de olieprijsstijging over de verschillende olieproducten (benzine, stookolie e.a.). Deze mededeling kwam neer op nieuwe concessies van de Belgische regering. Zelfs dat hielp niet. De olieconcerns bleven dreigementen uiten.

De autoloze zondagen hadden totaal geen effect. Het benzinegebruik nam niet af. Om het rijverbod op autoloze zondagen te omzeilen, ging men al op zaterdag rijden en keerde men op zondagavond laat terug, zodat het verbruik helemaal niet afnam. Het moment van ingaan van de autoloze zondagen was verkeerd gekozen. De praktische noodzakelijkheid ontbrak omdat de olievoorraden ruim voldoende bleken. Toen de regering doorhad dat de maatregelen overbodig waren, werden de beperkingen opgeheven. De maatregelen waren bovendien weinig effectief. Waarom België ook mee ging doen met de autoloze zondagen is al helemaal dubieus. Daar was geen enkele reden voor. België was niet getroffen door de boycot. Solidair zijn met Nederland? Of was de echte reden, de riante betaling aan koning Boudewijn en prins Albert? Hier komen we nog op terug.

Voor de OPEC-landen betekende de prijsstijging van olie een enorme economische impuls. Arabische landen harkten heel veel geld binnen. Tussen 1972 en 1977 groeiden de olie-inkomsten van de OPEC-landen van 23 miljard dollar naar 140 miljard dollar. Voor Standard Oil van de Rockefellers en de andere maatschappijen was de winst immens. Er was nooit sprake geweest van schaarste of minder toevoer. Integendeel, de aanvoer was groter dan ooit. Wat de meeste mensen niet weten is dat oliemaatschappijen de levering bepalen en niet olieproducerende landen. Nog nooit lag er zoveel olie opgeslagen in Europoort als juist tijdens de olieboycot! Alle olieopslagplaatsen waren overvol met goedkoop ingekochte olie die later voor de hoofdprijs verkocht werd, de hoeveelheden werden onderling verdeeld onder de deelnemende concerns. De eerste grote actie van de groep Prometheus was een eclatant succes. Alleen voor het Westen waren de druiven zuur en resulteerde de Oliecrisis in een regelrechte economische neergang.

In de volgende aflevering: Een nieuwe actie van Prometheus. Het ontslag van de vicepresident van Amerika Spiro Agnew wegens vermeende corruptie en de uitlokking van de Watergate-affaire, in opdracht van David Rockefeller. Dit alles om Gerald Ford en Nelson Rockefeller in Amerika aan de macht te brengen. Het verdere verhaal over de omkoping van het Belgische koningshuis en de gevolgen. De vorming in België van de echte groep G en de waarheid over de Bende van Nijvel. Een tipje van de sluier of het hele verhaal?

1 reacties

Hillary Clinton als kandidaat van Deep State dacht dat Trump als tegenstander haar een gemakkelijke overwinning zou opleveren en de 'vrije media' dachten het met haar. Deze 'fout' zal de neergang van het Amerikaanse imperium versnellen, zoveel is zeker na 3 jaar Trump, nu Deep State deze fout wil herstellen via een afzettingsprocedure waarin de verslagen kandidaat Clinton achter de schermen de hoofdrol opeist om mogelijk opnieuw de Democratische nominatie toebedeeld te krijgen door het Democratisch establishment. 'De verborgen kracht achter de lastercampagne tegen mij' noemde Tulsi Gabbard, door Clinton als 'Russische trekpop' bestempeld, haar en 'koningin van regime change'. Een historische verliezer die denkt die 'fout' goed te kunnen maken, net als Richard Nixon, de kandidaat van Deep State die van Kennedy verloor en toen die was vermoord alsnog 'de machtigste persoon ter wereld' (maarnietheus) mocht worden. Tot hij door Deep State (via 'Deep Throat', de onderdirecteur van de FBI) tot aftreden werd gedwongen, in 1974. Ik zat zijn afscheidstoespraak op tv te bekijken in een busstation te Des Moines en bleek de enige toeschouwer. De overige aanwezigen keken naar sport. Nixon was niet populair. Net als Hillary Clinton. 

Je kunt zeggen wat je wilt over Trump, maar hij is, in tegenstelling tot Clinton of Biden, populair. Zijn afzetting of alleen de pogingen ertoe zullen niet zonder gevolgen zijn en zijn aanhang in beweging brengen. Opmerkelijk is dat 'de Donald' bij zijn aankondiging van de uitschakeling van IS-leider Al-Bagdadi naast Rusland en Turkije ook Syrië bedankte. Een impliciete erkenning van Damascus die het breken met de politiek van regime change van zijn voorgangers illustreert. (WK)

1 reacties

Deze maanden van een onzichtbaar dreigende vijand zijn natuurlijk heel erg veel koren op de molens van talloze individuen, groepen, websites en social media zoals twitter en facebook. Je hoeft beslist geen moeite te doen om de meest fantastische verhalen in je omgeving op te doen. Het virus is een biologisch wapen om de wereldbevolking in te perken, de 5G-telecom frequentie uitrol gaat gepaard met corona, het zijn uitsluitend gebieden met hoge concentraties fijnstof die geraakt worden, het is een poging om bij ons allemaal via wereldwijde vaccins een chip te inplanteren waarna wij allemaal willoze slachtoffers geworden zijn van de Nieuwe Wereld Orde.
Kortom, gouden tijden voor allerlei komplotdenkers, maar ook charlatans en kwakdenkers profiteren mee.

Nou zijn wij hier bij Kleintje Muurkrant absoluut van mening dat er behoorlijk wat komplotten her en der op de wereld gesmeed worden en dat er behoorlijk veel samenzweringen in het verleden en heden ten dagen aanwezig zijn. Maar nu de hele wereld zo'n beetje gedwongen thuis zit en veel van onze dagelijkse bewegingsvrijheid wordt belemmerd door vergaande overheidsbesluiten is het wellicht zinnig om niet al te grote stappen te zetten. Eerst maar eens een hoop vragen stellen alvorens antwoorden te geven.

Afgelopen week hoorden we een duidelijke speech van Sahra Wagenknecht, de duo-fractievoorzitter van Die Linke in Duitsland waarin zij behoorlijk goed verwoordde waar we allemaal kritisch op zouden moeten zijn. Weliswaar in het Duits, maar de moeite waard...

Om het verzet van de Catalanen te breken, wordt een Franse ex-premier van Catalaanse afkomst ingezet door de EU (Brussel, Parijs, Bonn en de rest van deze club, waaronder Den Haag). Manuel Valls, premier onder Hollande, 'socialist' maarnietheus, wordt in de gemeentepolitiek van Barcelona ingezet tegen de Onafhankelijkheidspartijen. Mogelijk proberen ze hem de huidige burgemeester Ana Colau te laten opvolgen. 

Barcelona is een moeilijke plek in de strijd voor de onafhankelijkheid. Door het 'internationale karakter' van de lieveling van de touroperators en de prijsvechters in de lucht, door de instroom vanuit Spanje, Latijns-Amerika en de rest van de wereld en door het wereldkapitalisme dat er een uithangbord voor 'een poenige leefstijl' van heeft gemaakt. Amsterdam en Den Haag hebben 'mooie winkels', maar onze rijken (wie wil er gezien worden in de PC Hooftstraat) geven er hun geld niet uit: ga kijken in Barcelona. Net Parijs, Londen of New York. Dat is de dubbelzinnige betekenis van de stad met een grote revolutionaire geschiedenis. Die de hoofdstad van Catalonië moet worden. 

Manuel Valls, van 2010-2018 getrouwd met Franse beroemdheid Anne Gravoin ('de Franse variant op André Rieu'), 'mooie jongen' uit de boulevardpers, moet het verschil maken in de hoop Barcelona los te weken van de rest van het land. Om de ondernemers in Barcelona af te houden van steun aan de onafhankelijkheidsbeweging. Omdat dat 'chaos' (slecht voor prettig zakendoen) zou betekenen. We hebben een paar dagen 'chaos' kunnen aanschouwen in de straten van Barcelona. Op het conto te schrijven van politiegeweld. 'Jullie hebben verloren, het is voor niets geweest', kweelt Valls.

Hij is lang weg geweest. Hij kent 'zijn' volk niet. Het symbool van Catalonië is de ezel. Dit gaat niet stoppen. (WK)

Enkele dagen na de dodelijke aanslag geeft het onderzoeksteam een daderprofiel aan de media. Hierin staat een ‘blanke man met kort haar en in het bezit van een blauwe en/of rode sporttas’. Deze zou zijn gevlucht via de Eilbrachtstraat en de Vlaamsegas, richting Molenstraat.

Volgens de in de vorige aflevering van deze serie geïntroduceerde ‘handleiding’ voor aanslagplegers in dienst van de CIA, A Study of Assassination, vertelt de vermoedelijke vluchtroute veel over de mate van voorbereiding en tevens betrokkenheid van een verdachte.

Centraal bij onderzoek naar een vermeende vluchtroute staat de vraag of die van tevoren was uitgestippeld door de dader. Met andere woorden: was ze de kortste weg uit de aandacht van mogelijke getuigen van de aanslag?

Waar was de door getuigen aangewezen schutter die avond na de aan hem toegeschreven daad naar op weg? Stond er in de na de steegachtige Eilbrachtstraat en Vlaamsegas brede en goed bereikbare Molenstraat een vluchtauto voor hem gereed?

Was verdachte de steegjes ingerend om zich ongezien ergens van zijn wapen te kunnen ontdoen? Was hij via de steegjes en de Molenstraat op weg naar het centraal station van Nijmegen? Of stuitte het onderzoeksteam hier op de laatste mogelijkheid: wist verdachte niet goed welke richting hij uit moest?

De kortste weg naar het Nijmeegse centraal station vanaf de plaats delict is die via de Van Welderenstraat en Molenstraat. Is verdachte met de trein naar dat station gekomen dan is hij in dit scenario als het ware op zijn schreden teruggekeerd.

Tussen Eilbrachtstraat en Vlaamsegas ligt de Tweede Walstraat. Ook die leidt naar de Molenstraat. Mogelijk wilde verdachte herkenning in de door hem eerder aangedane Van Welderenstraat voorkomen. Maar waarom koos hij dan niet voor afslaan via de Tweede Walstraat?

De Vlaamsegas was in 2005 een beruchte steeg, vanwege de handel in drugs. Daarom hing het straatje vol met bewakingscamera’s. Waarom zou de dader een groot risico genomen hebben om op een beveiligingscamera vastgelegd te worden?

Zijn keuze voor de risicovolle Vlaamsegas doet de vraag rijzen of de dader goed wist wat hij deed. Was hij een amateur, die op een donkere avond in november feitelijk een beetje verdwaalde in de Nijmeegse binnenstad?

Of heeft het onderzoeksteam het vanaf het begin bij het verkeerde eind: zou haar speurwerk niet zozeer om de vermeende schutter moeten draaien maar om mogelijke handlangers van die schutter. Werd de man in de Molenstraat opgewacht door een vluchtauto?

In de getuigenverklaringen van omstanders in en bewoners van de Van Welderenstraat zingen verhalen rond over minstens twee auto’s die op het moment van de aanslag de aandacht trokken. De ene auto reed stapvoets voorbij terwijl het slachtoffer werd aangevallen.

De andere auto hield even na negenen op de Van Welderenstraat stil. Van de twee inzittenden stapte er eentje uit, om onmiddellijk weer in te stappen nadat in de straat het eerste schot had weerklonken. Waarop de auto wegreed.

Nog eens: met het toespitsen van een onderzoek op een dader die door omstanders en omwonenden als schutter wordt beleefd, neemt men een risico. Wat als die vermeende dader een ‘patsy’ is? Iemand die op het moment suprème ter plekke is, maar dan als bliksemafleider…?

(JoopFinland)

De campagne tegen Democratisch presidentskandidaat Tulsi Gabbard door Hillary Clinton ('Russische trekpop') tekent een compleet nieuwe situatie in 'the land of the free', die onze 'vrije' media voor ons verborgen proberen te houden. Terwijl onze politiek zo corrupt en meegaand is als nooit tevoren, is in de VS een omslag gaande. Die niet belichaamd wordt door AOC, Ilhan Omar en die nummer 3, een Palestijnse, die als rookgordijn dienen om Clinton, Biden, Warren en Pelosi te beschermen, maar Bernie Sanders en Tulsi Gabbard. Sanders bracht ooit een bezoek aan de USSR; Gabbard, gedecoreerd oorlogsveteraan uit de valse oorlogen tegen Iraq en Afghanistan,  aan Assad in Syrië. Zoiets wordt tegen je gebruikt.

In een vorige aflevering werd gesteld dat Deep State (de 'verborgen macht' die regeert) Oekraïnegate, na het fiasco van Russiagate, gebruikt om zich van zowel Trump (onbetrouwbaar voor hun doeleinden) als Biden (te aangetast door corruptie) te ontdoen. Biden moge de polls aanvoeren, het is onmogelijk dat hij de verkiezingen van 2020 ingaat als kandidaat. Nu fungeert hij als 'patsy' tegen de Donald. Daarna kan hij terugtreden. Met de tientallen miljoenen die hij 'in dienst van het volk' heeft vergaard. Hillary Clinton als duveltje uit een doosje om het opnieuw te proberen. Tegen Pence? 

Trump heeft zijn eigen geld, verdiend in het spel van 'vraag en aanbod', en is dus minder vatbaar voor het chantage-spel van de verborgen macht, dat is het probleem sinds hij, onverwacht, de verkiezingen won van hun kandidaat Clinton. Het geluid (waaraan Trump meedeed, uiteraard, wat kon hij anders) dat Iran drie weken geleden de Saoudische olieproductie bombardeerde is verstomd. Ondanks de campagne in MSM. Dat er geen oorlogshandelingen tegen Teheran zijn gevolgd danken we, naast Trump die ondanks de impeachment-perikelen geen oorlog als afleidingsmanoeuvre willen beginnen, ook aan de problemen in Israël, waar Netanyahu de verkiezingen, ook al beloofde hij annexatie van Palestijns land, niet won. 

De Volkskrant gaat er vanuit dat de afzetting van Trump doorgaat. MSM heeft er sinds zijn aantreden op aangedrongen. Ik geef het weinig kans. Maar mocht het lukken of niet, het betekent een aftakelen van de 'enige supermacht'.  (WK)

5 reacties

Het duurt niet lang meer. Dat er nog mensen zijn die de crisis van voor de oorlog nog hebben meegemaakt. Maar er wordt aan gewerkt. Die crisis hakte er trouwens stevig in. Hoe stevig? Nou ongeveer net zoals die momenteel in de grondverf wordt gezet door de coronahoppertjes. Een domper waarbij de bankencrisis van ruim tien jaar geleden een vingeroefeningetje was en de oliecrisis van 1973 een potje jeugdschaken. Zijn we meteen waar we wezen wilden. De oliecrisis. Dachten we toch aardig wat vanaf te weten. Maar als we de volgende hoofdstukken van Peter van Haperen's oeuvre mogen geloven moeten we toch heftig in de stijgbeugels om het beeld dat wij ervan hebben bij te punten. Om te voorkomen dat u alles wat hij aandraagt onder het hoofdje “conspiracygedoe” wegzet: hij put uit een bult tot nu toe geheime stukken en uit de neerslag van gesprekken met ingevoerde luitjes. Dus als u zin heeft mag u wat ons betreft aan het eind van Peter's relaas gerust zonder toestemming van juf De Breij het schone lied “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bedonder” aanheffen. Met de nadruk op het laatste woord. (JP).

Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen (001)

De Bilderbergconferenties of kortweg de Bilderbergers worden meestal in één adem genoemd met prins Bernhard de initiatiefnemer en voorzitter van deze conferenties tot zijn demasqué in 1976 naar aanleiding van de Lockheedaffaire.
Maar niet prins Bernhard was de grote man achter de conferenties. Bernhard fungeerde als boegbeeld en stroman voor de Rockefellers en dan met name David Rockefeller, de topbankier van de Chase Manhattan Bank en de echte bestuurder van Standard Oil. Hij was ook de oprichter van de Council on Foreign Relations en in 1973 samen met Zbigniew Brzezinski oprichter van de Trilaterale Commissie. De Rockefellers lagen al onder een vergrootglas en zaten niet te wachten op een beeld geschetst door complotdenkers van weer een denktank met vooraanstaande lieden uit de internationale politiek, de zakelijke en wetenschappelijke elitaire top. Complottheorieën werkten remmend op de daadkracht, terwijl het juist zo belangrijk was om overleg te voeren met bepaalde topfunctionarissen in de politiek en financiële sectoren voor de grote politieke plannen van de Rockefellers.

Beginjaren zeventig had David Rockefeller een meer leidende rol in de wereldpolitiek voor zichzelf gedacht. Uit zijn politieke en militaire netwerk had hij een groep geselecteerd die wilde meegaan in zijn vergaande politieke doelstellingen en die hem en zijn familie een bijna onbeperkte macht zou verschaffen. Tijdens een geheime bijeenkomst in het Rockefeller Center werden die plannen concreet door de vorming van een geheim netwerk dat speciaal diende voor politiek en militair ingrijpen in situaties die in strijd waren met de plannen van de Rockefellers en hun politieke vrienden. Henry Kissinger werd als eerste voorzitter van de groep gekozen. Kissinger, het vertrouwde gezicht achter David Rockefeller, was van alle zaken op de hoogte en stond als een blok achter de plannen voor meer politieke invloed.

De naam van dit geheime netwerk was ‘Prometheus’, - hij die vooruitdenkt-, bekend om zijn listigheid en brenger van beschaving, maar de naam was eigenlijk gebaseerd op het enorme goudkleurige beeld van Prometheus dat zweeft boven de Plaza in het Rockefeller Center.
Een gewicht van 7 ton en 5,5 meter hoog. Dat is nog eens een (boeg)beeld.
Het netwerk was er, maar nog niet bruikbaar. Daarvoor was alleen het Amerikaanse netwerk niet genoeg. De aspiraties van broer Nelson om president van de Verenigde Staten te worden hadden nog geen resultaat opgeleverd en er was haast bij om de vergaande plannen te realiseren. Het werd tijd om de vleugels uit te slaan en gebruik te maken van het wereldwijde netwerk dat in de loop der jaren opgebouwd was in organisaties als Bilderberg.

Tijdens de Bilderbergconferentie in Hotel ‘La Reserve’ te Knokke van 21 t/m 23 april 1972, ging David Rockefeller over tot actie en benaderde een groep gelijkgestemden om te komen tot een Europese tak van de Groep Prometheus. Buiten de conferentie om werden afspraken gemaakt over verwachtingen en de plannen. Bij die besprekingen waren aanwezig o.a.: David Rockefeller, Emilio Collado, vice president Standard Oil en de bankier Gabriel Hauge. Van Europese zijde o.a.: Baron Edmund de Rothschild, Baron León Lambert, Giovanni Agnelli Jonkheer John Loudon en Gerrit Wagner van Koninklijke Shell. De eerste drie vormden het bestuur van de Europese groep met Edmund de Rotschild als voorzitter en kregen volmacht om interessante kandidaten uit de politiek, banken en bedrijfsleven te benaderen voor deelname aan de groep, of alleen voor bepaalde activiteiten op nationaal of internationaal gebied. Als vervolg hierop werd in de zomer van 1972 een overleg georganiseerd met sleutelfiguren uit Amerika, Europa en Japan op het buitenverblijf van David Rockefeller. Hieruit kwam een jaar later de Trilaterale Commissie voort met als voorzitter Zbigniew Brzezinski die ook op deze meeting aanwezig was. Maar de hoofdmoot van die meeting bestond uit plannen om te komen tot een hogere olieprijs en dat was de taak van de groep Prometheus. Hieruit blijkt dat de plannen voor een oliecrisis al gemaakt werden in 1972 en niet tijdens de Bilderbergconferentie van 11 t/m 13 mei 1973 in Soltsjöbaden. Dat kan ook niet, van de bovenstaande personen waren er maar enkelen aanwezig op die conferentie.

Helaas was de werkelijkheid erger dan in welke conspiracy-theorie ook beschreven. Begin 1973 werden plannen voorbereid om controle te krijgen over de olieprijs. Later kwamen er verhalen in de pers: dat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger en de Israëlische oud-generaal en minister van Defensie Moshe Dayan op de hoogte zouden zijn geweest van de Egyptische plannen voor een oorlog tegen Israël en van een geplande aanval in oktober 1973. Dat was nog maar een klein gedeelte van de waarheid. Kissinger en Dayan waren niet alleen op de hoogte van die plannen, ze waren de architecten ervan. Ze hadden samen met Egyptische en Syrische militaire en legerfunctionarissen een scenario opgesteld, waarbij was overeengekomen dat Egypte de oorlog mocht winnen, zelfs al zouden als een gevolg van die aanval honderden Israëlische soldaten gedood worden. De bedoeling was, een snelle overrompelende aanval, waarna Henry Kissinger een wapenstilstand overeen zou komen. Dat zou dan een compensatie zijn voor de nederlaag in juni 1967 van de Zesdaagse Oorlog.

Om dat voor te bereiden begon Moshe Dayan zich persoonlijk te bemoeien met de troepenbewegingen aan de zuidgrens waar een eventuele aanval op Israël vandaan zou komen. Hij wist dit op een zeer listige manier te doen zodat na de aanval de schuldvraag op het conto zou komen van zijn tegenstander, de chef van de generale staf van Israël, David -‘Dado’- Elazar die al vermoedens had richting Dayan. Ondanks die vermoedens werd Elazar toch verantwoordelijk gehouden voor het debacle en werd gedwongen om af te treden als chef staf in de nasleep van de Jom Kippoer oorlog.
Begrijpelijk dat de Israëlische regering niet wilde weten van de vreemde acties van Dayan. Deze samenzwering met Kissinger moet eigenlijk gezien worden als hoogverraad. Hoe was het mogelijk dat Moshe Dayan zijn landgenoten opofferde voor een deal met Kissinger?
Het gevolg van het onvoorbereid zijn op de aanval was catastrofaal. Niet een paar honderd man sneuvelden aan Israëlische zijde maar 2297 Israëlische soldaten lieten het leven.

Uit gesprekken die ik in 1974 voerde met Yoni Netanyahu, de broer van de huidige premier van Israël bleek de impact en de frustratie die het verraad van Dayan had op de Israëlische militairen. Yoni Netanyahu, zat bij de Sayaret Matkal, een commando-eenheid in het Israëlische leger en werd onderscheiden voor zijn heldhaftigheid bij de grensgevechten. Dat Yoni hierover praatte geeft al aan dat de Israëlische militairen toen al wisten wie er schuld had aan de enorme verliezen aan Israëlische zijde. Maar ja, Moshe Dayan was de Nationale held uit de Zesdaagse oorlog. Die kun je niet ongestraft publiekelijk afvallen.

Wat Kissinger betreft was het een groot succes. Na de Jom Kippoer oorlog, kwam het antwoord van de OPEC, ook nu weer in samenspel met Kissinger: een olie-embargo van de Verenigde Staten en Nederland maar ook van andere landen die Israël steunden tijdens de uitgelokte oorlog met op 16 oktober 1973 een verhoging van maar liefst 70%. Hier was het allemaal om te doen. Het Rockefellerspel ging verder met in december 1973, de eis van de Sjah van Perzië om de prijs met 400 % te verhogen naar 11,65 dollar per vat.

Hoe het verder ging met het hoe en waarom van de oliecrisis. De echte reden vanuit het oogpunt van David Rockefeller, de autoloze zondagen en de plannen voor een staatsgreep in België die niet doorging omdat koning Boudewijn zich tegen de verwachting in wel liet omkopen! Ook meer over de dubieuze rol van toenmalig prins Albert. En welke rol speelde het Nederlandse koningshuis met prins Bernhard voorop in dit verhaal?
Dat leest u in volgende artikel over: Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen

Yoni Netanyahu kwam op 4 juli 1976 om in Oeganda, tijdens Operatie Entebbe bij de bevrijdingsactie van het Israëlische leger om burgers te bevrijden die door Duitse en Palestijnse terroristen waren gegijzeld na een vlucht uit Athene.

1 reacties

Het is dat de Engelsen er zelf ook genoeg van hebben (niet van Brexit maar van de comedie die volgde op hun keuze 'Eruit!'), maar anders zou de soap, als de B & de B, oneindig doorgaan. Zonder ooit uit te gaan waarvan ze nooit deel hebben uitgemaakt. Daarom, omdat de mensen er níets meer over willen horen wordt er, na uiteraard weer een uitstel, tot 31 januari en misschien nog een of twee, vast tóch een eind aan gedraaid. De mensen pikken het niet meer. Voor of tegen: ze kunnen er niet meer tegen. Niet dat 'het Verenigd Koninkrijk' ergens uitgaat (niet uit de douane-unie; de tunnel blijft open, etc.), behalve dat ze niet meer meedoen aan dat andere toneelstukje, te Brussel. Het theater in Londen heeft zich totaal belachelijk gemaakt ten opzichte van de bevolking en kan alleen maar worden ontbonden om nog iets te redden van de geloofwaardigheid van 'het Parlementair systeem'. Hun corruptheid was al eerder aangetoond, hun verrotheid in politieke zin werd nooit beter bewezen dan gedurende de laatste drie jaar van de Brexit-comedie.

Johnson rekent erop dat als hij het zooitje van Westminster éindelijk heeft weten te dumpen nieuwe verkiezingen hem een comfortabele meerderheid opleveren, 'als dank voor het eindelijk ontbinden van het zooitje'. Ik waag dat te betwijfelen. Labour zal zeker verliezen na totale zelfmoord-politiek. Maar Farage zal winnen, omdat hij als enige een duidelijk verhaal heeft. Je kunt het er mee eens zijn of niet,  maar wat hij wil is, in tegenstelling tot alle anderen, nu eens niet in nevelen gehuld. 

Brussel zonder Engelsen. Zoiets als de 'Boulevard des Anglais' te Cannes gedurende WO2. Het theater zal doorgaan. Tot de volgende afscheiding. 'Het Koninkrijk Spanje' heeft er de laatste tijd alles aan gedaan om de volgende kandiaat te worden met haar behandeling van de Catalanen. Brussel en Madrid zijn danspartners in de competitie met Barcelona. De Republiek wordt in de strijd veroverd. Die Vrije Republiek Catalonië zal dan niet meer mogen meedoen aan het theater van Brussel; mogen niet langer meedelen in de corrupte zak met poen, zo is ze gewaarschuwd. En toch gaan ze door. 

Slecht nieuws voor 'de Europese Eenheid' op termijn. (WK)

Hoe het zal gebeuren weet ik niet, maar ik voel 'aan mijn water' dat Joe Biden in november niet de uitdager van Donald Trump wordt. Het zijn zijn onsamenhangend optreden, de onzin die hij uitkraamt die hem in een rechtstreeks debat met Trump zal opbreken en de zich steeds verder uitbreidende schandalen met vrouwen die hem achtervolgen, die het onmogelijk maken dat hij het wordt.
Er kan altijd iedereen 'iets overkomen', zodat iemand anders zal worden aangewezen. De Democratische conventie in juli is nog ver weg. Gouverneur Cuomo van New York werd al als alternatief aangedragen. Michelle Obama wil niet Biden's vice worden volgens haar man, maar wel presidentskandidaat? En natuurlijk Hillary Clinton, het duveltje uit een doosje.
Het establishment vertrouwt Trump niet, ook al is hij nu omringd door warmongers en vertegenwoordigers van de wapenindustrie. Hij kan een andere koers inslaan. Hij is onberekenbaar. Hij is financieel onafhankelijk. Dat waren geen van zijn voorgangers, of ze nu bij de Democraten of de Republikeinen hoorden, ooit. Hij is ook de eerste populist sinds Reagan, gevoelig voor wat het volk wil. En wat het niet wil: oorlogen. Trump wil aardig gevonden worden. Want hij is een ongelofelijke ijdeltuit.
De polls zeggen: kijk naar andere opties dan Biden. (WK)

Wat is erg? Koningsdag is erg, met die sakkerloten van Oranje in hun beste plunje, hun kerels met hun ballenblik en een baudetbaardje, hun wijven in zijden jurken en met een maffe hoed op de kanis. Je probeert op die dag geen Nederlander te zijn, sluit de gordijnen, eet alleen maar soep met brood. 

Maar wat is erger? Oranjes die zich tegen je aan gaan bemoeien. Die in een microfoon en voor een camera gaan staan bazelen dat zij en jij iets gemeen hebben. Dat jij in hun gedachten bent. Dat zij jou begrijpen. Voor Maxima Zorreguieta bestaat schaamte niet. Zij is voor de centen getrouwd met het domste jongetje van de klas, staat naast de officiële hoer van Trump in een geldverzamelfeestje, lobbiet voor het IMF en de Wereldbank, en bekommert zich nu ook om jouw schulden. 

Steeds meer Nederlanders maken schulden. Hun inkomen is sedert 2008 niet gestegen maar gedaald en voor steeds meer dingen, vooral voor zogenaamde ‘diensten’, moet meer worden betaald. De huizenkoopwoede heeft inmiddels geleid tot een gezamenlijke hypotheeklast van 500 miljard euro. Opruiming en afschaffing van de Oranjes zou meerdere lasten van de Nederlanders verlichten. Er zou woonruimte vrijkomen, ook in mooie buitenlanden. En er zou veel geld voor ons allemaal beschikbaar komen. Het vermogen van alle Oranjes tezamen wordt geschat op 500 miljard euro. Jazeker, da’s precies die 500 miljard die de huizenbezitters onder ons straks opeens moeten gaan ophoesten zodra de rente gaat stijgen. 

1. Zorreguieta is niet de remedie voor maar een van de oorzaken van onze geldproblemen! Volgende week woensdag de 30e oktober komt de dame naar Den Bosch in het kader van de Schuldhulproute. De vergadering die ze zal toespreken in de Verkadefabriek is natuurlijk besloten maar reken maar dat we haar gepanserde autootje op de toegangswegen op tijd zullen herkennen en een deuk bezorgen. 

Is getekend: Nederland Oranjevrij!

2 reacties

Je hep niet alles in de hand. Wie had bijvoorbeeld kunnen voorzien dat naast het coronavirus en het VVD-virus ook nog een derde virus de kop zou opsteken? Het sorryvirus, dat met name in paleis Noordeinde blijkt voort te woekeren en koning Willy ertoe bracht om zijn overopoe een bescheiden zeperd te bezorgen. Er gingen in de synagoge misschien van gepaste blijdschap misschien wat keppeltjes de lucht in, maar wij waren wat teleurgesteld. Want Willy had het met geen woord over de gebeurtenissen van voor de oorlog toen de wat minder bedeelde Joodse vluchtelingen met enige regelmaat werden terugbezorgd bij buurman Adolf. Om maar te zwijgen over de houding van “je zoekt het maar uit” van na de oorlog. Maar misschien leuk voor de volgende vierde mei. Hoe dit ook zij, het had wel gevolgen voor het verloop van deze serie. De prelude is wat langer geworden dan aanvankelijk de bedoeling was. Maar daarmee niet oninteressanter. Integendeel. De bewolking wordt dikker. (JP)

Prometheus

(door Peter van Haperen)

Onvoorstelbaar dat de Nederlandse kranten het uitgeblazen sprookje van de monarchie zo angstvallig in stand willen houden. Ook nu weer, na de toespraak van koning Willem Alexander Sombermans. Volgens velen, zijn beste speech ooit.

Als dit zijn beste speech ooit was, en niet eens zelf geschreven, maar door speechschrijver Jan Snoek, zie ik het somber in voor het voortbestaan van dit vorstenhuis. Gelukkig voor hem staat het klapvee nog steeds aan de kant. Hoe zat het ook al weer met zijn overgrootmoeder Wilhelmina en haar geplande vlucht met het hele familiekapitaal naar Engeland? Let wel, we praten over de toen rijkste vrouw ter wereld! Hier kom ik in het artikel van vrijdag uitgebreid op terug. Ook over de desertie van zijn opa prins Bernhard tijdens de eerste oorlogsdagen.

Op de Grebbeberg staan 600 kruizen. De Nederlandse militairen hebben daar als tijgers gevochten. Of moet ik zeggen als leeuwen? Hoeveel Willemsorden zijn daar uitgereikt? Prins Bernhard deserteerde tijdens de eerste oorlogsdagen omdat hij zo nodig naar Zeeland en Parijs moest om zijn eigen belangen te behartigen.

Wat is de straf op desertie in oorlogstijd? Voor Bernhard viel de straf nogal mee. Hij werd onderscheiden met het ‘grootkruis’ in de Militaire Willemsorde. De hoogste onderscheiding voor een deserteur. Wat zegt u? Bernhard was een oorlogsheld? Bij welk front of tijdens welke actie tijdens de Tweede Wereldoorlog hebt u of iemand anders Bernhard dan gezien? Wat deed Bernhard eigenlijk tijdens de oorlog? Leest u vrijdag Willem Alexander: het duistere verleden en de excuses (2), en u bent weer van alles op de hoogte.

Morgen gaan we door met wat de hoofdmoot van de Beverwijk files gaat worden: Schaduwmachten achter de Vorstenhuizen

Het nog nooit vertelde verhaal over hoe De Bilderberggroep zowel het Nederlandse als het Belgische koningshuis in zijn greep kreeg door chantage en omkoping. In het eerste deel: Het opsplitsen van de Bilderberggroep in cellen met de oprichting van de groep Prometheus.
Een groep die gedurende decennia de wereldpolitiek beheerste en bepaalde wie de macht kreeg en waar die voor gebruikt werd. Het hoe en waarom van de oliecrisis in 1973 en de rol daarin van de Rockefellers. Gary Allen heeft al eens een poging gedaan de dominantie op het wereldtoneel van de Rockefeller dynastie op papier te zetten.

Helaas voor hem, had hij geen inside information en klopte de beschrijving niet die hij gaf van de manier waarop zij die macht gebruikten of zelfs misbruikten. De Rockefellers waren veel te slim om dat op eigen naam of titel te doen. Gary Allens verhaal werd dan ook gelijk in de hoek van conspiracy-verhalen geplaatst.

In de serie over de schaduwmachten kunt u de ontwikkeling zien van een groep van politieke en economische leiders van de geïndustrialiseerde wereld die actuele vraagstukken met elkaar bespreken tot een macht die staatsgrepen beraamd en uitvoert, de olieprijs en zelfs de wereldpolitiek bepaalt. Kijk naar de feiten en gebeurtenissen en oordeelt u zelf.

De Gele Vesten hebben op 21 oktober tijdens de hoorzitting over voorwaardelijke invrijheidsstelling na de helft van de straf te hebben uitgezeten door Julian Assange in Londen acte de présence gegeven en gedemonstreerd, in de beste tradities van de Franse Revolutie, universeel en internationalistisch. De betoging maakte deel uit van grote manifestaties voor de gevangen Wikileaks-leider. Twee bussen met 120 Gilets Jaunes waren naar Londen afgereisd. Volgens GJ-voorman van het eerste uur Maxime Nicolle maakte hij een verzwakte en aangeslagen indruk. Geen wonder na zoveel maanden in de ergste gevangenis van het VK, sinds zijn arrestatie op 11 april toen hij door de Britse geheime dienst uit de Equadoriaanse ambassade werd gesleurd. De rechter van het Westminster Magistrates Court verklaarde zich 'incompetent'. Assange werd terug naar zijn cel gebracht. Vervolgens gingen de Gele Vesten op andere plekken in Londen demonstreren. De oproep van Assange volgend, naar buiten gebracht door zijn vriend John Pilger: 'Spreek namens mij, want ik ben monddood gemaakt'. 

Acte 49 afgelopen zaterdag was weer als vanouds massaal, overal in Frankrijk, een opmaat naar 17 november als het protest een jaar oud is. Na de gewelddadigheden door de politie tegen de betogende brandweermannen ('soldaten' vallend onder het ministerie van Binnenlandse Zaken) eerder in de week. En niet te vergeten de Eerste Hulp die in staking is (maar natuurlijk gewoon doorwerkt) tegen Macron. De ontslagen werknemers van General Electric in Belfort.

De macht wacht een hete herfst. (WK)

Nou nee. Wij hebben van huis uit nooit een hoge muts op gehad van de Oranjes. En die muts is er in de loop van de tijd ook niet lager op geworden. Dat kwam vooral door allerlei affaires rond de gemalen prinsen in de vorige eeuw. Zo wipte Hendrik nogal eens buiten de paleisdeur en naar verluidt ging dat soms gepaard met rituelen die zelfs Jeffrey Epstein tot een eenvoudige boerenleut zouden hebben gedegradeerd (1). Bernhard deed op dit terrein niet voor Hendrik onder, zij het dat bij ons de geigerteller niet uitsloeg als het om rituele activiteiten handelde. Wel bij andere activiteiten die niet door de beugel konden, waaronder het hengelen naar een leuke job in bezet Nederland (2) en de handel in verwarrende middelen (3). En tenslotte de ongelukkige Claus die in New York gepiepeld werd in een homobar en daarna nooit meer de oude is geworden (4). Inmiddels allemaal zo langzamerhand ouwe meuk. Ware het niet dat de avontuurlijk aangelegde Peter van Haperen kortgeleden zijn doos van Pandora, die hij stilletjes in Beverwijk had ondergebracht, opnieuw opende (4). Niet alleen om aan een paar affaires die wij hierboven al hebben aangeduid een sensationeel vervolg te geven, maar ook tot nu toe onbekende aanpalende narigheid het toneel op te duwen. Houd u goed vast. Hiermee vergeleken is de Arie Luyendijkbocht van Bernhard II peanuts. (JP).

(1) Zie aflevering 4 van de serie “Staatsgeheim”.
(2) Bedoeld is de brief die Bernhard op 24 april 1942 aan de Führer schreef vanuit New York, waarin hij naar de niet vacante baan van Statthalter in Nederland solliciteerde.
(3) Zie het artikeltje “Protection Royale?”.
(4) Peter gaf in KM al eerder flink gas in de series “Fred en de deals”, “Coup of Gladiosoup” en “Judas. De leugenkroniek van Astrid Holleeder”.

Willem Alexander: het duistere verleden en de excuses. (1)

(door Peter van Haperen)

De Nationale Dodenherdenking 2020 op de Dam in Amsterdam zal door de voortdurende Coronacrisis niet het Oranje-gebeuren ter zelfverheerlijking gaan worden zoals het vorstenhuis, ter ere van de 75ste Bevrijdingsdag in gedachten had. En dat is maar goed ook.
Toch staat er wel wat te gebeuren. Willem-Alexander von Amsberg gaat samen met Maxima von Amsberg-Zorreguieta een krans leggen, zonder publiek maar wel in stijl.
Na de solo-kranslegging volgt er het Wilhelmus/Horst Wessellied waar onze vorst en vorstin uit volle borst mee gaan zingen.

Wat erger is dat ook wij, min of meer, mee gaan zingen met dit verkapte Nazi-lied. Het Wilhelmus is van oudsher door geheimzinnigheid omringd. Dat begon al over de ontstaansgeschiedenis zodat we nog steeds niet weten door wie en waarom het geschreven werd. Door al die geheimzinnigheid heeft eigenlijk niemand in de gaten dat het hier niet gaat om een eeuwenoud volkslied maar dat het die functie pas heeft vanaf 1932. En zelfs dat is discutabel. Feit is dat de melodie van het Wilhelmus in de jaren dertig al gebruikt werd voor het Horst Wessellied, de officiële partyhymne van de NSDP en het Treuelied van de SS, precies, het Duitse legeronderdeel waar zowel opa Bernhard als vader Claus onderdeel van waren. Wat velen zich niet realiseren is dat zowel het verzet als de vijand enthousiast mee kweelden op dezelfde melodie, ieder met hun eigen welgevallige tekst.

Weet u het nog:
‘Wilhelmus van Nassouwe ben ik, van Duitsen bloed, den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood.’ Bij deze grappenmakers heb ik me altijd afgevraagd: welk land zij bedoelen met, den vaderland getrouwe? Gelukkig kan onze koning vanavond weinig brokken maken. Onder het voorbehoud, dat zijn geplande speech al op papier staat en deze brokkenpiloot zich tot de letter aan de geschreven tekst houdt. Zo niet, ook geen probleem, dan komt Maxima naar voren en zegt: ‘Alex is een beetje dom.’

Misschien een beetje flauw, maar ik heb nog steeds een wrange smaak in de mond van de dodenherdenking van 2010. Dit gebeuren was enigszins verwaterd door de loop der tijd, maar de oude wonden werden opengereten door het schofferen van onze KNIL- en Indië-veteranen, door (namens ons), verontschuldigingen aan te bieden aan het Indonesische volk voor misdragingen door deze militairen verricht tijdens de Politionele acties.
Dat er excessen plaats hebben gevonden staat buiten kijf. Er loopt op dit moment een groot onderzoek naar de gedragingen in Indonesië en wel naar het gedrag van beide zijden, de oorzaken en gevolg van dat gedrag, waarvan de bevindingen nog niet binnen zijn. De koning sprak niet alleen voor zijn beurt door eenzijdig excuses te maken en daarbij het kabinet buitenspel te zetten. Hier was sprake van een onconstitutionele actie. Daar moeten grote vraagtekens bij worden gezet, ook in het parlement.

De reacties van de ex- Indiëgangers, voor zover nog in leven, en hun nazaten waren soms hartverscheurend. Zij voelden zich opnieuw verraden door het Nederlandse Vorstenhuis. Eerst waren de KNIL-militairen na gedane arbeid als oud vuil afgedankt, de Zuid-Molukse militairen met smoesjes naar Nederland gelokt en onder erbarmelijke omstandigheden in kampen gedumpt. Onze oud-inspecteur-generaal van de krijgsmacht Bernhard zu Lippe Biesterfeld, probeerde over de ruggen van onze Indiëgangers, onderkoning van Indië te worden, onderwijl wapens verkopend aan de Zuid-Molukkers maar ook gelijktijdig aan Indonesische opstandelingen. Dit bedoel ik met gevolg, door die wapenverkopen werden onze eigen militairen en Nederlandse burgers doodgeschoten met wapens door onze prins-gemaal geleverd. Geen wonder dat deze veteranen en hun nazaten laaiend zijn. Er is zelfs een actiegroep actief die op de Bevrijdingsdag van Indonesië op 15 augustus, collectief alle Nederlandse onderscheidingen in wil leveren. Ook staan er andere acties op stapel waar ik in een volgend artikel op terugkom.

Terug naar de dodenherdenking in relatie met Willem Alexander. De Indiëgangers zijn nog het meest furieus, dat het juist Willem-Alexander moest zijn die verontschuldigingen aanbood aan Indonesië. De reacties van de militairen loog er niet om: ‘Hoe durft deze lafaard zich hier mee te bemoeien!’ ‘Laat deze angsthaas zijn verontschuldigingen aanbieden aan het Nederlandse volk voor het SS-verleden van zijn vader en grootvader.’

Klopt dat wel? Onze koning een lafaard en een angsthaas? Helaas wel, ik neem u mee terug naar dodenherdenking 2010 en oordeelt u zelf:
Wat was het gedrag van Willem-Alexander tijdens de dodenherdenking van 2010? Deze stoer lijkende militair transformeerde in ettelijke seconden van ‘onbewezen’ held in een erbarmelijke lafaard. Panisch sloeg hij op de vlucht. Nadat de rust weer was ingedaald, werd hij min of meer door zijn moeder gedwongen om terug te keren. Als een kleine jongen komt hij weifelend en nog na-huilend terug.

Hierna volgt een nog grotere afgang. Deze ‘operette’ militair, met al zijn onderscheidingen opgespeld, zoals: Ridder Grootkruis in de Orde van de Nederlandse Leeuw, Ridder in de Huisorde van de Gouden Leeuw van Nassau, Erecommandeur van de Johanniter Orde en 30 buitenlandse onderscheidingen. Waar heeft hij die onderscheidingen toch aan verdient?

Onze kroonprins: Commandeur der Koninklijke Marine, Brigadegeneraal der Infanterie van de Koninklijke Landmacht, Commodore van de Koninklijke Luchtmacht, Brigadegeneraal der Koninklijke Marechaussee en ook nog Adjudant in buitengewone dienst van de koningin. Daar stond hij dan: In de houding, in uniform, de borst vol onderscheidingen voor een miljoenenpubliek te huilen. De volgende dag gingen deze beelden de hele wereld over. Het demasqué van het zich een ‘verzetsverleden toe-eigenend’ koningshuis! Een klap in het gezicht van elke (ex) militair, in Indië geweest of niet.

Wat was dan het (doods) gevaar, waardoor de koning, publiekelijk veranderde in een angsthaas. Iemand in het publiek gaf een schreeuw! Kunt u het zich voorstellen? Iemand in het publiek roept heel hard ‘Boe’, en als gevolg daarvan toont het koningshuis zijn ware gezicht. Onze toekomstige koning was op slag vergeten, wat zijn taak was als militair en troonpretendent. Het staat de militair, anders dan andere leden van de gewapende macht, niet vrij zich te onttrekken aan gevaar. We verwachten immers van militairen dat ze zich in alle omstandigheden kunnen beheersen, dat vertellen we alle militairen die uitgezonden worden. Maar deze raadgeving was niet besteed aan Willem Alexander.

Dit was heel wat anders dan waar hij voor was opgeleid. Zijn zware opleiding gericht op het overnemen van het koningschap. Willem-Alexander voerde die opdracht uit met flair: bier slempen, Ferrari ’s in de prak rijden, mee hossen op sportfestijnen en flierefluitend de militaire rangen doorlopen zonder daar maar enige prestatie zijnerzijds tegenover te stellen.
In blinde paniek ging hij er vandoor. Zich niet bekommerend om zijn moeder, het ‘Staatshoofd’. De prins vluchtte weg als een kip zonder kop. Maar, hoe kan dat? Had onze prins, als militair, niet gezworen dat hij ‘zijn koningin’, zou beschermen:
“Zo waarlijk helpe mij God almachtig”?
Maar niet alleen zijn moeder liet hij als een lafaard in de steek. Ook zijn, wat hij steeds pretendeerde, geliefde vrouw Maxima, liet hij aan haar lot over. Maxima moest zichzelf maar redden. Ook Maxima ging er als een haas vandoor, daarbij niet aarzelend een in de weg lopend kind van zich af te smijten.

Het is duidelijk dat er in tijden, van ‘echt gevaar’, en dan bedoel ik niet het gevaar van een boe-roeper op de Dam, we weinig te verwachten hebben van dit (koninklijk) paar. Uit dit voorval blijkt, dat de koning alleen om zijn eigen hachje denkt. Het kan toch niet zo zijn dat deze charlatan, ‘namens ons(?!)’, aan een volk dat minstens even schuldig was aan de gebeurtenissen uit die tijd zijn verontschuldigingen aanbiedt?

Ik ben het eens met de Indië-veteranen dat het beter was geweest als de Dam-held zijn verontschuldigingen namens hem en zijn moeder aangeboden had aan de Nederlandse bevolking voor het SS-verleden van prins Bernhard en prins Claus en hun misdragingen in de Tweede Wereldoorlog. Vele jaren ben ik bezig om het naziverleden van onze prins-gemaal, in duplo, in kaart te brengen. Hierbij ben ik gestuit op veel zaken die het koninklijk huis kost wat kost buiten het beeld van het Nederlandse gepeupel wilde houden. Zoals het echte oorlogsverleden van prins Claus, niet de opgekuiste versie van Loe de Jong. Wat nog explosiever zal zijn is de chantage van Beatrix en Claus, door een afsplitsing van de Bilderberggroep die prins Claus en Frits Salomonson wisten te compromitteren in homoclubs in New York. Dit met medewerking van een zogenaamde vriend van prins Claus, de Belgische Baron Leon Lambert, de eigenaar van de homoclubs in New York. Claus homo of niet? Wat mij betreft moet hij dat zelf weten maar jezelf chantabel maken is een brug te ver. Blijven we toch in bevrijdingstaal. Of dit niet erg genoeg is, speelden er nog meer chantagezaken rond Claus, maar we moeten wat over houden voor de volgende keer.

Over Bernhard is al veel geschreven. Bewonderend en afbrekend. Ik denk dat het tijd wordt om het beeld van Bernhard in het juiste perspectief te zetten. Wat is er nu echt waar van de spionageverhalen? Gedurende 15 jaar heb ik de belangen van onze prins mogen dienen in wat Jan Portein beschreef als ‘Het schaduwcommando van de Prins.’ Buiten kijf dat de man een charme uitstraalde vooral als hij dacht dat hij gebruik van de persoon kon maken.

In volgende afleveringen dalen we af naar het darknet van de Bernhard- en Clausverhalen.

Twee jaar geleden alweer. Toen werd op Malta onze roemruchte collega Daphne Caruana Galizia op gewelddadige wijze herenigd met haar schepper. Met een autobom. Waarover zij zoal schreef en wie zij daarbij op de tenen ramde kunt u in deze serie summier terugvinden. High society uit binnen- en buitenland, lowlives uit Malta zelf of uit de hak en de zool van de Italiaanse laars, het maakte haar geen flaus aus. Daar ligt mogelijk meteen een van de redenen, dat de mastermind cq. de opdrachtgever(s) voor de door drie eenvoudige Maltese lieden uitgevoerde moord nog niet is gevonden. Teveel unusual suspects. Uit een nieuw rapport dat door ijverige collega's bij elkaar is geharkt en vorige week het publieke toneel is opgeduwd blijkt dat het onderzoek waaraan in het begin van de postnatale fase ook Nederlandse speurneuzen hebben meegewerkt net zo hard opschiet als de bolide van Verstappen met vier lekke banden. In wezen was er niet veel te melden. Het enige interessante vormde wat ons betreft drie mogelijke nog naamloze opdrachtgevers die de lokale grutters op de korrel zouden hebben. Het zou gaan om een goed gevulde zakenman met weliswaar een blanco strafregister en in connectie met de werkzaamheden van Daphne nog schadevrij, maar die al wel in haar planning vermeld stond. En verder een meneer die pittig zou bijverdienen in de smokkelsfeer en een vogel die geen onbekende was in de door de Italiaanse buren beheerste gokwereld. Hm? Italiaanse gokwereld? Krijgt u ineens ook zo'n trek in Hema-worst? Raar hè? Stay tuned (JP).

De scheiding tussen AirFrance en KLM lijkt er aan te komen. Na 20 jaar fusie zou nu, naar aanleiding van de corona-crisis, de stekker uit de samenwerking worden getrokken.
Het aandeel AirFranceKLM is de laatste 6 maanden van 10,94 naar 4,39 euro gezakt. De aandeelhouders (naast de Nederlandse en Franse overheden met elk 14%: Delta airlines en China Eastern airlines allebei 10%; 'institutionele beleggers' 8%; overige beleggers 30%) zouden zich verzetten tegen splitsing. De bedrijven afzonderlijk zouden minder levensvatbaar zijn.
Het kabinet denkt 2 tot 4 miljard euro kwijt te zijn aan het redden van KLM, dat vorig jaar nog een omzet van 11 miljard draaide. Het gaat tegelijkertijd om het redden van 'mainport' Schiphol, voor een belangrijk deel nog in handen van de staat (66%) en de gemeente Amsterdam (20%), met als kleine deelnemers Rotterdam (2%) en de Parijse luchthavens (8%) die Macron wilde privatiseren.
Het virus heeft alles anders gemaakt. De animo om te investeren in alles wat met luchtvaart samenhangt is gekelderd. Nu mogen de belastingbetalers de broek ophouden tot de sector weer winst maakt. Dat is het trucje dat Den Haag denkt uit te voeren. De KLM en Schiphol zijn 'nationaal belang'. Nu er toch met belastinggeld wordt gesmeten wat is dan 4 miljard.
Vliegtuigen met 1/3 van de passagiers zouden het herstel inluiden. Schiphol zal eindelijk niet meer groeien maar krimpen. De mensen die onder de landingsbanen wonen halen opgelucht adem. Aan de droom van Nederland één grote luchthaven is een eind gekomen.  (WK)

Op vrijdag trokken 600.000 demonstranten, een groot deel te voet over de autosnelwegen, uit alle delen van Catalonië naar Barcelona voor een demonstratie die, net als voorgaande avonden sinds de vonnissen tegen de leiders van de opstand tegen Madrid, 's avonds werden voortgezet in confrontaties met de oproerpolitie. Honderden gewonden en arrestaties. 

PSOE-leider Sanchez speelt een rol Ebert en Noske die de Spartakistenopstand neersloegen waardig: deze 'socialistische' premier verklaart dat nu 'het recht zijn loop heeft gehad de situatie kan normaliseren'. Alsof de Catalanen de straffen tegen hun leiders zouden kunnen accepteren en 'weer gewoon aan het werk gaan' als Rotterdammers. 'Waar ze zo goed in zijn'.

Dit zijn vrome wensen van een Franquistische elite die na de dood van de Caudillo in 1974 met zijn monarchie dachten de verhoudingen zo te kunnen houden als ze waren. Bezoek de landerijen van de adellijke families in Catalonië. Of liever: sta aan de omheining met borden 'verboden toegang'. Hun wanstaltige welstand behouden heeft hen, samen met Catalaanse banken en bedrijven die hun hoofdkwartier naar Valencia of Madrid verplaatsten, tegen hun eigen volk gekeerd. Spanje is een feodaal land, waarin de markiezen, graven en hertogen onverminderd hun privileges genieten en de showpagina's aanvoeren. DAAR richt de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging, die voor alles Republikeins is, zich tegen. Net als de Burgeroorlog, waarvan de massagraven nog steeds worden geopend, is de strijd in Catalonië een sociale strijd. Klassenstrijd. Het is een bondgenootschap van (echte) socialisten, anarchisten en de Catalaanse bourgeoisie, die de laatste premiers leverde: de afgezette Carles Puigdemont, die zich ter beschikking van de Belgische justitie heeft gesteld, en zijn opvolger Quim Torra, die de Catalaanse politie (de Mossos d'Esquadra': 'de jongens van het Eskader') op de demonstranten moet afsturen om niet ook afgezet te worden.  

Dit kan niet goed aflopen voor de macht. Het geweldloze protest van de Catalanen tot nu is van karakter veranderd. Het geweld is geheel op het conto van Madrid te schrijven. Op hun Franquistische terreur. In Baskenland is als een van de uitzonderingen in 'Spanje' (er zijn geen Spanjaarden, slechts Andaluciers, Galiciers, Valencia en etc.) gedemonstreerd uit solidariteit. Daar is de gewapende opstand beëindigd na decennia burgeroorlog. Madrid speelt met vuur. En Brussel met hen. (WK)

Tja, die mondmaskers… In het Verre Oosten zie je die dingen al decennia in het straatbeeld. Maar massaal gebruik kan ook onverwachte en onverhoopte gevolgen hebben. In Japan weten ze daar alles van…

Op maandag 20 maart 1995 trok het dus niet zoveel aandacht toen vijf mannen met die maskers op en een paraplu plus een plastic tas in de handen rondliepen in de metrostations bij het parlementsgebouw in Tokio.

Het ging daarbij om aanhangers van Shoko Asahara, de leider van Aum Shinrikyo, de Sekte van de Hoogste Waarheid. We weten niet of Shoko er zelf zo van was overtuigd, maar zijn discipelen geloofden zijn riedel dat Japan op een kernoorlog met de VS afstevende. En dat alleen hun club de Big Bang zou overleven en nog lang en gelukkig de beest zou mogen uithangen op een mooie plek in het Japanse hooggebergte.

Aum Shinrikyo deed daarmee wat elke zichzelf respecterende doodscultus graag doet: ze hielp de apocalyps alvast een handje. Het vijftal was daartoe uitgerust met het destijds nog door de Nazi’s uitgevogelde zenuwgas. Ieder van hen droeg een kloeke hoeveelheid van dat goedje in vloeibare vorm bij zich, in die tas van de Action.

Zenuwgas is dodelijk. Zo dodelijk dat je maar de kop van een lucifer erin hoeft te drenken om over een lethal weapon te beschikken. De handvol Aumers had ieder een hele liter van het gas bij zich. In meerdere metrotreinen prikten zij tijdens het maandagse spitsuur met hun paraplu de verpakking van de meegebrachte liter stuk.

In ongeveer een uur tijd vielen er meer dan duizend gewonden, raakten vijftig mensen voor de rest van hun leven verlamd of blind en overleefden dertien forenzen de aanslag niet. In de jacht op de daders kwamen nog eens minstens twee mensen om, onder hen de chef van de nationale politie van Japan.

Was voor de Japanners de omvang van de bioterroristische aanslag al nauwelijks te bevatten, met nog meer ongeloof en woede werd in het land het gebrek aan slagkracht van de autoriteiten gevolgd. Het duurde dus een vol uur voordat de metro’s werden stopgezet, alle vijf aanslagplegers konden ontkomen en Shoko werd pas na twee maanden ontdekt, in een kast in zijn appartennentje.

Maar worst of all: de man had al eens toegeslagen, met hetzelfde biowapen en met bijna even gruwelijke gevolgen. En dat niet tien jaar daarvoor of zo, nee: in juni 1994 liet Aum een koelwagen vollopen met het gas en reed die al lekkend een menigte in. Ook hierbij vielen honderden gewonden en acht dodelijke slachtoffers.

De sekteleider is in 2018 opgehangen, maar zijn club bestaat vandaag nog. Weliswaar onder twee andere namen, en natuurlijk onder een leider die zich heftig heeft gedistancieerd van Shoko en zijn ideetjes. Maar toch en desalniettemin: wat doet de Japanners dit soort clubs gedogen?

Die vraag is uitgebreid aan de orde gesteld door Haruki Murakami, schrijver van Underground: The Tokyo Gas Attack and the Japanese Psyche. Moet je in deze tijd helaas laten brengen door bol en omdat dat momenteel even duurt, hebben we een toepasselijk muziekje voor je. Van de Gun Club inderdaad: Death Party…

(JoopFinland)

Eerst de bijsluiter: dit stuk gaat over zelfdoding, en wie dat een ziekte of een misdaad of allebei vindt moet zichzelf vooral blijven zien als hulpverlener en hoeft zich niet door mij bedreigd te voelen. 

Een zuivere déja-vu was het. Ik had het allemaal al eens beleefd. Twee keer zelfs. In Finland. Ik had het daar begin deze eeuw in huiselijke kring over zelfdoding, er werd een telefoonnummer gebeld, ik werd alsof ik een drievoudige moord had gepleegd, zonder schoenen en met mijn broek op mijn knieën achterin een politiebus naar het ziekenhuis gereden en van daaruit naar de gesloten afdeling van een inrichting. 

Eenmaal in ‘observatie’ (d. i. een etmaal koffiedrinken en tv-kijken terwijl je wacht op een gesprek met een psychiater) had ik de mazzel dat iemand van het personeel wel wilde luisteren naar mijn verhaal. En dat hij met name begreep dat, indien ik mezelf had willen doden ik dat in Nederland zou kunnen doen zonder dat de smeris achter me aankwam. Dat zelfdoding in mijn moederland geen misdaad was. Je raadt het al: ik heb tijdens mijn jaren van afwezigheid iets gemist. Ik wist niet dat de Nederlandse samenleving inmiddels is aangetast door het veiligheidsvirus. Dat het land is volgehangen met camera’s en de muren er oren hebben gekregen. Dat veiligheid er een toverwoord is geworden, en de voornaamste bron van inkomsten voor smerige politici en dito ondernemers. 

En dus deed zich een poosje geleden in Nederland voor wat ik toen en daar in Finland niet voor mogelijk had gehouden. Ik had het in huiselijke kring achter de dijken over zelfdoding, er werd een nummer gebeld en vijf minuten later hadden we de smeris en Bram op de koffie. Bram was het ergst. Een mannetje in wegwerker-outfit dat claimde ‘verpleegkundige’ te zijn maar nog altijd het onderzoek aan mij moet verrichten waarover hij het had. In plaats daarvan begon hij mijn Finse vrouw op taalfouten te betrappen en te bellen met een ‘zorgplatform’ of zoiets. En om aandacht te vragen: of ik wel wist dat hij dit eigenlijk in zijn vrije tijd deed. En dat hij zijn stinkende best deed. Ik voelde me al bijna schuldig jegens het kereltje… 

Tijdens het gebel kwam ook 113 ter sprake, het telefoonnummer waarvan nu ook door de verantwoordelijke minister is vastgesteld dat ‘het niet bestaat’. Mijn vrouw was helemaal over de rooie omdat zij 112 had gebeld ‘en niet om de politie, toch?’ Bram bevool haar 113 aan, ‘want dat is de hulplijn, daarop kun je met iemand praten’. De twee agenten legden uit dat ze voor de veiligheid ‘van U en van anderen’ kwamen. 

Ik vertelde het stel over mijn ervaringen destijds in het Finse, en vroeg waar het respekt voor wat zij zo graag hun ‘patient’ was gebleven. Ik vertelde hen over mijn broer. Die heeft zich in 1984 het leven genomen maar niet dan na een lange en pijnlijke zoektocht naar een manier om dat met zo min mogelijk gevolgen voor ‘anderen’ te kunnen doen. ‘Van hem heb ik heel veel geleerd’, zei ik. ‘Van zelfbenoemde hulpverleners niets.’ 

Al het gebel van Bram resulteerde in nachtelijk vervoer met een ambulance naar dat zorgparadijs. ‘Nee, U kunt dat niet weigeren want dan brengt de politie U erheen’ en ‘Ja, die taxi terug moet U zelf regelen’. Gelukkig was de psychiater van dienst een lief, jong ding in zondagse jurk dat niets van opname wilde weten en me snel verleid had tot ‘een keertje praten in mijn praktijk’. Het zelfgekozen einde van voormalig bewindsvrouw Ella Vogelaar vorig weekeinde roept bij mij de vraag op of de ‘rich and famous’ onder ons er uit kunnen stappen zonder Brammen en andere ‘preventeurs’ op hun moeilijke weg te vinden. Niet dus. Piet Vroon, de opiniërende psycholoog die het illustere rijtje met daarin onder meer Joost Zwagerman, Wim Brands en Anil Ramdas twintig jaar geleden opende, kreeg in de Groene Amsterdammer vier jaar na zijn einde een bak stront van ene Louis Hoeks over zich uitgestort. Anil Ramdas werd na zijn dood door knuffelimmigrant Sylphain Ephimenco ‘laf’ genoemd, en exemplarisch voor allen die het ‘vroegtijdig’ voor gezien houden. Leest en huivert.

Zelfdoding is klaarblijkelijk de allervreselijkste misdaad, waarvoor zelfs na de dood de doodstraf wordt geëist… 

En dat staat allemaal haaks op de discussie over de goede dood, waarin na decennia ook de mogelijkheid bespreekbaar is geworden van euthanasie voor mensen die los van fysieke kwaal of leeftijd lijden aan het leven. Waar wordt de ruimte voor die goede dood, het zelfgekozen einde op een zelfgekozen moment, gecreëerd? Een zelfmoordenaar -om in de woordkeuze van Ephimenco te blijven- stuit op preventie, uniformen, de dreiging met vrijheidsbeperking, hij of zij wordt niet gesteund, niet gerespecteerd in zijn of haar keuze. 1, 2, 3 bellen? Wat mensen nodig hebben is een telefoonlijn waarin ze begrip krijgen.

(Joop Finland)

3 reacties

'Geen bescherming geen werkhervatting'. Dat is het standpunt van de CGT, de belangrijkste federatie van vakbonden in 'de zeshoek'.
Zonder problemen is het door de partij van Macron gedomineerde parlement het plan voor 'Deconfinement' (iedereen geleidelijk weer aan het werk) aangenomen. 
Maar de regering van premier Philippe, (hij verloor zojuist de verkiezingen in zijn thuishaven Le Havre) die door monarch Macron als een Lodewijk de XVIe is uitverkoren om zijn Covid19-politiek te verkopen, krijgt te maken met een bevolking (52% heeft geen vertrouwen in de regering wat betreft de aanpak van de corona-crisis) die niet van plan is de afwikkeling naar 'ontsluiting' van de macht klakkeloos te volgen. Het is de voortzetting van het sociale conflict (van Gele Vesten & vakbonden) met andere middelen. In Nederland iets onvoorstelbaars.
De heropening van de scholen die op stapel staat, net als in ons land, zal veel ouders doen besluiten hun kinderen thuis te houden. De regering heeft aangekondigd de onderwijsinspectie op ze af te sturen. Met politie.
Gezien berichten over neveneffecten van het virus op kinderen uit Engeland en op jong-volwassenen uit de VS die hier nog niet zijn doorgedrongen, is de onwil van de ouders niet onbegrijpelijk. In Nederland zouden we het niet in ons hoofd halen te twijfelen aan het oordeel van onze bestuurders. Dáár wel.
Dat is de keerzijde van de medaille in landen als Frankrijk en Spanje die een staat van beleg hebben ingevoerd. Zo'n 'politiestaat' kan niet onbeperkt voortduren, ook al zouden Macron (en ook Sanchez) dat zo graag willen. Dat is hun probleem. Bij het vieren van de teugels keert het sociale conflict (in Spanje de Catalonië-kwestie) dat doorgesluimerd heeft onder nog verslechterde economische omstandigheden terug.
AirFrance krijgt 7 miljard. Airbus (Frans-Duits-Engels) dreigt om te vallen. De puinhoop die overblijft als de rook is opgetrokken biedt weinig perspectief voor herverkiezing van Macron. Natuurlijk, premier Philippe kan en zal worden vervangen. Dat deed Lodewijk XVI ook zonder succes voor zijn val. (WK)

Bosschenaren en de oorlog, dat was niks en dat wordt nooit wat. Nu ze deze weken 75 jaar bevrijding vieren, trekken je tenen spontaan krom. Alleen al van de berichtgeving. Ronkende slagzeilen over dit of dat in de kunstsien van de stad in het teken van ‘75 jaar geleden’, in de meeste gevallen een toneelstuk over een plaatselijke verzetsheld of muziektheater naar aanleiding van de bevrijding door buitenlandse troepen. En natuurlijk de niet te vermijden verhalen van juist die enkeling die zich daadwerkelijk verzette tijdens de bezetting. Of bij gebrek daaraan de herinnering van zonen en dochters of desnoods neven en nichten aan die ‘helden’ van weleer… 

Zelf heb ik een jaar of zo geleden al eens me er publiekelijk over verbaasd dat wat Bossche clubjes zich in verband met de herdenking van de Holocaust hadden ingelaten met Uitgeverij Aspekt, de alt right bedoening van Perry Pierik en consorten. Getier van Pierik bij de eigenaar van het blad waarvoor ik schreef. En mijn ontslagname bij het blad toen die eigenaar voor Pierik zwichtte en het artikel van het internet haalde. Amateurisme ten top, met een eindredacteur die niet wist wat alt right is, en een eigenaar die op de stoel van die eindredacteur ging zitten… 

Hetzelfde tref je nu weer aan rond de Sint-Jan. De Bossche Omroep is de omineuze naam van het wekelijkse informatieblaadje van de gemeente Den Bosch. Met daarin een rubriek geschreven door lezers die Onder de Boschboom heet, ik kan het ook niet helpen. Vond in de papieren versie van het ding zojuist aan het eind van het bevrijdingsgehuil het enige kritische verhaal over wat er werkelijk gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog in en rond de stad. Good old Frans van Gaal stelt daarin dat concentratiekamp Vught vooral kon floreren bij de gratie van het wegkijken van al die dappere burgers en instanties. Niets heldenverering dus, maar eerder schaamte geboden rond de boorden van de Dieze… 

Maar is het wel Frans die dit schreef? In de blijkbaar door een kind van drie vormgegeven webversie van het krantje komt na veel googelen en zoeken, zuchten en vloeken onder het artikel opeens ene Andre Beks als auteur op de proppen. Wablief??? Misschien lossen ze bij de Roeptoeter de kwestie nog es op. Maar die oorlog, en dat verzet, is in ieder geval niet wat men er achteraf zo graag van maakt… 

(JoopFinland)

2 reacties

Door Jan Portein

Je kan wachten tot je een ons weegt. En een plagerig stukkie songtekst langzaam uitdooft in je hoofd (1). Maar Vistra-hotemetoot Marco Bugelli zal niet achter zijn Maltese brilletje vandaan komen om antwoord te geven op onze simpele vragen van een week geleden (2). Over de vuile streken die Veltyco aka B90 uithaalde met de poen van sufgelulde beleggertjes cq. gokkertjes all over Europe. Voor ons indertijd interessant geworden toen bleek dat naast digitale boeven als Uwe Lenhoff en Gal Barak ook Nederlanders als stenenstapelaar Dirk-Jan Bakker, poenschuiver Rudolph Booker en poenwichelaar Marcel Noordeloos tot hun adamsappel erbij betrokken waren. Die laatste was tot nu toe wat onderbelicht, maar even wat lampen verschuiven en hoppa, daar is ie. Marcel is niet toevallig in deze ellende terechtgekomen. Hij was al CFO bij Playlogic Entertainment. Een vehikel van good old Willem Smit dat zich in het eerste decennium van deze eeuw bezighield met het ontwikkelen en het op de markt los laten van videogames. In 2010 vloog de onderneming uit de bocht. Een gebeurtenis die zelfs bij ons een kleine rimpeling veroorzaakte (3). En naar wij vermoeden qq. ook wat lastige vragenuurtjes opleverde voor CFO Noordeloos. Hoe dit ook zij, wat later kwam de Purmerender in min of meer in dezelfde sferen terecht. Bij Sheltyco aka Veltyco aka B90. Opnieuw als CFO. Opnieuw in de narigheid. Want volgens onze collega's van de voortreffelijke website FinTelegram News was Marcel voor een flink deel verantwoordelijk voor het laten doorspoelen van talloze meloenen bij de Atlas Bank in Montenegro (4). Een spaarvarken dat in april 2019 gestrekt ging na beschuldigingen van witwassen en het laten verdwijnen van een hele lading flappen. Gelukkig voor de heren Bakker, Barak, Booker, Burelli, Lenhoff en Noordeloos (in alfabetische volgorde) vond het hele gebeuren plaats in de Balkan en daar worden nog wel eens twee oogjes dichtgedaan als het om poen gaat. Daarnaast hebben de heren ook mazzel dat de controle van de hut van Klaas Knot en de ING bij Booker's Payvision op zijn minst knudde was te noemen. Of dat de reden is waarom we nog steeds Nichts Neues van het OM hebben vernomen? Zeg het eens. Stay tuned.

(1) Voor de muzikale lezers onder u en de volledigheid hier dat stukkie:

“I was down behind the henhouse on my knees (Corona)
When I thought I heard a chicken sneeze (Corona)
He sneezed so hard with the whooping cough (Corona)
That he sneezed his head and tail right off (Corona)
Corona, you shall be free, oh, lordie, lordie
Corona, you shall be, yes, you shall be free
When the good lord sets you free."

(2) Zie aflevering 682 van deze serie.
(3) Zie aflevering 3 van de serie “Nette Mensen”.
(4) Zie aflevering 15 van de serie “ABC-tje”, waar onverwacht in Montenegrijns verband de legendarische Amsterdamse stenenstapelaar Niek Sandmann opduikt.

Viel het u ook op vandeweek? Liet Emmanuel C(ocos) Macron weten dat hij op korte termijn zou zorgen voor extra veiligheidsmaatregelen ten behoeve van zowel het Franse militaire als burgerpersoneel dat in het noorden van Syrië van de Koerdische zon zat te genieten. Vanwege het vertrek van de Amerikaanse houwdegens uit het gebied en het dreigende Turkse kromzwaard. Of ie daarmee via een B-weg bedoelde dat ook de sportieve Haantjes deze week werden teruggeroepen was niet helemaal duidelijk. Maar mocht dat inderdaad zo zijn, dan moesten ze blijkbaar eerst nog een dringend klusje afmaken. Want wat snorkelden wij gisteren op? Dat Emmanuel's Galliërs samen met wat Noorse bondgenoten de Frans/Zwitserse cementmolen van Holcim/Lafarge in noord-Syrië in de hens hadden gestoken. Nou zit daar enige logica in, want zoals u weet heeft het bedrijf indertijd met instemming cq. begeleiding van Franse geheimsmurfen IS zo keurig geassisteerd bij de aanleg van ondergrondse bunkers etcetera en genoot het van onze zijde speciale belangstelling door de aanwezigheid van Geertje van Estrik in het financiële topechelon van het bedrijf (1). En stel je voor, dat ondanks al die “veiligheidsmaatregelen” toch nog meer bewijzen van de naar eau de Vichy riekende hulp aan IS in handen zouden komen van de naderende strijdkrachten van Adolf Assad en Vlad Poetin. Ca serait chatte. Dus dan maar de hens erin. Zo gaat dat in onze vrije democratische wereld. Stay tuned (JP). 

(1) Mochten uw herinneringen aan de lotgevallen van Geertje onverhoopt in een zwart gat zijn gevallen dan biedt onze zoekmachine soelaas.

De vraag of de corona-crisis het al doodzieke kapitalisme de doodsteek zal geven werd in de vorige aflevering gesteld. Zonder hem te beantwoorden.
Zeker is dat het virus de macht in verschillende landen waar zij ter discussie staat érg goed uitkwam.
Het sprekendste voorbeeld is Frankrijk. 70 weken duurde de opstand van de Gele Vesten, tot Covid19 de geplaagde Macron te hulp kwam en hij ieder verzet de kop in kon drukken met een beroep op de 'volksgezondheid'. In Nederland is geen sprake van opstand; daarom is ons corona-regime zoals het is. Dáárom kennen we een 'intelligente lockdown'. Niet omdat we slimmer zouden zijn dan de Fransen. Omdat we dociler zijn.

De demonstraties tegen de Lockdown in de VS zijn een teken aan de wand van de verdeeldheid in het land. 40.000, sommigen gewapend, demonstreren in Tennesee met 'governor give us our economy back!' Wij vinden dat eng en dat is het ook. Maar corona toont de verschillen tussen arm en rijk genadeloos aan. Genadelozer dan bij ons. 1 op de 3 Amerikanen leeft van paycheck tot paycheck.
Wat ook niet vergeten moet worden is dat de opioids-crisis de afgelopen jaren in de VS 500.000 doden heeft opgeleverd. Dat is een veelvoud van corona nu. Met Covid19 neemt de VS, het land dat voorop liep met de privatisering van de gezondheidszorg die wij volgen, opnieuw een dodelijke koppositie in. Dat is een gevolg van het slopen van de staatsgezondheidszorg. Dat zou ons wakker moeten schudden. Maar dat gebeurt niet.

Hetzelfde bedwingen van binnenlandse onrust geldt voor Spanje, een fictieve monarchie, waar de Catalanen een spaak in het wiel dreigden te steken. Dankzij corona is de opstand gesmoord. Voor altijd hopen ze in Madrid.
Maar zal het virus de opstand in Frankrijk en Spanje voor altijd bevriezen? Ik betwijfel het. Het is een 'time-out' voor de macht. Niets meer.

Een ander verhaal vormen de VS in het verkiezingsjaar. Wat 'Russiagate', 'Ukrainegate' en andere schandalen niet vermochten (Trump ten val brengen) moet het virus nu bewerkstelligen. Biden moet winnen dankzij corona-missers van de Donald. Zonder zou hij geen kans hebben gehad weet iedereen.
Een volgende kans voor het Atlantische kapitalisme ligt in Rusland, 30 jaar na de ineenstorting van 'het reëel bestaande socialisme' nog steeds onverminderd de hoofdvijand van Deep State. De ineenstorting van de olieprijs brengt het land grote schade toe. Volgens sommigen fatale (1). Na Trump ook Poetin weg. De natte droom van de NAVO. Alles weer ten goede gekeerd. 

'De staat dat ben ik', kon Lodewijk de XIVe nog beweren. Maar de belastingbetaler betaalt.
6% van de Franse bevolking zou volgens de regeringsinstantie het virus hebben gehad nu met meer dan 21000 doden het hoogtepunt moet zijn bereikt. 70% moeten het virus hebben gehad om de epidemie te bedwingen. De 'Deconfinement' (ontsluiting) begint bij de lagere school. 'De kudde beschermt zijn jongen'? Het idee zou kunnen zijn 'als de jongsten onder elkaar langzamerhand immuniteit kunnen ontwikkelen, kan de haard rustig uitbranden'. De pessimistische cijfers bij het begin van de uitbraak (100.000-den) zijn niet gehaald. Nog. Het zal een jaarlijks in een nieuwe gedaante in de winter terugkerende aandoening worden, net als influenza. Waartegen je je op termijn tegen kunt laten inenten, zo verzekeren ze (Ursula von der Leyen had het zelfs over 'eind van het jaar'). Kassa. Kan het virus toch economisch nog iets terugdoen voor de aangerichte schade.
Twijfels over overbrenging (zie ook vorige aflevering) zonder verschijnselen en mogelijk een tweede golf die gaat volgen als reactie op 'de ontsluiting' gooien roet in het eten.
In Duitsland, geprezen om zijn aanpak van de crisis, wordt ernstig rekening gehouden met een 2e golf na versoepeling van de maatregelen. (WK)

1 reacties

Een functionaris van het Pentagon vertelde Newsweek hoe het Amerikaanse leger de Russische militaire politie, die een buffer tussen de Turkse invasietroepen en het door de Koerden te hulp geroepen Syrische leger hebben gelegd, in de omgeving van Manbij de Russen hebben rondgeleid om ze op 'riskante plekken' te wijzen. 'Het is in feite een overdracht', vertelde hij het blad. De Amerikanen ter plekke zouden zich schamen over het in de steek laten van de Koerden en zouden de Turken de voet dwars willen zetten in hun opmars. Op beelden is te zien hoe de Russen een volkomen intact kamp van de Amerikanen, inclusief een ingenieuze toegangspoort zijn binnengetrokken. Ze kunnen zo in de tenten gaan liggen. Dat zijn de details van de spectaculair snelle opmars van het Syrische leger in Noord-Oost Syrië en de Russische militaire politie. Het is een grote tegenvaller voor Erdogan die gisteren trots vertelde '1000 km2' te hebben ingenomen. De stad Ras al Ain is door de Koerden inmiddels terugveroverd op de Turken. Assad rukt erheen op. Kobane, een van de doelen, heeft Erdogan in een telefoongesprek met Trump beloofd niet aan te vallen. Zo is het succes van de operatie binnen een week ernstig bemoeilijkt voor Ankara. Rusland heeft te kennen gegeven de Turkse inval 'onaanvaardbaar' te vinden.  De Franse minister van Buitenlandse Zaken Le Drian verklaarde dat de Russische en Franse belangen samenvallen, een opmerkelijke vaststelling die het isolement van Turkije duidelijk maakt.

Het gemekker over 'de arme Koerden' zal verstommen nu zij de deal met Damascus hebben gesloten die 'wij' altijd probeerden te voorkomen met valse beloften. 'Onze ongerustheid' zal zich nu concentreren op de gevangen IS-strijders en hun gezinnen die in kampen verblijven. 'Laat ons alstublieft niet in handen vallen van het regime. Als dat gebeurt, iedereen kent de oorlogsmisdaden die hij pleegt', richtten 2 Australische IS-vrouwen zich tot de regering in Canberra. 'Wij' moeten hen beschermen tegen Assad. IS zou uitbraken forceren en zich hergroeperen. Of erger: dat ze hier komen. De Nederlandse Justitie stelt ons gerust: geen massale terugkeer, 'omdat IS-strijder geen geldige reisdocumenten meer hebben'. 'Een geluk bij een ongeluk', als we onze leiders mogen geloven.   

Vice Pence en minister van BZ zijn door Trump naar Ankara gestuurd om te praten, maar Erdogan weigert hen een onderhoud. Amerikaanse gevechtsvliegtuigen vliegen boven Noord-Oost Syrië. 

Het is niet waarschijnlijk dat Erdogan zijn beoogde doelen kan verwezenlijken. Het zal zijn positie binnenlands verder verzwakken. Turks-Koerdistan roert zich. De bevrijding van Syrië is een stuk dichterbij gekomen. De operatie 'Vredesbron' is dus een grote misrekening van de Sultan aan de Bosporus. (WK)

Beste woningbouwclub Mooiland, jammer dat ik U vandaag (maandag) telefonisch niet bereiken kon omdat U denkt dat het zondag is. Hopelijk heeft U zich inmiddels van die vergissing hersteld en kunt U deze mail van mij aan U veilig openen, lezen en in behandeling nemen.

Ik huur samen met mijn vrouw een appartement in Uw verhuurobject Ortduynen, in het mooie ‘s-Hertogenbosch. Vanochtend maandag 27 april om tien uur werden wij opgeschrikt door een politieke manifestatie voor Uw verhuurobject. Een drietal mensen -twee van hen herkenden wij als medebewoners, een derde bezoekt hier regelmatig haar levensgezel maar woont zelf in het mooie Maastricht- stonden rond de vlaggemast die zich voor de ingang op de begane grond verheft.

Een van hen had zich potsierlijk uitgedost. Zij droeg het gereedschap dat men in deze dreven bij gelegenheid van het feest carnaval pleegt te dragen: een bril waardoorheen men niet kan kijken, immense oorbellen, en een van slecht papier gemaakte sjaal. Al deze mislukte visuele grappen waren in de kleur oranje. De andere deelnemer aan de manifestatie droeg -wellicht ingegeven door een gevoel van gène- slechts de papieren ketting. De derde aanwezige had aan wat hij elke ochtend aanheeft wanneer hij zich op weg begeeft naar zijn rondje bejaardenzwemmen: een donkere pantaljon, een turkwase overhemd, en iets dat op een badmuts lijkt maar eigenlijk zijn kale hoofd is.

Wij vroegen ons hardop af waarover het allemaal ging totdat de bejaarde zwemmer zich naar de vlaggemast wendde en Uw vlag -de vlag waarop staat Mooiland- van de mast haalde. Daarop opende de clown in haar oranje dwangbuis een doos en haalde daaruit samen met de maastrichtse gast een ander dundoek. Het drietal rolde het geval uit en hing het met vereende krachten -en waarschijnlijk veel gesteun maar wij hadden het raam vooralsnog dicht dus dat konden wij ons alleen maar voorstellen- aan de voor Uw vlag bestemde vlaggemast. Boven de eigenlijke vlag -de zogenoemde Nederlandse- hangt nu een zogenoemde wimpel, ook weer in de kleur oranje.

Het drietal verdween naar binnen nadat ik het raam wel had geopend en hen had toegeroepen: ‘Waar blijft de Hitlergroet, stelletje domme kutPVV-ers?’

Je hebt mensen en je hebt fietsbellen, zo placht mijn goede moeder altijd te zeggen. Een half uur na de politieke manifestatie werd aan onze deur gebeld. Ik deed open en keek naar een zogenoemde serveerkar zoals men die in hotels wel gebruikt om room service langs te brengen. Maar deze kar lag vol zogenoemde tompoezen, in de kleur oranje. Ik had deze tompoezen eerder bij honderden in de aanbieding zien liggen bij onze buurtsuper, Paanakker.

Weldra verscheen weer een drietal mensen in beeld. Het betrof nu de met oranje rotzooi behangen idioot en de maastrichtenaar. De bejaarde versie van Maarten van der Weijden was vervangen door een grijs duifje dat ik nooit eerder gezien heb, wellicht was ook zij afkomstig uit het mooie Maastricht en allleen even op bezoek. De idioot nam het woord:

‘Mogen wij jullie ter gelegenheid van…
Ik: ‘Smakeloos’.
‘… namens de bewonersvereniging Ortduynen een heerlijke tompoes ...’
Ik nogmaals: ‘Smakeloos’.
‘… omdat het vandaag ...’
‘Hou nu even je scheve smoel en luister: wie geeft jullie het recht om voor de flat in het zicht van iedereen een politieke manifestatie te organiseren?
‘… en we bieden dat aan alle bewoners aan…‘
‘Je mag dit niet namens alle bewoners doen want ik voel me door die vlag niet vertegenwoordigd’.
‘Dan moet je een briefje in onze ideeëenbus stoppen met daarin je klacht...’
‘Mag ik ook een vlag ophangen wanneer me dat goeddunkt?’
‘Stop maar dat briefje...’
‘Als ik nou op 1 mei een vlag wil ophangen, mag dat dan?’
‘Daar gaan wij niet over, dat beslist Mooiland’.

Vandaar deze mail aan U, beste Mooiland. Zoudt U mij uiterlijk donderdag 30 april een vlag willen doen bezorgen. Het gaat om een afbeelding van een zwarte en een rode vlag met daaromheen geschreven de tekst Antifascistische Aktie.

Ik krijg em vrijdag zelf wel in die mast…

Wij hebben geen herinnering aan de DDR. Zo luidt mijn conclusie na het een etmaal lang moeten inhaleren van de berichtgeving over ‘Ruinerwold’. Wij lijken wel geboren en getogen in de verklikkersstaat. Huldeblijken aan de nieuwsgierige buurtjes en niemand van de nieuwsboeren en talkshowhoeren die zich afvraagt wat of een misdaad nu eigenlijk is begaan in die boerderij. 

Op basis van wat voor recht reed de smeris daar het erf op? Volstaat de achterdocht van een buur die er ooit een camera in een boom zag hangen, om de privacy van een gezin te verkrachten? En zou die kerel van vijfentwintig die die kroegbaas over de vloer kreeg nu echt de enige ‘vreemde kwast’ zijn die die man ooit heeft medegemaakt? Dan is zijn gelagkamer een wel erg saaie… 

Camera’s in een boom? Ik vind dat veel minder schrikwekkend of apart dan camera’s in een winkelstraat in Meppel of Hoogeveen. Iemand die het einde der tijden afwacht in de beschutting van een moestuin en met hulp van geitemelk? Ik vind dat zo iemand veel minder op zijn geweten heeft dan de rijke stinkerd die de beurzen van de wereld laat ontploffen of pak em weg Jemen met de door hem verkochte wapens laat platbombarderen en de gevolgen van die daden afwacht achter zelf aangebracht prikkeldraad rond een luxe villa in een warm land. 

De DDR was een land waar de muren oortjes hadden, letterlijk. Waar op aanbrengen een premie was te verdienen, en duizenden mensen werk vonden in het aanleggen van dossiers over niks. Vanuit de DDR vluchtten mensen naar onze dreven. Zijn we dat werkelijk kwijt uit ons geheugen? En moeten we echt zo fier zijn op wat we die lui uit het Land van Bartje laten zeveren over ‘normaal’? Alsof die kinderen uit dat kluizenaarsgezin iets van waarde is onthouden? Vandaag hebben ze geleerd wat oorlog is, en waar de Partij voor de Dieren voor staat… Tel uit je winst! (gvd)

Een hele goeie zondag voor alle opgesloten klimaatkids! Goed nieuws voor jullie: het is klaar, over en uit. Die anderhalvemeterdinges komt er niet, als het aan jullie en aan mij ligt. Kont tegen de krib, we gaan er tegenaan, meteen vanaf morgenvroeg. Hier het programma voor de actie-achtdaagse!

27 april, 4 en 5 mei: Fuck de vlag!

Morgen gaat dat nationalistische doekje in de masten, ter meerdere eer en glorie van die bastaard van Oranje. Ontferm je over het ding, is het niet links om dan wel rechts om. Fuck em, steek em in de hens, trek em van die paal, knip em door, gooi er een kop koffie over of zet er een leuke leus op. Je ziet maar. Waar jullie volgens het Jeugdjournaal de voorbije weken creatief mochten wezen met stoepkrijt, daar mogen jullie morgen al in alle vroegte -die krengen worden gehesen na zonsopgang- met de aansteker of de kwast er op los. Ook leuk: (deed mijn vader consequent), haal hem eraf en hang er een onderbroek voor in plaats…

Vernietig je het symbool van de kapitalistische staat niet volledig, hang hem dan op 4 mei halfstok. En laat hem een dag later zo hangen. Want we zijn nooit bevrijd, jongens en meisjes. We hebben geen enkele reden om 5 mei uit onze bollen te gaan. Het is allemaal gebleven en net zo blijven staan na mei 1945. Die kampen zijn er nog en die beulen zijn er nog. Onveranderd worden er misdaden gepleegd in naam der wet. En onveranderd dient het allemaal een elite die de touwtjes strak in handen wil hebben en houden. Fascisme dood? Laat me niet lachen…
Daarom, ook op 5 mei: binnen zitten met de gordijnen dicht en de vlag halfstok.

1 mei: Coro nee!

Opeens wist ik waar ik het eerder gezien had, lieve kids. Dit is helemaal niet uniek of nooit gezien. Dit is er allemaal al es geweest. Die anderhalvemetersamenleving die dus helemaal geen samen-leving is, die was er al. Dat hebben ze al es geprobeerd.

In de Sovjet Unie.

Heus waar, ik heb het met de eigen kijkers mogen aanschouwen. Het reëel bestaand socialisme. Dat was me wat. Een militaire dictatuur. Met een oorlogseconomie. Een zwart gat, zo zwaar dat het geen licht meer toeliet. De anderhalvemetersamenleving waaruit het samen was weggebrand, vermoord, kopje onder gehouden, alleen nog bestond voor de Bühne, voor de krantekoppen. Met een nos.nl die De Waarheid heette, en de leider van de enige partij die ook gelijk staatshoofd was. Een aanklacht tegen vijfduizend jaar menselijke beschaving.
Wat ik er zag: de hoofdstraat van Moskou, op een snikhete dag in juli 1979. Een enkele bus, bijna leeg, rijdt over die brede straat, terwijl op de trottoirs drommen mensen van hot naar her lopen. Om de paar honderd meter vormt zich een rij van die mensen, of beter gezegd: wordt een rij mensen gevormd, met behulp van dwingende bevelen van lui in uniform. Waarvoor men staat te wachten? Een drankautomaat. Een bekertje met fris… In de geformeerde rij staat niemand naast een ander. En is er tussen de mensen een meter tussenruimte. Ik geloofde mijn ogen niet: die meter afstand, die metersamenleving avant la lettre, werd gecontroleerd. Door zo’n mongool in groen uniform met een meetlat! Die had zo’n pasmeter in zijn knuisten, hield die op heuphoogte tussen de wachtenden en duwde die mensen heen en weer al naar gelang ze zich niet op die meter van hun voorganger bevonden… Als kers op de taart had je dan nog zo’n randdebiel die in de goot naast het trottoir naast de rij heen en weer liep en op een fluitje mocht blazen als mensen van het trottoir op de straatweg stapten…

Van dattem…

Willen we dat terug? Nee, want we zijn straks de volwassen mensen die premier Lachebekje ons zo graag ziet zijn. En dus gaat er een streep door zijn snode plannetjes.
Coro nee! Op 1 mei demonstreren wij net als onze buurkinderen in Duitsland dat zullen doen, gewoon op de ouderwetse manier, tegen de verkrachting van de grondwettelijke rechtsstaat, tegen de inperking van ons recht op beweging en vergadering. Corona? Corona is een pandemie, ontstaan in een wereld waarin het rondpompen van geld en goederen en ook dieren belangrijker is dan de volksgezondheid. Corona kan woekeren, de gezondheid van honderden miljoenen mensen bedreigen en de dood van miljoenen mense tott gevolg hebben omdat de volksgezondheidszorg de voorbije tien, twintig jaar is vernietigd. Nooit mag dit resultaat van het rondpomp-kapitalisme ten koste gaan van vrijheid. Nooit mag de rekening van de stelselmatige veronachtzaming van de volksgezondheidszorg in de vorm van fascistoide maatregelen en bezuinigingspolitiek worden neergelegd bij de mensen die niets voor het zeggen hadden!
Ga 1 mei in je eigen omgeving met elkaar de straat op, haak in en houd de ME op afstand…

(JoopFinland)

Het vonnis is geveld in het politieke proces tegen de negen leiders van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging: 8 tot 13 jaar. De helft van het maximum (25 jaar) zoals geëist door Madrid's Openbaar Aanklager. Oriol Junqueras, vice-premier in de 'regionale' regering van de naar Brussel uitgeweken president Carles Puigdemont, kreeg de hoogste straf: 13 jaar. De overige 8 verdwijnen, als het aan de macht ligt, 9 tot 12 jaar achter de tralies voor 'opruiing en burgerlijke ongehoorzaamheid': het houden van demonstraties, het organiseren van het Referendum op 1.10.2017 en het vervolgens (halfslachtig) uitroepen van de Onafhankelijkheid in het Catalaanse (deelstaat)parlement. In 'rebellie' werd niet bewilligd door het Hooggerechtshof dat de uitspraak deed: er was geen sprake van het oproepen tot geweld. Dus alleen de mogelijkheid bieden tot 'stemmen' is al voldoende voor deze extreme straffen. 

Onmiddellijk zijn de Catalanen de straat opgegaan en hebben het vliegveld van Bacelona bezet. Madrid denkt met deze zware straffen de Catalaanse opstand te bezweren. Met de Baskische opstand (vanaf het begin met wapens) is dat ook gelukt, zo malen ze. Dit varkentje moet ook kunnen worden gewassen. Geloof het maar niet.

Dit kan alleen maar tot meer verwikkelingen en geweld (de opstand was tot nu geheel geweldloos) leiden. Het idee dat zo'n uitspraak tot bestendiging van de situatie zou leiden is een gevaarlijke misvatting van de Franquistische staat. Na de dood van Franco (1974) is er niets essentieels veranderd bewijst deze uitspraak het gelijk van de Catalanen. Cosmetische aanpassingen hebben de 'permanenten', een repressieve staat met paramilitaire politie, geheime diensten, verrot juridisch systeem en de monarchie, intact gelaten. Alleen de Republiek kan daar verandering in brengen, zoals geeist door de Catalanen. Ze zullen winnen.  'Abajo el terror Franquista!' (WK)

3 reacties

dump trump

Keken we niet van op. Dat onze Amerikaanse collega Whitney Webb in haar nieuwste bijdrage over het Epstein-schandaal tot de conclusie komt, dat een hele strot aan Britse publicaties over de betrokkenheid van prins Andrew in deze affaire van het internet is gehaald. God save the prince nietwaar. Maar dankzij het materiaal dat voor die verdwijningsact is gesaved wist zij toch te achterhalen dat de prins en Eppie elkaar al heel wat langer kenden dan tot nu toe werd aangenomen. Met Ghislaine Maxwell als Dritte im Bunde. En ook dat Andrew zich bijvoorbeeld al in de jaren negentig in Thailand drifig liet “masseren” op zijn eigen matje. Met medeweten van zijn vrouwtje Fergie. Dat de Mossad bij die expedities al op het vinkentouw zat te kwinkeleren mag je niet als een complete verrassing presenteren. Trouwens, over de activiteiten van de Israëlische geheimsmurfen binnen de Eppie-context deed voormalig werknemer Ari Ben-Menashe in een eerder artikel van Whitney al ruimhartig een Dode Zeerol open (1). Al deze ellende consumerend gaan onze gedachten onwillekeurig terug naar de vroege jaren tachtig van de vorige eeuw in Nederland. Toen ontrolde zich ondanks allerlei tegenmaatregelen van de Staat der Nederlanden de story rond het bezoek van prins Claus aan een paar homo-uitspanningen in New York. Samen met Frits Salomonson. De bef van Bea en en de prins sinds 1966 en naar later bleek een notoir pielemoosjesliefhebber, die zich daarnaast zakelijk had gelieerd met een flink aantal avontuurlijke ondernemers uit de Amsterdamse scene. Nou zal het u misschien niet zijn opgevallen, maar Frits behoort tot het uitverkoren volk en mede gezien zijn hoge maatschappelijke positie zonder enige twijfel minimaal informant van de Mossad en mogelijk zelfs een sayanim. Hoeveel artikelen zijn over dat aspect van de narigheid rond prins Claus in de Nederlandse msm gepubliceerd? Mocht u wat vinden dan houden we ons aanbevolen. Stay tuned (JP). 

(1) Zie voor Ari ook aflevering 18 van de serie “Paris s' éveille”.

In de dagen meteen na de aanslag haalden een paar ooggetuigenverslagen de media. De Volkskrant liet op 18 november 2005 Ramon Rambeaux aan het woord. Rambeaux woonde volgens het blad aan de Van Welderenstraat precies tegenover waar die kruist met de Eilbrachtstraat, dus op nog geen tien meter afstand van de plaats delict.

‘Ik zag een man die heel rustig zijn sporttas dichtritste, rustig een paar passen zette en toen begon te rennen. Hij had een soort rood windjack aan en -ik kon dat van boven goed zien- hij had kort, gemilimeterd haar.’

Opvallend in Rambeaux’ verklaring was dat hij daar waar andere ooggetuigen bloed uit het hoofd van het slachtoffer hadden zien stromen, gewag maakte van twee ‘grote, rode vlekken’ op de borst van Sévèke.

Nog opvallender is dat deze ooggetuige zich in het interviewtje ontpopte als een vuurwapendeskundige. Rambeaux nam de feitelijke schietpartij niet waar maar werd gealarmeerd door twee knallen, waarna hij uit zijn raam keek.

De knallen waren volgens hem ‘niet van een pistool -die zou ik herkennen- maar meer alsof er strijkers werden afgestoken.’ En vanwege de door hem geconstateerde bloedende borstwonden stelde hij vast: ‘Alsof er gebruikgemaakt is van een afgezaagd jachtgeweer.’

Onderzoek naar het soort wapen dat bij een aanslag is gebruikt kan informatie opleveren over of die aanslag lang van tevoren is gepland of juist min of meer in haast is gebeurd. Regel nummer één onder experts luidt: gebruik van een vuurwapen is niet aan te bevelen voor een sluipmoordenaar.

Deze conclusie staat in een rapport met de naam A Study of Assassination. Een studie naar de sluipmoord, gepubliceerd in 1997 onder auspiciën van de CIA. In negentien bladzijden krijgt de raadpleger een handleiding in de organisatie van een aanslag *).

Het gebruik van een vuurwapen bij een sluipmoord wordt feitelijk ontraden voor de CIA-mensen. Een expert kan honderd procent effectief moorden met pistool of revolver, maar experts zijn dungezaaid. Een handvuurwapen vereist het juiste kaliber munitie en een zeer korte afstand tot het slachtoffer. Het object moet ook minstens drie maal worden geraakt.

Afgaande op de aanwijzingen in A Study of Assassination was de moordenaar van Sévèke een amateur, omdat hij een vuurwapen gebruikte en daarmee slechts twee keer schoot. Onderzoek naar de door hem eventueel gebruikte vluchtweg kan dat beeld bevestigen.

Echter: achter het optreden van een amateur met een ogenschijnlijk beperkt inzicht in waar hij mee bezig was, kan een organisatie schuilgaan die wel degelijk professioneel van opzet was en een amateur inzette voor het vuile werk…

*) Het rapport komt ter sprake in het hoofdstuk Studie in sluipmoord uit het boek Stieg Larssons erfenis, in 2018 uitgebracht door de Zweedse onderzoeksjournalist Jan Stocklassa. Stieg Larsson zou later beroemd worden als schrijver van misdaadromans maar was in de jaren tachtig en negentig als journalist bezig om extreem-rechts in Zweden in kaart te brengen, en -daarmee in verband- de moord op ‘s lands premier Olof Palme te onderzoeken.

(JoopFinland)

Een voorspelling uit eerdere afleveringen van deze serie die is bewaarheid: de Koerden en Damascus hebben op de Russische basis bij Latakia een bondgenootschap gesloten en Syrische troepen trekken momenteel Noord-Oost Syrië binnen. Ze zouden op weg zijn naar Kobani, aan de grens met Turkije, en naar Raqqa, Hassakah en Qamishli (1). Trump maakte zondag bekend dat ook de laatste Amerikaanse troepen uit de grensregio worden teruggetrokken. Een Amerikaanse basis bij Kobani kwam dit weekend onder Turks vuur te liggen. Volgens andere berichten probeert het Amerikaanse leger de opmars van Assad's troepen te blokkeren. De Russische luchtmacht zou verhinderen dat de Turkse luchtmacht luchtsteun geeft aan de oprukkende troepen van Erdogan (bron). Op beelden uit de gevangenenkampen in de grensregio is te zien hoe IS-gevangenen inmiddels massaal uitbreken. 'Geen Nederlandse strijders voorzover bekend', stelt Den Haag ons gerust. 'Een geluk bij een ongeluk', proficiat Rutte. Erdogan en zijn vazallen beweren de stad Ras-al-Ain te hebben ingenomen en Tal Abayad te hebben omsingeld. Koerdische politici worden door de Turken standrechtelijk geëxecuteerd. Het walgelijke wetteloze spel van een moord-incursie, flagrant in strijd met het volkenrecht. Opvallend in de crisis rond de inval van Turkije in Noord-Oost Syrië is het complete isolement waarin Erdogan zich heeft weten te manoeuvreren. Er is geen land dat hem steunt behalve Qatar. Maar dat is zo zuiver opportunisme dat het weinig betekenis heeft. De verder anders zo verdeelde Arabische wereld veroordeelt hem. 'Syrië terug in de Arabische Liga (waaruit het op instigatie van de 'betalende' Golfstaten was geroyeerd)', klinkt het. Dat isolement is een prestatie. Het zal zijn aanhangers (bron) nog doller maken. In onze pers wordt zoveel onzin verkocht, dat het pijn aan je ogen doet. Over zijn dreigement miljoenen Syrische vluchtelingen deze kant op te sturen (alsof die niet tegengehouden zouden kunnen worden), over hoe hij nu 'sterker zou staan in het diplomatieke eindspel om Syrië'. Ze weigeren te begrijpen dat Erdo een kat in het nauw is. Die een wanhoopsdaad begaat omdat het economische succes is opgedroogd waarmee hij zijn megalomane politiek kon verkopen in eigen land. Maar de koek is nu op. Zijn aanhang kalft af. Dat was al te zien in de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Het moment voor een actie om alle neuzen weer dezelfde kant op te krijgen. De woorden van Trump, 'als je te ver gaat maak ik je economisch kapot is minder gek dan het lijkt: Turkije is in ernstige economische problemen die de steun voor Erdogan vermindert. Door de 'nationale kaart' te spelen (oorlog) probeert hij de aandacht af te leiden. Beproefd middel. Netanyahu probeerde het ook vergeefs met z'n annexatie. Erdogan speelt net als Bibi quitte of dubbel. Dat Erdogan deze inval doet 'omdat de Koerden in Syrië een eigen staat hebben gesticht' is de volgende kolder van MSM. De Koerden weten het zelf het best en hebben er nooit een geheim van gemaakt dat ze deel uitmaken van Syrië. De banden met Damascus zijn nooit verbroken. Dit idee, en de hoop de Koerden tegen Assad te laten vechten, bestond slechts in Washington (maar niet bij Trump!) en de Navo. Ze droomden. Er vanuitgaan dat YPG en PKK (tegenwoordig in MSM in een adem genoemd sinds de inval, een groot succes voor Erdogan) er in geloofd hebben is een volgend droombeeld. Abdullah Öcalan heeft nooit een eigen Koerdische staat voor ogen gehad. Slechts een democratisch Turkije waarin alle volkeren gelijke rechten zouden hebben. Dat Turkije 'tandenknarsend' zou hebben moeten toezien hoe 'de Koerden' (die bestaan niet: er zijn Turkse, Iraakse, Iraanse en Syrische Koerden) in Irak een eigen staat kregen is een volgende leugen van bijvoorbeeld Rob Vreeken in de vreselijke Volkskrant die zich probeert te redden uit belachelijke verslaggeving: in werkelijkheid waren Turkije en speciaal Erdogan de grootste steunpilaren van 'het autonome gebied'. Zonder de steun van Ankara was dit Navo-project om Irak te verzwakken nooit van de grond gekomen. Ze hebben het feodale Barzani-staatje juist gebruikt tegen de anti-feodale PKK, hun vijand in 35 jaar burgeroorlog. Deze wetenschap is aan de 'experts' niet besteed. Dat leest u alleen hier. (WK)

3 reacties

De olieprijs is onder 0 geraakt. Ze betalen je als je het kunt opslaan. Het is gratis geworden! Dankzij. 

Gratis naar de pomp en je krijgt nog geld toe. Zo worden de pensioenen verspeeld in het corona-spel van het kapitalisme, ingezet om kapitaal te genereren op de markt. Die 'future' markt is ingestort. Olie is in de maand mei niets waard. Daarna zal het opkrabbelen. Het probleem voor de fracking-landen VS & Canada is dat een vat (met waanzinnig vervuiling) in de winning al 50$ kost. Het fracking is ruw gestopt en de meeste maatschappijen zijn failliet. In Saoedi Arabië spuit het zo uit de grond. De kaarten worden opnieuw geschud in olieland. En alles dat er mee samenhangt. En dat is veel.

Het verhaal dat Rusland achter Covid19 zou zitten lukte niet meer ('het komt uit China' hadden ze al gemunt), maar 'de verdediger van het vrije woord'-maarnietheus de New York Times beweert dat Rusland er gebruik van maakt. Moskou wordt beschuldigd van 'het steunen van de anti-vaccin beweging in de VS 'tot inmenging via de 'sociale media'.

Het kapitalisme liep al vóór corona op zijn eind. Zal een simpel virus het nu de doodsteek geven? (zie deze video) Ik ben bang van niet. Het zal letterlijk vechten voor zijn bestaan. In de serie Trump en Deep State stel ik dat de omwenteling in de VS moet plaatsvinden, het land waar het kapitalistische systeem zijn hoogtepunt zou beleven (niet voor de arbeid maar voor het privé-eigendom). Het land waarheen (New York) Marx en Engels in 1881 de zetel van de International Working Men's Federation, de Internationale, overbrachten, omdat ze dachten dat het daar zou gebeuren.

De vorige grote pandemie, de Spaanse Griep, duurde 4 jaar en speelde zich af in golven: steeds als men dacht dat het gevaar geweken was begon een volgende fase van de epidemie.

100.000 van de 150.000 corona-doden in de wereld zijn gevallen in Europa. Zelfs onze veiligheid is in het geding: op het Franse vliegdekschip Charles de Gaulle blijkt de helft van de 2340 bemanningsleden besmet met het virus. De besmettingsgraad is nog hoger dan aan boord van de Theodore Roosevelt van de Amerikaanse marine. De opvarenden leven in afwisselende diensten en slapen in elkaars bedden. Dat zal beslist helpen. Op cruiseschepen heeft iedereen tenminste nog zijn eigen bed.

Inmiddels lijkt Den Haag een volgende verdedigingslinie te betrekken in de strijd: het mondkapje. We moeten er allemaal aan, is het vooruitzicht. Terwijl het virus toch ook via ogen wordt overgebracht. De skibril zal volgen. En als dat niet werkt dan de boerka. 

'De slag om het mondkapje', te volgen via MSM, geeft een interessant inkijkje in de strijd tussen 'het vrij ondernemerschap' en de centrale overheid bij het kopen ervan. Vroeger kocht ieder ziekenhuis en zorginstelling alles zelf in. Nu heeft de regering besloten dit centraal te gaan doen. 'Socialisme', wat u zegt. Dat màg natuurlijk geen succes worden, dat begrijpt u: 'de markt moet zijn werk doen'. Anders kunnen we net zo goed direct de planeconomie invoeren.
Mogelijk dus dat we binnenkort verplicht gemaskerd door het leven te gaan. 'Neus en mond moeten bedekt'. Ik schreef het in vorige aflevering: 'steek je geld van aandelen wapens in mondkapjes'. 'Dat is beter dan niets', vertelt een expert op TV. 

Ik neem aan dat over 10 jaar men meewarig zal doen over de huidige aanpak. De onzinnigheid van deze regels die wij nu slechts kunnen bevroeden zal dan duidelijk zijn. (WK)

Leuk hè? Al die jongens en meisjes de straat op voor het schoonboenen van onze wereldkloot. Op zich niks mis mee, ware het niet dat achter die enthousiaste campagne het grote geld schuil gaat. Bekijk eens voor de aardigheid dit fillempie en lees daarna als je de moed hebt ook nog het toegevoegde artikel. Als je daarna kotsen moet doe het dan wel op een plek die niet al te schadelijk is voor het milieu. Dank u. Stay tuned (JP).

Door Jan Portein.

Hoe zalig is het om een managing director bij de veter te hebben? Heul zalig. En vooral omdat het in dit geval gaat om een managing director van een onderneming die wij al een paar keer bij verschillende gelegenheden voor de bumper hebben gehad: Vistra. In aflevering 681 stuitten wij via de Panama Capers op Marco Bugelli. Een Maltees riddertje dat in vroeger dagen bij Deloitte zijn pastizz verdiende, maar sinds 2011 aan het roer staat bij Vistra. Vanochtend vroeg trokken wij het zwaard en gingen ten aanval. Met een mail. Komt ie:

“Dear mr. Bugelli,

As an investigative reporter of the Dutch website magazine Kleintje Muurkrant I found your name in the Panama Papers in relation to quite some gambling corporations and/or brokerages. Several appeared to be part of a major scam under direction of the German businessman Uwe Lenhoff and his Israelian counterpart Gal Barak, both enjoying prisonlife at the moment. I'd like to know if you were aware of the malpractices of both gentlemen and if not, is the golden rule “know your customers” an unknown phenomenon within Vistra?”

Als vanouds. Het wachten is begonnen. Stay tuned.

Schijnt heel vervuilend te zijn. Batterijen. En voor het schaarse bestanddeel lithium worden oorlogen gevoerd. Even opletten meisjes en jongens van Extinction: batterijen kunnen veel goedkoper worden geproduceerd. Zonder lithium. En veel vriendelijker voor het milieu. Lees daarom dit eens voor je weer de straat opgaat. Is dat effetjes een leuke target. Gaan met die milieuvriendelijke banaan. En schijt aan wat de sponsors hiervan denken. Of werkt dat niet zo bij jullie? Stay tuned (JP).

De meeste schrijvers in en lezers van het Kleintje hebben net als ik een verleden in de buitenparlementaire beweging van de jaren tachtig. Dus met partijvorming en -politiek hebben we weinig tot niets.

Ik heb ene keer een zogenoemd raambiljet in het kader van een verkiezingskampanje opgehangen. Daarop stond de leus Van Agt eruit, de CPN erin, en dat was in 1977. Maar toen mocht ik nog niet stemmen. De ene keer dat ik dat wel gedaan heb was een verkiezing later. Toen kruiste ik Den Uyl aan.

Van de CPN ben ik nooit lid geweest. Een reis door de Sovjet Unie in 1979 was voldoende om me van de deprimerende werkelijkheid van het reëel bestaand socialisme te overtuigen. Maar omdat Finland een vazalstaat van de SU is geweest -je er dus feitelijk alleen maar tijdens die Finlandisering gevormde partijen hebt- en omdat een buitenparlementaire beweging in dat land niet bestaat, ben ik er lid geweest van -en heb ik ook kandidaat gestaan voor- de Linkse Alliantie. Die partij heette toen het Sovjetparadijs nog bestond Finse Volksdemocratische Liga.

De laatste keer dat ik me bemoeid heb met Nederlandse partijpolitiek was in 2016. Denk was toen net opgericht of stond op het punt in de Kamer te komen, dat weet ik niet meer, en de Volkskrant interviewde mensen die zulks een goede zaak vonden.

Ik vond en vind het een goede zaak dat mensen met een migratie-achtergrond een stem hebben in de samenleving, ook in een parlement. Ik heb zelf in Finland gespeeld met de gedachte om zo’n partij op te richten.

Van de ins and outs van Denk was en ben ik niet op de hoogte, ik heb me verder nooit met de partij of haar leden beziggehouden. Ik volg de Nederlandse mainstream politiek nog steeds alleen maar van grote afstand.

Zodoende wist ik dus ook over de Piratenpartij alleen het hoogstnodige. Die partij heb je in Finland ook – die is wél na de Val van de Muur opgericht en heeft er dus niets in de melk te brokkelen… De club heeft iets van doen met de informatiemaatschappij. Ik heb dat zo min mogelijk. Dus daar eindigt mijn belangstelling voor de Piraten.

Totdat er iets vervelends plaats vindt.

Ik verneem dat iemand op de vergaderingen van het partijtje leurt met een manifest of folder of hoe je het ook noemen wilt, waarin mijn persoonlijke gegevens staan afgedrukt. Echt alles wat je over mij in de informatiemaatschappij kunt scoren: woonadres, postadres, telefoonnummer, de naam van mijn vrouw…

Ik een mailtje naar het partijtje gestuurd, met de vraag om tekst en uitleg. Mijn mailtje wordt alras opgenomen in een hele serie van mailtjes. Ze gaan helemaal los, die informatiemensen. Ronduit koddig is het om te zien hoe ze elkaar aanschrijven als Piraat Zus en Piraat Zo… Je ziet ze meteen op hun speelgoedpiratenschip van de Ikea staan, de Piraatjes, met een mes van verantwoord plastic tussen hun tanden…

Toch ruiken de nazaten van Long John Silver blijkbaar onraad, want ik krijg een telefoontje van de voorzitter van het gedoe. Nee, dat boekje of pamfletje was buiten hun eigenlijke vergadering rondgedeeld, en nee, hij had het ding niet gelezen, en driewerf nee, zijn partij kreeg geen geld van mijn belager, ‘anders dan dat voor het gewone lidmaatschap’. Ik kon gerust zijn, zo was de boodschap: hun lid dat het op mij voorzien heeft zit ‘niet in enige commissie of bestuurlijke positie in de Piratenpartij. Hij mag rond de vergaderingen zijn ding doen, daarin kunnen we hem niet tegenhouden. Maar hij zit nergens aan tafel en is nergens voor verkiesbaar en dat houden we ook zo wat mij betreft. Je wordt bedankt voor de waarschuwing’.

Geen dank, Piraat voorziter, geen dank. Maar gister at ik weer een pennevrucht van je lid, een heuse brief aan Mark Rutte deze keer, en tja, die brief ondertekent je gewone lid-van-de-straat met ‘lid Beroepscommissie Kiescommisie van de Piratenpartij’.

Nu jij weer, pretvoorzitter. Ik hoor hem al tegen je roepen van ‘ik procedeer die Finland kapot, hij zal er van lusten met die krant van hem, daarvoor is vijftigduizend euro gereserveerd uit de erfenis van’, en zo voort en zo verder. Ik ken zijn riedel van buiten.

Een goedbedoelde raad van mijn kant: vecht met je partijtje voor meer geld naar de sociale advocatuur. Alleen op die manier voorkom je dat dit soort figuren hun zogenaamde recht kunnen kopen…

(JoopFinland)

De volstrekte radiostilte in de Nederlandse media moet worden doorbroken.

De deelname en het elan van de Gele Vesten is helemaal terug. En ook de misdaden van de politie tegen vreedzame demonstranten, zoals in Toulouse. Daar zijn 69 van de 92 'speciale interventie-eenheden' die normaal (dus al 48 weken) de bewaking van de protesten verzorgen in 'arrêt de travail' werkstaking. Philippe Lavenu, regionaal-secretaris van de politievakbond Alliance: 'Ik weet niet of het een gezamenijke actie is. Mogelijk hebben ze dezelfde symptomen'.... Ze krijgen 350 e bonus per zaterdag, maar staan op breken. Volgende week gaat het weer loos in Toulouse. Zonde twijfel het brandpunt van de beweging, naast Parijs. De kans dat deze agenten volgende week er weer als gebruikelijk oplos meppen is twijfelachtig voor Castaner. De orde is aan het eind van zijn krachten; de demonstanten niet. Overtuig uzelf .

Macron vertelde van de zomer nog dat hij had 'geluisterd' naar de betogers. Deze flauwe praatjes zijn ontmaskerd. De Franse bevolking weet dat er niets anders opzit dan er hard tegenaan te gaan. Vorige week stond vooral de verbinding met de klimaatactivisten centraal, afgelopen week waren er stakingen in de gezondheidszorg en het openbaar vervoer, zaterdag was het weer als vanouds in de straten van Parijs, het dappere Toulouse en talloze andere steden in het land: traangas, charges en arrestaties. Rouen, waar de bevolking ongerust is over de enorme brand in een chemische fabriek die de autoriteiten als 'onschadelijk' betitelen, terwijl groente en melk uit de omtrek wodt vernietigd. Speciaal de BAC's, de als demonstranten vermomde agenten, waren zeer actief. 

In Parijs waren er 2 stoeten. Een grote stoet  

Macron vertelde van de zomer nog dat hij had 'geluisterd' naar de betogers. Deze flauwe praatjes zijn ontmaskerd. De Franse bevolking weet dat er niets anders opzit dan er hard tegenaan te gaan. Vorige week stond vooral de verbinding met de klimaatactivisten centraal, afgelopen week waren er stakingen in de gezondheidszorg en het openbaar vervoer, zaterdag was het weer als vanouds in de straten van Parijs, het dappere Toulouse en talloze andere steden in het land: traangas, charges en arrestaties. Rouen, waar de bevolking ongerust is over de enorme brand in een chemische fabriek die de autoriteiten als 'onschadelijk' betitelen, terwijl groente en melk uit de omtrek wodt vernietigd. Speciaal de BAC's, de als demonstranten vermomde agenten, waren zeer actief. 

In Parijs waren er 2 stoeten. Een grote stoet  

en een kleinere samen met Extinction Rebellion (volgens Syp Wynia in Cafe' Welschmetz een 'Trotskistische samenzwering'). Het beeld dat we kennen van voor de zomer: de man die een enorm kruis met zich meedraagt met op de voorkant 'Geweten, Respect-Vrede en Solidariteit' en achter 'Hoop', in monnikspij op sandalen. De trommelaars, net als in 1789. Gele balonnen, waarvoor je op de 14e juli 50 e boete kreeg. De foto van een snauwende Macron en de tekst 'Laten ze me maar komen halen'. Alle kleuren, alle leetijden; een bruiloftstoet die zich met de demonstanten solidariseert. 'Teken het Referendum!' (tegen de privatisering van de Parijse luchthavens). 'Robespierre!' die wordt gemist al zijn de voormannen en -vrouwen van de Gele Vesten natuurljk aanwezig. 

Een hete herfst. Dat staat de macht te wachten. En hier zwijgen de media. (WK)

1 reacties

'Beoogd premier' (alsof iemand die een brief aan Trump ondertekende om een nieuw onderzoek naar MH17 te eisen door het Atlantische kapitaal ooit aan het roer in Den Haag zal worden gelaten) Baudet stelt voor de KLM door Den Haag te laten kopen en te nationaliseren. Ongeveer wat ik in de vorige aflevering voorstelde.
Het ligt ook wel erg voor de hand, terwijl een domoor kan begrijpen dat het onbeperkt 'staatssteun' verlenen tot het bedrijf weer winst maakt de belastingbetaler 2x treft: 1x als hij deze 'rekening van de crisis' betaalt en nóg 1x als hij vervolgens een sterk in prijs verhoogd KLM-ticket aanschaft, 'uit nationaal besef'...
De economische redactie van de Volkskrant stelt voor de KLM nu te nationaliseren en 'in betere tijden' weer te privatiseren. Zo vinden de aanhangers van het kapitalisme een leuke 'tussenoplossing' tot alles voor de rijken weer bij het oude is.

Holland Casino keert dit jaar geen winst uit aan de staat. 'Hoewel het gokbedrijf een recordjaar achter de rug heeft, besloot het in overleg met het ministerie van Financiën het geld in kas te houden om door de Corona-crisis te komen'. 'Voor het salaris van de 3000 medewerkers maakt Holland Casino gebruik van de NOW-regeling, waarbij de overheid het grootste deel van de loonkosten overneemt'...

De overheidssteun aan Bookings.com ('de grootste reissite ter wereld'; een 'alliantie' tussen een hedgefonds en de familie Fentener Van Vlissingen, die al vóór Wo2 fout was) valt ook bij aanhangers van het kapitalisme als de Volkskrant in verkeerde aarde: 'het nekt solidariteit'. Wat een grap. Het concern maakte in 2019 5 miljard dollar winst. Waar zijn ze bang voor? Dat het willoze belastingvee in Nederland zal opstaan? Het meest docile volk ter wereld?
Het ministerie van Sociale Zaken laat weten geen gronden te zien om Bookings verzoek te weigeren: 'Het is een generieke regeling, die geldt voor alle bedrijven die in problemen verkeren'.

Dat kunnen de zzp'ers die omvallen in hun reet steken.  (WK)

1 reacties

De traditie van de leugen...

Iemand dichtte eens vroom, “er is niets dat eeuwig verborgen blijft, en al wat in het duister is voltrokken, wordt aan het daglicht blootgesteld en ontmaskert”, “het hart van de rijke is vet”, “de rijke verdrukt de arme”, “eerder kruipt een kameel door het oog van een tapijt-naald, dan dat een rijke de hemel betreedt”, “God kent geen aanziens van persoon”. De rij van optimistische aforismen is eindeloos en boeiend. Maar vreemd genoeg werd deze persoon, eeuwenlang als excuus gebruikt om van alles en nog wat te doofpotten. Hij was het dode hout, dat als bindmiddel een excuus werd voor wreedheden en pogroms. Kortom, wat deze persoon zei, en ogenschijnlijk altuïstisch bedoelde wat je er mee moest doen stond in scherp contrast met de praktische toepassing. Dit leert ons dat woorden en handelingen niet synoniem zijn aan elkaar.

Als mensen positieve adviezen vervormen en verminken om eigen macht en rijkdom, dan is het geen verrassing dat ze dat ook doen met de wijze waarop ze de geschiedenis beschrijven. De geschiedenis wordt een spiegel van een lang uitgerekte leugen, waarin macht en onderdrukking bedekt worden met het bladgoud van de eerbare rijkdom en macht; van een God-verkoren positie van macht, die nimmer eindigt en zelfs een voorafspiegeling is van de Hemel op Aarde..!  De kring is rond, de leugen tot wasdom gekomen, en het verstand stevig vastgeketend aan de leugen.

Je kunt de brexit waan alleen begrijpen, als je beseft hoe diep verweven de traditie van de leugen in het collectieve onderbewustzijn van de Britten zit. De traditie van een glorie-rijk verleden, van fairness, (eerlijke en oprecht wijze van handelen), van cultuur-brengers in de onbeschaafde wereld. Lees, de Katholieke Ieren, de Welsh en de Schotten, waren het onvrijwillig beproefde materiaal, waarna de Indiaase bevolking aan de beurt waren om cultureel gevormd te worden. Slaven uit Afrika naar Amerika verschepen was slechts een klein stapje, ook het uitmoorden en marginaliseren van de Noord-Amerikaanse Indianen. We vergeten gemakshalve vaak dat Amerika, de slavenhoudende Engelse Kolonie was die autonomie opeiste, omdat de belastingen te hoog werden! Wat goed hun collectief onderbewuste weerzin tegen belastingen en gelijkheid verklaart.

Nederland kent ook zijn eigen leugen-tradities, lees: de Oranjes, de VOC, de Gouden Eeuw, etc. Hoewel de gemiddelde Nederlander tegenwoordig gaat twijfelen als het woord Oranje valt. Bedoelen ze nu het elftal of het koningshuis? Misschien is dat een gelukkig neven-effect van de secularisatie, dat de domme protestantse mythe van de Oranje’s langzaam uitdooft in het collectief onderbewuste. De breder wordende her-interesse, om met frisse blik de vaderlandse geschiedenis te bekijken, leidt soms zelfs tot het ontmaskeren van de leugen-traditie.

Wijlen Bernard de arme van Lippe-Bisterfeld, heeft door zijn levensloop en posthume onthullingen aanzienlijk bijgedragen aan de verzwakking van de leugen-traditie. Waar Wilhelminia beschermt door een koloniaal klimaat en mentaliteit, zonder veel moeite de zijsprongen van haar wederhelft kon doofpotten. Had ‘Bernard de Arme’ dikke pech, hij werd een leven lang door de royalty pers achtervolgt, want voor trouwe royalty watchers zijn zijsprongen juist uitermate romantisch en begrijpbaar. Kortom men heeft begrip voor al die bekende, ontkende-zijsprongen en betalingen.

Deze wijze van kijken naar de geschiedenis en de monarchie is niet alleen typisch Nederlands. Ook in England en België zie je die tendens terug. Waar oude onttroonde adel verarmt of luxe verder leeft, dromen bewonderaars de sprookjes droom van de rechtvaardige prins die met een arme burgerlijke trouwt. Nu wordt er wel burgerlijk getrouwd, maar meestal zoekt geld, geld op. Veel praktische ruimte voor sprookjes en romantiek is hier niet aanwezig. Aanzien en rijkdom zijn zo nauw met elkaar verweven, dat het makkelijker is een ijle zenuw van het bot te verwijderen, dan een rijke van zijn status te beroven. Je moet wel een Jeff Epstein zijn voordat dat gebeurt.

Toen bijvoorbeeld vijftig jaar na datum de Greet Hofmans affaire opnieuw onder het zoeklicht terecht kwam, zag je hoe de koloniale macho bestuurders van weleer, macho Bernard de Arme hadden toegestaan zijn koninklijke Juultje te gijzelen op Soesdijk, want de Tijd stond niet toe dat de burgerlijke moraal werd aangetast. Aangetast met wat? De waarheid omtrent corruptie en chronische echtbreuk van Bernard de arme macho. Verwaarloosbaar detail, dezelfde moraal eiste ook dat kindermisbruik decennia lang effectief werd gedoofpot, want daders en bestuurders konden niet met die wetenschap leven, dat ze eigenlijk zeer weerinwekkende dingen toestonden en gedoogden. De traditie van de leugen is van de kant van de daders en doofpotters, altijd een vorm van mededogen. Van de kant van de slachtoffers, is zij extra wreedheid, het monddood maken van aangedaan leed. Het was licht, het was donker, een achtste dag...

Paleander

1 reacties

Moeten we doekjes voor of is iedereen in boerka beter. Is het de bedoeling dat we het virus niet krijgen of moet het juist gefaseerd op de bevolking worden losgelaten om het 'saturatie-punt' te bereiken?

Een van de 'baanbrekende' aspecten van Covid19 is dat onze experts niet in staat zijn om coherente informatie te geven over essentiële kwesties in de strijd tegen het virus. Misschien was dat met de laatste grote pandemie, de 'Spaansche Griep' honderd jaar geleden, ook al zo, maar dan zijn we niet veel opgeschoten.
Bijvoorbeeld: kun je als je het virus hebt gehad het een tweede keer krijgen.
Uw verslaggever (68) kende het twijfelachtige genoegen van kennis te maken met deze corona-variant, maar kon zich niet laten testen. Ik streed niet tegen maar mét het virus. Om mijn huisarts niet te belasten belde ik toen ik me wat beter voelde met het 0800-Rijksinformatienummer Covid19. Kreeg een arts in opleiding aan de haak die niet met zekerheid kon zeggen of àls ik het had gehad (wat ik dus niet kan laten testen) dat enige bescherming zou bieden.
Zo moet je toch verder. Hoewel ik zelf ('if it walks like a duck, talks like a ...') zeker meen te weten dat ik het heb gehad en erdoor iets van 'dat was het dus' heb ontwikkeld, kan ik er niets mee.
Ook over mijn tweede vraag, 'maakt een gewoon griepvirus oplopen je meer vatbaar voor Covid19 en is de afloop daardoor dodelijker' kon hij niets zinnigs zeggen.
Het besmetten van overlevenden voor een tweede maal als test ligt voor de hand. Ik meld me aan voor ik het vanzelf weer oploop.
De Oostenrijkse kanselier Kurz meldde dat de besmettingsgraad in het land 1% bedraagt. Terwijl een besmettingsgraad van 50 à 60 % algemeen wordt gezien als een indicatie dat het virus is overwonnen. 'Oostenrijk heeft nog een lange weg te gaan'. Of blijft het als door een wonder gespaard? Dat het om haar heen woedt en uitdooft.
Ondertussen worden proeven uitgevoerd op zieken met uit bloed van 'overlevenden' gewonnen antistoffen. De 'normale' werkwijze bij virussen.
Ik weet niet of er veel getest werd in de tijden van de Spaanse Griep, maar ik neem aan dat het, net als nu, in de meeste gevallen ook zo wel duidelijk was wat er speelde. Even terug naar mijn ziektebeelden: ik stapte met twee zware hamstertassen op de pont en raakte bijna buiten bewustzijn. 'Huis halen' hield me op de been. Als je wakker wordt in een ziekenhuis ben als bejaarde je leven niet zeker, om het eufemistisch te zeggen. Je zult als 'krasse knar' voor jezelf moeten zorgen. Zorgen dat je niet op de IC komt. Want dat overleef je niet. Als je het al overleeft. (WK)

Terwijl het Turkse leger met haar vazallen in Noord-Oost Syrië de grens over trok en begon met bombarderen, hield 'Astana-partner' Iran grootscheepse militaire oefeningen aan de Turkse grens. In Iraans-Koerdistan. Het Astana-trio heeft ieder afzonderlijk verschillende ijzers in het vuur in Syrië. Turkije heeft zich ontfermd over het 'Vrije Syrische Leger', misbaksel ooit opgezet door de Navo en nooit van betekenis geweest. Nu omgedoopt in 'het Nationale Syrische Leger'. Daarnaast heeft het verschillende openlijk islamistische strijdgroepen in Idlib en Afrin onder haar controle, die ter plekke een schrikbewind uitoefenen. Zoals Turkmeense jihadi's. Met name tegen Koerden. De steun aan IS, dat door Ankara via haar grondgebied van manschappen (die wij nu niet terugwillen omdat ze hier kunnen losgaan) werd voorzien en van alles verder, is een mislukking gebleken. Zoals vaker als de 2e Navo-strijdmacht op avontuur gaat. Iran steunt de Shiitische Hezbollah, de Libanese regeringspartner die eerder Israël de voet dwars zette bij incursies over de grens en nu effectieve steun geeft aan Damascus. Daarnaast steunt het nog andere Shiitische strijdgroepen en een contingent Iraanse vrijwilligers. In overeenstemming met Damascus. Rusland steunt het Syrische Leger (haar luchtmacht is beslissend), op wettelijke volkenrechtelijke basis, als enige van de grootmachten in het Syrië-spel. De bemoeienissen van de VS, de Navo-landen, de Golfstaten, Israël en 'half Navo-bondgenoot' Turkije zijn een flagrante schending van het VN-charter. Daar hoor je onze 'vrije pers' uiteraard nooit over. Tien maanden geleden kondigde Trump het vertrek van de Amerikaanse troepen uit Syrië aan. Toen was er direct veel tegenstand van beide partijen in het Congres, net als nu. Trump gaf het nog vier maanden. Dat werden er tien. De Koerden kunnen dus niet verrast zijn. Wel over het moment. Na een telefoongesprek tussen Erdogan en Trump. Er waren volgens een officiële verklaring nog 100 tot 150 Amerikaanse militairen in Noord-Oost Syrië. Volgens een andere regeringsfunctionaris 50 tot 100. Zijn ze teruggetrokken? Nee. Ze zijn teruggetrokken van de grens waar Turkije aanvalt. Zoals Democratisch presidentskandidaat Tulsi Gabbard het stelde: de Amerikanen waren er slechts om een bondgenootschap tussen de Koerden en Damascus te verhinderen. Het Pentagon verklaarde dat het 'de Turkse invasie niet steunt'. Dat zou de spraakverwarring helemaal compleet hebben gemaakt, als het Pentagon Turkije zou hebben gesteund. Stel u het Nederlandse ministerie van Defensie voor met zo'n mededeling. Het Pentagon zou gecombineerde verkenningsmissies met drones samen met de Navo-partner inmiddels hebben gestaakt. Naast impeachment (dat weinig kans heeft) wordt de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit het MiddenOosten, zoals door Trump beloofd aan zijn kiezers, nu tegen hem gebruikt om zijn kansen volgend jaar te verkleinen. Het uitstellen van een volledige terugtrekking van het Amerikaanse leger was bedoeld om 'het in de armen drijven van Damascus' van de Koerden te vertragen. Ze werden bewapend en getraind door Washington in de hoop hen te gebruiken tegen Damascus. In een poging om de mislukking van Assad ten val te brengen alsnog om te zetten in succes. Om de Koerden tegen het Syrische leger te laten vechten. Hoe onzeker ook alles is, dat gaat niet gebeuren. Hoe graag 'wij' dat ook zouden willen. De Nederlandse dagbladen beweren dat de Koerden burgers van de overige bevolkingsgroepen (Arabieren, Assyriërs, Turkmenen etc. etc.) in het door hen gecontroleerde 1/3e van Syrisch grondgebied tot 'tweederangs burgers' zouden hebben gemaakt; volledig in lijn met de Turkse propaganda. Een falikante leugen. De YPG heeft alle bevolkingsgroepen bij het bestuur betrokken, maar heeft de 'buitenlandse politiek' in eigen hand gehouden. 60.000 IS-strijders en hun gezinnen zouden zich in Koerdische gevangenkampen bevinden. Van Turkije wordt door de Navo-landen verwacht dat zij 'de zorg' van deze terroristen bewaken overnemen. Serieus? Turkije was een van de hoofdsponsors van IS. Naast de Golfstaten, Israël en de Navo zelf. Turkije zal ze vrijlaten om te gaan vechten in Irak, waar de situatie nu weer verder uit de hand loopt, met Amerikaanse 'boots on the ground' in overvloed. Het zijn 'communicerende vaten'. Het is bedoeld om de oorlog in het Midden-Oosten brandende te houden. (WK)

1 reacties

We wonen hier in Toverland, waar de regering van Ortega alle grip op de werkelijkheid heeft verloren. Volgens de regering is 't corona-virus voor homo’s en ander minderwaardig leven - lees 80 procent van de bevolking die zich tegen het regime afzet - en natuurlijk de ‘1%’. “Nicaraguanen zijn een ultra sterk volk en resistenter dan wie dan ook in de wereld”. De vicepresidente riep op tot een “Mars in tijden van Corona” die verschillende keren in Managua werd gelopen door Sandinisten en ambtenaren die anders hun baan zouden verliezen.
Scholen mogen niet dicht, scholieren moeten naar de pier om een cruiseschip te verwelkomen met omhelzingen en de overheid moet gewoon doorwerken, zonder enige bescherming. De enigen die niet hoeven te studeren zijn studenten die openlijk tegen het regime zijn. Die zijn er namelijk afgetrapt en hun studie-curriculum is vernietigd.
Tevens werd recent de “Zoete Nicaraguaanse Zomer met Liefde voor Jou” afgekondigd. Een titel die typisch uit de koker van de vicepresidente komt: grootse plannen ter mobilisering van het nationale toerisme. Om vooral te vergeten dat in april 2018 de pleuris uitbrak en de studenten zich met schooltas en schrift gingen verzetten tegen de doodsescaders van Ortega.

Twee weken verder nu, sinds de eerste dode, oorverdovende stilte op de stranden en straten. Op een handje fanatiekelingen na, blijft iedereen thuis. De grote werkgevers van de belastingvrije zones hebben het personeel naar huis gestuurd, met behoud van inkomen. Mensen laten zich liever informeren door sociale media dan door de staats-televisie. Een mislukte ‘zomer’ dus.
Toen er recent op de Sociale Media bekend werd dat plaguinol mogelijk een goed medicijn zou kunnen wezen, in combinatie met een antibioticum, rarara wat gebeurde er? Het was binnen twee dagen nergens meer te krijgen. Uit de markt gehaald door het regime. Voor eigen gebruik, what else? Nu weet iedereen dat Ortega al jaren kwakkelt, maar om nou de nationale voorraad hidroxicloroquina bij het gepeupel weg te trekken, is wel een erg grote middelvinger. Ook 15 van de 60 in Nicaragua beschikbare beademingsapparaten in beslag nemen voor het presidentieel ‘paleis’ is ook nogal behoorlijk dictatoriaal.

De afgelopen week werd het voor veel artsen te erg. Het niet mogen werken met enige vorm van bescherming was een brug te ver. Helaas voor het regime niet, want de medici konden onder dreiging van een kogel, 't gevang en andere ellende gewoon weer aan het werk. Bek houden!

Daniel Ortega was inmiddels al meer dan een maand van de radar. Geen enkel publiek optreden of ook maar een telefoongesprek. De dame doet het tegenwoordig alleen nog maar via de telefoon, en me dunkt dat zij niet totaal aan het doordraaien is.
Gisteren toch eindelijk is de dictator op tv verschenen, zo’n twintig minuutjes. Over dat de investeringen in kernwapens door de grootmachten, het ontwikkelen van geneesmiddelen in de weg staat, de yankies en nog meer gelul dat het volk al 40 jaar van deze incompetente boer moet horen. Geen woord over thuiswerken, bescherming van de omgeving of wat dan ook.
Maar de man ziet eruit als een wandelend medisch experiment, en zal wel snel weer op de achtergrond verdwijnen, waardoor zijn vrouw defacto de onwettige bestuurder van het land blijft. Immers in de grondwet staat dat de vicepresident niet in de verste verte familie van de president mag zijn. Ach ja, de grondwet, vast iets met grond ofzo.

Wat betreft de aantallen infecties mag de minister niet verder tellen dan tien. Dus de dagelijkse persberichtvoorleestruc is een bizarre optelling van verdwenen patiënten, veranderende leeftijden en namen. Maar niemand weet dus wat er echt gebeurd. En daarmee zijn we toch redelijk uniek in de wereld...

Een dag na de vorige alinea lijkt er logica in het verhaal te komen. De familie van de zieke wordt in de ziekenhuizen niet meer toe gelaten en krijgt te horen: “in behandeling en alles stabiel”, atypische longproblemen. In werkelijkheid liggen er al 60 in de vriezer en zijn er 600 gevallen geconstateerd. Dit verhaal is niet erg lang meer vol te houden. Van de meer dan 200.000 testkits die recent zijn afgeleverd op het vliegveld, worden er per dag nog geen 50 gebruikt….

Nog een paar weken, en we zullen weten wat deze regering het volk heeft aangedaan...

(geschreven door een Nederlandse inlander die al 24 jaar in Nicaragua komt)

1 reacties

Heerlijk nieuws. VVD-prominent Johan Remkes wordt waarnemend burgemeester van Den Haag. De vaste ooievaarstandplaats, waar hij ooit als minister van Binnenlandse Zaken furore maakte in het eerste, tweede en derde kabinet van Jan Peter Lullo. Naast premier tevens eigenaar cq. exploitant van het ooit naar een ferme wasbeurt riekende appartement 223 van het Domburgse Badhotel, maar dit terzijde (1). Johan krijgt de Haagse ketting om die tot voor kort tussen de prammen van partijgenoot Pauline Krikke hing. Ook al iemand met een bezwadderd verleden (2), maar het lijkt er al een tijdje op dat zoiets een conditio sine qua non is om bij de VVD hogerop te komen. Zegt u misschien “Hoezo? Heeft Johan dan ook iets op zijn kerfstok?”. Nou, onbevlekt is zijn verleden niet. Johan keek regelmatig heel diep in het glaasje en liep nogal eens achter zijn externe vleesboom aan. Bij dat laatste was hij soms wat slordig en koos voor een potje krikken dames uit die bij de AIVD tot lichte paniek leidde. En dat verschijnsel deed zich opnieuw voor op 10 november 2004. De minister van Binnenlandse Zaken was namelijk nergens te vinden toen de onder hem ressorterende AIVD en een speciale smurfeneenheid overgingen tot de totaal onnodige raid op het tot de voorraad safe houses van de AIVD horende pand in de Antheunisstraat. Daar waren twee vervaarlijke luitjes van de zogenaamde Hofstadgroep ondergebracht. Een groep die door de speurneuzenclub van ome Johan geheel in kaart was gebracht. Op eentje na. Mo Bouyeri. Die zouden de smurfen hebben gemist. En zo kon het gebeuren dat diezelfde Mo een week voor de slag op de Antheunisstraat de gelegenheid te baat nam om Theo van Gogh te kelen. En de verantwoordelijke minister? Die bleef gewoon zitten. Al dit fraais kunt u eerder in deze serie terugvinden. Als gewone burger van een gewoon land zou je zeggen dat dit toch voldoende moet zijn om Johan als DHL-pakket terug te sturen naar Groningen. Maar u weet het: in een narcostaat is alles mogelijk. Na zijn ministeriële carrière werd Johan dus bloosloos weer lid van de Landdag en in 2010 benoemd tot Commissaris van Alex in Noord-Holland. Op 1 januari van dit jaar leverde hij die warme stoel in en lummelde wat rond tot ie werd gevraagd om de hamer te hanteren in het adviescollege voor de plotseling opgebloeide stikstofproblematiek. En nu dan ook nog om een jaartje in te vallen als burgemeester van Den Haag. Zoals gezegd, heerlijk nieuws. Proost Johan. Ouwe rakker. Zet hem op. Stay tuned (JP).

(1) Zie dit artikel uit de Volksfiets van 28 maart 2009.
(2) Zie de serie “Krikke-gate”.

Door Jan Portein.
De soep wordt dikker. De Vistra soep. Dat proces kwam pas echt op gang toen wij in februari 2016 in het groezelige Mill Hill-keukentje van Geertje van Estrik aka Madame HolcimLafarge over twee uitzendkokkies van de firma Vistra struikelden: Tako van Ginkel en Bart Willem de Sonnaville (1). In 2017 wurmden wij ons vervolgens via een valluikje naar binnen bij Vistra zelf en troffen daar ondermeer de ons inmiddels ontvallen “ome Dick” Wessels aan als groot aandeelhouder en de universitair opgeleide Maarten van den Noort als chef kok (2). Maar wat denk je wat ons nu gebeurt? Blunderen we daar gisteren ineens opnieuw tegen Vistra op in Willemstad Curacao. Op het voor de SP-er Ronald Raak legendarische adres Dr. Hugenholtzweg Z/N, UTS Gebouw (3). Via de door ons in december 2019 al blootgelegde connectie met het in een kwalijke reuk van aangebrande aardappelen terechtgekomen investeringsvehikel Veltyco van Uwe Lenhoff, Gal Barak en de ons zo dierbare Amsterdamse stenenstapelaar Dirk-Jan Bakker. Zoals de smulpapen onder onze lezers al weten werd Veltyco in 2017 omgetoverd in B90 Holding en verwierf tegelijkertijd een meerderheidsaandeel van het in Keulen gevestigde, maar op Malta geregisteerde Bet90. In januari 2020 toen Lenhoff en Barak al enige tijd in een kerker verbleven in afwachting van hun proces maakte B90 zich ook meester van het resterende katje aandelen van Bet90. Mogelijk dankzij de inspanningen van Marcel Noordeloos, de ook al universitair opgeleide chef kok van B90, en de nog op vrije voeten verkerende chef de la maison Dirk-Jan Bakker. De onderneming werd financieel geschraagd door Lenhoff's gokvehikel Altair Entertainment NV op Curacao (4). En wie houdt daar de boeken bij van niet alleen deze NV, maar over een hele golf gokfirma's ? Ene Marco Bugelli. En waar hoort onze Maltese vriend Marco thuis? Bij Vistra. Als managing director. Is dat een lekker soepie of niet. Zo is dat. Smakelijk. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 43 van de serie “Kafka in Zeist”.
(2) Zie de afleveringen 20 en 21 van de serie “Spaanse steekjes”.
(3) Zie deze Kamervragen.
(4) Zie voor meer hierover dit artikel.

1 reacties

Van Stef Blok, oorlogshitser Niki Haley tot senator Lindsey Graham, toejuicher van de oorlog in Irak en Afghanistan en iedere regime change van vorige presidenten, ze maken zich allemaal druk over de terugtrekking van de Amerikaanse troepen in Syrië zoals aangekondigd door Trump. Ze maakten zich nooit druk over de oorlog in Syrië die zijn 8e jaar is ingegaan en honderdduizenden slachtoffers heeft gemaakt, maar wel over de Koerden die door onze Navo-bondgenoot wordt aangevallen. Ongeloofwaardig. Ingegeven door geopolitieke motieven, niet door menslievendheid. Zoals de Republikeinse leider van de Senaat Mitch McConell het stelt: 'Een overhaaste terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Syrië komt alleen Rusland, Iran en het regime van Assad ten goede'. Daarom staan deze lui wier handelsmerk oorlog is nu op hun achterste poten. Moeten we voor Amerikaanse troepen in Syrië zijn? Trap er niet in. De Koerden zijn teleurgesteld. 'De Amerikanen zijn hun afspraken niet nagekomen'. Waar hebben we dat eerder gehoord. Het idee dat de VS afspraken zouden nakomen is een grap. Dat de Koerden er in hebben geloofd een ernstige inschattingsfout. Als ze er in hebben geloofd. De geschiedenis van verraad van de Koerden door de VS is te lang om hier te beschrijven. Zelfs MSM begrijpt dat alleen het Syrische Leger ('van Assad') de Koerden zal kunnen beschermen tegen het Turkse leger, de 2e Navo-strijdmacht na de VS. Er werd al langer door de Koerden en Damascus onderhandeld. Deze onderhandelingen zullen nu in een stroomversnelling komen. Met deze ontwikkelingen zal ook de bevrijding van Afrin en Idlib dichterbij komen. Want de oorlog in Syrië zal pas stoppen als ook die gebieden weer in Syrische handen zijn. Inmiddels is het Turkse leger Noord-Oost Syrië binnengetrokken en begonnen met bombarderen. Trump, onder sterke druk van zowel Democraten als Republikeinen, heeft aangekondigd Turkije economisch kapot te maken als hij zich misdraagt tegen de Koerden. Loze woorden. Turkije zou slechts een grensstrook willen innemen. En er de miljoenen Syrische vluchtelingen in Turkije willen huisvesten. Het gekerm over de IS-gevangenen in Koerdische kampen is lachwekkend. IS werd door Turkije, Golfstaten, Israël en de Navo tegen Syrië in stelling gebracht. Zonder succes dankzij Russische interventie ten gunste van Damascus. En dankzij de Koerden die hen de voet dwars zetten en nu tegen Turkije en hun vazallen zullen moeten vechten. Het is wachten op dat Syrische troepen het gebied binnentrekken. Er zijn nog Amerikanen, Engelsen, Fransen en andere Navo-troepen. Een zeer precaire situatie (WK)

1 reacties

Toch maar even een update over de actuele situatie in gecoroniseerd Finland, want voor je het weet word ik hier verplicht om een vitaal beroep uit te gaan oefenen en dat kritische journalistiek dat niet is dat is de afgelopen maand wel zonneklaar geworden.

Kop vanavond op de Finse teletekst: politici verbazen zich over macht. Waarmee bedoeld wordt: de Finse politici verbazen zich over de grote hoeveelheid macht die ze momenteel uit mogen oefenen. In nog eens andere woorden: ze hebben tot hun eigen verbazing bijna alle macht in het land verkregen.

Voorop in de verbazing: de voormalige leider van de partij waarvan ik voormalig lid ben, de Finse SP. Hij heeft er nog es goed over nagedacht. Waarover? Over het besluit waarmee hij en zijn partij drie weken geleden hebben ingestemd: om de uitzonderingstoestand af te roepen.

Achteraf vraagt hij zich af of het allemaal wel zo snel en zo volmondig yes had moeten wezen. Of je bij gewone meerderheid in ‘s lands parlement de regering buitengewone bevoegdheden moet kunnen geven. ‘Bevoegdheden die eigenlijk de grondwet buitenspel zetten.’

Of dat dus niet bij tweederde meerderheid had gemoeten… en na iets meer debat dan de paar uurtjes op dinsdagavond die er voor waren gereserveerd… Of het dissidente lid Kontula van zijn partij die een gigantische hoeveelheid bagger naar haar hoofd heeft gekregen, dus niet gewoon gelijk had… Achteraf.

Om te lachen maar in feite dus om te huilen is ook de greep die de president van het land doet naar de macht. Twee weken terug vond hij het allemaal nog niet genoeg en stelde de premier voor om een ‘besluitende raad’ in te stellen, vol met door hem gekozen politieke veteranen en deskundigen.

Of die raad er inmiddels is is volstrekt onduidelijk. Officieel heeft de voorzitter van het parlement die brief onverstandig gevonden, maar uit kringen rond de pres komen er voortdurend namen naar voren die zich ‘inzetten in ‘s lands belang’, bijvoorbeeld om mondkapjes te organiseren in China.

Mij rezen de haren ter berge toen een tipje van de sluier omtrent deze duistere raad werd opgelicht. Het overgrote deel van de leden van het ding deelt namelijk een gemeenschappelijke hobby: landsverdediging. Landsverdediging? Homeland Defence, ja. Valt het kwartje?

Finland heeft militaire dienstplicht, en kan zodra de bel gaat vijfhonderd duizend mannen en vrouwen weer in actieve dienst oproepen. Die zijn lid van die Homeland Defence-dinges. Hebben leren schieten en bezitten een wapen.

Ik heb ze gezien in 2014, toen Putin de Krim bezette. Met mitrailleur in aanslag op de twee kruispunten in ons dorpje. Camouflagepakken aan en triomfantelijke blik in de oogjes. De collega-onderwijzer, het schoolhoofd, de commandant van de brandweer…

In de slagschaduw van dit schimmige gezelschap, en onder de uitzonderingstoestand waarvan niemand nu blijkt te weten hoe lang die kan en mag duren, is de provincie rond de hoofdstad Helsinki (daar woont 60 procent van de Finnen) per 1 april van de rest van het land geisoleerd.

Komende week maakt de regering bekend of die totale lockdown voor die provincie en de hoofdstad wordt opgeheven. Met de ervaringen in China en Zuid-Korea op de radar is het nog maar zeer de vraag of er met de maatregel iets is bereikt voor de volksgezondheid.

Met een mengeling van afschuw en bewondering kijkt men ondertussen naar Zweden. Die doen weinig tot niks, die rare Zweden! Geen noodtoestand, geen parlement buitenspel, geen rare bruine mannetjes op strategische posities… En toch liggen de lijken er niet op straat, in Stockholm en Gothenburg…

(JoopFinland)

Terwijl het Turkse leger al sinds 2017 Afrin en een strook langs de grens bezet houdt ('Olive Branch' en 'Euphrates Shield'), plus de controle uitoefent over Idlib via proxi's, is het nu, 7 oktober, ook het noordoostelijke grensgebied in handen van de YPG/SDF binnengevallen met 14.000 soldaten van het 'Vrije Syrische Leger', een vehikel van de Navo dat nooit enig succes boekte en nu onder Turkse controle staat. Zoals Erdoğan al eerder had aangekondigd gebeurt dit 'om de terroristen te verdrijven', 'het Syrische filiaal van de PKK'.
De Koerden en hun bondgenoten werken daar samen met het Amerikaanse leger en werden door hen bewapend. Een telefoongesprek tussen de Turkse en Amerikaanse presidenten heeft deze volgende inval in Syrië begeleid. De VS zouden zich volgens een verklaring van het Witte Huis versneld terugtrekken uit het gebied, zoals in 2018 aangekondigd door Trump maar toen herzien.
Deze nieuwe aanval vormt een flagrante schending van het onder Amerikaans auspiciën overeengekomen akkoord waarin YPG/SDF zich van de grens met Turkije had teruggetrokken, fortificaties ontmantelde en samen met het Amerikaanse leger en andere Navo-landen patrouilles uitvoerde. De patrouilles zouden volgens de woordvoerder van het Kobane-kanton van Rojava (het gebied onder controle van de YPG/SDF) nog normaal doorgang vinden.
Rusland heeft verklaard dat de Turkse incursie niet met haar is doorgenomen. Opmerkelijk gezien de recente contacten op hoog niveau tussen de beide landen. De woordvoerder van het Kremlin benadrukte de 'territoriale integriteit van Syrië' waaraan Turkije zich zou hebben gecommitteerd in het Astana-akkoord tussen Rusland, Turkije en Iran.
Het 'verraad' door de Amerikanen brengt de Koerden, die 1/3 van Syrië controleren, in een moeilijke positie. De enige optie lijkt, zoals we in vorige afleveringen aangaven, zich bij het leger van Assad aan te sluiten om het land van Turkse agressie te bevrijden. (WK)

3 reacties

'Wat het ook moge kosten', zo viel uit zowel Parijs als Den Haag te horen over het luchtvaartconcern dat voor respectievelijk 14 en 14,6 % in handen is van de twee overheden.
Met de ineenstorting van de aandelenmarkten moet het een koud en goedkoop kunstje zijn het hele bedrijf in handen te krijgen. In plaats van 744 miljoen die het kabinet Rutte twee jaar geleden betaalde voor een minderheidsaandeel. 'Maar nationaliseren is niet de bedoeling', klinkt het uit de hofstad. De bedoeling blijft ondanks de crisis privatiseren. Dat is ook het streven van Macron en zijn club die de 1% superrijken terwille zijn, maar daar is onder invloed van de volksopstand sins november 2018 en meer dan 1 miljoen handtekeningen ertegen opgehaald de voorgenomen privatisering van de 3 Parijse luchthavens uitgesteld.
Alsof ze de corona-bui zagen hangen. Want luchthavens zijn niet interessant meer voor investeerders.

De verliezen van het luchtvaartbedrijf gaan om 'miljarden per dag'. Die mogen de Franse en Nederlandse belastingbetalers dus onbeperkt ophoesten. Terwijl het bedrijf in private handen blijft, 'tot het weer winst maakt'.
Ondertussen sterven het kleinbedrijf, de middelgrote bedrijven en de fameuze zzp-ers, de formule die iedereen als een worst kreeg voorgehouden 'om voor zichzelf te beginnen'. Alleen de grote jongens worden gered.
De vraag is wie de producten en diensten van die geredde grote bedrijven zullen gaan afnemen. Vliegen zal niet meer voor gewone mensen zijn, zo wordt gewaarschuwd. 'Die tijden komen nooit meer terug'. 'En het is maar goed ook 'voor het milieu'.
Vliegen wordt weer voor de elite. Zoals het vroeger was.
Daarvoor moeten wij betalen. Met een blanco cheque. Niemand weet hoeveel het uiteindelijke bedrag zal zijn. Maar in staatshanden, 'nee hoor!'.
We zullen blijven betalen, 'tot de schijt ons doodt'. (WK)

1 reacties

Het is begonnen. Honderden mensen hebben vanochtend gehoor gegeven aan de oproep van Extinction Rebellion om niet het Museumplein op te gaan maar juist de andere kant, de drukke vroemvroemader Stadhouderskade. Frau Halsema heeft daarvoor natuurlijk geen toestemming gegeven -hoe zou zij als de coryfee van de miljeupartij voor echte actie tegen de milieuvernietiging kunnen zijn?- en nu zijn de rapen gaar. De Bijlmerbajes 2.0 is gereserveerd voor ieder die zich werkelijk verzet tegen de vernietiging, de ME staat klaar om met harde hand in te grijpen.
Niet naar het Museumplein dus om in de vrijage van GroenLinks met de orde mee te gaan. Het Rijksmuseum in zodra ze je van de Museumbrug afmeppen. Door de ramen en deuren ‘onze’ cultuurkamer in en verniel daar alles wat je tegenkomt. En morgen weer op dezelfde plek verzamelen, en woensdag weer. Wees solidair met de gevangenen en stook het vuurtje ook op andere plaatsen op. Het klimaat is overal en nous sommes le monde! Op twitter en facebook zijn de acties -ook die in Parijs en Berlijn- te volgen. Sluit je aan, het is begonnen. (JoopFinland)

1 reacties

Door Jan Portein.

Hardnekkige volgers van KM zullen misschien nog wel weten wie Jac van Ham is. Een ouwe gokbaas die bij ons ooit een warm plekkie kreeg in de serie “Schimmen achter Pim”. Iets uit de goeie ouwe tijd dus. Maar laat Jac's gokvehikel JVH (bescheidenheid kent geen tijd) nou ineens zijdelings voor komen in een Sloveense coronastory. Yep. Zit zo, volgens onze collega's van de speurneuzensite Ostro. Eind maart deelde de Sloveense regering rond de 80 meloen uit aan lokale bedrijven voor het opsnorren cq. leveren van allerlei spulletjes ter bescherming tegen het cadeautje van die Chinese vismarkt. Meer dan een kwart daarvan kwam zonder een fesoendelijke aanbestedingsprocedure terecht bij de firma Public Digital Infrastructure. Eigendom van Joc Pecenik, een van de rijkste Slovenen op deze aardbol. Noch vriend Joc, noch iemand anders bij PDI had enig verstand van zaken op het terrein van virusbestrijding, maar ach je moet wat. PDI is een kind van de Elektroncek Group. Een financiële holding die al jaren in Nederland wordt vertroeteld door opeenvolgende trustkantoren. Maar daar blijft het niet bij. Onze Joc heeft hier nog een stukje speelgoed laten neerdalen: Interblock. Een producent van gokmachines met ondermeer een license in Nevada. En dan krijg je al de kriebels en de neiging om Ab Osterhaus te bellen. Sinds 2014 zijn wij ook gezegend met een Nederlands filiaal: Interblock Nederland BV. Net als het moederbedrijf en een reeks van andere gokbedrijven gevestigd aan de Europalaan in Den Bosch. Niet toevallig. Interblock Nederland werd namelijk geboren met de assistentie van … ja, daar is ie: JVH. Of Jac daar persoonlijk bij betrokken was hebben we niet kunnen navlooien. En of hij misschien weet waar nog een lading mondkapjes te versieren valt voor Joc ook niet. Maar voor Slovenië is het zonder twijfel rien ne va plus geblazen. Stay tuned.

1 reacties

Vooraanstaande Democratische parlementsleden oefenden in 2016 druk uit op Oekrainse politici en aanklagers om materiaal te verschaffen dat Trump aan Rusland linkte. Een voorspel van wat later Russiagate zou worden, dat drie jaar als dreiging boven Trump hing met impeachment als doel en een totale mislukking bleek. Nu geeft de Donald zijn belagers een koekje van eigen deeg en zijn de rapen gaar.
'Trump vroeg Zelensky om onderzoek naar Biden: het onderzoek dat Biden als vice van Obama door Zelensky 's voorganger Porosjenko liet staken door het ontslag van de Openbaar Aanklager Victor Sjokin die onderzoek naar de Bidens deed te eisen als voorwaarde voor een miljard dollar. En te krijgen (zie video). Regime change via chantage.
Het was dom van Trump om dat te doen terwijl hij had kunnen weten dat zijn omgeving hem in de gaten hield en wachtte op een misstap om hem te nagelen.
Mocht de (langdurige) afzettingsprocedure slagen, dan wordt Mike Pence president. Pence vormde met de ontslagen veiligheidsadviseur Bolton en minister van Buitenlandse Zaken Pompeo het trio in Trumps kabinet dat voorstander was van oorlog tegen Venezuela, Iran en Noord-Korea. Voortzetting van de neocon-agenda. Met Pence aan het hoofd zullen er geen obstakels meer zijn voor voortzetting van de politiek van 'regime change' onder Bush, Clinton en Obama. Dat is de trieste oogst van de campagne tegen Trump, toegejuichd door 'linkse' afgevaardigden als AOC en Ilhan Omar. Gejuich, ook hier, van vermeend links. Het lachen zal ze vergaan als de bommen en kruisraketten als vanouds neerdalen onder Pence. Deze pseudo-linksen zijn werktuigen van Deep State, zonder dat (misschien) te beseffen. Het zijn de bewonderaars van 'Change' Obama, de ijveraars voor een 'eerste vrouw in het Witte Huis'. Alsof het voor de slachtoffers van oorlog iets zou uitmaken of een zwarte, een vrouw of een hond president van de VS is.
Als het Deep State lukt om Trump af te zetten en te laten vervangen door hun vazal Mike Pence zal dat de neergang van de staat, DC en haar instituties waarin een meerderheid van de Amerikanen geen vertrouwen heeft, alleen maar versnellen. We hebben hier, onbegrijpelijk voor veel mensen die MSM volgen, gesproken over een pre-revolutionaire situatie in de VS. En over Marx en Engels die daar het zwaartepunt van het kapitalisme voorspelden en de socialistische omwenteling die in 1917 in Rusland plaats zou vinden in de VS situeerden.
Een afzetting van Trump zal ineenstorting van het Amerikaanse imperium en een revolutionaire situatie bespoedigen. Trump heeft het over burgeroorlog. 'Overdreven'? Ik vrees van niet. Met de grondwet in de hand heeft het Amerikaanse volk zich bewapend. De burgeroorlog was 150 jaar geleden. Het land bestaat 250 jaar.
De "whistleblower" die de procedure van afzetting van Trump in gang zette, had volgens de NYT 'voordat hij op de fluit blies' contact met de Democratische Afgevaardigde Adam Schiff, de leider van impeachment in het Huis.  (WK)

2 reacties

Op sites met illustere namen als livetv.ru en hesgoal.com kun je naar rechtstreekse uitzendingen van voetbal kijken tot je er bij neer valt, zonder dat je er voor hoeft te betalen.

In wezen is het hetzelfde als vroeger op het muurtje of de spoordijk klauteren bij een hoek van het stadion zodat je de wedstrijd van je favorieten grotendeeels kon volgen zonder de entreeprijs te hoeven dokken.

Net zo als dat muurtje of die dijk niet waren gebouwd om aan arme fans uitkomst te bieden, zo bestaan die sites met daarop de livestream van je wensen ook niet voor jouw kijkgerief. Het zijn goksites, waarop je op alle mogelijke en onmogelijke details van een wedstrijd je geld kunt inzetten.

Het gedoe rond de tv-gelden voor het profvoetbal laat goed zien hoe verrot de bedrijfstak is. Dat je waar ook ter wereld live naar een wedtsrijd uit de Engelse of Spaanse competitie kunt kijken heeft niets te maken met liefde voor het spelletje maar met de tentakels van de internationale gokmafia.

Daarom geeft de KNVB straks -tegen de wil van de meeste eredivisieclubs in- gewoon toe aan de wens van de Europese en wereldbond om met het programma verder te gaan. Zelfs in lege stadions. En zelfs zonder in acht te nemen dat het hier gaat om een contactsport.

Het parool voor de bonzen is niet The show must go on, maar The bet must go on. De show wordt zonder met de ogen te knipperen tot op het bot uitgekleed. Geen liefhebber zit graag in een leeg blok beton, geen speler doet zijn ding graag voor lege tribunes.

Maar in de vier grootste competities van Europa -die van Engeland, Duitsland, Spanje en Italie- hangt het resultaat van een club voor zestig of zeventig procent af van de inkomsten uit tv-gelden, lees: indirecte sponsoring door de goksyndicaten.

Waar het heen gaat met dit seizoen? En staat wellicht de hele bedrijfstak op omvallen? Belangrijkste vraag misschien in het kader van dit fijne serietje: wat kun je er als fan tegen doen? Samen de kont tegen de krib gooien en club-eigenaars en bonzen uitroken?

Het zijn de jaren tachtig van de vorige eeuw niet meer, waarin wij vanuit de hoofdstedelijke kraakbeweging zorgden voor warme banden met de F-Side. De lege tribunes van vandaag zijn het domein geworden van de kluit, die zich graag laat belazeren.

(JoopFinland)

 Tja, die boeren. Daar waren ze weer. Niemand die ze een strobreed in de weg legde toen ze de wegen naar Den Haag blokkeerden, integendeel: op bruggen en viaducten stond het vol met vlaggetjeszwaaiers die deze keer niet ’Maarten, Maarten’ scandeerden maar iets anders, wat de boeren als steunbetuiging konden interpreteren. Hun leider heette Bart en zag er uit als Jenny Douwes, op het Malieveld wachtten hen sprekers van het Forum en de PVV. Marcel van Roosmalen benoemde in zijn radiocolumn het schouwspel puntig, met de woorden: het vee krijgt een gezicht.

Boeren. Mijn moeder is op een boerderij geboren en getogen. Zij beschreef haar jeugd als de hel op aarde. En ze gaf aan wat daarvan de oorzaak was. Er zijn grote boeren en er zijn kleine boeren. En die grote vreten de kleine op. Zo ging het honderd jaar geleden en zo gaat het nu nog. Mijn moeder had het over ’scholteboeren’ die zich als beul van de grondeigenaren te buiten gingen aan alle soorten van geweld tegenover de pachters van die grond. Haar vader was zo’n pachter, haar moeder de dochter van een scholteboer. De hel op aarde inderdaad, die voor de man gelukkig overging in een vroege dood.

Dinsdagavond mochten de boeren hun anachronistische bestaansgrond en hun al even achterhaalde samenlevingsvormen nog eens tentoonstellen aan de borreltafel van Rutger Castricum. Castricum is het door kapsalon Spoorzicht en visagist Linda vormgegeven hoofd van PowNed, de PVV-omroep die volgens de plannen in Hilversum verdwijnen moet maar natuurlijk nooit verdwijnt. Voor Castricum maakt het niet uit wie er zijn gezellige bruine kroeg binnenkomen. Of de mob nu tegen de afschaffing van Zwarte Piet of tegen Marokkanen ageert, Castricum zet ze voor zijn karretje en laat ze dat door een paar meter modder trekken, onder gejuich van weer anderen die heel hun armoe ervoor overhebben om de volgende avond ja te mogen knikken tegen Rutger.

Castricum maakte het zich dinsdagavond makkelijk en ging met de boeren helemaal op de Marokkanentoer. ’Willen jullie meer of minder?’, riep hij het natuur- en biggenvriendelijke volkje in zijn studio toe. En even later, toen de toon eenmaal was gezet en het voorstel van ene Tjeerd van D66 om de Nederlandse veestapel te halveren gefileerd moest worden: ’Wat voelen jullie voor Tjeerd? Voelen jullie haat voor Tjeerd?’ Er werd over dit gezonde onderbuikgevoel nog lang gelachen want in het kunstje van Rutger gaat het erom de vieze smaak eerst in de soep te mengen en pas daarna iemand anders als de maker van die soep aan te wijzen…

Gelukkig was het volgens de PVV-krant vanmorgen al bonje binnen de boeren. De Telegraaf citeert Boerin Jenny die zich zorgen maakt over ’extreme’ boeren die supermarkten willen gaan blokkeren. ’Daarmee zouden wij de sympathie van de Nederlanders verspelen’. Sinds wanneer gaat actievoeren om het winnen van sympathie? Het blokkeren van de supermarkten die weigeren om verantwoorde vlees en zuivel in de vakken te leggen, is natuurlijk het beste dat je als producent kunt doen. Binnenkort zal Castricum dus wel pils en jenever schenken voor de ’slachtoffers’ van de boerenacties… (JoopFinland)

2 reacties

De merel is niet uit de dood herrezen, en heeft ook niet elders vertoefd. Geen Paasverhaal maar het Corona-evangelie ter verklaring van zijn verschijning. Hij zat natuurlijk al die tijd gewoon ook op zijn tak te zingen, maar wordt nu pas gehoord. Nu de stilte is ingetreden.

Een merel kweelt zijn hoogste lied, iedere morgen wanneer ik me zo vroeg mogelijk naar de buurtsuper begeef. Het is in de inteligente zelfopsluiting zo stil geworden op straat dat we de vogels gaan horen. En soms de wind. Of in je oren je eigen bloedsomloop.

Het ruikt ook, in de straat. Lekker. Naar bloesemgeur in de plaats van de dieselstank. ‘s Ochtends is er de gewaarwording van modder in de lucht. En kijk es naar de hemel, in een verrassende tint blauw! Geen kerosinekrassen meer, maar vogels die zich weer durven vertonen. De buizerd, een reiger.

Maar helaas, helaas.

De mensen die zich in deze tijd nog wel laten zien en vooral horen, zijn de gekkies. Is het niet op straat, dan wel in de discussie. Op straat kun je nu met een nog wijdere boog om ze heen lopen. Dat is immers een geaccepteerd sociaal gebaar geworden. Maar in de sm hebben ze het voor het zeggen gekregen.

Bijna nog voor Corona er was, liepen ze er al mee weg, de kwakdenkers en beroepsneuroten. Aanvankelijk moest het worden ontkend. Het was er niet, in hun beleving, het ging om een staaltje mindfucking door degenen die niet begrepen hoe het universum in elkaar steekt.

In het tweede stadium was er wel iets, maar dan als instrument van De Wereldregering, Bilderberg en of het industrieel militair complex. We werden genaaid waar we bij stonden, zo rispte het op uit de krochten van het internet. Niet meegaan in de hype, was de leus van de ware slimmerikken.

Nu, in fase drie, is het er, en is het gekoppeld aan andere dingessen die we nu eens onder ogen moeten zien. Corona is ons toebedeeld geworden via 5G. Waarbij corona staat voor een op ons los gelaten biomonster dat zich verplaatst middels het nieuwste van het nieuwste snufje op digitaal vlak.

Ik neem je even mee op een trip in het universum van zo’n piskijker. Uit een email van gister:

‘Ondanks alle lock-down maatregelen is er een stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat het misschien wel de bedoeling is van de elite dat iedereen met dit virus in contact komt. Of wat het dan ook is, zelf ervaar ik dit als een demonisch electro-magnetisch veld dat sinds een paar weken in supermarkten, in de trein en in de kringloopwinkel hangt. (...) Dit is een door mensenhanden gecreëerd virus, dat staat voor mij vast. Is het ontsnapt uit een laboratorium? Was het een bacteriologische aanval? Is dit virus bewust wereldwijd verspreid door de satanische wereldregering (ook wel de cabal genoemd?). Of is dit electro-magnetisch veld ontstaan doordat 5G werd aangezet en ontstond hiermee iets totaal nieuws, iets verschrikkelijks? Ik denk zelf meer en meer het laatste, vooral omdat in Wuhan 5G net was aangezet en de mensen vervolgens dood op straat neervielen.’

Waarbij cabal dus niet hetzelfde is als de kringloopwinkel…

(JoopFinland)

Nee, Pieter neemt het niet. En stuurt aan op een revisie. Zo bereikten wij de finish in de vorige aflevering van deze serie (1). Waar begin je aan zou je zeggen, want de luitjes waar hij tegenop bokst zijn niet voor de mauwende en spinnende viervoeter die liever Sheba heeft dan harde brokken. En dan bedoelen we niet de meisjes en jongens die gebeft en gemazeld vonnissen vellen, maar de zogenaamde compagnons met wie Pieter eerder deze eeuw een business opzette in het land van Frau Angela. Die behoorden en behoren zonder twijfel nog steeds tot de categorie avontuurlijke ondernemers, die niet geheel onbekend zijn met het begrip “smoking gun” en/of “lowkicks”. Maar onze Pieter beschikt over nieuw bewijsmateriaal dat ondermeer enig licht werpt op de verklaringen die zijn oude “compagnons” Daniel E., Derk H., Rudy D. en Willem v.d. V. op 22/1/2015 als getuigen hebben afgelegd bij de rechtercommissaris in Arnhem. In aanwezigheid van diens collega Dieter Temming van het Landesgericht Niedersaksen. Wat denkt u bijvoorbeeld van de volgende mail dd. 10 januari 2015, afkomstig van Daniel E.'s echtgenote Inge en gericht aan Derk H. ? Komt ie:
“Derk, ik heb dit voor jou geschreven. Als je mijn verhaal overschrijft in je eigen handschrift dan komt dat heel geloofwaardig over. We moeten Knabben elimineren anders draait iedereen de bajes in in Duitsland en daar hebben we geen trek in. Daan heeft met Rudy en Willem gesproken. Die weten wat ze moeten zeggen. Louis hoeft tot onze verbazing niet te worden gehoord. Hoe dat kan is mij nog steeds een raadsel. Ik maak mij zorgen om Rudy, maar Daan heeft hem op het hart gedrukt zijn kop te houden. Kom maar even koffie drinken en praat alles met Daan door, zodat jullie geen fouten maken tijdens het verhoor.”
Volgt de tekst van de verklaring die Derk moet afdraaien bij het verhoor van de rechtercommissaris (tekst in ons bezit, red). Het lijkt erop dat die rc en zijn Duitse invité zwaar genaaid zijn. Om nog maar te zwijgen over de verdachte. Pieter Knabben. Stay tuned (JP).

1 ) Zie aflevering 3 dd. 25 september 2019.

Wat ze in de VS 'the Great Depression' noemen (wij noemen het 'de crisisjaren' na de ineenstorting van de Newyorkse beurs in 1929) herhaalt zich voor onze ogen onder nieuwe omstandigheden. In een ijzingwekkend tempo. De "New Deal' van FD Roosevelt waar iedereen nu aan refereert werd afgedwongen door een stakingsgolf door het hele land die toen zijn weerga niet had in de Amerikaanse geschiedenis, uitgezonderd misschien de 80-ties van de 19e eeuw. Socialisme was toen geen verboden woord. Er moest snel poen op tafel komen. Anders zou het volk in opstand komen en het socialisme invoeren. De Sowjet-Unie was nog niet duivels gemaakt en voor velen een voorbeeld. 
De in de crisis belangrijke invloed van de Communistische partij van de USA werd gedragen door een verbond tussen de arbeiders en de intelligentsia. En ook zwarten vanwege de rassenscheiding. Zelfs toen al Latino's Joden uit de brandhaarden van revolutie die de sociale revolutie met zich hadden meegedragen.
Op de 'New Deal' volgde WO2 en op WO2 de Koude Oorlog en daarop het McCarthyisme waar de opeenlopende naoorlogse regeringen van de VS de bevolking mee 'voor altijd' dachten af te houden van alles dat uit de verte maar een beetje op communisme leek.
Daar begonnen na 75 jaar eindelijk scheuren in te komen. Na de crisis (pre-crisisje voor een grote als deze; naar Kondratief) van 2008 kreeg je Occupy. Dat was nog te behappen voor Wall Street. De met belastinggeld geredde banken verdienden een fortuin op het opkopen van de huizen die de arme mensen hadden verloren omdat Obama geen poot uitstak.
De klimaatkwestie bracht gelukkig afleiding. Maar 'socialisme' begon rond te zingen. Het taboe, de ban was gebroken. Senator Sanders nam het in de mond en ook al was zijn schijnvertoning als 'Patsy' tegen Biden die moèst winnen een farce, er waren hordes genomen en kiemen van verzet tegen het kapitalisme gezaaid.
Die dreigen nu 'door aan Covid19 gerelateerde omstandigheden' in extreem vruchtbare grond terecht te komen omdat het kaartenhuis instort (kijk weer eens naar de staatsschuld op Times Square).
Het Congres (Senaat & Huis) hebben een astronomische aantal aan miljarden $ aan Big Business gegeven, een 'bail out, 'voor gederfde inkomsten'. Airbus werd van staatssteun beschuldigd, weet u nog?
Boeing 's faillissement na het Max-debacle is onverwacht afgewend dankzij ruim bijgedrukt belastinggeld.
Daarna hebben de Congresleden een 'Corona-vakantie' van 3 weken genomen, om op hun jachten en buitenhuizen af te wachten tot het oog van de storm is gepasseerd.

Trump gaat de belastingbetaler een bedrag van maximaal 1500 dollar ineens uitbetalen als overbrugging tot de economie weer in gang zal worden gebracht. FDR deed ook zoiets in 1936. 70 % van de Amerikanen leeft van paycheck tot paycheck. Ze hebben geen reserves. 1200 dollar over een paar maanden gaat hen niet redden. (zie video)

De 'Stimulans' door het Congres vergelijk ik met de uitverkoop onder Jeltsin van de Sovjet-economie aan oligarchen. 3 triljoen (3.000.000.000.000) $ aan Big Business is het uitverkopen van bezit van het volk net als na de val van de muur. Niet met de 'New Deal'.

Op een grote crisis volgt oorlog. Dat is een ijzeren wet. (WK)

'De man die me inspireert in de politiek', vertelt een twintiger in de rij om afscheid te nemen van de overleden Franse president Jacques Chirac bij Invalides. 'Hij wist de mensen samen te brengen. Dat is wat onze huidige leiders missen'. Hij zal worden herinnerd als de man die weigerde mee te doen aan de oorlog tegen Irak van Bush en Blair. Daarom komt Wladimir Poetin op zijn begrafenis. Als maning aan Macron en eerbetoon aan de laatste Gaullistische Franse leider, die weigerde aan de Navo-regime change mee te doen. En hij zal worden herinnerd als 'Mr 5 minuten inclusief douche', de 'rokkenjager' die afgevaardigde, minister, burgemeester van Parijs en premier was voor hij president werd.
Acte 46 was massaal. In Parijs twee stoeten. Toulouse uiteraard en weer overal in het land. Als vanouds.
En dan woensdag 2 oktober, een surrealistisch tafereeltje: 'Nationale Mars van de Woede' door de gezamenlijke politievakbonden te Parijs. In het centrum dat voor de Gele Vesten verboden gebied is. Een merkwaardig schouwspel. Willen ze laten zien dat ze ook mensen zijn? Normaal zijn zij het die voor 350 e per dag vreedzame demonstranten die net als zij opkomen voor bescherming van pensioenen, koopkracht en werkomstandigheden (52 agenten hebben dit jaar al zelfmoord gepleegd) in elkaar slaan, met traangas bestoken en ogen uitschieten. Nu trekken ze met duizenden fluitend en joelend door de straten van Parijs, spreekkoren aanheffend net als de Gele Vesten. Ze gaan voor dood liggen uit protest. Zingen de Marseillaise. Rookbommen net als de Gilets Jaunes. (zie deze video) Van Place de la Bastille naar Place de la Republique, een parcours bekend van 46 op rij. 'Nu zijn de rollen omgekeerd', al meppen ze aanstaande zaterdag er weer gewoon op los. De situatie is er toch door veranderd. Gevaarlijker voor de macht die deze demonstranten normaal op de burger demonstranten afstuurt. De volgende stap is dat ze weigeren zich nog langer te laten gebruiken tegen het volk, dat de zelfde zorgen heeft als zij.
Opvallend is de deelname van GJ-voorman Eric Drouet in de stoet met een paar kameraden. Omgeven door een politiecordon dat hen een zijstraat indrijft. Om verbroedering te voorkomen? (WK)

Door Jan Portein.

Ja! Daar is ie weer. Ome Jaap Kroonenberg. In juli 1996 verenigd met zijn schepper, maar zijn geest leeft nog altijd voort. We hebben in het verleden veel over die voormalige kippenplukker, textielboer, stenenhandelaar en financiële mindfucker over de schutting gegooid. Ondermeer in deze serie. Die stories hielden steevast verband met ondeugende activiteiten, waaronder zijn optreden als wasbaas van avontuurlijke gelden. Daarover vonden wij ook iets in het in 2000 op de markt gemieterde boek “De jacht op de erven Bruinsma” van collega Bas van Hout. Een kwootje is nooit weg. Komt ie:

“ ...Etienne [Urka, red.] had in de loop der jaren allerlei interessante mensen leren kennen die zonder problemen grote hoeveelheden geld konden beleggen. Gewone, legale, bonafide zakenmensen. De “geldschuivers” werden ze genoemd. Tientallen miljoenen konden ze moeiteloos en ontraceerbaar voor de fiscus in het buitenland parkeren, tegen de gebruikelijke rente en voorwaarden. Zo hielp Etienne Bruinsma [Klaas, red.] aan een belangrijke financier, de onroerendgoedmagnaat Jaap Enstrada [fakenaam voor Kroonenberg red.], die zo'n beetje de halve Kalverstraat en Nieuwendijk bezat. Die financierde blind mee in alle transporten en verdubbelde op die manier zijn inzet. “Ome” Jaap vertrouwde er gewoon op, dat het eerlijk toeging. Het zou jarenlang een lucratieve samenwerking blijven, die vooral de onroerendgoedmagnaat geen windeieren legde”.

Nou zou je bijna denken dat ome Jaap de poen die hij ter belegging van Klaas ontving na een geslaagde missie alleen in het buitenland parkeerde. Maar ons specsavertje waarschuwde ons tijdig. Want ome Jaap belegde de irregulier verdiende poen wel degelijk ook binnen onze landsgrenzen. Die conclusie kan je verbinden aan een heuglijke gebeurtenis op 12 december 1986. Toen liet hij de KvK van Amsterdam namelijk weten dat er een nieuwe BV was geboren en op 15 januari 1987, toen Klaas nog redelijk bij de pinken was, deed Jaap officieel aangifte. De naam van die kersverse boreling? Bruinsma & Bruinsma Vastgoed. Waarbij wij aannemen dat Jaap bij B & B Dominee Klaas en Monnik Anton voor ogen had.
Haasten we ons lichtelijk hijgend terug naar aflevering 678 van deze serie. Daar beschreven wij levendig de overdracht van een stenenstapel die in wezen geen overdracht was. Acteurs in die opera boeffo waren Reginald Poswick (in de rol van verkoper) en Marcel Paping (in de rol van koper). Nou hebben wij al jaren last van een hardnekkig nieuwsgierigheidsvirus en we vroegen ons dan ook af hoe vriend Poswick aan die stapel was gekomen. Binnen dat kader kregen wij al gauw een bedrijfspand in de kieren op de Muntkade 8 in Utrecht. Decennia geleden door Bruinsma & Bruinsma verworven en in een geurige akte vastgelegd door mr. H.H. Elferink, notaris in Soest. Met onder het hoofdje “Titel van aankomst” de volgende interessante tekst. Komt ie:

“Voormeld registergoed is door Bruinsma & Bruinsma Vastgoed BV in eigendom verkregen door de overschrijving in deel 5994 nummer 36 van register Hypotheken 4 ten kantore van de Dienst voor het kadaster en de openbare registers in Utrecht op 14 oktober 1988 van een afschrift van een akte van transport, welke akte, houdende volledige kwijting en décharge voor het betalen van de koopprijs en afstand van de rechten om ontbinding te vorderen.”

Asjeblieft. Neemt u hem zo mee of moeten we hem inpakken? Het suggereert in ieder geval dat er toen al sprake was van stromannen. En het was niet het enige pand in de stapel die een dergelijke “Titel van aankomst” bevatte. Integendeel uit de akte waarin wij hebben zitten neuzen blijkt dat alle panden zo verworven zijn door B & B Vastgoed. Ook na het respectievelijke overlijden van Klaas (1991) en ome Jaap (1997). Overigens was niet alleen notaris Elferink betrokken bij dit staaltje mindfuck. Ook zijn collega's Versteeg uit Maastricht, Schulting uit Rotterdam en Van Buitenen in Utrecht dansten vrolijk mee in deze polonaise. Blijft de vraag wanneer de beide als tandensmid door het leven scharrelende heren Poswick en Paping als mannetjes van stro hun entree maakten bij Bruinsma en Bruinsma c.q. P 2 en waarom juist zij die kluif kregen toegeworpen. En niet te vergeten: waren alle erven, zowel uit de famielje- als uit de werksfeer, op de hoogte van het bestaan van de aanvankelijk door ome Jaap beheerde stenenstapel van Klaas en Anton, die naar de laatste schattingen van ons snuffelteam ruim boven de 100 panden omvatte? In de periode na de hemelvaart van de Dominee ging de mare dat zijn portefeuille kort voor die droeve gebeurtenis al helemaal leeg was gehaald (1). We hoeven niet moeilijk te doen over de vraag wie verantwoordelijk was voor de inbeslagname van de stenenstapel. Ome Jaap liet de Old Amsterdam nooit van zijn matzes eten (2). Een bescheiden deel van die nalatenschap zal dus wel naar broer Anton cs. zijn gegaan en we weten dankzij een emeritus opsporingsambtenaar waar dat al dan niet in zijn geheel naar toe is verhuisd (3). Maar wat ome Jaap met de rest heeft gedaan blijft een enigma. Mogelijk is die terechtgekomen in de stenen erfenis die kleinzoon Lesley Bamberger en zijn drie oppassers in de schoot geworpen kregen (4). Of hebben de andere “erven”, onder wie Eutje Urka, toch kans gezien het boeltje over te nemen? Kortom, er blijven nog heel wat vragen over. We zijn nog niet klaar. We blijven wroeten. Stay tuned.

(1) Zie voor de verdwijning van een aandelenpakket VHS het artikel “Van oude koeien en troebel water”.
(2) Zo was hij in eerste instantie ook verantwoordelijk voor het leeghalen van de elders in deze serie voorbijkomende Schumacher Kramer Stichting.
(3) Zie aflevering 677 van deze serie.
(4) De drie oppassers waren de door ome Jaap aangewezen gebroeders Trump (geen familie) en Pierre Salik. Zie voor allerlei stomende revelaties over deze heren eerdere afleveringen in deze serie.

1 reacties

Hij snoof als een paard. Hij wipte als een konijn (niet zo lang, maar wel heel fijn). En hij ging voor het luik wegens een frauduleus foutje. Maar Sjaak Chirac was desondanks een populaire (ex-)president, die met redelijke pomp en even redelijke circumstances een paar dagen geleden in Parijs naar zijn schepper werd teruggestuurd. In aanwezigheid van vele buitenlandse ex-collega's. Onder wie onze oud-premier annex Domburgse appartementexploitant Jan Peter Balkenende en voormalig president en heuveltjeskoetsier Bill Clinton. Opvallend: niemand uit Tel Aviv aan Zee. Maar eigenlijk wel logisch. De relaties tussen Sjaak en de polletieke top in Israël waren niet geweldig. Hij was vaak op de hand van de Mo's en dat leverde van tijd tot tijd heel wat briefjes tussen de stenen van de Klaagmuur op met de bede de Franse president eens flink op zijn mieter te geven. Hoewel dat eigenlijk niet nodig was, want de Mossad hield Sjaak aan de korte lijn. Letterlijk zelfs, want hij scoorde zijn 15 grammetjes in de week (gossip) via een Israëlische franchisehouder van Gérard Fauré, de jarenlange zonnekoning op het gebied van seks, drugs en rock'n roll. Over seks gesproken: heel recent tilde de monsieur die Jeffrey Epstein's appartement aan Avenue Foch een beetje toonbaar hield naar buiten, dat het bewuste optrekje regelmatig gefrequenteerd werd door ministers, hoge ambtenaren en andere vingers in de pap. We mogen met een gerust hart aannemen dat die daar niet kwamen om van het uitzicht te genieten. En met een even gerust hart dat ze voor de eeuwigheid werden vastgelegd bij hun werkzaamheden ten zuiden van het middenrif. Maakte Sjaak ook gebruik van de luxe mogelijkheden die bij Jeff in de aanbieding waren? Nous savons pas (Frans voor geen idee). Maar dat ie door de Israëlische snuffelbrigade elke dag in de kieren werd gehouden en elke faux pas keurig werd geregistreerd hoeven we niet uit te leggen. En dat kwam te stade als Sjaak iets op de keien gooide wat de brigade en haar opdrachtgevers niet zinde. Beroemd voorbeeld is een uitspraak uit 1986 van de toen als premier rondrommelende Sjaak. Hij liet toen via de Washington Times op de stoep rollen, dat een op het nippertje voorkomen en bliksemsnel aan Syrië toegeschreven aanslag op een El Al-Boeing van eerder dat jaar geënsceneerd was door de Mossad. Hij had volkomen gelijk (1), maar werd wel gedwongen om zijn woorden terug te nemen. Officieel. Kijk, zo comfortabel is het om wip- en snuifgegevens van hoge jongens te bewaren. En niet alleen in Frankrijk. Rip Sjaak. En u? Als vanouds: stay tuned. (JP).

(1) Voor de liefhebbers: zie het boek “Profits of war” van de voormalige Mossad-agent Ari Ben- Menashe.

Door Jan Portein.

Dat verrekte corona virus is toch nog ergens goed voor. Je gaat bijvoorbeeld ineens weer met meloenen tegelijk naar de glazen tiet kijken. En tegen de de verwachting in pik je nog wel eens iets interessants op ook. Zo mochten wij van Mark Damesfiets vernemen dat wij een trots en democratisch volkje zijn. Gevoegd bij de mededeling van Jane Goodall in Ivo Nihil's teeveeshow dat wij niets meer dan een apensoort zijn en je kan met goed fatsoen een quod erat demonstrandum zetten onder de stelling dat wij dus eigenlijk apentrots en democratisch zijn. Volgens Mark dan. Want om nou bloosloos te zeggen dat we in 40 – 45 met zijn allen apentrots en democratisch waren, mwa. Maar ja, als je in 1932 massaal begint te zingen dat je van Duitse bloed bent, dan kan je hem krijgen. En dat je dociel staat te galmen dat je de koning van Spanje altijd hebt geeërd klinkt nou ook niet echt om apentrots op te zijn. Tenzij je als expat bij je bloedsbroeders op Gibraltar woont en van de Britten af wil.
Over 40 – 45 gesproken. In de teeveeserie “De zware mantel van Beatrix” zagen we in een onbewaakt ogenblik de moeder van Willy een toespraak houden in Djakarta, vier dagen na de viering van het veertigjarig bestaan van Indonesië. Daarin had ze het ondermeer over de “exceptionals” tijdens WOII. Oftewel het geringe aantal Nederlanders dat in de jaren waarin zij samen met haar opoe en de rest van de famielje veilig ergens aan de overkant van de plas bivakkeerde de vertegenwoordigers van Charlie Chaplin's lookalike te lijf gingen. En die voor het grootste deel uit linkse tot uiterst linkse mensen bestond. Dat verzet werd zo goed als ausradiert. Met hulp van Nederlanders, die daarvoor in de jaren na de oorlog niet tegen de muur werden gezet (1). Maar wat wil je. Er was werk aan de lege winkel en we staken de handen uit de mouwen. Onderandere in ons Indië, waar bleek dat we goed hadden opgelet tijdens de Duitse les. In de loop van de decennia daarna werd alles op een hoop gegooid bij de 4 mei herdenking op de Dam. Verzet van welk allooi dan ook en militairen die zijn gesneuveld bij allerlei missies waarop wij achteraf niet altijd apentrots hoeven te zijn en met democratie weinig tot niets vandoen hadden. Net als het besluit om toe te treden tot de EU en het Oekraine-referendum. Maar wat zei Rutte ook weer? “Ik kan niet iedereen gelukkig maken”. En zo lullen we maar een eind heen.

(1) Zie de door het RIOD en het latere NIOD geminimaliseerde geschiedenis van CS6 ondermeer in de serie “Naar de kloten”.

De relaties tussen het koninkrijk Saudi-Arabië en het koninkrijk Nederland zijn altijd 'warm' geweest. In de tijd van Bernhard en Juliana tot nu. Nooit zijn in onze media schendingen van mensenrechten (vrouwen, andere religies etc.) als een probleem gezien. Onthoofdingen, handen afhakken of andere straffen van een afschuwelijke dictatuur, het speelde nooit een rol in onze 'vrije pers'. We waren en blijven 'bevriend'. Af en toe verschijnt er een publicatie waarin wordt gejuicht dat vrouwen nu mogen autorijden en meer flauwekul om ons te overtuigen dat het 'de goede kant opgaat'. De oorlog tegen Jemen, die al vijf jaar voortduurt met tienduizenden doden heeft hier nooit op veel belangstelling kunnen rekenen. Ook nu er sprake is van van een kentering in het voordeel van Jemen, zul je er weinig of zelfs niets over lezen in onze dagbladen. Ze zouden natuurlijk ook iets uit te leggen hebben.
De aanval met drones op de Saoudische olieindustrie kon worden toegeschreven aan 'Iran', gewoon omdat het onvoorstelbaar zou zijn dat het armste land ter wereld, Jemen, zoiets zou kunnen bewerkstelligen tegen een van de rijkste landen, Saûdy-Araabje, waarmee we 'zo bevriend zijn'. En aan wie we zoveel wapentuig hebben verkocht, net als de VS.
Dat die miljarden en miljarden aan wapentuig niets hebben kunnen uitrichten tegen de drones van de Houthi's en afgelopen zaterdag een spectaculaire aanval, honderden kilometers binnen Saudi-Arabië, op maar liefst drie gemotoriseerde brigades, zou je grappig kunnen noemen. David tegen Goliath. Uiteraard zal weer geprobeerd worden om het in de schoenen van Teheran te schuiven door onze 'experts', maar u en ik weten beter: het hele geldverslindende systeem van 'patriots' is waardeloos tegen drones met motoren van 1500 euro, te bestellen bij Ali Baba.
Mohammed Bin Salman, de kroonprins en dictator, tapt in een interview met CNN inmiddels uit een ander vaatje. Hij heeft het over vrede en neemt de verantwoordelijkheid voor de barbaarse moord op Khashoggi. Eerder wilde hij nog met Israël en de VS ten strijde trekken tegen Iran.
Saudi-Arabië kent een sterk gediscrimineerde shiitische minderheid in het grensgebied met Jemen die, wat wonder, sympathiseert met de Houthi's. Voor het eerst hebben zij kans op verbetering van hun lot. (WK)

2 reacties

Een hele goeie dag voor alle opgesloten klimaatkids! Morgen, vrijdag, gaan we toch als vanouds de straten op en de lanen in. IJs en weder en de coronapolissie dienende… Om zes uur in de avond verzamelen we ons op de parkeerplaatsen van bejaarden- , verpleeg- en ziekenhuizen. Maar niet om een vals liedje te zingen, welnee, wij hebben aan De Tachtigers wat anders te bieden:

Een massaal opgestoken middelvinger.

Dat is ons vaarwel aan de generatie die ons heeft leeggeroofd en uitgeplunderd, de generatie van meer, meer, meer en nog eens meer. De club die niets meer tot stand heeft gebracht dan de volgende oorlog, de volgende economische crisis en het volgende amusementsprogramma. De sufferds die zo laf zijn dat ze niet alleen de zooi aan ons hebben gelaten maar ook nog es niet de dood in de oogjes durven te kijken.

Stervensbegeleiding op de intensive care.

Nee oudje, sterven doe je thuis, in een hoekje met een boekje, en de gordijnen dicht. Sterven is je plek afstaan, niet nog es wat eisen. Waarom hoort daar een feestje bij? ‘De enorme inspanning waarmee iemand van tachtig nu vijf jaar extra krijgt, gaat ten koste van de generatie die na zo iemand komt, ja zelfs ten koste van de gezondheid van de jongeren’.

In dergelijke bewoordingen vatte Marli Huijer, ooit filosofe des vaderlands, samen wat er nu gebeurt. Wijze woorden temidden van al het geraaskal. Weten jullie, kids, waarop ik zit te wachten? Op de club Tachtigers die zegt: ‘Hee, wij staan ons plekje op de IC graag af aan de moeder van mijn achterkleinkind of de vader van drie kinderen op de hoek van de straat’.

Waar zijn de oudjes met ballen? Misschien bestaat zo’n club al, zijn ze alleen maar uit de media gehouden door de Henk Krols en de andere Maxen. Wij bestaan in ieder geval, jullie en ik. Wij gaan morgen voor morgen! Voor de toekomst. Neem maar een bal mee naar de demo. Trappen we die naar ze toe. Als hulpmiddel…

(JoopFinland)

De zelf-lerende leugen van AI

‘Zelf-lerende kunstmatige intelligentie’ is zo’n vanzelfsprekende formulering geworden, dat je zou denken dat de seculiere wetenschap de heilige graal heeft gevonden. Een wetenschappelijke paus als plaatsvervanger van de Big Bang, verkondigt het opperste woord van waarheid: ‘Kunstmatige intelligentie zal de mens in intelligentie en kennis overvleugelen!’ Aldus de wetenschappelijk paus die graag anoniem wil blijven, en zonder aarzelen de verkondiging van de blijde boodschap, de leugen van de zelflerende kunstmatige intelligentie, graag overlaat aan de haast ontelbare vrome gelovigen die zonder zelfstandig nadenken, diep verwonderd in koor, ‘@amen’  zingen.

Wie de uitleg bekijkt over Google’s deep learning, bekruipt het onaangename gevoel dat wij als brave hersenloze schapen alles moeten slikken wat ons wordt voorgeschoteld. ‘Het programma leert zichzelf, er is geen basis structuur formaat.’ Ooh echt waar, software werkt zonder programmering uit zichzelf door imiteren van menselijke neural-networking imitation, echt waar?
De voorbeelden en uitleg verwijzen naar het zogenoemde superloop-principe, lees: ontelbare herhalende acties in een massieve database. Het basis principe is eenvoudig, om een filosofische formulering te gebruiken: je programmeert positieve resultaten als waar en negatieve resultaten als onwaar. Door deze twee uitkomsten, door talloze variaties en herhalingen te optimaliseren, vergaar je automatisch een grote database van positieve en negatieve uitkomsten. (Massive database is the rocket fuel for AI").

De AI wetenschapper Kai-Fu Lee gaat nog een stap verder, hij presenteert zichzelf als empathisch wezen, (hij had bijna zijn vrouw bij een zware bevalling verlaten voor een presentatie bij de baas van Apple, maar gelukkig werd zijn dochter op tijd geboren!). Kreeg later kanker waarvan hij nu aan het genezen is, en vindt menselijke contacten en relaties belangrijker dan werk! Maar voorspelt daarna moeiteloos het einde van zoveel hogere en lager opgeleide beroepen als onvermijdelijk, en dat alleen de leidinggevende en creatieve beroepen overblijven.

Deze gevaarlijke fluwelen vermenging van jezelf en de tech-industrie als empathisch begaafde wezens, die alleen de emotioneel vervullende beroepen willen redden en de rest als niet noodzakelijk weg rationaliseren. Hij liet gemakshalve de ‘details’ buiten beschouwing, en daarmee bleef onbeantwoord: ‘wat zijn de motieven van de investeerders, lees: the dark money force?’

En wat als er niet voldoende creatief vervullende banen zijn, wat doe je met de ‘werkelozen’? Geef je ze een basis inkomen en alles wat er bij hoort, goede sociale behuizing, gezondheidszorg, natuur, educatie, cultuur, ontspanning, sport? Kortom schenk je ze ruimte en middelen voor een zinvol bestaan?

Een van de stichters van de SoftBank vond mensen in het algemeen onbetrouwbaar, daarom kon je beter op belangrijke politieke en economische posities AI-systemen inzetten, dan vermeed je corruptie en machtsmisbruik. Euh, wie beheert wie? AI — AI? Of beheert een kleine onzichtbare technocratische en economische elite de kunstmatige intelligentie systemen? Of komt dan toch sluipend en zachtjes een door kunstmatig intelligentie aangedreven nieuwe eugenetica om de hoek kijken? Als een sluipende onzichtbare demon, bijvoorbeeld een AI-Nemesis project dat de samenleving zuivert van de on-nuttige zinlozen, lees: van de niet-noodzakelijke niet-creatieven?

Met mensen als bijvoorbeeld Mohammed Bin Salman, (lees: de zelf-verklaarde niet-opdracht-gever van de Kashoggi-recycling actie in Istanboel) als een van de grote investeerders in het Vision Fund (het grootste investerings fonds van AI projecten geleid door SoftBank), vrees ik dat kunstmatige intelligentie geen sociale utopie zal nastreven, slechts winst en macht.

Het was licht, het was donker, een zevende dag.

door Jan Portein.

De ene tentakel is de andere niet. Maar het exemplaar waarop we vandaag inzoomen heeft zich wel degelijk aan dezelfde prooi vastgezogen als die in de twee vorige afleveringen: vastgoed.
Op 11 september 2013 ontvingen wij van het Amsterdamse vastgoedfenomeen Dirk-Jan Bakker een verrassende oekaze (1). De lichte schermutseling die volgde ging voorbij als de dingen van Louis Couperus. Het was Jan-Dirk kennelijk ontgaan dat wij op 21 januari 2009 ook al een licht riekend bericht over hem hadden geparachuteerd. Hij bleek namelijk in het linker rijtje te staan van de in verband met liquiderende praktijken in een kerker geworpen Mohammed aka Moppie Rasnabe (2). Dit terzijde. Ouwe meuk.
Van aanzienlijk recentere datum is de affaire waarvan wij eerder in deze serie al gewag hebben gemaakt. Daarbij viel naast de naam van Dirk-Jan ook die van de binnen de Deutsche Kreidekreis geboren cybercrimineel Uwe Lenhoff en niet te vergeten die van de nouveau riche Rudolph Booker, het baasje van Payvision. Een doorgeefluik van niet altijd even koshere poen (3). Van het verloop van die affaire hebben we al een tijdje niks meer gehoord, maar het valt voor de jongens en meisjes van het Openbaar Ministerie ook niet mee om tot vervolging over te gaan. Al was het alleen maar omdat Payvision van meet af aan onder controle stond van de hut van Klaas Knot en een paar jaar geleden is overgenomen door de ING. Hoe dit ook zij, volgens de zeer goed geïnformeerde Bulgaarse site FinTelegram werd de naam van het criminele cybervehikel van Uwe Lenhoff, die naar verluidt zijn irregulier verworven poen in Amsterdams vastgoed heeft gestoken, een paar keer veranderd. Van Sheltyco in Veltyco en enige tijd later in B90 Holding. De zakelijke activiteiten van dat laatste onding met aan boord Lenhoff, diens landgenoot Falk Preussner en onze Dirk-Jan, spitste zich toe op online gokken op sportwedstrijden van allerlei garnituur en stond (en staat) genoteerd bij de London Stock Exchange. Maar midden vorige week werd de handel in aandelen B90 stilgelegd. Op verzoek van de board of directors. Het corona virus had zich ook bij B90 gemanifesteerd. Als er zo goed als nergens ter wereld wedstrijden worden gespeeld, kan je gokken op je buik cq. omliggende gebiedsdelen schrijven en vliedt de waarde van je aandelen richting beerputje. Wat dat kutvirus allemaal niet kan versteren. Holy shit. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 506 van de serie Octopussy.
(2) Zie aflevering 2 van de serie Terra Vulgaris.
(3) Zie aflevering 663 t.m. 665 en aflevering 667 van de serie Octopussy.

Ik heb nu wel zo’n beetje alles gelezen over de geliquideerde advocaat, maar ik moet zeggen: zelfkritiek is zijn Broederschap vreemd. Feitelijk komt al het gehuil en gelebber uit de beroepsgroep neer op hetzelfde: wij verdienen respect, want wij houden de rechtsstaat overeind. En vlieg je op wat grotere hoogte over het geval, dan zie je dezelfde beduimelde bewoordingen en ideologische prietpraat als die waarmee in een glijdende schaal ambulancebroeders, spuitgasten, dienders, ME-ers, stillen en in een misschien helemaal niet zo verre toekomst ook kampbeulen een beroep doen op dat respect.
Van advocatuur had je er ooit twee: gewone en sociale. Gewone advocatuur was toen -ik spreek nu over dertig jaar terug- wat ie vandaag ook is: geldverdienen over de rug van de rechtsstaat. Grof geld, door meisjes en jongens die vaak in de derde of vierde generatie waren opgevoed met het idee dat het grofste geld het beste geld is. U en ik hebben samen met ze op school gezeten dus ik vertel hier niets nieuws. Na die school gingen U en ik de wijde wereld in en zij een dispuut. Het corps is hun bubbel: heeft het drankmisbruik er niet teveel vat op de voortplantingsorganen dan leidt het rondgeneuk er tot kindertjes en die zijn dan ook weer voorbestemd om tot de Broederschap toe te treden.
Sociale advocatuur is opgeheven. De beroepsgroep zelf haalt er allerlei redenen bij waarom maar dat zijn drogredenen. De enige reden is dat er in de advocatuur grof geld verdiend moet worden, en dat dat niet binnengevlerkt wordt door het verdedigen van U en mij. Het is met andere woorden de advocatuur zelf die de bijl heeft gezet in de sociale rechtshulp. En daarmee in de rechtsstaat. Zo die laatste ooit al heeft bestaan, is ze geworden tot een rechtsestaat. De advocatuur verdedigt het geld, het grove geld: eigendom en macht. Van anti-kraakwet tot en met het nekken van de vrije meningsuiting, het zijn de advocaten zelf die het vuile werk opknappen ‘omdat de kachel moet branden’, en er ‘s avonds onder elkaar prat op gaan de grootste nota aan de dikste rijke sukkel de deur te hebben kunnen uitsturen.
De beeldvorming doet de rest. We keken ooit met ons allen naar Ally McBeal, nu hebben we de omhooggevallen ME-er John van den Heuvel en de ‘volksjongen’ Holleeder op de koffie. En hun verdedigers. Legaliseer kraken en je hebt een oplossing voor de woningnood. Legaliseer softdrugs en je hebt geen JvdH’s en Holleeders meer. Geef levenslang voor bezit van en handel in wapens en het geknetter en geknal in Amsterdam is verleden tijd. Zet een top op wat advocaten mogen berekenen aan hun cliënten en je hebt binnen de kortste keren weer sociale advocaten… (gvd)

2 reacties

Afstand houden? Wis en zeker. Maar hou vooral die klep gesloten! Wil ik de kaaskoppen meegeven als raad tegen de corona.

Tijdens mijn omgangetje langs de hertjes en door de speeltuin reageer ik er niet meer op. ‘Goeiemorgen’ klinkt het van rechts, en ‘Lekker weertje’ luidt het van links. Waarbij de r van rollator zo diep mogelijk uit de keel wordt omhooggerocheld. Ik duik tegen het stortbad diep weg in mijn duffelse jekker. Is dat aso? Mag het zijn, maar het is wel levensreddend momentaan.

Keelspuwers, zo noemen ze de Hollanders in het Waasland, achter Zelzate. Hun g is fameus, hun tje achter elk fucking woord echt ziekmakend. Nonkel Serge heeft er een smerige draai bij. ‘Weet u waarom de Hollander het bij u gaarne van achter doet? Anders blijft u niets zien!’

Beschaafdere tongval uit zuidelijke contreien zou de kaaskopjes nu goed van pas komen. Maar ze willen niets van ons weten, van ons Belgen, ons Fransozen, ons Italianen. Om ons wordt als vanouds gelachen omdat we, zo zonder vaste regering, een land in forfait zouden zijn. En met Italie is het al zowat oorlog omdat Conte net als de KLM een kluit euro’s wil zien.

Men meet er menselijkheid in bankbiljetten, daar achter de dijken. Die pias van een Rutte voorop en in zijn staart die Kloris de Vijfde met zijn Argentijnse. Om gratis excuses aan te zeggen, wanneer de doden zijn geborgen, het leed vergaan.

Houd afstand… Is het aan u ook opgevallen dat die afstand in bijna elk land weer anders is? Een meter hier, twee meter daar. Wist u trouwens dat ze daar in Japan het minst moeite mee hebben, met dat afstand houden? Daar doen ze dat vanseffens, zit in de cultuur. Japanners scheppen altoos en overal minstens een meter lucht om zich heen.

En toch spreken ze daar ook heel zachtkens… (gvd)

De impeachment-procedure die door het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden tegen Donald Trump is gestart hangt op de inhoud van een telefoongesprek met de Oekraïense president Zelensky. Volgens een 'anonieme klokkenluider' zou Trump aan een paar honderd miljoen dollar militaire hulp de voorwaarde hebben gesteld dat Oekraïne een corruptie-onderzoek start naar Democratisch presidentskandidaat Joe Biden en zijn zoon. Biden had als vice-president onder Obama het ontslag van een Oekraïense Openbaar Aanklager die een onderzoek naar de benoeming van Biden's zoon Hunter tot topman van het geprivatiseerde Oekraïense gasbedrijf (fracking!) geëist én gekregen van Zelensky 's voorganger Poroshenko. Over inmenging in binnenlandse aangelegenheden gesproken.
Trump heeft aangekondigd een transcriptie van het gesprek openbaar te maken. Dit is inmiddels gebeurd. Geen sprake van  'je krijgt pas geld als...'. Impeachment op grond van dit gesprek is onmogelijk.
Zelensky zou juist deze week naar Washington afreizen voor overleg en de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In de Amerikaanse media wordt dit als een 'valkuil' voor Zelensky omschreven: hij wordt gedwongen partij te kiezen tussen Trump en zijn tegenstanders, oftewel Deep State. Oekraïense functionarissen hebben ontkend dat Trump in het telefoongesprek druk op Zelensky heeft uitgeoefend, maar geweigerd details erover naarbuiten te brengen omdat het gesprek 'vertrouwelijk' zou zijn. 'Waarom zouden we hier op reageren? Er vond een gesprek met de Amerikaanse president plaats. En dat was het', was de reactie van de woordvoerder van Zelensky tegenover persbureau Reuters. 'Iedere poging door een van de beide partijen om Oekraïne te gebruiken is schadelijk voor onze relaties'. Het moment voor Zelensky na de succesvolle gevangenenruil met Rusland en zijn pogingen om een einde te maken aan de burgeroorlog in Oost-Oekraïne is nogal delicaat. Oekraïne wordt al jaren gebruikt als breekijzer tegen Rusland, via MH17, de Krim en de daar uit voortvloeiende sancties. Zijn belang is buiten de opgelaaide machtsstrijd in Washington te blijven.
In mei kondigde de persoonlijke advocaat van Trump, voormalig burgemeester van NYC Giuliani, aan naar Oekraïne te komen. Een trip die werd gecanceld, volgens Giuliani, omdat Zelensky 'omringd wordt door vijanden van Trump'. Hij noemde de adviseur van Zelensky, Sergej Leshenko, de man die in 2016 de betalingen van de door een coup afgezette Oekraïense president Janoekovitsj aan Paul Manafort, later campagne-chef van Trump bij zijn verkiezing in 2016 "onthulde". De aanloop naar Russiagate, de mislukte poging om Trump af te zetten. Volgens Giuliani was die informatie fake.
Nadat Giuliani de trip naar Oekraïne had gecanceld, zocht Andrei Yermak, een assistent van Zelensky, op eigen initiatief contact met Giuliani. Ze zouden elkaar in Spanje hebben ontmoet. Ik vermoed dat deze opgeblazen affaire als een nachtkaars uitgaat. (WK)

1 reacties

door Jan Portein.

Terug naar Utrecht. Terug naar de Burgemeester Reigerstraat en de pandjes van Marcel Johan Paping (1). Volgens gegevens uit het kadaster manifesteerden zich op 10 juli 2008 twee dames op het bureel van notaris Dirk-Jan Houtepen in Eindhoven (2). Respectievelijk Antonia Johanna Petronella van de Goor uit Mierlo en Linda Henrica Maria van den Hurk uit Eindhoven (3). Geen vreemden voor onze vriend Houtepen. Beide dames waren namelijk werkzaam op zijn kantoor. Het gezellig samenzijn had een zakelijk karakter. Antonia en Linda vertegenwoordigden namelijk koper en verkoper bij de overdracht van een flinke portie stenen van ene Reginald Marie George Oswald Poswick aan Marcel Johan Paping. En je gelooft het niet, maar de uit Heerlen afkomstige Reggie Poswick was en is tandensmid in Hilversum. Dezelfde branche dus waarin Marcel Paping actief was en is (4). En de mogelijkheid is niet uitgesloten dat ze elkaar al kenden vanuit hun studietijd. De portie stenen bestond in totaal uit twaalf panden, waaronder twee optrekjes uit voornoemde Burgemeester Reigerstraat. De prijs van het hele door makelaar taxateur G.E.R. van Wolde op waarde geschatte katje bedroeg een kleine 8 meloen euro. Een bedragje dat voor een groot deel, al dan niet vanuit een vuilniszak, door orthodontist Paping werd gestort op een derdenrekening van Pigmans, Ras, Janssen. Een Eindhovense notarissenclub waarvan de tegenswoordig zelfstandig in het veld hobbelende Houtepen toen lid was. Paping kwam kennelijk zes tonnetjes tekort, maar Poswick was zo welwillend om hem die tonnetjes kwijt te schelden. Zij het, dat die wel te boek gingen als een lening van Poswick aan Paping. Papier is geduldig. Oh, we zouden het bijna vergeten. Reggie Poswick woont volgens de officiële gegevens op het adres Oude Enghweg 30 in Hilversum. Een pand dat eigendom is van A.J. Bruinsma Beheer BV. Niet toevallig, want bij bovenstaande deal trad tandarts Poswick op als zelfstandig bestuurder van Bruinsma & Bruinsma Vastgoed BV, die ook wel onder de naam P2 actief was in het stenenwereldje. Huh? Maar, maar ... P2 Vastgoed was en is toch een vehikel van orthodontist Marcel Paping en zijn broer? Mogen we daaruit concluderen, dat bovenstaande deal in wezen een charade was? Een valse vlag. Dat mogen we. Maar daarmee zijn we er nog niet. Stay tuned.

(1) Zie de vorige aflevering.
(2) Dirruk-Jan heeft in juni 2004 een uiterst dubieuze rol gespeeld bij een van de vele “merkwaardige” gebeurtenissen in de met een zware criminele ASR-saus op smaak gebrachte zaak rond de Eindhovense ondernemer Jos Lindhout. De hoofdpersoon uit onze serie “Tussen premies en piraten”.
(3) Linda heeft dezelfde achternaam als Flupke van den Hurk, die net als Dirruk-Jan Houtepen geen schoonheidsprijs verdiende voor zijn rol bij het door ASR geleide sinistere offensief versus Jos Lindhout. Mocht zij inderdaad familie zijn dan is dat een bunder koren op onze molen.
(4) Vgl. ook de eerder in deze serie voorbijgekomen Curacaose NV's van “orthodontiste” Kinga Casander-Kato, de echtgenote van de vroeger eveneens vanuit Hilversum opererende fiscale specialist en constructie-expert Rodrick Casander Baron de Keith Marichal.

Analyze this. BKA-smurfen hebben hun collega's elders in de wereld verzocht om je van ijzeren manchetten te voorzien. Wegens een poging tot het trekken van flessen ter waarde van ca. 1,75 meloen euro in het Nedersaksische Lingen. Jouw lezing over de operatie in Lingen verschilt aanzienlijk met die van de Duitse justitie, maar die in een peevee laten vastleggen bij een Nederlands smurfenbureau levert onvoorziene problemen op. Ondanks het feit, dat de CIE jouw lezing kent en heeft geprobeerd daar een slaatje uit te slaan door je glorieus te bevorderen tot burgerinfiltrant. Verder loop je met het onbedwingbare vermoeden rond dat een van de voormalige compagnons bij de Lingenaffaire in staat cq. van plan is om met een kleine hoeveelheid lood het licht bij je uit te blazen. En je bef Marja Plas maakt af en toe foutjes, waardoor je twijfels krijgt over haar goede bedoelingen. Wat doe je in zo'n situatie? Je neemt de benen. Dat deed Pieter Knabben dan ook. Respectievelijk naar Zwitserland en Spanje. Vanuit dat laatste land belde hij op 7 april 2014 met de recherche in Arnhem. Met meneer A.A. Van Diemen. Om zijn relaas over bedreiging, afpersing, zijn afgepakte en misbruikte bankpassen, de CIE en andere feestelijkheden uit de voorafgaande jaren te spuien. Meneer Van Diemen laat zijn opnameapparatuur meelopen en maakt van de conversatie een leuk peeveetje. Hoe toevallig nou, kort daarna werd Pieter gearresteerd en overgebracht naar een petoet in Madrid, alwaar hij voor zijn transport naar Nedersaksen een paar aangename cellulaire dagen doorbracht met Luis Barcenas, een van de hoofdpersonen van het politieke schandaal rond de Partido Popular (1). Eenmaal voorgeleid was hij in wezen al het haasje. Ondanks het sterke vermoeden dat de compagnons wel degelijk een kwalijke rol hadden gespeeld bij het financiële laagstandje werden ze niet aangeklaagd en hoefden ze ergo ook niet voor de Duitse Kadi te verschijnen. Laat staan als eventuele getuigen ten overstaan van een Nederlandse rc iets ten nadele van hullie zelf te verklaren. Pieter Knabben werd op 3 jaar kerker getracteerd, waarvan 1,5 jaar effectief. Maar gevaarlijk of niet, hij neemt het niet en stuurt aan op een revisie.
Wordt het toch nog gezellig. Stay tuned (JP).

(1) Zie onze serie “Spaanse steekjes”.

De trieste gebeurtenis van 15 november 2005 was voor tenminste twee dagbladcolumnisten en voor een bekend literator aanleiding zichzelf onder de aandacht te brengen.

Gerrit Komrij schreef in die tijd de reeks columns onder de naam Gouden Woorden achterop het NRC. De gouden woorden in de aflevering van 22 december lijken vooral Franse woorden. De columnist heeft het niet één maar twee keer over raison d’être. Eerst in verband met de door de omgeving van het slachtoffer afgekondigde en gehuldigde mediastilte. Een paar alinea’s verder met betrekking tot het door Komrij veronderstelde ‘geloof in samenzweringen (…) van radicaal links’.
Politie heet voor Komrij politie, de binnenlandse veiligheidsdienst binnenlandse veiiligheidsdienst. De intimi en medestanders van Sévèke krijgen echter de volle laag. Zij zijn achtereenvolgens ‘vrienden van Louis‘, dus tussen aanhalingstekens, ‘strijdmakkers van zijn fanatieke clubje’, ‘Nijmegens oproer-kraaiers’, ‘Nijmeegse fundamentalisten’, ‘Nijmegens Gideonsbende’, ‘Nijmeegse revolutionairen’ en ‘het clubje’.

De raison d’être van Sylvain Ephimenco was in 2005 dezelfde als vandaag. De immigrant van Frans-Algerijnse komaf basht in Trouw wekelijks zijn lotgenoten. De columns van Ephimenco worden gekenmerkt door een pijnlijk gebrek aan feitenkennis, en door onverbloemde steun voor de meest rabiate uitingen van geborneerdheid in het algemeen en xenofobie in het bijzonder.
In zijn bijdrage Zwijgen en controle in zaak- Sévèke van 31 december 2005 heeft de columnist het over 16 in plaats van 15 november, en wordt het slachtoffer gelinkt aan de ‘gewelddadige ondervraging’ van infiltranten in de kraakbeweging en aan ‘Kedichem’. Ephimenco vindt in navolging van Komrij zwijgzame activisten niet kies of voorzichtig maar verdacht: ‘de wetten van de Omerta worden in het krakerswereldje goed nageleefd.’

‘Krakers fascineren A. F. Th.’, aldus De Gelderlander van 15 augustus 2007. De broodschrijver A. F. Th. van der Heijden uit Geldrop -Adrie voor zijn vrouw, Albert in zijn boeken- heeft daarvoor twee keer over de kraakbeweging geschreven. De Slag om de Blauwbrug gaat over een junk die verzeild raakt in de Kroningsrellen van 30 april 1980. Advocaat van de hanen gaat al helemaal niet meer over krakers maar tracteert de lezer op een drankzuchtige versie van Henk Kersting, de advocaat van de in 1985 vermoorde Hans Kok.
Aanleiding voor het artikel in de provinciale krant is het plan van de gevierde schrijver om een boek te gaan wijden aan de moord in de stad waar hij ooit studeerde: De Oprotpremie. Op een foto bij het stuk komt de auteur uit het Nijmeegs Centraal Station, zijn lange jas zwiert open langs zijn aanzienlijke buik. Op de plek van de moord ‘(merkt) de stilstaande man niets van de aandacht die hij trekt’. Nog een citaat: ‘Met de Nijmeegse kraakbeweging had hij indertijd niets. In Amsterdam woonde hij zeven jaar in een kraakpand, maar altijd voelde hij ‘zich meer toeschouwer dan deelnemer’’…

(JoopFinland)

De kogel is door de kerk: het Amerikaanse Congres heeft de procedure om Trump af te zetten in gang gezet. De grond is het telefoongesprek met de Oekrainse president Zelensky (zie vorige aflevering) waarin hij toezeggingen (nu inmiddels 400 miljoen dollar volgens MSM) zou hebben gedaan in ruil voor een corruptieonderzoek naar zijn Democratische rivaal in 2020 Joe Biden. In het Huis is een eenvoudige meerderheid voldoende. Vervolgens gaat het voorstel dan naar de Senaat (dat een Republikeinse meerderheid heeft) waar een tweederde meerderheid nodig is. Biden had zich de afgelopen weken onmogelijk gemaakt met verschillende uitglijders, naast de beschuldigingen over corruptie in Oekraïne en China. Hij moest worden geloosd omdat hij in 2020 geen kans zou maken tegen Trump. In een moeite door zou Deep State zich ook van de Donald willen ontdoen. Als een duveltje uit een doosje zou dan Hillary Clinton zich melden als Democratische presidentskandidaat. Zij had vorige week al een ontmoeting met een andere kandidaat, Elisabeth 'Pocahontas' Warren.
'Trump berijdt een stier'. Niet alleen politiek, ook economisch: de FED heeft de afgelopen 5 dagen 30 miljard dollar per dag gepompt in de Amerikaanse banken in kader van 'Repo operaties' om de 'liquiditeit' te vergroten. De banken hadden geen geld meer en berekenden onder elkaar, in het interbancaire systeem, inmiddels 10% (dag)rente in plaats van de normale 2%. Deze operatie duurt al langer dan een maand en zou doorgaan tot 10 oktober. In totaal zou het tot nu inmiddels al om 300 miljard dollar gaan. De laatste keer dat dit gebeurde was tijdens de bankencrisis van 2008. De FED probeert hiermee de tarieven die banken onder elkaar berekenen te drukken maar slaagt er niet in. Het laat de ineffectieviteit van de (private) Centrale Bank, gesticht in 1913, zien. Als de FED niet slaagt te interveniëren zal de verwoestende markt zijn werk doen: recessie, crisis. (WK)

5 reacties

'Blijf binnen'. De zon lokt en wat kan ik voor schade aanrichten buiten?
Ik wordt balorig van de verordeningen van het kabinet. Zin om de regels van Rutte met voeten te treden. Zo was ik mijn handen om het half uur en nies in mijn oksel. Niet in mijn elleboog, door Den Haag uitverkoren om mensen mee te begroeten. Dat is toch een krankzinnig advies? Deze combi van niesplek en vervanging voor handdruk?
In Italië nu hèt epicentrum van de pandemie weten ze inmiddels wat je hebt aan Brussel in deze tijden. NIETS.
Ursula von der Leyen zal hier nog even voordoen hoe handen wassen gaat. In onschuld.
Ik weet natuurlijk niet hoe het met u zit, maar ik heb sinds Rutte het verboden heeft zo onbedwingbaar de neiging om eens lekker... aan m'n gezicht te zitten.
Grapje. Een potje te biljarten met twee ballen en de korte keu bedoel ik. Maar alle café's-biljart zijn gesloten. En de zuiver biljartlokalen ook. Zelfs in de rosse buurt. Je kunt echt geen kant meer op als liefhebber. Terwijl ik normaal (bouwjaar 1951) die aandrang tot het spel toch weinig meer heb. Nu dus wel weer van de weeromstuit. Omdat het verboden is. Dát brengt deze 'Regering van Nationale eenheid' (de PvdA is immers geruisloos toegetreden tot de coalitie, n.b. met Van Rijn, een van de hoofdverantwoordelijken voor de afbraak van de zorg die ons nu opbreekt) onder Mark 'Colijn de Tweede' Rutte (Colijn de Eerste zou alleen poepen 'drukken' hebben genoemd) teweeg. Ze spelen, in navolging van Macron en Trump, een oorlog in vredestijd met ons na. Tijdens WO2 mocht je ook niet meer bandstoten van de nazi's. Met niet-ariers.
'Rassenschande' noemden ze dat.
Op de drukke markt wilde een vriendin van een vriendin me zoenen. Wat krijgen we nou? Kon haar nog net op tijd de door Den Haag voorgeschreven elleboogstoot toedienen. Waarin ik vervolgens per ongeluk in nieste. Ik heb in deze onzekere tijden geen zin in problemen met de autoriteiten. 400 euri boete. Kreeg vorige zomer nog 230 e boete voor een liedje spelen op het Julianaplein in politiestad Den Haag. 
Op de pont lachte een aantrekkelijke vrouw naar me. Ik merkte dat het bloed uit m'n hersens vertrok naar andere streken. Heb m'n bril maar afgezet om verdere verleiding te voorkomen. Voelde me net een kloosterling die niet in verzoeking wil worden gebracht.
Bij de kaasstal mislukte contact-pinnen via de kaart op het beeldschermpje leggen. 'Je moet hem erin steken', sprak de adembenemende paardenstaart achter de toonbank met schorre stem. Ik keek haar ontzet aan. 'Hoor eens, dat wordt helemáál afgeraden', hijgde ik gedecideerd en zocht mijn toevlucht in contant betalen.
Zal alles ooit weer zo normaal worden als het vroeger was? Ik betwijfel het. Het wordt morgen prachtig zonnig. Normaal speel ik dan bij de aanlegplaats van de pont aan de overkant een show van 2 uur met guitarillo, tamboerijn aan de voet en zang. Het publiek gooit vervolgens munten is de bedoeling. Metaal. Nu een gezondheidsrisico. Een bordje 'Alleen papiergeld'? Dat houdt ook virusdeeltjes vast, naar het schijnt. Heb er dit seizoen dus een hard hoofd in met cash. Misschien wordt het geld van hogerhand namelijk wel helemaal afgeschaft.
Ik word zo gedwongen een mobiele pinautomaat aan te schaffen. En me in een afgedankt 'beschermingspak' te hullen voor mijn en uw veiligheid.
Want de prijs van zo'n voor dit werk ideale Burka, mijn oorspronkelijke plan ter bescherming van de Volksgezondheid, zal de laatste weken wel de pan zijn uitgerezen. Als ze niet uitverkocht zijn. Want daar wil tegenwoordig iedereen in. (WK)

5 reacties

Wat weer een heisa aan de overkant van de plas. Potus Trump zou zijn komieke Oekraiense collega Zelensky kortgeleden tijdens een telefonisch onderonsje onder druk hebben gezet om een corruptieonderzoek naar Hunter Biden cs. weer op de rails te zetten. Dat was op een zijspoor gemanouvreerd onder druk van Hunter's vader Joe in de nadagen van zijn vice-presidentschap. En zowel potus Trump als nepopappa Joe gebruikten daarvoor hetzelfde aas: een zak met poen. Als Zelensky braaf was kreeg ie de toegezegde financiële steun. Zo niet dan kon hij het schudden. Inmiddels heeft de Democratische partij een slappe ballon opgelaten om uit te vogelen of het opstarten van een afzettingsprocedure van Trump wettelijk haalbaar is. Een hachelijke onderneming. Zelfs als mocht blijken dat The Donald inderdaad druk heeft uitgeoefend op Zelensky om de verkiezingscampagne van Joe voor het presidentschap een deuk te bezorgen. Want Joe kan wel zeggen dat ie nichts gewusst heeft van Huntertje's corrupte activiteiten in Oekraïne (n.b. onder de vleugels van de Joodse nazi-leider Igor Kolomovsky) maar hoe geloofwaardig is dat? Om nog maar te zwijgen over Huntertje's bemoeienissen bij het goksyndicaat van Ruth Parasol, de wasstraat van Sir Allen Stanford, de olie- en gaswinkels van Oekraïne en Letland en Ebolabestrijder Metabiota. Oh? Hoort u daarvan op? Als u even terugfietst in deze serie dan komt u dat allemaal tegen. En reken erop dat ze in het team van de potus al lang bezig zijn met het uitbaggeren van deze swamp, waarin zelfs een stukje Nederland is terug te vinden. Niks mooiers dan conspiracy. Stay tuned. (JP)

2 reacties

Een eeuw of wat geleden waren het de “dreadnoughts” van de Britse en Duitse marine, die de basis van hun zeestrijdkrachten vormden. Nu zijn het de vliegdekschepen. En Amerika heeft de grootste en modernste, zoals de USS Gerald R Ford en de USS George H W Bush. Nu blijken er wat onverwachte missers gemaakt te zijn bij het ontwerp en gebruik van die schepen. Komt meer voor, denk aan de JSF F-35, ook al een permanente onverwachte kostenpost, die niet oplevert wat werd beloofd. Bij die vliegdekschepen is uiteraard het nieuwste van het nieuwste geïnstalleerd, ook bij de toiletten. Wat jammer dat die niet berekend blijken op massaal gebruik in de morgen, spoelt niet door, pijpen te nauw, afvoer geblokt. Het schoonspoelen van die te nauwe pijpen, met speciaal doorspoelmiddel, kost 400.000$ per keer en dat is niet meegenomen in de exploitatiekosten. Onderzoek van de Amerikaanse Rekenkamer wees uit dat alleen al bij de marine die kosten zijn onderschat met zo’n 130 miljard $. In dat bedrag zit ook 26 miljard voor gezondheidszorg en kinderopvang van de matrozen. Ook niet gepland. Tja, Make America Great Again.

Aan de vooravond van het vonnis volgende maand van van een Spaanse rechtbank over de twaalf leiders van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging die van 'rebellie' worden beschuldigd vanwege het organiseren van een referendum over onafhankelijkheid in 2016, heeft de Spaanse justitie negen mensen opgepakt die een bomaanslag zouden hebben voorbereid. Vermeend materiaal om explosieven te fabriceren is in beslag genomen.
De onafhankelijkheidsbeweging heeft zich altijd altijd geweldloos opgesteld. Als dit waar zou zijn, zou dat een breuk zijn met de methodes van de Catalanen tot nu toe. Ik geloof er daarom niets van en beschouw het als een provocatie van Madrid en haar veiligheidsdiensten. Om de onafhankelijkheidsbeweging te criminaliseren. De Spaanse media meldden dat de 'terroristen' met bommen hadden geoefend op een verlaten huis. Later werden deze berichten weer ingetrokken. 'De politie arresteert eerst en zoekt vervolgens naar bewijzen' was de reactie van de naar Brussel uitgeweken vorige regiopresident Puigdemont.
De meeste arrestaties vonden plaats in Sabadell, een voorstad van Barcelona. Daar en op andere plaatsen in Catalonië werd direct gedemonstreerd. In Barcelona moest de Catalaanse politie een bureau van de Guardia Civil (de gehate militaire politie van Madrid) beschermen tegen honderden woedende betogers. De arrestanten maken deel uit van de 'Comités ter verdediging van de Republiek', naar voorbeeld van de Cubaanse 'Comités ter verdediging van de Revolutie', per wijk, dorp en stad georganiseerd.
De Madrileense regering speelt met vuur. Al langere tijd. Dat ze nu de boel proberen te forceren, terwijl Spanje afstevent op opnieuw vervroegde verkiezingen, is een veeg teken.
De toestand in Baskenland is na decennia van geweld gepacificeerd. Dat zal Madrid voor ogen staan: 'het moet ergeren wil 't beteren'. (WK)

1 reacties

De comfortabele meerderheid van Zelensky's 'Dienaar van het volk'-partij in het Oekraïnse parlement (254 zetels) heeft hem de mogelijkheid gegeven dingen te doen die in het land door de rechtse krachten worden verafschuwd: directe onderhandelingen beginnen met de Donbass-rebellen. Het instellen van een 'gemengde commissie' van Kiev en de opstandige Republieken, met waarnemers uit Frankrijk, Duitsland en Rusland, heeft binnen Zelensky's partij tot woede geleid bij extremisten. Ze beschuldigen hem ervan het 'Russische taalgebruik' van 'interne problemen' van Oekraïne te hebben overgenomen.

Volgens deze 'nationalisten' is het conflict immers het gevolg van 'Russische agressie'. Het benoemen als 'Burgeroorlog' of 'intern conflict' is voor hen vloeken in de kerk. De partij van Zelensky is in een vloek en een scheet geformeerd. Dat moest zich wreken. 'Zo gewonnen zo geronnen' zegt ons spreekwoord. Daarbij leunde zijn spectaculaire opkomst sterk op de financiële steun van de oligarch Ihor Kolomoiski, die in gevecht is gewikkeld met de Oekraïense justitie in verband met malversaties. Kolomoiski zoekt uiteraard bescherming van zijn protégé. 

Dat Zelensky toch voor het pad van de vrede kiest, terwijl de ratten aan zijn stoelpoten knagen, is ronduit moedig. Het is een indicatie van dat een belangrijk deel van de bevolking genoeg heeft van de burgeroorlog en bereid is tot een vergelijk. (WK)

Nou moet u voor de aardigheid dit eens even lezen. Conclusio: Kalitta Air is pissed off. Kan je als Schiphol zijnde een middenvinger richting heelal priemen, maar er schuilt toch een volwassen adder onder de landingsbaan. Kalitta Air blijkt volgens dat stukkie voornamelijk voor het Amerikaanse ministerie van Defensie het luchtruim onveilig te maken. Dus voor je het weet ligt er een kwaaie missive bij haar van Bijleveld op het bureau en dat hep je als onderneming die door allerlei Umweltproblemen toch al niet overdadig populair is liever niet. Brengt ons overigens op de voordehand liggende vraag wat voor spulletjes dat Kalitta Air al dan niet onder diplomatieke bescherming (1) eigenlijk op Schiphol stalt. Schoenveters, ondergoed, anti-stresspillen, hamburgers in blik en andere dingen waar Amerikaanse houwdegens in den vreemde om zitten te springen? Of gaat het om dingetjes die mannen in witte pakken stiekem moeten opruimen als er iets misgaat? Kalitta dreigt min of meer met een verhuizing naar Oostende als Schiphol niet door de voorwielen gaat. Een vliegveld dat op dit specifieke terrein ook al zijn sporen heeft verdiend (2). Komt nog iets bij. Dit artikel van eerder deze maand van collega Dylyana Gaytandzhieva. Een meisje dat we jammer genoeg niet persoonlijk kennen, maar dat wij graag bij gelegenheid eens enthousiast zouden willen aflebberen. Zij schreef dit. En jawel, Kalitta Air is betrokken bij grosse Scheisse onder diplomatieke vlag. Niet in haar uppie. Atlas Air, nota bene met een vestiging aan de Snipweg op Schiphol, eet ook driftig mee uit de illegale ruif van het Pentagon. Controle op deze narigheid? Zullen we even heel diplomatiek de andere kant opkijken? Stay tuned (JP).

(1) Zie onze serie “De zijde route” over Silk Airways en aflevering 3 van de serie “Van zoem naar knor”.
(2) Zie aflevering 1 van deze serie dd. 16 april 2000.

Door Jan Portein.

Even een vluggertje. Het is 27 juni 1991. Klaas Bruinsma aka de Dominee wordt naar zijn schepper geholpen. Op het parkeerterrein van het Hilton in Amsterdam. Na een gesprek met Johan Verhoek en Koos Reuvers in de Julianabar. Niet het eerste gesprek trouwens. Klaas was nog wat poen schuldig aan de beide collega's voor het transporteren van mindbenders en kon c.q. wilde het nog uitstaande bedrag niet ophoesten. Althans, zo luidt het verhaal. Na dit onfortuinlijk overlijden kregen de erven van Klaas, onder wie broer Hans die in vroeger dagen in minimale kledij voorstellingen verzorgde in de roemruchte dancing It (1) en broer Anton Bruinsma aka de Monnik, een klop op de deur van voornoemd duo (2). Die zouden naar aanleiding van dit onheilspellend geklop eieren voor hun erfenis hebben gekozen en een ferm pak vastgoed, van hun ruw overleden broer, al dan niet op naam van stromannen, aan Willem Endstra hebben overgedaan. Of de schuld aan Verhoek & Reuvers mee verhuisde vertelt de story niet. Maar hij dient wel als een voor ezels ingericht bruggetje naar een verklaring van een gepensioneerde opsporingsambtenaar, die na wat omzwervingen bij ons terechtkwam. Aanleiding tot het op schrift stellen van die verklaring waren een paar kromme tenen. Die had voornoemde ambtenaar gekregen bij het lezen van dit dagvodartikel uit het AD, waarin ene Marcel Paping figureert. Van origine een orthodontist cq. beugeltandarts die volgens onze bron tot het pelotonnetje stromannen van Klaas behoorde. Tijd voor de verklaring zelf. Komt ie:

“Ik ben jarenlang vanuit mijn vroegere functie gefrustreerd geweest over die persoon, die wij op de korrel kregen toen hij eind jaren negentig om een lager belastingtarief vroeg vanwege zijn verblijfplaats in het buitenland. Tot onze verbazing zat deze man, als beugeltandarts werkzaam in Nederland, in vele onroerend goed bv's en had ook tientallen panden op zijn naam staan. Daarbij bleek dat hij de bijbehorende hypotheeklasten nooit kon voldoen uit de huurinkomsten, het praktijkinkomen c.q. het eigen vermogen. Er was dus een aanzienlijk hiaat. Ook bleek dat er vaak gebruik werd gemaakt van de diensten van beëdigd taxateur G.E.R. van Wolde, die ook al jaren stiekem panden op zijn naam nam, ondanks dat wij de NVM hadden laten weten dat wij op zijn naam waren gestuit bij ons onderzoek naar de connectie tussen Bruinsma en Endstra. Daar kwam nog bij, dat het door Paping opgegeven adres in Duitsland niet meer was dan een afgesloten, leeg grintperceel langs een snelweg. Zowel taxateur Ten Wolde als Paping weigerden categorisch onze vragen te beantwoorden, waardoor het fraudeteam Midden-Nederland in actie kwam en al spoedig uitvond, dat het hier ging om een transactie uit het verleden tussen de erven Bruinsma en Endstra, die op zijn beurt dit onroerend goed onderbracht bij stromannen waar dat nog nodig was. Bij het onderzoek naar het Bruinsmaverleden van Paping kwamen ondermeer Ping Ping BV, San Francisco BV en P2 Beheer omhoog. Verder kwam het fraudeteam erachter dat Paping en zijn taxateur met hun creditcards tonnen opnamen op de Antillen en elders in de wereld zonder dat in Nederland te melden. Daarmee was voor het team voor honderd procent het bewijs geleverd dat het om witwassen ging. Toen brak de storm los. Wij kregen bijna om het uur een half Nederlandse, half Duitse fiscale jurist op ons dak die steeds woedend tekeer ging en het uiteindelijk hogerop zocht. Met als resultaat dat het fraudeteam van hogerhand te horen kreeg, dat de gevonden bewijzen niet gebruikt mochten worden. Bij het nemen van dat besluit speelden enkele inspecteurs van de afdeling Grote Ondernemingen een voorname rol. Eind van het liedje was dat het dossier Paping werd gesloten en wij ook ons onderzoek naar de taxateur en de betrokkenheid van een foute notaris in Utrecht verder konden vergeten. Dit tot grote frustratie van mijn collega's en mijzelf. Alles raakte in de vergetelheid. Waarschijnlijk doordat Endstra in 2004 verlood werd. Misschien heeft deze kwestie rond de stromannen hierbij wel een rol gespeeld. Wie zal het zeggen. Ook voor de bij deze affaire rond Paping en Ten Wolde betrokken ambtenaren van de gemeente Utrecht gold het ambtsgeheim. Maar het is niet ondenkbaar dat zij hun kennis nu gebruiken om Paping dwars te zitten bij zijn project in de Burgemeester Reigerstraat. Ik ben bereid nog meer te verklaren, maar dan in kluisverklaring bij een notaris.”

Is dat even uitpakken. Zo! Voldoende aanleiding voor de leden van ons imposante snuffelteam om het gebit eens flink in deze intrigerende materie te zetten. Met name getriggered door de aanwezigheid van verschillende tandensmeden in dit dossier. Kan geen toeval zijn. Meer? De volgende keer. Stay tuned.

(1) Zie voor dit stukje vergane glorie het artikel “Van oude koeien en troebel water”.
(2) Zie voor Anton de waanzinnig interessante serie “Shady”.

2 reacties

Zoals in vorige afleveringen verteld, ligt de kracht van de Gele Vesten in de verbindingen met acties op locaal, nationaal en internationaal niveau. Bij Acte 45 was het de klimaatactie met de GJ onder de leus 'Macron de grootste vervuiler ter wereld'. Isoleren van de Gele Vesten was het doel van Macron en MSM. Dat is mislukt.
'Convergence', convergentie, het eens zijn over tenminste een ding (het vertrek van Macron), was het motto van Acte 45 waar de Gilets Jaunes zich aansloten bij zowel 'de Mars voor het Klimaat' als 'de Mars voor de Pensioenen' van de vakbonden. Tegelijkertijd was door de Gele Vesten aangekondigd het verbod in het centrum (Champs Elysees) niet langer te accepteren. En er circuleerde een (anonieme) oproep om 'de nacht te pakken'. De protesten voort te zetten na zonsondergang, met als voorbeeld Mei '68. Beiden zijn gebeurd op de 'Terugkeer' van de GJ na het zomerreces. Barricades op de Champs Eelysees en een nachtelijke demonstratie naar Place de la Bastille van klimaatdemonstranten en Gele Vesten. De klimaatdemo werd vrijwel onmiddellijk aangevallen door de politie, nog voor de 'Black Bloc's' (duizend volgens MSM) in actie kwamen. 'Hit and run', ze vernielden etalages en bushokjes zonder dat hen door de politie of hun stoottroepen, de BAC's, een strobreed in de weg legden. Zoals altijd tot nu, ze hadden hun werk gedaan. Daarna verdwenen ze weer en zetten de ordetroepen traangas, rubberkogels en wapenstok in tegen vreedzame demonstranten. Meer dan 160 arrestaties en vele boetes (ondermeer Eric Drouet en Jerome Rodrigues die ondanks zijn time-out aanwezig was) wegens 'het in verboden gebied' verkeren. De GJ trokken geen gele vesten aan om niet op te vallen, maar werden toch gecontroleerd en aangevallen.
Het geweld van de politie was ongekend, zo vertelden de aanwezigen en de beelden (zie video). Van EersteHulpverleners werden brillen en bescherming afgerukt. Om ze te verhinderen de slachtoffers te behandelen.
Om 19.30 uur werd bij Pont de Tolbiac besloten tot een nieuwe, onaangekondigde mars naar Bastille. Dat het niet uit de hand liep kwam volgens aanwezigen doordat de CRS (speciale politie) was vervangen door gendarmerie, die minder agressief is.
Interessant was de arrestatie in het centrum van Parijs van een politie kapitein in burger omdat hij de agenten uitschold. Bij zijn aanhouding met geweld van de vijftiger kwam een politiekaart tevoorschijn. Hij werd aangehouden op beschuldiging van 'rebellie'. Ze proberen het erop te gooien dat hij 'geestelijk niet in orde' zou zijn. Net als de politieagenten die de hand aan zichzelf slaan met hun dienstwapen? Zij kunnen het niet meer navertellen.
Met name interessant in verband met de acties van de 'woedende politieagenten' die 2 oktober op stapel staat. Ook de brandweer (onder militair commando) bereidt nieuwe acties voor.
Het was normaal dat de aandacht dit weekend naar de hoofdstad ging, maar ook in Toulouse, Marseille en Bordeaux werd massaal en enthousiast gedemonstreerd. Deze herfst wordt heet voor Macron en zijn medeplichtigen. (WK)

1 reacties

Tulsi Gabbard, de enige Democratische presidentskandidaat die zich tegen 'regime change wars' heeft uitgesproken, trekt zich terug en heeft haar voorkeur uitgesproken: voor Joe Biden. Haar aanhang is vervuld van onbegrip tot grote woede. De kans dat haar aanhangers haar advies op zullen volgen is gering. Dat moet Gabbard hebben beseft. Ze is 38. Ze heeft de toekomst. 

Het DNC, het establishment van de Democratische Partij van Clinton, Pelosi en Schumer, heeft majoor Gabbard (in actieve dienst) sinds het begin van haar kandidatuur beoorloogd. Samen met MSM. Omdat zij als enige kandidaat aantrekkingskracht uitoefent op Republikeinse kiezers. Dáárom werd zij beoorloogd en geboycot!

Zij werd er ook van beschuldigd een '3e Partij' te willen oprichten, om haar kandidatuur door te zetten. Daarom was het slim van haar zich voor Biden uit te spreken. Sanders heeft zich al bij een overwinning van 'mijn vriend' Joe Biden neergelegd. Zijn opgave was bij het ter perse gaan nog niet bekend, maar is aanstaande. 

DNC en Deep State denken hiermee een overwinning te hebben geboekt: 'hun doel is bereikt'. Een kandidaat van hetzelfde. Zaak voor Deep State is nu Trump op zijn behandeling van Covid 19 af te rekenen. Want zoals Macron covid 19 gebruikt om 'de staat van oorlog' uit te roepen, gebruikt Deep State het virus om te doen wat Russiagate en Oekrainegate niet vermochten: Trump ten val brengen door hem niet herverkozen te laten worden in november. 

De presidentsverkiezingen van 2020 zullen in het teken staan van Covid19.

Onze vazal Rutte merkt het ook bij deze onverwachte klus: je loopt op eierschalen en alles wat je doet of zegt wordt gewogen als te laat en halfslachtig. Daarom handelde Den Haag, zoals gebruikelijk, niet: wachten of het niet overwaait en wanneer niet kijken wat ze in andere landen doen alvorens zelf iets te beslissen. Anders kan er altijd nog een geweldig verwijt aan Brussel worden gemaakt. 'Brussel is toch de autoriteit? Waarom zeiden jullie niets?' Alvast een item voor de volgende VVD-verkiezingscampagne, voor PVV en FvD er mee van door gaan.

In Italië is het enthousiasme voor de EU zo goed als dood. Niets kregen ze uit Brussel toen het water hen naar de lippen steeg. Uit China, waar ze net zelf 'Italiaanse toestanden' hadden meegemaakt, kwam wel hulp. Uit Rusland ook. Van de EU niets. Daar leer je van. De EU bestaat niet. Ik heb het in deze kolommen al eerder betoogd.

De Democratische voorverkiezingen hebben 'the great divide' laten zien: 70% van alle Amerikanen onder 45 jaar steunen Bernie Sanders; 70% van de Amerikanen boven 45 steunen Joe Biden. Dat biedt veel vertrouwen in de toekomst. Vooral omdat ze met eigen ogen hebben kunnen zien hoe corrupt en frauduleus het verkiezingssysteem is. Socialisme is niet meer weg te denken uit de Amerikaanse politiek. 

Trump heeft zijn toevlucht genomen tot maatregelen (1000 $ voor iedereen behalve de rijken & beschermen van hypotheken van huizenbezitters tegen de banken) waar Obama in 2008 ze liet stikken (zie video). Dankzij Obama verloren honderdduizenden hun huizen, die vervolgens door de met miljarden belastinggeld geredde banken voor een appel en een ei konden worden opgekocht en weer worden verkocht. 

Ik weiger nog steeds te geloven dat Joe Biden de Democratische presidentskandidaat in november wordt. Ik gok nog eerder op Hillary Clinton. Of van mijn part Michelle Obama, al zou dat idioot zijn. De man is dementerend, al lijkt hij nu iets beter (drugs?). Zal hij een termijn uitdienen?

De keuze van vicepresident wordt interessant. (WK) 

1 reacties

Nadat het Pentagon op 20 september Trump de militaire opties tegen Iran presenteerde, deelde de woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Defensie mee 'escalatie tot oorlog te willen vermijden'. Iran daarentegen heeft aangekondigd iedere aanval met alle tot haar beschikking staande middelen te zullen beantwoorden. Ziedaar het dilemma van de Donald.
Opvallend is het voorbehoud van het Witte Huis. De Israel Times heeft er geen enkel vertrouwen in dat Trump Iran zou willen beoorlogen. Hij heeft slechts wat extra manschappen toegezegd.
Opmerkelijk is een volgende affaire: Trump zou op 25 juli in een telefoongesprek met zijn Oekraïnse ambtgenoot Zelensky hebben aangedrongen op een onderzoek naar de zakelijke activiteiten van de Democratische presidentskandidaat Joe Biden en zijn zoon in het land. Een klokkenluider bij de inlichtingendienst DNI onthulde dat Trump in het gesprek toezeggingen zou hebben gedaan aan Zelensky, 'urgent zorgelijk' en 'geloofwaardig' volgens de 'inspecteur'. Terwijl Trump eerder 250 miljoen dollar aan Oekraïne zou hebben onthouden. De Donald wordt dus goed in de gaten gehouden door Deep State, maar dat zal hij al eerder hebben begrepen. Het ontslag van Dan Coats, de 'Director National Intelligence' drie dagen na het telefoongesprek wordt er begrijpelijk door. Hij werd vervangen door Joseph Maguire, die de klacht over de president heeft tegengehouden.
Er zou sprake zijn van een 'herhaling': net als in 2016 met Clinton ("Russische hulp") zou Trump nu Oekraïnse hulp willen tegen zijn (waarschijnlijke) opponent Biden volgend jaar. Dat hij daarvoor overheidsgeld zou hebben willen gebruiken (de 250 miljoen) zou nu ook ('conservatieve') kringen die zich tot nu verzetten tegen afzetting van Trump ertoe brengen hun mening te veranderen.
In mei wilde Trumps persoonlijke advocaat Giuliani naar Oekraïne afreizen in het kader van een 'corruptiezaak'. Deze week erkende Giuliani dat het inderdaad Biden betrof en dat hij alsnog in Spanje contact had gehad met Oekraïnse functionarissen, waar Trump niet van op de hoogte zou zijn geweest.
Maar liefst drie commissies van het Huis van Afgevaardigden houden zich al met de zaak bezig.
De kwestie houdt verband met de betrekkingen tussen de Bidens (1) met de Oekraïnse gasindustrie ten tijde van Zelensky 's voorganger Poroshenko. (WK)

(1) zoek naar die betrekkingen tussen de Bidens en Oekraïne in ons digitale Kleintje-archief.

1 reacties

'Ieder land heeft zo zijn eigen methode om met het gevreesde virus om te gaan': de macht in Frankrijk, de presidentieele monarchie ten behoeve van de 1% rijken, heeft de corona-crisis aangewend om via een 'Confinement' ('Lockdown') het verzet in het land op de knieën te krijgen. Er werd afgelopen zaterdag niet gedemonstreerd in de straten van Parijs of zelfs Toulouse, waar de Gele Vesten vorige week nog de autoriteiten en het virus hadden getrotseerd voor de 70e zaterdag op rij (video). Op de dag van verzet die de 71e editie had moeten worden, werd in grote steden al 'de staat van beleg' uitgevaardigd, waarbij een avondklok is ingesteld. 'Blijf thuis!', de gehate minister van Binnenlandse Zaken Castaner, herhaalde het 4x in zijn 'tot het volk'. Al eerder was door zijn baas Macron 'de staat van oorlog' uitgeroepen in een toespraak (5x herhaalde hij 'we zijn in oorlog!'). Van nerveuze politiestaat sinds in november 2018 de opstand tegen de Macronie begon naar 'oorlog'. 'Tegen een onzichtbare vijand'. 'Overdreven gedoe van zuiderlingen' doet men het hier af, zonder te beseffen, met dank aan onze 'vrije pers', wat zich sinds november 2018 in Frankrijk afspeelt. Alsof zij die sinds het begin wekelijks op zaterdag demonstreren niet weten dat het oorlog is, al anderhalf jaar. En nu zet Macron een nieuw wapen in tegen het verzet: het corona virus. Leger op straat. Niemand mag nog naar buiten. Het leger in de straten van Parijs is om te moorden, weet de bevolking van Parijs uit een lange ervaring. 

Dat zal nu niet anders zijn uiteindelijk. De macht laat het volk zien wat zij vermag.

Later herhaalde premier Philippe het nog eens voor wie niet geluisterd had. 'Niet iedereen luistert', waarschuwde Politieprefect Lallement iedereen id bij de hand te houden. Hij doet denken aan de politiechefs tijdens de nazi's in WO2. Net als zijn baas Castaner aan Joseph Fouché, de slager van Lyon. 

U begrijpt ik ben niet de enige die deze vergelijkingen trekt. 

De eerste ronde van de gemeenteraadsverkiezingen te laten doorgaan was krankzinnig.  De 2e ronde wordt nu tot nader order uitgesteld. Ook dat doet achter de oren krabben. Waar hebben we dat eerder gehoord. De staatsgreep van  49/3 en nu dit. Dankzij corona, de Reichtagsbrand voor de Macronie. Bij Acte 70 in Parijs was de leus: 'Bevrijd onze kameraden!'. Zo is de Grote Franse Revolutie ook begonnen. Met de bestorming van de Bastille op 14 juli 1789, waar de door leger en politie gevangen genomen kameraden uit het naburige Belleville en andere volkswijken werden vastgehouden. 

Van de Bastille rest niets meer dan een naam van een plein en een metrostation. 

Wat men in Nederland denkt, dat de rest van de wereldbevolking net zo gezagsgetrouw, zelfvoldaan, zelfvergnoegd en volgevreten is als wij hier, is helaas gelukkig niet waar. 

Meer dan 40 jaar geleden woonde ik in Frankrijk. 66. De vader van een goede vriendin was politieagent in een stadje waar mijn huis 10 km vandaan stond. Hij was een kleine man die ik wel eens de hand schudde op het marktplein. Hij verbeidde zijn dagen (toen al) achter een typemachine. Die machine bleek zíjn redding toen onverlaten een kogelregen op de gendarmerie afvuurden. Papa werd gewekt uit een mimiddagdutje in de baas zijn tijd en bleef ongedeerd. De kogels zaten in zijn toetsenbord. Wat was het geval? Aan de andere kant van de vallei was uranium ontdekt en dat was de staat begonnen met ontginnen. De broer van m'n liefde blies een bulldozer op. We liepen in een mars tegen 'le nucleaire'. Toen al wist ik dat ons 'pappen en nathouden' daar niet bestond. Natuurlijk, het uiterste zuiden, maar het is de geschiedenis die levend is. Hier is Van der Capellen dood. In Frankrijk niet. Daar strijdt hij mee voor de eisen van vandaag. In Nederland vragen ze zich af of iedereen gek is geworden over deze dodenvereering van de geschiedenis. Terwijl ze zelf gek zijn. Om zich niet te verzetten. 

Het is net Internationale Vrouwendag geweest en onze meisjes hebben zich weer flink geweerd. Maar bekijk de 'Mariannes' twee grenzen verder. Doodsverachting ten opzichte van de moordende politie. Bekijk de video. Vervult het u niet van enige schaamte? (WK)

Wie in Nederland een fatsoenlijk leven wil leiden, moet het werkend bestaan vermijden. Iedere bewust baanloze weet dat. Haast, herrie, heibel – ze ballen zich samen in een slavenbaan voor een baas en een hongerloon. Waarschijnlijk kennen de Verenigde Staten helemaal geen baanlozen, en al helemaal geen bewuste. Haast en het maken van herrie zijn hier tot de absolute norm verheven.

Het echte werk -zinvol en vol overgave verricht- wordt hier net als in Skandinavie of in Zwitserland gedaan door de gekleurde medemens. Een man uit Irak ontfermt zich op de luchthaven over de rolstoel van mijn vrouw. Hij legt in gebrekkig Engels uit waarom hij zes jaar in Boston woont: ‘I worked for US in Iraq, so I had no choice!’

Onze taxichauffeur komt uit Marokko en heeft het inmiddels wel gezien in zijn tweede thuis. Hij heeft het afgelopen jaar voor de eerste keer tien maanden in Marokko doorgebracht en twee in de States. ‘Life is more than work and earning money, you know. That is something they do not understand here.’

Het meest tragische geval is dat van de receptionist in ons hotel. De oudere man spreekt belabberd Engels, en Spaans met zijn dochter die de gangen schrobt. Hij weigert ons een glaasje water wanneer wij in de lobby op de taxi wachten, maar wordt terechtgewezen door zijn eigen bloed. Zij lacht haar lach en trekt uit een voorraad twee hele flessen water tevoorschijn.

Kijk waar dan ook ter wereld twee minuten naar een Amerikaanse tv-zender en je wordt gek. Doe hetzelfde in het gezelschap van Amerikanen en je weet niet meer waar je het zoeken moet. Twee minuten CBS of Fox in een huiskamer a la die van Archie Bunker en je weet dat het niet gelogen is: meer Amerikanen dan je lief is geloven dat de aarde plat is en engeltjes echt bestaan.

De rest van de wereld doet er niet toe in dit land. Planet Earth bestaat wel, maar enkel en alleen als functie van de States. Na honderdtwintig seconden weet je dat je omgeving denkt dat de premier van Canada gaat aftreden omdat ie als jongen van veertien voor Black Pete heeft gespeeld, dat Bernie Sanders zijn personeel onderbetaalt, en dat Barack Obama in huizen doet op Cape Cod.

En dan is het weer de hoogste tijd voor een commercial. Voordat het zal gaan over veiligheid.

Het heeft ons in Europa inmiddels bereikt: de heldenstatus voor cops en ander ongeregeld. Hier is het waarschijnlijk sinds de dagen van Buffalo Bill leefregel number one, de lijm van deze samenleving. De schoorsteenmantels in de living rooms staan dus echt vol kiekjes van voor de stars en stripes afgeschoten bloedverwanten. En quote a perv like Epstein quote closed werd zo raar omdat ie van zijn pa destijds niet naar Nam mocht.

Voor de echte onbekwamen rest een plekje bij de State Police. In Nederland hebben we geloof ik de flitspaal uitgevonden omdat zelfs de grootste imbeciel niet meer te porren is voor het alleen maar uitdelen van bonnen voor fout parkeren of te hard rijden. Maar hier staat om de haverklap zo’n joekel van een patrol car in de bosjes om een onverlaat te chasen. Vooral als die een kentekenplaat van een andere staat heeft. Of de verkeerde huidskleur.

Kijk twee minuten tv. Of probeer een ball game te volgen. Amerikaans voetbal, op alle schermen in alle restaurants en in elke drugstore. Niemand heeft me de regels van het spel uit kunnen leggen. En dat is geen wonder, want iedereen zit met de rug naar het scherm. Waarschijnlijk zijn er geen regels. Ik verneem dat Amerikanen onze soort van voetbal niet lusten omdat het als kijkspel te traag en te saai is. Waarschijnlijk heb je er teveel brains voor nodig. American football is kick en thrust, tot de dood erop volgt. Dat bedoelen ze waarschijnlijk ook in dat volkslied van ze, en op die dollar. In God we thrust in plaats van trust. We stoten tegen God. That is our way of living, man…

(JoopFinland)

Cijfers hebben we niet. Maar sinds de tijd dat de antieke Grieken de verbinding met het hiernamaals uitbaggerden en in gebruik namen is de Styx altijd het drukste vaarwater ter wereld is geweest. 

Vooral dankzij onzinnige oorlogen en geniepige epidemieën. Met het antwoord op de vraag wie nou eigenlijk verantwoordelijk was (en is) voor het uitbreken ervan wordt nogal eens gesjoemeld. Het hangt ervan af welk geschiedenisboekje gehanteerd wordt. Neem nou de recente gebeurtenissen rond het Coronavirus, dat ons zoveel vrijetijd bezorgt zonder dat we daar iets mee kunnen. Het ontstaan van die Bruinsremover zal zonder twijfel bij ons de boeken ingaan als een Chinees ongelukje of nog erger. Maar er zijn zoals gebruikelijk tegenwoordig ook alternatieve verhalen in omloop. Dit is er een van. Niet dat het er verder toe doet. Maar het is misschien nuttig om ook eens aandacht te schenken aan een andere mogelijkheid, die in onze msm nooit serieuze aandacht zal krijgen. Al was het alleen maar omdat ze maar een kant op mogen kijken van de strenge bovenmeesters. Gelukkig hebben we ons Kleintje nog. Stay tuned (JP).

De bijl is gevallen gisteren. Fons Spooren is failliet verklaard. Zoals we eerder al over de Bühne pletterden had ie bij zijn schuldeisers nog wat rondgestrooid met bescheiden pakjes euro's, vaten vol beloften en subtiele dreigementen om het neerzoeven van de bijl te voorkomen. Tot zelfs bij Harry van Raaij toe, maar diens echtgenote had er al gauw Van Nelle van en zette Fons buiten de deur. Er komt eens een eind aan. Dat dacht de kadi dus ook. Hoe het nu verder moet met het vroeger zo ijverige lid van de Eindhovense plantsoenendienst? Dat zal een curator moeten uitvinden en de afdeling Bijzonder Beheer van de weer eens gepiepelde RABO-bank. Veel zal er niet te halen zijn voor de schuldeisers. Wij vermoeden dat eerst de Staat der Nederlanden aan de beurt zal komen, dan de spaarvarkens en pas daarna de gewone wielrenners en PSV-bezoekers. Tel uit je winst. Neemt niet weg, dat met name Henk Glaudemans van plan is om Jan Muller, de Rotterdamse compagnon van de Fonz, aan te pakken. Janus had al een duister verleden. Ondermeer vanwege zijn rol bij de Clickfondsaffaire, waarover wij in het verre verleden ook nog wat hebben gefilosofeerd (1). En de sfeer in huize Muller zal er bij de samenwerking met de Eindhovense kontjeskoetsier niet beter op zijn geworden. Tot de recente strapatsen van Janus behoren onder andere het rondsturen van rekeningen voor fantoomadviezen en het is hetzelfde als in een kroeg: soms denk je wel eens god wat een hoge rekening of dat heb ik al betaald, maar schok je toch maar vanwege een lichte mist in het gebied tussen je oren of de dreigende blik van de kastelein. Kortom, er mag nu dan sprake zijn van een lichte windstilte, dat wil niet zeggen dat er in de komende tijd nergens een storm kan opsteken. Mocht u nieuwsgierig zijn naar meer details over Fons' démise dan kunt u hier uw hart en zo nodig nog andere onderdelen ophalen. Stay tuned (JP)

(1) Zie aflevering 2 van de eminente serie “De achterzijde van het beursschandaal”.

‘Mijn vraag bij deze maatregel is: wat doen we de volgende keer? Als we nu al alles uit de kast halen, wat zit er dan in die kast wanneer het echt menens wordt? Kunnen we nu vergeten wat er voor ons ligt? De ecologische ramp die zich aan het voltrekken is? De ramp die nu al de vluchtelingen van deze wereld treft?’ 

Wijze woorden en dito vragen van Anna Kontula. In het Finse parlement stond zij alleen toen dat parlement eerder deze week besloot zichzelf te ontbinden in het kader van een uitzonderingstoestand. Geparafraseerd: is het niet de taak van politici om het overzicht te behouden, om in die helicopter te blijven zitten? 

In de overigens snel opdrogende moerasdelta die Nederland heet, zijn inmiddels alle feestjes tot nader order opgeschort, om ruimte te geven aan het meest saaie feest: dat van zogenaamde saamhorigheid. Men heeft de handen stukgeklapt voor de premier, de afgetreden minister, de zorg, de politie, de grensbewakers, de vakkenvullers, de vul-maar-in. 

Applaus van dezelfde mensen die ook hun handen op elkaar brengen voor kreten als ‘er zijn teveel Marokkanen’, of (geparafraseerd…) ‘onze Europese beschaving wordt bedreigd door vreemd bloed’. 

Van hetzelfde tuig-van-de-richel dat op de voetbaltribune ritmisch meeklapt op het refrein: ‘En wie niet springt die is een Jood’. 

Applaus voor hen die doen waarvoor ze betaald worden. En ook voor hen die niet doen waarvoor ze betaald worden en zijn aangesteld. Die niet in die helicopter blijven zitten en de meute blijven attenderen op de relativiteit van het pijntje van nu en de omvang van de echte ramp die er aan zit te komen. 

Waar is het geklap voor honderdduizenden mensen die hun geliefde, hun ouders, hun kind, hun vriend, hun familielid of hun aangenomen familielid, hun buurman of hun ex-geliefde dag-in-dag-uit verzorgen? Waar is de aandacht wanneer zij financieel de eindjes even niet aan elkaar kunnen knopen? Waar is hun betaald dagje vrij wanneer ze even lucht nodig hebben? 

Gaan de handen op elkaar voor die bejaarde die volgende week als eerste weigert om te gaan beeldtelefoneren met degenen met wie hij zijn leven wil afsluiten? Die met zijn verzet wil duidelijk maken dat we eindelijk eens heel anders met de dood en met doodgaan zouden moeten leren omgaan? Die niets moet hebben van het gezondheidsfascisme? 

Wordt vanaf de daken en balkons het gezin toegejuicht dat het halve continent heeft gerond? Dat onderweg twee leden heeft verloren, niet aan de pandemie maar aan uitputting? Dat kan vertellen hoe de oorlog er uit ziet, zodat daartoe niet een duur museum hoeft te worden ingericht? Dat hier geen feestje verwacht, maar wel mensen die in vrede en welvaart zijn opgegroeid en dus begrijpen wat echte saamhorigheid is? 

JoopFinland

Vers van de pers. De smurfen in Alphen aan de Rijn die indertijd een wapenvergunning uitdeelde aan Tristan van der Vlist zijn het haasje. Ze wisten of hadden kunnen weten dat Tristan geestelijk niet lekker in zijn voegen hing. En op die gronden had hij nooit over die vergunning mogen beschikken. Het resultaat was dat de jonge Alphenaar vijf wapens aanschafte en op een kwaaie dag met een deel ervan het winkelcentrum Ridderhof met een paar dodelijke salvo's verraste. De Hoge Raad besloot vanochtend dat de slachtoffers en nabestaanden recht hebben op schadevergoeding. Kunt u hier allemaal lezen. In deel 1 en 2 van deze serie wezen wij op een mogelijke reden voor de welwillendheid van de smurfen bij het toeknijpen van hun oogjes. Jammer genoeg vonden we dat niet terug in de nog hete berichtgeving van de msm over dit aspect binnen de affaire. Maar je kan niet alles hebben. Stay tuned. (JP)

RIVM? De VVD-vader des vaderlands? MSM? Geen kik over dit middel dat het Coronavirus te lijf gaat bij luitjes die de ziekte al onder hun leden hebben. Maar ja, Cuba. Stay tuned (JP).

1 reacties

Het was niet voor de eerste keer. Dat de grens werd overschreden. In december 1986 werd advocaat Bart van Tuijn in zijn kantoor in Bergen op Zoom van dichtbij doodgeschoten door een ontevreden cliënt. Spraken we toen misschien nog van een treurig incident, de moord op Derk Wiersum wordt gezien als de volgende etappe in een Siciliaans aandoende geweldspiraal die hoort bij de war on drugs. De reactie was navenant: minister Grappie sprak de wens uit dat er een aparte politieeenheid moest komen, die met alle moderne middelen en in samenwerking met analoge clubjes boefbusters in het buitenland het verloren terrein zou gaan heroveren. Dat bij de activiteiten van dat nieuwe clubje allerlei verworven burgerrechten op de tocht kunnen komen te staan zei Grappie er niet bij. En ook niet, dat die moderne middelen zonder twijfel van Israëlische makelij zullen zijn en de nieuwe eenheid zeker naar Amerikaans voorbeeld zal worden geschoeid. We zitten nu eenmaal met die twee opgescheept, dus het zij zo. Niet dat die uitbreiding van de war on drugs alhier ene moer zal uithalen, maar wat moet je anders? Nou, nu het zegt. Wat dacht u bijvoorbeeld van het decriminaliseren van drugsbezit cq. drugshandel? Maf idee? Mwa. Je houdt het bijna niet voor mogelijk, maar dat idee werd gisteravond kort na het nieuws van zes uur ook op de glazen tiet geëtaleerd. Door liquidatierechter Laumans en opendeurintrapper Tromp. Staat u een beetje schrikkerig tegenover dat denkbeeld? Snappen we. Maar lees dan eens voor de aardigheid dit stukje proza van professor Alfred W. McCoy. Een absolute expert op dit terrein. Wordt het misschien wat helderder tussen de kwabben. Happy reading. Stay tuned (JP).

Dat zullen die kloten Russen leuk vinden. Toen de twee Skripalletjes in Salisbury bijna oog in oog kwamen te staan met hun schepper werd ons met zijn allen door de strot gedrukt, dat ze in aanraking waren geweest met Novichock. Een dodelijk chemisch spulletje dat door twee Russische Groepies op hun deurknop was gesmeerd. En omdat de Ruskies volgens de msm-berichten uit die tijd de enigen waren die over die rotzooi beschikten moesten die wel achter de aanslag zitten. De gevolgen kent u. Wat blijkt? In de militaire gifgasoutfit in Porton Down, een vrije trap verwijderd van Salisbury, hebben tussen 2014 en 2019 in totaal 41 aapjes het leven gelaten bij de speurtocht naar een middeltje tegen novichock. Oftewel: ze hadden in dat centrum dat dodelijke goedje gewoon al jaren in huis. Iets wat tot nu toe nooit naar buiten is gebracht. En wees eerlijk, dat opent voor de Russen onverwachte mogelijkheden om in deze affaire de Britten en hun bondgenoten eens ferm voor de ballen te schoppen. Voor details kunt u terecht bij dit artikel van de onvolprezen John Helmer. Stay tuned (JP)

Wij lijken vaak wat sikkeneurig. En meestal is dat ook zo. Maar soms leven we even weer helemaal op als we in een vat vol buitenlandse shit een bezoedeld stukje Nederland ontdekken. Dat fenomeen deed zich kortgeleden nog voor toen wij ten behoeve van deze serie info putten uit een van de fenomenale artikelen van onze collega Whitney Webb over de connecties van heuveltjeshopser Jeffrey Epstein. Wij focusten ons daarbij op de in snuffelseances gespecialiseerde IT-onderneming Palantir, omdat die over een filiaal in de Amsterdamse Singel Staete beschikte (1). Maar zeker zo interessant was de door Whitney het toneel opgeramde Carbyne. Een volle nicht van Palantir, die net als haar familielid zwaar bezwangerd is met een hele bups aan Israël gelieerde speurneuzen. Onder wie Eppie's intieme gappie Ehud Barak, die als president van de onderneming te boek staat. Een andere intimus van Eppie fungeert als directeur. Ene Nicole Junkermann. Kijk en geniet. En laat nou een Britse collega een paar maanden geleden een heul interessant artikel over Nicolletje op het net hebben gemieterd. Over haar zakelijke beslommeringen, haar invloed en haar creepy connecties. Heel fijn om door te fietsen als het voetballen u de strot uitkomt. Stay tuned. (JP).

(1) Zie aflevering 255 van deze serie.

Geweldig die Mark gisterenavond, echte crisismanager. Weliswaar van het niveau van ”ga gerust slapen”, maar gezien de politieke reacties (en niet te vergeten in de gedrukte pers) was dit zo ongeveer alles wat “men” bereid is te doen. Ja, je onderschrijft het neo liberale gedachtengoed of niet en dat laatste is zelden voorhanden, want er is geen alternatief, toch..

Met andere woorden: hij volgt gewoon het beleid van Boris in het Verenigd Koninkrijk, die aangaf dat er vele extra doden zullen vallen. Want ja ook daar: er is geen alternatief. Gewoon afwachten, en hopen dat bij een nieuwe Coronaversie er voldoende mensen zijn die niet besmet raken, anders doen we alles gewoon opnieuw. Vroeger heette dat “Gods water over God’s akker laten lopen”.

Wat Mark zegt is dat het advies van de WHO niet opgevolgd wordt, en de lessen die men in China, Zuid Korea, Taiwan heeft geleerd niet worden opgevolgd. Niks checken voor besmetting en nagaan welke contacten de besmete persoon heeft gehad en thuis isoleren. Te ingewikkeld blijkbaar. Aardig om te horen hoe dat in China werkt. Bij Rachel Maddow of all people....  Maar dat alles zijn vele bruggen te ver.

Nauwelijks was John 'bomb Iran' Bolton door Trump ontslagen of hij wordt op de proef gesteld: Saoedi-Arabie beweert dat de aanval op haar olie-installaties niet door de Houthi's zijn uitgevoerd maar door Iran. En niet (alleen) met drones, maar (ook) met (Iraanse) kruisraketten. 'Ze kwamen uit het noorden'. Jemen ligt ten zuiden van SA. Frankrijk stuurt experts om de zaak te onderzoeken. De VN eveneens.
Deze zaak moet met satellietbeelden eenvoudig op te klaren zijn, maar (net als bij MH17) worden die niet vrijgegeven. Door de VS. Ondertussen is het een geweldige reclame voor het Russische S-400 luchtverdediging systeem, waarvan Poetin verzekerde dat die wel de aanval had afgeweerd.
Een aanval met kruisraketten waarop het miljarden kostende systeem van de Amerikaanse wapenindustrie in Saoedi-Arabie niet heeft gereageerd. Als dit waar is moeten de Navo-bondgenoten zich ernstig achter de oren krabben over waar ze ons belastinggeld aan hebben besteed. Israël bijvoorbeeld, dat in Syrië direct te maken heeft met het Russische afweersysteem waarvan ze 'de sleutel' zou hebben gekregen van Moskou om ongestraft aanvallen te kunnen doen op 'Iraanse' doelen. Tel Aviv beschikt zelf over luchtverdediging van Amerikaanse makelij. En schermt opzichtig met een aanval op Iran om haar nucleaire installaties te vernietigen. Als de Amerikaanse waar niet reageert op Iraanse kruisraketten, zoals bij haar bondgenoot Saoedi-Arabie, wordt dat een riskante aangelegenheid.
Trump houdt voorlopig het kruit droog. Als Hitlary president was geweest was ze er direct vol ingegaan. Hij heeft de sancties verhoogd, alsof dat nog mogelijk was, en Mike Pompeo naar Riyad gestuurd. Natuurlijk dreigt een 'all-out'-oorlog in het MO. Maar die dreiging bestond al langer.
Walgelijk blijft dat de oorlog in Jemen jaren kan voortduren met honderdduizenden slachtoffers zonder dat 'het vrije westen' een kik geeft. Maar als haar olievoorziening in gevaar is begint ze onmiddellijk te huilen. (WK)

In Finland is de uitzonderingstoestand uitgeroepen, compleet met een samenscholingsverbod en met grenzen die gesloten worden. Het besluit van president en regering moet morgen nog goedgekeurd worden door het parlement, maar dat is een formaliteit. Iedereen wist dat het deze kant zou opgaan en niemand laat een tegengeluid horen.

Als vijf zwarte kraaien schuifelde de club aan het eind van de middag het podium op. De jongemeiden-regering die Finland tot in de verre uithoeken van instagram een hit maakte, had zich gehuld in zwarte jurkjes cq broekjes. Er moest iets begraven worden, dat was duidelijk zonder dat er nog een woord uit de mond van premier Marin was gehoord.

Voor wie goed keek en luisterde de afgelopen twee weken bleef de geestdrift niet verborgen. Hoe men hiernaar had uitgezien! De roep om de ‘valmiuslaki’ zoals het fenomeen hier wordt genoemd, en om ‘johtajuus’, leiderschap, is hier in de voorbije jaren veel gehoord, laatstelijk nog in 2015 toen ‘een tsunami van vreemdelingen’ (aldus de president toen) het land binnenkwam.

Nu is het dan zover. De fascistische reflex.

Sanna Marin had vanavond voor de microfoon steeds meer van de iconische Lotta. De Lotta’s zijn de in het zwart gehulde leden van de fascistische vrouwenbeweging die in 1944 werd verboden maar die nog rustig in hun klederdracht en met swastika’s behangen borstjes allerlei culturele activiteiten organiseren.

Marin somde twintig maatregelen op, in staccato, als betrof het marsorders. Ze vertegenwoordigt een generatie die is vergiftigd met verneinung en russofobie. Die het heerlijk vindt om te zwijmelen bij de verhalen van opa over het Oostfront. Die de aanraking met beginselen van soevereiniteit en rechtsstaat maar al te graag en vreselijk makkelijk van zich afschudt...

(JoopFinland)

Om even lekker af te trappen een citaatje. Komt ie:

“Voor het geval er vreemde dingen gaan gebeuren. Ik ga niet naar de parking in Cointe (waar PS-politicus André Cools in 1991 werd vermoord (red.). Ik ben niet suïcidaal en ik zie geen enkele reden om een eind te maken aan mijn leven”.

Aan het woord is Nicolaas Ullens de Schooten. Een ouwe speurneus, die tussen 2007 en 2018 in het veld rondhobbelde voor de Belgische Staatsveiligheid. Aanleiding voor deze ontroerende ontboezeming was het deponeren van een gedetailleerde verklaring bij het Parket in Brussel. Gaat over onwelvoeglijke activiteiten van Didier Reynders. Nu nog de Belgische vice-premier en minister van Buitenlandse Zaken en Defensie, maar al geruime tijd rekkend en strekkend aan de zijlijn voor zijn ophanden zijnde benoeming tot Europees Gruppenführer van Justitie. In de ogen van Nicolaas zou dat een gotspe zijn van Mount Everestformaat. Volgens hem is Didier namelijk betrokken geweest bij een hele reeks gevalletjes van corruptie en witwassen. Volgens de Belgische dagvodden zou het gaan om listig zakkenvullen bij de verhuizing van de Federale Politie in Brussel, narigheid in Kazakstan en een affaire rond Libische fondsen. Maar op de site van de Franse Libre Penseur vonden wij nog meer en anders klinkende atonale geluiden. Samen met een hotemetoot van zijn kabinet zou Didier bijvoorbeeld ten eigen voordele hebben gerommeld bij verschillende aanbestedingen van de Staat. Om eens wat te noemen bij de bouw van een nieuwe ambassade in Kinshasa, dat recentelijk dankzij kontjeskoetsier Fons Spooren ook bij ons geblutst in het vizier is gekomen (1). Verder zou het Brusselse duo onderandere duistere zaken hebben gedaan met Congolese wapenhandelaren en een Congolese presidentskandidaat. Bij de activiteiten in de onvermijdelijke wasstraat zouden Didier en zijn kompaan daarna ondermeer gebruik hebben gemaakt van de verkoop van tweederangs kunstobjecten voor prijsjes waarvan Rembrandt een Duitse staander zou hebben gekregen. Wat doe je met je poen als het de wasstraat is gepasseerd? Als je goochem bent stal je het in een belastingparadijs. Al dan niet tijdelijk. Om vervolgens wat vastgoed op de nok te tikken. Dat zouden de twee Brusselse snoodaards in dit geval ook hebben gedaan. Nog altijd volgens Nicolaas. Zij zouden daarbij de assistentie hebben ingeroepen van een NEDERLANDSE goochelaar en een hoge Belgische functionaris. Zonder twijfel staan de bijbehorende namen op de menukaart van het Parket, maar helaas ze zijn nog niet in het publieke domein gerold. Didier heeft inmiddels alles ontkend en zijn fanatieke rek- en strekoefeningen aan de zijlijn hervat. Is dat weer even lekker. Heerlijk. Stay tuned (JP).

(1) Zie de serie Octopussy.

Geen corona maar caramba. In aflevering 40 van deze serie dd. 22 september 2018 was het even all bombs away geblazen. Wij pakten toen uit met een ferm gevalletje tit for tat. In casu een zak met wapens (inclusief een kolonnetje Leopard tanks) in ruil voor een zak met poen. Een deel van die poen was bedoeld voor de Spaanse emeritus koning Juan Carlos, die bij de zandbakroyals was aanbevolen door een wuft Deens zakenvrouwtje, Corinna Larsen. Nou is Larsen een beetje Jansen, dus stond op haar kaartje brutaalweg Zu Sayn Wittgenstein vanwege haar ooit gestrande huwelijk met een prins uit dat adellijke pandjeshuis. Mocht tit inderdaad tat opleveren dan werd die poen naar Zwitserland gesluisd via Alvaro de Orléans y Borbón, een ook geen piep meer zijnde neef van Juan Carlos. Daar werd het gestald bij de deftige beffirma Dante Canonica, die een aangenaam lijntje onderhield met de Panamese collega's Mossack & Fonseca. Helaas kwam de hele boel op de keien terecht en Juan Carlos kreeg zwaar op zijn sodemieter. Onder andere van zijn zoon Felipe VI.

Denk je dat je alles hebt gehad. Wat gebeurt een paar dagen geleden? Weer zo'n geintje. Dit keer ging het om een bedragje van 100 meloen voor de aanleg van een TGV-spoorlijn, die reislustige Saudi's in staat stelde om sneller en comfortabeler de afstand van Medina naar de stad van de zwarte Mekkanodoos te overbruggen. Ging onder de enthousiaste slogan “Dat is het lekkere van Allah's Trein”. Maar het liep opnieuw niet zo lekker af voor Juan Carlos. Collega's van ons bij het Spaanse dagvod El Pais trokken een paar dagen geleden de affaire uit de kuil. Ze hadden uitgevonden dat een smakelijk percentage van eerder genoemde 100 meloen was terechtgekomen bij twee stichtingen. Een in Liechtenstein en een in Panama, beide met bankrekeningen in Zwitserland. En ook nu waren neef Alvaro en Dante Canonica bij de administratieve rompslomp betrokken geweest. Daarnaast was in de vroege jaren van deze eeuw ook al een leuke bonus verdiend aan de verkoop van Banco Zaragozano aan Barclays Bank. Door de frisse revelaties van gesneuveld Eurocommerce-eigenaar Ger Visser werden we in de zomer van 2017 ten overvloede weer eens met de neus in het axioma geduwd, dat bij al dat drukke internationale zakendoen ook de nodige snoepreisjes horen. Liefst met een privéjet om het nieuwsgierig gepeupel op afstand te houden (1). Juan Carlos maakte die reisjes herhaaldelijk ten behoeve van voornoemde stichtingen. Je komt nog eens ergens en je hoeft er niks voor te betalen. Nog gekker, hij kreeg voor al dat heen en weer geploeter zelfs talrijke meloenen cadeau. En mochten Alvaro en diens zoon binnenkort per ongeluk ashes to ashes gaan, dan wordt Juan Carlos het baasje van die stichtingen. Vreemd misschien, maar wij hebben zo het chocoladekleurige vermoeden dat er langs die weg verse meloenen uit de palmboom zullen vallen. Was zoon Felipe bij de vorige gelegenheid al hels, dit keer was hij zo pissed dat hij de jaarlijkse staatsbijdrage aan zijn vader uit de boeken liet schrappen en verder bedankte voor diens nalatenschap bij eventueel overlijden. Heerlijk hè, zo'n koningshuis. Wij denken met weemoed terug aan Prins Bernhard. Dat waren nog eens tijden. Zucht. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 4 van de serie “Vrienden onder elkaar”. Daarin is ondermeer sprake van poenvluchten met een privéjet ten behoeve van de inmiddels overleden “ome” Dik Wessels, wiens kleinkinderen inmiddels ook kunnen beschikken over een privéjet. Verkeerd verdeeld in de wereld? Vind u dat nou echt?

Mocht u het gemist hebben. Uit de verklaring van Pieter Knabben van 22 april 2014, die wij in aflevering 1 integraal hebben uitgeserveerd:
“... Deze gang van zaken heeft mij zeer bevreemd. Evenals een bijkomende zaak waarbij ik de CIE op de hoogte had gesteld van een situatie waarbij ik kennis had van een mij getoond automatisch wapen met een geluidsdemper en munitie. De informatie is bij de CIE bekend. Het wapen lag verborgen in een koffer op het adres van een van de betrokken personen“.
Het enige dat de CIE in reactie op die verklaring ondernam was een poging om Knabben te recruteren als burgerinformant. Om de leden van de avontuurlijke organisatie, die door het tonen van het wapen Knabben subtiel onder druk hadden gezet om mee te werken, stiekem af te leggen en na het verzamelen van meer informatie voor langere tijd achter het streepjesbehang te kunnen plakken. Knabben bakte niet. Deels omdat het inzetten van burgerinfiltranten verboden was, deels uit pure angst voor zijn leven en dat van zijn echtgenote. Zal je het zelf zijn. De gevolgen mogen dan niet dodelijk zijn geweest, Knabben ging wel als enige een Duitse bak in wegens een financieel goochelkunstje dat niet goed afliep. De andere vijf leden van de avontuurlijke organisatie ontsprongen de dans, dankzij hun op elkaar afgestemde fantasierijke verklaringen voor de kadi in Arnhem. Daarover meer in de volgende aflevering. Stay tuned (JP).

Op de plaats delict herinnert niets meer aan de gebeurtenissen van bijna vijftien jaar geleden.

Boven de Mariënburg torent nog steeds de radiomast die in de kinderfantasie van april 1970 zoveel weghad van de Apollo 13 die volgens de berichtgeving op de autoradio in nood verkeerde. En ergens achter het koffiehuis dat nu op het pleintje staat, was de werkplaats van fietsenmaker Jakobs. De Van Broeckhuysenstraat en in het verlengde daarvan de Van Welderenstraat glooien nog net als een halve eeuw geleden zachtjes naar beneden. Maar voor de jongen die in het koffiehuis serveert zijn de zeventiger jaren geschiedenis, en ook de naam Sévèke zegt hem niets.

De linkerzijde van de Van Broeckhuysenstraat wordt gedomineerd door een enorm monumentaal pand. Zou het het voormalig kraakpand De Grote Broek zijn? Nee, het huisvest de Albert Heyn. Ertegenover zit een boekhandel die zo oud is dat ie twee namen heeft. De eigenaar antwoordt op de vraag of De Grote Broek er nog is: ‘Ja, helaas wel. Maar vier deuren van ons vandaan.’ Dat met Sévèke was volgens hem ‘een raar geval’ en hij wil er verder ‘niets over kwijt’.

De Grote Broek is dus vrij klein. Een pui met verrassend veel doorzichtig glas, erachter lege tafels en stoelen. Ook de toegangsdeur is goeddeels van glas. Een handgeschreven bordje met Gesloten hangt op ooghoogte. Voor hoelang blijft onduidelijk. Tussen de posters op de vensters hangt er eentje van Your Local Pirates, het bandje van Joke Kaviaar en Peter Storm. Dus er is nog wel leven in het gebouw…

De Van Welderenstraat is vooral veel smaller dan uit de krantefoto’s van 2005 naar voren komt. De twee of drie woonlagen boven de winkels op de begane grond moeten op die novemberavond toch veel meer getuigen hebben gehuisvest dan de tien of twintig voorbijgangers die volgens de politie op dat moment door de straat liepen?

De Eilbrachtstraat is een onooglijk doorloopje naar de volgende parallelstraat. Hij heeft net als die boekwinkel twee namen. Alleen het ikonische fietsenrek staat er nog steeds.

De vluchtroute is ideaal. Reeds in de Van Welderenstraat zuigt het Centraal Station van de stad aan bijna alle voetgangers. De anonieme meute heeft en had haast, keek naar de grote klok boven het spooremplacement...

(JoopFinland)

Morgen valt de bijl voor Fons Spooren. Of niet. Voor de zitting van gisteren in Den Bosch was ie samen met zijn Rotterdamse makker Jan Muller en zijn bef nog druk bezig met het strooien van duizendjes. Om luitjes die zich in de faillissementszaak als steuneiser hadden aangesloten bij Henk Glaudemans buiten de gesloten deur van de rechtbank te houden. En dat lukte wonderwel. Raar? Niet echt, Janus beschikt bijvoorbeeld qq. over boekhoudkundige gegevens van een van die steuners en dat wil nog wel eens helpen. Datzelfde geldt trouwens voor iemand die tot nu toe uiterst terughoudend heeft geopereerd in deze affaire: Harry van Raaij. Good old mr. PSV, die net als de RABO voor meer dan een meloen door de Fonz is genaaid. En niet in het Anne Frankplantsoen. We hebben het gevoel dat er nog meer narigheid in aantocht is. Wij zijn er klaar voor. Stay tuned (JP).

Post van iemand die zijn bericht graag in Konfrontatie gedrukt zou wilen zien. Hij heeft zijn geboortenaam aangelengd omdat hij het licht heeft gezien. Zolang ie niet over dat licht schrijft, lees ik zijn post en zet het af en toe online.

Maar wat is dit?

Het tekstje gaat over Joden. Over wat die allemaal fout doen. En fout gedaan hebben. Ze hebben in de laatste oorlog ‘gecollaboreerd’ met de nazi’s. Het zijn allemaal ‘geldwolven’. En Salo Muller, de vroegere verzorger van Ajax die recent het nieuws haalde omdat ie zo’n beetje in zijn uppie de NS dwong tot het betalen van smartegeld, die moesten ze zo’n beetje alsnog vergassen…

Ik geloof mijn ogen niet. Stuur een corrigerend berichtje terug. Snapt zender zelf wat hij schrijft? Maar zijn antwoord is onverbiddelijk: Konfrontatie is onderdeel van het Joodse complot, en wie ik eigenlijk ben omdat ik zo’n rare naam gebruik…

Ja, die naamsverandering… Om aan te geven hoe volledig en onomkeerbaar de verlichting greep op ze heeft gekregen, voegen ze aan hun christelijke naam iets toe of gooien hem volledig overboord, de swami’s, sanyassins, deva’s en devo’s.

New Age eist een nieuwe identiteit, van die orde.

Racisme, antisemitisme en New Age heeft griezelig veel met elkaar te maken. Berucht is de rassenleer van het anthroposofische Steiner-volkje, maar ook de theosofen lusten er in navolging van madame Blavatsky wel pap van. Ik vond een mooie tekst over New Age en het Jodendom, die ik hier graag introduceer.

‘The Rainbow Swastika’, heet ie, en hij is van de hand van Hannah Newman. Inderdaad, die kennen we niet van radio, televisie, talkshow of boekenweekgeschenk… Zelf schrijft ze daarover:

‘I'm a nobody, actually. I have no academic degree even remotely related to this field. No list of published books, teaching stints, or associations with Big Names. No sponsors, no financial backers, no authority endorsing my efforts. I have never lectured on this subject, nor do I ever intend to. This research is not connected with my job, and was done completely in my spare time over several years. Among other things, this means I have no reputation to protect, no superiors to satisfy (except the G-d of Israel, who I acknowledge with no apologies), no agenda for fame or notoriety. No reason to lie to you.(…) For any fans who are distressed because they want to recommend my work but don't know how to describe me, I'd be quite happy to be known as "an Israeli housewife who did her homework." ‘

Dat belooft dus wat. En ook het motto van haar relaas mag er zijn: Welcome to one Jew’s analysis of a kinder, gentler Final Solution. De Endlösung met een happy end, als we het mogen parafraseren…

Ga het allemaal maar eens bekijken, op https://philologos.org/__eb-trs/. We hebben er in de Age of Corona ruimschoots de tijd voor, en draai er een toepasselijk muziekje bij: Ghost on the Highway, van de enige echte Gun Club. En mocht je daarna nog verlicht willen worden, spoed je dan naar de buurtsuper, voor een pak kaarsen, zolang de voorraad strekt …

(JoopFinland)

'Made in Hongkong', dat stond er op de veelvoud aan goedkope producten die in de jaren vijftig en zestig opeens ons karige naoorlogse landje overstroomden. Hongkong, zo vertelde mijn vader me, was een Engelse kolonie op de kust van China, verworven tijdens de Opium-oorlogen in de 19e eeuw. Die krankzinnige hoeveelheid prullaria konden onmogelijk uit het nietige Hongkong komen, dat kon een kind begrijpen. Die kwamen uit China, de Volksrepubliek China, die door Nederland, na de bevrijding van de nazi's door de VS bezet en in de Navo-houdgreep, niet werd erkend. 'Made in China' bestond ook, maar dat was Taiwan, het eiland waar Tsjang Kai Tsjek naartoe was gevlucht en dat wij als 'China' erkenden. Tot de pingpong-diplomatie van Nixon en Kissinger en Beijing ook door Den Haag mocht worden erkend. 'Made in Hongkong' verdween en 'Made in China' werd 'Made in Taiwan'.
'Made in the PRC' werd de leus van de snelst groeiende economie ter wereld, de 'Peoples Republic of China'. Doorgeefluik Hongkong, de Britse kroonkolonie, werd een financieel centrum, met een belangrijke beurs.
Dat bleef het nadat het in 1997 'zelfstandig' werd, voor vijftig jaar, maar binnen de Volksrepubliek, met nu een eigen regering, justitie en nog wat bevoegdheden die ervoor vanuit Londen waren bepaald.
Met 'democratie' had Hongkong nooit iets van doen. Het Britse regime was al die tijd despotisch geweest, net als het Engelse koloniale bewind overal in de wereld, met troepen die op de bevolking schoten als ze niet deden wat Londen wilde, executies en opsluiting. De (Chinese) bevolking had nooit iets te vertellen. Dat beseffen 'millennials' als activist Wong die nu het Amerikaanse Congres mag toespreken en oproepen tot maatregelen tegen Beijing uiteraard niet. Daarvoor zijn ze te jong. Washington oproepen om Hongkong te hulp te komen is pleiten voor neokolonialisme. Het is belachelijk en gevaarlijk. Denk aan Puerto Rico. Of Cuba. Hawai, waar je aan den lijve kunt zien hoe de VS met hun koloniën omgaan: wetten tegen vervuiling die in de VS gelden zijn niet van toepassing op Hawai. De Amerikaanse Marshall eilanden (Bikini) waar ze nucleaire tests deden (net als Frankrijk in hun atols in de Stille Oceaan) en ze de gevolgen tot de dag van vandaag moeten dragen.
Tot 2047 kan het westen Hongkong gebruiken om spanningen te creëren en de ontwikkeling van China af te remmen. Dan is het voorbij. Rest Taiwan. Ook dat kan nog voor veel problemen gaan zorgen als het aan het westen ligt.  (WK)

1 reacties

De Ve Republiek, de presidentiële monarchie door generaal De Gaulle ingevoerd, is in haar laatste, zeer autoritaire fase terechtgekomen.
'De belangrijkste sociale hervorming van na Wo2' probeert de regering Macron via het uitschakelen van het Parlement te bewerkstelligen. Met Artikel 49.3.
Terwijl hij in dit Parlement over een comfortabele meerderheid beschikt. Nu hebben inmiddels een aantal van de parlementariërs van zijn partij hun lidmaatschap opgezegd. Vertrouwt Macron zijn eigen partij niet meer?
Is dit een poging om een debacle bij de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen te voorkomen?
Er wordt gesproken van een staatsgreep. Meer dan 70% van de Fransen zijn het er niet mee eens.
Ondertussen heeft de regering Macron de privatisering van de ADP 'opgeschort'. 'Vanwege conjuncturele redenen'. De markt.
'Privatisering is diefstal' is de leus.

Ik begrijp dat mensen in Nederland moe worden van deze serie. Zelf denk ik op zaterdag ook wel eens 'goh ja, de Gele Vesten...'. Maar de Fransen worden niet moe! Daar gaat het om.
De politie wel. Zichtbaar. Ze moeten beseffen dat de volkswoede zich uiteindelijk tegen hen zal keren. Als ze niet hebben zitten slapen bij de geschiedenisles.
'La retraite par capitalisation'. Dat is het vooruitzicht van de Macronie voor de bevolking.
De stoet van acte 68 in Parijs wordt zoals altijd door de politie afgegrendeld. Een glas drinken in een café of naar het toilet, het is er niet bij. Zo worden met name ouderen (massaal vertegenwoordigd) ontmoedigd mee te lopen.  De ordetroepen dragen nog baretten. De helmen hangen aan de riem. Tot ze orders krijgen erop te slaan. Voor de weekdieren in Nederland is het onvoorstelbaar: 'op TV en in de kranten zien we niks, dus er is niets aan de hand'.
Op Place Jean Jaurès te Toulouse, hoofdstad van de opstand, wordt een charge van de politie verwacht. De demonstratie is niet aangemeld.
Castaner, minister van Binnenlandse Zaken, wil filmen tijdens de demonstraties verbieden. U begrijpt waarom. Zodat zijn mannetjes ongestraft en ongezien kunnen meppen en gazificeren.
Op de opmerking 'Ze zijn met weinigen': zou u mee durven lopen? En een uitgeschoten oog riskeren? In elkaar te worden geslagen of erger?
De spreekkoren gericht op de politie worden steeds gerichter. Zij zijn de comfortzone van de macht. Waardoor ze nog bestaan. Nog over straat kunnen. De laatste strohalm van een systeem dat tot ondergang gedoemd is.
3 maart was het antwoord op de staatsgreep van Macron: de 'zwarte dinsdag' in het land, met verscherpte vakbondsacties. De staking gaat door. Sinds 5 december. Met het hele land: de advocaten, het ballet van de Opera van Parijs tot de spoorwekers en de zorg. 'Bijeenkomsten van meer dan 5000 personen zijn verboden', vanwege covid 19. Zal het virus Macron redden?
Covid 19 of niet, de Gele Vesten lopen voor de 70e keer (zie deze video). Stel u Nederland voor... Aan de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen, fopspeen van de macht. Op weg naar Bercy. De politie houdt geen meter afstand, zoveel is zeker. Het ordetuig is bijzonder agressief. Omringen de stoet.
'Aux armes citoyens!' is het enige nog denkbare antwoord: Nationale Gardes zoals tijdens de Revoluties van de 18e en 19e eeuw tegen de macht. Het volk onder de wapenen. (WK)

1 reacties

Dit is een leerzaam stukkie. En daar moet je trek in hebben. Maar hapt u nou eens eerst in een lichte entree: aflevering 17 van de serie “Paris s'éveille”. Daar vindt u de firma Valmet terug. Een wasstraat uit de buitencategorie, waar zowel de opbrengsten uit de handel in ondeugende middelen als zwarte poen uit listige zakentransacties een flinke beurt kregen. Nou speelde Valmet ook een rol in de gloeiende affaire rond de Russische bef Sergej Magnitsky en de Amerikaanse meneer die hem had ingehuurd, Bill Bowder. Wie even goegelt vindt een litanie aan msm-stuff terug over die kut-Russen die Sergej tegen alle mensenrechten in wegens een verzonnen gevalletje belastingfraude een kerker hadden ingemieterd en een jaar lang zo vreselijk hadden behandeld dat ie in 2009 de geest gaf. Bill reisde woest de wereld rond en wist de westerse wereld zo mesjogge te krijgen om de zogenaamde Magnitsky-act in te voeren cq. te overwegen die in te voeren. Dat Bill zelf ook een lucht van een goedkope wc-eend verspreidde werd blijkbaar door de msm niet opgemerkt. Hoe dat zat vindt u uitgebreid terug op deze uiterst intrigerende site. En dan nu de klapper: het Europese Hof voor de Mensenrechten heeft gisteren bepaald dat Sergej inderdaad met vriend Bill betrokken was bij grootschalige belastingfraude. En dat de Russen in hun recht stonden om Sergej op voda en khleb te zetten, omdat ie op het punt stond Moskou in te ruilen voor Londen. Where else. Het hele verhaal kunt u op uw gemakkie hier tot u nemen. Het wachten is nu op de msm met het bericht dat het Europese Hof is geïnfiltreerd door de Russen. Stay tuned (JP).

3 reacties

Dit geloof je niet. Te krankjorem voor woorden. Rest voor ons de vraag of die Duitse malloot ook ten westen van Nieuwerschans navolgelingen heeft gehad. Stay tuned (JP).

De pogingen van Deep State om vrede te verhinderen gaan onverminderd door, ongeacht de personele samenstelling.
Na jaren van oorlog door Saoedi-Arabië en andere Golfstaten tegen Jemen, gesteund en bewapend door het westen, hebben de Houthi's, gesterkt door tweedracht binnen het vijandige kamp (tussen Saoedi-Arabië en de Golfstaten), de olieindustrie van Riad aangevallen met drones. De olieproductie van het land zou in één klap zijn gehalveerd. En terwijl de doden en de ellende van Jemen nooit enige aandacht kregen, is nu Leiden in last: 'scherpe stijging van olieprijzen verwacht'. Krokodillentranen. Het westen is zelf verantwoordelijk voor de ontstane situatie.
Bolton moge het veld hebben geruimd, nu is minister van Buitenlandse Zaken Pompeo de volgende havik die een spaak tussen de vredesbesprekingen van Trump steekt om de VS in een oorlog tegen Iran te voeren: 'niet de Houthi's maar Teheran heeft het gedaan'. Trump wilde juist de sancties tegen Iran verlichten om een ontmoeting met de Iraanse president Rouhani tijdens de VN vergadering volgende week mogelijk te maken. Ook deze week: verkiezingen in Israël. Zowel Israël als Saoedi-Arabië zijn de grote verliezers bij een vredesregeling met Iran.
De Houthi's hebben al eerder met een raid op de top van het vijandelijke regeringsleger te Aden laten zien dat ze met (zelfgebouwde!) drones aanvallen kunnen plegen. Ze zijn uitgerust met een propellormotortje dat je voor 1500 euro bij Alibaba kunt bestellen. Ze kunnen meer dan 1500 kilometer afleggen. Toch worden er berichten rondgestrooid dat er (ook) kruisraketten zouden zijn gebruikt. Ook al hadden de Houthi's ze eerder getoond op propaganda-materiaal, dit zou moeten bewijzen dat niet zij achter de aanvallen zitten. Irak (luchtruim gecontroleerd door de VS) heeft ontkend dat het vanuit hun grondgebied is gebeurd. Dus 'Iran'...
Ondertussen debatteren de Democratische tegenkandidaten op tv. De bedoeling is natuurlijk niet om Bernie Sanders het op te laten nemen tegen Donald Trump in 2020. Zelfs al is Sanders over Venezuela, Afghanistan, Syrië of Iran onbetrouwbaar en dus wellicht betrouwbaar voor de macht. Dat moet Joe Biden worden. 'De favoriet' in de peilingen. Ondanks zijn verwardheid en medeplichtigheid aan moord. Sanders stemde tenminste nog tegen de oorlog in Irak.
De nachtmerrie van Deep State is nog vier jaar Trump. Een president waarop ze geen vat kunnen krijgen, omdat hij genoeg geld heeft om onomkoopbaar te zijn en uitgerust met een in drie jaar presidentschap bewezen afkeer van oorlog. Ondanks alles wat MSM, Deep State en Navo hebben geprobeerd om hem 'om te keren' en hem in een militair avontuur te leiden. Russiagate, Pentagon-generaals als staf en zelfs John 'bomb Iran' Bolton heeft hij weten te weerstaan. Fracking, de muur (van Obama) in Mexico en 'grab them by the pussy' zijn verwerpelijk. Maar oorlog is een veel erger iets. Denk aan de miljoenen doden in Irak, Vietnam, Afghanistan en een lange lijst meer.
Daar moet de wereld een president op beoordelen en niet op zijn tweets. (WK)

Tulsi Gabbard blijft in de race voor de kandidaat van de Democratische Partij in november. Omdat noch Biden noch Sanders duidelijk zijn over 'regime change wars' , zoals Gabbard dat is. Tulsi is nog steeds in actieve dienst in de rang van majoor. Veteraan Uit Irak en Afghanistan. Zij weet waarover ze praten. Ze zag (medische troepen) de doden en gewonden dagelijks binnenkomen.
De noodgreep van het DNC tegen Bernie Sanders, Joe Biden, kan niet goed aflopen. Denk aan verkiezingen voor het Congres. De partij zal mogelijk splitsen. Het zich vergissen in Trump ('gek') door het establishment, de borreltafel en MSM zal ze nog jaren bijblijven. Het is voor 'de goede smaak' nooit mogelijk geweest de Donald op waarde te schatten. En dat is politiek onvergeeflijk. Trump, een zakenman zonder enige politieke ervaring, leerde hen een lesje waar ze niet van terug hebben. Een lesje dat het Amerikaanse politieke landschap definitief zal veranderen. Omdat de Democratische Partij ontmanteld wordt en de jongere generaties genezen worden van vertrouwen in het politieke systeem. De idioterie van de Democratische voorverkiezingen (denk aan Iowa...), zou dat in 2024 voor herhaling vatbaar zijn? In de ogen van het DNC vast wel. Het laat zien hoe losgezongen ze zijn van de realiteit.
De enige die overeind is gebleven is Tulsi Gabbard. Sanders, Biden en de rest zijn geschiedenis. Zij zal worden herinnerd door de nieuwe radicale generaties. Ook al is ze door het DNC, tegen de regels, uitgesloten van het debat zondag aanstaande. Het zal haar sterker en geloofwaardiger maken. Een majoor in het leger die, als enige kandidaat, ijvert voor een einde aan de regime change wars. De toekomst is voor Tulsi.
Over oorlog gesproken: het Pentagon is een een 'trillion $', 'een miljoen maal miljoen' (1.000.000.000.000) aan belastinggeld 'kwijtgeraakt'; niet te verantwoorden in de boekhouding, van hun budget.
Nog afgezien van wat er voor dat bedrag aan goeds had kunnen gedaan in eigen land of daarbuiten, kan het de belastingbetalers hier wellicht bewust maken van wat onze opeenvolgende regeringen hebben uitgegeven aan mensenoffers. (WK)

Moet u eens doen. Even goegelen naar Pieter Knabben. Dan struikelt u al heel gauw op de term meesteroplichter. Terecht of niet, onder die vlag smakte het dagvod De Telegrof bijvoorbeeld op 8 juli 2014 dit stukkie in de openbaarheid, waarbij om het eufemistisch uit te drukken de rol van Justitie sterk leek op het drie- of vierlaags exemplaar dat in wc's opgang doet. Maar in een eerder stadium was er in deze door de makreelverpakking van de Amsterdamse Basisweg aangehaalde casus die zich in het land van buuf Merkel had afgespeeld ook al sprake van uiterst dubieus gedrag van de zijde van de Nederlandse Justitie. Dat moge blijken uit de tekst van deze mail dd. 22 april 2014 aan het adres van mevrouw N.G. Zandee, hoofdofficier van Justitie bij het Gerechtshof in Arnhem. Lees en houd u haren in bedwang, anders rijzen ze ten berge. Prikkelend detail: bij zijn gevecht met zowel de Nederlandse als Duitse justitie werd hij in die periode juridisch terzijde gestaan door de ook in zijn mail figurerende mr. Marja Plas. En laat onze Marja nou per 1 januari van dit jaar zijn getransgenderd naar de functie van raadsheer bij het Gerechtshof in Arnhem. Jawel. Hoe zo'n benoeming tot stand komt onttrekt zich aan onze waarneming, maar we mogen toch aannemen dat zij als bef redelijk moet hebben gefunctioneerd. In de ogen van wie laten we hier even in het midden, maar een ding is zeker: cliënt Knabben had weinig waardering voor de door haar ontplooide activiteiten. Hebben we het nog over in een van de volgende afleveringen van deze veelbelovende serie. Stay tuned (JP).

Ik vreet de boeken van Paul Auster. Het zijn geen thrillers maar mystery books, over mensen die in hun eigen geest dwalen, en soms deerlijk verdwalen. The New York Trilogy heb ik wel twintig keer gelezen. Maar toen ik Auster een keer mocht ontmoeten, in Helsinki, aan het begin van de eeuw, ging ons gesprekje niet over zijn boeken. We praatten over sport. Over sportwedstrijden om meer precies te zijn. En -om helemaal duidelijk te zijn- niet over echte sportwedstrijden maar over die die alleen maar in onze geest plaatsvinden.

Auster schrijft erover in zijn autobiografie Hand to Mouth. Zijn passie is honkbal en hij ontwikkelt een spel waarmee mensen hun eigen honkbalcompetities kunnen spelen. Hij beschrijft gedetailleerd hoe hij het fantasiespelletje heeft ontwikkeld, en hoe hij er mee langs de deuren heeft lopen leuren.

Zo ver is het bij mij nooit gekomen. Ik zag mij hobby niet als koopwaar. Wat Auster voelde voor honkbal, dat had ik met voetbal. Vanaf mijn twaalfde deed ik aan wat ik ben gaan noemen ‘voetbaluitslagen’. Ik beleefde voetbalwedstrijden, in mijn hoofd. Geen echte dus, maar gefantaseerde.

Aanvankelijk speelde ik zelf een hoofdrol in de wedstrijd in mijn hoofd, als speler of als scheidsrechter. Maar daarna werd ik manager van een club, en weer een eind verder werd ik competitieleider. In die fase begon ik mijn fantasie ook op schrift te stellen.

Ik heb honderden schoolschriftjes gevuld met verzonnen voetbalcompetities. In mijn eerste eigen kamertje thuis mocht ik me er ongestoord aan overgeven. Want het spel werd niet alleen in mijn hoofd gespeeld.

De uitslagen van de wedstrijden werden overdag bepaald door het op mijn bed met de cijfers van de klok laten ronddraaien van een balpen. ‘s Avonds ging het in de volle huiskamer door bij het kijken naar buitenlandse series op tv: de hoeveelheid letters van het laatste woord in de ondertiteling bepaalde het aantal gescoorde doelpunten…

Begin jaren tachtig ontdekte ik dat ik warempel niet in mijn eentje hiermee bezig was. Een dagblad stelde een aantal mensen voor dat gefingeerde competities speelde, en wel in zelfgebouwde stadions met alles erop en eraan.

Maar het was de ontmoeting met Auster die me het meest over mijn hobby vertelde. Hij had dezelfde ervaring als ik gehad. Ook hij had onder grote spanning, ‘stressy situations’ zoals hij ze noemde, geschuild in zijn gefantaseerde ballgames.

‘Others use pills or worse’, zei hij, ‘but we always had our game.’ En na een seconde of wat begreep ik dat hij het echt over hem en mij had…

Waarom dit relaas? Wel, nu de pleuris is uitgebroken zal de liefhebber van het spelletje het op eigen kracht moeten doen. Geen competities tot wie weet hoe lang, dat moet geen ramp maar een mogelijkheid zijn voor de ware fan. Allemaal minstens aan het managerspel van de FIFA, en voor de echte soepele geesten heb ik hierboven beschreven hoe ver het kan gaan…

Geldt ook voor de hele samenleving natuurlijk. Voetbal is in deze serie een hyperbool. Tjonge, wat worden we de komende maanden hard weggerukt uit onze consumptiemaatschappij. Het wordt in gedachten op reis, en naar een feestje in je fantasie. Het wordt thuiszitten met een goed boek, en als dat uit is ga je lekker zelf schrijven... (JoopFinland)

Dat Nantes, waar Steve door de politie de Loire werd ingedreven en een symbool van het verzet werd,  een speerpunt zou vormen in de hervatting na 'het zomerreces' lag in de lijn der verwachtingen. Bekijk het protest en overtuig uzelf. Als ze over 50 jaar deze beelden bekijken zien ze 'gehelmden' aan beide kanten van het spectrum. Tot journalisten aan toe. Hoe kan dat geen voorbode zijn van een omwenteling? De trommelaars en de zingende massa. 'Het zat er aan te komen', zullen ze dan zeggen.
Is dit een beweging die op zijn retour is? Als ik Macron was zou ik me ernstig zorgen maken. De ordetroepen die in Nantes 30 arrestaties verrichtten ogen vermoeid. Het volk, dat niet 350 e per dag meppen verdient, niet. Als het volk echt in verzet komt tekent zich een verdeling van taken, estafette en elkaar uit de wind houden af die de gehate robots van Macron niet kent. 'Een voor allen en allen voor een', zou Alexandre Dumas fils het noemen. De Commune van 1871 is nooit ver weg in de straten van Parijs. Politiecordons die tijdens de 44e aflevering moeten verhinderen dat het volk de Buttes de Montmartre (schietheuvels om de aanpalende arbeiderswijken te bestrijken) opstroomt, zoals er in 1871 door het volk de kanonnen bedoeld om hen eronder te houden werden veroverd aan de vooravond van de opstand.
Acties van de Gilets Jaunes op de Parijse luchthavens die door Macron dreigen te worden geprivatiseerd vonden tegelijkertijd plaats.
Demonstraties in Lyon, Bordeaux, Toulouse (waar het spoor werd lamgelegd - zie video), Lille,  overal maakten de Gele Vesten deel uit van brede acties van de bevolking. Van de gezondheidszorg die permanent in actie is.
Het feest van 'l 'Humanite'', het dagblad van de Communistische Partij, dat op dezelfde dag als Acte 44 begon, stond uiteraard ook in het teken van het volksverzet. Daar werden in meetings en conferenties de strategieën en plannen voor de hete herfst in de aanloop naar de verjaardag van de opstand op 17 november besproken.
Vorige week doorbrak de NOS voor even de doodse stilte over Frankrijk met het bericht dat de haan Maurice op het Ile d' Oleron heeft gewonnen: hij mag blijven kraaien, ondanks de protesten van Parijzenaars die er een weekendhuis bezitten. Een nederlaag van de steedse elite tegenover Gilet Jaune Maurice. (WK)

1 reacties

Chelsea Manning heeft, aan de vooravond van een gedwongen getuigenis tegen Julian Assange, een zelfmoordpoging gedaan. Deze heldin, nu al weer een jaar gevangen nadat Obama haar vlak voor zijn opstappen gratie had verleend, blijft de wereld haar moed tonen: liever dood dan dat ze tegen Assange kan worden gebruikt.
Ze heeft al zoveel uren verhoren, binnen en buiten de rechtbank, meegemaakt en  weet dat ze zullen proberen wat ze zegt tegen Assange te gebruiken.
Natuurlijk is iedereen tegenwoordig met zijn of haar verhouding tot het corona virus bezig. Maar op twee zou de solidariteit met deze helden moeten komen.
Waarom spreken onze intellectuelen, nooit verlegen het vingertje te heffen over wat dan ook, zich niet uit? Wat betekent deze oorverdovende stilte in het land van 'het morele gevoel'? Dat de intellectuele bovenlaag vazal is geworden van het systeem van de markt: als ze niet meedoen worden ze uitgestoten; hun volgende boek slecht besproken of zelfs geweigerd.
Onze grootste schrijver ooit, Edouard Douwes Dekker, schreef (onder pseudoniem) het boek dat onze literatuur wereldwijd op de kaart heeft gezet, over de misdaden van het Nederlandse kolonialisme. Hij heeft het geweten.
Gorter, de dichter van 'Mei'. Henriëtte Roland Holst. Jef Last. Eddy du Perron. Theun de Vries. Zelfs Harry Mulisch. Waar zijn ze gebleven?
Als iets iets over de staat van een land zegt is dat het zwijgen van haar intelligentsia.  (WK)

1 reacties

Dat is ook wat. Vlieg je met je Tunesische gappie helemaal naar Congo (1). In de hoop dat je nog wat flappen kan veroveren om je faillissement vooruit te schuiven. Wat denk je? Geen kokosnoot. Tenminste, die conclusie zijn we zo vrij te trekken uit de move die voormalig kontjeskoetsier Fons Spooren maakte na terugkeer uit Kinshasha en omstreken. Hij liet zijn bef contact zoeken met de bef van Henk Glaudemans met de vraag of die bereid was de faillissementszaak die voor dinsdag aanstaande op de rol staat opnieuw twee à drie weken te laten uitstellen als de Fonz 5000 euro in het spaarvarken van Henk zou laten glijden. Dat zag Henk niet zitten. Voor hem viel pas het startschot bij 15.000 euro. Tien procent van de schuld die de Fonz bij hem heeft uitstaan. Oh, en dan niet via de befroute, maar gewoon rechtstreeks. Om onnodige kosten te voorkomen. Dat is effe fucken Fons.
Maar misschien hep je die fles wondervloeistof helemaal niet nodig om die 100 dollarbiljetten terug te toveren. Misschien doet een bezoek aan een eenvoudig urinoir wonderen. Van proberen word je wijzer. Kom op Fons, het is woensdag pas gehaktdag. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 658.

'De knoflook uit China is bijna op', meldt de groothandel. Nu is de Franse veel beter, maar penicilline, paracetamol en wat niet allemaal aan geneesmiddelen komen uit China en raken op. Globalisme, wat u zegt, maar dat is in geval van een pandemie als covid 19 dus een probleem dat 'de markt' niet corrigeert. Er zullen tekorten aan van alles ontstaan.
Onder de aangestokenen door het virus in Europa zijn opvallend veel werknemers van ziekenhuizen. Dat klinkt logisch: iemand met klachten meldt zich bij een ziekenhuis en voor hij wat hij mankeert heeft kunnen vertellen is al iemand van de staf geïnfecteerd.
Hetzelfde geldt voor wachtkamers van huisartsen. De adviezen van Den Haag zijn ambigue, onduidelijk en dus gevaarlijk.
In de supermarkt hoorde ik twee vakkenvullers het over 'corona' hebben. De jongen snelde weg. 'Heeft hij het?', informeerde ik bij het meisje dat achterbleef. Ze moest lachen. 'Nee, hij gaat plastic handschoenen halen'.
Is dát het vooruitzicht: mondkapjes, plastic handschoenen en wellicht beschermende kleding in de openbare ruimte? Dat hamsteren losbreekt, net als de 'preppers' die voort zullen leven op koekjes die 35 jaar goed blijven? Ik ga dan liever gewoon dood. Of in de natuur leven. Van 'al dat groeit en bloeit'.
Het is opvallend hoe het wereldbeeld kantelt: eind vorig jaar stond u nog in de rij voor 'de jaarlijkse griepprik'. Nu dreigt die rij een gezondheidsrisico te worden en is die prik lachwekkend. 'Het kan verkeren', waarschuwde ik al eerder. Een geruststelling is dat kinderen weinig gevaar en dat rokers een verhoogd risico lopen. Dat lopen ze al voor alles en gelukkig dus ook hiervoor. Stel je voor dat teer en nicotine juist bescherming zouden bieden en er een run op tabaksproducten zou uitbreken.
Zijn er al minder mensen op straat, zoals in Wuhan? Chinese en Italiaanse restaurants worden gemeden. Toch ga ik zo gewoon een pizza bereiden. Ze kunnen me wat.
Een van de alarmerendste aspecten van het virus vind ik dat je het nadat je van een eerdere besmetting genezen bent verklaard het opnieuw kunt oplopen. Dat het 'weinig verschilt van een gewoon griepje', waarmee medici ons gerust proberen te stellen is dus onwaar: tegen griep bouw je antistoffen op en tegen Corona dus niet.
Ik ben (om financiële redenen) al jaren zorgmijder en sta nogal sceptisch tegenover 'de verworvenheden van de medische wetenschap' en de farmaceutische industrie waarop ze drijft. Ik zocht het de laatste 10 jaar voornamelijk zelf uit. Wat medici vertellen, in de media en in persoonlijk onderhoud, is niet consistent. In overeenstemming met de overige 'wetenschap'. Ze weten vooral veel niet, maar proberen dat voor ons onnozelen te verhullen. 'Gaat u rustig slapen', zoals Colijn ons verzekerde aan de vooravond van WO2. Ik was altijd al wantrouwig over de mening van iemand die zijn 'botjes en beentjes' met goed gevolg heeft afgelegd en in tijden van crisis helemaal. U zou moeten weten wat medici in de loop der eeuwen allemaal aan onzin hebben uitgekraamd. Het zijn net politici.
Het spookbeeld is Oekraïne (zie hier), dat op meerdere terreinen een nachtmerrie is: fascistische bewapende horden, afgedreven van de moederschoot (de Sovjet-Unie) en vooral verarmd. Dat doet iets met mensen. 'De graanschuur van Europa', leerden we op school.
Volgens berichten in de media kunnen katten het virus krijgen; 'het nauwverwante Sars' ontwikkelde bij hen antistoffen. Viruspaus Osterhaus achtte overbrengen op mensen via katten 'oneindig klein'. Bent u gerustgesteld?
In de dagbladen verschijnen inmiddels richtlijnen voor besmettingsgevallen: geen sex en 'gooi uw afval in een aparte afvalzak in uw eigen kamer'.
Handen wassen met desinfterende zeep, naast 'niezen in je elleboog' hét gebod. Kassa voor de industrie. Ik wil wijzen op de desinfecterende werking van de Aloë Vera plant. Haal er een in huis zou ik zeggen. Mix met 2/3 alcohol 96% en u heeft uw desinfecterende gel. Maar alcohol is uitverkocht...

'Het aantal zakelijke reizen loopt behoorlijk af'. 'Vakantiegangers lijken in de wachtmodus te zitten'. Het lijkt me hét moment om op vakantie te gaan. Om bijvoorbeeld de Mona Lisa in het Louvre te bewonderen. Of Napels te zien en er te sterven. 'De corona-uitbraak raakt de auto-industrie hard'. Omdat veel onderdelen uit China komen. Niet komen. Uitstekend. Oude modelletjes eindeloos opknappen, net als op Cuba.
Sectoren van de economie staan onder druk. Supermarkten (tot men te bang wordt) doen superzaken. 'Koop aandelen mondkapjes en desinfecterende zeep'. Dat levert nu nóg meer op dan die in bommen en granaten.
Ira Helsloot, hoogleraar besturen van veiligheid aan de Radboud-universiteit beweert: 'Als de Chinezen nooit hadden ontdekt dat het hier ging om een nieuw virus, dan zou een soort van zware verkoudheid de wereld zijn overgetrokken, en was alle heissa ons bespaard gebleven'. Grappig op een moment dat de beurzen instorten. Om niets?
Helsloot deert niets wat hij niet weet, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat andere wetenschappers in dat geval het virus hadden gedetecteerd. 'Hoogleraar Besturen van veiligheid'... Wat ze tegenwoordig al niet verzinnen om professor in te worden. Fijn dat we ze hebben 'nu de nood aan de man komt'.

Ik word op grond van de vorige aflevering van 'complottheorieën' beschuldigd. Ik schreef dat het Westen dacht haar voordeel te doen met een epidemie in China. Zoals Drs P's dodenrit. Is dat complotdenken? Zoenen is uit den boze, sex verboden. Als er een complot denkbaar is dat van het Vaticaan.

Voor het overige: 'laat de markt haar werk doen'. We hebben 'met z'n allen' besloten de zorg te privatiseren. Dat heeft louterend gewerkt. Dat regeringen en overheidsinstellingen nu toch het werk moeten doen met het virus, is een overgangsprobleem. We moeten nog wennen aan dat de markt en de farmaceutische industrie voor ons zorgen in plaats van de overheid.
Het vertrouwen dat hogere temperaturen korte metten zullen maken met het virus heeft, althans bij mij, door de berichten over onze overzeese gebiedsdelen een enstige deuk opgelopen. Het is daar dag en nacht 25 graden. Dan zou covid 19 toch uitdoven?
Grappig is ook de opwinding over Trump's sluiten van de grenzen voor vluchten uit de EU. Engeland is uitgesloten van de maatregel. Het sluiten van grenzen is natuurlijk tegen het zere been van Brussel. Maar Denemarken besluit zaken in dezelfde richting. Brussel is nergens in de viruscrisus. Nationale regeringen en overheidsinstellingen doen het werk. Slechte reclame voor de 'Europese gedachte'. Het hele raamwerk van commissie en parlement van Brussel bewijst zijn futiliteit. De Nexit-actie van Robert Jensen mag de lachers op zijn hand krijgen, het enthousiasme om alles aan Brussel over te laten zal onder de bevolking niet zijn vergroot door de behandeling van het virus. De vluchtelingen aan de grens van Griekenland met Turkije is nog lekker ver van ons bed; corid 19 komt angstig dichtbij.
Evenmin is het reclame voor globalisme. Waar we ook 'maar aan moesten wennen'. Zonder er, net als Brussel, om te hebben gevraagd. 'Jullie hebben voor de partijen in Den Haag gestemd, dan krijg je dit'. (WK)

Theater van een doofpottende religie..

Wie zich vandaag openlijk als katholiek bekend, zit in een tamelijk oncomfortabele positie. Zeker als je je hele leven integer gewijdt hebt aan de noden van je medemens. Dan voel je je verraden door bisschoppen die stelselmatig, collectief en decennia lang misbruik schandalen hebben gedoofpot. Wat blijft zijn gemengde gevoelens van verlies aan vertrouwen, en een onzekere toekomst van een kerk die stevig vasthoudt aan 19e eeuwse ideeën en machstverhoudingen.
Wie misstanden in de kerk hard tegen de muur spijkert, zit met een zelfde dilemma, hoe spaar ik de integeren en richt ik mijn pijlen op de doofpotters die de macht koesteren als een hoger lot.
Nu is dat niet zo moeilijk als het lijkt, daar de pijlen van kritiek onvermijdelijk, als door de zwaartekracht aangetrokken, voornamelijk de bisschoppen zullen treffen.
Een vorige bisschop van Den Bosch, die op het gebied van kinder misbruik doofpottend beleid heeft toegepast bekende eens vroom in het Brabants Dagblad dat het biddende rozenkrans groepje, waar zijn moeder deel van uit maakte, zijn ideaal van katholieke vroomheid was. Nu gun ik iedereen zijn ideaal, maar anno de nieuwe eeuw, als de fundamenten wegbrokkelen temidden van leegloop en misbruik schandalen, lijkt me dit een schrijnend geval van niet-willen -horen, -zien en -weten.
Dat deze dwalende ziel aan depressies leed, was tragisch genoeg, maar had dat geen relatie met zijn mens en Wereldbeeld? Anno 2012 verkondigde hij tijdens de Paasmis “wij het volk van God, en zij daar buiten het volk van satan..”. Misschien was dat een gezond katholiek theologisch standpunt, maar anno 2012 volstrekt archaïsch. Het getuigt van een geest die volledig van de mensen en de wereld om hem heen vervreemd is.
In de psychologie omschrijft men een dergelijk negatief mens- en wereldbeeld als een teken van emotionele regressie, dat aanleiding geeft tot periodieke depressies, die pas verdwijnen als men een positief mens- en wereldbeeld ontwikkelt.
Niettemin blijft de hierarchie een mens- en wereldbeeld huldigen dat zij ook in de late 19e eeuw huldigde. Wat voor een koloniaal mens-onderdrukkend tijdperk misschien normaal was, is dat zeer zeker niet anno 2019. Dus verschuilt de hierarchie zich in een warme mantel van eerbare notabelen en burgers, die de kerk en haar moraal een warm sociaal-economisch hart toedragen.

Juist die die zich in de kerk sterk maken voor de sociaal-economisch verdrukten werden en worden gemarginaliseerd, want ze neigen naar progressieve denkbeelden en overtuigingen die de hierarchie aantasten in zijn functie en status, hun welstand en zwitser-leven pensioen levensstijl.
Een kerk eertijds gebouwd met het geld van de gelovigen, daar zijn de opbrengsten bij verkoop voor het bisdom..! Daarom draagt de kerk het kerk-recht nog steeds een warm hart toe. Kerkjuristen zijn niet alleen bezig met geloofszaken, helaas, ze de beheren ook de goederen.
Ach, als de duitse ‘paus-buiten-dienst’, als gevolg van een zondvloed aan misbruik schandalen uitroept “de kerk verkeert in een crises”, en diens broer, een aandoenlijke beierse volkspastoor ten voeten uit, in een boek de verdediging van broertje ex-paus op zich neemt met de historisch beladen woorden, “er hat es nicht gewusst”, weet je dus waarom de kerk in een crises verkeerd.
Het doofpot managende beleid van twee pausen, Ratzinger en Woytila heeft gefaald!
‘Und sie haben es ja beiden, ja ganz sicher nicht gewusst... und du glaubst diese gehirn-wäsche?’

O ja, ik vraag me af, waar zijn de notabelen, de vooraanstaande katholieken die altijd vooraan zaten in de Bossche Sint Jan, de eerbare katholieke bestuurders van weleer? Waarom hullen zij zich ineens in mist en stilte? Om de lastige vraag omtrent de misbruik schandalen niet te hoeven horen, ‘hebben jullie echt nooit iets gehoord of gemerkt van wat er fout was?' Ik vrees dat je dit zonder aarzelen het theater van een doofpottende religie kunt noemen.

Ook met betrekking tot de natuur behoeft de hierarchie enige vernieuwing, zeker gezien de recente illegale kap van twee bomen achter op de parkeerplaats van het Bossche bisschoppelijk paleis. Was het weer een ‘wir haben es nicht gewusst’ gevalletje?  Verkeerde autonome interpretatie nieuwe kapregels? (2)
De hierarchie behoedt vooral de eigen autonomie, de gelovige is invulling, die braaf stil vroom moet volgen. Je mag best zelfs academicus en intelligent zijn, als je maar braaf de leer en hierarchie bevestigt, amen.

Het was licht, het was donker, een zesde dag...

De luiken gingen dicht. Rodrick Casander Baron de Keith Marichal verliet na onze publicaties over zijn woelige verleden spoorslags en met onbekende bestemming zijn kasteel in Saint Hénis en meldde zich ziek bij watersportvereniging het Witte Huis in Loosdrecht. Had hij zijn toevlucht gezocht in “Le Colonel” of “Le Paradis”? De twee gides van broer Giovanni in de pittorske Franse provincie Orne. Of was hij gewoon naar zijn zeventiende eeuwse stulp in Huizen teruggekeerd om zijn vergulde knopen te tellen? Nous savons pas. Een ding is zeker: onze revelaties moeten stevig zijn binnengekomen. Met name die over zijn connectie met Gad Raveh, de Israëlisch/Australische zakenman sans gène over wie wij in de afgelopen dagen nog meer vuilnis hebben opgehaald. Zo was die ouwe schuimer via zijn onderneming Kimberly Enterprises op de Keizersgracht in Amsterdam ondermeer betrokken bij het leeghalen van de Hongaarse agrarische onderneming Gici Milk en stak hij samen met de Spaanse zakenman Juan Carlos Rodriguez Cebrian wat poen in de ontwikkeling van Eurovegas. Een project dat het Las Vegas van Hongarije had moeten worden onder de paraplu van het Amerikaanse concern “Hard Rock Café's”. Maar net als indertijd in Amsterdam en Antwerpen ontstond er eilie en ging het project de Hard Beetsrock op (1). Nou zouden wij heel gemakzuchtig de link kunnen leggen tussen de uit Hongarije afkomstige Kinga Casander-Kato, de echtgenote van baron Rodrick, die ooit om bekende redenen de NV Szeretlek (Ik hou van jou, red.) en Kato Trading NV bestierde op Curacao. Maar dat is te kort door de Arie Luyendijkbocht. Dus dat doen we niet. Rest ons nog te vermelden dat vriend Gad naast Panama ook nog firmaatjes had gevestigd op Malta en Cyprus en zijn naam is terug te vinden in met Holender Ventures gelieerde Beeveetjes in de Amsterdamse Leliestraat (2). Nee, op fiscaal gebied hoefde je Gad niks te vertellen. En dat had ie niet van een vreemde. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor de niet zo deftige gebeurtenissen in Amsterdam en Antwerpen, waarbij illustere figuren als Arie Hommel, Rini Huis in 'Veld, Richard Witschge en zelfs kindervriend Frits Salomonson betrokken waren, aflevering 6 tot en met 8 van de serie IJ,IJ.
(2) Holender Ventures is net als Gad's Kimberly Ventures gevestigd op het adres Keizersgracht 616 en is vernoemd naar de Israëlische topjurist Zeev Holender. Zie ook aflevering 498 van deze serie.

Het zwartepieten met 'getuigen', 'daders', radarbeelden die niet zouden bestaan, satellietbeelden die niet werden verstrekt door de VS, dreigt nog voor de aanvang van het 'JIT-proces' op 9 maart 2020, te eindigen met de zwartepiet (vergeef me, maar dit zou ook verboden moeten zijn: kaartspel met zoveel mensenlevens) bij Nederland: Merkel, Trump of Macron, ze waren 'dolblij' met de uitruil van gevangenen tussen Moscou en Kiev. Zo niet Den Haag.
Het is een beetje sip voor Rutte en de JIT-cowboys, maar ze hebben het er zelf naar gemaakt door het Deep State-spel tegen Rusland mee te spelen van MH17. 'En ik, Christophe?' zegt de aan de kant gezette minnares in 'Les Enfants du Paradis'. Niemand was geïnteresseerd in de bezwaren van Den Haag tegen het uitwisselen van de man die op 9 maart 2020 'het verschil had moeten maken': Wladimir Tsemach. Brieven van Westerbeke en '40 Europarlementariërs' (wat een magere oogst van Verhofstad en Van Baalen!) aan Zelensky haalden niets uit. Wat een affront. En zonder dat Londen, Parijs of 'Bonn' protesteerden. Op Trump hadden ze natuurlijk niet gerekend. Die werkt voor de Russen. Leefde John Bolton nog maar.
Van Wladimir Tsemach wordt verteld dat hij weer thuis zit in Ziznje. Z'n dochter was dolgelukkig. 'Hij zal iets voorzichtiger zijn geworden met wie hij' s nachts binnenlaat.' Zo had iedereen een gelukkig avontuur, de zeelieden die door de straat van Kertsj wilden varen, de journalist en de regisseur, behalve de regerende kliek in Den Haag die begint te begrijpen dat de trein weg is. Iedereen is vertrokken. Ooooh.
Tsemach schijnt voor de overdracht door 'de Nederlandse Justitie' (de AIVD?) te zijn verhoord. Of was het gehoord? Dat was de troostprijs die Den Haag kreeg bij het festival waarbij iedereen in de prijzen viel. Een videotape die op 9 maart 2020 zal worden vertoond voor het toegestroomde publiek. Vraag 1: 'Wie drukte op de knop'. Vraag 2: 'Wie gaf de opdracht'. 'Vraag 3: 'Kwam de BUK uit Koersk, ontken het maar niet!' De vraag 'Wist Poetin ervan?' kon niet meer gesteld worden. De Oekrainse justitie maakte er een eind aan op aandringen van Tsemach' s advocaat. Jammer voor Rutte dat Porosjenko weg is. Onder de chocoladekoning was dit nooit gebeurd.
'Het volk krijgt de regering die het verdient' was een afschuwelijke slogan uit mijn jeugd. Dat had toen betrekking op Spanje onder Franco. Ik heb er altijd tegen gevochten en ook nu. Zelfs al lijkt dit land reddeloos verloren. Kom in opstand. We hadden het voorbeeld van de Geuzen en de Patriotten. Kom in opstand. Tegen leugens en spelletjes die te smerig zijn voor woorden en die aardige goudeerlijke mensen moeilijk kunnen geloven. (WK)

2 reacties

Als met Trump vs Biden iedere hoop op verandering de bodem is ingeslagen, betekent dat een nieuwe stap in de pre-revolutionaire fase van de VS: de opstandige jeugd beseft dat een hervorming van het vermolmde systeem onmogelijk is en zal daar haar conclusies uit trekken.
In Texas op Supertuesday was sprake van regelrechte malversaties: stembureaus in arme wijken waar kiezers 3 uur hadden staan wachten om te stemmen... werden plotseling gesloten. Wie had dit verordonneerd?
Alles 'als Bernie het maar niet wordt'. Het lijkt een overwinning voor de DNC, maar dat zal schijn blijken. De tegenstellingen (ook tussen de verschillende Staten van de Unie) in het land zullen toenemen. Het is gevaarlijk de bevolking perspectief te ontnemen. Macron in Frankrijk weet er inmiddels alles van. De presidentiële monarch kiest voor een autoritaire aanpak. Daar zal de winnaar in november ook voor moeten kiezen. En dat zal Trump zijn. Sanders was het enige alternatief. Biden is Clinton. Die zal verliezen.
Dat Sanders een kans had heb ik nooit geloofd, net zomin als ik in een democratische verandering van de maatschappij geloof zolang het kapitaal de macht bezit. Zeker niet in het belangrijkste land van het kapitalisme, maar ook hier niet.
Denk aan wat tijdens de verkiezingen in 1996 in Rusland is gebeurd: de Communistische Partij wilde de uitverkoop van 's lands rijkdommen door Jeltsin terugdraaien. Het leidde tot de grootste inmenging in verkiezingen ooit. Door de VS, Duitsland, Frankrijk, NAVO, IMF; alles en iedereen. Daar hoor je niemand meer over. Nu is het Rusland die overal achter zit, maarnietheus. Mensen die dit geloven zullen alles geloven wat hen op de mouw wordt gespeld. Ik beschouw ze als verloren. Opmerkelijk is dat in de VS dit praatje niet meer werkt maar bij ons wel.
De 'krachtmeting' Trump vs Biden zal de belangstelling voor de verkiezingen in de VS dramatisch verminderen.
Want wie is Joe Biden? Een pathologische leugenaar. Je kunt Trump van leugens beschuldigen, maar als je er 'Sleepy Joe' tegenover stelt, waar ben je dan mee bezig als DNC. Het Amerikaanse kiesstelsel slopen. Ze gokken erop dat een meerderheid van de Amerikanen uit weerzin over vier jaar Trump op Biden gaan stemmen. Een gevaarlijke gok. Ik zou er geen geld op zetten.
De hoop van het Democratisch establishment is 'de zwarte kiezer'. Biden, vice van Obama, moet de oudere zwarte kunnen paaien. Zoals in het oerconservatieve South-Carolina. 'Zwarten houden niet van Trump', was het verhaal al in 2016 met Clinton. Nou... (zie deze video) ik weet het nog zo net niet. Dat kon best 'ns meevallen. De onder zijn voorgangers verzwakte lagere middenklasse waar veel zwarten toe behoren gaat het sinds 2016 iets beter. Dat betaalt zich uit. Biden doet net als Bill Clinton joviaal met zwarten. Maar hij speelt geen saxofoon.
Sanders' domme 'Rusland blijf buiten onze verkiezingen!' en onduidelijkheid over 'regime change wars' (Kandidaat Tulsi Gabbard is hierover veel duidelijker; ze is dan ook uitgesloten van het volgende debat van Democratische presidentskandidaten) heeft veel radicale kiezers van hem vervreemd. Maakt Sanders, ondanks zijn radicale ideeën over immigratie en 'socialisme' voor en na, niet stiekem tóch deel uit van het establishment? Dat is een begrijpelijke vrees. Ik zou voor Tulsi stemmen.
Het belang van deze voorverkiezingen is dat socialisme eindelijk weer terug is, na 75 jaar McCarthyisme. En hoe. Dat is niet alleen de verdienste van Sanders, die iets als Denemarken bedoelt als hij het over socialisme heeft. Hij is een soort Wim Kok: 'géén socialisme zonder de SHELL' (al is die kreet van Joop den Uyl).
Het is maar goed dat hij het niet wordt, want hij zou net zo'n deceptie worden als 'Hope' Obama.
Amerika koerst na 2020 op ongewisse tijden af. Biden is een warmonger en steunde Bush in de Irak-oorlog. Trump lijkt verstrikt in de tentakels van Deep State. 'Goede relaties met Rusland', belangrijk verkiezingsitem in 2016, zullen we niet meer van hem horen. De enige verkiezingsbelofte die hij is nagekomen is 'géén regime change wars meer'. Hij is geen oorlog met Noord-Korea, Venezuela of Iran begonnen. Lijkt het leger uit Afghanistan terug te gaan trekken. Maar Trump's deal met de Taliban is o zo makkelijk te saboteren door Deep State. Oorlog is het handelsmerk sinds jaar en dag. Dat kan geen president veranderen.
'Breng onze troepen naar huis'. Ook zo'n verkiezingsbelofte.
Maar of hij na de verkiezingen deze beloftes gestand doet? Het ongewisse.  (WK)

Het heet heel deftig Singel Staete. Een knoert van een gebouw op de hoek van de Singel en de Raadhuisstraat in hartje Amsterdam. Naast een postkantoor wiemelt het er van de BV-tjes die daar hun kantoorruimte hebben ingericht. Een daarvan is Palantir Technologies NL. Een onderneming die zich vlijtig bezighoudt met het ontwikkelen en produceren van maatwerksoftware. Begin 2010 neergestreken op het adres Beechavenue 54 op Schiphol. Onder het toeziend oog van ene Alexander Caedmon Karp. Begin 2017 verhuisde de onderneming naar de Singel Staete. Interessante gozer trouwens, die meneer Karp. Flink doorgestudeerd en vervolgens in de wereld van Dagobert Duck gedoken. Hoe hij er in 2010 financieel voor stond is voor ons senseodik kijken, maar we mogen aannemen dat hij toen al aardig op weg was naar zijn huidige miljardairstatus. In 2004 stond hij samen met onder anderen Peter Thiel te schommelen aan de wieg van Palantir aan de baai van San Francisco en eenmaal op gang gekomen boekte hun softwarekind een paar leuke operationele succesjes. Zoals bij het terugvinden van Osama bin Laden en het ontwarren van de verrotte hypotheekkluwen bij JPMorgan na de crisis van ruim tien jaar geleden. Maar er is meer. Palantir heeft in de loop van de jaren vette contracten verworven bij Amerikaanse en Israëlische snuffelclubs als de CIA, de FBI, de NSA, de DIA, de DHS en hun Israëlische neefjes, die ondermeer hun proefwerkjes inleveren bij Jeffrey Epstein's bovenmeester Ehud Barak. En die proefwerkjes hebben vooral te maken met het verder ontwikkelen van de Promis-trackingsoftware en technologie om avontuurlijke lieden in kaart te brengen die snode plannen koesteren of in omstandigheden verkeren waarin die plannen tot bloei kunnen komen. Praten we over potentiële terroristen, fraudeurs, koterkoetsiers, overvallers, wikileakers, shoplifters en andere “subversieven”. Om Pandora even te ontlasten. En zo'n databank vol ongerief levert niet alleen de nodige kennis op om preventief op te treden, maar ook om luitjes te selecteren die subtiel tot het planten van valse vlaggen gebracht kunnen worden. Meer over deze ernstige materie vindt u hier uitgebreid terug. Happy reading. Voor zover mogelijk tenminste. Want voor u het weet wordt u als Kleintje Muurkrantlezer tot een subversief verheven door die meisjes en jongens van Palantir in de Singel Staete. Want u gelooft toch ook niet dat ze daar zitten zonder enig contact met de ministeries van Grapkeutel, jonkvrouw Ollie en die troela van Bijleveld? Nee, wij ook niet. Stay tuned (JP).

1 reacties

Sofia. Niet voor niks een samenstelling van een sof en het gebalk van een ezel. Het journalistieke speurneuzencollectief Bivol heeft weer een nieuw schandaal rond een oude bekende van ons boven Donau's Peil getrokken. Gaat namelijk over topmafioso Vasil Bozhkov aka “The Skull”, die wij in de serie “Abou et le cas du yaourt bulgare” indertijd zo luimig hebben geportretteerd naar aanleiding van een spectaculair gevalletje heling dat de doofpot inzeilde. Deze keer handelt het allereerst om het officieel goedkeuren van Vasil's administratieve jaarstukken van zijn gokvehikels door de Bulgaarse blauwe brievenbrigade. Daar was iets mee en hier kunt u lezen wat dat was. Toen de Bulgaarse grond wat al te heet werd voor de uiterste zuidas van The Skull trok deze samen met een ouwe communistische geheimsmurf naar Dubai, het internationale azc voor ondeugende rakkers. Met speciale papieren van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Meer daarover kan u hier verorberen. Toch wel fijn dat wij als narcostaat binnen het Vierde Rijk zulke goeie connecties hebben. Stay tuned (JP).

'Zoals in vorige afleveringen al voorzichtig aangegeven zijn de geruchten over een ontmoeting tussen Trump en de Iraanse president Rouhani niet van de lucht. Deze ontmoeting zou moeten plaatsvinden in de marge van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Dat zou Israël en Saudi-Arabië uiteraard bijzonder van streek maken en ook het trio Bolton, Pompeo en Pence, de oppassers van de Donald'.
Bij het opschrijven van deze woorden komt het 'brekende nieuws' dat veiligheidsadviseur Bolton door Trump is ontslagen, in vorige afleveringen voorspeld. John 'bomb Iran' Bolton was de meest oorlogszuchtige van de oppassers in het Witte Huis en zijn vertrek is een belangrijke stap in de richting van een mogelijke draai in de Amerikaanse politiek ten aanzien van Iran. Zolang Bolton deel uitmaakte van Trumps kabinet was een draai onmogelijk. Bolton probeerde eerder de deal met Noord-Korea om zeep te helpen en drong aan op regime change in Venezuela alsmede het handhaven van de Amerikaanse troepenmacht in Afghanistan. Op al deze terreinen is nu een verandering denkbaar. Groot nieuws dus.
Net als dat Trump voor de tweede keer in twee weken heeft gezinspeeld op een ontmoeting met Rouhani: 'het zou best kunnen'. Dit komt na ander groot nieuws: China gaat 280 miljard dollar (maar niet in dollars!) investeren in Iran's olie- en gasindustrie. Het geeft het door sancties getroffen ajatollah-regime lucht.
Ere wie ere toekomt: het was de uitstekend geïnformeerde kolonel Wilkinson, voormalig stafchef van Colin Powell toen hij minister van Buitenlandse Zaken was, die een regeling tussen Trump en Iran al meer dan een half jaar geleden voorspelde.
Natuurlijk zijn we nog verre van een deal (Iran stelt als voorwaarde dat alle sancties tegen het land worden opgeheven), maar een belangrijk obstakel (Bolton) is uit de weg geruimd. Trump wordt als 'onvoorspelbaar' weggezet, maar dat is dommigheid en kwade opzet van MSM. Trump is juist zeer voorspelbaar gebleken: grote woorden, maar geen oorlog of regime change. Niet in Noord-Korea, niet in Venezuela, niet in Syrië en ook niet in Iran. Herinner u Obama, Hillary Clinton of stel u vier jaar Joe Biden voor. Veel zeergeleerde onwetenden (bijvooebeeld bij cafe Weltschmerz) hebben hel en verdoemenis onder Trump voorspeld, maar ze zijn niet serieus te nemen omdat ze de toestand in de VS niet begrijpen. De VS bevinden zich in een pre-revolutionaire fase. De bevolking heeft geen vertrouwen in de overheid en Washington in het bijzonder. 'Zakkenvullers'. DAAROM werd Trump gekozen: hij is al miljardêr en hoeft zijn zakken niet te vullen zoals de Clintons of de Obama's.
Dat MSM Trump zo haat, van de Volkskrant tot het NOS-journaal, van "links" tot rechts, zou te denken moeten geven. Het is zoals Pasta en Fiorella Isabel van Convo coach stellen: liever nog vier jaar Trump dan vier jaar Joe Biden. Want dan wordt het zeker oorlog en een voortzetting van de politiek van regime change. (WK)

2 reacties

In de vorige aflevering van deze serie werd stilgestaan bij de culturele, sociale en politieke achtergrond van de moord op Sévèke. In dit deel aandacht voor de discussie in juridische kringen die toen plaats vond. Immers, Marcel Teunissen werd op de kop af twaalf jaar geleden tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. En levenslang betekende toen nog echt levenslang. ‘(In Nederland) verlaat je bij veroordeling tot levenslang de cel pas tussen zes plankjes’, aldus de Nijmeegse hoogleraar strafrecht Peter Tak, in De Gelderlander van 7 maart 2008.

De veroordeling van Teunissen paste in een trend. Gedurende een halve eeuw, tussen 1946 en 1997, werd het zwaartse vonnis tien keer uitgesproken. Maar in de tien jaar daarna verdriedubbelde dit aantal. Advocaat Wim Anker gold in 2008 als specialist in levenslang en was de enige die een databank bijhield over die straf. Hij heeft het in het stuk in De Gelderlander over de discrepantie tussen de steeds zwaardere vonnissen en de afname van het aantal levensdelicten. Anker is dan al jarenlang pleitbezorger voor het in geval van levenslang na vijftien jaar opnieuw beoordelen van het geval.

Want ‘mensen veranderen in de gevangenis’, gaf ook Tak aan. ‘Men wordt wijzer of komt zelfs geheel tot inkeer.’ Hij beschrijft in het interview de praktijk in buurlanden. Onderzoek in Duitsland leert dat vervroegde vrijlating daar niet tot grote problemen leidt: ‘De strafbehoefte van de maatschappij blijkt dan te zijn weggesleten.’ Drie weken na de veroordeling van Teunissen zal er een denktank van verontruste juristen worden gevormd. Men wil de strafmaat op de politieke agenda. De toenmalige staatssecretaris Albayrak heeft de hakken in het zand gezet. Levenslang in de dan toegepaste vorm is volgens haar ‘een inherent onderdeel van ons sanctiestelsel’.

Twaalf jaar later is er weinig tot niets veranderd. Een paar tot de zwaarste sanctie veroordeelden hebben geprobeerd om de Hoge Raad te laten uitspreken dat de Nederlandse staat in hun geval Europese verdragen schendt. Maar die staat kon repliceren dat de tot levenslang veroordeelde een verzoek tot gratie kan indienen. Gratie werd tot 1970 in meer dan tachtig procent van de aanvragen toegekend, daarna nog maar drie keer. NB: in de tolerante jaren 1970 werd geen enkele keer levenslang uitgesproken…

In het geval van Teunissen luidde het vonnis levenslang omdat volgens de rechters de kans op herhaling van het strafbaar feit groot was. Teunissen werd als ten tijde van de moord volledig toerekeningsvatbaar beoordeeld. Dit wekte de nodige bevreemding. Omdat het door de rechtbank vastgestelde motief voor de moord -wraak wegens de uitstoting van de dader uit de Nijmeegse kraakbeweging, eind jaren 1990- volgens menigeen toch alleen door een behoorlijk gestoorde persoon kon zijn gekoesterd...

(JoopFinland)

De Gele Vesten zijn helemaal terug van nooit weggeweest. Acte 43 had deze keer als uitgeroepen hoofdstad Montpellier, de hoofdstad van het departement Herault. Een paar duizend GJ gaven acte de présence. Eric Drouet, een van de voormannen van de beweging werd er voor de zoveelste maal geverbaliseerd. Volgens Drouet heeft de beweging de plicht om terug te keren. Omdat er niets veranderd is.
Overal in Frankrijk gingen de vertrouwde stoeten onder de vertrouwde leuzen en gezang de straat op, zoals in Rouen, waar het even vertrouwde politiegeweld direct losbarstte. De manifestatie in de stad was verboden. Ook in Bordeaux en uiteraard Parijs werd gedemonstreerd. In Bordeaux probeerden de demonstranten op te trekken naar het plaatselijk kantoor van LREM, La Republique en Marche, de partij van Macron. Om met de aanhangers van de president te discussiëren. Dat bleek niet mogelijk. De Macronisten verschansten zich in hun hoofdkwartier en lieten de politie chargeren.
Ook in Parijs werden de GJ weer onthaald op traangas, wapenstokken en arrestaties. Faouzi Lellouche, een vooraanstaande GJ, werd aangehouden op de Champs Eelysees, in het 'verboden' centrum van Parijs. Hij kondigde aan dat dit verbod in de toekomst niet langer gerespecteerd zal worden. 'We laten ons niet langer naar de periferie drukken', zo verklaarde hij.
Ook in Lille, uiteraard Toulouse, Straatsburg en Brest gingen de Gele Vesten met nieuw elan massaal de straat op.
In de MSM, bijvoorbeeld radiostation RTL, wordt de 'wederopstanding' uiteraard gebagatelliseerd: 'een paar honderd mensen hier en daar'. Ze weigeren het verband te zien met acties als in de gezondheidszorg, waar in estafette permanent wordt gestaakt tegen de onhoudbare situatie voor het medisch personeel.
Het verzet zal deze herfst verder groeien, op weg naar de 17e november, de verjaardag van het begin van het verzet. (WK)

Tachtig tot honderdvijftig euro gaat de verplichte verzekering aan ZZP-ers kosten. Da’s al een flinke hap uit een klein budget. Maar als het meest onplezierig heb ik de boete ervaren, bij niet-afsluiten.

Misschien hebben ze het idee wel opgedaan in Skandinavië, de voorstanders van de verplichte verzekering voor kleine ondernemers. Zou me niet verbazen. Het biefstuksocialisme uit Zweden is voor de sociaal-democraten in de polder net zo vaak het lichtend pad geweest als, ik zeg maar iets, de fusie met getuigend-links.

In Finland, waar ze ook alles lenen uit ‘Stockholm’ maar dan op benepener schaal, was het rond de eeuwwisseling voor mij geen optie om in een uitkering te zitten. Die bedraagt daar ruwweg de helft van wat ie in Nederland is. En bracht in mijn geval, als immigrant, de ene na de andere vernederende taal- en inburgeringscursus met zich.

Klein ondernemen dus, was de boodschap. Dat eiste qua investering aanvankelijk niet meer dan een inschrijving bij de KvK en de betaalde diensten van een boekhouder. Aansporingen van de laatste om een aanvullende uitkering aan te vragen en een verzekering voor werkloosheid en pensioen af te sluiten, legde ik naast me neer omdat ik vreesde voor het burocratische gedoe.

Ik redde me goed. Totdat er een brief van een hoge ambtenaar bij iets in de bus lag, en de boekhouder me uitlegde dat ik al een aantal jaren de verplichte verzekering voor ondernemers niet had betaald, die verzekering alsnog en wel op stipperstond moest afsluiten en gaan betalen en daarbovenop en ook al weer meteenmeteen moest gaan dokken voor een boete vanwege het verzuim. De boete bedroeg -lach niet- het bedrag van de maandelijkse verzekeringspremie.

Zo heb ik in ieder geval een jaar of twee feitelijk dubbel betaald voor die verzekering. Iets van honderd euro in de maand, maal twee, en dat op een omzet van in een goede maand zeshonderd euro.

En waarvoor eigenlijk?

In Finland is iedereen basisverzekerd voor ziekte. Dus in feite werd ik verplicht om die verzekering te betalen voor een schamele WW-uitkering mocht ik ondernemer-af worden, en voor een even schamel pensioentje mocht ik het firmaatje tot aan de pensioengerechtigde leeftijd in de lucht kunnen houden.

Ik in de politieke partij waarvan ik lid was -de zuster van de SP- aan het lobbyen voor een soepeler regeling voor kleine ondernemers. Na veel gesteggel kwam men in 2007 of 2008 uiteindelijk met de oplossing dat bedrijfjes die geen BTW mogen doorberekenen ook niet verplicht verzekerd hoeven te zijn.

Ik geloof dat die BTW-grens toen ergens op een jaarinkomen voor de ondernemer van maximaal zesduizend euro lag. Op die basis heb ik het nog tot 2016 uitgehouden, toen daalden de inkomsten tot onder de vierhonderd per maand en werd een uitkering van net boven de vijfhonderd dus een alternatief.

Ik voelde me wel soms net Hans Wiegel, moet ik eerlijk toegeven. In mijn pleidooien voor ‘waar ondernemerschap’, waarin ‘risico’ moet worden meegenomen. Maar ik moest in Finland dan ook opboksen tegen een mentaliteit die je in Nederland minder tegenkomt.

Ondernemen, en al helemaal klein ondenemen waarvan je niet rijk word, is niet populair in Finland. Of zeg maar eerlijk impopulair. Maar niet omdat het als iets vies wordt gezien. Neen, het is te onveilig. Loonslavernij bij een baas en in een fabriek is er het ware. Zo hebben de ouders en de voorouders geleefd en zo is het goed. Niet te veel eigen verantwoordelijkheid en zelf je boontjes doppen…

Noodklok dus voor al die ZZP-ers die uit een baan zijn gedrukt en nu tot een flinke hap uit hun inkomen worden verplicht, ten behoeve van een ziekteuitkering en een pensioen dat als ze 67 of 68 of 70 worden mischien niet eens meer bestaat. Ten eerste: geef mensen gewoon weer een basisverzekering ziektekosten zoals die vroeger bestond. Ten tweede: voer een basisinkomen in, waarin mensen zelf kunnen beslissen wat ze willen verdienen maar in geen enkel geval dakloos worden of erger zodra hun onderneminkje niet slaagt…

(JoopFinland)

De JIT en de regering Rutte hebben opnieuw een zware nederlaag geleden in de zaak MH17 met het vrijlaten door de Oekrainse justitie van Vladimir Tsemach, een 'rebellencommandant' (hij zou aanvoerder van de luchtverdediging rond Znijzne zijn geweest waar het toestel werd neergehaald) die een paar weken geleden door de Oekrainse geheime dienst 'op spectaculaire wijze' uit Oost-Oekraine was gekidnapt. Zowel een brief van JIT-chef Westerbeke als een van een groep Europarlementariërs (denk aan de Maidan-kraaiers Verhofstad en Van Baalen) vermochten niet de Oekrainse president Zelensky op andere gedachten te brengen.
Het doel was duidelijk om de gevangenenruil tussen Oekraïne en Rusland te verhinderen, waarin volgens westerse persbureaus Poetin 'enkele minuten' na de vrijlating van Tsemach ('tak' in het Hebreeuws) zou hebben bewilligd. De nieuwe President Zelensky van Oekraïne wil deze gevangenenruil gebruiken om de oorlog in Oost-Oekraine, die al meer dan tienduizend doden heeft geëist, te beëindigen.
Tsemach wordt door JIT betrokken geacht bij het transport van de BUK-raket die verantwoordelijk zou zijn voor het neerhalen van MH17. Dit op grond van een interview met Tsemach (video) waarin hij vertelt een BUK te hebben 'verstopt'. Volgens ingewijden zou dit echter om een op het Oekrainse leger door de separatisten buitgemaakte BUK gaan en niet om een 'Russische' BUK, zoals JIT beweert. Tsemach zou volgens JIT kunnen vertellen 'wie' op de knop heeft gedrukt en zo het bewijs leveren dat ontbreekt in de rechtszaak die voor maart 2020 op het programma staat in Nederland. Vandaar de Nederlandse preoccupatie met zijn arrestatie en vrijlating in afwachting van zijn proces. Andere berichten spreken van dat Tsemach de rechtbank verliet 'als vrij man'. De Oekrainse Openbaar Aanklager verklaarde 'dat Tsemach terug zal keren naar het gebied dat niet onder controle staat van de Oekrainse overheid'. Door Tsemach vrij te laten kan hij geen deel meer uitmaken van de gevangenenruil, zoveel is zeker. De zaak houdt verband met de krachtmeting tussen Zelensky en de Oekrainse justitie, product van zijn oorlogszuchtige voorganger Poroshenko.
Deze rechtszaak tegen Tsemach betreft zijn rol in de burgeroorlog in Oekraïne en niet het neerhalen van MH17. In de brief van JIT aan Oekraïne stelt Westerbeke: 'Op basis van nieuwe informatie beschouwen we Vladimir Tsemach nu als verdachte. We kunnen echter niet zeggen welke informatie dat is'.
JIT en de Europese politici hebben Zelensky niet kunnen overtuigen. Het bewijst dat er een andere wind waait in Kiev. (WK)

2 reacties

Is de 'Sultan aan de Bosporus' bezig buiten zinnen te geraken? Hij heeft aangekondigd 'miljoenen' vluchtelingen richting Europa te sturen. Nu hebben de Europese leiders nooit een deuk in een pakje boter kunnen slaan terwijl Erdogan chanteerde, maar wat Erdo nu belooft is echt een uitdaging voor Brussel. Ze staan 'vierkant' achter Griekenland, voor wat dat waard is. 500 grenswachten extra en een paar oorlogsschepen om de rubberbootjes te onderscheppen. Cosmetische blablabla.
De volgende immigratiegolf zal het einde van de EU versnellen. De landen aan de zuidflank waar de immigranten aan land gaan en worden geconcentreerd, zowel als de voormalige Warschaupact-landen die weigeren 'hun deel' aan immigranten op te nemen, zullen het voorbeeld van Engeland volgen.

Erdogan bespeelt met zijn militaire campagne in Syrië twee instrumenten: een op de spits drijven van de strijd in Idlib en tegelijkertijd de EU onder druk zetten om hem te steunen door de vluchtelingenkraan open te zetten.
In eerdere afleveringen heb ik al betoogd dat dit geen teken van sterkte is maar van een kat in het nauw. De Turkse bevolking heeft geen zin in een oorlog met Syrië. Als de eerste tekenen van een nederlaag in Syrië zich aandienen is het gedaan met Erdo. Ondanks zijn populariteit bij de Turken hier. Die zijn sowieso in de tijd stil blijven staan, net als de anti-Castro Cubanen in Miami of de 19e eeuwse Nederlandse immigranten in de VS.

Erdogan vraagt Washington om patriot-raketten aan de Turks-Syrische grens. 'Het State Departement wil wel, maar het Pentagon ligt dwars', volgens de site Politico. Dus zou Europa ze moeten plaatsen. Nederland had ze in Turkije staan tot 2016. Spanje zette 'onze missie' voort en tekende juist voor een jaar bij.

Het staakt-het-vuren op 5 maart in Moskou tussen Poetin en Erdogan (een gedemilitariseerde zone van 6 km rond de strategische snelweg M4 tussen Damascus en Aleppo) is er een van vele die eerder niet standhielden. Het verschaft Erdogan tijd. Tijd om het spel met de EU en de NAVO verder uit te spelen. Duidelijk is dat de regering Trump, aan de vooravond van zijn herverkiezing, niet van zins is Erdogan militair te hulp te schieten met Patriot-raketten. Artikel 5 van de NAVO ('een voor allen; allen voor een') blijft in de kast. Erdogan's einde is vaak voorspeld.  Ook door mij. Zijn overlevingskunsten zijn opmerkelijk. Toch is ook deze moslimbroeder sterfelijk. (WK)

Het moet al met al bijna vijfendertig jaar geleden zijn geweest, in de zomer van 1983. Want binnen de toen nog bestaande Communistische Partij Nederland hadden zich even daarvoor de zogenoemde horizontalen geprofileerd. En Nico Varkevisser was zo'n horizontaal. Samen met een tiental geestverwanten stond hij die avond voor het voormalig Filmmuseum, in het Amsterdamse Vondelpark. Reden: het museum wilde een film laten zien van de hand van Leni Riefenstahl, de cineaste van de nazi's. Varkevisser wilde de vertoning verhinderen, wij wilden het museum in. Ik herinner me niet ooit in het museum te zijn geweest, dus klaarblijkelijk wonnen de horizontalen het pleit.
Het Stedelijk Museum in Den Bosch, dat trouwens vanaf 1 juni aanstaande omgedoopt zal zijn tot het enige, echte designmuseum van ons land, wil nazikunst gaan exposeren. Zullen er dan demonstranten voor de deur staan? En zal ik zelf ook weer naar binnen willen? Het tweede weet ik wel zeker. Niet omdat de films en foto's van Leni Riefenstahl of de architektuur van Albert Speer me zouden boeien. Dat is niet het geval. Mij gaat het erom dat ik de mogelijkheid krijg om het nazisme mijn andere wang toe te keren. Ik wil een eigenschap kunnen tonen die de ideologie van het geweld nu juist niet kan velen en die het wil uitroeien: kwetsbaarheid.
Immers, de nazi's hielden zich feitelijk alleen maar in negatieve zin bezig met kunst. Het ging in het Derde Rijk vooral om wat niet als kunst mocht gelden: de verboden kunst die ontaard werd genoemd. Ontaarde kunst was alles dat niet met de verheerlijking van spierballen, oorlog en het recht van de sterkste, met de bestaansgrond van het nazisme, te maken had. Ontaarde kunst was kwetsbare kunst. Ga dus allemaal kijken straks als het er hangt, ligt en staat, het pompeuze en folkloristische gedoe uit 1933-1945. Niet omdat het mooi is, of belangrijk. Maar omdat we uit de nederlaag van de monsterlijke ideologie die dat voortbracht, onze vrijheid hebben verkregen...

(Deze column verscheen eerder op 7 maart van het vorig jaar in het Stadsblad Den Bosch)

JoopFinland

1 reacties

Volgens MSM was miljardair Bloomberg (400 miljoen $ in zijn campagne gestoken; 4 gedelegeerden dus 100 miljoen per stuk) 'de hoop tegen Trump' in november. De LA-Times riep hem uit tot 'enige Democraat'... Bloomberg, Republikein zijn leven lang. De man van de racistische maatregelen tijdens zijn burgermeesterschap als Republikein van 11 jaar in New York. Inmiddels uit de race ondanks zijn honderden miljoenen na teleurstellende resultaten.
Elisabeth Warren, 'progressief' om Sanders' electoraat te verdelen, heeft ook de handdoek in de ring gegooid. De senator voor Massachutes was niet in staat ook maar één staat te winnen, inclusief haar eigen staat.
Het laat zien hoe wanhopig Deep State is. Biden, 'opgestaan in South-Carolina', is geen optie. Door Oekraïnegate en klef gedoe met jonge meisjes. Onsamenhangende prietpraat. Sanders moge hem 'mijn vriend' noemen net als hij voor Hillary campagne voerde, zijn kiezers gaan niet op deze oorlogshitser stemmen. 'Dan maar liever Trump'; de pre-revolutionaire situatie in de VS zal er door in een nieuwe fase komen.
De renteverlaging door de 'onafhankelijke' FED, op instigatie van Trump (die een ongemakkelijke relatie met het instituut heeft), bedoeld om de economische problemen rond covid 19 het hoofd te bieden, heeft een tegenovergestelde werking gehad: de beurs daalde nog verder. Het idee aan het begin van de epidemie/pandemie was: Azië wordt gedecimeerd maar wij blijven buiten schot. Natuurlijk, Azië, China, Zuid-Korea en in mindere mate Japan, worden het meest ontwricht, maar hier gaat het ook hard. In Italië worden alle scholen en universiteiten gesloten. OV rijdt echter gewoon door.
Sanders zal niet als kandidaat tegen Trump worden getolereerd door Deep State. Biden moet van Trump verliezen. Volgens insiders wordt Vice Mike Pence (recentelijk door Trump belast met covid 19; 'dodelijk op zijn leeftijd') als 'running mate' in november vervangen door Nikki Haley, voormalig VN-vertegenwoordiger van de VS. Volstrekte MIC-puppet. Net als Pence trouwens. Als LBJ bij JFK. Deep State neemt geen risico. (WK)

Nee, nee. Fonske Spooren zat niet in Beekse Bergen. En ook niet in Wildlands (1). Op de dag dat hij voor de kadi moest verschijnen was ie op weg naar Congo. Mogelijk om met een of ander sprookjesachtig verhaal alsnog wat poen bij elkaar te harken voor het delgen van zijn schulden en een faillissement te voorkomen. Want de verhalen waarvan de Fonz en zijn gabber Jan Muller zich bedienen zijn niet zelden gelieerd aan het gedachtengoed van de gebroeders Grimm. Neem bijvoorbeeld deze: In Brazilië beschikt een inventief clubje over een unieke vloeistof. Als je die over zwart gemaakte biljetten van 100 dollar sprenkelt veranderen die zwarte papiertjes simsalabim weer in keurige 100 dollar biljetten. Dus stel, dat je een koffer vol van die zwarte vodjes hebt kan je in twee mummen meloenair zijn. Moet je eerst iemand vinden die zondagsochtends met een koe de hei opgaat om een haas te vangen en uit dat geloof bereid is poen in dat gewaagde project te steken. Want die magische vloeistof kost uiteraard niet niks. Daarnaast moet voornoemde gelovige of een van diens associés bereid zijn dat spul op te halen en over te brengen naar bijvoorbeeld Frankrijk. Daar vindt dan de metamorfose plaats en alle betrokkenen krijgen vervolgens hun aandeel in de vette winst. Waar we dat allemaal vandaan halen? Nou, wij beschikken over een tikkietakkie over het internet van een paar maanden geleden tussen Jan Muller en ene Cyril Francois. Over de procedure en de poen. We haken even in op dat tikkietakkie op 9 juni jl. Schrijft Janus verbatim aan Cyril:

"Dear Cyril,
I cannot agree that my share will be deposited with a bank in France. I insist that my share be paid into the bankaccount as agreed and recorded. The cooperation within the EU is a reason for me to receive my share at the ATB Bank (2) or in cash. Let me know how to solve that”.

In een mondje steenkool Engels kwam Cyril de volgende dag al terug bij Janus met het volgende:

“Prior to your email dated 9^th of June 2019 I've read and understand your plights, but I want to use this medium to assured you immediately your representative handed over the cleaning materials to the cleaning company agent in Paris, within 48 hours the cleaning process will be fully completed, then the cleaning company director together with company lawyer will fully accompany you to the bank where the transfer will take place. You are free to transfer your share to any bank account of your choice. Please you need to assist my family to create the online foreign bank account as non-resident in France. As for your share you are free to transfer it to any bank account of your choice anywhere in the world. Please kindly confirm the readiness of your associate and send me his international passport copy immediately to enable us proceed with the round trip flight tickets together with the hotel reservation”.

Kort daarna laat Cyril weten dat een Israëlische zakenpief de operatie gaat financieren. Maar in etappes. Om te voorkomen dat de “muilezel” de trip naar Sao Paulo als een betaald uitje gaat beschouwen. Het betrokken lastdier voelt het kriebelen onder zijn hoeven en haakt stante pede af.
Of de transactie daarna nog zijn beslag heeft gekregen weten we helaas (nog) niet. Maar de voorafgaande correspondentie geeft wel aan waar de compagnon van Fons opereert. Aan de rand van het ravijn. Niet voor het eerst trouwens. Eerder deze eeuw zou deze zoon van een eerbare kleermaker uit Sint Oedenrode door een twijfelachtig akkefietje zijn baan bij Arthur Andersen (3) zijn kwijtgeraakt en uiteindelijk 4 maanden in een kerker zijn beland. Zijn echtgenote zou als gevolg van datzelfde akkefietje haar congé bij de ABN/AMRO hebben gekregen en sindsdien, weliswaar officieel gescheiden, af en toe als mantelzorgster van Muller's thuis-BV's optreden. Makkelijk? Nee. Avontuurlijk. Dat wel. Af en toe voel je je net Bonnie and Clyde. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 657.
(2) Afkorting van de Amsterdam Trade Bank. Een volle dochter van de Russische Alfa Bank.
(3) Ooit een van de grootste accountantskantoren ter wereld.

Het meest Atlantische medium van Nederland De Volkskrant kopt op 5 maart op pagina 1: 'Rusland ondermijnt MH-17 onderzoek'. Alweer? Maandag a.s. begint het proces waarbij 'de daders' terecht staan. Natuurlijk, 'wetenschappelijk onderzoek' is nooit afgerond, maar dat 'de dader' (vanaf dag één werd Rusland door Rutte als dader aangewezen) een paar dagen voor het proces waarop hij als pleger zal worden ontmaskerd, het onderzoek 'ondermijnt' klinkt niet echt bemoedigend voor de bewijslast.
'Ondermijnen' betekent: het onderzoek van ladingen voorzien die in de loop van de voortgang kunnen afgaan. Als het om het 'ondermijnen van het proces' zou zijn gegaan was het nog begrijpelijk geweest, maar 'het onderzoek'? Dat betekent dat 'een weloverwogen oordeel van de rechter(s)' in gevaar is. We lezen benieuwd verder: heeft de redactie van het blad zich soms laten inspireren door de titel van deze serie? 'Moskou zette zijn militaire inlichtingendienst in, bewerkte leden van het onderzoeksteam en stuurde een elite-eenheid naar Rotterdam, de plaats van het onderzoek'. 'Vlak voor het begin van het proces zijn nu ook documenten opgedoken uit het officiële onderzoek, die verkregen zijn door een hack of een lek. Deze documenten zijn gepubliceerd op pro-Russische websites en voorzien van vertalingen; de publicatie moet de indruk wekken dat Rusland niet verantwoordelijk kan zijn voor 'MH17''.
Het begint duidelijk te worden waar het stinkerdje haar pijlen op richt.
Volgen 'een inbraak bij een medewerker van de Onderzoeksraad, bij een fotograaf van Defensie en in de auto van een politiemedewerker. Daarnaast waren er hackpogingen, werden onderzoekers gevolgd en bleek er kwaadaardige software geïnstalleerd op telefoons van marechaussees die in Oekraïne waren geweest. Twee van de Russische luchtvaartdeskundigen die meewerkten aan het onderzoek door de Onderzoeksraad (OVV), bleken banden te hebben met de GROe. De Nederlandse militaire inlichtingendienst MIVD observeerde de twee tijdens hun verblijf in Nederland. Zij hielden zich vooral bezig met het bewerken van de Maleisische leden van het onderzoeksteam. Na OVV-vergaderingen belde één van hen met het Kremlin voor ruggespraak'. Vast met Poetin persoonlijk.
'Ook kwamen er na het neerhalen van de MH17 twee leden van de GROe-eenheid 29155 naar Nederland, blijkt uit data die het onderzoekscollectief Bellingcat heeft gedeeld met de Volkskrant. Unit 29155 is berucht en bestaat uit oorlogsveteranen die bij verschillende moordaanslagen in Europa betrokken waren'.
Zo komt halverwege het artikel de aap uit de mouw: 'Onderzoekscollectief Bellingcat' is een vehikel van de Engelse geheime dienst, bekend van 'Russiagate' in de VS. De aanval van 'het linkse ochtendblad' richt zich dan ook op Max van der Werff (Bonanza media), 'een zelfbenoemde MH17-onderzoeker, die de betrokkenheid van Rusland bij het neerhalen van het passagiersvliegtuig in twijfel trekt'. 'Hoe van der Werff aan de documenten komt is onbekend'. Van Poetin natuurlijk. 'Bronnen wijzen erop dat het om enkele stukken gaat uit een zeer omvangrijk dossier, die worden gebruikt om vlak voor het proces verwarring te zaaien'.
Laten we nog even recapituleren: de radar zowel als de reserveradar van Oekraïne stonden 'wegens onderhoudswerkzaamheden' uit ten tijde van MH17. De VS weigeren data te verstrekken. De enige die data heeft verstrekt is Rusland. (WK)

2 reacties

Die is wel wijlen. John Casablancas. In 2013 naar het hemelse dakterras verhuisd. Of naar de eeuwige grill. Dat laatste kan ook, want als stichter van Elite Model Management was hij een collega en goeie kennis van het duo Epstein/Brunel. En was net zo'n smeerpijp. Waarom roepen wij hem even terug uit de vergetelheid? Nou, hij verpatste Elite Model New York aan Eddie Trump (geen familie). En laten we Eddie nou al eens eerder door de wringer hebben gehaald in de afleveringen 464 en 465 van deze serie. Die ons niet alleen leidden naar bijvoorbeeld Roy Cohn (rip), maar ook naar ome Jaap Kroonenberg (rip) en de perikelen rond de Schumacher Kramer Stichting, eveneens in deze serie terug te vinden. Met buiten die van ome Jaap de namen van ondermeer de meisjes Veenemans en Scheffer en notaris Johan van der Veen. Om eens wat te boeren. Over die laatste hebben we binnenkort trouwens weer wat nieuws te melden. Zo komt van het een het ander. Van Jeffrey naar Johan? Geen probleem. Stay tuned (JP).

Waren ze daar al klaar met de carnaval? Gotnomdedju, was dat even hilarisch vanochtend op de NPO.
Bij 1 op 1, dat program van die praatjoekel Kockelmann naar de klok van twaalven. Hullie hun inval in Oost-Ukraine destijds na de MH17. Een gewiekste operatie van mannekesputters uit maar liefst Nederland en Australië, en de Amerikanen wisten ervan. Stond ook al groot in de Telegraaf, met geheime stukken en al. Potverpieterpaaltjens, ze waren helemaal klaar voor hun heldentruuk, die kaaskoppen.

Ge gelooft het niet: duzend man uit Nederland en nog es duzend van beneden, die in de feestige julimaand ‘veelal van vakantie teruggeroepen’ zich zonder morren bereid toonden -er waren er zelfs die ‘zich sponraan bij hun onderdeel meldden’ voor de zwaar geheime operatie (sic!)- om daar op de steppen ‘een risico aan te gaan’. Geen klip te hoog voor de durfals uit het Hollandse: er was zelfs iemand zo pienter om met een boekje van Lonely Planet in de knuistjes te bekijken hoe dat daar er eigenlijk bij lag ten oosten van Kiev.

Alles was binnen drie dagen na het sneuvelen van het toestel in gereedheid gebracht. Men zou naar Kiev vliegen en vandaar met de bus naar het oosten van het land, om zich daar te verenigen op de vijfendertig vierkante kilometer bodem die bezaaid lag met wrakstukken en zo. Vanzelf was er het ‘risico’ dat de bezetters van het gebied zware wapens zouden hebben en die ‘wellicht zouden kunnen gaan inzetten’. Maar men was zo er op ‘gebrand’ om ‘de onzen’ naar huis te halen dat het dus niet de geringste moeite kostte om duizend man voor de missie te porren.

‘Was er dan niets geleerd van Srebrenizja?’ vroeg Kockelmann, misschien wel helemaal buiten het draaiboek van de uitzending om. Sreb… dat was toen al twintig jaar geleden, was de repliek. Er was sedertdien onnoemlijk veel veranderd, eigenlijk alles. Kockelmann is niet de man om door te vragen wat er dan wel veranderd was sinds het echec van de dapperen in voormalig Joegoslavië en dus ging het daarna gewoon weer over opgezegde snipperdagen en ‘beroepseer’’.

Maandag begint het schijnproces tegen een paar verdachten en dit konden we dus verwachten als voorzang. Maar wat zei dat legerpikje nou feitelijk aan het begin van de uitzending? Ge moet het maar es terughoren, maar ging het uit zijn mond nou niet van: ‘die donderdag waren we er al klaar voor’? Hoe nu die donderdag… dat toestel vertrok rond het middaguur: praat ie dan over donderdagavond heel laat wanneer duidelijk is geworden dat niemand de crash heeft overleefd? Of heeft ie het per ongeluk over donderdagmorgen…? (gvd)

Geen spoor van Spooren gisteren. Fons liet weten dat ie “in het buitenland” zat en dus niet voor de kadi in Den Bosch kon verschijnen om een dreigend faillissement af te wenden. Ondanks het feit, dat het bij dat buitenland voor hetzelfde geld om Beekse Bergen of Wildlands ging kreeg Fonske de benefit of the doubt en doofde de betrokken kadi de kooltjes onder de grill. Over twee weken nieuwe ronde, nieuwe kansen. Met name bij het Eindhovens Dagvod van Christian van Thillo roken ze bloed en uiteraard laten we u even meegenieten van deze twee artikelen (1, 2). Daarin is ondermeer sprake van een contract waarbij werd vastgelegd dat de voormalige kontjesjager een lening van 150.000 piek ontving van oud-horecaondernemer Henk Glaudemans. Voor het opzetten van een of ander project in duister Afrika. Dat contract werd trouwens niet alleen ondertekend door de Fonz zelf, maar ook door de als adviseur door het leven stappende Jan G.A. Muller van de firma ACP Consulting in Eurosongcity. Nou zijn wij misschien niet zo erg ingevoerd in deze materie, maar een krabbel blijft een krabbel. Dus kunnen we Fons bij deze een welgemeend hart onder de riem steken: gedeelde smart is halve smart. Stay tuned (JP).

Grappige acties de laatste tijd van de echte fans in Duitsland. Die vallen niet over een huidskleur of een sexuele voorkeur maar gaan -vooralsnog alleen figuurlijk- Dietmar Hopp te lijf. Hopp is de puissant rijke eigenaar van de club Hoffenheim.

Hopp doorbreekt de bij onze Oosterburen heilige 50 plus 1 regel. Die houdt in dat in de voetbalverenigingen de fans een meerderheidsbelang hebben en houden. ‘Fans maken ons voetbal’, zeggen ze daaro in het Duits, en dat is natuurlijk een waarheid als een koe.

Nu heb je in het Duitse voetbal wel een aantal clubs die door het grote geld zijn overgenomen omdat de fans daarmee in moesten stemmen. Leverkusen is van de pillendraaier Bayer, en VW heeft het bij de VfL Wolfsburg voor het zeggen. Maar dat is omdat de fans ook bij die bedrijven op de loonlijst staan.

Met Hopp is dat anders. Hij is de Dé Stoop van Duitsland. Stoop was in de jaren 1970 de eigenaar van de pingpongers van Tempo Team, volleybalclub Blokkeer en vooral van FC Amsterdam. In de FC ging de volksclub -en grote concurrent van het patserige Ajax- DWS op.

Na aanvankelijke successen, onder andere ook in de Europese competitie, ging het met het speeltje van Stoop snel naar de mallemoeren. De FC werd legendarisch doordat ze tenslotte op het bijveld van het Olympisch Stadion balde, voor nog maar een paar honderd mensen.

Hopp heeft zich Hoffenheim, vijftien jaar geleden nog een clubje in de onderafdeling, toen toegeëigend omdat het nog geen lastige fans had. Die fans zijn er ondanks alle promoties ook nooit gekomen, zodat de kerel zijn miljoenen naar believen mag rondstrooien. Of op een kwade dag mag intrekken.

Misschien eist ie ze dan wel terug. Net zoals Jordania, de Georgische onderkoning van Den Bosch. De mainstream en de club doen er van alles aan om met vrolijke berichten naar buiten te komen, maar de bijna half miljoen die Kakhi van de FC eist, hangt als het Zwaard van Damocles boven De Vliert.

De licentie-commissie van de KNVB liet zich geen zand in de ogen strooien en deelde vanochtend een straf uit aan de FC, omdat de overlegde boekhouding maar niet wil kloppen. Drie punten in mindering betekent sportief het einde van het seizoen.

Hopp hopperdehop… Doet ook denken aan Paultje, de voormalige praeses van de FC, die nu bijna in Duitsland, bij de FC Twente voor praeses speelt. Paultje bracht ons Kakhi, en is nu in Enschede spil in het dramatische seizoen van de Tukkers die weer gaan degraderen.

Benieuwd of Paul alweer ergens anders welkom is. Misschien zien we hem straks wel bij Ajax…

(JoopFinland)

Hij zal toch niet dood zijn. Jean Luc Brunel. De Franse modellenbaas en Jeffrey Epstein's voormalige leverancier van fijne vleeswaren. Hij is in ieder geval uit de roulatie na Eppie's bizarre hemelvaart. Niemand weet waar hij uithangt en zijn internetaccounts heeft ie allemaal uit de etalage gehaald. Heeft ie wat te vrezen? Domme vraag. Jean Luc drogeerde in het glorieuze verleden een hele stoot jonge heuveltjes om ze vervolgens een flinke beurt te geven (1). Daarna stootte hij ze heel vaak door naar oom Eppie op diens orgie-eiland of in zijn stulpje in Florida. Sinds kort neemt het Franse OM de verklaringen van de slachtoffers ineens serieus en pakken zich aan Jean Luc's zwerk donkere wolken samen. Alleen daarom al kan hij de poten hebben genomen, want Franse kerkers lijken in niets op de luxe onderkomens die onze koterwipper gewend is. Daarnaast draagt de Franse cochon uiteraard ook kennis over allerlei tuig uit de hoogste regionen, die van zijn expertise op het gebied van heuveltjesklimmen gebruikmaakten. En zowel dat tuig als geheimsmurfen van allerlei pluimage zullen niet graag zien dat hij de nodige narigheid gaat spuien bij officiële verhoren. Dus weg wezen. Al dan niet geassisteerd. Al dan niet verpakt in zes planken. The beat goes on. Stay tuned (JP).

(1) Kennelijk niet ongebruikelijk in het modellenwereldje gezien de belevenissen van het Nederlandse model Karen Mulder, die wij in aflevering 251 nog eens naar boven takelden.

Hij was van tante. Dat schilderij met die koperen schaal, die twee sinaasappels en die uitgebloeide zonnebloem in een vaas. En ze had hem ooit in bruikleen gegeven aan museum Boijmans van Beuningen, waar ze zelf vroeger had gewerkt. Dat bruikleen betekende niet dat het dundoek ergens aan een spijkertje in het museum hing, opdat J. Publiek cs. zich eraan kon vergapen. Als het verhaal juist is dan was het opgeslagen bij de rest van de museumbullen, ergens op een achteraffie. In wezen had tante het werkje dus beter ergens boven het dressoir kunnen hangen, dan had ze er zelf nog wat aan gehad. Maar misschien hing het al vol bij haar thuis en was de zolder geen optie. Kortom, raar verhaal. Goed, tante overleed. Ze was ongetrouwd gebleven en de schaal, de sinaasappels en de zonnebloem kwamen bij de volgende generatie van de famieljeleden terecht. Die zagen de naam van Mondriaan opduiken in de bijbehorende paperassen en kwamen in beweging. Poen. Zou je het zelf zijn. Een expert ging aan het grutten en constateerde dat het inderdaad om een vroege Mondriaan ging. Er was wel een stukkie van afgesneden en het doek was ter versteviging op een ander doek geplakt, maar de signatuur was in orde, de craquelé ook en de afbeelding leek op een ander vroege uitbarsting van Mondriaan. Mijn liefje wat wil je nog meer. Over de provenance had de expert het niet. Maar daar gaat ie gelukkig ook niet over.

Oké, nou het lullige. Deze nieuwe vroege Mondriaan maakt komende woensdag-avond deel uit van de kunst en de kitsch van presentator Frits Sissing en zijn kunstmarktkooplui. Waarom tante's erfenis niet zonder al die drukte gewoon de ramsh wordt ingeslingerd bij oh zo keurige instituten als de TEFAF of de PAN of bijvoorbeeld bij de uitdragerij van Theo Daatselaar in plaats van te worden gelanceerd via de zwarte doos is ons een raadsel (1). Maar wij zijn maar eenvoudige aardappeleters. Ook leuk. Raad eens wat wij hoorden van een bron uit het wereldje van artistieke vibraties en kwastvoering. Dat tante's erfgenamen alvorens te verschijnen in de poppenkast van Fritsje waren voorgekneed bij de Holland Integrity Group. Om geen bokken of andere diersoorten te schieten tijdens het bijbehorende interview. Om te controleren of de craquelé van dit bericht wel deugde stuurden wij afgelopen donderdag een mail aan Hessel van Bruggen, een hotemetoot van voornoemde met integriteit volgestouwde Group. Raad nog eens. Vingerplant. Geen antwoord. What else. En dan zit er nog een ets van Rembrandt in de pijplijn. Kejje nagaan. Nee, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Vooral als het om geld gaat. Stay tuned (JP).

(1) Voor kunstzinnige berichten over zowel de TEFAF als de PAN en Theo kunt u uit uw Ferdinand Bol gaan op onze zoekmachine.

Het bombarderen van drie landen door Israël (Syrië, Libanon en Irak) moet de wereld het idee geven dat het land, net als moederland de VS, zich niet aan welke regels dan ook hoeft te houden en ongestraft kan blijven. Onaantastbaar en ongrijpbaar voor de VN of de conventies van Genève, laat staan het Internationaal Strafhof. Allemaal door de bescherming van Washington.
Zoals iedereen weet dateert dat niet van sinds het aantreden van Donald Trump, maar is het een vast onderdeel van de Amerikaanse buitenlandse politiek, van Deep State. Trump heeft er nog een schepje bovenop gedaan, met de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van 'het geilige land' en laatstelijk de aanmoediging van Trump aan Netanyahu om twee leden van het Amerikaanse Congres de toegang te weigeren. Ook staat het vast dat voor de aanval op Irak (gecontroleerd door de VS) toestemming is verkregen.
Het machtsvertoon hangt samen met de verkiezingen in Israël later deze maand, zoals de actie van Trump tegen de twee Democratische Congresleden met zijn campagne voor herverkiezing volgend jaar in eigen land te maken heeft. Maar Israël heeft tot op heden geen groen licht gekregen voor een aanval op Iran zelf (de aangevallen doelen zijn bondgenoten van Iran) en dat maakt een belangrijk verschil. Want het doel van Deep State (denk aan het lijstje van Generaal Wesley Clark) was en is onverminderd: regime change in Iran.
Dat Trump vorige week tijdens de G7 nogmaals verklaard heeft zonder voorwaarden vooraf met de Iraanse president Rouhani te willen onderhandelen, om 'tot een deal te komen', strookt uiteraard niet met deze plannen. Trump 's entourage (oppassers zou ik zeggen: Bolton, Mateo, Pence), is van 'bomb Iran', niet van onderhandelingen. Hoewel het niet mogelijk is om Trump te prijzen, moet wel worden vastgesteld dat hij zich van zijn voorgangers onderscheidt doordat hij, bij het ter perse gaan van deze editie, nog geen oorlog is begonnen. Stel je vier jaar Hillary Clinton ('we kwamen, we zagen, hij stierf') voor. Of vier jaar Joe Biden. Trump werd gekozen op een ticket van einde aan regime change en, vergeet dat niet, goede relaties met Rusland.
En om te worden herverkozen kan hij zich geen breken van deze verkiezingsbeloftes veroorloven. Dat is uiteraard geen garantie geven, meer een interpretatie van de veranderingen in de VS die een breuk betekenen met de oude Atlantische uitgangspunten van Navo, regime change en confrontatie met Rusland. De verwarring in het onoplettende Europa is groot, nu grote broer Amerika in zichzelf gekeerd raakt op termijn. Met name in trouwste vazal Nederland, waar zelf nadenken niet tot de mogelijkheden behoort. 'Wie moet ons beschermen tegen de Russische beer?' 'Ze schoten onze MH17 neer, wie helpt ons'.
Voor Nederland is er geen redding. Er is geen alternatief voor de Navo-politiek van de regering Rutte: 'Als Duitsland verkouden is niest Nederland'. En Duitsland stevent op een recessie af. PVV en FvD hebben geen basis in het Nederlandse bedrijfsleven, ook al vliegt onze 'Thierry la Fronde' in de zakenjet van een multimiljonair. Het CDA probeert de extreem-rechtse schaapjes op drift weer in de kudde te drijven. De belachelijke PvdA is weer terug in de eredivisie, zonder er ook maar iets voor te doen.
Het is dat ons land zo onbetekenend is, anders zou ik me ernstig zorgen maken. (WK)

2 reacties

Vandaag 1 maart is in Brussel een opmerkelijke manifestatie georganiseerd door de Partij van de Arbeid (video1). Nee, niet de PvdA uit Den Haag, van Woutertje Bos en Lodi Asscher. Die hebben niets met 'den arbeid' vandoen. Die 'arbeiden' om de arbeider van revolutie af te houden ten behoeve van het kapitaal. De PvdA uit den Belzjiek. Parti des Travailleurs Belges. Marxistisch. De enige tweetalige partij van het land. Ik werkte al samen met hen in 1986. Inmiddels vertegenwoordigen ze een belangrijke stroming aan beide kanten van de taalgrens.
België is een vreemde constructie. Met de EU, de NAVO en de twee (eigenlijk 3) gemeenschappen. Des te ongelofelijk deze demonstratie dwars door de door de macht geconstrueerde tegenstellingen heen.
Het laat zien hoe ver we hier te lande zijn verwijderd van enige vorm van verzet.
Kijk naar België en verder naar Frankrijk. Daar gloort het licht. (WK)

De 42ste aflevering van de wekelijkse protesten van de Gele Vesten stond in het teken van de 'voorbereiding tot terugkeer' na het zomerseizoen waarin een pauze werd genomen kwa aantallen betogers. De GJ uit Zwitserland en Frankrijk vormden een menselijke keten om elkaar bij Fernet-Voltaire (het vossenhol van de beroemde filosoof met uitgangen naar twee landen) te ontmoeten. De manifestatie aan Zwitserse kant begon bij de VN om aandacht te vragen voor het politiegeweld (veroordeeld door VN-rapporteur Michelle Barchelet) en dan speciaal voor de flashball LBD40, van Zwitserse makelei, die zoveel zwaar gewonden heeft veroorzaakt. Het Franse ministerie van Binnenlandse Zaken maakt gebruik van 'eigen munitie' en niet van de door de fabrikant geleverde kogels. 'Oorlogstuig' volgens internationale regels, dat wordt ingezet tegen ongewapende betogers. De demonstranten bezochten bij de VN 'streetmedic Petit Jean' die er een hongerstaking houdt tegen het politiegeweld.
Een afgevaardigde in het cantonaal parlement van Genève heeft een resolutie ingediend om een exportverbod af te dwingen van het wapentuig, in overeenstemming met de conventies van Genève die internationaal gelden.
In Parijs, Toulouse, Bordeaux en vele andere plaatsen werd als vanouds gedemonstreerd. Massale interventies van de politie om te intimideren, terwijl er hoegenaamd niets gebeurde. 'Le putain Macron' zingen de betogers. Het zwaarbewapende politietuig dat achteruitlopend aan de stoet voorafgaat is belachelijk. De intimidatie werkt niet.
Wel is vermoeidheid opgetreden bij enkele leiders van de beweging van het eerste uur. Jerome Rodrigues, die in januari een oog werd uitgeschoten met een flashball, neemt een pauze, na maanden van bedreigingen en intimidatie jegens hem en zijn familie. Maar hun plaatsen worden ingenomen door nieuwe mensen. De strijd gaat door.
Op 17 november is het een jaar dat de wekelijkse protesten een aanvang namen. Deze datum gaat uitgebreid gevierd worden. Daar kunnen Macron, Castaner en Philippe vergif op innemen. (WK)

1 reacties

De geruststelling voor het kapitaal was sinds Wo2 dat tenminste in de VS, de supermacht die haar wil aan de wereld oplegde sinds 1945, het streven naar een andere maatschappij niet bestond, succesvol de kop was ingedrukt. Díe geruststelling is voorbij.
De wet van de remmende voorsprong, wat u zegt. Marx en Engels zijn terug in het land waar ze de zetel van de International Workingmen's Federation in 1881 overbrachten.
Dit is de belangrijkste verandering in een kapitalistische wereld na de ineenstorting van 'het reëel bestaande socialisme' in 1990. Dat we dit mogen meemaken is de grootste opsteker voor iedereen die een betere wereld voorstaat. Het goedkope anti-Amerikanisme van 'Nederlands Links' ten spijt.
Ze zullen worden ingehaald door de loop der gebeurtenissen.

De kaartjes voor het laatste debat tussen de Democratische presidentskandidaten in Charlston kostten +1200 tot +3000 dollar. De partij die beweert op te komen voor de verdrukten in de Amerikaanse samenleving....
Als je miljardair bent als kandidaat Bloomberg biedt dat kansen. Als je voor de armen opkomt als senator Sanders minder. Ondertussen is sprake van een opmerkelijke (en verontrustende) berusting in de top van de Democratische Partij: zowel Speaker of the House Nancy Pelosi als Democratische voorman in de Senaat Chuck Schumer lijken zich te hebben neergelegd bij Bernie Sanders als Democratische presidentskandidaat. Zelfs Hillary Clinton heeft verklaard zich bij 'iedere uitkomst' neer te leggen. Deze lieden zijn echter niet te vertrouwen. Wat er te gebeuren staat op de Democratische Conventie die de kandidaat zal aanwijzen blijft ongewis. Joe Biden heeft South-Carolina (een der meest reactionaire staten van de unie) gewonnen. Het zij zo. Voorlopig is het wachten op de uitkomst van de voorverkiezingen van 'Supertuesday' volgende week dinsdag, waarop de kaarten opnieuw zullen worden. In Massachutes, de thuisstaat van Elisabeth Warren, zou Sanders van haar kunnen winnen. Haar rol lijkt dan uitgespeeld. In Californië, met zoveel delegates uiterst belangrijk, gaat het tussen Sanders en Bloomberg. Met Bernie als favoriet uiteraard. De miljardair zal zijn portemonnee tot donderdag laten rinkelen om dat om te buigen. Met dat Sanders 'het midden' zou afschrikken. Tot nu heeft deze strategie niet gewerkt. (WK)

1 reacties

Hoe is het mogelijk. We hebben het vandaag nog niet gehad over de kontjesjacht van Joris Demmink in Praag (1) of een andere geest uit het Eindhovense Anne Frankplantsoen maakt hier zijn rentree. Fons Spooren. De vroegere directeur algemene zaken van PSV, die ondanks de assistentie van een dure bef als Gert Jan Knoops toch 15 maanden kerker voor de ballen kreeg, waarvan 5 maanden voorwaardelijk. Wegens onwelvoeglijk rondrommelen met jonge kontjes in het Anne Frankstruweel. Das war einmahl en life goes on. Ook dat van de Fonz. Hij ging weer in zaken, die zich naar verluidt soms op het randje afspeelden waar Piet Slavenburg (rip) vroeger de mooiste bloemen plukte. Daar had ie partners bij nodig en mensen die hem kennen geven hem een ding na: Fons kan lullen als wijlen Brugman. Dus leninkje hier, partnertje daar, en voor je het weet ben je op weg naar Mount Ponzi. Als Fons vandaag niet aan de noodrem trekt zal een kadi morgen om 10 uur als gevolg van deze droevige Werdegang een oordeel vellen over een faillissementsaanvrage. Ingediend door onder andere Henk Glaudemans en de RABO-bank. Zou alles erop en eraan in de meloenen lopen. Overigens zou dat duo niet de enige zijn die door Fons in de loop van de jaren zakelijk ernstig genaaid zijn (een woordspeling is nooit weg). Horen we nog. En u dus ook. Stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 252 van de serie “Van Estoril naar Zandvoort”.

In Loon op Zand -het dorp in Brabant waar de eerste besmetting met het Corona-virus werd vastgesteld- hebben ze vanochtend in de Mis gebeden voor een vaccin. Ik van mijn kant vrees dat het vaccin ons meer ellende dan het virus kan gaan brengen.
Ik haal momenteel het stof van de oude artikelen in Konfrontatie en stuit daarbij op interessante dingen. Zo zat ik opeens oog in oog met wat ik zelf bijna tien jaar geleden schreef over -ja heus- een virusuitbraak. Het stuk heet Gewoon de tering krijgen… en is hier in zijn geheel te lezen.

Voor nu even de volgende quote:
‘De varkensgriep was een caesuur. Koeien en vogeltjes, daarbij kon men zich nog wat leuks voorstellen maar met de varkens kreeg griep opeens een kwalijke geur, of zeg maar ronduit stank. Mensen gingen vragen stellen. Vragen naar de oorzaak van de epidemie en vragen naar de noodzaak van inenting tegen de griep. De vragen werden met potjeslatijn danwel helemaal niet beantwoord. Ook werden authoriteiten betrapt of halve en hele leugens. In de meeste landen draaide de dure inentingskampanje uit op een fiasco.’

In het stuk behandel ik blijkbaar de opeenvolging van de enge ziektes die we de laatste dertig jaar hebben voorbij zien komen: gekke-koeien, vogelgriep en varkensgriep. Ik schrijf uitdrukkelijk blijkbaar want ik heb geen of alleen maar een vage herinnering aan die dingen. Wie van ons herinnert zich die nog wel? Dat is een ding om te onthouden.
Die varkensgriep vond blijkbaar -daar is weer die twijfel- plaats in 2009. Want in mijn stuk uit 2011 vervolg ik met:
‘Hier in Finland trouwens niet. De hype beleefde zijn hoogtepunt in januari en februari en hartje winter stonden duizenden Finnen urenlang in dertig graden vorst te wachten op hun prik. Cynici beweerden dat velen kou zullen hebben gevat en niettegenstaande hun inenting het bed zullen hebben moeten houden.’

Maar dan komt het, en ik schrok er echt van zojuist dat ik dit allemaal vergeten was. Leest en huivert:
‘Maar zelfs cynici hebben niet kunnen voorzien dat een honderdtal mensen aan de inenting tegen de varkensgriep een echte ernstige ziekte hebben overgehouden. Het gaat om de aandoening narkolepsie, oftewel slaapziekte. Extra wrang aan de slaapziekte is dat ze vooral kinderen treft. Twee zomers na de uitbraak van de varkenshysterie worden de gevolgen ervan steeds meer zichtbaar.’

Narkolepsie. Had men er toentertijd ook in Nederland en Europa last van? Geen idee, maar het overtuigde mij er toen in ieder geval van dat met die virussen de kuur erger kan zijn dan de kwaal. Nu komt men in het geval van het Corona dan ook met de mededeling dat een medicijn, laat staan een inenting nog wel twee jaar op zich zal laten wachten. Heeft men iets geleerd van de vorige keer?

Laten we afwachten. En laten we vooral menselijk blijven. Ik sluit me volmondig aan bij de waarschuwing van Karin Spaink, dat we ons de verkeerde zorgen maken, de verkeerde voorzorgsmaatregelen treffen. Binnen blijven, of grote menigtes vermijden, en vooral: niet hamsteren dus!

(JoopFinland)

“Van Eppie naar 9/11. Niets houdt ons tegen”. Zo maakten wij een grimmig einde aan de bewogen aflevering 248 van deze serie. Met Eppie (rip), zijn buurman op Manhattan en Saar Ferguson in de hoofdrollen. Het leek een beetje op blind ballen grabbelen bij Lingo, maar wat denk je wat? Vonden we nog een link tussen Eppie en 9/11. Die story heeft betrekking op ene George Mitchell. De vroegere hopman van de Democratische meerderheid in de Senaat. De op het oog zo keurige Georgie waarde eerder in deze eeuw net als zijn geile soortgenoten vrolijk rond in Eppie's heuveltjesland en koos Virginia Roberts uit om hem eens flink uit de broek te laten hangen. Vandaar dat zijn naam nu voorkomt in de aangifte van Virginia tegen alle heren die indertijd haar zuidas bezoedelden. Wat maakte hem zo'n interessante vangst voor Eppie? Zijn verleden. Hij was een zakenpartner van de Tsjechische oli(e)garch Viktor Kozeny, die na de begrafenis van het Warschaupakt van de gelegenheid en ouwe dossiers van de Tsjechische geheimesnuffeldienst gebruikmaakte om stinkend rijk te worden. Ondermeer door homo- en pedosensuele chantage van hoge Tsjechische politici in dezelfde periode waarin onze eigen Joris in Praag op kontjesjacht ging. Viktor werd zo rijk dat ie zich een eigen jet kon veroorloven, die in de lucht werd gehouden door een Duitse piloot: Wolfgang Bohringer. En laat dat nou een gabber zijn geweest van Mohammed Atta toen die in Florida op het groene licht wachtte voor de voorstelling van het Flying Circus. De wereld is zo klein als een speelgoedbeertje in een mierenwieg. Meer over die story vindt u hier. Stay tuned (JP).

Nog erger. Ze wisten het. Maar gingen er vrolijk mee door. Nouveau riche Rudolph Booker en de ING. Waarmee? Gaan we niet nog eens uitleggen. Een U-bochtje naar de afleveringen 664 en 665 en u bent weer helemaal bij. Hoe we aan die nieuwe info zijn gekomen? Wat denkt u hiervan? Is dat dolletjes of is dat dolletjes? Stay tuned (JP).

1 reacties

Nou, nou. Die Jan Tromp en Piet Tops pakten vandeweek effe uit zeg. Hadden op verzoek van Fem Halsema uitgeknobbeld hoe het er voorstond met de (narco-) criminaliteit in Amsterdam. Ondanks het gebrek aan data was de situatie volgens Holmes en Watson zwaar kut. Vooral in het vastgoed, waarin bijvoorbeeld Prins Bernhard de Tweede geheel in overeenstemming met opa's glanzende gedachtengoed ferm furore maakt, was de lijn tussen boven- en onderwereld nauwelijks meer zichtbaar. Mede dankzij de lieflijke assistentie van beffen, notarissen en makelaars. En als er om de een of andere reden wat te kelen viel dan werden er jonge jongetjes op pad gestuurd met een echte gun (nadenkertje) om voor 5 roodjes de klus te klaren. Je zou bijna tot de conclusie komen dat Femmetje's voortreffelijke voorganger bij het beheer van de stad met de drie inlegkruisjes heel wat steekjes heeft laten vallen. Zo erg was het volgens de noeste onderzoekers. Het einde van de democratie was zelfs in zicht als we er niks aan deden. En niet alleen in Amsterdam, maar ook in alle andere grote steden en het zuidelijke platteland. Nederland leek wel een onvervalste narcostaat. Hophop, meteen werd minister Ferdinand Bernhard Joseph Grapkeutel in beeld getrokken en die vond ook dat er iets gedaan moest worden. Meer data verzamelen, meer afpakken, zwaardere straffen. Open deuren? Een hele fabriek. Wie met name deze serie de afgelopen decennia heeft gevolgd hoeft dat rapport van Jan en Piet niet door te worstelen. Ondeugende beffen, notarissen en makelaars? Te kust en te keur. Met naam en toenaam. Aangevuld door wat bancair strooigoed, dat merkwaardigerwijs of logischerwijs (doorhalen wat niet gewenst wordt) niet of nauwelijks voorkomt in de paniekerige reacties van jinek en alleman. Oh, nu we toch onze gram spuien over al dat much ado about nothing new: over een paar dagen arriveert het grootste containerschip ter wereld in de Rotterdamse haven. De MSC Gülsün. MSC staat voor Mediterranean Shipping Company en die is de laatste tijd nogal heavy in het nieuws geweest. Vanwege het vervoer van wanstaltige hoeveelheden Witte Neus. Mogelijk was die Italiaanse onderneming ook betrokken bij aanvoer van de 4500 kilo die begin deze maand in Hamburg naar binnen werd getrokken. Maar “in het belang van het onderzoek” is dat nog niet naar buiten gerold. Dus hallo meneer Grapkeutel, zou u even de Rotterdamse speurneuzen op scherp willen zetten. Wie weet kunnen we binnenkort dan na het vestigen van een nieuw wereldrecord een vervolg breien aan onze serie “Van Damascus naar Gioia Tauro”. Bij voorbaat. Stay tuned (JP).

2 reacties

Ook in Catalonië heb je fascisten, net als overal in "Spanje". Spanje ligt nergens, bestaat niet. Zelfs Madrid is Madrid. De taal die wij 'Spaans' noemen heet 'Castilliaans'; niet 'Spaans'. Er zijn ook geen Spanjaarden te vinden, net zo min als er Belgen bestaan; slechts Vlamingen, Walen en Brusselaars ('Sire er zijn geen Belgen moest de locale hofhouding een ontstelde Prins von Saksen-Coburg, de aangeworven eerste 'koning der Belgen', in 1832 mededelen). Er zijn Andaluciërs, Valencianen, Basken, Catalanen, Balearen etc., maar Spanje bestaat niet en 'Spanjaarden' dus ook niet, behalve in fantasie. Het gaat om een koloniale identiteit, zoals 'het Verenigd Koninkrijk'. Er bestaan ook geen 'Verenigde Koninkrijkers', maar slechts Engelsen, Schotten, Welshmen en Ieren. 'Britten' ('Bretons'), afgeleid van 'Bretagne', is de naam van een verdwenen volk; net als de 'Belgae' of bij ons 'de Batavieren'. Ooit een Batavier ontmoet?
Ze hadden de Britten ook 'Picten' of 'Caledoniërs' kunnen noemen. En 'Spanjaarden' 'Iberiërs', een veel betere benaming. Ook een verdwenen volk, slechts nog voortlevend in 'het Iberisch schiereiland'.
Maar de Catalaanse fascisten zijn geen 'Catalanisten', zoals de ijveraars voor Catalaanse onafhankelijkheid worden genoemd. De Partido Popular, met de fascistische Falange een Franquistische partij, bestaat (zeer klein; 6%) weliswaar in Catalonië, maar heeft niets met het land.
Er bestaan dus geen fascistische ijveraars voor Catalaanse onafhankelijkheid. Net zoals er beslist fascisten in Baskenland bestaan, maar geen fascistische ijveraars voor Baskische onafhankelijkheid. Het is goed dat vast te houden.
Dat betekent niet dat er geen rechtse Catalanisten zouden bestaan. De partij van de afgezette en naar België ontkomen Catalaanse president Carles Puigdemont, opvolger van de oude 'Convergencia i Uniò' van Pujol, is de partij van de Catalaanse nationalistische bourgeoisie; een rechtse partij.
Het is misschien moeilijk om te volgen; dat maakt de situatie ook zo ingewikkeld 'voor leken'.
Na de val van de Republiek (die het Catalaanse nationalisme met een kluitje in het riet had gestuurd, maar dat is een verhaal op zich: zie aflevering 5 van deze serie) gooide de partij van de Catalaanse bourgeoisie het op een akkoordje met Franco. Ze wilden geld verdienen. En Franco had (net als de Baskische) de Catalaanse economie nodig. Catalonië en Baskenland zijn de geïndustrialiseerde economieën waarop Madrid draait; de rest van het land is voornamelijk agrarisch. Het was een 'noodgedwongen samenwerking', die de Catalaanse bourgeoisie bepaald geen windeieren heeft gelegd.
Maar het streven naar een eigen taal en cultuur (die onder Franco verboden was) bleef bestaan. En na de dood van de dictator kwamen beiden als een duveltje uit een doosje onweerstaanbaar terug. De neo-Franquistische regeringen onder eerst Suarez en later de "socialistische" (een creatie van West-Duitsland om socialisme te voorkomen) Felipe Gonzalez gaven de Catalanen als een bot om op te kluiven 'autonomie': een eigen regioparlement, onderwijs in eigen taal, een Catalaanse politie etc.

De politieke balling Carles Puigdemont heeft op 28 februari een wedstrijd van rugby club USAP Perpignan (Frans Catalonië) bijgewoond (zie hier de beelden). 100.000 Catalanen zijn naar Perpinyà gereisd om de afgezette president te steunen. De restaurants hebben hun menu's aangepast. Want de Frans-Catalaanse keuken (Rousillonaise) verschilt zeer van die van de andere kant van de Pyreneeën.  Manuel Valls, de Franse ex-premier die in het kader van 'de Europese solidariteit' door Brussel naar Catalonië is gestuurd om de onafhankelijkheidsfurie te stelpen, heeft 'heftig geprotesteerd' dat dit is toegestaan. Dat Parijs dit heeft laten passeren is inderdaad opmerkelijk. Het verbieden zou de Franse Catalanen hebben geïrriteerd, dat was het dilemma. Frans-Catalonië (de grens) speelt een belangrijke rol in de strijd van de Gilets Jaunes (blokkeren van de grensovergang bij Le Perthus en het gratis openstellen van de autoroutes). Ze willen de opstand in Frankrijk wellicht niet tot een grensoverschrijdend probleem maken.
Of het is een zet om de regering Sanchez te frustreren, die afhankelijk is van de afgevaardigden van de Catalaanse onafhankelijkheidspartijen (n.b. de ERC van de tot 13 jaar gevangenisstraf veroordeelde Oriol Junqueres). (WK)

Macht en het evangelie van de hebzucht...

Wie conflicten wil voorkomen, moet er politiek voor zorgen dat elke beaaming met de huidige US geo-politiek uit den boze is, niet alleen is dat een navolgen van een fnuikende neo-liberale doctrine, maar het bestendigt de militaire hegemonie van de Verenigde Staten, en daarmee het schuren van conflicten, het veroorzaken en meehelpen voeren van oorlog zoals in Jemen, Irak, Syrië, Afghanistan en Vietnam. Dat lijkt me helaas een te lange rij om van toeval te spreken.

De aartsvijand Al Qaida hoe is die ontstaan? Tsja, de rol van veiligheids adviseur was al ten tijde van Jimmie Carter omstreden. Zbigniew Brzezinski adviseerde Carter de Sovjet Unie in 1979 in Afghanistan hun Vietnam te geven, zodat ze niet geo-politieke verdeel en heers via Afghanistan konden plegen; (bekend psychologisch fenomeen: wie verdeel en heerst toepast, ziet die beer overal rondzwerven, zelfs waar die er misschien helemaal niet is). Dus leidde de militaire adviseurs van het Pentagon de Talibaan op in Pakistan, en de CIA later, Osama bin Laden.

Of is dat een te korte bocht conclusie, dat door Osama bin Laden op te leiden, Amerika mede zelf heeft bijgedragen tot de situatie die tot 9-11 leidde? In Amerika zijn er steeds meer politici en nieuws commentaren die dit negatieve domino-effect van Amerikaans politiek en militair handelen benadrukken. En hardop afvragen of het niet tijd wordt dat Amerika inplaats van de blunderende politieman van de wereld te spelen, beter de ernstige problemen thuis probeert op te lossen.

En die problemen zijn ernstig, om er een paar te noemen: wijd verspreidt chronisch huiselijk geweld, de dagelijkse schiet-partijen, de wijd verspreidde opiaten pijnstiller-verslaving, het openlijk racisme door Trump en de alt-right. De dodelijke gevolgen door rassenvoorordelen bij de politie. Armen die te vaak bloed af staan, verkopen, om te kunnen overleven; het toestaan dat investeerders, (lees: durf kapitaal), een zorghuis keten opkoopt, het onroerend goed meteen doorverkoopt en de schulden bij de zorg keten plaatst. Waarna de gebruikelijke litanie begint van afvloeien van professionele krachten en inzetten van te licht gekwalificeerde werkkrachten, gevolg: ernstige behandel-fouten, chronische problemen en vermijdbare gevallen van vroegtijdig overlijden.

Toen de Washington Post deze gang van zaken in een lang artikel uit de doeken deed, kwam Amerika toen in beweging, hoorde je een schreeuw van rauwe verontwaardiging? Nee, tuurlijk niet, het was een zorg keten voor de gewone Amerikaanse burger, niet voor de rijke burger, die onder gelijkgestemde 24-7 op professionele verzorging en medische hulp beroep kan doen.

Ik heb geen andere naam voor deze walgelijke gang van zaken dan ‘het evangelie van de hebzucht’, dat duister en wreed mensen opoffert aan de winst!

Tel daarbij 't gegeven dat voor armen in Amerika het leger de enige kans is op een beroep en carrière, en je beseft waarom oorlog voeren haast onvermijdelijk is, en waarom Amerika het grootste defensie budget ter wereld heeft, gekoppeld aan het grootste overheids tekort.

Valt er nog iets positiefs te vertellen over Amerika? Tuurlijk je hebt Über, u weet wel die door miljardairs gesponsorde app die de taxi industrie met behulp van beunhazen, zachtjes de nek omdraait. Om die beunen uiteindelijk te vervangen door een AI-bestuurde auto. Über die een monopolie hoopt te krijgen in fastfood delivery en de car-direct service voor werkenden vanuit de rijke voorsteden naar hun werk, om zo “de triljoen dollar belofte voor de toekomst” waar te maken. Euh triljoen dollar toekomst voor wie? De Über-miljardairs tuurlijk, waaronder een arabische miljardair die opdracht geeft journalisten vakkundig anatomisch te ontleden en ecologich verantwoord ‘zu entsorgen’.

Amerika heeft weliswaar het ‘evangelie van de hebzucht’ niet uitgevonden, (de Hollanders en Britten strijden sinds de 17e eeuw om de eerste plaats), maar wel geperfectioneerd. In dit land waar met de precisie van een zwitsers horloge, business-predikers elke dag op tv ‘the gospel of business and seed faith’ blij verkondigen aan duizenden naar rijkdom hunkerende ‘gelovigen’.

Gelovigen die blind en doof het evangelie van de hebzucht be-aamen; verblindt door de schittering van zoveel miljardairs op aarde, vrijwillig doof geworden door de oorverdovende lofgezangen en de zelfverrijkende hemelse gongslagen op Wall Street. Exit gezond verstand.

Het was licht, het was donker, een vijfde dag...

5 reacties

Om ons heen zien we de onrust toenemen over het virus. In Nederland is het eerste geval vastgesteld. We doen ook mee. De beurzen zakken wereldwijd en dat is altijd goed 'temperatuur meten'. Als de beurs crasht in Azië en het is hier spekkopen, is er nixo aan de hando. Maar als de neergang van hier tot Tokio betreft, is er reden tot ongerustheid.
Het duurt minimaal een jaar voor een serum zal zijn ontwikkeld. Tot die tijd wordt van middelen tegen HIV, malaria en Sars geprobeerd of ze werken als je de aandoening eenmaal hebt.
Gevaarlijk is dat je het virus kunt meedragen en verspreiden zonder de kenmerken (koorts, hoesten, zweten) te vertonen. Net als geslachtsziekten zo bedacht ik me.
Mondkapjes helpen niet, maar het idee levert de producenten een fortuin op. Net als de griepvaccins van vorig jaar waarmee volksstammen zich jaarlijks laten inspuiten. Ook de huisartsen doen er superzaken mee. 'Resultaten uit het verleden (het virus van vorig jaar) bieden geen garantie voor de toekomst', maar de werking van placebo's is gelukkig bewezen.
Om je effectief te beschermen is een gasmasker, beschermende kleding en permanent handschoenen dragen noodzakelijk.
'Het mot ergere wil't betere', was het devies van de opoe van m'n vader.
Het virus zou in het voorjaar, met het stijgen der temperaturen, vanzelf doodbloeden, zo wordt gezegd, net als griepvirussen.
Maar waarom verspreidt het zich dan toch in warme streken?
De reacties van Oekraïners op de in quarantaine stelling van landgenoten in hun leefomgeving geeft een indicatie van wat ons te wachten staat als de pleures ècht uitbreekt.
Het doet denken aan de tijden van de pest. De Spaanse Griep een eeuw geleden (die helemaal niet uit Spanje kwam) kostte tussen de 50 en 100 miljoen levens. De wereldbevolking werd gedecimeerd.
Hamsteren en binnen blijven?
Bemoedigend is dat kinderen gespaard lijken te blijven. (WK)

lachen

Jinek? Gaaaaaap. Neem nou vandeweek. Had ze twee hoofdredacteuren te gast. Van de Volksfiets en de NRC. Allebei dagvodden van de bezoedelde Belgische elite. En ze lijken ook op elkaar. Zowel wat de looks betreft als de inhoud. Eigenlijk net als hun neefjes op de glazen tiet. Al werd dat door de twee voor journalist doorgestudeerde topdogs heftig ontkend. Voor de rest hadden ze eigenlijk geen reet te vertellen, dus waarom ze waren uitgenodigd bleef duister. Had zij van Jinek nou maar gevraagd wat haar gasten bijvoorbeeld van de Epstein-affaire dachten en waarom ze zo verdomd weinig daarover in hun makreelverpakking hadden gestopt, dan hadden we misschien geen steen door de beeldbuis gemieterd. Eindelijk is het overdonderende bewijs geleverd dat conspiracies wel degelijk bestaan, gaan we zitten te lullen over de verschillen tussen de Volksfiets en de NRC. Je zou bijna denken dat dit geneuzel ook onderdeel uitmaakt van die conspiracy. En dat is verrekte jammer. Al was het alleen maar omdat er een connectie bleek te bestaan tussen Eppie en heuveltjesliefhebber Freddie Heineken cum suis. Gefundenes Fressen zou je zeggen. Net als bijvoorbeeld de met het afzichtelijke Epsteinwereldje verbonden affaire rond het voormalige NEDERLANDSE topmodel Karen Mulder. Die openbaarde kort na de eeuwwisseling dat ze ondermeer was verkracht door prins Albert II van Monaco, een stel Franse politici en haar werkgever. Onder invloed van haar toegediende porties drank, coke en hero. Toegegeven, ze was op dat moment geen jong heuveltje meer, maar de rest past als een glacé handschoen. Uiteraard werd ze voor mesjogge verklaard, belandde vrij langdurig tussen een legertje witte jassen en “genas”. Maar wij durven er wel wat methanol op in te nemen, dat haar verhaal juist was. Mocht u hierover nog wat herinneringen willen ophalen dan kan u hier en hier terecht. De msm? Het wordt steeds erger. Stay tuned (JP).

De incursie van Turkije in Syrië begon met het bezetten van Afrin en zal eindigen met de bevrijding van Afrin; daarom heet deze serie zo.

Steeds meer Syrische vluchtelingen landen in bootjes op de Griekse eilanden voor de Turkse kust. Waar de bevolking in verzet is tegen de (rechtse) regering die als oplossing meer kampen willen bouwen. Waar deze vluchtelingen, die 10.000 $ hebben betaald aan de overzet-maffia om nu in erbarmelijke omstandigheden in van zwerfplastic zelf  gebouwde tentjes te verkommeren.
Erdogan gebruikt de miljoenen Syrische vluchtelingen in Turkije als drukmiddel op de EU: 'als jullie mijn militaire avontuur in Syrië niet steunen, zet ik de kraan open'.
De VS hebben nog niet gereageerd op Erdo's verzoek patriot-raketten aan de Turks-Syrische grens te plaatsen. Waar tot 2016 Nederlandse patriots stonden! Terwijl Turkije net Russische S-400 heeft aangeschaft die dat werk zouden moeten doen. Maar ja, tegen de Russische luchtmacht? Misschien werken ze dan wel niet...
'We want the best of both worlds', zong Robert Palmer en Erdogan zong het hem na. Maar dat van twee walletjes eten (typisch Ottomaans) kan ook misgaan.

Erdogan heeft Syrië tot het eind van de maand gegeven om haar troepen terug te trekken uit Idlib, dan zal het Turkse leger tot de aanval overgaan. Op 5 maart vindt het overleg tussen Merkel, Macron, Erdogan en Poetin plaats over Idlib.
'Tot zolang zal er dus waarschijnlijk weinig gebeuren', schreef ik eergisteren. Maar de door Turkije gesteunde rebellen hebben een onlangs door Assad veroverde strategische plaats aan de M4 (Damascus-Aleppo) snelweg heroverd. Bij Russische bombardementen als antwoord zijn een vijftigtal Turkse militairen omgelegd. 'Hadden ze de rebellen maar moeten ontwapenen, zoals in de Astana/Sotsji akkoorden overeengekomen', reageerde de Russische minister van Buitenlandse Zaken  Lavrov.
Er gebeurt dus van alles aan de vooravond van de conferentie op 5 maart. Mogelijk is het een poging van Erdogan een betere positie aan de onderhandelingstafel te verkrijgen.
De dreiging van oorlog met Syrië door Erdogan kan uitlopen op een Navo-oorlog met Rusland. En uiteraard Iran; het doel van Deep State. Want de verzuchting 'niemand wil toch oorlog' is een leugen: het kapitalisme leeft van oorlog, de bron van de grootste winst. (WK)

Alleen al het idee dat Trump en Rouhani een deal zouden kunnen sluiten moet de club rond Netanyahu en Bolton zo nerveus hebben gemaakt hebben dat ze, tijdens zijn bijwonen van de G7, de situatie in Libanon en Syrië hebben willen forceren om Iran te provoceren. Dat was de bedoeling met de drone aanval door Israël op Hezbollah in Beirût, bombardementen in Syrië op vermeende Iraanse doelen en berichten over een op handen zijnde Israëlische aanval op Teheran zelf.
Want dat is het scenario van Deep State: Israël begint een aanval op Iran, vervolgens moet de VS haar dan te hulp snellen. Met Saoudi Arabië. Andere Golfstaten hebben afstand genomen van Ryad, zo laat de merkwaardige toestand in Jemen zien, waar deze tegenstellingen zich in een splitsing binnen de anti-Houthi coalitie hebben geopenbaard.
De bedoeling is Trump tot oorlog met Iran te dwingen, om zo twee vliegen in een klap te pakken: Iran natuurlijk en de herverkiezing van Trump, die zich onmogelijk zou maken bij zijn aanhangers die hij belooft heeft te breken met de 'regime change' van Clinton en Obama. Het zou het einde van zijn kansen op een tweede mandaat betekenen.
Niet de minsten zijn in het Trump bashen sinds zijn aantreden af aan getrapt: hij was erger dan al zijn voorgangers tezamen. Die allemaal oorlogen begonnen. Ik ga de lijst niet noemen. Hillary was bedoeld om de voortgang van de oorlogspolitiek te garanderen. Zoals Joe Biden nu. Dat heeft de Donald nooit gedaan. Dat heet 'het verschil'. Daarom moet hij afgezet. Niet om zijn vrouwonvriendelijke uitspraken of vermeend racisme. Wie meent dat zulke overwegingen een rol spelen in de politiek is naïef.
Op de G7 kwamen de uiteinden van de politieke spelletjes bij elkaar: de EU die Rusland 'om haar te straffen voor de Krim en Oekraïne' een hernieuwd lidmaatschap van de organisatie afhoudt zonder concessies over steun aan de Republieken van de Donbass. Trump interesseert dat geen moer, hij nodigt Poetin volgend jaar uit. Dat is de angstdroom: Trump en Poetin die het eens worden.
Macron nodigde Poetin vooraf uit op zijn vakantieadres. Om te benadrukken dat Rusland bij Europa hoort. 'Om te verhinderen dat Moskou voor Peking kiest'. Onzinnige angsten en wensdromen van een onttakeld Brussel (Brexit en wie volgt) dat zich naar de zijlijn ziet gemanoeuvreerd.
Duitsland koerst af op recessie. Dan volgt de rest automatisch. Nederland uiteraard als eerste. (WK)

Macron bezocht Hôpital Pitié-Salpétière te Parijs en kreeg van een arts in niet mis te verstane bewoordingen te horen dat hij nalatig is: 'Toen de Notre Dame afbrandde handelde u onmiddellijk met geld. Nu staat de zorg in brand en handelt u niet'. Zie Macron reutelen zonder verweer. Hij is nergens.

En nog steeds geven peilingen van MSM aan dat een meerderheid van de Fransen de acties steunt!
Acte 67 had als zwaartepunt Lille. Al voor de (door de prefectuur toegestane) demonstratie werd Jerôme Rodrigues, 'de knuffelbeer uit Parijs', gearresteerd. Het is een gebruikelijke procedure geworden om hem aan te houden. Een 'leider'. Net als Eric Drouet die op de grote Landbouwtentoonstelling bij Porte de Versailles werd gearresteerd, waar hij gewoon voor had gekocht. Zo wil de macht de beweging breken. Maar de Gele Vesten kennen geen leiders. Een misvatting van de macht. De stoet te Lille werd vanaf vertrek door gendarmes en CRS omcirkeld. Helikopter erboven. Even later kwamen de traangasgranaten (cyanide; ook de politie wordt er wekelijks aan blootgesteld) neer. Het overeengekomen parcours werd door de politie opeens veranderd. Onze eigen (Nederlandse) verslaggever ter plaatse doet verslag. Hoe de politie van begin af aan de confrontatie heeft gezocht. Zeker, er lopen BlacBloc's en Antifa's mee. Dat moet dan het voorwendsel zijn voor het politiegeweld. Politiegeweld kan op termijn slechts leiden tot geweld tegen de politie. Die onderbetaald zelf in actie is. Dat ze zich voor dit geld laten lenen voor geweld tegen de bevolking. Natuurlijk, ze krijgen 350 e bonus per zaterdag. Dat moet ze verleiden de bevolking te terroriseren.

En ook in Algerije is het volk al precies een jaar in verzet, de 'Hirak' tegen de macht. Ze hebben Bouteflika naar huis gestuurd en zijn vervolgens door de werkelijke machthebbers (het leger) met een kluitje in het riet gestuurd. Maar ze geven niet op. Demonstreren iedere vrijdag. (WK)

Ondertussen lijkt het er verdomd veel op dat we zelf met ons allen naar Afrika zijn verkast. Die biscuitjes uit aflevering 22 zijn warempel alleen maar een voorbode geweest van een oneindige hete en droge zomer. Koel, helder water wordt zelfs in dit landje een fata morgana. Zo eentje waarachter NxtVn voor immer en altijd is opgelost. Van de illustere firma resteert op het internet alleen het karkas dat op het digitale knekelveld archive.org kan worden beweend. En over de vaderlandse liink met deze geschiedenis, Adje Melkert, ook geen goede berichten.

NRC, ooit de krant voor lui die naar school waren geweest maar nu opgeblend in de reeks sufferdjes die ons in de super voorbereiden ’op weer een fantastisch weekend met een leesmoment’, besteedde onlangs een uitermate warrig stuk aan de nieuwste hobby van Melkert: voetjebal. Ad is baas bij ADO. Hoeveel baas, dat werd uit het stuk niet duidelijk. En erg ADO was het niet, want van Ad wist men te vertellen dat hij een seizoenkaart voor Feijenoord bij zich draagt. Leukste kluunplek in het stuk was de opmerking van de dienstdoende schoolkrantauteur dat Ad ’eigenlijk niet zoveel voetbalkennis inbrengt’, hoewel de man een regel of vijf eerder wordt neergezet als ’voormalig amateurscheidsrechter’… Is dat even lekker lezen voor zijn ex-collega’s in het zwart!

Goede raad aan Ad de voetbalpraeses: ADO en dan vooral haar aanhang van Midden-Noord heeft een rijke historie in het uitkotsen van bobo’s die nergens kaas van hebben gegeten behalve van geld verdienen. Dat gaat in het Haagse niet zachtzinnig. Dus druk je nu het nog kan en met een beroep op hevige overige werkzaamheden en/of een fantastische mogelijkheid die je voor jou en je gezin niet kunt laten liggen et cetera. Zeg desnoods in een memorandum en op teletekst dat je teruggaat naar NxtVn. Menig ADO-supporter zal denken dat het een onschuldig kluppie uit Miijnsheerenland betreft…

Wij weten inmiddels wel beter:

NxtVn is een soort schoonmaakfirma die allerlei rotzooi en rommel in en uitvoert, meest van al militaire zooi, en de enige zichtbare poot van de club is blijkbaar die die allerlei opslagruimtes huurt en verhuurt, die dan alweer vrij snel leegstaan. Blijkbaar worden ze tijdelijk gebruikt als bergplaats voor dozen en doosjes die het daglicht niet kunnen verdragen. Het valt te begrijpen dat Nederland voor deze firma de plek bij uitstek is, want Nederland geldt als dé doorvoerplaats op deze bol voor alles dat vervoerd moet worden, en van daaruit vertrekken duizenden containers naar elke windrichting.

Jukkis aan het woord, over de bestemming van de enorme fysieke, gekoelde hallen die NxtVn uit de grond heeft gestampt, ook bij Delfzijl. Data-opslag? Mijn neus, zo biedt onze analist ons liever aan op zijn website. We liften nog even een paar meter mee op zijn tocht door de jungle die militair-industrieel complex heet:

NxtVn is gespecialiseerd in computertechniek. En wij hebben in Suvi Linden een heuse deugmens in dienst van de VN, die breedband naar de allerarmste landen brengt. Helaas is dit alleen maar een verhaaltje voor de Vaak. Want ’onze onderneming TTCG Finland Oy is een van de belangrijkste op het gebied van consulting, die verscheidene Europese ondernemingen vertegenwoordigen op het gebied van defensie, militaire scholing, databeveiliging, surveillance, en controle en bereik van media.’ En dat alles met behulp en inzet van door de regering gecontroleerde surveillancesystemen en duistere web-oplossingen, zoals de echte folder de zaken bij de naam noemt. Het gaat hier dus om cyberoorlog: spullen voor spionage, manipulatie en controledoeleinden.

TTCG Finland Oy stond op het andere visitekaartje van onze gesneefde held in deze story, Tuomas Teräsvuori. Het andere hield hij zoals we gelezen hebben in Kampala in de lucht als vertegenwoordiger van Patria. Jukkis legt ons nog eens geduldig uit hoe dat soort dingen werken:

Ondernemingen mogen of willen niet rechtstreeks zaken doen met landen als Uganda. Daarom wordt er gehandeld via veelal arabische schakels. Consultancyfirma’s als die van Terasvuori stellen producten voor, sluiten de deals, huren opslag en zorgen ervoor dat de container met de spullen op tijd uit de haven van Rotterdam vertrekt. En natuurlijk handelen ze ook de betaalkant van het vieze zaakje af.

En nu naar de super voor een postzegel en een bus Haagse Hopjes. De hopjes ter ere van onze Ad, de postzegel om in een decilitertje melk warm te laten worden en aan de melk de heerlijke geur van natte herfstbladeren toe te voegen. Wordt het toch al een beetje september…

(JoopFinland)

1 reacties

Amerikaanse inlichtingendiensten hebben Bernie Sanders verteld dat hij 'vanuit Rusland wordt geholpen'. Sanders heeft verklaard niet van de hulp gediend te zijn (wat kon Sanders anders) en sprak tot Moskou: 'blijf weg van de Amerikaanse verkiezingen'. Grappig. Trump in 2016 en nu Sanders. Presidentskandidaat miljardair Bloomberg reageerde: 'Dit is altijd prijs voor de Russen. Op deze manier nomineren ze ofwel de zwakste kandidaat om het tegen hun marionet Trump op te nemen, of ze krijgen een socialist als president'. 'Rusland steunt Sanders en Trump', moeten we geloven, 'Poetin heeft de Amerikaanse verkiezingen in zijn zak'.
De Democratische bobo's DNC beweren 'alles te doen om Trump weg te krijgen', maar ze doen alles (en dan bedoel ik echt ALLES) om Bernie Sanders als kandidaat tegen Trump weg te krijgen. Dat is het.
Het is tragisch dat 'Links Nederland' zo doordesemd is met 'Anti-amerikanisme' dat ze niet in staat is het revolutionaire karakter van deze beweging voor echte verandering (na de oplichterij van Obama's "change") op waarde te schatten. 'Alles in Amerika is fout' is makkelijker dan proberen te doorgronden wat er echt aan de hand is. Natuurlijk is niet alles in de VS fout. Zelfs in Nederland is niet alles fout. Al kan ik zo snel niet iets verzinnen. Bekijk Krystal Ball van Hill-tv. Zoiets bestaat hier niet.
Sinds de McCarthy-campagne tegen het communisme is het woord 'socialisme' verdoemd geweest. Dát heeft Bernie Sanders doorbroken. De dam is doorgebroken. Zoals Stacey Herbert (Kaiser Report op RT America) het stelt: 'de Millenials gaan verder dan socialisme, ze willen communisme'! Het is waar dat de Amerikaanse jeugd radicaliseert. De VS zijn verder naar links opgeschoven dan ooit tevoren in haar geschiedenis.
De waarschuwing dat 'een socialist nooit de verkiezingen zou kunnen winnen' (Sanders is sociaal-democraat) blijkt niet te werken. Met name bij de jeugd is Sanders favoriet. Nu worden zijn positieve uitlatingen in het verleden over Cuba (waarvan hij weigert afstand te doen) opgetakeld. Dat zou Florida (veel Cubaanse ballingen) voor Trump betekenen. Ik betwijfel het.
Ondertussen verkoopt Trump voor 3 miljard dollar wapens op bezoek in India. Om het MIC te paaien. Dit zal Pakistan, een van Washington's trouwste vazallen, verder van de VS drijven. Hij zit klem.
Als Sanders het tegen hem opneemt wint hij van Trump. Dat is het angstbeeld van Deep State. Daarom denk ik dat er iets zal worden verzonnen door het DNC (superdelegates) om Sanders alsnog de nominatie af te nemen. Opnieuw een truuc als in Iowa of andere malversaties, ze verzinnen wel wat. Sanders mag niet winnen. Maar als het een ander wordt dan Sanders zal dat de tegenstellingen in de VS verder aanwakkeren. Het 'vertrouwen in de politiek' tot het nulpunt doen dalen. Dat zal gevaarlijke consequenties hebben voor het 'Land of the Free'. Een pre-revolutionaire situatie doen ontstaan. (WK)

Een van de geweldige dingen van de beweging der Gele Vesten is dat zij allerlei gedaantes kan aannemen. Zoals afgelopen zaterdag (24 augustus) tijdens de demonstraties tegen de G7 in Frans Baskenland, het paradepaardje van Macron waar hij de leiders van de Westerse mogendheden ontvangt. Daar klinkt nu het vertrouwde 'on est la' ' ('we zijn er weer') en 'anti anti antikapitaliste!' van de 40 zaterdagen op rij in het hele land. Zelfde strijd ander decor. Meer jongeren. Meer traangas. Het vertrouwde beeld ook van de macht die er op los slaat.
Hoewel de G7-top natuurlijk een internationaal evenement is, gebruikt president Macron het voor binnenlandse consumptie: zijn positie in eigen land is zo fragiel dat deze conferentie zijn blazoen moet oppoetsen. En dat deed hij, met belachelijke groteske manoeuvres om zijn onbetekenende en zwakke positie illustreren. Terwijl van twee kanten de demonstranten optrokken (uit Frans- en Spaans-Baskenland, wachtend op vereniging) liet hij er weer als vanouds op los slaan, arresteren en met traangas schieten. Tegen demonstranten die de zojuist aan de gemeentehuizen in de omgeving geleverde staatsportretten hadden gehaald en omgekeerd meevoerden. Als illustratie van de 'omgekeerde' politiek van Macron tav het milieu.
'Fighting inequality' was het motto van deze G7, onbetekenend omdat de deelnemende landen slechts 30% van de economische activiteit in de wereld uitmaken. 'De kleine Napoleon' moest voor spektakel zorgen om deze onbetekendheid te verhullen: gasten uit landen die geen deel uitmaken van G7 werden ingevlogen. Als grootste verrassing van het feest werd de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Zarif ingevlogen. Om het ongenoegen van de deelnemers aan Trump duidelijk te maken over het opzeggen van het nucleaire accoord. Trump zegde toe bereid te zijn zijn collega Rohani te ontmoeten, maar dat had hij al eerder verkondigd. Trump vertelde ook dat volgend jaar als hij de conferentie voorzit Rusland door hem zal worden uitgenodigd. Iets wat Macron niet had aangedurfd: Rusland was geschorst vanwege de Krim. Voor Trump van geen belang.
De demonstraties van de Gele Vesten gingen gewoon door: op twee plaatsen werd afgelopen zaterdag in Parijs gedemonstreerd, uiteraard in hoofdstad van het verzet Toulouse en vele andere plaatsen in het land. Om aan te geven dat het niet voorbij is. Deze herfst, in aanloop naar de verjaardag op 17 november, gaat voor de Macronie een hete worden. De opstand is niet dood, zoals MSM beweren. Ze sluimert slechts. Om opnieuw op te vlammen. (WK)

1 reacties

Ons en hullie, wat een discussie. En hier gaat het niet over hullie uit het Midden-Oosten en Afrika die ons bloed komen verdunnen. Nee, hullie van elders uit het heelal.

Aliens. Ze trekken ons aan en stuiten ons tegen het kippeborstje. We willen niet alleen zijn op die aardkloot van ons. En we griezelen bij de toch erg voor de hand liggende gedachte dat we niet uniek kunnen zijn en dus broers en zussen hebben die we niet kennen.

De handreiking. Recent werd herdacht dat we 30 jaar terug een raket naar ze toegestuurd hebben, met aan boord een kennismakingspakketje. Wie wij zijn: op een plaatje, met een kaartje, en met middle-of-the-road-muziek. Ik had een heel andere blijk van cultuur meegestuurd, maar daarover straks.

Het vijandsbeeld. Rijke engerds zoals Gates en Musk willen er wel gaan wonen. Op de maan, op Mars, op Venus, maakt niet uit. We kunnen er een kolonie stichten. Net als vroeger. Don’t bother about them. We planten er de stars-en-stripes in de bodem, en leggen de eerste de beste die bezwaar maakt om.

De middenweg. Het geitenpaadje, je komt er geen drommen tegen. De Aetherius Society bestaat wereldwijd uit misschien net duizend mensen, in Nederland hebben ze niet eens een postbus. Maar in een kerk naast de deur, in Londen, komen mannen en vrouwen samen die aliens zeer serieus nemen.

Voor hen zijn aliens goden. Jaarlijks houden zij een pelgrimstocht naar Holdstone Down in Devon, de plek waar volgens hen Jezus voor het eerst voet op aarde zette, vanuit een ruimteschip dat van Venus kwam. Een soort omgekeerde Musk dus.

De groep is er getuige van Operation Prayer Power, een ritueel waarbij een 'gebedsbatterij' wordt opgeladen, zodat energie richting het buitenaardse kan worden geleid, om zo de mensheid te beschermen. Kijken we even met ze mee...

Welaan. Obama wint het niet van Gandhi en het is nogal kil op die heuvel. Nog iets anders? Iemand had het over een ervaring die te vergelijken valt met die tijdens een popconcert. Dezelfde energie. Een kwieke vibe.

Sluiten we daarmee af. Ik had natuurlijk nooit de Beatles als een message-in-a-bottle de ruimte ingestuurd. Welnee: die aliens verdienen beter. Of eigenlijk het beste: de Gun Club. Blijven we in astrale sferen met deze live versie uit 1984 van Moonlight Motel…

(JoopFinland)

Het is weer heerlijk. Het laatste stuk van de quattro stagioni over Jeffrey Epstein dat collega Whitney Webb voor ons uit de oven heeft getrokken. Dit keer voert ze ons mee naar het begin van Eppie's smerige carrière: de Iran-Contra affaire. Een plot waarbij een Amerikaans/ Israëlische kongsie van politici, zakenlui en speursmurfen in de jaren tachtig stiekem wapens leverde aan Iran (!!!!) en rechtse rebellen in Nicaragua. De ayatollah's betaalden met petrodollars, de rebellen met Witte Reus. Die werd door de CIA en gevolg op de Amerikaanse markt uitgevent. Meestal in de vorm van crack. Van je overheid moet je het hebben. Grosso modo bestond voornoemde kongsie uit aanhangers van Ronnie Reagan, in die periode de hoofdbewoner van het Witte Gekkenhuis, en diens veep George Bush senior. Maar zeker één Democraat was full in the know en profiteerde van die kennis: Bill Clinton (en zijn vrouwtje). Toen gouverneur van Arkansas, het epicentrum van het Contra-gebeuren. Op het vliegveld van het miniscule stadje Mena haalden C-130 toestellen van de met de CIA verbonden onderneming Southern Air Transport de klandestiene wapens op en keerden terug met zakken lijntjes. De technische verzorging van de toestellen was overigens in handen van Fokker (1). Je maintiendrai, we pakken fijn een graantje mee. Toen de crimigeur wat al te penetrant werd verhuisde de onderneming onder het toeziend oog van Mega-lid Les Wexner en zijn fixer Eppie naar Ohio. In Israël verdwenen de revenuën van die irreguliere handel voor een deel in de spaarvarkens van de betrokkenen. Een ander deel verdween in een slushfund, dat soms werd aangesproken voor de financiering van ondeugende operaties in het buitenland. In de USA idem dito met 50 sterretjes. Een belangrijke rol bij deze formidabele criminele operatie was weggelegd voor de BCCI, die onder leiding stond van de Pakistaanse hoeder Agha Hassan Abedi. Voor de nieuwkomers op deze site en luitjes met een licht haperend geheugen: vriend Agha had wat Nederlandse links. Allereerst behoorde hij tot het sinistere 1001- sprookje van prins Bernhard (2) en was hij een leerling van Habib Bullah. Geen onbekende in 010 indertijd (3). Gaat ie weer: Je maintiendrai, we pakken fijn een graantje mee. So far, so bad. Maar dankzij Whitney weten we nu, dat BCCI ook aan koterhandel deed en dat in het bestuur van die Pakistaanse varkensstal ene Robert (aka ”Bob”) K. Gray zat. Een expert op dat gebied en een ouwe gabber van Ed Wilson en Roy Cohn, die saampjes in België de prelude verzorgden voor de zogenaamde “Dutroux-affaire” en het optreden van de Bende van Nijvel (4). Zonder twijfel hand in hand met de door ons uitgegraven Zweedse graaf Carl Armfelt (5). Via BCCI komt Whitney vervolgens bij het computerprogramma Promis terecht. Inclusief de moord op Danny Casolaro. Ook daaraan hebben wij in het verleden de nodige aandacht besteed (6). Evenals aan de strapatsen van Adnan Khashoggi. Zwendelaar en gros en ex-gap van prins Bernhard (7). Hoewel we moeten toegeven dat we de samenwerking tussen Adnan en Ghorbanifar gemist hebben. Jammer, want Ghorbi heeft van ons ook menige beurt gehad in het verleden (8). Marc Rich mocht wat onze aandacht betreft ook niet mopperen (9). Dus we hebben echt niet stil gezeten. Maar ere wie ere toekomt: Whitney heeft de hoofdprijs. We weten nu hoe de hazen en de lijntjes door heuveltjesland liepen tussen de untouchables en Eppie. Btw. Ons hart sprong nog wel even open toen Whitney de perfide rol van de Israëlische IT-firma's Amdocs en Comverse (later Verint) beschreef (10). Goeie ouwe tijd. Geniet en stay tuned (JP).

(1) Zie aflevering 10 van de serie “De doos van Pandora”.
(2) Zie de verfrissende aflevering 36 van de serie “Royalty”.
(3) Snuffel voor die connectie eens stevig aan onze artikelen “Retourtje Cantrade” en “Neerlands stille kracht”. Ook leuk trouwens in dit verband de serie “Shady”.
(4) Zie voor Bob de afleveringen 149 en 241 van deze serie.
(5) Het bestijgen van onze zoekmachine wil nog wel eens helpen.
(6) Zie onze antieke reeks “De Bank” .Verder kunt u hier even lekker lang uw hart ophalen.
(7) Op onze zoekmachine komt er aardig wat omhoog. En hoe zalig nou, ook een paar Nederlandse akkefietjes.
(8) Zie ondermeer de serie “Shady”.
(9) Op naar de zoekmachine.
(10) Zoekt u daar ook nog even naar? Fijn.

Hoe lag Nederland er eigenlijk bij in de herfst van 2005? Met andere woorden: tegen welke culturele, sociale en politieke achtergrond vond de moord op Sévèke plaats? Er waren drie dingen gaande die we bijna vijftien jaar nadien even van wat stof moeten ontdoen.

De Schipholbrand, van 27 oktober van dat jaar. Op het terrein van het voormalige vrachtgebouw op Schiphol-Oost was een prefab gevangenis voor afgewezen asielzoekers neergezet. De (derde!) brand in het ding eiste elf dodelijke slachtoffers, en tientallen gewonden. De ramp deed de discussie over ‘illegalen’ fel oplaaien. Een man die ervan werd beschuldigd dat hij de brand veroorzaakt zou hebben, zat drie jaar vast voordat hij werd vrijgesproken. In de nasleep van de Schipholbrand traden twee ministers af (die voor Justitie en die voor Volkshuisvesting) en ook de burgemeester van Haarlemmermeer pakte zijn biezen. Louis Sévèke was nauw betrokken bij de organisatie van een protestmars naar aanleiding van de Schipholbrand die op 17 november, twee dagen nadat hij doodgeschoten werd, door Nijmegen moest trekken.

De poster-actie tegen Verdonk. De minister voor Vreemdelingenzaken, Rita Verdonk, trad niet af na de gebeurtenissen op Schiphol-Oost. Tegen haar xenofobe beleid werd een actie op touw gezet waarbij op een poster de volgende tekst verscheen: Reisbureau Rita, arrestatie-deportatie-crematie, Adequaat tot het bittere einde. De politie was ook in het Nijmeegse zeer bezig met het verwijderen en in beslag nemen van de posters. In De Grote Broek, het pand van waaruit Sévèke op 15 november naar huis liep toen hij werd vermoord, had men een paar dagen daarvoor een politie-inval in verband met de poster meegemaakt.

Het optuigen van toezicht op het onderzoek door politie en justitie, de zogenoemde Tegenspraak.
In de eerste aflevering van deze serie besteedden we kort aandacht aan een aantal justitiële dwalingen. Vooral naar aanleiding van wat de geschiedenis is ingegaan als de ‘Schiedammer Parkmoord’, waarvoor iemand vier jaar onschuldig vast zat, was men op de hoede voor de ‘tunnelvisie’. Voorkomen moest worden dat bij verhoor en forensisch onderzoek scenario’s op oneigenlijke gronden werden uitgesloten. Bij het onderzoek naar de moord op Sévèke moest de Nijmeegse politie haar eigen onderzoek onderzoeken, en kwam er daarom een externe commissie die ‘tegenspraak’ organiseerde. Samenstelling en werkwijze van deze externe controlleurs gaf tijdens het onderzoek veel strubbelingen, waarop we nog zullen terugkomen. Ook in de kringen van Sévèke werden er vanaf het begin veel vragen bij het onderzoek gesteld. Buro Jansen&Janssen bood de familie van het slachtoffer aan om zelf onderzoek te verrichten en op die manier de ‘tegenspraak’ eventueel van tegenspraak te kunnen voorzien. Maar tot verbazing van de zegsmens van het buro werd dit aanbod afgeslagen… (*)

(*) De Gelderlander, 31 december 2005

(JoopFinland)

2 reacties

Briljant! Wie had dat gedacht! Freddie Heineken (rip) en zijn Nachwuchs staan in het zwarte boekje van Jeffrey Epstein (rip). Die vondst werd gisterochtend geëtaleerd in het Algemeen Dagvod van Christian van Thillo (1). En binnen een paar mummen verscheen een reproductie van dat fantastische staaltje onderzoekjournalistiek in het blaadje van baron Piet (2) aan de Amsterdamse Basisweg. Op 28 januari jl. zeken we in dit stukkie Crimesite nog af met hun enorme scoop over ene Barry uit 020, die ook in Eppie's heilige graal te vinden was. Maar dit !? Dit is even andere tutti frutti. En weet u wat zo mooi is? Dankzij onze collega's weten we nu, dat lang niet iedereen die in het boekje voorkomt meteen een heuveltjesklimmer of een kontjesliefhebber hoeft te zijn. Komt nog bij, dat het duivelse boekje niet alleen door Eppie zelf werd bijgehouden, maar ook door diens voetvolk. En dan wordt het al gauw een zootje niet waar. Het schijnt in ieder geval wel vast te staan, dat “oom Freddie” nooit bij Jeff thuis is geweest in New York. De bierbaas hield blijkbaar niet van vliegen. Korte rukkies binnen het Vierde Rijk nou vooruit, maar zeker niet de grote plas over. De mogelijkheid dat ze elkaar in Eppie's appartement aan de Parijse Avenue Foch of bij “oom Freddie” in Antibes hebben ontmoet wordt door onze journalistieke speurders kennelijk voor onmogelijk gehouden. Laat staan dat vleesleverancier Jean Luc Brunel bij die gelegenheden lekkere hapjes heeft uitgeserveerd (3). Hoe dan ook, het was een memorabele dag. Wij feliciteren onze collega's met dit huzarenstukje en wensen het Commandcenter van Edelman Intelligence in Kensington nog veel sterkte. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor Christian onze met koterhopsen doordrenkte serie “Adel verplicht”.
(2) Zie voor Giacomettistapelaar Piet onze serie “Uitverkoop”.
(3) Zie voor dit varken aflevering 245 van deze serie.

Aan de vooravond van de rechtszaak over de uitlevering van Julian Assange aan de VS is een bizarre 'openbaring' van een voormalig Republikeins lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden door het Engelse dagblad The Guardian 'hot news': Dana Rohrabacher (R) beweert dat hij in 2016 'namens president Trump bij Assange, gevangen in de Equadoriaanse ambassade te Londen, is langsgegaan om amnestie door Trump aan te bieden aan de Wikileak's-voorman 'als hij zou verklaren dat het niet Rusland was dat achter de "gehackte" (In feite gelekte) e-mails van Hillary Clinton en de DNC zat'.
Merkwaardig: Assange had dat al eerder verklaard. Assange's advocaten hebben aangekondigd dit in het proces volgende week te zullen gebruiken.
Trump beweert de afgevaardigde 'niet te kennen'.
De relatie met de rechtszaak tegen Roger Stone, de 'fixer' met goede betrekkingen met Trump, die een dag later met de strafmaatbepaling zijn beslag zou krijgen (3 jaar) is evident; Stone verklaarde eveneens dat de e-mails niet werden gehackt.
Amnestie voor zijn vriend Stone door Trump wordt verwacht. Maar nu dus vóór zijn proces aan Assange?
Bij het ter perse gaan van deze editie is het nog niet mogelijk een helder beeld te krijgen van deze kwestie, maar duidelijk is dat zij stinkt.
Als Julian Assange zou zeggen wie hem de DNC-Clinton e-mails had gegeven, zou zeggen wie hem de gelekte mails heeft gegeven, zou hij ervan afzijn. Maar Assange is een journalist, hij beschermt zijn bronnen.
Assange zal zich in de VS moeten verantwoorden voor het lekken van honderdduizenden dossiers van het Pentagon (over o.m. Amerikaanse oorlogsmisdaden in Irak en Afghanistan) die hem werden verschaft door Chelsea Manning.

We zouden blij kunnen zijn dat Engeland de EU heeft verlaten (maarnietheus; zie de serie 'Engeland zat nooit in de EU en hoeft er dus ook niet uit'), dat middeleeuwse land dat onschuldigen martelt met opsluiting in isolatie. Zonder enige veroordeling. Maar wat te denken van Frankrijk dat haar eigen bevolking door politie ogen laat uitschieten en ledematen afrukken? Of Spanje dat Catalonië gewelddadig onderdrukt?
Julian Assange, die terecht zal staan voor een uitleveringsverzoek van de VS waar hem 175 jaar gevangenisstraf wacht, is tot een wrak gemaakt. Zijn leven loopt gevaar. Deze schande is voor altijd verbonden met het 'Verenigd Koninkrijk', de 'halfondergelopen eilanden die voor onze kust drijven' (WF Hermans). Het koningshuis, de Big Ben, de grap die Parlement heet, het Engelse ontbijt en meer 'tradities' die er 'in ere' worden gehouden, kunnen niet verhullen dat het om een vermolmde, feodale samenleving gaat die altijd dreef op het plunderen van de rest van de wereld en daar zolang mogelijk mee door wil gaan. Na 'het Europese avontuur' nu onder de parapluie van de VS.  'Mensenrechten'. Daar laten wij ons op voorstaan. Maarnietheus. (WK)

Als je midden in een straat woont, heb je een goeie kans dat je buren hebt. Zo ook Jeffrey Epstein. Eppie woonde op het adres 9 East 71^st Street in de grote appel. Naast hem op nummer 11 ene Howard Lutnick. Ook al iemand met een wanstaltige hoop poen in zijn spaarvarken en van Joodse bloede. Howard is zowel de Sitting Bull van de firma Cantor Fitzgerald als het in 2004 van Cantor losgekoppelde BGC Partners. Beiden financiële dienstverleners uit de buitencategorie. De melkkoe van Howard huisde voor het optreden van Osama's Flying Circus in 2001 op de etages 101 tot en met 105 van het One World Trade Center. En wat een mazzel, Howard was ten tijde van het hoogtepunt van de Saudische show niet op kantoor. Hij bracht zijn zoon naar school. Zoals het hoort heeft ook Cantor ruime aandacht voor de met minder mazzel bedeelden op onze aardkloot. En dan met name koters. Daartoe hebben Sint Howard en zijn pietermanknechten een Fund opgericht. What else. En om de zak met strooigoed niet alleen te moeten vullen organiseert de Sint af en toe een feestje voor rijke genodigden. Ook in de UK, waar die parties als label “Dolce Vita parties” meekregen. Ons kent ons. Dat gebeurde ondermeer in de zalen van de Stowe School in Buckingham, waar oude verhalen over koterhopsen nog immer uit de schoorstenen kringelen en naast Ghislaine Maxwell nog meer figuren uit het zwarte boekje van onze Eppie acte de présence gaven tijdens voornoemde parties. Wat dacht u bijvoorbeeld van Sarah Ferguson, the Duchess of York. Of Lee Amaitis, het vroegere opperhoofd van Cantor in Londen. Liefdadigheid in optima forma. Zo maakte Saar en haar dochters poen over naar het Cantor Fonds en Lee op zijn beurt naar Saar's koterfonds: Children in Crisis. Leuk hè? Of ze die nog heeft valt even buiten ons putje, maar in New York runde ze een andere charitatieve koterclub: Chances4Children. Het hoofdkwartier was gevestigd op de 101ste verdieping van …..het One World Trade Center. Saar werd ten tijde van het optreden van het Flying Circus wel op het hoofdkwartier verwacht. Maar wat een mazzel, Saar was wat later. Ze werd tijdens het hoogtepunt van de Saudische show geïnterviewd in de studio van NBC. Waar een seintje van de Israëlische firma Odigo al niet goed voor was (1). Of waren er misschien meer seintjes waar we nooit iets van gehoord hebben? Je zou zweren van wel. Alleen al als je dit leest. Van Eppie naar 9/11. Niets houdt ons tegen. Stay tuned (JP).

(1) Vgl. onze artikeltjes over Odigo uit 2002.

Al sinds het begin van de acties van de Gele Vesten in november 2018 en ook nu tijdens de ontbranding van het belangrijkste naoorlogse sociale conflict van West-Europa, wordt een ineenstorting van het verzet aangekondigd. Niet alleen in MSM.
Op 20.2.2020 demonstreren 50.000 stakende vakbondsleden samen met Gele Vesten in de straten van Parijs alleen, op de '10e dag van Mobilisatie'. In de rest van het land, in alle grote steden, een veelvoud.
Het is de hoop van de macht, van Parijs tot Brussel, dat het verzet doodbloedt. En weer tot 'de orde van de dag' wordt overgegaan. Alsof het nooit gebeurd is. Als een nachtmerrie waaruit de macht ontwaakt.
Het is waar, als het verzet uitdooft zonder resultaat, is dat een opsteker voor de 1% superrijken. Hun leventje lijkt gered. 'De revolutie (want dat willen de demonstranten) afgewend'.
Maar dat is bedrog. De geschiedenis leert dat revolutionaire bewegingen nooit in één keer slagen. De eerste slag wordt altijd verloren. Het verzet likt zijn wonden en heeft tijd nodig om zich opnieuw op te laden. Maar het heeft geleerd van de gesneefde vorige poging. De volgende keer komen ze sterker terug.
In Frankrijk (het land van de revolutie) geldt dat bij uitstek. In een land als Nederland is het revolutionaire verleden (de opstand tegen Spanje; de revolte van de Patriotten tegen het feodalisme van Oranje en Pruisen) succesvol toegedekt en uit de collectieve herinnering gewist. Een opstand tegen Den Haag? Ondenkbaar in onze ogen. De bezetting door nazi-Duitsland leverde 9000 verzetsstrijders op. Natuurlijk, na de oorlog zat iedereen met terugwerkende kracht in het verzet. Inclusief landverrader Prins Bernhard.
Nederland is dus voorlopig verloren. Met Oranjelol, volksvermaak en 'gegarandeerde welstand' is iedere kiem van verzet bij voorbaat gesmoord. Dit volk kun je besodemieteren, afromen en couilloneren zoveel je wilt.
Maar niet in Frankrijk. Het volkslied is niet van 'den koninck van Hispanje heb ik altijd geëerd', maar van 'Aux armes citoyens!'. Het verleden, van de Grote Revolutie van 1789 tot de vele opstanden van de 19e eeuw, maakt deel uit van 'het nationale erfgoed'. Voor ons ondenkbaar.
Maar in de rest van de wereld, Spanje, Chili of Griekenland, is Frankrijk het voorbeeld. Ze dragen Gele Vesten uit eerbetoon en volgen de Fransen na. Dát is de betekenis van de huidige opstand. De macht zal niet rustig slapen. Nooit meer. (WK) 

1 reacties